Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για '강원도출장서비스【카톡: LD868】《kra25.c0m》콜걸출장마사지외국인출장만남Y♦⇪2019-01-19-20-01강원도☒AIJ❈출장샵강추출장연애인급릉콜걸샵✿출장연애인급]출장몸매최고✄강원도'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Η διαχείριση του υφιστάμενου ηλεκτρικού χώρου και η επέκτασή του είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου Ενέργειας που ετοιμάζει ένα νέο πλαίσιο παρεμβάσεων για να εξορθολογήσει το περιβάλλον ανάπτυξης των επενδύσεων στις ΑΠΕ στην Ελλάδα. «Στόχος της κυβέρνησης είναι η αύξηση του ενεργειακού χώρου στην Ελλάδα και σκοπός είναι η κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης στην αρχή του 2024», έχει πει ο κ. Σκυλακάκης, ο οποίος καλείται να βρει τους τρόπους διαχείρισης του δημόσιου αγαθού του ηλεκτρικού χώρου με τρόπο δίκαιο και αποδοτικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι για την εξασφάλιση ηλεκτρικού χώρου θα χρησιμοποιηθούν τρία εργαλεία, το overbooking, οι ενισχυμένες περικοπές και η προσθήκη μπαταριών σε έργα. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ξεκάθαρο περιβάλλον με ένα χρονοδιάγραμμα, το οποίο θα είναι σαφές και ξεκάθαρο για τους επενδυτές που θα γνωρίζουν τί διαγωνισμοί θα γίνουν το 2024, το 2025 και το 2026, τι ισχύ θα βγαίνει, αν θα είναι κοινοί διαγωνισμοί (σ.σ. όλων των τεχνολογιών), διαγωνισμοί ΑΠΕ με μπαταρία κλπ. και με τι ενισχύσεις, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί η βιωσιμότητα και η αποδοτικότητα των έργων Το πρόβλημα Τα έργα ΑΠΕ που είναι σήμερα σε λειτουργία και τα έργα που έχουν λάβει Όρους Σύνδεσης έχουν δεσμεύσει ηλεκτρικό χώρο που υπερκαλύπτει τον στόχο του ΕΣΕΚ για το 2030. Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στη χώρα έχει ξεπεράσει τα 11,5 GW, εκ των οποίων περίπου 5 GW είναι συνδεδεμένα στο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ και τα υπόλοιπα στο δίκτυο διανομής του ΔΕΔΔΗΕ. Συνολικά έχουν δοθεί Οριστικές Προσφορές Σύνδεσης σε νέα έργα ΑΠΕ ισχύος 15,5 GW 2 GW από τον ΔΕΔΔΗΕ και 13,5 GW από τον ΑΔΜΗΕ από τα οποία τα 11 GW δόθηκαν από το 2021 έως σήμερα. Τα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, αν υλοποιηθούν, θα εκτοξεύσουν την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ από 11 σε 27 GW, ακόμη και πριν το 2030 και μαζί με τα 2 GW από Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, η συνολική δέσμευση ηλεκτρικού χώρου θα φτάσει στα 29 GW. Ο ηλεκτρικός χώρος για ΑΠΕ το 2030 θα είναι της τάξης των 29 GW, ο οποίος με τα σημερινά δεδομένα έχει ήδη καλυφθεί. Μόνο στον ΑΔΜΗΕ τα αιτήματα για προσφορά σύνδεσης για ΑΠΕ αντιστοιχούν σε ισχύ 30 GW. Με τα παραπάνω δεδομένα τα προβλήματα είναι δύο. Το εμφανές η έλλειψη ηλεκτρικού χώρου για την υλοποίηση επενδύσεων και το αφανές, ο κίνδυνος να μην υλοποιηθούν τα έργα των 15,5 GW που έχουν πάρει Όρους Σύνδεσης, με αποτέλεσμα και να μην προχωρήσει η διείσδυση των ΑΠΕ. Μέτρα σε τρεις κατευθύνσεις Στόχος του υπουργού είναι να λύσει το γρίφο, αντιμετωπίζοντας τον ηλεκτρικό χώρο σαν ένα δημόσιο αγαθό σε ανεπάρκεια, του οποίου η διάθεση θα πρέπει να γίνεται βάσει των αρχών της ισότητας και της διαφάνειας, χωρίς αυθαίρετες και άδικες ρυθμίσεις και κυρίως, συνυπολογίζοντας του στόχους επενδύσεων με τις συνθήκες ώστε να είναι βιώσιμες και τις πραγματικές ανάγκες της ζήτησης. Για το σκοπό αυτό πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζεται μια σειρά παρεμβάσεων, που θα λειτουργήσουν παράλληλα και συμπληρωματικά. Overbooking και ξεκαθάρισμα. Όπως αναφέρουν πηγές, εκτιμάται ότι μέρος των έργων που έχουν πάρει όρους σύνδεσης δεν θα γίνουν και επομένως ήδη ένα μέρος του ηλεκτρικού χώρου που φαίνεται δοσμένο δεν θα καταληφθεί. Ομάδα του ΥΠΕΝ εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, από τα έργα που έχουν πάρει όρους σύνδεσης από τον ΑΔΜΗΕ των 15,5 GW, πόσα μπορούν να υλοποιηθούν, ώστε να κάνει μια εκτίμηση για τον ηλεκτρικό χώρο που θα μείνει αδιάθετος. Ακολούθως, εξετάζεται είτε να γίνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα των 16 γιγαβάτ από τα βαλτωμένα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, είτε χωρίς να ακυρώσει τους όρους σύνδεσης αυτών των έργων, να μπορεί να δώσει επιπλέον όρους σύνδεσης με overbooking. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι θα μπορούσαν να δοθούν έτσι μέχρι 2 GW. -Μπαταρίες. Διαγωνισμοί για «ώριμα» φωτοβολταϊκά με μπαταρίες «πίσω από τον μετρητή» (behind the meter). Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτούς τος διαγωνισμούς θα έχουν οι επενδυτές που έχουν ήδη όρους σύνδεσης. Eνα φωτοβολταϊκό με μπαταρία «πίσω από τον μετρητή» καταλαμβάνει μικρότερο ηλεκτρικό χώρο από την εγκατεστημένη ισχύ του. Αν, για παράδειγμα, ένα φωτοβολταϊκό ισχύος 50 MW συνοδεύεται από μία μπαταρία διάρκειας 1 ώρας, τότε αντί για 50 MW, δεσμεύει μόνο το 50% του ηλεκτρικού χώρου, δηλαδή 25 MW. Και επομένως όσο μεγαλώνει το έργο, τόσο μεγαλώνει και ο ηλεκτρικός χώρος που απελευθερώνεται. Επομένως τα έργα 2 GW των νέων διαγωνισμών θα «καταλάβουν» δυναμικότητα μόνο 1 GW, εξοικονομώντας ηλεκτρικό χώρο άλλου 1 GW, προκειμένου να συνδεθούν νέα έργα. Το ΥΠΕΝ έχει ήδη αναθέσει μελέτη-σε ποιο επίπεδο συνολικής δημοπρατούμενης ισχύος θα πρέπει να κινείται το χαρτοφυλάκιο έργων με μπαταρίες, για να απελευθερωθεί ο απαιτούμενος ηλεκτρικός «χώρος». Περικοπές ισχύος Το μέτρο αυτό, περικόπτει την ισχύ των έργων που θα μπουν στην αγορά ώστε να χωρέσουν περισσότερα. Όπως ανέφερε πρόσφατα η κυρία Σδούκου, «περίπου τα μισά από τα έργα με όρους σύνδεσης, ίσως είναι η δεξαμενή εκείνων που περιμένουν για να συμμετάσχουν στις διαγωνιστικές διαδικασίες». Όπως τόνισε, «αν θεσμοθετήσουμε μια διαδικασία να γίνονται μεν διαγωνισμοί για έργα ΑΠΕ, αλλά με μία παραπάνω περικοπή, αυτό σίγουρα αμέσως θα δημιουργήσει ένα καινούργιο ηλεκτρικό χώρο». «Φτιάχνουμε το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο και τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις που χρειάζονται ώστε να συνεχίσουμε να κάνουμε διαγωνισμούς ΑΠΕ με μία ενισχυμένη περικοπή στα έργα, την οποία όμως θα γνωρίζει εκ των προτέρων ο επενδυτής. Αναφέρομαι κυρίως στα 16 GW έργων που έχουν όρους συνδέσεις στα χέρια τους», είχε πει χαρακτηριστικά. Στις νέες ανταγωνιστικές διαδικασίες σχεδιάζεται να αυξηθεί η «ταρίφα» για τα έργα αυτά, ώστε παρά τις αυξημένες περικοπές, τελικά να βγαίνει το business plan των επενδυτών. Η δυνατότητα οριζόντιων περικοπών στην ισχύ των ΑΠΕ θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 4951/2022 και με Υπουργική Απόφαση στις αρχές του 2023 προσδιορίστηκε το ύψος τους. Για παράδειγμα σε νέα φωτοβολταϊκά πάρκα, στις περισσότερες κατηγορίες έργων που λαμβάνουν όρους σύνδεσης με το σύστημα από τον ΑΔΜΗΕ, γίνεται οριζόντια περικοπή 20% της αιτούμενης ισχύος τους. Επιπλέον, τα έργα αυτά δεν επιτρέπεται να εγχέουν στο δίκτυο περισσότερο από το 72% της ισχύος για την οποία έλαβαν όρους σύνδεσης.
  2. Στα τέλη Δεκεμβρίου αναμένεται να ανοίξει η πρόσκληση για το πρόγραμμα «Ανακαινίζω - Νοικιάζω», ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μέσω του οποίου επιδοτείται το 40 % των δαπανών έως 10.000 ευρώ για αναβάθμιση κατοικιών που έχουν δηλωθεί κενές τα τελευταία τρία χρόνια. Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων και η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Νομού Αχαΐας, με θέμα την ακίνητη ιδιοκτησία στο πλαίσιο του 26ου Forum Ανάπτυξης παρουσίασε τις δράσεις της κυβέρνησης για την στεγαστική πολιτική. Ειδικότερα, αναφερόμενη στο πρόγραμμα «Σπίτι μου», είπε μεταξύ άλλων ότι «έχουμε εκταμιεύσει 1.290 δάνεια μέσα σε τέσσερις μήνες και βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον μία καλύτερη ροή». «Η μεγαλύτερη ζήτηση», συνέχισε, «προέρχεται από άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 35 έτη και καταγράφεται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα», τονίζοντας ταυτόχρονα ότι «αυτή τη στιγμή ακολουθούν περίπου 1.900 εγκεκριμένες αιτήσεις, οι οποίες μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2024 θα έχουν βρει και αυτές το δρόμο της εκταμίευσης». Όπως πρόσθεσε, «το σύνολο των αιτήσεων που έχουν εγκριθεί είναι 9.620 και ελπίζουμε να έχουν παράξει αποτέλεσμα, δηλαδή να έχουν βρει σπίτι και να έχει εκταμιευθεί το δάνειο μέχρι το τέλος του 2024, γεγονός που σημαίνει ότι πάνω από 18.000 άνθρωποι μπορούν να έχουν βρει σπίτι». Ακόμη, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα της κοινωνικής στέγασης, που όπως είπε, «το τρέχουμε για 100 διαμερίσματα που θα κάνουμε εμείς ως υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής, μέσω του ταμείου ανάκαμψης, την χρηματοδότηση για την ανακαίνιση των συγκεκριμένων διαμερισμάτων». Παράλληλα, τόνισε ότι «είναι σε εξέλιξη το πρόγραμμα ‘Στέγαση και Εργασία’, όπου έχουμε 850 ωφελούμενους σε όλη την Ελλάδα και βέβαια έχουμε και το πρόγραμμα ‘Κάλυψη’, με 44 δήμους», που αφορά την δωρεάν στέγαση ευάλωτων σε ιδιωτικές κατοικίες με την καταβολή του ενοικίου από το Δημόσιο. Στην τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ, Στράτος Παραδιάς, παρουσίασε τις θέσεις και τις προτάσεις της Ομοσπονδίας, τονίζοντας ότι «μια άμεση τολμηρή μεταβατική φορολογική παρέμβαση, που θα φέρει δεκάδες χιλιάδες σπίτια στην αγορά, είναι απόλυτα αναγκαία. Συγκεκριμένα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χωρίς να παραιτούμαστε από το βασικό μας αίτημα που είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για όλα τα κάθε είδους μισθώματα ακινήτων, καθόσον η κλίμακα φορολόγησής τους είναι η μόνη που δεν ελαφρύνθηκε από το 2019 και μετά, προτείνουμε την τριετή φορολογική απαλλαγή των ιδιοκτητών από το φόρο εισοδήματος, των κατοικιών που ήταν κενές για όλο το 2023 αλλά και όσων κατοικιών, που σήμερα έχουν διατεθεί για βραχυχρόνια μίσθωση, εκμισθωθούν ως κύρια κατοικία για μια τουλάχιστον τριετία. Η ρύθμιση θα προκαλέσει την άμεση και μαζική επανένταξη στην αγορά των μισθώσεων κύριας κατοικίας, πολλών χιλιάδων κενών αλλά και ανακαινισμένων κατοικιών σε όλη τη χώρα, χωρίς να δημιουργήσει δημοσιονομικό πρόβλημα στο υπουργείο Οικονομικών». View full είδηση
  3. Στα τέλη Δεκεμβρίου αναμένεται να ανοίξει η πρόσκληση για το πρόγραμμα «Ανακαινίζω - Νοικιάζω», ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μέσω του οποίου επιδοτείται το 40 % των δαπανών έως 10.000 ευρώ για αναβάθμιση κατοικιών που έχουν δηλωθεί κενές τα τελευταία τρία χρόνια. Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων και η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Νομού Αχαΐας, με θέμα την ακίνητη ιδιοκτησία στο πλαίσιο του 26ου Forum Ανάπτυξης παρουσίασε τις δράσεις της κυβέρνησης για την στεγαστική πολιτική. Ειδικότερα, αναφερόμενη στο πρόγραμμα «Σπίτι μου», είπε μεταξύ άλλων ότι «έχουμε εκταμιεύσει 1.290 δάνεια μέσα σε τέσσερις μήνες και βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον μία καλύτερη ροή». «Η μεγαλύτερη ζήτηση», συνέχισε, «προέρχεται από άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 35 έτη και καταγράφεται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα», τονίζοντας ταυτόχρονα ότι «αυτή τη στιγμή ακολουθούν περίπου 1.900 εγκεκριμένες αιτήσεις, οι οποίες μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2024 θα έχουν βρει και αυτές το δρόμο της εκταμίευσης». Όπως πρόσθεσε, «το σύνολο των αιτήσεων που έχουν εγκριθεί είναι 9.620 και ελπίζουμε να έχουν παράξει αποτέλεσμα, δηλαδή να έχουν βρει σπίτι και να έχει εκταμιευθεί το δάνειο μέχρι το τέλος του 2024, γεγονός που σημαίνει ότι πάνω από 18.000 άνθρωποι μπορούν να έχουν βρει σπίτι». Ακόμη, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα της κοινωνικής στέγασης, που όπως είπε, «το τρέχουμε για 100 διαμερίσματα που θα κάνουμε εμείς ως υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής, μέσω του ταμείου ανάκαμψης, την χρηματοδότηση για την ανακαίνιση των συγκεκριμένων διαμερισμάτων». Παράλληλα, τόνισε ότι «είναι σε εξέλιξη το πρόγραμμα ‘Στέγαση και Εργασία’, όπου έχουμε 850 ωφελούμενους σε όλη την Ελλάδα και βέβαια έχουμε και το πρόγραμμα ‘Κάλυψη’, με 44 δήμους», που αφορά την δωρεάν στέγαση ευάλωτων σε ιδιωτικές κατοικίες με την καταβολή του ενοικίου από το Δημόσιο. Στην τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ, Στράτος Παραδιάς, παρουσίασε τις θέσεις και τις προτάσεις της Ομοσπονδίας, τονίζοντας ότι «μια άμεση τολμηρή μεταβατική φορολογική παρέμβαση, που θα φέρει δεκάδες χιλιάδες σπίτια στην αγορά, είναι απόλυτα αναγκαία. Συγκεκριμένα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χωρίς να παραιτούμαστε από το βασικό μας αίτημα που είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για όλα τα κάθε είδους μισθώματα ακινήτων, καθόσον η κλίμακα φορολόγησής τους είναι η μόνη που δεν ελαφρύνθηκε από το 2019 και μετά, προτείνουμε την τριετή φορολογική απαλλαγή των ιδιοκτητών από το φόρο εισοδήματος, των κατοικιών που ήταν κενές για όλο το 2023 αλλά και όσων κατοικιών, που σήμερα έχουν διατεθεί για βραχυχρόνια μίσθωση, εκμισθωθούν ως κύρια κατοικία για μια τουλάχιστον τριετία. Η ρύθμιση θα προκαλέσει την άμεση και μαζική επανένταξη στην αγορά των μισθώσεων κύριας κατοικίας, πολλών χιλιάδων κενών αλλά και ανακαινισμένων κατοικιών σε όλη τη χώρα, χωρίς να δημιουργήσει δημοσιονομικό πρόβλημα στο υπουργείο Οικονομικών».
  4. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com View full είδηση
  5. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com
  6. Καλησπέρα, σε δήλωση του 4178 σε οριστική υπαγωγή, με πλήρως εξοφλημένο πρόστιμο, αλλά χωρίς να έχει ανέβει κανένα δικαιολογητικό, θέλω να κάνω διόρθωση της δήλωσης. Το πρόστιμο θα τροποποιηθεί και αυτό που θα προκύψει θα είναι >20% από το πληρωθέν. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Α) Μπορώ να κάνω αίτημα για μεταφορά δήλωσης 4178 από οριστική σε υπαγωγή, να την διορθώσω στον 4178, και να την ξανακάνω οριστική υπαγωγή, χωρίς να μεταφερθώ στον 4495? Β) Λόγω ότι το πρόστιμο θα αυξηθεί >20% σε σχέση με το αρχικό, απαιτείται σύμφωνα απόφαση ΣΥΠΟΘΑ ακόμα και στον 4178? Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
  7. (μεταφέρθηκε στην ενότητα ιδιωτών. Pavlos33) Καλημέρα σας όλους. Μια βοήθεια παρακαλώ διότι έχω αγχωθει πάρα πολύ. Πριν 20 μέρες έκανα οριστική περαίωση στον Ν. 4495/17. Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι στην κάτοψη του μηχανικού δεν απεικονίζεται μια εσωτερική πόρτα αλλά και η θέση μιας άλλης πόρτας (κουζίνας) είναι σε άλλη θέση από την πραγματικότητα. Δεδομένου ότι η δήλωση ένταξης είναι περαιωμένη τι γίνεται τώρα; Απευθύνομαι στο forum διότι θέλω και μια άλλη γνώμη πέρα από αυτά που θα μου πει ο μηχανικός μου.
  8. Τα νέα κτίρια θα έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030, θα αποφασιστούν μέτρα για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξοικονόμηση κτιρίων. Υπολογίστηκε, πως τα κτίρια ευθύνονται για το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές και η ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου συμφώνησαν ανεπίσημα την Πέμπτη σε σχέδια που θα συμβάλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τον κτιριακό τομέα. Η προτεινόμενη αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων στοχεύει να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (GHG) και την κατανάλωση ενέργειας στον κτιριακό τομέα της ΕΕ έως το 2030 και να τον καταστήσει κλιματικά ουδέτερο έως το 2050. Επίσης στοχεύει στην ανακαίνιση των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις και βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Στόχοι μείωσης εκπομπών Όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030. Τα νέα κτίρια που καταλαμβάνονται ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2028. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη το δυναμικό του κτιρίου για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τον κύκλο ζωής του, το οποίο περιλαμβάνει την παραγωγή και τη διάθεση των δομικών προϊόντων. Για τις κατοικίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν μείωση της μέσης κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% έως το 2030 και τουλάχιστον 20 έως 22% έως το 2035. Ανακαίνιση Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ανακαινίσουν τα κτίρια που δεν είναι κατοικίες κατά 16% με τη χειρότερη απόδοση έως το 2030 και, έως το 2033, το 26% με τις χειρότερες επιδόσεις μέσω ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης. Εάν είναι τεχνικά και οικονομικά κατάλληλο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγκαταστήσουν σταδιακά ηλιακές εγκαταστάσεις σε δημόσια και μη κτίρια, ανάλογα με το μέγεθός τους, και σε όλα τα νέα κτίρια κατοικιών έως το 2030. Σταδιακή κατάργηση λεβήτων ορυκτών καυσίμων Τα κράτη μέλη θα υιοθετήσουν μέτρα για την απαλλαγή των συστημάτων θέρμανσης από άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στη θέρμανση και την ψύξη με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων ορυκτών καυσίμων έως το 2040. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να σταματήσουν την επιδότηση μεμονωμένων λεβήτων ορυκτών καυσίμων από το 2025. Οικονομικά Θα εξακολουθήσουν να είναι δυνατά κίνητρα για υβριδικά συστήματα θέρμανσης, όπως αυτά που συνδυάζουν ένα λέβητα με μια ηλιακή θερμική εγκατάσταση ή μια αντλία θερμότητας. Εξαιρέσεις Τα αγροτικά κτίρια και τα κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να εξαιρεθούν από τους νέους κανόνες, ενώ οι χώρες της ΕΕ ενδέχεται να αποφασίσουν να εξαιρέσουν επίσης κτίρια που προστατεύονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή ιστορική τους αξία, τα προσωρινά κτίρια και τις εκκλησίες και τους τόπους λατρείας. Δηλώσεις Ο εισηγητής για την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων Ciarán Cuffe (Πράσινοι/EFA, IE) δήλωσε: «Πετύχαμε κάτι αξιοσημείωτο. Δημιουργήσαμε ένα σχέδιο για τη μετάβαση προς ένα κτιριακό απόθεμα μηδενικών εκπομπών. Με αυτό το σχέδιο, προσθέτουμε έναν βασικό πυλώνα στα σχέδια της ΕΕ για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και ξεκινάμε το μακρύ ταξίδι προς τη μείωση του 36% των εκπομπών CO2 της Ευρώπης». «Αυτό το ταξίδι θα ξεκινήσει με τα κτίρια που σπαταλούν την περισσότερη ενέργεια. Η σπατάλη ενέργειας είναι χρήματα που σπαταλούνται σε λογαριασμούς. Πρέπει να βοηθήσουμε τους πολίτες να εξοικονομήσουν χρήματα και να τους προστατεύσουμε από τις ασταθείς τιμές της ενέργειας. Γι’ αυτό επιλέξαμε μια διαδρομή που μπορεί να μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας για όλους, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, και αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες της ενεργειακής φτώχειας», πρόσθεσε. Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας θα ψηφίσει επί του κειμένου στις 23 Ιανουαρίου. Ιστορικό Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κτίρια στην ΕΕ ευθύνονται για το 40% της ενεργειακής μας κατανάλωσης και το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, ως μέρος του λεγόμενου πακέτου «Fit for 55». Ένας νέος ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα (Ιούλιος 2021) κατοχύρωσε τόσο τους στόχους του 2030 όσο και του 2050 σε δεσμευτικό ευρωπαϊκό δίκαιο. View full είδηση
  9. Τα νέα κτίρια θα έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030, θα αποφασιστούν μέτρα για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξοικονόμηση κτιρίων. Υπολογίστηκε, πως τα κτίρια ευθύνονται για το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές και η ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου συμφώνησαν ανεπίσημα την Πέμπτη σε σχέδια που θα συμβάλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τον κτιριακό τομέα. Η προτεινόμενη αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων στοχεύει να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (GHG) και την κατανάλωση ενέργειας στον κτιριακό τομέα της ΕΕ έως το 2030 και να τον καταστήσει κλιματικά ουδέτερο έως το 2050. Επίσης στοχεύει στην ανακαίνιση των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις και βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Στόχοι μείωσης εκπομπών Όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030. Τα νέα κτίρια που καταλαμβάνονται ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2028. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη το δυναμικό του κτιρίου για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τον κύκλο ζωής του, το οποίο περιλαμβάνει την παραγωγή και τη διάθεση των δομικών προϊόντων. Για τις κατοικίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν μείωση της μέσης κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% έως το 2030 και τουλάχιστον 20 έως 22% έως το 2035. Ανακαίνιση Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ανακαινίσουν τα κτίρια που δεν είναι κατοικίες κατά 16% με τη χειρότερη απόδοση έως το 2030 και, έως το 2033, το 26% με τις χειρότερες επιδόσεις μέσω ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης. Εάν είναι τεχνικά και οικονομικά κατάλληλο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγκαταστήσουν σταδιακά ηλιακές εγκαταστάσεις σε δημόσια και μη κτίρια, ανάλογα με το μέγεθός τους, και σε όλα τα νέα κτίρια κατοικιών έως το 2030. Σταδιακή κατάργηση λεβήτων ορυκτών καυσίμων Τα κράτη μέλη θα υιοθετήσουν μέτρα για την απαλλαγή των συστημάτων θέρμανσης από άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στη θέρμανση και την ψύξη με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων ορυκτών καυσίμων έως το 2040. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να σταματήσουν την επιδότηση μεμονωμένων λεβήτων ορυκτών καυσίμων από το 2025. Οικονομικά Θα εξακολουθήσουν να είναι δυνατά κίνητρα για υβριδικά συστήματα θέρμανσης, όπως αυτά που συνδυάζουν ένα λέβητα με μια ηλιακή θερμική εγκατάσταση ή μια αντλία θερμότητας. Εξαιρέσεις Τα αγροτικά κτίρια και τα κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να εξαιρεθούν από τους νέους κανόνες, ενώ οι χώρες της ΕΕ ενδέχεται να αποφασίσουν να εξαιρέσουν επίσης κτίρια που προστατεύονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή ιστορική τους αξία, τα προσωρινά κτίρια και τις εκκλησίες και τους τόπους λατρείας. Δηλώσεις Ο εισηγητής για την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων Ciarán Cuffe (Πράσινοι/EFA, IE) δήλωσε: «Πετύχαμε κάτι αξιοσημείωτο. Δημιουργήσαμε ένα σχέδιο για τη μετάβαση προς ένα κτιριακό απόθεμα μηδενικών εκπομπών. Με αυτό το σχέδιο, προσθέτουμε έναν βασικό πυλώνα στα σχέδια της ΕΕ για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και ξεκινάμε το μακρύ ταξίδι προς τη μείωση του 36% των εκπομπών CO2 της Ευρώπης». «Αυτό το ταξίδι θα ξεκινήσει με τα κτίρια που σπαταλούν την περισσότερη ενέργεια. Η σπατάλη ενέργειας είναι χρήματα που σπαταλούνται σε λογαριασμούς. Πρέπει να βοηθήσουμε τους πολίτες να εξοικονομήσουν χρήματα και να τους προστατεύσουμε από τις ασταθείς τιμές της ενέργειας. Γι’ αυτό επιλέξαμε μια διαδρομή που μπορεί να μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας για όλους, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, και αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες της ενεργειακής φτώχειας», πρόσθεσε. Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας θα ψηφίσει επί του κειμένου στις 23 Ιανουαρίου. Ιστορικό Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κτίρια στην ΕΕ ευθύνονται για το 40% της ενεργειακής μας κατανάλωσης και το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, ως μέρος του λεγόμενου πακέτου «Fit for 55». Ένας νέος ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα (Ιούλιος 2021) κατοχύρωσε τόσο τους στόχους του 2030 όσο και του 2050 σε δεσμευτικό ευρωπαϊκό δίκαιο.
  10. Το σύστημα πάντως επιτρέπει να γίνει επαναφορά σε υπαγωγή, διόρθωση και εκ νέου περαίωση. Και μάλιστα και με αύξηση >20% του προστίμου, χωρίς διαδικασία ΣΥΠΟΘΑ (αυτό μάλιστα το τελευταίο δε το ήξερα, και μου το είπαν στο Helpdesk του Τ.Ε.Ε. λέγοντας ότι κανονικά θέλει ΣΥΠΟΘΑ αλλά αν είστε στον 4178 το σύστημα σας αφήνει να κάνεται εκ νέου περαίωση).
  11. Το 2023 στην αρχιτεκτονική είχε στοιχεία υπερβολής, με την Ινδία να εγκαινιάζει το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στον κόσμο και το Merdeka 118 της Μαλαισίας να γίνεται ο δεύτερος ψηλότερος ουρανοξύστης που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Ήταν όμως και μια χρονιά που γιόρτασε τη λεπτότητα, με ένα στοχαστικά σχεδιασμένο κινεζικό οικοτροφείο να ανακηρύσσεται Παγκόσμιο Κτίριο της Χρονιάς και τον Βρετανό αρχιτέκτονα David Chipperfield (που έχει αναλάβει και τη μεταμόρφωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας) να τιμάται με το βραβείο Pritzker – το αντίστοιχο βραβείο Νόμπελ του κλάδου - για μια καριέρα αφιερωμένη σε διακριτικά σχεδιασμένα πολιτιστικά ιδρύματα. Το 2024 θα φέρει πιθανότατα ένα παρόμοιο μείγμα τόλμης και ομορφιάς. Ας δούμε στη συνέχεια 10 συναρπαστικά αρχιτεκτονικά πρότζεκτ που θα ολοκληρωθούν φέτος: Εθνοσυνέλευση του Μπενίν – Πόρτο Νόβο, Μπενίν Η νέα Εθνοσυνέλευση του Μπενίν, από το γραφείο Kéré ArchitectureKéré Architecture Το 2022 ο Francis Kéré από την Μπουρκίνα Φάσο έγινε ο πρώτος Αφρικανός αρχιτέκτονας που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο Pritzker. Και το σχέδιό του για τη νέα Εθνοσυνέλευση 35.000 τ.μ. στο γειτονικό Μπενίν ακολουθεί τις ίδιες αρχές που υπερασπίζεται από τότε που ανέλαβε την πρώτη του παραγγελία, ένα δημοτικό σχολείο στο χωριό του, το 2001: φυσικός αερισμός, άφθονη σκίαση και χρήση τοπικών υλικών. Σύμφωνα με την εταιρεία του Kéré, που εδρεύει στο Βερολίνο, η εμφάνιση του κτιρίου είναι εμπνευσμένη από το δέντρο palaver, το οποίο παραδοσιακά αποτελεί σημείο συνάντησης στα αφρικανικά χωριά (κάτι σαν τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας του χωριού στην Ελλάδα). Μια ισόγεια αίθουσα συνεδριάσεων θα φιλοξενήσει το νομοθετικό σώμα του Μπενίν με 109 θέσεις, ενώ ένα δημόσιο πάρκο γύρω του προσφέρει «μια αίσθηση ανοικτότητας και διαφάνειας», όπως αναφέρεται στην περιγραφή του έργου. Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ – Ναντσίνγκ, Κίνα Το Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ, από το γραφείο Stefano Boeri ArchitettiStefano Boeri Architetti Το καλυμμένο με δέντρα Bosco Verticale (Κατακόρυφο Δάσος) στο Μιλάνο έχει γίνει σύμβολο του πράσινου σχεδιασμού από τότε που άνοιξε πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Αλλά για τον αρχιτέκτονα Stefano Boeri, το εντυπωσιακό οικιστικό έργο ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς παρόμοιων πρότζεκτ στην Ευρώπη και όχι μόνο. Το τελευταίο από αυτά, στην πρώην πρωτεύουσα της Κίνας Ναντσίνγκ, θα περιλαμβάνει περίπου 800 δέντρα και πάνω από 2.500 θάμνους και αναρριχώμενα φυτά που θα εγκατασταθούν σε προσεκτικά διαμορφωμένα μπαλκόνια. Αποτελούμενο από δύο πύργους – ο μεγαλύτερος από τους οποίους έχει ύψος 200 μέτρα – το νέο Κατακόρυφο Δάσος θα περιλαμβάνει γραφεία, ένα μουσείο και ένα ξενοδοχείο με πισίνα στον τελευταίο όροφο. Η εταιρεία του Boeri δήλωσε ότι τα 27 ενδημικά είδη που ξεπηδούν από τις προσόψεις των κτιρίων θα προωθήσουν τη βιοποικιλότητα και θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 18 τόνους ετησίως. Kunstsilo – Κρίστιανσαντ, Νορβηγία Το Kunstsilo σχεδιάστηκε από τα γραφεία Mestres Wåge Arquitectes και MX_SIKunstsilo Ένα πανύψηλο προπολεμικό σιλό για την αποθήκευση σιτηρών στη νότια νορβηγική πόλη Κρίστιανσαντ έμεινε άδειο όταν ο τοπικός μύλος έκλεισε, μετά από 370 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, το 2008. Ωστόσο, οι τοπικοί αξιωματούχοι διέταξαν να διατηρηθεί η παροπλισμένη δομή πολιτιστικής κληρονομιάς και κήρυξαν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τον επανασχεδιασμό του ως γκαλερί, που προσέλκυσε προτάσεις από περισσότερα από 100 αρχιτεκτονικά γραφεία. Η νικήτρια πρόταση, των Mestres Wåge Arquitectes και MX_SI, αφήνει ανέπαφο μεγάλο μέρος του εξωτερικού του σιλό. Στο εσωτερικό, ωστόσο, διαμορφώθηκαν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου που θα φιλοξενήσουν την συλλογή Tangen των 5.500 έργων, τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή σκανδιναβικής τέχνης στον κόσμο. Keppel South Central – Σιγκαπούρη Η πισίνα στο Keppel South Central, που σχεδίασε το γραφείο NBBJNBBJ Η ευάερη εξωτερική πισίνα και οι άφθονοι χώροι πρασίνου θα κάνουν πιο ευχάριστα τα διαλείμματα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που θα στεγάζει ο πύργος Keppel South Central της Σιγκαπούρης. Ενώ η πρόσοψη του κτιρίου καμπυλώνεται κοντά στη βάση του για να γίνει στέγαστρο μιας υπαίθριας πλατείας με καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Ενώ τα φωτοβολταϊκά στην οροφή και τα συστήματα συλλογής βρόχινου νερού συμβάλλουν στο χαρακτηρισμό του πύργου από το αρχιτεκτονικό γραφείο NBBJ ως ένα από τα «πιο βιώσιμα κτίρια γραφείων της Σιγκαπούρης μέχρι σήμερα». EVE Park – Λόντον, Καναδάς Το EVE Park σχεδιάστηκε από το γραφείο Gensler για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e TechnologiesGensler/Studio Dror Το Electric Vehicle Enclave Park (ή EVE Park) του Καναδά στο Λόντον του Οντάριο είναι ένα οικιστικό έργο που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις των ηλεκτρικών οχημάτων και τροφοδοτείται από τον ήλιο. Προσφέρει φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων και ένα πρόγραμμα κοινής χρήσης αυτοκινήτων για τους κατοίκους. Κάθε ένα από τα κτίρια με διαμερίσματα περιέχει έναν αυτοματοποιημένο «έξυπνο» πύργο στάθμευσης που αποθηκεύει τα οχήματα κάθετα, απελευθερώνοντας χώρο για κήπους. Οι τέσσερις κυκλικές οικιστικές κατασκευές, που σχεδιάστηκαν για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e Technologies από το αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Gensler, μπορούν να φιλοξενήσουν συνολικά 84 νοικοκυριά. Είναι τοποθετημένες και προσανατολισμένες έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την έκθεση στον ήλιο για τα φωτοβολταϊκά που τροφοδοτούν το «μικροδίκτυο» της κοινότητας. EPIQ – Κίτο, Εκουαδόρ Το EPIQ σχεδίασε ο Δανός Bjarke IngelsUribe Schwarzkopf/Bjarke Ingels Το Κίτο «ψηλώνει» από χρόνο σε χρόνο με πολυώροφα κτίρια που σχεδιάστηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες όπως ο Moshe Safdie, ο Jean Nouvel και ο Ma Yansong. Ο Bjarke Ingels, ιδρυτής της δανέζικου αρχιτεκτονικού γραφείου BIG, αφού το 2022 ολοκλήρωσε το ψηλότερο κτίριο της πόλης, το IQON των 133 μέτρων, φέτος επιστρέφει με το EPIQ, στο νότιο άκρο του Parque La Carolina στο κέντρο της πόλης. Το 24ώροφο κτίριο μικτής χρήσης χωρίζεται σε οκτώ ξεχωριστούς όγκους – ή «κτίρια μέσα στο κτίριο» – που συνδέονται με καταπράσινες βεράντες. Η αποκατάσταση του Grand Palais – Παρίσι, Γαλλία Μετά από 124 χρόνια, το Grand Palais ξαναγίνεται «καινούργιο» από τους Chatillon ArchitectesChatillon Architectes Το Grand Palais στην καρδιά του Παρισιού από το 1900 που ολοκληρώθηκε μέχρι σήμερα, έχει λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος, χώρος εκδηλώσεων, ακόμη και ως στρατιωτικό νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά ενώ έχουν γίνει εργασίες στη γυάλινη οροφή και τα θεμέλιά του σε αυτό το διάστημα, το κτίριο δεν είχε ποτέ υποστεί σημαντικές ανακαινίσεις. Για το λόγο αυτό έκλεισε για το κοινό το 2021 προκειμένου να ξεκινήσει μια ανακαίνιση ύψους 212 εκατομμυρίων ευρώ από το γραφείο Chatillon Architects. Οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζονται, η πρόσβαση και οι περιβαλλοντικές επιδόσεις βελτιώνονται, ανοίγει ένα επιπλέον υπόγειο επίπεδο, ενώ αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο οι επισκέπτες κινούνται στην ηλιόλουστη αίθουσα εκθέσεων του συγκροτήματος. Τα πρώτα ανακαινισμένα τμήματα θα να είναι έτοιμα εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό το καλοκαίρι. One Za'abeel – Ντουμπάι, ΗΑΕ Οι δύο πύργοι του One Za'abeel, με τη γέφυρα που είναι γνωστή ως The Link (ο σύνδεσμος), σχεδιασμένοι από το γραφείο Nikken SekkeiKerzner International Μετά από το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πέτυχαν άλλο ένα έξοχο επίτευγμα δομικής μηχανικής: μια γέφυρα μήκους 226 μέτρων και βάρους 9.500 τόνων η οποία ανυψώθηκε 100 μέτρα πάνω από έναν πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο του Ντουμπάι και συνδέει τους δύο ουρανοξύστες του συγκροτήματος One Za'abeel, που θα ανοίξει τον Φεβρουάριο. Οι δύο πύργοι – ως «πατέρας και γιος» περιγράφονται από το ιαπωνικό γραφείο Nikken Sekkei που τους σχεδίασε – περιλαμβάνουν κατοικίες, χώρους γραφείων και ένα ξενοδοχείο, ενώ η «γέφυρά» τους θα φιλοξενήσει πολυτελή εστιατόρια, πισίνα και παρατηρητήρια με θέα στην πόλη και τον Περσικό κόλπο. Ξενοδοχείο Populus –Ντένβερ, ΗΠΑ Το 13όροφο ξενοδοχείο Populus που σχεδίασαν οι Studio Gang ArchitechtsStudio Gang Το 13όροφο ξενοδοχείο των 265 δωματίων που πρόκειται να ανοίξει στο Ντένβερ του Κολοράντο αυτό το καλοκαίρι, είναι ένα ενδιαφέρον δείγμα βιοφιλικού σχεδιασμού, εμπνευσμένο από τον κορμό της ενδημικής λεύκας (Populus είναι η επιστημονική ονομασία του δέντρου). Πρόκειται για το πρώτο ξενοδοχείο με θετικό ισοζύγιο άνθρακα στις ΗΠΑ, ενώ θα είναι και το πρώτο κτίριο που κατασκευάζεται στο κέντρο του Ντένβερ χωρίς να διαθέτει πάρκινγκ. Το νέο θέατρο του QPAC – Μπρισμπέιν, Αυστραλία Το νέο θέατρο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ σχεδιάστηκε από τους Νορβηγούς αρχιτέκτονες Snøhetta και τους Αυστραλούς Blight RaynerVisualiii Με την τεράστια, κυματιστή γυάλινη πρόσοψή του και τους ανοιχτούς χώρους του φουαγιέ, το πολυαναμενόμενο νέο κτίριο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ (QPAC) στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, προσφέρει μια διαφάνεια που σπάνια συνδέεται με τα θέατρα. Πιο μέσα, ωστόσο, ένα κέλυφος από σκυρόδεμα περιέχει τη βασική ατραξιόν, ένα αμφιθέατρο 1.500 θέσεων με ξύλινη επένδυση, σχεδιασμένο για να φιλοξενεί μπαλέτο, όπερα, θέατρο και μιούζικαλ. Το νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta και το τοπικό γραφείο Blight Rayner – που μαζί νίκησαν περισσότερους από 20 συμμετέχοντες σε διεθνή διαγωνισμό – εμπνεύστηκαν τον σχεδιασμό από τη ροή του ποταμού Μπρισμπέιν. Το έργο κόστισε 175 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (106,5 εκατ. ευρώ). Με πληροφορίες από: The new architecture set to shape the world in 2024 by Oscar Holland, CNN View full είδηση
  12. Το 2023 στην αρχιτεκτονική είχε στοιχεία υπερβολής, με την Ινδία να εγκαινιάζει το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στον κόσμο και το Merdeka 118 της Μαλαισίας να γίνεται ο δεύτερος ψηλότερος ουρανοξύστης που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Ήταν όμως και μια χρονιά που γιόρτασε τη λεπτότητα, με ένα στοχαστικά σχεδιασμένο κινεζικό οικοτροφείο να ανακηρύσσεται Παγκόσμιο Κτίριο της Χρονιάς και τον Βρετανό αρχιτέκτονα David Chipperfield (που έχει αναλάβει και τη μεταμόρφωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας) να τιμάται με το βραβείο Pritzker – το αντίστοιχο βραβείο Νόμπελ του κλάδου - για μια καριέρα αφιερωμένη σε διακριτικά σχεδιασμένα πολιτιστικά ιδρύματα. Το 2024 θα φέρει πιθανότατα ένα παρόμοιο μείγμα τόλμης και ομορφιάς. Ας δούμε στη συνέχεια 10 συναρπαστικά αρχιτεκτονικά πρότζεκτ που θα ολοκληρωθούν φέτος: Εθνοσυνέλευση του Μπενίν – Πόρτο Νόβο, Μπενίν Η νέα Εθνοσυνέλευση του Μπενίν, από το γραφείο Kéré ArchitectureKéré Architecture Το 2022 ο Francis Kéré από την Μπουρκίνα Φάσο έγινε ο πρώτος Αφρικανός αρχιτέκτονας που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο Pritzker. Και το σχέδιό του για τη νέα Εθνοσυνέλευση 35.000 τ.μ. στο γειτονικό Μπενίν ακολουθεί τις ίδιες αρχές που υπερασπίζεται από τότε που ανέλαβε την πρώτη του παραγγελία, ένα δημοτικό σχολείο στο χωριό του, το 2001: φυσικός αερισμός, άφθονη σκίαση και χρήση τοπικών υλικών. Σύμφωνα με την εταιρεία του Kéré, που εδρεύει στο Βερολίνο, η εμφάνιση του κτιρίου είναι εμπνευσμένη από το δέντρο palaver, το οποίο παραδοσιακά αποτελεί σημείο συνάντησης στα αφρικανικά χωριά (κάτι σαν τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας του χωριού στην Ελλάδα). Μια ισόγεια αίθουσα συνεδριάσεων θα φιλοξενήσει το νομοθετικό σώμα του Μπενίν με 109 θέσεις, ενώ ένα δημόσιο πάρκο γύρω του προσφέρει «μια αίσθηση ανοικτότητας και διαφάνειας», όπως αναφέρεται στην περιγραφή του έργου. Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ – Ναντσίνγκ, Κίνα Το Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ, από το γραφείο Stefano Boeri ArchitettiStefano Boeri Architetti Το καλυμμένο με δέντρα Bosco Verticale (Κατακόρυφο Δάσος) στο Μιλάνο έχει γίνει σύμβολο του πράσινου σχεδιασμού από τότε που άνοιξε πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Αλλά για τον αρχιτέκτονα Stefano Boeri, το εντυπωσιακό οικιστικό έργο ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς παρόμοιων πρότζεκτ στην Ευρώπη και όχι μόνο. Το τελευταίο από αυτά, στην πρώην πρωτεύουσα της Κίνας Ναντσίνγκ, θα περιλαμβάνει περίπου 800 δέντρα και πάνω από 2.500 θάμνους και αναρριχώμενα φυτά που θα εγκατασταθούν σε προσεκτικά διαμορφωμένα μπαλκόνια. Αποτελούμενο από δύο πύργους – ο μεγαλύτερος από τους οποίους έχει ύψος 200 μέτρα – το νέο Κατακόρυφο Δάσος θα περιλαμβάνει γραφεία, ένα μουσείο και ένα ξενοδοχείο με πισίνα στον τελευταίο όροφο. Η εταιρεία του Boeri δήλωσε ότι τα 27 ενδημικά είδη που ξεπηδούν από τις προσόψεις των κτιρίων θα προωθήσουν τη βιοποικιλότητα και θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 18 τόνους ετησίως. Kunstsilo – Κρίστιανσαντ, Νορβηγία Το Kunstsilo σχεδιάστηκε από τα γραφεία Mestres Wåge Arquitectes και MX_SIKunstsilo Ένα πανύψηλο προπολεμικό σιλό για την αποθήκευση σιτηρών στη νότια νορβηγική πόλη Κρίστιανσαντ έμεινε άδειο όταν ο τοπικός μύλος έκλεισε, μετά από 370 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, το 2008. Ωστόσο, οι τοπικοί αξιωματούχοι διέταξαν να διατηρηθεί η παροπλισμένη δομή πολιτιστικής κληρονομιάς και κήρυξαν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τον επανασχεδιασμό του ως γκαλερί, που προσέλκυσε προτάσεις από περισσότερα από 100 αρχιτεκτονικά γραφεία. Η νικήτρια πρόταση, των Mestres Wåge Arquitectes και MX_SI, αφήνει ανέπαφο μεγάλο μέρος του εξωτερικού του σιλό. Στο εσωτερικό, ωστόσο, διαμορφώθηκαν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου που θα φιλοξενήσουν την συλλογή Tangen των 5.500 έργων, τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή σκανδιναβικής τέχνης στον κόσμο. Keppel South Central – Σιγκαπούρη Η πισίνα στο Keppel South Central, που σχεδίασε το γραφείο NBBJNBBJ Η ευάερη εξωτερική πισίνα και οι άφθονοι χώροι πρασίνου θα κάνουν πιο ευχάριστα τα διαλείμματα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που θα στεγάζει ο πύργος Keppel South Central της Σιγκαπούρης. Ενώ η πρόσοψη του κτιρίου καμπυλώνεται κοντά στη βάση του για να γίνει στέγαστρο μιας υπαίθριας πλατείας με καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Ενώ τα φωτοβολταϊκά στην οροφή και τα συστήματα συλλογής βρόχινου νερού συμβάλλουν στο χαρακτηρισμό του πύργου από το αρχιτεκτονικό γραφείο NBBJ ως ένα από τα «πιο βιώσιμα κτίρια γραφείων της Σιγκαπούρης μέχρι σήμερα». EVE Park – Λόντον, Καναδάς Το EVE Park σχεδιάστηκε από το γραφείο Gensler για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e TechnologiesGensler/Studio Dror Το Electric Vehicle Enclave Park (ή EVE Park) του Καναδά στο Λόντον του Οντάριο είναι ένα οικιστικό έργο που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις των ηλεκτρικών οχημάτων και τροφοδοτείται από τον ήλιο. Προσφέρει φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων και ένα πρόγραμμα κοινής χρήσης αυτοκινήτων για τους κατοίκους. Κάθε ένα από τα κτίρια με διαμερίσματα περιέχει έναν αυτοματοποιημένο «έξυπνο» πύργο στάθμευσης που αποθηκεύει τα οχήματα κάθετα, απελευθερώνοντας χώρο για κήπους. Οι τέσσερις κυκλικές οικιστικές κατασκευές, που σχεδιάστηκαν για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e Technologies από το αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Gensler, μπορούν να φιλοξενήσουν συνολικά 84 νοικοκυριά. Είναι τοποθετημένες και προσανατολισμένες έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την έκθεση στον ήλιο για τα φωτοβολταϊκά που τροφοδοτούν το «μικροδίκτυο» της κοινότητας. EPIQ – Κίτο, Εκουαδόρ Το EPIQ σχεδίασε ο Δανός Bjarke IngelsUribe Schwarzkopf/Bjarke Ingels Το Κίτο «ψηλώνει» από χρόνο σε χρόνο με πολυώροφα κτίρια που σχεδιάστηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες όπως ο Moshe Safdie, ο Jean Nouvel και ο Ma Yansong. Ο Bjarke Ingels, ιδρυτής της δανέζικου αρχιτεκτονικού γραφείου BIG, αφού το 2022 ολοκλήρωσε το ψηλότερο κτίριο της πόλης, το IQON των 133 μέτρων, φέτος επιστρέφει με το EPIQ, στο νότιο άκρο του Parque La Carolina στο κέντρο της πόλης. Το 24ώροφο κτίριο μικτής χρήσης χωρίζεται σε οκτώ ξεχωριστούς όγκους – ή «κτίρια μέσα στο κτίριο» – που συνδέονται με καταπράσινες βεράντες. Η αποκατάσταση του Grand Palais – Παρίσι, Γαλλία Μετά από 124 χρόνια, το Grand Palais ξαναγίνεται «καινούργιο» από τους Chatillon ArchitectesChatillon Architectes Το Grand Palais στην καρδιά του Παρισιού από το 1900 που ολοκληρώθηκε μέχρι σήμερα, έχει λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος, χώρος εκδηλώσεων, ακόμη και ως στρατιωτικό νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά ενώ έχουν γίνει εργασίες στη γυάλινη οροφή και τα θεμέλιά του σε αυτό το διάστημα, το κτίριο δεν είχε ποτέ υποστεί σημαντικές ανακαινίσεις. Για το λόγο αυτό έκλεισε για το κοινό το 2021 προκειμένου να ξεκινήσει μια ανακαίνιση ύψους 212 εκατομμυρίων ευρώ από το γραφείο Chatillon Architects. Οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζονται, η πρόσβαση και οι περιβαλλοντικές επιδόσεις βελτιώνονται, ανοίγει ένα επιπλέον υπόγειο επίπεδο, ενώ αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο οι επισκέπτες κινούνται στην ηλιόλουστη αίθουσα εκθέσεων του συγκροτήματος. Τα πρώτα ανακαινισμένα τμήματα θα να είναι έτοιμα εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό το καλοκαίρι. One Za'abeel – Ντουμπάι, ΗΑΕ Οι δύο πύργοι του One Za'abeel, με τη γέφυρα που είναι γνωστή ως The Link (ο σύνδεσμος), σχεδιασμένοι από το γραφείο Nikken SekkeiKerzner International Μετά από το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πέτυχαν άλλο ένα έξοχο επίτευγμα δομικής μηχανικής: μια γέφυρα μήκους 226 μέτρων και βάρους 9.500 τόνων η οποία ανυψώθηκε 100 μέτρα πάνω από έναν πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο του Ντουμπάι και συνδέει τους δύο ουρανοξύστες του συγκροτήματος One Za'abeel, που θα ανοίξει τον Φεβρουάριο. Οι δύο πύργοι – ως «πατέρας και γιος» περιγράφονται από το ιαπωνικό γραφείο Nikken Sekkei που τους σχεδίασε – περιλαμβάνουν κατοικίες, χώρους γραφείων και ένα ξενοδοχείο, ενώ η «γέφυρά» τους θα φιλοξενήσει πολυτελή εστιατόρια, πισίνα και παρατηρητήρια με θέα στην πόλη και τον Περσικό κόλπο. Ξενοδοχείο Populus –Ντένβερ, ΗΠΑ Το 13όροφο ξενοδοχείο Populus που σχεδίασαν οι Studio Gang ArchitechtsStudio Gang Το 13όροφο ξενοδοχείο των 265 δωματίων που πρόκειται να ανοίξει στο Ντένβερ του Κολοράντο αυτό το καλοκαίρι, είναι ένα ενδιαφέρον δείγμα βιοφιλικού σχεδιασμού, εμπνευσμένο από τον κορμό της ενδημικής λεύκας (Populus είναι η επιστημονική ονομασία του δέντρου). Πρόκειται για το πρώτο ξενοδοχείο με θετικό ισοζύγιο άνθρακα στις ΗΠΑ, ενώ θα είναι και το πρώτο κτίριο που κατασκευάζεται στο κέντρο του Ντένβερ χωρίς να διαθέτει πάρκινγκ. Το νέο θέατρο του QPAC – Μπρισμπέιν, Αυστραλία Το νέο θέατρο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ σχεδιάστηκε από τους Νορβηγούς αρχιτέκτονες Snøhetta και τους Αυστραλούς Blight RaynerVisualiii Με την τεράστια, κυματιστή γυάλινη πρόσοψή του και τους ανοιχτούς χώρους του φουαγιέ, το πολυαναμενόμενο νέο κτίριο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ (QPAC) στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, προσφέρει μια διαφάνεια που σπάνια συνδέεται με τα θέατρα. Πιο μέσα, ωστόσο, ένα κέλυφος από σκυρόδεμα περιέχει τη βασική ατραξιόν, ένα αμφιθέατρο 1.500 θέσεων με ξύλινη επένδυση, σχεδιασμένο για να φιλοξενεί μπαλέτο, όπερα, θέατρο και μιούζικαλ. Το νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta και το τοπικό γραφείο Blight Rayner – που μαζί νίκησαν περισσότερους από 20 συμμετέχοντες σε διεθνή διαγωνισμό – εμπνεύστηκαν τον σχεδιασμό από τη ροή του ποταμού Μπρισμπέιν. Το έργο κόστισε 175 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (106,5 εκατ. ευρώ). Με πληροφορίες από: The new architecture set to shape the world in 2024 by Oscar Holland, CNN
  13. Ναι. Όταν οι ήδη ρυθμισμένοι χώροι δεν βρίσκονται εντός πρασιάς και δεν οδηγούν (συνυπολογιζόμενοι με τις άλλες αυθαιρεσίες του ακινήτου) σε παραβίαση μεγαλύτερη του 40% για κάλυψη, δόμηση και 20% για ύψος εξαιρούνται οριστικά χωρίς ένταξη στον ισχύοντα νόμο. Όταν υπερβαίνονται τα όρια, για την οριστική εξαίρεση είναι απαραίτητη η δήλωση υπαγωγής στις ισχύουσες διατάξεις. Η υπαγωγή μπορεί να γίνει μόνο με διόρθωση της υπάρχουσας δήλωσης, όχι με νέα.
  14. Καλησπέρα σας. Χρειάζομαι τα φώτα σας. Να ξεκινήσω λέγοντας οτι για το παρακάτω θέμα έχω ήδη απευθυνθεί σε τεχνικό γραφείο το οποίο υποτίθεται ότι κάνει τακτοποίηση αυθέραιτων κατασκευών αλλά έχει καταλήξει πιο πολύ να τους καθοδηγώ εγώ παρώ αυτοί εμένα. Το θέμα έχει ως εξής. Μένω σε ρετιρέ πολυκατοικίας, όπου η πρόσοψη του σπιτιού είναι πιο μέσα από τους υπόλοιπους ορόφους και άρα έχω και πολυ μεγαλύτερο μπαλκόνι. Πριν λίγα χρόνια (προφανώς μετα το 2011) έφτιαξα ένα στέγαστρο με κεραμίδια πολυουρεθάνης για σκίαση και μόνο προκειμένου η μικρή μου να μπορεί να ευχαριστιέται το μπαλκόνι το καλοκαίρι. Τωρα αποφάσισα να το νομιμοποιήσω γιατί θέλω να πάρω ενα στεγαστικό δάνειο για ανακαίνιση και λογικά ο μηχανικός της τράπεζας θα το δει και θα μου δώσει άκυρο. Οπότε πήγα σε τεχνικό γραφείο για να δω τι μπορεί να γίνει. Η απάντηση η αρχική ήταν οτι το μόνο που μπορεί να γίνει ειναι να βγει μια άδεια μικρής κλίμακας η οποία θα καλύπτει μόνο μέχρι το 1,17m (απο την πρόσοψη προς το μπαλκόνι) γιατί τοσο επιτρέπεται στην περιπτωσή μου (το στέγαστρο ειναι 2,80m πρόσοψη-κάγκελα μπαλκονιού). Εγώ άρχισα να ψάχνω σε φόρουμ και στο ΝΟΚ και βρήκα παρόμοιες περιπτώσεις οι οποίες είχαν τακτοποιηθεί με κάποιο πρόστιμο. Παραθέτω μία: Βάση του άρθρου 81 η παραπάνω αυθαίρετη κατασκευή, εφόσον έχει εκτελεστεί χωρίς την απαιτούμενη άδεια, αποτελεί πολεοδομική παράβαση, αφού εντάσσεται στην παρ. 3 του παραπάνω άρθρου και συγκεκριμένα στην περ. ε (υπό την προϋπόθεση ότι αποτελεί προστέγασμα ή στέγαστρο). Άρα υπάρχουν οι παρακάτω δύο επιλογές: I. Για τις πολεοδομικές παραβάσεις επιβάλλονται μόνο οι διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 94 παρ. 4.Το πρόστιμο ανέγερσης για τις πολεοδομικές παραβάσεις των περιπτώσεων ε, στ, ζ της παραγράφου 3 του άρθρου 81, ανέρχεται σε 1000 ευρώ ανά περίπτωση πολεοδομικής παράβασης. Το πρόστιμο διατήρησης των ανωτέρω περιπτώσεων ανέρχεται στο 20% του προστίμου ανέγερσης ετησίως, με δυνατότητα εφ’ άπαξ καταβολής του διπλάσιου προστίμου ανέγερσης για την οριστική διατήρησή τους. II. Αν ο υπόχρεος συμμορφωθεί με τις πολεοδομικές διατάξεις και αποκαταστήσει την πολεοδομική παράβαση με την απομάκρυνση της χρήσης ή την κατεδάφιση της αυθαίρετης κατασκευής ή εκδώσει την προβλεπόμενη οικοδομική άδεια όπου επιτρέπεται, μέσα σε προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από τη διαπίστωσή της δεν επιβάλλεται πρόστιμο διατήρησης και το πρόστιμο ανέγερσης περιορίζεται στο ελάχιστο ποσό των 200 ευρώ. (Δείτε και Ε/Α 1790). Θα πρέπει να ελέγξετε εάν δύναται να εκδοθεί άδεια νομιμοποίησης και συγκεκριμένα έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 29 περίπτωση λα «στέγαστρα και προστεγάσματα των παραγράφων 72 και 79 του άρθρου 2 του ν.4067/2012, υπό την προϋπόθεση της παρ.6ιστ του άρθρου 11 του ν.4067/2012». Για τα δικαιολογητικά ανατρέξτε στην υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/69701/4461 (ΦΕΚ-4520/Β/16-10-2018) απόφαση για την διαδικασία έγκρισης και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για εργασίες για τις οποίες απαιτείται Έγκριση Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας. Δείχνοντας τους αυτό, μου είπαν οτι δεν το είχαν υπόψιν τους (!) και θα πήγαιναν να ρωτήσουν την Πολεοδομία (τηλεφωνικά). Η Πολεοδομία τους είπε μόνο για την επιλογή ΙΙ και δεν τους ανέφερε καν την επιλογή Ι. Μετά από δικιά μου πίεση, τους ειπα να ξαναρωτήσουν αυτή την φορά αναφέροντας συγκεκριμένα την επιλογή Ι, και είμαι στην αναμονή για την απάντηση. Επειδή έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου μαζί τους, έχει κάποιος από εσάς μία πιο ξεκάθαρη άποψη για το τι μπορεί να γίνει; Για οτιδήποτε παραπάνω πληροφορίες χρειάζονται πείτε μου και θα τις αναφέρω. Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Είναι υποχρεωτικό από τους κανόνες ο τονισμός των κειμένων. Για να μη κλειδώσει το κείμενο κάνε διόρθωση επιλέγοντας τις 3 τελίτσες άνω δεξιά και επέλεξε επεξεργασία Didonis
  15. Έχω επαγγελματικό λογαριασμό viva wallet από το 2019 και δηλώνω το viva wallet pos στο Ε3. Έλαβα πρόσφατα (26.10) αυτή την ειδοποίηση από ΑΑΔΕ βάσει της οποίας είμαι σωστά δηλωμένος. Αλλά σήμερα μπαίνοντας στο site της ΑΑΔΕ δεν εμφανίζεται δηλωμένο POS στο προφίλ μου.
  16. Περισσότεροι από 40 υπουργοί συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της φετινής 28ης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP28), που λαμβάνει χώρα φέτος στο Ντουμπάι, για να υποστηρίξουν τις υπό-εθνικές δράσεις για το κλίμα. Σε αυτό το πλαίσιο, μια σειρά συνεργασιών ανακοινώθηκε από την Προεδρία της COP28, με σκοπό την επιτάχυνση της μετάβασης σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα και της ανθεκτικότητας των πόλεων στην κλιματική αλλαγή. Στο επίκεντρο των συζητήσεων της φετινής COP28 βρέθηκαν εκ νέου οι πόλεις, με τις συζητήσεις να περιστρέφονται γύρω από την αστικοποίηση, το δομημένο περιβάλλον και τις μεταφορές. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί στις πόλεις και ότι αυτές συνδέονται με περισσότερο από το 70% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, είναι πλέον κατανοητό ότι η λήψη άμεσων μέτρων θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές τους σχεδόν στο μηδέν. Ωστόσο, η χρηματοδότηση παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα προς επίλυση, με λιγότερο από το ένα τρίτο της χρηματοδότησης για το κλίμα να διατίθεται για την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα, και μόνο το 10% να φτάνει στο τοπικό επίπεδο διακυβέρνησης. "Η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού και η διατήρηση του στόχου του 1,5°C εξαρτάται από την υποστήριξη των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών του κόσμου", δήλωσε ο Πρόεδρος της COP28, Dr. Al Jaber. Γι' αυτό, συμπλήρωσε ο ίδιος, η COP28 στοχεύει στην ενδυνάμωση των ηγετών και των κοινοτήτων, μέσα από νέες πρωτοβουλίες που αναγνωρίζουν και υποστηρίζουν τους σημαντικούς ρόλους που μπορούν να παίξουν οι πόλεις και οι ηγέτες τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ένδειξη της μεγάλης κινητοποίησης των τοπικών αρχών ήταν και η άνευ προηγουμένου στη διαδικασία οποιασδήποτε COP συμμετοχή δημάρχων και περιφερειακών αρχών στη δεύτερη Υπουργική Διάσκεψη για το Αστικό Κλίμα, η οποία συνδιοργανώθηκε με το Πρόγραμμα Ανθρώπινων Οικισμών των Ηνωμένων Εθνών (UN-Habitat). Ως αποτέλεσμα της ισχυρής παρουσίας των πόλεων στη φετινή COP έρχεται και η δήλωση 10 σημείων που ανακοινώθηκε από τους συμμετέχοντες της Διάσκεψης, με έμφαση στην ενίσχυση της συμπερίληψης των τοπικών αρχών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την αλλαγή του κλίματος, στη διευκόλυνση της πρόσβασής τους στη χρηματοδότηση για το κλίμα και στην προώθηση των πολυεπίπεδων σχέσεων για την εφαρμογή φιλόδοξων δράσεων για το κλίμα. Παράλληλα, στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η Διάσκεψη Κορυφής για την Τοπική Δράση για το Κλίμα (LCAS), μια συνδιοργάνωση της Προεδρίας της COP28 και του Bloomberg Philanthropies, όπου συμμετείχαν για πρώτη φορά περισσότεροι από 500 ηγέτες τοπικών αρχών και στην οποία ανακοινώθηκαν νέες επενδύσεις για το κλίμα με παραλήπτη τις πόλεις, ύψους σχεδόν $500 εκατ. Η σκυτάλη στις πόλεις και τις τοπικές αρχές Μια σειρά από πρωτοβουλίες που στοχεύουν στις πόλεις και στα κτίρια ήρθαν ως αποτέλεσμα της προόδου της φετινής COP28, μεταξύ των οποίων: Το “Buildings Breakthrough”, το οποίο ξεκίνησε με την υποστήριξη 27 χωρών, υπό την ηγεσία της Γαλλίας και του Μαρόκου. Η συνεργασία στοχεύει να καταστήσει τα σχεδόν μηδενικά και ανθεκτικά κτίρια ως επικρατούσα τάση μέχρι το 2030, λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ο οικοδομικός τομέας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO2 που σχετίζονται με την ενέργεια, το 50% των εξαγόμενων υλικών και το ένα τρίτο των παγκόσμιων απορριμμάτων. Το “Cement and Concrete Breakthrough” ξεκίνησε από τον Καναδά και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με την υποστήριξη χωρών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Ιαπωνία και η Γερμανία. Η πρωτοβουλία προσπαθεί να κάνει το καθαρό τσιμέντο την προτιμώμενη επιλογή στις παγκόσμιες αγορές, με την παραγωγή τσιμέντου σχεδόν μηδενικών εκπομπών να έχει καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο έως το 2030. Το “Waste to Zero”, ένας εθελοντικός συνασπισμός που αποτελείται από κυβερνήσεις όλων των επιπέδων, ΜΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, στοχεύει στην απαλλαγή του τομέα διαχείρισης αποβλήτων από τον άνθρακα και τη μετατροπή των αποβλήτων σε πόρους. Το “Waste MAP”, το οποίο αποτελεί την πρώτη παγκόσμια πλατφόρμα - Παρατηρητήριο που χρησιμοποιεί δορυφορική παρακολούθηση για τη μέτρηση των εκπομπών μεθανίου από τα απόβλητα. Οι τοπικές κυβερνήσεις και οι ΜΚΟ μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα για τον εντοπισμό και τον μετριασμό των εκπομπών μεθανίου, ενώ η πλατφόρμα αναμένεται να εγκατασταθεί σε 20 μεγαλουπόλεις που φιλοξενούν συνολικά πάνω από 100 εκατ. ανθρώπους. Επιπλέον, δύο νέα προγράμματα έρχονται να υποστηρίξουν την επιτάχυνση της υιοθέτησης πολιτικών σχεδιασμού πόλεων των 15 λεπτών και να υπολογίσουν τον αντίκτυπό τους. Το C40, ένα δίκτυο σχεδόν 100 δημάρχων των κορυφαίων πόλεων του κόσμου, αυξάνει τις ενέργειες για να επιταχύνει την υιοθέτηση της Πόλης των 15 λεπτών - πόλεων που είναι εξαιρετικά βιώσιμες, προσφέρονται για περπάτημα και είναι προσανατολισμένες στους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα Green and Thriving Neighborhoods που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τους Urban Partners παρέχει υποστήριξη σε περισσότερες από 40 πόλεις για να μετατρέψουν το 15MC σε πραγματικότητα μέσω της υλοποίησης συγκεκριμένων πιλοτικών έργων. Τέλος, οι πρωτοβουλίες Buildings Breakthrough, Cement Breakthrough και η Forest & Climate Leaders’ Partnership ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους υπό το Greening Construction with Sustainable Wood, στοχεύοντας να ξεκλειδώσουν τη διακυβερνητική και την πολυεπίπεδη συνεργασία, προσφέροντας στις εθνικές κυβερνήσεις και σε άλλα ενδιαφερόμενα μέρη ένα πλαίσιο για να μεταμορφώσουν γρήγορα τον τομέα των κτιρίων, αυξάνοντας το μετριασμό των επιπτώσεων, την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή. View full είδηση
  17. Περισσότεροι από 40 υπουργοί συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της φετινής 28ης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP28), που λαμβάνει χώρα φέτος στο Ντουμπάι, για να υποστηρίξουν τις υπό-εθνικές δράσεις για το κλίμα. Σε αυτό το πλαίσιο, μια σειρά συνεργασιών ανακοινώθηκε από την Προεδρία της COP28, με σκοπό την επιτάχυνση της μετάβασης σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα και της ανθεκτικότητας των πόλεων στην κλιματική αλλαγή. Στο επίκεντρο των συζητήσεων της φετινής COP28 βρέθηκαν εκ νέου οι πόλεις, με τις συζητήσεις να περιστρέφονται γύρω από την αστικοποίηση, το δομημένο περιβάλλον και τις μεταφορές. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί στις πόλεις και ότι αυτές συνδέονται με περισσότερο από το 70% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, είναι πλέον κατανοητό ότι η λήψη άμεσων μέτρων θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές τους σχεδόν στο μηδέν. Ωστόσο, η χρηματοδότηση παραμένει ένα κρίσιμο ζήτημα προς επίλυση, με λιγότερο από το ένα τρίτο της χρηματοδότησης για το κλίμα να διατίθεται για την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα, και μόνο το 10% να φτάνει στο τοπικό επίπεδο διακυβέρνησης. "Η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού και η διατήρηση του στόχου του 1,5°C εξαρτάται από την υποστήριξη των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών του κόσμου", δήλωσε ο Πρόεδρος της COP28, Dr. Al Jaber. Γι' αυτό, συμπλήρωσε ο ίδιος, η COP28 στοχεύει στην ενδυνάμωση των ηγετών και των κοινοτήτων, μέσα από νέες πρωτοβουλίες που αναγνωρίζουν και υποστηρίζουν τους σημαντικούς ρόλους που μπορούν να παίξουν οι πόλεις και οι ηγέτες τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ένδειξη της μεγάλης κινητοποίησης των τοπικών αρχών ήταν και η άνευ προηγουμένου στη διαδικασία οποιασδήποτε COP συμμετοχή δημάρχων και περιφερειακών αρχών στη δεύτερη Υπουργική Διάσκεψη για το Αστικό Κλίμα, η οποία συνδιοργανώθηκε με το Πρόγραμμα Ανθρώπινων Οικισμών των Ηνωμένων Εθνών (UN-Habitat). Ως αποτέλεσμα της ισχυρής παρουσίας των πόλεων στη φετινή COP έρχεται και η δήλωση 10 σημείων που ανακοινώθηκε από τους συμμετέχοντες της Διάσκεψης, με έμφαση στην ενίσχυση της συμπερίληψης των τοπικών αρχών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την αλλαγή του κλίματος, στη διευκόλυνση της πρόσβασής τους στη χρηματοδότηση για το κλίμα και στην προώθηση των πολυεπίπεδων σχέσεων για την εφαρμογή φιλόδοξων δράσεων για το κλίμα. Παράλληλα, στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η Διάσκεψη Κορυφής για την Τοπική Δράση για το Κλίμα (LCAS), μια συνδιοργάνωση της Προεδρίας της COP28 και του Bloomberg Philanthropies, όπου συμμετείχαν για πρώτη φορά περισσότεροι από 500 ηγέτες τοπικών αρχών και στην οποία ανακοινώθηκαν νέες επενδύσεις για το κλίμα με παραλήπτη τις πόλεις, ύψους σχεδόν $500 εκατ. Η σκυτάλη στις πόλεις και τις τοπικές αρχές Μια σειρά από πρωτοβουλίες που στοχεύουν στις πόλεις και στα κτίρια ήρθαν ως αποτέλεσμα της προόδου της φετινής COP28, μεταξύ των οποίων: Το “Buildings Breakthrough”, το οποίο ξεκίνησε με την υποστήριξη 27 χωρών, υπό την ηγεσία της Γαλλίας και του Μαρόκου. Η συνεργασία στοχεύει να καταστήσει τα σχεδόν μηδενικά και ανθεκτικά κτίρια ως επικρατούσα τάση μέχρι το 2030, λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ο οικοδομικός τομέας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών CO2 που σχετίζονται με την ενέργεια, το 50% των εξαγόμενων υλικών και το ένα τρίτο των παγκόσμιων απορριμμάτων. Το “Cement and Concrete Breakthrough” ξεκίνησε από τον Καναδά και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με την υποστήριξη χωρών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Ιαπωνία και η Γερμανία. Η πρωτοβουλία προσπαθεί να κάνει το καθαρό τσιμέντο την προτιμώμενη επιλογή στις παγκόσμιες αγορές, με την παραγωγή τσιμέντου σχεδόν μηδενικών εκπομπών να έχει καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο έως το 2030. Το “Waste to Zero”, ένας εθελοντικός συνασπισμός που αποτελείται από κυβερνήσεις όλων των επιπέδων, ΜΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, στοχεύει στην απαλλαγή του τομέα διαχείρισης αποβλήτων από τον άνθρακα και τη μετατροπή των αποβλήτων σε πόρους. Το “Waste MAP”, το οποίο αποτελεί την πρώτη παγκόσμια πλατφόρμα - Παρατηρητήριο που χρησιμοποιεί δορυφορική παρακολούθηση για τη μέτρηση των εκπομπών μεθανίου από τα απόβλητα. Οι τοπικές κυβερνήσεις και οι ΜΚΟ μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα για τον εντοπισμό και τον μετριασμό των εκπομπών μεθανίου, ενώ η πλατφόρμα αναμένεται να εγκατασταθεί σε 20 μεγαλουπόλεις που φιλοξενούν συνολικά πάνω από 100 εκατ. ανθρώπους. Επιπλέον, δύο νέα προγράμματα έρχονται να υποστηρίξουν την επιτάχυνση της υιοθέτησης πολιτικών σχεδιασμού πόλεων των 15 λεπτών και να υπολογίσουν τον αντίκτυπό τους. Το C40, ένα δίκτυο σχεδόν 100 δημάρχων των κορυφαίων πόλεων του κόσμου, αυξάνει τις ενέργειες για να επιταχύνει την υιοθέτηση της Πόλης των 15 λεπτών - πόλεων που είναι εξαιρετικά βιώσιμες, προσφέρονται για περπάτημα και είναι προσανατολισμένες στους ανθρώπους. Την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα Green and Thriving Neighborhoods που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τους Urban Partners παρέχει υποστήριξη σε περισσότερες από 40 πόλεις για να μετατρέψουν το 15MC σε πραγματικότητα μέσω της υλοποίησης συγκεκριμένων πιλοτικών έργων. Τέλος, οι πρωτοβουλίες Buildings Breakthrough, Cement Breakthrough και η Forest & Climate Leaders’ Partnership ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους υπό το Greening Construction with Sustainable Wood, στοχεύοντας να ξεκλειδώσουν τη διακυβερνητική και την πολυεπίπεδη συνεργασία, προσφέροντας στις εθνικές κυβερνήσεις και σε άλλα ενδιαφερόμενα μέρη ένα πλαίσιο για να μεταμορφώσουν γρήγορα τον τομέα των κτιρίων, αυξάνοντας το μετριασμό των επιπτώσεων, την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή.
  18. Τα νέα τιμολόγια ρεύματος, που θα ισχύουν από 1.1.2024 προάγουν τη διαφανή και απλοποιημένη πληροφόρηση, προς όφελος των καταναλωτών, για τις τιμές των παρόχων. Για πρώτη φορά, κάθε καταναλωτής θα ξέρει με ακρίβεια τί πληρώνει στον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας και σε ποιο είδος τιμολογίου βρίσκεται, καθώς εισάγεται χρωματική σήμανση, για κάθε τύπο τιμολογίου (μπλε τα σταθερά, πράσινο το ειδικό τιμολόγιο, κίτρινο τα κυμαινόμενα και πορτοκαλί τα δυναμικά). Με το νόμο 5066/2023, θεσπίστηκε το ειδικό τιμολόγιο (με πράσινη σήμανση), το οποίο έχει κοινά χαρακτηριστικά για όλους τους παρόχους. Βασικά του πλεονεκτήματα είναι πως η τελική τιμή θα είναι γνωστή την 1η ημέρα κάθε μήνα κατανάλωσης, καθώς και ότι θα διευκολύνει τους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές μεταξύ των παρόχων, δίνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα στον καταναλωτή να κάνει την πιο συμφέρουσα επιλογή. Παράλληλα με το ειδικό, πράσινο, τιμολόγιο, το 2024 θα συνεχιστούν οι στοχευμένες επιδοτήσεις στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας των Κοινωνικά Ευάλωτων καταναλωτών, δηλαδή των δικαιούχων του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου (ΚΟΤ), με σκοπό οι συμπολίτες μας, που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, να απολαμβάνουν προσιτές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, σε επίπεδα προ ενεργειακής κρίσης. Επίσης, το πρώτο τρίμηνο του 2024 θα υπάρξει, για πρώτη φορά, έκτακτη ενίσχυση ύψους 45-480 ευρώ στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας για τους ενεργειακά ευάλωτους συμπολίτες μας (περίπου 1,2 εκατ. νοικοκυριά) που θερμαίνονται με ηλεκτρισμό, με αποτέλεσμα και για αυτή την ευρεία κατηγορία καταναλωτών οι τελικές χρεώσεις να «κατεβαίνουν» στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν την ενεργειακή κρίση, στο πρώτο τρίμηνο του 2024. Απαντήσεις σε μερικά βασικά ερωτήματα που προκύπτουν για τα νέα τιμολόγια ρεύματος στη χαμηλή τάση που αφορούν σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις: Γιατί έχουμε τόσα πολλά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος; Γιατί οι πάροχοι έχουν το δικαίωμα να έχουν όσα τιμολόγια θέλουν. Επίσης, γιατί η φύση του συστήματος αγορών ηλεκτρικής ενέργειας που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σύνθετη. Υπάρχει μία αγορά χονδρικής που η τιμή είναι κυμαινόμενη (αλλάζει διαρκώς, ανά ημέρα και ώρα). Υπάρχουν οι πάροχοι λιανικής, που αγοράζουν στη χονδρική και πωλούν στη λιανική, με πολλές διαφορετικές, εμπορικές πολιτικές. Επιπλέον, γιατί οι ανάγκες και οι επιθυμίες των καταναλωτών είναι πολύ διαφορετικές, ανάλογα με το προφίλ κάθε καταναλωτή (νοικοκυριό, επιχείρηση, ενεργοβόροι καταναλωτές κ.λπ.). Τί είδους τιμολόγια υπάρχουν; Καταρχάς, υπάρχουν τριών ειδών τιμολόγια (σταθερά, κυμαινόμενα και δυναμικά) και ο καταναλωτής (είτε πρόκειται για νοικοκυριό είτε για επιχείρηση) επιλέγει αυτό που κρίνει ότι είναι το πιο συμφέρον για εκείνον. Πιο συγκεκριμένα: Σταθερά είναι τα τιμολόγια ορισμένου χρόνου, με σταθερή τιμή χρέωσης για όλη την περίοδο της σύμβασης. Κυμαινόμενα, είναι τα τιμολόγια, τα οποία είναι συνδεδεμένα με την τιμή της χονδρεμπορικής στο Χρηματιστήριο ενέργειας. Αυτά, διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: i. με καθορισμό τιμής εκ των προτέρων της περιόδου κατανάλωσης και ii. με καθορισμό τιμής εκ των υστέρων. Δυναμικά, τα οποία αφορούν στη δυνατότητα δυναμικής τιμολόγησης, με διαφορετικές τιμές -ακόμα και μέσα στη διάρκεια της ημέρας- με βάση τις τιμές της αγοράς. Προϋπόθεση για την επιλογή αυτών των τιμολογίων συνιστά η λειτουργία έξυπνου τηλεμετρούμενου μετρητή στην παροχή των καταναλωτών. Για τη διευκόλυνση του καταναλωτή, τα τιμολόγια συνδέθηκαν με ένα χρώμα. Με το μπλε τα σταθερά, με το κίτρινο τα κυμαινόμενα και με το πορτοκαλί τα δυναμικά. Σε αυτά τα τιμολόγια προσθέτουμε ειδικό τιμολόγιο, πράσινου χρώματος, που το ειδικό χαρακτηριστικό του είναι πως η δομή του θα είναι απλή και κοινή, επιτρέποντας τη συγκρισιμότητα, για όλους τους παρόχους. Σε αυτό θα μεταπέσουν όλοι οι καταναλωτές, την 1η Ιανουαρίου του 2024, οι οποίοι δεν θα έχουν επιλέξει -μέσα στο 2023- κάποιο συγκεκριμένο είδος τιμολογίου για τη μετάβασή τους την 1.1.2024. Ωστόσο, με μία απλή δήλωση στον πάροχό τους έως 31/01/2024, μπορούν να παραμείνουν στο προηγούμενο τιμολόγιο. Επίσης, για όποιες αλλαγές τιμολογίων γίνουν στη συνέχεια ακολουθείται η συνήθης διαδικασία. Σημειώνεται πως το ειδικό, πράσινο τιμολόγιο, που θα διατίθεται από κάθε πάροχο, θα είναι ομοιόμορφο για όλους τους παρόχους. Για ποιο λόγο εισάγεται αυτό το ειδικό, πράσινο τιμολόγιο; Το βασικό πλεονέκτημα του πράσινου τιμολογίου είναι πως διευκολύνει, για πρώτη φορά, τη σύγκριση των τιμών μεταξύ παρόχων και τη διαφανή και απλοποιημένη πληροφόρηση των καταναλωτών για τις τιμές των παρόχων. Την 1η ημέρα κάθε μήνα, η τιμή χρέωσης θα ανακοινώνεται στην ιστοσελίδα του εκάστοτε παρόχου και θα κοινοποιείται στην ΡΑΑΕΥ. Ο καταναλωτής θα γνωρίζει, στις αρχές του μήνα, τί πληρώνει στον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος, για τον επόμενο μήνα και το κυριότερο, τί τιμές προσφέρουν, όλοι οι υπόλοιποι πάροχοι. Στο πράσινο τιμολόγιο η τιμή μέσα στο μήνα θα αλλάζει; Όχι, ο καταναλωτής θα βλέπει μία τιμή κάθε 1η του μήνα, η οποία θα είναι «κλειδωμένη» για όλη τη διάρκεια του μήνα. Μπορεί ο καταναλωτής να επιλέξει κάποιο άλλο τιμολόγιο από αυτό που έχει; Ναι, ο καταναλωτής έχει τη δυνατότητα οποτεδήποτε το επιθυμεί να επιλέξει οποιοδήποτε προσφερόμενο τιμολόγιο, υπογράφοντας νέα σύμβαση με τον πάροχο της επιλογής του. Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα σταθερά τιμολόγια, που από τη φύση τους έχουν μακροχρόνιες συμβάσεις. Η αλλαγή παρόχου ή τιμολογίου προμήθειας, δηλαδή, γίνεται οποτεδήποτε και δεν συνεπάγεται δικαίωμα αποζημίωσης του παρόχου λόγω της πρόωρης αποχώρησης του πελάτη, εκτός των περιπτώσεων διακοπής σύμβασης τιμολογίου σταθερής τιμής. Γιατί έχουμε διαφορετικά χρώματα στα τιμολόγια; Για να διευκολυνθεί ο καταναλωτής, να κατανοήσει τη φύση των πολλών, διαφορετικών τιμολογίων, ώστε να μπορεί να συγκρίνει, καλύτερα, τα τιμολόγια μεταξύ των παρόχων. Δεν είναι το σύστημα αυτό πολύ «μπερδεμένο»; Ναι, το Ευρωπαϊκό σύστημα ενέργειας είναι πολυσύνθετο και για τον καταναλωτή είναι λογικό ότι δεν υπάρχει χρόνος και διάθεση να ασχολείται, διαρκώς, με τον ποιον πάροχο θα επιλέξει. Γι’ αυτό και εισάγεται το «πράσινο» τιμολόγιο, στο οποίο χωρίς να ασχολείται, ιδιαιτέρως, ξέρει τα δύο πιο θεμελιώδη που τον ενδιαφέρουν: Πρώτον, ποια είναι η τιμή τον επόμενο μήνα και δεύτερον ποιος είναι ο πιο φθηνός τον επόμενο μήνα. Θα πρέπει να αλλάζω κάθε μήνα πάροχο για να βρω τον φθηνότερο; Έχετε το δικαίωμα να το κάνετε. Στο πράσινο τιμολόγιο, παρακολουθείτε ποιος πάροχος είναι ο φθηνότερος κάθε μήνα και αν δεν είστε ευχαριστημένος κάποιον μήνα ή μετά από κάποιους μήνες με τις τιμές που δίνουν οι πάροχοι, μπορείτε πάντα να αλλάξετε. Είναι λογικό ο καταναλωτής να μην μπαίνει στη διαδικασία, διότι είναι ταλαιπωρία, να αλλάξει πάροχο για μία διαφορά της τάξεως του 1-2 ευρώ το μήνα. Είναι, επίσης, λογικό ότι αν βλέπει πως κάποιος είναι συστηματικά ακριβός, τον αφήνει και πάει σε κάποιον που είναι συστηματικά πιο φθηνός. Γιατί εγώ που έχω σταθερό μπλε τιμολόγιο σε συγκεκριμένο πάροχο, δεν μπορώ να κάνω σύγκριση τιμών με τους υπόλοιπους παρόχους; Σε αντίθεση με το ένα ειδικό (πράσινο) τιμολόγιο ανά πάροχο, στις υπόλοιπες κατηγορίες τιμολογίων, οι πάροχοι μπορούν να παρέχουν περισσότερα του ενός τιμολόγια σε κάθε κατηγορία, συνδεδεμένα, πολλές φορές, είτε με υπηρεσίες είτε και με άλλα προϊόντα είτε με συνδυασμό αυτών. Επιπλέον, το ύψος του παγίου μπορεί να διαφέρει, σημαντικά, ανά πάροχο, γεγονός που μειώνει το βαθμό συγκρισιμότητας των προσφερόμενων τιμών ενέργειας. Για τους λόγους αυτούς, η καθιέρωση του πράσινου τιμολογίου, καθιστά πιο άμεση, εύκολη και διαφανή τη σύγκριση των τιμολογίων των διαφορετικών παρόχων. 10. Θα είναι διαθέσιμο κάποιο εργαλείο επαλήθευσης και σύγκρισης τιμών; Στους λογαριασμούς ρεύματος (ηλεκτρονικούς και έντυπους) και στα άλλα μηνύματα και e-mails που θα αποστέλλουν οι πάροχοι στους καταναλωτές, θα υπάρχει πλέον και ο κωδικός QR (θα σκανάρεται και θα διαβάζεται μέσω έξυπνου κινητού) και link, τα οποία θα παραπέμπουν στον ιστότοπο δημοσίευσης του εργαλείου σύγκρισης τιμών της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Εκεί, οι καταναλωτές θα μπορούν να ενημερώνονται, κάθε μήνα για την τιμή του ειδικού, κοινού τιμολογίου του παρόχου τους και να τη συγκρίνουν με το σύνολο των προσφερόμενων τιμολογίων.
  19. Τα νέα τιμολόγια ρεύματος, που θα ισχύουν από 1.1.2024 προάγουν τη διαφανή και απλοποιημένη πληροφόρηση, προς όφελος των καταναλωτών, για τις τιμές των παρόχων. Για πρώτη φορά, κάθε καταναλωτής θα ξέρει με ακρίβεια τί πληρώνει στον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας και σε ποιο είδος τιμολογίου βρίσκεται, καθώς εισάγεται χρωματική σήμανση, για κάθε τύπο τιμολογίου (μπλε τα σταθερά, πράσινο το ειδικό τιμολόγιο, κίτρινο τα κυμαινόμενα και πορτοκαλί τα δυναμικά). Με το νόμο 5066/2023, θεσπίστηκε το ειδικό τιμολόγιο (με πράσινη σήμανση), το οποίο έχει κοινά χαρακτηριστικά για όλους τους παρόχους. Βασικά του πλεονεκτήματα είναι πως η τελική τιμή θα είναι γνωστή την 1η ημέρα κάθε μήνα κατανάλωσης, καθώς και ότι θα διευκολύνει τους καταναλωτές να συγκρίνουν τις τιμές μεταξύ των παρόχων, δίνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα στον καταναλωτή να κάνει την πιο συμφέρουσα επιλογή. Παράλληλα με το ειδικό, πράσινο, τιμολόγιο, το 2024 θα συνεχιστούν οι στοχευμένες επιδοτήσεις στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας των Κοινωνικά Ευάλωτων καταναλωτών, δηλαδή των δικαιούχων του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου (ΚΟΤ), με σκοπό οι συμπολίτες μας, που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, να απολαμβάνουν προσιτές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, σε επίπεδα προ ενεργειακής κρίσης. Επίσης, το πρώτο τρίμηνο του 2024 θα υπάρξει, για πρώτη φορά, έκτακτη ενίσχυση ύψους 45-480 ευρώ στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας για τους ενεργειακά ευάλωτους συμπολίτες μας (περίπου 1,2 εκατ. νοικοκυριά) που θερμαίνονται με ηλεκτρισμό, με αποτέλεσμα και για αυτή την ευρεία κατηγορία καταναλωτών οι τελικές χρεώσεις να «κατεβαίνουν» στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν την ενεργειακή κρίση, στο πρώτο τρίμηνο του 2024. Απαντήσεις σε μερικά βασικά ερωτήματα που προκύπτουν για τα νέα τιμολόγια ρεύματος στη χαμηλή τάση που αφορούν σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις: Γιατί έχουμε τόσα πολλά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος; Γιατί οι πάροχοι έχουν το δικαίωμα να έχουν όσα τιμολόγια θέλουν. Επίσης, γιατί η φύση του συστήματος αγορών ηλεκτρικής ενέργειας που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σύνθετη. Υπάρχει μία αγορά χονδρικής που η τιμή είναι κυμαινόμενη (αλλάζει διαρκώς, ανά ημέρα και ώρα). Υπάρχουν οι πάροχοι λιανικής, που αγοράζουν στη χονδρική και πωλούν στη λιανική, με πολλές διαφορετικές, εμπορικές πολιτικές. Επιπλέον, γιατί οι ανάγκες και οι επιθυμίες των καταναλωτών είναι πολύ διαφορετικές, ανάλογα με το προφίλ κάθε καταναλωτή (νοικοκυριό, επιχείρηση, ενεργοβόροι καταναλωτές κ.λπ.). Τί είδους τιμολόγια υπάρχουν; Καταρχάς, υπάρχουν τριών ειδών τιμολόγια (σταθερά, κυμαινόμενα και δυναμικά) και ο καταναλωτής (είτε πρόκειται για νοικοκυριό είτε για επιχείρηση) επιλέγει αυτό που κρίνει ότι είναι το πιο συμφέρον για εκείνον. Πιο συγκεκριμένα: Σταθερά είναι τα τιμολόγια ορισμένου χρόνου, με σταθερή τιμή χρέωσης για όλη την περίοδο της σύμβασης. Κυμαινόμενα, είναι τα τιμολόγια, τα οποία είναι συνδεδεμένα με την τιμή της χονδρεμπορικής στο Χρηματιστήριο ενέργειας. Αυτά, διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: i. με καθορισμό τιμής εκ των προτέρων της περιόδου κατανάλωσης και ii. με καθορισμό τιμής εκ των υστέρων. Δυναμικά, τα οποία αφορούν στη δυνατότητα δυναμικής τιμολόγησης, με διαφορετικές τιμές -ακόμα και μέσα στη διάρκεια της ημέρας- με βάση τις τιμές της αγοράς. Προϋπόθεση για την επιλογή αυτών των τιμολογίων συνιστά η λειτουργία έξυπνου τηλεμετρούμενου μετρητή στην παροχή των καταναλωτών. Για τη διευκόλυνση του καταναλωτή, τα τιμολόγια συνδέθηκαν με ένα χρώμα. Με το μπλε τα σταθερά, με το κίτρινο τα κυμαινόμενα και με το πορτοκαλί τα δυναμικά. Σε αυτά τα τιμολόγια προσθέτουμε ειδικό τιμολόγιο, πράσινου χρώματος, που το ειδικό χαρακτηριστικό του είναι πως η δομή του θα είναι απλή και κοινή, επιτρέποντας τη συγκρισιμότητα, για όλους τους παρόχους. Σε αυτό θα μεταπέσουν όλοι οι καταναλωτές, την 1η Ιανουαρίου του 2024, οι οποίοι δεν θα έχουν επιλέξει -μέσα στο 2023- κάποιο συγκεκριμένο είδος τιμολογίου για τη μετάβασή τους την 1.1.2024. Ωστόσο, με μία απλή δήλωση στον πάροχό τους έως 31/01/2024, μπορούν να παραμείνουν στο προηγούμενο τιμολόγιο. Επίσης, για όποιες αλλαγές τιμολογίων γίνουν στη συνέχεια ακολουθείται η συνήθης διαδικασία. Σημειώνεται πως το ειδικό, πράσινο τιμολόγιο, που θα διατίθεται από κάθε πάροχο, θα είναι ομοιόμορφο για όλους τους παρόχους. Για ποιο λόγο εισάγεται αυτό το ειδικό, πράσινο τιμολόγιο; Το βασικό πλεονέκτημα του πράσινου τιμολογίου είναι πως διευκολύνει, για πρώτη φορά, τη σύγκριση των τιμών μεταξύ παρόχων και τη διαφανή και απλοποιημένη πληροφόρηση των καταναλωτών για τις τιμές των παρόχων. Την 1η ημέρα κάθε μήνα, η τιμή χρέωσης θα ανακοινώνεται στην ιστοσελίδα του εκάστοτε παρόχου και θα κοινοποιείται στην ΡΑΑΕΥ. Ο καταναλωτής θα γνωρίζει, στις αρχές του μήνα, τί πληρώνει στον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος, για τον επόμενο μήνα και το κυριότερο, τί τιμές προσφέρουν, όλοι οι υπόλοιποι πάροχοι. Στο πράσινο τιμολόγιο η τιμή μέσα στο μήνα θα αλλάζει; Όχι, ο καταναλωτής θα βλέπει μία τιμή κάθε 1η του μήνα, η οποία θα είναι «κλειδωμένη» για όλη τη διάρκεια του μήνα. Μπορεί ο καταναλωτής να επιλέξει κάποιο άλλο τιμολόγιο από αυτό που έχει; Ναι, ο καταναλωτής έχει τη δυνατότητα οποτεδήποτε το επιθυμεί να επιλέξει οποιοδήποτε προσφερόμενο τιμολόγιο, υπογράφοντας νέα σύμβαση με τον πάροχο της επιλογής του. Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα σταθερά τιμολόγια, που από τη φύση τους έχουν μακροχρόνιες συμβάσεις. Η αλλαγή παρόχου ή τιμολογίου προμήθειας, δηλαδή, γίνεται οποτεδήποτε και δεν συνεπάγεται δικαίωμα αποζημίωσης του παρόχου λόγω της πρόωρης αποχώρησης του πελάτη, εκτός των περιπτώσεων διακοπής σύμβασης τιμολογίου σταθερής τιμής. Γιατί έχουμε διαφορετικά χρώματα στα τιμολόγια; Για να διευκολυνθεί ο καταναλωτής, να κατανοήσει τη φύση των πολλών, διαφορετικών τιμολογίων, ώστε να μπορεί να συγκρίνει, καλύτερα, τα τιμολόγια μεταξύ των παρόχων. Δεν είναι το σύστημα αυτό πολύ «μπερδεμένο»; Ναι, το Ευρωπαϊκό σύστημα ενέργειας είναι πολυσύνθετο και για τον καταναλωτή είναι λογικό ότι δεν υπάρχει χρόνος και διάθεση να ασχολείται, διαρκώς, με τον ποιον πάροχο θα επιλέξει. Γι’ αυτό και εισάγεται το «πράσινο» τιμολόγιο, στο οποίο χωρίς να ασχολείται, ιδιαιτέρως, ξέρει τα δύο πιο θεμελιώδη που τον ενδιαφέρουν: Πρώτον, ποια είναι η τιμή τον επόμενο μήνα και δεύτερον ποιος είναι ο πιο φθηνός τον επόμενο μήνα. Θα πρέπει να αλλάζω κάθε μήνα πάροχο για να βρω τον φθηνότερο; Έχετε το δικαίωμα να το κάνετε. Στο πράσινο τιμολόγιο, παρακολουθείτε ποιος πάροχος είναι ο φθηνότερος κάθε μήνα και αν δεν είστε ευχαριστημένος κάποιον μήνα ή μετά από κάποιους μήνες με τις τιμές που δίνουν οι πάροχοι, μπορείτε πάντα να αλλάξετε. Είναι λογικό ο καταναλωτής να μην μπαίνει στη διαδικασία, διότι είναι ταλαιπωρία, να αλλάξει πάροχο για μία διαφορά της τάξεως του 1-2 ευρώ το μήνα. Είναι, επίσης, λογικό ότι αν βλέπει πως κάποιος είναι συστηματικά ακριβός, τον αφήνει και πάει σε κάποιον που είναι συστηματικά πιο φθηνός. Γιατί εγώ που έχω σταθερό μπλε τιμολόγιο σε συγκεκριμένο πάροχο, δεν μπορώ να κάνω σύγκριση τιμών με τους υπόλοιπους παρόχους; Σε αντίθεση με το ένα ειδικό (πράσινο) τιμολόγιο ανά πάροχο, στις υπόλοιπες κατηγορίες τιμολογίων, οι πάροχοι μπορούν να παρέχουν περισσότερα του ενός τιμολόγια σε κάθε κατηγορία, συνδεδεμένα, πολλές φορές, είτε με υπηρεσίες είτε και με άλλα προϊόντα είτε με συνδυασμό αυτών. Επιπλέον, το ύψος του παγίου μπορεί να διαφέρει, σημαντικά, ανά πάροχο, γεγονός που μειώνει το βαθμό συγκρισιμότητας των προσφερόμενων τιμών ενέργειας. Για τους λόγους αυτούς, η καθιέρωση του πράσινου τιμολογίου, καθιστά πιο άμεση, εύκολη και διαφανή τη σύγκριση των τιμολογίων των διαφορετικών παρόχων. 10. Θα είναι διαθέσιμο κάποιο εργαλείο επαλήθευσης και σύγκρισης τιμών; Στους λογαριασμούς ρεύματος (ηλεκτρονικούς και έντυπους) και στα άλλα μηνύματα και e-mails που θα αποστέλλουν οι πάροχοι στους καταναλωτές, θα υπάρχει πλέον και ο κωδικός QR (θα σκανάρεται και θα διαβάζεται μέσω έξυπνου κινητού) και link, τα οποία θα παραπέμπουν στον ιστότοπο δημοσίευσης του εργαλείου σύγκρισης τιμών της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Εκεί, οι καταναλωτές θα μπορούν να ενημερώνονται, κάθε μήνα για την τιμή του ειδικού, κοινού τιμολογίου του παρόχου τους και να τη συγκρίνουν με το σύνολο των προσφερόμενων τιμολογίων. View full είδηση
  20. Kαλησπέρα, Χρειάζομαι μια βοήθεια στο παρακάτω θέμα. Με την εγκύκλιο Εγκ-124493/4174/22 (25-11-22) της ΔΑΟΚΑ, που βγήκε μετά τον Ν.4759/2020 . Στο τμήμα Δ) Συνένωση γηπέδων αναφέρει για την συνένωση των γηπέδων/οικοπέδων βάση της παρ. 6 του άρθρου 33 του ν.4759/2020. Λέει ουσιαστικά είναι ότι η συνένωση των οικοπέδων/γηπέδων γίνεται όταν ένα από τα δύο οικόπεδα είναι άρτια και οικοδομήσιμα είτε - κατά κανόνα - είτε κατά παρέκκλιση. Και ότι το νέο οικόπεδο είναι άνω τον 4000τ.μ. Εγώ έχω την εξής περίπτωση/πρόβλημα. Αγορά δύο γεωτεματίων από τον ίδιο Αγοραστή (ΑΓ) διαφορετικούς πωλητές το 2019. 1) Το Γεωτεμάχιο Β Εμβ = 1966,99τ.μ. ΜΗ άρτιο και ΜΗ οικοδομήσιμο (ΠΩΛΗΤΗΣ Β) Η αγορά του Γεωτεμαχίου Β έγινε με το Συμβόλαιο 1/2019 Το Γεωτεμάχιο Β έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστη όδο πάνω απο 25μ αναγνωρισμένο από τις Τεχνικές Υπηρεσίες και με σχετική Βεβαίωση. 2) Γεωτεμάχιο Α Εμβ = 2528,87τ.μ. ΜΗ άρτιο και ΜΗ οικοδομήσιμό (ΠΩΛΗΤΗΣ Α) Η αγορά του Γεωτεμαχίου Α έγινε με το Συμβόλαιο 2/2019 Στο συμβόλαιο 2/2019 γίνεται αναφορά απο την συμβολαιογράφο στο Φύλλο ***. Ότι ''Έτσι κατόπιν των ανωτέρω τα ως άνω ακίνητα συνενώνονται δια της συγχύσεως στο πρόσωπο του ιδίου αγοραστού σε ένα ενιαίο ακίνητο έκτασης μέτρων τετραγωνικών 4495,86.....'' και παρακάτω ότι δημιουργείτε ένα οικόπεδο ΑΡΤΙΟ και ΟΙΚΟΔΟΜΉΣΙΜΟ οικοπεδο. (θεωρείται κατά κανόνα άρτιο καθώς είναι πάνω απο 4 στρ. και με πρόσωπο πάνω απο 25μ) Να τονίσω ότι - πριν γίνουν τα δυο παραπάνω συμβόλαια η πολεοδομία είχε έκδοσή την Θεώρηση Όρων Δόμησης μαζί με το Θεωρημένο Τοπογραφικό Διάγραμμα . Η πολεοδομία θεώρησε ότι το Γεωτεμάχιο Α Εμβ = 2528,87τ.μ. και το Γεωτεμάχιο Β Εμβ = 1966,99τ.μ. αθροιστικά κάνουν το γεωτεμάχιο Α+Β το οποίο είναι συνολικά 4495,86 τ.μ. και θεωρείτε άρτιο και οικοδομήσιμο. (δεν διευκρίνισαν τον κανόνα όμως καθώς έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό πάνω απο 25μ. ) Το 2022. 3) Στην συνέχεια (2022) ο Αγοραστής (ΑΓ) αγοράζει ένα τρίτο ακίνητο από άλλον (ΠΩΛΗΤΗΣ Γ) Γεωτεμάχιο Γ με Εμβ = 1513,70τ.μ. ΜΗ άρτιο και ΜΗ οικοδομήσιμό (ΠΩΛΗΤΗΣ Γ) Η αγορά του Γεωτεμαχίου Γ έγινε με το Συμβόλαιο 3/2022. Στο συμβόλαιο αυτό δεν έγινε αναφορά στην άλλη ιδιοκτησία Α + Β που είχε ο αγοραστής (ΑΓ) από το 2019. Συμβόλαια (1/2019 και 2/2019). ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΟΡΩΝ ΔΟΜΗΣΗ - ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ 2022 Εγώ στην συνέχεια καταθέτω για Βεβαίωση Όρων Δόμης για έκδοση οικοδομικής Άδειας η οποία βεβαίωση εκδίδεται. Στην αίτηση ανεβάζω το τοπογραφικό στο οποίο κάνω αναφορά στην Θεώρηση Όρων Δόμησης και στην ‘’συνένωση’’ του Γεωτεμαχίου Γ με το οικόπεδο ώστε να βελτιωθεί η οικοδημησιμότητα του οικοπέδου. Αφού εκδόθηκε η Βεβαίωση Όρων Δόμησης εγώ προχώρησα στην έκδοση της Οικδομικής Άδειας τον Δεκέμβρη του 2022. Σήμερα η οικοδομή βρίσκετε στα επιχρίσματα. Το πρόβλημα. Ο ιδιοκτήτης σήμερα έχει τρείς τίτλους (1/2019, 2/2019 και 3/2022). Έχει εκδοθεί επίσης η Οικοδομική Άδεια το 20022. Ο ιδιοκτήτης θέλει να μεταβιβάσει το ακίνητο (την οικοδομή μαζί με το ''οικόπεδο'') σε μία εταιρία. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να γίνει συνένωση των γεωτεμαχίων συμβολαιογραφικά και να μεταβιβαστεί ώς ένα ακίνητο με την οικοδομή. Η συμβολαιογράφος και η δικηγόρος που συντάσσουν το συμβόλαιο μου λένε ότι δεν μπορούν να λάβουν την συνένωση που κάνει αναφορά στο Φύλλο *** του συμβόλαιού 2/2019 καθώς δεν προκύπτει ανεξάρτητη μεταγραφή ή τίτλος. Νομικά και συμβολαιογραφικά ισχυρίζονται ότι έχουμε τρείς ανεξάρτητους τίτλους από τρία γεωτεμάχια ΜΗ Άρτια και ΜΗ οικοδομήσιμα τα οποία σήμερα βάση του Ν.4759/2020 και της εγκύκλίου ΔΕΝ μπορούν να γίνει συνένωση γιατί κανένα από τα τρία δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Εποιπρόσθετα τους ανεφερα το Αρθ-236 του Ν-5037/23 ΦΕΚ-78/Α/28-3-23 αποδίδεται η αυθεντική ερμηνεία της ανωτέρω παρ.6 που έχει την εξής έννοια: 1. Δεν απαγορεύεται η λειτουργική συνένωση ακινήτων, υπό τους γενικούς ή ειδικούς όρους που τίθενται για κάθε περιοχή, 2. Η λειτουργική συνένωση γηπέδων είναι επιτρεπτή και για την οικοδομική αξιοποίηση ομόρων γηπέδων και στην περίπτωση που τουλάχιστον ένα εξ αυτών ήταν, ακόμη και κατά παρέκκλιση, άρτιο και οικοδομήσιμο κατά τις διατάξεις που ίσχυαν μέχρι τον χρόνο ενάρξεως ισχύος του Ν-4759/20, αρκεί το προκύπτον από τη λειτουργική συνένωση γήπεδο να έχει εμβαδόν τουλάχιστον τέσσερις χιλιάδες (4.000) τμ, χωρίς να απαιτούνται για την οικοδομησιμότητά του περαιτέρω προϋποθέσεις. Σ.Σ. Συμπληρωματικά με την έκθεση του νομοσχεδίου για το αρθ-236 αιτιολογείται ως εξής: "Με την προτεινόμενη ρύθμιση δίνεται η αυθεντική ερμηνεία της παρ.6 του Αρθ-33 Ν-4759/20 περί πρόσθετων προϋποθέσεων επιτρεπτής συνενώσεως ομόρων γηπέδων ως αυτή έχει από τον χρόνο έναρξης ισχύος της. Ειδικότερα διευκρινίζεται ότι δεν απαγορεύεται, κατ' αρχήν, η λειτουργική συνένωση ακινήτων. Είναι, δε, και συμβολαιογραφικώς εφικτή υπό τους γενικούς ή ειδικούς όρους που διαχρονικώς τίθενται για κάθε περιοχή.").
  21. Ακόμα περισσότεροι κάτοικοι της πρωτεύουσας θα εξυπηρετούνται από το Μετρό μόλις παραδοθούν οι νέοι σταθμοί που παίρνουν μπρος. Τεράστια είναι η διευκόλυνση που προσφέρει εδώ και δεκαετίες το Μετρό της Αθήνας στους κατοίκους και επισκέπτες της πρωτεύουσας, καθώς τους επιτρέπει να μετακινηθούν γρήγορα στον προορισμό τους, αποφεύγοντας το κυκλοφοριακό χάος. Αυτή τη στιγμή, και μετά την επέκταση της Γραμμής 3 προς το Δημοτικό Θέατρο στον Πειραία, το δίκτυο υπόγειων, επίγειων και υπέργειων αστικών σιηδροδρόμων της Αθήνας αποτελειται από 66 σταθμούς, εκ των οποίων οι 5 («Σύνταγμα», «Ομόνοια», «Αττική», «Μοναστηράκι», «Πειραιάς») είναι σταθμοί ανταπόκρισης με άλλη γραμμή του μετρό. Σε λίγα χρόνια, ωστόσο, το Μετρό θα απλώσει περαιτέρω τις ράγες του, προκειμένου να εξυπηρετεί και τους κατοίκους περιοχών που αυτή τη στιγμή είναι απομονωμένες από τα μέσα σταθερής τροχιάς. Την επέκταση του Μετρό θα σηματοδοτήσουν η νέα Γραμμή 4, αλλά και η επέκταση της Γραμμής 2 προς τη Δυτική Αττική, δύο έργα που θα προσθέσουν συνολικά 18 νέους σταθμούς. Γραμμή 4 Η εν λόγω γραμμή βρίσκεται υπό κατασκευή, με τον πρώτο Μετροπόντικα που έχει ξεκινήσει από το Φρέαρ Κατεχάκη να έχει διανοίξει κάποια μέτρα, και τις προσεχείς εβδομάδες αναμένεται να πιάσει δουλειά και το δεύτερο μηχάνημα TBM από το Φρέαρ Βεΐκου. Το πρώτο τμήμα της Γραμμής 4 του Μετρό, με μήκος 13 χλμ., θα έχει συνολικά 15 σταθμούς. Θα ξεκινάει από το Άλσος Βεΐκου και θα τερματίζει στο Γουδή, με ενδιάμεσους σταθμούς Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Πανεπιστήμιο, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεστημιούπολη, Ιλίσια και Ζωγράφου. Η ολοκλήρωση του εν λόγω έργου τοποθετούνταν το 2029, με τον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών, Νίκο Ταχιάο, να αναφέρει ότι υπάρχει μία καθυστέρηση ενός έτους, επομένως αναμένεται να παραδοθεί στο επιβατικό κοινό το 2030. Επέκταση Γραμμής 2 προς Δυτική Αττική Αναφορικά με την επέκταση της Γραμμής 2 προς Δυτική Αττική, αυτή βρίσκεται σε πιο πρώιμο στάδιο, μιας και εκκρεμεί η δεύτερη φάση του διαγωνισμού που αφορά στην κατάθεση των τεχνικών και εν συνεχεία οικονομικών προσφορών, ώστε να αναδειχθεί ο ανάδοχος και να εμφανιστούν τα πρώτα εργοτάξια. Eνδιαφέρον έχουν εκδηλώσει οι εταιρείες/σχήματα ΤΕΡΝΑ , ABAΞ, IΝΤΡΑΚΑΤ, ΑΚΤΩΡ-ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ. Η επέκταση της «Κόκκινης Γραμμής» προς τη Δυτική Αττική περιλαμβάνει γραμμή μήκους 4 χλμ. και τους 3 νέους σταθμούς Παλατιανή, Ίλιον και Άγιο Νικόλαο. Η προθεσμία ολοκλήρωσης τοποθετείται στους 57 μήνες, δηλαδή 4 χρόνια και 9 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης. Μόλις εγκαινιαστεί το νέο τμήμα της Γραμμής 2, το δρομολόγιο Ίλιον-Σύνταγμα θα εκτελείται σε 20 λεπτά, και το Ίλιον-Ομόνοια σε 15 λεπτά.
  22. Θέμα ημερών αποτελεί η κατάθεση της μεταβατικής ρύθμισης για την εκτός σχεδίου δόμηση σε οικόπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, χωρίς «πρόσωπο» σε πολεοδομικά αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, που θα ισχύει έως ότου ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός. Οπως επισημαίνουν πηγές στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, στο προσεχές Υπουργικό Συμβούλιο πρόκειται να παρουσιαστεί, έπειτα να τεθεί σε διαβούλευση και αμέσως μετά να έρθει στη Βουλή. Σκοπός του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι να δοθεί ανάσα σε χιλιάδες ιδιοκτήτες που μέχρι σήμερα είναι με «δεμένα» χέρια και γι’ αυτό το τελικό σχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση θα είναι εναρμονισμένο με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον νέες προσφυγές και ακυρωτικές αποφάσεις. Το υπουργείο, παράλληλα, επιδιώκει αυτή η μεταβατική ρύθμιση να είναι και η τελευταία μέχρι την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού, δηλαδή των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη χρηματοδοτούμενα με περισσότερα από 400 εκατ. ευρώ μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί στα τέλη του 2025. Η νέα ρύθμιση Οι τρεις βασικές προϋποθέσεις για να πάρουν άδεια δόμησης τα εκτός σχεδίου γήπεδα είναι: Η ύπαρξη της οδού για την εξυπηρέτηση των ακινήτων να φαίνεται σε αεροφωτογραφίες προ της 27ης Ιουλίου 1977. Οι δρόμοι στους οποίους έχουν «πρόσωπο» τα γήπεδα να είναι πλάτους τουλάχιστον 3,5 μέτρων. Οι ιδιοκτήτες να πληρώσουν ειδικό τέλος για την έκδοση οικοδομικής άδειας ως πρόβλεψη περιβαλλοντικού ισοδυνάμου. Το ειδικό τέλος, το ύψος του οποίου θα καθοριστεί με υπουργική απόφαση, θα κατατίθεται πριν από την έκδοση οικοδομικής άδειας σε ειδικό λογαριασμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και θα διατίθεται αποκλειστικά για έργα υποδομής και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, εντός των διοικητικών ορίων του δήμου όπου βρίσκεται το οικόπεδο. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι ίδιες πηγές στον «Ε.Τ.» της Κυριακής, μέσω της νέας ρύθμισης δίνεται η δυνατότητα να δομούνται νόμιμα γήπεδα (οικόπεδα) τουλάχιστον τεσσάρων στρεμμάτων, κείμενα εκτός ρυμοτομικών σχεδίων πόλεων ή εκτός ορίων νομίμως υφιστάμενων οικισμών, εφόσον ανήκουν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες οικοπέδων, ανάλογα με τον χρόνο δημιουργίας και το «πρόσωπο» που διαθέτουν στον δρόμο: 1 Οικόπεδα που δημιουργήθηκαν από 31 Μαΐου 1985 μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 2003. Αυτά, προκειμένου να οικοδομηθούν, θα πρέπει να έχουν «πρόσωπο» ή να εφάπτεται το ένα εκ των ορίων τους σε μήκος τουλάχιστον 3,5 μέτρων σε οδό που: 1ον) Εμφανίζεται σε αεροφωτογραφίες πριν από τις 27 Ιουλίου 1977 και έχει πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων. 2ον) Συνδέεται με διεθνή, επαρχιακή, δημοτική ή κοινοτική οδό ή εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών. 3ον) Αυτή να έχει διανοιχτεί με απόφαση κρατικού οργάνου είτε να είναι καταχωρισμένη στα κτηματολογικά βιβλία είτε να έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες οδοστρωσίας της από αρμόδια για τη συντήρηση και τη βελτίωση των οδών Αρχή είτε οργανισμό είτε να διέρχεται από αυτήν δίκτυο κοινής ωφελείας. 2 Οικόπεδα που δημιουργήθηκαν πριν από το 1985. Προκειμένου τα οικόπεδα αυτά να είναι οικοδομήσιμα, θα πρέπει να έχουν «πρόσωπο» ή να εφάπτεται το ένα από τα όριά τους σε μήκος τουλάχιστον 3,5 μέτρων σε οδό που: 1ον) Εμφανίζεται σε αεροφωτογραφίες πριν από τις 27 Ιουλίου 1977, έχει πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων και έχει διανοιχτεί με απόφαση κρατικού οργάνου, είτε είναι καταχωρισμένη με την ένδειξη «Ε.Κ.» (ειδική έκταση) είτε έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες οδοστρωσίας από αρμόδια για τη συντήρηση και τη βελτίωση των οδών Αρχή είτε να διέρχεται από αυτήν δίκτυο κοινής ωφελείας. 2ον) Οικόπεδα που μπορούν να οικοδομηθούν είναι και αυτά τα οποία διαθέτουν νόμιμη δουλεία διόδου, προ του ’85, με πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων, η οποία να συνδέεται με διεθνή, επαρχιακή, δημοτική ή κοινοτική οδό ή εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών. ΜΕ ΠΡΟΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΑΔΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ Ποια οικόπεδα «απελευθερώνονται» Σύμφωνα με τη ρύθμιση που προωθεί το ΥΠΕΝ, δεν απαιτείται η τήρηση των προϋποθέσεων για τη δόμηση: Γηπέδων που δημιουργήθηκαν προ της 31ης.05.1985 για τα οποία υφίστανται σε ισχύ προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών ή οικοδομικές άδειες ή αναθεωρήσεις αυτών που έχουν εκδοθεί προ της θέσης σε ισχύ του παρόντος. Αυτές οι οικοδομικές άδειες και προεγκρίσεις δύνανται να αναθεωρούνται και μετά τη θέση σε ισχύ του παρόντος χωρίς απαίτηση τήρησης των ως άνω προϋποθέσεων. Γηπέδων που δημιουργήθηκαν προ της 31ης.05.1985 που αποτέλεσαν αντικείμενο δικαιοπραξιών με επαχθή αιτία, οι οποίες συνήφθησαν την τελευταία πενταετία και στη σχετική συμβολαιογραφική πράξη αναφέρεται ότι το γήπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Σε περιπτώσεις που έχει υποβληθεί εμπροθέσμως αίτημα, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 40 του Ν. 4759/2020. Η συνδρομή των προβλεπόμενων προϋποθέσεων θα αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο μέσο και το σύνολο των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων θα εισάγεται υποχρεωτικά κατά την αίτηση για προέγκριση ή βεβαίωση όρων δόμησης στο πληροφοριακό σύστημα «e-Αδειες» από τον διαχειριστή της αίτησης και θα γίνεται υποχρεωτικά αναφορά αυτών στη δήλωση του μηχανικού επί του οικείου τοπογραφικού διαγράμματος. ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ Το μπλόκο του ΣτΕ Η μεταβατική ρύθμιση έρχεται για να ξεκαθαρίσει το τοπίο έπειτα από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ, όπως η ακυρωτική απόφαση 176/2023, τον περασμένο Φεβρουάριο, για οικοδομική άδεια στην Πάτμο για δόμηση σε οικόπεδο που δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, αφού δεν είχε «πρόσωπο» σε κοινόχρηστο δρόμο. Μάλιστα, τότε οι ανώτατοι δικαστές στην απόφασή τους ανέφεραν ότι οι περιορισμοί της νομοθεσίας (ελάχιστη αρτιότητα, «πρόσωπο» σε κοινόχρηστο δρόμο κ.ά.) ισχύουν ήδη από το 1985 (βάσει του Προεδρικού Διατάγματος της 24-31.5.1985). Κάποιους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Ιούνιο, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο με νέα του απόφαση (992/2023) ακύρωσε οικοδομική άδεια με κατά παρέκκλιση αρτιότητα για αγροτική αποθήκη στην Ανθηδόνα του Δήμου Χαλκιδέων. Επίσης, τον Αύγουστο, με την 1206/2023, εξετάζοντας την έκδοση άδειας δόμησης για οικόπεδο στον Δήμο Νικολάου Σκουφά του Νομού Αρτας, το ΣτΕ ξεκαθάρισε ότι «τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του Ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του Π.Δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφόσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, “πρόσωπο” σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση». Οι αποφάσεις προκάλεσαν προβλήματα τόσο στην έκδοση νέων αδειών όσο και σε υφισταμένες άδειες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που έθετε το δικαστήριο. Λύση αναμένεται να δοθεί σε μεγάλο βαθμό μέσα από την αναγνώριση οδών που αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2025. Για να χτίσει κάποιος σε εκτός σχεδίου περιοχή θα πρέπει το οικόπεδο να έχει «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό. Ο χαρακτηρισμός μιας οδού κοινόχρηστης είναι κατ’ αρχάς απαραίτητη πολεοδομική προϋπόθεση για τη δομησιμότητα των γηπέδων στην εκτός σχεδίου περιοχή, ενώ αποτελούν διαχρονικό πρόβλημα η διαφορετική αντιμετώπιση και η ερμηνεία του. Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωριστεί ως κοινόχρηστοι πολλοί δρόμοι που έχουν κατασκευαστεί από τους δήμους, είναι ασφαλτοστρωμένοι και έχουν και δίκτυα κοινής ωφελείας. Οι δρόμοι αυτοί, σύμφωνα με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (848/2018), θεωρούνται ιδιωτικοί και απαγορεύεται η οικοδόμηση των οικοπέδων που έχουν «πρόσωπο» σε αυτούς και έχουν εμβαδόν μικρότερο των τεσσάρων στρεμμάτων. Ετσι, η δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές έχει σταματήσει, βάζοντας στον «πάγο» τόσο εκδοθείσες οικοδομικές άδειες όσο και αγοραπωλησίες που ήταν σε εξέλιξη. Ταυτόχρονα, οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες βρίσκονται σε στάση αναμονής για σχετικές οδηγίες και κατευθύνσεις από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ Τα 10 SOS για τους ιδιοκτήτες ακινήτων Γράφει η ΓΡΑΜΜΑΤΗ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ(ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ) Σε αναμονή βρίσκονται χιλιάδες ιδιοκτήτες που έχουν αγοράσει ακίνητα εκτός σχεδίου και δεν μπορούν να τα εκμεταλλευτούν λόγω της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία απαγορεύεται η δόμηση σε αγροτεμάχια που στερούνται «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο. Ομως, πάνω από το 95% των οδών δεν είναι αναγνωρισμένες, ακόμα και αυτές που κατασκευάστηκαν και συντηρούνται από τους δήμους. Για να επιλύσει το θέμα αυτό το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάστηκε μεταβατική λύση, η οποία αναμένεται το επόμενο διάστημα να κατατεθεί στη Βουλή. Το θέμα όμως είναι μεγάλο και οι προϋποθέσεις που συνεχώς μπαίνουν σε εφαρμογή με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια και τον χαρακτηρισμό του κοινόχρηστου οδικού δικτύου οδηγούν στην πραγματικότητα σε μπλόκο της εκτός σχεδίου δόμησης. Το αποτέλεσμα είναι να περιορίζεται το δικαίωμα της δόμησης, ακόμα και να καταργείται, χωρίς την υποχρέωση της Πολιτείας για αποζημίωση. Μεγάλη ανασφάλεια επικρατεί σε υποψήφιους αγοραστές ακινήτων και επενδυτές, γιατί φοβούνται μήπως τα χρήματα που θα δώσουν για την αγορά ενός οικοπέδου-ακινήτου μπορεί να πάνε χαμένα, διότι δεν υπάρχει ένας ψηφιακός χάρτης που να συμπεριλαμβάνει τις θεσμοθετημένες πολεοδομικές διατάξεις και γραμμές όπως: αιγιαλοί και παραλίες, αρχαιολογικοί χώροι, αναγνωρισμένοι κοινόχρηστοι χώροι, δασικές εκτάσεις, τροποποιήσεις σχεδίου πόλης, Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο κ.ά. Ετσι, ένας πολίτης μπορεί να αγόρασε, για παράδειγμα, ένα ακίνητο πριν από δύο χρόνια ως άρτιο και οικοδομήσιμο και σήμερα να μην μπορεί να εκδώσει οικοδομική άδεια ή άδεια λειτουργίας γιατί άλλαξαν οι όροι δόμησης ή οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στην περιοχή. Οι πολίτες θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για τις τελευταίες γενικές αλλά και ειδικές ανά περιοχή πολεοδομικές διατάξεις, διότι μπορεί να μην εκδοθεί η οικοδομική άδεια για μια σειρά από λόγους, όπως: 1 Να θεσμοθετήθηκε Χωροταξικό ή Πολεοδομικό Σχέδιο στην Περιοχή (Περιφερειακό Χωροταξικό ή Γενικό Πολεοδομικό, ΣΧΟΟΑΠ ή Τοπικό Χωροταξικό Σχέδιο), με το οποίο μπορεί να καταργήθηκαν οι παρεκκλίσεις ή να αυξήθηκαν τα όρια αρτιότητας ή να μειώθηκε ο Συντελεστής Δόμησης. 2 Να γειτνιάζει με αρχαιολογικούς χώρους ή βρίσκεται σε ζώνη προστασίας όπου απαγορεύεται η δόμηση. 3 Να γειτνιάζει με ρέμα που δεν έχει οριοθετηθεί, γιατί θα απαιτηθεί η οριοθέτησή του. Προσοχή, γιατί η δόμηση οποιασδήποτε κατασκευής πλησίον ρέματος επιτρέπεται σε απόσταση τουλάχιστον 20 μέτρων. 4 Να γειτνιάζει με αιγιαλό και παραλία που δεν έχουν καθοριστεί οι οριογραμμές του και κατά την οικοδόμηση θα πρέπει να «τραβηχτεί» πίσω η οικοδομή τουλάχιστον 30 μέτρα για κατοικία και 50 μέτρα για ξενοδοχείο. 5 Να βρίσκεται σε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) και έχουν καθοριστεί αυξημένα όρια αρτιότητας, μειωμένη δόμηση ή υπάρχουν περιορισμοί στις επιτρεπόμενες χρήσεις. 6 Να βρίσκεται σε γη υψηλής παραγωγικότητας, όπου απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ. 7 Να βρίσκεται πλησίον σε κολόνες της ΔΕΗ ή βάσης ραδιοφωνικών ιστών ή κεραίας κινητής τηλεφωνίας, για λόγους ασφαλούς έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. 8 Να βρίσκεται σε περιοχή NATURA (περιοχές διατήρησης των φυσικών οικοτόπων και της άγριας χλωρίδας και πανίδας), γιατί μετά τον Μάρτιο του 2011 απαιτούνται 10 στρέμματα. 9 Να βρίσκεται σε περιοχή RAMSAR (περιοχές κοντά σε υδροβιοτόπους, με μεγάλη οικολογική σημασία) ή άλλα δίκτυα προστασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας ή Ζώνες Ειδικής Προστασίας. 10 Να βρίσκεται σε περιοχή όπου έγινε κύρωση του δασικού χάρτη και έχει χαρακτηριστεί ως δασική έκταση. View full είδηση
  23. Θέμα ημερών αποτελεί η κατάθεση της μεταβατικής ρύθμισης για την εκτός σχεδίου δόμηση σε οικόπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, χωρίς «πρόσωπο» σε πολεοδομικά αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, που θα ισχύει έως ότου ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός. Οπως επισημαίνουν πηγές στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, στο προσεχές Υπουργικό Συμβούλιο πρόκειται να παρουσιαστεί, έπειτα να τεθεί σε διαβούλευση και αμέσως μετά να έρθει στη Βουλή. Σκοπός του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι να δοθεί ανάσα σε χιλιάδες ιδιοκτήτες που μέχρι σήμερα είναι με «δεμένα» χέρια και γι’ αυτό το τελικό σχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση θα είναι εναρμονισμένο με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον νέες προσφυγές και ακυρωτικές αποφάσεις. Το υπουργείο, παράλληλα, επιδιώκει αυτή η μεταβατική ρύθμιση να είναι και η τελευταία μέχρι την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού, δηλαδή των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη χρηματοδοτούμενα με περισσότερα από 400 εκατ. ευρώ μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί στα τέλη του 2025. Η νέα ρύθμιση Οι τρεις βασικές προϋποθέσεις για να πάρουν άδεια δόμησης τα εκτός σχεδίου γήπεδα είναι: Η ύπαρξη της οδού για την εξυπηρέτηση των ακινήτων να φαίνεται σε αεροφωτογραφίες προ της 27ης Ιουλίου 1977. Οι δρόμοι στους οποίους έχουν «πρόσωπο» τα γήπεδα να είναι πλάτους τουλάχιστον 3,5 μέτρων. Οι ιδιοκτήτες να πληρώσουν ειδικό τέλος για την έκδοση οικοδομικής άδειας ως πρόβλεψη περιβαλλοντικού ισοδυνάμου. Το ειδικό τέλος, το ύψος του οποίου θα καθοριστεί με υπουργική απόφαση, θα κατατίθεται πριν από την έκδοση οικοδομικής άδειας σε ειδικό λογαριασμό του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και θα διατίθεται αποκλειστικά για έργα υποδομής και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, εντός των διοικητικών ορίων του δήμου όπου βρίσκεται το οικόπεδο. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι ίδιες πηγές στον «Ε.Τ.» της Κυριακής, μέσω της νέας ρύθμισης δίνεται η δυνατότητα να δομούνται νόμιμα γήπεδα (οικόπεδα) τουλάχιστον τεσσάρων στρεμμάτων, κείμενα εκτός ρυμοτομικών σχεδίων πόλεων ή εκτός ορίων νομίμως υφιστάμενων οικισμών, εφόσον ανήκουν σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες οικοπέδων, ανάλογα με τον χρόνο δημιουργίας και το «πρόσωπο» που διαθέτουν στον δρόμο: 1 Οικόπεδα που δημιουργήθηκαν από 31 Μαΐου 1985 μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 2003. Αυτά, προκειμένου να οικοδομηθούν, θα πρέπει να έχουν «πρόσωπο» ή να εφάπτεται το ένα εκ των ορίων τους σε μήκος τουλάχιστον 3,5 μέτρων σε οδό που: 1ον) Εμφανίζεται σε αεροφωτογραφίες πριν από τις 27 Ιουλίου 1977 και έχει πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων. 2ον) Συνδέεται με διεθνή, επαρχιακή, δημοτική ή κοινοτική οδό ή εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών. 3ον) Αυτή να έχει διανοιχτεί με απόφαση κρατικού οργάνου είτε να είναι καταχωρισμένη στα κτηματολογικά βιβλία είτε να έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες οδοστρωσίας της από αρμόδια για τη συντήρηση και τη βελτίωση των οδών Αρχή είτε οργανισμό είτε να διέρχεται από αυτήν δίκτυο κοινής ωφελείας. 2 Οικόπεδα που δημιουργήθηκαν πριν από το 1985. Προκειμένου τα οικόπεδα αυτά να είναι οικοδομήσιμα, θα πρέπει να έχουν «πρόσωπο» ή να εφάπτεται το ένα από τα όριά τους σε μήκος τουλάχιστον 3,5 μέτρων σε οδό που: 1ον) Εμφανίζεται σε αεροφωτογραφίες πριν από τις 27 Ιουλίου 1977, έχει πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων και έχει διανοιχτεί με απόφαση κρατικού οργάνου, είτε είναι καταχωρισμένη με την ένδειξη «Ε.Κ.» (ειδική έκταση) είτε έχουν πραγματοποιηθεί εργασίες οδοστρωσίας από αρμόδια για τη συντήρηση και τη βελτίωση των οδών Αρχή είτε να διέρχεται από αυτήν δίκτυο κοινής ωφελείας. 2ον) Οικόπεδα που μπορούν να οικοδομηθούν είναι και αυτά τα οποία διαθέτουν νόμιμη δουλεία διόδου, προ του ’85, με πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρων, η οποία να συνδέεται με διεθνή, επαρχιακή, δημοτική ή κοινοτική οδό ή εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών. ΜΕ ΠΡΟΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΑΔΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ Ποια οικόπεδα «απελευθερώνονται» Σύμφωνα με τη ρύθμιση που προωθεί το ΥΠΕΝ, δεν απαιτείται η τήρηση των προϋποθέσεων για τη δόμηση: Γηπέδων που δημιουργήθηκαν προ της 31ης.05.1985 για τα οποία υφίστανται σε ισχύ προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών ή οικοδομικές άδειες ή αναθεωρήσεις αυτών που έχουν εκδοθεί προ της θέσης σε ισχύ του παρόντος. Αυτές οι οικοδομικές άδειες και προεγκρίσεις δύνανται να αναθεωρούνται και μετά τη θέση σε ισχύ του παρόντος χωρίς απαίτηση τήρησης των ως άνω προϋποθέσεων. Γηπέδων που δημιουργήθηκαν προ της 31ης.05.1985 που αποτέλεσαν αντικείμενο δικαιοπραξιών με επαχθή αιτία, οι οποίες συνήφθησαν την τελευταία πενταετία και στη σχετική συμβολαιογραφική πράξη αναφέρεται ότι το γήπεδο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Σε περιπτώσεις που έχει υποβληθεί εμπροθέσμως αίτημα, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 40 του Ν. 4759/2020. Η συνδρομή των προβλεπόμενων προϋποθέσεων θα αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο μέσο και το σύνολο των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων θα εισάγεται υποχρεωτικά κατά την αίτηση για προέγκριση ή βεβαίωση όρων δόμησης στο πληροφοριακό σύστημα «e-Αδειες» από τον διαχειριστή της αίτησης και θα γίνεται υποχρεωτικά αναφορά αυτών στη δήλωση του μηχανικού επί του οικείου τοπογραφικού διαγράμματος. ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ Το μπλόκο του ΣτΕ Η μεταβατική ρύθμιση έρχεται για να ξεκαθαρίσει το τοπίο έπειτα από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ, όπως η ακυρωτική απόφαση 176/2023, τον περασμένο Φεβρουάριο, για οικοδομική άδεια στην Πάτμο για δόμηση σε οικόπεδο που δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, αφού δεν είχε «πρόσωπο» σε κοινόχρηστο δρόμο. Μάλιστα, τότε οι ανώτατοι δικαστές στην απόφασή τους ανέφεραν ότι οι περιορισμοί της νομοθεσίας (ελάχιστη αρτιότητα, «πρόσωπο» σε κοινόχρηστο δρόμο κ.ά.) ισχύουν ήδη από το 1985 (βάσει του Προεδρικού Διατάγματος της 24-31.5.1985). Κάποιους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Ιούνιο, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο με νέα του απόφαση (992/2023) ακύρωσε οικοδομική άδεια με κατά παρέκκλιση αρτιότητα για αγροτική αποθήκη στην Ανθηδόνα του Δήμου Χαλκιδέων. Επίσης, τον Αύγουστο, με την 1206/2023, εξετάζοντας την έκδοση άδειας δόμησης για οικόπεδο στον Δήμο Νικολάου Σκουφά του Νομού Αρτας, το ΣτΕ ξεκαθάρισε ότι «τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του Ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του Π.Δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφόσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, “πρόσωπο” σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση». Οι αποφάσεις προκάλεσαν προβλήματα τόσο στην έκδοση νέων αδειών όσο και σε υφισταμένες άδειες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που έθετε το δικαστήριο. Λύση αναμένεται να δοθεί σε μεγάλο βαθμό μέσα από την αναγνώριση οδών που αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του 2025. Για να χτίσει κάποιος σε εκτός σχεδίου περιοχή θα πρέπει το οικόπεδο να έχει «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό. Ο χαρακτηρισμός μιας οδού κοινόχρηστης είναι κατ’ αρχάς απαραίτητη πολεοδομική προϋπόθεση για τη δομησιμότητα των γηπέδων στην εκτός σχεδίου περιοχή, ενώ αποτελούν διαχρονικό πρόβλημα η διαφορετική αντιμετώπιση και η ερμηνεία του. Μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωριστεί ως κοινόχρηστοι πολλοί δρόμοι που έχουν κατασκευαστεί από τους δήμους, είναι ασφαλτοστρωμένοι και έχουν και δίκτυα κοινής ωφελείας. Οι δρόμοι αυτοί, σύμφωνα με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (848/2018), θεωρούνται ιδιωτικοί και απαγορεύεται η οικοδόμηση των οικοπέδων που έχουν «πρόσωπο» σε αυτούς και έχουν εμβαδόν μικρότερο των τεσσάρων στρεμμάτων. Ετσι, η δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές έχει σταματήσει, βάζοντας στον «πάγο» τόσο εκδοθείσες οικοδομικές άδειες όσο και αγοραπωλησίες που ήταν σε εξέλιξη. Ταυτόχρονα, οι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες βρίσκονται σε στάση αναμονής για σχετικές οδηγίες και κατευθύνσεις από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ Τα 10 SOS για τους ιδιοκτήτες ακινήτων Γράφει η ΓΡΑΜΜΑΤΗ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ(ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ – ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ) Σε αναμονή βρίσκονται χιλιάδες ιδιοκτήτες που έχουν αγοράσει ακίνητα εκτός σχεδίου και δεν μπορούν να τα εκμεταλλευτούν λόγω της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία απαγορεύεται η δόμηση σε αγροτεμάχια που στερούνται «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο. Ομως, πάνω από το 95% των οδών δεν είναι αναγνωρισμένες, ακόμα και αυτές που κατασκευάστηκαν και συντηρούνται από τους δήμους. Για να επιλύσει το θέμα αυτό το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάστηκε μεταβατική λύση, η οποία αναμένεται το επόμενο διάστημα να κατατεθεί στη Βουλή. Το θέμα όμως είναι μεγάλο και οι προϋποθέσεις που συνεχώς μπαίνουν σε εφαρμογή με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια και τον χαρακτηρισμό του κοινόχρηστου οδικού δικτύου οδηγούν στην πραγματικότητα σε μπλόκο της εκτός σχεδίου δόμησης. Το αποτέλεσμα είναι να περιορίζεται το δικαίωμα της δόμησης, ακόμα και να καταργείται, χωρίς την υποχρέωση της Πολιτείας για αποζημίωση. Μεγάλη ανασφάλεια επικρατεί σε υποψήφιους αγοραστές ακινήτων και επενδυτές, γιατί φοβούνται μήπως τα χρήματα που θα δώσουν για την αγορά ενός οικοπέδου-ακινήτου μπορεί να πάνε χαμένα, διότι δεν υπάρχει ένας ψηφιακός χάρτης που να συμπεριλαμβάνει τις θεσμοθετημένες πολεοδομικές διατάξεις και γραμμές όπως: αιγιαλοί και παραλίες, αρχαιολογικοί χώροι, αναγνωρισμένοι κοινόχρηστοι χώροι, δασικές εκτάσεις, τροποποιήσεις σχεδίου πόλης, Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο κ.ά. Ετσι, ένας πολίτης μπορεί να αγόρασε, για παράδειγμα, ένα ακίνητο πριν από δύο χρόνια ως άρτιο και οικοδομήσιμο και σήμερα να μην μπορεί να εκδώσει οικοδομική άδεια ή άδεια λειτουργίας γιατί άλλαξαν οι όροι δόμησης ή οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στην περιοχή. Οι πολίτες θα πρέπει να είναι καλά ενημερωμένοι για τις τελευταίες γενικές αλλά και ειδικές ανά περιοχή πολεοδομικές διατάξεις, διότι μπορεί να μην εκδοθεί η οικοδομική άδεια για μια σειρά από λόγους, όπως: 1 Να θεσμοθετήθηκε Χωροταξικό ή Πολεοδομικό Σχέδιο στην Περιοχή (Περιφερειακό Χωροταξικό ή Γενικό Πολεοδομικό, ΣΧΟΟΑΠ ή Τοπικό Χωροταξικό Σχέδιο), με το οποίο μπορεί να καταργήθηκαν οι παρεκκλίσεις ή να αυξήθηκαν τα όρια αρτιότητας ή να μειώθηκε ο Συντελεστής Δόμησης. 2 Να γειτνιάζει με αρχαιολογικούς χώρους ή βρίσκεται σε ζώνη προστασίας όπου απαγορεύεται η δόμηση. 3 Να γειτνιάζει με ρέμα που δεν έχει οριοθετηθεί, γιατί θα απαιτηθεί η οριοθέτησή του. Προσοχή, γιατί η δόμηση οποιασδήποτε κατασκευής πλησίον ρέματος επιτρέπεται σε απόσταση τουλάχιστον 20 μέτρων. 4 Να γειτνιάζει με αιγιαλό και παραλία που δεν έχουν καθοριστεί οι οριογραμμές του και κατά την οικοδόμηση θα πρέπει να «τραβηχτεί» πίσω η οικοδομή τουλάχιστον 30 μέτρα για κατοικία και 50 μέτρα για ξενοδοχείο. 5 Να βρίσκεται σε Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) και έχουν καθοριστεί αυξημένα όρια αρτιότητας, μειωμένη δόμηση ή υπάρχουν περιορισμοί στις επιτρεπόμενες χρήσεις. 6 Να βρίσκεται σε γη υψηλής παραγωγικότητας, όπου απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ. 7 Να βρίσκεται πλησίον σε κολόνες της ΔΕΗ ή βάσης ραδιοφωνικών ιστών ή κεραίας κινητής τηλεφωνίας, για λόγους ασφαλούς έκθεσης σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. 8 Να βρίσκεται σε περιοχή NATURA (περιοχές διατήρησης των φυσικών οικοτόπων και της άγριας χλωρίδας και πανίδας), γιατί μετά τον Μάρτιο του 2011 απαιτούνται 10 στρέμματα. 9 Να βρίσκεται σε περιοχή RAMSAR (περιοχές κοντά σε υδροβιοτόπους, με μεγάλη οικολογική σημασία) ή άλλα δίκτυα προστασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας ή Ζώνες Ειδικής Προστασίας. 10 Να βρίσκεται σε περιοχή όπου έγινε κύρωση του δασικού χάρτη και έχει χαρακτηριστεί ως δασική έκταση.
  24. Τα απόβλητα που παράγονται από συσκευές καθημερινής χρήσης αυξάνονται με ανησυχητικά ταχείς ρυθμούς. Η σημερινή συμφωνία θα προσφέρει την αναγκαία ασφάλεια δικαίου σχετικά με το ποιος θα αναλάβει το κόστος διαχείρισης των εν λόγω αποβλήτων υψηλού κινδύνου και θα διασφαλίσει την περιβαλλοντικά ορθή επεξεργασία των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων, χωρίς να επιβαρύνει υπερβολικά τους καταναλωτές της ΕΕ. Οι τροποποιήσεις αποσκοπούν στην ευθυγράμμιση της οδηγίας για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) με απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ σχετικά με την αδικαιολόγητη αναδρομική εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης παραγωγού στα απόβλητα από φωτοβολταϊκά πλαίσια που διατέθηκαν στην αγορά μεταξύ της 13ης Αυγούστου 2005 και της 13ης Αυγούστου 2012. Απόφαση του Δικαστηρίου σχετικά με την οδηγία ΑΗΗΕ Το ζήτημα χρονολογείται από το 2012, όταν τέθηκε σε ισχύ η τότε νέα οδηγία ΑΗΗΕ, εντάσσοντας τα φωτοβολταϊκά πλαίσια στο πεδίο εφαρμογής της προηγούμενης οδηγίας. Η νέα οδηγία έθεσε επίσης σε εφαρμογή έναν «ανοικτό κατάλογο» από τις 15 Αυγούστου 2018, πράγμα που σήμαινε ότι όλα τα προϊόντα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΗΗΕ) θεωρούνταν ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, εκτός εάν εξαιρούνταν ρητά. Στην απόφασή του στην υπόθεση C-181/20 της 25ης Ιανουαρίου 2022, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κήρυξε ορισμένα μέρη της οδηγίας ΑΗΗΕ εν μέρει ανίσχυρα λόγω αδικαιολόγητης αναδρομικής ισχύος. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με τη νέα οδηγία, η χρηματοδότηση των δαπανών συλλογής, επεξεργασίας, ανάκτησης και διάθεσης των αποβλήτων (διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού) εφαρμοζόταν αναδρομικά στα φωτοβολταϊκά πλαίσια που είχαν διατεθεί στην αγορά από τις 13 Αυγούστου 2005. Το συμπέρασμα που πρέπει να συναχθεί από την απόφαση ήταν ότι η διευρυμένη ευθύνη παραγωγού εφαρμοζόταν επίσης αναδρομικά σε προϊόντα που προστέθηκαν στο πεδίο εφαρμογής το 2018. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι η νέα οδηγία ενδέχεται να παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου. Τροπολογίες στην οδηγία που συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο Με την προσωρινή συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι συννομοθέτες προσυπογράφεται το περιεχόμενο της αρχικής πρότασης της Επιτροπής και αποσαφηνίζονται περαιτέρω οι διασυνδέσεις με τις σχετικές διατάξεις της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα. Με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις διευκρινίζονται τα ακόλουθα: το κόστος διαχείρισης και διάθεσης αποβλήτων από φωτοβολταϊκά πλαίσια που διατέθηκαν στην αγορά μετά τις 13 Αυγούστου 2012 βαρύνει τον παραγωγό του ΗΗΕ η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού για τα προϊόντα ΗΗΕ που προστέθηκαν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας το 2018 θα πρέπει να ισχύει για τα σχετικά προϊόντα που διατέθηκαν στην αγορά μετά την ημερομηνία αυτή Η συμφωνία εισάγει ρήτρα επανεξέτασης βάσει της οποίας η Επιτροπή πρέπει να εκτιμήσει, το αργότερο έως το 2026, την ανάγκη αναθεώρησης της οδηγίας. Εάν κριθεί σκόπιμο, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει νομοθετική πρόταση, συνοδευόμενη από εκτίμηση κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το κείμενο της συμφωνίας ορίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να διασφαλίσει ότι το κόστος διαχείρισης των ΑΗΗΕ δεν μετακυλίεται σε δυσανάλογο βαθμό στους καταναλωτές ή τους πολίτες. Οι συννομοθέτες συμφώνησαν επίσης για παράταση της προθεσμίας μεταφοράς της νέας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, από 12 σε 18 μήνες. Πρόκειται για την ίδια προθεσμία μεταφοράς με εκείνη που εφαρμόστηκε όταν η οδηγία τέθηκε σε ισχύ το 2012. Επόμενα βήματα Η προσωρινή συμφωνία θα υποβληθεί τώρα στους αντιπροσώπους των κρατών μελών στο πλαίσιο του Συμβουλίου (ΕΜΑ) και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Κοινοβουλίου προς έγκριση. Εάν εγκριθεί, το κείμενο θα πρέπει στη συνέχεια να εκδοθεί επισήμως από αμφότερα τα θεσμικά όργανα, μετά την οριστική του διατύπωση από τους γλωσσομαθείς νομικούς, προτού δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ και τεθεί σε ισχύ. Πλαίσιο Η Επιτροπή ενέκρινε την πρότασή της για στοχευμένη τροποποίηση της οδηγίας ΑΗΗΕ στις 7 Φεβρουαρίου 2023. Στα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) περιλαμβάνεται ευρύ φάσμα συσκευών, όπως υπολογιστές, ψυγεία και κινητά τηλέφωνα στο τέλος της ζωής τους. Η ποσότητα των ΑΗΗΕ που παράγεται κάθε χρόνο στην ΕΕ αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Αποτελεί πλέον μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες ροές αποβλήτων. Αυτό το είδος αποβλήτων περιέχει ένα σύνθετο μείγμα υλικών, ορισμένα από τα οποία είναι επικίνδυνα και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και προβλήματα υγείας εάν οι απορριφθείσες συσκευές δεν τύχουν ορθής διαχείρισης. Επιπλέον, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά περιέχουν σπάνιους και ακριβούς πόρους, οι οποίοι μπορούν να ανακυκλωθούν εάν τα απόβλητα τύχουν αποτελεσματικής διαχείρισης. Στόχος των κανόνων της ΕΕ για τα ΑΗΗΕ είναι να συμβάλουν στη βιώσιμη παραγωγή και κατανάλωση. View full είδηση
  25. Τα απόβλητα που παράγονται από συσκευές καθημερινής χρήσης αυξάνονται με ανησυχητικά ταχείς ρυθμούς. Η σημερινή συμφωνία θα προσφέρει την αναγκαία ασφάλεια δικαίου σχετικά με το ποιος θα αναλάβει το κόστος διαχείρισης των εν λόγω αποβλήτων υψηλού κινδύνου και θα διασφαλίσει την περιβαλλοντικά ορθή επεξεργασία των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων, χωρίς να επιβαρύνει υπερβολικά τους καταναλωτές της ΕΕ. Οι τροποποιήσεις αποσκοπούν στην ευθυγράμμιση της οδηγίας για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) με απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ σχετικά με την αδικαιολόγητη αναδρομική εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης παραγωγού στα απόβλητα από φωτοβολταϊκά πλαίσια που διατέθηκαν στην αγορά μεταξύ της 13ης Αυγούστου 2005 και της 13ης Αυγούστου 2012. Απόφαση του Δικαστηρίου σχετικά με την οδηγία ΑΗΗΕ Το ζήτημα χρονολογείται από το 2012, όταν τέθηκε σε ισχύ η τότε νέα οδηγία ΑΗΗΕ, εντάσσοντας τα φωτοβολταϊκά πλαίσια στο πεδίο εφαρμογής της προηγούμενης οδηγίας. Η νέα οδηγία έθεσε επίσης σε εφαρμογή έναν «ανοικτό κατάλογο» από τις 15 Αυγούστου 2018, πράγμα που σήμαινε ότι όλα τα προϊόντα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΗΗΕ) θεωρούνταν ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, εκτός εάν εξαιρούνταν ρητά. Στην απόφασή του στην υπόθεση C-181/20 της 25ης Ιανουαρίου 2022, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κήρυξε ορισμένα μέρη της οδηγίας ΑΗΗΕ εν μέρει ανίσχυρα λόγω αδικαιολόγητης αναδρομικής ισχύος. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με τη νέα οδηγία, η χρηματοδότηση των δαπανών συλλογής, επεξεργασίας, ανάκτησης και διάθεσης των αποβλήτων (διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού) εφαρμοζόταν αναδρομικά στα φωτοβολταϊκά πλαίσια που είχαν διατεθεί στην αγορά από τις 13 Αυγούστου 2005. Το συμπέρασμα που πρέπει να συναχθεί από την απόφαση ήταν ότι η διευρυμένη ευθύνη παραγωγού εφαρμοζόταν επίσης αναδρομικά σε προϊόντα που προστέθηκαν στο πεδίο εφαρμογής το 2018. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι η νέα οδηγία ενδέχεται να παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου. Τροπολογίες στην οδηγία που συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο Με την προσωρινή συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι συννομοθέτες προσυπογράφεται το περιεχόμενο της αρχικής πρότασης της Επιτροπής και αποσαφηνίζονται περαιτέρω οι διασυνδέσεις με τις σχετικές διατάξεις της οδηγίας-πλαισίου για τα απόβλητα. Με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις διευκρινίζονται τα ακόλουθα: το κόστος διαχείρισης και διάθεσης αποβλήτων από φωτοβολταϊκά πλαίσια που διατέθηκαν στην αγορά μετά τις 13 Αυγούστου 2012 βαρύνει τον παραγωγό του ΗΗΕ η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού για τα προϊόντα ΗΗΕ που προστέθηκαν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας το 2018 θα πρέπει να ισχύει για τα σχετικά προϊόντα που διατέθηκαν στην αγορά μετά την ημερομηνία αυτή Η συμφωνία εισάγει ρήτρα επανεξέτασης βάσει της οποίας η Επιτροπή πρέπει να εκτιμήσει, το αργότερο έως το 2026, την ανάγκη αναθεώρησης της οδηγίας. Εάν κριθεί σκόπιμο, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει νομοθετική πρόταση, συνοδευόμενη από εκτίμηση κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το κείμενο της συμφωνίας ορίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να διασφαλίσει ότι το κόστος διαχείρισης των ΑΗΗΕ δεν μετακυλίεται σε δυσανάλογο βαθμό στους καταναλωτές ή τους πολίτες. Οι συννομοθέτες συμφώνησαν επίσης για παράταση της προθεσμίας μεταφοράς της νέας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, από 12 σε 18 μήνες. Πρόκειται για την ίδια προθεσμία μεταφοράς με εκείνη που εφαρμόστηκε όταν η οδηγία τέθηκε σε ισχύ το 2012. Επόμενα βήματα Η προσωρινή συμφωνία θα υποβληθεί τώρα στους αντιπροσώπους των κρατών μελών στο πλαίσιο του Συμβουλίου (ΕΜΑ) και στην Επιτροπή Περιβάλλοντος του Κοινοβουλίου προς έγκριση. Εάν εγκριθεί, το κείμενο θα πρέπει στη συνέχεια να εκδοθεί επισήμως από αμφότερα τα θεσμικά όργανα, μετά την οριστική του διατύπωση από τους γλωσσομαθείς νομικούς, προτού δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ και τεθεί σε ισχύ. Πλαίσιο Η Επιτροπή ενέκρινε την πρότασή της για στοχευμένη τροποποίηση της οδηγίας ΑΗΗΕ στις 7 Φεβρουαρίου 2023. Στα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) περιλαμβάνεται ευρύ φάσμα συσκευών, όπως υπολογιστές, ψυγεία και κινητά τηλέφωνα στο τέλος της ζωής τους. Η ποσότητα των ΑΗΗΕ που παράγεται κάθε χρόνο στην ΕΕ αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Αποτελεί πλέον μία από τις ταχύτερα αυξανόμενες ροές αποβλήτων. Αυτό το είδος αποβλήτων περιέχει ένα σύνθετο μείγμα υλικών, ορισμένα από τα οποία είναι επικίνδυνα και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα και προβλήματα υγείας εάν οι απορριφθείσες συσκευές δεν τύχουν ορθής διαχείρισης. Επιπλέον, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά περιέχουν σπάνιους και ακριβούς πόρους, οι οποίοι μπορούν να ανακυκλωθούν εάν τα απόβλητα τύχουν αποτελεσματικής διαχείρισης. Στόχος των κανόνων της ΕΕ για τα ΑΗΗΕ είναι να συμβάλουν στη βιώσιμη παραγωγή και κατανάλωση.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.