Αναζήτηση στην κοινότητα

ΠΟΛ 1120/2014 ΘΕΜΑ: Φορολογική μεταχείριση των αμοιβών που καταβάλλονται για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές και παρόμοιες υπηρεσίες. Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις της περ. δ' της παρ. 1, των παρ. 2 και 3 του άρθρου 62 καθώς και της περ. δ' της παρ. 1 , των παρ. 2 και 8 του άρθρου 64 του ν.4172/2013 (ΦΕΚ Α 167/23.07.2013), αναφορικά με την παρακράτηση φόρου στις αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες και σας παρέχουμε τις ακόλουθες οδηγίες για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή τους: Άρθρο 62 Πληρωμές υποκείμενες σε παρακράτηση 1. Με τις διατάξεις της περ. δ' της παρ. 1 του άρθρου 62 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013) ορίζονται οι περιπτώσεις πληρωμών που αφορούν αμοιβές, οι οποίες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου.  Συγκεκριμένα, σε παρακράτηση φόρου υπόκεινται οι πληρωμές για αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες, ανεξάρτητα εάν έχουν παρασχεθεί στην Ελλάδα, όταν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό πρόσωπο. Βάσει της ανωτέρω διάταξης σε παρακράτηση φόρου υπόκεινται μόνο οι αμοιβές που λαμβάνουν τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, δηλαδή οι ατομικές επιχειρήσεις, καθώς και οι μη υπόχρεοι σε τήρηση βιβλίων και έκδοση στοιχείων του Κ.Φ.Α.Σ. που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, ανεξάρτητα εάν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή, τα οποία παρέχουν τις ανωτέρω υπηρεσίες σε υπόχρεους του άρθρου 61 του ίδιου νόμου (νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, φορείς γενικής κυβέρνησης, κ.λπ.). Επισημαίνεται ότι κατά την καταβολή των υπόψη αμοιβών σε ημεδαπά ή αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, για υπηρεσίες που παρέχουν είτε στην ημεδαπή είτε στην αλλοδαπή, διενεργείται παρακράτηση φόρου με βάση τις διατάξεις του άρθρου 64, με την οποία δεν επέρχεται εξάντληση της φορολογικής τους υποχρέωσης αλλά ο φόρος που παρακρατήθηκε θα πιστωθεί έναντι του φόρου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (παρ. 3 και 4 του άρθρου 64 του ν.4172/2013). Ειδικά για τις αμοιβές που λαμβάνουν τα αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα, τα ανωτέρω εφαρμόζονται υπό την επιφύλαξη των Συμβάσεων Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ). Στις αμοιβές για τεχνικά έργα περιλαμβάνονται οι αμοιβές που καταβάλλονται σε εργολήπτες κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων καθώς και οι αμοιβές που καταβάλλονται για παρεχόμενες υπηρεσίες που σχετίζονται όμως με την εκτέλεση και ολοκλήρωση των έργων αυτών. Ως τεχνικό έργο θεωρείται η εκτέλεση εργασιών κατασκευής έργου συνδεόμενου μετά του εδάφους όπως για παράδειγμα τα οικοδομικά, λιμενικά, υδραυλικά, οδοποιίας, γεφυροποιίας, σιδηροδρόμων και έργα υπαίθρου. Ως τεχνικό έργο θεωρείται επίσης και η εργασία προσθήκης επί υφιστάμενου ήδη πράγματος νέου στοιχείου ή ιδιότητας, ανεξάρτητα αν τα συνδεόμενα θα αποτελέσουν ενιαίο πράγμα ή όχι (όπως για παράδειγμα εκτέλεση μηχανολογικών, ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων). Με τον όρο αμοιβές διοίκησης νοούνται οι αμοιβές διοικητικής υποστήριξης, οργάνωσης, αναδιοργάνωσης, κ.λπ. αποκαλούμενες με τον αγγλικό όρο «management fees» στις οποίες, ενδεικτικά, περιλαμβάνονται: - οι αμοιβές που καταβάλλονται για την παρακολούθηση της οικονομικής πορείας και της θέσης στην αγορά της επιχείρησης, - αμοιβές που καταβάλλονται για τη διενέργεια εσωτερικών ελέγχων και γενικά την εποπτεία διαφόρων τμημάτων και λειτουργιών της επιχείρησης, - αμοιβές που καταβάλλονται για την οργάνωση, κατασκευή ή προσαρμογή και λειτουργία του κατάλληλου «software» με σκοπό την καταγραφή, ανάλυση και γενικά παρακολούθηση των συναλλαγών, - αμοιβές που καταβάλλονται για τη γενική και ειδική υποστήριξη σε έργα και λειτουργίες που δεν εξυπηρετούν την εκμετάλλευση της επιχείρησης σαν αυτοτελή μονάδα δραστηριότητας. Επισημαίνεται, ότι στις αμοιβές αυτές δεν περιλαμβάνονται οι αμοιβές διευθυντών ή μελών ΔΣ εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας οι οποίες σύμφωνα με την περ. δ' της παρ. 2 του άρθρου 12 αποτελούν εισόδημα από μισθωτή εργασία. Στις αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες περιλαμβάνονται οι αμοιβές που καταβάλλονται εξαιτίας παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών στις οποίες προέχει το στοιχείο της συμβουλής ή της επιστημονικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας, δηλαδή επαγγέλματα που με τις διατάξεις του ν. 2238/1994, χαρακτηρίζονταν ως ελευθέρια επαγγέλματα. Ενδεικτικά αναφέρονται οι υπόχρεοι απεικόνισης συναλλαγών που ασκούν ατομικά το επάγγελμα του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσιοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, συμβολαιογράφου, άμισθου υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, περιβαλλοντολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, εκτελεστή μουσικών έργων ή μουσουργού, καλλιτεχνών των κέντρων διασκέδασης, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου, κοινωνικού λειτουργού, εμπειρογνώμονα, ομοιοπαθητικού, εναλλακτικής θεραπείας, ψυχοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, λογοπαθολόγου και λογοπεδικού, καθώς και αμοιβές που καταβάλλονται σε πραγματογνώμονες, διαιτητές, εκκαθαριστές γενικά, ελεγκτές Α.Ε., εκτελεστές διαθηκών, εκκαθαριστές κληρονομιών και κηδεμόνες σχολάζουσας κληρονομιάς. Επισημαίνεται ότι το μέρος της αμοιβής που λαμβάνουν οι συγγραφείς, μουσουργοί, κ.λπ. η οποία αφορά σε συγγραφικά ή καλλιτεχνικά δικαιώματα, υπόκειται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 20%, σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. γ' της παρ. 1 του άρθρου 64. Αντίθετα, διευκρινίζουμε ότι δεν εμπίπτουν στις διατάξεις περί παρακράτησης οι αμοιβές αντιπροσώπων, πρακτόρων, μεσιτών, κ.λπ. από αμοιβές ή προμήθειες για τη σύναψη σύμβασης προμήθειας από αλλοδαπά εργοστάσια ή αλλοδαπούς οίκους οποιασδήποτε φύσης υλικού, μεταφορέων, μεσιτών, πρακτόρων, διαμεσολαβητών, εκτελωνιστών, φωτορεπόρτερ, διαφημιστών, επιχειρήσεων που έχουν σαν αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες, εφόσον αυτές εκδίδουν εκκαθαρίσεις με τις αμοιβές των συνεργατών τους, προς τους συνεργάτες τους (ασφαλιστικούς πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων, ασφαλιστικούς συμβούλους κ.τ.λ.), αμοιβές για υπηρεσίες φασόν, προώθησης προϊόντων και γενικά οι αμοιβές που με τον ν. 2238/1994 χαρακτηρίζονταν ως εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις, και στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η υποβολή μηδενικής δήλωσης παρακρατούμενου φόρου. 2. Με την παράγραφο 2 του ίδιου ως άνω άρθρου ορίζεται ότι τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που έχουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα και λαμβάνουν αμοιβές για τις υπηρεσίες που αναφέρονται στην περ. δ' της παραγράφου 1 (αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες) δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, με την επιφύλαξη τηςπαραγράφου 2 του άρθρου 64 (φορείς γενικής κυβέρνησης). Επομένως, για τις υπηρεσίες της περ. δ' της παραγράφου 1 που παρέχονται από τα νομικά πρόσωπα ή τις νομικές οντότητες του άρθρου 45 που έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 4 του Κ.Φ.Ε., δεν ενεργείται παρακράτηση φόρου, με εξαίρεση τις αμοιβές που λαμβάνουν για τις υπηρεσίες που παρέχουν σε φορείς γενικής κυβέρνησης, καθώς και τις αμοιβές για τεχνικά έργα, δεδομένου ότι στην περίπτωση δ' της παρ. 1 του άρθρου 64, ορίζεται ότι οι υπόψη αμοιβές που λαμβάνουν τόσο τα φυσικά πρόσωπα όσο και τα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου με συντελεστή 3%. 3. Με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 καθορίζεται η φορολογική μεταχείριση των νομικών προσώπων και των νομικών οντοτήτων που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, για τις αμοιβές που λαμβάνουν για τις υπηρεσίες της περ. δ' της παραγράφου 1. Συγκεκριμένα, κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα και λαμβάνει αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες ή και αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, όταν οι υπηρεσίες παρέχονται σε υπόχρεα σε παρακράτηση πρόσωπα του άρθρου 61. Επισημαίνεται ότι, με την παρ. 2 του άρθρου 3 του ν.4172/2013 ορίζεται ότι ο φορολογούμενος που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην Ελλάδα και αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος. Επίσης, σύμφωνα με την περ. γ' της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.4172/2013, εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή είναι κάθε εισόδημα πηγής Ελλάδας και ιδίως το εισόδημα από υπηρεσίες διοίκησης, συμβουλευτικές και τεχνικές που παρέχονται στην ημεδαπή, μέσω μόνιμης εγκατάστασης. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι οι αμοιβές που λαμβάνει το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα που δεν έχει τη φορολογική του κατοικία αλλά διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου, όταν οι αμοιβές αυτές αφορούν σε παροχή υπηρεσιών της περ. δ' της παρ. 1 στην ημεδαπή μέσω της μόνιμης εγκατάστασής του. Επομένως, σε παρακράτηση φόρου υπόκεινται οι αμοιβές που λαμβάνει η μόνιμη εγκατάσταση των νομικών προσώπων που δεν έχουν την φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, για τις παρεχόμενες στην ημεδαπή τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες. Με την παρακράτηση αυτή δεν εξαντλείται η φορολογική υποχρέωση των δικαιούχων αλλά ο φόρος που παρακρατήθηκε θα πιστωθεί έναντι του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων (παρ. 3 και 4 του άρθρου 64του ν.4172/2013). Οι αμοιβές που λαμβάνει νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα το οποίο δεν έχει τη φορολογική του κατοικία και δεν διατηρεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα δεν υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου. Επισημαίνεται ότι, στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η υποβολή μηδενικής δήλωσης παρακρατούμενου φόρου. 4. Με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3, όπως ισχύει, ορίζεται ότι το ως άνω νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή το φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα μπορεί να επιλέξει να φορολογηθεί για το εισόδημα από δικαιώματα και τις αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει για τους φορολογικούς κατοίκους που λαμβάνουν τέτοιες αμοιβές και να πιστώσει τον παρακρατηθέντα φόρο έναντι του οφειλόμενου φόρου εισοδήματος. Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 64, όπως ισχύει, για τις αμοιβές της περ. δ' της παρ. 1 του άρθρου 64 με την παρακράτηση φόρου δεν επέρχεται εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης των αλλοδαπών φυσικών ή των αλλοδαπών νομικών προσώπων ή νομικών οντοτήτων που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην ημεδαπή, συνάγεται ότι θα έχει εφαρμογή η παρ. 4 του ίδιου άρθρου και ως εκ τούτου θα πιστωθεί υποχρεωτικά ο φόρος που παρακρατήθηκε έναντι του οφειλόμενου φόρου εισοδήματος τους. Επομένως, το υπόψη εδάφιο της παρ. 3, ως προς την επιλογή φορολόγησης των προσώπων αυτών, καθίσταται ανενεργό. Άρθρο 64 Συντελεστής παρακράτησης φόρου 1. Με τις διατάξεις της περ. δ' της παραγράφου 1 του άρθρου 64 του ΚΦΕ, όπως ισχύει, ορίζεται ο συντελεστής παρακράτησης φόρου στην περίπτωση πληρωμών αμοιβών για τεχνικά έργα, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες. Συγκεκριμένα, ο συντελεστής παρακράτησης φόρου για αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες ανέρχεται σε είκοσι τοις εκατό (20%), ο οποίος επιβάλλεται στο ποσό που απομένει μετά την αφαίρεση του Φ.Π.Α. Κατ' εξαίρεση, για τις αμοιβές για τεχνικά έργα που εισπράττονται από εργολήπτες κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και στις αμοιβές των ενοικιαστών δημοσίων, δημοτικών και κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων ο συντελεστής είναι τρία τοις εκατό (3%) επί της αξίας του υπό κατασκευή έργου ή του μισθώματος, ανεξαρτήτως αν ο λήπτης της αμοιβής είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα. Επισημαίνεται ότι για αμοιβές που έχουν τιμολογηθεί στο φορολογικό έτος 2013 ή και προηγούμενα, αλλά η καταβολή (εξόφληση) αυτών πραγματοποιείται εντός του φορολογικού έτους 2014, θα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του ν.2238/1994, όπως ίσχυαν πριν την κατάργησή τους με τον ν.4172/2013, δεδομένου ότι με βάση τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 8 του ν.4172/2013, ο χρόνος κτήσης του εισοδήματος είναι ο χρόνος που ο δικαιούχος απέκτησε το δικαίωμα είσπραξής του. 2. Με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64, όπως ισχύει, επιβάλλεται στους φορείς γενικής κυβέρνησης, εκτός από τις κεφαλαιουχικές εταιρείες, που προμηθεύονται κάθε είδους αγαθά ή λαμβάνουν υπηρεσίες από φυσικά ή νομικά πρόσωπα η υποχρέωση να παρακρατούν φόρο εισοδήματος στο καθαρό ποσό της αξίας των αγαθών ή υπηρεσιών με τους ακόλουθους συντελεστές: α) ποσοστό ένα τοις εκατό (1%) για τα υγρά καύσιμα και τα προϊόντα καπνοβιομηχανίας, β) ποσοστό τέσσερα τοις εκατό (4%) για τα λοιπά αγαθά και γ) ποσοστό οκτώ τοις εκατό (8%) για την παροχή υπηρεσιών. Ως φορείς γενικής κυβέρνησης, που υποχρεούνται στη διενέργεια παρακράτησης φόρου εισοδήματος, για την εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, νοούνται οι φορείς που περιλαμβάνονται στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης που τηρείται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995. Επισημαίνεται ότι την πιο πάνω υποχρέωση διενέργειας παρακράτησης φόρου δεν έχουν οι κεφαλαιουχικές εταιρείες (ανώνυμες εταιρείες, εταιρείες περιορισμένης ευθύνης) που συμπεριλαμβάνονται στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. και η ΗΛΕΚΤΡΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΥΜΗΣ Ε.Π.Ε., δεδομένου ότι αυτά τα νομικά πρόσωπα εξαιρούνται από την υποχρέωση παρακράτησης φόρου εισοδήματος όταν προμηθεύονται αγαθά ή λαμβάνουν υπηρεσίες, κατά ρητή διατύπωση των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013. Για τις εν λόγω κεφαλαιουχικές εταιρείες που συμπεριλαμβάνονται στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης εφαρμόζονται οι λοιπές ισχύουσες για τα νομικά πρόσωπα διατάξεις του ν. 4172/2013, όσον αφορά στην παρακράτηση φόρου εισοδήματος, με εξαίρεση αυτές της παρ. 2 του άρθρου 64, και συνεπώς σε περίπτωση που προβαίνουν σε πληρωμές αμοιβών για τη λήψη υπηρεσιών θα διενεργούν παρακράτηση σύμφωνα με τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις του άρθρου 62 και της παρ. 1 του άρθρου 64 του πιο πάνω νόμου. Το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και συγκεκριμένα στο σύνδεσμοhttp://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A0701/Other/A0701_SEL08_TB_ AH_00_2013_01AC_F_GR.xls είναι διαθέσιμο το πιο πρόσφατα ενημερωμένο Μητρώο, με ημερομηνία αναφοράς τον Σεπτέμβριο του 2013. Οι ως άνω φορείς γενικής κυβέρνησης διενεργούν παρακράτηση κατά την προμήθεια αγαθών ή υπηρεσιών που λαμβάνουν από φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, ήτοι ατομικές επιχειρήσεις, από φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν υποχρέωση τήρησης βιβλίων και έκδοσης στοιχείων σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Φ.Α.Σ., καθώς και από νομικά πρόσωπα, όπως αυτά ορίζονται στην περ. γ' τουάρθρου 2 του ν. 4172/2013, ήτοι από κάθε επιχείρηση ή εταιρεία με νομική προσωπικότητα ή ένωση επιχειρήσεων ή εταιρειών με νομική προσωπικότητα (ανώνυμες εταιρείες, εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, ομόρρυθμες εταιρείες, κ.λπ.). Συνεπώς, δεν διενεργείται παρακράτηση όταν οι πιο πάνω φορείς προμηθεύονται αγαθά ή λαμβάνουν υπηρεσίες από νομικές οντότητες, όπως αυτές ορίζονται στην περ. δ' του ίδιου πιο πάνω άρθρου και νόμου, μεταξύ των οποίων συνεταιρισμοί, κάθε μορφής ίδρυμα ή σωματείο ή οποιοδήποτε μόρφωμα παρόμοιας φύσης, κάθε φύσης κοινοπραξία, κάθε μορφής εταιρεία αστικού δικαίου, κοινωνίες αστικού δικαίου, κ.λπ. Προκειμένου να μην διενεργείται παρακράτηση φόρου, η νομική οντότητα (συνεταιρισμός, σωματείο, ίδρυμα, κοινοπραξία, εταιρεία αστικού δικαίου, κ.λπ.) υποβάλλει αίτηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., συνοδευόμενη από τα απαραίτητα δικαιολογητικά (συστατικό έγγραφο ή πράξη, οργανισμό, κ.λπ.), με την οποία ζητεί τη χορήγηση βεβαίωσης από την οποία προκύπτει ότι αποτελεί νομική οντότητα. Η Δ.Ο.Υ. χορηγεί τη σχετική βεβαίωση εφόσον διαπιστώσει από τα σχετικά δικαιολογητικά ότι πρόκειται για νομική οντότητα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περ. δ' του άρθρου 2 του ν.4172/2013. Η βεβαίωση αυτή προσκομίζεται από τη νομική οντότητα στο φορέα γενικής κυβέρνησης, ώστε αυτός να μην διενεργεί παρακράτηση φόρου σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, κατά την προμήθεια αγαθών ή τη λήψη υπηρεσιών. Στην έννοια των νομικών προσώπων, στα οποία διενεργείται παρακράτηση φόρου σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν.4172/2013, περιλαμβάνονται και οι μόνιμες εγκαταστάσεις που διατηρούν στην Ελλάδα νομικά πρόσωπα χωρίς φορολογική κατοικία στη χώρα μας. Περαιτέρω, οι φορείς γενικής κυβέρνησης διενεργούν την ίδια παρακράτηση και κατά την προμήθεια αγαθών ή τη λήψη υπηρεσιών από αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα, υπό την επιφύλαξη των Συμβάσεων Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ). Διευκρινίζεται ότι η οριζόμενη με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 υποχρέωση παρακράτησης φόρου εισοδήματος δεν υφίσταται όταν οι πιο πάνω φορείς γενικής κυβέρνησης προμηθεύονται αγαθά ή λαμβάνουν υπηρεσίες από νομικά πρόσωπα που δεν έχουν τη φορολογική κατοικία τους και δεν διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Τούτο διότι από το συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 3 και της περ. ε' της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4172/2013 προκύπτει ότι ο φορολογούμενος (νομικό πρόσωπο) που δεν έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην Ελλάδα, και ως τέτοιο νοείται, μεταξύ άλλων, το εισόδημα από την πιο πάνω επιχειρηματική δραστηριότητα που ασκείται στην ημεδαπή μέσω μόνιμης εγκατάστασης. Ο ως άνω παρακρατηθείς φόρος δεν εξαντλεί τη φορολογική υποχρέωση των αλλοδαπών ή ημεδαπών φυσικών προσώπων καθώς και των νομικών προσώπων που έχουν φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, αλλά πιστώνεται έναντι του φόρου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα ή νομικών προσώπων, κατά περίπτωση. Ως προμήθεια κάθε είδους αγαθών ή υπηρεσιών νοείται η αγορά ή λήψη υπηρεσιών όπως υλικά, φάρμακα, τρόφιμα, εφημερίδες, επισκευές, συντηρήσεις, δαπάνες ασφαλίστρων, κ.λπ. ενώ δεν περιλαμβάνονται στην πιο πάνω έννοια οι μισθώσεις ακινήτων, μηχανών και μηχανημάτων, αυτοκινήτων, αεροσκαφών χωρίς χειριστή ή οδηγό, καθώς και οι δαπάνες για κοινόχρηστα πολυκατοικιών. Επίσης, δεν περιλαμβάνονται στην πιο πάνω έννοια οι επιχορηγήσεις - επιδοτήσεις που καταβάλλουν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα οι φορείς γενικής κυβέρνησης, από εθνικούς ή κοινοτικούς πόσους. Με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64, ο παρακρατούμενος φόρος εισοδήματος υπολογίζεται στο καθαρό ποσό της αξίας των αγαθών ή υπηρεσιών, ήτοι στην αξία που απομένει μετά την αφαίρεση του Φ.Π.Α. και των τυχόν κρατήσεων υπέρ του Δημοσίου, του Μ.Τ.Π.Υ. και λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι οποίες βαρύνουν το φυσικό ή το νομικό πρόσωπο που λαμβάνει την αμοιβή, εφόσον η επιβολή τους προβλέπεται με νόμο και είναι υποχρεωτική η καταβολή αυτών. Επισημαίνεται ότι η πιο πάνω παρακράτηση διενεργείται κατά το χρόνο καταβολής ή έκδοσης της σχετικής εντολής πληρωμής, ανεξάρτητα αν εξοφλείται ολόκληρη η αξία του τιμολογίου ή μέρος αυτής, και ως εκ τούτου όταν γίνεται τμηματική καταβολή του τιμολογίου, παρακράτηση διενεργείται στο καταβαλλόμενο κάθε φορά ποσό. Όταν στα τιμολόγια περιλαμβάνεται προμήθεια αγαθών και παροχή υπηρεσιών, ο παρακρατούμενος φόρος θα υπολογίζεται με τον αντίστοιχο συντελεστή κάθε κατηγορίας, εφόσον είναι δυνατός ο διαχωρισμός της προμήθειας αγαθών από την παροχή υπηρεσιών. Σε αντίθετη περίπτωση ο παρακρατούμενος φόρος θα υπολογίζεται με το συντελεστή της κατηγορίας εκείνης που υπερτερεί ως ποσό δαπάνης. Με το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 64 ορίζεται ότι οι φορείς γενικής κυβέρνησης εξαιρούνται από την υποχρέωση παρακράτησης φόρου εισοδήματος όταν: αα) Προμηθεύονται αγαθά ή τους παρέχονται υπηρεσίες από φυσικά ή νομικά πρόσωπα και δεν απαιτείται από τις ισχύουσες διατάξεις η κατάρτιση σύμβασης, εφόσον η καθαρή αξία αυτών, κατά συναλλαγή, δεν υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα (150) ευρώ. Κατά συνέπεια, όταν καταβάλλεται ή εκδίδεται εντολή πληρωμής της αξίας τιμολογίων που αφορούν σε προμήθεια αγαθών ή παροχή υπηρεσιών για τις οποίες δεν συνάπτεται σύμβαση, δεν διενεργείται παρακράτηση, εφόσον τα τιμολόγια αυτά δεν υπερβαίνουν, κατά συναλλαγή, τα εκατόν πενήντα (150) ευρώ. Αντίθετα, όταν υπάρχει σύμβαση για την προμήθεια αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών διενεργείται παρακράτηση φόρου εισοδήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, ακόμα και αν το ποσό της συναλλαγής δεν υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα (150) ευρώ. ββ) Λαμβάνουν υπηρεσίες ή προμηθεύονται ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, τηλεγραφήματα, γραμματόσημα, φωταέριο, νερό και εισιτήρια μεταφορικών μέσων γενικά. γγ) Προβλέπεται παρακράτηση ή προκαταβολή φόρου εισοδήματος από άλλη διάταξη για το ίδιο έσοδο. Συνεπώς, όταν οι εν λόγω φορείς γενικής κυβέρνησης λαμβάνουν υπηρεσίες, οι οποίες εμπίπτουν στην έννοια των υπηρεσιών της περ. δ' της παρ. 1 του άρθρου 62 του ν. 4172/2013(αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες, αμοιβές για άλλες παρόμοιες υπηρεσίες) από ημεδαπά ή αλλοδαπά φυσικά πρόσωπα ή μόνιμες εγκαταστάσεις νομικών προσώπων που δεν έχουν τη φορολογική κατοικία τους στην Ελλάδα θα διενεργούν παρακράτηση φόρου σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 62 και της παρ. 1 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, ήτοι με συντελεστή είκοσι τοις εκατό (20%). Περαιτέρω, όταν οι φορείς γενικής κυβέρνησης καταβάλλουν αμοιβές σε εργολήπτες κατασκευής κάθε είδους τεχνικών έργων και ενοικιαστές δημόσιων, δημοτικών και κοινοτικών ή λιμενικών προσόδων, φυσικά ή νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, θα διενεργούν παρακράτηση φόρου με συντελεστή τρία τοις εκατό (3%), σύμφωνα με τις διατάξεις του δεύτερου εδαφίου της περ. δ' της παρ. 1 του άρθρου 64 του ν.4172/2013, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με τις διατάξεις της υποπερίπτωσης β' της περίπτωσης 16 της υποπαραγράφου Δ1 της παραγράφου Δ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014, και όχι βάσει των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 64. δδ) Προμηθεύονται αγαθά ή τους παρέχονται υπηρεσίες από τις πολεμικές βιομηχανίες ΕΒΑ, ΕΒΟ, ΠΥΡΚΑΛ και ΕΛΘΟ, καθώς και από το Κέντρο Επιχειρηματικής Πολιτιστικής Ανάπτυξης (Κ.Ε.Π.Α.) και την Αναπτυξιακή Ένωση Μακεδονίας (ΑΝ.Ε.Μ.). Διευκρινίζεται ότι εκ παραδρομής στο νόμο γίνεται αναφορά στην ΕΛΘΟ, αντί του ορθού «ΕΛΒΟ» (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων). Ο παρακρατούμενος, με βάση τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013, φόρος εισοδήματος αποδίδεται με υποβολή δήλωσης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην αριθ. ΠΟΛ.1028/20.1.2014 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Οι διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64 του ν. 4172/2013 ισχύουν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 11 του άρθρου 72 του ίδιου νόμου, όπως έχουν αναριθμηθεί και τροποποιηθεί με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 4223/2013, για πληρωμές που πραγματοποιούνται από την 1η Ιανουαρίου 2014 και μετά. Συνεπώς, οι φορείς γενικής κυβέρνησης παρακρατούν φόρο εισοδήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 64, για πληρωμές που διενεργούν από την πιο πάνω ημερομηνία και μετά, ανεξάρτητα από την ημερομηνία έκδοσης του σχετικού τιμολογίου, δηλαδή ακόμα και αν το τιμολόγιο είχε εκδοθεί προγενέστερα. 3. Με την παράγραφο 8 ορίζεται ότι σε περίπτωση που ο λήπτης της αμοιβής σύμφωνα με την περίπτωση δ' της παραγράφου 1 του άρθρου 62είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, παρακράτηση φόρου σύμφωνα με την παράγραφο 1 ενεργείται μόνον εφόσον η συναλλαγή υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ευρώ. Επομένως, η παρακράτηση φόρου της παρ. 1 του άρθρου 64 (20% ή 3% κατά περίπτωση) διενεργείται για αμοιβές φυσικών προσώπων που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας οι οποίες υπερβαίνουν τα τριακόσια (300) ευρώ. Αντίθετα, στις αμοιβές της περ. δ' της παρ. 1 του άρθρου 62 που λαμβάνουν τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα που δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα, καθώς και τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες τα οποία επίσης δεν έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα αλλά διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας, ο φόρος της παρ. 1 του άρθρου 64 παρακρατείται σε κάθε περίπτωση ανεξάρτητα από το ύψος της αμοιβής. 4. Τέλος, διευκρινίζεται ότι σε περίπτωση που οι υπόχρεοι σε παρακράτηση, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 61, δεν προβαίνουν στην προβλεπόμενη με βάση τα ανωτέρω παρακράτηση φόρου, οι λήπτες της αμοιβής δεν αποδίδουν οι ίδιοι το φόρο αυτό, καθόσον η πιο πάνω διαδικασία δεν προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις. Ακριβές Αντίγραφο Η Προϊσταμένη της Γραμματείας Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Μία από τις πολλές ιδιαιτερότητες του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος είναι ότι προσπαθεί να δημιουργήσει μια μόνιμη σχέση με την Αθήνα ήδη από τη φάση κατασκευής του. Περισσότεροι από 14.000 πολίτες γνώρισαν τους προηγούμενους έξι μήνες μέσω του Κέντρου Επισκεπτών το φιλόδοξο έργο. Μια άλλη ιδιαιτερότητα είναι ότι ο ρυθμός κατασκευής του έργου παραμένει ασυνήθιστα ταχύς για τα ελληνικά δεδομένα. Σε ένα μήνα θα ξεκινήσουν οι πρώτες φυτεύσεις στον χώρο του πάρκου, ενώ στις 28 Ιουλίου έρχεται ο δεύτερος «σταθμός» στο χρονοδιάγραμμα, η ολοκλήρωση του σκελετού των κτιρίων. Σήμερα, στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όπου θα στεγαστούν η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή απασχολούνται σε δύο βάρδιες, έξι ημέρες την εβδομάδα, περίπου 1.100 εργαζόμενοι, οι οποίοι θα φθάσουν τους 1.500 στα τελικά στάδια της κατασκευής. Οπως ανέφερε χθες η διοικητική διευθύντρια του ιδρύματος, Ελλη Ανδριοπούλου, τις ημέρες αυτές ολοκληρώνεται ο 6ος και τελευταίος όροφος της Λυρικής (στο «μέτωπο» του κτιριακού συγκροτήματος προς τη θάλασσα), ενώ κατασκευάζεται και το «κτίριο των βιβλίων» στην είσοδο της Εθνικής Βιβλιοθήκης. «Στόχος είναι ο σκελετός των κτιρίων να τελειώσει στις 28 Ιουλίου», ανέφερε χθες ο κ. Θόδωρος Μαραβέλιας, διευθυντής του Τεχνικού Τμήματος του Ιδρύματος. «Πρόκειται για τη δεύτερη τμηματική προθεσμία του έργου και όλα δείχνουν ότι θα είμαστε εντός χρονοδιαγράμματος». Τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει η τοποθέτηση του στεγάστρου (θα καλύψει το κτίριο της Λυρικής), που θα ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο του 2015. «Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη τεχνικά υπόθεση, καθώς είναι η πρώτη κατασκευή του είδους με τα συγκεκριμένα υλικά στον κόσμο, οπότε πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί», λέει ο κ. Μαραβέλιας. Το στέγαστρο θα τοποθετηθεί αρχικά χωρίς τα 10.000 τ.μ. φωτοβολταϊκών που θα το καλύπτουν και τα οποία θα εγκατασταθούν στη συνέχεια. Λίγο πριν από την ολοκλήρωση των κτιρίων, τον Μάιο, θα ξεκινήσουν οι πρώτες φυτεύσεις στον χώρο όπου θα δημιουργηθεί το πάρκο. Συνολικά, το πάρκο θα καταλάβει έκταση 170 στρεμμάτων και θα περιλαμβάνει περί τα 1.250 δέντρα (ηλικίας 10 έως 20 ετών) και 320.000 θάμνους. Με την ολοκλήρωση των κτιρίων της Λυρικής και της Βιβλιοθήκης τον Ιούλιο θα ξεκινήσει και η κάλυψή τους, για τη δημιουργία του λόφου. Ολα τα φυτά θα ποτίζονται από γεωτρήσεις, ενώ ο υπόγειος υδροφορέας θα ενισχύεται με το νερό της βροχής, το οποίο θα συλλέγεται. Ετσι θα δημιουργηθεί ένας μικρός τοπικός κύκλος νερού, με την παρέμβαση μιας μονάδας αφαλάτωσης όταν χρειαστεί. Παράλληλα με την κατασκευή των κτιρίων και τη δημιουργία του πάρκου, προχωρά η προετοιμασία για την επόμενη ημέρα. «Οι τρεις οργανισμοί (σ.σ.: Εθνική Βιβλιοθήκη, Εθνική Λυρική Σκηνή, Κέντρο Πολιτισμού) εκπονούν τα αναλυτικά σχέδια για τη μετάβαση και τη λειτουργία στα νέα τους κτίρια. Τα σχέδια θα ολοκληρωθούν μέσα στη χρονιά», ανέφερε χθες η κ. Ανδριοπούλου. Κέντρο Επισκεπτών Το Κέντρο Επισκεπτών έχει τους τελευταίους έξι μήνες δεχθεί 14.000 επισκέπτες, εκ των οποίων οι 2.700 είναι μαθητές. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος λειτουργίας του, Πάνος Παπούλιας, το Κέντρο (ανοιχτό για το κοινό χωρίς εισιτήριο από Τρίτη έως Κυριακή) έχει κάθε μήνα διαφορετικό πρόγραμμα εκδηλώσεων (βλ. www.snfcc.org). Την Παρασκευή 2 Μαΐου διοργανώνεται η πρώτη διάλεξη για μηχανικούς, με θέμα την κατασκευή του λόφου. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/764026/article/epikairothta/ellada/me-taxeis-ry8moys-to-kentro-politismoy

Σε δημόσια διαβούλευση δόθηκε νομοσχέδιο που ρυθμίζει τα καταπατημένα ακίνητα του Δημοσίου από ιδιώτες. Όπως τονίζεται από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου αποτέλεσε αντικείμενο αυθαίρετων καταπατήσεων εκ μέρους ιδιωτών. Μεγάλος αριθμός δημοσίων και ανταλλαξίμων κτημάτων είναι καταπατημένα, τα μεν αγροτικά από αντίστοιχες εκμεταλλεύσεις, με ή χωρίς κατοικίες, στα δε αστικά έχουν ανεγερθεί κατοικίες ή πολυκατοικίες, εργοστάσια, αποθήκες, εργαστήρια ή κτίρια για οποιαδήποτε επαγγελματική χρήση, που ιδιοκατοικούνται ή ιδιοχρησιμοποιούνται ή εκμισθώνονται σε τρίτους. Για την αντιμετώπιση της πιο πάνω κατάστασης έχουν εκδοθεί κατά καιρούς νόμοι που επέτρεπαν την εξαγορά των κατεχομένων ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου από τους νομείς και κατόχους αυτών. Συγκεκριμένα με τους ν. 263/1968 ν.357/1976, ν.719/1977, ν.2166/1993 και ν.2386/1996 εξαγοράστηκαν αρκετά δημόσια κτήματα, έναντι τιμήματος, με ανάλογη ενίσχυση των κρατικών εσόδων και αντίστοιχα αποδέσμευση των διοικητικών του υπηρεσιών και των δικαστηρίων. Πλην όμως, λόγω των αυστηρών προϋποθέσεων και, κυρίω,ς των κοινωνικών και εισοδηματικών κριτηρίων που έθεταν οι παραπάνω νόμοι ως προϋποθέσεις για την εξαγορά, το πρόβλημα των καταπατημένων ακινήτων του Δημοσίου δεν λύθηκε και ο επιδιωκόμενος σκοπός επιτεύχθηκε μόνο εν μέρει. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο επιχειρείται η άμεση και ορθολογική εξαγορά των αυθαιρέτως κατεχόμενων ακινήτων με όρους και προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν την επιτυχία του εγχειρήματος, αλλά και με δικλείδες ασφαλείας ώστε: Α) να μην επιβραβευθούν πρόσφατες καταπατήσεις, Β) να αποθαρρυνθούν τυχόν νέες καταπατήσεις Γ) να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου, ιδίως μέσω, του καθορισμού τιμήματος εξαγοράς ίσου με την αντικειμενική αξία κάθε ακινήτου (σε αντίθεση με τα ουσιωδώς χαμηλότερα τιμήματα προηγούμενων νόμων) Η παροχή, με το εν λόγω νομοσχέδιο, του δικαιώματος εξαγοράς από ιδιώτες αυθαιρέτως κατεχομένων ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, αφορά 28.000 ακίνητα. ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «Ρυθμίσεις κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» Άρθρο 1 Ορισμοί Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου θεωρούνται ως: α) Αστικά, τα ακίνητα που βρίσκονται μέσα σε σχέδιο πόλης ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων του οποίου τα όρια έχουν καθορισθεί με νόμο μεταγενέστερα. β) Αγροτικά, τα ακίνητα τα οποία από τη φύση τους προορίζονται για αγροτική, κτηνοτροφική ή γεωργική εν γένει εκμετάλλευση και δεν ανήκουν στην προηγούμενη κατηγορία των αστικών ακινήτων. γ) Ακίνητα αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών, καταγεγραμμένα ή υπό καταγραφή μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος στα αρχεία των οικείων κτηματικών υπηρεσιών (στο εξής «ακίνητα Β.Κ.») καθώς και μη καταγεγραμμένα. δ) Φορέας υποδοχής των ηλεκτρονικά υποβαλλόμενων αιτήσεων η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε.). Άρθρο 2 Δικαίωμα εξαγοράς Όποιος κατέχει αυθαίρετα, με ή χωρίς τίτλους, δημόσιο ή ανταλλάξιμο ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομικών, καταγεγραμμένο ή μη, με ή χωρίς κτίσματα, δικαιούται να ζητήσει από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, την εξαγορά αυτού, μέσα σε προθεσμία ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, εφόσον κατέχει το ακίνητο επί τουλάχιστον μία εικοσαετία (20), χωρίς διακοπή, και μέχρι την 31-12-2013 και εφόσον η κατοχή συνεχίζεται μέχρι και την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Στο χρόνο της αυθαίρετης κατοχής του αιτούντος συνυπολογίζεται και ο χρόνος που το ακίνητο ήταν στην κατοχή των φερομένων ως δικαιοπαρόχων του με καθολική ή ειδική διαδοχή. 2. Μπορεί να εξαγορασθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 1, κατ' ανώτατο όριο: α) επί αστικών ακινήτων: αα. Για οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, έκταση μέχρι πέντε (5) στρεμμάτων. ββ. Για περιοχές που βρίσκονται μέσα σε σχέδιο πόλης ή για οικισμούς που προϋφίστανται του έτους 1923, έκταση ίση με το ελάχιστο εμβαδόν αρτίου, κατά κανόνα ή παρέκκλιση, και οικοδομήσιμου οικοπέδου κατά το οικείο σχέδιο πόλεως. Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται η εξαγορά συνεχόμενης έκτασης, εφόσον αυτή καλύπτεται από μόνιμα κτίσματα. β) επί αγροτικών ακινήτων, ενιαία έκταση μέχρι δέκα (10) στρέμματα και μέχρι είκοσι (20) στρέμματα συνολικά. 3. Είναι δυνατή η εξαγορά περισσότερων του ενός ακινήτου από τον ίδιο κάτοχο, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, υπό την προϋπόθεση ότι το σύνολο των εξαγοραζομένων εκτάσεων δεν υπερβαίνει τα είκοσι (20) στρέμματα. Στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου, στην αίτηση εξαγοράς προσδιορίζεται το ακίνητο ή τα ακίνητα για τα οποία ασκείται το δικαίωμα εξαγοράς. Μετά την έκδοση της απόφασης εξαγοράς, ο αιτών παραιτείται, με έγγραφη δήλωσή του προς την οικεία Κτηματική Υπηρεσία, από κάθε διεκδίκηση κυριότητας επί οποιουδήποτε άλλου αυθαιρέτως κατεχόμενου δημόσιου ακινήτου. Αν, μετά την ικανοποίηση των αιτήσεων εξαγοράς, δημιουργούνται εναπομείναντα μη άρτια ακίνητα Β.Κ., η Επιτροπή του άρθρου 10 έχει δικαίωμα να ζητήσει από όμορο ή όμορους αιτούντες να εξαγοράσουν και το εναπομείναν τμήμα ως προσκυρωτέο, άλλως να παραιτηθούν πλήρως από την υποβληθείσα αίτηση. 4.Η εξαγορά ακινήτου επί του οποίου έχουν ανεγερθεί αυθαίρετα κτίσματα, σε καμιά περίπτωση δεν νομιμοποιεί τα κτίσματα αυτά. Εντός αποκλειστικής προθεσμίας 12 μηνών από την έκδοση της απόφασης εξαγοράς, ο αιτών οφείλει να υποβάλει αίτηση νομιμοποίησης ή τακτοποίησης των κτισμάτων, επί ποινή ανάκλησης της απόφασης εξαγοράς. 5. α. Περισσότεροι κάτοχοι του ιδίου ακινήτου δικαιούνται να εξαγοράσουν ο καθένας το τμήμα που κατέχει, εφόσον είναι εφικτός ο φυσικός διαχωρισμός, εφαρμοζομένης αναλόγως της παραγράφου 2 του παρόντος. β. Εάν ο φυσικός διαχωρισμός δεν είναι εφικτός, το ακίνητο εξαγοράζεται εξ ολοκλήρου και εξ αδιαιρέτου από τους κατόχους κατά το ποσοστό που αντιστοιχεί στο κατεχόμενο από τον καθένα τμήμα. γ. Τα τμήματα των προηγούμενων περιπτώσεων για τα οποία δεν υποβάλλεται εμπροθέσμως από τους κατόχους τους αίτηση εξαγοράς, εκποιούνται στους λοιπούς κατόχους που έχουν υποβάλλει σχετική αίτηση, σε ποσοστό ανάλογο με την κατεχόμενη μερίδα τους. δ. Επί περισσοτέρων κατόχων, προτιμάται για την εξαγορά, κατά σειρά, ο ανεγείρας κτίσμα ή ο συνιδιοκτήτης με το Δημόσιο και, επί περισσοτέρων συνιδιοκτητών του Δημοσίου, αυτός που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό. 6. Σε περίπτωση που τα παραχωρούμενα ακίνητα βρίσκονται σε παραμεθόριες περιοχές κατά την έννοια του ν.1892/1990, για την εξαγορά απαιτείται και η τήρηση των προϋποθέσεων του νόμου αυτού. 7. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται ειδικότερες προϋποθέσεις ή παράμετροι προσκύρωσης, κριτήρια διαφοροποίησης της επιλογής τμήματος καταπατημένου ακινήτου σύμφωνα με την παράγραφο 3, καθώς και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Άρθρο 3 Εξαιρούμενα ακίνητα Η εξαγορά ακινήτου κατά τον παρόντα νόμο είναι υποχρεωτική για το Δημόσιο, το οποίο μπορεί να την αρνηθεί μόνο αν συντρέχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, αναγόμενοι αποκλειστικά σε ζητήματα: α. εθνικής άμυνας β. δημόσιας ασφάλειας γ. δημόσιας υγείας δ. αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας και ε. ειδικού ενδιαφέροντος του Υπουργείου Οικονομικών. Σε περίπτωση συνδρομής κάποιας από τις ανωτέρω περιπτώσεις, ζητείται σύμφωνη γνώμη από το καθ' ύλην αρμόδιο Υπουργείο και, για την περίπτωση δ', και από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.). Η γνώμη των παραπάνω φορέων διατυπώνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μήνα από την αποστολή σε αυτούς του αιτήματος, μετά την άπρακτη παρέλευση της οποίας τεκμαίρεται η συμφωνία τους. Ο Φορέας ηλεκτρονικής υποδοχής αποστέλλει τα σχετικά αιτήματα εξαγοράς στην αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση, εντός προθεσμίας ενός μήνα από τη λήξη της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου. Σε περίπτωση μη συμφωνίας, εκδίδεται αιτιολογημένη απορριπτική απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης που αποστέλλεται στον αιτούντα μετά την πάροδο προθεσμίας ενός μηνός από τη λήψη της αρνητικής γνώμης. Επί αιτήσεων που αφορούν ακίνητα Β.Κ. εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών τα οποία: α) έχουν κηρυχθεί απαλλοτριωτέα ή ρυμοτομούμενα ή επί των οποίων βρίσκονται κτίσματα τα οποία από την κείμενη νομοθεσία θεωρούνται ως διατηρητέα ιστορικά μνημεία. β) κείνται εντός ζώνης εκατό (100) μέτρων από την ακτογραμμή, εφόσον μέχρι την υποβολή της αίτησης εξαγοράς δεν έχει καθορισθεί στην περιοχή οριστικά οριογραμμή αιγιαλού και παραλίας. Επί αιτήσεων που αφορούν μη καταγεγραμμένα ακίνητα, πέραν των εξαιρέσεων των παραγράφων 1 και 2, εξαιρούνται της εξαγοράς ακίνητα ή τμήματα αυτών τα οποία: α) εμπίπτουν σε χώρο που έχει κηρυχτεί ως αρχαιολογικός. β) είναι αστικά και βρίσκονται σε περιοχή στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση και δεν είναι προσκυρωτέα. γ) αποτελούν τμήμα δάσους, δασικής ή αναδασωτέας έκτασης. Είναι, όμως, δυνατή η εξαγορά, κατά τις διατάξεις του παρόντος, εκτάσεων που έχουν χαρακτηριστεί ως γεωργικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις, κατά τις διατάξεις των περιπτώσεων α', β' και γ' αντίστοιχα της παραγράφου 6 του άρθρου 3 του ν.998/1979 . Τα προβλεπόμενα από την κείμενη νομοθεσία πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι τα προς εξαγορά ακίνητα δεν εμπίπτουν στις παραγράφους 2 και 3 προσκομίζονται από τον αιτούντα, άλλως αναζητούνται αυτεπαγγέλτως από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, κατά τη διαδικασία ελέγχου των αιτήσεων σύμφωνα με το άρθρο 10 του παρόντος. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται ειδικότερες προϋποθέσεις, παράμετροι και κριτήρια σχετικά με την υποβολή, την αναζήτηση ή το περιεχόμενο των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών, καθώς και κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού. Άρθρο 4 Προσδιορισμός τιμήματος εξαγοράς Ως τίμημα εξαγοράς ορίζεται : α. Για τις εκτός σχεδίου περιοχές, η αντικειμενική αξία που έχει το ακίνητο κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης εξαγοράς. β. Για τις εντός σχεδίου περιοχές λαμβάνεται υπόψη η χαμηλότερη αντικειμενική αξία του οικείου Διαμερίσματος. γ. Η κατά τα ως άνω προσδιοριζόμενη αξία, προσαυξάνεται κατά ποσοστό 20%, αν επί του ακινήτου υφίστανται κτίσματα. Άρθρο 5 Εκπτώσεις επί του τιμήματος εξαγοράς Επί του τιμήματος εξαγοράς και μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ παρέχεται έκπτωση 10%, εφόσον : α) Στο προς εξαγορά ακίνητο υφίσταται κτίσμα έως 120 τ.μ, ή 140 τ.μ., σε περίπτωση πολυτέκνου, το οποίο αποτελεί την πρώτη και μόνη κατοικία του αιτούντος. β) Ο ίδιος ο αιτών ή προστατευόμενο μέλος της οικογενείας του είναι ανάπηρος σε ποσοστό 80% και άνω. Η ανωτέρω έκπτωση παρέχεται αυτοτελώς για κάθε μία των προβλεπομένων α΄και β΄ περιπτώσεων και εφόσον ο αιτών κατά τα πέντε (5) προηγούμενα της υποβολής της αιτήσεως οικονομικά έτη δεν δήλωσε εισόδημα μεγαλύτερο από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ. Το πέραν του ποσού των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ τμήμα του τιμήματος εξαγοράς καταβάλλεται χωρίς τις ανωτέρω εκπτώσεις. Σε περίπτωση μεταβίβασης του εξαγορασθέντος ακινήτου πριν την παρέλευση πέντε (5) ετών από την ημερομηνία της εξαγοράς, ανακαλούνται αυτοδικαίως οι παρασχεθείσες κατά τα ανωτέρω εκπτώσεις και ο αιτών υποχρεούται να καταβάλει το ποσό της έκπτωσης σε μια δόση. Σχετικά εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Άρθρο 6 Τρόπος καταβολής τιμήματος εξαγοράς Το τίμημα εξαγοράς καταβάλλεται είτε εφάπαξ είτε σε διμηνιαίες δόσεις, ελάχιστου ποσού οκτακοσίων ευρώ (800 €) η καθεμία. Σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης, παρέχεται έκπτωση πέντε τοις εκατό (5%). 2. Η πλήρης εξόφληση ή η καταβολή της πρώτης δόσης καθώς και η εξόφληση του Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου πραγματοποιούνται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την έκδοση της απόφασης εξαγοράς. Οι λοιπές δόσεις βεβαιώνονται το αργότερο μέσα σε ένα μήνα από την έκδοση της απόφασης εξαγοράς και λήγουν την 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους, αρχής γενομένης από το επόμενο έτος του έτους έκδοσης της απόφασης εξαγοράς, με εξαμηνιαίο κυμαινόμενο επιτόκιο, όπως αυτό καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. 3. Η καθυστέρηση καταβολής δύο (2) συνεχόμενων δόσεων ή τριών (3) συνολικά συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ανάκληση της απόφασης εξαγοράς και την επάνοδο της κυριότητας του ακινήτου στο Δημόσιο. Για την ανάκληση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης η οποία μεταγράφεται με επιμέλεια και για λογαριασμό του Δημοσίου. Για την απόδοση των οφειλομένων εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.ΔΕ.). Οι μέχρι την ανάκληση καταβληθείσες δόσεις δεν επιστρέφονται, όμως για το χρονικό διάστημα, που καλύπτουν οι δόσεις αυτές δεν καθορίζεται σε βάρος του ενδιαφερομένου αποζημίωση για αυθαίρετη χρήση του κτήματος. 4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορούν να εξειδικεύονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου. Άρθρο 7 Εκκρεμείς αιτήσεις εξαγοράς Αιτήσεις που εκκρεμούν στις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες για εξαγορά ακινήτων με βάση τις διατάξεις του ν. 357/1976 (Α΄ 156) και ν. 719/1977 (Α΄ 301) όπως αυτές ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τις διατάξεις των ν. 2166/93 (Α΄ 137), ν. 1473/1984 (Α΄ 127), ν. 2386/1996 (Α΄ 43) που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και υπάγονται στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών, υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και εξετάζονται σύμφωνα με τις προθεσμίες, τους όρους, τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις του. Εκκρεμείς θεωρούνται οι αιτήσεις για τις οποίες δεν εκδόθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου σχετικές αποφάσεις εξαγοράς. Αποφάσεις εξαγοράς που έχουν εκδοθεί από το αρμόδιο όργανο, κατ'εφαρμογή των διατάξεων των ανωτέρω νόμων, χωρίς να έχουν κοινοποιηθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, κοινοποιούνται αμελλητί στους δικαιούχους ή στους ειδικούς ή καθολικούς διαδόχους τους, οι οποίοι οφείλουν να προβούν σε εφάπαξ πληρωμή του ορισθέντος με τις ως άνω αποφάσεις τιμήματος, εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός (1) μήνα από την κοινοποίηση. Μη πληρωμή εντός του ως άνω διαστήματος επιφέρει αυτοδίκαιη ανάκληση της παραχώρησης και αυτοδίκαιη επαναφορά της κυριότητας του ακινήτου στο Δημόσιο. Για την ανάκληση εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Άρθρο 8 Απαλλοτρίωση του ακινήτου που εξαγοράστηκε Σε περίπτωση κήρυξης αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή ρυμοτόμησης του ακινήτου πριν από την ολοσχερή εξόφληση του τιμήματος, η εξαγορά ανακαλείται αυτοδίκαια και επιστρέφονται άτοκα οι ήδη καταβληθείσες δόσεις. Για την ανάκληση αυτή εκδίδεται διαπιστωτική πράξη του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία αποτελεί τίτλο μεταγραφής. Η μεταγραφή γίνεται με επιμέλεια και για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου. Ο αιτών έχει δικαίωμα αποζημίωσης λόγω της απαλλοτρίωσης ή της ρυμοτόμησης μόνον για τα επικείμενα, που δημιουργήθηκαν νομίμως από αυτόν μετά τη μεταγραφή της απόφασης εξαγοράς. Άρθρο 9 Αποζημίωση αυθαίρετης χρήσης Από την υποβολή της αίτησης εξαγοράς και μέχρι την έκδοση απόφασης επ' αυτής κατά το άρθρο 11, αναστέλλεται η λήψη διοικητικών μέτρων κατά του αιτούντος, καθώς επίσης και η παραγραφή του δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου να προβεί στη λήψη των μέτρων αυτών. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα αναστέλλεται η εκτέλεση τυχόν εκδοθέντων πρωτοκόλλων καταβολής αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης (ΠΚΑΑΧ) και διοικητικής αποβολής (Π.Δ.Α). Αν απορριφθεί η αίτηση εξαγοράς ή ανακληθεί η απόφαση εξαγοράς λόγω καθυστέρησης καταβολής των δόσεων, αίρεται αυτοδικαίως η κατά την προηγούμενη παράγραφο αναστολή της εκτελέσεως των εκδοθέντων πρωτοκόλλων καταβολής αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης (ΠΚΑΑΧ) και διοικητικής αποβολής (Π.Δ.Α) και η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία προβαίνει άμεσα και σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις στη διοικητική αποβολή του αυθαίρετου κατόχου και στον καταλογισμό, με αναδρομική ισχύ, σε βάρος του της αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης. Άρθρο 10 Έρευνα προϋποθέσεων εξαγοράς – Εισήγηση Στην έδρα κάθε Αποκεντρωμένης Διοίκησης συγκροτείται, με απόφαση του οικείου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Επιτροπή Ελέγχου Προϋποθέσεων Εξαγοράς η οποία αποτελείται από: α) Έναν Πάρεδρο ή Δικαστικό Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με τον αναπληρωτή του ή συνταξιούχο Δικαστικό Λειτουργό ή συνταξιούχο λειτουργό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ως Πρόεδρο. β) Τον Προϊστάμενο ή υπάλληλο ΠΕ ή ΤΕ κατηγορίας της οικείας Κτηματικής Υπηρεσίας, ο οποίος ασκεί και καθήκοντα εισηγητή. γ) Τον Προϊστάμενο ή υπάλληλο Π. Ε κατηγορίας της οικείας Δ. Ο. Υ. Χρέη Γραμματέως της Επιτροπής εκτελεί υπάλληλος της Κτηματικής Υπηρεσίας. Με την ίδια απόφαση συγκροτήσεως της Επιτροπής ορίζονται και οι αναπληρωτές του προέδρου, των μελών και του γραμματέα αυτής. Στα μέλη της Επιτροπής αυτής καταβάλλεται αποζημίωση σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν.4024/2011 (Α'226). Στις αρμοδιότητες της Επιτροπής περιλαμβάνεται: α) Η διαπίστωση της συνδρομής των απαραίτητων προϋποθέσεων για την εξαγορά καθώς και η αναζήτηση των προβλεπόμενων από την κείμενη νομοθεσία πιστοποιητικών από τα οποία προκύπτει ότι το προς εξαγορά ακίνητο δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 3, β) ο χαρακτηρισμός του προς εξαγορά ακινήτου ως αστικού ή αγροτικού, γ) ο υπολογισμός του τιμήματος εξαγοράς δ) η εισήγηση για επιλογή μεταξύ πολλαπλών αιτήσεων ε) η εισήγηση για την άσκηση του δικαιώματος του Δημοσίου για εξαγορά από τον αιτούντα εναπομείναντος τμήματος ή προσκύρωσης όμορου ακινήτου. Κατά τη λήψη των αποφάσεών της, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τη λειτουργική αποτύπωση των ακινήτων, τη βαρύτητα των αποδεικτικών μέσων που έχουν προσκομιστεί, τη νομολογία των δικαστηρίων και κάθε άλλο πρόσφορο μέσο. Αποδεικτικό μέσο που υποχρεωτικά υποβάλλεται στην Επιτροπή είναι αεροφωτογραφίες της προς εξαγορά έκτασης. Αποκλείεται η έκδοση απόφασης παραχώρησης με μοναδικό αποδεικτικό μέσο κατοχής τις καταθέσεις μαρτύρων. 2. Η Επιτροπή συντάσσει αιτιολογημένο πρακτικό, στο οποίο καταχωρούνται και οι απόψεις των μειοψηφούντων μελών και το οποίο υποβάλλεται, μαζί με το σχετικό φάκελο, στον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την έκδοση απόφασης. 3. Η Επιτροπή εξετάζει και να γνωμοδοτεί επί κάθε αιτήσεως εξαγοράς που αφορά ακίνητα της αρμοδιότητάς της μέσα σε προθεσμία έξι (6) μηνών από την υποβολής της. Η ανωτέρω προθεσμία μπορεί να παρατείνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Άρθρο 11 Απόφαση εξαγοράς 1. Ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης αποφασίζει επί της αίτησης εξαγοράς μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ελέγχου Προϋποθέσεων Εξαγοράς. Η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης περί αποδοχής της αίτησης εξαγοράς αποτελεί τίτλο κτήσης της κυριότητας που μεταγράφεται με δαπάνες του αιτούντος στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό γραφείο. Στην απόφαση ορίζονται με σαφήνεια το τίμημα εξαγοράς, ο τρόπος εξόφλησης, ο χρόνος καταβολής και το επιτόκιο των τυχόν δόσεων, καθώς και οι λοιποί όροι και αιρέσεις που προβλέπονται από τον παρόντα νόμο. Εφόσον η εξόφληση του τιμήματος διενεργείται σε δόσεις, η απόφαση εξαγοράς αποτελεί και τίτλο για την απόκτηση υποθήκης πρώτης τάξης επί του ακινήτου υπέρ του Δημοσίου για το σύνολο του τιμήματος. Η μεταβίβαση του ακινήτου στον αιτούντα συντελείται με τη μεταγραφή της απόφασης εξαγοράς στο οικείο υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό γραφείο. Προϋποθέσεις για τη μεταγραφή αποτελούν: α. Η υποβολή από τον αιτούντα δήλωσης προς το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με την οποία θα παραιτείται ρητά από κάθε εμπράγματο δικαίωμα επί του εξαγοραζόμενου ακινήτου καθώς και από κάθε διεκδίκηση κυριότητας επί οποιουδήποτε άλλου αυθαιρέτως κατεχόμενου δημόσιου ακινήτου. β. Η εξόφληση τυχόν επιβληθέντων ΠΚΑΑΧ. 2.Φόροι, τέλη και κάθε είδους δικαιώματα υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων που προβλέπονται για την εξαγορά υπολογίζονται με βάση το ποσό του τιμήματος εξαγοράς, που καθορίζεται με την απόφαση παραχώρησης. 3. Για τα αυθαιρέτως κατεχόμενα τμήματα δημοσίων ή ανταλλαξίμων ακινήτων που δεν αποτελούν αντικείμενο εξαγοράς, εκδίδεται από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής (Π.Δ.Α.) και πρωτόκολλο καταβολής αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης (ΠΚΑΑΧ). Ως ποσό της αποζημίωσης προσδιορίζεται το πενταπλάσιο εκείνου που προκύπτει με εφαρμογή των κείμενων διατάξεων. Άρθρο 12 Γενικές διατάξεις 1.Το Δημόσιο δεν έχει καμία ευθύνη για πραγματικά ή νομικά ελαττώματα των ακινήτων που εξαγοράζονται κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου. 2. Μετά την έκδοση απόφασης εξαγοράς, οι εκκρεμείς δίκες μεταξύ αιτούντος και Δημοσίου που αφορούν το ακίνητο που εξαγοράζεται, καταργούνται. 3. Η αίτηση εξαγοράς, εφόσον απορριφθεί, δεν αποτελεί τεκμήριο εις βάρος ή εξώδικη ομολογία του αιτούντος περί του ιδιοκτησιακού χαρακτήρα του ακινήτου και δεν λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο, οποιουδήποτε βαθμού και δικαιοδοσίας, ενώπιον του οποίου εκκινεί ή εκκρεμεί δίκη για την οποία ο ιδιοκτησιακός χαρακτήρας του προσδιοριζόμενου στην απορριφθείσα αίτηση εξαγοράς ακινήτου αποτελεί ζήτημα κύριο ή παρεπόμενο. Πηγή: http://www.news.gr/oikonomia/h-tseph-moy/article/142781/pos-tha-parete-titloys-idiokthsias-gia-katapathmena.html

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) προσέφυγαν ο τέως πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) Γιάννης Αλαβάνος και άλλοι 53 Αθηναίοι κατά του σχεδίου πεζοδρόμησης της οδού Πανεπιστημίου. Η συζήτηση της προσφυγής θα συζητηθεί με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους στις 19 Σεπτεμβρίου 2014. Οι «54» ζητούν να ακυρωθεί ως παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία η απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για «την ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου και την επέκταση του τραμ σε συναφείς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του κέντρο της Αθήνας με άξονα την οδό Πανεπιστημίου». Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση είναι αντίθετη στο χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό της Αθήνας και έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του νόμου που ενέκρινε το ρυθμιστικό σχέδιο των Αθηνών και την υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκε το γενικό πολεοδομικό σχέδιο του Δήμου Αθηναίων. Σύμφωνα με τους «54», η πεζοδρόμηση είναι αντίθετη τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην εθνική νομοθεσία, καθώς πριν από την έκδοση της επίμαχης υπουργικής απόφασης δεν προηγήθηκε στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά ούτε συντάχθηκε μελέτη κυκλοφοριακών επιπτώσεων. Πηγή: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231311687

Ένα χρόνο μετά την συζήτηση της υπόθεσης στην Ολομέλεια, μετά τις περσινές διαρροές στον τύπο, μετά τις βεβαιώσεις του ΥΠΕΚΑ οτι δεν υπάρχει καμία ανησυχία για όσους τακτοποίησαν αυθαίρετα με τον Ν. 4014/2011, μετά την αντικατάσταση του νόμου αυτού με ένα καινούργιο ( ν.4178/2013) και την εναντίον του προσφυγή ενώπιον του ΣΤΕ, εκδόθηκε επιτέλους η απόφαση για τις αρχικές προσφυγές. Η απόφαση εκδόθηκε κατόπιν «δίκης-πιλότου» και είναι άμεσα εκτελεστή. Αυθαίρετες κατασκευές – Αναστολή επιβολής κυρώσεων ν. 4014/2011 – Χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση χώρας – Αντισυνταγματικότητα διατάξεων άρθρου 24 ν. 4014/2011 -. Κρίθηκε αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 με την οποία προβλέπεται αναστολή επιβολής των προβλεπόμενων κυρώσεων για την αυθαίρετη δόμηση και επιτρέπεται κατ’ ουσίαν η επί μακρόν διατήρηση κατασκευών και χρήσεων που παραβιάζουν τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, με την καταβολή ειδικού προστίμου. Διάκριση αυθαίρετων κατασκευών σε παλαιές και νέες. Δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση των παλαιών σε αντίθεση προς τις νέες. Αντίθεση προς το άρθρο 24 Συντ. Δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες (Μειοψηφούσες απόψεις). Δίκη-πιλότος: εισαγωγή και εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικου βοηθήματος ή μέσου αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων. Ακύρωση προσβαλλόμενης άδειας οικοδομής και του σχετικού σήματος συνέχισης εργασιών με τα οποία εγκρίθηκε η εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής. Έλλειψη νόμιμου ερείσματος καθώς εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων του άρθρου 24 ν. 4014/2011. Η απόφαση: Αριθμός 1118/2014 
 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Φεβρουαρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Κ. Μενουδάκος, Πρόεδρος, Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Ν. Ρόζος, Χρ. Ράμμος, Δ. Μαρινάκης, Μ. Καραμανώφ, Αικ. Σακελλαροπούλου, Μ.–Ελ. Κωνσταντινίδου, Α.–Γ. Βώρος, Π. Ευστρατίου, Ε. Νίκα, Γ. Τσιμέκας, Σπ. Μαρκάτης, Φ. Ντζίμας, Β. Καλαντζή, Μ. Παπαδοπούλου, Δ. Κυριλλόπουλος, Ό. Ζύγουρα, Β. Ραφτοπούλου, Κ. Κουσούλης, Κ. Φιλοπούλου, Θ. Αραβάνης, Κ. Πισπιρίγκος, Αντ. Χλαμπέα, Μ. Πικραμένος, Τ. Κόμβου, Β. Αναγνωστοπούλου – Σαρρή, Σύμβουλοι, Β. Πλαπούτα, Ό. Παπαδοπούλου, Ιω. Σύμπλης, Πάρεδροι. Από τους ανωτέρω οι Σύμβουλοι Κ. Κουσούλης και Κ. Πισπιρίγκος, καθώς και ο Πάρεδρος Ιω. Σύμπλης μετέχουν ως αναπληρωματικά μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 26 παρ. 2 του ν. 3719/2008. Γραμματέας η Μ. Παπασαράντη. 
 Για να δικάσει την από 4 Απριλίου 2012 αίτηση: 
 των: 1. Χαρίκλειας χήρας Νικολάου Θεοδωρίδη, 2. Μάρκου Θεοδωρίδη του Νικολάου και 3. Κωνσταντίνου Θεοδωρίδη του Νικολάου, κατοίκων Ηγουμενίτσας (Πάργας 28), οι οποίοι παρέστησαν με το δικηγόρο Ανδρέα Παπαπετρόπουλο, που τον διόρισαν με πληρεξούσιο, 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας Ν. Θεσπρωτίας, ο οποίος παρέστη με το δικηγόρο Χρυσόστομο Χήτο – Κιάμο (Α.Μ. 18261), που τον διόρισε με απόφαση η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου, 
και κατά της παρεμβαίνουσας Αγγελικής Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, κατοίκου Παπάγου Αττικής (Μπλέσσα 29), η οποία παρέστη με το δικηγόρο Απόστολο Παπακωνσταντίνου, που τον διόρισε στο ακροατήριο. 





 Η πιο πάνω αίτηση εισάγεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της από 25 Ιουνίου 2012 πράξης της Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 3900/2010. 
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α) η υπ’ αριθμ. 49/2012 οικοδομική άδεια του Τμήματος Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας, β) η υπ’ αριθμ. 661/28.3.2012 πράξη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του ίδιου πιο πάνω Δήμου και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. 
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Συμβούλου Αικ. Σακελλαροπούλου. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση, τον πληρεξούσιο του καθ’ ου Δήμου και τον πληρεξούσιο της παρεμβαίνουσας, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. 
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι 
 Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α 
 Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο 1. Επειδή, λόγω κωλύματος, κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 3719/2008 (Α΄ 241), των Συμβούλων Νικολάου Ρόζου και Μαρίνας – Ελένης Κωνσταντινίδου, τακτικών μελών της σύνθεσης που εκδίκασε την υπόθεση, στη διάσκεψη έλαβαν μέρος αντ’ αυτών ως τακτικά μέλη, οι Σύμβουλοι Κωνσταντίνος Κουσούλης και Κωνσταντίνος Πισπιρίγκος, αναπληρωματικά μέχρι τώρα, μέλη της σύνθεσης. 
 2. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθ. 3280169 και 064664 σειράς Α΄ ειδικά έντυπα παραβόλου, 1578/21.12.12 έγγραφο του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων). 
 3. Επειδή, με την αίτηση αυτή, όπως συμπληρώθηκε με το από 15.5.2012 δικόγραφο προσθέτων λόγων, ζητείται, από τους αιτούντες, ιδιοκτήτες όμορης οικοδομής, η ακύρωση 1. της 49/27.3.2012 άδειας οικοδομής για την εκτέλεση εργασιών αποπεράτωσης αυθαίρετης κατασκευής, που χορηγήθηκε σύμφωνα με τις παρ. 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, όπως η παρ. 17 αντικαταστάθηκε με την παρ. 10 του άρθρου 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249), από το Τμήμα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας στο Θεόδωρο και την Αμαλία Μούρτου και 2. της 661/28.3.2012 πράξης του Διευθυντή της Πολεοδομίας του Δήμου Ηγουμενίτσας για τη συνέχιση των οικοδομικών εργασιών στην ανωτέρω οικοδομή. 
 4. Επειδή, με τις διατάξεις του ως άνω άρθρου 1 του ν. 3900/2010 εισάγεται ο θεσμός της «δίκης-πιλότου» ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας σε θέματα που, ως εκ της φύσεώς τους, έχουν γενικότερο ενδιαφέρον και, ως εκ τούτου, αναμένεται να προκαλέσουν σημαντικό αριθμό διαφορών με τον κίνδυνο να εκδοθούν αντιφατικές αποφάσεις και να υπάρξει σημαντική καθυστέρηση για τους διαδίκους ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Στις περιπτώσεις αυτές παρέχεται η δυνατότητα στους διαδίκους και στα διοικητικά δικαστήρια να απευθύνονται απ’ ευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε αυτό να επιλύει τα σχετικά ζητήματα, διασφαλίζοντας την ενότητα της νομολογίας και την ασφάλεια δικαίου (βλ. σχετική αιτιολογική έκθεση του νόμου). Ειδικότερα, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, εφ’ όσον αίτημα διαδίκου να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας ένδικο βοήθημα ή μέσο αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, για τον λόγο ότι τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος με συνέπειες για ευρύ κύκλο προσώπων, γίνει δεκτό από την προβλεπομένη από τις διατάξεις αυτές τριμελή Επιτροπή, η οποία αποφασίζει εκ των ενόντων βάσει των προβαλλομένων ισχυρισμών και των στοιχείων του φακέλου που διαθέτει, το Δικαστήριο αυτό εκδικάζει σε Ολομέλεια ή σε Τμήμα το ένδικο βοήθημα ή μέσο, εφαρμόζοντας ως προς την πληρεξουσιότητα τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 27 του π.δ/τος 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμου για το Συμβούλιο της Επικρατείας» (ΦΕΚ Α΄ και κατά τα λοιπά, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο του ενδίκου βοηθήματος ή μέσου, τις ισχύουσες για το ένδικο βοήθημα ή μέσο οικείες διατάξεις (ΣτΕ Ολομ. 601, 1971/2012). 
 5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την από 25.6.2012 πράξη της τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, που δημοσιεύθηκε προσηκόντως σε δύο αθηναϊκές εφημερίδες, έγινε δεκτή η από 7.6.2012 αίτηση των αιτούντων να εισαχθεί προς εκδίκαση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας η από 4.4.2012 αίτηση ακυρώσεως 
κατά του Δήμου Ηγουμενίτσας, με την οποία, κατά τα αναφερόμενα στην ως άνω πράξη της Επιτροπής, τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα της συνταγματικότητας των παραγράφων 17 και 18 του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), σε συνδυασμό με τις λοιπές ρυθμίσεις του άρθρου αυτού. 
 6. Επειδή, στην πιο πάνω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, προβλέπεται ότι «… η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ως άνω ζήτημα και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη …». Εν προκειμένω, στην ανοιγείσα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας δίκη, παρεμβαίνει παραδεκτώς, κατά το εν λόγω άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, για να υποστηρίξει την αντισυνταγματικότητα των ανωτέρω διατάξεων, η Αγγελική Ζωιδάκη – Γεωργαντοπούλου, η οποία προβάλλει και αποδεικνύει ότι είναι διάδικος σε εκκρεμή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως δίκη, στην οποία τίθεται το αυτό νομικό ζήτημα. 7. Επειδή, το άρθρο 24 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 6.4.2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζει ότι «1. … 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης…». Οι επόμενες παρ. 3 και 5 του ως άνω άρθρου ορίζουν τα εξής: «3. Για να αναγνωριστεί μια περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτήτες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητ ες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικές χρήσεις και σκοπούς … 5. Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν …». Οι συνταγματικές αυτές διατάξεις, οι οποίες τέθηκαν για πρώτη φορά με το Σύνταγμα του 1975, απευθύνουν στο νομοθέτη, τυπικό ή κανονιστικό, την επιταγή να ρυθμίσει τη χωροταξική ανάπτυξη και πολεοδομική διαμόρφωση της χώρας με βάση ορθολογικό σχεδιασμό υπαγορευόμενο από πολεοδομικά κριτήρια, σύμφωνα με την ιδιομορφία, την φυσιογνωμία και τις ανάγκες κάθε περιοχής. Ουσιώδες στοιχείο του σχεδιασμού αυτού είναι ο καθορισμός ή η τροποποίηση των όρων δόμησης και των χρήσεων γης της πόλης. Κριτήρια για την χωροταξική αναδιάρθρωση και την πολεοδομική ανάπτυξη των πόλεων και των οικιστικών εν γένει περιοχών είναι η εξυπηρέτηση της λειτουργικότητας και της ανάπτυξης των οικισμών και η εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων (ΣτΕ 123/2007 Ολ., 1528/2003 Ολ.), δεν επιτρέπεται δε η χειροτέρευσή τους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως με την επί το δυσμενέστερο μεταβολή της επιτρεπόμενης δόμησης και χρήσης, αν αυτή δεν επιβάλλεται από εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος προς εξυπηρέτηση προέχουσας σημασίας σκοπού, κατά την μετά από στάθμιση ουσιαστική εκτίμηση του νομοθέτη υποκείμενη σε δικαστικό έλεγχο, ούτε η νόθευση των πολεοδομικών κανόνων που έχουν θεσπιστεί με τα παραπάνω κριτήρια. Τούτων έπεται, ότι μέχρις ότου τεθούν για πρώτη φορά από το νομοθέτη, προς εκπλήρωση της ανωτέρω, το πρώτον επίσης τεθείσης, συνταγματικής επιταγής, οι βασικοί κανόνες πολεοδόμησης, είναι συνταγματικώς ανεκτή η πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν ανεγερθεί πριν τη θέσπιση των κανόνων αυτών, οι οποίοι τίθενται εν γνώσει ακριβώς της ανωτέρω κατ’ εξαίρεση δυνατότητας, αλλά η σχετική ρύθμιση νοείται ως εξαιρετική και υπό όρους, ώστε αφενός να μην αποδυναμώνεται ουσιωδώς η αποτελεσματικότητα των θεσπιζόμενων κανόνων και, αφετέρου, να μην προκαλείται βλάβη σε φυσικά οικοσυστήματα, οικιστικά σύνολα και πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας. Είναι όμως αντίθετες προς την ανωτέρω συνταγματική επιταγή διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η υπό τους αυτούς όρους εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών που ανεγείρονται μεταγενεστέρως, μετά δηλαδή τη θέσπιση των ανωτέρω πολεοδομικών κανόνων, και κατά παράβαση των διατάξεων που αφορούν τους όρους και περιορισμούς δόμησης ή τις χρήσεις γης. Και τούτο διότι η εξαίρεση αυτή από την κατεδάφιση συνεπάγεται τη νόθευση και τη συνεχή ανατροπή του σχεδιασμού, η ανατροπή δε αυτή, είτε αφορά τα κτίρια και τον τρόπο δόμησής τους είτε τη χρήση τους, έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, πολλώ δε μάλλον αν οι προϋποθέσεις εξαίρεσης από την κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής ή διατήρησης μη επιτρεπομένης χρήσης, δεν συναρτώνται προς την πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής σε σχέση με την εξαιρούμενη από την κατεδάφιση κατασκευή, αλλά και με το σύνολο των νέων αυθαίρετων κατασκευών της συγκεκριμένης περιοχής (ΣτΕ Ολομ. 3921/2010, 3500/2009). 8. Επειδή, προ του Συντάγματος του 1975, το ν.δ. 8/1973 «περί Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού» (Α΄ 124), το οποίο καταργήθηκε, στη συνέχεια, εκτός από ορισμένες διατάξεις του, με το άρθρο 31 παρ. 1 του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α΄ 210), περιείχε στο άρθρο 118 παρ. 2, όπως η παράγραφος αυτή είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 64 του ν.δ/τος 205/1974 (Α΄ 363), ορισμό της αυθαίρετης κατασκευής και στο άρθρο 119 παρ. 1 και 2, όπως η τελευταία αυτή παράγραφος είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 1 παρ. 65 του παραπάνω ν.δ/τος 205/1974, ρύθμιση των περιπτώσεων χαρακτηρισμού αυθαίρετων κατασκευών ως κατεδαφιστέων. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 124 παρ. 3 και 4 του ΓΟΚ του 1973 (αντίστοιχη η διάταξη του άρθρου 9 παρ. 8 του ν. 1512/1985, Α´ 4), ήταν δυνατόν να εγκρίνεται, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων, με απόφαση των Υφυπουργών Περιφερειακών Διοικητών, η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών, εφόσον επρόκειτο για μικρές παραβάσεις, των οποίων η καθαίρεση θα κατέληγε σε υπέρμετρη βλάβη του κτιρίου ή θα έθετε σε κίνδυνο τη φέρουσα κατασκευή αυτών ή θα έβλαπτε υπέρμετρα την αισθητική εμφάνιση του κτιρίου ή θα απαιτούσε υπέρμετρες για την αποκατάσταση της αισθητικής του δαπάνες και των οποίων η διατήρηση σε κάθε περίπτωση δεν θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια της κατασκευής ούτε θα απέβαινε υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Όπως κρίθηκε με την απόφαση 1876/1980 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις ως άνω διατάξεις του ΓΟΚ του 1973 αντιμετωπίζονταν, κατά τρόπο πάγιο και εξαντλητικό, οι περιπτώσεις αυθαίρετης υπέρβασης των ισχυόντων όρων και περιορισμών δόμησης και επιβαλλόταν, κατόπιν ειδικής διαδικασίας, η κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών, όταν αναφέρονταν σε ορισμένες παραβάσεις χάριν της αρμονικής και σύμμετρης πολεοδομικής ανάπτυξης των οικισμών. Προβλεπόταν δε και η εξαίρεση από την κατεδάφιση, όταν οι παραβάσεις της αυθαίρετης κατασκευής κρίνονταν από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, με βάση αυστηρώς πολεοδομικά και κτιριολογικά κριτήρια, ως άνευ σημασίας και δυσμενών επιπτώσεων για τη λειτουργικότητα, την πολεοδομική ισορροπία και εξέλιξη της περιοχής και, ως εκ τούτου, ως μη επηρεάζουσες σοβαρά τους όρους διαβίωσης των κατοίκων της. Κρίθηκε, εξάλλου, ότι το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος ανεχόταν, καταρχήν, την προβλεπόμενη από το ΓΟΚ του 1973, με τη συνδρομή των τιθέμενων σε αυτόν προϋποθέσεων και κριτηρίων, εξαίρεση από τον κανόνα της κατεδάφισης των κτισμάτων που οικοδομούνται, κατά παράβαση των καθορισθέντων από την Πολιτεία για την περιοχή όρων και περιορισμών δομήσεως, δεδομένου ότι η εξαίρεση αυτή ήταν δυνατή όταν οι αυθαίρετες κατασκευές οφείλονταν σε ασήμαντες από πολεοδομική άποψη παραβάσεις, οι οποίες, ως εκ του μεγέθους, της μορφής, και των επιπτώσεών τους, δεν ασκούσαν σοβαρή επιρροή στη λειτουργικότητα των οικισμών, δεν παρεμπόδιζαν την ομαλή ανάπτυξη αυτών, ούτε επιδρούσαν δυσμενώς στους όρους διαβίωσης. Ακολούθησε ο ν. 720/1977 (Α΄ 297), με το άρθρο 1 παρ. 1 του οποίου ορίστηκε ότι οι εντός και εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων ή και εντός οικισμών προϋφιστάμενων του 1923 αυθαίρετες οικοδομές ή τμήματα αυτών, που ανεγέρθηκαν πριν από την δημοσίευση του ν. 651/1977, ο οποίος περιείχε διάταξη για τη δήλωση αυθαιρέτων, εξαιρούνται από την κατεδάφιση, έστω και αν αντίκεινται στις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, εφόσον οι κύριοι ή συγκύριοι αυτών υποβάλλουν εμπροθέσμως στην αρμόδια υπηρεσία Πολεοδομίας τις προβλεπόμενες από την παρ. 2 του άρθρου 2 δηλώσεις και λοιπά στοιχεία και την εισφορά του άρθρου 2 του ίδιου νόμου. Στην παρ. 9 του άρθρου 2 του ως άνω νόμου, προβλεπόταν η δυνατότητα του Υπουργού Δημοσίων Έργων, ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αρχιτεκτονικής επιτροπής, να κηρύξει απαράδεκτη την υποβληθείσα δήλωση και να αποκλείσει από την εξαίρεση από την κατεδάφιση περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών σε επίκαιρα σημεία πόλεων και οικισμών σε όλη τη χώρα εφόσον οι κατασκευές αυτές προσβάλλουν αισθητώς την εμφάνιση της περιοχής ή ιδιάζουσας σημασίας στοιχείου αυτής ή αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης. Με την ίδια ως άνω 1876/1980 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου (βλ. και Π.Ε. 585/1978) κρίθηκε ότι με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του ν. 720/1977, θεσπίσθηκε παρέκκλιση από την πάγια ρύθμιση του θέματος της αντιμετώπισης των αυθαιρέτων κατασκευών που είχε εισαχθεί με το άρθρο 124 παρ. 3 του ΓΟΚ του 1973, καθώς, αντίθετα με τις τελευταίες αυτές διατάξεις, με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, προβλεπόταν η εξαίρεση από την κατεδάφιση των μέχρι ορισμένη ημερομηνία σε όλη την επικράτεια ανεγερθεισών και υφιστάμενων αυθαίρετων κατασκευών, με την απλή δήλωση του ενδιαφερομένου, τελούσε δε σε εξάρτηση από μόνο το συμπτωματικό γεγονός της ύπαρξης της κατασκευής, που παραβίαζε τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης σε ορισμένη χρονική στιγμή. Αυτή η διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 720/1977, που εξαιρούσε αυτομάτως από την κατεδάφιση κάθε αυθαίρετη κατασκευή υφιστάμενη σε ορισμένη χρονική στιγμή, χωρίς να εξαρτά την εξαίρεση αυτή από το μέγεθος, το είδος ή τη σημασία της κατασκευής ή τις επιπτώσεις επί του περιβάλλοντος χώρου, με μόνη τη δήλωση του ενδιαφερομένου και χωρίς προηγούμενη κρίση της διοίκησης, που να διαμορφώνεται βάσει πολεοδομικών κριτηρίων, κρίθηκε αντίθετη στην παρ. 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, ανίσχυρη, ενώ η παρεχομένη από το άρθρο 2 παρ. 9 του ν. 720/1977 δυνατότητα επανόδου στον κανόνα της κατεδάφισης, με την εκ των υστέρων επέμβαση της Διοίκησης, δεν αρκούσε για να καταστήσει τη διάταξη συνταγματικώς έγκυρη. 
 9. Επειδή, ακολούθως, προς εκπλήρωση της διατυπούμενης στο προαναφερόμενο άρθρο 24 παρ. 2 συνταγματικής επιταγής, εκδόθηκαν οι ν. 947/1979 «Περί οικιστικών περιοχών» (Α΄ 169) και 1337/1983 «Επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και σχετικές ρυθμίσεις» (Α΄ 33). Με τον τελευταίο αυτό νόμο ο πολεοδομικός σχεδιασμός τέθηκε σε νέα βάση και προβλέφθηκε ότι περιλαμβάνει δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο συντάσσεται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.), που αποτελεί τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσης και περιέχει γενικούς ορισμούς και κατευθύνσεις, βασικό δε στοιχείο αυτού αποτελεί ο καθορισμός χρήσεων γης, και σε δεύτερο επίπεδο εκπονείται η πολεοδομική μελέτη, που εναρμονίζεται με τις γενικές κατευθύνσεις του γενικού πολεοδομικού σχεδίου και εξειδικεύει τις προτάσεις και τα προγράμματά του. Παραλλήλως, ο ν. 1337/1983, στο πλαίσιο των αρχών και κανόνων πολεοδομικού σχεδιασμού τους οποίους θέσπισε, με τα άρθρα 15 έως 22 ρύθμισε θέματα σχετικά με την τύχη των αυθαίρετων κατασκευών, προέβη δε σε διαχωρισμό αυτών, ανάλογα με το χρόνο ανέγερσής τους, σε παλαιά αυθαίρετα, δηλαδή σε εκείνα που είχαν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και σε νέα αυθαίρετα, ανεγερθέντα ή ανεγειρόμενα μετά την 31.1.1983. Ειδικότερα, με την παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1337/1983 ορίστηκε ότι «Αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983 και που βρίσκονται σε περιοχές εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή εντός οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923, αν οι ιδιοκτήτες τους υποβάλλουν εμπρόθεσμα τις δηλώσεις που προβλέπονται από τις παρ. 4 και 5 του άρθρου αυτού» και, περαιτέρω, ότι «Η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή μη κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου» (όπως το εδάφιο αυτό αντικαταστάθηκε αρχικώς με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν. 1512/1985, Α΄ 4, και τελικώς με την παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 1772/1988, Α΄ 91). Επιπλέον δε ορίζεται ότι «Επίσης αναστέλλεται η κατεδάφιση των κτισμάτων που ανεγείρονται με άδεια που εκδόθηκε μετά από έλεγχο της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής και που μεταγενέστερα ανακαλείται για οποιοδήποτε λόγο, εκτός αν η ανάκληση οφείλεται σε υποβληθέντα αναληθή στοιχεία ή σε ανακριβείς αποτυπώσεις της υπάρχουσας πραγματικής κατάστασης. Η αναστολή από την κατεδάφιση ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή όχι του κτίσματος, που γίνεται με απόφαση του νομάρχη, με σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος του νομού, το οποίο λαμβάνει υπόψη του και τις περιπτ. α, β και γ της παρ. 1 του άρθρου 16 του νόμου αυτού. Για τα αυθαίρετα αυτά έχουν εφαρμογή μόνον οι παρ. 2 και 3 του παρόντος άρθρου 15» (όπως τα ανωτέρω τρία εδάφια της παρ. 1 του άρθρου 15 αυτού προστέθηκαν με το άρθρο 8 παρ. 7 του ν. 1512/1985). Στις παρ. 2 και 3 του ίδιου άρθρου 15 ορίζεται ότι «2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται κατά τις ισχύουσες διατάξεις τα κτίσματα που βρίσκονται α) σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης … β) μέσα στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών … γ) μέσα στον αιγιαλό και τη ζώνη παραλίας … δ) σε δημόσια κτήματα, ε) σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, στ) σε αρχαιολογικούς χώρους και ζ) σε ρέματα. 3. Με απόφαση του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος είναι δυνατό να εξαιρεθούν από την εφαρμογή της παρ. 1 του άρθρου αυτού περιοχές ή κτίσματα για λόγους ασφαλείας ή που αποβαίνουν σε βάρος του πολιτιστικού ή φυσικού περιβάλλοντος ή, προκειμένου περί περιοχών σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του έτους 1923, που αποβαίνουν υπέρμετρα σε βάρος της πόλης ή του οικισμού, ή στοιχείου της πόλης ή του οικισμού που έχει ιδιάζουσα σημασία …». Περαιτέρω, στο άρθρο 16 του αυτού ν. 1337/1983 ορίζεται ότι: «1. Τα εκτός σχεδίου πόλεων … αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που εντάσσονται σε πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται σε δομήσιμους χώρους μπορεί να εξαιρούνται οριστικά της κατεδάφισης, έστω και αν αντιβαίνουν στους όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής εφ’ όσον ταυτόχρονα: α) δεν παραβλάπτουν υπέρμετρα την πόλη ή τον οικισμό ή στοιχείο αυτών που έχει ιδιάζουσα σημασία, με σημαντική υπέρβαση του συντελεστή δόμησης και των ακάλυπτων χώρων ή με αύξηση του ύψους, β) δεν παραβλάπτουν το άμεσο ή πλατύτερο περιβάλλον γενικά ή με την ειδική χρήση που έχουν και γ) δεν είναι επικίνδυνα από στατική άποψη … 2. Δεν περιλαμβάνονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται τα αυθαίρετα κτίσματα που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 15. 3. Η απόφαση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση εκδίδεται από το νομάρχη με σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας … 7. Οι παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται ανάλογα και για τα αυθαίρετα κτίσματα της παρ. 1 του άρθρου 15 που βρίσκονται μέσα σε εγκεκριμένα σχέδια πόλεων: …» (όπως η παρ. 7 αναριθμήθηκε από 6 με την παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985). Ως προς τα νέα δε αυθαίρετα στο άρθρο 17 προβλέπεται ότι «1. Τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει που ανεγείρονται μετά την 31.1.1983 εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων … καθώς και όσα δεν εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου αυτού κατεδαφίζονται υποχρεωτικά από τους κυρίους ή συγκυρίους τους, έστω και αν έχει αποπερατωθεί η κατασκευή ή αν το κτίσμα κατοικείται ή χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο. 2. …». Τέλος, με το άρθρο 22 του Γ.Ο.Κ. του 1985 (ν. 1577/1985, Α΄ 210), ορίστηκε ότι «1. Για την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας δόμησης εντός ή εκτός οικισμού απαιτείται οικοδομική άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας. Τέτοιες εργασίες είναι ιδίως … η ανέγερση, επισκευή, διαρρύθμιση … κτιρίων … 2. … 3. Κάθε κατασκευή που εκτελείται α) χωρίς την άδεια της παρ. 1 ή β) καθ’ υπέρβαση της άδειας ή γ) με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή δ) κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, είναι αυθαίρετη και υπάγεται στις σχετικές με τα αυθαίρετα διατάξεις του ν. 1337/1983 όπως ισχύουν. Αυθαίρετη κατά το προηγούμενο εδάφιο κατασκευή, η οποία όμως δεν παραβιάζει τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ή αυτές που ίσχυαν κατά το χρόνο κατασκευής της, είναι δυνατόν να νομιμοποιηθεί ύστερα από έκδοση ή αναθεώρηση οικοδομικής αδείας. Μετά την έκδοση ή αναθεώρηση της παραπάνω οικοδομικής άδειας η κατασκευή παύει να είναι κατεδαφιστέα και επιβάλλονται μόνο τα πρόστιμα (όπως τα δύο τελευταία εδάφια αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2831/2000) …». Όπως κρίθηκε με τις αποφάσεις 3500/2009 και 3921/2010 της Ολομελείας του Δικαστηρίου, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγονται τα ακόλουθα: Ως προς τις παλαιές αυθαίρετες κατασκευές διατηρήθηκε ο σύμφωνος με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 24 παρ. 2 κανόνας της κατεδάφισης, με παράλληλη πρόβλεψη της δυνατότητας εξαίρεσής τους από την κατεδάφιση, η οποία, συνιστά, πάντως, απόκλιση από τον ανωτέρω κανόνα. Κατά συνέπεια, είναι στενώς ερμηνευτέες οι προαναφερόμενες διατάξεις, με τις οποίες επιτρέπεται η εξαίρεση εάν υποβληθεί προς τούτο σχετική δήλωση και ύστερα από κρίση της πολεοδομικής αρχής ότι για τη συγκεκριμένη κατασκευή πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις και δεν συντρέχουν τα αντικειμενικά και απόλυτα κωλύματα που προβλέπονται για την εξαίρεση στις διατάξεις αυτές. Ειδικότερα δε, για τις κατασκευές που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλης, η κρίση για την οριστική εξαίρεση από την κατεδάφιση είναι επιτρεπτή μόνο εάν προηγηθεί ένταξη της περιοχής αυτής σε πολεοδομικό σχέδιο, διότι διαφορετικά το αποτέλεσμα θα ήταν η γενικευμένη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που θα καθιστούσε αδύνατο ή λίαν δυσχερή τον ορθολογικό σχεδιασμό κατά τους ανωτέρω κανόνες. Ως προς τις νέες αυθαίρετες κατασκευές, επί των οποίων δεν εφαρμόζονται οι ανωτέρω διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 8 του ν. 1512/1985 και των οποίων η διατήρηση επίσης θα συνεπήγετο τη χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης με τη νόθευση του ήδη εγκεκριμένου πολεοδομικού σχεδίου ή θα επηρέαζε την εφαρμογή των αρχών πολεοδομικού σχεδιασμού κατά την εκπόνηση, βάσει των νέων κανόνων που τίθενται με τις διατάξεις αυτές, νέων σχεδίων για τα οποία κατά τα ανωτέρω μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνον οι δυνάμενες επιτρεπτώς να εξαιρεθούν της κατεδάφισης υφιστάμενες παλαιές κατασκευές που παραβιάζουν τους όρους δόμησης και οι επιτρεπτώς δυνάμενες να διατηρηθούν χρήσεις, ισχύει, σύμφωνα με την αυτή συνταγματική επιταγή, ο κανόνας της κατεδάφισης χωρίς την προαναφερόμενη εξαίρεση. Ο κανόνας δε αυτός επαναλαμβάνεται και από τον εισαχθέντα μετά το Σύνταγμα του 1975 Γ.Ο.Κ. του 1985, ο οποίος μάλιστα επιβάλλει την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών ακόμα και αν δεν παραβιάζουν τις πολεοδομικές διατάξεις, εκτός αν οι ενδιαφερόμενοι μεριμνήσουν για την έκδοση ή την αναθεώρηση των οικοδομικών αδειών, δυνάμει των οποίων θα έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί τα σχετικά κτίσματα. 
 10. Επειδή, στη συνέχεια, με την παρ. 5 του άρθρου 8 του ν. 3044/2002 (Α΄ 197), προστέθηκε στο άρθρο 17 του ν. 1337/1983, το οποίο δεν επιτρέπει την εξαίρεση από την κατεδάφιση των νέων αυθαιρέτων κατασκευών, παρ. 14, με την οποία επετράπη η εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, καθώς και η κατ’ εξαίρεση διατήρηση ανεπίτρεπτων χρήσεων, που ανεγέρθηκαν ή εγκαταστάθηκαν μετά τις 31.1.1983, αλλά και θα ανεγείρονται ή θα εγκαθίστανται στο μέλλον, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό, εφόσον έχουν ανεγερθεί ή εγκατασταθεί βάσει οικοδομικής άδειας, η οποία εκδόθηκε ύστερα από έλεγχο της πολεοδομικής αρχής και μεταγενέστερα ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε για λόγο που δεν σχετίζεται με την υποβολή ανακριβών στοιχείων για την έκδοσή της. Με τις μνημονευθείσες 3500/2009 και 3921/2010 αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κρίθηκε ότι η ως άνω διάταξη αντίκειται: α) στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, για το λόγο ότι με τη ρύθμιση αυτή ανατρέπεται ή επηρεάζεται δυσμενώς ο πολεοδομικός σχεδιασμός, αποδυναμώνεται η εφαρμογή των όρων δόμησης και των περιορισμών χρήσης και επέρχεται επιδείνωση των όρων διαβίωσης, στην εξασφάλιση των οποίων αποβλέπει το πολεοδομικό σχέδιο, β) στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του Κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου, και γ) στη συνταγματική αρχή της ισότητας, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβίασης των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εν τούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση. 11. Επειδή, με τις διατάξεις του ν. 4014/2011 «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος» (Α΄ 209/21.9.2011) ρυθμίσθηκαν εκ νέου τα θέματα της αυθαίρετης δόμησης και ορίστηκαν τα ακόλουθα: Στο άρθρο 23 παρ. 1 έως 3, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 49 του ν. 4030/2011 (Α΄ 249) και ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, προβλέπεται ότι «1. Από τη δημοσίευση του παρόντος απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο, στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στα άρθρα 5 παρ. 2 και 22 παρ. 3 του ν. 1577/1985 (Α΄ 210). Στην παραπάνω απαγόρευση εμπίπτει και η εισφορά ακινήτου σε εταιρεία. 2. Από τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εξαιρούνται τα ακίνητα, στα οποία έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές ή έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετες χρήσεις: α) που υφίστανται προ του 1955 ή β) που έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση με το ν. 1337/1983 (Α΄ 33) ή γ) που έχουν νομιμοποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 16 του ν. 1337/1983 ή της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 1577/1985, της παρ. 8 και παρ. 10 του άρθρου 9 του ν. 1512/1985 (Α΄ 4) ή δ) των οποίων έχει ανασταλεί η κατεδάφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15, 16, 17, 20 και 21 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), όπως ισχύουν, χωρίς όμως να έχει απορριφθεί με απόφαση του αρμοδίου κατά περίπτωση οργάνου η αίτηση για την εξαίρεση από την κατεδάφιση ή ε) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία διατήρησης κατά τις διατάξεις του ν. 3775/2009 (Α΄ 122) ή του ν. 3843/2010 (Α΄ 62) και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται σε αυτές ή στ) για τις οποίες έχει περατωθεί η διαδικασία καταβολής του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 6 του επόμενου άρθρου και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στον παρόντα νόμο. 3. Δεν υπάγεται στις εξαιρέσεις της περίπτωσης στ΄ της προηγούμενης παραγράφου η μεταβίβαση αυτοτελούς ιδιοκτησίας ή σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση, άλλη από τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 και εφόσον: α) η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση βρίσκεται: αα) σε εγκεκριμένο κοινόχρηστο χώρο της πόλης, ββ) στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών ή δημοτικών ή κοινοτικών οδών κατά τη νομοθεσία περί μέτρων για την ασφάλεια της υπεραστικής συγκοινωνίας που ίσχυαν κατά την εκτέλεση ή εγκατάστασή τους, γγ) σε δημόσιο κτήμα, δδ) σε δάσος, σε δασική ή αναδασωτέα έκταση, στον αιγιαλό ή τη ζώνη παραλίας, εε) σε αρχαιολογικό χώρο, ιστορικό τόπο, ιστορικό διατηρητέο οικισμό και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, στστ) σε παραδοσιακό οικισμό με την επιφύλαξη της παρ. 24 του άρθρου 24 και σε οικιστικό σύνολο που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ζζ) σε ρέμα, κρίσιμη παράκτια ζώνη, κατά την έννοια των άρθρων 2 περίπτωση 10 και 20 παρ. 8α του ν. 3937/2011 (Α΄ 60), ή προστατευόμενη περιοχή του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 5 του ν. 3937/2011, εφόσον απαγορευόταν η δόμηση κατά το χρόνο εκτέλεσης της αυθαίρετης κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης, β) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κηρυγμένο διατηρητέο κτίριο ή κτίριο που είναι αρχαίο ή κηρυγμένο νεότερο μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3028/2002 (Α΄ 153) ή γ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί σε κτίσμα, ευρισκόμενο εκτός σχεδίου πόλεως ή εκτός ορίων οικισμού το ανώτατο ύψος του οποίου βρίσκεται λιγότερο από είκοσι μέτρα κάτω από το ύψος της κορυφογραμμής (υδατοκρίτης) ή δ) η αυθαίρετη κατασκευή ή αλλαγή χρήσης που έχει εκτελεστεί ή εγκατασταθεί στο εντός του εύρους του εξώστη τμήμα πάνω από κοινόχρηστο χώρο της πόλης». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 24 του ίδιου νόμου όπως το άρθρο αυτό ίσχυε αρχικώς, πριν τροποποιηθεί με το ανωτέρω άρθρο 49 του ν. 4030/2011 και με το άρθρο 7 παρ. 2 του ν. 4051/2012 (Α΄ 40), ορίστηκε ότι «1. α. Αναστέλλεται για τριάντα (30) χρόνια η επιβολή κυρώσεων μετά την καταβολή ενιαίου ειδικού προστίμου, το ύψος και η διαδικασία καταβολής του οποίου καθορίζεται στο παρόν άρθρο, ανάλογα με την κατηγορία παράβασης, για κτίρια των οποίων έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός και χρήσεων, που έχουν εγκατασταθεί, μέχρι την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος στη Βουλή, 28.7.2011, και έχουν ανεγερθεί καθ’ υπέρβαση είτε της οικοδομικής άδειας είτε των όρων ή περιορισμών δόμησης του ακινήτου, είτε χωρίς οικοδομική άδεια, εφόσον η χρήση τους δεν απαγορεύεται από τις πολεοδομικές διατάξεις για τις χρήσεις γης που ισχύουν στην περιοχή του ακινήτου ή δεν απαγορευόταν κατά το χρόνο έκδοσης της οικοδομικής άδειας ή κατά το χρόνο κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης και εφόσον το ακίνητο, η αυθαίρετη κατασκευή ή η αυθαίρετη α λλαγή χρήσης δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις της παραγράφου 3 του προηγούμενου άρθρου. β. Εντός προθεσμίας δέκα (10) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος πρέπει να ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός με την έγκριση ή αναθεώρηση ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ ή άλλου τύπου σχεδιασμό και την αναθεώρηση των εγκεκριμένων σχεδίων πόλης, όπου απαιτείται, σε όλους τους δήμους στους οποίους δηλώνονται αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις κατά τις διατάξεις του παρόντος. Με τα παραπάνω σχέδια καθορίζονται στις εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές οι ζώνες, όπου επιτρέπεται η δόμηση. γ. …», στη δε παρ. 2 του ίδιου άρθρου 24, όπως ίσχυε κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ορίστηκαν, όσον αφορά τα απαιτούμενα για τη ρύθμιση της αυθαίρετης κατασκευής ή της αυθαίρετης αλλαγής χρήσης δικαιολογητικά, καθώς και τη διαδικασία υποβολής τους, τα εξής: «Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης ή συνιδιοκτήτης του ακινήτου, στο οποίο έχει εκτελεστεί η αυθαίρετη κατασκευή ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη χρήση ή ο νομίμως εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος, υποβάλλει στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία φάκελο, στον οποίο περιλαμβάνονται τα εξής: α. Αίτηση. β. Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986, στην οποία περιλαμβάνονται … ο αριθμός και το έτος της οικοδομικής αδείας όπου υπάρχει, το εμβαδόν και η χρήση της κατασκευής… η ημερομηνία ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης… . Η υπεύθυνη δήλωση θα συνοδεύεται από δημόσια έγγραφα ή αεροφωτογραφίες, από τα οποία θα αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της χρήσης. Στην περίπτωση κτιρίων που δεν έχουν χρήση κατοικίας… γ. Παράβολο / αποδεικτικό είσπραξης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 500 ευρώ για αυθαίρετη κατασκευή/χρήση μέχρι 50 τ.μ. … και 6.000 ευρώ για κτίριο/χρήση μεγαλύτερη των 2.000 τ.μ. επί ποινή απαραδέκτου, για κάθε αυτοτελή ιδιοκτησία, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν επιστρέφεται, αλλά συμψηφίζεται με το ειδικό πρόστιμο που προβλέπεται στο παρόν άρθρο. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται η διαδικασία είσπραξης των ανωτέρω ποσών και η δυνατότητα κατάθεσής τους σε συμβεβλημένες τράπεζες. δ) Έντυπο υπολογισμού του ειδικού προστίμου της δηλούμενης κατασκευής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 6 … 3. Η υποβολή των παραπάνω α΄, γ΄ και δ΄ δικαιολογητικών γίνεται είτε απευθείας είτε με συστημένη επιστολή στην αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία ή στο ΚΕΠ του Δήμου α

Aνάσα ρευστότητας σε χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αλλά και εξυγίανσης της αγοράς δίνει το νέο σύστημα καταβολής του ΦΠΑ μεταξύ ιδιωτών καθώς και ιδιωτών με το Δημόσιο. Με το νέο σύστημα, που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο και θα τεθεί σε πλήρη εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2015, η καταβολή του ΦΠΑ θα πραγματοποιείται όταν το τιμολόγιο πληρωθεί, ανεξάρτητα από την ημερομηνία έκδοσής του. Σήμερα ο εκδότης του τιμολογίου είναι υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ μέσα στην προθεσμία υποβολής της περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ (κάθε μήνα ή τρίμηνο) ασχέτως αν αυτό πληρωθεί 6 μήνες αργότερα. Δηλαδή, μια επιχείρηση σήμερα υποχρεούται να πληρώσει στο Δημόσιο τον ΦΠΑ στις ανωτέρω ημερομηνίες ακόμα και αν δεν τον έχει εισπράξει. Απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να επωφεληθούν είναι να εγγραφούν το φθινόπωρο στο νέο ηλεκτρονικό σύστημα που θα δημιουργηθεί. Ταυτόχρονα, όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, καταργούνται τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις ΦΠΑ που επιβλήθηκαν στο παρελθόν στις επιχειρήσεις για μη καταβολή ΦΠΑ τον οποίο τους οφείλουν επιχειρήσεις του Δημοσίου. Το νέο σύστημα μπορεί να λειτουργεί ευεργετικά για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ωστόσο δεν φαίνεται να το βλέπουν θετικά ορισμένες επιχειρήσεις, κυρίως εκείνες που αργούν να πληρώσουν τους προμηθευτές τους. Σημειώνεται ότι το σύστημα αυτό, το οποίο εφαρμόζεται σε χώρες όπως Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία και Μάλτα με τον ίδιο προαιρετικό τρόπο, έχει θεωρηθεί από την Ε.Ε. μέτρο στήριξης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και κίνηση που κάνει τη ζωή ευκολότερη για τις επιχειρήσεις. Το σύστημα προβλέπεται σε προαιρετική βάση για τα κράτη-μέλη με όριο τις 500.000 ευρώ, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να αυξηθεί έως και στα 2.000.000 ευρώ. Ειδικότερα, το νέο σύστημα προβλέπει: 1. Η πληρωμή του ΦΠΑ γίνεται μετά την είσπραξή του. Δηλαδή όταν μια επιχείρηση εκδίδει ένα τιμολόγιο, είναι υπόχρεη για την καταβολή του ΦΠΑ μόνο όταν το τιμολόγιο πληρωθεί, σε αντίθεση με τα ισχύοντα σήμερα, που ο εκδότης του τιμολογίου είναι υπόχρεος για την καταβολή μέσα σε 20 ημέρες, ασχέτως αν αυτό πληρωθεί 6 μήνες αργότερα. 2. Το σύστημα θα επιτρέψει στους φορολογούμενους με κύκλο εργασιών (αρχικά) λιγότερο από 500.000 ευρώ να αναβάλουν την καταβολή ΦΠΑ μέχρι τη στιγμή που θα πληρώσει ο πελάτης τους. Εντός του 2015 το ποσό των 500.000 ευρώ θα ανέλθει στα 2 εκατ. ευρώ. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εγγραφή στο ηλεκτρονικό σύστημα. 3. Το νέο καθεστώς θα λειτουργεί σε προαιρετική βάση, ωστόσο από τη στιγμή που μια επιχείρηση έχει αποφασίσει να το εφαρμόσει, θα υπάρχει μια ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής ενός έτους. Θα εφαρμόζεται σε όλες τις συναλλαγές της, εκτός από εκείνες που νόμιμα εξαιρούνται από το καθεστώς του ΦΠΑ, όπως οι ενδοκοινοτικές εξαγορές ή οι εξαιρούμενες εξαγωγές. Η επιχείρηση θα είναι ελεύθερη να παραιτηθεί από την εφαρμογή του καθεστώτος, αλλά αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα είναι σε θέση να εφαρμόσει το σύστημα και πάλι έως ότου παρέλθουν τρία χρόνια. 4. Οι πελάτες των επιχειρήσεων που αποφασίζουν να ενταχθούν σε αυτό το καθεστώς θα αναβάλλουν επίσης την έκπτωση του ΦΠΑ έως τον χρόνο κατά τον οποίο πραγματοποιείται η πληρωμή των τιμολογίων των προμηθευτών τους. 5. Για να διασφαλιστεί η εφαρμογή του, το νέο καθεστώς θα εξασφαλίζει ότι τόσο ο προμηθευτής όσο και ο πελάτης θα καταγράφουν επαρκώς τις πραγματικές ημερομηνίες πληρωμής, καθώς και τον τρόπο πληρωμής. Όπως προαναφέρθηκε, το νέο σύστημα δεν ευνοεί τους κακοπληρωτές. Μάλιστα, ενδεχομένως να σταματήσουν όποιες συναλλαγές έχουν με επιχειρήσεις που θα ενταχθούν στο νέο σύστημα. Για παράδειγμα, έστω μικρομεσαία εταιρεία που έχει ενταχθεί στο νέο σύστημα και συνεργάζεται με μια μεγάλη αλυσίδα. Η μεγάλη εταιρεία πληρώνει με καθυστέρηση έξι μηνών τα τιμολόγια. Ωστόσο έχει τη δυνατότητα να συμψηφίζει τον ΦΠΑ που υποτίθεται ότι πλήρωσε στη μικρομεσαία επιχείρηση με τον ΦΠΑ που εισέπραξε από την πώληση του προϊόντος. Φορολογικά η αλυσίδα είναι καθ’ όλα νόμιμη, ενώ η μικρομεσαία επιχείρηση χρωστάει στο Δημόσιο τον ΦΠΑ που δεν έχει εισπράξει καθώς και τα πρόστιμα που επιβάλλονται για κάθε μήνα καθυστέρησης. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/761730/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apodosh-fpa-mono-efoson-exei-eisprax8ei

Οι μηχανικοί που οφείλουν στο ΕΤΑΑ για τουλάχιστον μια 3ετια ίσως πάρουν κοινωνικό μέρισμα ή κοινωνική επιταγή για στέγαση ή σίτηση. Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα που αναφέρει: Τέσσερις είναι οι βασικές κατηγορίες δικαιούχων του «κοινωνικού μερίσματος» από το πρωτογενές πλεόνασμα, που οριστικοποιούνται στο πολυνομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή. Σύμφωνα με τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, το συνολικό ποσό των 450 εκατ. ευρώ του κοινωνικού μερίσματος κατανέμεται σε πολίτες και οικογένειες με χαμηλό συνολικό ετήσιο εισόδημα και ακίνητη περιουσία μικρής αξίας, με βάση ειδικά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια για την καταβολή του κοινωνικού μερίσματος, το ακριβές ποσό του διανεμόμενου κοινωνικού μερίσματος ανά δικαιούχο, οι κατηγορίες των δικαιούχων, οι προϋποθέσεις, τα δικαιολογητικά, ο φορέας, η διαδικασία, ο χρόνος και ο τρόπος καταβολής, ο χρόνος και τρόπος ελέγχου των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγησή του ανά κατηγορία δικαιούχων και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας. Το ποσό ανά δικαιούχο καταβάλλεται εφάπαξ, είναι αφορολόγητο, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση, δεν κατάσχεται ούτε συμψηφίζεται με ήδη βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο ή πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή του ΕΚΑΣ ή οποιασδήποτε άλλης παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα. «Κοινωνικές επιταγές» 20 εκατ. ευρώ για δράσεις στέγασης-σίτισης Η «κοινωνική επιταγή» θα ενσωματώνει την αξία συγκεκριμένης κοινωνικής παροχής, η οποία θα είναι ατομική και θα παρέχεται στον δικαιούχο του προγράμματος που θα την ενεργοποιεί αποκλειστικά για την απολαβή συγκεκριμένων αγαθών ή/και υπηρεσιών. Φορείς υλοποίησης δράσεων αυτών θα είναι τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, τα εκκλησιαστικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, οι φορείς της Εκκλησίας και τα πιστοποιημένα από το Υπουργείο Εργασίας σύμφωνα με τον Ν. 2646/1998 Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που αποδεδειγμένα δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών στην ομάδα στόχου των αστέγων. - Παροχές ασθένειας σε είδος έως την 28η Φεβρουαρίου 2015. Το πρόγραμμα αφορά: • Ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, οι οποίοι διέκοψαν την επαγγελματική τους δραστηριότητα ή προέβησαν σε δήλωση αδράνειας εργασιών ή συνεχίζουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα και δεν είναι ασφαλισμένοι σε άλλον φορέα. Την παροχή τη δικαιούνται οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη τους, εφόσον οι οφειλές τους στον οικείο ασφαλιστικό φορέα αφορούν τα έτη 2011, 2012 και 2013 και ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού τους εισοδήματος κατά τα ως άνω έτη δεν υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ. • Ασφαλισμένους του Τομέα Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του ΕΤΑΑ, οι οποίοι έχουν απολέσει την ασφαλιστική τους ικανότητα λόγω οφειλών στον ασφαλιστικό τους φορέα. Την παροχή δικαιούνται οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη τους, εφόσον οι οφειλές τους αφορούν τα έτη 2011, 2012 και 2013, και ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού τους εισοδήματος κατά τα ως άνω έτη δεν υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ. • Υπερήλικες ασφαλισμένους του ΟΓΑ (και τα προστατευόμενα μέλη τους) που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση σύνταξης. Πηγή: http://www.zougla.gr/greece/article/afti-ine-i-dikeouxi-pou-8a-paroun-to-kinoniko-merisma

Μπορεί το 2013 να αποδείχθηκε έτος-ρεκόρ για τον ελληνικό τουρισμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά επιλύθηκαν και όλα τα οικονομικά προβλήματα του κλάδου. Ως εκ τούτου, ο αριθμός των ξενοδοχειακών μονάδων που προσφέρονται προς πώληση παραμένει εξαιρετικά υψηλός, χωρίς προς το παρόν να καταγράφεται και ανάλογη ζήτηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία των τιμών τους, που ακολουθεί πτωτική τροχιά. Σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας πιστοποιημένων εκτιμητών GLP Values, από σχετική έρευνα που πραγματοποιήθηκε κατά το δίμηνο Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου, προέκυψε ότι προς πώληση βρίσκονται 125 ξενοδοχεία σε 19 νησιωτικούς προορισμούς της χώρας. Πρόκειται κυρίως για μικρομεσαίες μονάδες, των οποίων οι ιδιοκτήτες έβαλαν «πωλητήριο» προς τα τέλη του 2013. Το συνολικό επιδιωκόμενο τίμημα ανέρχεται σε 378,5 εκατ. ευρώ, με τα περισσότερα να πωλούνται σε τιμές έως 3 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Λίτσα, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, αυτήν την περίοδο, αλυσίδα που διαθέτει τρεις μονάδες, σε Κέρκυρα, Κρήτη και Ρόδο, με δυναμικότητα από 310 έως 380 δωμάτια εκάστη και μέση πληρότητα της τάξεως του 80%, επιχειρεί την πώληση και των τριών ξενοδοχείων έναντι συνολικά 90 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα, προς πώληση βρίσκεται και ξενοδοχείο στη Λίνδο της Ρόδου, με 146 υπερπολυτελή δωμάτια, και ζητούμενη τιμή 30 εκατ. ευρώ. Οπως τονίζει ο κ. Λίτσας, σε πτώση βρίσκονται οι τιμές των προς πώληση ξενοδοχειακών μονάδων και στο κέντρο της Αθήνας. «Πολλοί ξενοδόχοι έβαλαν πωλητήριο στις μονάδες τους, χωρίς όμως οι περισσότεροι να βρουν αγοραστές. Παρά την πληθώρα των επιλογών, οι αγοραπωλησίες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι σχετικά λίγες» τονίζει χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον ίδιο, φορείς της αγοράς επισημαίνουν ότι οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι αγοραστές αναμένουν κι άλλη πτώση των τιμών, αναβάλλοντας προς το παρόν τυχόν κινήσεις. Σύμφωνα με φορείς της αγοράς ακινήτων, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ζητούμενες τιμές είναι υψηλές και αποκλίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό από το ποσό που προτίθενται να διαθέσουν οι επίδοξοι αγοραστές, ιδίως αν αυτοί προέρχονται από το εξωτερικό. Επιπλέον, η ζήτηση από το εξωτερικό, μέχρι σήμερα, προερχόταν από επενδυτικά funds υψηλού ρίσκου, που αναζητούν τιμές τουλάχιστον 40% χαμηλότερες των προσφερόμενων. Ωστόσο, εκτιμάται ότι η εικόνα αυτή θα διαφοροποιηθεί σταδιακά, καθώς ήδη, σύμφωνα με την GLP Values, οι επώνυμες αλυσίδες που έχουν παρουσία στην ελληνική αγορά, σχεδιάζουν επεκτατικές κινήσεις, μέσω της ανάληψης της διαχείρισης υφιστάμενων ξενοδοχειακών μονάδων. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/759349/article/oikonomia/epixeirhseis/pwloyntai-125-3enodoxeia-se-19-nhsiwtikoys-proorismoys

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) ανακοίνωσε, ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νερού που γιορτάζεται αύριο, ότι ο ενεργειακός κλάδος αντιστοιχεί στο 15% της παγκόσμιας κατανάλωσης υδατικών πόρων και προέβλεψε ότι η χρήση τους θα αυξηθεί ως το 2035. Η τελευταία έκθεση “World Energy Outlook” του IEA σκιαγραφεί μια ανησυχητική εικόνα της παγκόσμιας χρήσης νερού για παραγωγή ενέργειας προβλέποντας αύξηση 20% την επόμενη εικοσαετία. Κάθε χρόνο “αντλούνται 580 δισ. κυβικά μέτρα νερού για ενεργειακή παραγωγή” αναφέρει η έκθεση, επίδοση που φέρνει τον κλάδο της Ενέργειας στη δεύτερη θέση πίσω από τον τομέα της Γεωργίας. “Ο ενεργειακός τομέας αντλεί νερό με τον ίδιο ρυθμό που αυτό ρέει στον Γάγγη της Ινδίας ή τον Μισσισσιππή των Ηνωμένων Πολιτειών” τονίζει η έκθεση. Κύριες αιτίες της υπερβολικής κατανάλωσης νερού είναι η εξόρυξη, μεταφορά και επεξεργασία των ορυκτών καυσίμων, καθώς επίσης και η άρδευση των καλλιεργειών βιοκαυσίμων. Ο IEA επισημαίνει ότι η ενεργειακή αποδοτικότητα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά “συμβάλλουν σε ένα ενεργειακό μέλλον χαμηλών εκπομπών ρύπων δίχως να εντείνουν την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων”. Άλλες τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών όπως τα πυρηνικά απαιτούν επίσης μεγάλη κατανάλωση νερού. Αντίθετα, φωτοβολταϊκά και αιολικά χρειάζονται νερό μόνο για πλύσιμο των πάνελ και καθαρισμό αντίστοιχα. Εκτός από τη χαμηλή χρήση νερού στις εγκαταστάσεις τους, οι ΑΠΕ αυτές δεν καταναλώνουν νερό κατά την εισαγωγή της πρώτης ύλης στο σύστημα (ηλιακή ακτινοβολία, άνεμος) ούτε χρειάζονται νερό για ψύξη ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων άνθρακα, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο στους υδάτινους πόρους όσο και στην άγρια ζωή όπως ανέφερε σχετικό δημοσίευμα του econews. Από την άλλη πλευρά η εξόρυξη συμβατικού φυσικού αερίου και πετρελαίου είναι λιγότερο υδροβόρος από την παραγωγή άνθρακα και την υδραυλική ρωγμάτωση, τεχνική που ακολουθείται για την παραγωγή σχιστολιθικού αερίου. Σε αυτή την τελευταία ενσκήπτουν και επιπλέον περιβαλλοντικοί κίνδυνοι λόγω της διαρροής των υγρών της ρωγμάτωσης στον υδροφόρο ορίζοντα. Αντίστοιχα υψηλή είναι η χρήση νερού και στην εξόρυξη της πετρελαιοφόρου άμμου ή άμμου πίσσας στον Καναδά, χώρα που μαζί με την Κίνα θα είναι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές παγκοσμίως στην “ενεργειακή” κατανάλωση νερού την επόμενη εικοσαετία. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/03/21/energeia-nero-113491/

Τρία χρόνια μετά την καταστροφή στη Φουκουσίμα οι αρχές δεν έχουν να παρουσιάσουν στοιχεία για τις επιπτώσεις του πυρηνικού δυστυχήματος στην υγεία των κατοίκων της περιοχής. Ένας απολογισμός. Τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το πυρηνικό δυστύχημα στη Φουκουσίμα και οι απόψεις των ιαπώνων επιστημόνων που εξετάζουν τις επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων διίστανται. Οι υπάρχουσες εκθέσεις είναι αντιφατικές. Κάθε νέο κρούσμα λευχαιμίας αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τους ειδικούς. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις του δυστυχήματος θα φανούν μετά από μια δεκαετία. Οι κορυφαίοι ιάπωνες επιστήμονες σε ζητήματα καρκίνου δείχνουν να αποφεύγουν συνειδητά τα ξεκάθαρα λόγια. Σε συνέντευξη τύπου για τις επιπτώσεις του δυστυχήματος στα μέσα Φεβρουαρίου ο καθηγητής της Ιατρικής Πανεπιστημιακής Σχολής της Φουκουσίμα Σινίτσι Σουζούκι έλεγε ότι «δεν θέλουμε να αποσιωπήσουμε πληροφορίες. Είμαστε επιστήμονες και δημοσιοποιούμε τα αποτελέσματα των ερευνών μας. Από την άλλη πλευρά, όμως, πρέπει να σεβόμαστε την προστασία προσωπικών δεδομένων και τα συναισθήματα των θυμάτων». Πολλά από τα θύματα του πυρηνικού δυστυχήματος εκλαμβάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις ως ειρωνεία. Όλοι γνωρίζουν ότι η ραδιενεργή ακτινοβολία προκαλεί καρκίνο, ενώ συχνότερα παρατηρούνται κρούσματα λευχαιμίας και καρκινωμάτων θυρεοειδούς. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε ανακοινώσει ήδη από πέρυσι ότι κορίτσια που είχαν κλείσει το πρώτο έτος της ηλικίας τους και ζούσαν κοντά στον αντιδραστήρα Φουκουσίμα – Νταίτσι έχουν πιθανότητα 70% να προσβληθούν από καρκίνο του θυρεοειδούς. Για τις γυναίκες που ήταν την εποχή του δυστυχήματος 20 ετών ο κίνδυνος υπολογίζεται σε 11%. «Κανείς δεν έχασε τη ζωή του», λένε οι αρχές Όμως όλα αυτά είναι προγνώσεις και όχι καταγεγραμμένα περιστατικά. Στο κάτω-κάτω κανείς δεν έχασε τη ζωή του, υποστηρίζει η κυβέρνηση στο Τόκιο. Την ίδια στιγμή, όμως, πάνω από το 50% των μαθητών της Φουκουσίμα αντιμετωπίζει προβλήματα στο θυρεοειδή. Οι αρχές απαντούν ότι ακριβώς επειδή έγιναν λεπτομερείς εξετάσεις καταγράφηκαν περισσότερα προβλήματα υγείας. Μέχρι το φθινόπωρο του 2013, 18 παιδιά της ευρύτερης περιοχής είχαν προσβληθεί από καρκίνο, ενώ ενδείξεις παρατηρήθηκαν και σε 26 άλλα παιδιά. Στοιχεία που θυμίζουν στους επιστήμονες το ατύχημα του Τσερνομπίλ. Μια αλματώδη αύξηση των κρουσμάτων παρατηρήθηκε στο Τσερνομπίλ τέσσερα χρόνια μετά το ατύχημα. Ο Κατσουκάτα Ιντογκάβα, πρώην δήμαρχος μιας κοινότητας που «έσβησε» από το χάρτη μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα, θεωρεί ότι κάθε καθυστέρηση θα έχει ολέθριες επιπτώσεις και θεωρεί ότι «το κράτος δεν ελέγχει τις αρμόδιες υπηρεσίες και εκείνες δεν ασχολούνται με τα θύματα της καταστροφής». Κατηγορεί μάλιστα τις αρχές ότι αποσιωπούν σημαντικές πληροφορίες. Και διερωτάται: «Πώς η Ιατρική Σχολή της Φουκουσίμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται σχέση μεταξύ του πυρηνικού ατυχήματος και της αύξησης κρουσμάτων καρκίνου θυρεοειδούς; Δεν είναι ιατρική άποψη αυτό είναι πολιτική!» Jürgen Hanefled / Στέφανος Γεωργακόπουλος Πηγή: http://www.dw.de/%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%B1/a-17486293

Αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί το δεύτερο σποτ της καμπάνιας του SAVEGREEKWATER “ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ” με τίτλο “Πότισμα”. Στην καμπάνια έχουν συμπράξει αφιλοκερδώς πάνω από 250 συντελεστές ενώ πληθαίνουν ακόμη και σήμερα οι σκηνοθέτες και οι καλλιτέχνες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συμμετέχουν και να στηρίξουν και με άλλα σποτ τη συλλογική αυτή προσπάθεια για το πολυτιμότερό συλλογικό μας αγαθό. Το σποτ που αναφέρεται στην Πορτογαλία κυκλοφορεί μαζί με μια σημαντική είδηση από το Πορτογαλικό Ελεγκτικό Συνέδριο που καταδεικνύει ότι μόνο μεμονωμένη δεν είναι η περίπτωση που αναφέρεται στο βίντεο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο αποκαλύπτει τις πραγματικές συνέπειες της ιδιωτικής διαχείρισης στον τομέα της ύδρευσης: Οι ιδιωτικές εταιρείες προσπορίζονται τεράστια κέρδη, που τα πληρώνουν οι κάτοικοι και οι τοπικές αρχές. Η έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου από το Ελεγκτικό Συνέδριο της Πορτογαλίας και αφορά τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον τομέα του νερού δικαιώνει τον συνεχή αγώνα της STAL (Εθνικό Σωματείο των εργαζομένων στις Τοπικές και Περιφερειακές Κυβερνητικές υπηρεσίες της Πορτογαλίας ) που παρουσιάζει τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων υπηρεσιών στον τομέα της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Δείχνει πόσο επιζήμιες είναι αυτές οι συμφωνίες τόσο για τις τοπικές αρχές και τους απλούς πολίτες , οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν όλα τα έξοδα , ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες βάζουν στην τσέπη τους αμύθητα κέρδη. Και οι 19 συμβάσεις παραχώρησης που εξέτασε το δικαστήριο ( για τις περιοχές Alcanena, Barcelos, Batalha, Campo Maior, Carrazeda de Ansiães, Figueira da Foz, Fundão, Ourém, Trancoso, Gondomar, Setúbal, Paredes, Valongo, Fafe, Santa Maria da Feira, Matosinhos, Santo Tirso/Trofa, Paços de Ferreira and Marco de Canaveses) δείχνουν μια άνιση κατανομή του παθητικού που ωφελεί σαφώς τους ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών, εις βάρος των τοπικών αρχών. Στις περισσότερες συμβάσεις τα προβλεπόμενα ποσοστά αύξησης του πληθυσμού και της χρήσης του νερού , που χρησιμεύουν ως βάση για τις συμβάσεις, είναι ανακριβή και μακριά από την πραγματική κατάσταση . Η έλλειψη εποπτείας είναι τέτοια ώστε « αυτές οι προβλέψεις είχαν δοθεί και εγκριθεί από τις αρμόδιες τοπικές αρχές, χωρίς να έχουν ελεγχθεί ή αναθεωρηθεί πριν από την υπογραφή των συμβάσεων». Τα πράγματα χειροτερεύουν καθώς η έκθεση δείχνει ότι τα 3/4 των συμβάσεων παραχώρησης εγγυώνται αποζημιώσεις στις ιδιωτικές εταιρίες παροχής υπηρεσιών , εάν υπάρχει πτώση στη χρήση του νερού ή στον αριθμό των καταναλωτών. Η έκθεση κάνει συγκεκριμένες αναφορές σε μία απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου που κατοχύρωσε σημαντικές πληρωμές σε δύο ιδιωτικούς φορείς. Το τοπικό δημοτικό συμβούλιο του Marco de Canaveses αναγκάστηκε να πληρώσει στην ιδιωτική εταιρία παροχής υπηρεσιών Águas do Marco 18.000.000 € ως αποζημίωση. Ομοίως, οι τοπικές αρχές στο Barcelos εξαναγκάστηκαν να πληρώσουν στην Águas de Barcelos σχεδόν € 172 εκατομμύρια € σε δόσεις κατά τη διάρκεια της σύμβασης. Το ποσό αυτό είναι σχεδόν τρεις φορές ολόκληρο ο προϋπολογισμός του δημοτικού συμβουλίου. Τα περιθώρια κέρδους είναι πραγματικά ανήθικα και κυμαίνονται από 9,5% έως 15,5%.Το Δικαστήριο αναφέρει ότι «αυτό το επίπεδο του αναμενόμενου μερίσματος των μετόχων είναι απαράδεκτο υπό την παρούσα οικονομική κατάσταση και των δημοσιονομικών περιορισμών.» Συνιστά μια αναθεώρηση προς τα κάτω των περιθωρίων κέρδους που είναι πάνω από 10% “, ως συνέπεια των μεταβαλλόμενων συνθηκών και για λόγους θεμελιώδους δημοσίου συμφέροντος. ” Οι συστάσεις του δικαστηρίου επίσης καταλήγουν στο ότι “οι δικαιοπάροχοι του δημοσίου τομέα επέδειξαν σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά στη δυνατότητά τους για οικονομική επιτήρηση όπως και για αξιολόγηση του ρίσκου αυτών των συμβάσεων, έχοντας ως αποτέλεσμα σημαντικές ελλείψεις στις τεχνικές και εμπορικές δεξιότητες οι οποίες χρειάζονται για να διαφυλάξουν τα οικονομικά συμφέροντα των τοπικών αρχών αλλά και των καταναλωτών”. Αυτό επιβεβαιώνει την θέση της STAL, ότι, δηλαδή, οι τοπικές αρχές θα μπορούσαν πολύ εύκολα να υποσκελιστούν από τα συμφέροντα των ισχυρών οικονομικών γκρουπ. Σύμφωνα με τη γνώμη του Δικαστηρίου, οι ελλείψεις στην ισχύουσα νομοθεσία για τα ύδατα, οι οποίες αναλύονται στην έκθεση, τιμωρούν τις τοπικές αρχές ενώ ωφελούν τους ιδιώτες παρόχους, με την επισήμανση της τακτικής των διαδοχικών κυβερνήσεων να παρέχουν νομοθετικά θεμελιωμένη προστασία στο κέρδος. Εξίσου αποκαλυπτική είναι η επιβεβαίωση του ελεγκτή, ότι “η ρυθμιστική αρχή έχει διεξάγει μόλις οκτώ ελέγχους, οι οποίοι αντιστοιχούν στο 30% του συνόλου των συμβάσεων παραχώρησης, θέτοντας πολλά ερωτηματικά όσον αφορά στους όρους συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις συμβάσεις εκ μέρους των δικαιοπαρόχων αλλά και των αναδόχων”. Η STAL σημειώνει ότι είναι κατακριτέο ότι ο έλεγχος έγινε τώρα, περίπου είκοσι χρόνια μετά την πρώτη ιδιωτικοποίηση νερού στην Πορτογαλία κι ότι είναι υψίστης σημασίας να τεθούν οι βάσεις έτσι ώστε να επανέλθουν το νερό και οι υπηρεσίες αποχέτευσης πάλι κάτω από δημόσιο έλεγχο, να καταργηθούν αυτές οι καταχρηστικές και παράνομες συμβάσεις και να κληθούν σε απολογία όλοι οι υπεύθυνοι. Επίσης, αποδεικνύεται ότι δεν είναι αρκετό να υπάρχει νομική και ρυθμιστική επίβλεψη έτσι ώστε να αποφευχθούν παραλείψεις και κακοδιαχείριση εκ μέρους των ιδιωτικών εταιρειών, των οποίων το μοναδικό κίνητρο είναι να βγάλουν όσο δυνατόν περισσότερο κέρδος. Η Πορτογαλία είναι μια ακόμη περίπτωση χώρας όπου οι ιδιώτες πάροχοι νερού έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Γι αυτό και δρούμε όλοι εγκαίρως, για να μην γίνει και η Ελλάδα μετά από μια εικοσαετία ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Κι όσο για τις δικαιολογίες , υπενθυμίζουμε ότι ο Ολι Ρεν, έχει δηλώσει ότι η ιδιωτικοποίηση στην Ελλάδα είναι απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και όχι των δανειστών της και ότι δέχεται να εξαιρεθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης από τα συμφωνημένα. Η βούληση των πολιτών θα έπρεπε να είναι αρκετή για να γίνει σεβαστή από μια εκλεγμένη κυβέρνηση, εδώ έχουμε και την επίσημη αποδοχή και των δανειστών. Κι ωστόσο κάποιοι εκπρόσωποι όλων ημών εμμένουν στο λάθος. Είναι πλέον να αναρωτιέται κανείς γιατί. Δείτε το βίντεο εδώ: Πηγή: http://www.savegreekwater.org/?p=3944

Η ενδικοφανής προσφυγή είναι διοικητική προσφυγή η οποία, αν και προσομοιάζει με ένδικο μέσο, διαφέρει από αυτό γιατί ασκείται ενώπιον των Διοικητικών Αρχών και όχι ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων. O φορολογούμενος μέχρι την ισχύ των Ν.4152/2013 και Ν.4174/2013 δεν είχε τη δυνατότητα να ζητήσει την ακύρωση ή τη τροποποίηση μιας πράξης που εκδόθηκε σε βάρος του από τη Φορολογική Αρχή, αφού η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής προϋπέθετε, ειδική διάταξη νόμου που να θεσπίζεται σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (άρθρο 25 ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α). Ο φορολογούμενος κατά των πράξεων που εκδίδονταν σε βάρος του κατέφευγε στα ένδικα βοηθήματα (αγωγές, προσφυγές), των οποίων η εκδίκαση από τα Διοικητικά Δικαστήρια μπορούσε να υπερβεί ακόμα και τα δέκα χρόνια. Με τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 70Β' του ΚΦΕ Ν.2238/1994 (προστέθηκε με τον Ν. 4152/2013 περ. 1 της υποπερ. Α5 της παραγρ. Α΄ του άρθρου 1 και του άρθρου 63 του Ν. 4174/2013) θεσπίστηκε η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής. Η διάταξη του άρθρου 70Β΄ ισχύει μόνο για πράξεις των φορολογικών αρχών που εκδόθηκαν από 1.8 13 έως 31.12.13, καθώς πλέον για πράξεις που εκδίδονται από 1.1.14 ισχύει η διάταξη του άρθρου 63 του Ν. 4174/2013. Με την ΠΟΛ.1002/2.1.2014 ορίστηκε η εφαρμογή των διατάξεων του προαναφερόμενου άρθρου. Τέλος σύμφωνα με τον του Ν. 4238/2014, η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής δύναται να ακολουθηθεί και στην περίπτωση εκκρεμών υποθέσεων της Επιτροπής του αρ.70 Α του Ν.2238/1994. Συγκεκριμένα, αν μια τέτοια υπόθεση δεν έχει εξεταστεί μέχρι 31-12-2013, ο φορολογούμενος, παρά την αίτηση του στην ανωτέρω επιτροπή, θα μπορεί εκ νέου να καταθέσει και ενδικοφανή προσφυγή. Κατά αυτό τον τρόπο, μια τέτοια υπόθεση, παρότι είχε αιτηθεί εξέταση με την επιτροπή 70 Α του Ν.2238/1994, θα εξεταστεί με την νέα διαδικασία του αρ. 63του Ν. 4174/2013. Στην περίπτωση αυτή, η αίτηση για την εξέταση ενδικοφανούς προσφυγής που δεν εξετάστηκε θα πρέπει να κατατεθεί εντός 30 ημερών από την δημοσίευση του Ν. 4238/2014, δηλαδή από 17-02-2014. Με τις προαναφερόμενες διατάξεις προβλέπεται για τον φορολογούμενο, η υποχρέωση άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής σε περίπτωση αμφισβήτησης πράξης που εκδόθηκε σε βάρος του. Συγκεκριμένα, καθίσταται απαράδεκτη η άσκηση ένδικου μέσου (προσφυγής) απευθείας στα δικαστήρια, εάν προηγουμένως δεν έχει εξαντληθεί η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής η οποία καταλήγει στην έκδοση νέας πράξης από την αρμόδια υπηρεσία που την εξετάζει. Ο φορολογούμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια εάν αμφισβητεί την νέα αυτή πράξη. Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και συγκεκριμένα το άρθρο 63 παρ. 1 του ΚΦΔ Ν.4174/2013 «Ο υπόχρεος, εφόσον αμφισβητεί οποιαδήποτε πράξη που έχει εκδοθεί σε βάρος του από τη Φορολογική Διοίκηση ή σε περίπτωση σιωπηρής άρνησης, οφείλει να υποβάλει ενδικοφανή προσφυγή με αίτημα την επανεξέταση της πράξης στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης. Η αίτηση υποβάλλεται στη Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την πράξη και πρέπει να αναφέρει τους λόγους και τα έγγραφα στα οποία ο υπόχρεος βασίζει το αίτημά του. Η αίτηση πρέπει να υποβάλλεται από τον υπόχρεο εντός τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πράξης σε αυτόν.» Η Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης της Φορολογικής Διοίκησης μετονομάστηκε σε Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Απόφαση αριθμ. Δ6Α 1198069 ΕΞ 2013/30.12.2013 του Γενικού Γραμματέα Εσόδων). 1. Στην έννοια «υπόχρεος» εντάσσεται οποιοσδήποτε φορολογούμενος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) έχει έννομο συμφέρον κατά οποιασδήποτε πράξης έχει εκδοθεί σε βάρος του από την Φορολογική Αρχή. 2. Στην έννοια «οποιαδήποτε πράξης» έχει εκδοθεί σε βάρος υπόχρεου, εντάσσονται οι πράξεις προσδιορισμού κύριου ή πρόσθετου φόρου, προστίμου, προσαυξήσεων, ή και τελών ή πράξη επιβολής οποιασδήποτε κυρώσεως για παράβαση της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας που έχει εκδοθεί σε βάρος του ακόμα και η απόρριψη εν όλω ή εν μέρει συγκεκριμένου αιτήματός του από τη Φορολογική Αρχή που αναφέρεται σε φορολογική διαφορά, π.χ. αίτημα επιστροφής ΦΠΑ. Η υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής πρέπει να γίνει στη Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την αμφισβητούμενη πράξη (π.χ. Δ.Ο.Υ.) εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών που αρχίζει από την κοινοποίηση της πράξης αυτής, άλλως αυτή είναι άκυρη ως εκπρόθεσμη. Σε περίπτωση που η Φορολογική Αρχή δεν εξέδωσε πράξη (παράλειψη - σιωπηρή άρνηση), η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών αρχίζει από τη συντέλεση της παράλειψης εκδόσεως αυτής από την Φορολογική Αρχή. Παράλειψη υπάρχει όταν η Φορολογική Αρχή, αν και υποχρεούται από τον νόμο, δεν εκδίδει διοικητική πράξη για να ρυθμίσει ορισμένη έννομη σχέση με τον φορολογούμενο. Η παράλειψη συντελείται με την πάροδο άπρακτης της προθεσμίας που τυχόν τάσσει ο νόμος για την έκδοση της πράξης αυτής. Αν από τον νόμο δεν τάσσεται τέτοια προθεσμία, η παράλειψη συντελείται με την πάροδο άπρακτου του τριμήνου από την υποβολή της σχετικής αίτησης στη Φορολογική Αρχή. Η κοινοποίηση της πράξης σύμφωνα με το άρθρο 5 του ΚΦΔ Ν. 4174/2013 μπορεί να γίνει με τους κάτωθι τρόπους: • Με ηλεκτρονικό τρόπο. Τεκμαίρεται ότι το πρόσωπο που είναι αποδέκτης του εγγράφου το οποίο γνωστοποιείται ηλεκτρονικά αποκτά πρόσβαση στο περιεχόμενο της γνωστοποίησης το αργότερο δέκα ημερολογιακές πλήρεις ημέρες από τη γνωστοποίηση, εκτός εάν ο αποδέκτης αποδείξει τη συνδρομή λόγων ανωτέρας βίας που δεν επέτρεψαν την πρόσβαση στο περιεχόμενο του εγγράφου που γνωστοποιήθηκε με ηλεκτρονικά μέσα ή εφόσον αυτή η αδυναμία οφείλεται σε λόγους που αφορούν στον φορέα του δημόσιου τομέα. Ο ηλεκτρονικός τρόπος προϋποθέτει την τήρηση κάποιων όρων ασφαλείας όπως προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, που ακόμα δεν διασφαλίζονται στο Δημόσιο τομέα. Όσον αφορά τον ηλεκτρονικό τρόπο κοινοποίησης το ΝΣΚ έχει γνωμοδοτήσει (γνωμ.αρ. 443/2012) ότι, α) η κοινοποίηση, αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των εκκαθαριστικών σημειωμάτων φόρου εισοδήματος, με τις επ’ αυτών ατομικές ειδοποιήσεις, είναι νόμιμη εφόσον εκδοθούν οι προβλεπόμενες κανονιστικές πράξεις επί των οικείων διατάξεων και εφόσον τηρούνται οι οριζόμενες στο νόμο διαδικασίες (προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή, αίτηση ή συγκατάθεση των διοικουμένων κλπ). β) είναι επιτρεπτή η έναρξη δικονομικών (ή διοικητικών) προθεσμιών προσβολής των ηλεκτρονικώς κοινοποιούμενων διοικητικών εγγράφων, εφόσον τηρηθούν οι υπό το στοιχ. α΄ προϋποθέσεις και διαδικασίες, εν πάση όμως περιπτώσει, η αδυναμία έγχαρτης απόδειξης της παραλαβής των εν λόγω εγγράφων από τον διοικούμενο και της πρόσβασής του σε αυτά καθιστά κατ’ αποτέλεσμα απρόθεσμη την ως άνω προσβολή. Προς αποσαφήνιση των ανωτέρω συμπεραίνεται, ότι η υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής με αίτημα επανεξέτασης, για οποιασδήποτε πράξη έχει εκδοθεί σε βάρος φορολογούμενου από τις φορολογικές αρχές και έχει γνωστοποιηθεί με ηλεκτρονικά μέσα, δεν παράγει έννομα αποτελέσματα. Οπότε δεν μπορεί η ημερομηνία γνωστοποίησης της πράξης με ηλεκτρονικά μέσα, να ληφθεί ως αφετηρία της προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών για την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής. Αυτό θα μπορεί να ισχύσει όταν το Δημόσιο θεσπίσει την ηλεκτρονική υπογραφή στην διακίνηση εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα. • Με έγγραφο τρόπο α) Nα αποσταλεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου. Θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής, εάν η ταχυδρομική διεύθυνση του παραλήπτη βρίσκεται στην Ελλάδα και μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών εάν η ταχυδρομική διεύθυνση είναι εκτός Ελλάδας. β) Να επιδοθεί στο εν λόγω πρόσωπο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο. Η κοινοποίηση σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κατά το προηγούμενο εδάφιο, θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική Διοίκηση διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου. γ) Επιπλέον εάν η πράξη αφορά νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, η κοινοποίηση επίσης συντελείται εφόσον παραδοθεί στην έδρα ή εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας στην Ελλάδα, με υπογεγραμμένη απόδειξη παραλαβής από υπάλληλο ή νόμιμο εκπρόσωπο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, Προϋπόθεση για να ασκηθεί η ενδικοφανής προσφυγή είναι να έχει ήδη καταβληθεί το πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης, εκτός αν υποβληθεί αίτημα αναστολής της καταβολής του και γίνει αποδεκτό. Το αίτημα υποβάλλεται ταυτόχρονα με την ενδικοφανή προσφυγή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δύναται να αναστείλει την πληρωμή του εν λόγω ποσοστού μόνο στην περίπτωση κατά την οποία κρίνεται ότι αυτό θα είχε ως συνέπεια την ανεπανόρθωτη βλάβη για τον υπόχρεο. Για το λόγο αυτό με την αίτηση αναστολής υποβάλλονται στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και τα αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. λόγοι υγείας) με τα οποία τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί του αιτούντος για την αναστολή της καταβολής του (50%). Εκτός των προαναφερομένων στοιχείων (αν υπάρχουν), απαραίτητα υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 ν. 1599/1986 στην οποία ο αιτών δηλώνει: Εάν είναι φυσικό πρόσωπο, α)τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον έτος β) την περιουσιακή κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής τόσο του ιδίου όσο και της συζύγου και των ανηλίκων τέκνων αυτού. Εάν είναι νομικό πρόσωπο ή οποιασδήποτε μορφής νομική οντότητα, α) τα παγκόσμια έσοδα ή εισοδήματά του από κάθε πηγή κατά το προηγούμενο και κατά το τρέχον έτος β) την περιουσιακή κατάσταση στην Ελλάδα και οπουδήποτε στην αλλοδαπή κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης αναστολής τόσο του ιδίου όσο και των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων στο κεφάλαιο των οποίων συμμετέχει καθώς και των φυσικών προσώπων που σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις ευθύνονται ατομικά για τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Η περιουσιακή κατάσταση περιλαμβάνει τα ακίνητα (εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα), τις καταθέσεις οποιουδήποτε είδους και τα συναφή τραπεζικά προϊόντα, τις επενδύσεις σε κινητές αξίες, τα μηχανοκίνητα ιδιωτικά μέσα μεταφοράς, τα δάνεια και τις δωρεές, τις μετοχές, τα μερίδια, τα δικαιώματα ψήφου ή συμμετοχής σε κεφάλαιο σε οποιασδήποτε μορφής νομική οντότητα, και τα εμπράγματα και ενοχικά δικαιώματα σε κινητά αξίας άνω των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ. Μαζί με την περιουσιακή κατάσταση δηλώνεται από τον αιτούντα και η εκτιμώμενη αγοραία αξία των περιουσιακών στοιχείων που περιλαμβάνονται σε αυτήν. Για τα ακίνητα δηλώνεται και η αντικειμενική αξία αυτών. Αν ο αιτών τηρεί λογιστικά βιβλία του Κ.Φ.Α.Σ. κατά τη διπλογραφική μέθοδο, με την αίτηση αναστολής συνυποβάλλονται ο τελευταίος ισολογισμός και το τελευταίο αναλυτικό ισοζύγιο γενικής λογιστικής του τρέχοντος έτους. Αίτηση αναστολής για την οποία δεν προσκομίζονται τα προαναφερθέντα στοιχεία απορρίπτεται. H απόφαση για την αίτηση της αναστολής εκδίδεται εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή της αίτησης στη Φορολογική Διοίκηση. Εάν δεν εκδοθεί απόφαση εντός της προθεσμίας αυτής, η αίτηση αναστολής θεωρείται ότι έχει απορριφθεί. Η αναστολή της καταβολής ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού ισχύει μέχρι την κοινοποίηση της απόφασης της Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επί της ενδικοφανούς προσφυγής. Αν δεν εκδοθεί απόφαση, δηλαδή σιωπηρή απόρριψη της ενδικοφανούς, η αναστολή ισχύει μέχρι την άπρακτη πάροδο του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος για την έκδοσή της. Η αναστολή αυτή (της πληρωμής του 50%) δεν απαλλάσσει τον φορολογούμενο από την υποχρέωση καταβολής των τόκων λόγω εκπρόθεσμης καταβολής του φόρου στην περίπτωση που απορριφθεί η ενδικοφανής προσφυγή εν όλω ή εν μέρει. Η ενδικοφανής προσφυγή πρέπει να αναφέρει τους λόγους και τα έγγραφα στα οποία ο φορολογούμενος βασίζει το αίτημά του, τα οποία πρέπει να συνυποβάλλονται. Από τις υπάρχουσες διατάξεις δεν έχει οριστεί ειδικός τύπος εγγράφου για τη σύνταξη της ενδικοφανούς προσφυγής. Αν και αποτελεί διοικητική προσφυγή εν τούτοις το περιεχόμενό της δεν την διαφοροποιεί από μία προσφυγή ως ένδικο μέσο. Συνεπώς μπορεί να έχει την τυπική εμφάνιση μιας κανονικής προσφυγής. Επομένως το περιεχόμενό της πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα: α) να μνημονεύει με ακρίβεια: i. την προσβαλλόμενη πράξη ή παράλειψη, ii. την αρχή που εξέδωσε την πράξη αυτή ή που παρέλειψε την έκδοσή της, iii. τους λόγους οι οποίοι θεμελιώνουν το αίτημα και τις διατάξεις στις οποίες στηρίζεται β) να περιέχει σαφώς και καθορισμένο το αίτημα. Αίτημα της ενδικοφανούς προσφυγής μπορεί να είναι: α) η ολική ή μερική ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης ή παράλειψης, ή β) η τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης. Με το έγγραφο της ενδικοφανούς προσφυγής ο φορολογούμενος που δεν έχει την κατοικία ή την έδρα του στην Περιφέρεια Αττικής, πρέπει υποχρεωτικά να διορίσει αντίκλητο πρόσωπο που διαμένει ή έχει τον χώρο εργασίας του εντός Αττικής και να αναφέρει τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας μαζί του. Επίσης πρέπει να αναφέρονται και τα στοιχεία επικοινωνίας του ίδιου του αιτούντος (φορολογούμενος). Ταυτόχρονα με την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής, συνυποβάλλεται και ηλεκτρονικός φάκελος (σε οπτικό δίσκο – CD ή USB κλπ.), στον οποίο περιλαμβάνονται σε μαγνητική μορφή και σε οποιαδήποτε αναγνώσιμη μορφή αρχείου: α) η υποβληθείσα ενδικοφανής προσφυγή, β) τα έγγραφα και δικαιολογητικά που επικαλείται (σε ηλεκτρονικά αρχεία), συνοδευόμενο από υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 ν. 1599/1986, με την οποία δηλώνεται το ακριβές του περιεχομένου των στοιχείων του ηλεκτρονικού φακέλου. Η ενδικοφανής προσφυγή αποστέλλεται από την Αρμόδια Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, συνοδευόμενη από σχετικά έγγραφα και τις απόψεις της, εντός επτά (7) ημερών από την υποβολή της, στην Διεύθυνση Επίλυσης Διαφοράς, προκειμένου η τελευταία να αποφανθεί. Εντός εξήντα (60) ημερών από την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής στην Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφοράς εκδίδει απόφαση, την οποία κοινοποιεί στον φορολογούμενο με τους τρόπους που έχουν προαναφερθεί, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ΚΦΔ Ν. 4174/2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών την απόφασή της αιτιολογεί επαρκώς με νομικούς ή και πραγματικούς ισχυρισμούς. Με την απόφαση αυτή ακυρώνει, μερικά ή ολικά, ή τροποποιεί την αμφισβητούμενη πράξη. Στην απόφαση που εκδίδεται έχει ληφθεί υπόψη η ενδικοφανής προσφυγή, οι πληροφορίες που παρείχε ο φορολογούμενος, οι απόψεις της Φορολογικής Αρχής, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που είναι σχετική με την υπόθεση. Η απόφαση που εκδίδεται, αποτελεί νέα πράξη, έχει εκτελεστό χαρακτήρα και παράγει τα δικά της έννομα αποτελέσματα. Κατά της απόφασης αυτής ή της σιωπηρής απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής (σε περίπτωση που παρέλθει η προθεσμία και η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δεν εκδώσει απόφαση), δύναται ο υπόχρεος να ασκήσει πλέον προσφυγή (ένδικο μέσο) σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν.2717/1999). Την απόφαση της Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δεν έχει δικαίωμα να την αμφισβητήσει η Αρμόδια Φορολογική Αρχή που εξέδωσε την αρχική πράξη και οφείλει να την εκτελέσει. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω συμπεραίνουμε τα κάτωθι: 1. Η ενδικοφανής προσφυγή μπορεί να συνταχτεί και να υποβληθεί από το ίδιο τον φορολογούμενο ή τον αντίκλητό του (λογιστή ή άλλο πρόσωπο). Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να έχει συνταχτεί και να υποβληθεί από πληρεξούσιο δικηγόρο καθώς δεν αποτελεί ένδικο μέσο. 2. Θα πρέπει έχει προηγηθεί η εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής από την Διεύθυνση Επίλυση Διαφορών πριν την άσκηση προσφυγής στα Δικαστήρια Απευθείας προσφυγή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων θεωρείται ότι ασκείται απαράδεκτα και για το λόγο αυτό απορρίπτεται χωρίς να εξεταστεί επί της ουσίας. Πηγή: http://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/18244

Άλλα τρία χρόνια ανασκαφών, 630 εργάτες και 42 εκατ. ευρώ επιπλέον θα απαιτηθούν για τη συνέχιση και ολοκλήρωση των αρχαιολογικών ερευνών στο πλαίσιο της κατασκευής του μετρό Θεσσαλονίκης, οι οποίες αποκάλυψαν μέχρι σήμερα περίπου 135.000 ευρήματα. Αυτή είναι η εκτίμηση-εισήγηση των δύο αρμόδιων εφορειών αρχαιοτήτων, με την οποία συμφώνησαν τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ). Την ίδια ώρα, αναπάντητο μένει το ερώτημα σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι στο ζήτημα των αρχαιοτήτων της Βενιζέλου, παρά την απόφαση του ΚΑΣ για απόσπαση και επανατοποθέτησή τους. Η Αττικό Μετρό ΑΕ πάντως, με αβέβαιο το μέλλον του κεντρικού έργου, προκήρυξε διαγωνισμό για τις μελέτες επεκτάσεων του μετρό προς Σταυρούπολη και Εύοσμο. Το ΚΑΣ στη συνεδρίασή του προχθές το βράδυ απεφάνθη ότι η αύξηση της δαπάνης των ανασκαφών κατά 42 εκατ. ευρώ, πέραν των 82 εκατ. ευρώ που έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα, είναι αναγκαία, λαμβάνοντας υπόψη τα χρονοδιαγράμματα και τον αριθμό προσωπικού που παρουσίασαν οι εφορείες. Ο χρόνος των ανασκαφών, όπως ειπώθηκε στη συνεδρίαση, μπορεί να συμπτυχθεί και να είναι μικρότερος από τρία χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν ανασκαφεί σχεδόν 35 στρέμματα και ήρθαν στο φως περίπου 135.000 ευρήματα. Απομένει να διερευνηθούν οι περιοχές των εισόδων και εξόδων των σταθμών, του αμαξοστασίου της Πυλαίας και του νότιου τμήματος του σταθμού Αγίας Σοφίας. Το πρόσθετο ποσό που υπολογίστηκε αφορά τη σκαπάνη στην κύρια γραμμή του μετρό Θεσσαλονίκης και όχι στις επεκτάσεις, ενώ συμπεριλαμβάνονται η πλήρης συντήρηση και καταγραφή των ευρημάτων, χωρίς τη δημοσίευση και έκθεσή τους. Τα 10 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τις αποσπάσεις και τις επανατοποθετήσεις μνημείων, καθώς και για τις συνοδευτικές μελέτες. «Το ποσοστό των αποσπάσεων, που κυμαίνεται περίπου στο 20%, είναι το μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο έργο» δήλωσε η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, εξηγώντας ότι «για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, όλο το πρόγραμμα που εκπονείται αυτή τη στιγμή στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013 είναι 105 εκατ. ευρώ και όλο το ΠΕΠ Αττικής του πολιτισμού (με έργα όπως η Πινακοθήκη, το ΕΜΣΤ, το Ακροπόλ κλπ.) είναι 108 εκατ. ευρώ». «Έχουμε πολλές αρχαιότητες. Αν δεν εντοπίζονταν τόσα πολλά και τόσο σημαντικά αρχαία, δεν θα ανέβαιναν και τα κόστη. Και αρχαία βρίσκονται και αρχαία θυσιάζονται για το χατίρι ενός μεγάλου έργου», είπε από την πλευρά της η διευθύντρια Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Μ. Βλαζάκη. ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ Στη συνεδρίαση του ΚΑΣ έγινε για άλλη μια φορά σαφές ότι κύριο αίτιο των καθυστερήσεων ήταν ο κακός σχεδιασμός του έργου. «Πέρα από τη χάραξη του έργου, που όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν λανθασμένη, είχαμε και κάποιες καθυστερήσεις σε ανασκαφές, ειδικά στην αρχή. Επίσης υπήρξαν δυσκολίες στα ευρήματα, καθώς σε κάποιους σταθμούς βρέθηκαν πολύ περισσότερα από ό,τι σε άλλους. Τώρα τα πράγματα έχουν εξισορροπηθεί αρκετά», δήλωσε η διευθύντρια Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων Ευγενία Γερούση. Προφανώς όμως οι αρχαιολογικές εργασίες μετακινούν χρονικά το έργο κατά τουλάχιστον τρία χρόνια ακόμη, δηλαδή μέχρι το 2017 δεν αναμένεται η ολοκλήρωσή του. Η απόφαση του ΚΑΣ για την επιπλέον δαπάνη θα πρέπει να εγκριθεί πρώτα από τη Βουλή των Ελλήνων και θα απαιτηθεί ένα χρονικό διάστημα τριών μηνών για να υλοποιηθεί. «Είναι ένα θετικό βήμα η απόφαση του ΚΑΣ και υπογραμμίζει τη διάθεση που υπάρχει από πλευράς αρχαιολογικής υπηρεσίας και υπουργείου Πολιτισμού να υποστηριχθεί το έργο, παρά τις κατηγορίες που δέχεται κατά καιρούς ο τομέας μας», αναφέρει στη «Μ» ο Δημήτρης Παππάς, αρχαιολόγος, αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο μετρό. «Μπορεί το ποσό των 42 εκατ. ευρώ να φαίνεται μεγάλο και να εντυπωσιάζει σε σχέση με αυτά που ανέφερε η κ. Μενδώνη για το ΠΕΠ, αλλά είναι οριακό. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ο υπολογισμός έγινε με βάση τους μισθούς της Αττικό Μετρό με τιμολόγια πρόσληψης εργατών-οικοδόμων με απλά οικοδομικά ένσημα και όχι βαρέων, κάτι που σαφώς επηρεάζει το κόστος εργασιών και στερεί από τους εργαζόμενους το δικαίωμα να πάρουν τα ένσημα βαρέων», τονίζει ο κ. Παππάς. Κατά τον ίδιο, στο έργο που απομένει αναμένονται πολύ σημαντικά ευρήματα στο νότιο τμήμα του σταθμού Αγίας Σοφίας. Η ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΣΤΟ ΣτΕ Ωστόσο, η πορεία των αρχαιολογικών ερευνών και συνολικά του έργου εξαρτάται από την απόφαση που θα πάρει το ΣτΕ στις 5 Μαρτίου, κατά τη συζήτηση της προσφυγής του δήμου Θεσσαλονίκης. Στο ΣτΕ έχει προσφύγει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης ζητώντας να ανασταλεί και να ακυρωθεί η εκτέλεση της απόφασης που έλαβε στις 24 Ιανουαρίου 2013 ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού και η οποία, βάσει γνωμοδότησης του ΚΑΣ της 15ης Ιανουαρίου 2013, προέβλεπε την απόσπαση και μεταφορά των σημαντικότερων αρχαιολογικών ευρημάτων που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου. Το ΚΑΣ τότε υπέδειξε ως τόπο μεταφοράς το πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά» ή «όπου αλλού». Στις 10 Δεκεμβρίου 2013 έχει εκδοθεί προσωρινή διαταγή του ΣτΕ, βάσει της οποίας δεν μπορεί να γίνει καμία απόσπαση αρχαιοτήτων, ενώ το πρώτο πάγωμα απομάκρυνσης αρχαιοτήτων είχε γίνει με διαταγή της αντιπροέδρου του ΣτΕ Μαίρης Σαρή στις 23 Ιουλίου 2013. Το ΚΑΣ με απόφασή του στις 28 Ιανουαρίου 2014 προβλέπει απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων, εργασίες για την κατασκευή σταθμού του μετρό, επανατοποθέτησή τους (στο σύνολο) στο ίδιο σημείο και διαμόρφωση επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου. Η λύση που επιλέχθηκε από το ΚΑΣ αποτελεί συνδυασμό δύο προτάσεων, της πρότασης που κατέθεσαν οι καθηγητές Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού ΑΠΘ Γιώργος Παπακώστας και Αλεξάνδρα Αλεξοπούλου και της πρότασης που κατατέθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία, με κύριο χαρακτηριστικό τη διατήρηση των αρχαιοτήτων στον μέγιστο βαθμό. Η διοίκηση του δήμου, αν και εμφανίστηκε ικανοποιημένη από αυτή την απόφαση, δήλωσε ότι θα περιμένει την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης για να αποσύρει την προσφυγή στο ΚΑΣ. Καθώς όμως δεν εκδόθηκε υπουργική απόφαση, η προσφυγή ισχύει. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), από την άλλη, ζητά επανάληψη της συζήτησης στο ΚΑΣ, λόγω της οριακής πλειοψηφίας με την οποία ελήφθη η απόφαση (8 έναντι 7). ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ Διαγωνισμός για τις γεωλογικές μελέτες των επεκτάσεων Εν τω μεταξύ, η Αττικό Μετρό ΑΕ δημοσίευσε την προκήρυξη διαγωνισμού, ύψους 2,8 εκατ. ευρώ (συν ΦΠΑ), για τις γεωλογικές μελέτες των επεκτάσεων του μετρό προς Σταυρούπολη και Εύοσμο και του αμαξοστασίου της Πυλαίας. Σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού, τα βασικά χαρακτηριστικά των περιοχών που θα μελετηθούν είναι: α) Επέκταση προς Εύοσμο: Η επέκταση ξεκινά από το δυτικό άκρο της βασικής γραμμής (Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός) και κινείται προς τον Εύοσμο. Η γραμμή θα έχει μήκος 4,5 χλμ. και περιλαμβάνει τέσσερις σταθμούς (στα αρχικά σχέδια ήταν οι σταθμοί Αμπελοκήπων, Μενεμένης, Ευόσμου και Κορδελιού) και αμαξοστάσιο. Η διαδρομή δεν έχει μελετηθεί από γεωλογικής ή γεωτεχνικής άποψης. β) Επέκταση προς Σταυρούπολη: Η επέκταση ξεκινά από τον σταθμό Δημοκρατίας και κινείται βορειοδυτικά προς Ευκαρπία. Η γραμμή θα έχει μήκος περίπου 5,3 χλμ. και περιλαμβάνει πέντε σταθμούς (στα αρχικά σχέδια: Νεάπολης, Παύλου Μελά, Σταυρούπολης, Πολίχνης και Ευκαρπίας, ενώ υπήρχε η σκέψη η γραμμή να φθάσει μέχρι το νοσοκομείο Παπαγεωργίου). Στην επέκταση αυτή έχουν μεν εκτελεστεί γεωλογικές και γεωτεχνικές έρευνες και μελέτες, των οποίων όμως απαιτείται συμπλήρωση. γ) Αμαξοστάσιο Πυλαίας: Για τις ανάγκες των επεκτάσεων του μετρό Θεσσαλονίκης προς Εύοσμο και Σταυρούπολη θα απαιτηθεί να επεκταθεί το αμαξοστάσιο Πυλαίας. Η επέκταση αυτή χωροθετείται στη βορειοανατολική άκρη του υφιστάμενου υπό κατασκευή αμαξοστασίου και έχει εμβαδόν περίπου 51 στρέμματα. Πηγή: http://www.makthes.gr/news/reportage/118172/

Επιχείρηση προεκλογικών εντάξεων στο σχέδιο πόλεως συνολικά άνω των 30.000 στρεμμάτων σε 15 δήμους της Αττικής ξεκινά το υπουργείο Περιβάλλοντος. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες παίρνουν εισιτήριο περισσότεροι από 60.000 ιδιοκτήτες να κτίσουν νέα κτήρια πρώτης και παραθεριστικής κατοικίας. Κυρίως όμως από τις νέες εγκρίσεις αναθεωρήσεων και επεκτάσεων των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων των δήμων της Αττικής ευνοούνται χιλιάδες ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, οι οποίοι αφ' ενός μεν εξασφαλίζουν νομιμοποίηση του ακινήτου τους με χαμηλά πρόστιμα του «νόμου Καλαφάτη», η εφαρμογή του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη, αφ' ετέρου δε «προικίζονται» με νέους όρους δόμησης να χτίσουν περισσότερα τετραγωνικά σε οργανωμένους, πλέον, οικισμούς και έτσι η περιουσία τους παίρνει αξία. Η αρχή γίνεται από το Δήμο Σαρωνικού Αττικής, όπου με βάση την υπουργική απόφαση που υπέγραψε χθες ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Μανιάτης μπαίνουν στο σχέδιο 2.510 στρέμματα γης, από τα οποία 1.700 στρέμματα αφορούν σε οικιστική ανάπτυξη. Ο υπουργός Περιβάλλοντος τόνισε σε δήλωσή του ότι «από τις επόμενες ημέρες θα προωθηθούν και τα σχέδια πόλης των δήμων Βάρης, Νέας Ερυθραίας, Μεγαρέων, Χολαργού, και άλλα, με στόχο μας να ρυθμίσουμε το χώρο». Λουκέτο στον ΟΡΣΑ Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος αξιοποιεί προεκλογικά το έργο του Οργανισμού Αθήνας, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση βάζει «ταφόπλακα» στη λειτουργία του, με νομοσχέδιο στη Βουλή. Ο κ. Μανιάτης βρίσκει έτοιμα τα αναθεωρημένα πολεοδομικά σχέδια τουλάχιστον 15 δήμων της Αττικής, έπειτα από πολυετή συνεργασία του Οργανισμού Αθήνας με τους αντίστοιχους δήμους και προχωράει στην έγκρισή τους. Στο μεταξύ, στη Βουλή συνεχίζεται η συζήτηση επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την κατάργηση του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας. Πράγμα που θα σημάνει την εγκατάλειψη του ελέγχου των χρήσεων και του αναπτυξιακού σχεδιασμού για ολόκληρη την Αττική. Σε πολεοδομικό επίπεδο η κατάργηση του ΟΡΣΑ σημαίνει ότι μπαίνει στο ράφι ο σχεδιασμός για τους άλλους 65 δήμους της Αττικής, κυρίως των νησιών (Αίγινα, Σαλαμίνα κ.λπ.) και των παράκτιων περιοχών, όπου εκδηλώνονται έντονες οικιστικές πιέσεις και αυθαίρετη δόμηση. Λόγω του λουκέτου στον ΟΡΣΑ σταματάει λοιπόν και η οριοθέτηση περιοχών αυθαιρέτων στην Αττική και μένει στο ράφι η πολεοδόμηση άνω των 70.000 στρεμμάτων. Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου 4178/2013 («νόμος Καλαφάτη»), για τις νομιμοποίησεις αυθαιρέτων του ΥΠΕΚΑ, εντός επταετίας θα επιλεγούν οι περιοχές νομιμοποιημένων αυθαιρέτων, στην Αττική, όπως επίσης στην υπόλοιπη χώρα, που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις οικιστικής καταλληλότητας για να πολεοδομηθούν. Οι 15 περιοχές Η πολιτική που ακολουθήθηκε από τον ΟΡΣΑ μέχρι τώρα είναι εντάξεις αυθαιρέτων σε σχέδια πόλεως με φειδώ και περιορισμούς, ώστε το θέμα των οικιστικών πιέσεων στην Αττική να αντιμετωπιστεί μέσα από την ολοκλήρωση, επικαιροποίηση και λελογισμένη επέκταση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ). Σε γενικές γραμμές η διοίκηση του ΟΡΣΑ περιέκοψε σε ποσοστά άνω του 60% τις προτάσεις των δήμων για τις προς ένταξη επιφάνειες, εγκρίνοντας τους τελευταίους μήνες επικαιροποιήσεις και επεκτάσεις πολεοδομικών σχεδίων, επιδιώκοντας αφ' ενός μεν να μπει τάξη στο χάος των αυθαιρέτων, αφ' ετέρου δε απορρίπτοντας τη διαρκή επέκταση των οικισμών προς τον εξωαστικό χώρο. Χαρακτηριστικά, οι αρχικές προτάσεις του Δήμου Σαρωνικού προέβλεπαν εντάξεις 7.000 στρεμμάτων έναντι 2.510 στρεμμάτων που τελικώς πολεοδομούνται. Οι 15 δήμοι, που τα ΓΠΣ είναι στο στάδιο της τελικής διαβούλευσης προκειμένου να προωθηθούν εν συνεχεία οι διαδικασίες θεσμοθέτησής τους και λόγω της κατάργησης του ΟΡΣΑ ξαναμπαίνουν στο συρτάρι, είναι: Μέγαρα, Ερυθραία, Καλύβια, Κερατσίνι, Βριλήσσια, Χολαργός, Βάρη, Μεταμόρφωση, Ελευσίνα, Ανάβυσσος, Φώκαια, Μαρκόπουλο, Πειραιάς, Ωρωπός, Φυλή. Λόγω του λουκέτου στον ΟΡΣΑ σταματάει και η οριοθέτηση περιοχών αυθαιρέτων στην Αττική. Στο Δήμο Σαρωνικού Με βάση την υπουργική απόφαση αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Κοινότητας Καλυβίων Θορικού του Δήμου Σαρωνικού, που υπέγραψε ο κ. Μανιάτης, οργανώνεται η εδαφική έκταση της Ενότητας Καλυβίων σε 13 Πολεοδομικές Ενότητες με μέση πυκνότητα 20 άτομα / εκτάριο και μέσο Συντελεστή Δόμησης 0,2, ενώ καθορίζονται οι χρήσεις γης για το σύνολο της εδαφικής ενότητας για εντός και εκτός σχεδίου περιοχές. Με την έγκριση του συγκεκριμένου Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου: * Αποδίδονται εκτάσεις 1.700 περίπου στρεμμάτων προς οικιστική ανάπτυξη και κάλυψη των προβλεπομένων αναγκών του (εξ αυτών 1.200 στρέμματα για πρώτη κατοικία και 500 για δεύτερη κατοικία). * Εγκρίνεται η προς νότο επέκταση της υφιστάμενης Βιομηχανικής Περιοχής κατά 160 στρέμματα για την τόνωση και τον εκσυγχρονισμό των οικονομικών δραστηριοτήτων. * Προβλέπεται η δημιουργία μεγάλου κοινόχρηστου χώρου ως Αρχαιολογικού Πάρκου, μέσω της επέκτασης δυτικά του οικισμού, σε μια ενότητα 650 στρεμμάτων περί τον χαρακτηρισμένο αρχαιολογικό χώρο. * Καθορίζονται χώροι ειδικής προστασίας εκατέρωθεν των ρεμάτων, των αξόνων διέλευσης έργων υποδομής. * Οργανώνεται και ιεραρχείται το οδικό δίκτυο. Ο υπουργός Περιβάλλοντος σε δήλωσή του σημείωσε ότι: «Με αυτό το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο δίνεται η δυνατότητα να προστατευθούν οι περιοχές φυσικού κάλλους και αρχαιολογικοί χώροι. Παράλληλα, επιτρέπεται να ενταχθούν περιοχές με αυθαίρετα, ώστε να οργανωθούν πολεοδομικά με χαμηλούς συντελεστές, χαμηλές πυκνότητες, δημιουργώντας στην Ανατολική Αττική περιοχές βιώσιμες και περιβαλλοντικά αναβαθμισμένες. Μέσα από την παρέμβασή μας αυτή δίνεται επιπλέον η δυνατότητα να προωθηθούν οικονομικές δραστηριότητες μέσα από την επέκταση της Βιομηχανικής Περιοχής και έτσι επιτρέπεται ο εξορθολογισμός και εκσυγχρονισμός των επιχειρήσεων. Οι επεκτάσεις είναι σύμφωνες με τις προβλέψεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αττικής, που θα έρθει σύντομα προς ψήφιση στη Βουλή». Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=417047

Απάντηση στο ερώτημα χιλιάδων επιχειρήσεων αλλά και επαγγελματιών σχετικά με τη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί προκειμένου να γίνεται παρακράτηση φόρου κατά την παροχή συμβουλευτικών ή τεχνικών υπηρεσιών αλλά και για την παροχή υπηρεσιών διοίκησης έρχεται να δώσει η απόφαση του γενικού γραμματέα δημοσίων εσόδων που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (417 / 20.02.14 τεύχος Β). Σύμφωνα με την απόφαση, ο φόρος που θα παρακρατείται –και ο οποίος θα υπολογίζεται με συντελεστή 20%- θα αποδίδεται στην εφορία με δήλωση η οποία θα υποβάλλεται ηλεκτρονικά. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της απόφασης: «Η υποβολή της προσωρινής δήλωσης απόδοσης φόρου που παρακρατείται κατά την πληρωμή αμοιβών για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 64 του Ν. 4172/2013 φορολογικού έτους 2014, με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας μέσω του ειδικού δικτύου Taxisnet, μπορεί να πραγματοποιείται από 20/02/2014». Ο τύπος και το περιεχόμενο του εντύπου που θα πρέπει να συμπληρώνεται για την απόδοση του φόρου, καθορίζεται με τη συγκεκριμένη απόφαση την οποία μπορείτε να δείτε ολόκληρη. Επίσης, ως προθεσμία υποβολής της δήλωσης ορίζεται «το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής η οποία περιλαμβάνει τα ακαθάριστα ποσά που έχουν καταβληθεί και τον παρακρατηθέντα φόρο». Διαβάστε την ΠΟΛ εδώ: Αριθμ. ΠΟΛ 1048 ΦΕΚ 417-Β-20-2-2014.pdf Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/finance/story/769975

Μπορεί η Ελλάδα να μην είναι σε θέση να διαχειριστεί τα απορρίμματα που παράγει και να επαπειλείται με την επιβολή υπέρογκων προστίμων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ωστόσο το μακρινό Σάο Πάολο έχει αναθέσει σε Έλληνες τη διαχείριση των συνολικά 40.000 τόνων σκουπιδιών που θα παραχθούν κατά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου τον προσεχή Ιούνιο. Συγκεκριμένα, η ελληνικών συμφερόντων εταιρεία D-waste ανέλαβε τη σύμβαση, προϋπολογισμού 140.000 ευρώ, παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στην περιφέρεια της βραζιλιάνικης πρωτεύουσας, έργο που διεκδικούσαν αμερικανικών και βρετανικών συμφερόντων κολοσσοί. «Πρόκειται για ένα έργο-"πιλότο", του οποίου τα συμπεράσματα θα εφαρμοστούν σε αντίστοιχα έργα σε όλη τη Βραζιλία. Βασική μας αποστολή είναι η δημιουργία ενός πρότυπου μηχανισμού, που θα μας επιτρέπει να εποπτεύουμε εάν οι εταιρείες που έχουν αναλάβει την αποκομιδή και ανακύκλωση των απορριμμάτων κάνουν σωστά τη δουλειά τους», εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της D-waste, Αντώνης Μαυρόπουλος. Παρά τον μικρό προϋπολογισμό του έργου, ο ρόλος της ελληνικής εταιρείας θα είναι καταλυτικός, καθώς θα αποτρέπει τη μετατροπή σε... απέραντο σκουπιδότοπο του Σάο Πάολο, της έκτης μεγαλύτερης διεθνώς πόλης βάσει πληθυσμού (11,2 εκατομμύρια). Επίσης, η D-waste θα «διδάξει» το βραζιλιάνικο Δημόσιο, μέσω ενημερωτικών ημερίδων, πώς πραγματοποιείται η διαχείριση των απορριμμάτων, ενώ θα καθορίζει το ύψος της αμοιβής των εταιρειών επεξεργασίας απορριμμάτων βάσει της παραγόμενης ποσότητας. Οι...ρακοσυλλέκτες Όπως αναφέρει ο κ. Μαυρόπουλος, σε αντίθεση με την Ελλάδα, στη Βραζιλία οι περίπου 2 εκατομμύρια ρακοσυλλέκτες αποτελούν έναν αναγνωρισμένο επαγγελματικό κλάδο και αναλαμβάνουν την αποκομιδή και ανακύκλωση απορριμμάτων όντας οργανωμένοι σε συνεταιρισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, η D-waste θα πρέπει να μεριμνήσει για την «αρμονική» συνύπαρξη των ρακοσυλλεκτών με τους μεγάλους ομίλους επεξεργασίας απορριμμάτων, μιας και η δραστηριότητα των πρώτων περιορίζει το περιθώριο κέρδους των εταιρειών. Κατά πόσο είναι δύσκολη η δραστηριοποίηση στην αγορά της Βραζιλίας της D-waste, που ιδρύθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια; «Προσφέραμε κατά 20% χαμηλότερη τιμή και λιγότερες ανθρωποημέρες συγκριτικά με τον δεύτερο υποψήφιο. Εξάλλου, οι Βραζιλιάνοι βρίσκονται πιο κοντά στην κουλτούρα με τους Έλληνες, σε σχέση με τους Βρετανούς ή τους Αμερικανούς. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι το πρώτο μας στη συγκεκριμένη χώρα, όπου έχουμε αναλάβει την εκπαίδευση του προσωπικού των νοσοκομείων για τη διαχείριση των νοσοκομειακών αποβλήτων, ενώ συμμετείχαμε στην κατάρτιση του νόμου για τα διαχειριστικά σχέδια στον κλάδο των απορριμμάτων», εξηγεί ο κ. Μαυρόπουλος. Οι δεσμοί του κ. Μαυρόπουλου με τη Βραζιλία ξεκίνησαν το 2008, οπότε βρέθηκε στη χώρα ως πρόεδρος της διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωσης διαχείρισης στερεών αποβλήτων. Σήμερα η D-waste κατασκευάζει εφαρμογές στα πορτογαλικά, την επίσημη γλώσσα της Βραζιλίας, για «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, που επιτρέπουν, μεταξύ άλλων, στους επαγγελματίες του κλάδου διαχείρισης απορριμμάτων να γνωρίζουν πόσος διάθεσιμος χρόνος ζωής απομένει σε μια χωματερή. Ένα από τα πιο σημαντικά «apps» της εταιρείας είναι o Waste Atlas, ένας παγκόσμιος χάρτης του κόσμου, που παρουσιάζει με ποιον τρόπο διαχειρίζεται κάθε χώρα τα απορρίμματά της. Πηγή:www.capital.gr

Για μία ακόμη χρονιά δεν τίθεται σε εφαρμογή η υποβολή των καταστάσεων των έγγραφων συμφωνιών που έχουν συνάψει οι μηχανικοί με τους αντισυμβαλλόμενους τους από τους μηχανικούς και από το Τ.Ε.Ε αντίστοιχα. Η υποχρέωση αυτή αναστέλλεται για τη χρήση 2013, σύμφωνα με την ΠΟΛ.1056/19.2.2014. Η απόφαση αναφέρει: Σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής: 1. Mε τις διατάξεις των περιπτώσεων ζ’, η΄, θ΄ και ι΄ της παραγράφου 8 του άρθρου 20 του ν.3943/2011 (ΦΕΚ Α΄ 66) προβλέπεται η υποβολή των καταστάσεων των έγγραφων συμφωνιών που έχουν συνάψει οι μηχανικοί με τους αντισυμβαλλόμενους τους από τους μηχανικούς και από το Τ.Ε.Ε αντίστοιχα, κατόπιν σχετικής απόφασης του Υπουργού Οικονομικών. 2. Δεδομένης της πληθώρας των ηλεκτρονικών εφαρμογών που είναι σε εξέλιξη κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν.4172/2013 (ΦΕΚ Α΄167) και του ν.4174/2013 (ΦΕΚ Α΄170), αναστέλλεται η υποβολή των ανωτέρω καταστάσεων για τη χρήση 2013. Πηγή: http://tax-analysis.blogspot.gr/2014/02/10562014-2013.html

Από την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, αλλάζει ο κυκλοφοριακός χάρτης στον Πειραιά, με αφορμή την έλευση του τραμ στις αρχές του 2016 και του μετρό το 2017. Οι αλλαγές, οι οποίες αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί έως τις 16 Μαρτίου και χρηματοδοτούνται από την Αττικό Μετρό, θα περιλαμβάνουν μονοδρομήσεις βασικών δρόμων, νέες λεωφορειολωρίδες και τροποποιήσεις των γραμμών στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Για τις μονοδρομήσεις στον Πειραιά έχουν ξεκινήσει οι πρόδρομες εργασίες και στις 23 Φεβρουάριου προβλέπεται να υλοποιηθούν οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο Β' Διαμέρισμα (στο κέντρο της πόλης), ενώ στις 16 Μαρτίου θα υλοποιηθούν και οι μονοδρομήσεις που αφορούν το Α' Διαμέρισμα. Β' ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΠΕΙΡΑΙΑ- ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ 23/02/2014 Μονοδρομήσεις κύριων οδών: - Γρηγορίου Λαμπράκη με φορά εξόδου προς Αθήνα (από Μπουμπουλίνας έως Ελευθερίου Βενιζέλου). - Βασιλέως Γεωργίου Α' με φορά προς το λιμάνι (από Γρ. Λαμπράκη έως Εθν. Αντιστάσεως). - 34ου Συντάγματος με φορά εισόδου προς Κέντρο Πειραιά (από Ομηρίδου Σκυλίτση έως Ελευθερίου Βενιζέλου). - Ηρώων Πολυτεχνείου με φορά εισόδου προς Κέντρο Πειραιά (από Ελευθερίου Βενιζέλου έως 2ας Μεραρχίας). - 2ας Μεραρχίας με φορά από Ακτή Μιαούλη προς Ακτή Μουτσοπούλου (από Πραξιτέλους μέχρι Ακτή Μουτσοπούλου). Αντιστροφή φοράς υφιστάμενων μονόδρομων: - Ευαγγελιστρίας με κατεύθυνση προς Γρηγορίου Λαμπράκη (από Ομηρίδου Σκυλίτση έως Γρηγορίου Λαμπράκη). - Ελευθερίου Βενιζέλου με φορά προς Εθνικής Αντιστάσεως (από Γρηγορίου Λαμπράκη έως Δημητρίου Γούναρη). - Καραολή και Δημητρίου με κατεύθυνση προς Γρηγορίου Λαμπράκη (από Δημητρίου Γούναρη έως Γρηγορίου Λαμπράκη). - Μπουμπουλίνας με κατεύθυνση προς το Κεντρικό Λιμάνι (από Ακτή Μουτσοπούλου μέχρι Ηρώων Πολυτεχνείου). Α' ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΠΕΙΡΑΙΑ- ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ 16/03/2014 - 2ας Μεραρχίας με φορά από Ακτή Μιαούλη προς Ακτή Μουτσοπούλου (από Ηρώων Πολυτεχνείου μέχρι Πραξιτέλους). - Επέκταση της μονοδρόμησης της Ηρώων Πολυτεχνείου με φορά εισόδου προς Πειραιά και κατεύθυνση το Χατζηκυριάκειο (από 2ας Μεραρχίας έως Σαχτούρη). - Χατζηκυριάκου με φορά εισόδου προς Πειραιά (από Σαχτούρη έως Κλεισόβης). - Επέκταση στις οδούς Γεωργίου Θεοτόκη, Ακτή Θεμιστοκλέους και Ακτή Μουτσοπούλου μέχρι την οδό Γρηγορίου Λαμπράκη. ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ Νέες λεωφορειολωρίδες στις οδούς: - Τσαμαδού (από Εθν. Αντιστάσεως έως Γρηγορίου Λαμπράκη). - Ηρώων Πολυτεχνείου (contra flow από 2ας Μεραρχίας έως Τσαμαδού). - Άξονας Χατζηκυριάκου- Ηρ. Πολυτεχνείου (contra flow από Κλεισόβης έως 2ας Μεραρχίας). - 2ας Μεραρχίας (contra flow από Ηρ. Πολυτεχνείου έως Ακτή Μιαούλη). Τροποποιήσεις γραμμών τρόλεϊ: - Γραμμή 16 Αγ. Ι. Ρέντης- Πειραιάς. - Γούναρη- δεξιά Ακτή Καλλιμασιώτη- δεξιά Κόνωνος- αριστερά Αθηνών- δεξιά Αθηνών- Πειραιώς. - Γραμμή 17 Πειραιάς- Αγ. Γεώργιος. - Ακτή Μιαούλη- αριστερά 2ας Μεραρχίας- δεξιά Ηρ. Πολυτεχνείου- δεξιά Σκουζέ- δεξιά Ακτή Μιαούλη. - Γραμμή 20 Νέο Φάληρο- Καστέλλα- Δραπετσώνα. - Κατεύθυνση προς Καστέλλα: Ακτή Μιαούλη- αριστερά 2ας Μεραρχίας- αριστερά Ακτή Μουτσοπούλου. - Κατεύθυνση προς Δραπετσώνα: Ακτή Μουτσοπούλου- Μπουμπουλίνας- δεξιά Ακτή Μιαούλη- δεξιά Ακτή Ποσειδώνος- δεξιά Ακτή Καλλιμασιώτη. «Θα δώσουμε τη μάχη μας. Μετά τα σκουπίδια, θα λυτρώσουμε τον Πειραιά και από την κυκλοφοριακή ασφυξία» τόνισε το μεσημέρι ο δήμαρχος Πειραιά, Βασίλης Μιχαλολιάκος, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή τις μονοδρομήσεις. Όπως σημείωσε ο κ. Μιχαλολιάκος, πρόκειται για τη μεγαλύτερη κυκλοφοριακή παρέμβαση που έχει γίνει ποτέ σε πόλη της Ελλάδας και πρόσθεσε ότι πολύ σύντομα ο Πειραιάς θα αποκτήσει ένα σύγχρονο συγκοινωνιακό δίκτυο (μετρό, τραμ, υπογειοποίηση ΗΣΑΠ, υπογειοποίηση Ομηρίδου Σκυλίτση, ελεγχόμενη στάθμευση), το οποίο θα εξυπηρετεί χιλιάδες επιβάτες. Επίσης, προανήγγειλε μεγάλη καμπάνια του δήμου, προκειμένου όλοι οι πολίτες να είναι ενήμεροι και συμπλήρωσε ότι κατά τις πρώτες ημέρες θα προκληθούν κάποιες παρενέργειες, όμως «δεν υπάρχει λύτρωση στην κυκλοφοριακή ασφυξία χωρίς μονοδρομήσεις». Για το θέμα της ελεγχόμενης στάθμευσης των οχημάτων ανέφερε ότι είναι σε εξέλιξη ανοιχτός διαγωνισμός, ενώ είπε ότι θα υπάρξουν και υπόγειες θέσεις στάθμευσης. Για τις όποιες αντιδράσεις προκύψουν στο θέμα των μονοδρομήσεων ο κ. Μιχαλολιάκος τόνισε ότι οποιαδήποτε διορθωτική παρέμβαση χρειαστεί θα γίνει από τον δήμο, και σημείωσε ότι η μελέτη μπορεί να ήταν έτοιμη από το 2002 αλλά επικαιροποιήθηκε εκ νέου. Όπως είπε, για τις μονοδρομήσεις ο δήμος Πειραιά είναι σε ανοιχτή συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο της πόλης, ο οποίος αναμένεται να συνεδριάσει για αυτό το θέμα την ερχόμενη Τρίτη. Επίσης, δήλωσε ότι για να μπορέσει να φτάσει το τραμ στον Πειραιά θα πρέπει, ταυτόχρονα, να υπογειοποιηθεί το κομμάτι του ΗΣΑΠ στα Καμίνια. Σημειώνεται ότι το τραμ, που θα κάνει κυκλική πορεία μέσα στην πόλη, θα συνδέει τον Πειραιά με το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ) με μία μονή γραμμή 5,4 χιλιομέτρων, μέσα σε 8 λεπτά, με 12 στάσεις. Θα ξεκινάει από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Γήπεδο Καραΐσκάκη και θα καταλήγει στο λιμάνι του Πειραιά με τερματικό σταθμό την «Ακτή Ποσειδώνος». Από την επέκταση του τραμ, καθημερινά, θα εξυπηρετούνται ημερησίως περίπου 35.000 επιβάτες, ενώ στους κεντρικούς δρόμους του Πειραιά θα κυκλοφορούν περίπου 15.000 οχήματα λιγότερα, σε μία περιοχή που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη από την κίνηση λόγω και του λιμανιού. Το 2017 αναμένεται στον Πειραιά η έλευση του μετρό και συγκεκριμένα η επέκταση της γραμμής 3 που υπολογίζεται ότι θα εξυπηρετεί καθημερινά περίπου 132.000 επιβάτες. Το έργο αποτελεί τη σημαντικότερη παρέµβαση για τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση του δήµου Πειραιά και των δήµων της ευρύτερης περιοχής (Νίκαια, Κορυδαλλός, Αγία Βαρβάρα, Χαϊδάρι), που σήμερα έχουν χαµηλό επίπεδο εξυπηρέτησης και έντονα προβλήµατα κυκλοφορίας- στάθµευσης, κυρίως, στις κεντρικές περιοχές. Το μετρό θα συνδέει το λιμάνι του Πειραιά με το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος σε 45 λεπτά. Με τη λειτουργία του αναµένεται ότι θα κυκλοφορούν ημερησίως περίπου 23.000 ΙΧ αυτοκίνητα λιγότερα, κυρίως στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, επιφέροντας αντίστοιχα µείωση των ρύπων που εκλύονται από αυτά κατά περίπου 119 τόνους ημερησίως. Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=416317

Τέλος εποχής για το Ελάχιστο Κόστος Κατασκευής Οικοδομών. Όσοι έχουν εμπλακεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην ανέγερση οικοδομής, γνωρίζουν ότι η εξασφάλιση της ηλεκτροδότησης περνούσε και από την εφορία. Από 01/01/2014, αυτή η υποχρέωση έπαψε να υφίσταται. Πριν από λίγο εκδόθηκε και η σχετική εγκύκλιος που ορίζει ότι από 01/01/2014 δεν απαιτείται η προσκόμιση δικαιολογητικών στη ΔΟΥ προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία ηλεκτροδότησης μιας οικοδομής. Με τις διατάξεις της παραγράφου 11 του άρθρου 26 του ν. 4223/2013 (ΦΕΚ Α'287), από την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013 (για εισοδήματα που αποκτούνται από 1-1-2014 και μετά) παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2238/1994 (ΦΕΚ Α'151), συμπεριλαμβανομένων και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση αυτού του νόμου. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 35 και 36 του ν. 2238/1994 και την κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. 1137140/2439/Α0012/ΠΟΛ.1277/5.12.1994 που είχαν εφαρμογή μέχρι 31-12-2013 χορηγούνταν από τη Δ.Ο.Υ. βεβαιώσεις ηλεκτροδότησης για ακίνητα των οποίων η άδεια οικοδομής εκδόθηκε μετά την 31-12-1994. Μετά την κατάργηση των εν λόγω διατάξεων σας γνωρίζουμε τα κάτωθι: Καταργείται από 1-1-2014 η διαδικασία προσκόμισης στις Δ.Ο.Υ. δικαιολογητικών και στη συνέχεια χορήγηση των σχετικών βεβαιώσεων ηλεκτροδότησης Χορηγούνται βεβαιώσεις ηλεκτροδότησης ακινήτων σε οικοδομές/κατασκευές (Δ6Γ 1091609 ΕΞ 2013 Απόφαση Υπουργού Οικονομικών) για τις οποίες προσκομίστηκαν στις Δ.Ο.Υ. οι τελικοί πίνακες οικοδομής μέχρι 31-12-2013 δεδομένου ότι είχαν εφαρμογή μέχρι τότε οι διατάξεις των άρθρων 35 και 36 του ν. 2238/1994. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/finance/story/766018

Το πλούσιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό αρχείο της ΔΕΗ θα γίνει προσιτό για το κοινό μέσα από την έκθεσή του σε διατηρητέο κτίριο της οδού Αγαθουπόλεως 14, στην Αθήνα. Το αρχείο της ΔΕΗ διατρέχει όλη την ιστορία της εκβιομηχάνισης της Ελλάδας και τα ντοκουμέντα του χρονολογούνται από το 1890. Στόχος της ΔΕΗ είναι να δημιουργήσει ένα χώρο έκθεσης και μελέτης του αρχείου. Για το σκοπό αυτό επιλέχθηκε το διατηρητέο κτίριο στην οδό Αγαθουπόλεως, στην πλατεία Αμερικής, που αποτελεί ιδιοκτησία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε. Οι μελέτες αποκατάστασης του κτιρίου και συντήρησης του ζωγραφικού και πλαστικού διακόσμου του συζητήθηκαν στην περασμένη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Το κτίριο χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης από το υπουργείο Πολιτισμού το 1985, καθώς αποτελεί αξιόλογο νεοκλασικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα. Αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και πρώτο όροφο (καθώς και νεώτερη προσθήκη δευτέρου ορόφου που δεν είναι χαρακτηρισμένη), ενώ περιλαμβάνει χαρακτηριστικό μαρμάρινο εξώστη που συνδέει τα δύο κεντρικά ανοίγματα του ορόφου, αλλά και δύο μικρούς μεμονωμένους εξώστες στο ισόγειο. Το εσωτερικό του σώζεται σε κακή κατάσταση, εξαιτίας παλαιότερης κατάληψης του κτιρίου από περιθωριακά άτομα, αλλά και μη συντήρησής του. Τα μέλη του Συμβουλίου γνωμοδότησαν ομόφωνα υπέρ της έγκρισης των δύο μελετών για την αποκατάσταση, αλλαγή χρήσης και διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του διατηρητέου κτιρίου και για τη συντήρηση και αποκατάσταση του υφιστάμενου ζωγραφικού και πλαστικού διακόσμου του.

«Περίπου 25 μνημεία της Κεφαλονιάς, εκκλησιαστικά και κοσμικά, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές από τους σεισμούς. Θα χρειαστούν άμεσες σωστικές επεμβάσεις και μελέτες αποκατάστασης, ενώ άμεσα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και το Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου και το Κάστρο με τα μνημεία του, που έχουν σοβαρά προβλήματα». Τα παραπάνω δήλωσε η γγ του ΥΠΠΟΑ Λ. Μενδώνη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αμέσως μετά τον ερχομό της από το νησί, όπου μετέβη μαζί με το κυβερνητικό κλιμάκιο για την αποτίμηση της κατάστασης. Όσον αφορά τις αρχαιότητες, η γγ πληροφόρησε ότι περίπου 20 αγγεία του Αρχαιολογικού Μουσείου Αργοστολίου «άνοιξαν» στις συγκολλήσεις και 5-6 γυάλινα αγγεία έσπασαν, εκείνο όμως που υπέστη τις σημαντικότερες και από ό,τι φαίνεται μη αναστρέψιμες ζημιές ήταν το Μουσείο, στο οποίο παρατηρήθηκε μεταξύ πρώτου και δεύτερου μεγάλου σεισμού οριζόντια ρηγμάτωση στις κολόνες του ισογείου. «Το Κάστρο και τα μνημεία του έχουν πρόβλημα. Μαζί με το Μουσείο, είναι δύο σημεία που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα και λόγω των συνεπειών στον τουρισμό», σημείωσε η γγ. Ωστόσο, τα μνημεία στα οποία εκτελούνται έργα ΕΣΠΑ δεν παρουσίασαν κανέναν πρόβλημα, ενώ η δε γέφυρα Ντε Μποσέ (de Bosset), της οποίας το τεχνικό έργο αποκατάστασης έχει ολοκληρωθεί κατά ένα μεγάλο μέρος «αντέδρασε πολύ ικανοποιητικά», σύμφωνα με την κ. Μενδώνη. Η ίδια μάλιστα έκανε γνωστό ότι την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου το πρωί θα μεταβεί στο νησί μαζί με κλιμάκιο μηχανικών, αρχαιολόγων και συντηρητών του ΥΠΠΟΑ για την πλήρη καταγραφή των ζημιών, με σκοπό εντός 15νθημέρου να ληφθούν άμεσα σωστικά μέτρα και να προχωρήσουν οι μελέτες αποκατάστασης. «Τα προβλήματα αντιμετωπίζονται, αλλά είναι σοβαρά. Απαιτείται πολύ δουλειά και καλή οργάνωση», κατέληξε η γγ. Πηγή: http://web.tee.gr/%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B6%CE%B7/

Πρόγραμμα «Ενίσχυση δικαιούχων για την απόκτηση της ιδιότητας του Ενεργειακού Επιθεωρητή» Στο πλαίσιο του Προγράμματος «Ενίσχυση δικαιούχων για την απόκτηση της ιδιότητας του Ενεργειακού Επιθεωρητή» με περίοδο υποβολής αιτήσεων από 20/9/2013 μέχρι 31/10/2013, κατατέθηκαν συνολικά 11.713 αιτήσεις. Πιο συγκεκριμένα: Άξονας Προτεραιότητας Πλήθος Αιτήσεων Άξονας 2 (Περιφέρειες: Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος, Θεσσαλίας, Ηπείρου, Ανατολικής Μακεδονίας–Θράκης, Βορείου Αιγαίου, Ιονίων Νήσων και Κρήτης) 4.696 Άξονας 3 (Περιφέρειες: Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας και ∆υτικής Μακεδονίας) 6.366 Άξονας 4 (Περιφέρειες: Στερεάς Ελλάδος και Νοτίου Αιγαίου) 651 Το σύνολο των αιτήσεων ελέγχονται ως προς την πληρότητα των δικαιολογητικών και την ορθότητα των δηλωθέντων στοιχείων. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθούν την πορεία της αίτησής τους μέσω της Πληροφοριακής Πλατφόρμας www.buildingcert.gr με τη χρήση των κωδικών τους. Οι πίνακες των δυνητικών δικαιούχων ανά Άξονα προβλέπεται να αναρτηθούν τον Μάρτιο. Επιπλέον, προωθείται ρύθμιση με την οποία θα παραταθεί η διάρκεια ισχύος των αιτήσεων, η οποία λήγει έξι (6) μήνες από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης. Δείτε την ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ: Το σύνολο των αιτήσεων ελέγχονται ως προς την πληρότητα των δικαιολογητικών και την ορθότητα των δηλωθέντων στοιχείων. Οι ενδιαφερόµενοι µπορούν να παρακολουθούν την πορεία της αίτησής τους µέσω της Πληροφοριακής Πλατφόρµας www.buildingcert.gr µε τη χρήση των κωδικών τους. Οι πίνακες των δυνητικών δικαιούχων ανά Άξονα προβλέπεται να αναρτηθούν τον Μάρτιο. Επιπλέον, προωθείται ρύθµιση µε την οποία θα παραταθεί η διάρκεια ισχύος των αιτήσεων, η οποία λήγει έξι (6) µήνες από την ηµεροµηνία υποβολής της αίτησης. Διαβάστε την ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ εδώ: http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=EjD2LYZJ4PI%3d&tabid=37&language=el-GR