Αναζήτηση στην κοινότητα

Αν το 2023 θεωρήθηκε η χρονιά που η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό, το 2024 αποτελεί ορόσημο για την πρακτική ενσωμάτωσή της στην καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεων. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την πρόσφατη μελέτη «State of AI in early 2024: Gen AI adoption spikes and starts to generate value» της Quantum Black AI, by McKinsey. Ενδεικτικά, σε διάστημα μόλις 10 μηνών, η υιοθέτηση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (gen ΑΙ) φέρεται να έχει διπλασιαστεί, με τις επιχειρήσεις που την εμπιστεύτηκαν πρώτες, να καταγράφουν ήδη βελτιωμένα οικονομικά στοιχεία. Εντούτοις, περίπου 9 στα 10 έργα που ξεκινούν στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν το πιλοτικό στάδιο και να φτάσουν στην πλήρη υλοποίηση. Γεγονός που καταδεικνύει και την περιπλοκότητα της υιοθέτησης τέτοιων συστημάτων σε ευρεία κλίμακα. Στο ταξίδι αυτό οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν ακόμα αρκετή απόσταση να διανύσουν, παρά την αξιόλογη πρόοδο που έχουν κάνει. Όπως επεσήμαναν εχθές, στο πλαίσιο ενημερωτικής εκδήλωσης, στελέχη της McKinsey, η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πιο πίσω σε σχέση με τον διεθνή μέσο όρο ως προς την υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης, ωστόσο μπορεί να αποκομίσει μεγάλα οφέλη εκμεταλλευόμενη το υψηλό επίπεδο ταλέντου και έρευνας. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χριστόφορος Αναγνωστόπουλος partner της McKinsey και επικεφαλής της Quantum Black, που αποτελεί εξειδικευμένο τμήμα της McKinsey για το AI, «η στιγμή είναι πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα και τις ελληνικές επιχειρήσεις καθώς τα περιθώρια στενεύουν». Οι επιχειρήσεις, σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να δράσουν άμεσα και να εκμεταλλευτούν την «έκρηξη» της τεχνητής νοημοσύνης σε μια περίοδο κατά την οποία η χρήση των εργαλείων gen ΑΙ από τις επιχειρήσεις καταγράφει κατακόρυφη αύξηση, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διείσδυση της τεχνητής νοημοσύνης στις επιχειρήσεις Στην Ελλάδα, η διείσδυση της τεχνητής νοημοσύνης αλλά και του ίδιου του ψηφιακού μετασχηματισμού ο οποίος αποτελεί σε μεγάλο βαθμό προϋπόθεσή της, εξακολουθεί να υστερεί κατά περίπου 50% σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, σε όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους. Εντούτοις, το ποσοστό των εταιρειών που εξετάζουν την υιοθέτηση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης διπλασιάστηκε από το 2021 μέχρι το 2023. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 72% των επιχειρήσεων υιοθετούν τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, ανατρέποντας μια στασιμότητα έξι ετών κατά την οποία η χρήση τέτοιων τεχνολογιών είχε μείνει αμετάβλητη, περίπου στο 50%. Η πλειοψηφία των εταιρειών δηλώνει ότι στρέφεται στην τεχνητή νοημοσύνη με στόχο να καλυφθούν ταυτόχρονες ανάγκες σε πολλαπλούς τομείς, με πιο συνήθεις το marketing, τις πωλήσεις, την ανάπτυξη προϊόντων και το ΙΤ. Σήμερα, η παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη (gen ΑΙ) διεισδύει και στην καθημερινότητα των ιδίων των στελεχών, γεγονός που δεν παρατηρούνταν στον ίδιο βαθμό με παλαιότερες μορφές ΤΝ. Συγκεκριμένα, το 56% των διοικητικών στελεχών (CxOs) αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν συχνά εργαλεία παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (gen ΑΙ) εντός ή/και εκτός εργασιακού περιβάλλοντος. Εντούτοις, αξίζει να σημειωθεί πως το ποσοστό στελεχών μεσαίας ή υψηλής βαθμίδας που δηλώνουν τακτικοί χρήστες εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης εντός εργασιακού περιβάλλοντος ανέρχεται στο 32% στην Ευρώπη, ένα ποσοστό αισθητά μικρότερο σε σχέση με άλλες περιοχές του πλανήτη, με την μεγαλύτερη εξοικείωση να καταγράφεται στην Κίνα, όπου το ίδιο ποσοστό ανέρχεται στο 46%. Οι τομείς στους οποίους η χρήση τεχνητής νοημοσύνης εντός εργασιακού περιβάλλοντος έχει τη μεγαλύτερη διείσδυση είναι οι τηλεπικοινωνίες, ο χώρος της τεχνολογίας, και ο κλάδος των επαγγελματικών υπηρεσιών. Σε επίπεδο επιχειρήσεων, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η συχνή χρήση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (gen ΑΙ) στο εργασιακό περιβάλλον έχει αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με το 2023: Μέσα και Επικοινωνίες: 45% (από 21%) Τεχνολογία: 54% (από 39%) Επιχειρήσεις, νομικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες: 57% (από 23%) Ενέργεια: 35% (από 11%) Προηγμένες βιομηχανίες: 27% (από 20%) Καταναλωτικά αγαθά και λιανική: 33% (από 18%) Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες: 26% (από 24%) Υγεία: 31% (από 16%) Η παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη (gen ΑΙ) έχει πλέον καθιερωθεί ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τις επιχειρήσεις, προσφέροντας σημαντικά οφέλη. Αναγνωρίζοντας την αξία της και τα οφέλη της, περίπου το 33% των ερωτηθέντων επιχειρήσεων προορίζει τουλάχιστον το 5% του προϋπολογισμού που αφορά στον ψηφιακό τους μετασχηματισμό, στην ενσωμάτωση και τη διεύρυνση των λύσεων και των εργαλείων παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (gen ΑΙ). Το αντίστοιχο ποσοστό των ερωτηθέντων που σκοπεύουν να επενδύσουν αντίστοιχα σε εργαλεία «παραδοσιακής» τεχνητής νοημοσύνης ανέρχεται στο 39%, πράγμα που επιβεβαιώνει την εκτίμηση της McKinsey πως οι παλαιότερες μορφές τεχνητής νοημοσύνης εξακολουθούν να αποτελούν κύριο πυλώνα δημιουργίας αξίας στις περισσότερες επιχειρήσεις. Σε κάθε περίπτωση, με τις επιχειρήσεις να διακρίνουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης των οικονομικών τους δεικτών μέσα από την αξιοποίηση παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης (gen ΑΙ), η επόμενη τριετία αναμένεται να χαρακτηριστεί από ισχυρή αύξηση των επενδύσεων στον τομέα αυτόν. Οι τομείς με τον μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο Οι πέντε τομείς στους οποίους αναμένεται να έχει τον μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο παγκοσμίως η διείσδυση των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης είναι αυτοί της τεχνολογίας και πληροφορικών συστημάτων, της εκπαίδευσης, των τηλεπικοινωνιών, των επιστημών υγείας, και του τραπεζικού και ασφαλιστικού τομέα. Πολλοί από αυτούς τους τομείς είναι ενεργοί και στον ελληνικό χώρο, γεγονός ελπιδοφόρο για το συνολικό πιθανό αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης στην εγχώρια οικονομία. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, μόνο 1 στα 10 έργα τεχνητής νοημοσύνης καταφέρνει να ξεπεράσει το πιλοτικό στάδιο και να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να γίνει κατανοητό πώς διαφέρουν εκείνες οι επιχειρήσεις που καταφέρνουν υψηλές επιδόσεις στον χώρο αυτό από τις υπόλοιπες. Η έρευνα της McKinsey επικεντρώθηκε στο μικρό εκείνο ποσοστό (~5%) των επιχειρήσεων που μπορούν να αποδώσουν το 10% του ΕΒΙΤ τους στην χρήση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (genAI) (και διαθέτουν παρομοίως υψηλές επιδόσεις και στη χρήση παραδοσιακής τεχνητής νοημοσύνης). Αυτές οι εταιρείες τείνουν να χρησιμοποιούν ΤΝ σε περισσότερες εσωτερικές λειτουργίες τους, από marketingκαι πωλήσεις μέχρι τις νομικές τους υπηρεσίες και το Complianceτους. Επίσης, διαθέτουν πιο οργανωμένη αντιμετώπιση στα ρίσκα που ενέχει η χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης, και σαφέστερη στρατηγική επί του θέματος. Οι δύο μεγαλύτερες προκλήσεις που συναντούν οι επιχειρήσεις αυτές παγκοσμίως είναι στο χώρο της διαχείρισης δεδομένων, καθώς και στο θέμα της ασφαλούς και ηθικής χρήσης της ΤΝ. Σε σχέση με αυτές της επιχειρήσεις υψηλών επιδόσεων, οι ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργούν σε ένα λιγότερο φιλικό περιβάλλον για την συγκεκριμένη τεχνολογία, με έλλειψη σχετικών τεχνικών υποδομών (με την Ελλάδα να έρχεται 58η από 62 χώρες στην σχετική έρευνα της Tortoise Global AIindex) και έλλειψη πλαισίου διακυβέρνησης, οργανωτικού και λειτουργικού μοντέλου (51η από 62 χώρες). Οι ελληνικές επιχειρήσεις δυσκολεύονται επίσης να βρουν ανθρώπινο δυναμικό με την κατάλληλη κατάρτιση, παρότι σε χώρους επαγγελματικής δικτύωσης όπως το LinkedIn, η διείσδυση των δεξιοτήτων Ελλήνων επαγγελματιών σε τεχνητή νοημοσύνη και επιστήμη δεδομένων παρουσιάζεται υψηλότατη. Σε δεύτερη ανάγνωση αυτό δεν αποτελεί παράδοξο, καθώς η Ελλάδα είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερους (ποσοστιαία) εξαγωγείς ταλέντου στο συγκεκριμένο τομέα, πράγμα που υποδηλώνει πως το ΑΙ braindrain αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Κάποιοι από τους κινδύνους που απασχολούν τις επιχειρήσεις παγκοσμίως είναι η ασφαλής διαχείριση δεδομένων, η παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδιωτικότητας, η ασφάλεια και η ηθική χρήση, αλλά και η ανακριβής ή αναληθής παραγωγή περιεχομένου, με το τελευταίο αυτό ζήτημα να θεωρείται το πιο φλέγον και το 23% συνολικά των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι τους επηρέασε αρνητικά. Εντούτοις, μόνο το 1/3 των ερωτηθέντων κρίνουν πως η επίγνωση των κινδύνων αυτών αποτελεί απαραίτητη δεξιότητα για το ανθρώπινο δυναμικό που είναι τεχνικά υπεύθυνο για την δημιουργία και συντήρηση τέτοιων συστημάτων. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί επίσης το ενδεχόμενο μαζικής αντικατάστασης ανθρώπινου δυναμικού από την αυτοματοποίηση που επιτρέπουν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Σε σχετική μελέτη, η McKinsey ανέδειξε πως η χρονική στιγμή στην οποία αναμένεται η αυτοματοποίηση να φτάσει το 50% του συνολικού χρόνου εργασίας πιθανόν να έχει μετατεθεί δέκα χρόνια νωρίτερα λόγω της άφιξης της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (genAI), από το ~2055 στο 2045. Το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας δηλώνει ιδιαίτερα ανήσυχο ως προς αυτό το ενδεχόμενο, δηλώνοντας σε ποσοστό ~24% πως φοβάται για την ανεργία που δύναται να προκαλέσει η άφιξη της τεχνητής νοημοσύνης, παρουσιάζει όμως ταυτόχρονα και ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης. View full είδηση

Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τις μεγάλες πόλεις μας; Η αστικοποίηση υπήρξε μια από τις σημαντικότερες τάσεις της σύγχρονης εποχής. Περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού ζει τώρα σε αστικές περιοχές – με όλο και μεγαλύτερη έμφαση σε μεγάλες, πολύ πυκνοκατοικημένες πόλεις – και οι προβλέψεις δείχνουν ότι αυτό το ποσοστό θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το 2050. Peter Apps Πηγή : Dezeen Τα τελευταία χρόνια, τεράστια ποσά κεφαλαίων έχουν διατεθεί για την απόκτηση ακινήτων σε πόλεις, ιδιαίτερα μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 και τις πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης που υιοθέτησαν πολλές κεντρικές τράπεζες στη συνέχεια. Το 2013/14, οι εταιρικές αγορές μεγαλύτερων ακινήτων στις 100 μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου αυξήθηκαν από $ 600 δισ. σε $ 1 τρισ. Μια έκθεση του 2017, η οποία πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του ΟΗΕ ανέφερε ότι τα ακίνητα αντιπροσώπευαν το 60% της αξίας όλων των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων, με τα οικιστικά ακίνητα να αποτελούν το 75% αυτού του συνόλου. Οι άνθρωποι που προσπαθούν να βρουν ένα αξιοπρεπές σπίτι στις μεγάλες πόλεις ανταγωνίζονται τώρα κεφάλαια όπως η Blackstone, ένας επενδυτής περιουσιακών στοιχείων του οποίου ο πλούτος υπερβαίνει το ΑΕΠ της Δανίας και «αγοράζει οικογενειακά ακίνητα προς ενοικίαση με πρωτοφανείς ρυθμούς σε όλο τον κόσμο» από το 2008, σύμφωνα με έρευνα από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανταγωνίζονται επίσης με μικρότερους επενδυτές χαρτοφυλακίου που βλέπουν τα οικιστικά ακίνητα ως το δρόμο για την επίτευξη οικονομικής ασφάλειας: ακίνητα που πρέπει να μετατραπούν σε AirBnb ή σε μονάδες βραχυπρόθεσμης ενοικίασης. Η παροχή στέγης ως δημόσια υπηρεσία αντί να βασίζεται απλώς στην αγορά μια λύση που εφαρμόστηκε ευρέως στις αρχές του 20ου αιώνα φαντάζει πλέον μονόδρομος Σε μια περίοδο 60 ετών από το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου έως την άνοδο του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού τη δεκαετία του 1980, η δημόσια κατοικία μεταμόρφωσε το Λονδίνο. Δημόσια συγκροτήματα κατοικιών – ζεστά, ασφαλή, ξηρά, ευρύχωρα και οικονομικά προσιτά, με ενοίκια που ορίζονται σύμφωνα με βάση τα μέσα τοπικά εισοδήματα, αποτελούσαν την κοινωνική κατοικία της εποχής . Μέχρι το 1981, το 34,8% των Λονδρέζων ζούσε σε κοινωνικές κατοικίες. Αυτή ήταν μια βάση από την οποία θα μπορούσε να είχε χτιστεί μια πολύ διαφορετική πόλη στον 21ο αιώνα. Αντίθετα, η επένδυση στην κοινωνική στέγαση πνίγηκε, τα σπίτια που κατασκευάστηκαν τότε πωλήθηκαν με έκπτωση, ενώ πολλά από αυτά παραμελήθηκαν, αφέθηκαν να παρακμάσουν και τελικά κατεδαφίστηκαν σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Έκτοτε, με την υιοθέτηση των σύγχρονων δημοσιονομικών κανόνων και την αναστολή της σημαντικής κρατικής παρέμβασης σε αγορές όπως η στέγαση, ελάχιστες χώρες έχουν επιδοθεί στην κατασκευή δημόσιας κατοικίας με αντίστοιχο ζήλο. Ότι χτίστηκε σε μεγάλες πόλεις τις τελευταίες δεκαετίες, είχε την τάση να εξυπηρετεί τις ανάγκες των κεφαλαίων ακινήτων και όχι των πολιτών που αναζητούν σπίτι και αξιοπρεπή δουλειά. Το Λονδίνο γνώρισε μια εποχή άνθησης στις κατασκευές την τελευταία δεκαετία. Από το 2015, έχει χτίσει 316.498 σπίτια – σχεδόν δύο ολόκληρους νέους δήμους. Αλλά μόλις 7.526 έχουν διατεθεί με όρους κοινωνικού ενοικίου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 2%. Αυτό δε βοηθά στο μέλλον των πόλεων μας. Η ιδιωτική αγορά είναι εκτός ελέγχου γιατί δεν ανταποκρίνεται πλέον σε ιδιώτες, αλλά στον πλούτο των μεγαλύτερων επενδυτών του πλανήτη. Ο μόνος τρόπος για να σπάσει αυτός ο κύκλο είναι να σταματήσουμε να βασιζόμαστε στην αγορά. Υπάρχουν μικρά παραδείγματα προόδου που δείχνουν ότι αυτό συμβαίνει ξανά. Στο Λονδίνο, οι δημόσιες κατοικίες επιστρέφουν: οι τοπικοί φορείς χτίζουν σπίτια για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970. Οι αριθμοί εξακολουθούν να αποτελούν περιθώριο της συνολικής αγοράς κατοικίας, αλλά η ανάπτυξη ήταν ταχεία. Επιπλέον, αυτά τα projects βρίσκονται συχνά μεταξύ των αρχιτεκτονικών έργων με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που έχει να προσφέρει η πόλη. Στη Νέα Υόρκη, οι τοπικοί νομοθέτες ψήφισαν πρόσφατα τη δημιουργία ενός κατασκευαστή δημόσιων κατοικιών που θα χρεώνει τους κατοίκους μέχρι 25% του εισοδήματός τους. Τα επόμενα 100 χρόνια θα αποτελέσουν πρόκληση για τις πόλεις. Οι πληθυσμοί θα γεράσουν, η κλιματική αλλαγή θα φέρει πλημμύρες, ζέστη και πυρκαγιές και η τεχνολογία θα αντικαταστήσει πολλές από τις θέσεις εργασίας στις οποίες βασίζονται οι κάτοικοι σήμερα. Για να έχουν μια ελπίδα να επιβιώσουν από αυτές τις προκλήσεις, οι άνθρωποι χρειάζονται την ασφάλεια ενός μέρους για να ζήσουν. View full είδηση

- αρθρο 29 παρ. "λστ΄" για διαχωρισμο - ΦΕΚ Β 1843/20 "λστ" αναλυτικα για τα δικαιολογητικα

Η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της ΕΕ σε συγκεκριμένους τομείς (όπως, μεταξύ άλλων, στη βελτίωση της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, σε ρυθμιστικά ζητήματα του τομέα αποβλήτων και στη διαχείριση συγκεκριμένων κατηγοριών αποβλήτων) με στόχο την αύξηση της ποιότητας και της ποσότητας της ανακύκλωσης, τη βελτίωση της ποιότητας των δεδομένων και την αποτελεσματική χρήση οικονομικών εργαλείων. Για την επίτευξη των παραπάνω αναφερόμενων στόχων, η Deutsche Gesellschaft für Internationale Zusammenarbeit GmbH (GIZ) παρέχει «Τεχνική υποστήριξη για την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) της Ελλάδας» από το 2018 έως το 2020. Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), μέσω του Προγράμματος Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων (ΠΣΔΜ), και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Περιβάλλοντος, Προστασίας της Φύσης και Πυρηνικής Ασφάλειας (BMU) της Γερμανίας και υλοποιείται από την GIZ και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) της Ελλάδας, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο παρών οδηγός προς τους ελληνικούς δήμους με μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καθιέρωση της χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων εκπονήθηκε ως το τελικό παραδοτέο, για τον τομέα παρέμβασης 4, της σύμβασης με αντικείμενο τη «Βελτιστοποίηση της διαχείρισης αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα - καθιέρωση αποτελεσματικής συλλογής αποβλήτων και κοστολόγησης και χρήση οικονομικών εργαλείων». Ο οδηγός περιλαμβάνει μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καθιέρωση της χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων, χρησιμοποιώντας γνώσεις και εμπειρίες που έχουν αποκομιστεί, καθώς και συστάσεις με βάση τις ιδιαιτερότητες των διάφορων περιοχών (αστικές / αγροτικές / δυσπρόσιτες/ νησιωτικές). Οι πληροφορίες που περιέχονται στον παρόντα οδηγό μπορούν να συμπληρωθούν από το παραδοτέο με τίτλο «Οδηγός για τη χωριστή συλλογή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα» που απευθύνεται στους δήμους, το οποίο είναι δημοσιευμένο στον ιστότοπο του ΥΠΕΝ. Ο απευθείας σύνδεσμος για τη λήψη του οδηγού διατίθεται https://ypen.gov.gr/, https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2021/09/Guideline-for-municipalities_final_salonia.pdf Τα παραδείγματα των Δήμων Βριλησσίων και Περιστερίου Δήμος Βριλησσίων 30.660 κάτοικοι (15.000 νοικοκυριά) 15.463 t/έτος (2018) Ξεκίνησε να εφαρμόζεται πιλοτικά στα μέσα του 2014. Αρχικά, συλλέγονταν βιοαπόβλητα μόνο από λαϊκές αγορές. Στη συνέχεια, το σύστημα επεκτάθηκε με τη συλλογή πράσινων αποβλήτων από πάρκα και σπίτια/κτίρια με κήπους (συλλογή «πόρτα - πόρτα» με συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα) και, τέλος, καθιερώθηκε ένα δίκτυο κοινοτικών κάδων για χρήση από τα νοικοκυριά (το οποίο αριθμεί πάνω από 300 κάδους, χωρητικότητας 1.100 λίτρων, με συχνότητα συλλογής 6 ημέρες την εβδομάδα). Πραγματοποιήθηκε εκστρατεία ευαισθητοποίησης του κοινού με επικοινωνία «πόρτα - πόρτα», αρχικά στις λαϊκές αγορές (σε παραγωγούς και καταναλωτές) και, στη συνέχεια, στα νοικοκυριά της περιοχής πιλοτικής εφαρμογής. Σε όλους τους χρήστες διανεμήθηκαν κάδοι κουζίνας (10 λίτρων και 30 λίτρων, μαζί με δωρεάν βιοαποδομήσιμες/ κομποστοποιήσιμες σακούλες). Πρόσφατα, τέθηκαν σε εφαρμογή προγράμματα συνοικιακής κομποστοποίησης σε 5 πάρκα (https://rethinkproject.gr), καθώς και οικιακής κομποστοποίησης (διανεμήθηκαν οικιακοί κομποστοποιητές, χωρητικότητας 450 λίτρων). Η συμμετοχή τόσο στη συνοικιακή όσο και στην οικιακή κομποστοποίηση πραγματοποιείται σε εθελοντική βάση. Επιπρόσθετα, δημιουργήθηκε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα (https://followgreen.gr/vrilissia) με στόχο τη σύνδεση της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης με τοπικά καταστήματα και επιχειρήσεις, μέσω ενός συστήματος πόντων επιβράβευσης που αντιστοιχούν σε κουπόνια τα οποία εξαργυρώνονται στην τοπική αγορά. Οι πολίτες δηλώνουν τι ανακυκλώνουν και οι εταιρείες συνδράμουν αυτήν την προσπάθεια μέσω της προώθησης των προς πώληση προϊόντων και υπηρεσιών τους, παρέχοντας ειδικές εκπτώσεις και προσφορές. Το 2018, από συνολικά 15.463 τόνους παραχθέντων αστικών αποβλήτων, συλλέχθηκαν χωριστά στην πηγή 5.579 τόνοι, ποσότητα που αντιπροσώπευε το 36% των σύμμεικτων αποβλήτων. Όσον αφορά την υπόλοιπη ποσότητα σύμμεικτων αποβλήτων, 9.884 τόνοι απορρίφθηκαν στο δίκτυο των πράσινων κάδων και 5.851 τόνοι παραδόθηκαν στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης και Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ) του ΕΔΣΝΑ. Μόνο 4.033 τόνοι οδηγήθηκαν απευθείας προς τελική διάθεση σε ΧΥΤ. Συνολικά, εκτιμάται ότι πάνω από 8.250 τόνοι υλικών ανακτήθηκαν από ΔσΠ και μηχανική επεξεργασία, δηλαδή πάνω από το 53% των αποβλήτων του Δήμου Βριλησσίων επαναχρησιμοποιήθηκε, ενώ μόνο 7.236 τόνοι διατέθηκαν σε ΧΥΤ, ποσότητα που αντιστοιχούσε σε ποσοστό χαμηλότερο από το 47% των αστικών αποβλήτων. Επιπρόσθετα, υπήρξε μείωση κατά 25% του δημοτικού τέλους για τις υπηρεσίες καθαριότητας και διαχείρισης αποβλήτων. Σε σύγκριση με το 2017, το 2018 η ποσότητα συλλογής σύμμεικτων αποβλήτων (πράσινοι κάδοι) στα Βριλήσσια μειώθηκε κατά 8,7%. Σε περίοδο διετίας (από το 2016), μειώθηκε κατά 17%. Σε περίοδο τετραετίας (από το 2014), η μείωση υπερβαίνει το 25%, που σημαίνει ότι επιτεύχθηκε σταδιακή ελαχιστοποίηση της υγειονομικής ταφής. Παράγοντες επιτυχίας • Πλήρης δέσμευση της δημοτικής αρχής στο έργο • Σαφής και καρποφόρα συνεργασία μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών οργανισμών • Συνεχής και ευρηματική επικοινωνία με τους χρήστες (διανομή ενημερωτικών εντύπων, φυλλαδίων, αφισών κ.λπ. «πόρτα - πόρτα», δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας (https://fisikolipasma.gr), διοργάνωση εκδηλώσεων και σεμιναρίων, κατάρτιση προσωπικού και χρηστών, δραστηριότητες παρακολούθησης κ.λπ.) • Δημιουργία και χρήση της διαδημοτικής πλατφόρμας ανταποδοτικής ανακύκλωσης «Followgreen» (https:// followgreen.gr/vrilissia) Δήμος Περιστερίου 139.981 κάτοικοι (71.448 νοικοκυριά) 65.509 t/έτος (2019) Ξεκίνησε να εφαρμόζεται πιλοτικά το 2016. Αρχικά, η συλλογή βιοαποβλήτων περιελάμβανε μόνο πράσινα απόβλητα, ενώ το 2017 το πρόγραμμα επεκτάθηκε στους μεγάλους παραγωγούς και τις λαϊκές αγορές (με τη χρήση κάδων χωρητικότητας 360 και 770 λίτρων και 1 οχήματος συλλογής). Η δημοτική αρχή έχει ήδη ξεκινήσει την επέκταση του συστήματος χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων στην περιοχή της Κηπούπολης (το οποίο, επί του παρόντος, εξυπηρετεί 1.000 νοικοκυριά). Σε όλους τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα διανεμήθηκαν κάδοι κουζίνας (10 λίτρων και 30 λίτρων, μαζί με δωρεάν βιοαποδομήσιμες/κομποστοποιήσιμες σακούλες). Το συλλεγόμενο υλικό οδηγείται σε εγκαταστάσεις κομποστοποίησης για την παραγωγή λιπάσματος υψηλής ποιότητας (κόμποστ), το οποίο, στη συνέχεια, προορίζεται για χρήση από τον δήμο και τους πολίτες σε πάρκα, κήπους και καλλιέργειες. Επιπρόσθετα, δημιουργήθηκε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα (https://followgreen.gr/peristeri) με στόχο τη σύνδεση της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης με τοπικά καταστήματα και επιχειρήσεις, μέσω ενός συστήματος πόντων επιβράβευσης που αντιστοιχούν σε κουπόνια τα οποία εξαργυρώνονται στην τοπική αγορά. Οι πολίτες δηλώνουν τι ανακυκλώνουν και οι εταιρείες συνδράμουν αυτήν την προσπάθεια μέσω της προώθησης των προς πώληση προϊόντων και υπηρεσιών τους, παρέχοντας ειδικές εκπτώσεις και προσφορές. Το 2017 συλλέχθηκαν 60 τόνοι βιοαποβλήτων από λαϊκές αγορές. Η ποσότητα αυτή αυξήθηκε σε 88 τόνους το 2018. Το 2017 συλλέχθηκαν 99 τόνοι βιοαποβλήτων από μεγάλους παραγωγούς. Η ποσότητα αυτή αυξήθηκε σε 265 τόνους το 2018. Παράγοντες επιτυχίας • Πλήρης δέσμευση της δημοτικής αρχής στο έργο • Συνεχής και ευρηματική επικοινωνία με τους χρήστες (διανομή ενημερωτικών εντύπων, φυλλαδίων, αφισών κ.λπ. «πόρτα - πόρτα», επικαιροποιημένος δημοτικός ιστότοπος, χρήση διάφορων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διοργάνωση εκδηλώσεων, κατάρτιση προσωπικού και χρηστών, δραστηριότητες παρακολούθησης κ.λπ.) • Δημιουργία και χρήση της διαδημοτικής πλατφόρμας ανταποδοτικής ανακύκλωσης «Followgreen» (https://followgreen.gr/peristeri) View full είδηση

Καλησπέρα σας. Σε παραδοσιακό <2000 έχω νομίμως υφιστάμενη (προ 1928) διώροφη κατοικία η οποία ξεπερνά κατά πολύ τους σημερινούς όρους δόμησης (άνω του 100%). Εκδόθηκε Ο.Α. αναπαλαίωσης το 1986 και έκτοτε (μετά το χαρακτηρισμό του οικισμού) κατασκευάσθηκε αυθαίρετη επέκταση 20 τ.μ., εφαπτόμενη στο κτίσμα αλλά ανεξάρτητη ως προς την πρόσβαση. 1) Σχετικά με το 116 παρ. 5, υπολογίζω το ποσοστό υπέρβασης ως προς τους σημερινούς όρους δόμησης (Επιτρεπόμενη Δόμηση = 100 τ.μ. οπότε είμαι στο 20%) ή δεν έχω περιθώρια επειδή το νομίμως υφιστάμενο ξεπερνάει ήδη κατά πολύ τα επιτρεπόμενα? 2) Επειδή δεν μου είναι ξεκάθαρο παρά την ανάγνωση όλων των ανωτέρω άρθρων, για τα σχέδια αποτυπώσεων (θα καταθέσω Κατόψεις-Όψεις-Τομές-Τοπογραφικο φυσικά) δεν επαρκεί η υπογραφή ΠΜ και απαιτείται Αρχιτέκτονας ?

Yψηλότερα ποσά για την υλοποίηση πρακτικών ESG δαπανούν όλο και περισσότερες ελληνικές επιχειρήσειςαποδεικνύοντας ότι ο μετασχηματισμός τους με βάση τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης αποτελεί στρατηγική επιλογή τη δεκαετία που διανύουμε. Όπως προκύπτει από τα αποτελέσματα μελέτης της ICAP CRIF ΑΕ στις 1.000 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας βάσει απασχολούμενου προσωπικού, το 2023 περισσότερες από 7 στις 10 επιχειρήσεις δαπάνησαν υψηλότερα ποσά για την υλοποίηση πρακτικών ESG συγκριτικά με το 2022. Συγκεκριμένα, το 2023 το 71% των επιχειρήσεων αύξησαν τις δαπάνες για ενέργειες ESG συγκριτικά µε το 2022 (το αντίστοιχο ποσοστό το 2022/21 ανήλθε σε 66%), το 23% τις διατήρησε στα ίδια επίπεδα, ενώ το υπόλοιπο 6% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι τις περιόρισε έναντι του προηγούμενου έτους. Διερευνώντας το ύψος των κονδυλίων που δαπανούν οι επιχειρήσεις για δράσεις ESG προκύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιρειών (65%) δαπανά έως 200.000 ευρώ. Το 11% των επιχειρήσεων δαπανά από 200.000 ευρώ έως 500.000 ευρώ και το 10% από 500.000 ευρώ έως 1 εκατ. ευρώ. Από 1 εκατ. ευρώ έως 5 εκατ. ευρώ επένδυσαν σε δράσεις ESG το 7% των εταιρειών του δείγματος, ενώ πάνω από 5 εκατ. ευρώ επένδυσε το 8%. Αναφορικά με την κατανομή του συνολικού προϋπολογισμού των εταιρειών για δράσεις ESG, στους βασικούς πυλώνες περιλαμβάνονται: Περιβάλλον, Κοινωνία και Εταιρική Διακυβέρνηση. Καθώς εντείνεται συνεχώς η ανησυχία και ο δηµόσιος διάλογος για την κλιματική αλλαγή στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, οι δαπάνες για περιβαλλοντικές δράσεις κερδίζουν σταθερά μερίδιο τα τελευταία έτη. Συγκεκριμένα, τα υψηλότερα κονδύλια για το 2023 κατευθύνθηκαν σε περιβαλλοντικές δράσεις (41%). Ακολουθούν (35%) οι δράσεις που σχετίζονται µε την κοινωνία και οι ενέργειες που αφορούν στην εταιρική διακυβέρνηση (24%). Πόσο σημαντική όμως είναι για τις επιχειρήσεις η βιώσιμη ανάπτυξη; Η έρευνα έδειξε ότι το 94% των επιχειρήσεων που συμμετείχαν χαρακτηρίζουν «πολύ και πάρα πολύ» σημαντική τη βιώσιμη ανάπτυξη,ποσοστό που κυμαίνεται σταθερά σε τιμές άνω του 90% τα τελευταία έτη. Η συµπεριφορά των εταιρειών σε όλους τους τομείς της οικονομίας είναι καίριας σημασίας για την επιτυχή μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Πράσινη Συμφωνία) σε μια κλιματικά ουδέτερη και πράσινη οικονομία, και για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, συµπεριλαμβανομένων των στόχων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον. Αυτό απαιτεί την εφαρμογή ολοκληρωμένων διαδικασιών μετριασµού των δυσμενών επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον στις αλυσίδες αξίας τους, την ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στα συστήματα εταιρικής διακυβέρνησης και των συστημάτων διαχείρισης καθώς επίσης και τη διαμόρφωση των επιχειρηματικών αποφάσεων όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα, το κλίμα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς και όσον αφορά στην ανθεκτικότητα της εταιρείας μακροπρόθεσµα. Περιβαλλοντικές δράσεις στο επίκεντρο των επιχειρήσεων Αναφορικά με τον βαθμό εφαρμογής ορισμένων εκ των κυριότερων πρακτικών από τις εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα ανά κύριο τομέα δράσης, οι επιχειρήσεις, αναγνωρίζοντας τον αντίκτυπο που έχει η λειτουργία τους στο φυσικό περιβάλλον, υιοθετούν σε μεγάλο βαθμό δράσεις που σχετίζονται µε την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη δραστηριότητά τους. Σύμφωνα µε τα αποτελέσματα της έρευνας, το 83% των εταιρειών του δείγματος έχει ως προτεραιότητα την αποτελεσματική διαχείριση του χαρτιού και των στερεών αποβλήτων(διαχωρισμός ανά κατηγορία υλικού ανακύκλωσης, κλπ.) σε μεγάλο βαθμό («πολύ» ή «πάρα πολύ»). Ακολουθούν µε μικρή διαφορά η εφαρμογή εσωτερικών προγραμμάτων ανακύκλωσης, αποσπώντας μερίδιο 81%, η υιοθέτηση συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης σύμφωνα µε εθνικά / διεθνή πρότυπα µε μερίδιο 79% και η ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης του προσωπικού, αποσπώντας επίσης ποσοστό 79%. Αξιόλογο μερίδιο καταλαμβάνουν οι ενέργειες για την αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων(69%) και η αξιολόγηση των ενεργειακών επιδόσεων σε σχέση µε συγκεκριμένους μεσοπρόθεσµους περιβαλλοντικούς στόχους που έχει θέσει η ίδια η εταιρεία για τη μείωση του ενεργειακού της αποτυπώματος (62%). Τέλος, η χρήση ενέργειας προερχόμενη από ανανεώσιμες πηγές (π.χ. φωτοβολταϊκά) και ο εταιρικός στόλος οχημάτων φιλικών προς το περιβάλλον (υβριδικά, ηλεκτρικά) απέσπασαν μερίδια 53% και 44% αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες περιβαλλοντικές δράσεις ενίσχυσαν τα ποσοστά τους συγκριτικά µε τα αντίστοιχα που έλαβαν στην προηγούμενη έρευνα, γεγονός που καταδεικνύει την προσπάθεια των εταιρειών να περιορίσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Αναγνωρίζοντας τις κοινωνικές επιδράσεις της λειτουργίας τους, εννιά στις δέκα εταιρείες του δείγματος (91%) δήλωσαν ότι παρέχουν ίσες ευκαιρίες προς όλους τους εργαζομένους σε βαθμό «πολύ» ή «πάρα πολύ».Το 83% των επιχειρήσεων δήλωσε ότι παρέχει δυνατότητες εκπαίδευσης ή βελτίωσης των δεξιοτήτων του προσωπικού, το 81% εστιάζει στην πρόσθετη ιατροφαρμακευτική κάλυψη του προσωπικού και το 80% στην ανταπόκριση σε έκτακτες καταστάσεις, όπως οι καταστροφές από πυρκαγιές, φυσικά φαινόμενα, κ.λπ. Ακολουθούν αποσπώντας αξιόλογα ποσοστά η κάθε επιλογή, οι πρόσθετες παροχές ή οικονομικές διευκολύνσεις (79%), οι δωρεές ή παροχές σε χρήμα ή αγαθά (73%) καθώς και η αξιολόγηση των επιδόσεων των εργαζομένων (71%). Πιο χαμηλά μερίδια απέσπασαν η υποστήριξη καλλιτεχνικών, αθλητικών, πολιτισμικών εκδηλώσεων (58%), ο εθελοντισμός των εργαζομένων και η συμμετοχή σε πρωτοβουλίες βιώσιμης ανάπτυξης π.χ. αιμοδοσία, καθαρισμοί περιοχών, δενδροφύτευση, κ.λπ. (53%) και οι δράσεις / πρωτοβουλίες για την ενίσχυση ΜΚΟ (43%). Οι επιχειρήσεις του δείγματος ρωτήθηκαν σχετικά µε το ποια Διεύθυνση / Τµήµα αποφασίζει και διαχειρίζεται τις δράσεις ESG. Τέσσερις στις δέκα εταιρείες (40%) απάντησαν ότι αποφασίζει ξεχωριστή Διεύθυνση / Τµήµα της εταιρείας, αρμόδιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη, γεγονός που καταδεικνύει την ολοένα και μεγαλύτερη σημασία που δίνεται από τις ελληνικές επιχειρήσεις. Η ίδια η Διοίκηση της εταιρείας αναλαμβάνει τη διαχείριση των δράσεων ESG σε ποσοστό 31%, επιβεβαιώνοντας την άρρηκτη σύνδεση της Βιώσιμης Ανάπτυξης µε το όραμα, τις αξίες και την επιχειρηματική στρατηγική των επιχειρήσεων. Ακολουθεί µε μεγάλη διαφορά (6%) η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και έπεται η Οικονομική Διεύθυνση καταλαμβάνοντας μερίδιο 3%. Σημαντικό ποσοστό συμμετοχής απέσπασε και η επιλογή άλλο (20%) που περιλαμβάνει κυρίως τη διατμηματική στρατηγική, δηλαδή την από κοινού λήψη αποφάσεων για τις σχετικές δράσεις απ' όλες τις διευθύνσεις μιας εταιρείας, το τµήµα μάρκετινγκ και το τµήµα επιχειρησιακού σχεδιασμού. Καθώς η εταιρική διακυβέρνηση αφορά στο σύνολο των αρχών που υιοθετεί µία εταιρεία προκειμένου να διασφαλίσει την απόδοσή της, τα συµφέροντα των μετόχων της και τα συµφέροντα όλων των ενδιαφερομένων μερών (stakeholders), ποσοστό 89% των εταιρειών δήλωσαν ότι εφαρμόζουν δράσεις/πρωτοβουλίες µε στόχο την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (π.χ. GDPR - Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων). Ίδιο ποσοστό εταιρειών (89%) επέλεξε και τη συμμόρφωση µε τις ισχύουσες πρακτικές Επιχειρηματικής Ηθικής σε μεγάλο βαθμό («πολύ» και «πάρα πολύ»). Την ενσωμάτωση των τεχνολογιών cloud για την αποθήκευση και χρήση δεδομένων (π.χ. αντικατάσταση έντυπου αρχείου µε ψηφιακές βάσεις δεδομένων) εφαρμόζει σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» μεγάλο βαθμό το 81%. Ακολουθούν η μισθολογική ισότητα ανδρών και γυναικών (77%), η προώθηση της καινοτομίας (76%) και η συνεχής επικοινωνία και ο διάλογος µε τα ενδιαφερόμενα µέλη (stakeholders, κ.λπ.), µε σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας της εταιρείας, των προϊόντων και υπηρεσιών της µε θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία, το περιβάλλον και την οικονομία (71%). Η συμμόρφωση µε το ισχύον Κανονιστικό Πλαίσιο, διεθνείς βέλτιστες πρακτικές και πρότυπα για τη βιώσιμη ανάπτυξη (Πρότυπα GRI, κ.ά.) υιοθετείται από το 64% των εταιρειών του δείγματος. Αξιόλογο ποσοστό και αυξημένο σε σχέση µε την περσινή έρευνα αποσπά και η εκπροσώπηση γυναικών στο Διοικητικό Συμβούλιο (63%). Τέλος, σχεδόν µία στις δύο επιχειρήσεις δήλωσε ότι χρησιμοποιεί κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια στις διαδικασίες επιλογής συνεργατών και προμηθευτών (51%). View full είδηση

Σύμφωνα με τις επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην πρόσφατη παγκόσμια έρευνα της EY, Sustainable Value Study, η πρόοδος για τη βιώσιμη ανάπτυξη έχει επιβραδυνθεί, με τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG) να έχει περιοριστεί, κατά μέσο όρο, στο 20%, σε σύγκριση με 30% το 2022. Παράλληλα, πολλές επιχειρήσεις παρατείνουν τις προθεσμίες που έχουν θέσει για την επίτευξη των στόχων τους, με τα χρονικά ορόσημα να μετατοπίζονται, κατά μέσο όρο, από το 2036 στο 2050, καθώς απαιτούνται επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, σχεδιασμός και συνεργασία μεταξύ των κλάδων της οικονομίας. Η έρευνα κατέγραψε τις απόψεις περισσότερων από 500 Chief Sustainability Officers (CSOs) και επαγγελματιών βιώσιμης ανάπτυξης, από εταιρείες με έσοδα άνω του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, από ολόκληρο τον κόσμο. Ο αυξανόμενος πληθωρισμός και οι γεωπολιτικές αναταράξεις, ακόμη, επηρεάζουν την ικανότητα των επιχειρήσεων να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο το 34% των ερωτηθέντων σχεδιάζουν να αυξήσουν τις επενδύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, από 61% το 2022. Επιπλέον, ο αριθμός των δράσεων που αναλαμβάνουν οι οργανισμοί σχετικά με το κλίμα, έχει, επίσης, μειωθεί, από 10 ενέργειες κατά μέσο όρο το 2022, σε μόλις τέσσερις, από τα συνολικά 32 σημεία αναφοράς που παρακολουθεί η έρευνα. Παρά τις προκλήσεις, η έρευνα εξακολουθεί να αναδεικνύει τα σημαντικά χρηματοοικονομικά οφέλη που προκύπτουν από την υλοποίηση πρωτοβουλιών βιώσιμης ανάπτυξης, με το 52% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι έχουν αποκομίσει από σχετικές δράσεις, χρηματοοικονομική αξία που υπερβαίνει τις προσδοκίες τους. Επιπλέον, το 63% των ερωτηθέντων παρατήρησαν καλύτερες από τις αναμενόμενες βελτιώσεις στην αξία του προϊόντος και του brand του. Αντίστοιχα, στη χώρα μας, σύμφωνα με την έρευνα Sustainability Value Study Ελλάδα 2023, που παρουσίασε η EY Ελλάδος τον Ιούλιο του 2023, το 45% των ελληνικών επιχειρήσεων του δείγματος αποκόμισαν υψηλότερη χρηματοοικονομική αξία από τις πρωτοβουλίες τους για το κλίμα, σε σχέση με τις προσδοκίες τους. Διευρύνεται το χάσμα μεταξύ «πρωτοπόρων» και «παρατηρητών», καθώς λιγότεροι οργανισμοί αναλαμβάνουν δημόσιες δεσμεύσεις για το κλίμα Καθώς η πρόοδος επιβραδύνεται, μειώνεται και ο αριθμός των οργανισμών που ηγούνται της δράσης για το κλίμα. Μόνο το 7% των ερωτηθέντων πληρούν, πλέον, τα κριτήρια των «πρωτοπόρων» – δηλαδή των οργανισμών που αναλαμβάνουν τις περισσότερες δράσεις για την κλιματική αλλαγή – σε σύγκριση με 32% το 2022. Υπενθυμίζεται ότι, βάσει των στοιχείων της αντίστοιχης έρευνας της EY Ελλάδος το 2023, το ποσοστό των «πρωτοπόρων» οργανισμών στη χώρα μας, κυμαίνεται στο 9%. Το χάσμα μεταξύ των «πρωτοπόρων» και των «παρατηρητών», εκείνων δηλαδή που λαμβάνουν τα λιγότερα μέτρα για την κλιματική αλλαγή, συνεχίζει να διευρύνεται. Το 95% των «πρωτοπόρων» οργανισμών εξακολουθούν να αναλαμβάνουν δημόσιες δεσμεύσεις για το κλίμα, ωστόσο μεταξύ των «παρατηρητών» το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί στο 67%. Συνολικά, ο αριθμός των οργανισμών που αναφέρουν ότι δεν προχωρούν σε δημόσιες δεσμεύσεις, έχει τριπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2022. Ωστόσο, η εξωτερική πίεση από την αγορά για δράση για το κλίμα, παραμένει. Περισσότεροι από τους μισούς CSOs που ερωτήθηκαν, ανέφεραν ότι οι επενδυτές (58%) και οι πελάτες (51%) λειτουργούν ως «επιταχυντές» της αλλαγής, παρακινώντας τις επιχειρήσεις να υλοποιήσουν τα προγράμματά τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Επιπλέον, όσοι παραμένουν προσηλωμένοι στους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, εντοπίζουν οφέλη από τις δράσεις τους, με οκτώ στους 10 «πρωτοπόρους» οργανισμούς του δείγματος, να αποκομίζουν υψηλότερη από την αναμενόμενη οικονομική αξία, σε σύγκριση με μόλις 45% των «παρατηρητών». Ο ρόλος του «μετασχηματιστικού» Chief Sustainability Officer Η μελέτη υπογραμμίζει, επίσης, την ανάγκη οι επικεφαλής βιώσιμης ανάπτυξης (CSOs), να γίνουν καταλύτες του μετασχηματισμού. Σύμφωνα με τα δεδομένα, οι οργανισμοί σημειώνουν μεγαλύτερη επιτυχία στα προγράμματα βιώσιμης ανάπτυξης, όταν οι CSOs έχουν τη δύναμη να δρουν μετασχηματιστικά, λαμβάνοντας σαφή εντολή από τη διοίκηση και έχοντας σημαντική επιρροή στον οργανισμό, ενεργό ρόλο στη χάραξη της εταιρικής στρατηγικής, καθώς και την αρμοδιότητα να αξιολογούν τις επιδόσεις των υπολοίπων στελεχών ως προς τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης. Οι «μετασχηματιστικοί» Chief Sustainability Officers (οι οποίοι, επί του παρόντος, δεν ξεπερνούν τον έναν στους πέντε από το δείγμα της έρευνας) επιτυγχάνουν υψηλότερες από τον μέσο όρο μειώσεις των εκπομπών (21,2%) και αναλαμβάνουν περισσότερες δράσεις για την κλιματική αλλαγή – κατά μέσο όρο, στους 27 από τους 32 τομείς δράσης που εξετάζει η έρευνα. Κατορθώνουν, επίσης, να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη συνεργασία σε επίπεδο διοικητικής ομάδας (C-suite), ένα ζήτημα στο οποίο οι συμμετέχοντες εξακολουθούν να εντοπίζουν περιθώρια για βελτίωση. Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας, η κυρία Κιάρα Κόντη, Εταίρος και Επικεφαλής Υπηρεσιών Κλιματικής Αλλαγής και Βιώσιμης Ανάπτυξης της ΕΥ Ελλάδος, δήλωσε: «Ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων παγκοσμίως, αλλά και στην ελληνική αγορά, έχουν ανακοινώσει φιλόδοξους στόχους για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η επίτευξη αυτών των στόχων, δε θα πρέπει να καθυστερήσει υπό την πίεση της παγκόσμιας οικονομικής επιβράδυνσης και των γεωπολιτικών εντάσεων. Οι επιχειρήσεις καλούνται σήμερα να λάβουν θαρραλέες αποφάσεις και να προχωρήσουν σε σημαντικές επενδύσεις, εξουσιοδοτώντας τους επικεφαλής βιώσιμης ανάπτυξης να επιμείνουν στην εφαρμογή των πολιτικών για το κλίμα, οι οποίες πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης στρατηγικής του οργανισμού. Όπως μας δείχνουν οι επιχειρήσεις που πρωτοπορούν στις δράσεις βιωσιμότητας, εντός και εκτός συνόρων, μία ολοκληρωμένη και φιλόδοξη πολιτική για τη βιώσιμη ανάπτυξη, δε συμβάλει απλώς στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά μπορεί να οδηγήσει, συγχρόνως και στη δημιουργία πρόσθετης οικονομικής αξίας για τον οργανισμό». View full είδηση

Εκδόθηκε η με Α. Π.: ΥΠΕΝ/∆ΠΟΛΣ/20894/465 26/02/2024 Διευκρινιστική εγκύκλιος σχετικά με τον προσδιορισμό κοινόχρηστης οδού στο πλαίσιο μελετών Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4447/2016) ΣΧΕΤ. : 1. Η περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4447/2016 (όπως ισχύει) 2. Η υπ. αρ. ΥΠΕΝ/ΔΠΟΛΣ/6015/136/20-1-2022 Υπουργική Απόφαση (Β΄510) «Τεχνικές Προδιαγραφές μελετών Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ) Με την παρούσα δίνονται οδηγίες για την εφαρμογή της περ. γ, της παρ. 1, του άρθρου 8 του ν. 4447/2016 (όπως διαμορφώθηκε με το άρθρο 234 του ν. 5037/2023) στην περίπτωση που με το Ε.Π.Σ. προσδιορίζεται κοινόχρηστη οδός, με την οποία επιτυγχάνεται η οργανική ενσωμάτωση της περιοχής επέμβασης στη ζώνη άμεσης επιρροής ή και στην ευρύτερη περιοχή και ειδικότερα η κυκλοφοριακή σύνδεση με το υφιστάμενο κοινόχρηστο οδικό δίκτυο. Σύμφωνα με το νόμο ισχύουν τα εξής: «γα) Η προσδιοριζόμενη κοινόχρηστη οδός αξιολογείται στο πλαίσιο της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των προτεινομένων από την κύρια μελέτη ρυθμίσεων και κατευθύνσεων του Ε.Π.Σ.. γβ) Επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων για τη διάνοιξη της νέας οδού ή τη βελτίωση της χάραξης και των λοιπών τεχνικών χαρακτηριστικών υφισταμένης οδού, ή η σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επ’ αυτών, ώστε να καταστεί η περιοχή επέμβασης κατάλληλη, είτε για τη δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων δραστηριοτήτων, είτε για την πραγματοποίηση των προγραμμάτων και παρεμβάσεων της παρ.1. γγ) Η απαλλοτρίωση κηρύσσεται με κοινή απόφαση των αρμοδίων οργάνων των Υπουργείων Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών και Μεταφορών και Πολιτισμού και Αθλητισμού στην περίπτωση που η ζώνη απαλλοτρίωσης εμπίπτει σε περιοχή ελεγχόμενη βάσει του ν. 4858/2021 (Α’ 220), υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή φορέων Γενικής Κυβέρνησης της περ. (β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143) ή φυσικών προσώπων και με δαπάνη του υπερ ού η απαλλοτρίωση ή άλλου προσώπου, που ορίζεται με την πράξη κήρυξής της. Κατά τα λοιπά εφαρμόζεται ο Κώδικας Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων (ν. 2882/2001, Α’ 17). Η προσδιοριζόμενη αποζημίωση βαρύνει τον φορέα υλοποίησης του Ε.Π.Σ.. γδ) Τα παρόδια στην κατά τα ανωτέρω προσδιοριζόμενη και υλοποιούμενη κοινόχρηστη οδό γήπεδα, δεν αποκτούν οικοδομησιμότητα, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις δόμησης που θέτουν τα από 24.5.1985 (Δ’ 270) και 6.10.1978 (Δ’ 538) π.δ. ή άλλες ανάλογες διατάξεις. Η δυνατότητα και οι προϋποθέσεις δόμησης των εν λόγω γηπέδων καθορίζονται στο πλαίσιο του προεδρικού διατάγματος έγκρισης ή αναθεώρησης του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου της Δημοτικής Ενότητας στην οποία εμπίπτουν.» Για την εφαρμογή της ως άνω διάταξης, διευκρινίζεται ότι στη μελέτη του Ε.Π.Σ. θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται: 1. Πλήρης τοπογραφική αποτύπωση της υφιστάμενης οδού με συντεταγμένες στο γεωδαιτικό σύστημα αναφοράς ΕΓΣΑ ΄87. 2. Μελέτη φωτοερμηνείας της οδού για την καταγραφή του ιστορικού της. 3. Προμελέτη οδοποιίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες τεχνικές προδιαγραφές. 4. Σχέδιο απαλλοτριώσεων με κτηματολογικό πίνακα (σε περίπτωση που απαιτούνται απαλλοτριώσεις για την εφαρμογή των περ. γβ και γγ). Τέλος διευκρινίζεται ότι, μετά την έγκριση του προεδρικού διατάγματος του Ε.Π.Σ. και πριν την έκδοση των απαιτούμενων οικοδομικών αδειών του έργου, θα πρέπει να εκπονηθούν και να εγκριθούν αρμοδίως: 1. Οριστική μελέτη οδοποιίας 2. Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων 3. Μελέτη ευστάθειας πρανών, όπου απαιτείται. Η εγκύκλιος ΥΠΕΝ/∆ΠΟΛΣ/20894/465 26/02/2024 εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/ΨΘ6Τ4653Π8-ΟΓΞ View full είδηση

Υλοποιούνται 7,87 χλμ. ανακατασκευής και νέες διανοίξεις οδών, 6,4 χλμ. δίκτυα ομβρίων, 5,1 χλμ. δίκτυα αποχέτευσης, 4,2 χλμ. λεωφορειόδρομου 4,2 χλμ. ποδηλατόδρομου, φυτεύονται 163 νέα δέντρα σε νησίδες και πεζοδρόμια Την εκκίνηση της διαγωνιστικής διαδικασίας για τα έργα οδοποιίας και κατασκευής δικτύων ομβρίων και αποχέτευσης στην περιοχή του Ελαιώνα ενέκρινε σήμερα η οικονομική επιτροπή του Δήμου Αθηναίων, κάνοντας ακόμη ένα μεγάλο βήμα στην υλοποίηση του εμβληματικού έργου της Διπλής Ανάπλασης. Το έργο, με προϋπολογισμό 37.450.495,00 ευρώ, πλαισιώνει το έργο κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού και θα οδηγήσει στον εκσυγχρονισμό των υποδομών της υποβαθμισμένης πρώην βιομηχανικής περιοχής και κατ’ επέκταση, στην αισθητική αλλά και λειτουργική αναβάθμιση της. Υπενθυμίζεται ότι το πρώτο έργο αφορούσε στην διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων πρασίνου στην περιοχή της Διπλής Ανάπλασης και του Βοτανικού και έχει ήδη προκηρυχθεί. Το νέο έργο συμπληρώνει το πρώτο και αφορά σε έργα οδοποιίας και στην κατασκευή δικτύων παροχέτευσης ομβρίων και αποχέτευσης, κυρίως των οδών που περιβάλλουν τους χώρους πρασίνου. Η έγκριση των τευχών και των όρων της δημοπράτησης από την Οικονομική Επιτροπή έγινε αμέσως μετά την λήψη της σύμφωνης γνώμης στις 19-12-23 από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Επισημαίνεται ότι η Διπλή Ανάπλαση και η διαμόρφωση των χώρων πρασίνου στον Ελαιώνα είναι ένα έργο θεμελιώδους σημασίας για την πόλη με υπερτοπική σπουδαιότητα, που επανεντάσσει την φύση στον αστικό ιστό της Αθήνας. Αυτό επιτυγχάνεται με την δημιουργία του μεγαλύτερου αστικού πάρκου 215 στρεμμάτων που έχει δημιουργηθεί στην Αθήνα τα τελευταία περίπου εκατό χρόνια. Ο νέος μεγάλος αστικός πνεύμονας σε συνδυασμό με την προβλεπόμενη αναβάθμιση των υποδομών, συνθέτουν την ολιστική ανάπλαση της περιοχής του Ελαιώνα και δημιουργούν ένα αυθεντικό τοπίο, ανθεκτικό στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Με το έργο θα υλοποιηθούν 7,87 χλμ. ανακατασκευής και νέες διανοίξεις οδών, 6,4 χλμ. δίκτυα ομβρίων, 5,1 χλμ. δίκτυα αποχέτευσης, 4,2 χλμ. λεωφορειόδρομου 4,2 χλμ. ποδηλατόδρομου, ενώ θα φυτευτούν 163 νέα δέντρα σε νησίδες και πεζοδρόμια. Αναλυτικά, με το έργο θα γίνουν παρεμβάσεις στις εξής οδούς: Α. Οδοποιία 1. ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ – ΤΜΗΜΑ Ι (από Αγ. Άννης – Λ. Κωνσταντινουπόλεως) και ΤΜΗΜΑ ΙΙ (από Λ. Κωνσταντινουπόλεως – Παναγή Τσαλδάρη (Πειραιώς)) Η Ιερά Οδός ανακατασκευάζεται συνολικά εντός των ορίων του Δήμου Αθηναίων (από Αγ. Άννης έως Παναγή Τσαλδάρη) με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και με πρόσθετη λωρίδα αριστερής στροφής όπου αυτή επιτρέπεται. Προβλέπεται η δεξιά λωρίδα του κάθε κλάδου να έχει καθαρό πλάτος κυκλοφορίας 3,25 m με αποκλειστική χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς και ποδηλάτων(λεωφορειόδρομος – ποδηλατόδρομος). Τέλος προβλέπεται φύτευση της κεντρικής νησίδας με δέντρα (ελιές και κυπαρίσσια) και θάμνους, όπου αυτό το επιτρέπει το πλάτος της. 2. ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΠΡΟΦ. ΔΑΝΙΗΛ (από Λ. Αθηνών – Αγ. Πολυκάρπου) Πρόκειται για νέα διάνοιξη της οδού με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση συνολικού πλάτους 6,50 m(2x 3,25).Στο τμήμα της από την οδό Ανώνυμο 9 έως την Ιερά Οδό προβλέπεται η ύπαρξη κεντρικής νησίδας.Προβλέπονται παρτέρια 1.00×1.00 στα πεζοδρόμια για το τμήμα από την Λ. Αθηνών έως την οδό Ανώνυμο 9, τα οποία θα φυτευτούν με δέντρα (Ροβίνιες). 3. ΟΔΟΣ ΠΡΟΣ ΠΡΟΦ. ΔΑΝΙΗΛ (από Αγ. Πολυκάρπου έως Αγ. Άννης διαμέσου της οδού Ανώνυμος 45) Πρόκειται για τον βασικό άξονα εξυπηρέτησης των εγκαταστάσεων του γηπέδου ποδοσφαίρου καθώς και των εγκαταστάσεων του αθλητικού σωματείου ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ Π.Α.Ο.Πρόκειται για νέα διάνοιξη της οδού με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση συνολικού πλάτους 6,50 μ. ( 2x 3,25) και με κεντρική νησίδα για να εξυπηρετούνται οι αριστερές στροφές. Το πλάτος της οδού διατηρείται μέχρι και την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις του γηπέδου ποδοσφαίρου. 4. ΟΔΟΣ ΑΓ. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ Πρόκειται για επέκταση της 4-ιχνης διατομής της οδού Αγ. Πολυκάρπου ανατολικά από τον προβλεπόμενο ισόπεδο σηματοδοτούμενο κόμβο με την Λ. Προφ. Δανιήλ μέχρι τη διασταύρωση με την οδό Δημαράκη, δηλαδή σε ολόκληρο το μέτωπο του ενιαίου ΟΤ 45-46-50 και Ο.Τ. 51α. Προβλέπεται κεντρική νησίδα για την εξυπηρέτηση των αριστερών στροφών. 5. ΟΔΟΣ ΧΑΡΤΕΡΓΑΤΩΝ Η οδός προβλέπεταινα έχει μία λωρίδα πλάτους 3,25 mανά κατεύθυνση και πεζοδρόμια πλάτους 1,50 m έκαστο. 6. ΟΔΟΣ ΕΥΚΑΛΥΠΤΩΝ Συγκεκριμένα η οδός προβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 3,50 m και πεζοδρόμια ελάχιστου πλάτους 1,50 mέκαστο. 7. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 7_1 Συγκεκριμένα η οδός προβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 3,50 m, ενώ προβλέπεται σε τμήμα της παράλληλη στάθμευση αυτοκινήτων. 8. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 7_2 Συγκεκριμένα η οδός προβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 3,50 m, ενώ προβλέπεται σε τμήμα της παράλληλη στάθμευση αυτοκινήτων. 9. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 6 Πρόκειται για διάνοιξη της οδού από την Λεωφ. Αθηνών έως την Ανώνυμο 7. Η οδόςπροβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 3,25 m ανά κατεύθυνση και σε τμήμα της η ύπαρξη παράλληλης στάθμευση αυτοκινήτων. 10. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 41 Πρόκειται για διάνοιξη της οδού από την Ανώνυμο 48 έως την Αγ. Πολυκάρπου στην οποία καταλήγει διαμέσου τμήματος της υφιστάμενης οδού Δημαράκη το οποίο και βελτιώνεται. Η οδός προβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 3,25 m ανά κατεύθυνση και σε τμήμα της η ύπαρξη παράλληλης στάθμευση αυτοκινήτων. 11. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 9_1 Πρόκειται για διάνοιξη από την Ανώνυμο 20 έως την Προφ. Δανιήλ. 12. ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ 9_2 Πρόκειται για διάνοιξη από την Προφ. Δανιήλ έως την είσοδο των εγκαταστάσεων του Ναυτικού Οχυρού,σε προέκταση της Ανωνύμου 9_1. Η οδός προβλέπεται να έχει μία λωρίδα πλάτους 4,00 m και πεζοδρόμια ελάχιστου πλάτους 1,50 m έκαστο. Ο σχεδιασμός των οδών έγινε στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά τους καθορίστηκαν από μελέτες κυκλοφοριακών επιπτώσεων. Στις οδούς προβλέπεται νέο δίκτυο οδοφωτισμού. Β. Έργα Αποχέτευσης Ομβρίων Συγκεκριμένα προβλέπονται νέοι αγωγοί ομβρίων και φρεάτια υδροσυλλογής στις παρακάτω οδούς οι οποίες προβλέπεται να διανοιχθούν: – Οδός Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 30 από Λεωφ. Αθηνών έως Ιερά Οδό – Οδός Προφ. Δανιήλ τμήμα μεταξύ Ιεράς Οδού-Αγ. Πολυκάρπου – Οδός Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 45 από Αγ. Πολυκάρπου έως Αγ. Άννης – Οδός Αγ. Πολυκάρπου (ανατολικά του ρέματος) – Οδός Χαρτεργατών από Αγ. Πολυκάρπου έως Ιερά Οδό – Οδός Ευκαλύπτων από Μαρκόνι έως Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 30 – Οδός Ανώνυμος 6 από Ανώνυμος 7 έως Λεωφ. Αθηνών – Οδός Ανώνυμος 7-1 από Προφ. Δανιήλ έως Ανώνυμος 6 – Οδός Ανώνυμος 7-2 από Ανώνυμος 6 έως Ανώμυμος 8 – Οδός Ανώνυμος 9-1 Οδός εξυπηρέτησης παρόδιων ιδιοκτησιών από Ανώνυμος 20 έως Προφ. Δανιήλ – Οδός Ανώνυμος 9-2 Οδός εξυπηρέτησης παρόδιων ιδιοκτησιών από Προφ. Δανιήλ. Έως είσοδο Ναυτ. Οχυρού – Οδός Ανώνυμος 41 από Ανώνυμος 48 έως Αγ. Πολυκάρπου – Οδός Ασυρμάτου (Μελέτη πρασίνου) – Οδός Ανώνυμος 20 (Μελέτη πρασίνου) Προβλέπονται επίσης νέοι αγωγοί ομβρίων και φρεάτια υδροσυλλογής στις παρακάτω οδούς οι οποίες είναι υφιστάμενες και δεν προβλέπονται νέα έργα οδοποιίας: – Οδός Ανώνυμος 1 – Οδός ανοίξεως από οδό Αιγαίου έως οδό Ναυτικού – Οδός Αγ. Σάββα – Οδός Ανώνυμος 4 από Λεωφόρο Αθηνών έως Ευκαλυπτών (Ανώνυμος 7) – Περιβάλλων χώρος νέου γηπέδου Γ. Έργα αποχέτευσης ακαθάρτων Συγκεκριμένα προβλέπονται αγωγοί αποχέτευσης ακαθάρτων στις παρακάτω οδούς οι οποίες προβλέπεται να διανοιχτούν: – Οδός Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 30 από Λεωφ. Αθηνών έως Ιερά Οδό – Οδός Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 45 από Αγ. Πολυκάρπου έως Αγ. Άννης – Οδός Αγ. Πολυκάρπου – Οδός Χαρτεργατών από Αγ. Πολυκάρπου έως Ιερά Οδό – Οδός Ευκαλύπτων από Μαρκόνι έως Προφ. Δανιήλ-Ανώνυμος 30 – Οδός Ανώνυμος 9-1 Οδός εξυπηρέτησης παρόδιων ιδιοκτησιών από Ανώνυμος 20 έως Προφ. Δανιήλ – Οδός Ασυρμάτου (Μελέτη πρασίνου) – Οδός Ανώνυμος 20 (Μελέτη πρασίνου) Προβλέπονται επίσης νέοι αγωγοί ακαθάρτων στις παρακάτω οδούς οι οποίες είναι υφιστάμενες και δεν προβλέπονται νέα έργα οδοποιίας: – Οδός Ανώνυμος 1 – Οδός Ανοίξεως από οδός Αιγαίου έως οδό Ναυτικού – Οδός Αγ. Σάββα – Οδός Ανώνυμος 3 από οδός Ναυτικού έως Ανώνυμος 30 – Προφ. Δανιήλ View full είδηση

Να πω την αλήθεια έχω βαρεθεί να μπαίνω σε διαμάχες για τέτοια θέματα, αλλά η επίθεση σε κάποιον που έγραψε τεχνοκρατικά δεδομένα, με ιδεολογικές λογικές, δεν προάγει την συζήτηση. Είναι δεδομένο ότι η Ελληνική παιδεία γενικότερα εδώ και 40 χρόνια έχει πάρει μία μικρή η μεγαλύτερη κατηφόρα σε διάφορα επίπεδα. Η υποχρεωτική 9χρονη παιδεία, δεν έκανε καλύτερους τους μαθητές, γιατί όσοι προλάβαμε την υποχρεωτική 6χρονη παιδεία, θυμόμαστε ένα δημοτικό με σοβαρές για το επίπεδο του εξετάσεις στις δύο τελευταίες τάξεις, ενώ πάντα υπήρχε η δυνατότητα για ένα παιδί που δεν πήγαινε καλά για διάφορους λόγους, να μείνει μετεξεταστέο, ή ακόμα και να επαναλάβει την τάξη. Κατόπιν είχαμε και τις εισαγωγικές εξετάσεις στο 6χρονο γυμνάσιο, ενώ παράλληλα ξεκίναγαν και διάφορες κατώτερες τεχνικές ή επαγγελματικές σχολές, για όσους ήθελαν κάτι διαφορετικό, το οποίο σημειωτέον εκείνη την εποχή δεν είχε την κοινωνική απαξίωση, που μας έφερε το ξεβλάχεμα που μας έκαναν κατά δήλωση τους, διάφοροι Κωστόπουλοι με τα ΚΛΙΚ τους. Ειπώθηκε λοιπόν ότι δεν μπορούν τα παιδιά να πιέζονται στο δημοτικό και να περνάνε έτσι στο γυμνάσιο, το οποίο γυμνάσιο όμως δεν έγινε όπως έπρεπε πολυκλαδικό, αλλά συνέχισε ως ένας προθάλαμος του γενικού λυκείου. Και βέβαια ούτε σε αυτό μπορεί να απορριφθεί κάποιος, εκτός αν κάνει κακούργημα... Φτάσαμε λοιπόν αρχικά στις εξετάσεις του Λυκείου, μας τελείωσαν και αυτές, ενώ είχαν καταργήσει και τα δημόσια πρότυπα Γυμνάσια, ως τάχα ελιτίστικα σχολεία, ενώ στην πραγματικότητα, αυτά τα σχολεία βελτίωναν και τα υπόλοιπα και βέβαια δεν είχαν να ζηλέψουν το οτιδήποτε εκτός ίσως από τις υποδομές από ένα μεγάλο ιδιωτικό σχολείο. Τυγχάνω απόφοιτος τέτοιου προτύπου σχολείου, στο οποίο βέβαια η εισαγωγή γινόταν μέσω εξετάσεων και όχι με κλήρωση όπως την έκαναν αργότερα, ώστε να εισάγονται οι Γκαστόνε και όχι οι επιμελέστεροι. Που φτάσαμε λοιπόν μετά από την μεταρρύθμιση του 1977, σταδιακά ? Φτάσαμε στο να τελειώνουν όλοι ένα γυμνάσιο χωρίς καμία γνώση της αγοράς και των διαφόρων επαγγελμάτων, να συνεχίζουν στο γενικό λύκειο, ενώ τα τεχνικά, εκεί που παλιά ήταν φωλιές γνώσεις και εκπαίδευσης και έβγαζαν μάστορες, που απολάμβαναν και της γενικής εκτίμησης, ιδιαίτερα όσοι τελείωναν σχολές όπως η Σιβιτανίδειος, ή η Σεβαστοπούλειος, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει σχολεία αποθήκες ψυχών, όπως με μεγάλη στενοχώρια διαπιστώνουμε. Το δε γενικό λύκειο, δεν προσφέρει εξειδικευμένες γνώσεις που θα μπορούσε κάποιος να μπει σε ένα επάγγελμα μετά την αποφοίτηση του και όχι να ψάχνει δουλειές σαν ανειδίκευτος. Ηταν όμως ο προθάλαμος της τριτοβάθμιας. Ετσι ενώ το 1977 είχαμε 12000 εισακτέους στα πανεπιστήμια, 4500 στα ΚΑΤΕΕ της εποχής και 1000 σε παιδαγωγικές και γυμναστικές ακαδημίες, σύνολο δηλαδή κάτω από 20000, μαζί με τους ισοβαθμούντες και μάλιστα αυτό σε μία εποχή που οι γεννήσεις της δεκαετίας του 50 και του 60, ήταν πάνω από 200000 τον χρόνο, με αποτέλεσμα οι υποψήφιοι στις εισαγωγικές να είναι κάπου 120000, μαζί με αυτούς που έδιναν για δεύτερη, τρίτη κ.ο.κ. φορά, 20 - 30 χρόνια μετά οι εισακτέοι έφταναν τις 70-80000 και οι γεννήσεις ήταν οι μισές περίπου. Πάντα είχαμε και εκείνους που πήγαιναν στο εξωτερικό. Τα χρόνια πριν την κρίση, η επιλογή του να σπουδάσεις στην ελληνική επαρχία, ή να πας στο εξωτερικό, είχε το ίδιο κόστος για τους γονείς. Μάλιστα σε σχολές στις πρώην ανατολικές χώρες ίσως ήταν και φτηνότερο. Εδώ θα κάνω μία αναφορά σε ένα θέμα που παλιότερα ήταν μεγάλη αιτία διαμάχης στο φόρουμ. Στο θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Γυρνώντας πίσω στο 60 και στο 70, οι σχολές υπομηχανικών αρχικά και τεχνολόγων μηχανικών αργότερα, ιδιαίτερα με τα δεδομένα της εποχής επέτρεπαν την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος σε μεγάλο μέρος της χώρας, ιδιαίτερα σε μικρές περιοχές και για αυτό είχαν φτιαχτεί άλλωστε, αφού ο μικρός αριθμός εισακτέων διπλωματούχων μηχανικών, μπορούσε να πάει σε μεγαλύτερα έργα, σε μεγαλύτερες πόλεις και σε ακαδημαϊκή καριέρα. Περνώντας τα χρόνια, με την ίδρυση των τει και την εξέλιξη της τεχνολογίας και της νομοθεσίας, αλλά και με την μεγάλη αύξηση των εισακτέων και βέβαια με την εκπαίδευση πολλών μηχανικών στο εξωτερικό, ο αριθμός των επαγγελματιών αυξήθηκε υπέρμετρα, οι δουλειές μειώθηκαν, τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μηχανικών, δεν εκδόθηκαν ποτέ και κάθε χρόνο καταδικάζεται το κράτος σε αποζημιώσεις για αυτό το θέμα και φτάσαμε στο 2019 που καταργήθηκαν τα τει, γεγονός που ήταν απόλυτα σωστό για μένα, αφού πλέον η σειρά επιλογής για παιδιά και γονείς ήταν : 1. πανεπιστήμιο κοντά στο σπίτι 2. πανεπιστήμιο στο εξωτερικό 3. πανεπιστήμιο επαρχίας 4. τει κοντά στο σπίτι 5. κολλέγιο 6. τει επαρχίας. Ετσι είχαμε σχολές που είχαν μεγάλη απαξίωση, που και σήμερα με την ΕΒΕ, είτε δεν έχουν εισακτέους, είτε έχουν ελάχιστους και τώρα έρχονται και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τι θα κάνουν αυτά ? Απλά η σειρά θα γίνει ως εξής : 1. πανεπιστήμιο κοντά στο σπίτι 2. πανεπιστήμιο ιδιωτικό κοντά στο σπίτι 3. πανεπιστήμιο στο εξωτερικό 4. πανεπιστήμιο επαρχίας Και προς τι ο χαμός ? Μα τι θα κάνουν τα πανεπιστήμια της επαρχίας. Θα πρέπει να γίνουν ελκυστικότερα. Να δίνουν υποτροφίες στους Ελληνες, να έχουν σοβαρές εστίες, να κάνουν ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών με ξένους φοιτητές και βέβαια όλα τα δημόσια πανεπιστήμια να περιορίσουν το μπάχαλο που έχουν στις εγκαταστάσεις τους. Και να πάψουν να είναι εστίες παραβατικότητας και κακής χρήσης με κουρέλια και συνθήματα. Για όλα μπορεί να υπάρξει χώρος. Δεν είναι απαραίτητο ο χώρος αυτός να είναι μπάχαλο. Να φέρω και ένα παράδειγμα. Εχουμε στην Αθήνα το ΓΠΑ. Ιστορικό ίδρυμα 100+ πλέον ετών σε ένα πανέμορφο χώρο 250 στρεμμάτων στο κέντρο της Αθήνας 2-3 χλμ από την Ακρόπολη. Αν ήταν στο εξωτερικό αυτό το κάμπους, θα πλήρωνες εισιτήριο ως επισκέπτης για να περάσεις κάποιες ώρες στους κήπους και στις εγκαταστάσεις του. Παρ΄ ότι γίνεται προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, ο χώρος δεν βελτιώνεται. Αυτές είναι οι βασικές αλλαγές που θα πρέπει να κάνουν τα δημόσια πανεπιστήμια, ώστε να μην έχουν θέμα με τα ιδιωτικά. Αλλά βέβαια κάποιοι τύποι που μέχρι σήμερα παρασιτούν σε αυτά, κάνοντας πολιτικές και κομματικές καριέρες, θα ζοριστούν. Τι να κάνουμε. Δεν θα μας λείψουν πάντως.

Το ενδιαφέρον είναι ισχυρό τόσο για την αγορά νέας κατοικίας όσο και από επενδυτές, καθώς πέρσι καταγράφηκε εκρηκτική άνοδος στις αιτήσεις «golden visa». Από τις 4.362 αιτήσεις του 2022, πέρσι υποβλήθηκαν 8.516, μία αύξηση της τάξης του +95,23%. Πέρα όμως, από τους ξένους επενδυτές και τα διάφορα επιχειρηματικά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη, η αγορά έχει ζεσταθεί για τα καλά από οικογένειες που αναζητούν και βρίσκουν το νέο τους ή το πρώτο τους σπίτι. Τα στοιχεία των μεσιτικών γραφείων δείχνουν άνοδο της ζήτησης στα μεγάλα αστικά κέντρα, ειδικά όπου δημιουργούνται νέες υποδομές (π.χ. νότια προάστια, Πειραιάς, Γραμμή 4 του μετρό). Σύμφωνα με τις έρευνες των ειδικών της αγοράς, οι αγοραστές αναζητούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτά είναι η τοποθεσία, το εμβαδόν και η ηλικία του ακινήτου. Ανοδικά Σύμφωνα με έρευνα του Παρατηρητηρίου Αγοράς Κατοικιών GREEN Estate (TOPO GES IKE), η συνολική αύξηση των αγοραπωλησιών το πρώτο εννιάμηνο του 2023 αυξήθηκε στις περιοχές του Δήμου Αθηναίων κατά 36% σε σχέση με το 2021, ενώ για το αντίστοιχο διάστημα των ετών 2021-2022 το συγκεκριμένο ποσοστό ήταν 11%. Στα νότια προάστια επίσης παρατηρούμε σημαντική αύξηση κατά 49% σε σχέση με το 2021, ενώ το αντίστοιχο διάστημα των ετών 2021-2022 το ποσοστό ήταν 4%. Στις περιοχές του Δήμου Αθηναίων, η συνολική αξία των αγοραπωλησιών αυξήθηκε στο 51% (2022-2023) από 5% (2021-2022). Παράλληλα, παρατηρείται και αύξηση στη μέση τιμή ανά τ.μ. κατά 30% για τα πρώτα ενιάμηνα των ετών 2021-2023 και κατά 22% για το ίδιο διάστημα για τα έτη 2022-2023. Στα νησιά του Αργοσαρωνικού οι αγοραπωλησίες είχαν σημειώσει αύξηση το 2022, τόσο στον αριθμό όσο και στην αξία (14% και 20% αντιστοίχως). Τα ίδια ποσοστά για το α’ ενιάμηνο του 2023 κυμαίνονται στο 2% και -9%. Οι μεγάλες μεταβολές είναι στην αξία των ακινήτων, όπου ο κανόνας θέλει σημαντική άνοδο τόσο σε Αττική όσο και στις Κυκλάδες. Από περιοχή σε περιοχή υπάρχουν σημαντικές διαφορές, όμως σχεδόν σε όλο το χάρτη η ζήτηση «κέρδισε» την προσφορά και οι τιμές συνέχισαν το ανοδικό τους ταξίδι. Έκπληξη αποτέλεσε για πολλούς που παρακολουθούν την αγορά ότι, παρά την άνοδο των τιμών και τις δυσκολίες που έφεραν στο οικονομικό περιβάλλον οι διεθνείς εξελίξεις, δεν υπήρξε μείωση στη ζήτηση. Μεταβολές Σύμφωνα με την έρευνα, το μέσο ακίνητο που πωλήθηκε το πρώτο ενιάμηνο του 2023 στον Δήμο Αθηναίων κόστισε 22% περισσότερο από ότι το 2022 και 36% σε σχέση με το 2021. Όσον αφορά τα νότια προάστια, η τιμή του μέσου ακινήτου επίσης αυξήθηκε κατά 44% από το 2022 στο 2023 και κατά 49% από το 2021 στο 2023. Στις περιοχές των βορείων προαστίων το μέσο ακίνητο πωλήθηκε κατά 7% περισσότερο το πρώτο ενιάμηνο του 2023 συγκριτικά με το 2022. Στα δυτικά προάστια το θετικό αυτό ποσοστό για τις χρονιές 2022 και 2023 άγγιξε το 20% και 48% για 2021-2023. Στην Ανατολική Αττική η μέση κατοικία κόστισε 16% περισσότερο το πρώτο ενιάμηνο του 2023 σε σχέση με το αντίστοιχο ενιάμηνο του προηγούμενου έτους, ενώ στις περιοχές της Δυτικής Αττικής παρατηρούμε αύξηση σε ποσοστό 38%. Στο κέντρο του Πειραιά κατά το πρώτο ενιάμηνο της χρονιάς που διανύουμε, η τιμή του μέσου ακινήτου που μεταβιβάστηκε αυξήθηκε κατά 44% συγκριτικά με το 2022 και κατά 52% συγκριτικά με το 2021. Στα προάστιά του το ποσοστό της αύξησης κυμάνθηκε στο 13% για τα έτη 2022 και 2023. Μικρά στην πόλη, μεγάλα στα προάστια Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τάσεις σχετικά με το εμβαδόν που αναζητούν οι Έλληνες αγοραστές. Παραδοσιακά, εντός πόλης το μέσο ακίνητο παραμένει μικρότερο από ό,τι στα προάστια, όμως για ακόμα μία χρονιά ο μέσος όρος των τετραγωνικών μέτρων αυξήθηκε. Σύμφωνα με την έρευνα, το βασικό συμπέρασμα είναι πως στην πλειονότητα των περιοχών δεν παρουσιάστηκαν σημαντικές αλλαγές. Παρ’ όλα αυτά, στα νότια προάστια παρατηρούμε σταδιακή αύξηση της επιφάνειας της μέσης κατοικίας, από 75 τ.μ. το 2021 σε 79 τ.μ. το 2023. Στις περιοχές της Ανατολικής Αττικής, ενώ το εμβαδόν του μέσου ακινήτου σημείωσε πτώση το 2022 κατά 3 τ.μ., το 2023 επανήλθε στα 103 τ.μ. Στο κέντρο του Πειραιά εντοπίζονται κάποιες από τις πιο αξιοσημείωτες μεταβολές. Το εμβαδόν της μέσης κατοικίας καταγράφει μεγάλη πτώση από το 2021 μέχρι το 2022 και μια μεγάλη αύξηση το 2023. Στα προάστια του Πειραιά παρατηρούμε αύξηση στην επιφάνεια της μέσης κατοικίας (75 τ.μ. από 70 τ.μ.). Ακόμα αύξηση παρατηρούμε στα έτη 2023 και 2022 στο εμβαδόν μέσου ακινήτου στα Νησιά Αργοσαρωνικού (86 τ.μ. από 83 τ.μ.). Τέλος, σημαντική πτώση βλέπουμε στα έτη 2023 και 2022, στο εμβαδόν μέσου ακινήτου στις Κυκλάδες (75 τ.μ. από 92 τ.μ.). Παράλληλα, οι αγοραστές στρέφονται σε νεότερα ακίνητα, παρά το γεγονός ότι τα παλαιότερα είναι περισσότερα και φθηνότερα. Ο μέσος όρος ηλικίας των ακινήτων που άλλαξαν χέρια παραμένει κοντά στα 52 έτη στον Δήμο Αθηναίων, τα 40 έτη στα νότια προάστια και στα 38 έτη στα βόρεια. Την καλύτερη επίδοση είχαν τα ακίνητα της Ανατολικής Αττικής, που με μέσο έτος δόμησης το 1992, η μέση ηλικία τους είναι κοντά 31 έτη. Στον Πειραιά, η ηλικία της μέσης κατοικίας το 2023 (1983) αυξήθηκε κατά 6 έτη σε σχέση με τα έτη 2021 και 2022 (1978 και 1979). Συγχρόνως, στα προάστια Πειραιά το έτος κατασκευής του μέσου ακινήτου δεν μεταβλήθηκε το α΄ ενιάμηνο του 2022 και το 2023 σημειώθηκε πτώση κατά 1 μονάδα. Στις Κυκλάδες η μέση ηλικία έπεσε στο 1970 από 1984, δηλαδή στα 53 έτη, όμως όσο πιο περιορισμένη είναι μία τοπική αγορά τόσο πιο εύκολα επηρεάζουν τον μέσο όρο λίγες αγοραπωλησίες. Παράδειγμα, στη Σίφνο, όπου το έτος κατασκευής του μέσου ακινήτου για τις πωλήσεις του 2023 ήταν το 1900! «Στροφή» στα ανακαινισμένα Σημαντική σημείωση ότι, αν και τα στοιχεία δείχνουν πως όλο και περισσότεροι στρέφονται σε νεότερα ακίνητα, αυτό δεν σημαίνει νεόδμητα (έως 5ετίας), καθώς η προσφορά τους είναι πολύ μικρή για να καλύψει την ζήτηση. Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι περισσότεροι στρέφονται στην επιλογή ενός παλαιότερου, αλλά ανακαινισμένου ακινήτου που θεωρούνται ως πρόταση «καλής αξίας» (value for money), καθώς μπορούν να προσφέρουν σχεδόν τα πάντα σχεδόν στο 70% της τιμής ενός νεόδμητου. Οι τάσεις έχουν αντοχή στο χρόνο. Σε σύγκριση με τις έρευνες των μεσιτικών γραφείων της τελευταίας τριετίας, βλέπουμε πως το μεγαλύτερο και νεότερο ακίνητο είναι σταθερά στο στόχαστρο των αγοραστών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και μία έρευνα της RE/MAX Ελλάς, σύμφωνα με την οποία κύριο χαρακτηριστικό που επηρέασε τη ζήτηση στην ελληνική αγορά ήταν η καλή τοποθεσία του ακινήτου, με πρόσβαση σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Παράλληλα, όλο και περισσότεροι θεωρούν απαραίτητο η νέα τους κατοικία να είναι προσφάτως ανακαινισμένη, κυρίως για λόγους ενεργειακής θωράκισης, ενώ ψηλά στις προτιμήσεις ήταν η παροχή φυσικού αερίου. Οι τάσεις σε Αττική και Κυκλάδες Περιοχή Αγοραπωλησίες (22-23) Συνολική Αξία Αγορ/σιών (22-23) Μέση Αξία ανά τ.μ. Εμβαδόν μέσου ακινήτου Έτος Κατασκευής μέσου ακινήτου 2023 ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ +24% +51% 1.586€ 68 1971 ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ +47% +112% 1.929€ 79 1983 ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ +39% +49% 1.813€ 102 1985 ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ +46% +75% 982€ 77 1983 ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ +41% +63% 1.521€ 103 1992 ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ +13% +56% 582€ 81 1989 ΠΕΙΡΑΙΑΣ +85% +166% 1.216€ 77 1983 ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ +34% +52% 822€ 75 1982 ΝΗΣΙΑ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ +2% -9% 877€ 86 1970 ΚΥΚΛΑΔΕΣ 0% -16% 1.646€ 75 1970 Πηγή: GREEN Estate (TOPO GES IKE) Το τοπ 10 της ανόδου σε αξία ανά τ.μ. 2022-2023, σε Αττική και Κυκλάδες Περιοχή Μέση αξία ανά τ.μ. Μέση αξία ακινήτου ΥΔΡΑ 2.931 +301% 317.961 +179% ΜΥΚΟΝΟΣ 4.290 € +95% 464.894 € +59% ΚΥΘΗΡΑ 701 € +77% 65.609 € +96% ΜΑΡΑΘΩΝΟ 1.249 € +69% 129.717 € +93% ΣΠΑΤΑ ΑΡΤΕΜΙΔΑ 1.121 € +65% 92.121 € +71% ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ 1.728€ +63% 143.716 € +78% ΕΛΕΥΣΙΝΑ 1.093 € +61% 97.882 € +100% ΚΑΛΛΙΘΕΑ 1.607€ +54% 110.785 € +55% ΤΗΝΟΣ 866 € +52% 60.464 € +16% ΔΙΟΝΥΣΟΣ 1.250 € +50% 232.009 € +59% Πηγή: GREEN Estate (TOPO GES IKE) Τοπ 5 περιοχές ζήτησης μεγαλύτερων ακινήτων – Αττική Περιοχή Εμβαδόν μέσου ακινήτου (Τ.Μ.) 2023 Διαφορά Τ.Μ. (22-23) ΔΙΟΝΥΣΟΣ 186 +11 ΚΗΦΙΣΙΑ 171 -11 ΦΙΛΟΘΕΗ – ΨΥΧΙΚΟ 133 -31 ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ 117 +26 ΠΑΛΛΗΝΗ 117 +11 Πηγή: GREEN Estate (TOPO GES IKE) Τοπ 5 περιοχές ζήτησης μικρότερων ακινήτων – Αττική Περιοχή Εμβαδόν μέσου ακινήτου (Τ.Μ.) 2023 Διαφορά Τ.Μ. (22-23) ΖΩΓΡΑΦΟΥ 62 +2 ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ 62 -7 ΓΑΛΑΤΣΙ 66 -1 ΜΕΓΑΡΑ 66 -21 ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ 67 -10 Πηγή: GREEN Estate (TOPO GES IKE) Τοπ χαρακτηριστικά στην αναζήτηση ακινήτου – Αττική Αττική Ανακαινισμένο 100% Ασανσέρ 100% Κοντά σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς 88% Θέρμανση με αέριο 88% Θέση πάρκινγκ 88% Ησυχία 62% Νέα κουφώματα 50% Πηγή: RE/MAX Ελλάς View full είδηση

Πολύ μικρή αύξηση στις ζητούμενες τιμές πώλησης χειμερινών εξοχικών κατοικιών καταγράφεται το 2023 έναντι του 2022 σε Αράχωβα και Καρπενήσι της τάξης του 2,31% και 1,61% αντίστοιχα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου της Geoaxis σταθερές παραμένουν οι τιμές πώλησης στον Άγιο Αθανάσιο Πέλλας και τα Τρίκαλα Κορινθίας. Αναλυτικότερα, στην Αράχωβα από 1.558 euro/τμ το 2022 η ζητούμενη τιμή κυμαίνεται σήμερα στα 1.594 euro/τμ (2,31%), στον Άγιο Αθανάσιο Πέλλας από 1.050 euro/τμ το 2022 στα 1.053 euro/τμ (0,29%), στο Καρπενήσι από 992 euro/τμ το 2022 στα 1.008 euro/τμ (1,61%) και στα Τρίκαλα Κορινθίας από 1.095 euro/τμ το 2022 στα 1.097 euro/τμ (0,18%). Οπως λέει η Geoaxis η διάμεση επιφάνεια εξοχικής κατοικίας μαζί με τους βοηθητικούς χώρους, που διατίθεται μέσω αγγελιών διαμορφώνεται σήμερα στα 149τμ. Η διάμεση επιφάνεια είναι εξαιρετικά μεγάλη και αποτυπώνει την τάση για υπερβολή. Οι μεγαλύτερες επιφάνειες καταγράφονται στην Αράχωβα στα 164τμ, λόγω της πληθώρας νέων μεζονετών στο Λιβάδι, και οι μικρότερες στα Τρίκαλα Κορινθίας στα 130τμ, λόγω των παλαιότερων και πιο τυπικών κτισμάτων που προσφέρονται. Αύξηση της προσφοράς Μέχρι και πριν την πανδημία, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό κατοικιών εισήλθε σε πλατφόρμες βραχυπρόθεσμης ενοικίασης. Από τον Μάρτιο 2019 και μετά η τάση επιβραδύνθηκε, και το 2022/2023 φάνηκαν νέα σημάδια αύξησης της προσφοράς. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Geoaxis η προσφορά θα βαίνει αυξανόμενη στις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης λόγω αδυναμίας ανανέωσης τυπικών μισθώσεων με τη σεζόν και γενικότερης τάσης για ενοικίαση παρά για αγορά. Η Αράχωβα έχει δημιουργήσει μια ιδιαίτερη κατηγορία, η οποία διαφοροποιείται απόλυτα από τις υπόλοιπες περιοχές. Παρόλα αυτά, η δυναμική της περιοχής φαίνεται καθηλωμένη. Η ζήτηση έχει υποχωρήσει σε ανησυχητικά επίπεδα κυρίως στο Καρπενήσι και στον Άγιο Αθανάσιο καθώς η πλειοψηφία των αγοραστών προέρχεται από την Ελλάδα. Τα Τρίκαλα Κορινθίας λόγω της μικρής απόστασης από την Αθήνα φαίνεται να αντιστέκονται στη μεγάλη μείωση των αξιών. Η αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος συνεχίζουν να κατατάσσουν την απόκτηση χειμερινών εξοχικών ακινήτων μία πλήρως εκτός ατζέντας επιλογή για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Μακροπρόθεσμα, η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει σημαντικά τις κατοικίες σε περιοχές που εξαρτώνται από χιονοδρομικά κέντρα καθώς τα τελευταία μειώνουν συνεχώς τις ημέρες λειτουργίας τους λόγω ανυπαρξίας χιονιού. Σημειώνουμε το γεγονός ότι δεν υπάρχει εύκολη χρηματοδότηση στην Ευρώπη για χιονοδρομικά κέντρα χαμηλότερα των 2.500μ, ενώ η αύξηση του κόστους ενέργειας για την λειτουργία τους θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο στις τοπικές αγορές. View full είδηση

Επειδη εχω μπερδευτεί αρκετά με την υπέρβαση ύψους σε περίπτωση πολυκατοικίας με πολλές οριζόντιες ιδιοκτησίες. Σε πολυκατοικία με πολλές οριζόντιες ιδιοκτησίες και η οποία πολυκατοικία εχει θεμελιωθεί 1,00μ υψηλότερα από ότι προέβλεπε η οικοδομική άδεια με αποτέλεσμα όλες οι στάθμες δαπέδων των διαμερισμάτων να είναι 1,00μ υψηλότερα από ότι προβλεπόταν αλλά μόνο στο διαμέρισμα τελευταίου ορόφου που εξετάζω να έχει υπερβεί η οροφή του το επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής κατά 10% (το επιτρεπόμενο της περιοχής είναι όσο ακριβώς προέβλεπε η άδεια και είναι καθορισμένο από ειδικούς όρους της περιοχής) πως θα μελετήσω τον υπολογισμό προστίμου; Να βάλω όλη την επιφάνεια του διαμερίσματός μου με υπέρβαση ύψους <20% και να πληρώσει πρόστιμο για αυτό; Το θεωρώ αρκετά άδικο να την «πληρώσει» μονο ένα διαμέρισμα αλλά σίγουρα δεν υπάρχει συννενόηση με τους συνιδιοκτητες για να γινει υπαγωγή για το υψος ολης της πολυκατοικίας. Υπάρχει μήπως επιμερισμός ύψους σε όλη την πολυκατοικία; Μήπως λανθασμένα ασχολούμαι με την διαφορετικότητα στην στάθμη δαπέδου και οροφής του διαμερίσματος διότι είναι τρόπο τινά κοινόχρηστη αυθαιρεσία η υπερβαση υψους ολης της πολυκατοικιας; Εχω μπερδευτεί αρκετά.

@Νεοκλής Καλησπέρα. Το δικαίωμα υψούν δεν έχει ποσοστό κοινόχρηστων δαπανών ούτε ψήφους. Άρα, από την άποψη της απαίτησης να πληρώσεις κοινόχρηστες δαπάνες, δεν υπάρχει. Να σου επισημάνω ότι το δικαίωμα υψούν δεν αναιρεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της ταράτσας. Όμως, λόγω των χιλιοστών μελλοντικής καθ ύψος δόμησης, παραμένεις συνιδιοκτήτης (συνήθως 50-100 χιλιοστά δίνονταν/δίνονται). Τώρα, η τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων στο δώμα δεν απαιτεί άδεια (βλ. άρθρο 30 Ν. 4495) ενώ στην απόληξη δεν επιτρέπεται (άρθρο 19 ΝΟΚ) Η κατασκευή υγρομόνωσης δώματος προφανώς δεν γίνεται μονομερώς καθώς αυτό δεν ωφελεί τεχνικά ακόμη και αυτόν που θα το επιχειρήσει και επιπλέον αν διαβάσεις στον κανονισμό, οποιαδήποτε κατασκευή σε κοινόχρηστες-κοινόκτητες εγκαταστάσεις πρέπει να εγκρίνεται από την γενική συνέλευση με κάποιο ποσοστό πλειοψηφίας (συνήθως αυξημένης ή και καθολικής σε κάποιες περιπτώσεις). Για την κατασκευή αυθαίρετου στην ταράτσα και αυτό υπάγεται στο άρθρο 98 Ν. 4495, καθώς για να γίνει υπαγωγή πρέπει να υπάρξουν είτε συναινέσεις πλειοψηφίας είτε προϋποθέσεις του άρθρου 98, οι οποίες δεν βρίσκουν εφαρμογή στην περίπτωση κατασκευής σε δώμα. Αφετέρου, ακόμη και αν πληρούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής, μπορεί η κοινωνία της συνιδιοκτησίας να προβεί σε δικαστικές ενέργειες (αφενός ακύρωσης μιας τέτοιας υπαγωγής) αφετέρου να υπάρξει δικαστική απόφαση καθαίρεσης-κατεδάφισης ακόμη και τακτοποιημένων αυθαίρετων κατασκευών.

Kαλησπέρα συνάδελφοι και καλή χρονιά. Η ερώτηση μου αφορά την έκδοση Η.Τ.Κ. και την πιθανή υπαγωγή στον Ν.4495/17 για μια υπόθεση η οποία πρέπει να οριστικοποιηθεί όσον το δυνατό συντομότερο. Εντός σχεδίου πόλεως σε περιοχή εντός αρχαιολογικής ζώνης Β (κάθε υπαγωγή εγκρίνεται από την αντίστοιχη Εφ.Α.) υπάρχει ένα ισόγειο κατάστημα 22 τ.μ. με πατάρι 22 τ.μ. που επικοινωνεί με πτυσσόμενη σκάλα μέσω μιας οπής διαστάσεων 0,8χ0,8 μ. . Το κατάστημα είναι προϋφιστάμενο του 1955 (φαίνεται από ηλεκτροδότηση της Δ.Ε.Η. καθώς και από το αρχικό σχέδιο πόλης του 1937). Σε ημερομηνία προγενέστερη του 2005 ο ιδιοκτήτης του προαναφερόμενου καταστήματος ενοικίασε ένα κατάστημα (συνολικού εμβ. 50 τ.μ.) που γειτνιάζει με το δικό από την πλευρά της οπής. Γκρέμισε τον τοίχο με σκοπό να συνενώσει τους δύο χώρους αυτούς. Η κατάσταση παραμένει έτσι ως και σήμερα. Ο τοίχος που γκρεμίστηκε φαίνεται να άνηκε στο κατάστημα που ενοικιάζεται και όχι στο αρχικό κατάστημα των 22 τ.μ. Προφανώς μπορεί να θεωρηθεί η καθαίρεση του τοίχου ως λειτουργική συνένωση χώρων καταστήματος διαφορετικού ιδιοκτήτη. Η απορία μου είναι η εξής : Δεδομένου πως η ΕΦ. Α. αργεί εξαιρετικά να δώσει τις αντίστοιχες εγκρίσεις (μέχρι και 2 χρόνια), Το αρχικό κατάστημα 22 τ.μ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ κάποια άλλη παράβαση και ουσιαστικά διατηρεί το περίγραμμα του ως έχει προ του Β.Δ. του 1955 και λαμβάνοντας υπόψιν την παρ. 1 του άρθρου 23 του Ν.Ο.Κ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 20 παρ. 25 του ν. 4258/2014 μπορώ να εκδώσω απευθείας Η.Τ.Κ. χωρίς την υπαγωγή στον Ν.4495 που απαιτεί έγκριση της Εφ.Α. ? Και αν όχι το αντιμετωπίζω, ως συνένωση χώρων με λοιπή παράβαση κατ. 4 ?? Υ.Γ. το κατάστημα δεν είναι υγειονομικού ενδιαφέροντος. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

@Christos Συμφωνώ με την άποψη του Ιάσωνα. Είναι ξεκάθαρο από το νόμο ότι πέραν των 20 εκ εντός προκηπίου, η αυθαιρεσία ανήκει στην κατηγορία 5. Η υπαγωγή στο νόμο δεν έχει σχέση με την έκδοση Ο.Α. Αν έχεις μελετήσει και έκρινες ότι η αυθαίρετη κατασκευή μπορεί να νομιμοποιηθεί με διατάξεις του ΝΟΚ ή του ΓΟΚ, τότε μπορείς να προχωρήσεις προς αυτή την κατεύθυνση.

1. Στην ΥΔΟΜ πως έφτασε το θέμα. Μήπως σε θεωρητική συζήτηση ή πήγες να εκδώσεις κάποια πράξη που κατά τον 4495 δεν μπορείς 2. Βάσει των νόμων των αυθαιρέτων αυτή η μερική τακτοποίηση δεν απαγορεύεται τουλάχιστο ρητά, ώστε η ΥΔΟΜ να μπορεί να πατήσει κάπου νόμιμα Επομένως θεωρητικά μπορείς να την κάνεις είτε για να τον απαλλάξεις εντελώς από τυχόν πρόστιμα είτε από την αύξησή τους κατά 20% σε περίπτωση σύνταξης έκθεσης αυθαιρέτου λόγω καταγγελίας. Το πρόβλημα είναι τι ποσοστό υπέρβασης δόμησης -κάλυψης θα υπολογίσεις για αυτό το αυθαίρετο που θέλεις να τακτοποιήσεις όπως και τι κατηγορία αυθαιρέτου θα σου βγει.