Αναζήτηση στην κοινότητα

Η εγκύκλιος από 19/11/2020 είναι ακόμη σε ισχύ σωστά; Μεμονωμένοι οικίσκοι (τύπου εργοταξιακού, αλλά μόνιμοι), χωρίς λειτουργική συνένωση με επιφάνεια κάθε οικίσκου 10 τ.μ. (<50 τ.μ.) εξαιρούνται από την υποχρέωση έκδοσης ΠΕΑ;

Επειδη εχω μπερδευτεί αρκετά με την υπέρβαση ύψους σε περίπτωση πολυκατοικίας με πολλές οριζόντιες ιδιοκτησίες. Σε πολυκατοικία με πολλές οριζόντιες ιδιοκτησίες και η οποία πολυκατοικία εχει θεμελιωθεί 1,00μ υψηλότερα από ότι προέβλεπε η οικοδομική άδεια με αποτέλεσμα όλες οι στάθμες δαπέδων των διαμερισμάτων να είναι 1,00μ υψηλότερα από ότι προβλεπόταν αλλά μόνο στο διαμέρισμα τελευταίου ορόφου που εξετάζω να έχει υπερβεί η οροφή του το επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής κατά 10% (το επιτρεπόμενο της περιοχής είναι όσο ακριβώς προέβλεπε η άδεια και είναι καθορισμένο από ειδικούς όρους της περιοχής) πως θα μελετήσω τον υπολογισμό προστίμου; Να βάλω όλη την επιφάνεια του διαμερίσματός μου με υπέρβαση ύψους <20% και να πληρώσει πρόστιμο για αυτό; Το θεωρώ αρκετά άδικο να την «πληρώσει» μονο ένα διαμέρισμα αλλά σίγουρα δεν υπάρχει συννενόηση με τους συνιδιοκτητες για να γινει υπαγωγή για το υψος ολης της πολυκατοικίας. Υπάρχει μήπως επιμερισμός ύψους σε όλη την πολυκατοικία; Μήπως λανθασμένα ασχολούμαι με την διαφορετικότητα στην στάθμη δαπέδου και οροφής του διαμερίσματος διότι είναι τρόπο τινά κοινόχρηστη αυθαιρεσία η υπερβαση υψους ολης της πολυκατοικιας; Εχω μπερδευτεί αρκετά.

Μπορείτε να με βοηθήσετε με πιο τρόπο υπολογίζονται τα σενάρια. Στον πίνακα βλέπω για πολυκρυσταλλικά 12-19% . Στο συντελεστή Α τί βάζω 0,019; Επίσης ζητάει Κw και επιφάνεια. ΚW εννοεί συνολικά σωστά; Τότε γιατί αλλάζοντας την επιφάνεια αλλάζει το αποτέλεσμα;

Εδώ και τρεις ημέρες η αντλία δουλεύει πολύ καλά. Ο αισθητήρας θερμοκρασίας είναι πάντα σε νερό+αέρας 1. Αυτόματη ρύθμιση θερμοκρασίας εξόδου (καμπύλη αντιστάθμισης -10/53, 19/48) 2. Χειροκίνητη ρύθμιση θερμοκρασίας, 53 οC (η πρώτη καμπύλη, η δεύτερη είναι με αυτόματο έλεγχο -10/48, 18/48) Ο ρυθμός ροής είναι πάντα γύρω στα 20 Lt/m Τα σημεία που σβήνει είναι είτε γιατί έφτασε τον στόχο θερμοκρασίας χώρου, είτε γιατί τη σταμάτησα για να αλλάξω ρυθμίσεις και να ξαναδοκιμάσω Τι άλλαξε; Δεν ξέρω..... Κάποια στιγμή χρειάστηκε να την κλείσω από την ασφάλεια. Έμεινε για καμμιά ώρα σβηστή. Την έβαλα να δουλέψει με χειροκίνητη επιλογή θερμοκρασίας νερού στους 55 βαθμούς και δούλεψε σωστά. Ελέγχοντας ρυθμίσεις είδα οτι η καμπύλη αντιστάθμισης είχε αλλάξει (reset?) και ήταν στους 48ο C flat. Την δοκίμασα με αυτή τη ρύθμιση και έπαιξε σωστά. Άλλαξα την καμπύλη και έπαιξε σωστά (χωρίς επανεκκινήσεις). την έβαλα πάλι σε χειροκίνητη ρύθμιση θερμοκρασίας νερού στους 53 και στους 55, πάλι σωστά... Τώρα πρέπει να δώ τι γινεται και με το ζεστό νερό χρήσης, που έχει κακή συμπεριφορά (start/stop) και δεν παρουσιάζει διαφορά θερμοκρασίας εισόδου/εξόδου)

Από ότι είδα η πλατφόρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όσους τηρούν απλογραφικό λογιστικό σύστημα και δεν υπερβαίνουν τα όρια των ακαθάριστων εσόδων, όπως αυτά ορίζονται για την εφαρμογή της περ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 2873/2000. Τα ανωτέρω, για τους σκοπούς της διαβίβασης, εξετάζονται στο τέλος κάθε ημερολογιακού έτους, με βάση τα ακαθάριστα έσοδα, όπως αυτά προκύπτουν από την Πλατφόρμα myDATA, και ισχύουν καθ’ όλη τη διάρκεια του επόμενου έτους, εντός του οποίου πραγματοποιείται η ηλεκτρονική διαβίβαση. Εξαιρετικά, για τα έτη 2020, 2021, 2022 και 2023 τα ακαθάριστα έσοδα προσδιορίζονται με βάση τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, 2019, 2020 και 2021 αντίστοιχα. Ή συνολικά ως 50 τιμολόγια στην προηγούμενη χρήση. Όποτε δες τι ειχες ακαθάριστα το 2021.

ναι αλλά και αυτή η δεύτερη προσέγγιση δηλαδή το "κατ' επιλογή των ιδιοκτητών" πολλοί την εκλαμβάνουν ως αναφερόμενη σε μια αυτοτελή, αλλά με πολλούς ιδιοκτήτες. Καταλαβαίνω ότι τώρα θα επικαλεσθείς το "των ιδιοκτητών" και όχι "των συνιδιοκτητών" και ορθά. Έλα όμως που πολλοί συν/φοι λένε μήπως ο Νομοθέτης ήθελε αυτό και έγραψε το.. άλλο.! και αν ένας ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να κάνει πολλές δηλώσεις για το ίδιο ακέντητο δεν καταστρατηγούνται άλλες διατάξεις π.χ για παράβολο 2000 ή για τον έλεγχο δήλωσης από ΣΥΠΟΘΑ σε περίπτωση αύξησης ή μείωσης προστίμων >20%

Το σύστημα θα σε τοποθετήσει υποχρεωτικά στην 2η ασφαλιστική κλάση. https://www.efka.gov.gr/el/asphalismenoi/me-misthotoi/neo-systhma-asfalistikon-eisforon/parallhlh-asfalish/Periptosh-proth Από 01/01/2024 με Υπουργική απόφαση, που δεν έχει εκδοθεί μέχρι μέχρι στιγμής, θα προκύψουν οι νέες ασφαλιστικές κλάσεις που ως δια μαγείας θα ταιριάζουν με τον νέο κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη που ισχύει από την 01/04/2023 ήτοι 780,00€. Δηλαδή: 780χ14=10920 + 48,74 = 10968,74 / 12 = 914,06 ασφαλιζόμενος μισθός επί του οποίου με 20% θα προκύψει η νέα 1η ασφαλιστική κατηγορία κλάδου σύνταξης 182,81€. Δεδομένου ότι η 2η ασφαλιστική κλάση είναι 20% μεγαλύτερη της 1ης τότε 914,06 + ( 914,06χ20% ) = 1.096,87 / 14χ12 = 940,00€ είναι ο μηνιαίος μισθός που ψάχνεις. Χονδρικά και στα γρήγορα.

Στο συγκεκριμένο ζήτημα θα συμφωνήσω περισσότερο με τον giorgosv και όχι με τον ΙΑΣΟΝΑ. Και να εξηγήσω το γιατί. Το πιο βασικό από όλα είναι ότι εμείς ως Μηχανικοί έχουμε την ευθύνη ελέγχου του ακινήτου (θέση, προσανατολισμό, περιγραφή κλπ.) και οι Νομικοί (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, Δημόσιες αρχές κλπ.) τον έλεγχο της ιδιοκτησίας (αναγκαίους τίτλους, κατασχέσεις, υποθήκες κλπ.). Είναι και ο βασικός λόγος που στις υπαγωγές των Νόμων για τα αυθαίρετα έχουμε το «φερόμενος ιδιοκτήτης» και είναι και ο λόγος που για την υπαγωγή σ αυτούς τους νόμους δεν είναι απαιτητό η ανάρτηση τίτλων. (εγώ προσωπικά τους ανεβάζω μεν αλλά δεν είναι υποχρεωτικό) Για να συμπληρώσω και με βάση την Τραπεζική εμπειρία και πρακτική οι Τράπεζες εδώ και πολλές δεκαετίες ειδικά η Κτηματική Τράπεζα (που τώρα δεν υπαρχει πια επειδή απορροφήθηκε από την Εθνική) αλλά και όλες οι άλλες τράπεζες φροντίζουν να έχει η Τεχνική τους Υπηρεσία και οι Μηχανικοί τον έλεγχο και την αξιολόγηση του ακινήτου (θέση, προσανατολισμό, περιγραφή, αξίες κλπ.) ενώ για τον ιδιοκτησιακό έλεγχο τον έχει η Νομική υπηρεσία που θα δει ακόμα κι αν ο τίτλος είναι περισσότερο από 20 χρόνια για δάνεια έως κάποιου ποσού ή 40 χρόνια για μεγαλύτερα ποσά κλπ.… Οπότε οι μηχανικοί στρώνουμε το κρεβάτι μας (ακίνητο) και οι Νομικοί ποιανού είναι (για να κοιμηθεί)

Δεν πήρα Um. To υπολόγισα (όπως θα έκανα σε ΜΕΑ). Έχω κάνει υπολογισμούς ΣUA όπου τα νέα U προκύπτουν από τα U του Α-ΠΕΑ, προσαυξημένα κάτα 0,1. Έβαλα 0,1 σαν δυσμενή προσέγγιση. Αν κάτσω να λύσω θερμογέφυρες, θα βγει μικρότερο. (Δεν έβαλα το +0,2 των Α-ΠΕΑ, λόγω κελύφους - δεν διακόπτεται η μόνωση) Οπότε με αυτή την προσέγγιση, το δώμα από 0,17 το όρισα 0,27 και τους τοίχους από 0,27 το όρισα 0,37. Τα κουφώματα είχαν βγει περίπου 2,1 (μέσος όρος), πάλι με επίλυση κατά ΤΟΤΕΕ. Σε άλλη μια ζωντανή μέτρηση που είχα κάνει για πλάκα, στο σαλόνι μόνο: - έξω ήταν πάλι 19°C και μέσα 24°C χωρίς να λειτουργεί κλιματιστικό. - απλά είμασταν μέσα 4 άτομα (320W), ένας αφυγραντύρας (200W) και ένα ψυγείο (γύρω στα 100W). Οπότε ένα ΔΤ=5°C το κρατάγανε 600W, σε χώρο 25-26τμ. (με ότι χάνει προς εξωτερικούς χώρους και προς άλλα δωμάτια). Πρόχειρα, αν ήταν αυτόνομος χώρος, μπορεί να ήθελα 400-500W.

@dib Στο σχέδιο δεν είναι υπολογισμοί. Οι τιμές είναι από μετρήσεις. Δεν χρειάζομαι να αποδείξω το αποτέλεσμα των μετρήσεων. Μόνο να το εξηγήσω και να κάνω αναγωγή από τις μετρήσεις: 14°C έξω-27°C θερμαινόμενα-23°C μη θερμαινόμενο σε 2°C έξω - 20°C(+18) θερμαινόμενα- ??°C μη θερμαινόμενο Το λουτρό δεν έχει μονάδα. Είπα ότι ήταν 19°C έξω στην εκκίνηση της θέρμανσης και 20°C μέσα (σε όλους τους χώρους) και στην τελική μέτρηση είναι ότι βλέπετε στο σχέδιο. Το δυσμενέστερο δυνατό σενάριο είναι να κάνω αναγωγές με την μέθοδο των τριών και να προκύψουν θερμοκρασίες, έξω 2°C, θερμαινόμενα 20°C και μη θερμαινόμενο 14,5°C. O υπολογισμός Pgen από τον τύπο της ΤΟΤΕΕ δίνει απαίτηση φορτίων 3,85KW και έχω εγκατεστημένα περίπου 6KW (λίγο παραπάνω). Αυτά είναι τα δεδομένα του συστήματος προ πράξεων. Πειραματικά θα το δοκιμάσω όταν κάποια στιγμή έρθει ο Χειμώνας (ενδεχομένως να έχω προλάβει να εγκαταστήσω και το βεντιλατέρ που θέλω και να κάνω και τις δύο μετρήσεις και να επανέλθω). Θεωρητικά ήθελα να δω τι ισχύει (που να εξηγεί τα ευρύματα) και πώς θα το χειριζόμουν σε ΠΕΑ. Γενικά είμαι υπέρ της όσο δυνατόν καλύτερης προσομοίωσης της πραγματικότητας από το ΠΕΑ. Υ.Γ. Με τον συνάδελφο πάντως διαφωνούσαμε στο τι κάνουμε στα ΠΕΑ. Στο θεωρητικό συμφωνούσαμε. Επίσης επειδή βγήκε έτσι κι αλλιώς Β+ που χρειαζόμουν για το εξοικονομώ, δεν το ζαλίσαμε πολύ. Πλεόν η συζήτηση είναι θεωρητική/ για άλλες περιπτώσεις.

Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com View full είδηση

Μεταφέρω εδώ κάτι σχετικό που έγραψε κάποιος συνάδελφος παλιά (λυπάμαι που δεν θυμάμαι ποιος!) και ισχύει ακόμη και με τον ΝΕΟ κτιριοδομικό (ΦΕΚ 3985β/2023)άρθ 28 για να πάρετε μια ιδέα επί του προβλήματός σας (Σαν λογική και δίκαια λύση βλέπω να επιβαρυνθεί όλη η πολυκατοικία σας με τα έξοδα της επέκτασης της καθ' ύψος και επί της τοιχοποιίας) Καπνοδόχοι Τζακιού Συνάδελφοι όσο και αν φαίνεται περίεργο (ή ατελές πλέον) οι καπνοδόχοι τζακιών δεν έχουν περιορισμό από όρια όμορων ιδιοκτησιών ή κτιρίων Εξηγούμαι: Οι καπνοδόχοι κατηγοριοποιούνται στις ακόλουθες 3 περιπτώσεις ανάλογα με το καύσιμο και το είδος καύσης: i. Για κεντρικές θερμάνσεις άνω των 25 KW κτιρίου ή και μεμονωμένης ιδιοκτησίας Κτιριοδομικός άρθρο 27, παρ. 2.4.2.5. : … Η καπνοδόχος πρέπει να καταλήγει τουλάχιστο 1 m πάνω απο το σημείο εξόδου της 0,7 m από οποιαδήποτε ακμή κτιρίου που βρίσκεται σε ακτίνα μικρότερη των 3,0 m από αυτή και 1,5 m από καυστά υλικά. Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγματα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση μικρότερη 10m από αυτήν και η αρμόδια αρχή διαπιστώνει ενόχληση από την εκπομπή καυσαερίων, μπορεί να επιβάλλει την ανύψωση της καπνοδόχου ή να διατάξει άλλα μέτρα για τον περιορισμό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια… ii. Για κεντρικές θερμάνσεις κάτω από 25 KW και για τοπικές θερμάνσεις μεμονωμένου χώρου πχ σόμπα πετρελαίου, ξύλου, pellet Κτιριοδομικός άρθρο 27,παρ. 3.3.2 α’ εδάφιο και παρ. 2.4.2.8. : … Για την περίπτωση χρήσης μεταλλικών σωλήνων (μπουριά) για την απαγωγή των καυσαερίων, η κατασκευαστική διαμόρφωση του τελικού τμήματος της καπνοδόχου που βρίσκεται έξω από το κτίριο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε: …. …γ. Το τελικό σημείο εξόδου των καυσαερίων είναι προστατευμένο με ειδικό εξάρτημα. Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγματα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση μικρότερη των 6 m από αυτήν και η αρμόδια αρχή διαπιστώσει ενόχληση από την εκπομπή καυσαερίων, μπορεί να επιβάλει την ανύψωση ή να διατάξει άλλα μέτρα για τον περιορισμό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια…. iii. Για ανοικτές εστίες – τζάκια (προσοχή: όχι κλειστού τύπου «ενεργειακά» διότι τότε θεωρούνται ως τοπική θέρμανση ή συνδεδεμένα με δίκτυο σωληνώσεων διότι τότε λειτουργούν ως κεντρική θέρμανση αμφότερα των προηγούμενων παραγράφων) Κτιριοδομικός άρθρο 27, παρ. 3.3.2 β’ εδάφιο και παρ. 2.4.2.4. : …Η καπνοδόχος πρέπει να βρίσκεται κατά το δυνατό στο εσωτερικό του κτιρίου και να εξέρχεται στο ψηλότερο σημείο αυτού... Δηλαδή: Από τις 3 προαναφερθείσες κατηγορίες μόνο η πρώτη έχει εξ’ αρχής κατά τον σχεδιασμό του κτιρίου δεσμευτικούς περιορισμούς όσον αφορά όρια από όμορες ιδιοκτησίες ή κτίρια (1 m πάνω απο το σημείο εξόδου της 0,7 m από οποιαδήποτε ακμή κτιρίου που βρίσκεται σε ακτίνα μικρότερη των 3,0 m από αυτή και 1,5 m από καυστά υλικά.). Για την δεύτερη υπάρχει άλλος περιορισμός (ανοίγματα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση μικρότερη 10m &amp; 6 m αντίστοιχα από αυτήν) ο οποίος όμως δεν είναι εξ’ αρχής δεσμευτικός και μόνο εφόσον η Αρμόδια Αρχή διαπιστώσει ενόχληση από εκπομπή καυσαερίων μπορεί να επέμβει. Για την τρίτη περίπτωση δηλ τα τζάκια δεν υπάρχει περιορισμός. Επιπλέον: Όσοι έχουν Δομική ενημέρωση ας κοιτάξουν το ΕΓΚ-59716/19-10-89 του 1989. Είναι λίγο μπερδεμένο στην χρονική αλληλουχία αλλά μάλλον έχει ως εξής: Η Πολεοδομία Σερρών με το έγγραφο 4345/23-7-89 ρωτά μεταξύ άλλων εάν «υπάρχουν περιορισμοί για την απόσταση του σημείου εξόδου καυσαερίων τζακιού από γειτονικά παράθυρα» Η ΔΙΠΕΧΩ Κεντρ. Μακεδονίας με το 59550/22-9-89 απαντά ότι υπάρχουν περιορισμοί αλλά κοινοποιεί την απάντηση στην ΔΟΚΚ για τυχόν διαφορετική άποψη. Η ΔΟΚΚ όμως διαφοροποιείται και απαντά «σας γνωρίζουμε ότι η παρ. 3.3.2 αναφέρει ρητά ότι για τις περιπτώσεις των ανοικτών εστιών (τζάκια) υπό τις προϋποθέσεις της παρ. 3.1.ισχύουν οι περιορισμοί της παρ.2.4.2.4. σε καμία δε άλλη περίπτωση των διατάξεων του άρθ-27 δεν προβλέπονται άλλες απαιτήσεις αποστάσεων απόληξης της καπνοδόχου των από ανοίγματα.»

Δεν υπάρχει δυστυχώς κάποια διευκρίνιση. Θεωρώ σωστό το δ, καθώς είναι η ελάχιστη απόσταση για φωτισμό κυρίων χώρων και είναι εντελώς κουτό να μην αντιλαμβάνεται ο υπάλληλος ότι ο 4759/20 έθεσε το δ ως ικανοποιητική απόσταση και στα μετά του 85 που η τοποθέτηση είναι πολύ ευνοϊκότερη να ζητάμε δυσμενεστερη αντιμετώπιση μεταξύ κτιρίων του ίδιου οικοπέδου

Καλημέρα. Έχω βάλει σε διαμέρισμα 60τμ δύο κλιματιστικά 12ρι+9ρι (κάτοψη). Με τελικές μονώσεις τοίχοι 13εκ, δώμα 18εκ+περλομπετό. Και έχει και ξύλινα κουφώματα με ενεργειακά τζάμια. Κλιματική ζώνη Α. Τα έβαλα να δουλεύουν και μέτρησα όλα τα δωμάτια και τον εξωτερικό χώρο. Το καθαρό εμβαδό των χώρων είναι 50τμ και στα online calculators, προτείνουν 20KBTU/h και έχω 21KBTU/h. Ο συνάδελφος που κάνει το Β-ΠΕΑ, θέλει να βάλει τα δύο δωμάτια χωρίς μονάδες με θεωρητικό σύστημα (στο σύνολό τους). Το οποίο είναι εκτός πραγματικότητας, γιατί τα φορτία είναι πολύ λιγότερα από το σενάριό του. Στην ΤΟΤΕΕ σελ. 104 λέει: "Ο σχεδιασμός του συστήματος θέρμανσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα". Του έχω υπολογίσει θερμικές ροές από δωμάτιο σε δωμάτιο, του μέτρησα το σπίτι, του στέλνω και το σχεδιάκι παρακάτω, να το βάλει στο σκαρίφημά του. Τι άλλο μπορώ να κάνω; Υ.Γ. Του πρότεινα να βάλω και ένα βεντιλατέρ μεταφοράς θερμότητας δωματίων ή να το βάλει στο σενάριο-πρόταση. Υ.Γ. 2 Το διαμέρισμα ξεκίνησα να το θερμαίνω από το βράδυ της προηγούμενης ώρα 24:00 και θερμοκρασίες έξω 19°C και μέσα 20°. To επόμενο πρωί στις 8:00, είχε τις παρακάτω ενδείξεις (έξω έπεσε 5° μέσα, ανέβηκε μέσο όρο 6°C σε 8 ώρες), άρα οι μονάδες το σηκώνουν το διαμέρισμα.

Με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ανακοίνωσε τα 20 σημαντικά έργα τα οποία αναμένεται να ολοκληρωθούν εντός του 2024: 1ον. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης παραδίδεται το 2ο εξάμηνο του 2024. 2ον. Η οδική σύνδεση Άκτιο – Αμβρακία παραδίδεται στις αρχές του 2024. 3ον. Τα τμήματα Τρίκαλα – Καλαμπάκα και Λαμία – Ξυνιάδα του Αυτοκινητόδρομου Ε-65 θα παραδοθούν, σταδιακά, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2024. 4ον. Σημαντικό ποσοστό του νέου αυτοκινητόδρομου Πάτρα – Πύργος αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2024. 5ον. Οι εργασίες μόνιμης αποκατάστασης ζημιών από φυσικές καταστροφές, σε σχολικές μονάδες, σιδηροδρομικό δίκτυο και υποδομές, θα ξεκινήσουν, και κάποιες θα ολοκληρωθούν, μέσα στο 2024. 6ον. Ο δεύτερος μετροπόντικας στο έργο κατασκευής της Γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας θα εγκατασταθεί και ο διαγωνισμός για την επέκταση της Γραμμής 2 προς το Ίλιον θα περάσει στην Β’ φάση. 7ον. Το έργο αποκατάστασης της διώρυγας της Κορίνθου θα ολοκληρωθεί. 8ον. Η κατασκευή του οδικού τμήματος Δημάριο – Ελληνο-βουλγαρικά Σύνορα θα ολοκληρωθεί. 9ον. Η σύμβαση για το έργο της Παράκαμψης της Γιάλοβας υπογράφεται. 10ον. Το Εθνικό Μητρώο Γεφυρών τίθεται σε λειτουργία. 11ον. Η αναδιάρθρωση του σιδηροδρομικού τομέα προχωρά. Δημιουργείται ένας νέος, ενιαίος, σύγχρονος δημόσιος φορέας, με πυρήνα τον ΟΣΕ, που αναλαμβάνει τον ρόλο, τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του διαχειριστή της σιδηροδρομικής υποδομής, όπως περιγράφονται στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο. Στη νέα εταιρεία εντάσσονται, με κορμό το σημερινό ΟΣΕ, η ΕΡΓΟΣΕ και η ΓΑΙΑΟΣΕ, κατά το μέρος που αφορά στο τροχαίο υλικό. Λεπτομέρειες του σχεδίου θα παρουσιασθούν μετά από συζήτηση σε Υπουργικό Συμβούλιο. 12ον. Η δρομολόγηση ενός βιώσιμου σιδηροδρομικού δικτύου, ως μέρος του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών, προχωρά. Μεταξύ άλλων, κατατίθεται, στις αρχές του 2024, πρόταση χρηματοδότησης από το Πρόγραμμα «Συνδέοντας την Ευρώπη 2», με στόχο τη σύνδεση λιμένων με το σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και τη συμμετοχή της Ελλάδας στους νέους ευρωπαϊκούς σιδηροδρομικούς διαδρόμους. 13ον. Η ανανέωση του στόλου των αστικών λεωφορείων προχωρά. Τα πρώτα 250 ηλεκτρικά λεωφορεία αναμένεται να κυκλοφορήσουν έως το τέλος Απριλίου του 2024. Ταυτόχρονα, προχωρά η προμήθεια νέων λεωφορείων φυσικού αερίου, τα οποία αναμένονται τη διετία 2024 - 2025. Και ακολουθεί, μέσα στο 2024, ένας νέος διαγωνισμός για την προμήθεια επιπλέον λεωφορείων, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. 14ον. Το συγκοινωνιακό έργο στη Θεσσαλονίκη ενισχύεται. Αναμένεται η πρόσληψη 150 οδηγών από τον ΟΑΣΘ, μέσα στις πρώτες ημέρες του 2024. 15ον. Τα υφιστάμενα προγράμματα της ηλεκτροκίνησης, μετά την τροποποίηση της προκήρυξης, την ανακατανομή των πιστώσεων και την παράταση υποβολής νέων αιτήσεων, αναμένεται να «τρέξουν» με ακόμη υψηλότερες ταχύτητες. Παράλληλα, σχεδιάζεται η τρίτη φάση επιδότησης της ηλεκτροκίνησης. 16ον. Τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) ενισχύονται. Ήδη έχουν δημοσιευτεί 29 Υπουργικές Αποφάσεις για τα ΣΒΑΚ Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Επιπλέον, το Υπουργείο, σε στενή συνεργασία με άλλα Υπουργεία και τις διοικήσεις των συγκοινωνιακών φορέων, σχεδιάζει ένα πλέγμα μέτρων για το 2024, με στόχο την καλύτερη μετακίνηση και την απρόσκοπτη προσβασιμότητα του πολίτη. 17ον. Η οδική ασφάλεια ενισχύεται. Ενεργοποιήθηκε η Κυβερνητική Επιτροπή που επικαιροποίησε το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας, και ψηφίζεται νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, που θα προστατεύει τους χρήστες του οδικού δικτύου, θα περιορίζει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και θα υποστηρίζει την μικρο-κινητικότητα. 18ον. Οι ψηφιακές υπηρεσίες του Υπουργείου αναβαθμίζονται. Προστίθενται νέες δυνατότητες, απλουστεύονται διαδικασίες, πολίτες αποκτούν πρόσβαση στο ιστορικό ελέγχων ΚΤΕΟ των οχημάτων τους, ενώ η πληρωμή των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς θα γίνεται ανέπαφα. 19ον. Το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο και ο Οδικός Χάρτης για την εφαρμογή της Τεχνολογίας Μοντελοποίησης (ΒΙΜ) αναρτώνται σε δημόσια διαβούλευση. 20ον. Τα έργα που έχουν αναλάβει οι Κτιριακές Υποδομές υλοποιούνται. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη 50 έργα, προϋπολογισμού 145,6 εκατ. ευρώ. Μαζί με αυτά που προγραμματίζονται, το συνολικό ποσό των έργων διαμορφώνεται περίπου στο 1 δισ. ευρώ. View full είδηση

Αλήθεια είναι αυτό που λες συνάδελφε, το αναφέρει και σαν παράδειγμα η εγκλύκλιος του '19 του ΥΠΕΝ, μετά τις τροποποιήσεις του Ν. 4122/13, με νόμο του '16. Για μένα είνα χαζό να αυξάνεται η επιφάνεια του κτηρίου επειδή μπαινει θερμοπρόσοψη, γατί το αρχικό περίγραμμα του κτηριου με τους εξωτ. τοίχους (αμόνωτο) δεν αλλάζει. Απο την άλλη υπάρχει κάποιο άρθρο του ΝΟΚ, που λέει οτι δεν προσμετράται στο συν. δόμησης η εξωτ. επιφάνεια θερμομόνωσης, πάχους 15 ή 20 (δεν θυμάμαι ακριβώς). Όχι οτι εκει στο ΥΠΕΝ, δεν το έχουν κάνει όλα ...μνι καπέλο! 😡 Τέλος πάντων, είμαι προβληματισμένος σ' αυτό το θέμα τι θα κάνω, αν κληρωθώ για Β ΠΕΑ!

Όταν δούλευα με μπλοκάκι, σε εργοληπτική εταιρία πριν 20 χρόνια περίπου, έκαναν τη διαδικασία ( χωρίς να ασχοληθώ καθόλου) και με έγραψαν. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με αυτό ούτε και μου χρειάστηκε κάπου...

Έχω μια απορία και δεν μπορώ να υπολογίσω πως βγαίνει ακριβώς η κατανάλωση που πληρώνουμε στην δεη Στον λογαριασμό της ΔΕΗ υπάρχουν τα εξής Αριθμός μετρητή και τύπος ένδειξης … και στην συνέχεια η κατανάλωση Έχω 4 σειρές και γράφουν αντίστοιχα οι σειρές τον αριθμό μετρητή διπλά τον τύπο ένδειξης και στην συνείχα την κατανάλωση Στην πρώτη σειρά έχει αριθμό μετρητή ( 11114 ) τύπος ένδειξης 19 Στην δεύτερη ( 11114 ) τύπος ένδειξης 39 Στην τρίτη (V11114 ) τύπος ένδειξης 49 Στην τέταρτη σειρά ( 22234) τύπος ένδειξης 59 Προφανώς ο 4ος είναι του νετ μετερινγν αλλά με τις άλλες σειρές τι ακριβώς δηλώνουν … έκανα διάφορους συνδυασμούς των μετρήσεων δεν έβγαλα άκρη ..μπορεί κάποιος να βοηθήσει

Σύμφωνα με την Α.Π.: ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/38098/2827 με ημ/νία:01/07/2019 το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β ν.4495/17 χρησιμοποιείται μόνο για - Αυθαίρετα και -στις Ε.Ε.Μ.Κ. για να ελέγξουμε αν υπερβαίνουν τα 25.000 Για οικοδομικές άδειες μπορούμε να χρησιμοποιούμε το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Εγκ. 8/90 είτε τιμές αναλυτικού τιμολογίου (ΑΤΟΕ, ΑΤΗΕ κλπ) Έχει αλλάξει κάτι ;

Εγκρίθηκε η καταβολή 2.047.479,92 ευρώ σε 268 δικαιούχους, οι οποίοι είχαν αιτηθεί επιδότησης, στο πλαίσιο του δεύτερου κύκλου της δράσης «Κινούμαι Ηλεκτρικά». Μετά την ολοκλήρωση των ενεργειών από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, τα κεφάλαια διατέθηκαν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και θα πιστωθούν στους δικαιούχους την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2023. Συνολικά, τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο έχουν καταβληθεί επιδοτήσεις ύψους 5 εκατ. ευρώ σε 1.870 δικαιούχους. Το πρόγραμμα συνεχίζεται και έχει ήδη δοθεί παράταση έως το τέλος Απριλίου του 2024 για την υποβολή νέων αιτήσεων. Ταυτόχρονα, έγιναν τροποποιήσεις με στόχο τη βέλτιστη αξιοποίηση των διαθέσιμων κεφαλαίων που ανέρχονται συνολικά σε 65 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι έως σήμερα, στο πληροφοριακό σύστημα της δράσης έχουν υποβληθεί και είναι ενεργές 23.162 αιτήσεις φυσικών και νομικών προσώπων, εκ των οποίων 19.369 έχουν εγκριθεί και 17.587 έχουν συμπεριληφθεί σε αποφάσεις υπαγωγής. Τονίζεται, δε, ότι αναρτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου στη «Διαύγεια» η 13η απόφαση για την υπαγωγή αιτούντων στη συγκεκριμένη δράση, με τον αριθμό των πλέον πρόσφατων εγκεκριμένων αιτήσεων να φτάνει τις 2.189. Από τον Σεπτέμβριο έχουν υπαχθεί στο πρόγραμμα με αντίστοιχες αποφάσεις 8.585 δικαιούχοι. View full είδηση

Την πλήρη κατάργηση από τα κτήρια των καυστήρων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2040 ζητά από τα κράτη μέλη η Κομισιόν με τη νέα αναθεωρημένη Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων. Αν και ο στόχος αυτός θεωρείται μέχρι και ανέφικτος, ειδικά στην Ελλάδα που η θέρμανση των κατοικιών βασίζεται στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, η νέα οδηγία δίνει με έμφαση την κατεύθυνση της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα και στη θέρμανση. Όπως αναφέρουν πληροφορίες από το υπουργείο Ενέργειας, το κόστος εφαρμογής μια τέτοιας πολιτικής θα ήταν τεράστιο, καθώς θα είναι πολύ δαπανηρή η αλλαγή στις εγκαταστάσεις και δεν περιλαμβάνεται ένας τέτοιος στόχος στο ελληνικό ΕΣΕΚ. Ειδικότερα, επετεύχθη τις προηγούμενες μέρες προσωρινή συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη μείωση των εκπομπών και της χρήσης ενέργειας των κτιρίων σε ολόκληρη την ΕΕ, με την ενισχυμένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, που στοχεύει να στηρίξει τις προσπάθειες της ΕΕ για την απαλλαγή των κτιρίων από τις ανθρακούχες εκπομπές σε ολόκληρη την Ένωση. Η αναθεωρημένη οδηγία εισάγει σαφή νομική βάση για τον καθορισμό, από τα κράτη μέλη, απαιτήσεων για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή το ελάχιστο μερίδιο ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που χρησιμοποιείται για θέρμανση. Τα κράτη μέλη τονίζεται ότι θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης με σκοπό την πλήρη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα έως το 2040. Καθαρότερα κτήρια Η νέα Οδηγία δίνει κίνητρα για ανακαινίσεις, με έμφαση στα παλαιότερα κτήρια και ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για τη μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος των κτηρίων. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο ο συγκεκριμένος αντίκτυπος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, στα σπίτια και στους χώρους εργασίας τους, ενώ θα μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας. Η συμφωνία αυτή θα ενισχύσει επίσης την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης σύμφωνα με το σχέδιο REPowerEU και θα αποτελέσει ισχυρό οικονομικό κίνητρο για καθαρότερα κτίρια στην ΕΕ. Κτήρια με καλύτερες επιδόσεις για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας και την περικοπή των εκπομπών Η αναθεωρημένη οδηγία θα ορίσει σειρά μέτρων που θα βοηθήσουν τις κυβερνήσεις της ΕΕ να ενισχύσουν διαρθρωτικά την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα κτίρια με τις χειρότερες επιδόσεις. Κάθε κράτος μέλος θα υιοθετήσει τη δική του εθνική πορεία για τη μείωση της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας των οικιστικών κτιρίων κατά 16 % έως το 2030 και κατά 20-22 % έως το 2035, παρέχοντας επαρκή ευελιξία ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές συνθήκες. Τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να επιλέξουν ποια κτίρια θα στοχεύσουν και ποια μέτρα θα λάβουν. Τα εθνικά μέτρα θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον το 55 % της μείωσης της μέσης χρήσης πρωτογενούς ενέργειας επιτυγχάνεται μέσω της ανακαίνισης των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις. Όσον αφορά το μη οικιστικό κτιριακό απόθεμα, οι αναθεωρημένοι κανόνες απαιτούν τη σταδιακή βελτίωσή του μέσω ελάχιστων προτύπων ενεργειακής απόδοσης. Αυτό θα οδηγήσει στην ανακαίνιση του 16 % των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2030 και του 26 % των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις έως το 2033. Τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν ορισμένες κατηγορίες οικιστικών και μη οικιστικών κτιρίων από τις υποχρεώσεις αυτές, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών κτιρίων ή των εξοχικών κατοικιών. Τα βελτιωμένα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης (ΠΕΑ) θα βασίζονται σε ένα κοινό υπόδειγμα της ΕΕ με κοινά κριτήρια, ώστε να ενημερώνονται καλύτερα οι πολίτες και να διευκολύνονται οι αποφάσεις χρηματοδότησης σε ολόκληρη την ΕΕ. Ενεργειακή φτώχεια Για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, τα μέτρα χρηματοδότησης θα πρέπει να παρέχουν κίνητρα για τις ανακαινίσεις και να λειτουργούν συνοδευτικά ως προς αυτές, αλλά και να στοχεύουν ιδίως ευάλωτους πελάτες και κτίρια με τις χειρότερες επιδόσεις, στα οποία ζει υψηλότερο ποσοστό ενεργειακά φτωχών νοικοκυριών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι υπάρχουν διασφαλίσεις για τους ενοικιαστές, ώστε να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του κινδύνου έξωσης ευάλωτων νοικοκυριών που προκαλείται από δυσανάλογες αυξήσεις ενοικίων μετά από ανακαίνιση. Ενεργοποίηση κύματος ανακαινίσεων Η αναθεωρημένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων περιλαμβάνει μέτρα για τη βελτίωση τόσο του στρατηγικού σχεδιασμού των ανακαινίσεων όσο και των εργαλείων που θα διασφαλίζουν οτι θα γίνουν οι εν λόγω ανακαινίσεις. Με βάση με τις συμφωνηθείσες διατάξεις, τα κράτη μέλη: θεσπίζουν εθνικά σχέδια ανακαίνισης κτιρίων για τη χάραξη της εθνικής στρατηγικής απανθρακοποίησης του κτιριακού αποθέματος και τον προσδιορισμό των τρόπων αντιμετώπισης των φραγμών που εξακολουθούν να υφίστανται, όπως η χρηματοδότηση, η κατάρτιση και η προσέλκυση περισσότερων ειδικευμένων εργαζομένων, θεσπίζουν εθνικά διαβατήρια ανακαίνισης κτιρίων που θα καθοδηγούν τους ιδιοκτήτες κτιρίων στις σταδιακές ανακαινίσεις τους με στόχο τα κτίρια μηδενικών εκπομπών.δημιουργούν υπηρεσίες μίας στάσης για τους ιδιοκτήτες κατοικιών, τις ΜΜΕ και όλους τους παράγοντες της αξιακής αλυσίδας ανακαίνισης, ώστε να λαμβάνουν ειδική και ανεξάρτητη στήριξη και καθοδήγηση. Επιπλέον, η συμφωνία θα βοηθήσει την ΕΕ να καταργήσει σταδιακά τους λέβητες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα. Επιδοτήσεις για την εγκατάσταση αυτόνομων λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα δεν θα επιτρέπονται από την 1η Ιανουαρίου 2025 και μετά. Η αναθεωρημένη οδηγία εισάγει σαφή νομική βάση για τον καθορισμό, από τα κράτη μέλη, απαιτήσεων για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας με βάση τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου ή το ελάχιστο μερίδιο ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που χρησιμοποιείται για θέρμανση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν ειδικά μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στον τομέα της θέρμανσης και της ψύξης με σκοπό την πλήρη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα έως το 2040. Τόνωση της βιώσιμης κινητικότητας Η συμφωνία θα ενισχύσει επίσης την υιοθέτηση της βιώσιμης κινητικότητας χάρη στις διατάξεις για την προκαλωδίωση, τα σημεία επαναφόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και τους χώρους στάθμευσης ποδηλάτων. Η προκαλωδίωση θα καταστεί ο κανόνας για τα νέα και ανακαινισμένα κτίρια, διευκολύνοντας έτσι την πρόσβαση σε υποδομές επαναφόρτισης και συμβάλλοντας στη φιλοδοξία της ΕΕ για το κλίμα. Επιπλέον, θα ενισχυθούν οι απαιτήσεις σχετικά με τον αριθμό των σημείων επαναφόρτισης τόσο σε οικιστικά όσο και σε μη οικιστικά κτίρια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να άρουν τα εμπόδια στην εγκατάσταση σημείων επαναφόρτισης, ώστε να διασφαλιστεί ότι το «δικαίωμα σύνδεσης» θα γίνει πραγματικότητα. Συνολικά, τα σημεία επαναφόρτισης θα πρέπει να καθιστούν δυνατή την έξυπνη φόρτιση και, όπου χρειάζεται, την αμφίδρομη φόρτιση. Τέλος, οι διατάξεις θα διασφαλίσουν ότι υπάρχουν επαρκείς θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα, συμπεριλαμβανομένων των ποδηλάτων μεταφοράς φορτίου. Πρότυπο μηδενικών εκπομπών για τα νέα κτήρια Με την αναθεωρημένη οδηγία τα κτίρια μηδενικών εκπομπών θα καταστούν νέο πρότυπο για τα νέα κτίρια. Βάσει της συμφωνίας, όλα τα νέα οικιστικά και μη οικιστικά κτίρια πρέπει να έχουν μηδενικές επιτόπιες εκπομπές από ορυκτά καύσιμα, από την 1η Ιανουαρίου 2028 για τα δημόσια κτίρια και από την 1η Ιανουαρίου 2030 για όλα τα άλλα νέα κτίρια, με δυνατότητα ειδικών εξαιρέσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι τα νέα κτίρια είναι έτοιμα για ηλιακή ενέργεια, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είναι κατάλληλα για τη φιλοξενία φωτοβολταϊκών ή ηλιοθερμικών εγκαταστάσεων οροφής. Οι εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας θα αποτελούν τον κανόνα για τα νέα κτίρια. Για τα υφιστάμενα δημόσια και μη οικιστικά κτίρια, οι εγκαταστάσεις ηλιακής ενέργειας θα πρέπει να τοποθετηθούν σταδιακά, αρχής γενομένης από το 2027, όπου αυτό είναι τεχνικά, οικονομικά και λειτουργικά εφικτό. Οι διατάξεις αυτές θα τεθούν σε ισχύ σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ανάλογα με τον τύπο και το μέγεθος του κτιρίου. Επόμενα βήματα Η σημερινή συμφωνία θα πρέπει τώρα να εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, η νέα νομοθεσία θα δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ένωσης και θα τεθεί σε ισχύ. Ιστορικό Τα κτήρια ευθύνονται για περίπου το 40 % της κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ, περισσότερο από το ήμισυ της κατανάλωσης φυσικού αερίου στην ΕΕ (κυρίως μέσω θέρμανσης, ψύξης και ζεστού νερού οικιακής χρήσης) και για το 36 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με την ενέργεια. Επί του παρόντος, περίπου το 35 % των κτιρίων της ΕΕ είναι ηλικίας άνω των 50 ετών και σχεδόν το 75 % του κτιριακού αποθέματος είναι ενεργειακά μη αποδοτικό. Ταυτόχρονα, το μέσο ετήσιο ποσοστό ενεργειακής ανακαίνισης είναι μόλις 1 % περίπου. Το 2020, η Επιτροπή παρουσίασε τη στρατηγική της για το κύμα ανακαινίσεων, η οποία εντάσσεται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η αναθεώρηση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αποτελεί βασική πρωτοβουλία. Όπως ορίζεται στη στρατηγική για το κύμα ανακαινίσεων, η Επιτροπή έχει ως στόχο να διπλασιάσει τουλάχιστον τα ποσοστά ανακαίνισης έως το 2030 και να διασφαλίσει ότι οι ανακαινίσεις οδηγούν σε υψηλότερη ενεργειακή απόδοση και περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στα κτίρια. Η πρόταση της Επιτροπής για αναθεώρηση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, του Δεκεμβρίου 2021, συμπληρώθηκε περαιτέρω από πρόσθετα στοιχεία σχετικά με την ανάπτυξη ηλιακής ενέργειας σε κτίρια στο πλαίσιο του σχεδίου REPowerEU τον Μάιο του 2022. View full είδηση