Αναζήτηση στην κοινότητα

Το Eυρωκοινοβούλιο ψήφισε σήμερα σχέδιο νόμου για τη βελτίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στο πόσιμο νερό βρύσης, λύση πιο οικονομική και φιλική για το περιβάλλον -σε σύγκριση με το εμφιαλωμένο. Ο νέος νόμος θα περιορίζει τα ανώτατα όρια συγκεκριμένων ρύπων για το πόσιμο νερό, όπως ο μόλυβδος(πρόκειται να μειωθεί στο μισό) και βλαβερά βακτήρια, ενώ περιορίζει τα ανώτατα όρια για ορισμένους ενδοκρινικούς διαταράκτες. Παράλληλα, καθιερώνει την παρακολούθηση των επιπέδων μικροπλαστικών, η αύξηση των οποίων προκαλεί ανησυχία. Πρόσβαση σε νερό Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να λάβουν μέτρα προκειμένου να υπάρχει καθολική πρόσβαση σε καθαρό νερό εντός της ΕΕ και να βελτιωθεί η πρόσβαση σε πόσιμο νερό σε πόλεις και δημόσιους χώρους, δημιουργώντας χώρους δωρεάν παροχής νερού όπου αυτό είναι τεχνικά εφικτό και κατ' αναλογία. Πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την παροχή νερού βρύσης σε εστιατόρια, κυλικεία και υπηρεσίες τροφοδοσίας, δωρεάν ή σε χαμηλή τιμή. «Right2Water» Σε συνέχεια της υιοθέτησης ψηφίσματος σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών «Right2Water», οι ευρωβουλευτές επαναλαμβάνουν το αίτημά τους ότι θα πρέπει τα κράτη μέλη να επικεντρωθούν στις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων όσον αφορά την πρόσβαση στο νερό. Θα πρέπει να εντοπίζουν τους ανθρώπους που δεν έχουν ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο νερό, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων, και να αξιολογήσουν τρόπους βελτίωσης της πρόσβασής τους. Θα πρέπει επίσης να τους ενημερώνουν σαφώς για τον τρόπο σύνδεσης με το δίκτυο διανομής ή για εναλλακτικά μέσα προκειμένου να έχουν πρόσβαση στο νερό. «Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε το νερό ορίζει το μέλλον της ανθρωπότητας. Γίνεται κατανοητό ότι όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση σε καθαρό και καλής ποιότητας νερό και πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο προσιτό σε όλους», δήλωσε ο εισηγητής Michel Dantin (ΕΛΚ, Γαλλία). Επόμενα βήματα Η έκθεση υιοθετήθηκε με 300 ψήφους υπέρ, 98 κατά, και 274 αποχές. Το ΕΚ θα ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο των Υπουργών μόλις αυτοί συμφωνήσουν στη θέση τους. Συμπληρωματικές πληροφορίες Η νομοθετική αυτή πρόταση στοχεύει στην αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην παροχή και χρήση πόσιμου νερού, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση της χρήσης πλαστικών υλών και απορριμμάτων. Γράφημα: Οδηγία για το πόσιμο νερό (στα αγγλικά) http://www.europarl.europa.eu/news/en/headlines/society/20181011STO15887/drinking-water-in-the-eu-better-quality-and-access Ιστοσελίδα του εισηγητή Michel Dantin (ΕΛΚ, Γαλλία) http://www.europarl.europa.eu/meps/el/97296/MICHEL_DANTIN_home.html Φάκελος διαδικασίας http://www.europarl.europa.eu/oeil/popups/ficheprocedure.do?reference=2017/0332(COD)&l=EN Ενημερωτικό σημείωμα για την αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό (στα αγγλικά, Οκτώβριος 2018) http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/BRIE/2018/625179/EPRS_BRI(2018)625179_EN.pdf Δελτίο Τύπου της Επιτροπής (01/02/2018) http://europa.eu/rapid/press-release_IP-18-429_el.htm Δεξαμενή σκέψης του ΕΚ: Αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό (17/10/2018) http://www.europarl.europa.eu/thinktank/en/document.html?reference=EPRS_ATA(2018)628279 Νομοθετική διαδικασία : Αναθεώρηση της οδηγίας για το πόσιμο νερό (Σεπτέμβριος 2018 στα αγγλικά) https://epthinktank.eu/2018/09/12/revision-of-the-drinking-water-directive-eu-legislation-in-progress/

Περίπου 347.853 κυβικά μέτρα νερού κατάφεραν να εξοικονομήσουν το 2017 Ισπανοί αγρότες σε μία έκταση 34.340 στρεμμάτων. Για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποίησαν το έξυπνο και φιλικό προς το περιβάλλον εργαλείο για εξοικονόμηση νερού, “ACUAS”. Το εργαλείο, το οποίο δημιουργήθηκε από τη μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση WWF, είχε ως στόχο να βοηθήσει τους αγρότες να μην ξεπεράσουν το όριο άρδευσης που είχαν. Υπήρχε, λοιπόν, η ανάγκη ποιοτικής παραγωγής των προϊόντων σε συνδυασμό με τη συγκεκριμένη ποσότητα νερού που έπρεπε να καταναλωθεί. Το ευφυές εργαλείο, λοιπόν, λαμβάνει δεδομένα για τις ανάγκες των καλλιεργειών με βάση την ποιότητα του εδάφους, δίνοντας στους αγρότες στοιχεία για την ακριβή ποσότητα του νερού που χρειάζεται η καλλιέργεια. Η WWF τονίζει πως η δημιουργία ενός τέτοιου εργαλείου εντάσσεται στην κατεύθυνση που ακολουθεί η ίδια για βιώσιμη παραγωγή σε συνδυασμό με περιβαλλοντική προστασία. Είναι χαρακτηριστικό πως το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια (2013-2017), δίνοντας κάθε φορά την ευκαιρία στους αγρότες να βρίσκονται μέσα στα επιτρεπόμενα όρια χρήσης αρδευτικού νερού.

Ασυνήθιστα υψηλές είναι οι θερμοκρασίες στα νερά του Βορείου Αιγαίου γεγονός το οποίο έχει προκαλέσει μεγάλο προβληματισμό στους ψαράδες. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Αλιευτικής Έρευνας (ΙΝΑΛΕ) κατέγραψαν ακόμη και θερμοκρασία που ξεπέρασε τους 29 βαθμούς Κελσίου, μπροστά από το Αγίασμα Καβάλας, στην περιοχή των λιμνοθαλασσών της Κεραμωτής, πριν από τρεις εβδομάδες. «Βρίσκομαι 10 ναυτικά μίλια έξω από το λιμάνι της Καβάλας, η ώρα είναι 19:30 και δεν είναι φυσιολογικό να δείχνει εκείνη την ώρα το θερμόμετρο 28,7 βαθμούς Κελσίου. Αυτές οι υψηλές θερμοκρασίες, δυστυχώς, μας κάνουν πλέον να ανησυχούμε σοβαρά για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», λέει στη Greenagenda.gr ο Γιάννης Μανιός, πρόεδρος του συνεταιρισμού γρι γρι Καβάλας. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι υψηλές θερμοκρασίες είναι καταλυτικός παράγοντας για την εμφάνιση του φυτοπλαγκτόν. «Από τις αρχές του Αυγούστου άρχισε να εμφανίζεται το πρόβλημα. Δεν είναι συνηθισμένες αυτές οι θερμοκρασίες. Στην περιοχή μας, όπου έχουμε κυκλοφορία των νερών από τη Μαύρη Θάλασσα, δεν είναι φυσιολογικό να είναι τόσο ζεστή η θάλασσα. Δεν περιμέναμε αυτήν την έκταση του φαινομένου», λέει ο Βασίλης Παπαθανασίου, ερευνητής του ΙΝΑΛΕ. Οι καιρικές συνθήκες ευνόησαν την εμφάνιση του φαινομένου: οι έντονες βροχοπτώσεις τον Ιούλιο ενίσχυσαν το γεγονός ότι μέσω των ποταμών και του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα κατέληξαν στη θάλασσα θρεπτικά στοιχεία μέσω του χώματος που ευνόησαν την ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν. Ακολούθησε η άνοδος της θερμοκρασίας στα μέσα του Αυγούστου και, σε συνδυασμό με τη νηνεμία, υπήρξε χωρική επέκταση του προβλήματος. Φωτογραφία του βυθού από τον κόλπο Ελευθερών, στη Νέα Πέραμο, ανατολικά της Καβάλας. Τα φυτά (γρασίδια) που διακρίνονται είναι το είδος Posidonia oceanica, γνωστή ως Ποσειδωνία (λιβάδια Ποσειδωνίας). Από πάνω φαίνεται πως είναι καλυμμένη τελείως από ένα στρώμα σα σκόνη. Πρόκειται για το νεκρό φυτοπλαγκτόν. Το πρόβλημα εντοπίζεται πλέον στον βυθό της θάλασσας καθώς σχηματίστηκε ένα στρώμα με τη μορφή βλέννας καφέ χρώματος. Το ζωντανό φυτοπλαγκτόν, μετά το τέλος του κύκλου ζωής του, καταλήγει στον βυθό και το πρόβλημα για τους ψαράδες είναι ότι όταν ρίχνουν τα δίκτυα τους δεν μπορούν πλέον να τα τραβήξουν με αποτέλεσμα αυτά τελικά να σκίζονται. Τα φυτά (γρασίδια) του βυθού είναι το είδος Posidonia oceanica, γνωστή ως Ποσειδωνία (λιβάδια Ποσειδωνίας). Αυτά καλύπτονται τελείως από ένα στρώμα σα σκόνη. Πρόκειται για το νεκρό φυτοπλαγκτόν. Αυτό στην υφή είναι βλεννώδες και έχει την τάση να προσκολλάται, δημιουργώντας έτσι πρόβλημα στα δίχτυα που ακουμπούν επάνω του. Υπάρχει και η περίπτωση που δεν είναι τελείως βυθισμένο αλλά αιωρείται στη στήλη του νερού, οπότε ακόμα ευκολότερα καταλήγει στα δίχτυα. Η ζεστή θάλασσα επιδεινώνει την εμφάνιση φυτοπλαγκτόν, υποστηρίζει ο Γιάννης Μανιός. «Αν και είναι γνωστό το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια, ήδη συμπληρώσαμε τις 40 ημέρες. Τα προηγούμενα χρόνια οι ποσότητες ήταν λιγότερες. Σήμερα αυτό που συμβαίνει μας έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη καταστροφή διότι καταστρέφονται τα δίχτυα μας. Η οικονομική ζημιά είναι αρκετά μεγάλη». Τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν δεκάδες αναφορές από ψαράδες από την Καβάλα έως την Αλεξανδρούπολη για την εμφάνιση φυτοπλαγκτόν. Ωστόσο, μεγάλο πρόβλημα παρατηρήθηκε και στην Πιερία και στη Λάρισα, μπροστά από τη Ραψάνη. Ερευνητές και ψαράδες αναμένουν την αλλαγή του καιρού για να υποχωρήσει αισθητά το φαινόμενο. του Νίκου Αβουκάτου

Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ολοκλήρωσε και δημοσιοποίησε την αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας για το έτος 2017 σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτυπώνεται στην αντίστοιχη Εθνική Έκθεση αξιολόγησης για το 2017 (http://www.ypeka.gr) που μαζί με τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των υδάτων κολύμβησης γνωστοποιήθηκαν ήδη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. H εν λόγω αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε με άκρως επιστημονικό τρόπο και κατόπιν στατιστικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων παρακολούθησης των τεσσάρων τελευταίων ετών (2014-2017), ενώ έλαβε χώρα σε 1598 σημεία (ακτές κολύμβησης). Το 95,9% των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας ταξινομούνται ως ύδατα εξαιρετικής ποιότητας ενώ το σύνολο (100%) των υδάτων αποτελούν ύδατα κατάλληλα για κολύμβηση, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Πενήντα τρία (53) επιπλέον σημεία για τα οποία διεξάγονται μετρήσεις δεν έχουν συμπεριληφθεί στην αξιολόγηση και τη στατιστική επεξεργασία, διότι τα 52 από αυτά εντάχθηκαν στο δίκτυο παρακολούθησης το 2015 και επομένως δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμα τα 4 χρόνια παρακολούθησης που απαιτεί η Οδηγία. Όσον αφορά στο 53ο υπάρχουν κενά στις μετρήσεις λόγω δυσκολίας πρόσβασης και δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων που απαιτεί η νομοθεσία της ΕΕ. Σημειώνεται, όμως, ότι όλες οι μετρήσεις και στα 53 αυτά σημεία είναι εξαιρετικές. Ειδικότερα: 1.533 σημεία (95.9%) ταξινομούνται στην κατηγορία «εξαιρετικής ποιότητας» 53 σημεία (3.3%) νέα σημεία. Μόλις 12 σημεία (0,8%) δεν χαρακτηρίζονται ως "εξαιρετικής ποιότητας", αλλά ως «επαρκούς ποιότητας». Τα αποτελέσματα αξιολόγησης, όπως εμφανίζονται συγκριτικά στις δυο τελευταίες Εθνικές Εκθέσεις 2016-2017, καταδεικνύουν την σταθερά υψηλή ποιότητα των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας: Κατηγορία Ποιότητα Πλήθος σημείων 2016 Ποσοστό 2016 Πλήθος σημείων 2017 Ποσοστό 2017 Κατηγορία 1 εξαιρετική 1496 97.0 1533 95.9 Κατηγορία 2 Τουλάχιστον Επαρκής 11 97.7 12 96.7 Κατηγορία 3 Νέες Ακτές 35 2.3 53 3.3 Για την κολυμβητική περίοδο του έτους 2018 βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας, το οποίο πραγματοποιείται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τις οικείες Διευθύνσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης του εν λόγω προγράμματος αναρτώνται στις ιστοσελίδες των ανωτέρω Υπηρεσιών.

Στο μυαλό όλων η Κρήτη είναι ένας τόπος πλούσιος. Ένας τόπος όπου η φύση χαρίζεται σε αφθονία, όπου η γη είναι γόνιμη και το κλίμα μοναδικό. Η εντύπωση αυτή είναι βαθιά χαραγμένη και μέσα στους ίδιους τους Κρητικούς, κυβερνά τη ζωή τους, καθοδηγεί τον τρόπο που διαχειρίζονται τον τόπο τους. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο, όταν οι συνθήκες αλλάζουν, να «χωνέψουν» αυτό που συμβαίνει. Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που η αλλαγή αυτή χτυπά την πόρτα. Δέκα ημέρες πριν από το Πάσχα, ένα πυκνό σύννεφο αφρικανικής σκόνης κάλυψε για δύο ημέρες το νησί. Μόλις το σύννεφο έφυγε, όλοι βγήκαν με τα λάστιχα να ξεπλύνουν δρόμους, σπίτια, αυτοκίνητα. Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα στο ήδη αποδυναμωμένο σύστημα ύδρευσης του Ηρακλείου. Ξαφνικά, οι βρύσες στέρεψαν. «Δεν περίμενε κανείς ότι τα προβλήματα που ανακύπτουν συνήθως το θέρος θα παρουσιάζονταν φέτος τον Μάρτιο. Εξαιτίας της αφρικανικής σκόνης, οι δημότες άνοιξαν τις βρύσες τους για να φέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και άδειασαν τις δεξαμενές», εξηγεί ο δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός. «Έτσι βρεθήκαμε σε μια δύσκολη θέση, που κατά τη γνώμη μου η ΔΕΥΑ χειρίστηκε επαρκώς». Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στο Ηράκλειο πρέπει πρώτα να κατανοήσει τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο υδρεύεται η 4η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Το Ηράκλειο, λοιπόν, υδρεύεται κυρίως από γεωτρήσεις. Η άναρχη (και σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη) επέκτασή του οδήγησε στη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού συστήματος ύδρευσης. «Στο Ηράκλειο η ποσότητα του νερού που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλύψει το 100% των αναγκών. Γι’ αυτό τον λόγο σε πολλές περιοχές έχουμε διανομή. Δηλαδή μια ημέρα έχουμε νερό και την επόμενη ημέρα το δίκτυο είναι κλειστό», εξηγεί ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ηρακλείου, Γιάννης Ρασούλης. «Ετσι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποθηκεύσουμε το νερό για τη μια ημέρα που δεν υπάρχει νερό στο δίκτυο. Αυτό δημιουργεί την άσχημη εικόνα στις ταράτσες των πολυκατοικιών με τα μαύρα ντεπόζιτα». Το υδατικό έλλειμμα επιβαρύνεται από την κακή κατάσταση του δικτύου. Σύμφωνα με τον κ. Ρασούλη, οι διαρροές και κλοπές νερού ξεπερνούν το 30%. Από τα 600 χλμ. του δικτύου, μόλις 250-300 χλμ. κατασκευάστηκαν μετά το 1998. Ακόμα 20% δεν τιμολογείται, δηλαδή καταναλώνεται αλλά δεν καταγράφεται λόγω χαλασμένων υδρόμετρων. Ετσι, από τα 18 εκατ. κυβικά νερού που χρειάζεται ετησίως η πόλη, η ΔΕΥΑ εισπράττει από τους καταναλωτές το αντίτιμο μόλις για 8,5-9 εκατ. κυβικά. «Περίπου 65 χλμ. δικτύου βρίσκονται σε φάση αντικατάστασης, ακόμα 40 χλμ. έχουν ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡΑΑ και έχουμε μελέτες και για τα υπόλοιπα. Μας έχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός ότι θα διαθέσουν 25 εκατ. ευρώ για αντικατάσταση του παλαιού δικτύου», λέει ο κ. Ρασούλης. Παράλληλα, προχωρά η αντικατάσταση 7.000 υδρόμετρων. Τα φράγματα Το Σφενδύλι μοιάζει με σκηνικό ταινίας. Τα λιγοστά του σπίτια χάσκουν, σε ορισμένα έχουν πέσει οι σκεπές. Κι όμως, στο κέντρο του χωριού, η μικρή εκκλησία είναι φρεσκοβαμμένη, λέγεται μάλιστα ότι λειτουργεί ακόμα σε γάμους και πανηγύρια. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν παράξενο αν το Σφενδύλι δεν είχε απαλλοτριωθεί για να σκεπαστεί από τα νερά του φράγματος Αποσελέμη. Μέσα από τα σοκάκια του, η σημερινή εικόνα του φράγματος είναι αποκαρδιωτική: είναι σχεδόν άδειο. Το φράγμα κατασκευάστηκε για να λύσει το πρόβλημα ύδρευσης του Ηρακλείου, της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου. Η πλήρωσή του ξεκίνησε το 2012 και το φράγμα σχεδόν γέμισε πρώτη φορά το 2015 για να αδειάσει ενάμισι έτος αργότερα. Είναι ένα έργο που έχει δεχθεί ισχυρή κριτική λόγω του υψηλότατου κόστους, που έχει ξεπεράσει πλέον τα 200 εκατ. ευρώ, σε σχέση με την περιορισμένη, όπως φαίνεται, χρησιμότητά του. «Το φράγμα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Σήμερα τροφοδοτείται από τον χείμαρρο Αποσελέμη, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκεται μια σήραγγα 3,5 χλμ. που θα μεταφέρει πλημμυρικά νερά από το οροπέδιο Λασιθίου», εξηγεί στην «Κ» ο Φώτης Καζάσης, διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (στον οποίο ανήκει το φράγμα). Όλα δείχνουν ότι η κατασκευή του αποφασίστηκε με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια. «Τα έργα που περνούν αρκετά χρηματοδοτικά πλαίσια και δεν ολοκληρώνονται, καταλαβαίνουμε ότι δεν γίνονται με σωστό τρόπο. Κρίνουμε όμως εκ των υστέρων», λέει ο κ. Καζάσης. «Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Τα στατιστικά στοιχεία λένε ότι ανά κάποια περίοδο θα γεμίζει. Το μέλλον θα δείξει αν οι μελέτες που είχαν γίνει θα επαληθευθούν», εκτιμά υποστηρίζοντας ότι το φράγμα μπορεί να παίξει ρόλο «ρυθμιστή» στην ύδρευση των τριών δήμων. Αρκετά νοτιότερα, στο αρδευτικό φράγμα Φανερωμένης, η κατάσταση είναι ίδια. Όπως λέει στην «Κ» ο Γιώργος Αρμουτάκης, δήμαρχος Φαιστού, το φράγμα έχει σήμερα μόλις 3 εκατ. κυβικά νερού, ενώ χωράει 18 εκατομμύρια. Οι τοπικές αρχές πιέζουν για ένα ακόμα ακριβό έργο, την εκτροπή όσον αφορά τον ποταμό Πλατύ από το Ρέθυμνο (προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ) προκειμένου να ενισχυθεί το φράγμα με νερό. Οι αρδευτικές ανάγκες του κάμπου της Μεσσαράς είναι 20 εκατ. κυβικά ετησίως, που φέτος θα καλυφθούν από γεωτρήσεις. «Υπάρχουν γεωτρήσεις στα 200 και 300 μέτρα. Το νερό που παίρνουμε από τον κάμπο είναι επιβαρυμένο με νιτρικά, υπολείμματα φυτοφαρμάκων έπειτα από τόσα χρόνια με εντατικές καλλιέργειες», λέει. Για πόσιμο; Μόνο εμφιαλωμένα. «Πριν από 30 χρόνια το νερό ήταν αρτεσιανό. Τώρα αυτά τελείωσαν». Διαβάστε το πλήρες άρθρο στην πηγή.

Από ελαιολιπαντικά προέρχονται οι κηλίδες που εντοπίστηκαν στην δεξαμενή Δ2, στις εγκαταστάσεις της ΕΥΑΘ στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των δειγματοληψιών. Όπως προέκυψε από την ευρεία σύσκεψη φορέων για το θέμα με τη ρύπανση δεξαμενής της ΕΥΑΘ που υδροδοτεί τη Θεσσαλονίκη, τα ελαιολιπαντικά δεν θεωρούνται επικίνδυνα και επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία, ενώ το φαινόμενο υποχωρεί σταδιακά και η ρύπανση του νερού σήμερα είναι κάτω από τα όρια. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη βρίσκεται η κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση που έχει παραγγείλει ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Λάμπρος Τσόγκας αναθέτοντας την εποπτεία της έρευνας στην εισαγγελέα Περιβάλλοντος Σοφία Κογκαλίδου για να εντοπιστεί η πηγή της ρύπανσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, αρμόδιοι προανακριτικοί υπάλληλοι της Αστυνομίας κλήθηκαν να διακριβώσουν αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της «δηλητηρίασης πηγών και τροφίμων», της «έκθεσης», της «ρύπανσης περιβάλλοντος» και οποιοδήποτε άλλο αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα. Σε κάθε περίπτωση, στη σύσκεψη, που συγκάλεσε ο κ. Τσόγκας και πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΑΘ αποφασίστηκε η λήψη μέτρων ειδικής πρόληψης. Τα μέτρα είναι τα εξής: 1. Τοποθέτηση πλωτών φραγμάτων σε διάφορα σημεία του ποταμού Αλιάκμονα και κυρίως κοντά στους ταμιευτήρες νερού που βρίσκονται πλησίον της πόλης της Θεσσαλονίκης. 2. Έναρξη on line καταγραφής, με δέκτες μεταφοράς ύδατος από τόπο σε τόπο που θα καταγράφει την εικόνα της υδροδότησης και θα καταδεικνύει τα τυχόν προβλήματα που θα προκύπτουν. 3. Εκπόνηση μελέτης από τη ΔΕΗ σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για την καταγραφή των επιχειρήσεων που βρίσκονται πλησίον του ποταμού έτσι ώστε να διαπιστωθεί ποιες διαθέτον άδεια και ποιες όχι. Θα ακολουθήσει σχετική ενημέρωση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος. 4. Συνέχιση των δειγματοληψιών για την ποιότητα του νερού με το οποίο υδροδοτείται η Θεσσαλονίκη. 5. Συνδρομή του υπουργείου Περιβάλλοντος με ειδικά μηχανήματα μέτρησης. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΕΥΑΘ Α.Ε, της Διεύθυνσης Υγιεινής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Αστυνομίας, επιθεωρητές περιβάλλοντος, ο πρύτανης και καθηγητές Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.α. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B7/

«Πόλεμος» για το νερό έχει ξεσπάσει στη Μήλο. Οι ποσότητες που παράγονται από το ιδιωτικό εργοστάσιο αφαλάτωσης πλέον δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα ο δήμος να ζητήσει τη μεταφορά νερού με υδροφόρες, πρακτική που έχει σταματήσει για το νησί εδώ και μια δεκαετία. Από την πλευρά του ο δήμαρχος κατηγορεί τον ιδιώτη ότι δεν επεκτείνει τη δυναμικότητα της μονάδας, ενώ οι ιδιώτες απαντούν ότι δεν μπορεί να γίνει επένδυση χωρίς την παραμικρή δέσμευση από πλευράς δήμου. Η Μήλος ανήκε στα άνυδρα νησιά (που έπαιρναν νερό το καλοκαίρι με υδροφόρες) μέχρι πριν από μια δεκαετία. Σταμάτησε, μετά την κατασκευή ιδιωτικής μονάδας αφαλάτωσης (σ.σ. εταιρεία «Αιολική Μήλου»), από την οποία ο δήμος προμηθεύεται νερό. Εδώ και δύο χρόνια, όμως, το νησί γνωρίζει σημαντική αύξηση του τουρισμού, με αποτέλεσμα τα προβλήματα στην υδροδότηση να ξεκινήσουν νωρίς. Προσπαθώντας να ελέγξει την κατάσταση, ο δήμος προχωρά σε διακοπές της ύδρευσης, πρακτική που προκαλεί πολλές αντιδράσεις. «Το εργοστάσιο αφαλάτωσης παράγει 3.000 κυβικά νερού την ημέρα, τα οποία μέχρι πρότινος, αν υπήρχε καλή διαχείριση από τους πολίτες, επαρκούσαν», λέει ο δήμαρχος Μήλου Γεράσιμος Δαμουλάκης. «Οταν όμως υπάρχει κακοκαιρία, όπως τις προηγούμενες ημέρες, επειδή η αφαλάτωση “τραβάει” νερό από τη θάλασσα δημιουργείται πρόβλημα και μειώνεται η παραγωγή, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνουν να γεμίσουν οι δεξαμενές μας. Για να το αντιμετωπίσουμε, θέσαμε παλιές γεωτρήσεις σε λειτουργία, ωστόσο κι αυτό δεν επαρκεί. Ετσι, στις 10 Ιουλίου ζητήσαμε από την πολιτεία τη μεταφορά νερού με υδροφόρες». Σύμφωνα με τον δήμαρχο, το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί από τον ιδιώτη. «Τα τελευταία χρόνια με την άνοδο του τουρισμού αυξήθηκαν οι ανάγκες. Αν ο ιδιώτης μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή του σε 4.000 κυβικά την ημέρα δεν θα υπήρχε πρόβλημα, ωστόσο η απάντησή του ήταν αρνητική. Οσο για τις τοπικές αντιδράσεις, εκτιμώ ότι έχουν πολιτικά κίνητρα». Ο Αλέξανδρος Υφαντής είναι επικεφαλής της εταιρείας που ανέλαβε την κατασκευή και λειτουργία της μονάδας αφαλάτωσης για λογαριασμό της «Αιολικής Μήλου». «Η μονάδα δουλεύει ανελλιπώς στη μέγιστη δυναμικότητά της, που είναι 3.000 κυβικά/ημέρα», εξηγεί. «Είχαν γίνει από πέρυσι συζητήσεις ότι η ποσότητα αυτή ενδέχεται πλέον να μην επαρκεί. Υπάρχει όμως μια διαφορά: με βάση τη σημερινή σύμβαση, ο δήμος δεν δεσμεύεται για τις ποσότητες νερού που προμηθεύεται. Αν επιθυμεί όμως την κατασκευή νέας μονάδας, τότε θα πρέπει να ορίσει τις ποσότητες που χρειάζεται και να προχωρήσει σε διαγωνισμό. Δεν είναι δυνατόν να γίνει μια σημαντική επένδυση μόνο για ένα μήνα τον χρόνο, χωρίς καμία δέσμευση από πλευράς δήμου. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, η αμέλεια βρίσκεται στον δήμο που δεν προχώρησε σε διαγωνισμό». Πάντως, δεδομένης της κατάστασης, το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ενέκρινε τη μεταφορά 2.000 κυβικών μέτρων νερού με υδροφόρα ιδιώτη. «Θα πρέπει και οι πολίτες να επιδείξουν σύνεση και όχι να πλένουν δρόμους και αυτοκίνητα», λέει ο κ. Δαμουλάκης. «Επιπλέον, όσοι δεν έχουν δεξαμενή στην κατοικία τους πρέπει να φροντίσουν να την τοποθετήσουν άμεσα, όπως ορίζει ο κανονισμός υδροδότησης του νησιού μας. Ειδάλλως, δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται». Πηγή: http://www.kathimerini.gr/918965/article/epikairothta/ellada/polemos-sth-mhlo-gia-to-nero

Περιβαλλοντικό τέλος που θα έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, δηλαδή θα χρηματοδοτεί έργα εξοικονόμησης και διαχείρισης υδάτων, θα ενσωματώνουν οι λογαριασμοί ύδρευσης σύμφωνα με Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση περιλαμβάνει γενικούς κανόνες τιμολόγησης για κάθε χρήση νερού (αγροτική κ.λπ.) καθώς και υποδείγματα για τον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού κόστους, του κόστους πόρου και του περιβαλλοντικού κόστους από τις εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης. Προβλέπεται, επίσης, πως «η συχνότητα έκδοσης λογαριασμών παροχής των ανωτέρω υπηρεσιών θα πρέπει να διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για λελογισμένη κατανάλωση νερού». Σύμφωνα με το ΦΕΚ σκοπός της απόφασης είναι η έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος για διάφορες χρήσεις και κανόνων και μέτρων βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρο, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό απολύτως απαραίτητο για τη διαβίωση του ανθρώπου. Ειδικότερα η παρούσα απόφαση έχει ως κύριο στόχο να διασφαλίζει: - ότι η τιμολογιακή πολιτική για το νερό παρέχει επαρκή κίνητρα στους χρήστες για την αποδοτική χρήση των υδατικών πόρων και, - επαρκή συνεισφορά των διαφορών χρήσεων του νερού στην ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης σε ποσοστό που καθορίζεται στα εγκεκριμένα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών λαμβάνοντας υπόψη, όπου απαιτείται, τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις της αποκατάστασης καθώς και τις γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες. Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις υπηρεσίες ύδατος για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από εσωτερικά επιφανειακά ύδατα και στις απολήψεις ύδατος από πηγάδια/φρέατα, εκτός των απολήψεων από γεωτρήσεις. Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους πραγματοποιείται ετησίως λαμβάνοντας υπόψη και τα απολογιστικά στοιχεία της προηγούμενης περιόδου, από τον πάροχο υπηρεσιών ύδατος. Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους γίνεται για όλες τις υπηρεσίες ύδατος (ύδρευση, άρδευση, παροχή νερού για βιομηχανική χρήση, πότισμα χώρων πρασίνου, χρήσεις αναψυχής, αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων κ.λπ.). Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Περιβαλλοντικού Κόστους Το Περιβαλλοντικό Κόστος προσδιορίζεται σε επίπεδο Υδατικού Συστήματος (ΥΣ) ή ανά ομάδα ΥΣ και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΛΑΠ) ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ Κοινή διαδικασία τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος Η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, γνωστοποιεί, έως 31 Οκτωβρίου κάθε έτους, στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος καθώς και στους οικείους ΟΤΑ Α' βαθμού, το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου ανά κυβικό μέτρο που αντιστοιχεί στους τελικούς χρήστες. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος, από το 2018 και μετά, εντός του πρώτου εξαμήνου κάθε έτους, προσδιορίζουν τα τιμολόγιά τους και κοινοποιούν τη σχετική απόφαση στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η οποία εκδίδει συστάσεις, εφόσον απαιτείται και ενημερώνει σχετικά την Ειδική Γραμματεία Υδάτων. Για τον προσδιορισμό των τιμολογίων οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προς τελικούς χρήστες λαμβάνουν υπόψη, πέραν του χρηματοοικονομικού κόστους και το περιβαλλοντικό κόστος καθώς και το κόστος πόρου. Στα τιμολόγιά τους αναγράφεται υποχρεωτικά, με διακριτό, ευκρινή και εύληπτο τρόπο, το "περιβαλλοντικό τέλος". Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την χρηματοδότηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών. Στις περιπτώσεις των συμβάσεων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΥΑΘ ΑΕ ή άλλων παρόχων υπηρεσιών ύδατος, η ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού τέλους στα τιμολόγια αυτών των παρόχων πραγματοποιείται κατά τις περιόδους που ορίζονται στις σχετικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Για τις υδρογεωτρήσεις εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται από κοινού. Γενικό πλαίσιο υπηρεσιών Η τιμολογιακή πολιτική εξασφαλίζει επαρκή ανάκτηση του κόστους και μακροχρόνια βιωσιμότητα των επενδύσεων στον αστικό κύκλο. Για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος, δύναται να προβλέπεται διαφορετικό τιμολόγιο σε ειδικές χρήσεις ύδατος όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, δομές προσωρινής υποδοχής/φιλοξενίας πολιτών τρίτων χωρών, πυροσβεστική. Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος για ύδρευση ή/και αποχέτευση και επεξεργασία λυμάτων είναι η ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η ΕΥΑΘ ΑΕ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η Εταιρεία Παγίων ΕΥΑΘ, οι ΔΕΥΑ, οι ΟΤΑ Α' βαθμού, καθώς και λοιποί φορείς που παρέχουν νερό ύδρευσης στους τελικούς χρήστες. Τα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης. 1. Τα τιμολόγια προσδιορίζονται από τους παρόχους των υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και των υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων (πάγια ή/και ογκομετρική χρέωση) και εγκρίνονται από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας. Ο προσδιορισμός των τιμολογίων γίνεται κατά τρόπο ώστε τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδατος του συγκεκριμένου παρόχου Κάθε πάροχος ορίζει περισσότερες της μίας αύξουσες κλίμακες κατανάλωσης και αντιστοίχως αυξανόμενα κλιμάκια τελών ογκοχρέωσης, προκειμένου να αποτρέπεται η υπερβολική κατανάλωση και να επιτυγχάνεται εξοικονόμηση του νερού. H πρώτη κλίμακα κατανάλωσης αντιστοιχεί στις βασικές ανάγκες διαβίωσης του πληθυσμού. Στην πρώτη κλίμακα περιλαμβάνονται και οι απαραίτητες ποσότητες ύδατος για τη λειτουργία των κοινωνικών υποδομών (π.χ. πρόνοια, υγεία, εκπαίδευση). Η ποσότητα που αντιστοιχεί στην πρώτη κλίμακα παρέχεται σε οικονομικά προσιτή τιμή που μπορεί να προσεγγίζει τη μηδενική. Για το μέρος εκείνο του πληθυσμού που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, όπως αυτές προβλέπονται στο άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 4019/2011, όπως ισχύει, καθορίζονται ευνοϊκότερες τιμές χωρίς να ανατρέπεται η λειτουργία της τιμής ως μέσου αποτροπής της σπατάλης νερού. Το ύψος των τελών που αντιστοιχεί στην υψηλότερη κλίμακα κατανάλωσης ορίζεται σε επίπεδα που αποθαρρύνουν την υπερβολική κατανάλωση. Σε κάθε περίπτωση, πιθανά κενά ανάκτησης κόστους που θα προκύψουν θα καλύπτονται από τους υπόλοιπους χρήστες ύδατος του παρόχου. Στην περίπτωση κατά την οποία, παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην απόφαση, δεν εξασφαλίζεται επαρκής ανάκτηση του κόστους, ο πάροχος υπηρεσιών ύδατος υποβάλει στη Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Σχέδιο Εφαρμογής Δράσης στο οποίο εκτίθενται τα μέτρα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της επαρκούς ανάκτησης συμπεριλαμβανομένης τυχόν απόκλισης . Το Σχέδιο εγκρίνεται από τον Ειδικό Γραμματέα Υδάτων της ΕΓΥ. Κάθε πάροχος υποχρεούται να καταγράφει τους χρήστες του, τις ποσότητες ύδατος που παρέχει για κάθε χρήση σε κάθε χρήστη, τα στοιχεία κόστους του και τα έσοδα από κάθε χρήστη. Η συχνότητα καταμέτρησης των ενδείξεων και περιοδικής τιμολόγησης των ανωτέρω υπηρεσιών διασφαλίζει ότι ενδεχόμενη υπερβολική κατανάλωση σε ορισμένη περίοδο δεν εξισορροπείται με μειωμένες καταναλώσεις σε προηγούμενη ή επόμενη περίοδο, έτσι ώστε η χρέωση να λειτουργεί ως κίνητρο για ορθολογική κατανάλωση νερού. Δείτε όλη την απόφαση, πατώντας ΕΔΩ. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD/

Φανταστείτε ένα μέλλον όπου κάθε σπίτι θα διαθέτει μια συσκευή με την οποία θα «τραβά» από τον αέρα όλο το νερό που χρειάζεται ένα νοικοκυριό, ακόμη και αν το κλίμα είναι πολύ ξηρό ή ακόμη και έρημος. Και αυτό θα επιτυγχάνεται μόνο με τη βοήθεια της ενέργειας από τον ήλιο. Το μέλλον αυτό ίσως δεν είναι τόσο μακρινό, χάρη σε έναν καινοτόμο ηλιακό συλλέκτη νερού που δημιούργησαν ερευνητές στις ΗΠΑ. Η συσκευή μπορεί να «αντλήσει» από τον αέρα του περιβάλλοντος αρκετά λίτρα νερού κάθε μέρα, ακόμη και αν η υγρασία δεν ξεπερνά το 20%. Οι επιστήμονες των πανεπιστημίων ΜΙΤ (Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών) και Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ (Τμήμα Χημείας), με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Ομάρ Γιαγκί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", χρησιμοποίησαν ένα ειδικό υλικό, που αποκαλείται «μεταλλο-οργανικό πλαίσιο» (metal--organic framework - MOF). Με υγρασία 20% έως 30% στο περιβάλλον, η συσκευή παράγει σχεδόν τρία λίτρα νερού από τον αέρα σε διάστημα 12 ωρών, χρησιμοποιώντας ένα κιλό από το υλικό MOF. Δοκιμές που έγιναν στις στέγες κτιρίων, επιβεβαίωσαν ότι η συσκευή δουλεύει σε πραγματικές συνθήκες. Μέχρι σήμερα, οι συλλέκτες νερού μπορούσαν να δουλέψουν είτε μόνο σε συνθήκες μεγάλης υγρασίας, είτε με μεγάλη κατανάλωση ηλεκτρισμού. «Το όραμά μας για το μέλλον είναι να έχουμε νερό εκτός δικτύου ύδρευσης, με μια οικιακή συσκευή που θα το αντλεί από τον αέρα για να καλύψει τις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Είναι κάτι που, όπως δείχνει το πείραμά μας, είναι εφικτό και θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε εξατομικευμένο νερό», δήλωσε ο Γιαγκί. Ο Αμερικανός χημικός εφηύρε τα μεταλλο-οργανικά πλαίσια πριν από περίπου 20 χρόνια, συνδυάζοντας μέταλλα όπως το μαγνήσιο ή το αλουμίνιο με οργανικά μόρια, με τέτοιο τρόπο που να δημιουργούνται πορώδεις δομές ιδανικές για αποθήκευση αερίων και υγρών. Από τότε, πάνω από 20.000 διαφορετικά υλικά MOF έχουν δημιουργεί διεθνώς και μερικά ήδη δοκιμάζονται από εταιρείες-κολοσσούς όπως η γερμανική BASF για την αποθήκευση και μεταφορά χημικών όπως το μεθάνιο ή το υδρογόνο. Το 2014 οι ερευνητές του ΜΙΤ και του Μπέρκλεϊ συνέθεσαν το πρώτο υλικό από μέταλλο ζιρκόνιο και αδιπικό οξύ, με την ονομασία MOF-801, που δεσμεύει χημικά τους υδρατμούς. Αμέσως προχώρησαν να το αναπτύξουν σε ένα κανονικό σύστημα συλλογής νερού από την ατμόσφαιρα. Η νέα συσκευή χρησιμοποιεί περίπου ένα κιλό κρυστάλλους MOF, μεγέθους σκόνης ο καθένας, που είναι συμπιεσμένοι ανάμεσα σε έναν συλλέκτη ηλιακής ενέργειας και σε μια πλακέτα συμπύκνωσης των υδρατμών σε νερό. Καθώς ο αέρας εισχωρεί στο πορώδες υλικό MOF, τα μόρια του νερού δεσμεύονται στην εσωτερική επιφάνειά του. Στη συνέχεια, το φως του ήλιου θερμαίνει το υλικό και οδηγεί τους δεσμευμένους υδρατμούς στην πλάκα συμπύκνωσης, όπου μετατρέπονται σε υγρό νερό, το οποίο τελικά συλλέγεται σταγόνα-σταγόνα σε ένα ξεχωριστό θάλαμο. Η τεχνολογία έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Σήμερα το χρησιμοποιούμενο υλικό MOF μπορεί να απορροφήσει μόνο το 20% του βάρους του σε νερό, αλλά με χρήση άλλων υλικών το ποσοστό θα μπορούσε πιθανώς να αυξηθεί στο 40% ή και παραπάνω. «Για να έχει κανείς τρεχούμενο νερό συνεχώς, θα μπορούσε να σχεδιάσει ένα σύστημα που απορροφά την υγρασία στη διάρκεια της νύχτας και την μετατρέπει σε υγρό νερό στη διάρκεια της μέρας με το φως του ήλιου», δήλωσε ο Γιαγκί. «Ακόμη κι αν κανείς βρίσκεται αποκομμένος κάπου στην έρημο, θα μπορεί να επιβιώσει χάρη σε αυτή τη συσκευή. Ένας άνθρωπος χρειάζεται τουλάχιστον ένα μπουκαλάκι νερού τη μέρα, κάτι που με αυτό το σύστημα μπορεί να το συλλέξει μέσα σε λιγότερο από μια ώρα», πρόσθεσε. Όμως μάλλον θα πρέπει να αντικατασταθεί το χρησιμοποιούμενο μέταλλο ζιρκόνιο, επειδή κοστίζει 150 δολάρια το κιλό, με συνέπεια το σύστημα συλλογής νερού να είναι ακόμη ακριβό. Ήδη οι ερευνητές δοκιμάζουν τη χρήση αλουμινίου, που είναι 100 φορές φθηνότερο. Με δεδομένο ότι σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες ή μικρότερες ελλείψεις νερού μέσα στο έτος, ενώ ταυτόχρονα ο αέρας γύρω μας διαθέτει τεράστιες ποσότητες νερού σε μορφή υδρατμών (γύρω στα 13 τρισεκατομμύρια λίτρα παγκοσμίως, ισοδύναμα με το 10% όλου του γλυκού νερού της Γης), γίνεται αντιληπτή η σημασία της νέας τεχνολογίας, που -αν εφαρμοσθεί σε μαζική κλίμακα- μπορεί να φέρει μια επανάσταση στον τομέα της ύδρευσης. Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=596333&catID=22

Σε χαμηλά επίπεδα βρίσκονται τα νερά των υδροηλεκτρικών σε πολλές χώρες της Ευρώπης αυτή την εποχή, γεγονός που ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα με την ηλεκτροδότηση το προσεχές καλοκαίρι μέσω αλυσιδωτών αντιδράσεων. Ως εκ τούτου, δεν αποκλείεται να έχουμε μια επανάληψη της χειμερινής ενεργειακής κρίσης αν επικρατήσουν υψηλές θερμοκρασίες και άλλα έκτακτα ζητήματα. Όπως αναφέρει σε άρθρο του το Argus, οι ελλείψεις των νερών αλλάζουν τη δυναμική των αγορών στην Ευρώπη και η κατάσταση αναμένεται να συνεχιστεί βραχυπρόθεσμα. Θυμίζουμε ότι το δριμύ ψύχος που επικράτησε στη Γηραιά Ήπειρο το Δεκέμβριο και Ιανουάριο οδήγησε σε ενεργειακές ελλείψεις και αυξημένη χρήση των υδροηλεκτρικών, γεγονός που περιόρισε τα αποθέματά τους σε σημαντικό βαθμό. Το γεγονός αυτό ίσως επηρεάσει την κατάσταση το καλοκαίρι, οδηγώντας σε νέες αλυσιδωτές αντιδράσεις από τη μια αγορά στην άλλη. Ας δούμε όμως ποια είναι η κατάσταση από περιοχή σε περιοχή: Στη Γαλλία, τα νερά αναπληρώθηκαν σε ένα βαθμό τον Απρίλιο και ανέκαμψαν ελαφρώς από τα ιστορικά χαμηλά των προηγουμένων εβδομάδων, ενώ πλέον η χώρα αύξησε τις εξαγωγες ηλεκτρικού ρεύματος προς την Ισπανία. Πάντως, η Γαλλία αύξησε τις συνολικές της εισαγωγές στις 1,69 τεραβατώρες το Μάρτιο, δηλαδή σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Επίσης, η χαμηλή διαθεσιμότητα των νερών ενδέχεται να οδηγήσει σε περιορισμό των διαθέσιμων ποσοτήτων για την ψύξη των πυρηνικών αντιδραστήρων της χώρας. Τα αποθέματα στα υδροηλεκτρικά της Ισπανίας υποχώρησαν στις αρχές Απριλίου στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2008, δηλαδή στις 10,2 τεραβατώρες έναντι μέσου όρου πενταετίας 14,5 τεραβατωρών. Ως αποτέλεσμα, ενδέχεται το καλοκαίρι να αυξηθεί η ζήτηση για ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο, ένα σενάριο που γίνεται ακόμη πιο πιθανό αν αναλογιστεί κανείς ότι η πυρηνική μονάδα Αλμαράζ θα τεθεί εκτός λειτουργίας από τις 20 Ιουνίου ως τις 31 Ιουλίου λόγω συντήρησης. Αντίστοιχα, στην Ιταλία τα αποθέματα υποχώρησαν σε χαμηλό επταετίας, τη στιγμή που οι υδροηλεκτρικές μονάδες καλύπτουν το 15% των αναγκών για ηλεκτρισμό. Η Ρώμη εμφανίζεται ανήσυχη για την κατάσταση που θα διαμορφωθεί το καλοκαίρι και δήλωσε ότι ίσως στραφεί σε εφεδρικές θερμικές μονάδες ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Σημειώνεται ότι η υδροηλεκτρική παραγωγή στην Ιταλία αυξήθηκε κατά 20% τον φετινό Ιανουάριο προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αυξημένη ζήτηση που έφερε το δριμύ ψύχος, γεγονός που απομείωσε τα διαθέσιμα νερά. Καθώς η Ιταλία διαθέτει διασυνδέσεις με τα Βαλκάνια, η κατάστασή της είναι λογικό να έχει επίδραση και στην άλλη πλευρά της Αδριατικής. Σύμφωνα με το Argus, οι ασθενείς υδρολογικές συνθήκες αναμένεται να επηρεάσουν και τις αγορές των Βαλκανίων, καθώς η Ιταλία πιθανώς θα χρειαστεί να ανταγωνιστεί την Ουγγαρία και τη Σερβία για ποσότητες ρεύματος μέσω της Κροατίας και της Σλοβενίας το προσεχές καλοκαίρι. Σχετικά με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τα αποθέματα και η υδροηλεκτρική παραγωγή έχουν μειωθεί σημαντικά σε σύγκριση με το 2016, αναστρέφοντας πλήρως τη θετική εικόνα που επικρατούσε πέρυσι. Οι ροές ηλεκτρισμού έχουν αλλάξει κατεύθυνση σε ορισμένα από τα σύνορα της Ουγγαρίας. Για παράδειγμα, εξάγει ρεύμα στη Σερβία φέτος, όπως και στη Ρουμανία, η οποία ενδέχεται να αυξήσει ακόμα περισσότερο τις εισαγωγές της τον επόμενο μήνα αν επιμείνουν οι ασθενείς άνεμοι που περιορίζουν την αιολική παραγωγή. Στην Κροατία, η Hep προχώρησε τον περασμένο μήνα σε δημοπρασία για αγορά ποσοτήτων ηλεκτρισμού τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και στο γ’ τρίμηνο, καθώς προετοιμάζεται για ένα δύσκολο καλοκαίρι. Η κατάσταση στις πυρηνικές μονάδες των Βαλκανίων έχει ως εξής: Ο σταθμός των 696 μεγαβάτ στο Σλοβενία δεν πρόκειται να τεθεί σε συντήρηση φέτος. Αντιθέτως, μια μονάδα 1 γιγαβάτ του Κοζλοντούι στη Βουλγαρία θα τεθεί εκτός λειτουργίας από τις 22 Απριλίου ως τις 22 Ιουνίου. Το ίδιο θα ισχύσει για μια μονάδα 700 μεγαβάτ του Τσερναβόδα στη Ρουμανία από τις 6 Μαΐου ως τις 5 Ιουνίου και για μονάδα 500 μεγαβάτ στο Παξ της Ουγγαρίας από τις 31 Ιουλίου ως τις 27 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα, πάντα, με το Argus, «η συντήρηση των πυρηνικών σταθμών θα ενισχύσει την προοπτική για αυξήσεις των τιμών στο β’ και γ’ τρίμηνο, ιδίως αν η υδροηλεκτρική παραγωγή παραμείνει χαμηλή και ο καιρός είναι ζεστός». Τέλος, όσον αφορά την Τουρκία, σημειώθηκε αυξημένη υδροηλεκτρική παραγωγή πρόσφατα και η διαχειρίστρια Teias δεν στράφηκε σε εισαγωγές στα σύνορα με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία για τον Απρίλιο και το Μάιο. Πάντως, λόγω της καθυστερημένης τήξης του χιονιού φέτος, η υδροηλεκτρική παραγωγή της χώρας παρέμεινε μειωμένη κατά 1,4 γιγαβάτ το Μάρτιο στα 7,6 γιγαβάτ και έφτασε τα 7,7 γιγαβάτ τον Απρίλιο, έναντι 9,7 γιγαβάτ πέρυσι τον ίδιο μήνα. Ο προγραμματισμός της Euas, που διαχειρίζεται τα 13,2 από τα 27 γιγαβάτ υδροηλεκτρικών της χώρας, ήταν για 3,1 και 3 γιγαβάτ το Μάρτιο και Απρίλιο, καθώς προσπαθεί να αναπληρώσει τα αποθέματα στα φράγματα μετά την υπερκατανάλωση του χειμώνα. Η κατάσταση στην Ελλάδα Όπως συνέβη και σε αρκετές αγορές του εξωτερικού, η ενεργειακή κρίση που εκδηλώθηκε στην Ελλάδα κατά το διάστημα 19 Δεκεμβρίου έως 13 Φεβρουαρίου είχε ως αποτέλεσμα την απομείωση των αποθεμάτων στα υδροηλεκτρικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι τον Ιανουάριο οι υδροηλεκτρικές μονάδες της χώρας αύξησαν την παραγωγή τους κατά 66%, φτάνοντας τις 658 GWh από 396 GWh πέρυσι. Παράλληλα, οι εισροές ήταν χαμηλότερες κατά τους χειμερινούς μήνες. Σύμφωνα με τα όσα έγραψε η Νεκταρία Καρακατσάνη, μέλος της ΡΑΕ, σε άρθρο της που φιλοξένησε το energypress, στα τέλη Νοεμβρίου τα υδατικά αποθέματα βρίσκονταν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο (2116 GWh), ωστόσο οι δύο μήνες που ακολούθησαν εμφάνισαν εξαιρετικά περιορισμένες εισροές, με μια μικρή διόρθωση τον Φεβρουάριο. Αναλυτικότερα, ιδιαίτερα μειωμένες ήταν οι εισροές τον Ιανουάριο του 2017, καθώς δεν υπερέβησαν τις 282 GWh έναντι εκτιμήσεων κατά τον Δεκέμβριο για επίπεδα από 304 έως 574 GWh. Η σύγκριση με τον ίδιο μήνα των τριών προηγούμενων ετών αναδεικνύει μια σημαντική υποχώρηση των εισροών, καθώς τα ιστορικά επίπεδα ήταν 905, 536, 337 GWh αντίστοιχα για τα έτη 2016, 2015 και 2014. Για τον Φεβρουάριο του 2017, οι εισροές ανήλθαν στις 600 GWh, ένα επίπεδο μάλλον μέτριο, όπως αναδεικνύει η σύγκριση με τον ίδιο μήνα των τριών προηγούμενων ετών (1243, 743, 346 GWh αντίστοιχα). Επιπλέον, τον Δεκέμβριο 2016, οι μηνιαίες εισροές υποχώρησαν στις 185 GWh (έναντι των σεναρίων που δημοσιεύτηκαν τον Νοέμβριο και κυμαίνονταν στις 360-579 GWh). Η σύγκριση με τον ίδιο μήνα προηγούμενων ετών αναδεικνύει αισθητή υποχώρηση σε σχέση με όλα τα προηγούμενα έτη (207, 527, 317 GWh αντίστοιχα). Πιο συγκεκριμένα, κατά την 23η Δεκεμβρίου, δηλαδή την πρώτη ουσιαστικά ημέρα που κλιμακώθηκε η ενεργειακή κρίση, τα υδατικά αποθέματα εκτιμήθηκαν στα 1786 GWh και εν τέλει διαμορφώθηκαν στις 1810 GWh. Τα επίπεδα αυτά ήταν αισθητά μειωμένα συγκριτικά με τα αναμενόμενα επίπεδα (σενάρια) τον μήνα Νοέμβριο (2046 έως 2178 GWh), όπου οι προβλέψεις είχαν αναθεωρηθεί προς τη «λάθος» (όπως διαφαίνεται εκ των υστέρων) κατεύθυνση συγκριτικά με τα πιο συντηρητικά σενάρια που είχαν καταρτιστεί τον Οκτώβριο (1929-2084 GWh). Αν θεωρήσουμε ότι επαληθεύτηκε το σενάριο χαμηλής υδραυλικότητας, τότε η απόκλιση από την πρόβλεψη του Οκτωβρίου είναι της τάξης των 100 GWh. Έν τέλει, τον Φεβρουάριο του 2017, τα επίπεδα των αποθεμάτων ανήλθαν στα 1815 GWh. Πηγή και πλήρες άρθρο: http://energypress.gr/news/ta-hamila-epipeda-ton-neron-endehetai-na-odigisoyn-se-nea-energeiaki-krisi-kalokairi

Η ανάπτυξη φθηνών συνθετικών υπερ-υδρόφοβων επιφανειών, που θα μπορούν να συλλέγουν νερό από την ομίχλη, ιδίως σε περιοχές με ξηρασία, είναι ο στόχος ενός ερευνητή του ΕΜΠ, του επίκουρου καθηγητή Αθανάσιου Παπαθανασίου της Σχολής Χημικών Μηχανικών. Καθώς οι βροχοπτώσεις στη Μεσόγειο εμφανίζουν ετήσια μείωση έως 100 χιλιοστά μετά το 1950, πολλές χώρες -και η Ελλάδα- αναζητούν καινοτομίες που θα τους επιτρέψουν να συλλέγουν το πολύτιμο νερό σε άνυδρες περιοχές. Η ερευνητική ομάδα του κ. Παπαθανασίου, εδώ και χρόνια, έχει εστιάσει την έρευνά της σε χρήσιμα υδρόφοβα υλικά, με επιχορήγηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC). Η αρχή είχε γίνει το 2009 με το πενταετές πρόγραμμα Hydrofakir (Υδροφακίρης), που αφορούσε τον σχεδιασμό και την υλοποίηση επιφανειών με πλήρως ελεγχόμενη διαβρεκτικότητα, οι οποίες συμπεριφέρονται άλλοτε ως υδρόφοβες και άλλοτε ως υδρόφιλες. Χρησιμοποιώντας ως πρότυπο την επιφανειακή μορφολογία των φύλλων του λωτού, δημιουργούνται κατάλληλες μικρο-ακίδες, έτσι ώστε οι σταγόνες του νερού να μην απορροφώνται, αλλά να «κάθονται», όπως ένας φακίρης πάνω σε κρεβάτι με καρφιά. Τώρα το ERC ανακοίνωσε ότι θα επιχορηγήσει με €150.000 για το επόμενο ενάμισι έτος το νέο καινοτόμο πρόγραμμα Hydropho-Cheap, το οποίο επεκτείνει τα ερευνητικά αποτελέσματα του «Υδροφακίρη», ώστε να αξιοποιηθούν εμπορικά. Όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Παπαθανασίου, στόχος του Hydropho-Cheap είναι, είτε η δημιουργία ενός μηχανήματος που θα παράγει τέτοιες υπερ-υδρόφοβες ή υπερ-υδατοαπωθητικές επιφάνειες, είτε η κατά παραγγελία δημιουργία τέτοιων επιφανειών για τρίτους. Στόχος του ίδιου είναι να κατοχυρώσει τη σχετική τεχνολογική πατέντα και τα ερευνητικά αποτελέσματα να αξιοποιηθούν σε εμπορικό επίπεδο, πιθανώς σε συνεργασία με κάποιες εταιρείες της Ελλάδας ή του εξωτερικού. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Neo_uliko_tha_sullegei_nero_apo_tin_omichli/#.WJRTcVWLTZ4