Αναζήτηση στην κοινότητα

Για πρώτη φορά στην ιστορία της, ο αριθμός επιβατών της Aegean Airlines ξεπέρασε το φράγμα του ενός εκατομμυρίου τον περασμένο Ιούνιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η εισηγμένη αεροπορική εταιρεία, η συνολική επιβατική κίνηση παρουσίασε αύξηση κατά 21% τον Ιούνιο, φθάνοντας τους 1.085.210 επιβάτες. Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, "αύξηση κατά 21% παρουσίασε η συνολική επιβατική κίνηση της Aegean και της Olympic Air τον Ιούνιο του 2014, φθάνοντας τους 1.085.210 επιβάτες. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της εταιρείας που η μηνιαία επιβατική κίνηση ξεπερνάει το 1 εκατομμύριο επιβάτες. Η αύξηση του Ιουνίου ενίσχυσε την τάση του εξαμήνου για το σύνολο του δικτύου, που παρουσίασε επίσης αύξηση κατά 16% με 4,3 εκ. επιβάτες, 600.000 περισσότερους επιβάτες από πέρυσι. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ως αποτέλεσμα της πολιτικής χαμηλότερων ναύλων για πρώτη φορά την τελευταία 5ετία, η ενισχυτική τάση αφορά και την κίνηση εσωτερικού με 19% τόσο για τον Ιούνιο όσο και για το εξάμηνο. Παράλληλα στην αγορά του εξωτερικού η εταιρεία τον Ιούνιο, παρουσίασε αύξηση στη δραστηριοποίησή της από όλες τις ελληνικές βάσεις κατά 23%. Ιδιαίτερα θετικό στοιχείο είναι η σταθερή ανάκαμψη της Αθήνας, η οποία τον Ιούνιο παρουσίασε αύξηση 22% στην κίνηση εξωτερικού. Η αύξηση της κίνησης είναι αποτέλεσμα κυρίως των νέων προορισμών όπως Ζυρίχη, Κοπεγχάγη, Στοκχόλμη, Μπέρμινχαμ, Αμβούργο, Μασσαλία, Νάντη, Κατάνια, Άμπου Ντάμπι, Βυρηττός, Αμμάν, Σμύρνη που εγκαινίασε η εταιρεία καθώς και της αύξησης της κίνησης σε παραδοσιακούς προορισμούς. Παράλληλα τον Ιούνιο οι βάσεις του Ηρακλείου, της Θεσσαλονίκης και της Ρόδου είχαν αύξηση κίνησης εξωτερικού 47%, 11 % και 39% αντίστοιχα. Ο κ. Δημήτρης Γερογιάννης, Διευθύνων Σύμβουλος της AEGEAN και της Olympic Air δήλωσε: «Η ανάπτυξη του δικτύου με 17 νέους προορισμούς, αλλά και οι συχνότητες & βελτιωμένες συνδέσεις εσωτερικού αρχίζουν πλέον να λειτουργούν θετικά και ιδιαίτερα για την βάση (hub) της εταιρείας στην Αθήνα. Αντίστοιχα επιτυχημένη είναι και η στρατηγική ανάπτυξης από τις άλλες 7 ελληνικές βάσεις». Συνεχίζοντας τη δυναμική που καταγράφεται στο Α’ Εξάμηνο του 2014, η AEGEAN θα διαθέσει συνολικά τη χρονιά 13.000.000 θέσεις στις πτήσεις της προς 87 προορισμούς εξωτερικού σε 32 χώρες και 33 προορισμούς εσωτερικού από 8 ελληνικές βάσεις". Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/limania-aerodromia/aerodromia/item/25872-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%81%CE%B5%CE%BA%CF%8C%CF%81-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-aegean-olympic-air-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-1-%CE%B5%CE%BA-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9%CE%BF

«Μπλόκο» στην αξιοποίηση του κάμπινγκ Αγίας Τριάδας έβαλε η συνεδρίαση της Μητροπολιτικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης η οποία τάχθηκε κατά της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του σχεδίου αξιοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ. Το γενικό πλαίσιο για την αξιοποίηση του κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας, στις ανατολικές ακτές της Θεσσαλονίκης, που θέτει το ΤΑΙΠΕΔ με τη σχετική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αφορά περιοχή συνολικής έκτασης 125 στρεμμάτων και ορίζει τρεις βασικές ζώνες σε αυτήν. Η πρώτη (20 περίπου στρέμματα που αποτελούν το 16,42% της συνολικής έκτασης) θα αποτελείται από κοινόχρηστους χώρους. Η δεύτερη (42 περίπου στρέμματα που αποτελούν το 33,58% της συνολικής έκτασης) θα γίνουν κοινωφελείς υποδομές και Η τρίτη (62 περίπου στρέμματα που αποτελούν τη μισή έκταση και βρίσκεται στο δυτικό παραλιακό μέτωπο) θα αναπτυχθεί τουριστικό και παραθεριστικό χωριό. Ουσιαστική αξιοποίηση Ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλονίκης, Γιώργος Τσαμασλής, προχώρησε σε αρνητική εισήγηση για πολιτικούς λόγους εξηγώντας ότι «η περιοχή της Αγίας Τριάδας πρέπει να αξιοποιηθεί πραγματικά, με κάθε τρόπο, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας και όχι να ξεπουληθεί από το ΤΑΙΠΕΔ, με μοναδικό σκοπό την κάλυψη των ελλειμμάτων και το κλείσιμο της μαύρης τρύπας του κράτους». Μάλιστα ο ίδιος διατηρεί την ίδια στάση και για τις περιοχές της Ασπροβάλτας και των Σέδων, τα οποία είχε προτείνει παλαιότερα να περιέλθουν στους οικείους Δήμους ή στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης υπό την προϋπόθεση να γίνει πρόσκληση ενδιαφέροντος για ιδιωτικές δεσμευτικές επενδύσεις με στόχο την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων στις εν λόγω περιοχές. Σημειώνεται, τέλος, ότι τις αντιδράσεις τους εξέφρασαν στην επιτροπή και όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Aporriptei_tin_periballontiki_tis_Ag_Triadas_i_Mitropolitiki_Epitropi_/#.U8EC-fl_sg0

ύο άνθρωποι σκοτώθηκαν και 19 τραυματίστηκαν όταν ανισόπεδος κόμβος κατέρρευσε και καταπλάκωσε λεωφορείο στο Μπέλο Οριζόντε, όπου διεξάγονται αγώνες του Μουντιάλ. Ένας ανισόπεδος κόμβος υπό κατασκευή κατέρρευσε στο Μπέλο Οριζόντε, με αποτέλεσμα τουλάχιστον δύο άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και να τραυματιστούν ακόμη 19. Όπως δείχνουν εικόνες που μετέδωσαν τηλεοπτικά δίκτυα, ο ανισόπεδος κόμβος κατέρρευσε και καταπλάκωσε το μπροστινό τμήμα ενός λεωφορείου, η οδηγός του οποίου είναι το ένα από τα δύο θύματα. Ο ειδησεογραφικός ιστότοπος G1 μετέδωσε ότι δύο φορτηγά και ένα επιβατικό αυτοκίνητο επίσης βρέθηκαν κάτω από τα συντρίμμια της γέφυρας. Το σημείο του δυστυχήματος είναι περίπου 3 χιλιόμετρα μακριά από το στάδιο Μινεϊράο, όπου αναμένεται να διεξαχθεί ένας από τους ημιτελικούς του Μουντιάλ την επόμενη Τρίτη. Στο στάδιο αυτό έχουν ήδη φιλοξενηθεί πέντε αγώνες. Ο ανισόπεδος κόμβος αυτός ήταν ένα από τα έργα υποδομής της πόλης που είχε προγραμματιστεί να έχουν ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, ώστε να βελτιωθεί το ανεπαρκές σύστημά μεταφορών της, αλλά δεν είχαν ολοκληρωθεί έγκαιρα.

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών παραπέμπονται οριστικά και αμετάκλητα 19 στελέχη των εταιρειών «ENERGA» και «HELLAS POWER» προκειμένου να δικαστούν για κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα οι οποίες επισύρουν ποινές μέχρι και ισόβιας κάθειρξης. Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με σημερινό βούλευμά του απέρριψε την αίτηση αναίρεσης που είχε ασκήσει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου κατά του βουλεύματος με το οποίο παραπέμπονταν σε δίκη Με το επίμαχο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών οι 19 από τους 25 εμπλεκόμενους στην επίμαχη υπόθεση παραπέμφθηκαν να δικαστούν για υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (Ν. 1608/1950), λαθρεμπορία και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος). Σὐμφωνα με την κατηγορία οι δυο εταιρείες ως πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, εισέπρατταν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και το τέλος ακίνητης περιουσίας (αλλιώς χαράτσι) για λογαριασμό της ΔΕΗ, αλλά δεν απέδιδαν τα χρήματα αυτά στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν ζημία η οποία εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 270 εκατομμύρια ευρώ. Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου όμως μετά από αίτηση του εκ των κατηγορουμένων Άρη Φλώρου, άσκησε αναίρεση κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος 365/2014, καθώς διαπίστωσε έλλειψη αιτιολογίας και εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου, ασάφειες, αοριστίες και αντιφατικές παραδοχές. Τελικά, ο Ποινικό Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε ότι το παραπεμπτικό βούλευμα έχει πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Πηγή: http://www.b2green.gr/main.php?pID=17&nID=13840&lang=el#sthash.byYRZqMz.dpuf

Οπισθεν ολοταχώς έκανε η κυβέρνηση για την απελευθέρωσης της εμπορικής δραστηριότητας στις λεγόμενες περιοχές αμιγούς κατοικίας, μετά τις έντονες αντιδράσεις δημάρχων από τα Βόρεια και Νότια προάστια. Αν και ο υπουργός ΠΕΚΑ, Γ. Μανιάτης, έλεγε: «δεν θέλουμε πόλεις κοιμητήρια, και γειτονιές- ησυχαστήρια κάποιων πλούσιων. Θέλουμε γειτονιές με ζωντάνια που θα αναπτύσσουν και δράσεις μη οχλούσες«, χθες λίγο πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου κατατέθηκαν νομοτεχνικές βελτιώσεις ώστε να ικανοποιηθούν και οι δήμαρχοι που ήταν στα «κάγκελα» και βουλευτές που εξέφραζαν τις αντιρρήσεις τους για την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση εμπορικών δραστηριοτήτων. Με βάση τις βελτιώσεις, οι εγκρίσεις ευρύτερης εμπορικής εκμετάλλευσης, όπως τράπεζες, εστιατόρια, καφέ, μπαρ, κέντρα διασκέδασης, ξενοδοχεία και άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις, χώροι στάθμευσης, πρατήρια καυσίμων, συνεργεία αυτοκινήτων, επαγγελματικά εργαστήρια κτλ. θα δίδονται κατόπιν απόφασης των διοικητικών συμβουλίων στους εκάστοτε δήμους. Ξεκαθαρίζεται ακόμη ότι σε δρόμους, όπως η Λεωφόρος Κηφισίας από την πλευρά του Παλαιού Ψυχικού, προβλέπονται συγκεκριμένες δράσεις εμπορικής ανάπτυξης και δίνεται προτεραιότητα σε χρήση γραφείων και πρεσβείων, που θα είναι συμβατή με τη χρήση της κατοικίας. Ουσιαστικά νομιμοποιούνται οι πρεσβείες (γραφεία διπλωματικών αποστολών) που δεν επιτρεπόταν να βρίσκονται σε περιοχές αμιγούς κατοικίας. Το νομοσχέδιο «πέρασε» με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι βουλευτές των ΑΝΕΛ επιφυλάχθηκαν. Καταψήφισαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και του ΚΚΕ, καθώς και ο ανεξάρτητος βουλευτής Νικήτας Κακλαμάνης. Σήμερα, το υφιστάμενο σύστημα χωρικού σχεδιασμού, χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά χρονοβόρες διαδικασίες» όπως τόνισε στην Ολομέλεια της Βουλής ο αναπληρωτής υπουργός, Ν. Ταγαράς, επισημαίνοντας ότι «Έρευνα του ΤΕΕ έχει δείξει ότι απαιτούνται 185-229 μήνες από τη στιγμή που αποφασίζεται η εκπόνηση ενός Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου μέχρι την περάτωση της εκπόνησης της Πολεοδομικής μελέτης. Έχουμε μάλιστα περιπτώσεις όπου το ΓΠΣ άργησε 20 ακόμη και 30 χρόνια…». Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, μέχρι το τέλος του 2009 είχαν προκηρυχτεί μελέτες μόλις για τους 376 από τους 910 ΟΤΑ της χώρας πλην της περιφέρειας Αττικής, αριθμός που αποτελεί το 31,3% του συνόλου των ΟΤΑ. Συνολικά ανατέθηκαν 295 μελέτες εκ των οποίων έχουν εγκριθεί μόλις 40 αριθμός που αποτελεί το 4,4% επί του συνόλου των 910 ΟΤΑ. Τι λένε οι Αρχιτέκτονες Με επιστολή της η Πανελλήνια Ενωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ) αναφέρει ότι το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στις 23 Ιουνίου με πρόσχημα μνημονιακή υποχρέωση της χώρας δεν σέβεται το δημόσιο συμφέρον δημιουργώντας δυνατότητες καταπάτησης δημόσιων χώρων, ακτών και φυσικών τοπίων και εκχώρησης δημόσιας γης στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση από ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς κανέναν σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον με πρόκληση μη αναστρέψιμων συνεπειών στο μέλλον. Επίσης, σύμφωνα με την Ενωση οι διατάξεις του αντίκεινται στο Σύνταγμα και στις Διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα, όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος και ιστορικών τόπων και τοπίων (Συνθήκη της Γρανάδας, Σύμβαση RAMSAR, κτλ), ενώ καταπατώνται βασικές αρχές του Αρχιτεκτονικού, Πολεοδομικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού, καταργούνται υφιστάμενα νομοθετημένα όρια σε επεκτάσεις, χρήσεις γης και λοιπές χωροταξικές παραμέτρους που είχαν τεθεί με τη συνδρομή επιστημονικών εργαλείων και αναιρεί βασικές αρχές προστασίας των ιστορικών τόπων και τοπίων. Ως εκ τούτου οι Αρχιτέκτονες ζητούν την άμεση απόσυρση του νόμου, προκειμένου να καταστεί δυνατός ο αναγκαίος διάλογος που αντιστοιχεί στην εξαιρετική σπουδαιότητα των ζητημάτων που πραγματεύεται και καλούν τους επιστημονικούς συλλόγους, το ΤΕΕ και τους κοινωνικούς φορείς σε συμπόρευση για την απόσυρση του νόμου. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Me_apofasi_tou_dimou_magazia_stous_kentrikous_dromous_/#.U6xUkfl_sg0

Ως λαίλαπα στη ζωή των 3.827.624 κατοίκων της Αττικής λειτούργησε η 6ετής κρίση. Στον γεωγραφικό τόπο που «παράγεται» το μισό ΑΕΠ της χώρας χάθηκαν περισσότερες από 400.000 θέσεις εργασίας. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε κατά 5.000 ευρώ, ενώ η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε πάνω από 80%. Πάνω από 60.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και το ετήσιο εισόδημα της περιφέρειας συρρικνώθηκε κατά 20 δισ. ευρώ. Αποταμιεύσεις 52 δισ. έκαναν φτερά, ενώ από τα 3,827 εκατομμύρια που, βάσει απογραφής, είναι το σύνολο του πληθυσμού, εργαζόμενος –έστω και μερικώς απασχολούμενος ή με καθυστέρηση αμειβόμενος– είναι ο ένας στους τρεις. Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι από τα 3,354 εκατομμύρια κατοίκους της Αττικής, ηλικίας άνω των 15 ετών, εξακολουθούν να εργάζονται 1,328 εκατομμύρια έναντι 1.777.200 που ήταν στο τελευταίο τρίμηνο του 2008. Οι άνεργοι είναι σήμερα 517.800. Από αυτούς, οι 339.270 είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Γι’ αυτούς γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα: 1. Οι μακροχρόνια άνεργοι –δηλαδή αυτοί που έχουν μείνει χωρίς δουλειά για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών– είναι πλέον 179.509 έναντι 60.720 τον Απρίλιο του 2010. 2. Από το σύνολο των εγγεγραμμένων στον ΟΑΕΔ ανέργων της Αττικής, επίδομα ανεργίας εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις 39.434 (ήταν 69.887 τον Απρίλιο του 2010). Αυτό σημαίνει ότι ενώ ο άνεργος πληθυσμός της πρωτεύουσας υπερβαίνει το μισό εκατομμύριο, σταθερή εισοδηματική ενίσχυση εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις οι 40.000, δηλαδή περίπου οι 8 στους 100. Κι αυτό, διότι άλλος φορέας να επιδοτεί τους ανέργους πέραν του ΟΑΕΔ δεν υπάρχει. Ακόμη και στις τάξεις των εργαζομένων όμως, τα προβλήματα δεν είναι λίγα. Το ποσοστό των ημιαπασχολουμένων από 5,8% που ήταν στο τέλος του 2008 έχει ξεπεράσει το 9%. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 130.000 εργαζόμενοι στην Αττική αμείβονται με λιγότερα από 470 ευρώ μεικτά κατά μέσο όρο, όπως δείχνουν και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΙΚΑ. Οσον αφορά τους εργαζόμενους οι οποίοι πληρώνονται με καθυστέρηση από έναν έως και έξι μήνες, εκτιμώνται σε τουλάχιστον 300.000, καθώς το πανελλαδικό ποσοστό υπολογίζεται –ανεπίσημα καθώς επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν– σε τουλάχιστον 20%. Οι απώλειες των θέσεων εργασίας οφείλονται κυρίως στην κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Τρεις δείκτες αποδεικνύουν τι ακριβώς συνέβη: 1. Ολόκληρο το 2013 εκδόθηκαν 3.675 οικοδομικές άδειες στην Αττική για την ανέγερση κτισμάτων συνολικής επιφάνειας 560.900 τετραγωνικών μέτρων. Τον Δεκέμβριο του 2009 (και ενώ η κρίση στην οικοδομή είχε ξεσπάσει πολύ νωρίτερα) οι άδειες ήταν 15.347 και αντιστοιχούσαν σε 3.255.600 τετραγωνικά. 2. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Αττική ανήλθαν σε 144.586 το 2007, χρονιά ρεκόρ για τις πωλήσεις Ι.Χ. καθώς σε ολόκληρη τη χώρα κυκλοφόρησαν 279 χιλιάδες καινούργια αυτοκίνητα. Ολόκληρο το 2013 οι πωλήσεις έπεσαν κάτω από τις 28.000, καθώς σε ολόκληρη τη χώρα διατέθηκαν περίπου 56.000 οχήματα. 3. Οι εκτιμήσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου κάνουν λόγο για περισσότερα από 65.000 «λουκέτα» επιχειρήσεων μόνο στα στενά όρια της Αττικής, με το ποσοστό των εταιρειών που ανέστειλαν δραστηριότητα να ανέρχεται κοντά στο 30%. Η Αττική συγκεντρώνει περίπου τη μισή οικονομική δραστηριότητα της χώρας (δείγμα του υδροκεφαλισμού όπως επίσης και το γεγονός ότι στην πρωτεύουσα έχει συγκεντρωθεί περίπου το 40% του πληθυσμού). Μεγάλα τα μεγέθη, μεγάλες και οι ζημίες που προκάλεσε η ύφεση. Η επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι το περιφερειακό ΑΕΠ υποχώρησε κοντά στα 90 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου όσο ήταν και το 2005. Προς το παρόν, η ΕΛΣΤΑΤ έχει ανακοινώσει επίσημα τα στοιχεία του 2011 που δείχνουν απώλειες 10 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε μόλις μία διετία (από 110,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009 σε 100,3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011). Μεγάλη μείωση των αποταμιεύσεων Με δεδομένη την ύφεση του 2012 και του 2013, η πρόβλεψη για περιφερειακό ΑΕΠ κοντά στα 90 δισ. ευρώ για το 2013 είναι σχετικά ασφαλής. Τι σημαίνουν αυτά τα μεγέθη σε όρους κατά κεφαλήν; Η Αττική ήταν (και παραμένει) ο δεύτερος πλουσιότερος νομός της χώρας σε όρους κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετά τη Βοιωτία. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 27.443 ευρώ στο τέλος του 2009, υποχώρησε στα 25.224 ευρώ στο τέλος του 2011 και πλέον εκτιμάται στα επίπεδα των 22.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι μέσες απολαβές συρρικνώθηκαν κατά τουλάχιστον 20%. Οι μειώσεις των εισοδημάτων και οι απώλειες θέσεων εργασίας οδήγησαν και σε συρρίκνωση των αποταμιεύσεων. Το ρεκόρ για την Ελλάδα καταγράφηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας τον Δεκέμβριο του 2009. Τότε, όλοι οι Ελληνες μαζί είχαμε κατορθώσει να τοποθετήσουμε στις τράπεζες 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εξ αυτών, τα 133 δισ. ευρώ –δηλαδή πάνω από τα μισά– ανήκαν στους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Και μετά η κρίση βάθαινε. Οι Ελληνες γενικώς έχασαν (και κάποιοι φυγάδευσαν στο εξωτερικό) περίπου 74,3 δισ. ευρώ (τον Δεκέμβριο του 2013, οι καταθέσεις υποχώρησαν στα 163,2 δισ. ευρώ). Μόνο στα γεωγραφικά όρια της Αττικής, οι αναλήψεις έφτασαν στα 52 δισεκατομμύρια ευρώ. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772881/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/o-akrivos-logariasmos-ths-e3aetoys-krishs-gia-to-lekanopedio-ths-attikhs

Η πράσινη / περιβαλλοντική αγορά στην Ε.Ε. απασχολεί 3,4 εκατομμύρια άτομα, αποτελεί 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ με ετήσιο κύκλο εργασιών 319 δισ. ευρώ και συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής αγοράς με μεγάλη συνεισφορά στο σύνολο των καθαρών τεχνολογιών τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας με την ιδιαίτερη ανάπτυξη του φωτοβολταϊκού τομέα των τελευταίων ετών, έφτασε στην κορύφωση το 2013 (στη δεύτερη θέση διεθνώς), όσον αφορά τη συμβολή των φωτοβολταϊκών στη συνολική κατανάλωση ενέργειας (6,7% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης) και στην πέμπτη, όσον αφορά την κατά κεφαλήν εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών. Το σύνολο των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά την περίοδο 2008 - 2013 ήταν της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις παρήγαγαν το 0,84% του ΑΕΠ το 2013, με 40% εγχώρια προστιθέμενη αξία, σημαντικά έσοδα από ΦΠΑ και φόρους στο κράτος, καθώς και δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας. Είναι δεδομένο ότι επενδυτικές πρωτοβουλίες από τον ιδιωτικό τομέα είναι το κλειδί στην οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα φέτος. Δυστυχώς, η ασυνεπής πολιτική της χώρας στον τομέα των ΑΠΕ και ειδικά όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά, σταμάτησε πρόσφατα τις επενδύσεις και δημιούργησε μείζον πρόβλημα στους υφιστάμενους επενδυτές. Η ίδια η πολιτεία είχε θέσει τους κανόνες παραγωγής και αποζημίωσης των παραγωγών φωτοβολταϊκών στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης», βασισμένη σε ένα στρεβλό σύστημα υπολογισμού του κόστους παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας και χωρίς οικονομικό προγραμματισμό για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Στη συνέχεια, λόγω των ελλειμμάτων που δημιουργήθηκαν στον ΛΑΓΗΕ, επιβλήθηκαν αρχικά με τον ν. 4093/2013 φόροι 25% - 30% στις τιμές πώλησης και στη συνέχεια με τον πρόσφατο ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών –σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%– και παράλληλα «αναδρομική» υποχρέωση έκπτωσης που προσεγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013. Πέραν αυτού με τις νέες ρυθμίσεις πλήττονται και τιμωρούνται όσες επενδύσεις έχουν υπαχθεί και επιδοτήθηκαν από τον αναπτυξιακό νόμο, αφού μετά τις πολύχρονες γραφειοκρατικές διαδικασίες, τους ελέγχους και τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι επιχειρήσεις για να υπαχθούν σε αυτόν, με τις νέες μειωμένες ταρίφες (στις περισσότερες των περιπτώσεων) όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν σε σχέση με όσες δεν επιδοτήθηκαν, αλλά ζημιώθηκαν. Με τον τρόπο αυτό, το κατά τα άλλα διψασμένο για επενδύσεις ελληνικό κράτος ανατρέπει πλήρως υπογεγραμμένες συμβάσεις, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις φωτοβολταϊκών (στην πλειοψηφία τους πολύ μικρές επιχειρήσεις) σε οικονομική δυσχέρεια, αφού από τη μια βρίσκονται αντιμέτωπες με το τραπεζικό σύστημα που απαιτεί τόκους και τοκοχρεολύσια υπολογισμένα με βάση το αρχικό επιχειρησιακό σχέδιο της επένδυσης, ενώ από την άλλη το ίδιο το κράτος απαιτεί καταβολή ΦΠΑ και φόρων ακόμη και για έσοδα που ουδέποτε εισπράχθηκαν. Παράλληλα (σε μια κρίσιμη για τις επενδύσεις περίοδο) διαταράσσει τη σταθερότητα στο επενδυτικό πλαίσιο (και την αρχή της συνέχειας του κράτους), που ενώ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την προσέλκυση των επενδύσεων, στη χώρα μας φαίνεται να υιοθετείται μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων. Δεδομένο είναι ότι κανένας επενδυτής ή ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών δεν έχει ευθύνη για τις τιμές αποζημίωσης που είχαν δοθεί ως κίνητρο από την πολιτεία, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για παραγωγή καθαρής ενέργειας από ΑΠΕ. Αντίθετα, εμπιστεύτηκε το ελληνικό κράτος και αποτίμησε την επένδυσή του με βάση τους όρους που αυτό υποτίθεται ότι εγγυήθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Το κράτος όμως επέδειξε τη, δυστυχώς, συνήθη πρακτική αναξιοπιστίας και αθέτησης των υποχρεώσεών του, τροποποιώντας μονομερώς ουσιαστικά τους όρους της επένδυσης. Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν το New Deal με τη μονομερή υποχρεωτική αλλαγή των όρων των υπογεγραμμένων συμβάσεων και τις αντίστοιχες περικοπές –πέραν της ενδεχόμενης διευθέτησης του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ– θα έχει συνολικά θετική οικονομική συμβολή στην οικονομία. Εικάζεται ότι, αν συνυπολογίσει κανείς το κόστος των χαμένων υφιστάμενων (αλλά και δυνητικά νέων) θέσεων εργασίας, τον ΦΠΑ από τη μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων (και από τη μη δημιουργία νέων επιχειρήσεων), αλλά και τα φορολογικά έσοδα από τα κέρδη 20 - 25 ετών λειτουργίας των επενδύσεων, το αποτέλεσμα για την οικονομία θα είναι αρνητικό. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το έμμεσο κόστος –της ίσως σημαντικότερης επίπτωσης– από το μήνυμα που δίδεται στους διεθνείς και Ελληνες επενδυτές για την έλλειψη συνέπειας και την αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, που δεν τιμά τις συμβάσεις που υπογράφει και αδικεί όσους υπάγονται στις ευεργετικές διατάξεις του αναπτυξιακού νομού, πράγμα που θα έχει επίπτωση σε κάθε είδους δυνητική επένδυση στη χώρα μας. Θα πρέπει άμεσα να γίνει μια τέτοια συνολική, ολιστική αποτίμηση του «New Deal» για να τεκμηριωθούν και οικονομικά οι όποιες διορθωτικές κινήσεις προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των αδικιών και της ασυνέπειας. Παράλληλα να γίνουν οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να περιοριστεί η ήδη προκληθείσα ζημιά στην οικονομία. Μια φιλική στις επενδύσεις κυβέρνηση πρέπει να σηματοδοτεί έμπρακτα ότι οι πρακτικές του παρελθόντος, που συχνά παρεμπόδιζαν ή σταματούσαν τις ιδιωτικές επενδύσεις και καταδείκνυαν ασυνέχεια, ασυνέπεια και αναξιοπιστία, δεν θα υπάρχουν πια στη νέα, υγιή Ελλάδα με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που θα εξασφαλίζει σε ορίζοντα τουλάχιστον 10 ετών το φιλικό προς τους επενδυτές πλαίσιο και το σταθερό και ξεκάθαρο οικονομικό περιβάλλον. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΑΒΩΣΗΣ* * Επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772897/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-to-new-deal-gia-tis-ape-kai-oi-ependyseis-sthn-ellada

Η Επιτροπή της Unesco, ανακοίνωσε σήμερα στη Ντόχα, πως τα Μονοπάτια των Ινκας, η ιστορική πόλη της Τζέντα, το εργοστάσιο Βαν Νέλε στο Ρότερνταμ, το μεταξουργείο της Τομιόκα (Ιαπωνία) εντάχθηκαν στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Τα Μονοπάτια των Ινκας, αριστούργημα της προϊσπανικής μηναχικής, συνδέουν σήμερα το Περού, τη Χιλή, την Κολομβία, το Εκουαδόρ, την Αργεντινή και τη Βολιβία, κατασκευάσθηκαν σε μία περίοδο 2.000 ετών και ορισμένες φορές καταλήγουν σε υψόμετρο 5.000 μετρών. Η Τζέντα υπήρξε από τον 7ο αιώνα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια των εμπορικών δρόμων του Ινδικού Ωκεανού. Εκεί έφθαναν τα εμπορεύματα που προορίζονταν για τη Μέκκα. Το εργοστάσιο Βαν Νέλε, ένα από τα αριστουργήματα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα, κατασκευάσθηκε το 1920 κατά μήκος ενός από τα κανάλια του Ρότερνταμ, ενώ το μεταξουργείο της Τομιόκα ιδρύθηκε το 1872 στη Γκούνμα, βορειο-δυτικά του Τόκιο, συμβολίζει την είσοδο της Ιαπωνίας στον σύγχρονο βιομηχανικό κόσμο. Πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=208927

Σε μια χώρα που ο πληθυσμός της είναι 1,3 δις. άνθρωποι δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μια πόλη της έχει τόσους κατοίκους όσο μιας ολόκληρης χώρας. Πρόσφατα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το αρμόδιο γραφείο του Πεκίνου δείχνουν ότι ο πληθυσμός της πρωτεύουσας της Κίνας αυξήθηκε σχεδόν κατά μισό εκατομμύριο κατοίκους το 2013 φθάνοντας τα 21,15 εκατ. Οσο δηλαδή σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της Αυστραλίας! Σύμφωνα με τα στοιχεία διαπιστώνεται επίσης ότι στην πόλη του Πεκίνου βρήκαν «σπίτι» περισσότεροι από 8 εκατομμύρια μετανάστες οι οποίοι σήμερα αποτελούν περίπου το 40% του γενικού πληθυσμού. Τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα μέσα στη χρονιά από το αρμόδιο γραφείο της Σαγκάης εμφανίζουν αύξηση του γενικού πληθυσμού κατά περίπου 350.000 (σχεδόν όλος ο πληθυσμός της Βόρειας Κορέας) συμπεριλαμβανομένων περίπου 10 εκατομμυρίων μεταναστών. Τεχνικά η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της χώρας είναι η περιφέρεια Chongqing με πληθυσμό πάνω από 29,7 εκατομμύρια. Το Chongqing καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση στην ύπαιθρο και συγκεκριμένα πέντε φορές μεγαλύτερη απ’ ότι το Πεκίνο και 13 φορές μεγαλύτερη από την Σαγκάη. Μοιάζει, δηλαδή, περισσότερο με μια πόλη παρά με μια επαρχία της Κίνας. Πρόβλημα η στέγαση Εκτός από το μεγάλο «αγκάθι» του υπερπληθυσμού αλλά και της μόλυνσης του περιβάλλοντος ένα ακόμη «σκόπελο» που πρέπει να ξεπεράσει η χώρα είναι η στέγαση των δισεκατομμυρίων ντόπιων και μεταναστών κατοίκων. Αν και οι κατασκευές νεόδμητων κατοικιών μειώθηκαν τους πρώτους πέντε μήνες του έτους κατά 19% σε σχέση με πέρυσι, παρουσιάζοντας πρώτη φορά πτώση σε δυο χρόνια, άνθρωποι της αγοράς μιλούν για σταδιακή βελτίωση του real estate. Μιας αγοράς με πολλές προοπτικές, αλλά και με πολλές «παγίδες» όπως αναφέρουν. Ο τομέας των ακινήτων, αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 15% της οικονομίας της Κίνας και επηρεάζει έμμεσα περίπου 40 ακόμη τομείς. «Αν η αγορά ακινήτων συνεχίσει να είναι ‘παγωμένη’ οι αρχές θα πρέπει να καταβάλλουν μεγαλύτερες προσπάθειες για να διαχειριστούν μια ευρύτερη οικονομική επιβράδυνση» λέει ο Lv Fengyong, ερευνητής στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών (CASS) σε «δεξαμενή σκέψης» (think-tank) που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Πεκίνο. Ο επενδυτικός οίκος Moody’s τον περασμένο μήνα μείωσε τις προοπτικές για τον κλάδο των ακινήτων στην Κίνα σε «αρνητικές» (negative) από «σταθερές» (stable) σημειώνοντας παράλληλα επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των πωλήσεων. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Mia_poli_oso_mia_chora_/#.U6QWO_l_tc8

Προσλήψεις θα πραγματοποιήσει το επόμενο διάστημα ποσοστό άνω του 40% των εταιρειών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας «Δείκτης Τάσεων Αγοράς Εργασίας» που πραγματοποίησε το τμήμα Εφαρμοσμένης Έρευνας και Καινοτομίας του ALBA Graduate Business School at the American College of Greece. Η έρευνα για το 2014 διεξήχθη κατά το χρονικό διάστημα Φεβρουάριος-Μάιος 2014 και όπως προέκυψε, μόνο το 14% των επιχειρήσεων του δείγματος ενδέχεται να προβεί σε μείωση του εργατικού δυναμικού το επόμενο εξάμηνο (28% το προηγούμενο εξάμηνο). Το 41,5% των εταιρειών θα πραγματοποιήσει προσλήψεις. Το 44,4% δε θα προβεί σε καμία ενέργεια. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ποσοστό 36,6% των εταιρειών θα δώσει αυξήσεις έως 3% μέσα στο 2014. Άνοδος της τάξης του 60% στις ενέργειες προσέλκυσης και επιλογής προσωπικού αναμένεται στον κλάδο των Υπηρεσιών, ενώ υψηλά ποσοστά αναμένουν οι Κατασκευαστικές, οι Φαρμακευτικές και οι εταιρείες Τουρισμού. Οι υπόλοιποι κλάδοι προσδοκούν άνοδο στις ενέργειες πρόσληψης νέων εργαζομένων 20-35%. Και σε αυτό το εξάμηνο συνεχίζεται η προτίμηση των επιχειρήσεων προς τα νεαρά στελέχη/ αποφοίτους (49,6%). Όσες εταιρείες προχωρήσουν σε προσλήψεις θα στραφούν κυρίως στους τομείς των πωλήσεων, της εξυπηρέτησης πελατών, της πληροφορικής και του μάρκετινγκ. Οι διαδικτυακοί τόποι αναζήτησης εργασίας παραμένουν για τις εταιρείες η πιο δημοφιλής μέθοδος προσέλκυσης και αναζήτησης προσωπικού. Ακολουθούν, η ενδο-εταιρική αναζήτηση για εσωτερική κάλυψη θέσεων, οι εταιρικές βάσεις βιογραφικών, τα εταιρικά websites και η μέθοδος αναζήτησης που σχετίζεται με το κοινωνικό περιβάλλον των εργαζομένων (από στόμα σε στόμα). Η αναζήτηση προσωπικού μέσω των κοινωνικών δικτύων έχει αυξηθεί ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια. Οι δύο πιο επιτυχημένες μέθοδοι σε σχέση με το πλήθος των εταιριών που την χρησιμοποίησαν είναι οι headhunters και τα επαγγελματικά περιοδικά. Σύμφωνα με την έρευνα, το 63% των εταιρειών χρησιμοποιεί τις συνεντεύξεις ως το βασικό εργαλείο επιλογής προσωπικού, ενώ το 26,7% χρησιμοποιεί και άλλα εργαλεία όπως ψυχομετρικά τεστ και τεστ δεξιοτήτων (Η/Υ, ξένων γλωσσών κλπ) το 13,9% τα ψυχομετρικά τεστ και τα τεστ δεξιοτήτων όμως παρουσιάζονται ως πιο αποτελεσματικά εργαλεία επιλογής προσωπικού συγκριτικά με τις συνεντεύξεις. Πάντως, ποσοστό 57,8% των εταιρειών δηλώνει ότι έχει επηρεαστεί πολύ ή και δραματικά από την οικονομική κρίση. Μόνο το 2,2% των εταιρειών δηλώνει ότι έχει μείνει τελείως ανεπηρέαστο. Μία στις δύο εταιρείες μείωσε συνολικά τους μισθούς από το 2009 μέχρι σήμερα έως 5%. Το 38,3% των εταιρειών μείωσε 5-20% τους μισθούς ενώ το 14,1% έκανε περικοπές πάνω από 20%. Οι μειώσεις ήταν συχνότερες και μεγαλύτερες σε μεσαία και υψηλόβαθμα στελέχη. Το τελευταίο εξάμηνο μόνο, το 28,9% των εταιρειών έχει προβεί σε απολύσεις ενώ το 28,1% έχει μειώσει μισθούς, ποσοστά μειωμένα συγκριτικά με το 2013. Ποσοστό 25% των εταιρειών θεωρεί πιθανό ή πολύ πιθανό να μειώσει την εκπαίδευση των εργαζομένων τους, ενώ το 15,3% θα προβεί σε μειώσεις μισθών (ποσοστό μειωμένο συγκριτικά με προηγούμενα έτη. Το 4,7% μόνο των εταιρειών σκέφτεται να μετεγκαταστήσει τμήμα ή ολόκληρη την εταιρεία στο εξωτερικό. Πέρα από τους μισθούς που μειώθηκαν στο υπάρχον προσωπικό οι μισθοί των νέων υπαλλήλων που προσλαμβάνονται τώρα, είναι επίσης μειωμένοι στο 72,7% των εταιρειών που απάντησαν στην έρευνα. Τα νέα επίπεδα μισθών είναι έως και 20% χαμηλότερα στο 80,9% των περιπτώσεων. Ποσοστό 55,3% είναι διατεθειμένο να επαναφέρει τους μισθούς στα επίπεδα προ κρίσης, αλλά στην πλειοψηφία τους οι εταιρείες δεν γνωρίζουν πότε θα το κάνουν αυτό. Μόνο ένα 10% του συνόλου των εταιρειών σκοπεύει να επαναφέρει τους μισθούς στα επόμενα 2 χρόνια. Η πλειοψηφία των εταιρειών δεν έχει μετατρέψει εργασιακές συμβάσεις από πλήρη απασχόληση σε μερική ή ωρομίσθια (78,7%). Το 62,8% των εταιρειών του δείγματος δεν προσλαμβάνει με τον κατώτατο μισθό που ορίζεται από την Νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ενώ το 30,5% των εταιρειών έχει χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ «Επιταγή Εισόδου στην Αγορά Εργασίας για ανέργους νέους έως 29 ετών». Οι εταιρείες κυρίως έχουν καταφέρει να μειώσουν τα λειτουργικά τους έξοδα και να βελτιώσουν τα κέρδη τους, παρατηρείται όμως μείωση στην αφοσίωση του προσωπικού και στην αποδοτικότητά του κυρίως στον κλάδο των υπηρεσιών. Μία στις δύο εταιρείες προσπάθησε να αντισταθμίσει με άλλους τρόπους ή άλλες παροχές, τη μείωση των μισθών. Πηγή: http://web.tee.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B9/

Το διεθνές πρότυπο Accessibility pass για την πιστοποίηση της προσβασιμότητας σε ξενοδοχεία, που αποτελεί παγκόσμια εφαρμογή, παρουσιάστηκε χθες για πρώτη φορά στην Αθήνα. Το πρότυπο πιστοποιεί την προσβασιμότητα υποδομών και υπηρεσιών των ξενοδοχείων καθώς και την ικανότητα των εργαζομένων σε αυτά να εξυπηρετούν τα άτομα τρίτης ηλικίας αλλά και άτομα με αναπηρία. Ολοκληρώθηκε δε, έπειτα από δύο χρόνια διαδικασιών από την ελληνικών συμφερόντων εταιρεία PeopleCert με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης. Για την επίβλεψη της ποιότητας του προτύπου και την επικύρωση νέων εκδόσεων έχει συσταθεί ανεξάρτητη συμβουλευτική επιτροπή, αποτελούμενη από ειδικούς στον χώρο του προσβάσιμου τουρισμού διεθνώς, στην οποία μεταξύ άλλων συμμετέχουν ο διευθυντής Ερευνών του Κέντρου δρ Ευάγγελος Μπεκιάρης και ο σύμβουλος Τουρισμού και τέως γ.γ. του υπ. Τουρισμού, Ιωάννης Αγγλος. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης ο γενικός διευθυντής της PeopleCert, Κωνσταντίνος Κεσεντές, ανέφερε ότι το πρότυπο υποστηρίζεται από 18 φορείς σχετικούς με την προσβασιμότητα σε 9 ευρωπαϊκές χώρες. Ξεκίνησε πιλοτικά η εφαρμογή Η εφαρμογή του έχει ήδη ξεκινήσει πιλοτικά στην Ελλάδα με την πιστοποίηση 19 ξενοδοχείων και 164 εργαζομένων τους. Για την PeopleCert σημείωσε ότι διαθέτει 129 εργαζομένους και 1.000 εξωτερικούς συνεργάτες. Επιπλέον, έχει πραγματοποιήσει 3,5 εκατ. εξετάσεις πιστοποίησης σε 22 γλώσσες. Τον τελευταίο χρόνο έχει διοργανώσει εξετάσεις σε 110 χώρες. Μιλώντας στην εκδήλωση, η υπουργός Τουρισμού, Ολγα Κεφαλογιάννη, αναφέρθηκε στη σημασία της πιστοποίησης Accessibility pass για την προσβασιμότητα στα ξενοδοχεία. Παράλληλα, η κ. Κεφαλογιάννη σημείωσε ότι το υπουργείο Τουρισμού εξετάζει κάθε πιθανή χρηματοδοτική παρέμβαση με ευρωπαϊκούς πόρους για την αναβάθμιση των υποδομών των ξενοδοχείων που θα θελήσουν να αποκτήσουν το σήμα προσβασιμότητας. Πηγή: http://www.inewsgr.com/2/pistopoiitiko-prosvasimotitas-se-xenodocheia.htm - Έντυπη έκδοση Καθημερινή

Σε δημόσια διαβούλευση έως τις 20 Ιουνίου τέθηκε το σχέδιο νόμου του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την ελεύθερη διάθεση των εγγράφων και δεδομένων του δημόσιου τομέα, με το οποίο η Ελλάδα συμμορφώνεται με κοινοτική οδηγία. «Τα ανοικτά δεδομένα είναι βασικός πυλώνας του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την ανοικτή διακυβέρνηση, καθώς και της διεθνούς συνεργασίας του Open Government Partnership (OGP). Μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο διαφάνειας και να ενισχύσουν σημαντικά την αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας» δήλωσε η υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Εύη Χριστοφιλοπούλου. Σύμφωνα με το υπουργείο, η διάθεση των δεδομένων αφενός ενισχύει τη διαφάνεια, αφετέρου δημιουργεί ευκαιρίες ανάπτυξης εφαρμογών λογισμικού. Η διάθεση των δεδομένων του Δημοσίου γίνεται πάντως με σεβασμό στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και των θεσμικών εγγυήσεων. Βασικά σημεία της νομοθετικής παρέμβασης είναι: Η νομοθέτηση της αρχής τής εξ ορισμού ανοικτής διάθεσης των δεδομένων/πληροφοριών που κατέχει ο δημόσιος τομέας (opendata by default), που σημαίνει ότι τυχόν εξαιρέσεις από τον κανόνα της ανοικτής διάθεσης επιτρέπονται μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπει ο νόμος και πρέπει να αιτιολογούνται ειδικά από τον δημόσιο φορέα. Η διάθεση δεδομένων του δημοσίου τομέα σε δικτυακό τόπο, και μάλιστα σε ανοικτό μηχαναγνώσιμο μορφότυπο με ανοιχτά πρότυπα. Τα δεδομένα αυτά επιδέχονται επεξεργασίας και επομένως παρέχουν ασφαλές έδαφος για την ανάπτυξη εφαρμογών προστιθέμενης αξίας. Πηγή: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231325357

Η προμήθεια και πώληση ενεργειακών προϊόντων και υπηρεσιών (και όχι μόνο ηλεκτρικής ενέργειας), καθώς και η εκμετάλλευση ή διαχείριση πλοίων, θα περιληφθούν στους σκοπούς της ΔΕΗ με τις αλλαγές στο καταστατικό της εταιρείας που προωθούνται προς έγκριση από την προσεχή γενική συνέλευση των μετόχων. Σύμφωνα με τις προτεινόμενες αλλαγές, στους σκοπούς της ΔΕΗ περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: Η προμήθεια καθώς και η πώληση ηλεκτρικής ενέργειας και ενεργειακών προϊόντων και υπηρεσιών, η εξόρυξη, η παραγωγή, η προμήθεια και η πώληση ενεργειακών πρώτων υλών, η εκμετάλλευση ή διαχείριση ιδιόκτητων πλοίων ή πλοίων ανηκόντων σε τρίτους, υπό ελληνική ή ξένη σημαία με αποκλειστικό σκοπό τη μεταφορά υγρών καυσίμων. Η άσκηση εμπορικής και βιομηχανικής δραστηριότητας στον τομέα των τηλεπικοινωνιών παραμένει στους σκοπούς, αν και η ΔΕΗ έχει αποχωρήσει από τη συγκεκριμένη αγορά. Προστίθεται ακόμη η δυνατότητα συμμετοχής σε διαγωνισμούς Συμβάσεων Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Η συνέλευση πρόκειται να συνεδριάσει στις 20 Ιουνίου και εκτός από τις αλλαγές στο καταστατικό αναμένεται να εγκρίνει τη μη διανομή μερίσματος για τη χρήση του 2013 που έκλεισε με ζημιές 86 εκατ. ευρώ. Πηγή: http://www.kerdos.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/99127-%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%B7-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1

Στην δημοσιότητα σας δίνει σήμερα το ypodomes.com τους νέους ενημερωμένους χάρτες για το Μετρό της Αθήνας. Πρόκειται για 4 χάρτες, ένα για κάθε γραμμή με λεπτομέρειες, συνδέσεις με άλλες γραμμές ή άλλα μέσα και χρήσιμες πληροφορίες. Ας δούμε αναλυτικά τους 4 χάρτες: ΓΡΑΜΜH 1 ΠΕΙΡΑΙΑΣ-ΚΗΦΙΣΙΑ Σε αυτό το χάρτη θα δούμε τους 24 σταθμούς της γραμμής 1 αλλά και τον μελλοντικό σταθμό ΚΑΜΙΝΙΑ. Επίσης επισημαίνεται η υπογειοποίηση της γραμμής στο τμήμα Φάληρο-Πειραιάς. Πατήστε πάνω στο χάρτη για να τον δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος. ΓΡΑΜΜΗ 2 ΑΝΘΟΥΠΟΛΗ-ΙΛΙΟΝ Σε αυτό το χάρτη θα δούμε τους 20 σταθμούς της γραμμής 2 αλλά και τις δύο μελλοντικές επεκτάσεις προς Ίλιον και Γλυφάδα. Υπενθυμίζουμε πως πρόσφατα στην γραμμή 2 εντάχθηκαν οι επεκτάσεις Άγιος Αντώνιος-Ανθούπολη και Άγιος Δημήτριος-Ελληνικό. Πατήστε πάνω στο χάρτη για να τον δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος. ΓΡΑΜΜΗ 3 ΑΙΓΑΛΕΩ-ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Σε αυτό το χάρτη βλέπουμε τους 20 σταθμούς της γραμμής 3, την υπό παράδοση επέκταση προς ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ, την επέκτασηη μέχρι το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ στον Πειραια που είναι υπό κατασκευή και προβλέπεται η ολοκλήρωση της το 2017. Πατήστε πάνω στο χάρτη για να τον δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος. ΓΡΑΜΜΗ 4 ΠΕΡΙΣΣΟΣ-ΑΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ-ΜΑΡΟΥΣΙ-ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ Σε αυτό το χάρτη βλέπουμε την γραμμή 4, χωρισμένη ανά τμήματα. Με έντονο πορτοκαλί το πρώτο τμήμα ΆΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ-ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ενώ με διαφορετικούς χρωματισμούς ακολουθούν τα τμήματα ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ-ΜΑΡΟΥΣΙ, ΑΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ-ΠΕΡΙΣΣΟΣ και ΜΑΡΟΥΣΙ-ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ. Δεν περιλαμβάνεται ο κλάδος ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ- ΑΝΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ καθώς πιθανότατα θα αποτελέσει την νέα 5η γραμμή του Μετρό της πόλης. Πατήστε πάνω στο χάρτη για να τον δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος. ΔΙΚΤΥΟΙ ΜΕΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ Δείτε την απεικόνιση όλων των παραπάνω σε ένα χάρτη. Όλες οι γραμμές, οι διασυνδέσεις με τις άλλες γραμμές και τα άλλα μέσα. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/statheri-troxia/metro/athinas/item/21751-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-ypodomescom

*Η είδηση αφορά τον τομέα των νομικών και όχι των μηχανικών* Το διοικητικό συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων αποφάσισε τη παράταση της προθεσμίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών έτους 2014 Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ), κατά την συνεδρίαση του τη Πέμπτη 19/2/2015, έκανε δεκτή κατά πλειοψηφία, την εισήγηση της Διοικούσας Επιτροπής του Τομέα Ασφάλισης Νομικών και παρατείνει έως τις 30 Απριλίου 2015, την προθεσμία καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών του έτους 2014 για όλους τους τομείς ασφάλισης της Τομέα Νομικών(Ταμείο Νομικών, ΤΕΑΔ, ΤΠΔΑ κλπ), χωρίς έννομες συνέπειες για τους ασφαλισμένους και τους εργοδότες. Πηγή: http://oenet.gr/%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC/item/27573-%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CF%8E%CE%BD-2014

Τις προβλέψεις της για τον κλάδο της ενέργειας με ορίζοντα το έτος 2035 κατέγραψε η ΒΡ στην ετήσια έκθεσή της με τίτλο «Energy Outlook 2035». Όσον αφορά την Ευρώπη, ση φετινή έκθεση η ΒΡ διατυπώνει την πρόβλεψη ότι θα γίνει ως το 2035 η οικονομία με την χαμηλότερη ενεργειακή ένταση παγκοσμίως, ξεπερνώντας την Αφρική από το 2027 και μετά. Η πρωτογενής ενεργειακή κατανάλωση της Ευρώπης προβλέπεται να μειωθεί κατά 6% ως το 3035, δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1984, μέσω των προσπαθειών για εξοικονόμηση ενέργειας. Όσον αφορά το ενεργειακο μείγμα, από 29% θα προσφέρει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, ενώ οι ΑΠΕ θα ξεπεράσουν τον άνθρακα και θα συνεισφέρουν 18%. Ο τομέας του ηλεκτρισμού είναι ο μόνος που θα σημειώσει αύξηση της ζήτησης με 7% ως το 2035, ενώ οι μεταφορές θα υποστούν μείωση 14% και η βιομηχανία 9%. Οι ΑΠΕ αναμένεται να αναπτυχθούν κατά 136% από το 2013 ως το 2035 και το αέριο κατά 15%, ενώ ο άνθρακας θα περιοριστεί κατά 54% και το πετρέλαιο κατά 23%. Στον τομέα της παραγωγής, η πρωτογενής παραγωγή της Ευρώπης θα περιοριστεί κατά 5% στην περίοδο που εξετάζεται. Αυτή του άνθρακα θα υποχωρήσει κατά 55%, του πετρελαίου κατά 43% και του αερίου κατά 45%. Οι ενεργειακές εισαγωγές της Γηραιάς Ηπείρου θα μειωθούν κατά 6% με αυτές του πετρελαίου να υποχωρούν κατά 20%, ενώ αυτές του αερίου θα αυξηθούν κατά 45%. Σημειώνεται, επίσης, ότι μέχρι το 2035, η Ευρώπη θα προμηθεύεται αέριο από πολλούς διαφορετικούς παραγωγούς. Οι εισαγωγές LNG θα τριπλασιαστούν από το 9% της ζήτησης στο 30%. Τέλος, οι εκπομπές ρύπων θα μειωθούν κατά 25%. Πηγή: http://www.energypress.gr/news/BP:-Poy-tha-brisketai-h-Eyrwph-energeiaka-to-2035

Προστασία της κύριας κατοικίας από τους πλειστηριασμούς αλλά με τρία κριτήρια, θα προβλέπουν οι διατάξεις του νομοσχεδίου της Κυβέρνησης, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή αύριο Πέμπτη 19/2. Η σχετική σχετική ρύθμιση αναμένεται να κατατεθεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από τον υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, κ. Γ. Σταθάκη. Η ρύθμιση θα προβλέπει ότι, για να προστατεύεται ο δανειολήπτης από τον πλειστηριασμό θα πρέπει να συνδυάζει τρία κριτήρια. Το πρώτο αφορά το ύψος της συνολικής αξίας ακίνητης περιούσιας, το δεύτερο το ύψος του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματος και το τρίτο το ύψος των καταθέσεων του. Ωστόσο, τα ανώτατα όρια για τα κριτήρια αυτά δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά. Πληροφορίες, ωστόσο, θέλουν τα όρια αυτά να είναι πιο διευρυμένα από αυτά της διάταξης περί προστασίας από πλειστηριασμούς που έληξε στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου. Υπενθυμίζουμε ότι η προστασία αφορούσε αντικειμενική αξία πρώτης κατοικίας στα 200.000 ευρώ, οικογενειακό εισόδημα στα 35.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια με προσαυξήσεις σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τραπεζικές καταθέσεις μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ και συνολική κινητή και ακίνητη περιούσια η οποία να μην ξεπερνά τις 270.000 ευρώ. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=217&la=1&catid=198&artid=14617

Υπενθυμίζουμε την αλλαγή του άρθρου 1 Ν. 3213/2003 με τίτλο "Υπόχρεοι σε δήλωση περιουσιακής κατάστασης ". Το άρθρο 1 Ν. 3213/2003 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 222 Ν. 4281/2014 (ΦΕΚ 160 Α/8-8-2014) και ισχύει από 1-1-2015. Έτσι εφεξής δήλωση περιουσιακής κατάστασης - πόθεν έσχες υποβάλλουν για τον εαυτό τους, τις συζύγους και τα ανήλικα τέκνα τους, εκτός των άλλων και οι : -Πρόεδροι, τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη όλων των επιτροπών διαγωνισμών προμηθειών και παροχής υπηρεσιών του δημοσίου, εφόσον υπερβαίνουν το ποσό των 150.000 ευρώ καθώς και οι πρόεδροι και τα μέλη των επιτροπών διαγωνισμών έργων , εφόσον ο προϋπολογισμός του έργου υπερβαίνει τις 300.000 ευρώ. -Ο ιδιοκτήτης , οι εταίροι, οι βασικοί μέτοχοι, τα εκτελεστικά μέλη οργάνου διοίκησης και τα διευθυντικά στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων που συνάπτουν δημόσιες συμβάσεις έργου άνω των 300.000 ευρώ. Η δήλωση υποβάλλεται από τους υπόχρεους μέσα σε 90 ημέρες από την απόκτηση της ιδιότητάς τους . Τα μετέπειτα έτη η δήλωση υποβάλλεται κάθε χρόνο κατά το διάστημα της θητείας, της άσκησης δραστηριότητας ή της διατήρησης της ιδιότητας του υποχρεου και για 3 έτη μετά την απώλεια ή τη λήξη της ιδιότητας και το αργότερο μέσα σε 3 μήνες μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος. Πηγή: http://www.pedmede.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1822:300-000&catid=94:2013-03-31-19-07-28&Itemid=520&lang=el

Οκτώ από τα 14 μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ αναμένεται να διεκδικήσουν την προεδρία του Επιμελητηρίου, σε μια κούρσα που θα βγάλει νικητή μετα το καλοκαίρι. Και αυτό γιατί η παραίτηση Σπίρτζη θα πρέπει να διαβιβαστεί στην Αντιπροσωπεία και τότε θα ξεκινήσει ο χρόνος των 20 ημερών για την εκλογή του νέου προέδρου. Ο απερχόμενος πρόεδρος με την υποβολή της παραίτησης του στην Διοικούσα, ουσιαστικά δίνει χρόνο οργάνωσης στη διάδοχη κατάσταση, ένα χρόνο που χρειάζεται ώστε να διαμορφωθούν οι συμμαχίες και οι ισορροπίες που θα προτάξουν το νέο ρόλο που θα διεκδικήσει το ΤΕΕ στα νέα δεδομένα. Ο ίδιος ο απερχόμενος πρόεδρος διαχειριζόμενος το χαρτοφυλάκιο των αποκρατικοποιήσεων (δίκτυα και υποδομές) θα προτάξει τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην υλοποίηση αναπτυξιακών έργων που άπτονται τόσο της Χώρας όσο και την Πόλης. Ετσι ο Χρ. Σπίρτζης, καλείται από τη θέση του υπουργού να παίξει το ρόλο του αείμνηστου Κουλουμπή – επί Αν. Παπανδρέου- με τον καθ’ ύλην αρμόδιο στη διαχείριση τεχνικών ζητημάτων και το Επιμελητήριο σε ρόλο Συμβούλου της Κυβέρνησης, μια ισορροπία που την τελευταία διετία είχε διαρραγή. Σε ότι αφορά τα εσωτερικά του ΤΕΕ, τίθεται ζήτημα αναπλήρωσης της θέσης, η οποία ενδέχεται να παραμείνει κενή καθώς -σύμφωνα με τον κανονισμό- αντικατάσταση υφίσταται όταν υπάρχει πρόεδρος και όχι όταν αυτός έχει παραιτηθεί. Σε ότι αφορά τους «μονομάχους», η ΔΚΜ διαθέτει τουλάχιστον δύο υποψηφίους η ΔΗΣΥΜ τρείς, ενώ τη θέση αναμένεται να διεκδικήσουν και η κυρία Τόνια Μοροπούλου, ο κ. Αντιβαλίδης και φυσικά ο επικεφαλής της ΕΛΕΜ και νυν αντιπρόεδρος του ΤΕΕ κ. Θ. Σεραφίδης. Οπως όλα δείχνουν ο δρόμος των «συνομιλιών» θα είναι μακρύς, το τοπίο θολό και μόνος κερδισμένος ο νέος υπουργός που δεν θα έχει οργανωμένες βολές εκ των έσω… Πηγή: http://www.ered.gr/content/I_misi_Dioikousa_Epitropi_stin_koursa_diadochis_sto_TEE/#.VOGQ1_l_tB0

Σε έναν μικρό λόφο της βορειοδυτικής ακτής της νήσου Λέσβου και σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το Κάστρο της Μυτιλήνης είναι χτισμένο το γραφικό χωριό Πάμφιλα των 1.300 κατοίκων, το οποίο -όπως καταγράφει το 1850 ο Λέσβιος Σταυράκης Αναγνώστης- «ίσως έλαβε και φυλάττει μέχρι σήμερον το όνομα τούτο από της Παμφίλης Λεσβίας ποιητρίας, συγχρόνου της περιφήμου Σαπφούς». Απέναντι από το χωριό, ανατολικά και σε απόσταση μόλις 200 μέτρων βρίσκεται η ακατοίκητη βραχονησίδα των 65 στρεμμάτων, η Πάμφιλος, που πωλείται μέσω της μεσιτικής εταιρείας Vladi Private Islands στην τιμή των 800.000 ευρώ. Στην ιστοσελίδα της εταιρείας το νησί αναφέρεται ως «Μικρή Λέσβος» και η εκπρόσωπός της Σαμπίν Ρόλινγκερ δήλωσε ότι «είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό νησί. Τα νερά του είναι καθαρά και ήρεμα». Οπως έγραψε η βρετανική «Daily Mail», που συνέκρινε την τιμή πώλησης της βραχονησίδας με τη βρετανική κτηματαγορά, «πρόκειται για ευκαιρία, αφού με αυτά τα χρήματα βρίσκεις δυάρι στο Λονδίνο»! Εξ ανάγκης Ο σημερινός Λέσβιος ιδιοκτήτης της, ο Νίκος Σάλτας, δήλωσε στις 27-11-2014 στην ιστοσελίδα Lesvos report: «Δεν είμαι κάποιος Ελληνας κροίσος με νησί, όπως μπορεί να σκεφτεί κάποιος, όταν ακούσει ότι έχω στην ιδιοκτησία μου το νησί. Είμαι ένας απλός άνθρωπος που κληρονόμησα το νησί αυτό από πάππου προς πάππου, ήταν στην οικογένειά μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια και σήμερα οδηγήθηκα στο ξεπούλημά του, όπως συμβαίνει με τα πάντα πλέον στη χώρα μας, γιατί έτσι μας έχουν καταντήσει με τη δυσβάσταχτη φορολογία». Για την όμορφη βραχονησίδα η εφημερίδα της Λέσβου «Εμπρός» έγραψε στις 4-2-15 ότι Τούρκοι επιχειρηματίες, δείχνοντας το ενδιαφέρον τους για την αγορά, πήγαν στις 31 Ιανουαρίου 2015 «στη Λέσβο με ναυλωμένο learjet προερχόμενοι από την Κωνσταντινούπολη και συναντήθηκαν με μέλη της οικογένειας που έχει στην ιδιοκτησία της το μικρό νησί». Οπως με πληροφόρησε ο ιστορικός, ερευνητής και συγγραφέας Κώστας Καμπουρίδης, το νησάκι Πάμφιλος καταγράφεται στο οθωμανικό κατάστιχo φόρων Tapu Tahrir Defter 264 του έτους 1548, που φυλάσσεται στην Κωνσταντινούπολη, με την οθωμανική ονομασία «Baltaoglu», και μάλιστα οι τότε καλλιεργητές του μικρού νησιού απέδωσαν στον Οθωμανό φοροεισπράκτορα 80 άσπρα ως ετήσιο φόρο. Ιστορική αναδρομή Ο αρχιναύαρχος του οθωμανικού στόλου Μπαλτάογλου εστάλη το 1450 από τον σουλτάνο Μουράτ στη Λέσβο, όπου -σύμφωνα με τον ιστορικό William Miller- «οι άνδρες του απήγαγαν πάνω από 3.000 ανθρώπους, έσφαξαν πολλά κοπάδια, ισοπέδωσαν την ευδαίμονα πόλη Καλλονή και προκάλεσαν καταστροφές σε αξία μεγαλύτερη από 150.000 δουκάτα» (Essays on the Latin Orient, Cambridge 1921, σελ. 313). Ο ιστορικός του Βυζαντίου Λαόνικος Χαλκοκονδύλης γράφει για τον Μπαλτάογλου: «ο Παϊτόγλης Καλλιπόλεως, ύπαρχος επί Αμουράτου του νεωτέρου, επέδραμε στην Λέσβο και, αφού κατέστρεψε και εξανδραπόδισε την Καλλονή, “πόλιν της Λέσβου ευδαίμονα”, αναχώρησε εκεί από όπου εστάλη» (Απόδειξη Ιστοριών η Δεκάτη, Εκδοση Bekker, Βόννη 1843, σελ. 519). Στις 20 Απριλίου του 1453, ο Μπαλτάογλου δεν κατάφερε, παρά την υπεροπλία 145 πλοίων, να εγκλωβίσει στον Κεράτιο Κόλπο μία βυζαντινή γαλέρα και τρεις ιταλικές και γι’ αυτό ο Μωάμεθ τον έπαυσε από αντιναύαρχο. Ο ιστορικός του Βυζαντίου Μιχαήλ Δούκας, με αφορμή το παραπάνω επεισόδιο γράφει για τον Μπαλτάογλου: «Ο άνθρωπος εκείνος καταγόταν από το γένος των Βουλγάρων, ήταν μάλιστα γιος μιας αρχοντικής οικογένειας Μπογιάρων και ονομαζόταν Πάλδας. Είχε από πολύ καιρό υποδουλωθεί και απαρνηθεί την πατρική του πίστη, παραμένοντας κληρονομικός δούλος του Μεχμέτ. Ηταν το ίδιο πρόσωπο που, τέσσερα χρόνια πριν, είχε εισβάλει στη Λέσβο και είχε συλλάβει αμέτρητους αιχμαλώτους» (Βυζαντινοτουρκική Ιστορία, Εκδόσεις Κανάκη, Αθήνα 1997, σελ. 513). Το 1462, η Λέσβος που ήταν μέχρι τότε, επί 107 χρόνια, στην κατοχή των Γενουατών Γατελούζων, κατελήφθη από τον Μωάμεθ ύστερα από πολιορκία της πρωτεύουσας Μυτιλήνης. Από τα παραπάνω υποστηρίζω ότι η βραχονησίδα Πάμφιλος καταγράφηκε το 1548 στο οθωμανικό κατάστιχο με την ονομασία Baltaoglou, για να τιμηθεί ο Οθωμανός ναύαρχος Μπαλτάογλου, επειδή το 1450 αυτός πρώτος επέδραμε και κατέστρεψε την ευδαίμονα πόλη της Καλλονής, τρία χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης και 12 χρόνια πριν από την οθωμανική κατάκτηση της Λέσβου. Θέλω να ελπίζω ότι η όμορφη βραχονησίδα Πάμφιλος θα καταφέρει να αποφύγει την πώληση που επιβάλλουν στη χώρα μας οι δανειστές τοκογλύφοι και δεν θα μνημονεύεται ως «Μικρή Λέσβος» ή νησί του Baltaoglou, διατηρώντας το ιστορικό της όνομα, που θυμίζει την ποιήτρια Παμφίλη, τη μαθήτρια της Ερεσίας ποιήτριας Σαπφούς. Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/poleitai-istoria-logo-enfia

Σε εμμονή εξελίσσεται η πρόθεση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Οργανισμού Λιμένα Ελευσίνας (ΟΛΕ), Αθανάσιου Πέππα, για τη δημιουργία διαλυτηρίου πλοίων στην Ελευσίνα, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια να επαναλειτουργήσει το ανενεργό διαλυτήριο Μπακόπουλου στη θέση Καλυμπάκι και λίγες μόλις ημέρες πριν από την παράδοση του οργανισμού στη νέα του διοίκηση, η τωρινή διοίκηση του οργανισμού προχώρησε στην εκ νέου παραχώρηση 6 στρεμμάτων της Χερσαίας Ζώνης του Λιμένα Ελευσίνας για την επαναλειτουργία του διαλυτηρίου πλοίων της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ» στη θέση Βλύχα. Ετσι, με αυτή την κίνηση δεσμεύει τις επιλογές της επόμενης διοίκησης του ΟΛΕ. Σύμφωνα με την απόφαση του ΟΛΕ, που ελήφθη στις 23 Δεκεμβρίου, ο παραχωρούμενος χώρος θα χρησιμοποιηθεί για ναυπηγήσεις, ανελκύσεις, επισκευές και διαλύσεις πλοίων. Η παραχώρηση αφορά το χρονικό διάστημα έως το τέλος του 2015, προφανώς με δυνατότητα ανανέωσης. Υπενθυμίζεται ότι με απόφαση της νέας περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου είχε επιβληθεί η διακοπή της λειτουργίας του διαλυτηρίου από τις 4 Νοεμβρίου του 2014 διότι, κατά παράβαση των όρων της άδειας λειτουργίας της, η εγκατάσταση λειτουργούσε χωρίς την απαιτούμενη έγκριση παραχώρησης χρήσης χώρου της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα Ελευσίνας από τον Οργανισμό Λιμένα Ελευσίνας (βλ. «Κανένα διαλυτήριο στην Ελευσίνα με εντολή Δούρου», «Εφ.Συν.» 07.11.2014). Παράταση ώς το 2019 Ηδη, αυτή τη στιγμή εκτελούνται εργασίες τόσο στην παραχωρηθείσα έκταση 6 στρεμμάτων της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα όσο και στο οικόπεδο, περίπου 5,7 στρεμμάτων, της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ». Το ναυπηγείο - διαλυτήριο θα λειτουργήσει υπό τη διεύθυνση της εταιρείας «ΠΟΣΕΙΔΩΝ», η οποία ανέλαβε να προκαταβάλει μέρος του χρέους της εταιρείας «ΑΦΟΙ ΣΑΒΒΑ ΕΠΕ» προς τον ΟΛΕ και να ρυθμίσει το υπόλοιπο χρέος σε… 45 μηνιαίες δόσεις. Εξάλλου, στις 15 Ιανουαρίου, το ΥΠΕΚΑ, με απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας του, παρέτεινε έως τον Ιούλιο του 2019 τη ληγμένη από τον Ιούλιο του 2014 Περιβαλλοντική Αδειοδότηση του διαλυτηρίου. Παράλληλα, η εταιρεία «ΠΟΣΕΙΔΩΝ» με αίτησή της προς την Περιφέρεια Αττικής ζητάει την ανάκληση της διακοπής λειτουργίας που έχει επιβληθεί στο διαλυτήριο από την Περιφέρεια Αττικής. Η απόφαση του ΟΛΕ προκάλεσε την αντίδραση του δημοτικού συμβουλίου Ελευσίνας που, σε συνεδρίασή του στις 3 Φεβρουαρίου, εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο ζητά από τον ΟΛΕ την ανάκληση της απόφασης και την παραχώρηση του χώρου στον Δήμο Ελευσίνας. Επιπλέον, ζητά από τη Διεύθυνση Βιομηχανίας - Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Περιφέρειας Αττικής να μην ανακαλέσει τη διακοπή λειτουργίας του ναυπηγείου και από το Τμήμα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας να προβεί σε επιτόπια αυτοψία και έλεγχο των όρων αναστολής της άδειας λειτουργίας και της απόφασης Εγκρισης των Περιβαλλοντικών Ορων. Τρίτος Κόσμος Να σημειωθεί ότι η λειτουργία διαλυτηρίου πλοίων στην Ελευσίνα, μιας ρυπογόνου πααρωχημένης δραστηριότητας τριτοκοσμικού χαρακτήρα, επιχειρείται τη στιγμή που το παράκτιο μέτωπο της Ελευσίνας βρίσκεται υπό ένταξη ως περιοχή ΒΙΠΑ–ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, κάτι που σημαίνει ότι εκεί σχεδιάζεται να μεταφερθούν οι δραστηριότητες χαμηλής όχλησης που υπάρχουν σήμερα στην πόλη και ότι χωροθετείται κοινόχρηστος χώρος πρασίνου. Ετσι, με τα σχέδιά του για το διαλυτήριο ο ΟΛΕ ανατρέπει στην πράξη τη σχετική πολεοδομική μελέτη και αψηφά ένα πάγιο και διαχρονικό αίτημα όλων των φορέων της πόλης που αφορά την εξυγίανση της περιοχής. Κι ακόμη ότι η λειτουργία του διαλυτηρίου βρίσκει ως έρεισμα την απαλλαγή του Κόλπου της Ελευσίνας από τα υφιστάμενα ναυάγια. Ωστόσο, όσες φορές έχουν προκηρυχθεί πλειοδοτικοί διαγωνισμοί για την ανέλκυση των ναυαγίων έχουν αποβεί παντελώς άκαρποι. Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/erizoyn-gia-dialytirio-ploion

Μια συνέντευξη ενός ανθρώπου που, μετά από τόσα χρόνια, έχει εντελώς ξεκάθαρη ματιά για τα πράγματα... είναι πάντα είδηση. Αρκεί να επιμείνει κανείς μέχρι τέλους... Ευρύτερα γνωστός ως ο ανασκαφέας του Ακρωτηρίου Θήρας από το 1975, ο Χρίστος Ντούμας έχει υπηρετήσει την αρχαιολογία και από άλλες θέσεις. Διετέλεσε έφορος και διευθυντής αρχαιοτήτων, ενώ ως ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίδαξε εκεί προϊστορική αρχαιολογία. Για την προσφορά του τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος. Το παγκόσμιο ενδιαφέρον στην κυκλαδική τέχνη που πυροδότησαν πρωτοποριακοί καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, όπως ο Μπρανκούζε, ο Πικάσο, ο Μοντιλιάνι, ο Μουρ, απογειώθηκε μετά την έκδοση του μνημειώδους τόμου Η τέχνη των Κυκλάδων από τον τεχνοκριτικό Κριστιάν Ζερβός το 1957. Φημολογείται ότι στη δεκαετία του ’60 κυκλαδικά ειδώλια φυγαδεύονταν κρυμμένα σε φραντζόλες ψωμιού (Βλ. Christos Doumas, Silent Witnesses. Early Cycladic Art of the Third Millenium BC. Catalogue of the Exhibition «Silent Witnesses», 9 April-15 June 2002, Onassis Cultural Center, Nέα Υόρκη). «Στην κυκλαδική τέχνη», γράφει ο Χ. Ντούμας, «για μια ολόκληρη χιλιετία η ανθρώπινη μορφή κυριολεκτικά αποθεώθηκε στα χέρια των μαρμαρογλύφων». Όμως ο ίδιος δεν θα περιορίσει την ανθρώπινη μορφή στο χώρο της αισθητικής, αλλά θα προσπαθήσει να την εντάξει στο πλαίσιο που τη δημιούργησε, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό. Επισημαίνει ότι στην κυκλαδική κοινωνία, σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της 3ης χιλιετίας, διαπιστώνουμε μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία μετάβασης από τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (παραγωγή), με τα διάσπαρτα απομονωμένα γεωργοκτηνοτροφικά νοικοκυριά, στον δευτερογενή (μεταποίηση). Αρχίζει να αναπτύσσεται η εξόρυξη μεταλλευμάτων και η κατεργασία των μετάλλων, δραστηριότητες που επιβάλλουν τη συγκέντρωση πληθυσμών σε οικισμούς. Και όταν η έμφαση στις θαλάσσιες μεταφορές μετατοπίσει σταδιακά το κέντρο βάρους της κυκλαδικής οικονομίας προς τον τριτογενή τομέα (παροχή υπηρεσιών), ενθαρρύνεται η ανάπτυξη παράκτιων οικισμών που διαμορφώνονται σε πρωτοαστικές κοινότητες (Χ. Ντούμας, «Η ανθρώπινη μορφή στο έλεος του χρωστήρα», Χρωστήρες. Η τοιχογραφία και η αγγειογραφία της 2ης χιλιετίας π.Χ. σε διάλογο, Ακρωτήρι Θήρας, 24-26 Μαΐου 2013). Στην ανθηρή ναυτική κοινωνία του Ακρωτηρίου, όπου σαφείς ανασκαφικές ενδείξεις για την ύπαρξη κεντρικής εξουσίας απουσιάζουν μέχρι τώρα, μελετητές (F. Schachermeyr, Χ. Ντούμας) κάνουν λόγο για την «αρχαιότερη ναυτική δημοκρατία». Στις κοινωνικές λειτουργίες της τέχνης εντάσσει ο Χ. Ντούμας και τη θρησκεία (Christos Doumas, The Wall-paintings of Thera, trans. Alex Doumas, The Thera Foundation Petros M. Nomikos, Athens 1992). Ωστόσο, υπογραμμίζει, σκηνές τελετουργίας δεν είναι απαραίτητα θρησκευτικές και, με την ίδια λογική, ο χώρος στον οποίο λάμβαναν χώρα δεν ήταν αναγκαστικά ιερός. Χρησιμοποιεί, μάλιστα, και το εξής παράδειγμα: αν κάποιος μελλοντικός αρχαιολόγος βρει μέσα σε μια εκκλησία ένα μπουκάλι λάδι για τα καντήλια, δεν θα πρέπει να συνάγει ότι το πλαστικό μπουκάλι από εμφιαλωμένο νερό, με το οποίο μεταφέρθηκε το λάδι, είναι ιερό αντικείμενο. Με τον Χρίστο Ντούμα συναντηθήκαμε στις 27 Ιανουαρίου 2015, δηλαδή τη δεύτερη μέρα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος αλλά μάλλον ο Χρίστος Ντούμας δεν τον χρειαζόταν για να σχολιάσει πολιτική, πολιτικές, πολιτικούς. Αγγελική Ροβάτσου: Ο εναγκαλισμός Πολιτισμού και Παιδείας πώς σας φάνηκε; Χρίστος Ντούμας: Το Υπουργείο Πολιτισμού και Επιστημών (ΥΠΠΕ), όπως το είπαν, δημιουργήθηκε επί χούντας προκειμένου να αποκτήσει κάποιο κύρος η χουντική κυβέρνηση στο εξωτερικό. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία μεταφέρθηκε σ’ αυτό ατόφια. Με τα ελαττώματά της, αλλά ως οργανωμένη υπηρεσία. Για τις άλλες υπηρεσίες ζητήθηκαν στελέχη από άλλα υπουργεία, τα οποία, κατά κανόνα, ξεφορτώθηκαν τους πιο άχρηστους υπαλλήλους που διέθεταν. Δεν διώχνεις τους καλύτερούς σου! Έτσι το Υπουργείο Πολιτισμού έγινε, κατά κάποιο τρόπο, ένας σκουπιδοτενεκές αποβλήτων, όπου ο στόχος καθενός ήταν πώς θα αναρριχηθεί στην ιεραρχία. Στο Υπουργείο Παιδείας, από την άλλη μεριά, διατηρήθηκαν οι Διευθύνσεις που είχαν σχέση με τον σύγχρονο πολιτισμό, ανταγωνιστικές των αντίστοιχων Διευθύνσεων του νεοσύστατου ΥΠΠΕ και με παράλληλη την άσκοπη σπατάλη χρήματος. Εδώ και πολλά χρόνια έχω δηλώσει ότι το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να πάει στο Υπουργείο Παιδείας και να αναβαθμιστεί το Υπουργείο Παιδείας, όπου ανήκε ως το 1960. Διότι κομμάτι της Παιδείας είμαστε. Ή, αν μας θεωρούν ως κρατική υπηρεσία που εκτελεί έργα, στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπως συμβαίνει στην Κύπρο. Θα το απευχόμουνα, βέβαια, γιατί εκεί η διαπλοκή είναι τεράστια. Α. Ρ.: Αλήθεια αυτό συμβαίνει στην Κύπρο; Χ. Ντ.: Βέβαια! Δημόσια έργα δεν κάνει; Λοιπόν, αυτά σαν εισαγωγή. Α. Ρ.: Ωραία, ξεκινάμε τότε: Δημοσιεύσατε στον ιστότοπο της Αρχαιολογίας τον περασμένο Νοέμβριο ένα άρθρο στο οποίο αναφέρεστε στα Εργαστήρια συντήρησης των τοιχογραφιών στο Ακρωτήρι αλλά και σ’ αυτή την ακατανόητη ιστορία με το ΤΑΠ και το Πωλητήριο. Πού βρίσκονται τα πράγματα τώρα; Χ. Ντ.: Πουθενά. Κοιτάξτε, υπηρέτησα στην Αρχαιολογία πάνω από σαράντα χρόνια –μετά από σαράντα τρία χρόνια υπηρεσίας πήρα σύνταξη. Και έχω αντιμετωπίσει, από όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, τα διάφορα προβλήματα. Γνωρίζοντας την οικονομική δυσπραγία που έχει η χώρα –και είχε πάντα, όσον αφορά στα μνημεία– είχα εκπονήσει ένα σχέδιο, πώς οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μεγάλα μουσεία μπορούν να γίνουν αυτάρκη οικονομικά, φτάνει να δοθούν κίνητρα στους επικεφαλής που τα διευθύνουν, ώστε να αναπτύξουν πρωτοβουλίες που θα τους αποφέρουν έσοδα. Γιατί δηλαδή το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ή το Ακρωτήρι στη Σαντορίνη να μην έχουν πωλητήριο; Σπάνια στην Ελλάδα ο επισκέπτης θα βρει να αγοράσει κάτι αναμνηστικό από τον αρχαιολογικό χώρο ή το Μουσείο που επισκέπτεται. Υπέβαλα, λοιπόν, στο Υπουργείο σχετική πρόταση… Α.Ρ.: Πότε αυτό; Χ.Ντ.: Τον Μάιο του 2010. Α.Ρ.: Επάνω στην κρίση, δηλαδή. Χ. Ντ.: Ναι, ναι. Φυσικά δεν πήρα απάντηση. Η πρόταση ήταν προς τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου. Όμως, μετά από λίγες μέρες, διάβασα σχόλια στις εφημερίδες ότι ο Ντούμας θέλει να μετατρέψει τους αρχαιολόγους από επιστήμονες σε επιχειρηματίες. Να τους κάνει μάνατζερς. Αν όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει στα νέα ελληνικά η λέξη μάνατζερ, το Υπουργείο, το κράτος, οφείλει να τους εξηγήσει ότι στα ξεχασμένα ελληνικά σημαίνει διευθυντής/διαχειριστής ενός τομέα. Αν, λοιπόν, ο επιστήμονας αδυνατεί ή αρνείται να εκπληρώσει τα καθήκοντα του διευθυντή (μάνατζερ), η προϊσταμένη αρχή του Υπουργείου οφείλει να του πει: «Κύριε, αφού δεν κάνεις για μάνατζερ, θα σε βάλω κάτω από ένα μάνατζερ που θα τον επιλέξω εγώ». Έτσι δεν είναι; Πάντως η πρότασή μου, από ό,τι γνωρίζω, δεν είχε συνέχεια. Για τη στήριξη των ανασκαφών του Ακρωτηρίου έχουμε ιδρύσει μη κερδοσκοπικό Σωματείο με τον τίτλο «Εταιρεία Στήριξης Σπουδών Προϊστορικής Θήρας», σύμφωνα με το καταστατικό του οποίου, όλα τα έσοδά του πηγαίνουν για την ενίσχυση του αρχαιολογικού χώρου. Προκειμένου, λοιπόν, να αυξήσουμε τα έσοδά μας σκεφτήκαμε την παραγωγή αναμνηστικών εμπνευσμένων από την τέχνη της Θήρας. Εξέθεσα την ιδέα στον τότε Πρόεδρο του ΤΑΠ (αρχές 2013), ο οποίος την επικρότησε και συνέστησε να προχωρήσουμε. Πράγματι κατασκευάσαμε περί τα 50 διαφορετικά αντικείμενα και μαζί με μικρές ενημερωτικές εκδόσεις τα υποβάλαμε για έγκριση στο ΤΑΠ τον Ιούλιο του 2013. Παράλληλα, επισκέφτηκα τον νέο Πρόεδρο του ΤΑΠ –ο προηγούμενος είχε παραιτηθεί– και εγχειρίζοντάς του τον κατάλογο των αναμνηστικών τού ζήτησα να μας χορηγηθεί η άδεια να τα διαθέτουμε μέσα στον αρχαιολογικό χώρο προσθέτοντας: «Δώστε μας την άδεια και βάλτε μας να πληρώνουμε ένα τέλος στο ΤΑΠ, όσο γίνεται πιο συμβολικό, αφού έτσι κι αλλιώς για τα μνημεία θα πηγαίνουν τα έσοδα». Περνούσε ο καιρός χωρίς επίσημη πληροφόρηση για την τύχη του αιτήματός μας. Τηλεφωνικά μόνο, ο πρόεδρος του ΤΑΠ με πληροφόρησε ότι τους αρέσουν τα αντικείμενα και ότι θα ήθελαν ορισμένα να τα πουλάνε στα πωλητήρια του ΤΑΠ. Μου λέει: «Να μας δώσετε τιμοκατάλογο». Απαντώ: «Πρώτα απ’ όλα, θα μας πείτε ότι τα εγκρίνετε». Λέει: «Ναι, είναι πολύ ωραία». Απαντώ: «Ναι, αλλά εγώ γραπτώς υπέβαλα το αίτημα, γραπτώς θέλω και την απάντηση ότι εγκρίνονται. Και από αυτά θα μας πείτε εγγράφως για ποια ενδιαφέρεστε να μάθετε την τιμή στην οποία θα σας τα πουλάμε». «Ναι», λέει, «σωστά». Κατά καιρούς όμως κάποιος υπάλληλος μου τηλεφωνούσε: «Δεν μας στείλατε ακόμα τις τιμές». Απαντούσα: «Περιμένω γραπτή την απόφαση που έχετε λάβει ότι τα εγκρίνατε και ποια θέλετε για τα πωλητήριά σας» προσθέτοντας: «Είμαι ιδιώτης αυτή τη στιγμή και, ως πρόεδρος του Σωματείου, δεν έχω δικαίωμα ν’ αποφασίσω μόνος μου να κάνω μπίζνες. Κάναμε ερώτημα γραπτό και περιμένουμε γραπτή την απάντηση». Τέλος πάντων, ακόμα την περιμένουμε, κι έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια τώρα. Φαίνεται ότι οι πρόεδροι του ΤΑΠ αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει Υπουργός Πολιτισμού. Και φαίνεται επίσης ότι στο ενεργητικό του Προέδρου προσμετράται ο αριθμός των πωλητηρίων που ανοίγει και όχι τα έσοδά τους. Διαφορετικά δεν γίνεται κατανοητή η ενέργεια του [τότε υπουργού] κ. Παν. Παναγιωτόπουλου που θα την χαρακτήριζα ως απρέπεια αισχίστου είδους. Τον Μάιο του 2014 πήγε απροειδοποίητα στο Ακρωτήρι και άδειασε το μικρό ιατρείο πρώτης ανάγκης από τη στοιχειώδη επίπλωσή του (εικ. 1), καθαίρεσε την πινακίδα με την ένδειξη «Ιατρείο» (εικ. 2) και τοποθέτησε μια πρόχειρη με την ένδειξη «Museum shop» (εικ. 3). Το ιατρείο αυτό, σημειωτέον, ενταγμένο στο έργο της αντικατάστασης του στεγάστρου, είχε κατασκευαστεί με δική μου εισήγηση, γιατί ντρεπόμουνα να βλέπω κόσμο να λιποθυμάει, ηλικιωμένους ανθρώπους να τους ξαπλώνουν οι ξεναγοί στο χώμα για να τους συνεφέρουν. Οι ντόπιοι, το Κέντρο Υγείας και φαρμακοποιοί, προσφέρθηκαν να χορηγούν τα αναγκαία αναλώσιμα. Αυτό λοιπόν, το ελάχιστο δείγμα πολιτισμού, ο ίδιος Υπουργός Πολιτισμού αντί να το εφαρμόσει και σε άλλους πολυσύχναστους χώρους, το πρόσβαλε με τον τρόπο που σας περιέγραψα προκαλώντας τις διαμαρτυρίες του ιατρικού κόσμου του νησιού. Καταλαβαίνετε; Η κρίση μας είναι κρίση αξιών, κρίση απ’ το λαιμό και πάνω, όχι οικονομική. Α.Ρ.: Ξέρετε, αδυνατώ να καταλάβω τι εστί ΤΑΠΑ και ποιος ο ρόλος του. Απίστευτα τα διαφυγόντα κέρδη! Χ. Ντ.: Δεν ενδιαφέρει κανέναν! Κοιτάξτε: το ΤΑΠΑ το ίδρυσαν αρχαιολόγοι και το διοίκησαν αρχαιολόγοι μέχρι που ήρθε η χούντα. Οι αρχαιολόγοι δεν νοιάζονταν ποιον θα βολέψουν, αλλά πώς θα έχουν έσοδα για να λύνουν τα προβλήματά τους. Μετά έγινε: ποιος θα είναι πρόεδρος του ΤΑΠΑ, ποιους θα εξυπηρετήσουμε, ποιους θα βολέψουμε, στο τέλος το ΤΑΠ χρεοκόπησε. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ζήτησα την άδεια να μας επιτρέψουν να πουλάμε τα αναμνηστικά μας μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, όπου εκτός από την ταμπέλα του πωλητηρίου δεν έχει τίποτε άλλο. Η απάντηση «όχι», διότι είμαστε ιδιώτες. Λέω: «Για όνομα του θεού, τι ιδιώτες είμαστε! Σωματείο αναγνωρισμένο είμαστε, Φίλοι, έχουμε ταμειακή μηχανή, πληρώνουμε ΦΠΑ, έχουμε πάρει όλες τις νόμιμες άδειες που απαιτούνται». «Όχι». Ανοίξαμε κι εμείς ένα περιπτεράκι έξω από τον αρχαιολογικό χώρο, ένας γείτονας μας παραχώρησε 15 τετρ. μέτρα απ’ το χωράφι του, τζάμπα ο άνθρωπος, λέει: «Μόνο, για να μη φανεί ότι κάνατε καταπάτηση, να μου δώσετε 10 ευρώ για όσα χρόνια το έχετε». Και μέσα σε δύο μήνες, παρά το ότι είμαστε απ’ έξω και παράμερα, δεν είναι μπροστά στην είσοδο, καταφέραμε και εισπράξαμε γύρω στις 15.000. Μέσα, τα έσοδα θα ήσαν 150.000. Διότι έχουμε πραματάκια που μπορεί να τα πάρει κανείς και με 1 ευρώ. Όταν έχεις χίλιους, δύο χιλιάδες επισκέπτες την ημέρα, κι από ένα ευρώ να σου αφήσουν είναι μεγάλο κέρδος και για τον αρχαιολογικό χώρο και για το ΤΑΠ χωρίς την παραμικρή δαπάνη και για το κράτος από την είσπραξη του ΦΠΑ. Ε, δεν μας αφήσαν να το κάνουμε. Δεν πειράζει. Α.Ρ.: Τι να πει κανείς; Ούτε προσωπικό συμφέρον να είχαν από τη ζημιά της χώρας! Χ.Ντ.: Κοιτάξτε, στην Ελλάδα ισχύει η νοοτροπία του «Βούλιαξέ του το». Πήγανε, λέει, στο Μεγαλοδύναμο, τρεις, να ζητήσουν χάρη. Ο Γάλλος λέει: «Έχω ένα φίλο που έχει ένα σαλέ στις Άλπεις. Παρακαλώ βόηθησέ με να φτιάξω κι εγώ». Εντάξει. Πάει ο Άγγλος και λέει: «Ο γείτονάς μου έχει πισίνα στον κήπο του. Βόηθησέ με να κάνω κι εγώ». Εντάξει. Πάει κι ο Έλληνας και λέει: «Εμένα ο γείτονάς μου έχει ένα κότερο». «Κι εσύ τι θέλεις;» «Βούλιαξέ του το». Λοιπόν, αυτό είναι, αυτή είναι η νοοτροπία μας. Θα μπορούσε όμως το Υπουργείο Πολιτισμού να ενθαρρύνει την ίδρυση σωματείων φίλων για κάθε χώρο και μουσείο που, σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικονομική ενίσχυση χώρων και μουσείων χωρίς να επιβληθούν νέοι φόροι. Τα εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται μουσεία και χώρους ευχαρίστως θα πλήρωναν πολλαπλάσια από το κόστος του εισιτηρίου για να αγοράσουν πράγματα που θα τους θυμίζουν την επίσκεψη. Α.Ρ.: Μα ολόκληρο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο! Επιτρέπεται; Χ.Ντ.: Μόνο το Εθνικό; Όλα. Αρχαιολογικοί χώροι, Ολυμπία… Τέλος πάντων. Ας ελπίσουμε ότι κάτι θ’ αλλάξει. Α.Ρ.: Εν προκειμένω ας αλλάξει το ΤΑΠΑ. Αλλιώς δεν βλέπω προκοπή. Χ.Ντ.: Όταν ήμουνα παλιότερα Διευθυντής Αρχαιοτήτων, τέλη ’70 – αρχές δεκαετίας του ’80, είχα κάνει μια μελέτη πρώτα απ’ όλα, πώς να τραβήξουμε τον κόσμο στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους. Και η πρότασή μου ήταν να φροντίσουμε μέσω των κατά τόπους Εφορειών Αρχαιοτήτων να φτιάξουμε Σωματεία Φίλων. Με ορισμένα κριτήρια, μη μπουν και αρχαιοκάπηλοι μέσα, μη μπουν και οι λαθρανασκαφείς κ.λπ. Τους φίλους αυτούς να τους εφοδιάζουμε με μία κάρτα ελευθέρας εισόδου σε όλα τα μουσεία και τους χώρους. Επειδή δε ο Ρωμιός θέλει να κάνει επίδειξη, θα παίρνει τα παιδάκια του στο μουσείο έστω για να τους δείξει ότι αυτός έχει «πάσο». Το γεγονός ότι τα παιδάκια θ’ αρχίσουν να μπαίνουν μέσα είναι κέρδος. Λοιπόν, μέσα απ’ αυτό θα μπορούσε να αναπτυχθεί κι αυτό που σας έλεγα προηγουμένως. Μαζί με την ανάδειξη και την αγάπη του κόσμου θα μπορούσε να αναπτυχθεί και ένα κίνητρο για την ενίσχυση των κατά τόπους μουσείων και αρχαιολογικών χώρων με τον τρόπο που σας είπα. Α.Ρ.: Θα το παίρνανε και τοπικιστικά. Χ.Ντ.: Βεβαίως! Και κάθε αρχαιολογικός χώρος έχει τις ιδιορρυθμίες του, έχει τις ιδιαιτερότητές του, έχει και τα μοναδικά ευρήματα. Πες: φτιάχνω δέκα, δεκαπέντε κομμάτια που «κάνουν μπαμ» ότι συμβολίζουν αυτό το χώρο και τα διαθέτω. Δε βαριέσαι… Όταν προσπάθησα να το προωθήσω ο τότε υπουργός μου λέει: «Άσε, θα το κάνω εγώ. Με τις νομαρχίες». Λέω: «Δεν θα πιάσει με τις νομαρχίες, με τους Εφόρους θα πρέπει να γίνει». Ε, δεν έγινε. Θέλαν να μαζέψουν ψήφους και μέσα απ’ αυτό. Φτηνά, φτηνά πράγματα. Α.Ρ.: Θα αντικαταστήσουμε άραγε κάποτε τους κομματάρχες με πολιτικούς της προκοπής; Χ.Ντ.: Κοιτάξτε, οι «πολιτικοί της προκοπής» και οι επιστήμονες, και οι υπάλληλοι, και οι πάντες έχουν να κάνουν με το επίπεδο παιδείας. Στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι τώρα, κάθε υπουργός Παιδείας κάνει και μια μεταρρύθμιση, ενώ η μεταρρύθμιση πρέπει να είναι ένα πρόγραμμα σε βάθος δεκαετιών. Πώς θέλω εγώ η παιδεία να είναι ύστερα από πέντε χρόνια; – βάλε το χρονοδιάγραμμα της κάθε κυβέρνησης, έστω. Θα κάνω ένα-δύο-τρία-τέσσερα βήματα, να έχω φτάσει ώς εκεί. Διότι ο στόχος μου σε είκοσι χρόνια είναι αυτός. Εγώ αυτό θα περιμένω από την τωρινή κυβέρνηση που δηλώνει ότι θέλει να κάνει ριζικές αλλαγές. Α.Ρ.: Λέγεται ότι ο Αριστείδης Μπαλτάς, υποψήφιος Υπουργός Παιδείας, είναι καλός. Χ. Ντ.: Βεβαίως έχει σημασία ποια είναι τα πρόσωπα. Εγώ έχω την εντύπωση ότι, για κάθε τομέα, πρέπει να γίνονται επιτροπές εξωκομματικές. Υπάρχουν στην Ελλάδα άνθρωποι αξιόλογοι σε κάθε τομέα που, πιστεύω, ευχαρίστως θα θέλανε να δουλέψουν αφιλοκερδώς, αδιακρίτως του ποιο κόμμα ψηφίζουν. Διότι προσβαλλόμαστε όλοι από τη συμπεριφορά των πολιτικών. Α.Ρ.: Διάβασα κάπου ότι, όταν κατέρρευσε το στέγαστρο στο Ακρωτήρι, τον Σεπτέμβριο του 2005, ο αρχαιολογικός χώρος είχε ανοίξει πρόωρα με εντολή του τότε υφυπουργού Πολιτισμού Πέτρου Τατούλη κι ότι εσείς κάνατε μια προσφυγή στον εισαγγελέα, η οποία κατέληξε στο αρχείο. Ισχύει αυτό; Χ.Ντ.: Κοιτάξτε. Ο Τατούλης ήρθε εκεί και με δική του απόφαση επέτρεψε την είσοδο ενώ ο χώρος ήταν ακόμη γιαπί. Εγώ δεν έκανα καταγγελία στον εισαγγελέα, έκανα αναφορά στο Υπουργείο ότι δεν αναλαμβάνω οποιαδήποτε ευθύνη, και την κοινοποίησα στον εισαγγελέα. Α.Ρ.: Εκφράζοντας τη διαφωνία σας. Χ.Ντ.: Βεβαίως! Κοιτάξτε, είχα μάθει στη διάρκεια της θητείας μου ως κρατικός υπάλληλος να μην υπακούω σε παράνομες εντολές, διότι με προστάτευε ο υπαλληλικός κώδικας, ο οποίος έλεγε ότι ο υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί την εκτέλεση εντολής, αν όμως αυτή είναι παράνομη, θα συντάξει μεν το έγγραφο που του ζητούν, αλλά δεν θα το προσυπογράψει γράφοντας στο περιθώριο τις αντιρρήσεις του. Το έχω κάνει πάρα πολλές φορές, και δεν είχε καμία επίπτωση στην καριέρα μου. Διότι λέω: «σύμφωνα με το άρθρο τάδε του υπαλληλικού κώδικα τάδε, διαφωνώ διότι αυτό κι αυτό κι αυτό, είναι παράνομο, παραβαίνει αυτό το νόμο, αυτό το άρθρο…» Α.Ρ.: Δεν θα τα ξέρουν όμως όλοι αυτά. Χ.Ντ.: Είναι λάθος της πολιτείας που δεν τους τα διδάσκει. Εγώ όταν μπήκα στην Υπηρεσία, ναι δεν μας τα δίδαξαν, αλλά μας έδωσαν οδηγίες πώς να λειτουργούμε σύμφωνα με τους νόμους. Αυτό έκανα. Α.Ρ.: Θα ήθελα τώρα να σας ρωτήσω για την ανασκαφή στο Ακρωτήρι. Σε τι ποσοστό έχει προχωρήσει… Χ.Ντ.: Μη γνωρίζοντας τα όρια της προϊστορικής πόλης, δεν μπορούμε να πούμε. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι μέσα στον στεγασμένο αρχαιολογικό χώρο, από την αφαίρεση των ηφαιστειακών επιχώσεων που έχει γίνει ώς ένα βαθμό, έχουν εμφανιστεί κορυφές κτηρίων τα οποία εκτιμούμε ότι θα είναι τριάντα με τριάντα πέντε. Απ’ αυτά έχουμε ανασκάψει τέσσερα ή πέντε. Α.Ρ.: Και αυτό που διάβασα, ότι όταν πήγαν να βάλουν τους πασσάλους για το στέγαστρο ανακαλύφθηκαν αρχαιότερα. Χ.Ντ.: Το παλιό στέγαστρο ήταν ελαφρά κατασκευή και είχε θεμελιωθεί επάνω στο βράχο, όπου ήτανε θεμελιωμένη και η πόλη. Με το νέο στέγαστρο όμως, η στατική μελέτη έδειχνε ότι πρέπει να σκάψουμε και φρέαρ για τη θεμελίωση των στύλων, που θα έπρεπε να πάει τουλάχιστον επτά μέτρα μέσα στο βράχο. Ο βράχος ήταν μαλακός, είναι ηφαιστειογενής. Έτσι, λοιπόν, σκάβοντας στο βάθος, πέσαμε σε κενά, τα οποία αποδείχτηκε ότι ήταν θάλαμοι ανθρωπογενείς (εικ. 4). Βέβαια, είχε πάρα πολλά θετικά αυτή η εργασία διότι βόηθησε τους γεωλόγους και ανάπλασαν το ανάγλυφο πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε η πόλη (εικ. 5). Έτσι διαπιστώθηκε ότι η πόλη αυτή ξεκίνησε από ένα νεολιθικό χωριό στη μύτη μιας χερσονήσου. Και αυτή η μύτη ήταν περίπου εκεί που είναι σήμερα το εκδοτήριο των εισιτηρίων. Από κει και κάτω ήταν η θάλασσα. Και πράγματι, λίγα μέτρα, κάπου είκοσι μέτρα πιο κάτω από το εκδοτήριο, το ’68 ή ’69 ανοίξαμε ένα πηγάδι για τις ανάγκες της ανασκαφής και βρήκαμε νερό μέσα στην ελαφρόπετρα. Θαλασσόνερο, όμως. Η στάθμη της θάλασσας φθάνει ως εκεί (εικ. 6). Α.Ρ.: Προχωράει η ανασκαφή τώρα, και με τι ρυθμούς; Χ.Ντ.: Τώρα δεν προχωράει καθόλου. Δεν κάνουμε ανασκαφή. Περιοριζόμαστε στη συντήρηση. Γιατί έχουμε πάρα πολύ υλικό για συντήρηση. Και θα ήταν εγκληματικό να προχωρήσουμε. Εγώ προσωπικά δεν προχώρησα την ανασκαφή πέρα από κτήρια που είχε ο Μαρινάτος ερευνήσει, ακριβώς και μόνο για τις ανάγκες της συντήρησης. Έχουμε όμως ακόμη εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα τοιχογραφιών, που έχει βγάλει ο μακαρίτης ο Μαρινάτος, και είναι ακόμη ασυντήρητες. Α.Ρ.: Αλήθεια; Χ.Ντ.: Ε, βέβαια! Συντηρούμε, εμείς δεν βγάλαμε καινούργια. Χρειάζεται όμως να γίνει συμπληρωματική ανασκαφή σε ορισμένα από αυτά τα κτήρια για πολλούς λόγους καθαρά επιστημονικούς. Πρώτον, να μπορέσουμε να καταλάβουμε το κτήριο, στην ολότητά του, δηλαδή να αποτυπωθεί, να δούμε τα προβλήματά του. Δεύτερον, να ολοκληρωθεί η συντήρηση των ευρημάτων, γιατί υπάρχουν και κομμάτια από κινητά ευρήματα που είναι ακόμη μέσα. Επομένως, συγκολλάς ένα αγγείο και σου λείπει το μισό. Πρέπει να ξέρεις: θα το συμπληρώσεις με γύψο ή υπάρχουν τα κομμάτια; Τοιχογραφίες: συντηρείς τοιχογραφίες και σου λείπουν κομμάτια. Όμως, αν δεν έχει ολοκληρωθεί η ανασκαφή, δεν μπορείς να πεις «τελείωσα τη συντήρηση». Λοιπόν, με αυτά τα κριτήρια, εγώ είχα περιοριστεί σ’ αυτού του είδους την ανασκαφή, τη συμπληρωματική. Τέτοιες χρειάζεται να γίνουν. Αλλά τα τελευταία χρόνια κατ’ αρχήν είχαμε διακόψει λόγω των εργασιών για την αντικατάσταση του στεγάστρου. Μετά ήρθε η οικονομική κρίση, που εγώ τη θεωρώ πως είναι κρίση απ’ το λαιμό και πάνω, όπως σας είπα. Α.Ρ.: Επομένως, τα συμπεράσματα που έχουμε ώς τώρα από την ανασκαφή στο Ακρωτήρι τα θεωρείτε πρόσκαιρα; Χ.Ντ.: Πάντα, όλα τα συμπεράσματα που προέρχονται από μία ανασκαφή, πάντα έχουν το ενδεχόμενο τροποποίησής τους. Διότι προέρχονται από ανάλυση υλικών μαρτυριών τις οποίες ερμηνεύουμε εμείς. Η ερμηνεία μας είναι υποκειμενική. Επομένως, ναι, μπορεί. Εκείνο που δεν μπορεί να αλλάξει είναι τα δεδομένα που βγαίνουν από κει, η ερμηνεία τους μπορεί να αλλάξει. Δηλαδή, όταν σας είπα ότι έχουμε μια νεολιθική εγκατάσταση, της οποίας τη βόρεια άκρη, την ουρά αν θέλετε, τη βρήκαμε λίγο νοτιότερα από την Ξεστή 3 (εικ. 7). Εκεί βρήκαμε νεολιθικά όστρακα που σημαίνει ότι το νεολιθικό χωριό εκτεινόταν το πολύ ανάμεσα στο εκδοτήριο εισιτηρίων και στη νοτιοδυτική γωνία του στεγασμένου αρχαιολογικού χώρου (εικ. . Με την ανασκαφή για τη θεμελίωση των υποστυλωμάτων του νέου στεγάστρου (εικ. 9) μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τη σταδιακή εξέλιξη του οικισμού από το νεολιθικό χωριό ώς την πόλη που έθαψε το ηφαίστειο στα τέλη του 17ου αιώνα π.Χ. Η περιοχή υπέφερε από σεισμούς και ο προϊστορικός οικισμός καταστράφηκε πολλές φορές στη διάρκεια της μακράς ζωής του. Ίσως τέτοιες μεγάλες καταστροφές αποτέλεσαν και την αφορμή για την ανοικοδόμηση της πόλης με καλύτερους όρους αλλά και την επέκτασή της προς τα βορειοανατολικά, επάνω στη ράχη της χερσονήσου. Οι ανθρωπογενείς υπόγειοι θάλαμοι που σας προανέφερα φαίνεται πως ήσαν τάφοι Πρωτοκυκλαδικού νεκροταφείου (εικ. 10), οι οποίοι, μετά την καταστροφή του αντίστοιχου οικισμού, γεμίστηκαν με μπάζα αυτής της καταστροφής. Η κεραμική που βρέθηκε στα μπάζα αυτά χρονολογείται μέχρι το τέλος περίπου της 3ης χιλιετίας π.Χ. (Πρωτοκυκλαδική περίοδος) υποδηλώνοντας έμμεσα και το χρόνο της καταστροφής. Επίσης από την κεραμική αυτή διαπιστώσαμε ότι το Ακρωτήρι κατά την περίοδο αυτή είχε αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με ολόκληρο το Αιγαίο (εικ. 11) και, προφανώς χάρη σ’ αυτό, είχε την οικονομική ευχέρεια να ανοικοδομηθεί. Με την ανοικοδόμηση ο οικισμός επεκτάθηκε και στην περιοχή που κατελάμβανε το Πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο (εικ. 12), αλλά με προδιαγραφές πόλης, όπως μαρτυρούν τα μεγαλοπρεπή πολυώροφα κτήρια και το αποχετευτικό δίκτυο, του οποίου εντοπίσαμε τμήματα. Δεν αποκλείεται δε το μπάζωμα των τάφων να απέβλεπε και στην εξυγίανση του εδάφους για τις επιβλητικές οικοδομές. Α.Ρ.: Για να ενισχύσουν το έδαφος, δηλαδή; Χ.Ντ.: Και για να εξοικονομήσουνε τα μπάζα πιθανώς. Διαλέγουν τις πέτρες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν, αλλά τσουκάλια σπασμένα, σκουπίδια, τα ρίχνουν εκεί μέσα. Επομένως, διπλός ο στόχος, γιατί οι θάλαμοι ήσαν γεμάτοι ώς απάνω. Τώρα: γιατί ερμηνεύουμε αυτούς τους θαλάμους ως τάφους; Πρώτον γιατί ήσαν λαξευμένοι στις δύο πλαγιές της χερσονήσου με είσοδο από την κατωφέρεια. Αν και δεν βρήκαμε σκελετούς ή κτερίσματα, πιστεύω ότι το περιεχόμενο των τάφων μεταφέρθηκε αλλού πριν από την κατάχωσή τους. Στην ερμηνεία αυτή βοηθούν τα ευρήματα στην περιοχή της πλατείας που είχε διαμορφωθεί κατά την τελευταία φάση της πόλης στα βορειοανατολικά του Κτηριακού Συγκροτήματος Δ. Α.Ρ.: Α, είναι αυτή που ονομάζετε «πλατεία Κενοταφίου». Χ. Ντ.: Ναι, ναι. Επάνω από την πλατεία εξείχε μονάχα η κορυφή ενός τυμβοειδούς λιθοσωρού, διαμορφωμένη με όρθιες πλάκες σε σχήμα Πρωτοκυκλαδικού τάφου, μέσα στην οποία ήσαν τοποθετημένα μαρμάρινα ειδώλια και αγγεία, λεπίδες οψιανού κ.λπ. Στην ίδια περιοχή, ήδη από το 1969, είχε βρεθεί λάκκος στο βράχο γεμάτος με στάχτες ανάμικτες με πήλινα αγγεία και ειδώλια, οστά ζώων και όσπρια, που ο Μαρινάτος χαρακτήρισε ως «πυρά της θυσίας». Με την επέκταση της έρευνας διαπιστώσαμε ότι η πυρά βρισκόταν σε στενή σχέση με έναν ορθογώνιο χώρο οριζόμενο από χαμηλό τοιχίο ύψους περίπου 50-60 εκατοστών. Μέσα στο χώρο αυτόν βρέθηκαν Πρωτοκυκλαδικά αντικείμενα κάτω από διάσπαρτες σπασμένες πλάκες και όλα σκεπασμένα με ένα σωρό από αμμοχάλικο θαλάσσης. Η όλη εγκατάσταση οδηγούσε στην ιδέα τελετουργικών πράξεων που σχετίζονταν με το θάνατο. Μετά από σχετική έρευνα για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στο θάνατο, διαπίστωσα ότι παγκοσμίως και διαχρονικά το βασικό κοινό στοιχείο είναι ο φόβος και το μίασμα του θανάτου. Επίσης κοινό και αποτελεσματικό καθαρτήριο μέσο για το μίασμα του θανάτου θεωρείται η θάλασσα. Μάλιστα, στην αρχαία Κέα, υπήρχε ένας νόμος που υποχρέωνε τους συγγενείς του νεκρού, μετά την κηδεία, να ραντιστούν και να ραντίσουν το σπίτι με θαλασσόνερο. Υπάρχει, λοιπόν, η πίστη ότι η ζωογόνα θάλασσα μπορεί να εξουδετερώσει κάθε απόβλητο. Ακόμη και σήμερα, το νερό της κολυμπήθρας μετά τη βάφτιση στη θάλασσα το ρίχνουμε. Α.Ρ.: Δεν το ήξερα! Χ.Ντ.: Βέβαια. Ή, αν δεν υπάρχει θάλασσα, σ’ ένα ποταμάκι που πηγαίνει στη θάλασσα. Εγώ τα ’χω ζήσει ως παιδί. Κουβαλάγαμε την κολυμπήθρα να την αδειάσουμε στο ρυάκι που πάει προς τη θάλασσα. Κι αν δεν υπάρχει κι αυτό, πίσω από το Ιερό της εκκλησίας είναι μία χοάνη και τα ρίχνεις εκεί, και κάτω απ’ την Αγία Τράπεζα είναι ένας χώρος που τον λένε «θάλασσα». Ο μακαρίτης ο Πάλλας είχε γράψει ειδική μελέτη, «Η θάλασσα των εκκλησιών». Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις σκέφτηκα ότι, για να επεκταθεί η Μεσοκυκλαδική πόλη επάνω στο Πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο, έπρεπε να γίνουν ορισμένες ενέργειες. Έπρεπε πρωτίστως να δειχτεί σεβασμός στη μνήμη των προγόνων. Πιστεύω λοιπόν ότι ο λιθοσωρός/τύμβος με τα πρωτοκυκλαδικά αντικείμενα αποτέλεσε ένα είδος κενοταφίου που ήταν ορατό και μετά την τελική διαμόρφωση της πλατείας, ώσπου καλύφθηκε από ελαφρόπετρα. Για την απολύμανση της περιοχής από το μίασμα του θανάτου, ώστε να πεισθεί ο κόσμος να κατοικήσει εκεί, πιθανώς την ράντισαν με θαλασσόνερο, ενώ την όλη εγκατάσταση που αντιπροσώπευε παλιότερες νεκρικές τελετές την κάλυψαν με χονδρή άμμο από τη θάλασσα, την καθάρισαν απλώνοντας επάνω της συμβολικά «μέρος αντί του όλου» (pars pro toto) της ίδιας της θάλασσας. Βεβαίως, όπως σας είπα, κάθε ερμηνεία είναι πάντα υποκειμενική. Α.Ρ.: Έχω μια ερώτηση για την πλατεία Κενοταφίου. Αν ο Μαρινάτος άφησε έναν οικισμό κατάσπαρτο από ιερά, εσείς, γράφοντας για τη θρησκεία [«Η θρησκεία στο Ακρωτήρι» στο: Χρ. Ντούμας (επιμ.), Ακρωτήρι Θήρας. Τριάντα χρόνια έρευνας 1967-1997. Επιστημονική συνάντηση Δεκ. 1997, Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας αρ. 257, Αθήναι 2008], προτείνετε μια σειρά από τυπολογικές μετονομασίες: λίθινα διπλά κέρατα (αντί «κέρατα καθοσιώσεως»), τριποδικές τράπεζες (αντί «τράπεζες προσφορών»), ειδικά σκεύη, αρχιτεκτονικές κατασκευές (αντί «ιερά, τόποι λατρείας») ενώ, ως προς τις εικονιστικές παραστάσεις, σημειώνετε ότι αγνοούνται συστηματικά οι ανασκαφικές συνάφειες. Ωστόσο, εντοπίζετε δύο περιπτώσεις που ξεχωρίζουν: α) στην πλατεία Κενοταφίου, λέτε, βρίσκονται «οι πρώτες ασφαλείς ενδείξεις λατρευτικών πιθανόν πρακτικών» [δική μου η υπογράμμιση] και β) στην Ξεστή 3, η παράσταση με τις Κροκοσυλλέκτριες και τη θεά παραπέμπει σε διαβατήρια τελετή. Ακόμη και το «ασφαλείς» το δυναμιτίζετε με το «πιθανόν»! Χ. Ντ.: Ασφαλείς ενδείξεις για πιθανές λατρευτικές πρακτικές. Είναι αυτό που σας είπα. Βρίσκουμε εμείς αυτά, που είναι ανθρωπογενή, δεν μπορούμε να τ’ αλλάξουμε, και προχωράμε στην ερμηνεία τους. Μία από τις ερμηνείες είναι να έχουν χαρακτήρα λατρευτικό, αν λατρεύανε τους νεκρούς. Α.Ρ.: Στις Κροκοσυλλέκτριες βλέπετε μια διαβατήρια τελετή. Χ.Ντ.: Στα σπίτια που εικονίζονται ανθρώπινες μορφές είναι συνήθως νέα παιδιά με μισοκουρεμένα κεφάλια, αγόρια ή κορίτσια, για τα οποία έχει ομόφωνα πλέον η παγκόσμια κοινότητα αποδεχτεί ότι εικονίζονται σε κάποιο στάδιο μύησης. Κι αυτό είναι πάλι παγκόσμιο φαινόμενο και διαχρονικό, το κούρεμα των μαλλιών. Έχει γράψει ένας διαπρεπής Άγγλος ανθρωπολόγος, που δεν ζει πια, ένα μικρό αρθράκι, «Magical hair», και αυτό εμένα μου άνοιξε τα μάτια. Α.Ρ.: Θυμάστε πώς λέγεται; Χ. Ντ.: Leach. Α.Ρ.: Α, ο Edmund Leach. Χ.Ντ.: Ναι. Και λέει στο άρθρο του ότι τα μαλλιά θεωρούνται ως έδρα του σεξ. Γιατί οι καλόγεροι μένουν ακούρευτοι και αξύριστοι; Για να καταπιέσουν αυτό. Γιατί οι καλόγριες καλύπτουν τα μαλλιά; Για να δείξουν ότι το εξουδετερώνουν. Γιατί οι χήρες φοράνε το μαύρο μαντήλι; Γιατί οι χήροι μένουν αξύριστοι και ατημέλητοι; Λοιπόν, αυτό είναι το σύγχρονο, που έτσι εγώ το ερμηνεύω. Στην αρχαιότητα, τι κάναν πριν τη μάχη οι πολεμιστές; Περιποιούνταν τα μαλλιά τους για να φανούν ρωμαλέοι. Για τους Σπαρτιάτες υπήρχε νόμος, «κείρεσθαι τον μύστακα και τοις νόμοις πείθεσθαι». Ήταν τσαμπουκάς το μουστάκι. Λοιπόν, σας λέω, έχω εμβαθύνει σ’ αυτά γιατί, πραγματικά, δεν μπορείς να λες αρλούμπες αν δεν μπορείς να τα τεκμηριώσεις. Κι αυτή η αντίληψη για το μαλλί είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Η Αντιγόνη τι κάνει; Αφιερώνει τα μαλλιά της στον τάφο. Α.Ρ.: Βέβαια, και στο πένθος… Χ.Ντ.: Ακριβώς. Είναι γιατί δείχνεις τη θλίψη σου καμουφλάροντας, εξουδετερώνοντας, κάθε τι που θα μπορούσε να σου δώσει χαρά. Κι εγώ, όταν διάβασα ότι είναι έδρα του σεξ τα μαλλιά, λέω: «Τι μας λένε;» Και φυσικά κεντρίστηκε το ενδιαφέρον μου να ψάξω περισσότερο. Α.Ρ.: Προκειμένου να αναπλάσετε την εικόνα της κοινωνίας του Ακρωτηρίου στις αρχές της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, βρίσκεστε αντιμέτωπος με «τομείς λιγότερο χειροπιαστούς, όπως είναι η σκέψη και το συναίσθημα». Και εντοπίζετε εδώ τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η προσωπικότητα, η υποκειμενικότητα του ερευνητή. Έχω δύο ερωτήσεις: α) Είναι δυνατόν να εξερευνήσουμε σκέψεις και συναισθήματα σε κοινωνίες χωρίς γραφή; β) Εσείς ο ίδιος έχετε δείξει ότι η υποκειμενικότητα επηρεάζει και «χειροπιαστά» ευρήματα, παράδειγμα εκείνος ο πίθος που βαφτίστηκε από τον Μαρινάτο «ιερός» προτού καν ανασυρθεί από τη γη. Χ. Ντ.: Κοιτάξτε, σας είπα και πάλι και επαναλαμβάνω ότι η ερμηνεία είναι υποκειμενική, το εύρημα είναι αντικειμενικό. Τώρα, πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε το συναίσθημα είναι μια φοβερή πρόκληση. Το ότι υπάρχει δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε, όταν έχουμε θάνατο και όταν βλέπουμε πρακτικές που τις ερμηνεύουμε πολλές φορές, προσπαθώντας εμείς δηλαδή να έρθουμε και να μιλήσουμε για την πίστη των αρχαίων στον Άλλο Κόσμο. Σίγουρα πιστεύουν ότι ο νεκρός φεύγει και πάει κάπου. Όμως τα κτερίσματα που του βάζουν εμείς πολλές φορές τα έχουμε ερμηνεύσει ως αντικείμενα που θα του χρησιμεύσουν. Και αν του τα βάζουν γιατί τα φοβούνται; Ότι είναι μολυσμένα από το μίασμα του θανάτου; Εδώ δεν είναι συναίσθημα; Σας λέω είναι δύσκολο, αλλά υπάρχουνε κάποιες σκέψεις, πάντα με επιφύλαξη και πάντα με ερωτηματικό. Επίσης: όταν γίνεται η τελετουργία μύησης, είμαστε σ’ έναν κόσμο που δεν έχει να κάνει με την καθημερινότητα, είναι συναισθηματικός, είναι πνευματικός, αν θέλετε. Γι’ αυτό αμφισβητώ τις απόπειρες που έχουν κάνει πολλοί που, ξεκινώντας από το σήμερα, πάνε να μεταφέρουν την ίδια εικόνα στο χτες. Χωρίς ν’ αμφισβητώ την ύπαρξη θρησκείας, όταν δεν την ξέρω δεν μπορώ να περιγράψω ούτε το τελετουργικό ούτε τις δομές, πολύ δε περισσότερο το περιεχόμενό της. Αν δει κανείς την κρητική αρχαιολογία, έχουμε κατασκευάσει ναούς, ιερείς, «βασιλιά ιερέα», κ.λπ. Όταν όμως δεν ξέρεις μια κοινωνία, τις δομές και την οργάνωσή της, δεν μπορείς να κάνεις κατασκευές που ξεπερνάνε τα δεδομένα σου. Δεν ξέρουμε, ας πούμε, πώς ήταν οργανωμένη η Πρωτοκυκλαδική κοινωνία. Το μόνο που ξέρουμε είναι τα νεκροταφεία της. Εγώ τώρα ξαναμελετάω τον κυκλαδικό πολιτισμό και βλέπω ότι δεν ξέρω τίποτα. Σκάβαμε νεκροταφεία με είκοσι, εικοσιπέντε τάφους και αναζητούσαμε οικισμό. Τώρα λέω: γιατί; Αν δω ότι οι τάφοι αυτοί της πρώιμης φάσης δεν ξεπερνάνε σε αριθμό τους είκοσι πέντε -το μέγιστο, είναι δέκα, δεκαπέντε, είκοσι, είκοσι πέντε- κι έχουν μόνο έναν νεκρό μέσα, σημαίνει ότι στη διάρκεια ενός ή δύο αιώνων εξυπηρετούσαν μόνο μια οικογένεια. Άρα, είναι ένα σπίτι που πρέπει να αναζητήσω και όχι ένα χωριό. Οι άνθρωποι, ως γεωργοκτηνοτρόφοι, ζούσαν σε στάνες ανάλογα με την περιοχή οικονομικής εκμετάλλευσης που τους είχε αναγνωριστεί. Λοιπόν εμείς, βλακωδώς, έχουμε πει κι έχουμε γράψει, εμού περιλαμβανομένου, ότι δεν βρίσκουμε κατάλοιπα αρχιτεκτονικά των οικισμών είτε γιατί ήτανε από φθαρτά υλικά είτε γιατί καταστράφηκαν από τη διάβρωση. Αλλά αν ήταν ένα σπίτι; Άντε να το βρεις, έστω κι αν έχουν μείνει κάποια λείψανα. Λοιπόν, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα ευρήματα χωρίς να προσπαθούμε παράλληλα να δούμε, έμμεσα βέβαια, και τις δομές μιας κοινωνίας, μέσα από την οικονομική της δραστηριότητα. Τα νησιά, στις πρώιμες φάσεις, είναι μες στην ενδοχώρα, εκεί που είναι η αγροτική οικονομία. Αργούν να φτάσουν στην παραλία. Α.Ρ.: Έχετε πει ότι, ως δάσκαλος, έχετε το καθήκον να διδάξετε την αρχαιολογία ως μέσον ανάπλασης περασμένων κοινωνιών. Ονομάζετε το έδαφος «ιδιόρρυθμο αρχείο» και θεωρείτε ότι η μελέτη, ανάλυση και ερμηνεία των πληροφοριών που αντλούνται από αυτό οφείλουν να απασχολούν τόσο τον αρχαιολόγο όσο και τον ιστορικό. Υπάρχει συμβολή των ιστορικών στη μελέτη των ευρημάτων από το Ακρωτήρι; Χ.Ντ.: Εγώ δεν ξεχωρίζω τον αρχαιολόγο από τον ιστορικό. Θεωρώ ότι και ο αρχαιολόγος είναι ιστορικός. Πολλές φορές έχω κατακριθεί από συναδέλφους ότι «υποβαθμίζω» την επιστήμη της αρχαιολογίας! Αλλά τι κάνουμε; Προσπαθούμε να γράψουμε κομμάτι της ιστορίας μέσα από μαρτυρίες υλικές. Μέσα από ένα άλλο, ιδιόρρυθμο αρχείο. Το προνόμιό μας, που είναι και έγκλημα ταυτόχρονα, είναι ότι αυτό το αρχείο το καταστρέφουμε. Δεν μπορεί να ξαναπάει πίσω κανείς. Όταν σκάβω, τι κάνω; Είναι σαν να έχω ένα βιβλίο, ένα πακέτο με χαρτιά, ένα-ένα φύλλο που διαβάζω, κρατάω τις σημειώσεις μου, κι έχω μια φουφού δίπλα και το καίω. Αυτό είναι η ανασκαφή. Δεν μπορεί να ξαναπάει κανείς πίσω και να ελέγξει αν εγώ έκανα σωστά ή όχι τη δουλειά μου. Το μόνο που έχει στη διάθεσή του είναι τα ευρήματα και οι περιγραφές μου. Λοιπόν, από την άποψη αυτή, θεωρώ ότι και ο αρχαιολόγος είναι ιστορικός, μελετάει αυτό το ιδιόρρυθμο αρχείο το οποίο και καταστρέφει. Γι’ αυτό θεωρώ την ανασκαφή ένα καταστρεπτικό επιστημονικό εργαλείο. Από κει ξεκινάνε οι ευθύνες του: πόσο καλά θα κάνει την ανασκαφή και πόσο καλά θα κρατήσει τις πληροφορίες που το έδαφος του δίνει, όπως αυτός το ψάχνει. Θεωρητικά θα πρέπει να είναι σε θέση να ξαναφτιάξει αυτό το αρχείο. Λέω «θεωρητικά», γιατί στην ουσία δεν γίνεται. Σήμερα, ευτυχώς η επιστήμη και η τεχνολογία βοηθάει να διαβάζουμε και να καταγράφουμε, όσο πιο καλά γίνεται, τις πληροφορίες του εδάφους. Δεν ξέρω αν είμαι κατανοητός. Α.Ρ.: Απολύτως. Εκτός όμως από ανασκαφέας στο Ακρωτήρι, έχετε διατελέσει και πανεπιστημιακός δάσκαλος. Και θα ήθελα να σας ρωτήσω τρία διαφορετικά πράγματα: α) τη γνώμη σας για τα ελληνικά πανεπιστήμια, β) πώς βλέπετε το ζήτημα των άνεργων αρχαιολόγων και γ) αν σας έχει ποτέ ζητήσει το Υπουργείο Παιδείας να συνδράμετε στη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων για την περίοδο στην οποία ειδικεύεστε. Χ.Ντ.: Θα σας πω. Λοιπόν, εχρημάτισα καθηγητής Αρχαιολογίας από το 1980 ώς το 2000, οπότε πήρα σύνταξη. Δεν έχω την καλύτερη ιδέα για τα πανεπιστήμια τα ελληνικά. Την ευθύνη, σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, την δίνω σ’ εμάς, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, και δευτερευόντως στην πολιτεία, διότι εμείς δεν πιέσαμε την πολιτεία, δεν απαιτήσαμε να κάνει αυτά που νομίζουμε ότι πρέπει να κάνει. Δηλαδή: εγώ συνέπεσε να εκλεγώ καθηγητής «όταν ήρθε ο λαός στην εξουσία». Κακά τα ψέματα, επειδή η παιδεία είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, στο λαό καλλιεργείται η αυταπάτη ότι το κράτος είναι η λεία που πρέπει να την κατασπαράξουμε. Όταν έρχεται λοιπόν στην εξουσία αυτός ο λαός, αυτό έρχεται να κάνει. Δεν κατηγορώ το λαό αλλά τους παντοειδείς ηγέτες του που έτσι τον διαπαιδαγωγούν. Είναι αυτοί οι ηγέτες που μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε και όχι ο λαός. Προσωπικά δεν θυμάμαι

Σύμφωνα με το ΠΔ/3-8-87 , άρθρο 1 , παραγραφος-2: Ως μη στεγασμένος (υπαίθριος) χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί: α) Ακάλυπτο οικόπεδο το οποίο διατίθεται αποκλειστικά για στάθμευση αυτοκινήτων. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να διατίθεται για στάθμευση το σύνολο της επιφάνειας του οικοπέδου, με εξαίρεση τις προβλεπόμενες από το ρυμοτομικό σχέδιο στοές ή προήπια. β) Ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου που ανεγείρεται το κτίριο. Στην περίπτωση αυτή το μέγιστο ποσοστό της συνολικής επιφάνειας του οικοπέδου που επιτρέπεται να καλυφθεί από το κτίριο και το χώρο στάθμευσης, ορίζεται κατά 10% μεγαλύτερο του επιτρεπόμενου και μέχρι 80% κατ' ανώτατο όριο. ( Το 80% που αναφέρει το διάταγμα αφορούσε τον Ν. 1577/85( Γ.Ο.Κ. 85 ), σε περιοχές που το επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης ήταν 70% και σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του Άρθρου 14 του Ν. 1577/85 (χαμηλά κτίρια Γ.Ο.Κ. , επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης ήταν 80% ) το ανώτατο όριο ορίζεται σε 90% ) ( Για κτίρια που έχουν κατασκευαστεί με τον Γ.Ο.Κ. 85 ) . Σύμφωνα με το ΝΟΚ ( Νόμο με αριθμό 4067/2012 , Νέος Οικοδομικός Κανονισμός ) Αρθρο 12 παρ.1α: Το ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% της επιφάνειάς του. Στην περίπτωση που δεν εξασφαλίζεται κάλυψη 120 τ.μ. το μέγιστο ποσοστό κάλυψης προσαυξάνεται έως τα 120 τ.μ. εφόσον η κάλυψη δεν υπερβαίνει το 70% του οικοπέδου και το ισχύον ποσοστό κάλυψης . ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΕΧΟΥΜΕ 1 . Εάν η επιτρεπόμενη κάλυψη είναι 60% , υποχρεωτικός ακάλυπτος θα είναι 40% . Για την επιφάνεια φύτευσης υπάρχει απαίτηση : Εφύτευσης = 2/3 x40% Χ Eοικοπέδου. Όταν όμως έχουμε θέσεις στάθμευσης στον ακάλυπτο για τον υπολογισμό της φύτευσης μειώνουμε κατά 10% τον υποχρεωτικό ακάλυπτο Έτσι Φύτευσης =2/3 x ( 40% - 10% )30% x Eοικ. 2. Εάν η επιτρεπόμενη κάλυψη είναι 70% υποχρεωτικός ακάλυπτος θα είναι 30% . Για την επιφάνεια φύτευσης υπάρχει απαίτηση : Φύτευσης = 2/3 x30% Χ Eοικοπέδου. Όταν όμως έχουμε θέσεις στάθμευσης στον ακάλυπτο για τον υπολογισμό της φύτευσης μειώνουμε κατά 10% τον υποχρεωτικό ακάλυπτο . Έτσι Εφύτευσης =2/3 x ( 30% - 10% ) 20% x Eοικ. Και για να μην υπάρχουν παρανοήσεις αυτό είναι το ίδιο με το παρακάτω : Όταν βγάζουμε θέσεις στον ακάλυπτο θα πρέπει να κάνουμε και τον ακόλουθο έλεγχο: Πραγματοποιούμενη κάλυψη + Επιφάνεια θέσεων στον ακάλυπτο < Επιτρεπόμενης Κάλυψης + 10% X Επιφάνεια Οικοπέδου.

Μέχρι το 2022 τα 4 στα 10 έργα αφορούν τον κλάδο της ενέργειας - Συνολικά στα 20 δισ. οι επενδύσεις των ανεκτέλεστων έργων Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων υποδομής στην Ελλάδα ανέρχεται σε 12 δισ. ευρώ, ενώ τα προγραμματισμένα έργα σε 8 δις ευρώ. Από τα 71 έργα που προγραμματίζονται να παραδοθούν μέχρι το 2022, η ενέργεια καλύπτει το 34%, το μετρό/τραμ το 25% και οι οδικές συγκοινωνίες το 23%, συμφωνα με τη μελέτη «Υποδομές – χρηματοδοτώντας το μέλλον» της PwC. Παραδοσιακά στην Ελλάδα, η ιδιωτική χρηματοδότηση καλύπτει το 15% του συνολικού προϋπολογισμού, ενώ η δημόσια χρηματοδότηση (Κράτος, ΕΕ) ανέρχεται γύρω στο 40% με το υπόλοιπο να προέρχεται από τραπεζικό δανεισμό Ειδικότερα, κατά την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν γίνει ελάχιστες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες σαν ποσοστό του ΑΕΠ κατακρημνίσθηκαν από το 3,6% (2006) στο 1,2% (2012) χάνοντας 4,3 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση (συνολική απώλεια 30 δισ. ευρώ). Επηρεάστηκαν σημαντικά από τη βαθιά ύφεση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, και ως αποτέλεσμα οι άμεσες θέσεις απασχόλησης στα έργα υποδομής μειώθηκαν κατά 49%. Ο αριθμός των προγραμματισμένων και ανεκτέλεστων έργων υποδομών έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης – η αξία αυτών ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ μέχρι το 2022. Το 34% των έργων προέρχεται από τον κλάδο της ενέργειας, το 55% αφορά σιδηροδρομικά έργα και έργα αυτοκινητοδρόμων ενώ το υπόλοιπο 11% συμπληρώνουν έργα τουριστικών υποδομών και διαχείρισης αποβλήτων. Ετήσια δαπάνη μεταξύ 2,5 και 5 δισ. ευρώ για έργα υποδομών στην Ελλάδα για τα επόμενα 5-7 χρόνια είναι εφικτή εφόσον δεν υπάρξουν καθυστερήσεις στην ανάθεση των έργων. Επίσης, σύμφωνα με την έρευνα, οι παγκόσμιες επενδύσεις σε έργα υποδομών εκτιμάται ότι θα κυμανθούν μεταξύ 2,2 τρισ. και 2,8 τρισ. δολάρια ετησίως έως το 2030, ενώ οι ευρωπαϊκές επενδύσεις σε έργα υποδομών υπολογίζονται γύρω στο 2% του ΑΕΠ. Οι επενδύσεις σε έργα υποδομών είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία με υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, της τάξης του 2x, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις σε άλλους κλάδους Η αυξανόμενη ανάγκη για δαπάνες σε έργα υποδομών σε συνδυασμό με την ιδιαίτερα περιορισμένη δυνατότητα κρατικής χρηματοδότησης και τους περιορισμούς των ελληνικών τραπεζών, επιβάλλουν την αναζήτηση νέων χρηματοδοτικών μέσων. Ο Κώστας Σ. Μητρόπουλος, Εντεταλμένος Σύμβουλος της PwC σχολίασε: «Στην Ελλάδα η εικόνα είναι σκληρή. Οι επενδύσεις υποδομών μειώθηκαν από το 3.6% το 2006 στο 1.2% του ΑΕΠ το 2012 κάτω από την δημοσιονομική πίεση που έφερε η κρίση. Αυτό οδήγησε σε μείωση 49% της απασχόλησης στον κατασκευαστικό κλάδο. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο των έργων που η κρίση καθυστέρησε και το κόστος αυτών που έχουν προγραμματιστεί φθάνουν τα €20 δις μέχρι το 2022. Αυτό αντιστοιχεί σε €2.6 δις ανά έτος ή περίπου 1.2% του ΑΕΠ, ποσοστό πολύ μικρότερο του ελληνικού μέσου όρου από το 2006 (2.4%), του ευρωπαϊκού μέσου όρου (1,9%) ή του παγκόσμιου μέσου όρου (2.7%). Είναι απολύτως αναγκαίο για την χώρα, στα πλαίσια ουσιώδους βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της να αναβαθμίσει όλες τις υποδομές της όσο πιο γρήγορα γίνεται.» Η χρηματοδότηση των έργων υποδομής στην Ελλάδα ιστορικά προέρχεται κυρίως από δημόσιους πόρους, ενώ τα ιδιωτικά κεφάλαια συνήθως δεν υπερβαίνουν το 10-15% του συνόλου της επένδυσης. Οι όλο και πιο περιορισμένες δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού, μετατοπίζουν το επίκεντρο της χρηματοδότησης στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αναγκαίο να προσελκύσουμε στις υποδομές περισσότερα ιδιωτικά κεφάλαια με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Πρώτον, μεταβάλλοντας τους όρους σύμπραξης έτσι ώστε τα ιδιωτικά κεφάλαια, ίδια ή δανειακά, να έχουν καλλίτερο συνδυασμό απόδοσης/κινδύνου. Δεύτερον, τιτλοποιώντας, όπου αυτό είναι εφικτό, μελλοντικά έσοδα (π.χ. διόδια, εισιτήρια). Τρίτον, εισαγάγωντας νέα χρηματοδοτικά εργαλεία όπως τα project bonds, που απευθύνονται σε άλλες πηγές κεφαλαίων, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι τα μακροπρόθεσμα θεσμικά κεφάλαια έχουν πολύ πιο ταιριαστές με τις υποδομές προσδοκίες απόδοσης και αντίληψης κινδύνων. Ο Μάριος Ψάλτης, Διευθύνων Σύμβουλος της PwC σημείωσε: «Οι επενδύσεις σε υποδομές, όπως και οι συνολικές επενδύσεις στην χώρα πρέπει να αυξηθούν ταχύτατα στα επίπεδα πριν από την κρίση. Αυτό θα τροφοδοτήσει συστηματική ανάπτυξη και αυξημένη απασχόληση και πάνω από όλα θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Αλλά για να γίνει θα πρέπει να επιταχύνουμε τον σχεδιασμό/προγραμματισμό των έργων υποδομής, να τα κάνουμε “φιλικότερα” προς τα ιδιωτικά κεφάλαια, και να χρησιμοποιήσουμε χρηματοδοτικά εργαλεία τελευταίας γενιάς. Όλες αυτές οι αλλαγές κατεύθυνσης προϋποθέτουν και αλλαγές αντίληψης και οργάνωσης στον κρατικό μηχανισμό, με σαφή διάκριση μεταξύ τεχνικού και χρηματοοικονομικού σχεδιασμού. Οι υποδομές είναι αυτήν την στιγμή το ισχυρότερο εφαλτήριο για το μέλλον και πάνω τους στηρίζονται όλες οι άλλες δυνατότητες ανταγωνιστικότητας. Αξίζουν τη μεγάλη προσοχή μας.». Πηγή: http://www.protothema.gr/economy/article/449021/i-energeia-stirizei-kata-34-tin-elliniki-anaptuxi-/

Σε έκθεση αυτοψίας της περιφέρειας στην οποία περιλαμβάνονται 40 παρατηρήσεις για βελτίωση της οδικής ασφάλειας στον οδικό άξονα ΠΑΘΕ απαντούν οι διοικήσεις των εταιρειών που διαχειρίζονται το έργο. Εκκρεμούν και αποφάσεις της περιφέρειας επισημαίνουν. Με αφορμή έκθεση αυτοψίας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στην οποία καταγράφονται τα επικίνδυνα σημεία στο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου ΠΑΘΕ (Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Εύζωνοι) που διέρχεται από την περιοχή, η διοίκηση των εταιρειών που διαχειρίζονται τον οδικό άξονα εξέδωσαν ανακοίνωση – απάντηση. Συγκεκριμένα οι εταιρείες «Νέα Οδός» και «Κεντρική Οδός» υποστηρίζουν τα εξής: Α) Η οδική ασφάλεια αποτελεί πρωταρχικό στόχο και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας λειτουργίας. Πιστεύουμε ότι δεν αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης, αλλά πεδίο συνεργασίας και διαρκούς βελτίωσης. Συνεπώς, κάθε σχόλιο, υπόδειξη ή επισήμανση από κάθε φορέα, πολίτη, χρήστη των αυτοκινητοδρόμων μας είναι για εμάς ένα πολύτιμο εργαλείο και πάντα εξετάζεται με τη μέγιστη προσοχή. Β) Η Νέα Οδός διαχειρίζεται τον αυτοκινητόδρομο ΠΑ.ΘΕ από τον Ανισόπεδο Κόμβο Μεταμόρφωσης έως και τη Σκάρφεια, ενώ η Κεντρική Οδός θα διαχειρίζεται το τμήμα από τη Σκάρφεια έως και τον Ανισόπεδο Κόμβο Ραχών, όταν αυτό παραδοθεί από το Ελληνικό Δημόσιο. Αναφέρουμε τα όρια των έργων παραχώρησης, καθώς από τα 40 σημεία που αναφέρονται στην έκθεση αυτοψίας που μας κοινοποιήθηκε από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, τα 10 είναι εκτός ορίων μας και αρμοδιότητάς μας. Για τα υπόλοιπα επισυνάπτονται τα αναλυτικά μας σχόλια στην επιστολή απάντησής μας προς την Περιφέρεια. Στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται: 1. Για τον αποκλεισμό της ΛΕΑ δεν απαιτείται κίτρινη διαγράμμιση. 2. Τα στηθαία ασφαλείας τοποθετούνται σύμφωνα με μελέτη σήμανσης & ασφάλισης που έχει λάβει όλες τις απαιτούμενες εγκρίσεις και την οποία ακολουθούμε κατά γράμμα. Δεν υπάρχει κανένα σημείο που να προβλέπεται στηθαίο ασφαλείας και να μην έχει τοποθετηθεί. 3. Στην περιοχή της Υλίκης αναμένουμε ολοκλήρωση απαλλοτρίωσης από το Ελληνικό Δημόσιο για να μας παραδοθεί η γη και να ολοκληρώσουμε τις κατασκευαστικές εργασίες. Παράλληλα, όμως και με στόχο την ασφάλεια των χρηστών χρησιμοποιούμε τη μεθοδολογία του micromilling γιατί αυξάνει σημαντικά το βαθμό πρόσφυσης των ελαστικών των οχημάτων. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα φρεζαρίσματος, αλλά εφαρμογής ειδικής μεθοδολογίας οδικής ασφάλειας που αυξάνει την αντιολισθηρότητα. 4. Η Νέα Οδός, έχει εξ αρχής εντοπίσει την επικινδυνότητα των συνδέσεων των πρατηρίων υγρών καυσίμων που λειτουργούν και στα 2 ρεύματα κυκλοφορίας στο 95+500 χλμ. με τον κύριο οδικό άξονα και έχει προβεί εδώ και χρόνια σε όλες τις νόμιμες ενέργειες, με στόχο το κλείσιμο αυτών των συνδέσεων και τη διασφάλιση των χρηστών. Παρότι, σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ του 2008(!) (1086/2008) οι συνδέσεις αυτές έχουν κριθεί παράνομες, η εταιρεία μας έχει υποχρεωθεί σύμφωνα με σχετική προσωρινή διαταγή του Μονομελούς Πρωτ. Θήβας, να απέχει από οποιαδήποτε ενέργεια κλεισίματός τους και συνεπώς προστασίας των χρηστών, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης. Σε αυτό το σημείο, οφείλουμε να καλέσουμε την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος, να απαντήσει στις σχετικές μας αιτήσεις (25-11-2014 και 13-01-2015 ) και να προβεί, όπως οφείλει, σε ανάκληση των αδειών λειτουργίας που προβλέπουν την απευθείας σύνδεση των εν λόγω πρατηρίων και χώρων εστίασης με τον αυτοκινητόδρομο. Πλέον έχει στα χέρια της και τα σχόλια της αυτοψίας που η ίδια παρήγγειλε. Τέλος, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι το διάστημα που έχουμε αναλάβει τη συντήρηση και λειτουργία των συγκεκριμένων τμημάτων του αυτοκινητοδρόμου ΠΑΘΕ, οι δείκτες ατυχημάτων και δυστυχημάτων έχουν μειωθεί κατά 62,60%. Περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ έχουν ήδη επενδυθεί για κατασκευαστικές εργασίες, όπως διαπλατύνσεις, αντικαταστάσεις στηθαίων ασφαλείας, νέες ασφαλτοστρώσεις, ενώ ετησίως 4 εκατ. ευρώ δαπανώνται σε εργασίες συνήθους και βαριάς συντήρησης. Το 2015, θα επενδυθούν 40 εκατ. ευρώ, για την πλήρη ανακατασκευή των Ανισόπεδων Κόμβων, τη δημιουργία νέων χώρων στάθμευσης, αλλά και για ένα πλήθος εργασιών βελτίωσης των υποδομών και των υπηρεσιών μας. Επιπλέον, καθημερινά το σύνολο του προσωπικού μας δίνει τον καλύτερό του εαυτό για να βρίσκεται δίπλα σε κάθε χρήστη και να προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. «Διαχρονικός στόχος μας είναι ο συνδυασμός των μέγιστων δυνατών επιπέδων οδικής ασφάλειας με την παροχή υπηρεσιών ποιότητας» καταλήγει η ανακοίνωση. Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1301169/kontra-perifereias-stereas-elladas-me-parahorhsioy.html