Αναζήτηση στην κοινότητα

Νέα χρηματική ποινή, ύψους 60.000 ευρώ επέβαλε το Τριμελές Συμβούλιο Συμμορφώσεων του ΣτΕ στα συναρμόδια υπουργεία Παιδείας, Υποδομών, Περιβάλλοντος και Οικονομίας, για την άρνησή τους να συμμορφωθούν με την 2040/17 απόφαση του ΣτΕ, η οποία έχει κρίνει παράνομη την άρνηση της Διοίκησης να εκδώσει το Προεδρικό Διάταγμα που θα καθορίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των Πτυχιούχων Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων [ΤΕΙ Πάτρας και Λάρισας]. Η κύρωση αυτή έρχεται να προστεθεί στην προηγούμενη που είχε επιβάλει το ίδιο δικαστήριο πέρσι, ύψους 40.000 ευρώ και στις αποζημιώσεις του Δ. Πρωτοδικείου και Δ. Εφετείου Αθηνών ύψους 212.000 ευρώ που έχουν αποδοθεί ήδη σε πτυχιούχους Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων ΤΕΙ. Το σκεπτικό της απόφασης «Επειδή κατά τον χρόνο συνεδρίασης του Συμβουλίου, στις 28.9.2021… παρά την παρέλευση εξαμήνου από την κοινοποίηση του 4/2021 πρακτικού στα αρμόδια υπουργεία, τα οποία δεν προσκόμισαν κανένα στοιχείο αναφορικά με τους λόγους στους οποίους οφείλεται η μη ολοκλήρωση της οικείας διαδικασίας για την έκδοση του διατάγματος και η, εντεύθεν συνεχιζόμενη παραβίαση των συνταγματικών τους υποχρεώσεων να συμμορφωθούν με την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου. Κατόπιν τούτου, το Συμβούλιο διαπιστώνει ότι η μη συμμόρφωση προς την ανωτέρω ακυρωτική απόφαση είναι αδικαιολόγητη. Κατ’ εκτίμηση δε της σημασίας της διαφοράς και των συνθηκών μη συμμόρφωσης και ειδικότερα α) της μακρόχρονης παράλειψης της Διοίκησης να ρυθμίσει κανονιστικώς σύμφωνα με τη συνταγματική της υποχρέωση…τα επαγγελματικά δικαιώματα των αιτούντων, β) της, εκ της παραλείψεως αυτής, απορρέουσας παραβίασης, επί μακρόν, των συνταγματικών δικαιωμάτων των αιτούντων στην εργασία…και στην ακώλυτη και ισότιμη συμμετοχή στην οικονομική ζωή της χώρας…και γ) της κατ’ εξακολούθηση παραβίασης της συνταγματικής της υποχρέωσης…να συμμορφωθεί με δικαστική απόφαση παρά την επιβολή ήδη χρηματικής κύρωσης για την ίδια αιτία, γεγονός που συνιστά κατάφωρη παραβίαση του Κράτους Δικαίου, επιβάλλει σε βάρος των συναρμόδιων υπουργών χρηματική κύρωση ύψους 60.000 ευρώ…. Οίκοθεν νοείται ότι η καταβολή του ανωτέρω ποσού… δεν απαλλάσσει, αλλά αντιθέτως επιτείνει την υποχρέωση των συναρμόδιων υπουργών να επιταχύνουν τις σχετικές διαδικασίες, κατά τρόπον ώστε να μην καταστεί αναγκαία νέα παρέμβαση του παρόντος Συμβουλίου». Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Πτυχιούχων Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, τονίζει τα εξής: Α. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το Υπουργείο Υποδομών, το οποίο βάσει της πρόσφατης εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 257, Ν.4610/19 είναι το επισπεύδον υπουργείο σε αυτήν την ιστορία, δεν απέστειλε απόψεις επί του θέματος, επιδεικνύοντας μία άνευ προηγούμενου περιφρονητική στάση απέναντι στην δικαιοσύνη. Το ίδιο έπραξε και κατά την συζήτηση της νέας αιτήσεως ακυρώσεως, η οποία διεξήχθη ενώπιον του Δ’ τμήματος του ΣτΕ την Τρίτη 9/11/2021, όπου με εξαίρεση το Υπουργείο Οικονομικών, κανένα άλλο δεν εκπροσωπήθηκε. Ο δε νομικός εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών στην τοποθέτησή του επιχείρησε να υποβαθμίσει την διάρκεια της καθυστέρησης απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων στους Μηχανικούς Τ.Ε.Ι., προκαλώντας την αντίδραση ακόμη και της ίδιας της προέδρου του Δικαστηρίου. Β. Δυστυχώς όμως για τα εμπλεκόμενα υπουργεία, η πραγματικότητα μιλάει από μόνη της. Το ελληνικό κράτος όφειλε, βάσει των νόμων που το ίδιο έχει θεσπίσει, μαζί με την ίδρυση των σχολών μας να έχει εκδώσει και τα π.δ. που θα καθορίζουν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Αντίθετα, έχουν παρέλθει 21 χρόνια από την ίδρυση της ειδικότητάς μας στα Τ.Ε.Ι. της χώρας, 4 και πλέον χρόνια από την δημοσίευση της ΣτΕ 2040/17, 2,5 χρόνια από την ψήφιση της πλέον πρόσφατης εξουσιοδοτικής διάταξης του άρθρου 257, Ν.4610/19, έχουν μεσολαβήσει δύο πρακτικά και δύο αποφάσεις του Τριμελούς Συμβουλίου του ΣτΕ, δύο απόφασεις του Δ. Πρωτοδικείου και του Δ. Εφετείου Αθηνών, έχουν επιβληθεί (έως τώρα) συνολικές χρηματικές κυρώσεις ύψους 312.000 ευρώ (λεφτά που τα πληρώνουμε όλοι εμείς) και όμως τα υπουργεία δεν έχουν καν συγκροτήσει τα γνωμοδοτικά όργανα τα οποία θα εισηγηθούν το περιεχόμενο του επίμαχου π.δ. Γ. Είναι πλέον αυταπόδεικτο, ότι η Διοίκηση προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντα συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων, δεν διστάζουν να επιβαρύνουν τους Έλληνες φορολογούμενους με την καταβολή αποζημιώσεων, παρά να εκδώσει ένα απλό προεδρικό διάταγμα που θα δίνει το (αυτονόητο) δικαίωμα σε πτυχιούχους δημόσιων Α.Ε.Ι. να ασκούν το επάγγελμά τους. Δ. Σε ότι αφορά τον ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ., είναι αυτονόητο ότι όχι απλώς θα συνεχίσουμε, αλλά και θα εντείνουμε τις νομικές ενέργειές μας σε κάθε επίπεδο. Αναμένοντας την απόφαση επί της πρόσφατης αιτήσεως ακυρώσεως, που συζητήθηκε προ ολίγων ημερών ενώπιον του ΣτΕ (την οποία συνυπογράφουν 145 συνάδελφοι), είμαστε έτοιμοι να προβούμε και στην κατάθεση αιτήσεως συμμορφώσεως αμέσως μετά την παρέλευση του εύλογου – νομικά – χρόνου. Επιπλέον, ήδη προ διετίας έχει κατατεθεί ομαδική αγωγή συναδέλφων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναμένεται η απόφαση αυτή ως πιλότος για τους υπόλοιπους συναδέλφους που θα ακολουθήσουν ευθύς αμέσως μετά την δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ. Ε. Δεν αρκούμαστε πλέον σε αποζημιώσεις, οι οποίες δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την πραγματική ζημιά (ηθική, επαγγελματική - οικονομική) που έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια. Στόχος μας πλέον είναι κάποια στιγμή στο εδώλιο να καθίσουν όλοι αυτοί (πολιτικοί και διοικητικοί υπάλληλοι) που φέρουν την πραγματική ευθύνη για αυτή τη κατάντια. Και εκεί επικεντρώνουμε την προσοχή μας το τελευταίο διάστημα. View full είδηση

Έξι είναι τα βασικά λάθη στις αιτήσεις για το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» τα οποία προκαλούν σημαντικές καθυστερήσεις στην εκταμίευση των επιδοτήσεων προς τους ιδιοκτήτες που εντάσσονται στο πρόγραμμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αναπτυξιακής Τράπεζας, που είχε οριστεί διαχειριστής στον προηγούμενο κύκλο του προγράμματος «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» μόνο μία στις 100 αιτήσεις είναι πλήρης κατά την πρώτη αξιολόγηση, ενώ για το 40 % των αιτήσεων απαιτούνται τέσσερις ή ακόμη περισσότεροι κύκλοι αξιολογήσεων προκειμένου να επιτευχθεί η πληρότητα των φακέλων. Τα στοιχεία για τα λάθη στις αιτήσεις αποκτούν ιδιαίτερη χρησιμότητα για τους ενδιαφερόμενους, ενόψει της έναρξης υποβολής αιτήσεων στο νέο κύκλο του «Εξοικονομώ» από την προσεχή Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε έγγραφη απάντηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας ύστερα από σχετική ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ: Το 1% των αιτήσεων είναι πλήρεις μετά την πρώτη αξιολόγηση. Το 20% των αιτήσεων είναι πλήρεις μετά την δεύτερη αξιολόγηση. Το 40% των αιτήσεων είναι πλήρεις μετά την τρίτη αξιολόγηση. Το 39% των αιτήσεων είναι πλήρεις εφόσον αξιολογηθούν τουλάχιστον τέσσερις φορές ή και παραπάνω για να προχωρήσουν προς εκταμίευση. Οι συχνότερες παραλείψεις που διαπιστώνονται κατά την αξιολόγηση είναι οι εξής: Στο 50% των αιτήσεων δεν γίνεται ταυτοποίηση του ακινήτου, κυρίως των τετραγωνικών μέτρων, βάσει των δηλωθέντων στοιχείων στο πληροφοριακό σύστημα (τετραγωνικά μέτρα, διεύθυνση, όροφος, ΤΚ) και της αναρτημένης οικοδομικής άδειας. Στο 40% των αιτήσεων, το Έντυπο Καταγραφής Παρεμβάσεων Ολοκλήρωσης δεν είναι σωστά συμπληρωμένο και τα στοιχεία που αναγράφονται σε αυτό δεν αντιστοιχούν με τα στοιχεία των τιμολογίων και των παρεμβάσεων που έχουν δηλωθεί στο πληροφοριακό σύστημα. Στο 30% των αιτήσεων, τα στοιχεία που αναγράφονται στις Υπεύθυνες Δηλώσεις Αναδόχων/Προμηθευτών δεν συμπίπτουν με αυτά που έχουν δηλωθεί στο πληροφοριακό σύστημα. Στο 30% των αιτήσεων δεν αναγράφεται η απαιτούμενη ένδειξη (επί πιστώσει) του τρόπου πληρωμής των τιμολογίων των παρεμβάσεων καθώς και των αποδείξεων παροχής υπηρεσιών Συμβούλου και Μελετητή, σύμφωνα με οριζόμενα στον Οδηγό Εφαρμογής. Στο 20% των αιτήσεων, υπάρχει απόκλιση μεταξύ των στοιχείων που έχουν δηλωθεί στο Πληροφοριακό Σύστημα με τα στοιχεία των ψηφιοποιημένων τιμολογίων που έχουν αναρτηθεί. Στο 20% των αιτήσεων, οι Σύμβουλοι Έργου αιτούνται την πληρωμή μη επιλέξιμης μελέτης από το Πρόγραμμα. «Είναι φανερό πως η συμμόρφωση με τα ζητούμενα εξαρχής, θα είχε καταλυτική επίδραση στην πορεία των αξιολογήσεων και κατ’ επέκταση των εκταμιεύσεων των κινήτρων του Προγράμματος», αναφέρει η Αναπτυξιακή Τράπεζα. Σε σχέση με την πορεία υλοποίησης του προηγούμενου κύκλου, τα δεδομένα έχουν ως εξής: Έως σήμερα έχουν υποβληθεί 39.901 αιτήσεις ωφελούμενων, ενώ ο ενεργός αριθμός αιτήσεων είναι 37.966, συνολικού προϋπολογισμού 1.033.533.324,69 ευρώ και επιλέξιμου προϋπολογισμού 1.017.684.787,46 ευρώ. Έχει ολοκληρωθεί η υπαγωγή του 94% των αιτήσεων, ήτοι 37.500 αιτήσεων ωφελούμενων, συνολικού επιλέξιμου προϋπολογισμού 974.221.225,13 ευρώ και συνολικού επιλέξιμου προϋπολογισμού παρεμβάσεων 913.969.283,46 ευρώ. Ωστόσο, παρατηρείται ιδιαίτερα χαμηλός αριθμός ολοκλήρωσης των έργων από τους ωφελούμενους, δεδομένου ότι μόνο το 6,5% των ωφελούμενων που έχουν υποβάλει αίτηση, έχουν ολοκληρώσει τις παρεμβάσεις τους και η αίτησή τους βρίσκεται σε κατάσταση διενέργειας προς τελική εκταμίευση. Συγκεκριμένα, υπάρχουν 2.271 αιτήσεις σε κατάσταση αξιολόγησης, συνολικού επιλέξιμου προϋπολογισμού 50.515.442,90 ευρώ, από τις οποίες το 65% έχει αξιολογηθεί τουλάχιστον μία φορά. View full είδηση

Ευχαριστώ με τη σειρά μου για τις πληροφορίες! Μια ερώτηση και από εμένα (που ίσως να απαντιέται έμμεσα σε άλλο σχετικό με τη φορολογία θέμα). Έστω ότι η εξόφληση για παροχή υπηρεσιών θα γίνει σε δόσεις. Με την 1η δόση π.χ. 1 Αυγούστου και 2η δόση στη 1 Οκτωβρίου. Πώς/πότε θα καταχωρηθεί στο MyData; Μία καταχώρηση μέχρι 20 Σεπτεμβρίου για την 1η δόση και 2η καταχώρηση (που θα αναφέρεται στην ίδια υπηρεσία) από την 1η Οκτωβρίου μέχρι την 20η Νοεμβρίου, Μία καταχώρηση μέχρι την 20η Νοεμβρίου που θα έχει 2 τρόπους εξόφλησης, όπου ο πρώτος θα αναφέρεται στην ΑΠΥ στις 1 Αυγούστου, Μία καταχώρηση μέχρι την 20η Σεπτεμβρίου με τρόπο εξόφλησης την ΑΠΥ στην 1η Αυγούστου, προσωρινή αποθήκευση και συμπλήρωση στους τρόπους εξόφλησης από την 1η Οκτωβρίου που θα κοπεί η 2η ΑΠΥ μέχρι την 20η Νοεμβρίου.

@sxe 1. Μέσα από απρόβλεπτα γίνεται. 2. Έκανε ΠΚΤΝΜΕ με αυτά; Γιατί από ότι μυρίζομαι θέλει να το αποφύγει. 3. Όταν χρησιμοποιείς απρόβλεπτα λογικό είναι να ξεπεράσεις το 20%.

Για πολύ καιρό στην κοινή γνώμη κυριαρχούσε η εντύπωση ότι η ψηφιακή βιομηχανία είναι καθαρή επειδή είναι «άυλη». Μπροστά στους γίγαντες του πετρελαίου και της αυτοκινητοβιομηχανίας, η Σίλικον Βάλεϊ έμοιαζε να είναι η φυσική σύμμαχος κάθε πολιτικής κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτή η ψευδαίσθηση σιγά-σιγά διαλύεται. Μια έρευνα που διεξήχθη σε διαφορετικές ηπείρους αποκαλύπτει το υπέρογκο περιβαλλοντικό κόστος της υψηλής τεχνολογίας. Προγραμματιστές της Σίλικον Βάλεϊ και κατασκευαστές ημιρυμουλκούμενων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών ΜακΚίνσεϊ, ο Τζο Μπάιντεν και ο Σι Τζινπίνγκ, οι Βρετανοί Φιλελεύθεροι και οι Γερμανοί Πράσινοι: απέναντι στην κλιματική επείγουσα ανάγκη σχηματίστηκε μια παγκόσμια ιερή συμμαχία γύρω από μια πίστη. Την πίστη σε μια μεγάλη στροφή προς τον διαδικτυακό κόσμο για το καλό του πλανήτη. «Σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρούμε όλο και περισσότερο πως δεν θα μπορέσουμε να θέσουμε υπό έλεγχο την κλιματική αλλαγή χωρίς μια μαζική καταφυγή στην ψηφιακότητα», τονίζει η οργάνωση The Shift Project που δεν συμμερίζεται αυτή την άποψη1. Ένα καινούργιο ευαγγέλιο υπόσχεται τη σωτηρία μέσω των «έξυπνων» πόλεων, γεμάτες από αισθητήρες και αυτόνομα ηλεκτρικά οχήματα. Η ιερή αυτή πεποίθηση μπορεί να υπολογίζει στη συνδρομή μερικών πολύ αποτελεσματικών αποστόλων για τη διάδοσή της. Όπως το Global eSustainability Initiative (GeSI), ένα εργοδοτικό λόμπι με έδρα τις Βρυξέλλες για το οποίο «οι εκπομπές που αποφεύγονται με τη χρήση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών είναι σχεδόν δέκα φορές πιο σημαντικές από εκείνες που προξενεί η εγκατάστασή τους»2. Όμως, ανεξάρτητοι ερευνητές αμφισβητούν τόσο τη γνησιότητα αυτών των μετρήσεων που αναπαράγονται παντού όσο και την αμεροληψία των δημιουργών τους. Πέρα από τις προσπάθειες του «πράσινου μάρκετινγκ» που έχουν αναπτύξει οι επιχειρηματίες και τα φερέφωνά τους, ποιος είναι ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος των ψηφιακών εργαλείων; Είναι αυτά τα νέα δίκτυα επικοινωνίας συμβατά με την «οικολογική μετάβαση»; Έχοντας ολοκληρώσει μια έρευνα που μας οδήγησε σε δεκάδες χώρες, ιδού η πραγματικότητα: η ψηφιακή ρύπανση είναι κολοσσιαία –και μάλιστα είναι εκείνη που αυξάνεται με τους ταχύτερους ρυθμούς. «Από τη στιγμή που ανακάλυψα τα μεγέθη αυτής της ρύπανσης, είπα στον εαυτό μου: “Πώς είναι δυνατόν;”», θυμάται η Φρανσουάζ Μπερτού, ερευνήτρια σε θέματα πληροφορικής. Οι βλάβες στο περιβάλλον προέρχονται κατ’ αρχάς από δισεκατομμύρια μέσα διασύνδεσης (τάμπλετ, υπολογιστές, έξυπνα τηλέφωνα) που μας ανοίγουν την πόρτα του διαδικτύου. Προέρχονται εξίσου από τα δεδομένα που παράγουμε ανά πάσα στιγμή: καθώς μεταφέρονται, αποθηκεύονται, επεξεργάζονται μέσα σε τεράστιες εγκαταστάσεις που καταναλώνουν πόρους και ενέργεια, οι πληροφορίες αυτές θα επιτρέψουν τη δημιουργία νέου ψηφιακού περιεχομένου, για το οποίο θα απαιτούνται… διαρκώς περισσότερα μέσα διασύνδεσης! Προκειμένου να πραγματοποιήσουμε ενέργειες τόσο ανεπαίσθητες όπως η αποστολή ενός μέιλ στο Gmail, ενός μηνύματος στο WhatsApp, ενός ιμότζι στο Facebook, ενός βίντεο στο TikTok ή μιας σειράς φωτογραφιών με γατάκια στο Snapchat, έχουμε δημιουργήσει, σύμφωνα με την Greenpeace, μια υποδομή που πολύ σύντομα «πιθανώς να καταστεί η μεγαλύτερη κατασκευή του ανθρώπινου είδους»3. Οι αριθμοί είναι διαφωτιστικοί: η παγκόσμια ψηφιακή βιομηχανία καταναλώνει τόσο νερό, πρώτες ύλες και ενέργεια ώστε το αποτύπωμά της είναι τριπλάσιο εκείνου μιας χώρας όπως η Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ψηφιακές τεχνολογίες χρησιμοποιούν σήμερα το 10% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και αποβάλλουν σχεδόν το 4% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), δηλαδή λίγο λιγότερο από το διπλάσιο των εκπομπών της πολιτικής αεροπορίας σε ολόκληρο τον κόσμο4. «Εάν οι ψηφιακές εταιρείες αποδειχθούν πιο ισχυρές από τις αρχές που τις επιθεωρούν, υπάρχει ο κίνδυνος να μην είμαστε πλέον σε θέση να ελέγξουμε τον οικολογικό αντίκτυπό τους», προειδοποιεί ο Γιαν Ταλίν, ιδρυτής του Skype και του ινστιτούτου Future of Life, που ασχολείται με τη δεοντολογία των τεχνολογιών5. Ακόμα και σήμερα, ο Γενς Τόιμπλερ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Βούπερταλ, θυμάται την έντονη έκπληξή του. Πριν από μερικά χρόνια, ο Γερμανός επιστήμονας συμμετείχε σε ένα συνέδριο που διεξήχθη στο ερευνητικό κέντρο με έδρα την ομώνυμη πόλη, στη Βεστφαλία της δυτικής Γερμανίας. Τότε, θυμάται, έμεινε «άναυδος μπροστά στην εικόνα ενός άνδρα που φορούσε μια βέρα και κουβαλούσε ένα τεράστιο σακίδιο στην πλάτη, το οποίο ανταποκρινόταν στο πραγματικό υλικό αποτύπωμα του μικρού χρυσού κρίκου του. Αυτή η εικόνα με σημάδεψε». Με αυτή την αναπαράσταση, το ινστιτούτο παρουσίαζε μια πρωτότυπη μέθοδο υπολογισμού της υλικής επίπτωσης του τρόπου με τον οποίο καταναλώνουμε, που αναπτύχθηκε από τους ερευνητές του κατά τη δεκαετία του 1990: το material input per service unit (MIPS), δηλαδή την ποσότητα των υλικών πόρων που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας6. Προκειμένου να υπολογιστεί ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος, η βιομηχανία ενδιαφέρεται κυρίως για τις εκπομπές της σε διοξείδιο του άνθρακα. Αυτή όμως η μέθοδος υπολογισμού συχνά επισκιάζει άλλες μορφές ρύπανσης όπως η επίπτωση της αποβολής χημικών προϊόντων στην ποιότητα των υδάτων. Από τη δεκαετία του 1990, το MIPS εστίαζε περισσότερο στην περιβαλλοντική υποβάθμιση που έχει να κάνει με την παραγωγή εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Ιδού μια πλήρης αντιστροφή της προοπτικής: να παρατηρούμε τι εισάγεται στη διαδικασία παραγωγής ενός αντικειμένου παρά τι εξάγεται από αυτήν. Πιο συγκεκριμένα, το MIPS υπολογίζει το σύνολο των πόρων που κινητοποιήθηκαν και μετακινήθηκαν κατά την παραγωγή, τη χρήση και την ανακύκλωση ενός ρούχου, ενός μπουκαλιού πορτοκαλάδας, ενός χαλιού, ενός smartphone… Υπολογίζονται τα πάντα: οι ανανεώσιμοι (φυτικοί) ή μη ανανεώσιμοι (ορυκτοί) πόροι, οι μεταβολές του εδάφους που προκαλούν οι γεωργικές εργασίες, το νερό και οι χημικές ουσίες που καταναλώνονται κ.ο.κ. Ας πάρουμε ένα μπλουζάκι: η παραγωγή του σε μια ινδική βιοτεχνία απαίτησε ηλεκτρισμό, ο οποίος με τη σειρά του παρήχθη από κάρβουνο, για την εξαγωγή του οποίου αποψιλώθηκε ένα πευκόδασος… Οικολογικό σακίδιο Αυτή η προσέγγιση μεταφράζεται σε έναν αριθμό, το «οικολογικό σακίδιο», δηλαδή τον συντελεστή πολλαπλασιασμού της κάθε καταναλωτικής ενέργειάς μας. Η μέθοδος δεν είναι τέλεια: «Η πλειοψηφία των δεδομένων που έχουν χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό του MIPS προκύπτουν από γνώμες και εκτιμήσεις ειδικών» όπου η ανακρίβεια είναι συχνά ο κανόνας, διευκρινίζει ο Γενς Τόιμπλερ. Όπως και να έχει, δεν μπορούμε παρά να πέσουμε από τα σύννεφα μπροστά στην τρομακτική αλήθεια του: ένα δαχτυλίδι που εμπεριέχει μερικά γραμμάρια χρυσού έχει ένα MIPS… 3 τόνων! Μπορούμε επίσης να υπολογίσουμε το MIPS μιας υπηρεσίας ή μιας καταναλωτικής ενέργειας: ένα χιλιόμετρο στο αυτοκίνητο και μία ώρα τηλεόρασης χρησιμοποιούν αντιστοίχως 1 και 2 κιλά πόρων. Ένα λεπτό στο τηλέφωνο «κοστίζει» 200 γραμμάρια. Όσον αφορά ένα SMS, «ζυγίζει» 632 γραμμάρια. Για αρκετά προϊόντα, το MIPS μπορεί να παρουσιάσει μια αρκετά χαμηλή αναλογία: έτσι η κατασκευή μιας ατσάλινης ράβδου έχει ανάγκη «μονάχα» τους δεκαπλάσιους πόρους του τελικού βάρους της. Όμως, «από τη στιγμή που εμπλέκεται η τεχνολογία, το MIPS είναι υψηλότερο», εξηγεί ο Γένς Τόιμπλερ. Οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι μια καλή απόδειξη, εάν λάβουμε υπόψη τον μεγάλο αριθμό μετάλλων που χρησιμοποιούν, ειδικά «ορισμένα σπάνια μέταλλα που εξορύσσονται δύσκολα από το υπέδαφος», συνεχίζει ο ερευνητής. Έτσι, ένας υπολογιστής 2 κιλών κινητοποιεί, ανάμεσα σε άλλα, 22 κιλά χημικών προϊόντων, 240 κιλά καυσίμων και 1,5 τόνο καθαρού νερού7. Το MIPS μιας τηλεόρασης ποικίλλει ανάμεσα στα 200 και 1000 προς 1, ενώ ενός smartphone είναι 1.200 προς 1 (183 κιλά πρώτης ύλης για 150 γραμμάρια τελικού προϊόντος). Όλα τα ρεκόρ όμως καταρρίπτει το MIPS ενός μικροτσίπ: 32 κιλά πρώτων υλών για ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα 2 γραμμαρίων, δηλαδή μια αναλογία 16.000 προς 1. «Οι άνθρωποι συχνά εκπλήσσονται από την απόκλιση ανάμεσα στην επίπτωση που νομίζουν ότι έχει η απόφασή τους να αγοράσουν ένα καταναλωτικό αγαθό και τον πραγματικό αντίκτυπό της», διαβεβαιώνει ο Γενς Τόιμπλερ. Και όχι άδικα: η γεωγραφική ζώνη που βρίσκεται στην πιο απομακρυσμένη θέση της παραγωγικής αλυσίδας είναι εκείνη που θα πληρώσει τον πιο βαρύ υλικό φόρο, πολύ μακριά από το μαγαζί πώλησης. Έτσι, η ψηφιακότητα έκανε –ανεπαίσθητα– το «υλικό αποτύπωμά» μας να εκτιναχτεί. Με δισεκατομμύρια διακομιστές (servers), κεραίες, ρούτερ και σημεία διαδικτυακής πρόσβασης να βρίσκονται αυτήν τη στιγμή σε λειτουργία, οι «άυλες» τεχνολογίες δεν καταναλώνουν μόνο πρώτες ύλες: θα αποτελέσουν ένα από τα μεγαλύτερα εγχειρήματα υλικής παραγωγής που έχουν ποτέ αναληφθεί. Ανάμεσα σε αυτές τις πολύ πραγματικές υποδομές, τα κέντρα δεδομένων (data centers) κατέχουν μια ξεχωριστή θέση. Αυτές οι τερατώδεις κατασκευές από μπετόν και ατσάλι, παστωμένες με διακομιστές, πολλαπλασιάζονται με τον ρυθμό του χειμάρρου των πληροφοριών που δημιουργούνται από το ψηφιακό μας σύμπαν: πέντε δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ψηφιολέξεων (bytes) την ημέρα, δηλαδή ίσα με το σύνολο όλων των δεδομένων που παράχθηκαν από το ξεκίνημα της πληροφορικής μέχρι το 2003. Με αυτά μπορούν να γεμίσουν δέκα εκατομμύρια δίσκοι Blue Ray που, αν στοιβάζονταν ο ένας πάνω στον άλλον, θα έφταναν τέσσερις φορές το ύψος του Πύργου του Άιφελ. Κι όμως, όλα αυτά έχουν το μέγεθος ενός σπίρτου, αν συγκριθούν με όσα δεδομένα θα παράγουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια αντικείμενα με σύνδεση 5G που θα ξεχυθούν σύντομα στον κόσμο. Για να αντιληφθούμε τα γιγαντιαία αυτά μεγέθη, αρκεί να παρατηρήσουμε ένα απλό ηλεκτρικό πατίνι, από εκείνα που ενοικιάζονται μέσω μιας εφαρμογής. Πολύ λίγοι χρήστες αυτών των πατινιών γνωρίζουν πως οι εταιρείες που τα ενοικιάζουν «συλλέγουν έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, που δημιουργούνται από τις συνήθειες μετακίνησης των χρηστών», εξηγεί ο Μοχάμεντ Τάζσαρ, δικηγόρος στην Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες (ACLU). Την στιγμή που δημιουργείτε έναν λογαριασμό σε μια συγκεκριμένη εφαρμογή, μοιράζεστε το επώνυμο, το όνομα, την ηλεκτρονική διεύθυνση, τον ταχυδρομικό κώδικα, τον αριθμό τηλεφώνου, τις τραπεζικές λεπτομέρειες, το ιστορικό των πληρωμών σας κ.ο.κ. Μετά, η εταιρεία εντοπισμού θα μπορεί να συλλέξει όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με τις διαδρομές σας χάρη στους ανιχνευτές που βρίσκονται στα πατίνια και στα δεδομένα που μεταδίδει το κινητό τηλέφωνό σας. Ο όμιλος Bird έχει την άδεια ακόμη και να εμπλουτίσει το προφίλ σας με πληροφορίες συλλεγμένες από διαφορετικές εταιρείες που ήδη κατέχουν δικά σας δεδομένα και να διερευνήσει τη φερεγγυότητά σας στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας! Καβαλώντας αυτό το δίτροχο, δίνετε επίσης τη συγκατάθεσή σας στον πάροχο να μοιραστεί κάποια από τα δεδομένα σας «με τρίτους για λόγους έρευνας, μάρκετινγκ και για άλλους σκοπούς» δηλώνει για παράδειγμα ο όμιλος Lime, χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις. Οι προδιαγραφές αυτές «είναι γραμμένες με ακαθόριστους και ασαφείς όρους, διότι πρέπει να παραμένουν ακατανόητες», σημειώνει ο Τάζσαρ. Αυτό το κύμα πληροφοριών, το οποίο εμπλουτίζει τα προσωπικά προφίλ που πωλούνται σε διάφορες εταιρείες σε τιμές χρυσού, αναπόφευκτα κατευθύνεται σε ένα κέντρο δεδομένων – στο cloud, το ψηφιακό «νέφος». Η συστηματική και σε παγκόσμια κλίμακα συλλογή κάθε είδους δεδομένων «δεκαπλασιάζει τις ανάγκες για κέντρα δεδομένων», αναλύει ένας επαγγελματίας της Bolt. Οι cloud cities («πόλεις-νέφη»), ειδικευμένες στην αποθήκευση δεδομένων, συνωστίζονται στην Κίνα. Εξάλλου, το μεγαλύτερο κέντρο δεδομένων του πλανήτη, στην πόλη Λανγκ Φανγκ, μία ώρα με το αυτοκίνητο νότια του Πεκίνου, εκτείνεται σε σχεδόν 600.000 τετραγωνικά μέτρα, δηλαδή σε επιφάνεια… 110 γηπέδων ποδοσφαίρου! Η κατανάλωση των κέντρων δεδομένων σε νερό και ηλεκτρισμό, απαραίτητων για την ψύξη των μηχανημάτων, αυξάνεται ακόμη περισσότερο όσο οι πάροχοι υπηρεσιών κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν εκείνο που στον κλάδο τους ονομάζουν «απόλυτο σκοτάδι»: τη γενικευμένη βλάβη εξαιτίας μιας διακοπής της ηλεκτρικής τροφοδότησης, μια διαρροής νερού στο σύστημα κλιματισμού, ενός προγραμματιστικού σφάλματος… Το 2017, για παράδειγμα, μια γιγαντιαία βλάβη σε ένα κέντρο δεδομένων της εταιρείας British Airways οδήγησε στην ματαίωση 400 πτήσεων και εγκλώβισε 75.000 επιβάτες στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου. Μια παρατεταμένη μηχανική βλάβη στους διακομιστές της Amazon θα δημιουργούσε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στη Δύση. Σε ένα αδιάκοπα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον, πολλές εταιρείες φιλοξενίας ιστότοπων δεσμεύονται ώστε οι υποδομές τους να λειτουργούν το 99,995% του χρόνου, δηλαδή οι υπηρεσίες τους δεν είναι διαθέσιμες για μόλις 26 λεπτά ετησίως. «Όσον αφορά εκείνους που παθαίνουν συχνά μπλακ-άουτ, απλώς αφήνουν το επάγγελμα», λέει ωμά ο Φιλίπ Λους, πρόεδρος του Institut Datacenter. Για να φτάσουν στην απόλυτη διαθεσιμότητα, οι εταιρείες διακομιστών πολλαπλασιάζουν τις προφυλάξεις. Κατ’ αρχάς φροντίζουν για τον «πλεονασμό» των δικτύων διανομής ενέργειας. «Βρίσκεσαι με δύο παροχές ηλεκτρισμού, δύο γεννήτριες και δύο τεράστιες αίθουσες, μεγέθους δημόσιας βιβλιοθήκης, γεμάτες με μπαταρίες μόλυβδου, για να διασφαλίσεις τη συνέχεια της λειτουργίας μεταξύ της βλάβης και της στιγμής όπου οι γεννήτριες θα αναλάβουν την τροφοδοσία», εξηγεί ο Πολ Μπενουά της Qarnot Computing. Αυτό τo σχέδιο δράσης συνοδεύεται από μια, συχνά γιγαντιαία, αλυσίδα υλικοτεχνικής υποστήριξης. Έτσι, οι στέγες πολλών κέντρων δεδομένων, στην ίδια την καρδιά της Νέας Υόρκης, «είναι ιλιγγιώδεις αποφύσεις» που περιέχουν «πύργους ψύξης του νερού για τον κλιματισμό (…), δεξαμενές νερού για την περίπτωση διακοπής, γερανούς για να ανεβάσουν τις γεννήτριες ντίζελ από τον δρόμο… Τα υπόγειά τους είναι επενδυμένα με καλώδια, εξοπλισμένα με δεξαμενές μαζούτ αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων λίτρων για να τροφοδοτούν τις γεννήτριες», απαριθμούν η Σεσίλ Ντιγκέ και η Φανί Λοπέζ, δύο ερευνήτριες που διεξήγαγαν μια παγκόσμια έρευνα πάνω στα κέντρα δεδομένων8. Ξεκάθαρα, καταλήγει ο Φιλίπ Λους, «δεν υπάρχει κτίριο όπου το τετραγωνικό μέτρο να κοστίζει περισσότερο απ’ ό,τι σε ένα υψηλού επιπέδου κέντρο δεδομένων». «Διακομιστές ζόμπι» Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, επιπροσθέτως οι εταιρείες φιλοξενίας ιστότοπων πολλαπλασιάζουν κι αυτές τα κέντρα δεδομένων, όχι όμως χωρίς προηγουμένως να έχουν διασφαλίσει πως τα αντίγραφα των δικτυακών τόπων (οι «ιστότοποι-καθρέφτες») έχουν δημιουργηθεί σε διαφορετική τεκτονική πλάκα! Έτσι, ένας σεισμός δεν θα μπορούσε να μας εμποδίσει να ποστάρουμε το περιεχόμενο του πιάτου μας στο Instagram ή να καθυστερήσει ένα ραντεβού στο Tinder. Κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου που είχε γίνει γύρω στο 2010, μηχανικοί της Google είχαν εξηγήσει πως η υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου Gmail αντιγραφόταν έξι φορές, ενώ ο γενικός κανόνας θέλει ένα βίντεο με γατάκια να αποθηκεύεται σε τουλάχιστον επτά κέντρα δεδομένων ανά τον κόσμο. Έτσι, ο κλάδος στοιχειώνεται από «διακομιστές ζόμπι», εξίσου λαίμαργους με τους υπόλοιπους. Τέλος, οι εταιρείες φιλοξενίας ιστότοπων υπερμεγεθύνουν τις υποδομές προκειμένου να ανταποκριθούν σε ενδεχόμενες αιχμές της κίνησης. Αποτέλεσμα: «εάν ένας δρομολογητής λειτουργεί στο 60% της ικανότητάς του, είναι το ανώτερο που μπορεί να φτάσει», εκτιμά η ερευνήτρια πληροφορικής Αν-Σεσίλ Οργκερί. Το απότοκο αυτής της υπερβολής είναι μια απίστευτη κακοδιαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας. Μια παλιά έρευνα των «New York Times» (22 Σεπτεμβρίου 2012) αποκάλυπτε πως ορισμένα κέντρα δεδομένων που χρησιμοποιούνταν ελάχιστα ενδεχομένως σπαταλούσαν ακόμα και το 90% του ηλεκτρισμού που κατανάλωναν. Κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου που είχε διεξαχθεί στο Παρίσι στα τέλη του 2019, στο πλαίσιο της έκθεσης Data Centre World (μίας από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των επαγγελματιών του cloud), ένα στέλεχος έκανε την εξής απίστευτη δήλωση: «Συνειδητοποιήσαμε πως τα κέντρα δεδομένων θα δεσμεύσουν το ένα τρίτο του ηλεκτρισμού της Μητροπολιτικής Περιφέρειας Παρισίων»9. Όσο για το Amazon Web Services, που έχει εγκατασταθεί από το 2017 στην περιφέρεια Ιλ ντε Φρανς, «φέρεται να έχει υπογράψει στη Γαλλία ένα συμβόλαιο παροχής 155 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, τα οποία μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μιας πόλης πολλών εκατομμυρίων κατοίκων», αποκαλύπτει ένας ειδικός που προτιμάει να παραμείνει ανώνυμος. Ο κλάδος εκτιμάται ότι σήμερα αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό μεταξύ 1% και 3% της παγκόσμιας κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, ένας αριθμός που, λαμβάνοντας υπόψη τον ρυθμό ανάπτυξης του cloud, θα μπορούσε να τετραπλασιαστεί ή να πενταπλασιαστεί μέχρι το 203010. Με άλλα λόγια, καταλήγουν η Σεσίλ Ντιγκέ και η Φανί Λοπέζ, τα κέντρα δεδομένων θα εμφανίζονται «ανάμεσα στους κορυφαίους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας του 21ου αιώνα»11. Και η κύρια πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ρεύματος δεν είναι άλλη από το κάρβουνο12. Το Διαδίκτυο διαμορφώνει ένα κόσμο όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα με την αυστηρή έννοια δεν είναι πια η μόνη που δίνει ζωή στο ψηφιακό σύμπαν. «Οι υπολογιστές και τα διασυνδεδεμένα αντικείμενα επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Η παραγωγή δεδομένων δεν περιορίζεται πλέον από κάποια εκ μέρους μας ενέργεια», διαβεβαιώνει ο Μάικ Χάζας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ13. Το φαινόμενο αυτό δημιουργεί βεβαίως έναν περιβαλλοντικό αντίκτυπο… δίχως να είμαστε ικανοί να τον υπολογίσουμε, πόσο μάλλον να τον ελέγξουμε. Εδώ τίθεται ένα ανησυχητικό ερώτημα: σε σχέση με την ψηφιακή δραστηριότητα, μπορεί κάποτε τα ρομπότ να αφήσουν ένα οικολογικό αποτύπωμα ακόμα πιο βαθύ από εκείνο των ανθρώπων; Περισσότερο από το 40% της διαδικτυακής δραστηριότητας ήδη προέρχεται από ρομποτικά προγράμματα ή από άτομα που πληρώνονται για να προκαλέσουν επίπλαστη προσοχή. «Τρολ», «μπότνετ», και «σπάμποτ» στέλνουν ανεπιθύμητα μέιλ, μεγεθύνουν τη διάδοση φημών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή μεγαλοποιούν τη δημοτικότητα ορισμένων βίντεο. Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων επιταχύνει βέβαια αυτή τη μη ανθρώπινη δραστηριότητα: το 2023, οι συνδέσεις μεταξύ μηχανημάτων (ονομάζεται και Μ2Μ, από το «machine to machine»), ιδίως εκείνες από τα διασυνδεδεμένα σπίτια και τα «έξυπνα» αυτοκίνητα, υπολογίζεται ότι θα αποτελούν το ήμισυ των συνδέσεων στον Παγκόσμιο Ιστό14. Όσον αφορά τα δεδομένα, το μη-ανθρώπινο στοιχείο έχει ήδη αρχίσει να παράγει περισσότερα από το ανθρώπινο –και συμβαίνει ήδη από το 2012. Είναι μόνο η αρχή, αφού στα ρομπότ από εδώ και πέρα απαντούν… άλλα ρομπότ. Από το 2014, τα «παραγωγικά ανταγωνιστικά δίκτυα» λόγου χάρη επιτρέπουν σε λογισμικά να παράγουν πλαστά βίντεο που αντικαθιστούν ένα πρόσωπο ή τροποποιούν τα λόγια μιας προσωπικότητας (τα επονομαζόμενα deepfakes). Και σε αυτά τα δίκτυα αντιτίθενται αλγόριθμοι επιφορτισμένοι με την καταστροφή τους. «Κανένας άνθρωπος δεν έγραψε τους κώδικες για τη δημιουργία τέτοιου περιεχομένου και είναι μηχανήματα που επιστρατεύονται για να ξεσκεπάσουν τα deepfakes. Είναι ένας πόλεμος μεταξύ μηχανών», συνοψίζει ο Λίαμ Νιούκομπ, Βρετανός μηχανικός, ειδικός του διαδικτύου. Άλλο παράδειγμα: προκειμένου να αντικρούσουν τους σπάμερ (που συχνά είναι επίσης ρομπότ), μια νεοζηλανδική εταιρεία δημιούργησε το Re:scam, ένα λογισμικό που ξεκινά μια ατελείωτη συνομιλία με τους αυτοματοποιημένους απατεώνες, ώστε να τους κάνει να χάσουν πολύτιμο χρόνο15. Στον χρηματοπιστωτικό τομέα, η αυτοματοποιημένη κερδοσκοπία αντιπροσωπεύει το 70% των παγκόσμιων συναλλαγών και έως το 40% της αξίας των διαπραγματευόμενων τίτλων. Περάσαμε από ένα δίκτυο που χρησιμοποιείται από και για τους ανθρώπους σε ένα Ίντερνετ το οποίο εκμεταλλεύονται οι μηχανές –ακόμα και για λογαριασμό τους. Το σύμπαν των επενδυτικών κεφαλαίων κατοικείται όλο και λιγότερο από χρηματιστές που αντιμάχονται προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερα κέρδη. Σε αυτό τον κόσμο, υποστηρίζει ο καθηγητής Χουάν Πάμπλο Παρντό-Γκουέρρα, συγγραφέας ενός σχετικού βιβλίου, «τα άτομα παίζουν, στην καλύτερη περίπτωση, έναν περιορισμένο ρόλο»16… Ένας παλαιός αναλυτής θεωρεί πως «η απόλυτη φαντασίωση των ποσοτικών επενδυτικών κεφαλαίων είναι να μην έχουν σχεδόν καθόλου εργαζόμενους, οι οποίοι ούτως ή άλλως θα πατούν μερικά κουμπιά κάθε τόσο έτσι ώστε να λειτουργούν τα πάντα». Μαντεύουμε τη συνέχεια… «Μόλις όλη αυτή η υποδομή λειτουργήσει, δεν θέλει και πολλή φαντασία για να πεις: “Ίσως ο υπολογιστής θα μπορούσε να πάρει μόνος του την επενδυτική απόφαση”», προβλέπει ο Μάικλ Κερνς, καθηγητής της θεωρίας της πληροφορικής. Δίπλα στα επενδυτικά κεφάλαια που αποκαλούμε «ενεργητικά», όπου οι αγοραπωλησίες ακόμα διεξάγονται σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους, πολλαπλασιάζονται και τα «παθητικά» κεφάλαια, όπου οι χρηματιστηριακές πράξεις μπαίνουν σταδιακά στον αυτόματο πιλότο. Συχνά έχει να κάνει με διαπραγματεύσιμα αμοιβαία κεφάλαια (index funds), τα οποία ακολουθούν χρηματιστηριακούς δείκτες (για παράδειγμα το S&P 500, βασισμένο στις 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις των αμερικανικών χρηματιστηρίων) και επενδύουν μακροπρόθεσμα στις εταιρείες που συμμετέχουν σε αυτούς. Εδώ συναντάμε την BlackRock, τη Vanguard, τη Renaissance Technologies ή ακόμα την Two Sigma. Οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται από παθητικά κεφάλαια ξεπερνούν σήμερα στις ΗΠΑ εκείνες της ενεργητικής διαχείρισης 17. Με αυτόν τον τρόπο, το σύνολο της οικονομίας γίνεται, όλο και περισσότερο, ένα ζήτημα γραμμών κώδικα, αλγορίθμων και υπολογιστών. Ένα ρομπότ στο διοικητικό συμβούλιο Τα επενδυτικά κεφάλαια που κατευθύνονται από μηχανές προκαλούν πλέον μεγαλύτερες καταστροφές στο περιβάλλον από εκείνα που επιβλέπονται από ανθρώπους. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο Τόμας Ο’Νιλ, ένας ερευνητής που διεξήγαγε από το 2018 μια έρευνα για λογαριασμό της βρετανικής οργάνωσης InfluenceMap18. Μελετώντας ιδίως τα παθητικά επενδυτικά κεφάλαια που διαχειρίζεται η BlackRock, παρατηρεί πως το 2018 είχαν καταγράψει «μια “ένταση άνθρακα” άνω των 650 τόνων ανά εκατομμύριο δολάρια, τη στιγμή που τα ενεργητικά κεφάλαια (…) παρουσιάζουν μια πολύ κατώτερη ένταση, της τάξης των 300 τόνων ανά εκατομμύριο δολάρια». Σύμφωνα με την εκτίμηση του ερευνητή, το σύνολο των παθητικών κεφαλαίων παγκοσμίως έχει υπερεκτεθεί στα ορυκτά καύσιμα, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα ενεργητικά κεφάλαια. Προγραμματισμένα να παράγουν κέρδος και όχι να προλαμβάνουν το λιώσιμο των πάγων, τα αλγοριθμικά επενδυτικά κεφάλαια επιταχύνουν την κλιματική κρίση. Βεβαίως, με διαφορετικές ρυθμίσεις θα μπορούσαν να ευνοούν τη μείωση των εκπομπών άνθρακα – σε μια τέτοια λύση όμως, οι επικεφαλής αυτών των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αντιπαραθέτουν τις δεσμεύσεις που έχουν απέναντι στους πελάτες τους, τους οποίους βαρύνει, όπως ισχυρίζονται, η ευθύνη των επενδύσεών τους. Σύντομα η ερώτηση ίσως να μην τίθεται καν. Το 2017, ένα επενδυτικό κεφάλαιο με βάση το Χονγκ Κονγκ, το Deep Knowledge Ventures, ανακοίνωσε τον διορισμό ενός ρομπότ ονόματι Vital στο διοικητικό συμβούλιό του19, μέχρι του σημείου καμία απόφαση να μην οριστικοποιείται χωρίς προηγουμένως να έχει ληφθεί υπόψη η ανάλυσή του. Όσο για την αμερικανική εταιρεία EquBot, θα βασίζεται από εδώ και πέρα στις υπηρεσίες μιας «τεχνητής νοημοσύνης» ξεπερνώντας «τις ψυχολογικές και συναισθηματικές αδυναμίες που παρεμποδίζουν την ανθρώπινη λογική»20, όπως δηλώνει ο ιδρυτής της εταιρείας. Ποιος θα είναι ο οικολογικός αντίκτυπος ενός κόσμου στον οποίο σμήνη από αυτόνομα αυτοκίνητα θα διασχίζουν άδεια τις κοιμισμένες πόλεις και αρμάδες λογισμικών θα συγκρούονται μεταξύ τους στο διαδίκτυο, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, ενόσω εμείς θα ασχολούμαστε με τα χόμπι μας; Θα είναι κολοσσιαίος –πιθανότατα μεγαλύτερος από το σύνολο της ψηφιακής ρύπανσης με ανθρώπινη προέλευση. Μια ένδειξη για αυτό: πρόσφατα, ερευνητές υπολόγισαν πως η τροφοδότηση μιας τεχνητής νοημοσύνης με σημαντικούς όγκους δεδομένων μπορεί να προκαλέσει τόσες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα όσες πέντε αυτοκίνητα κατά τη διάρκεια ολόκληρου του κύκλου ζωής τους21. Πέρα από όλα αυτά, η επικέντρωση στις σημερινές επιπτώσεις της ψηφιακής συμπεριφοράς μας κινδυνεύει να αποδειχθεί μάταιη και απατηλή, καθώς ο ερχομός του 5G αλλάζει ριζικά τα δεδομένα. Οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι ο καθρέφτης των σύγχρονων ανησυχιών μας, της καινούργιας οικολογικής αγωνίας μας. Κουβαλούν ωστόσο απίστευτες ελπίδες για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Με τη χρήση τους, θα επιμηκύνουμε το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων, θα εξερευνήσουμε την αρχή του σύμπαντος, θα γενικεύσουμε την πρόσβαση στην εκπαίδευση και θα κατασκευάσουμε τα πρωτόκολλα αντιμετώπισης των επόμενων πανδημιών. Θα προκαλέσουν ακόμα και εξαιρετικές οικολογικές πρωτοβουλίες. Για πρώτη φορά στην ιστορία, μια γενιά κινητοποιείται για να «σώσει» τον πλανήτη, να φέρει τα κράτη ενώπιον της δικαιοσύνης για την απραξία τους μπροστά στην κλιματική κρίση και να ξαναφυτέψει δέντρα. Γονείς αναστενάζουν λέγοντας πως έχουν «τρεις Γκρέτα Τούνμπεργκ στο σπίτι», που σηκώνουν το ανάστημά τους ενάντια στην κατανάλωση κρέατος, στο πλαστικό και στα αεροπορικά ταξίδια. Ταυτόχρονα, αυτή η γενιά προσφεύγει πολύ περισσότερο από τις άλλες στο διαδικτυακό εμπόριο, στην εικονική πραγματικότητα και στα βιντεοπαιχνίδια. Ξετρελαίνεται για διαδικτυακά βίντεο και δεν γνωρίζει άλλον κόσμο πέρα από εκείνον της υψηλής τεχνολογίας. Πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε αφέλεια τη στιγμή που εμπλεκόμαστε στη μεγάλη μάχη του καινούργιου αιώνα: η ψηφιακότητα, όπως ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, στη συντριπτική πλειοψηφία της δεν τίθεται στην υπηρεσία του πλανήτη και του κλίματος. Καθώς όμως αποτελεί έναν παράγοντα σε μεταβατική φάση, είναι παραδόξως αυτή που, περισσότερο από όλους τους άλλους, θα μας εκσφενδονίσει πέρα από τα φυσικά και βιολογικά όρια του κοινού σπιτιού μας. «Lean ICT: pour une sobriété numérique», έκθεση της ομάδας υπό την διεύθυνση του Hugues Ferreboeuf για λογαριασμό του οργανισμού The Shift Project, Παρίσι, Οκτώβριος 2018. «#SMARTer2030 opportunity: ICT solutions for 21st century challenges», GeSI και Accenture Strategy, Βρυξέλλες, 2015. «Clicking clean: Who is winning the race to build a green Internet?», Greenpeace International, Άμστερνταμ, 2017. «Lean ICT: pour une sobriété numérique», ό.π. Εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, οι δηλώσεις προέρχονται από συνεντεύξεις με τον συγγραφέα. Michael Ritthoff, Holger Rohn και Christa Liedtke, «Calculating MIPS: Resource productivity of products and services», Wuppertal Spezial 27e, Ινστιτούτο Wuppertal για το Κλίμα, το Περιβάλλον και την Ενέργεια, Ιανουάριος 2002. Frédéric Bordage, Aurélie Pontal, Ornella Trudu, «Quelle démarche Green IT pour les grandes entreprises françaises?», μελέτη του WeGreen IT σε συνεργασία με το WWF Γαλλίας, Οκτώβριος 2018. Cécile Diguet και Fanny Lopez, «L’impact spatial et énergétique des data centers sur les territoires», έκθεση της l’Agence de l’environnement et de la maîtrise de l’énergie (Ademe), Ανζέρ, Φεβρουάριος 2019. Παρέμβαση του José Guignard, στελέχους του Gaz réseau distribution France (GRDF), Data Centre World, Νοέμβριος 2019. Ben Tarnoff, «To decarbonize we must decomputerize: Why we need a Luddite revolution», «The Guardian», Λονδίνο, 18 Σεπτεμβρίου 2019. Cécile Diguet και Fanny Lopez, ό.π. Βλ. Sébastien Broca, «Τεχνολογίες του αύριο, ενέργεια του χθες: Ο ψηφιακός κόσμος δουλεύει με κάρβουνο», «Le Monde diplomatique – ελληνική έκδοση», 5 Απριλίου 2020, monde-diplomatique.gr. Mike Hazas, παρέμβαση στο συνέδριο «Drowning in data – digital pollution, green IT, and sustainable access», EuroDIG, Ταλίν (Εσθονία), 7 Ιουνίου 2017. «Cisco Annual Internet Report (2018-2023) White Paper», Σαν Χοσέ (ΗΠΑ), ενημερώθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. James Vincent, «Send scam emails to this chatbot and it’ll waste their time for you», The Verge, Ουάσιγκτον, 10 Νοεμβρίου 2017. Juan Pablo Pardo-Guerra, «Automating Finance: Infrastructures, Engineers, and the Making of Electronic Markets», Cambridge University Press, 2019. «The passives problem and Paris goals: How index investing trends threaten climate action», έκθεση του Sunrise Project, Σάρι Χιλς (Αυστραλία), 2020. «Who owns the world of fossil fuels? A forensic look at the operators and shareholders of the listed fossil fuel reserves», InfluenceMap, Λονδίνο, Δεκέμβριος 2018 (ενημερώθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019). Nicky Burridge, «Artificial intelligence gets a seat in the boardroom», «Nikkei Asia», Tόκιο, 10 Μαΐου 2017. Conrad De Aenlle, «A.I. has arrived in investing. Humans are still dominating», «The New York Times», 12 Ιανουαρίου 2018. Karen Hao, «Training a single AI model can emit as much carbon as five cars in their lifetimes», MIT Technology Review, Στάνφορντ, ΗΠΑ, 6 Ιουνίου 2019. View full είδηση

Οριζόντια ιδιοκτησία. Εντωμεταξεί αυτό ισχύει για όλα τα ποσοστά κατηγορίας 3, που λόγω υπέρβασης της αντίστοιχης τιμής (πχ αύξηση συνολικής επιφάνειας εξωστών κατά 35%>20%) παραπέμπουν σε αναλυτικό; Κάθε μία ίσον μία λοιπή παράβαση; Αυτό είναι αρκετά δυσμενέστερο από το να πάρει κανείς τα επιπρόσθετα τ.μ. (εξωστών για παράδειγμα) και να τα προϋπολογίσει με τις κατάλληλες τιμές μονάδος. Έτσι ίσως χωρούσαν όλες οι υπερβάσεις της Κατ. 3 σε μία λοιπή παράβαση.

Στο παρόν άρθρο εξετάζουμε τις προβλέψεις του νόμου για τα αυθαίρετα (πριν/μετά το 2011), τα οποία ΔΕΝ έχουν υπαχθεί σε κάποιο νόμο. Η έκθεση αυτοψίας και τα πρόστιμα αυθαιρέτων Με την έκθεση αυτοψίας διαπιστώνεται η αυθαίρετη κατασκευή/αλλαγή χρήσης. Στην έκθεση αυτοψίας αναφέρεται η θέση του αυθαιρέτου με συντεταγμένες σε σύστημα αναφοράς ΕΓΣΑ '87, συνοπτική περιγραφή με σκαρίφημα, οι διαστάσεις του και οι πολεοδομικές διατάξεις που έχουν παραβιαστεί. Η ίδια έκθεση περιλαμβάνει υπολογισμό προστίμων διατήρησης και ανέγερσης. Οι αυθαίρετες κατασκευές που πραγματοποιούνται μετά την 28η.7.2011 κατεδαφίζονται υποχρεωτικά και επιβάλλονται πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων, καθώς και ποινικές κυρώσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, υπό την επιφύλαξη της διάκρισης του άρθρου 81 (πολεοδομικές παραβάσεις). Κατεδαφίζονται, επίσης, και επιβάλλονται κατά τις διατάξεις του παρόντος πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων, καθώς και ποινικές κυρώσεις οι αυθαίρετες κατασκευές που έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την ανωτέρω ημερομηνία, αλλά δεν έχουν υπαχθεί, για οποιονδήποτε λόγο, σε διατάξεις νόμων περί αναστολής επιβολής κυρώσεων. Βεβαίωση και καταβολή προστίμου γενικώς Τα πρόστιμα βεβαιώνονται με απόφαση του Προϊσταμένου της ΥΔΟΜ εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών, από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής ενδικοφανούς προσφυγής ή από την απόφαση επί της ενδικοφανούς προσφυγής, και αποστέλλονται στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία. Τα πρόστιμα ανέγερσης των αυθαιρέτων καταβάλλονται από τον υπόχρεο σε τριάντα (30) ισόποσες μηνιαίες δόσεις και τα πρόστιμα διατήρησης σε δώδεκα (12) μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη μέσα στον επόμενο μήνα από τη βεβαίωση του προστίμου στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία. Προσφυγή κατά έκθεσης αυτοψίας Η έκθεση αυτοψίας αυθαίρετου προσβάλλεται με άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής εντός αποκλειστικής προθεσμίας 30 ημερών από την κοινοποίησή της. Αυτή κατατίθεται στο αρμόδιο κατά τόπον Τοπικό Παρατηρητήριο και αυτό τη διαβιβάζει, εντός 30 ημερών, στην Επιτροπή Εξέτασης Προσφυγών Αυθαιρέτων της Περιφερειακής Ενότητας. Η τελευταία σε προθεσμία 20 ημερών την εξετάζει και αποφαίνεται, αποδεχομένη ή απορρίπτουσα αυτήν. Όμως, αν δεν ασκηθεί η ενδικοφανής προσφυγή, η έκθεση αυτοψίας καθίσταται οριστική. Μπορεί να περιλαμβάνει και αίτημα υπαγωγής στους οικείους νόμους περί αυθαιρέτων. Μπορεί, επίσης, να υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση αποδοχής της έκθεσης αυτοψίας. Δικαστική προστασία επί απόρριψης της προσφυγής κατά της έκθεσης αυτοψίας Μετά την τυχόν απόρριψη της προσφυγής κατά της έκθεσης αυτοψίας, χωρεί δικαστική διαδικασία και ειδικότερα αίτηση ακύρωσης της απορριπτικής απόφασης στο διοικητικό Εφετείο. Μπορείτε να δείτε και το εξής άρθρο, για την προσφυγή κατά της έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτου https://www.pgalanislaw.gr/l/prosfygi-kata-ekthesis-aytopsias-aythairetoy-mia-nomiki-anagkaiotita/ View full είδηση

Όχι μην ανησυχείς καλά το χειρίζεσαι με τα δυο φύλλα καταγραφής. Αν θυμάμαι καλά τις προσαυξήσεις λόγω υπαγωγής στο τρέχον χρονικό διάστημα το πρόστιμο της χωροθέτησης θα αυξηθεί κατά 25% και από 250 Ε πηγαίνει στα 312,50 Ευρώ. Έχει όμως τη δυνατότητα εφάπαξ εξόφλησης με μείωση 20% επί του συνολικού.

Αν πάλι εννοείς τις νόμιμες τοιχοποιίες, έχω βρει μόνο αυτό από την εγκύκλιο 2 του 2019: Επίσης, διευκρινίζονται τα εξής : α) Στην επιφάνεια του αυθαιρέτου για τον υπολογισμό του προστίμου συμπεριλαμβάνεται και η περιμετρική φέρουσα ή μη τοιχοποιία. Για υπερβάσεις σε χώρους με νόμιμο περίγραμμα (π.χ. κλείσιμο ημιυπαιθρίου χώρου, εγκατάσταση κύριας χρήσης σε υπόγειο, πατάρια, σοφίτες, κ.λ.π) το πρόστιμο υπολογίζεται επί της καθαρής επιφάνειας χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η επιφάνεια έδρασης της νόμιμης τοιχοποιίας. (απο κωδ/ση kan62)

Τελικά συνάδελφε στο σκεπτικό μου κατέληξες και αυτό είναι ακριβώς όπως το γράφεις. Στα προηγούμενα ποστ μου έγραφα, οτι το ΕΚΟ/20, απαιτούσε οτι αν αλλαχθούν τα κουφώματα υποχρεωτικά ως συμπληρωματική παρέμβαση έμπαινε και ο μηχ. αερισμός... και όχι το ανάποδο που έγραφες εσυ. Τέλος πάντων...το κλείνω εδω.

Δηλ. ο πρωτεύον στόχος του προγράμματος του ΕΚΟ/20 ήταν να μπεί μηχ. αερισμός και συμπληρωματικά να αντικατασταθούν τα κουφώματα? Σστέκει τέτοιος συλλογισμός? 🤔 Στη παρατήρηση 5, λέει για συμπληρωματική παρέμβαση του μηχ. αερισμού (υποχρεωτικά τοποθέτηση μηχ. αερισμού) στη περίπτωση που αλλάζουν τα κουφώματα.

Συνάδελφε nick_61, εγω πάντως για το ΕΚΟ/20, αυτό είχα καταλάβει, σύμφωνα με τα συννημένα. Ευτυχώς δεν ειχα περιπτώσεις για αλλαγές κουφωμάτων.

Το e-Auction διενεργήθηκε σήμερα, με τη βελτιωμένη προσφορά της REDS Α.Ε. να διαμορφώνεται στα 40,2 εκατ. ευρώ (καθαρή παρούσα αξία). Σύντομα η επικύρωση του αποτελέσματος. Η REDS Α.Ε. αναδείχθηκε πλειοδότης επενδυτής για την αξιοποίηση τμήματος της πρώην αμερικανικής βάσης στις Γούρνες Ηρακλείου Κρήτης, μέσα από τη διαδικασία της ηλεκτρονικής δημοπρασίας (e-Auction) που διενήργησε το ΤΑΙΠΕΔ. Το e-Auction διενεργήθηκε σήμερα, με τη βελτιωμένη προσφορά της REDS Α.Ε. να διαμορφώνεται στα 40,2 εκατ. ευρώ (καθαρή παρούσα αξία). Σύντομα θα συγκληθεί το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ για την επικύρωση του αποτελέσματος. Το ακίνητο στις Γούρνες Ηρακλείου Κρήτης είναι παραθαλάσσια έκταση 345.567 τ.μ., η οποία βρίσκεται 13 χλμ. από το αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» και 16 χλμ. από την πόλη του Ηρακλείου. Σε εκτάσεις όμορες του ακινήτου έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία 20 χρόνια το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, το Ενυδρείο «Θαλασσόκοσμος», το Διεθνές Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο Κρήτης κ.ά. View full είδηση

Συνάδελφοι καλησπέρα, Σε αγροτεμάχιου εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού έχω αυθαίρετο διώροφο κτίσμα με σοφίτα χωρίς Ο.Α. Καθαρό ύψος ισογείου: Υ=2,50 μ., Α' ορόφου: Υ=2,90 τ.μ. και Υmax στέγης= 2,20 μ. Γνωρίζω ότι τα επιτρεπόμενα σε εκτός σχεδίου δόμησης είναι 7,50 μέτρα και 1,20 για την στέγη. Αν έχω καταλάβει σωστά, από όσα έχω διαβάσει στο συγκεκριμένο νήμα είναι πως, όσον αφορά το ισόγειο και Α' όροφο είμαι εντός επιτρεπόμενου άρα είμαι Οκ. Όσον αφορά το ύψος της στέγης, το συγκρίνω ξεχωριστά με το 1,20 της επιτρεπόμενης; Όπότε έχω υπέρβαση άνω του επιτρεπόμενου 1 μέτρο και το χρεώνω στην επιφάνεια της σοφίτας σε ξεχωριστό φύλλο καταγραφής; Δηλαδή στο ΦΚ θα βάλω 40 τ.μ. ΥΔ 0,3 ΥΥ>20% λόγω (2.20-1.20)/2.20 και στο κουτάκι της υπέρβασης σε εκατοστά βάζω 100 (εκ.) ;; Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά καθώς διάβασα παρόμοια ζητήματα στο νήμα, αλλά είμαι νέος μηχανικός, είναι η πρώτη υπόθεση με ΥΥ εκτός επιτρεπόμενου και θέλω να είμαι σίγουρος. Παραθέτω και μία φωτογραφία ακινήτου για το καλό! Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον χρόνο σας.

Ευχαριστώ συνάδελφε @nick_61 Για το ΕΚΟ/20, μάλλον δεν θυμάσαι καλά, ήταν υποχρεωτικό το σύστημα μηχ. αερισμού όταν άλλαζες κουφώματα. Για το ΕΚΟ/21, κάπως έτσι το είχα αντιληφθεί κι εγω, αλλά δεν έβγαζα συμπέρασμα με την Πυθία 😃 που έγραψε τον οδηγό!

Κάτι τέτοια διαφημιστικά άρθρα , φουσκώνουν τα μυαλά κάτι τύπων που έχουν 100-150000 και ψάχνουν αποδόσεις 7 % και σε ισόγεια μάλιστα. Με επιτόκια καταθέσεων στο μηδέν και προθεσμίας στο 1-2 , οι αποδόσεις στην κτηματαγορά πρέπει να είναι στο 3-5 % και αυτά βέβαια πάντα με την αίρεση των ετών που είναι ο μισθωτής στο μίσθιο. Δηλαδή μίσθωση 20-30 χρόνων με απόδοση 2-3 % , είναι ασφαλέστερη από μίσθωση 6-12 μηνών με απόδοση 5 %, γιατί συχνά οι μισθώσεις αυτές είναι μεταξύ φίλων και γνωστών για να πουληθεί το ακίνητο.

Εκτός από τις κατοικίες, που προσελκύουν σημαντική ζήτηση, υπάρχουν τρία είδη κατηγοριών επαγγελματικών ακινήτων που υπόσχονται εξασφαλισμένες αποδόσεις στους επενδυτές. Κι αυτό επειδή, κυρίως, η ζήτηση υπερβαίνει σημαντικά την προσφορά, γεγονός που αποδίδεται, σε μεγάλο βαθμό, στην πανδημία που τροφοδότησε τη στροφή στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Ειδικότερα, σύμφωνα με έκθεση της συμβουλευτικής εταιρίας NAI React, τα ποιοτικά γραφεία, οι αποθηκευτικοί χώροι, αλλά και τα κέντρα δεδομένων εμφανίζουν ισχυρές προοπτικές. Οι διαφορετικές ταχύτητες των γραφείων Αναλυτικότερα, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τα ενοίκια γραφειακών χώρων πρώτης κατηγορίας έχουν ενισχυθεί λόγω της έλλειψης διαθέσιμου και νέου αποθέματος. Αυτό οδήγησε τους ιδιοκτήτες ακινήτων σε καλές τοποθεσίες να αρχίσουν να επενδύουν στην ανακαίνιση υφιστάμενων χώρων, ενσωματώνοντας νέες τεχνολογίες και υιοθετώντας καλύτερα πρότυπα απόδοσης. Αποτέλεσμα; Στην Αθήνα, επαναδιαπραγματεύσεις υφιστάμενων μισθώσεων και μετεγκαταστάσεις καταγράφηκαν κυρίως σε γραφεία δεύτερης κατηγορίας, που βρίσκονται κοντά σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σταθμούς μετρό και κεντρικούς δρόμους. Αυτή η τάση προήλθε από τη χαμηλή και, σε ορισμένες περιοχές, σχεδόν μηδενική διαθεσιμότητα προνομιακών γραφειακών χώρων. Την ίδια στιγμή, η έλλειψη ρευστότητας από ορισμένους ιδιοκτήτες οδήγησε στην αποδοχή ελκυστικών κινήτρων ενοικίασης σε περιπτώσεις όπου οι απαιτούμενες εργασίες ανακαίνισης θα πραγματοποιούνταν και θα πληρώνονταν από τον ενοικιαστή. Επίσης, τα ενοίκια καλοδιατηρημένων γραφειακών χώρων σε β’ κατηγορίας συνοικίας αυξήθηκαν, ενώ τα ενοίκια τρίτης κατηγορίας ακινήτων, δηλαδή χαμηλών προδιαγραφών γραφείων που βρίσκονται σε λιγότερο συμφέρουσες εμπορικές περιοχές παρέμειναν σταθερά. Σε κάθε περίπτωση, κύριο χαρακτηριστικό της αγοράς γραφείων παραμένει η απουσία αποθέματος γραφείων υψηλών προδιαγραφών με σύγχρονους χώρους υποδοχής και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι λόγω απουσίας ποιοτικών χώρων, οι κενοί χώροι αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 20% ποσοστό που αφορά παλαιούς χώρους γραφείων σε κτίρια μικτής χρήσης σε β’ κατηγορίες αγορές. Για να γίνει αυτό αντιληπτό, αρκεί να αναφερθεί ότι γραφεία καλής ποιότητας σε καλές τοποθεσίες, που είναι δυσεύρετα εμφανίζουν ποσοστά πληρότητας άνω του 90%. Η εκρηκτική ζήτηση για logistics Η ενίσχυση του ηλεκτρονικού εμπορίου λόγω κορονοϊού, έχει θέσει στο επίκεντρο της ζήτησης τους χώρους αποθήκευσης και διαλογής (logistics). Στην ευρύτερη αυτή τάση έρχεται να προστεθεί η ισχυροποίηση της ζήτησης για επαγγελματικούς αποθηκευτικούς χώρους υψηλών προδιαγραφών, βιοκλιματικού σχεδιασμού και μεγάλου μεγέθους που λείπουν από την αγορά. Βασική παθογένεια της συγκεκριμένης αγοράς, που εντοπίζει η Nai React, είναι η ύπαρξη κατακερματισμένων ιδιοκτησιών με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η ανάπτυξη μεγάλης έκτασης χώρων logistics που να είναι μπορούν να διασυνδεθούν με τις υποδομές μεταφορές και διακίνησης αγαθών. Ενδεικτικά, στην Αττική υπολογίζονται πάνω από 3,3 εκατ. τ.μ. ως διαθέσιμη επιφάνεια αποθηκευτικών χώρων, ωστόσο μόνο το 14% αυτών διαθέτει είναι μεγαλύτεροι από 45.000 τ.μ., ενώ περισσότερο από το 62% έχουν επιφάνεια μικρότερη από 10.000 τ.μ. Ως αποτέλεσμα, ολοένα και περισσότερες εταιρείες τοποθετούνται στη συγκεκριμένη κατηγορία της κτηματαγοράς, όπου κάθε νέος χώρος επιφάνειας 20.000 τ.μ. εκτιμάται ότι ενοικιάζεται άμεσα, λόγω της συσσωρευμένης ζήτησης που υφίσταται για τέτοιου είδους ακίνητα. Για τα συγκεκριμένα ακίνητα οι αποδόσεις έχουν υποχωρήσει περίπου στο 7% με 8% έναντι 11% πριν από λίγα χρόνια. Κτίρια υψηλών προδιαγραφών όπως ύψος άνω των 9 μ., κατηγορίας πυρασφάλειας «Ζ3 κα», παρουσιάζουν ιδιαίτερη ζήτηση ενώ η προσφορά είναι εξαντλημένη. Το τελευταίο δωδεκάμηνο κατασκευάστηκαν νέοι αποθηκευτικοί χώροι στο Θριάσιο, συνολικής επιφάνειας άνω των 100.000 τετραγωνικών μέτρων, ενώ εντός του επόμενου χρόνου θα παραδοθούν άλλες 100.000 τ.μ., με την αγορά των logistics να βρίσκεται στο επίκεντρο εγχώριων και ξένων επενδυτών. Σχεδόν όλες οι ελληνικές εταιρείες επενδύσεων ακινήτων (ΑΕΕΑΠ) και ξένα χαρτοφυλάκια σπεύδουν στον Ασπρόπυργο και στη Μαγούλα, ενώ ψάχνουν και σε άλλες περιοχές, όπως τα Μεσόγεια και τα Οινόφυτα, με τις επενδύσεις σε αποθήκες να ξεπερνούν τα 120 εκατ. ευρώ στη διετία. Τα πολλά υποσχόμενα data centers Τα κέντρα δεδομένων μπορεί να αποτελούν τεχνολογικές εγκαταστάσεις, όμως, κατά βάση, είναι δραστηριότητα real estate. Δεν είναι τυχαίο ότι η Microsoft αγόρασε από την Lamda Development, προς 14 εκατ. ευρώ, τα δύο οικόπεδα (έκτασης 69,5 στρεμμάτων και 15 στρεμμάτων το καθένα) στο επιχειρηματικό πάρκο των Σπάτων όπου θα δημιουργήσει το πρώτο από τα συνολικά τρία κέντρα δεδομένων που σχεδιάζει να δημιουργήσει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την NAI React, η αγορά των data centers στη χώρα μας, βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο: υπάρχουν πολύ λίγα κατάλληλα κτίρια, ενώ είναι περιορισμένος ο αριθμός των παικτών που προσφέρουν υπηρεσίες μίσθωσης κέντρων δεδομένων. Εκτός από την απουσία κτιρίων με τις απαιτούμενες προδιαγραφές, το υφιστάμενο -πενιχρό-απόθεμα είναι κατακερματισμένο επειδή η Ελλάδα δεν διαθέτει ακόμη ένα υψηλών προδιαγραφών τεχνολογικό πάρκο. Σύμφωνα με την έκθεση, υπάρχουν 17 κέντρα δεδομένων διάσπαρτα στην Ελλάδα, δέκα στην Αθήνα, ένα στο Κορωπί, τέσσερα στη Θεσσαλονίκη, ένα στο Βόλο και άλλο ένα στα Χανιά. Τα μεγαλύτερα από αυτά περιλαμβάνουν τα «Interxion ATH1» και «Interxion ATH2» που ανήκουν στην Digital Realty-εξαγόρασε πέρυσι την Lamda Hellix- και πληρούν τα υψηλότερα πρότυπα του κλάδου, το «TI Sparkle Greece» με εγκαταστάσεις άνω των 8.000 τ.μ. στη Μεταμόρφωση (MedNautilus Athens) και στο Κορωπί (MedNautilus Koropi Data Center), όπως και στο Lamda Hellix Athens Campus στο Κορωπί. Άλλα κέντρα δεδομένων περιλαμβάνουν τις εγκαταστάσεις Cloud Module (1.310 τ.μ.) στο Μαρούσι, το Lancom Athens DC και το Cloudrock CR1 στον Άγιο Στέφανο. Τέλος, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις Synapsecom SNC-2 Athens εντός του Βιομηχανικού Πάρκου στα Άνω Λιόσια. Όσον αφορά τις αξίες, οι τιμές πώλησης αντίστοιχων οικοπέδων (με αυτό που αγόρασε η Microsoft στα Σπάτα) κυμαίνονται μεταξύ 80 ευρώ / τ.μ. και 150 ευρώ / τ.μ., ανάλογα με το μέγεθος, τη συντήρηση, την προβολή και τη θέση του ακινήτου, καθώς και τις ιδιαίτερες αναπτυξιακές δυνατότητές του. Οι μηνιαίες τιμές μίσθωσης κυμαίνονται μεταξύ 12 ευρώ / τ.μ. και 16 ευρώ / τ.μ. View full είδηση

Γεια σας. Έργο που υλοποιείται με τον 4412/2016. Αρχική σύμβαση με μηδέν (0) ευρώ σε απολογιστικές εργασίες και 15% στην κατηγορία Απρόβλεπτα. Συνολικός Π/Υ 3Μ€. Με τον Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα Εργασιών αιτείται προσθήκη απολογιστικών εργασιών ύψους 100k€ (με το ΦΠΑ) με αντίστοιχη αύξηση του Π/Υ. Προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία η προσθήκη απολογιστικών εργασιών; (ανεξάρτητα από το αν αυτό επιφέρει αύξηση Π/Υ) Επίσης, πραγματοποιεί απομείωση τιμής μονάδας σε ορισμένα άρθρα. Δλδ αν η αρχική τιμή μονάδας του άρθρο ήταν 10€, προσθέτει νέο άρθρο με τη ίδια περιγραφή και τιμή μονάδας -2€. Επιτρέπεται αυτό; Το σύνολο των εργασιών σε κάποιες κατηγορίες, ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ τον ΑΠΕ, συμπεριλαμβανομένου επί έλασσον, επί πλέων και Απροβλέπτων ξεπερνά το 20%. Επιτρέπεται αυτό;