Αναζήτηση στην κοινότητα

Σημαντική ώθηση από το Ταμείο Ανάκαμψης και το φιλόδοξο σχέδιο «Ελλάδα 2.0» θα δεχθεί ο κατασκευαστικός κλάδος στην Ελλάδα, αν και δεν αναμένεται την επόμενη 10ετία να ανακάμψει στα επίπεδα που ήταν πριν από την κρίση χρέους, όπως εκτιμά η Fitch Solutions. Πιο αναλυτικά, όπως επισημαίνει, η κατασκευαστική βιομηχανία της Ελλάδας θα σημειώσει ανάπτυξη της τάξης του 2,4% σε ετήσια βάση το 2021, χάρη στον περιορισμένο αντίκτυπο που είχε η πανδημία, αν και ο κλάδος θα παραμείνει κάτω από τα επίπεδα που βρισκόταν πριν από την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, έως το 2030. Μεσοπρόθεσμα, η Fitch αναμένει ότι ο κλάδος θα έχει μέσο ετήσιο πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης 3,1% μεταξύ του 2021 και του 2025, καθώς θα επανέλθει σε μια πιο σταθερή τροχιά ανάπτυξης ύστερα από μια δεκαετία αστάθειας. Επειτα από την κορύφωση της αξίας της κατασκευαστικής βιομηχανίας, σε ονομαστικούς όρους, στα 18,1 δισ. ευρώ το 2006, σημειώθηκε κατακόρυφη πτώση στα 2,2 δισ. ευρώ το 2019. Για το 2021 η αξία του κατασκευαστικού κλάδου της Ελλάδας τοποθετείται στα 2,5 δισ. ευρώ, ωστόσο θα έχει αυξηθεί μόλις στα 3,7 δισ. ευρώ έως το 2030. Οι προβλέψεις της Fitch Solutions, η οποία ανήκει στον όμιλο του οίκου αξιολόγησης Fitch Ratings, βασίζονται στην προϋπόθεση ότι οι ρυθμοί εμβολιασμού στην Ελλάδα θα «ανεβάσουν» ρυθμούς. Ενώ οι κατασκευαστικές εργασίες έχουν επιτραπεί να συνεχιστούν εν μέσω πανδημίας, παρέχοντας στήριξη για τη δραστηριότητα του κλάδου βραχυπρόθεσμα, η επιτάχυνση των εμβολιασμών εκτιμάται ότι θα αρχίσει να παρέχει στους συμμετέχοντες στη βιομηχανία μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ως προς τη βιωσιμότητα των μελλοντικών επενδύσεων σε έργα και την ευρύτερη επιστροφή στην κανονικότητα. Στην ενέργεια Η εκκίνηση των εκταμιεύσεων από την Ε.Ε. των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης θα υποστηρίξει άμεσα τις επενδύσεις στην ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη διευκόλυνση των μέσων μετακίνησης με χαμηλές εκπομπές ρύπων, όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Οπως επισημαίνει Fitch Solutions, στο πλαίσιο των σχεδίων δαπανών, η Ελλάδα θα διαθέσει 6,4 δισ. ευρώ στους παραπάνω τομείς. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, σημειώνει πως η ελληνική αγορά παραμένει πολύ μικρή και το σχέδιο εγκατάστασης 8.656 σημείων ηλεκτρικής φόρτισης στη χώρα θα είναι σημαντικό για τις προοπτικές του κλάδου. Ο συνολικός στόλος των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα το 2020 ήταν μόλις 3.169 –στο 0,05% του συνολικού στόλου της χώρας– και η Fitch εκτιμά πως ο αριθμός θα αυξηθεί στα 277.400 έως το 2030, το οποίο βέβαια παραμένει ένα χαμηλό επίπεδο, καθώς θα είναι μόλις στο 4% του συνόλου. Παράλληλα προσθέτει πως η δραστηριότητα στην ανάπτυξη assets ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ελλάδα θα υποστηρίξει τις επενδύσεις σε υποδομές δικτύου για την αποτελεσματική αξιοποίηση αυτής της νέας δυναμικότητας, με την κυβερνητική στήριξη για τις ΑΠΕ και τα μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά που προσφέρει το τοπίο της Ελλάδας να είναι υποστηρικτικά για τις προοπτικές των έργων ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Η ανάπτυξη έργων σε μη υδροηλεκτρικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα έρθουν εις βάρος των συμβατικών έργων θερμικής ενέργειας, τα οποία αντιπροσώπευαν το 2020 περίπου το 47% της συνολικής εγχώριας ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας. Η Fitch προβλέπει ότι αυτό το ποσοστό θα μειωθεί στο 26% το 2030, ενώ το μερίδιο της μη υδροηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ θα αυξηθεί από 37% το 2020 σε 59% το 2030. Τέλος, κάνει ιδιαίτερη μνεία στα έργα με τη μεγαλύτερη αξία που βρίσκονται υπό κατασκευήν στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων το έργο στο Ελληνικό αξίας 8,9 δισ. δολ. και το project για το μετρό της Θεσσαλονίκης, ύψους 3,9 δισ. δολ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Fitch, περίπου το 68% των έργων μεγάλης κλίμακας στην Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε προ-κατασκευαστική φάση. Ενώ τα δεδομένα δείχνουν ότι το 32% των έργων είναι υπό κατασκευή, ο οίκος τονίζει πως το 46% βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο του σχεδιασμού, με το υπόλοιπο 22% να είναι είτε στη διαδικασία υπογραφής συμβολαίου είτε σε διαδικασία ολοκλήρωσης διαγωνισμού, έγκρισης ή έχει ήδη «κλείσει» η συμφωνία χρηματοδότησης. View full είδηση

Με τον ίδιο εντυπωσιακό και λαμπερό τρόπο που μεταφέρθηκαν, τον περασμένο Απρίλιο, οι αρχαίες αιγυπτιακές βασιλικές μούμιες και σαρκοφάγοι στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δίπλα στις πυραμίδες της Γκίζας, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο και η μεταφορά του μοναδικού σωζόμενου πλοίου του Χέοπα, που χρονολογείται από το 2.500 πΧ. Το πλοίο του Χέοπα είναι ένα από τα παλαιότερα, μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα της αρχαιότητας. Έχει μήκος 43,4 μ., πλάτος 5,9 μ. και ζυγίζει 20 τόνους Το πλοίο, που έχει χαρακτηριστεί «αριστούργημα ξυλουργικής», σφραγίστηκε σε λάκκο περίπου το 2500 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου στους πρόποδες της Μεγάλης Πυραμίδας του Φαραώ Χέοπα, στο συγκρότημα πυραμίδων της Γκίζας. Όπως και άλλα θαμμένα αρχαία αιγυπτιακά πλοία, ήταν προφανώς μέρος των εκτεταμένων ταφικών ειδών που προορίζονταν για χρήση στη μετά θάνατον ζωή. Κατασκευασμένο από ξύλο πλάτανου και κέδρου, ναυπηγήθηκε για να μεταφέρει την ψυχή του Φαραώ στους ουρανούς με τη συνοδεία του θεού Ρα, δηλαδή του Ήλιου, γι’ αυτό και είναι γνωστό ως «Ηλιακό Πλοίο». Το πλοίο μεταφέρθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο κοντινό Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο, το οποίο θα εγκαινιαστεί αργότερα φέτος. Η επιχείρηση μεταφοράς διήρκησε 48 ώρες. «Ο στόχος του έργου μεταφοράς είναι να προστατεύσει και να διατηρήσει το μεγαλύτερο και παλαιότερο βιολογικό τεχνούργημα από ξύλο στην ιστορία της ανθρωπότητας για τις επόμενες γενιές», αναφέρει ανακοίνωσή του το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων. Το πλοίο ανακαλύφθηκε το 1954 στη νότια γωνία της Μεγάλης Πυραμίδας και οι αρχαιολόγοι θεωρούν πιθανό να είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά της σορού του Χέοπα από τη Μέμφιδα στην Γκίζα. Περισσότερα από 17 χρόνια διήρκησε η κατασκευή του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείο, στο οποίο θα εκτεθούν περισσότερα από 100.000 αντικείμενα από την αρχαία Αίγυπτο. Το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων για τη μεταφορά του ηλιακού πλοίου του Χέοπα, είναι εντυπωσιακό. View full είδηση

Ευχομαι ότι καλυτερο και σε σενα. Εγώ τα χαρτιά για την αντίρρηση τα έδωσα. Έχω ξεκινήσει δηλαδή. Γενικά Είναι μπερδεμα. Εδώ θα μαστε να τα λέμε... Εμένα αυτο που μου φαίνεται παραλογο είναι ότι θα πρεπει να υπαχθουμε σε ρυθμιση ενώ ακόμα δεν θα έχουν αποφασίσει αν οι ιδιοκτησίες μας είναι δασικές η όχι, δηλαδή δε θα έχουμε ακόμα κληθεί από την Επιτροπή. Εκεί είναι το παραλογο κατά τη γνώμη μου. Πρώτα πρεπει να αποσαφηνιστεί αυτό κ μετα αν θες να μπεις σε ρυθμιση. Έτσι δεν είναι; Διότι στη δική μου περίπτωση επειδή εκρεμμει προστιμο μπορώ ανα πασα ώρα να το παραδωσω χωρίς κόστος. Τότε όμως θα μπορώ; δηλαδή πες μπαίνουμε στη ρυθμιση για τα δασικά, και πληρώνω μηχανικό, παράβολο κοκ και ξεκινάω τις δοσεις. Μετά όταν και αν χαρακτηριστει δασικό θα μπορώ και παλι να το παραδωσω χωρίς κόστος ; θα μου επιστρέψουν όσα έδωσα στις δόσεις; κι επισης μήπως τότε πρεπει να αναλάβω εγώ η ίδια τα έξοδα για την κατεδαφίση; Εχω παρει διαφορετικές απόψεις και έχω μπερδευτεί. Εκτός (τώρα μου ρθε) αν δε θες να υπαχθεις σε αυτό τον νόμο τον 4685/20 και εφόσον απόχαρακτήριστει δασικό, επιλέξεις να μπεις στον 4495/17. Όμως μπορείς ; ισχυει ακόμα αυτός ο νόμος ; θα ισχυει; Συγνώμη αν οι ερωτήσεις μου σας φαίνονται ανοητες πραγματικά προσπαθω να καταλάβω τι με συμφέρει να κάνω. Εμένα σκοπός μου είναι να μην κρατησω αυτό το σπιτι. Η να το παραδωσω -χθες- εφόσον τώρα μπορώ χωρίς έξοδα η να περιμενω να απόχαρακτηριστει ώστε να το τακτοποιησω κ να το πουλησω. Ένα από τα δυο. Μπορώ το πρωτο να το κάνω κ μετα αν χαρακτηριστει δασικο; κι αν ναι, πως; Με λίγα λόγια μπαίνεις οικειοθελώς στον 4465 μόνο αν θες να κρατήσεις αυτο το σπιτι; αν δεν το θες (και σε ενδιαφέρει μόνο η τακτοποιηση του καθαρό όμως χωρίς το δασικό του) μπορείς να μην υπαχθεις στη ρυθμιση και να περιμενεις τις αποφάσεις της Επιτροπής για τα δασικά ; (1) Οι συνεχόμενες δημοσιεύσεις-παραθέσεις δεν επιτρέπονται. Τα μηνύματά σου συγχωνεύτηκαν. Αν προκύπτει η ανάγκη συμπλήρωσης της αρχικής δημοσίευσης, χρησιμοποίησε την επιλογή «επεξεργασία» και αν θέλεις να παραθέσεις τμήματα μηνυμάτων από περισσότερα posts επίλεξε "multiquote" . (2) Πρόσθεσε τονισμό (όπου λείπει) στο κείμενο της δημοσίευσής σου. Επίλεξε "επεξεργασία" (3 τελείες άνω δεξιά) και διόρθωσέ το. Διάβασε προσεκτικά τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ. Pavlos33

Καλημέρα! Να ξεκινήσω με μια σημαντική τροποποίηση σχετικά με το θέμα : Ο Ν.4759/20 τροποποίησε το Άρθ. 12 παρ. 1.δ ως εξής : δ) Ο υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου που αφήνεται σε επαφή, με ένα ή περισσότερα όρια του οικοπέδου, έχει διαστάσεις τουλάχιστον δ ή Δ και πρέπει να είναι προσπελάσιμος από τους χώρους κοινής χρήσης του κτιρίου. Περίμενα να έχει μετακινηθεί η διαγραμμένη φράση σε κάποιο άλλο σημείο του ΝΟΚ, το οποίο να ισχύει και για τους οικισμούς και για τις εκτός σχεδίου περιοχές, όμως όσο και αν το έψαξα δεν το βρήκα... μήπως το εντόπισε κανείς; Αν έχει απλά διαγραφτεί - για κάποιον ανεξήγητο λόγο - τότε ανοίγει την πόρτα σε μια νέα εποχή τερατογενέσεων, σαν αυτές που βλέπαμε σε παλιότερες άδειες και απασχολούν topics σαν και αυτό. (Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει η διάταξη αυτή στο Άρθρο 12 : αφενός ορίζει μία έννοια, άρα θα έπρεπε να βρίσκεται στο Άρθ. 2, αφετέρου δεν ισχύει ως προς τις ελάχιστες διαστάσεις δ ή Δ αφού υπάρχουν παρεκκλίσεις, π.χ. στο Άρθ. 14 παρ. 1.στ και παρ. 4) --------------------------------------------- Η δική μου αντίστοιχη περίπτωση αφορά οικισμό < 2000 κατοίκων : αν δεν κάνω λάθος, προ ΝΟΚ ίσχυε παντού το Άρθ. 8 παρ. 2 του ΓΟΚ '85 (έχοντας όμως υπόψη και κάποιες εξαιρέσεις βάσει του Εγγράφου 19295 / 12-6-89, που περιπλέκει λίγο τα πράγματα). Τί ισχύει στους οικισμούς αυτούς, από την στιγμή που δεν είχαν ποτέ εφαρμογή οι παρ. 1 και 2 του Άρθ. 12 του ΝΟΚ; Ίσχυε και εξακολουθεί να ισχύει η αντίστοιχη διάταξη του Άρθ. 8 του ΓΟΚ'85 (υποχρεωτική προσπέλαση μέσω κοινόχρηστων χώρων); Γενικά, δεν μου φαίνεται λογικό να υπάρχουν ακάλυπτοι - υποχρεωτικοί ή μη - στους οποίους να μην έχουν πρόσβαση όλοι οι ιδιοκτήτες, σημερινοί ή μελλοντικοί, ασχέτως αν κάποια τμήματα αποδοθούν σε αποκλειστική χρήση με συμβολαιογραφική πράξη, αφού ο ακάλυπτος είναι πάντοτε κοινόκτητος και η επιφάνεια του οικοπέδου ανήκει σε όλους τους συνιδιοκτήτες εξ' αδιαιρέτου. --------------------------------------------- Επιπλέον, σχετικά με τα post που αφορούν το τελευταίο κτίσμα : Τα "τριγωνάκια" στις πλευρές που δεν είναι κάθετες στα όρια του οικοπέδου (στο σχέδιο του tipispok) δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, μετά την έκδοση του Ν.4759/20, κατά το Άρθ. 14 παρ. 4 ως "εσοχές"; (όπως και κατά την παρ. 1.γ, πριν τον Ν.4759/20, εφόσον υπάρχει γειτονικό κτίριο σε επαφή). Από την στιγμή που επιτρέπεται πλευρά κτιρίου σε απόσταση < δ και μάλιστα με ανοίγματα, γιατί να μην επιτρέπεται και πλευρά υπό γωνία λίγο μικρότερη των 90°; (Στην περίπτωση αυτή, για την εξασφάλιση φυσικού φωτισμού / αερισμού στο Δωμάτιο θεωρώ ότι θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη η επιφάνεια της μπαλκονόπορτας σε προβολή παράλληλη με το όριο)

Καλημέρα σε όλους και όλες. Μπαίνω στο ψητό κατευθείαν, έχω μια ισόγεια μονοκατοικία 40,10 τ.μ. και θέλω να κάνω προσθήκη κατ'επέκταση 9,80 τ.μ. η οποία θα είναι εξαρτημένη λειτουργικά με το υπάρχον. Ερώτηση νο1 : Για να υπολογίσω το Οριακό Κόστος Ριζικής Ανακαίνισης ( ΟΚΡΑ ) σύμφωνα με το ΦΕΚ 408 Β/2019 πρέπει να υπολογίσω πρώτα τη Αξία Κτιρίου ( ΑΚ ) η οποία προκύπτει από το γινόμενο του Κόστους Οικοδόμησης ( ΚΟ ) με την Ωφέλιμη Επιφάνεια του Κτιρίου ή της Κτιριακής μονάδας όπως αναφέρεται. Η ωφέλιμη επιφάνεια στη περίπτωση μου ποια είναι ? 40,10 τ.μ. ? 9,80 τ.μ. ? ή 49,90 τ.μ. ? Ερώτηση νο2: Για να υπολογίσω τη Μέγιστη Δαπάνη Ανακαίνισης θα υπολογίσω τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν για το σύνολο της κτιριακής μονάδας ( 49,90 τ.μ. )? ή μόνο της επέκτασης ( 9,80 τ.μ. ) ? Ερώτηση νο3: Εάν τελικά η Μέγιστη Δαπάνη Ανακαίνισης είναι μικρότερη του Οριακού Κόστους Ριζικής Ανακαίνισης πρέπει να τεκμηριωθεί στην ΥΔΟΜ ( να γίνει κατάθεση της μελέτης υπολογισμού για τα κοστολόγια ) ? Ερώτηση νο4: Εάν τελικά η Μέγιστη Δαπάνη Ανακαίνισης είναι μεγαλύτερη του Οριακού Κόστους Ριζικής Ανακαίνισης πρέπει να γίνει ΜΕΑ για το σύνολο και οι αντίστοιχες παρεμβάσεις σε κέλυφος και Η/Μ ? Ερώτηση νο5 και τελευταία: Πόσο αυστηρές είναι οι ΥΔΟΜ σε αυτούς τους υπολογισμούς ? Έχει αντιμετωπίσει κάποιος πρόβλημα ? Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά! * Y.Γ. Το γνωρίζω κάτω από 50 τ.μ. απαιτείται μόνο θερμομονωτική επάρκεια στο κέλυφος και οι γνωστές απαιτήσεις για Ζ.Ν.Χ. , οπότε οι παραπάνω ερωτήσεις θα ήταν καλό να απαντηθούν και για περισσότερα τετραγωνικά από τους γνώστες!

Ποιες είναι οι πέντε κατηγορίες ακινήτων όπου θα υπάρχει έως 100% μείωση n Ο φετινός λογαριασμός του ΕΝΦΙΑ θα υπολογιστεί με τις παλιές αντικειμενικές αξίες, αυτές δηλαδή που ισχύουν έως το τέλος του χρόνου, και ενσωματώνει τις ίδιες εκπτώσεις που εφαρμόστηκαν το 2020. Ο ΕΝΦΙΑ του 2021 αναμένεται να χτυπήσει την πόρτα 7,3 εκατ. ιδιοκτητών ακινήτων στο τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, η πρώτη από τις έξι μηνιαίες δόσεις του φόρου ακινήτων θα πρέπει να πληρωθεί έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2021,αν και στο υπουργείο Οικονομικών εξετάζουν, σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδεχόμενο να δώσουν τη δυνατότητα στους φορολογουμένους να εξοφλήσουν την πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ μαζί με τη δεύτερη δόση έως τις 29 Οκτωβρίου χωρίς την επιβολή προστίμων. Ο φετινός λογαριασμός του ΕΝΦΙΑ θα υπολογιστεί με τις παλιές αντικειμενικές αξίες, αυτές δηλαδή που ισχύουν μέχρι το τέλος του χρόνου, και ενσωματώνει τις ίδιες εκπτώσεις που εφαρμόστηκαν το 2020, ενώ ορισμένες κατηγορίες ακινήτων κερδίζουν έξτρα έκπτωση στον φόρο που φθάνει μέχρι και 100%. Για να εξασφαλίσουν, ωστόσο, οι φορολογούμενοι τη μείωση αυτή θα πρέπει να έχουν δηλώσει σωστά τα ακίνητα στο έντυπο Ε9, καθώς με βάση τα στοιχεία του Ε9 υπολογίζεται για κάθε ιδιοκτήτη ακινήτου ο φόρος ακινήτων. Πιο συγκεκριμένα, οι πέντε κατηγορίες ακινήτων για τις οποίες ο ΕΝΦΙΑ υπολογίζεται με έκπτωση έως και 100% είναι οι εξής: Αποθήκες, πάρκινγκ, πισίνες: Οι βοηθητικοί χώροι, όπως είναι οι αποθήκες, τα υπόγεια πάρκινγκ κ.λπ. φορολογούνται με έκπτωση 90%. Το ίδιο ισχύει και για τις πισίνες, είτε βρίσκονται σε μονοκατοικία και ανήκουν σε έναν ιδιοκτήτη, είτε βρίσκονται σε πολυκατοικία και είναι κοινόκτητες φορολογούνται κανονικά. Για τους βοηθητικούς χώρους εφαρμόζεται συντελεστής 0,1. Ημιτελή κτίσματα: Φορολογούνται με έκπτωση 60%. Ως ημιτελή χαρακτηρίζονται τα κτίσματα ανεξάρτητα από το στάδιο κατασκευής τους τα οποία δεν είχαν ποτέ ηλεκτροδοτηθεί και είναι κενά, δηλαδή δεν χρησιμοποιούνται ως κτίσματα. Επίσης ημιτελή χαρακτηρίζονται και τα κτίσματα, ανεξάρτητα από το στάδιο κατασκευής τους, τα οποία ηλεκτροδοτούνται με εργοταξιακό ηλεκτρικό ρεύμα, δεν είχαν ποτέ άλλη παροχή ρεύματος και είναι κενά. Στα ημιτελή εφαρμόζεται συντελεστής 0,4. Κτίρια προ του 1930: Για τα κτίρια που ανεγέρθηκαν προ του 1930 εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,8, ενώ για τα κτίρια με παλαιότητα άνω των 100 ετών εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,6. Ειδικά κτίρια: Φορολογούνται με έκπτωση 50% με την προϋπόθεση ότι έχουν κτιστεί με οικοδομική άδεια και έχουν άδεια λειτουργίας. Για τα κτίρια αυτά ο φόρος μειώνεται, αφού εφαρμόζεται συντελεστής που ορίζεται σε 0,5. Οταν πρόκειται για βοηθητικούς χώρους και εφαρμόζεται ο συντελεστής βοηθητικών χώρων, δεν εφαρμόζεται και ο συντελεστής ειδικών κτιρίων. Για τους κύριους χώρους των ειδικών κτιρίων που είναι πάνω από 500 τετραγωνικά μέτρα εφαρμόζεται και ο συντελεστής απομείωσης επιφάνειας. Ειδικά κτίρια για τα οποία εφαρμόζεται ο συντελεστής ειδικών κτιρίων 0,5 είναι: 1) οι σταθμοί αυτοκινήτων βιομηχανικών και βιοτεχνικών κτιρίων, 2) ξενοδοχείων και γενικά τουριστικών εγκαταστάσεων, νοσηλευτηρίων και ευαγών ιδρυμάτων, 3) εκπαιδευτηρίων, 4) αθλητικών εγκαταστάσεων, και 5) κτιρίων που δεν μπορούν να υπαχθούν στις προηγούμενες κατηγορίες. Σημειώνεται ότι ο συντελεστής ειδικών κτιρίων δεν εφαρμόζεται για: α) κτίρια κατοικίας, β) κτίρια μονοκατοικίας, γ) κτίρια γραφείων – καταστημάτων. Κτίρια αγροτικής χρήσης: Τα γεωργικά και κτηνοτροφικά κτίρια (στάνες, μαντριά, γεωργικές αποθήκες κ.λπ.) είναι αφορολόγητα. Εφαρμόζεται μηδενικός συντελεστής ειδικών κτιρίων και μηδενικός συντελεστής βοηθητικών χώρων για τα κτίρια αυτά. Οπως πέρυσι Ο ΕΝΦΙΑ θα υπολογιστεί, για όλους τους υπόχρεους, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που υπολογίστηκε και ο ΕΝΦΙΑ του 2020, οπότε οι φορολογούμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα θα οφείλουν να πληρώσουν τα ίδια ποσά που εκλήθησαν να καταβάλουν και πέρυσι. Αλλαγές στον λογαριασμό του φόρου ακινήτων θα δουν οι ιδιοκτήτες που απέκτησαν ή πούλησαν ακίνητα εντός του 2020 με συνέπεια η ακίνητη περιουσία τους την 1η/1/2021 να έχει αυξηθεί ή μειωθεί αντίστοιχα. Και για το έτος 2021 θα χορηγηθούν οι ίδιες ακριβώς μειώσεις που χορηγήθηκαν και κατά τα έτη 2019 και 2020 στο συνολικό ποσό του ΕΝΦΙΑ φυσικών προσώπων, ανάλογα με τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας τους, ώστε ο φετινός λογαριασμός να παραμείνει στα ίδια επίπεδα με τον ΕΝΦΙΑ του 2019 και του 2020. Ειδικότερα, και για το έτος 2021 θα χορηγηθεί μείωση10%-30% στον κύριο και τον συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ φυσικών προσώπων που προκύπτει από την εφαρμογή των προβλεπόμενων κλιμάκων και συντελεστών. Η έκπτωση είναι κλιμακούμενη, σε ποσοστά αντιστρόφως ανάλογα με τη συνολική αντικειμενική αξία της ακίνητης περιουσίας, η οποία υπόκειται σε φόρο, ως εξής: Μείωση 30% για αξία ακίνητης περιουσίας μέχρι 60.000 ευρώ. Μείωση 27% για αξία ακίνητης περιουσίας από 60.001 ευρώ και μέχρι 70.000 ευρώ. Μείωση 25% για αξία ακίνητης περιουσίας από 70.001 ευρώ και έως 80.000 ευρώ. Μείωση 20% για αξία ακίνητης περιουσίας από 80.001 ευρώ και μέχρι 1.000.000 ευρώ. Μείωση 10% για αξία ακίνητης περιουσίας άνω του 1.000.000 ευρώ. View full είδηση

Καλημέρα, Άρθρο 100 παρ.5 5. Για τις παραβάσεις οι οποίες δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες 1 έως και 12 του πίνακα του Παραρτήματος Α και δεν αντιστοιχίζονται σε επιφάνεια χώρου (τ.μ.), καθώς και για εγκαταστάσεις όπως ορίζονται στις παρ.19, 26 και 57 του άρθρου 2 του ν.4067/2012 (Α79) που δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις της κατηγορίας 3 του άρθρου 96 καταβάλλεται παράβολο διακοσίων πενήντα (250) ευρώ και το ειδικό πρόστιμο υπολογίζεται με προϋπολογισμό σύμφωνα με το Παράρτημα Β. Αν στο Παράρτημα Β δεν περιλαμβάνεται τιμή μονάδος της αυθαίρετης κατασκευής, λαμβάνεται η τιμή μονάδος τιμολογίων αγοράς. Προϋπολογισμός έως και δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ θεωρείται μία (1) παράβαση για την οποία καταβάλλεται πρόστιμο διακοσίων πενήντα (250) ευρώ. Ο αριθμός των παραβάσεων προκύπτει από το πηλίκο του συνολικού προϋπολογισμού δια του ποσού των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ, στρογγυλοποιούμενο προς τα άνω. Ο συνολικός αριθμός των παραβάσεων του ακινήτου σημειώνεται στο τετραγωνίδιο 13 του πίνακα του Παραρτήματος Α. Στον ανωτέρω τρόπο υπολογισμού του ενιαίου ειδικού προστίμου υπάγονται επίσης αυθαίρετοι ημιυπαίθριοι χώροι, στέγαστρα, κιόσκια, καθώς και αυθαίρετες αλλαγές χρήσεις από βοηθητική χρήση σε βοηθητική και από κύρια χρήση σε κύρια που έχουν πραγματοποιηθεί χωρίς την έκδοση σχετικής οικοδομικής άδειας, εντός νομίμου περιγράμματος κτιρίου και με την προϋπόθεση, ότι δεν επέρχεται υπέρβαση δόμησης, λόγω της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης σύμφωνα με την παρ.7. Ειδικά σε αυτές τις περιπτώσεις, που δηλώνονται παραβάσεις αποκλειστικά αυτής της κατηγορίας, δεν υποβάλλονται τα δικαιολογητικά γγγ, δδδ, εεε της παραγράφου στ του άρθρου 99. Επομένως,ανεξαρτήτως των απαιτούμενων αρχείων που εμφανίζει το σύστημα ο Νόμος λέει ξεκάθαρα ότι δεν απαιτούνται το γγγ) της στ του 99,δηλαδή διάγραμμα κάλυψης,το δδδ της στ του 99,δηλαδή κάτοψη και το εεε της στ του 99,δηλαδή τομή. Εάν θέλεις να τα αναρτήσεις ,είναι δικαίωμα σου.Εάν δε θέλεις να τα αναρτήσεις και να ανεβάσεις ένα ενημερωτικό σημείωμα που να τεκμηριώνει ότι δεν απαιτούνται εκ του νόμου,δεν έχεις κανένα πρόβλημα.

Με τον πρόσφατο Ν.4759/21 τροποποιείται ο 4067 χωρίς τον περιορισμό των 6εκ: ιθ. Η επιφάνεια της θερμομόνωσης ή του θερμομο- νωτικού στοιχείου πλήρωσης, όπως θερμομονωτικά λιθοσώματα και λοιπά θερμομονωτικά στοιχεία, στο σύνολό της, οι επενδύσεις του κτιρίου, όπως διακοσμη- τική λιθοδομή, μεταλλικές και ξύλινες επενδύσεις, μαρ- μαρόπλακες και λοιπές επενδύσεις, πάχους έως είκοσι (20) εκατοστά πέραν της θερμομόνωσης και τα επιχρί- σματα. Τα παραπάνω δύνανται να βρίσκονται εντός των πλαγίων αποστάσεων Δ ή δ και εκτός της οικοδομικής γραμμής. Όταν η οικοδομική γραμμή ταυτίζεται με την ρυμοτομική, τα παραπάνω κατασκευάζονται σε ύψος τριών (3) τουλάχιστον μέτρων από την οριστική στάθμη του πεζοδρομίου ή την οριστική στάθμη του παραχω- ρημένου χώρου.

Ποσό ύψους 4 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, εκταμίευσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης (NextGeneration EU). Το ποσό των 4 δισ. ευρώ (2,3 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και 1,7 δισ. ευρώ σε δάνεια), αντιστοιχεί στο 13% των επιχορηγήσεων και δανείων που προορίζονται για τη χώρα στο πλαίσιο του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF). Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή σημειώνει ότι η Ελλάδα είναι μία από τις πρώτες χώρες που λαμβάνουν προχρηματοδότηση στο πλαίσιο του μηχανισμού RRF και τονίζει πως «οι προχρηματοδοτήσεις αυτές αποτελούν το εναρκτήριο λάκτισμα για την εφαρμογή των κρίσιμων επενδυτικών και μεταρρυθμιστικών μέτρων που περιγράφονται στο σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Ελλάδας». Η Επιτροπή θα εγκρίνει περαιτέρω εκταμιεύσεις με βάση την υλοποίηση των επενδύσεων και των μεταρρυθμίσεων που περιγράφονται στο ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης. Η χώρα αναμένεται να λάβει συνολικά 30,5 δισ. ευρώ καθόλη τη διάρκεια του σχεδίου της (17,8 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και 12,7 δισ. ευρώ σε δάνεια). Η σημερινή εκταμίευση πραγματοποιείται μετά την πρόσφατη επιτυχή εφαρμογή των πρώτων δανειοληπτικών πράξεων στο πλαίσιο του NextGenerationEU. Έως τα τέλη του έτους, η Επιτροπή σκοπεύει να συγκεντρώσει έως και 80 δισ. ευρώ σε μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, η οποία θα συμπληρωθεί με βραχυπρόθεσμα γραμμάτια της ΕΕ για να χρηματοδοτηθούν οι πρώτες προγραμματισμένες εκταμιεύσεις προς τα κράτη-μέλη, στο πλαίσιο του NextGenerationEU. Στο πλαίσιο του μηχανισμού RRF, ο οποίος αποτελεί μέρος του NextGenerationEU, θα διατεθούν 723,8 δισ. ευρώ (σε τρέχουσες τιμές) για τη στήριξη επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων σε όλα τα κράτη-μέλη. «Το ελληνικό σχέδιο αποτελεί μέρος της πρωτοφανούς αντίδρασης της ΕΕ απέναντι στην κρίση COVID-19, με στόχο να εξέλθουν τα κράτη-μέλη, ακόμα ισχυρότερα από αυτήν, προωθώντας την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και τη συνοχή των κοινωνιών», τονίζει στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή. Ειδικότερα, στην Ελλάδα, ο RRF αξιοποιείται για τη χρηματοδότηση επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων που αναμένεται να έχουν βαθιά μετασχηματιστική επίδραση στην οικονομία και την κοινωνία της χώρας. Μερικά από τα χρηματοδοτούμενα έργα είναι τα ακόλουθα: Διασφάλιση της πράσινης μετάβασης: 645 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τη χρηματοδότηση της διασύνδεσης με τις Κυκλάδες, αυξάνοντας το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την ικανότητα αποθήκευσης. Στήριξη της ψηφιακής μετάβασης: μέτρα ύψους 375 εκατ. ευρώ θα ενισχύσουν την υιοθέτηση ψηφιακών τεχνολογιών, ιδίως από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, και θα στηρίξουν την αγορά ψηφιακών υπηρεσιών και ταμειακών μηχανών νέας τεχνολογίας. Ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ανθεκτικότητας: 740 εκατ. ευρώ θα επενδυθούν στην ενίσχυση ενεργητικών πολιτικών στην αγορά εργασίας με στόχο την αύξηση της πλήρους απασχόλησης, μεταξύ άλλων για τους μακροχρόνια ανέργους και τα μειονεκτούντα άτομα. Άλλα 627 εκατ. ευρώ θα επενδυθούν στη βελτίωση και την ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης· την ψηφιοποίηση του δικαστικού συστήματος και την επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών· και τον εκσυγχρονισμό και την απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας. Η πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε: «Χαίρομαι ιδιαίτερα που η Ελλάδα θα λάβει σήμερα την πρώτη εκταμίευση κονδυλίων στο πλαίσιο του NextGenerationEU. Είναι η έναρξη της εφαρμογής του φιλόδοξου σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Ελλάδας με την ονομασία “Ελλάδα 2.0” και η απαρχή ενός πιο οικολογικού και πιο ψηφιακού μέλλοντος για τη χώρα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα σταθεί στο πλευρό σας έτσι ώστε το σχέδιο αυτό να στεφθεί με επιτυχία». Από την πλευρά του, ο επίτροπος, αρμόδιος για τον προϋπολογισμό της ΕΕ, Γιοχάνες Χαν, δήλωσε: «Έπειτα από τρεις ιδιαίτερα επιτυχημένες εκδόσεις ομολόγων στο πλαίσιο του NextGenerationEU κατά τις τελευταίες εβδομάδες και μετά τις πρώτες πληρωμές για άλλα προγράμματα του NextGenerationEU, χαίρομαι που έχουμε πλέον φτάσει στο στάδιο των εκταμιεύσεων για τον RRF. Η εντατική συνεργασία με την Ελλάδα και η πολύ καλή προετοιμασία από την πλευρά της Επιτροπής μάς επέτρεψαν να εκταμιεύσουμε τα κονδύλια σε χρόνο ρεκόρ. Αυτό δείχνει ότι, με τους πόρους που θα συγκεντρώσουμε, θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε γρήγορα στις ανάγκες προχρηματοδότησης όλων των κρατών μελών, δίνοντας έτσι την αρχική ώθηση για την υλοποίηση των πολυάριθμων πράσινων και ψηφιακών έργων που περιλαμβάνονται στα εθνικά τους σχέδια». Τέλος, ο επίτροπος Οικονομίας, Πάολο Τζεντιλόνι, δήλωσε ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με την Ελλάδα «για να στηρίξει το φιλόδοξο σχέδιό της, το οποίο θα αποβεί προς όφελος όλων των περιοχών της χώρας και όλων των τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας». View full είδηση

Καλησπέρα και από εμένα, είμαι νέος μηχανικός, κάνω πρώτη φορά φορολογική δήλωση μετά από εργασία και θα ήθελα την βοήθειά σας, σχετικά με ένα πρόβλημα που προέκυψε. Κατά το έτος 2020 είχα μισθωτή εργασία για 7 μήνες (Ιανουάριο-Ιούλιο) και στη συνέχεια, καθώς βρήκα άλλη εργασία άνοιξα "μπλοκάκι" και εργαζόμουν ως ελεύθερος επαγγελματίας. Έχουν δηλωθεί σωστά τα εισοδήματά μου και από την μισθωτή εργασία και από το ελεύθερο επάγγελμα, από τη λογίστρια μου. Στους 3 μήνες που έκοψα δελτίο παροχής υπηρεσιών ο εργοδότης μου κρατούσε κανονικά το 20% της παρακράτησης φόρου( συνολικό ποσό κοντά στα 450ευρώ). Με την προσωρινή δήλωση του Ε1 στο ποσό της εκκαθάρισης δεν φαίνεται να έχω την επιστροφή αυτού του ποσού (450ευρώ) και η λογίστρια μου είπε οτι δεν τα δικαιούμαι γιατί μέσα στο έτος είχα εισοδήματα και από μισθωτή εργασία. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα με άλλους λογιστές και συναδέλφους μου είπαν ότι αυτό δεν είναι λογικό, καθώς θα έπρεπε να γίνει ξεχωριστή εκκαθάριση για το ποσό της μισθωτής εργασίας και ξεχωριστή για το ποσό από το ελεύθερο επάγγελμα και πως δεν γίνεται να χάσω αυτά τα λεφτά. Μετά και από μια σχετική αναζήτηση που έκανα βρήκα από την ΑΑΔΕ την παρακάτω απάντηση: "ΕΡΩΤΗΣΗ: Ασκώ επιχειρηματική δραστηριότητα και στη χρήση 2020 έχω εισόδημα και από μισθωτή εργασία, μπορώ να φορολογηθώ σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. στ ́ παρ. 2 άρθρου 12 του Κ.Φ.Ε.; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα υποβάλλετε ηλεκτρονικά την αρχική σας δήλωση δηλώνοντας τα εισοδήματά σας ως έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα και στη συνέχεια θα υποβάλλετε τροποποιητική δήλωση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και κατόπιν ελέγχου όλων των προϋποθέσεων που ορίζει ο νόμος θα καθοριστεί ο τρόπος φορολόγησης του εισοδήματός σας." Έχει αντιμετωπίσει κανείς κάποιο τέτοιο πρόβλημα; Έχει κάνει κάποιο λάθος η λογίστρια; Και τελικά αυτό το ποσό θα καταφέρω να το πάρω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις απαντήσεις και ευχές για καλό υπόλοιπο του καλοκαιριού.

Η Ιπποκράτειος Πολιτεία αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση οικισμού της χώρας ο οποίος ρυμοτομήθηκε εντός του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, του εμβληματικότερου βουνού του λεκανοπεδίου της Αθήνας και του πλέον σημαντικού ορεινού οικοσυστήματος της Αττικής. Η ιστορία της ταυτίζεται με ολόκληρη την περίοδο της μεταπολίτευσης αλλ’ έλκει τα νομοθετικά της ερείσματα από την εποχή της χούντας, οπότε με το νομοθετικό διάταγμα 886/1971, περί οικοδομικών συνεταιρισμών, επετράπη η απεριόριστη οικιστική εκμετάλλευση των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας. Τις ολέθριες για το τοπίο και το περιβάλλον (φυσικό και οικιστικό) συνέπειες εκείνης της περιόδου τις βιώνουμε έως και σήμερα, με αποκορύφωμα, στην περίπτωση της Ιπποκρατείου Πολιτείας, την καταστροφική πυρκαγιά της 6ης Αυγούστου 2021, που αποτέφρωσε το μεγαλύτερο μέρος του άλλοτε ειδυλλιακού οικισμού στην καρδιά της Πάρνηθας. Παρ’ όλο που έχουν παρέλθει 40 χρόνια από τότε που η νομοθεσία, βάσει της οποίας δημιουργήθηκε η Ιπποκράτειος Πολιτεία, κρίθηκε αντισυνταγματική (ΣτΕ Ολ 3754/1981), καμία κυβέρνηση της δημοκρατικής πλέον Ελλάδος δεν προέβη στην αλλαγή του καθεστώτος, που έχει διαμορφωθεί, με την οικιστική εκμετάλλευση του τμήματος αυτού του ορεινού όγκου. Παρομοίως και οι δικαστικές αποφάσεις (ΣτΕ Ολ 2282/1992, ΣτΕ 3501/2010, ΣτΕ 2585/2016 αλλά και το Πρακτικό ΣτΕ ΠΕ 305/2006), που εκδόθηκαν για την Ιπποκράτειο Πολιτεία, θεωρούν στο σύνολό τους ως a priori νόμιμη τη ρυμοτόμηση του οικισμού αυτού εντός του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας, προκρίνουν την αποχή από οποιαδήποτε διαδικασία και επιλογή που θα μπορούσε να διασαλεύσει το ήδη διαμορφωθέν οικιστικό και δομικό καθεστώς στην περιοχή και αποφεύγουν οποιαδήποτε -επί της ουσίας- εξέταση της συνταγματικότητάς του. Είναι δε πλέον υποκριτικό να υποστηρίζεται, πως τομή στην προστασία της αυθαίρετης δόμησης στα δάση αποτέλεσε η ψήφιση του Συντάγματος του 1975 και πως εκτάσεις που έχουν απολέσει τον δασικό τους χαρακτήρα πριν την 11η Ιουνίου 1975, λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με διοικητική πράξη που καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν ως δάση ή δασικές, δοθέντος ότι με σωρεία νομοθετικών διατάξεων που έχουν κριθεί συνταγματικές και με τα «μορφώματα» των οικιστικών πυκνώσεων και της νομιμοποίησης δασικών αυθαιρέτων, προωθείται επίσημα και συστηματικά πλέον η οικιστική εκμετάλλευση των δασών και των δασικών εκτάσεων όλης της χώρας. Τούτο μας κάνει εύλογα να αναλογιζόμαστε πως και η διατήρηση στα δάση αυθαιρέτων που ανεγέρθηκαν προ του Συντάγματος του 1975, δεν γίνεται τελικά προς τον σκοπό της προστασίας της καλόπιστης ιδιοκτησίας καθεαυτής, αλλά για την παγίωση της αυθαιρεσίας, την οποία και μεταπολιτευτικά, ως τις μέρες μας, οι εκάστοτε κυβερνήσεις προώθησαν και στήριξαν με κάθε δυνατό τρόπο. Άλλωστε και για το σοβαρότατο αυτό ζήτημα θα πρέπει κάποτε να εξετάσουμε υπεύθυνα κατά πόσον μπορεί όντως να επιτευχθεί με κριτήρια δικαιοσύνης μία ορθή στάθμιση μεταξύ του δικαιώματος στην ιδιοκτησία και στο περιβάλλον, όταν για την προστασία της ιδιοκτησίας και της εμπιστοσύνης ορισμένων μόνο διοικουμένων καταλήγει να θυσιάζεται το δικαίωμα στο περιβάλλον ως πανανθρώπινο αγαθό που αφορά όχι μόνον τις παρούσες αλλά και όλες τις μέλλουσες γενιές. Με εξαίρεση δε τη μειοψηφήσασα γνώμη στην απόφαση ΣτΕ Ολ 2282/1992, αποτελεί απογοητευτική διαπίστωση το γεγονός ότι ουδείς εκ των ανωτάτων δικαστών στις σχετικές δίκες εφήρμοσε τη θεμελιώδη δημοκρατική αρχή της παρ. 2 του άρθρου 87 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία: «Οι δικαστές, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος». Μέσα λοιπόν από αυτή την πολυκύμαντη και θεσμικά βεβαρημένη πορεία διαμορφώθηκε το καθεστώς που συντήρησε την Ιπποκράτειο Πολιτεία ως τις μέρες μας. Ένα καθεστώς νομικά σαθρό και εχθρικό προς τη φύση και τον άνθρωπο που, παρά την επιφανειακή εικόνα του μαγευτικού οικισμού μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον της Πάρνηθας, σταδιακά έλαβε τη μορφή του «χρονικού ενός προαναγγελθέντος θανάτου» για το οικοσύστημα του σημαντικότερου δρυμού της Αττικής και για τις ανθρώπινες περιουσίες που δημιουργήθηκαν στο συγκεκριμένο τμήμα του. Ας δούμε όμως αναλυτικά τις ιδιαίτερες πτυχές αυτής της τόσο σημαντικής υποθέσεως. Τα τηλεοπτικά πλάνα με τις φλόγες των πυρκαγιών των τελευταίων ημερών να καταπίνουν κατοικίες στην άλλοτε παραδεισένια Ιπποκράτειο Πολιτεία, είναι εφιαλτικά. Γεμίζουν την καρδιά με απόγνωση και σε κάνουν, για ακόμα μια φορά, να αναλογίζεσαι πόσο μικρός μοιάζει ο άνθρωπος μπροστά σε κινδύνους τέτοιου μεγέθους. Δάση και περιουσίες απανθρακώνονται μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Οι εικόνες καθηλώνουν και λένε όσα χιλιάδες λέξεις δεν μπορούν να πουν μαζί. Παρακολουθώντας έναν από τους πλέον ειδυλλιακούς οικισμούς της Αττικής να γίνεται στάχτη, ανακαλώ στη μνήμη όλο το νομικό πλαίσιο που στήριξε τη δημιουργία και την ύπαρξή του, προσπαθώντας να βρω μιαν απάντηση στο «πώς» και στο «γιατί» ετούτης της ασύλληπτης καταστροφής που -φευ- είναι μόνο μέρος της γενικότερης, εθνικών διαστάσεων τραγωδίας, που χτύπησε τη χώρα μας τα τελευταία εικοσιτετράωρα και ακόμα την ταλανίζει, με ανυπολόγιστες συνέπειες και για το μέλλον. Ο οικισμός της Ιπποκρατείου Πολιτείας αριθμεί περισσότερες από 600 κατοικίες και περίπου χίλιους (1.000) μονίμους κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011[1]. Ανήκει διοικητικά στον δήμο Ωρωπού. Το νομικό καθεστώς της Ιπποκρατείου Πολιτείας βασίζεται στα ακόλουθα σημεία – σταθμούς της ιστορίας της, που σχετίζονται άρρηκτα με το καθεστώς προστασίας και διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας. 1. Ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας και το καθεστώς προστασίας του Ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας,[2] συνολικής εκτάσεως 3.812 εκταρίων, ιδρύθηκε με το βασιλικό διάταγμα 644/1961 (ΦΕΚ Α’ 155/13.09.1961), ενώ o Υμηττός, το Πεντελικό όρος, ο Κορυδαλλός και το όρος Αιγάλεω κηρύχθηκαν το 1969 «περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους». Αργότερα, με το πδ/γμα 107/1974 (ΦΕΚ Α’ 34/08.02.1974) το δάσος Τατοΐου κηρύχθηκε επίσης Εθνικός Δρυμός και με το πδ/γμα της 31.08-20.10.1978 (Δ’ 544/20.10.1978) καθορίστηκαν οι ζώνες προστασίας του Υμηττού. Η Πάρνηθα καταλαμβάνει μια μεγάλη έκταση στη γεωγραφική περιοχή της Αττικής, αποτελώντας το σημαντικότερο οικοσύστημά της. Μαζί με τα όρη Πεντέλη, Υμηττός και Αιγάλεω – Ποικίλο περικλείει την πρωτεύουσα και τα προάστιά της. Σύμφωνα με το βδ/γμα 644/1961, ο Δρυμός της Πάρνηθας αποτελείται από τον πυρήνα που περιλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (38.000 στρ.) και την περιφερειακή ζώνη (250.000 στρ.). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Κεφαλληνιακή Ελάτη (Abies cephalonica), ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται, ως επί το πλείστον, από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis). Η Ιπποκράτειος Πολιτεία πριν την πυρκαγιά της 6ης Αυγούστου 2021 (protothema.gr) Η καταστροφική πυρκαγιά της 28ης Ιουνίου 2007 κατέστρεψε μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού, αφανίζοντας 10.500 στρ. πευκοδάσους, 21.800 στρ. ελατοδάσους και 4.300 στρ. μακκίας. Η πρωτοφανής αυτή καταστροφή επίσπευσε την έκδοση του πδ/τος της 19ης Ιουλίου 2007 «Καθορισμός Ζωνών Προστασίας του ορεινού όγκου Πάρνηθας (Ν. Αττικής)» (ΦΕΚ Δ’ 336/24.07.2007), με το οποίο καθορίστηκαν 16 ζώνες προστασίας. Η χλωρίδα της Πάρνηθας, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες μελέτες, περιλαμβάνει περισσότερα από 1.100 φυτικά είδη, αριθμός που αποτελεί περίπου το 1/6 των ειδών της ελληνικής χλωρίδας. Μεταξύ αυτών, τα 92 είναι ελληνικά ενδημικά εκ των οποίων πολλά έχουν χαρακτηριστεί σπάνια και απειλούμενα και προστατεύονται με ειδικές διατάξεις από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία. Η πανίδα της Πάρνηθας είναι εξ ίσου σημαντική με κυριότερο εκπρόσωπο το κόκκινο ελάφι (Cervus elaphus), που αριθμεί πάνω από 500 άτομα στο βουνό. Επίσης μεγάλος αριθμός θηλαστικών, πτηνών, αμφιβίων και ασπονδύλων συμπληρώνουν την πλούσια και θαυμαστή πανίδα της. Πολλά από τα είδη της Πάρνηθας προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία και κυρίως από το πδ/γμα 67/1981, αλλά και από τη διεθνή νομοθεσία, όπως τη Σύμβαση της Βέρνης, τη Σύμβαση CITES, την οδηγία των οικοτόπων 92/43 και την οδηγία για τα πουλιά 79/409. Επιπλέον, ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 και έχει χαρακτηρισθεί Ειδική Περιοχή Προστασίας για τα πουλιά (SPA), Καταφύγιο Θηραμάτων και Τοπίο Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους. Εν όψει των διατάξεων του ν. 1515/1985 «Ρυθμιστικό σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας» (ΦΕΚ Α’ 18/18.02.1985) και προς επίτευξη των σκοπών του, εκπονήθηκε για την προστασία του ορεινού όγκου της Πάρνηθας μελέτη από το Τμήμα Περιβάλλοντος του Οργανισμού Αθήνας, τον Ιούλιο του έτους 2003. Σε αυτήν: α) οριοθετείται ο ανωτέρω ορεινός όγκος τόσο με γενικά κριτήρια (τοπογραφία, υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προστασίας, χρήσεις γης κ.λπ.) όσο και με ειδικά (φυσικοί σχηματισμοί, σταθερά τεχνικά έργα, όρια σχεδίων πόλεων κ.λπ.), β) Αναλύονται τα στοιχεία του φυσικού και πολιτιστικού του περιβάλλοντος, και γ) παρατίθενται οι κύριες αιτίες υποβαθμίσεώς του, η αξιολόγηση των προβλημάτων και οι τρόποι αντιμετωπίσεώς τους. Σε αυτές περιλαμβάνεται η αυξανόμενη ανθρώπινη παρουσία γύρω από και μέσα στον ορεινό όγκο, που εμφανίζεται: ι) με την επέκταση του οικιστικού ιστού, είτε με τη μορφή εντάξεως στο σχέδιο πόλεως, είτε με τη μορφή αυθαίρετης δομήσεως είτε, τέλος, με την εκτός σχεδίου δόμηση καθώς και ιι) με την ύπαρξη σε περίοπτες θέσεις, χρήσεων προϋφισταμένων, λειτουργουσών επί μακρό χρονικό διάστημα και των οποίων, κατά κανόνα δεν είναι εφικτή η απομάκρυνση αλλά, όσων είναι δυνατόν, η σταδιακή μετεγκατάσταση. Οι χρήσεις αυτές, που επηρεάζουν αρνητικά την αισθητική του τοπίου και τη χλωρίδα και πανίδα είναι, μεταξύ άλλων, οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, το πάρκο κεραιών, οι εγκαταστάσεις του Ο.Τ.Ε., οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, οι λατομικές εργασίες και ορισμένοι χώροι αναψυχής. Εν όψει δε αυτών προτείνεται με την ανωτέρω μελέτη ο καθορισμός των επιτρεπομένων χρήσεων σε ένδεκα ζώνες. Από αυτές οι υπό στοιχ. Α1 και Α2 είναι περιοχές απόλυτης προστασίας του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού με διαβαθμισμένη ένταση απαγορεύσεων, ενώ οι υπό στοιχεία Β και Δ, περαιτέρω υποδιαιρούμενες, αποτελούν γύρω από τον ανωτέρω πυρήνα ζώνη αναψυχής, η οποία θα λειτουργεί προστατευτικά για τον πυρήνα, αλλά και γι’ αυτήν την ίδια, εφ’ όσον σε ορισμένες υποδιαιρέσεις της θα υπάρχουν ενισχυμένες χρήσεις αναψυχής, αθλητισμού και πολιτισμού, ώστε να συγκεντρώσουν το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης πιέσεως για αναψυχή. Μετά την εκπόνηση της ανωτέρω μελέτης καταρτίστηκε σχετικό σχέδιο πδ/τος σύμφωνα με τις προτάσεις της, επί της οποίας γνωμοδότησε η Εκτελεστική Επιτροπή του Οργανισμού Αθήνας (πρ. 2/συν. 52/23.7.2003). 2. Ιπποκράτειος Πολιτεία: Νομικό καθεστώς και διεκδικήσεις Η Ιπποκράτειος Πολιτεία αποτελεί μία ιδιαίτερη περίπτωση οικισμού της χώρας ο οποίος ρυμοτομήθηκε εντός εθνικού δρυμού, στην καρδιά της Πάρνηθας, του εμβληματικότερου βουνού του λεκανοπεδίου της Αθήνας και του πλέον σημαντικού ορεινού οικοσυστήματος της Αττικής. Η ιστορία της ταυτίζεται με ολόκληρη την περίοδο της μεταπολίτευσης αλλ’ έλκει τα νομοθετικά της ερείσματα από τα εγκληματικά νομοθετήματα της χούντας, των οποίων τις ολέθριες συνέπειες για το τοπίο και το περιβάλλον (φυσικό και οικιστικό) βιώνουμε έως και σήμερα. (google.commaps) α) Μορφολογία – Διαχείριση Σύμφωνα με Έκθεση δασολόγου του Δασαρχείου Πεντέλης «επί διεκδικουμένης δασικής εκτάσεως», της 10ης Αυγούστου 1974, κατόπιν αυτοψίας που πραγματοποιήθηκε στις 13.7.1974, η έκταση της Ιπποκρατείου Πολιτείας καλύπτεται, κατά ποσοστό 66%, «υπό διφυούς και πολυορόφου δάσους χαλεπίου πεύκης (ως ανωρόφου) και αειφύλλων πλατυφύλλων (ως υπορόφου) ακανονίστου υποκηπευτοειδούς έως ομηλίκου μορφής ηλικίας μέχρι 80 ετών, μέσης συγκομώσεως 0,6-0,7 και παραγωγικότητος περίπου 1,00 κ.μ. ξυλώδους όγκου κατ’ έτος και εκτάριον», ενώ το υπόλοιπο ποσοστό της επιφανείας της «τυγχάνει γυμνόν δασικής βλαστήσεως, άγονον και γεωργοδενδροκομικώς καλλιεργημένον, είναι κατανεμημένον εις μικρά τμήματα διάσπαρτα εντός του ως ανωτέρω δάσους …».[3] Από άποψη εκμεταλλεύσεως, η έκταση χαρακτηρίζεται ως «δασοαγροτική» για τα μεγαλύτερα υψόμετρα, ως «οικιστική – βιομηχανική – αγροτική – τουριστική» για τα χαμηλότερα. Σε σχέση με την οικοπεδική αξία της εκτάσεως, στην έκθεση αναφέρεται ότι αυτή είναι μεγάλη, καθ’ όσον προορίζεται για την ίδρυση της Διεθνούς Ιπποκρατείου Πολιτείας. Περαιτέρω, από την ίδια έκθεση προκύπτει ότι το επίμαχο δάσος τυγχάνει διαχειρίσεως ως «διακατεχόμενο», δυνάμει σχετικών εγγράφων, έτους 1972, της Γενικής Διευθύνσεως Δασών του Υπουργείου Γεωργίας και του Δασαρχείου Αθηνών, τα οποία απευθύνονται στον αναγκαστικό συνεταιρισμό διαχειρίσεως του συνιδιόκτητου δάσους «Αγία Τριάς» καθώς και ότι συνέχεται με άλλα μεγάλα δάση της περιοχής, όπως το δημόσιο δάσος Τατοΐου.[4] β) Ιδιοκτησιακό καθεστώς Σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εκτάσεως, οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δικαιοπαρόχων του οικοδομικού συνεταιρισμού υγειονομικών «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» ανάγονται στο έτος 1835, οπότε ο Ομέρ Πασάς μεταβίβασε το «τσιφλίκι Γκιούρκα», που περιλαμβάνει και το επίμαχο δάσος, στον Αλέξανδρο Ματθαίου Κατακουζινόν, μαζί με το «τσιφλίκι Τατοΐου». Ο τελευταίος μεταβίβασε, το 1838, την έκταση, ως προίκα, στη θυγατέρα του Ελπίδα σύζυγο Σκαρλάτου Σούτζου. Η έκταση αυτή εξαιρέθηκε της απαλλοτριώσεως που είχε κηρυχθεί με το βδ/γμα της 22ας Φεβρουαρίου 1912 στα δάση της ευρύτερης περιοχής υπέρ των ακτημόνων καλλιεργητών και υλοποιήθηκε το έτος 1922 με την υπ’ αριθ. 8/1922 απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων. Το 1926 οι κληρονόμοι της ανωτέρω Ελπίδος Σούτζου μεταβίβασαν την έκταση στον Σωτήριο Αντωνίου Βλάχο και σε άλλους 165 κατοίκους Κιούρκων (κοινότητας Αφιδνών).[5] Τμήματα της ευρύτερης εκτάσεως κηρύχθηκαν απαλλοτριωτέα μεταξύ των ετών 1953-1972 για τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων, ως δικαιούχος δε της αποζημιώσεως αναγνωρίσθηκε ο αναγκαστικός συνεταιρισμός διαχειρίσεως συνιδιοκτήτου δάσους «Αγία Τριάς». Οι περισσότεροι από τους δικαιοδόχους των ως άνω κατοίκων της κοινότητας Αφιδνών (πλην τεσσάρων) είχαν μεταβιβάσει τα τμήματα της εκτάσεως που τους ανήκαν στον υποβαλόντα την από 11.6.1974 αίτηση οικοδομικό συνεταιρισμό, δυνάμει συμβολαίων που συνετάγησαν το έτος 1973, αφού προηγουμένως, με την υπ’ αριθ. 5403/Δ4δ/8544/128/27.7.1970 κοινή απόφαση των Υπουργών Κοινωνικών Υπηρεσιών και Δημοσίων Έργων εγκρίθηκε η απόκτηση της εκτάσεως από τον ανωτέρω οικοδομικό συνεταιρισμό και προεγκρίθηκε η υπό όρους ίδρυση οικισμού σε αυτήν[6]. (star.gr) Σύμφωνα με την ως άνω έκθεση του Δασαρχείου Πεντέλης οι δικαιοπάροχοι του οικοδομικού συνεταιρισμού είχαν προβεί σε πληθώρα πράξεων νομής και κατοχής επί της επίμαχης εκτάσεως (διακατοχικές πράξεις), οι οποίες και παρατίθενται στην έκθεση, το δε Ελληνικό Δημόσιο «δεν φαίνεται να πραγματοποίησεν ουδεμίαν πράξιν νομής και κατοχής επί του επιδίκου». Επίσης, αναφέρονται στην έκθεση μαρτυρίες υπέρ της κατοχής και νομής της εκτάσεως από τους δικαιοπαρόχους του οικοδομικού συνεταιρισμού, ενώ επισημαίνεται ότι δεν ανευρέθη μάρτυρας υπέρ του Δημοσίου. Σε άλλο σημείο της εκθέσεως αναφέρεται ότι η επίμαχη έκταση αποτελεί αντικείμενο ιδιωτικής διαχειρίσεως από την Επανάσταση του 1821 έως το έτος 1926 και από το έτος αυτό έως το έτος 1972 χαρακτηρίζεται ως «συνιδιόκτητο ακίνητο», ενώ με σχετικά έγγραφα της Γενικής Διευθύνσεως Δασών του Υπουργείου Γεωργίας του έτους 1972 χαρακτηρίζεται ως «διακατεχόμενο». Ο χαρακτήρας της εκτάσεως ως ιδιωτικής κτήσεως συνάγεται, κατά την έκθεση, από την υπ’ αριθ. 442/1902 απόφαση του Αρείου Πάγου, την υπ’ αριθ. 492/1959 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για το «τσιφλίκι Καρελά» και την υπ’ αριθ. 11505/1853 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, ενώ στα βιβλία του Δασαρχείου Πεντέλης η έκταση είναι καταγεγραμμένη στο βιβλίο ιδιωτικών δασών και όχι στο βιβλίο εθνικών δασών ως δημόσια. Περαιτέρω, στην ως άνω έκθεση αναφέρεται ότι από το έτος 1926 το δάσος «Αγία Τριάς» διαχειρίζεται ο ομώνυμος αναγκαστικός συνεταιρισμός διαχειρίσεως συνιδιόκτητου δάσους, του οποίου το καταστατικό ανανεώθηκε το 1954 με την υπ’ αριθ. 219/110/22.1.1954 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, και ότι ο εν λόγω συνεταιρισμός είχε επίσης ζητήσει, με την υπ’ αριθ. 269/31.03.1970 αίτησή του, την αναγνώριση της εκτάσεως ως ιδιωτικού δάσους, πλην στις 29.7.1970 ανακάλεσε την αίτησή του αυτή. Εξάλλου, επί δικαστικής διαμάχης μεταξύ του αναγκαστικού συνεταιρισμού «Αγία Τριάς» και του Ελληνικού Δημοσίου για την κυριότητα της εκτάσεως εκδόθηκαν οι υπ’ αριθ. 13131/1972 και 13132/1972 αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με τις οποίες η συζήτηση κηρύχθηκε απαράδεκτη. Ενόψει όλων των ανωτέρω, ο συντάκτης της εκθέσεως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αβιάστως και ητιολογημένως» συνάγεται ότι πρόκειται για δασοαγρόκτημα, το οποίο κατέχουν και νέμονται διαδοχικά από απροσδιορίστου χρόνου και, πάντως, από την ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους και εντεύθεν, ιδιώτες με διάνοια κυρίου και καλή πίστη, με νόμιμους τίτλους και αδιάλειπτα, χωρίς διεκδικήσεις από το Δημόσιο, πραγματοποιώντας όλες τις προσιδιάζουσες σε κυρίους πράξεις νομής και κατοχής και ότι οι ιδιώτες αυτοί, επομένως, έχουν καταστεί κύριοι και κατά παράγωγο και κατά πρωτότυπο τρόπο (έκτακτη χρησικτησία, συμπληρωθείσα στις 11.9.1915, ημερομηνία μετά την οποία άρχισε να ισχύει ο κανόνας περί μη δυνατότητας αντιτάξεως ενστάσεως χρησικτησίας έναντι του Δημοσίου). Υπό τα δεδομένα αυτά, στην ως άνω έκθεση προτείνεται η αναγνώριση της εκτάσεως ως ιδιωτικής κτήσεως, ανήκουσας κατά κυριότητα, μεταξύ άλλων, στον αιτούντα οικοδομικό συνεταιρισμό. Τα ίδια, εξάλλου, αναφέρονται και στο υπ’ αριθ. Χ16389/30.11.1973 έγγραφο του Δασάρχη Πεντέλης (και συντάκτη της ως άνω εκθέσεως) προς το Υπουργείο Γεωργίας, με αφορμή την παροχή ή μη συγκαταθέσεως του εν λόγω Υπουργού στην έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου της Ιπποκρατείου Πολιτείας. Στο έγγραφο αυτό παρατίθενται αφ’ ενός τα ίδια με την έκθεση στοιχεία σχετικά με την ιδιοκτησία της εκτάσεως και σημειώνεται, αφ’ ετέρου, ότι η εν λόγω έκταση αντιμετωπιζόταν ανέκαθεν από το Δασαρχείο Πεντέλης ως ιδιωτική, αν και το Νομικό Τμήμα της Γενικής Διεύθυνσης Δασών με το υπ’ αριθ. 130019/3608π.ε/8.1.1972 έγγραφό του ενημέρωσε το Δασαρχείο Πεντέλης ότι, εφόσον η έκταση δεν έχει αναγνωρισθεί ως ιδιωτική με κάποιον από τους μνημονευόμενους στην υπ’ αριθ. 138079/1204εγκ.951/29.11.1960 εγκύκλιο διαταγή τρόπους, προσήκει σε αυτήν ο χαρακτηρισμός της διακατεχομένης. Το Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών, με την υπ’ αριθ. 69/14/12.11.1974 πράξη του, γνωμοδότησε υπέρ της αποδοχής της αιτήσεως του προαναφερθέντος οικοδομικού συνεταιρισμού και της αναγνώρισης της εξ αδιαιρέτου κυριότητάς του στο 89% της επίμαχης δασικής εκτάσεως, εμβαδού 7.635 στρεμμάτων, υιοθετώντας, ουσιαστικά, τις διαπιστώσεις της από 10.8.1974 εκθέσεως. Κατόπιν των ανωτέρω, με την υπ’ αριθ. 102700/7967/28.12.1974 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας αναγνωρίσθηκε ότι η διεκδικούμενη από τον ανωτέρω οικοδομικό συνεταιρισμό «Αγία Τριάς» δασική έκταση 7.633 στρεμμάτων αποτελούσε ιδιωτική κτήση, ανήκουσα κατά κυριότητα σε αυτόν, σε ποσοστό 89% εξ αδιαιρέτου. Με την ίδια απόφαση ο Υπουργός Γεωργίας κάλεσε τον Δασάρχη Πεντέλης να παραδώσει την έκταση αυτή στον ανωτέρω οικοδομικό συνεταιρισμό με πρωτόκολλο. Ακολούθως, με το προεδρικό διάταγμα της 23ης Νοεμβρίου 1977 (ΦΕΚ Δ’ 482/25.11.1977) εγκρίθηκε ρυμοτομικό σχέδιο οικισμού στην επίμαχη έκταση του εν λόγω οικοδομικού συνεταιρισμού και καθορίσθηκαν οι όροι και περιορισμοί δόμησης των εντός των ορίων του οικοπέδων. Ωστόσο, μετά την έναρξη ισχύος του ν. 1341/1983 (με το άρθρο 9 του οποίου παρασχέθηκε στον Υπουργό Γεωργίας η δυνατότητα υποβολής αιτήσεως στο εν τω μεταξύ συσταθέν με το άρθρο 8 του ν. 998/1979 Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών για τον επανέλεγχο των πράξεων των Συμβουλίων Ιδιοκτησίας Δασών που είχαν εκδοθεί υπό το κράτος ισχύος του νδ/τος 86/1969 και με τις οποίες είχαν αναγνωρισθεί ως ιδιωτική κτήση δάση και δασικές εκτάσεις), ο Υφυπουργός Γεωργίας παρέπεμψε, τον Ιούνιο του 1983, τον φάκελο της επίμαχης εκτάσεως στο Αναθεωρητικό Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών (Α.Σ.Ι.Δ.), προκειμένου αυτό να γνωμοδοτήσει εκ νέου σχετικά με τη φύση της ως δημόσιας ή ιδιωτικής. Το Α.Σ.Ι.Δ., με την υπ’ αριθ. 32/7/17.10.1984 γνώμη του, έκρινε την προσφυγή παραδεκτή (μειοψηφούντος μέλους του, το οποίο υποστήριξε ότι η επίμαχη έκταση ευρίσκεται, πλέον, εντός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, με συνέπεια να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3 παρ. 6 εδάφ. ε’ του ν. 998/1979 περί εξαιρέσεως από το πεδίο εφαρμογής του νόμου αυτού) και γνωμοδότησε υπέρ της αποδοχής της, με το σκεπτικό ότι από τα στοιχεία του φακέλου και την εν γένει διαδικασία ενώπιόν του δεν προέκυψε ότι η έκταση ανήκε στον ανωτέρω οικοδομικό συνεταιρισμό. Συγκεκριμένα, το Α.Σ.Ι.Δ. έκρινε ότι τα προσκομισθέντα από τον συνεταιρισμό συμβόλαια των ετών 1834 και 1886 αφορούσαν, αντίστοιχα, προπώληση (και όχι πώληση) ρητίνης(!) και ορισμό πληρεξουσίου, ότι δεν προέκυπτε εάν τα συμβόλαια των ετών 1882 και 1883 αφορούσαν την επίδικη έκταση και ότι οι μετά το 1887 διακατοχικές πράξεις δεν ασκούσαν επιρροή ως προς το επίμαχο ζήτημα.[7] γ) Ρυμοτομία, οικοδόμηση και δικαστικές διαμάχες Με αίτησή του προς το Υπουργείο Γεωργίας της 11ης Ιουνίου 1974, ο οικοδομικός συνεταιρισμός υγειονομικών «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» ζήτησε την κίνηση της προβλεπομένης στον Δασικό Κώδικα (νδ/γμα 86/1969) διαδικασίας για την αναγνώριση («επιβεβαίωση») του δικαιώματός του ιδιοκτησίας και νομής σε «συνιδιόκτητο δάσος» 7.635, περίπου, στρεμμάτων στη θέση «Αγία Τριάς Αφιδνών» της Κοινότητας Αφιδνών Ν. Αττικής, με την παροχή σχετικής γνωμοδοτήσεως από το αρμόδιο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών (ΣΙΔ). Το αίτημα αυτό ο οικοδομικός συνεταιρισμός το υπέβαλε εν όψει της ολοκληρώσεως της κινηθείσης με δική του πρωτοβουλία, κατ’ άρθρο 5 του νδ/τος 886/1971 διαδικασίας εγκρίσεως ρυμοτομικού σχεδίου για την οικιστική εκμετάλλευση της ως άνω εκτάσεως.[8] Προεδρικό διάταγμα της 23ης Νοεμβρίου 1977 Ως οικισμός η Ιπποκράτειος Πολιτεία ρυμοτομήθηκε από την κυβέρνηση Κων. Καραμανλή, με το προεδρικό διάταγμα της 23ης Νοεμβρίου 1977 (ΦΕΚ Δ’ 482/25.11.1977), που υπογράφεται από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τσάτσο και τους συναρμόδιους υπουργούς Γεωργίας Ιωάννη Μπούτο και Δημοσίων Έργων Χριστόφορο Στράτο. Η έκδοση ωστόσο του πδ/τος της 23ης Νοεμβρίου 1977 στηρίζεται στο άρθρο 5 του νομοθετικού διατάγματος 886/1971 περί Οικοδομικών Συνεταιρισμών (ΦΕΚ Α’ 109/31.05.1971), που κρίθηκε αντισυνταγματικό με την απόφαση 3754/1981[9] της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, για τον λόγο ότι προέβλεπε τη δυνατότητα μετατροπής δασικών εκτάσεων σε οικιστικές επιτρέποντας, σε απεριόριστο βαθμό, την αλλοίωση της μορφής τους έως και την ολοσχερή καταστροφή τους. Και παρ’ όλο που έχουν παρέλθει 40 χρόνια από τότε που κρίθηκε αντισυνταγματική η νομοθεσία βάσει της οποίας δημιουργήθηκε η Ιπποκράτειος Πολιτεία, καμία κυβέρνηση της δημοκρατικής πλέον και σύγχρονης Ελλάδας δεν προέβη στην αλλαγή του καθεστώτος που έχει διαμορφωθεί με την οικιστική εκμετάλλευση του τμήματος αυτού του ορεινού όγκου της Πάρνηθας. (sputniknews.gr) Γνωμοδότηση Α.Σ.Ι.Δ. 32/7/17.10.1984 Το 1984, το Ανώτατο Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών (Α.Σ.Ι.Δ.), με την ιστορικής σημασίας για την περιοχή γνωμοδότησή του 32/7/17.10.1984, η οποία είναι δεσμευτική για τον αρμόδιο υπουργό, έκρινε τεκμηριωμένα ότι η περιοχή της Ιπποκρατείου Πολιτείας έχει δημόσιο δασικό χαρακτήρα και ουδέποτε ανήκε στον φερόμενο ως κύριό της οικοδομικό συνεταιρισμό, καθώς ούτε τα συμβόλαια που είχαν προσκομιστεί συνιστούσαν νομίμους τίτλους κυριότητας ούτε προέκυπτε ότι αφορούσαν τη συγκεκριμένη έκταση.[10] Η γνωμοδότηση αυτή του Α.Σ.Ι.Δ. προκάλεσε μία άνευ προηγουμένου άσκηση πιέσεων από τον τότε Υφυπουργό Γεωργίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γεώργιο Μωραΐτη, ο οποίος ζητούσε επίμονα από το Α.Σ.Ι.Δ. να γνωμοδοτήσει εκ νέου, παρ’ όλο που η αρμοδιότητά του αυτή ασκείται άπαξ, όπως επιβεβαιώθηκε και από τη γνωμοδότηση 584/1992 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, της οποίας την έκδοση προκάλεσε η Διεύθυνση Προστασίας Δασών. ΣτΕ Ολ 2282/1992 Τον Δεκέμβριο του 1988, με σχετική αίτησή τους προς τον Υπουργό Γεωργίας, τα σωματεία «Φιλοδασική Ένωση Αθηνών», «Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων», «Εταιρεία Οικολογίας και Ανάπτυξης» και «Ορειβατικός Σύνδεσμος Αθηνών», επικαλούμενα ότι η περιοχή της Ιπποκρατείου Πολιτείας είναι δάσος χαλεπίου πεύκης που ρυμοτομήθηκε αθέμιτα, κατ’ εφαρμογή του αντισυνταγματικού νδ/τος 886/1971, ζήτησαν από τους τότε υπουργούς ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Γεωργίας την ανάκληση του πδ/τος της 23ης Νοεμβρίου 1977. Στην αίτησή τους αυτή η Διοίκηση παρέλειψε να απαντήσει. Κατά της παραλείψεως αυτής τα ως άνω σωματεία άσκησαν, εν συνεχεία, αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση, με την απόφαση 2282/1992[11], αποφαινόμενη ότι, λόγω της φύσεως και των επιπτώσεων των ρυμοτομικών σχεδίων, δεν επιτρέπεται η ανάκλησή τους έστω και αν με αυτά ρυμοτομούνται δασικές εκτάσεις! Κρίθηκε περαιτέρω ότι η Διοίκηση δεν ήταν υποχρεωμένη να ανακαλέσει το πδ/γμα της 23ης Νοεμβρίου 1977, η δε σχετική παράλειψή της δεν συνιστούσε οφειλόμενη νόμιμη ενέργεια. Αξιοσημείωτη είναι στην απόφαση αυτή η αντίθετη άποψη εννέα μελών του δικαστηρίου που μειοψήφησαν, υποστηρίζοντας ότι η Διοίκηση όφειλε να ανακαλέσει το πδ/γμα της 23ης Νοεμβρίου 1977, δεδομένου ότι απαγορεύεται ρητά η υπαγωγή των δασών και των δασικών εκτάσεων σε σχέδιο πόλεως και η μεταβολή του προορισμού τους με τη συστηματική οικοπεδοποίησή τους από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς κατά το νδ/γμα 886/1971, το οποίο αντιστρατεύεται το άρθρο 24 του Συντάγματος. Υποστηρίχθηκε ακόμα από την άποψη αυτή της μειοψηφίας ότι στο πλαίσιο της ειδικής μέριμνας του συντακτικού νομοθέτη για τη διαφύλαξη και την προστασία του δασικού πλούτου της Χώρας (άρθρα 24 παρ. 1 συνδ. με 117 παρ. 3 του Συντάγματος) ο ν. 998/1979 περί προστασίας των δασών, με το άρθρο 3 παρ. 6 εξαίρεσε από την εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας τις περιοχές όπου υπάρχουν, όχι απλώς εγκεκριμένα, αλλ’ έγκυρα σχέδια πόλεως, αποδίδοντας στον όρο «έγκυρα» σχέδια την έννοια ότι συνάδουν με τις προστατευτικές των δασών συνταγματικές διατάξεις και επιβάλλοντας την ανάκληση ρυμοτομικών σχεδίων που ρυμοτόμησαν αθέμιτα δασικές εκτάσεις. Προεδρικό διάταγμα της 19ης Ιουλίου 2007 Μετά την καταστροφική πυρκαγιά του Ιουνίου του 2007 και 22 χρόνια μετά τον ν. 1515/1985 «Ρυθμιστικό σχέδιο και πρόγραμμα προστασίας περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας» (ΦΕΚ Α’ 18/18.02.1985) κρίθηκε επιβεβλημένη η άμεση ψήφιση ενός ολοκληρωμένου καθεστώτος προστασίας για την Πάρνηθα. Έτσι εκδόθηκε το πδ/γμα της 19ης Ιουλίου 2007 «Καθορισμός Ζωνών Προστασίας του ορεινού όγκου Πάρνηθας (Ν. Αττικής)» (ΦΕΚ Δ’ 336/24.07.2007). Ειδικά δε για την Ιπποκράτειο Πολιτεία, με το άρθρο 5 του πδ/τος της 19ης Ιουλίου 2007 τροποποιούνται οι όροι και περιορισμοί δομήσεως των οικοπέδων της και, ειδικότερα, καθορίζεται συντελεστής δόμησης 0.15, προβλέπεται ότι στο ποσοστό κάλυψης 10% συνυπολογίζονται όλες οι κατασκευές στους ακαλύπτους χώρους, ορίζεται μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος μετρούμενο από το φυσικό έδαφος 7 μ. και επιβάλλεται στέγη μεγίστου ύψους 1,5 μ. Για το καθεστώς αυτό της Ιπποκρατείου Πολιτείας το πρακτικό επεξεργασίας σχεδίου διατάγματος 305/2006 αναφέρει ρητά (παρατήρηση 34), ότι η περιοχή αυτή ευρίσκεται εντός του ορεινού όγκου της Πάρνηθας, κυρίαρχο δε στοιχείο της είναι η πυκνή δασική βλάστηση. ΣτΕ ΠΕ 305/2006 (Τμ. Ε’) Επί του σχεδίου του διατάγματος αυτού, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας εξέδωσε το πρακτικό επεξεργασίας 305/2006[12], υπό την προεδρία του τότε Αντιπροέδρου ΣτΕ Κωνσταντίνου Μενουδάκου και με Εισηγήτρια την τότε Σύμβουλο Επικρατείας, νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αικ. Σακελλαροπούλου. Το εν λόγω πρακτικό επεξεργασίας σχεδίου πδ/τος 305/2006 του Συμβουλίου της Επικρατείας παραδέχεται ευθέως ότι σκοπός του διατάγματος είναι η μείωση των ορίων της επιτρεπόμενης δόμησης στον οικισμό της Ιπποκρατείου Πολιτείας, προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση του τμήματος αυτού του βουνού. Είναι δε αξιοσημείωτες και οι σκέψεις 7-33 του πρακτικού, που αφορούν το καθεστώς προστασίας και άλλων -πυρόπληκτων σήμερα- περιοχών της Πάρνηθας, όπως η Βαρυμπόμπη, το Τατόι, οι Αφίδνες, ο Άγιος Στέφανος, η Δροσοπηγή. Το πρακτικό αυτό, ναι μεν περιέχει σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με την ενίσχυση και τη διασφάλιση της προστασίας του ορεινού όγκου, ορίζοντας μάλιστα (παρατήρηση 36), ότι δεν παρέχεται δυνατότητα αποκλίσεων από την ισχύουσα δασική νομοθεσία, πλην όμως ενέχει και σειρά σκέψεων και επιλογών, που γεννούν εύλογο προβληματισμό και, τελικά, τορπιλίζουν την παρεχομένη δασική και περιβαλλοντική προστασία στην περιοχή της Πάρνηθας. Συγκεκριμένα: 1. Παρ’ ότι επισημαίνεται κατηγορηματικά (παρατήρηση 7) η όλως παράνομη και αντισυνταγματική εξαίρεση εκτάσεως 500 στρ., του πρώην λατομείου της εταιρείας ΑΓΕΤ Ηρακλής, από το όριο προστασίας του ορεινού όγκου στις Αφίδνες, για την εντελώς αυθαίρετη δημιουργία βιομηχανικής επιχειρηματικής περιοχής (Β.Ε.ΠΕ.) σύμφωνα και με την παράνομη κυα Φ/Α/19.2./22514/1625/13.12.2004 των Υπουργών Ανάπτυξης και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (ΦΕΚ Β’ 1848/13.12.2004), θεωρήθηκε τελικά ότι η εξαίρεση αυτή δεν εκώλυε την περαιτέρω επεξεργασία και τελική έγκριση του σχεδίου διατάγματος καθώς κρίθηκε ότι οι λοιπές περιοχές που εξέταζε δεν τελούσαν σε συνάρτηση με τη συγκεκριμένη έκταση(!). Και όλα αυτά παρ’ όλο που, όπως ρητά επισημαίνεται, η επίμαχη έκταση ευρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του ορεινού όγκου της Πάρνηθας, επί του αυχένα, στον οποίο εντοπίζεται το μοναδικό σημείο σύνδεσης με τη ζώνη προστασίας της Πεντέλης, και για τον λόγο αυτόν δεν δύναται η συγκεκριμένη περιοχή να εξαιρεθεί του ορίου προστασίας. Επισημαίνεται επίσης ότι η εκτός των ορίων προστασίας της Πάρνηθας περιοχή της Κοινότητας Αφιδνών αποτελεί το όριο σύνδεσης της Πάρνηθας με τον ορεινό όγκο της Πεντέλης, οι δε περιοχές σύνδεσης των ορεινών όγκων της Αττικής αποτελούν φυσικούς «διαδρόμους» των ρευμάτων των ανέμων, των οποίων η διαφύλαξη συνιστά καθοριστικής σημασίας παράγοντα για την προστασία των κατοίκων του Λεκανοπεδίου. 2. Ομοίως προβληματική φαίνεται και η υποστηριζόμενη θέση (παρατήρηση 17) ότι τμήμα του ορεινού όγκου (ζώνες Γ) εντός του οποίου «εντοπίζονται ήδη μικρές συσπειρώσεις παραθεριστικών κατοικιών», το οποίο «τείνει να αλλάξει χαρακτήρα μεταβαλλόμενο σε περιοχή μόνιμης κατοικίας» και στο οποίο επιτρέπεται, υπό όρους, η ανέγερση και νέων κατοικιών, δεν θεωρείται ότι έχει χαρακτήρα περιοχής οργανωμένης δόμησης αλλά θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως ζώνη αναψυχής(!). 3. Συναφώς, επισημαίνεται (παρατήρηση 17) ότι ο προβλεπόμενος στο σχέδιο χαρακτηρισμός «ζώνη κατοικίας», ο οποίος προσήκει σε περιοχές οργανωμένης δόμησης, δεν τίθεται νομίμως, δεδομένου ότι στον ορεινό όγκο δεν δύνανται να προβλέπονται, με το ίδιο το διάταγμα προστασίας του, περιοχές προοριζόμενες για δόμηση και τούτο, ανεξαρτήτως αν οι περιοχές αυτές ευρίσκονται στα όρια οικιστικών περιοχών. Παρά ταύτα, δέχεται το πρακτικό, λίγο παρακάτω, ότι η ζώνη κατοικίας «Γ1» πρέπει να προσδιορισθεί συγκεκριμένα ως «περιοχή του οικισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας»!… 4. Ακολούθως, καίτοι ορίζεται ρητά (παρατήρηση 22) ότι δεν χωροθετείται η ίδρυση νεκροταφείου της Κοινότητας Αγίου Στεφάνου εντός των ορίων προστασίας του ορεινού όγκου (ζώνη Ε5), εν τούτοις παρέχεται, κατ’ εξαίρεση, η δυνατότητα της συγκεκριμένης χρήσεως στην ανωτέρω ζώνη, εάν δεν υφίσταται άλλος κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση του νεκροταφείου αυτού. Είναι φανερό ότι στα σημεία αυτά, αλλάζοντας τους αποδιδόμενους όρους -αλλά ποτέ την ίδια την ουσία των ρυθμίσεων και το υφιστάμενο καθεστώς- οι προτεινόμενες διατάξεις προσλαμβάνουν την αναγκαία επίφαση νομιμότητας, που θα τους επέτρεπε νομοθετικά «να σταθούν» και να παραμείνουν σε ισχύ σε περίπτωση μελλοντικής προσβολής τους διά της δικαστικής οδού, όπερ και εγένετο μερικά χρόνια μετά, όπως ακολούθως θα δούμε… (newpost.gr) Ειδικά για την Ιπποκράτειο Πολιτεία δέχθηκε το Ε’ Τμήμα ΣτΕ με το πρακτικό του 305/2006, ότι οι ρυθμίσεις του άρθρου 5 του σχεδίου διατάγματος έβρισκαν νόμιμο έρεισμα στις εξουσιοδοτικές διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 1515/1985 καθώς και στις επιταγές του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγματος και στις κατευθύνσεις του ν. 1515/1985 (ΡΣΑ). Το πρακτικό παραδέχεται ωστόσο ρητά ότι υφίσταται ήδη υποβάθμιση του ορεινού όγκου της Πάρνηθας από την παρουσία και ανάπτυξη του οικισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας εντός αυτού και δηλώνει ότι σκοπός του υπό επεξεργασία σχεδίου προεδρικού διατάγματος είναι η μείωση των ορίων της επιτρεπόμενης δόμησης στον οικισμό, προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση του τμήματος αυτού του βουνού. Έτσι, εγκρίθηκε από το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας η έκδοση του πδ/τος της 19ης Ιουλίου 1977 με όλες τις διατάξεις που θέσπιζαν χρήσεις ασυμβίβαστες με τον χαρακτήρα της Πάρνηθας ως αυστηρά προστατευόμενου Εθνικού Δρυμού και των οποίων η ψήφιση είχε στηριχθεί σε ένα νομοθετικό και θεσμικό καθεστώς αμφιβόλου νομιμότητας ή και πλήρους αντισυνταγματικότητας, όπως απεδείχθη για το άρθρο 5 παρ. 6 του χουντικού νδ/τος 886/1971, στο οποίο είχε στηριχθεί η ίδρυση του οικισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας εντός του δάσους της Πάρνηθας και η ρυμοτόμησή του. Και όλα αυτά, παρά την ισχύ του αναγκαστικού νόμου 856/1937 «Περί εθνικών δρυμών» (ΦΕΚ Α’ 368/21.09.1937) και παρ’ όλο που το άρθρο 79 του Δασικού Κώδικα (νδ/γμα 86/1969, ΦΕΚ Α’ 7/18.01.1969, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 του νδ/τος 996/1971 (ΦΕΚ Α’ 192), όριζε και εξακολουθεί να ορίζει, στις παρ. 1 και 2 αυτού, ότι: «1. Έκαστος εθνικός δρυμός αποτελείται: α) Από τον πυρήνα αυτού ή τον καθ’ αυτό εθνικόν δρυμόν απολύτου προστασίας … β) Από την περί τον πυρήνα ζώνην (περιφερειακήν ζώνην) … η εκμετάλλευσις της οποίας οργανούται κατά τρόπον συμβάλλοντα εις την εκπλήρωσιν των υπό του πυρήνος του εθνικού δρυμού επιδιωκομένων σκοπών …». ΣτΕ 3501/2010 (Τμ. Ε’ 7μ.) Κατά του πδ/τος της 19ης Ιουλίου 2007 ασκήθηκε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας νέα αίτηση ακυρώσεως από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατολικής Αττικής, η οποία απερρίφθη με την απόφαση 3501/2010[13] της επταμελούς συνθέσεως του Ε’ Τμήματος του Δικαστηρίου. Με την απόφαση αυτή έγινε, μεταξύ άλλων, δεκτό ότι με τα κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 1515/1985 εκδιδόμενα προεδρικά διατάγματα, προς συμπλήρωση και εξειδίκευση του προγράμματος προστασίας περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, δύνανται να τροποποιούνται οι όροι και περιορισμοί δομήσεως και των οικισμών με εγκεκριμένα σχέδια πόλεως, οι οποίοι περιλαμβάνονται στα όρια της περιοχής παρέμβασης και ότι, κατ’ εξαίρεση, είναι ανεκτή η διατήρηση των από μακρού χρόνου υφισταμένων στους ορεινούς όγκους εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων(!), εφ’ όσον πάντως πρόκειται για ήπιες χρήσεις, οι οποίες δεν επιδεινώνουν τη λειτουργία τους ως οικοσυστημάτων. Περαιτέρω, με την ανωτέρω απόφαση έγινε δεκτό ότι με το προσβαλλόμενο προεδρικό διάταγμα καθορίζονται: α) Ζώνες Α1 και Α2 απόλυτης προστασίας του Εθνικού Δρυμού, στη δεύτερη των οποίων επιτρέπεται η κίνηση των πάσης φύσεως οχημάτων κατά μήκος του κυρίως οδικού δικτύου, με περιορισμούς ανά ώρες, ημέρες, εποχές και θέσεις που θα καθορισθούν από τον Κανονισμό Λειτουργίας του (άρθρο 2 περ. 2), β) Ζώνες Β1, Β3, Β4, Δ3 και Γ1 ως ζώνες αναψυχής, όπου επιτρέπεται κατά διαβάθμιση η ανέγερση αναψυκτηρίων, εστιατορίων, υπαίθριων αθλητικών εγκαταστάσεων και μη υπαίθριων μόνο στα ήδη υφιστάμενα κτήρια της ζώνης Δ3 και η χρήση για πολιτιστικούς λόγους μόνο των υφισταμένων κτηρίων στη ζώνη Δ2 (άρθρο 2 περ. 3 και 5-10) και υπό όρους δομήσεως καθοριζόμενους στο άρθρο 4 ήτοι αρτιότητα γηπέδου 20.000 τ.μ. και μέγιστη επιφάνεια 120 τ.μ., και γ) Ορίζεται ότι: «Στις περιοχές που για οποιονδήποτε λόγο υπάγονται στη δασική νομοθεσία, εφαρμόζονται παραλλήλως οι ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας αυτής» (άρθρο 6). Ακατάληπτο παραμένει στον κοινό νου, πώς με την απόφαση αυτή η τσιμεντοποίηση του δάσους βαφτίζεται «δημόσιο συμφέρον!!»… Καίτοι δηλαδή η απόφαση χαρακτηρίζει ευθέως τη δόμηση εντός τμήματος του δάσους της Πάρνηθας ως «πηγή υποβάθμισης του περιβάλλοντος του ορεινού όγκου της», εν τέλει εξαίρει και εγκρίνει και μάλιστα ως διαδικασίες «που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον», τόσο την ύπαρξη του ρυμοτομημένου οικισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας εντός της ζώνης Γ2 όσο και τις «μικρές συσπειρώσεις κατοικιών» που τείνουν να προσδώσουν στη ζώνη Γ1 του δρυμού χαρακτήρα περιοχής μόνιμης κατοικίας με κτήρια επιμελημένης κατασκευής(!)… (tanea.gr) Η υπουργική απόφαση 129182/4530/27.08.2015 Το έτος 2015, ο τότε Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Αγροπεριβάλλοντος του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Υ.Π.Α.Π.ΕΝ.) έθεσε εκ νέου το ζήτημα της αποδοχής της γνωμοδοτήσεως 32/7/17.10.1984 του Α.Σ.Ι.Δ., με την οποία η έκταση του οικισμού της Ιπποκρατείου Πολιτείας είχε χαρακτηριστεί ως δημόσιο δάσος, με την επισήμανση ότι η αποδοχή των αρνητικών γνωμοδοτήσεων του εν λόγω συλλογικού οργάνου είναι δεσμευτική για τον Υπουργό, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 4 του ν. 998/1979 περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων (ΦΕΚ Α’ 289/29.12.1979). Κατόπιν αυτού, ο τότε αρμόδιος Αναπληρωτής Υπουργός της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιάννης Τσιρώνης, με την απόφασή του 129182/4530/27.08.2015, αποδέχθηκε τη γνωμοδότηση 32/7/17.10.1984 του Α.Σ.Ι.Δ., κατ’ επίκληση των διατάξεων του α.ν. 1539/1938 «περί προστασίας των δημοσίων κτημάτων» (ΦΕΚ Α’ 488/29.12.1938), του άρθρου 8 του ν. 998/1979 και του άρθρου 9 του ν. 1341/1983 (ΦΕΚ Α’ 38/30.03.1983). Ειδικότερα, με την απόφαση αυτή απερρίφθη η από 10.6.1974 αίτηση του οικοδομικού συνεταιρισμού υγειονομικών «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» για την αναγνώριση υπέρ αυτού δικαιώματος κυριότητας σε έκταση δασικού χαρακτήρα εμβαδού 7.635 στρεμμάτων στις θέσεις «Αγία Τριάς» – «Λούσι» – «Άρμες» – «Μαυροχώραφο» – «Μπελέτσι» κ.λπ. της περιφέρειας της (πρώην) Κοινότητας Αφιδνών Ν. Αττικής (ήδη δε Δήμου Ωρωπού, κατ’ άρθρο 1 παρ. 2 κεφ. 5 αριθ. 5.3 περ. Α1 του ν. 3852/2010, ΦΕΚ Α’ 87), με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε ότι ασκήθηκαν συγκεκριμένες διακατοχικές πράξεις καρπώσεως στην έκταση του δάσους καθ’ όλο το χρονικό διάστημα των 30 ετών (από το 1885 έως το 1915), ούτε εάν οι πράξεις αυτές καλύπτουν ολόκληρη την έκταση, ώστε να γίνει δεκτή η απόκτηση κυριότητας έναντι του Δημοσίου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Επιπλέον, στην ίδια απόφαση αναφέρεται ότι η επίμαχη έκταση «θα διαχειρίζεται και προστατεύεται ως δημόσια», ζητείται δε από το Δασαρχείο Καπανδριτίου να ενημερώσει τον οικοδομικό συνεταιρισμό ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 998/1979, έχει δικαίωμα να προσφύγει μόνο στα πολιτικά δικαστήρια. Κατόπιν τούτου, η ασκούσα καθήκοντα Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης με σχετικό έγγραφό της προς την Περιφερειακή Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας Αττικής και το Δασαρχείο Καπανδριτίου, ζήτησε το 2015 από τις υπηρεσίες αυτές να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για τη δήλωση της επίμαχης εκτάσεως ως δημόσιας δασικής στο Κτηματολόγιο, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2308/1995. ΣτΕ 2585/2016 (Τμ. Ε’ 7μ.) Με την απόφαση ωστόσο 2585/2016[14] της επταμελούς συνθέσεως του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκε η ως άνω απόφαση του Αναπλ. Υπουργού 129182/4530/27.8.2015 με την οποία έγινε αποδεκτή η απόφαση 32/7/17.10.1984 του Α.Σ.Ι.Δ., έκτοτε δε η έκταση της Ιπποκρατείου Πολιτείας, θεωρείται ιδιωτική και νομίμως ρυμοτομηθείσα εντός της ζώνης Γ2 του ορεινού όγκου της Πάρνηθας. (dikaiologitika.gr) 3. Σκέψεις και συμπεράσματα Κοινός τόπος όλων των δικαστικών αποφάσεων (ΣτΕ Ολ 2282/1992, ΣτΕ 3501/2010 και ΣτΕ 2585/2016) καθώς και του Πρακτικού επεξεργασίας σχεδίου προεδρικού διατάγματος ΣτΕ ΠΕ 305/2006, που εκδόθηκαν για την Ιπποκράτειο Πολιτεία, είναι ότι: α) Θεωρούν ως a priori νόμιμη τη ρυμοτόμηση του εν λόγω οικισμού εντός του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας. β) Προκρίνουν την αποχή από οποιαδήποτε δικαστική, διοικητική ή νομοθετική διαδικασία και επιλογή, η οποία θα μπορούσε να διασαλεύσει ή ν’ απομειώσει το ήδη διαμορφωθέν οικιστικό και δομικό καθεστώς στην περιοχή. γ) Απορρίπτουν κάθε απόπειρα καταργήσεως του υφισταμένου καθεστώτος της Ιπποκρατείου Πολιτείας για λόγους που ανάγονται στην τυπική, κυρίως, νομιμότητα των εκάστοτε υπό κρίση διοικητικών πράξεων, και δ) Αποφεύγουν οποιαδήποτε -επί της ουσίας- εξέταση της συνταγματικότητας του ρυμοτομικού και οικιστικού καθεστώτος της Ιπποκρατείου Πολιτείας ως επαχθέστατης επέμβασης στο δασικό περιβάλλον του ορεινού όγκου της Πάρνηθας. Μοιάζει επομένως, στην υπόθεση της Ιπποκρατείου Πολιτείας, ωσάν η ελληνική δικαιοσύνη κυριολεκτικά να «είδε το δέντρο και να έχασε το δάσος», κατά την παλιά σοφή παροιμία… Είναι δε πλέον υποκριτικό να υποστηρίζεται, πως τομή στην προστασία της αυθαίρετης δόμησης στα δάση αποτέλεσε η ψήφιση του Συντάγματος του 1975 και πως εκτάσεις που έχουν απολέσει τον δασικό τους χαρακτήρα πριν την 11η Ιουνίου 1975, λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με διοικητική πράξη που καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν ως δάση ή δασικές[15], δοθέντος ότι με σωρεία νομοθετικών διατάξεων που έχουν κριθεί συνταγματικές και με τα «μορφώματα» των οικιστικών πυκνώσεων και της νομιμοποίησης δασικών αυθαιρέτων προωθείται, επίσημα και συστηματικά, η οικιστική εκμετάλλευση των δασών και των δασικών εκτάσεων όλης της χώρας. Τούτο μας κάνει εύλογα να αναλογιζόμαστε πως και η διατήρηση στα δάση αυθαιρέτων, που ανεγέρθηκαν προ του Συντάγματος του 1975, δεν γίνεται τελικά προς τον σκοπό της προστασίας της καλόπιστης ιδιοκτησίας καθεαυτής, αλλά για την παγίωση της αυθαιρεσίας, την οποία και μεταπολιτευτικά, ως τις μέρες μας, οι εκάστοτε κυβερνήσεις προώθησαν και στήριξαν με κάθε δυνατό τρόπο. Άλλωστε και για το σοβαρότατο αυτό ζήτημα θα πρέπει κάποτε να εξετάσουμε υπεύθυνα κατά πόσον μπορεί όντως να επιτευχθεί με κριτήρια δικαιοσύνης μία ορθή στάθμιση μεταξύ του δικαιώματος στην ιδιοκτησία και στο περιβάλλον, όταν για την προστασία της ιδιοκτησίας και της εμπιστοσύνης ορισμένων μόνο διοικουμένων καταλήγει να θυσιάζεται το δικαίωμα στο περιβάλλον ως πανανθρώπινο αγαθό που αφορά όχι μόνον τις παρούσες αλλά και όλες τις μέλλουσες γενιές. Ομοίως κοινή, όσο και απογοητευτική, διαπίστωση για όλες τις ως άνω δικαστικές αποφάσεις που αφορούν την Ιπποκράτειο Πολιτεία, είναι πως -με εξαίρεση τη μειοψηφήσασα γνώμη στη ΣτΕ Ολ 2282/1992- ουδείς εκ των ανωτάτων δικαστών, που συμμετείχαν στη σύνθεσή τους, εφάρμοσε τη θεμελιώδη για τη δημοκρατία αρχή της παρ. 2 του άρθρου 87 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία: «Οι δικαστές, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος». Τούτο δε δοθέντος ότι, δυνάμει της αποφάσεως 3754/1981 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι διατάξεις του άρθρου 5 του δικτατορικού νδ/τος 886/1971, στις οποίες στηρίζεται έως και σήμερα η ύπαρξη της Ιπποκρατείου Πολιτείας εντός του ορεινού οικοσυστήματος της Πάρνηθας, κρίθηκαν κατάφωρα αντισυνταγματικές ως ευθέως αντικείμενες στο άρθρο 24 παρ. 1 του ισχύοντος Ελληνικού Συντάγματος. (documentonews.gr) 4. Ως επίλογος, μια τραγωδία… Μέσα λοιπόν από αυτή την πολυκύμαντη και θεσμικά βεβαρημένη πορεία διαμορφώθηκε το καθεστώς που συντήρησε την Ιπποκράτειο Πολιτεία ως τις μέρες μας. Ένα καθεστώς νομικά σαθρό και εχθρικό προς τη φύση και τον άνθρωπο που, παρά την επιφανειακή εικόνα του ειδυλλιακού οικισμού μέσα στο καταπράσινο περιβάλλον της Πάρνηθας, σταδιακά έλαβε τη μορφή του «χρονικού ενός προαναγγελθέντος θανάτου» για το οικοσύστημα του σημαντικότερου δρυμού της Αττικής και τις ανθρώπινες περιουσίες που δημιουργήθηκαν στο συγκεκριμένο τμήμα του. Τη συνέχεια και την κατάληξη όλων αυτών τη γνωρίζουμε όλοι… Η καταστροφή δεν άργησε να έρθει μέσα από τον πύρινο εφιάλτη που, στις 6 Αυγούστου 2021, μετέτρεψε την Ιπποκράτειο Πολιτεία σε στάχτες, στο πλαίσιο μίας τραγωδίας εθνικών διαστάσεων, που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες από τις τεράστιες δασικές πυρκαγιές που κατακαίνε τη χώρα απ’ άκρη σε άκρη, εξαντλώντας τις δυνάμεις, τις αντοχές και το κουράγιο ενός ολόκληρου λαού. Δυστυχώς μαζί με το καμμένο δάσος και τις υλικές περιουσίες θρηνούμε ήδη και την απώλεια του εθελοντή πυροσβέστη Βασίλη Φιλώρα, πατέρα δύο παιδιών, που τραυματίστηκε θανάσιμα ενώ επιχειρούσε με αυταπάρνηση στην Ιπποκράτειο Πολιτεία για την κατάσβεση της τρομακτικής πυρκαγιάς. «Ενός κακού μύρια έπονται», λέει ο σοφός λαός και δυστυχώς στην περίπτωση της Ιπποκρατείου Πολιτείας το κακό σωρεύτηκε επί δεκαετίες και έδωσε το καταστροφικό αποτέλεσμα που παρακολουθούμε παγωμένοι κατά τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να τονίζει πως είναι ικανοποιημένη που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές από τις πυρκαγιές εξ αιτίας της άμεσης εφαρμογής σχεδίων εκκένωσης των περιοχών, όπου ξεσπούσε πυρκαγιά. Αναμφίβολα είναι ευτύχημα ότι δεν βρήκαν, και πάλι, συνάνθρωποί μας τραγικό θάνατο μέσα στη φωτιά. Ωστόσο το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής αλλά και της συμφοράς των ανθρώπων, που είδαν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να χάνονται, είναι ανυπολόγιστο. Στην πραγματικότητα οι υπεύθυνοι νομίζουν πως έσωσαν τους ανθρώπους… Αρκεί να αναλογιστούμε πως, όταν χάνονται τα δάση, ουσιαστικά χάνονται και οι ανθρώπινες ζωές μαζί, απλά ο θάνατος είναι παρατεταμένος και θα τον δούμε με πολλές μορφές να μας πλήττει στις επόμενες χρονιές και γενιές… Και δυστυχώς αφορά όλους μας, είτε ζούμε στις πυρόπληκτες περιοχές είτε στο ευρύτερο περιβάλλον τους, καθώς «στη φύση τίποτε δεν υπάρχει μόνο του και ανεξάρτητο από όλα τα άλλα…», κατά την Ρέιτσελ Κάρσον,[16] αλλά τα πάντα -στοιχεία και διαδικασίες- είναι αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα. (newsbreak.gr) Η καταστροφή που συντελέστηκε για το περιβάλλον της Αττικής και, κυρίως, για το μοναδικό οικοσύστημα της Πάρνηθας, που ακόμα δεν είχε ανακάμψει από την πυρκαγιά του 2007, είναι καταλυτική για την οικολογική ισορροπία του Λεκανοπεδίου, για τον άνθρωπο και τη ζωή του στην ελληνική πρωτεύουσα που διαρκώς υποβαθμίζεται. Και είναι πλέον βέβαιο πως θα εξακολουθήσουμε να βλέπουμε τις συνέπειές της και στα χρόνια που έρχονται. Τα λόγια των επιστημόνων και των πυροσβεστών για την Ιπποκράτειο Πολιτεία προειδοποιούσαν προφητικά, ήδη από το 2018, μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι: «Θα έχουμε φωτιά, εδώ είναι το Μάτι της Πάρνηθας»[17]. Ας ευχηθούμε να ήταν αυτή -έστω- η τελευταία περιβαλλοντική καταστροφή για τη χώρα μας. View full είδηση

Το έκανα σήμερα μετά από αρκετά χρόνια, λόγω του ότι είδα "οφειλές" να έχουν περάσει στο ΚΕΑΟ. Πήγα ΕΦΚΑ Πατρών, μου έδωσαν τυποποιημένη "αίτηση διαγραφής από τα μητρώα ασφαλισμένων του ΕΦΚΑ (άρθρο 20 ν. 4418/17)". Απλά σημείωσα τα στοιχεία μου και επισυναψα βεβαίωση παύσης εργασιών από τη ΔΟΥ. Πήρα αριθμό πρωτοκόλλου και την άφησα πάλι στην υπάλληλο. Μου είπε ότι θα το στείλει Αθήνα στα κεντρικά και δεν χρειάζεται κάτι άλλο από εμένα, αλλά θα πάρει πάνω από 1 χρόνο. Καλή τύχη.

Οι τιμές του ρεύματος εμφανίζονται συχνά στο φόρουμ, στο νυκτερινό μόνο έχουν 5-6 ταρίφες και κάτι άλλα περίεργα, ο υπολογσμός μέσης τιμής kWh δεν είναι απλός και αλλάζει. https://www.dei.gr/Documents2/TIMOLOGIA/01-08-2021/TIMOK-XT-AUG2021-G1N_ND.pdf

Τα άμεσα μέτρα και παρεμβάσεις που πρέπει να υλοποιηθούν μετά τις πυρκαγιές, μέσα στον Σεπτέμβριο και τους προσεχείς μήνες, συνιστά το τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ. Σε άρθρο-παρέμβαση, η πρόεδρος του τμήματος, καθηγήτρια του ΑΠΘ, Θέκλα Τσιτσώνη, ιεραρχεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τις επείγουσες ενέργειες που πρέπει να ξεκινήσουν τις ερχόμενες ημέρες και τα έργα αποκατάστασης των καμένων δασών που προτείνει το τμήμα Δασολογίας και Φ.Π. του ΑΠΘ. Τις τελευταίες μέρες βιβλική καταστροφή πλήττει τη χώρα μας, δημιουργώντας σε όλους και όλες ιδιαίτερη οδύνη. Πολλές και σε διαφορετικές περιοχές εκδηλώθηκαν πυρκαγιές ιδιαίτερα καταστροφικές, ανεξέλεγκτες, μεγάλης διάρκειας και έντασης και σε περιόδους καύσωνα. Η χώρα μας βρίσκεται σε πύρινο κλοιό, εκατοντάδες κάτοικοι χρειάστηκε να μετακινηθούν σε ασφαλές μέρος και ευτυχώς μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες. Η καταστροφή όμως χιλιάδων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων δημιουργεί τεράστιες απώλειες στη βιοποικιλότητα. Ζώα, πουλιά, έντομα, ερπετά καίγονται ζωντανά διότι δεν έχουν περιθώριο μετακίνησης και κανείς δεν οργανώνει εκκένωση για αυτά ώστε να σωθούν. Επιπλέον, κάποια που ενδεχομένως θα σωθούν θα αντιμετωπίσουν σύντομα το φάσμα της πείνας και της έλλειψης καταφυγίων. Η τροφική τους αλυσίδα έχει καταστραφεί και θα πάρει πολλά χρόνια για να επανέλθει. Φυτά σπάνια ή και πιο κοινά που απαιτούν συγκεκριμένο περιβάλλον για να αυξηθούν δεν μπορούν πια να επιβιώσουν και εξαφανίζονται. Η Ελλάδα, χώρα της βιοποικιλότητας, έχει χάσει, και ίσως οριστικά, κάτι ακόμη. Αυτό το γεγονός αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα όταν καίγονται προστατευόμενες περιοχές, ανεκτίμητης οικολογικής και περιβαλλοντικής αξίας και ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς. Η Ελλάδα ως μεσογειακή χώρα πλήττεται από αρχαιοτάτων χρόνων από πυρκαγιές, οι οποίες αποτελούν μέρος των φυσικών διεργασιών των οικοσυστημάτων της. Η συχνότητα όμως και η έκταση των πυρκαγιών, που συνεχώς αυξάνονται, δημιουργούν τεράστια προβλήματα που θα επηρεάσουν την οικολογική ισορροπία της χώρας μας κάνοντας σύντομα αισθητή την αλλαγή του κλίματος. Τα κύματα καύσωνα και οι περίοδοι ξηρασίας που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή σε συνδυασμό με τις αλλαγές στη χρήση γης, την εγκατάλειψη της υπαίθρου και την έλλειψη διαχείρισης των δασικών εκτάσεων, έχουν καταστήσει τα δάση πιο εύφλεκτα, οδηγώντας σε όλο και μεγαλύτερες και πιο ανεξέλεγκτες πυρκαγιές που φτάνουν και καταστρέφουν παρακείμενους οικισμούς και χωριά. Δημιουργείται έτσι με τις πυρκαγιές ένας "φαύλος κύκλος" καθώς τα δάση είναι τεράστιες αποθηκευτικές δεξαμενές άνθρακα και όταν καίγονται, μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα. Με τις πυρκαγιές προβλέπεται πως η ατμοσφαιρική ρύπανση θα αυξηθεί κατά 15 έως 20 % με ρύπους που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ανθρώπινη υγεία. Οι ρύποι όπως το διοξείδιο του άνθρακα, δεν θα απορροφώνται, ούτε θα «φιλτράρονται» και έτσι οι συνθήκες θα αλλάξουν, η θερμοκρασία θα αυξηθεί και το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα γίνει πιο έντονο. Το δάσος της Πάρνηθας είναι το «φυσικό κλιματιστικό» της Αθήνας, λόγω της γειτνίασης με την πρωτεύουσα, όπως και το περιαστικό δάσος του Σέιχ-Σου για τη Θεσσαλονίκη. Οι εκτεταμένες καταστροφές ορεινών δασικών οικοσυστημάτων έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο κλίμα της ευρύτερης περιοχής, σε συνδυασμό και με τις παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων. Τα εδάφη των πυρόπληκτων περιοχών εγκαταλείπονται στη διαβρωτική δράση των βροχών. Αποτέλεσμα αυτού είναι η δημιουργία χειμάρρων και η εμφάνιση πλημμυρικών φαινομένων. Επίσης μειώνεται η δυνατότητα των εδαφών να συγκρατήσουν τα νερά των βροχών, που εμπλουτίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες, με επακόλουθο τη λειψυδρία και τη μειωμένη ποιότητα νερού. Υπάρχει τρόπος να σταματήσουν οι Πυρκαγιές; Όχι, αλλά θα πρέπει να γίνει προσπάθεια να περιοριστεί το φαινόμενο με την εμπλοκή ολόκληρης της κοινωνίας. Εάν η ευαισθητοποίηση των πολιτών είναι το ένα ζητούμενο το άλλο είναι η αλλαγή στρατηγικής από την πολιτεία. Η πρόληψη επιτέλους πρέπει να γίνει πράξη. Η ανασυγκρότηση των δασικών υπηρεσιών είναι ουσιαστικό προαπαιτούμενο για την πρόληψη των πυρκαγιών και την αειφορική διαχείριση των δασών. Τμήμα των κονδυλίων που διατίθενται στην καταστολή των πυρκαγιών και στην αποκατάσταση των ζημιών μπορούν να στελεχώσουν πλήρως τις δασικές υπηρεσίες και να συμβάλλουν σημαντικά στην πρόληψη. Η πυρκαγιά όταν σβήνει συχνά ξεχνιέται αλλά τα προβλήματα της μένουν πίσω για πολλά χρόνια. Μετά την πυρκαγιά πρέπει να οργανωθούν μέτρα αποκατάστασης. Συχνά εκείνα που οργανώνονται αφορούν μόνο στην αντιπλημμυρική δράση. Σπανίως υπάρχουν μέτρα στήριξης της βιοποικιλότητας και της σταδιακής επαναφοράς της. Θα πρέπει να τονιστεί ότι ειδικά για τα σπάνια φυτά δεν υπάρχουν βοτανικοί κήποι που να τα προστατεύουν, ex situ, ούτε στις προστατευόμενες περιοχές, ώστε να μπορούν να αναπαραχθούν και να χρησιμοποιηθούν στην αποκατάσταση του οικοσυστήματος. Ο δασικός πλούτος της χώρας που ήταν ήδη σε απειλούμενη κατάσταση λόγω των καταπατήσεων, έχει μειωθεί κατά μεγάλο ποσοστό και από τις πυρκαγιές. Πρέπει άμεσα να οργανωθεί μακροπρόθεσμο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας αλλά και προστασίας της βιοποικιλότητας. Η δασική Εκπαίδευση και Έρευνα θα σταθεί αρωγός στην Πολιτεία όποτε και όπου χρειαστεί. Το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ήδη ανταποκρινόμενο στην πρόσκληση του Δήμου Μεγαρέων για την αξιολόγηση της κατάστασης μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές της 20ής Μαΐου 2021, πρότεινε μέτρα αποκατάστασης των καμένων εκτάσεων καθώς και πρόληψης κατά των δασικών πυρκαγιών, τα οποία αφορούν όλη τη χώρα. Η πυρκαγιά αυτή ήταν μία προειδοποίηση για εντατικοποίηση των μέτρων πρόληψης, αφού τα τελευταία χρόνια, οι ακραίες καιρικές συνθήκες, λόγω της κλιματικής αλλαγής, αυξάνουν την περίοδο αντιπυρικής προστασίας. Εκεί που παλαιότερα μιλούσαμε για δύο επικίνδυνους μήνες, τώρα μιλάμε για τέσσερις. Το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος προτείνει σειρά μέτρων, ιεραρχημένα χρονικά, πιστεύοντας ότι αυτά μπορούν: Να συμβάλουν αποτελεσματικά στην έγκαιρη αποκατάσταση των καμένων δασών, και στην αποτροπή καταστροφικών διαβρωτικών φαινομένων και επικίνδυνων πλημμυρικών φαινομένων. Να δράσουν προληπτικά κατά των δασικών πυρκαγιών και υπέρ της πυροπροστασίας ζωών και περιουσιών: Άμεσα μέτρα αποκατάστασης των καμένων δασικών εκτάσεων Άμεση κήρυξη των καμένων δασικών εκτάσεων ως αναδασωτέες (σύμφωνα με το άρθρο 117 του Συντάγματος), και απαγόρευση της βοσκής για 5 έτη. Άμεση αποτύπωση, χαρτογράφηση και περιγραφή των καμένων εκτάσεων, η οποία για τις δασικές εκτάσεις θα πρέπει να περιλαμβάνει: Καταγραφή των ορίων των καμένων εκτάσεων και κατοχύρωση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (ενεργή αποτροπή καταπατήσεων) Προσδιορισμό, χαρτογράφηση και περιγραφή των καμένων οικοσυστημάτων. Χαρτογράφηση των κλίσεων γης Προσδιορισμό εκτάσεων με προστατευτικό χαρακτήρα (πχ. στα ανάντι των οικισμών) Χαρτογράφηση των εκτάσεων με κλίση >50% Χαρτογράφηση καμένων συστάδων με ηλικία μικρότερη των 20 ετών στις οποίες δεν αναμένεται φυσική αναγέννηση, προκειμένου να γίνει τεχνητή αναδάσωση Ακολούθως: Σύνταξη μελέτης αποτροπής διαβρωτικών και πλημμυρικών φαινομένων Χρόνος εκπόνησης: έως τέλη Σεπτεμβρίου 2021. Σύνταξη μελέτης αποκατάστασης/αναδάσωσης των καμένων δασών. Χρόνος εκπόνησης: έως τέλη Οκτωβρίου 2021 Ακολούθως: Υλοτομία των καμένων δένδρων και αξιοποίηση του ξύλου και κατάλληλη διευθέτηση των υπολειμμάτων υλοτομίας, όπου αυτό είναι εφικτό, για λόγους αισθητικής αλλά και καλύτερης πυροπροστασίας των μελλοντικών συστάδων. Υλοποίηση των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων, η οποία θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει: Δημιουργία αντιδιαβρωτικών κλαδοπλεγμάτων και κορμοδεμάτων σε περιοχές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 25% και υπάρχουν φυσικά χειμαρρικά ή συνεχούς ροής ρέματα. Κατασκευή ξυλοφραγμάτων στα σημαντικότερα ρέματα για τη συγκράτηση των φερτών υλικών. Χρόνος υλοποίησης: Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 2021. Υλοποίηση των έργων αναδασώσεων και αποκατάστασης, η οποία μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει: Αναδάσωση των εκτάσεων με κλίση >50%, ή καμένων συστάδων με ηλικία μικρότερη των 20 ετών, στις οποίες δεν αναμένεται φυσική αναγέννηση. Φυτεύσεις για τον εμπλουτισμό των περιοχών πέριξ των οικισμών με «πυράντοχα» πλατύφυλλα είδη για τη βελτίωση της μελλοντικής τους πυροπροστασίας. Χρόνος υλοποίησης: Νοέμβριος 2021 - Μάρτιος 2022. Παρατηρήσεις Επείγει όλες οι ενέργειες να γίνουν ταχύτατα. Επείγει να προσδιοριστούν άμεσα οι ευαίσθητες περιοχές στη διάβρωση (κυρίως περιοχές με μεγάλες κλίσεις) και να γίνουν τα αντιδιαβρωτικά έργα (κυρίως κορμοπλέγματα) μέχρι τις αρχές του χειμώνα, επειδή ο προϋπολογισμός εκτέλεσης των απαιτούμενων έργων θα είναι μεγάλος, Επείγει επίσης να προσδιοριστούν οι οικολογικά ευαίσθητες περιοχές (περιοχές με δυσκολία φυσικής αναγέννησης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω), ώστε να γίνουν εντός του πρώτου χειμώνα (μέχρι νωρίς την άνοιξη) οι αναδασώσεις σε αυτές. Επείγει να προσδιοριστούν άμεσα οι εκτάσεις με προστατευτικό χαρακτήρα, οι οποίες θα έχουν προτεραιότητα σε έργα αποτροπής της διάβρωσης και των πλημμυρικών φαινομένων αλλά και έργων αναδάσωσης. Άμεσα μέτρα πρόληψης κατά των δασικών πυρκαγιών Διαρκείς περιπολίες στις δασικές περιοχές για έγκαιρη πυρανίχνευση. Πολύτιμη αρωγή μπορεί να είναι οι εθελοντικές οργανώσεις και ακόμη, η σύγχρονη τεχνολογία (drones). Δημιουργία προστατευτικής ζώνης κενής βλαστήσεως, πλάτους 50+ μέτρων, πέριξ οικισμών που συνορεύουν με δασικά οικοσυστήματα. Δημιουργία απλού σχεδίου εκκένωσης του πληθυσμού σε περίπτωση ανάγκης (δηλ. συγκέντρωσης σε συγκεκριμένους χώρους - πλατείες και παραλίες, ασφαλείς από το θερμικό κύμα της πυρκαγιάς) Θέσπιση τετραψήφιου αριθμού ή εφαρμογής κινητής τηλεφωνίας, αποκλειστικά για κάθε Δήμο, και έγκαιρη κοινοποίηση του στους πολίτες για άμεση ενημέρωση τους σε περίπτωση πυρκαγιάς. Ενημέρωση ιδιοκτητών εξοχικών κατοικιών για τον καθαρισμό των ιδιοκτησιών τους από εύφλεκτη βλάστηση και δημιουργία σημείων υδροληψίας. Καθ’όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου Απομάκρυνση της ξηρής κατακείμενης καύσιμης ύλης, με προτεραιότητα τις περιοχές μίξης δασικής βλάστησης με τον αστικό ιστό ή πέριξ εξοχικών οικισμών. Συντήρηση και καθαρισμός των αντιπυρικών ζωνών και επιλεκτικές κλαδεύσεις σε πρανή οδών και σε περιοχές ύπαρξης δάσους μετά υπορόφου βλάστησης, για κατακερματισμό και διακοπή της οριζόντιας και κατακόρυφης συνέχειας της δασικής καύσιμης ύλης και ευκολότερη καταστολή των πυρκαγιών. Συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου και των σημείων υδροληψίας (υδατοδεξαμενές, ανοιχτοί φυσικοί αγωγοί, κλπ) εντός του δάσους. Κατανομή επί 24ώρου, των πυροσβεστικών δυνάμεων σε καίρια σημεία δασικών περιοχών αυξημένης επικινδυνότητας. Ενεργή απαγόρευση πάσης φύσεως εστιών ανάφλεξης (καύση υπολειμμάτων αγροτικών εργασιών, υπαίθρια αναψυχή, κλπ). Επικαιροποίηση των τηλεφώνων και υπεύθυνων επικοινωνίας όλων των συνεργαζόμενων φορέων (Πυροσβεστικό Σώμα, Δασική Υπηρεσία, ΟΤΑ, Σώματα Ασφαλείας, Εθελοντικές Οργανώσεις, κλπ) στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Επισκόπηση και τροποποίηση του διαχειριστικού σχεδίου αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών των Δήμων. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Η αυξημένη πλειοψηφία για συνένωση όμορων ιδιοκτησιών περιλαμβάνει και τις ψήφους των οριζόντιων ιδιοκτησιών προς συνένωση? Έχω 5 ισόγεια καταστήματα, 20% έκαστος σε ψήφους. Η συνένωση αφορά στα 3 από αυτά. Από τους άλλους δύο, ο ένας συμφωνεί ο άλλος όχι. Θεωρώ ότι έχω συναίνεση του 80% (4 στους 5) ή 50% (1 στους 2 που δεν συνενώνονται)??

Επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά, στον τουρισμό και -για πρώτη φορά- στην οικιστική ανάπτυξη, συνολικού ύψους 761 εκατ. ευρώ εντάσσονται στις στρατηγικές επενδύσεις με απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής. Δύο μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, μία τουριστική και η μοναδική, έως τώρα, επένδυση οικιστικής ανάπτυξης που περιλαμβάνεται στις στρατηγικές επενδύσεις και έχει προκαλέσει έντονες τοπικές αντιδράσεις, εγκρίθηκαν σήμερα από τη Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων, συνολικού ύψους περίπου 761.350.000 ευρώ. Μεταξύ των τεσσάρων φακέλων που πήραν το «πράσινο φως» περιλαμβάνεται και η επένδυση των Hines και Henderson Park για την κατασκευή 400 πολυτελών κατοικιών στη Βούλα, για την οποία έχει εκφράσει έντονες ενστάσεις ο Δήμος Βούλας - Βάρης - Βουλιαγμένης. Είναι η πρώτη φορά, μάλιστα, όπου μια επένδυση οικιστικής ανάπτυξης περιλαμβάνεται σε στρατηγικές επενδύσεις για να προωθηθεί με διαδικασία γρήγορης αδειοδότησης (fast track). Συγκεκριμένα, η Διυπουργική αποφάσισε την ένταξη των εξής τεσσάρων επενδύσεων στις διαδικασίες των Στρατηγικών Επενδύσεων του ν. 4608/2019: Επενδυτικό σχέδιο «ΑΝΑΠΤΥΞΗ Φ/Π 700 MW» του επενδυτικού φορέα με την επωνυμία «ΕΝΙΠΕΑΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΕ» Ο επενδυτικός φάκελος «Ανάπτυξη Φ/Π 700 ΜW» της εταιρείας ΕΝΙΠΕΑΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε. κατατέθηκε στην εταιρεία ENTERPRISE GREECE τον Δεκέμβριο 2020. Η επενδυτική πρόταση αφορά στη μελέτη και ανάπτυξη εγκατάστασης και λειτουργίας φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 700 ΜW και συνολικής ετήσιας παραγόμενης ενέργειας 1.022.407.000 kWh στις περιοχές Σκοπιά και Καλλιθέα του Δήμου Φαρσάλων της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Παράλληλα το έργο θα διαθέτει σύστημα αποθήκευσης. Ο προϋπολογισμός του έργου είναι €350.000.000,00, αναμένεται να συμβάλλει στη δημιουργία 1.100 θέσεων εργασίας κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου και τελικά, 38 νέων ΕΜΕ(Ετήσιες Μονάδες Εργασίας). Επενδυτικό σχέδιο «ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ 362,75 MW» του επενδυτικού φορέα με την επωνυμία «ΚΑΡΑΤΖΗΣ ΑΕ» Ο επενδυτικός φάκελος «ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ 362,75MW» της εταιρείας ΚΑΡΑΤΖΗΣ ΑΕ κατατέθηκε στην εταιρεία ENTERPRISE GREECE τον Νοέμβριο 2020. Η προτεινόμενη επένδυση αφορά συγκεκριμένα την κατασκευή 52 Φωτοβολταϊκών Σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικής ισχύος 362,75 MW, στις Περιφερειακές Ενότητες Θεσσαλίας και Μακεδονίας, σε αγροτεμάχια συνολικής έκτασης 5.484.166,38 τ.μ. Η επένδυση θα πραγματοποιηθεί από την εταιρεία ΚΑΡΑΤΖΗΣ ΑΕ. Ενδεικτικά, ο Όμιλος ΚΑΡΑΤΖΗ δραστηριοποιείται και στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το 2010 με την κατασκευή Φωτοβολταϊκών Πάρκων στην Κατερίνη, τη Λάρισα, τη Βοιωτία και το Ηράκλειο και συνεχιζόμενες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο συνολικός προϋπολογισμός της επένδυσης εκτιμάται ότι είναι 184,5 εκατ. €. Το προτεινόμενο έργο των 52 Φωτοβολταϊκών Σταθμών συνολικής ισχύος 362,75MW χωροθετείται στη γεωγραφική περιοχή των Π.Ε. Κιλκίς και Λάρισας. Επενδυτικό σχέδιο «VOULA PROJECT» του επενδυτικού φορέα με την επωνυμία «VHPH PROPERTIES ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ». Ένα έργο αμιγούς ανάπτυξης κατοικιών το οποίο εντάσσεται στις στρατηγικές επενδύσεις είναι ο επενδυτικός φάκελος με τίτλο "ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΟΙΚΙΣΤΙΚΗΣ – ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ «PROJECT VOULA»" της εταιρείας “VHPH PROPERTIES” (των Hines και Henderson Park), που κατατέθηκε στην ENTERPRISE GREECE στις 24 Δεκεμβρίου 2020. Η προτεινόμενη επένδυση αφορά έργο οικιστικής – τουριστικής ανάπτυξης σε οικοδομικά τετράγωνα του Δήμου Βούλας Αττικής. Το έργο προϋπολογίζεται στα €135.921.252 και αναμένεται να δημιουργηθούν κατά βιώσιμο τρόπο 50 νέες ΕΜΕ (Ετήσιες Μονάδες Εργασίας). Το προτεινόμενο έργο αφορά ανάπτυξη συνολικής έκτασης περίπου 71.000 τετρ. μέτρων. Το έργο ακολουθεί το υφιστάμενο χωροταξικό – πολεοδομικό πλαίσιο (Ρυθμιστικό Αττικής, ΓΠΣ Βούλας, κλπ) και θα αναπτυχθεί σε 3 φάσεις. Συνολικά θα περιλαμβάνει 250-350 διαμερίσματα και κατοικίες, καθώς και γυμναστήρια, πισίνες, παιδικές χαρές, ασφάλεια και υπόγειους χώρους στάθμευσης. Σύμφωνα με τον φάκελο που έχει υποβληθεί, το μοναδικό μέγεθος και η δυνατότητα οικοδόμησης επιτρέπουν ένα συνεκτικό γενικό σχέδιο οικιστικής – τουριστικής ανάπτυξης στην Αθήνα (ένας σπάνιος τύπος Ελληνικού προϊόντος το οποίο απευθύνεται στην Διεθνή αγορά ακινήτων). Επενδυτικό σχέδιο «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙΕΣ - ΝΗΣΟΥ ΣΚΙΑΘΟΥ, Π.Ε. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ» του επενδυτικού φορέα με την επωνυμία «ELIVI HOTELS SA» Ο επενδυτικός φάκελος «Ανάπτυξη κύριου ξενοδοχειακού καταλύματος στη νήσο Σκιάθο, συνολικής δυναμικότητας 267 δωματίων – 534 κλινών» της εταιρείας – ELIVI HOTELS S.A προβλέπει ότι η εταιρεία θα κατασκευάσει και θα εκμεταλλευτεί ένα νέο κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα στην περιοχή Κουκουναριών της νήσου Σκιάθου, συνολικής δυναμικότητας 267 δωματίων – 534 κλινών. Ο συνολικός προϋπολογισμός της επένδυσης εκτιμάται ότι είναι 64.480.000 ευρώ. Ειδικότερα το επιχειρηματικό σχέδιο έχει ως στόχο την κατασκευή ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος συνολικής έκτασης 129.584 τ.μ. Η συνολική επένδυση ανέρχεται σε ΕΥΡΩ 64 480 000, το 59.7% του συνολικού κόστους της νέας επένδυσης θα καλυφθεί από ίδια κεφάλαια, ενώ το υπόλοιπο 40.3% θα καλυφθεί από τραπεζικό δανεισμό. Για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας της ξενοδοχειακής μονάδας, προβλέπεται η απασχόληση 320 ατόμων εποχιακής απασχόλησης (6 μήνες / 150 ημέρες εργασίας το χρόνο) και 27 ατόμων μόνιμης απασχόλησης (12 μήνες / 300 ημέρες εργασίας). Παράλληλα, η Διυπουργική ενέκρινε την τροποποίηση προηγούμενης απόφασης ΔΕΣΕ που αφορά στην ένταξη του επενδυτικού σχεδίου «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ» στο Νομό Ηρακλείου της Περιφέρειας Κρήτης, του επενδυτικού φορέα με την επωνυμία «ΒΗΤΑ ΠΡΩΤΗ ΑΕ», στις διαδικασίες των Στρατηγικών Επενδύσεων του ν. 3894/2010. View full είδηση

Σε συνέχεια της απόφασης με την οποία καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ η απόφαση του Υφυπουργού ΥΠΕΝ κ. Ν. Ταγαρά που αφορά στις αμοιβές των μηχανικών για την εκπόνηση των κύριων μελετών των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων του άρθρου 7 ν. 4447/2016. Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της απόφασης παρακάτω: Αμοιβές μηχανικών για την εκπόνηση των κύριων μελετών των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων του άρθρου 7 ν. 4447/2016. I. Καθορίζονται προεκτιμώμενες αμοιβές για την εκπόνηση των Κύριων Μελετών των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) ως εξής: Α. 1. Η αμοιβή της κύριας μελέτης ΤΠΣ προσδιορίζεται σε επίπεδο Δημοτικής Ενότητας (ΔΕ). Για τον προσδιορισμό της αμοιβής λαμβάνεται υπόψη σωρευτικά ο αριθμός και το πληθυσμιακό μέγεθος των οικισμών της ΔΕ (βάσει της εκάστοτε τελευταίας εθνικής Απογραφής Πληθυσμού της ΕΛΣΤΑΤ), τα τυχόν ειδικά χαρακτηριστικά κάθε οικισμού (παραδοσιακός, ιστορικός τόπος, παραλιακός), το εμβαδόν της ΔΕ, ο χαρακτήρας αυτής (αστικός, νησιωτικός) και η μελετητική ωριμότητα (ύπαρξη για τη Δ.Ε. κυκλοφοριακών μελετών, εγκεκριμένου ή υπό εκπόνηση ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ του ν. 2508/1997). Β. Η προεκτιμώμενη αμοιβή της κύριας μελέτης ΤΠΣ προσδιορίζεται αναλυτικά κατά βήματα ως εξής: α. για οικισμούς με πληθυσμό – μέχρι 500 κατ. 2.300 € – από 501 έως 2.000 κατ. 4.600 € – από 2.001 έως 4.000 κατ. 18.400 € – από 4.001 έως 9.000 κατ. 45.900 € – από 9.001 έως 50.000 κατ. 79.600 € – από 50.001 έως 100.000 κατ. 107.500 € – από 100.001 έως 300.000 κατ. 168.000 € – από 300.001 έως 500.000 κατ. 199.100 € – μεγαλύτερους από 500.000 κατ. 391.600 € β. Οι αμοιβές της προηγουμένης παραγράφου (α) προσαυξάνονται σε περιπτώσεις οικισμών με πληθυσμό μικρότερο των 2.000 κατοίκων, οι οποίοι: βα) είναι χαρακτηρισμένοι ως παραδοσιακοί ή ως ιστορικοί τόποι βάσει του άρθρου 6 του ν. 4067/2012 ή του ν. 3028/2002 αντιστοίχως, ή βάσει προγενεστέρων αντιστοίχων διατάξεων, κατά 10 %, ββ) είναι παραλιακοί κατά την έννοια της παρ. 1.β του άρθρου 2 του από 24-4/3-5-1985 π.δ. (Δ’ 181), κατά 10 %, βγ) πληρούν αμφότερα τα ανωτέρω (βα) και (ββ) χαρακτηριστικά, κατά 20 %. γ. Η αμοιβή (Α1) για τη ΔΕ σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, προκύπτει από την άθροιση των επιμέρους αμοιβών για κάθε οικισμό της ΔΕ (αναλόγως του πληθυσμού του και της τυχόν προσαύξησης των περιπτώσεων της υποπαραγράφου (β). α. για ΔΕ με εμβαδόν – μέχρι 40 χιλ. στρέμματα 21.300 € – από 40 ως 60 χιλ. στρέμματα 30.000 € – από 60 ως 80 χιλ. στρέμματα 37.400 € – από 80 ως 120 χιλ. στρέμματα 52.300 € – από 120 ως 180 χιλ. στρέμματα 72.600 € – από 180 ως 280 χιλ. στρέμματα 104.000 € – από 280 ως 400 χιλ. στρέμματα 136.000 € – από 400. ως 500 χιλ. στρέμματα 153.600 € – μεγαλύτερο από 500 χιλ. στρέμματα 220.000 € β. Η αμοιβή (Α2) για τη ΔΕ προκύπτει από τον ανωτέρω πίνακα βάσει του εμβαδού της. Η αμοιβή (Α3) που διαμορφώνεται για τη ΔΕ, προ- κύπτει με άθροιση των επιμέρους αμοιβών (Α1) και (Α2), ήτοι (Α3) = (Α1) + (Α2). Η αμοιβή (Α3) υπόκειται σε προσαυξήσεις στις εξής περιπτώσεις: α. προσαύξηση κατά το ποσοστό του «Συντελεστή Αστικότητας» (ΣΑ), ο οποίος προσδιορίζεται ως εξής: ΣΑ = 20% επί τον λόγο του συνολικού πληθυσμού της Δ.Ε. που κατοικεί σε οικισμούς με πληθυσμό μεγαλύτερο των 9.000 κατοίκων («αστικός πληθυσμός») προς τον συνολικό πληθυσμό της Δ.Ε., ήτοι: ΣΑ = 20% Χ («αστικός πληθυσμός» ΔΕ/συνολικός πληθυσμός ΔΕ). Βάσει των ανωτέρω, η προσαύξηση της αμοιβής (Α3) με την εφαρμογή του ΣΑ, δύναται να κυμανθεί από 0% έως 20% κατά περίπτωση, β. προσαύξηση κατά το ποσοστό του «Συντελεστή Νησιωτικότητας» (ΣΝ), ο οποίος ισούται με 10% και εφαρμόζεται όταν η ΔΕ αναφέρεται σε νησί με συνολικό πληθυσμό μικρότερο ή ίσο των 5.000 κατοίκων, γ. προσαύξηση κατά το ποσοστό του «Συντελεστή Κυκλοφοριακών Μελετών» (ΣΚΜ) ο οποίος ισούται με 10% και εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία η ΔΕ πληροί αμφότερες τις εξής προϋποθέσεις, γα) Ο «Συντελεστή Αστικότητας» (ΣΑ) της ΔΕ ανέρχεται σε τουλάχιστον 10 %, γβ) Για έναν (1) τουλάχιστον οικισμό της ΔΕ με πληθυσμό μεγαλύτερο των 9.000 κατοίκων, δεν έχει εκπονηθεί κυκλοφοριακή μελέτη ή Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), δ. Η αμοιβή (Α4) που διαμορφώνεται για τη ΔΕ, μετά τις τυχόν κατά περίπτωση προσαυξήσεις, προκύπτει με άθροιση της αμοιβής (Α3) και των τυχόν προσαυξήσεων αυτής, ήτοι: (Α4) = (Α3) + [(Α3)x(ΣΑ)] + [(Α3)x(ΣΝ)] + [(Α3) x (ΣΚΜ)]. Διευκρινίζεται ότι λόγω των προϋποθέσεων εφαρμογής εκάστου των ανωτέρω Συντελεστών προσαύξησης της αμοιβής, είναι αδύνατη η ταυτόχρονη εφαρμογή και των τριών στην ίδια ΔΕ. α. Η αμοιβή (Α4) μειώνεται συναρτήσει της ωριμότητας τυχόν υφιστάμενου σχεδιασμού, βάσει του κατά περίπτωση ισχύοντος Συντελεστή Ωριμότητας (ΣΩ), ως εξής: αα) Για ΔΕ με ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ του ν. 2508/1997, εγκεκριμένο κατά την τελευταία πενταετία (5ετία) πριν την ημερομηνία δημοσίευσης της διακήρυξης της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση μελέτης ΤΠΣ, (ΣΩ) = 40%. αβ) Για ΔΕ με ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ του ν. 2508/1997, εγκεκριμένο κατά τη χρονική περίοδο από πέντε (5) έως δέκα (10) έτη πριν την ημερομηνία δημοσίευσης της διακήρυξης της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση μελέτης ΤΠΣ, (ΣΩ) = 30%. αγ) Για ΔΕ με μελέτη ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ του ν. 2508/1997, της οποίας έχει παραληφθεί αρμοδίως προσωρινά ή οριστικά το στάδιο Β1 ή Β2, κατά την τελευταία δεκαετία (10ετία) πριν την ημερομηνία δημοσίευσης της διακήρυξης της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση μελέτης ΤΠΣ, (ΣΩ) = 25%. αδ) Για ΔΕ με μελέτη ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ του ν. 2508/1997, της οποίας έχει παραληφθεί αρμοδίως προσωρινά ή οριστικά το στάδιο Α, κατά την τελευταία δεκαετία (10ετία) πριν την ημερομηνία δημοσίευσης της διακήρυξης της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση μελέτης ΤΠΣ, (ΣΩ) = 20%. β. Η αμοιβή (Α5) που διαμορφώνεται για τη ΔΕ, μετά την τυχόν μείωση αυτής κατά τα ανωτέρω, προκύπτει ως η διαφορά της αμοιβής (Α4) μετά την αφαίρεση του αναλογούντος ποσού που προκύπτει βάσει του «Συντελεστή Ωρίμανσης» (ΣΩ), ήτοι: (Α5) = (Α4) – [(Α4) x (ΣΩ)] Η αμοιβή (Α5) είναι η συνολική αμοιβή της Κύριας Μελέτης του ΤΠΣ για τη ΔΕ.. Σε περίπτωση που η ανατιθέμενη μελέτη περιλαμβάνει περισσότερες από μία (1) ΔΕ του ίδιου Δήμου (όπως πχ. ΔΕ α, ΔΕ β, …), η συνολική αμοιβή προκύπτει από το άθροισμα των αμοιβών κάθε ΔΕ της ανατιθέμενης μελέτης, ήτοι: (Α5 συν) = (Α5 α) + (Α5 β) + …. Σε περίπτωση που η ανατιθέμενη μελέτη περιλαμβάνει ΔΕ από όμορους Δήμους, η συνολική αμοιβή προκύπτει από το άθροισμα των αμοιβών κάθε ΔΕ της μελέτης προσαυξανόμενο κατά 10%, ήτοι: (Α5’ συν) = (Α5 συν) + [(Α5 συν) x 10%]. Η ελάχιστη κατώτατη συνολική αμοιβή εκπόνησης Κύριας Μελέτης ΤΠΣ για τη ΔΕ ορίζεται σε 000 ευρώ. Η τελική προεκτιμώμενη αμοιβή (Ατ) της Κύριας Μελέτης του ΤΠΣ που προκύπτει βάσει των σημείων (6) ή (7) ανωτέρω, αναπροσαρμόζεται βάσει του συντελεστή (τκ) που αναφέρεται στο άρθρο ΓΕΝ.3 του «Κανονισμού Προ- εκτιμώμενων Αμοιβών μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών κατά τη διαδικασία της παρ. 8δ του άρθρου 53 του ν. 4412/2016», όπως αυτό τροποποιημένο ισχύει, που εγκρίθηκε με την υπό στοιχεία ΔΝΣγ/32129/ΦΝ466/16.5.2017 (Β’ 2519) απόφαση του Υπουργού ΥΠΟ.ΜΕ., όπως αυτή τροποποιήθηκε με την υπό στοιχεία ΔΝΣγ/οικ.56023/ΦΝ466/ 8.2017 (Β’ 2724). α. Η τελική προεκτιμώμενη αμοιβή (Ατ) της Κύριας Μελέτης του ΤΠΣ επιμερίζεται μεταξύ μελέτης κατηγορίας 01 (Χωροταξικές και Ρυθμιστικές Μελέτες) και μελέτης κατηγορίας 02 (Πολεοδομικές και Ρυμοτομικές Μελέτες) κατά περίπτωση ως εξής: αα) για τις ΔΕ των Δήμων της Χωρικής Ενότητας Αθήνας – Πειραιά (παρ. 2.α του άρθρου 8 του ν. 4277/2014 – Α΄ 156), τις ΔΕ των Δήμων που περιλαμβάνουν τουλάχιστον μία (1) ΔΕ της Μητροπολιτικής Περιοχής Θεσσαλονίκης (ΜΠΘ) του άρθρου 7 παρ. Α της «Έγκρισης αναθεώρησης του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου της Κεντρικής Μακεδονίας και Περιβαλλοντικής έγκρισης αυτού» (ΦΕΚ 485/Δ/20.08.2020), καθώς και τις ΔΕ άλλων Δήμων οι οποίοι περιλαμβάνουν τουλάχιστον μία (1) ΔΕ με ποσοστό πληθυσμού που κατοικεί σε οικισμούς μεγαλύτερους των 9.000 κατοίκων («αστικού πληθυσμού» της παρ. 3.α) μεγαλύτερο ή ίσο του 80%: μελέτη κατηγορίας 01: ποσοστό 40%, μελέτη κατηγορίας 02: ποσοστό 60%. αβ) για τις ΔΕ των υπολοίπων Δήμων: μελέτη κατηγορίας 01: ποσοστό 50%, μελέτη κατηγορίας 02: ποσοστό 50%. β. Από την αμοιβή της Κύριας Μελέτης του ΤΠΣ, ποσοστό 10 % αντιστοιχεί στην Συγκοινωνιακή/Κυκλοφοριακή υποενότητα αυτής που περιλαμβάνει και τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (μελέτη κατηγορίας 10 – Μελέτες συγκοινωνιακών έργων και κυκλοφοριακές μελέτες). Το ποσό της εν λόγω αμοιβής αντλείται από τις αμοιβές των μελετών κατηγορίας 01 και 02, κατ’ αντιστοιχία με τα ανωτέρω κατά περίπτωση οριζόμενα ποσοστά επιμερισμού. Η τελική προεκτιμώμενη αμοιβή Ατ της Κύριας Μελέτης του ΤΠΣ επιμερίζεται σε 70 % για την Α’ φάση της μελέτης και 30 % για τη Β’ φάση της μελέτης. Η προκαταβολή συμψηφίζεται εξ ολοκλήρου με την παράδοση της Α’ φάσης. Γ. Η υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΔΠΟΛΣ/34509/918/15.04.2019 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Αμοιβές μηχανικών για την εκπόνηση μελετών Τοπικών Χωρικών Σχεδίων» (Β’ 1470) παύει να ισχύει, με την επιφύλαξη των περιπτώσεων μελετών των οποίων έχει ήδη δημοσιευθεί η διακήρυξη της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση εκπόνησής τους δυνάμει της ανωτέρω υπουργική απόφασης. II. Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από την δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μπορείτε να κατεβάσετε το σχετικό ΦΕΚ από εδώ View full είδηση