Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για '군포출장연애인급『카톡: LD868』〖kra25.c0m〗출장오쓰피걸출장미인아가씨Y╥₪2019-01-19-20-02군포•AIJ☭출장샵후기출장여대생출장몸매최고╇출장안마⇪출장최강미녀♝군포'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Η αξιοσημείωτη αβεβαιότητα, οι σημαντικές προκλήσεις αλλά και οι συνεχόμενες μεγάλες κρίσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις. Η ανάδειξη των κριτηρίων ESG (Environmental, Social, Governance – Περιβαλλοντικά, Κοινωνικά, Διακυβέρνηση) σε βασικό παράγοντα λήψης επενδυτικών αποφάσεων και, επομένως, άντλησης χρηματοδότησης είναι ενδεικτική συνέπεια αυτού του κλίματος. Οι επενδυτές, σε ολοένα μεγαλύτερο βαθμό, αναγνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες, καθώς και να είναι ωφέλιμες για την κοινωνία, να μην επιβαρύνουν υπάρχοντα προβλήματα όπως οι ανισότητες. Αντίστοιχα, αναγνωρίζουν ότι η διακυβέρνησή τους πρέπει να χαρακτηρίζεται από κανόνες -άλλωστε, πρόσφατες κρίσεις, όπως αυτή του 2008, οφείλονταν και σε καταχρηστικές πρακτικές στη διακυβέρνηση επιχειρήσεων. Πώς, όμως, μετράει κανείς αυτές τις, εν πολλοίς, άυλες παραμέτρους; Πώς λειτουργούν μέχρι στιγμής στην πράξη τα κριτήρια ESG; Εκπληρώνουν τελικά τον σκοπό τους και ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η εφαρμογή τους; Συμβαδίζουν τελικά με την ενεργειακή μετάβαση και με προκλήσεις από έκτακτα γεγονότα όπως οι πόλεμοι; Το νέο κείμενο πολιτικής της διαΝΕΟσις επιχειρεί να δώσει μια τεκμηριωμένη εικόνα για τα παραπάνω ερωτήματα και αποτελεί μια συνοπτική και ουσιαστική καταγραφή της σημερινής κατάστασης. Υπογράφεται από ομάδα ακαδημαϊκών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου -συγκεκριμένα από τον καθηγητή Χάρη Δούκα (μεταξύ της παράδοσης της μελέτης και της δημοσίευσής της ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων), την ερευνήτρια Ελένη Κανέλλου και τον επίκουρο καθηγητή Βαγγέλη Μαρινάκη. Το κείμενο χαρτογραφεί αναλυτικά τις πραγματικές και μεγάλες ανάγκες που οδήγησαν τους επενδυτές να χρησιμοποιούν μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, και ειδικά τα κριτήρια ESG, για τις αποφάσεις τους τα τελευταία χρόνια. Αναφέρεται εκτενώς στις εκθέσεις βιωσιμότητας, στη σημασία τους και στα πρότυπα που χρησιμοποιούνται καθώς και στα πρότυπα για την αξιολόγηση με βάση τα κριτήρια ESG. Όμως, υπογραμμίζει επίσης τα εμπόδια και τις προκλήσεις στην υιοθέτηση των πρακτικών ESG, που αμφισβητούν συνολικά την αξιοπιστία των κριτηρίων αυτών. Κάποια από αυτά είναι η ακρίβεια των δεδομένων που χρησιμοποιούνται, η ανομοιογένεια των δεικτών απόδοσης ESG λόγω διαφορετικών κανονισμών, η μη ύπαρξη μιας κοινά αποδεκτής μεθοδολογίας αξιολόγησης καθώς και η έλλειψη διαφάνειας στις μεθόδους που συνδέουν τις κατατάξεις ESG με τις στρατηγικές για χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Τι είναι τα ESG και πώς αναδείχθηκαν Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων δεν είναι, φυσικά, μια νέα ιδέα. Η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης -δηλαδή το ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να υπερβαίνουν τον σκοπό του κέρδους και να "επιστρέφουν" αξία στο κοινωνικό σύνολο πέρα από αυτή των προϊόντων τους- υπάρχει από τα μέσα του 20ού αιώνα. Το κείμενο χαρτογραφεί αναλυτικά τις πραγματικές και μεγάλες ανάγκες που οδήγησαν τους επενδυτές να χρησιμοποιούν μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, και ειδικά τα κριτήρια ESG, για τις αποφάσεις τους τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα, καθώς οι ανησυχίες για το περιβάλλον αυξάνονταν στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, αναπτύχθηκαν πλαίσια που επιτρέπουν στις εταιρείες να μετρούν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις. Κατά τη δεκαετία του 1990, η συζήτηση εστίασε περισσότερο σε κοινωνικές πτυχές της λειτουργίας των επιχειρήσεων, όπως οι εργασιακές σχέσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η συμπερίληψη όλων των κοινωνικών ομάδων και η συνεισφορά στις τοπικές κοινότητες. Η πτυχή της διακυβέρνησης ήρθε στο προσκήνιο μετά από σκάνδαλα και εταιρικές καταρρεύσεις στη δεκαετία του 2000 και τελικά με την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας το 2008. Ο όρος ESG εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2004 για να αποτυπώσει την ολοένα και μεγαλύτερη σημασία των διαστάσεων αυτών στην επιχειρηματικότητα. Όμως έμεινε για πολλά χρόνια αδρανής. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την πανδημία, αναφέρεται ολοένα και πιο συχνά ως κρίσιμος παράγοντας για τη βιώσιμη ανάκαμψη των εταιρειών. Οι εταιρείες καλούνται να υιοθετήσουν τα κριτήρια ESG, να ενσωματώσουν σχετικές πρακτικές και να δημοσιεύουν τις επιδόσεις τους σε εκθέσεις βιωσιμότητας, όχι μόνο επειδή αυτό είναι καλό, αναγκαίο και ηθικό. Σε πολλές περιπτώσεις τα κριτήρια ESG αποτελούν πλέον και προϋπόθεση άντλησης χρηματοδότησης -άρα, από τη σκοπιά των επιχειρήσεων, επέκτασης της δραστηριότητάς τους και, τελικά, ανάπτυξης. Με αυτό τον τρόπο, οι βιώσιμες επενδύσεις -δηλαδή εκείνες που πληρούν κριτήρια ESG- έχουν εξελιχθεί σε ραγδαία αναπτυσσόμενο κλάδο. Παράλληλα, για να καλυφθεί αυτή η ζήτηση έχει δημιουργηθεί μια αγορά γύρω από τα κριτήρια ESG που περιλαμβάνει οργανισμούς έκδοσης προτύπων, εταιρείες αξιολόγησης και επενδυτικά funds με βάση το ESG. Το κείμενο πολιτικής εξετάζει όλες τις πτυχές του θέματος, μεταξύ αυτών και το οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί γύρω τους σήμερα. Διαβάστε Ολόκληρο Το Κείμενο Πολιτικής (PDF) Συνοπτική Παρουσίαση Kειμένου Πολιτικής (PDF) Όλη η μελέτη: https://www.dianeosis.org/2023/12/ta-esg-kritiria-stin-ellada-kai-ston-kosmo/
  2. Συνάδελφοι καλησπέρα. Παρακαλώ κάποιος να με διαφωτίσει αν γνωρίζει. Στις 27/7/2023 εξέδωσα πιστοποιητικό πληρότητας για ένα διαμέρισμα που πήγαινε για μεταβίβαση. Δεν πρόλαβαν να κάνουν συμβόλαιο κι έτσι στις 25/9/2023 έκανα τροποποιητική κι εκδόθηκε ατελώς (δηλαδή χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν τα 20€) ξανά το Πιστοποιητικό Πληρότητας. Ωστόσο και πάλι σε 3 μέρες λήγει, τώρα υπάρχει αποχή Συμβολαιογράφων, οπότε πάλι δεν προλαβαίνουν να κάνουν συμόλαιο. Δημιούργησα πάλι τροποποιητική, ωστόσο τώρα μου ζητάει να πληρώσω το 20αρικο. Έχει αντιμτωπίσει κανένας από εσάς τέτοια περίπτωση, δηλαδή για 3η φορά τροποποιητική? Κι αν ναι, τι γίνεται με το παράβολο? Ευχαριστώ εκ των προτέρων, συγνώμη για το κατεβατό!
  3. Ενα νέο σκηνικό διαμορφώνεται το 2024 για 730.000 ελεύθερους επαγγελματίες αφού εκτός από την φορολόγησή τους με βάση το τεκμαρτό εισόδημα μια σειρά από αλλαγές τους επηρεάζει άμεσα. Η μεγαλύτερη αλλαγή που συντελείται είναι ότι η φορολόγηση για τα εισοδήματα που απέκτησαν εφέτος θα γίνει με τεκμαρτό τρόπο. Ωστόσο προβλέπονται εξαιρέσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων εστιάζονται στους νέους επαγγελματίες, σε όσους έχουν δραστηριότητα σε περιοχές με μικρό πληθυσμό, τους πολύτεκνους και άλλες κατηγορίες. Ακόμα από τις αρχές του έτους τα POS εγκαθίστανται και στους υπόλοιπους κλάδους της λιανικής αγοράς που σήμερα δεν έχουν, από τον προσεχή Μάρτιο θα είναι σε πλήρη ισχύ η διασύνδεση ταμειακών μηχανών με τα POS ενώ από την 1η Ιανουαρίου καθίσταται υποχρεωτική η υποβολή των στοιχείων στο σύστημα MyDatα. Από την αλλαγή φορολόγησης των εισοδημάτων τους οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώσουν επιπλέον 600 εκατ. ευρώ που θα διοχετευτούν για την ενίσχυση της Υγείας και της Παιδεία. Στόχος είναι όπως έχει αναφέρει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης με τη συνολική πάταξη της φοροδιαφυγής να μπαίνουν στα κρατικά ταμεία 3 δισ. ευρώ από το 2027. Οι βασικές αλλαγές από 1-1-2024 είναι: 1. Νέο καθεστώς φορολόγησης ελεύθερων επαγγελματιών. Το νέο καθεστώς φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών προβλέπει ότι το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα θα υπολογίζεται με βάση: τον εκάστοτε κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος θα προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε 3 χρόνια επαγγελματικής δραστηριότητας μετά την πρώτη εξαετία ή σε περίπτωση που ο επαγγελματίας απασχολεί προσωπικό τον ανώτερο ετήσιο μισθό που καταβάλλει σε υπάλληλό του. Για την προσαύξηση θα λαμβάνεται υπόψη το μεγαλύτερο από τα δύο ποσά, με ανώτατο όριο τις 30.000 ευρώ. το ύψος του τζίρου της επιχείρησης που θα προσαυξάνει την ελάχιστη αμοιβή προσαυξάνεται στο 5% επί του ποσού που ο κύκλος εργασιών του υπόχρεου υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών του ΚΑΔ. το 10% του κόστους μισθοδοσίας του προσωπικού με όριο τις 15.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση το ελάχιστο καθαρό εισόδημα δεν μπορεί να ξεπερνά τις 50.000 ευρώ. Με τις τελικές διατάξεις, το τεκμήριο μειώνεται κατά 50% για: Επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία 67% έως 79% Επαγγελματίες που έχουν την κύρια κατοικία σε οικισμούς με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους Γονείς μονογονεϊκής οικογένειας με εξαρτώμενα τέκνα Γονείς με εξαρτώμενα τέκνα με ποσοστό νοητικής ή σωματικής αναπηρίας τουλάχιστον 67% – Γονείς πολύτεκνων οικογενειών Εκμεταλλευτές ταξί με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οχήματος που δεν υπερβαίνει το 25% Επίσης το ύψος του τεκμηρίου περιορίζεται κατά 67% για τους ελεύθερους επαγγελματίες με 4 χρόνια δραστηριότητας και κατά 33% για 5 χρόνια, ενώ εξαιρούνται από την προσαύξηση με βάση τον τζίρο τα περίπτερα αλλά μόνο για το μέρος του τζίρου από πωλήσεις καπνοβιομηχανικών προϊόντων. Μειωμένο τεκμήριο θα ισχύσει και για επαγγελματίες με εποχική δραστηριότητα καθώς θα υπολογίζεται με βάση τον πραγματικό χρόνο δραστηριότητας δηλαδή με δωδεκατημόρια. Παράλληλα για επαγγελματίες που αποκτούν εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις ή από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα τα ποσά αυτά θα συνυπολογίζονται για την κάλυψη του τεκμηρίου. Πλήρη απαλλαγή από το τεκμήριο θα έχουν οι αγρότες, όσοι αμείβονται με μπλοκάκι και με έως 3 εργοδότες, οι επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία ίση ή μεγαλύτερη του 80%, τα καφενεία σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους και νησιά κάτω από 3.100 κατοίκους, οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι που συνεργάζονται με μέχρι 2 εταιρίες.Eπίσης προβλέπεται μείωση του επιτηδεύματος κατά 50% για όλους 2. Kάθε ελεύθερος επαγγελματίας έχει την δυνατότητα να αμφισβητήσει το ποσό του φόρου που προκύπτει από το τεκμήριο υπό την προϋπόθεση να ζητήσει τη διενέργεια ελέγχου από τις φορολογικές αρχές προκειμένου να αποδείξει ότι το πραγματικό του εισόδημα είναι χαμηλότερο από αυτό που προσδιορίζει η εφορία Στην περίπτωση αυτή, η εφορία πρώτα θα βεβαιώσει το ποσό του φόρου που θα καλείται να πληρώσει ο επαγγελματίας με βάση το τεκμαρτό εισόδημα και εάν μετά το φορολογικό έλεγχο αποδειχθεί ότι το πραγματικό εισόδημα του επαγγελματία είναι μικρότερο από το τεκμαρτό τότε θα γίνει νέα εκκαθάριση του φόρου. 3. Επεκτείνεται η χρήση POS στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας. Έτσι κλάδοι που σήμερα δεν υποχρεούνται να έχουν POS θα υποχρεωθούν να εγκαταστήσουν. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται: Ταξί, περίπτερα, ασφαλιστικές εταιρείες, συναυλιακού χώροι, λαϊκές αγορές, χρηματιστηριακές εταιρίες, κινηματογράφοι. Εκτιμάται ότι η υποχρεωτική χρήση POS αφορά περίπου 150.000 επαγγελματίες που σήμερα εξαιρούνται. Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, όπως δείχνουν τα στοιχεία, έχουν οδηγήσει στην αύξηση των εσόδων από τον ΦΠΑ και στον περιορισμό της διακίνησης «μαύρου» χρήματος ενώ η επέκτασή τους εκτιμάται ότι θα διευρύνει τη φορολογική βάση, θα διευκολύνει το έργο των ελεγκτικών μηχανισμών και θα περιορίσει τα περιθώρια φοροδιαφυγής.Με την επέκταση των POS αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των συναλλαγών με κάρτες οι οποίες σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος ανήλθαν σε 49 δισ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2023. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, δεκάδες κλάδοι που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών και οι οποίοι διαχρονικά βρίσκονται ψηλά στις λίστες της φοροδιαφυγής αποφεύγουν τις συναλλαγές με κάρτες. Ενώ οι υπηρεσίες είχαν 59,7% μερίδιο στην ιδιωτική κατανάλωση το 2019, στην αξία των πληρωμών με κάρτα το μερίδιό τους περιορίζεται σε 31,3%. 4. Από την 1η Μαρτίου 2024 όλες οι ταμειακές μηχανές θα είναι συνδεδεμένες με τα τερματικά POS. Ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία καταγραφής στο Μητρώο POS όλων των τερματικών, με την ΑΑΔΕ να επιβάλλει την υποχρέωση σε όλες τις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τερματικές συσκευές είτε εγχώριες, είτε του εξωτερικού να εξασφαλίσουν την ακρίβεια των στοιχείων που τους αφορούν, τα οποία δηλώθηκαν από τους παρόχους στην ψηφιακή πύλη της ΑΑΔΕ. 5. Kαθίσταται υποχρεωτική η υποβολή των στοιχείων στο σύστημα MyData. H ανάρτηση εσόδων και δαπανών από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν μπορεί να είναι μικρότερα από τα έξοδα που έχουν διαβιβαστεί στην πλατφόρμα. Επίσης, οι δαπάνες μιας επιχείρησης που δεν έχουν διαβιβαστεί δεν θα εκπίπτουν. Mάλιστα προβλέπονται αυστηρά πρόστιμα τα οποία μπορεί να φτάσουν τις 100.000 ευρώ για μη διαβίβαση σειράς δεδομένων στο myDATA.Οι κυρώσεις υπολογίζονται επί της καθαρής αξίας των μη διαβιβασθέντων στοιχείων στην περίπτωση μη διαβίβασης συνόψεων εκδοθέντων παραστατικών εσόδων τιμολόγησης, εξόδων αυτοτιμολόγησης, τίτλων κτήσης και λογιστικών στοιχείων που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή ειδικών φορολογικών διατάξεων. Σε αυτές προβλέπονται επίσης κυρώσεις για τη μη διαβίβαση εγγραφών μισθοδοσίας, αποσβέσεων και λοιπές εγγραφές τακτοποίησης εσόδων και εξόδων, για τη διαβίβαση ως εκδότης σύνοψης εκδοθέντος παραστατικού, μετά από διαβίβαση παράλειψης ή απόκλισης από τον λήπτη, για τη μη διαβίβαση παραστατικών διακίνησης και λοιπών παραστατικών είσπραξης, επιστροφής ή παραγγελίας. 6. Παρατείνονται και το 2024 τα φορο-κίνητρα για τους ελεύθερους επαγγελματίες που χρησιμοποιούν αποκλειστικά την ηλεκτρονική τιμολόγηση στις συναλλαγές τους ενώ όταν ανάψει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά για όλους η ηλεκτρονική τιμολόγηση. Όσοι χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική τιμολόγηση εχουν τα ακόλουθα κέρδη: Περιορίζεται κατά 2 έτη η προβλεπόμενη πενταετία, εντός της οποίας η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί σε έκδοση πράξης διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Μειώνεται από 90 σε 45 ημέρες ο χρόνος εντός του οποίου η φορολογική διοίκηση εξετάζει τα αιτήματα επιστροφής φόρου τα οποία αφορούν το φορολογικό έτος ή τα φορολογικά έτη, για τα οποία οι εκδότες επιλέγουν και εφαρμόζουν αποκλειστικά την ηλεκτρονική τιμολόγηση. Αποσβένεται πλήρως στο έτος πραγματοποίησής της προσαυξημένη κατά ποσοστό 100% η δαπάνη για την αρχική προμήθεια τεχνικού εξοπλισμού και λογισμικού που απαιτείται για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Προσαυξάνεται κατά ποσοστό 100% η δαπάνη για την παραγωγή, διαβίβαση και ηλεκτρονική αρχειοθέτηση ηλεκτρονικών τιμολογίων για το πρώτο έτος έκδοσης των παραστατικών πώλησης μέσω ηλεκτρονικής τιμολόγησης, που αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Παράλληλα, εφαρμόζεται στην αρχή του 2024 πιλοτικά και μέχρι το τέλος του έτους υποχρεωτικά το ψηφιακό δελτίο αποστολής. 7. Από την 1η Ιανουαρίου οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες υποχρεούνται τελικά να συνδέσουν τον επαγγελματικό τους λογαριασμό με το σύστημα άμεσων πληρωμών IRIS και να δέχονται πληρωμές μέσω υπηρεσιών άμεσης πληρωμής IRIS. Μέχρι σήμερα, οι εγγεγραμμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι στην υπηρεσία IRIS είναι 117.000, δηλαδή μόλις το 10%, περίπου, του συνολικού αριθμού των ελευθέρων επαγγελματιών στη χώρα μας, που αριθμούν συνολικά περί το 1,3 εκατ. Με το IRIS δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία από ελεύθερους επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις να μην χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές πληρωμές λόγω αυξημένου κόστους. View full είδηση
  4. Ενα νέο σκηνικό διαμορφώνεται το 2024 για 730.000 ελεύθερους επαγγελματίες αφού εκτός από την φορολόγησή τους με βάση το τεκμαρτό εισόδημα μια σειρά από αλλαγές τους επηρεάζει άμεσα. Η μεγαλύτερη αλλαγή που συντελείται είναι ότι η φορολόγηση για τα εισοδήματα που απέκτησαν εφέτος θα γίνει με τεκμαρτό τρόπο. Ωστόσο προβλέπονται εξαιρέσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων εστιάζονται στους νέους επαγγελματίες, σε όσους έχουν δραστηριότητα σε περιοχές με μικρό πληθυσμό, τους πολύτεκνους και άλλες κατηγορίες. Ακόμα από τις αρχές του έτους τα POS εγκαθίστανται και στους υπόλοιπους κλάδους της λιανικής αγοράς που σήμερα δεν έχουν, από τον προσεχή Μάρτιο θα είναι σε πλήρη ισχύ η διασύνδεση ταμειακών μηχανών με τα POS ενώ από την 1η Ιανουαρίου καθίσταται υποχρεωτική η υποβολή των στοιχείων στο σύστημα MyDatα. Από την αλλαγή φορολόγησης των εισοδημάτων τους οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώσουν επιπλέον 600 εκατ. ευρώ που θα διοχετευτούν για την ενίσχυση της Υγείας και της Παιδεία. Στόχος είναι όπως έχει αναφέρει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης με τη συνολική πάταξη της φοροδιαφυγής να μπαίνουν στα κρατικά ταμεία 3 δισ. ευρώ από το 2027. Οι βασικές αλλαγές από 1-1-2024 είναι: 1. Νέο καθεστώς φορολόγησης ελεύθερων επαγγελματιών. Το νέο καθεστώς φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών προβλέπει ότι το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα θα υπολογίζεται με βάση: τον εκάστοτε κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος θα προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε 3 χρόνια επαγγελματικής δραστηριότητας μετά την πρώτη εξαετία ή σε περίπτωση που ο επαγγελματίας απασχολεί προσωπικό τον ανώτερο ετήσιο μισθό που καταβάλλει σε υπάλληλό του. Για την προσαύξηση θα λαμβάνεται υπόψη το μεγαλύτερο από τα δύο ποσά, με ανώτατο όριο τις 30.000 ευρώ. το ύψος του τζίρου της επιχείρησης που θα προσαυξάνει την ελάχιστη αμοιβή προσαυξάνεται στο 5% επί του ποσού που ο κύκλος εργασιών του υπόχρεου υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών του ΚΑΔ. το 10% του κόστους μισθοδοσίας του προσωπικού με όριο τις 15.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση το ελάχιστο καθαρό εισόδημα δεν μπορεί να ξεπερνά τις 50.000 ευρώ. Με τις τελικές διατάξεις, το τεκμήριο μειώνεται κατά 50% για: Επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία 67% έως 79% Επαγγελματίες που έχουν την κύρια κατοικία σε οικισμούς με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους Γονείς μονογονεϊκής οικογένειας με εξαρτώμενα τέκνα Γονείς με εξαρτώμενα τέκνα με ποσοστό νοητικής ή σωματικής αναπηρίας τουλάχιστον 67% – Γονείς πολύτεκνων οικογενειών Εκμεταλλευτές ταξί με ποσοστό ιδιοκτησίας επί του οχήματος που δεν υπερβαίνει το 25% Επίσης το ύψος του τεκμηρίου περιορίζεται κατά 67% για τους ελεύθερους επαγγελματίες με 4 χρόνια δραστηριότητας και κατά 33% για 5 χρόνια, ενώ εξαιρούνται από την προσαύξηση με βάση τον τζίρο τα περίπτερα αλλά μόνο για το μέρος του τζίρου από πωλήσεις καπνοβιομηχανικών προϊόντων. Μειωμένο τεκμήριο θα ισχύσει και για επαγγελματίες με εποχική δραστηριότητα καθώς θα υπολογίζεται με βάση τον πραγματικό χρόνο δραστηριότητας δηλαδή με δωδεκατημόρια. Παράλληλα για επαγγελματίες που αποκτούν εισοδήματα από μισθούς, συντάξεις ή από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα τα ποσά αυτά θα συνυπολογίζονται για την κάλυψη του τεκμηρίου. Πλήρη απαλλαγή από το τεκμήριο θα έχουν οι αγρότες, όσοι αμείβονται με μπλοκάκι και με έως 3 εργοδότες, οι επαγγελματίες που παρουσιάζουν αναπηρία ίση ή μεγαλύτερη του 80%, τα καφενεία σε χωριά με λιγότερους από 500 κατοίκους και νησιά κάτω από 3.100 κατοίκους, οι ασφαλιστικοί σύμβουλοι που συνεργάζονται με μέχρι 2 εταιρίες.Eπίσης προβλέπεται μείωση του επιτηδεύματος κατά 50% για όλους 2. Kάθε ελεύθερος επαγγελματίας έχει την δυνατότητα να αμφισβητήσει το ποσό του φόρου που προκύπτει από το τεκμήριο υπό την προϋπόθεση να ζητήσει τη διενέργεια ελέγχου από τις φορολογικές αρχές προκειμένου να αποδείξει ότι το πραγματικό του εισόδημα είναι χαμηλότερο από αυτό που προσδιορίζει η εφορία Στην περίπτωση αυτή, η εφορία πρώτα θα βεβαιώσει το ποσό του φόρου που θα καλείται να πληρώσει ο επαγγελματίας με βάση το τεκμαρτό εισόδημα και εάν μετά το φορολογικό έλεγχο αποδειχθεί ότι το πραγματικό εισόδημα του επαγγελματία είναι μικρότερο από το τεκμαρτό τότε θα γίνει νέα εκκαθάριση του φόρου. 3. Επεκτείνεται η χρήση POS στο σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας. Έτσι κλάδοι που σήμερα δεν υποχρεούνται να έχουν POS θα υποχρεωθούν να εγκαταστήσουν. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται: Ταξί, περίπτερα, ασφαλιστικές εταιρείες, συναυλιακού χώροι, λαϊκές αγορές, χρηματιστηριακές εταιρίες, κινηματογράφοι. Εκτιμάται ότι η υποχρεωτική χρήση POS αφορά περίπου 150.000 επαγγελματίες που σήμερα εξαιρούνται. Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, όπως δείχνουν τα στοιχεία, έχουν οδηγήσει στην αύξηση των εσόδων από τον ΦΠΑ και στον περιορισμό της διακίνησης «μαύρου» χρήματος ενώ η επέκτασή τους εκτιμάται ότι θα διευρύνει τη φορολογική βάση, θα διευκολύνει το έργο των ελεγκτικών μηχανισμών και θα περιορίσει τα περιθώρια φοροδιαφυγής.Με την επέκταση των POS αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των συναλλαγών με κάρτες οι οποίες σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος ανήλθαν σε 49 δισ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο του 2023. Σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, δεκάδες κλάδοι που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών και οι οποίοι διαχρονικά βρίσκονται ψηλά στις λίστες της φοροδιαφυγής αποφεύγουν τις συναλλαγές με κάρτες. Ενώ οι υπηρεσίες είχαν 59,7% μερίδιο στην ιδιωτική κατανάλωση το 2019, στην αξία των πληρωμών με κάρτα το μερίδιό τους περιορίζεται σε 31,3%. 4. Από την 1η Μαρτίου 2024 όλες οι ταμειακές μηχανές θα είναι συνδεδεμένες με τα τερματικά POS. Ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία καταγραφής στο Μητρώο POS όλων των τερματικών, με την ΑΑΔΕ να επιβάλλει την υποχρέωση σε όλες τις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τερματικές συσκευές είτε εγχώριες, είτε του εξωτερικού να εξασφαλίσουν την ακρίβεια των στοιχείων που τους αφορούν, τα οποία δηλώθηκαν από τους παρόχους στην ψηφιακή πύλη της ΑΑΔΕ. 5. Kαθίσταται υποχρεωτική η υποβολή των στοιχείων στο σύστημα MyData. H ανάρτηση εσόδων και δαπανών από επιχειρηματική δραστηριότητα δεν μπορεί να είναι μικρότερα από τα έξοδα που έχουν διαβιβαστεί στην πλατφόρμα. Επίσης, οι δαπάνες μιας επιχείρησης που δεν έχουν διαβιβαστεί δεν θα εκπίπτουν. Mάλιστα προβλέπονται αυστηρά πρόστιμα τα οποία μπορεί να φτάσουν τις 100.000 ευρώ για μη διαβίβαση σειράς δεδομένων στο myDATA.Οι κυρώσεις υπολογίζονται επί της καθαρής αξίας των μη διαβιβασθέντων στοιχείων στην περίπτωση μη διαβίβασης συνόψεων εκδοθέντων παραστατικών εσόδων τιμολόγησης, εξόδων αυτοτιμολόγησης, τίτλων κτήσης και λογιστικών στοιχείων που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή ειδικών φορολογικών διατάξεων. Σε αυτές προβλέπονται επίσης κυρώσεις για τη μη διαβίβαση εγγραφών μισθοδοσίας, αποσβέσεων και λοιπές εγγραφές τακτοποίησης εσόδων και εξόδων, για τη διαβίβαση ως εκδότης σύνοψης εκδοθέντος παραστατικού, μετά από διαβίβαση παράλειψης ή απόκλισης από τον λήπτη, για τη μη διαβίβαση παραστατικών διακίνησης και λοιπών παραστατικών είσπραξης, επιστροφής ή παραγγελίας. 6. Παρατείνονται και το 2024 τα φορο-κίνητρα για τους ελεύθερους επαγγελματίες που χρησιμοποιούν αποκλειστικά την ηλεκτρονική τιμολόγηση στις συναλλαγές τους ενώ όταν ανάψει το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά για όλους η ηλεκτρονική τιμολόγηση. Όσοι χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική τιμολόγηση εχουν τα ακόλουθα κέρδη: Περιορίζεται κατά 2 έτη η προβλεπόμενη πενταετία, εντός της οποίας η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβεί σε έκδοση πράξης διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Μειώνεται από 90 σε 45 ημέρες ο χρόνος εντός του οποίου η φορολογική διοίκηση εξετάζει τα αιτήματα επιστροφής φόρου τα οποία αφορούν το φορολογικό έτος ή τα φορολογικά έτη, για τα οποία οι εκδότες επιλέγουν και εφαρμόζουν αποκλειστικά την ηλεκτρονική τιμολόγηση. Αποσβένεται πλήρως στο έτος πραγματοποίησής της προσαυξημένη κατά ποσοστό 100% η δαπάνη για την αρχική προμήθεια τεχνικού εξοπλισμού και λογισμικού που απαιτείται για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Προσαυξάνεται κατά ποσοστό 100% η δαπάνη για την παραγωγή, διαβίβαση και ηλεκτρονική αρχειοθέτηση ηλεκτρονικών τιμολογίων για το πρώτο έτος έκδοσης των παραστατικών πώλησης μέσω ηλεκτρονικής τιμολόγησης, που αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Παράλληλα, εφαρμόζεται στην αρχή του 2024 πιλοτικά και μέχρι το τέλος του έτους υποχρεωτικά το ψηφιακό δελτίο αποστολής. 7. Από την 1η Ιανουαρίου οι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες υποχρεούνται τελικά να συνδέσουν τον επαγγελματικό τους λογαριασμό με το σύστημα άμεσων πληρωμών IRIS και να δέχονται πληρωμές μέσω υπηρεσιών άμεσης πληρωμής IRIS. Μέχρι σήμερα, οι εγγεγραμμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι στην υπηρεσία IRIS είναι 117.000, δηλαδή μόλις το 10%, περίπου, του συνολικού αριθμού των ελευθέρων επαγγελματιών στη χώρα μας, που αριθμούν συνολικά περί το 1,3 εκατ. Με το IRIS δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία από ελεύθερους επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις να μην χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές πληρωμές λόγω αυξημένου κόστους.
  5. Με Βεβαίωση Μηχανικού γίνονται πλέον οι εργασίες για τις οποίες δεν απαιτείται Οικοδομική Άδεια ή Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 30 του Ν.4495/17 με το Ν. 4759/20 (ΦΕΚ 245/Α/9.12.2020). Όμως σε πολλές περιοχές όπως είναι οι Κυκλάδες, το Πήλιο, τα νησιά και άλλες προστατευόμενες περιοχές, παραδοσιακοί οικισμοί και ιστορικοί τόποι ισχύουν ειδικά πολεοδομικά διατάγματα και για αυτό απαιτείται η έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες πριν την εκτέλεση των εργασιών. Γι’ αυτό το λόγο, οι πολίτες στην περίπτωση που θέλουν να κάνουν μια μικροεπισκευή ή ανακαίνιση, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να απευθύνονται στον αρμόδιο μηχανικό για να είναι σίγουροι ότι οι εργασίες που θα προβούν είναι καθόλα νόμιμες. Ποιες είναι οι εργασίες για τις οποίες δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας και πρέπει να εκδοθεί βεβαίωση μηχανικού; α) εργασίες εσωτερικών χρωματισμών, μικρών επισκευών θυρών και παραθύρων ή μεμονωμένων επισκευών για λόγους χρήσης και υγιεινής β) μικρής έκτασης εσωτερικές επισκευές ή διασκευές που δεν μεταβάλλουν τη φέρουσα κατασκευή του κτιρίου, καθώς και κατασκευές που απαιτούνται για τη μετακίνηση ή την κάθε μορφής εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων γ) εξωτερικοί χρωματισμοί ή αντικατάσταση κιγκλιδωμάτων ή επισκευή επιχρισμάτων ή επισκευή όψεων χωρίς χρήση ικριωμάτων δ) συντήρηση, επισκευή, διασκευή ή και τμηματική αντικατάσταση εγκαταστάσεων και αγωγών κτιρίων ε) αντικατάσταση εσωτερικών ή εξωτερικών κουφωμάτων και υαλοπινάκων στο ίδιο άνοιγμα στ) συντήρηση και επισκευή στεγών ή δωμάτων χωρίς χρήση ικριωμάτων ζ) μικρές διαμορφώσεις του εδάφους μέχρι συν/πλην 0,80 μ. από το φυσικό έδαφος η) τοποθέτηση κλιματιστικών και επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης σε υφιστάμενα κτίρια, εγκατάσταση συστοιχίας επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση θ) τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων ι) εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων, χωρίς χρήση ικριωμάτων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον», καθώς και εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων χωρίς χρήση ικριωμάτων ια) τοποθέτηση ή εγκατάσταση εξοπλισμού σε κτίρια, όπως ντουλάπες, αγάλματα, σιντριβάνια, εικονοστάσια, πάγκοι και τραπέζια, ή πρόχειρα καταλύματα ζώων επιφάνειας έως τρία (3) τ.μ. σε ακαλύπτους χώρους οικοπέδων και γηπέδων ιβ) κατασκευή εστιών, φούρνων και τζακιών με τις καπνοδόχους τους σε ακάλυπτους χώρους οικοπέδων ή γηπέδων ιγ) κατασκευή πέργκολας με ή χωρίς προσωρινά σκίαστρα επιφανείας έως πενήντα (50) τ.μ., εφόσον δεν απαγορεύεται από ειδικές διατάξεις που ισχύουν στην περιοχή ιδ) κατασκευές, όπως σκάλες, κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες), αντηρίδες και πεζούλια σε ακαλύπτους χώρους οικοπέδων και γηπέδων ιε) τοποθέτηση προσωρινών σκιάστρων, περσίδων, προστεγασμάτων και τεντών ιστ) διάστρωση δαπέδου ακάλυπτου χώρου με την προϋπόθεση, ότι αυτή δεν υπερβαίνει το ένα τρίτο (1/3) του ακάλυπτου χώρου ιζ) διαμόρφωση εδάφους έως 0,80 μ. από το φυσικό έδαφος ιη) κατασκευές εντός οικοπέδου-γηπέδου για τη δημιουργία χώρων εισόδου στα οικόπεδα και γήπεδα, ύψους έως δυόμισι (2,50) μ., πλάτους έως δυόμισι (2,50) μ. βάθους έως ένα (1.00) μ. ιθ) κατασκευές για την τοποθέτηση μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος κ) φωτοβολταϊκά συστήματα πάνω σε κτίρια και για ισχύ συστημάτων έως και 100kW. κα) κατασκευές υπόγειων βάσεων από οπλισμένο σκυρόδεμα για την έδραση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού κβ) κατασκευές για την εγκατάσταση υποδομής και τοποθέτηση συσκευών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, χωρίς να απαιτείται η εγκατάσταση νέου μετασχηματιστή στην εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση. Τι ακριβώς αφορά αυτή η ηλεκτρονική βεβαίωση; Πριν την εκτέλεση των παραπάνω εργασιών, συντάσσεται υποχρεωτικά ηλεκτρονική βεβαίωση αρμόδιου μηχανικού, που εκδίδεται από πληροφοριακό σύστημα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), ότι στην περιοχή του ακινήτου για τις παραπάνω εργασίες δεν απαιτείται έγκριση από κάποιον φορέα. Τι γίνεται όταν απαιτούνται εγκρίσεις από άλλους φορείς; Σε περίπτωση που απαιτούνται εγκρίσεις από άλλους φορείς ή συλλογικά όργανα (Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, Εφορεία Αρχαιοτήτων, Δασαρχείο κ.λπ.) γίνεται ενημέρωση φακέλου με τις παραπάνω εγκρίσεις. Τη διεκπεραίωση της διαδικασίας λήψης των εν λόγω εγκρίσεων καθώς και τυχόν μελέτες που απαιτείται να συνταχθούν αναλαμβάνει ο μηχανικός. Ποιοι είναι δηλαδή οι φορείς που πρέπει να γνωμοδοτήσουν πριν από κάθε εργασία; Οι φορείς που πρέπει να γνωμοδοτήσουν κατά περίπτωση είναι: το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, η Αρχαιολογία, το Δασαρχείο και άλλοι. Όμως το θέμα αφορά κυρίως τη γνωμοδότηση του Αρχιτεκτονικού Συμβουλίου για τις εξής περιπτώσεις: Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια, οικόπεδα ή γήπεδα, που βρίσκονται σε παραδοσιακά τμήματα πόλεων, σε παραδοσιακούς οικισμούς, σε ιστορικούς τόπους, αρχαιολογικούς χώρους, σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια ή χώρους των οποίων έχει ήδη κινηθεί ή ολοκληρωθεί η διαδικασία κήρυξής τους ως διατηρητέων με απόφαση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθώς και σε όμορα με αυτά ή έναντι αυτών κτίρια ή γήπεδα. Για εργασίες που διαφοροποιούν το κτίριο από τα μορφολογικά στοιχεία και την τυπολογία που επιβάλλεται με ειδικές διατάξεις που έχουν θεσπιστεί ανά περιοχή, προστατευόμενη ή μη. Για κάθε οικοδομική εργασία σε απόσταση μικρότερη των εκατό μέτρων από τη γραμμή παραλίας ή με πρόσωπο σε βασικούς κυκλοφοριακούς άξονες (Βασικό-Δευτερεύον-Τριτεύον Εθνικό Οδικό Δίκτυο και Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο). Για όλες τις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω περιπτώσεων, είναι αρμόδια για την έγκριση των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία σε ακίνητα, κείμενα εκτός ορίων οικισμού ή σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων. Τι πρέπει να προσέξουμε για να μην είναι αυθαίρετες οι κατασκευές; α) όλες οι εργασίες που γίνονται θα πρέπει να μην θίγουν τον σκελετό του κτιρίου και να μην δημιουργούν προβλήματα στη στατικότητα του. β) Απαιτείται η έκδοση Άδειας Μικρής Κλίμακας για τις παρακάτω περιπτώσεις: Όταν κάνουμε εσωτερική ανακαίνιση ή εσωτερικές επισκευές ή διασκευές Για τους εξωτερικούς χρωματισμούς ή αντικατάσταση κιγκλιδωμάτων ή επισκευή επιχρισμάτων ή επισκευή όψεων, που κάνουμε με χρήση ικριωμάτων. Όταν κάνουμε αντικατάσταση εξωτερικών κουφωμάτων και υαλοπινάκων σε διαφορετικά ανοίγματα Για τη συντήρηση και επισκευή στεγών ή δωμάτων με χρήση ικριωμάτων. Για τις διαμορφώσεις του εδάφους πάνω από το ένα μέτρο από το φυσικό έδαφος απαιτείται άδεια. Για την τοποθέτηση θερμομόνωσης, τοποθέτηση παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων, με τη χρήση ικριωμάτων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον», καθώς και για εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων με χρήση ικριωμάτων. Για την κατασκευή πέργκολας επιφανείας πάνω από πενήντα (50) τ.μ., σε ακάλυπτους χώρους, προκήπια και βεράντες ισογείων, καθώς και σε δώματα και εξώστες ανεξαρτήτως εμβαδού. Τι γίνεται με τις ασφαλιστικές εισφορές (ένσημα ΙΚΑ) και την διαχείριση μπαζών; Για όλες τις οικοδομικές εργασίες, είτε πρόκειται για εργασίες για τις οποίες απαιτείται η έκδοση άδειας ή άδειας μικρής κλίμακας είτε όχι, θα πρέπει να γίνεται απογραφή των οικοδομικών εργασιών στον ΕΦΚΑ με την προσκόμιση σχετικού πίνακα, με την απογραφή όλων των εργασιών που πρόκειται να γίνουν για την πληρωμή των ανάλογων εισφορών. Επιπλέον σε περίπτωση ύπαρξης οικοδομικών αποβλήτων, συνάπτεται σύμβαση μεταξύ του κυρίου του έργου και εταιρείας εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων, με βάση το Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων που συντάσσεται από τον μηχανικό. Με το πέρας των εργασιών ο ιδιοκτήτης λαμβάνει από την εταιρεία την Βεβαίωση Παραλαβής η οποία πιστοποιεί την ορθή διαδικασία διαχείρισης των αποβλήτων. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση
  6. Συνάδελφοι, καλημέρα! Έχω εκδώσει άδεια 31/07/2020 και ισχύει έως 20/11/2023. Σύμφωνα με τον Ν. 4964/30-07-2022 αναφέρεται: Χρειάζεται να κάνω ηλεκτρονικά αναθεώρηση ή είμαι εντάξει με αυτό που αναφέρεται εδώ?
  7. Με Βεβαίωση Μηχανικού γίνονται πλέον οι εργασίες για τις οποίες δεν απαιτείται Οικοδομική Άδεια ή Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 30 του Ν.4495/17 με το Ν. 4759/20 (ΦΕΚ 245/Α/9.12.2020). Όμως σε πολλές περιοχές όπως είναι οι Κυκλάδες, το Πήλιο, τα νησιά και άλλες προστατευόμενες περιοχές, παραδοσιακοί οικισμοί και ιστορικοί τόποι ισχύουν ειδικά πολεοδομικά διατάγματα και για αυτό απαιτείται η έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες πριν την εκτέλεση των εργασιών. Γι’ αυτό το λόγο, οι πολίτες στην περίπτωση που θέλουν να κάνουν μια μικροεπισκευή ή ανακαίνιση, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να απευθύνονται στον αρμόδιο μηχανικό για να είναι σίγουροι ότι οι εργασίες που θα προβούν είναι καθόλα νόμιμες. Ποιες είναι οι εργασίες για τις οποίες δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ή έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας και πρέπει να εκδοθεί βεβαίωση μηχανικού; α) εργασίες εσωτερικών χρωματισμών, μικρών επισκευών θυρών και παραθύρων ή μεμονωμένων επισκευών για λόγους χρήσης και υγιεινής β) μικρής έκτασης εσωτερικές επισκευές ή διασκευές που δεν μεταβάλλουν τη φέρουσα κατασκευή του κτιρίου, καθώς και κατασκευές που απαιτούνται για τη μετακίνηση ή την κάθε μορφής εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων γ) εξωτερικοί χρωματισμοί ή αντικατάσταση κιγκλιδωμάτων ή επισκευή επιχρισμάτων ή επισκευή όψεων χωρίς χρήση ικριωμάτων δ) συντήρηση, επισκευή, διασκευή ή και τμηματική αντικατάσταση εγκαταστάσεων και αγωγών κτιρίων ε) αντικατάσταση εσωτερικών ή εξωτερικών κουφωμάτων και υαλοπινάκων στο ίδιο άνοιγμα στ) συντήρηση και επισκευή στεγών ή δωμάτων χωρίς χρήση ικριωμάτων ζ) μικρές διαμορφώσεις του εδάφους μέχρι συν/πλην 0,80 μ. από το φυσικό έδαφος η) τοποθέτηση κλιματιστικών και επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης σε υφιστάμενα κτίρια, εγκατάσταση συστοιχίας επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση θ) τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων ι) εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων, χωρίς χρήση ικριωμάτων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον», καθώς και εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων χωρίς χρήση ικριωμάτων ια) τοποθέτηση ή εγκατάσταση εξοπλισμού σε κτίρια, όπως ντουλάπες, αγάλματα, σιντριβάνια, εικονοστάσια, πάγκοι και τραπέζια, ή πρόχειρα καταλύματα ζώων επιφάνειας έως τρία (3) τ.μ. σε ακαλύπτους χώρους οικοπέδων και γηπέδων ιβ) κατασκευή εστιών, φούρνων και τζακιών με τις καπνοδόχους τους σε ακάλυπτους χώρους οικοπέδων ή γηπέδων ιγ) κατασκευή πέργκολας με ή χωρίς προσωρινά σκίαστρα επιφανείας έως πενήντα (50) τ.μ., εφόσον δεν απαγορεύεται από ειδικές διατάξεις που ισχύουν στην περιοχή ιδ) κατασκευές, όπως σκάλες, κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες), αντηρίδες και πεζούλια σε ακαλύπτους χώρους οικοπέδων και γηπέδων ιε) τοποθέτηση προσωρινών σκιάστρων, περσίδων, προστεγασμάτων και τεντών ιστ) διάστρωση δαπέδου ακάλυπτου χώρου με την προϋπόθεση, ότι αυτή δεν υπερβαίνει το ένα τρίτο (1/3) του ακάλυπτου χώρου ιζ) διαμόρφωση εδάφους έως 0,80 μ. από το φυσικό έδαφος ιη) κατασκευές εντός οικοπέδου-γηπέδου για τη δημιουργία χώρων εισόδου στα οικόπεδα και γήπεδα, ύψους έως δυόμισι (2,50) μ., πλάτους έως δυόμισι (2,50) μ. βάθους έως ένα (1.00) μ. ιθ) κατασκευές για την τοποθέτηση μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος κ) φωτοβολταϊκά συστήματα πάνω σε κτίρια και για ισχύ συστημάτων έως και 100kW. κα) κατασκευές υπόγειων βάσεων από οπλισμένο σκυρόδεμα για την έδραση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού κβ) κατασκευές για την εγκατάσταση υποδομής και τοποθέτηση συσκευών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, χωρίς να απαιτείται η εγκατάσταση νέου μετασχηματιστή στην εσωτερική ηλεκτρική εγκατάσταση. Τι ακριβώς αφορά αυτή η ηλεκτρονική βεβαίωση; Πριν την εκτέλεση των παραπάνω εργασιών, συντάσσεται υποχρεωτικά ηλεκτρονική βεβαίωση αρμόδιου μηχανικού, που εκδίδεται από πληροφοριακό σύστημα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), ότι στην περιοχή του ακινήτου για τις παραπάνω εργασίες δεν απαιτείται έγκριση από κάποιον φορέα. Τι γίνεται όταν απαιτούνται εγκρίσεις από άλλους φορείς; Σε περίπτωση που απαιτούνται εγκρίσεις από άλλους φορείς ή συλλογικά όργανα (Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, Εφορεία Αρχαιοτήτων, Δασαρχείο κ.λπ.) γίνεται ενημέρωση φακέλου με τις παραπάνω εγκρίσεις. Τη διεκπεραίωση της διαδικασίας λήψης των εν λόγω εγκρίσεων καθώς και τυχόν μελέτες που απαιτείται να συνταχθούν αναλαμβάνει ο μηχανικός. Ποιοι είναι δηλαδή οι φορείς που πρέπει να γνωμοδοτήσουν πριν από κάθε εργασία; Οι φορείς που πρέπει να γνωμοδοτήσουν κατά περίπτωση είναι: το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, η Αρχαιολογία, το Δασαρχείο και άλλοι. Όμως το θέμα αφορά κυρίως τη γνωμοδότηση του Αρχιτεκτονικού Συμβουλίου για τις εξής περιπτώσεις: Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια, οικόπεδα ή γήπεδα, που βρίσκονται σε παραδοσιακά τμήματα πόλεων, σε παραδοσιακούς οικισμούς, σε ιστορικούς τόπους, αρχαιολογικούς χώρους, σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Για κάθε οικοδομική εργασία σε κτίρια ή χώρους των οποίων έχει ήδη κινηθεί ή ολοκληρωθεί η διαδικασία κήρυξής τους ως διατηρητέων με απόφαση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθώς και σε όμορα με αυτά ή έναντι αυτών κτίρια ή γήπεδα. Για εργασίες που διαφοροποιούν το κτίριο από τα μορφολογικά στοιχεία και την τυπολογία που επιβάλλεται με ειδικές διατάξεις που έχουν θεσπιστεί ανά περιοχή, προστατευόμενη ή μη. Για κάθε οικοδομική εργασία σε απόσταση μικρότερη των εκατό μέτρων από τη γραμμή παραλίας ή με πρόσωπο σε βασικούς κυκλοφοριακούς άξονες (Βασικό-Δευτερεύον-Τριτεύον Εθνικό Οδικό Δίκτυο και Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο). Για όλες τις νησιωτικές περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, πέραν των ανωτέρω περιπτώσεων, είναι αρμόδια για την έγκριση των αρχιτεκτονικών μελετών για κάθε οικοδομική εργασία σε ακίνητα, κείμενα εκτός ορίων οικισμού ή σε οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων. Τι πρέπει να προσέξουμε για να μην είναι αυθαίρετες οι κατασκευές; α) όλες οι εργασίες που γίνονται θα πρέπει να μην θίγουν τον σκελετό του κτιρίου και να μην δημιουργούν προβλήματα στη στατικότητα του. β) Απαιτείται η έκδοση Άδειας Μικρής Κλίμακας για τις παρακάτω περιπτώσεις: Όταν κάνουμε εσωτερική ανακαίνιση ή εσωτερικές επισκευές ή διασκευές Για τους εξωτερικούς χρωματισμούς ή αντικατάσταση κιγκλιδωμάτων ή επισκευή επιχρισμάτων ή επισκευή όψεων, που κάνουμε με χρήση ικριωμάτων. Όταν κάνουμε αντικατάσταση εξωτερικών κουφωμάτων και υαλοπινάκων σε διαφορετικά ανοίγματα Για τη συντήρηση και επισκευή στεγών ή δωμάτων με χρήση ικριωμάτων. Για τις διαμορφώσεις του εδάφους πάνω από το ένα μέτρο από το φυσικό έδαφος απαιτείται άδεια. Για την τοποθέτηση θερμομόνωσης, τοποθέτηση παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων, με τη χρήση ικριωμάτων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον», καθώς και για εργασίες τοποθέτησης παθητικών ηλιακών συστημάτων ή αντικατάστασης εξωτερικών κουφωμάτων ή τοποθέτησης ή αντικατάστασης καμινάδων στις εξωτερικές όψεις υφιστάμενων κτιρίων με χρήση ικριωμάτων. Για την κατασκευή πέργκολας επιφανείας πάνω από πενήντα (50) τ.μ., σε ακάλυπτους χώρους, προκήπια και βεράντες ισογείων, καθώς και σε δώματα και εξώστες ανεξαρτήτως εμβαδού. Τι γίνεται με τις ασφαλιστικές εισφορές (ένσημα ΙΚΑ) και την διαχείριση μπαζών; Για όλες τις οικοδομικές εργασίες, είτε πρόκειται για εργασίες για τις οποίες απαιτείται η έκδοση άδειας ή άδειας μικρής κλίμακας είτε όχι, θα πρέπει να γίνεται απογραφή των οικοδομικών εργασιών στον ΕΦΚΑ με την προσκόμιση σχετικού πίνακα, με την απογραφή όλων των εργασιών που πρόκειται να γίνουν για την πληρωμή των ανάλογων εισφορών. Επιπλέον σε περίπτωση ύπαρξης οικοδομικών αποβλήτων, συνάπτεται σύμβαση μεταξύ του κυρίου του έργου και εταιρείας εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων, με βάση το Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων που συντάσσεται από τον μηχανικό. Με το πέρας των εργασιών ο ιδιοκτήτης λαμβάνει από την εταιρεία την Βεβαίωση Παραλαβής η οποία πιστοποιεί την ορθή διαδικασία διαχείρισης των αποβλήτων. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
  8. Η αξιοσημείωτη αβεβαιότητα, οι σημαντικές προκλήσεις αλλά και οι συνεχόμενες μεγάλες κρίσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν και χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις. Η ανάδειξη των κριτηρίων ESG (Environmental, Social, Governance – Περιβαλλοντικά, Κοινωνικά, Διακυβέρνηση) σε βασικό παράγοντα λήψης επενδυτικών αποφάσεων και, επομένως, άντλησης χρηματοδότησης είναι ενδεικτική συνέπεια αυτού του κλίματος. Οι επενδυτές, σε ολοένα μεγαλύτερο βαθμό, αναγνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες, καθώς και να είναι ωφέλιμες για την κοινωνία, να μην επιβαρύνουν υπάρχοντα προβλήματα όπως οι ανισότητες. Αντίστοιχα, αναγνωρίζουν ότι η διακυβέρνησή τους πρέπει να χαρακτηρίζεται από κανόνες -άλλωστε, πρόσφατες κρίσεις, όπως αυτή του 2008, οφείλονταν και σε καταχρηστικές πρακτικές στη διακυβέρνηση επιχειρήσεων. Πώς, όμως, μετράει κανείς αυτές τις, εν πολλοίς, άυλες παραμέτρους; Πώς λειτουργούν μέχρι στιγμής στην πράξη τα κριτήρια ESG; Εκπληρώνουν τελικά τον σκοπό τους και ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η εφαρμογή τους; Συμβαδίζουν τελικά με την ενεργειακή μετάβαση και με προκλήσεις από έκτακτα γεγονότα όπως οι πόλεμοι; Το νέο κείμενο πολιτικής της διαΝΕΟσις επιχειρεί να δώσει μια τεκμηριωμένη εικόνα για τα παραπάνω ερωτήματα και αποτελεί μια συνοπτική και ουσιαστική καταγραφή της σημερινής κατάστασης. Υπογράφεται από ομάδα ακαδημαϊκών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου -συγκεκριμένα από τον καθηγητή Χάρη Δούκα (μεταξύ της παράδοσης της μελέτης και της δημοσίευσής της ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων), την ερευνήτρια Ελένη Κανέλλου και τον επίκουρο καθηγητή Βαγγέλη Μαρινάκη. Το κείμενο χαρτογραφεί αναλυτικά τις πραγματικές και μεγάλες ανάγκες που οδήγησαν τους επενδυτές να χρησιμοποιούν μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, και ειδικά τα κριτήρια ESG, για τις αποφάσεις τους τα τελευταία χρόνια. Αναφέρεται εκτενώς στις εκθέσεις βιωσιμότητας, στη σημασία τους και στα πρότυπα που χρησιμοποιούνται καθώς και στα πρότυπα για την αξιολόγηση με βάση τα κριτήρια ESG. Όμως, υπογραμμίζει επίσης τα εμπόδια και τις προκλήσεις στην υιοθέτηση των πρακτικών ESG, που αμφισβητούν συνολικά την αξιοπιστία των κριτηρίων αυτών. Κάποια από αυτά είναι η ακρίβεια των δεδομένων που χρησιμοποιούνται, η ανομοιογένεια των δεικτών απόδοσης ESG λόγω διαφορετικών κανονισμών, η μη ύπαρξη μιας κοινά αποδεκτής μεθοδολογίας αξιολόγησης καθώς και η έλλειψη διαφάνειας στις μεθόδους που συνδέουν τις κατατάξεις ESG με τις στρατηγικές για χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Τι είναι τα ESG και πώς αναδείχθηκαν Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων δεν είναι, φυσικά, μια νέα ιδέα. Η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης -δηλαδή το ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να υπερβαίνουν τον σκοπό του κέρδους και να "επιστρέφουν" αξία στο κοινωνικό σύνολο πέρα από αυτή των προϊόντων τους- υπάρχει από τα μέσα του 20ού αιώνα. Το κείμενο χαρτογραφεί αναλυτικά τις πραγματικές και μεγάλες ανάγκες που οδήγησαν τους επενδυτές να χρησιμοποιούν μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες, και ειδικά τα κριτήρια ESG, για τις αποφάσεις τους τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα, καθώς οι ανησυχίες για το περιβάλλον αυξάνονταν στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, αναπτύχθηκαν πλαίσια που επιτρέπουν στις εταιρείες να μετρούν τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις. Κατά τη δεκαετία του 1990, η συζήτηση εστίασε περισσότερο σε κοινωνικές πτυχές της λειτουργίας των επιχειρήσεων, όπως οι εργασιακές σχέσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, η συμπερίληψη όλων των κοινωνικών ομάδων και η συνεισφορά στις τοπικές κοινότητες. Η πτυχή της διακυβέρνησης ήρθε στο προσκήνιο μετά από σκάνδαλα και εταιρικές καταρρεύσεις στη δεκαετία του 2000 και τελικά με την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας το 2008. Ο όρος ESG εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2004 για να αποτυπώσει την ολοένα και μεγαλύτερη σημασία των διαστάσεων αυτών στην επιχειρηματικότητα. Όμως έμεινε για πολλά χρόνια αδρανής. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την πανδημία, αναφέρεται ολοένα και πιο συχνά ως κρίσιμος παράγοντας για τη βιώσιμη ανάκαμψη των εταιρειών. Οι εταιρείες καλούνται να υιοθετήσουν τα κριτήρια ESG, να ενσωματώσουν σχετικές πρακτικές και να δημοσιεύουν τις επιδόσεις τους σε εκθέσεις βιωσιμότητας, όχι μόνο επειδή αυτό είναι καλό, αναγκαίο και ηθικό. Σε πολλές περιπτώσεις τα κριτήρια ESG αποτελούν πλέον και προϋπόθεση άντλησης χρηματοδότησης -άρα, από τη σκοπιά των επιχειρήσεων, επέκτασης της δραστηριότητάς τους και, τελικά, ανάπτυξης. Με αυτό τον τρόπο, οι βιώσιμες επενδύσεις -δηλαδή εκείνες που πληρούν κριτήρια ESG- έχουν εξελιχθεί σε ραγδαία αναπτυσσόμενο κλάδο. Παράλληλα, για να καλυφθεί αυτή η ζήτηση έχει δημιουργηθεί μια αγορά γύρω από τα κριτήρια ESG που περιλαμβάνει οργανισμούς έκδοσης προτύπων, εταιρείες αξιολόγησης και επενδυτικά funds με βάση το ESG. Το κείμενο πολιτικής εξετάζει όλες τις πτυχές του θέματος, μεταξύ αυτών και το οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί γύρω τους σήμερα. Διαβάστε Ολόκληρο Το Κείμενο Πολιτικής (PDF) Συνοπτική Παρουσίαση Kειμένου Πολιτικής (PDF) Όλη η μελέτη: https://www.dianeosis.org/2023/12/ta-esg-kritiria-stin-ellada-kai-ston-kosmo/ View full είδηση
  9. Καλησπέρα, Το ερώτημά μου αφορά στην υπέρβαση ύψους και έχει 2 σκέλη : Το εδάφιο δγ) του αρθ.96 (Κατηγ.4) του Ν.4495 αναφέρει: «αυθαίρετες κατασκευές…ανεξαρτήτου ποσοστού υπέρβασης κάλυψης ή δόμησης, όταν αυτές δεν ξεπερνούν τα 50 τ.μ. σε συνολική δόμηση» Τι ισχύει σε αυτή την περίπτωση αν έχω και υπέρβαση του επιτρεπόμενου ύψους της περιοχής? Μπορώ να κάνω χρήση του εδάφιου αυτού αν έχω υπέρβαση ><20% ύψους? Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης αφορά στην τακτοποίηση διώροφης οικοδομής με υπόγειο, στην οποία υπάρχει υπέρβαση ύψους 60 εκ. από το επιτρεπόμενο της περιοχής (<20% του επιτρεπόμενου της περιοχής). Αυτό συμβαίνει γιατί το υπόγειο έχει ξεμπαζωθεί κατά 20εκ και το ισόγειο και ο α’ όροφος έχουν κατά 20 εκ. μεγαλύτερο ύψος ο καθένας από την οικ. Άδεια. Στον ισόγειο και τον α’ όροφο υπάρχει επίσης υπέρβαση δόμησης από ημ/θριο που κλείστηκε. Το ερώτημά μου είναι πώς δηλώνεται αυτή η υπέρβαση ύψους στο σύστημα του ΤΕΕ? Θα πρέπει να δηλωθεί όλος ο α’ όροφος που δεν έχει υπέρβαση δόμησης σαν υπέρβαση ύψους <20% με επιλογή όμως στο φύλλο καταγραφής «υπέρβαση μόνο ύψους ή κάλυψης» και το υπόλοιπο του α' ορόφου με Υ.Υ. και Υ.Δόμησης? Ευχαριστώ!
  10. Θα πρέπει να παραχωρήσεις και στις δυο πλευρές που έχει πρόσωπο στο εντός οικισμού για να το κάνεις οικοδομήσιμο. Δεν αρκεί μόνο στη νότια όπως λες. Η παραχώρηση αφορά το εντός οικισμού τμήμα, όχι το εκτός. Από τη στιγμή που το ακίνητο προύφίσταται του 1985 (ΦΕΚ 181 Δ) το εντός οικισμού θεωρείται άρτιο ακόμη και αν δεν έχει την αρτιότητα που απαιτείται. Γενικότερα, η παραχώρηση σε κοινή χρήση δεν συντελεί σε απώλεια αρτιότητας, δηλαδή η αρτιότητα εξετάζεται με την επιφάνεια προ παραχώρησης σε κοινή χρήση. Το ακίνητο εμπίπτει σε δυο τομείς με διαφορετικό πολεοδομικό καθεστώς. Το εντός δυνάμει του 181 Δ/ 85 και ααπ 289/11 και το εκτός δυνάμει του ΦΕΚ 270/Δ/85 Ν. 3212/03, Ν. 4759/20 . Έχεις να εξετάσεις για το εκτός και το θέμα που εισήγαγε η πρόσφατη απόφαση ΣτΕ 176/23. Το ερώτημα 3 δεν έγινε κατανοητό. Αν εννοείς με βάση ποια επιφάνεια υπολογίζεις δόμηση και κάλυψη στο εντός οικισμού, αυτή θα είναι η επιφάνεια μετά την παραχώρηση (η εναπομείνουσα) Για την ψηφιακή υποβολή Layer topo_prop: Το αρχικο περιγραμμα του οικοπεδου. Layer topo_prop_new: Τα δυο νεα περιγραμματα (το απομενον οικοπεδο και το παραχωρηθεν τμημα).
  11. Εργαλεία, βοηθήματα και οδηγοί για την εύκολη σχεδίαση οποιουδήποτε σχεδίου κάτοψης. Οδηγός σχεδίασης κάτοψης: https://www.sdtopocad.net/sdbox_KATOPSH.pdf ✔ Αυτόματη εισαγωγή layer ενός ή πολλών επιπέδων ✔ Αυτόματη εισαγωγή φίλτρων και lman ✔ Σχεδίαση γραμμών τομών και προβολών (20 επιλογές) ✔ Σκάλα με αυτόματο offset ✔ Γραμμές-βέλη ανάβασης ✔ Αρχιτεκτονικά σύμβολα ✔ Τομή θυρών και παραθύρων ✔ Πινακάκια ανοιγμάτων ✔ Πινακάκια κολονών, τοιχίων και δοκών ✔ Σύμβολα βορρά και σύμβολα βέλους ✔ Ενδείξεις χώρων και υλικών ✔ Σημειώσεις σχεδίου ✔ Σχεδίαση γραμμών τομών ✔ Στάθμες-ύψη χώρων, δοκών και αναβαθμών οροφής ✔ Hatch ✔ Διαστασιολόγηση ✔ Υπόμνημα γραμμών, συμβόλων και hatch ✔ Σύμβολα σε κύκλο και πινακάκι ✔ Εισαγωγή τίτλων και επικεφαλίδων Δωρεάν δοκιμή: https://www.sdbox.gr Website facebook Page facebook Group Videos Instagram TikTok Οδηγός Χρήσης Download trial
  12. Η διαχείριση του υφιστάμενου ηλεκτρικού χώρου και η επέκτασή του είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου Ενέργειας που ετοιμάζει ένα νέο πλαίσιο παρεμβάσεων για να εξορθολογήσει το περιβάλλον ανάπτυξης των επενδύσεων στις ΑΠΕ στην Ελλάδα. «Στόχος της κυβέρνησης είναι η αύξηση του ενεργειακού χώρου στην Ελλάδα και σκοπός είναι η κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης στην αρχή του 2024», έχει πει ο κ. Σκυλακάκης, ο οποίος καλείται να βρει τους τρόπους διαχείρισης του δημόσιου αγαθού του ηλεκτρικού χώρου με τρόπο δίκαιο και αποδοτικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι για την εξασφάλιση ηλεκτρικού χώρου θα χρησιμοποιηθούν τρία εργαλεία, το overbooking, οι ενισχυμένες περικοπές και η προσθήκη μπαταριών σε έργα. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ξεκάθαρο περιβάλλον με ένα χρονοδιάγραμμα, το οποίο θα είναι σαφές και ξεκάθαρο για τους επενδυτές που θα γνωρίζουν τί διαγωνισμοί θα γίνουν το 2024, το 2025 και το 2026, τι ισχύ θα βγαίνει, αν θα είναι κοινοί διαγωνισμοί (σ.σ. όλων των τεχνολογιών), διαγωνισμοί ΑΠΕ με μπαταρία κλπ. και με τι ενισχύσεις, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί η βιωσιμότητα και η αποδοτικότητα των έργων Το πρόβλημα Τα έργα ΑΠΕ που είναι σήμερα σε λειτουργία και τα έργα που έχουν λάβει Όρους Σύνδεσης έχουν δεσμεύσει ηλεκτρικό χώρο που υπερκαλύπτει τον στόχο του ΕΣΕΚ για το 2030. Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στη χώρα έχει ξεπεράσει τα 11,5 GW, εκ των οποίων περίπου 5 GW είναι συνδεδεμένα στο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ και τα υπόλοιπα στο δίκτυο διανομής του ΔΕΔΔΗΕ. Συνολικά έχουν δοθεί Οριστικές Προσφορές Σύνδεσης σε νέα έργα ΑΠΕ ισχύος 15,5 GW 2 GW από τον ΔΕΔΔΗΕ και 13,5 GW από τον ΑΔΜΗΕ από τα οποία τα 11 GW δόθηκαν από το 2021 έως σήμερα. Τα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, αν υλοποιηθούν, θα εκτοξεύσουν την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ από 11 σε 27 GW, ακόμη και πριν το 2030 και μαζί με τα 2 GW από Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, η συνολική δέσμευση ηλεκτρικού χώρου θα φτάσει στα 29 GW. Ο ηλεκτρικός χώρος για ΑΠΕ το 2030 θα είναι της τάξης των 29 GW, ο οποίος με τα σημερινά δεδομένα έχει ήδη καλυφθεί. Μόνο στον ΑΔΜΗΕ τα αιτήματα για προσφορά σύνδεσης για ΑΠΕ αντιστοιχούν σε ισχύ 30 GW. Με τα παραπάνω δεδομένα τα προβλήματα είναι δύο. Το εμφανές η έλλειψη ηλεκτρικού χώρου για την υλοποίηση επενδύσεων και το αφανές, ο κίνδυνος να μην υλοποιηθούν τα έργα των 15,5 GW που έχουν πάρει Όρους Σύνδεσης, με αποτέλεσμα και να μην προχωρήσει η διείσδυση των ΑΠΕ. Μέτρα σε τρεις κατευθύνσεις Στόχος του υπουργού είναι να λύσει το γρίφο, αντιμετωπίζοντας τον ηλεκτρικό χώρο σαν ένα δημόσιο αγαθό σε ανεπάρκεια, του οποίου η διάθεση θα πρέπει να γίνεται βάσει των αρχών της ισότητας και της διαφάνειας, χωρίς αυθαίρετες και άδικες ρυθμίσεις και κυρίως, συνυπολογίζοντας του στόχους επενδύσεων με τις συνθήκες ώστε να είναι βιώσιμες και τις πραγματικές ανάγκες της ζήτησης. Για το σκοπό αυτό πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζεται μια σειρά παρεμβάσεων, που θα λειτουργήσουν παράλληλα και συμπληρωματικά. Overbooking και ξεκαθάρισμα. Όπως αναφέρουν πηγές, εκτιμάται ότι μέρος των έργων που έχουν πάρει όρους σύνδεσης δεν θα γίνουν και επομένως ήδη ένα μέρος του ηλεκτρικού χώρου που φαίνεται δοσμένο δεν θα καταληφθεί. Ομάδα του ΥΠΕΝ εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, από τα έργα που έχουν πάρει όρους σύνδεσης από τον ΑΔΜΗΕ των 15,5 GW, πόσα μπορούν να υλοποιηθούν, ώστε να κάνει μια εκτίμηση για τον ηλεκτρικό χώρο που θα μείνει αδιάθετος. Ακολούθως, εξετάζεται είτε να γίνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα των 16 γιγαβάτ από τα βαλτωμένα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, είτε χωρίς να ακυρώσει τους όρους σύνδεσης αυτών των έργων, να μπορεί να δώσει επιπλέον όρους σύνδεσης με overbooking. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι θα μπορούσαν να δοθούν έτσι μέχρι 2 GW. -Μπαταρίες. Διαγωνισμοί για «ώριμα» φωτοβολταϊκά με μπαταρίες «πίσω από τον μετρητή» (behind the meter). Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτούς τος διαγωνισμούς θα έχουν οι επενδυτές που έχουν ήδη όρους σύνδεσης. Eνα φωτοβολταϊκό με μπαταρία «πίσω από τον μετρητή» καταλαμβάνει μικρότερο ηλεκτρικό χώρο από την εγκατεστημένη ισχύ του. Αν, για παράδειγμα, ένα φωτοβολταϊκό ισχύος 50 MW συνοδεύεται από μία μπαταρία διάρκειας 1 ώρας, τότε αντί για 50 MW, δεσμεύει μόνο το 50% του ηλεκτρικού χώρου, δηλαδή 25 MW. Και επομένως όσο μεγαλώνει το έργο, τόσο μεγαλώνει και ο ηλεκτρικός χώρος που απελευθερώνεται. Επομένως τα έργα 2 GW των νέων διαγωνισμών θα «καταλάβουν» δυναμικότητα μόνο 1 GW, εξοικονομώντας ηλεκτρικό χώρο άλλου 1 GW, προκειμένου να συνδεθούν νέα έργα. Το ΥΠΕΝ έχει ήδη αναθέσει μελέτη-σε ποιο επίπεδο συνολικής δημοπρατούμενης ισχύος θα πρέπει να κινείται το χαρτοφυλάκιο έργων με μπαταρίες, για να απελευθερωθεί ο απαιτούμενος ηλεκτρικός «χώρος». Περικοπές ισχύος Το μέτρο αυτό, περικόπτει την ισχύ των έργων που θα μπουν στην αγορά ώστε να χωρέσουν περισσότερα. Όπως ανέφερε πρόσφατα η κυρία Σδούκου, «περίπου τα μισά από τα έργα με όρους σύνδεσης, ίσως είναι η δεξαμενή εκείνων που περιμένουν για να συμμετάσχουν στις διαγωνιστικές διαδικασίες». Όπως τόνισε, «αν θεσμοθετήσουμε μια διαδικασία να γίνονται μεν διαγωνισμοί για έργα ΑΠΕ, αλλά με μία παραπάνω περικοπή, αυτό σίγουρα αμέσως θα δημιουργήσει ένα καινούργιο ηλεκτρικό χώρο». «Φτιάχνουμε το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο και τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις που χρειάζονται ώστε να συνεχίσουμε να κάνουμε διαγωνισμούς ΑΠΕ με μία ενισχυμένη περικοπή στα έργα, την οποία όμως θα γνωρίζει εκ των προτέρων ο επενδυτής. Αναφέρομαι κυρίως στα 16 GW έργων που έχουν όρους συνδέσεις στα χέρια τους», είχε πει χαρακτηριστικά. Στις νέες ανταγωνιστικές διαδικασίες σχεδιάζεται να αυξηθεί η «ταρίφα» για τα έργα αυτά, ώστε παρά τις αυξημένες περικοπές, τελικά να βγαίνει το business plan των επενδυτών. Η δυνατότητα οριζόντιων περικοπών στην ισχύ των ΑΠΕ θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 4951/2022 και με Υπουργική Απόφαση στις αρχές του 2023 προσδιορίστηκε το ύψος τους. Για παράδειγμα σε νέα φωτοβολταϊκά πάρκα, στις περισσότερες κατηγορίες έργων που λαμβάνουν όρους σύνδεσης με το σύστημα από τον ΑΔΜΗΕ, γίνεται οριζόντια περικοπή 20% της αιτούμενης ισχύος τους. Επιπλέον, τα έργα αυτά δεν επιτρέπεται να εγχέουν στο δίκτυο περισσότερο από το 72% της ισχύος για την οποία έλαβαν όρους σύνδεσης.
  13. Η διαχείριση του υφιστάμενου ηλεκτρικού χώρου και η επέκτασή του είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργείου Ενέργειας που ετοιμάζει ένα νέο πλαίσιο παρεμβάσεων για να εξορθολογήσει το περιβάλλον ανάπτυξης των επενδύσεων στις ΑΠΕ στην Ελλάδα. «Στόχος της κυβέρνησης είναι η αύξηση του ενεργειακού χώρου στην Ελλάδα και σκοπός είναι η κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης στην αρχή του 2024», έχει πει ο κ. Σκυλακάκης, ο οποίος καλείται να βρει τους τρόπους διαχείρισης του δημόσιου αγαθού του ηλεκτρικού χώρου με τρόπο δίκαιο και αποδοτικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι για την εξασφάλιση ηλεκτρικού χώρου θα χρησιμοποιηθούν τρία εργαλεία, το overbooking, οι ενισχυμένες περικοπές και η προσθήκη μπαταριών σε έργα. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα ξεκάθαρο περιβάλλον με ένα χρονοδιάγραμμα, το οποίο θα είναι σαφές και ξεκάθαρο για τους επενδυτές που θα γνωρίζουν τί διαγωνισμοί θα γίνουν το 2024, το 2025 και το 2026, τι ισχύ θα βγαίνει, αν θα είναι κοινοί διαγωνισμοί (σ.σ. όλων των τεχνολογιών), διαγωνισμοί ΑΠΕ με μπαταρία κλπ. και με τι ενισχύσεις, ώστε να μπορεί να υπολογιστεί η βιωσιμότητα και η αποδοτικότητα των έργων Το πρόβλημα Τα έργα ΑΠΕ που είναι σήμερα σε λειτουργία και τα έργα που έχουν λάβει Όρους Σύνδεσης έχουν δεσμεύσει ηλεκτρικό χώρο που υπερκαλύπτει τον στόχο του ΕΣΕΚ για το 2030. Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στη χώρα έχει ξεπεράσει τα 11,5 GW, εκ των οποίων περίπου 5 GW είναι συνδεδεμένα στο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ και τα υπόλοιπα στο δίκτυο διανομής του ΔΕΔΔΗΕ. Συνολικά έχουν δοθεί Οριστικές Προσφορές Σύνδεσης σε νέα έργα ΑΠΕ ισχύος 15,5 GW 2 GW από τον ΔΕΔΔΗΕ και 13,5 GW από τον ΑΔΜΗΕ από τα οποία τα 11 GW δόθηκαν από το 2021 έως σήμερα. Τα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, αν υλοποιηθούν, θα εκτοξεύσουν την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ από 11 σε 27 GW, ακόμη και πριν το 2030 και μαζί με τα 2 GW από Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, η συνολική δέσμευση ηλεκτρικού χώρου θα φτάσει στα 29 GW. Ο ηλεκτρικός χώρος για ΑΠΕ το 2030 θα είναι της τάξης των 29 GW, ο οποίος με τα σημερινά δεδομένα έχει ήδη καλυφθεί. Μόνο στον ΑΔΜΗΕ τα αιτήματα για προσφορά σύνδεσης για ΑΠΕ αντιστοιχούν σε ισχύ 30 GW. Με τα παραπάνω δεδομένα τα προβλήματα είναι δύο. Το εμφανές η έλλειψη ηλεκτρικού χώρου για την υλοποίηση επενδύσεων και το αφανές, ο κίνδυνος να μην υλοποιηθούν τα έργα των 15,5 GW που έχουν πάρει Όρους Σύνδεσης, με αποτέλεσμα και να μην προχωρήσει η διείσδυση των ΑΠΕ. Μέτρα σε τρεις κατευθύνσεις Στόχος του υπουργού είναι να λύσει το γρίφο, αντιμετωπίζοντας τον ηλεκτρικό χώρο σαν ένα δημόσιο αγαθό σε ανεπάρκεια, του οποίου η διάθεση θα πρέπει να γίνεται βάσει των αρχών της ισότητας και της διαφάνειας, χωρίς αυθαίρετες και άδικες ρυθμίσεις και κυρίως, συνυπολογίζοντας του στόχους επενδύσεων με τις συνθήκες ώστε να είναι βιώσιμες και τις πραγματικές ανάγκες της ζήτησης. Για το σκοπό αυτό πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζεται μια σειρά παρεμβάσεων, που θα λειτουργήσουν παράλληλα και συμπληρωματικά. Overbooking και ξεκαθάρισμα. Όπως αναφέρουν πηγές, εκτιμάται ότι μέρος των έργων που έχουν πάρει όρους σύνδεσης δεν θα γίνουν και επομένως ήδη ένα μέρος του ηλεκτρικού χώρου που φαίνεται δοσμένο δεν θα καταληφθεί. Ομάδα του ΥΠΕΝ εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, από τα έργα που έχουν πάρει όρους σύνδεσης από τον ΑΔΜΗΕ των 15,5 GW, πόσα μπορούν να υλοποιηθούν, ώστε να κάνει μια εκτίμηση για τον ηλεκτρικό χώρο που θα μείνει αδιάθετος. Ακολούθως, εξετάζεται είτε να γίνει ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα των 16 γιγαβάτ από τα βαλτωμένα έργα που δεσμεύουν ηλεκτρικό χώρο, είτε χωρίς να ακυρώσει τους όρους σύνδεσης αυτών των έργων, να μπορεί να δώσει επιπλέον όρους σύνδεσης με overbooking. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι θα μπορούσαν να δοθούν έτσι μέχρι 2 GW. -Μπαταρίες. Διαγωνισμοί για «ώριμα» φωτοβολταϊκά με μπαταρίες «πίσω από τον μετρητή» (behind the meter). Δικαίωμα συμμετοχής σε αυτούς τος διαγωνισμούς θα έχουν οι επενδυτές που έχουν ήδη όρους σύνδεσης. Eνα φωτοβολταϊκό με μπαταρία «πίσω από τον μετρητή» καταλαμβάνει μικρότερο ηλεκτρικό χώρο από την εγκατεστημένη ισχύ του. Αν, για παράδειγμα, ένα φωτοβολταϊκό ισχύος 50 MW συνοδεύεται από μία μπαταρία διάρκειας 1 ώρας, τότε αντί για 50 MW, δεσμεύει μόνο το 50% του ηλεκτρικού χώρου, δηλαδή 25 MW. Και επομένως όσο μεγαλώνει το έργο, τόσο μεγαλώνει και ο ηλεκτρικός χώρος που απελευθερώνεται. Επομένως τα έργα 2 GW των νέων διαγωνισμών θα «καταλάβουν» δυναμικότητα μόνο 1 GW, εξοικονομώντας ηλεκτρικό χώρο άλλου 1 GW, προκειμένου να συνδεθούν νέα έργα. Το ΥΠΕΝ έχει ήδη αναθέσει μελέτη-σε ποιο επίπεδο συνολικής δημοπρατούμενης ισχύος θα πρέπει να κινείται το χαρτοφυλάκιο έργων με μπαταρίες, για να απελευθερωθεί ο απαιτούμενος ηλεκτρικός «χώρος». Περικοπές ισχύος Το μέτρο αυτό, περικόπτει την ισχύ των έργων που θα μπουν στην αγορά ώστε να χωρέσουν περισσότερα. Όπως ανέφερε πρόσφατα η κυρία Σδούκου, «περίπου τα μισά από τα έργα με όρους σύνδεσης, ίσως είναι η δεξαμενή εκείνων που περιμένουν για να συμμετάσχουν στις διαγωνιστικές διαδικασίες». Όπως τόνισε, «αν θεσμοθετήσουμε μια διαδικασία να γίνονται μεν διαγωνισμοί για έργα ΑΠΕ, αλλά με μία παραπάνω περικοπή, αυτό σίγουρα αμέσως θα δημιουργήσει ένα καινούργιο ηλεκτρικό χώρο». «Φτιάχνουμε το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο και τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις που χρειάζονται ώστε να συνεχίσουμε να κάνουμε διαγωνισμούς ΑΠΕ με μία ενισχυμένη περικοπή στα έργα, την οποία όμως θα γνωρίζει εκ των προτέρων ο επενδυτής. Αναφέρομαι κυρίως στα 16 GW έργων που έχουν όρους συνδέσεις στα χέρια τους», είχε πει χαρακτηριστικά. Στις νέες ανταγωνιστικές διαδικασίες σχεδιάζεται να αυξηθεί η «ταρίφα» για τα έργα αυτά, ώστε παρά τις αυξημένες περικοπές, τελικά να βγαίνει το business plan των επενδυτών. Η δυνατότητα οριζόντιων περικοπών στην ισχύ των ΑΠΕ θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 4951/2022 και με Υπουργική Απόφαση στις αρχές του 2023 προσδιορίστηκε το ύψος τους. Για παράδειγμα σε νέα φωτοβολταϊκά πάρκα, στις περισσότερες κατηγορίες έργων που λαμβάνουν όρους σύνδεσης με το σύστημα από τον ΑΔΜΗΕ, γίνεται οριζόντια περικοπή 20% της αιτούμενης ισχύος τους. Επιπλέον, τα έργα αυτά δεν επιτρέπεται να εγχέουν στο δίκτυο περισσότερο από το 72% της ισχύος για την οποία έλαβαν όρους σύνδεσης. View full είδηση
  14. Η ΕΕ ξεκίνησε στις 23/11 μια ευκαιρία χρηματοδότησης με επιχορήγηση ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ για έργα καθαρής ενέργειας ανάντη και κατάντη, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης ενέργειας. Η επιχορήγηση θα προέλθει από το Ταμείο Καινοτομίας της ΕΕ, το οποίο χρηματοδοτείται από έσοδα από το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών (ETS) του μπλοκ, ένα πρόγραμμα που στοχεύει να υποχρεώσει τους ρυπαίνοντες να πληρώσουν για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Έρχεται λίγες ημέρες αφότου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της ΕΕ ενέκρινε τον νόμο Net Zero Industry Act (NZIA), ο οποίος επιδιώκει να διασφαλίσει ότι η Ευρώπη μπορεί να καλύψει το 40% των αναγκών της για ανάπτυξη καθαρής ενέργειας με εγχώρια κατασκευασμένα προϊόντα, σύμφωνα με το PV Tech . Η νέα ευκαιρία χρηματοδότησης χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες. Το μεγαλύτερο μέρος, που αντιστοιχεί σε 2,4 δισ. ευρώ, θα διατεθεί σε έργα «γενικής απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές», τα οποία είναι είτε μεγάλης κλίμακας (με κεφαλαιοποίηση άνω των 100 εκατ. ευρώ), μεσαίας κλίμακας (20-100 εκατ. ευρώ) είτε μικρής κλίμακας (€ 2,5-20 εκατομμύρια). Περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν σε έργα παραγωγής καθαρής τεχνολογίας που επικεντρώνονται στην κατασκευή εξαρτημάτων για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αποθήκευση ενέργειας, αντλίες θερμότητας και παραγωγή υδρογόνου, με ελάχιστη κεφαλαιοποίηση 2,5 εκατομμύρια ευρώ). Άλλα 200 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν σε «πιλοτικά» έργα με ανώτατο όριο άνω των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ που επικεντρώνονται στη «βαθιά απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές». Το Ταμείο Καινοτομίας μπορεί να καλύψει έως και το 60% των σχετικών δαπανών ενός έργου, με ημέρες ενημέρωσης στις 30 Νοεμβρίου και στις 7 Δεκεμβρίου πριν από την προθεσμία υποβολής αιτήσεων στις 9 Απριλίου 2024. Ένα χωριστό σχέδιο 800 εκατ. ευρώ, με τη μορφή δημοπρασίας, θα επιδιώξει την κλιμάκωση της παραγωγής υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές. Η ΕΕ έχει ορίσει προθεσμία στις αρχές Φεβρουαρίου για αυτήν την πρωτοβουλία. Επενδύσεις σε μπαταρίες Τα νέα έρχονται καθώς το οικοσύστημα κατασκευής μπαταριών της Ευρώπης φαίνεται να υποφέρει από εκροές επενδύσεων μετά τις γενναιόδωρες επιδοτήσεις φορολογίας των ΗΠΑ για την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Πρόσφατα, η εταιρεία εργοστασίων ιόντων λιθίου-λιθίου με έδρα τη Νορβηγία, Freyr Battery, ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω επένδυση στα ευρωπαϊκά της έργα για να επικεντρωθεί στην κλιμάκωση στις ΗΠΑ έως ότου η Ευρώπη καταλήξει σε μια κατάλληλη πολιτική απάντηση στον αμερικανικό νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού. Το έργο Giga Arctic της εταιρείας στον τελευταίο γύρο επιχορηγήσεων του Ταμείου Καινοτομίας χρηματοδοτήθηκε με 100 εκατομμύρια ευρώ, που ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2023, όπως και μια μονάδα συναρμολόγησης συστήματος αποθήκευσης ενέργειας (ESS) στην Πολωνία από την ομότιμη Northvolt με έδρα τη Σουηδία της Freyr που έλαβε 75 εκατ. ευρώ . Ένα εργοστάσιο συναρμολόγησης ESS που χρησιμοποιεί κυρίως μπαταρίες EV δεύτερης ζωής της Fenecon στη Γερμανία έλαβε επίσης μικρότερη χρηματοδότηση. Σε μια σχετική κίνηση, στις 13 Νοεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της ΕΕ υπέγραψε επίσης μια πολιτική συμφωνία για τον νόμο περί κρίσιμων πρώτων υλών. Ο νόμος ορίζει μια σειρά μέτρων για να διασφαλίσει ότι το μπλοκ έχει πρόσβαση σε μια «ασφαλή, διαφοροποιημένη, προσιτή και βιώσιμη» προμήθεια κρίσιμων πρώτων υλών, με την πράσινη ενέργεια, την ψηφιακή, την άμυνα και την αεροδιαστημική να σημειώνονται ως επωφελείς βιομηχανίες. View full είδηση
  15. Η ΕΕ ξεκίνησε στις 23/11 μια ευκαιρία χρηματοδότησης με επιχορήγηση ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ για έργα καθαρής ενέργειας ανάντη και κατάντη, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης ενέργειας. Η επιχορήγηση θα προέλθει από το Ταμείο Καινοτομίας της ΕΕ, το οποίο χρηματοδοτείται από έσοδα από το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών (ETS) του μπλοκ, ένα πρόγραμμα που στοχεύει να υποχρεώσει τους ρυπαίνοντες να πληρώσουν για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Έρχεται λίγες ημέρες αφότου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της ΕΕ ενέκρινε τον νόμο Net Zero Industry Act (NZIA), ο οποίος επιδιώκει να διασφαλίσει ότι η Ευρώπη μπορεί να καλύψει το 40% των αναγκών της για ανάπτυξη καθαρής ενέργειας με εγχώρια κατασκευασμένα προϊόντα, σύμφωνα με το PV Tech . Η νέα ευκαιρία χρηματοδότησης χωρίζεται σε πέντε κατηγορίες. Το μεγαλύτερο μέρος, που αντιστοιχεί σε 2,4 δισ. ευρώ, θα διατεθεί σε έργα «γενικής απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές», τα οποία είναι είτε μεγάλης κλίμακας (με κεφαλαιοποίηση άνω των 100 εκατ. ευρώ), μεσαίας κλίμακας (20-100 εκατ. ευρώ) είτε μικρής κλίμακας (€ 2,5-20 εκατομμύρια). Περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν σε έργα παραγωγής καθαρής τεχνολογίας που επικεντρώνονται στην κατασκευή εξαρτημάτων για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αποθήκευση ενέργειας, αντλίες θερμότητας και παραγωγή υδρογόνου, με ελάχιστη κεφαλαιοποίηση 2,5 εκατομμύρια ευρώ). Άλλα 200 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν σε «πιλοτικά» έργα με ανώτατο όριο άνω των 2,5 εκατομμυρίων ευρώ που επικεντρώνονται στη «βαθιά απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές». Το Ταμείο Καινοτομίας μπορεί να καλύψει έως και το 60% των σχετικών δαπανών ενός έργου, με ημέρες ενημέρωσης στις 30 Νοεμβρίου και στις 7 Δεκεμβρίου πριν από την προθεσμία υποβολής αιτήσεων στις 9 Απριλίου 2024. Ένα χωριστό σχέδιο 800 εκατ. ευρώ, με τη μορφή δημοπρασίας, θα επιδιώξει την κλιμάκωση της παραγωγής υδρογόνου από ανανεώσιμες πηγές. Η ΕΕ έχει ορίσει προθεσμία στις αρχές Φεβρουαρίου για αυτήν την πρωτοβουλία. Επενδύσεις σε μπαταρίες Τα νέα έρχονται καθώς το οικοσύστημα κατασκευής μπαταριών της Ευρώπης φαίνεται να υποφέρει από εκροές επενδύσεων μετά τις γενναιόδωρες επιδοτήσεις φορολογίας των ΗΠΑ για την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Πρόσφατα, η εταιρεία εργοστασίων ιόντων λιθίου-λιθίου με έδρα τη Νορβηγία, Freyr Battery, ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω επένδυση στα ευρωπαϊκά της έργα για να επικεντρωθεί στην κλιμάκωση στις ΗΠΑ έως ότου η Ευρώπη καταλήξει σε μια κατάλληλη πολιτική απάντηση στον αμερικανικό νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού. Το έργο Giga Arctic της εταιρείας στον τελευταίο γύρο επιχορηγήσεων του Ταμείου Καινοτομίας χρηματοδοτήθηκε με 100 εκατομμύρια ευρώ, που ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2023, όπως και μια μονάδα συναρμολόγησης συστήματος αποθήκευσης ενέργειας (ESS) στην Πολωνία από την ομότιμη Northvolt με έδρα τη Σουηδία της Freyr που έλαβε 75 εκατ. ευρώ . Ένα εργοστάσιο συναρμολόγησης ESS που χρησιμοποιεί κυρίως μπαταρίες EV δεύτερης ζωής της Fenecon στη Γερμανία έλαβε επίσης μικρότερη χρηματοδότηση. Σε μια σχετική κίνηση, στις 13 Νοεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της ΕΕ υπέγραψε επίσης μια πολιτική συμφωνία για τον νόμο περί κρίσιμων πρώτων υλών. Ο νόμος ορίζει μια σειρά μέτρων για να διασφαλίσει ότι το μπλοκ έχει πρόσβαση σε μια «ασφαλή, διαφοροποιημένη, προσιτή και βιώσιμη» προμήθεια κρίσιμων πρώτων υλών, με την πράσινη ενέργεια, την ψηφιακή, την άμυνα και την αεροδιαστημική να σημειώνονται ως επωφελείς βιομηχανίες.
  16. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com View full είδηση
  17. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com
  18. Το 2023 στην αρχιτεκτονική είχε στοιχεία υπερβολής, με την Ινδία να εγκαινιάζει το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στον κόσμο και το Merdeka 118 της Μαλαισίας να γίνεται ο δεύτερος ψηλότερος ουρανοξύστης που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Ήταν όμως και μια χρονιά που γιόρτασε τη λεπτότητα, με ένα στοχαστικά σχεδιασμένο κινεζικό οικοτροφείο να ανακηρύσσεται Παγκόσμιο Κτίριο της Χρονιάς και τον Βρετανό αρχιτέκτονα David Chipperfield (που έχει αναλάβει και τη μεταμόρφωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας) να τιμάται με το βραβείο Pritzker – το αντίστοιχο βραβείο Νόμπελ του κλάδου - για μια καριέρα αφιερωμένη σε διακριτικά σχεδιασμένα πολιτιστικά ιδρύματα. Το 2024 θα φέρει πιθανότατα ένα παρόμοιο μείγμα τόλμης και ομορφιάς. Ας δούμε στη συνέχεια 10 συναρπαστικά αρχιτεκτονικά πρότζεκτ που θα ολοκληρωθούν φέτος: Εθνοσυνέλευση του Μπενίν – Πόρτο Νόβο, Μπενίν Η νέα Εθνοσυνέλευση του Μπενίν, από το γραφείο Kéré ArchitectureKéré Architecture Το 2022 ο Francis Kéré από την Μπουρκίνα Φάσο έγινε ο πρώτος Αφρικανός αρχιτέκτονας που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο Pritzker. Και το σχέδιό του για τη νέα Εθνοσυνέλευση 35.000 τ.μ. στο γειτονικό Μπενίν ακολουθεί τις ίδιες αρχές που υπερασπίζεται από τότε που ανέλαβε την πρώτη του παραγγελία, ένα δημοτικό σχολείο στο χωριό του, το 2001: φυσικός αερισμός, άφθονη σκίαση και χρήση τοπικών υλικών. Σύμφωνα με την εταιρεία του Kéré, που εδρεύει στο Βερολίνο, η εμφάνιση του κτιρίου είναι εμπνευσμένη από το δέντρο palaver, το οποίο παραδοσιακά αποτελεί σημείο συνάντησης στα αφρικανικά χωριά (κάτι σαν τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας του χωριού στην Ελλάδα). Μια ισόγεια αίθουσα συνεδριάσεων θα φιλοξενήσει το νομοθετικό σώμα του Μπενίν με 109 θέσεις, ενώ ένα δημόσιο πάρκο γύρω του προσφέρει «μια αίσθηση ανοικτότητας και διαφάνειας», όπως αναφέρεται στην περιγραφή του έργου. Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ – Ναντσίνγκ, Κίνα Το Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ, από το γραφείο Stefano Boeri ArchitettiStefano Boeri Architetti Το καλυμμένο με δέντρα Bosco Verticale (Κατακόρυφο Δάσος) στο Μιλάνο έχει γίνει σύμβολο του πράσινου σχεδιασμού από τότε που άνοιξε πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Αλλά για τον αρχιτέκτονα Stefano Boeri, το εντυπωσιακό οικιστικό έργο ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς παρόμοιων πρότζεκτ στην Ευρώπη και όχι μόνο. Το τελευταίο από αυτά, στην πρώην πρωτεύουσα της Κίνας Ναντσίνγκ, θα περιλαμβάνει περίπου 800 δέντρα και πάνω από 2.500 θάμνους και αναρριχώμενα φυτά που θα εγκατασταθούν σε προσεκτικά διαμορφωμένα μπαλκόνια. Αποτελούμενο από δύο πύργους – ο μεγαλύτερος από τους οποίους έχει ύψος 200 μέτρα – το νέο Κατακόρυφο Δάσος θα περιλαμβάνει γραφεία, ένα μουσείο και ένα ξενοδοχείο με πισίνα στον τελευταίο όροφο. Η εταιρεία του Boeri δήλωσε ότι τα 27 ενδημικά είδη που ξεπηδούν από τις προσόψεις των κτιρίων θα προωθήσουν τη βιοποικιλότητα και θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 18 τόνους ετησίως. Kunstsilo – Κρίστιανσαντ, Νορβηγία Το Kunstsilo σχεδιάστηκε από τα γραφεία Mestres Wåge Arquitectes και MX_SIKunstsilo Ένα πανύψηλο προπολεμικό σιλό για την αποθήκευση σιτηρών στη νότια νορβηγική πόλη Κρίστιανσαντ έμεινε άδειο όταν ο τοπικός μύλος έκλεισε, μετά από 370 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, το 2008. Ωστόσο, οι τοπικοί αξιωματούχοι διέταξαν να διατηρηθεί η παροπλισμένη δομή πολιτιστικής κληρονομιάς και κήρυξαν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τον επανασχεδιασμό του ως γκαλερί, που προσέλκυσε προτάσεις από περισσότερα από 100 αρχιτεκτονικά γραφεία. Η νικήτρια πρόταση, των Mestres Wåge Arquitectes και MX_SI, αφήνει ανέπαφο μεγάλο μέρος του εξωτερικού του σιλό. Στο εσωτερικό, ωστόσο, διαμορφώθηκαν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου που θα φιλοξενήσουν την συλλογή Tangen των 5.500 έργων, τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή σκανδιναβικής τέχνης στον κόσμο. Keppel South Central – Σιγκαπούρη Η πισίνα στο Keppel South Central, που σχεδίασε το γραφείο NBBJNBBJ Η ευάερη εξωτερική πισίνα και οι άφθονοι χώροι πρασίνου θα κάνουν πιο ευχάριστα τα διαλείμματα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που θα στεγάζει ο πύργος Keppel South Central της Σιγκαπούρης. Ενώ η πρόσοψη του κτιρίου καμπυλώνεται κοντά στη βάση του για να γίνει στέγαστρο μιας υπαίθριας πλατείας με καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Ενώ τα φωτοβολταϊκά στην οροφή και τα συστήματα συλλογής βρόχινου νερού συμβάλλουν στο χαρακτηρισμό του πύργου από το αρχιτεκτονικό γραφείο NBBJ ως ένα από τα «πιο βιώσιμα κτίρια γραφείων της Σιγκαπούρης μέχρι σήμερα». EVE Park – Λόντον, Καναδάς Το EVE Park σχεδιάστηκε από το γραφείο Gensler για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e TechnologiesGensler/Studio Dror Το Electric Vehicle Enclave Park (ή EVE Park) του Καναδά στο Λόντον του Οντάριο είναι ένα οικιστικό έργο που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις των ηλεκτρικών οχημάτων και τροφοδοτείται από τον ήλιο. Προσφέρει φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων και ένα πρόγραμμα κοινής χρήσης αυτοκινήτων για τους κατοίκους. Κάθε ένα από τα κτίρια με διαμερίσματα περιέχει έναν αυτοματοποιημένο «έξυπνο» πύργο στάθμευσης που αποθηκεύει τα οχήματα κάθετα, απελευθερώνοντας χώρο για κήπους. Οι τέσσερις κυκλικές οικιστικές κατασκευές, που σχεδιάστηκαν για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e Technologies από το αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Gensler, μπορούν να φιλοξενήσουν συνολικά 84 νοικοκυριά. Είναι τοποθετημένες και προσανατολισμένες έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την έκθεση στον ήλιο για τα φωτοβολταϊκά που τροφοδοτούν το «μικροδίκτυο» της κοινότητας. EPIQ – Κίτο, Εκουαδόρ Το EPIQ σχεδίασε ο Δανός Bjarke IngelsUribe Schwarzkopf/Bjarke Ingels Το Κίτο «ψηλώνει» από χρόνο σε χρόνο με πολυώροφα κτίρια που σχεδιάστηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες όπως ο Moshe Safdie, ο Jean Nouvel και ο Ma Yansong. Ο Bjarke Ingels, ιδρυτής της δανέζικου αρχιτεκτονικού γραφείου BIG, αφού το 2022 ολοκλήρωσε το ψηλότερο κτίριο της πόλης, το IQON των 133 μέτρων, φέτος επιστρέφει με το EPIQ, στο νότιο άκρο του Parque La Carolina στο κέντρο της πόλης. Το 24ώροφο κτίριο μικτής χρήσης χωρίζεται σε οκτώ ξεχωριστούς όγκους – ή «κτίρια μέσα στο κτίριο» – που συνδέονται με καταπράσινες βεράντες. Η αποκατάσταση του Grand Palais – Παρίσι, Γαλλία Μετά από 124 χρόνια, το Grand Palais ξαναγίνεται «καινούργιο» από τους Chatillon ArchitectesChatillon Architectes Το Grand Palais στην καρδιά του Παρισιού από το 1900 που ολοκληρώθηκε μέχρι σήμερα, έχει λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος, χώρος εκδηλώσεων, ακόμη και ως στρατιωτικό νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά ενώ έχουν γίνει εργασίες στη γυάλινη οροφή και τα θεμέλιά του σε αυτό το διάστημα, το κτίριο δεν είχε ποτέ υποστεί σημαντικές ανακαινίσεις. Για το λόγο αυτό έκλεισε για το κοινό το 2021 προκειμένου να ξεκινήσει μια ανακαίνιση ύψους 212 εκατομμυρίων ευρώ από το γραφείο Chatillon Architects. Οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζονται, η πρόσβαση και οι περιβαλλοντικές επιδόσεις βελτιώνονται, ανοίγει ένα επιπλέον υπόγειο επίπεδο, ενώ αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο οι επισκέπτες κινούνται στην ηλιόλουστη αίθουσα εκθέσεων του συγκροτήματος. Τα πρώτα ανακαινισμένα τμήματα θα να είναι έτοιμα εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό το καλοκαίρι. One Za'abeel – Ντουμπάι, ΗΑΕ Οι δύο πύργοι του One Za'abeel, με τη γέφυρα που είναι γνωστή ως The Link (ο σύνδεσμος), σχεδιασμένοι από το γραφείο Nikken SekkeiKerzner International Μετά από το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πέτυχαν άλλο ένα έξοχο επίτευγμα δομικής μηχανικής: μια γέφυρα μήκους 226 μέτρων και βάρους 9.500 τόνων η οποία ανυψώθηκε 100 μέτρα πάνω από έναν πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο του Ντουμπάι και συνδέει τους δύο ουρανοξύστες του συγκροτήματος One Za'abeel, που θα ανοίξει τον Φεβρουάριο. Οι δύο πύργοι – ως «πατέρας και γιος» περιγράφονται από το ιαπωνικό γραφείο Nikken Sekkei που τους σχεδίασε – περιλαμβάνουν κατοικίες, χώρους γραφείων και ένα ξενοδοχείο, ενώ η «γέφυρά» τους θα φιλοξενήσει πολυτελή εστιατόρια, πισίνα και παρατηρητήρια με θέα στην πόλη και τον Περσικό κόλπο. Ξενοδοχείο Populus –Ντένβερ, ΗΠΑ Το 13όροφο ξενοδοχείο Populus που σχεδίασαν οι Studio Gang ArchitechtsStudio Gang Το 13όροφο ξενοδοχείο των 265 δωματίων που πρόκειται να ανοίξει στο Ντένβερ του Κολοράντο αυτό το καλοκαίρι, είναι ένα ενδιαφέρον δείγμα βιοφιλικού σχεδιασμού, εμπνευσμένο από τον κορμό της ενδημικής λεύκας (Populus είναι η επιστημονική ονομασία του δέντρου). Πρόκειται για το πρώτο ξενοδοχείο με θετικό ισοζύγιο άνθρακα στις ΗΠΑ, ενώ θα είναι και το πρώτο κτίριο που κατασκευάζεται στο κέντρο του Ντένβερ χωρίς να διαθέτει πάρκινγκ. Το νέο θέατρο του QPAC – Μπρισμπέιν, Αυστραλία Το νέο θέατρο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ σχεδιάστηκε από τους Νορβηγούς αρχιτέκτονες Snøhetta και τους Αυστραλούς Blight RaynerVisualiii Με την τεράστια, κυματιστή γυάλινη πρόσοψή του και τους ανοιχτούς χώρους του φουαγιέ, το πολυαναμενόμενο νέο κτίριο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ (QPAC) στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, προσφέρει μια διαφάνεια που σπάνια συνδέεται με τα θέατρα. Πιο μέσα, ωστόσο, ένα κέλυφος από σκυρόδεμα περιέχει τη βασική ατραξιόν, ένα αμφιθέατρο 1.500 θέσεων με ξύλινη επένδυση, σχεδιασμένο για να φιλοξενεί μπαλέτο, όπερα, θέατρο και μιούζικαλ. Το νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta και το τοπικό γραφείο Blight Rayner – που μαζί νίκησαν περισσότερους από 20 συμμετέχοντες σε διεθνή διαγωνισμό – εμπνεύστηκαν τον σχεδιασμό από τη ροή του ποταμού Μπρισμπέιν. Το έργο κόστισε 175 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (106,5 εκατ. ευρώ). Με πληροφορίες από: The new architecture set to shape the world in 2024 by Oscar Holland, CNN View full είδηση
  19. Το 2023 στην αρχιτεκτονική είχε στοιχεία υπερβολής, με την Ινδία να εγκαινιάζει το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στον κόσμο και το Merdeka 118 της Μαλαισίας να γίνεται ο δεύτερος ψηλότερος ουρανοξύστης που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Ήταν όμως και μια χρονιά που γιόρτασε τη λεπτότητα, με ένα στοχαστικά σχεδιασμένο κινεζικό οικοτροφείο να ανακηρύσσεται Παγκόσμιο Κτίριο της Χρονιάς και τον Βρετανό αρχιτέκτονα David Chipperfield (που έχει αναλάβει και τη μεταμόρφωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας) να τιμάται με το βραβείο Pritzker – το αντίστοιχο βραβείο Νόμπελ του κλάδου - για μια καριέρα αφιερωμένη σε διακριτικά σχεδιασμένα πολιτιστικά ιδρύματα. Το 2024 θα φέρει πιθανότατα ένα παρόμοιο μείγμα τόλμης και ομορφιάς. Ας δούμε στη συνέχεια 10 συναρπαστικά αρχιτεκτονικά πρότζεκτ που θα ολοκληρωθούν φέτος: Εθνοσυνέλευση του Μπενίν – Πόρτο Νόβο, Μπενίν Η νέα Εθνοσυνέλευση του Μπενίν, από το γραφείο Kéré ArchitectureKéré Architecture Το 2022 ο Francis Kéré από την Μπουρκίνα Φάσο έγινε ο πρώτος Αφρικανός αρχιτέκτονας που κέρδισε το πολυπόθητο βραβείο Pritzker. Και το σχέδιό του για τη νέα Εθνοσυνέλευση 35.000 τ.μ. στο γειτονικό Μπενίν ακολουθεί τις ίδιες αρχές που υπερασπίζεται από τότε που ανέλαβε την πρώτη του παραγγελία, ένα δημοτικό σχολείο στο χωριό του, το 2001: φυσικός αερισμός, άφθονη σκίαση και χρήση τοπικών υλικών. Σύμφωνα με την εταιρεία του Kéré, που εδρεύει στο Βερολίνο, η εμφάνιση του κτιρίου είναι εμπνευσμένη από το δέντρο palaver, το οποίο παραδοσιακά αποτελεί σημείο συνάντησης στα αφρικανικά χωριά (κάτι σαν τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας του χωριού στην Ελλάδα). Μια ισόγεια αίθουσα συνεδριάσεων θα φιλοξενήσει το νομοθετικό σώμα του Μπενίν με 109 θέσεις, ενώ ένα δημόσιο πάρκο γύρω του προσφέρει «μια αίσθηση ανοικτότητας και διαφάνειας», όπως αναφέρεται στην περιγραφή του έργου. Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ – Ναντσίνγκ, Κίνα Το Κατακόρυφο Δάσος της Ναντσίνγκ, από το γραφείο Stefano Boeri ArchitettiStefano Boeri Architetti Το καλυμμένο με δέντρα Bosco Verticale (Κατακόρυφο Δάσος) στο Μιλάνο έχει γίνει σύμβολο του πράσινου σχεδιασμού από τότε που άνοιξε πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Αλλά για τον αρχιτέκτονα Stefano Boeri, το εντυπωσιακό οικιστικό έργο ήταν μόνο η αρχή μίας σειράς παρόμοιων πρότζεκτ στην Ευρώπη και όχι μόνο. Το τελευταίο από αυτά, στην πρώην πρωτεύουσα της Κίνας Ναντσίνγκ, θα περιλαμβάνει περίπου 800 δέντρα και πάνω από 2.500 θάμνους και αναρριχώμενα φυτά που θα εγκατασταθούν σε προσεκτικά διαμορφωμένα μπαλκόνια. Αποτελούμενο από δύο πύργους – ο μεγαλύτερος από τους οποίους έχει ύψος 200 μέτρα – το νέο Κατακόρυφο Δάσος θα περιλαμβάνει γραφεία, ένα μουσείο και ένα ξενοδοχείο με πισίνα στον τελευταίο όροφο. Η εταιρεία του Boeri δήλωσε ότι τα 27 ενδημικά είδη που ξεπηδούν από τις προσόψεις των κτιρίων θα προωθήσουν τη βιοποικιλότητα και θα μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 18 τόνους ετησίως. Kunstsilo – Κρίστιανσαντ, Νορβηγία Το Kunstsilo σχεδιάστηκε από τα γραφεία Mestres Wåge Arquitectes και MX_SIKunstsilo Ένα πανύψηλο προπολεμικό σιλό για την αποθήκευση σιτηρών στη νότια νορβηγική πόλη Κρίστιανσαντ έμεινε άδειο όταν ο τοπικός μύλος έκλεισε, μετά από 370 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, το 2008. Ωστόσο, οι τοπικοί αξιωματούχοι διέταξαν να διατηρηθεί η παροπλισμένη δομή πολιτιστικής κληρονομιάς και κήρυξαν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τον επανασχεδιασμό του ως γκαλερί, που προσέλκυσε προτάσεις από περισσότερα από 100 αρχιτεκτονικά γραφεία. Η νικήτρια πρόταση, των Mestres Wåge Arquitectes και MX_SI, αφήνει ανέπαφο μεγάλο μέρος του εξωτερικού του σιλό. Στο εσωτερικό, ωστόσο, διαμορφώθηκαν 3.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου που θα φιλοξενήσουν την συλλογή Tangen των 5.500 έργων, τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή σκανδιναβικής τέχνης στον κόσμο. Keppel South Central – Σιγκαπούρη Η πισίνα στο Keppel South Central, που σχεδίασε το γραφείο NBBJNBBJ Η ευάερη εξωτερική πισίνα και οι άφθονοι χώροι πρασίνου θα κάνουν πιο ευχάριστα τα διαλείμματα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που θα στεγάζει ο πύργος Keppel South Central της Σιγκαπούρης. Ενώ η πρόσοψη του κτιρίου καμπυλώνεται κοντά στη βάση του για να γίνει στέγαστρο μιας υπαίθριας πλατείας με καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Ενώ τα φωτοβολταϊκά στην οροφή και τα συστήματα συλλογής βρόχινου νερού συμβάλλουν στο χαρακτηρισμό του πύργου από το αρχιτεκτονικό γραφείο NBBJ ως ένα από τα «πιο βιώσιμα κτίρια γραφείων της Σιγκαπούρης μέχρι σήμερα». EVE Park – Λόντον, Καναδάς Το EVE Park σχεδιάστηκε από το γραφείο Gensler για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e TechnologiesGensler/Studio Dror Το Electric Vehicle Enclave Park (ή EVE Park) του Καναδά στο Λόντον του Οντάριο είναι ένα οικιστικό έργο που απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρεις των ηλεκτρικών οχημάτων και τροφοδοτείται από τον ήλιο. Προσφέρει φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων και ένα πρόγραμμα κοινής χρήσης αυτοκινήτων για τους κατοίκους. Κάθε ένα από τα κτίρια με διαμερίσματα περιέχει έναν αυτοματοποιημένο «έξυπνο» πύργο στάθμευσης που αποθηκεύει τα οχήματα κάθετα, απελευθερώνοντας χώρο για κήπους. Οι τέσσερις κυκλικές οικιστικές κατασκευές, που σχεδιάστηκαν για την κατασκευάστρια εταιρεία s2e Technologies από το αμερικανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Gensler, μπορούν να φιλοξενήσουν συνολικά 84 νοικοκυριά. Είναι τοποθετημένες και προσανατολισμένες έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την έκθεση στον ήλιο για τα φωτοβολταϊκά που τροφοδοτούν το «μικροδίκτυο» της κοινότητας. EPIQ – Κίτο, Εκουαδόρ Το EPIQ σχεδίασε ο Δανός Bjarke IngelsUribe Schwarzkopf/Bjarke Ingels Το Κίτο «ψηλώνει» από χρόνο σε χρόνο με πολυώροφα κτίρια που σχεδιάστηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες όπως ο Moshe Safdie, ο Jean Nouvel και ο Ma Yansong. Ο Bjarke Ingels, ιδρυτής της δανέζικου αρχιτεκτονικού γραφείου BIG, αφού το 2022 ολοκλήρωσε το ψηλότερο κτίριο της πόλης, το IQON των 133 μέτρων, φέτος επιστρέφει με το EPIQ, στο νότιο άκρο του Parque La Carolina στο κέντρο της πόλης. Το 24ώροφο κτίριο μικτής χρήσης χωρίζεται σε οκτώ ξεχωριστούς όγκους – ή «κτίρια μέσα στο κτίριο» – που συνδέονται με καταπράσινες βεράντες. Η αποκατάσταση του Grand Palais – Παρίσι, Γαλλία Μετά από 124 χρόνια, το Grand Palais ξαναγίνεται «καινούργιο» από τους Chatillon ArchitectesChatillon Architectes Το Grand Palais στην καρδιά του Παρισιού από το 1900 που ολοκληρώθηκε μέχρι σήμερα, έχει λειτουργήσει ως εκθεσιακός χώρος, χώρος εκδηλώσεων, ακόμη και ως στρατιωτικό νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά ενώ έχουν γίνει εργασίες στη γυάλινη οροφή και τα θεμέλιά του σε αυτό το διάστημα, το κτίριο δεν είχε ποτέ υποστεί σημαντικές ανακαινίσεις. Για το λόγο αυτό έκλεισε για το κοινό το 2021 προκειμένου να ξεκινήσει μια ανακαίνιση ύψους 212 εκατομμυρίων ευρώ από το γραφείο Chatillon Architects. Οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζονται, η πρόσβαση και οι περιβαλλοντικές επιδόσεις βελτιώνονται, ανοίγει ένα επιπλέον υπόγειο επίπεδο, ενώ αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο οι επισκέπτες κινούνται στην ηλιόλουστη αίθουσα εκθέσεων του συγκροτήματος. Τα πρώτα ανακαινισμένα τμήματα θα να είναι έτοιμα εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό το καλοκαίρι. One Za'abeel – Ντουμπάι, ΗΑΕ Οι δύο πύργοι του One Za'abeel, με τη γέφυρα που είναι γνωστή ως The Link (ο σύνδεσμος), σχεδιασμένοι από το γραφείο Nikken SekkeiKerzner International Μετά από το ψηλότερο κτίριο του κόσμου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πέτυχαν άλλο ένα έξοχο επίτευγμα δομικής μηχανικής: μια γέφυρα μήκους 226 μέτρων και βάρους 9.500 τόνων η οποία ανυψώθηκε 100 μέτρα πάνω από έναν πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο του Ντουμπάι και συνδέει τους δύο ουρανοξύστες του συγκροτήματος One Za'abeel, που θα ανοίξει τον Φεβρουάριο. Οι δύο πύργοι – ως «πατέρας και γιος» περιγράφονται από το ιαπωνικό γραφείο Nikken Sekkei που τους σχεδίασε – περιλαμβάνουν κατοικίες, χώρους γραφείων και ένα ξενοδοχείο, ενώ η «γέφυρά» τους θα φιλοξενήσει πολυτελή εστιατόρια, πισίνα και παρατηρητήρια με θέα στην πόλη και τον Περσικό κόλπο. Ξενοδοχείο Populus –Ντένβερ, ΗΠΑ Το 13όροφο ξενοδοχείο Populus που σχεδίασαν οι Studio Gang ArchitechtsStudio Gang Το 13όροφο ξενοδοχείο των 265 δωματίων που πρόκειται να ανοίξει στο Ντένβερ του Κολοράντο αυτό το καλοκαίρι, είναι ένα ενδιαφέρον δείγμα βιοφιλικού σχεδιασμού, εμπνευσμένο από τον κορμό της ενδημικής λεύκας (Populus είναι η επιστημονική ονομασία του δέντρου). Πρόκειται για το πρώτο ξενοδοχείο με θετικό ισοζύγιο άνθρακα στις ΗΠΑ, ενώ θα είναι και το πρώτο κτίριο που κατασκευάζεται στο κέντρο του Ντένβερ χωρίς να διαθέτει πάρκινγκ. Το νέο θέατρο του QPAC – Μπρισμπέιν, Αυστραλία Το νέο θέατρο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ σχεδιάστηκε από τους Νορβηγούς αρχιτέκτονες Snøhetta και τους Αυστραλούς Blight RaynerVisualiii Με την τεράστια, κυματιστή γυάλινη πρόσοψή του και τους ανοιχτούς χώρους του φουαγιέ, το πολυαναμενόμενο νέο κτίριο στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κουίνσλαντ (QPAC) στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, προσφέρει μια διαφάνεια που σπάνια συνδέεται με τα θέατρα. Πιο μέσα, ωστόσο, ένα κέλυφος από σκυρόδεμα περιέχει τη βασική ατραξιόν, ένα αμφιθέατρο 1.500 θέσεων με ξύλινη επένδυση, σχεδιασμένο για να φιλοξενεί μπαλέτο, όπερα, θέατρο και μιούζικαλ. Το νορβηγικό αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta και το τοπικό γραφείο Blight Rayner – που μαζί νίκησαν περισσότερους από 20 συμμετέχοντες σε διεθνή διαγωνισμό – εμπνεύστηκαν τον σχεδιασμό από τη ροή του ποταμού Μπρισμπέιν. Το έργο κόστισε 175 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας (106,5 εκατ. ευρώ). Με πληροφορίες από: The new architecture set to shape the world in 2024 by Oscar Holland, CNN
  20. Τα νέα κτίρια θα έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030, θα αποφασιστούν μέτρα για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξοικονόμηση κτιρίων. Υπολογίστηκε, πως τα κτίρια ευθύνονται για το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές και η ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου συμφώνησαν ανεπίσημα την Πέμπτη σε σχέδια που θα συμβάλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τον κτιριακό τομέα. Η προτεινόμενη αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων στοχεύει να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (GHG) και την κατανάλωση ενέργειας στον κτιριακό τομέα της ΕΕ έως το 2030 και να τον καταστήσει κλιματικά ουδέτερο έως το 2050. Επίσης στοχεύει στην ανακαίνιση των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις και βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Στόχοι μείωσης εκπομπών Όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030. Τα νέα κτίρια που καταλαμβάνονται ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2028. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη το δυναμικό του κτιρίου για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τον κύκλο ζωής του, το οποίο περιλαμβάνει την παραγωγή και τη διάθεση των δομικών προϊόντων. Για τις κατοικίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν μείωση της μέσης κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% έως το 2030 και τουλάχιστον 20 έως 22% έως το 2035. Ανακαίνιση Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ανακαινίσουν τα κτίρια που δεν είναι κατοικίες κατά 16% με τη χειρότερη απόδοση έως το 2030 και, έως το 2033, το 26% με τις χειρότερες επιδόσεις μέσω ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης. Εάν είναι τεχνικά και οικονομικά κατάλληλο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγκαταστήσουν σταδιακά ηλιακές εγκαταστάσεις σε δημόσια και μη κτίρια, ανάλογα με το μέγεθός τους, και σε όλα τα νέα κτίρια κατοικιών έως το 2030. Σταδιακή κατάργηση λεβήτων ορυκτών καυσίμων Τα κράτη μέλη θα υιοθετήσουν μέτρα για την απαλλαγή των συστημάτων θέρμανσης από άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στη θέρμανση και την ψύξη με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων ορυκτών καυσίμων έως το 2040. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να σταματήσουν την επιδότηση μεμονωμένων λεβήτων ορυκτών καυσίμων από το 2025. Οικονομικά Θα εξακολουθήσουν να είναι δυνατά κίνητρα για υβριδικά συστήματα θέρμανσης, όπως αυτά που συνδυάζουν ένα λέβητα με μια ηλιακή θερμική εγκατάσταση ή μια αντλία θερμότητας. Εξαιρέσεις Τα αγροτικά κτίρια και τα κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να εξαιρεθούν από τους νέους κανόνες, ενώ οι χώρες της ΕΕ ενδέχεται να αποφασίσουν να εξαιρέσουν επίσης κτίρια που προστατεύονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή ιστορική τους αξία, τα προσωρινά κτίρια και τις εκκλησίες και τους τόπους λατρείας. Δηλώσεις Ο εισηγητής για την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων Ciarán Cuffe (Πράσινοι/EFA, IE) δήλωσε: «Πετύχαμε κάτι αξιοσημείωτο. Δημιουργήσαμε ένα σχέδιο για τη μετάβαση προς ένα κτιριακό απόθεμα μηδενικών εκπομπών. Με αυτό το σχέδιο, προσθέτουμε έναν βασικό πυλώνα στα σχέδια της ΕΕ για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και ξεκινάμε το μακρύ ταξίδι προς τη μείωση του 36% των εκπομπών CO2 της Ευρώπης». «Αυτό το ταξίδι θα ξεκινήσει με τα κτίρια που σπαταλούν την περισσότερη ενέργεια. Η σπατάλη ενέργειας είναι χρήματα που σπαταλούνται σε λογαριασμούς. Πρέπει να βοηθήσουμε τους πολίτες να εξοικονομήσουν χρήματα και να τους προστατεύσουμε από τις ασταθείς τιμές της ενέργειας. Γι’ αυτό επιλέξαμε μια διαδρομή που μπορεί να μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας για όλους, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, και αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες της ενεργειακής φτώχειας», πρόσθεσε. Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας θα ψηφίσει επί του κειμένου στις 23 Ιανουαρίου. Ιστορικό Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κτίρια στην ΕΕ ευθύνονται για το 40% της ενεργειακής μας κατανάλωσης και το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, ως μέρος του λεγόμενου πακέτου «Fit for 55». Ένας νέος ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα (Ιούλιος 2021) κατοχύρωσε τόσο τους στόχους του 2030 όσο και του 2050 σε δεσμευτικό ευρωπαϊκό δίκαιο.
  21. Τα νέα κτίρια θα έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030, θα αποφασιστούν μέτρα για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και θα ενισχυθεί η προσπάθεια για την εξοικονόμηση κτιρίων. Υπολογίστηκε, πως τα κτίρια ευθύνονται για το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Οι ευρωβουλευτές και η ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου συμφώνησαν ανεπίσημα την Πέμπτη σε σχέδια που θα συμβάλουν στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τον κτιριακό τομέα. Η προτεινόμενη αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων στοχεύει να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (GHG) και την κατανάλωση ενέργειας στον κτιριακό τομέα της ΕΕ έως το 2030 και να τον καταστήσει κλιματικά ουδέτερο έως το 2050. Επίσης στοχεύει στην ανακαίνιση των κτιρίων με τις χειρότερες επιδόσεις και βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Στόχοι μείωσης εκπομπών Όλα τα νέα κτίρια θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2030. Τα νέα κτίρια που καταλαμβάνονται ή ανήκουν σε δημόσιες αρχές θα πρέπει να έχουν μηδενικές εκπομπές από το 2028. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να λαμβάνουν υπόψη το δυναμικό του κτιρίου για την υπερθέρμανση του πλανήτη κατά τον κύκλο ζωής του, το οποίο περιλαμβάνει την παραγωγή και τη διάθεση των δομικών προϊόντων. Για τις κατοικίες, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν μείωση της μέσης κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας κατά τουλάχιστον 16% έως το 2030 και τουλάχιστον 20 έως 22% έως το 2035. Ανακαίνιση Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ανακαινίσουν τα κτίρια που δεν είναι κατοικίες κατά 16% με τη χειρότερη απόδοση έως το 2030 και, έως το 2033, το 26% με τις χειρότερες επιδόσεις μέσω ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης. Εάν είναι τεχνικά και οικονομικά κατάλληλο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγκαταστήσουν σταδιακά ηλιακές εγκαταστάσεις σε δημόσια και μη κτίρια, ανάλογα με το μέγεθός τους, και σε όλα τα νέα κτίρια κατοικιών έως το 2030. Σταδιακή κατάργηση λεβήτων ορυκτών καυσίμων Τα κράτη μέλη θα υιοθετήσουν μέτρα για την απαλλαγή των συστημάτων θέρμανσης από άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων στη θέρμανση και την ψύξη με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση των λεβήτων ορυκτών καυσίμων έως το 2040. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να σταματήσουν την επιδότηση μεμονωμένων λεβήτων ορυκτών καυσίμων από το 2025. Οικονομικά Θα εξακολουθήσουν να είναι δυνατά κίνητρα για υβριδικά συστήματα θέρμανσης, όπως αυτά που συνδυάζουν ένα λέβητα με μια ηλιακή θερμική εγκατάσταση ή μια αντλία θερμότητας. Εξαιρέσεις Τα αγροτικά κτίρια και τα κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να εξαιρεθούν από τους νέους κανόνες, ενώ οι χώρες της ΕΕ ενδέχεται να αποφασίσουν να εξαιρέσουν επίσης κτίρια που προστατεύονται για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή ιστορική τους αξία, τα προσωρινά κτίρια και τις εκκλησίες και τους τόπους λατρείας. Δηλώσεις Ο εισηγητής για την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων Ciarán Cuffe (Πράσινοι/EFA, IE) δήλωσε: «Πετύχαμε κάτι αξιοσημείωτο. Δημιουργήσαμε ένα σχέδιο για τη μετάβαση προς ένα κτιριακό απόθεμα μηδενικών εκπομπών. Με αυτό το σχέδιο, προσθέτουμε έναν βασικό πυλώνα στα σχέδια της ΕΕ για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και ξεκινάμε το μακρύ ταξίδι προς τη μείωση του 36% των εκπομπών CO2 της Ευρώπης». «Αυτό το ταξίδι θα ξεκινήσει με τα κτίρια που σπαταλούν την περισσότερη ενέργεια. Η σπατάλη ενέργειας είναι χρήματα που σπαταλούνται σε λογαριασμούς. Πρέπει να βοηθήσουμε τους πολίτες να εξοικονομήσουν χρήματα και να τους προστατεύσουμε από τις ασταθείς τιμές της ενέργειας. Γι’ αυτό επιλέξαμε μια διαδρομή που μπορεί να μειώσει τους λογαριασμούς ενέργειας για όλους, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, και αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες της ενεργειακής φτώχειας», πρόσθεσε. Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας θα ψηφίσει επί του κειμένου στις 23 Ιανουαρίου. Ιστορικό Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κτίρια στην ΕΕ ευθύνονται για το 40% της ενεργειακής μας κατανάλωσης και το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων, ως μέρος του λεγόμενου πακέτου «Fit for 55». Ένας νέος ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα (Ιούλιος 2021) κατοχύρωσε τόσο τους στόχους του 2030 όσο και του 2050 σε δεσμευτικό ευρωπαϊκό δίκαιο. View full είδηση
  22. από τους ορισμούς του ΝΟΚ 56. Όψεις του κτιρίου είναι οι επιφάνειες του κτιρίου προς τους κοινόχρηστους ή και ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου ή και προς όμορα οικόπεδα και ορίζονται, σύμφωνα με τον προσανατολισμό τους. Ως όψεις του κτιρίου, θεωρούνται επίσης, οι στέγες και τα δώματα με τα κιγκλιδώματα ή/και τα στηθαία ασφαλείας, καθώς και με τις κατασκευές του άρθρου 19 και τα κλειστά τμήματα των πυλωτών. Στις όψεις του κτιρίου συμμετέχουν οι επιφάνειες των εξωτερικών θερμομονώσεων, οι επενδύσεις και τα επιχρίσματα του κτιρίου. Όπως τροποποιήθηκε με την Παρ.3 Άρθρο 122 ΝΟΜΟΣ 4819/2021 με ισχύ την 23/7/2021 84. Τυφλή όψη είναι η πλευρά του κτιρίου, που κατασκευάζεται στα όρια της ιδιοκτησίας με τα όρια του όμορου οικοπέδου. Όπως τροποποιήθηκε με το Άρθρο 100 ΝΟΜΟΣ 4759/2020 με ισχύ την 9/12/2020 Επομένως σ' αυτές τις όψεις (όπως και στην τομή που είναι κάθετη στο όμορο) πόσο είναι το ύψος σου από το Φ.Ε?? Δεν είναι μεγαλύτερο του επιτρεπόμενου??
  23. @Guthwik Αν και δεν το είπα εγώ, καλά το έχω καταλάβει. Το άνω των 300€ είναι για τιμολόγια (επιχειρήσεις) όπου εκεί γίνετε παρακράτηση 20% και προφανώς δεν πληρωνει ΦΕΜ ο μηχανικός αλλα το ποσό αποδίδετε από την επειχηρηση. Καταλαβαίνω όμως οτι υπάρχει και η περίπτωση όπου όταν χρειάζεται ΦΕΜ (άδεια) τότε προηγείται το ΦΕΜ. Τελος πάντων, για μικρά ποσά, ΠΕΑ εγώ πληρώνω ΦΕΜ κανονικά. Αν κατάλαβα καλά λέτε ότι δεν χρειάζεται αφού δεν κατατίθεται σε δημόσια αρχή; Οχι ότι έχω χάσει λεφτά, αφού θα τα πληρώσεις μετά, αλλά έχει και την φασαρία του. Επισης αυτό με το σύστημα αμοιβές του ΤΕΕ, ιδέες; Μου φαίνεται δεν έχει νόημα να συμπληρώνετε.
  24. Συνάδελφε κανείς μας δεν τα ξέρει όλα, γι αυτό και υπάρχει το forum. Και γω έχω πολλές ερωτήσεις, αλλά σε γενικές γραμμές πάντα πριν ρωτήσω προσπαθώ να χρησιμοποιώ τη λογική για να κατανοήσω γιατί νομοθετήθηκε κάτι. Εχουν κάποια λογική τα 20-30εκ; Να χωρέσει τι απο κάτω; Μια γάτα για να μην βραχεί; Δεν ειρωνεύομαι, όλοι οι μηχανικοί τι κάνουμε; Kατασκευάζουμε. Πρέπει να μπαίνουμε στη λογική το ότι φτιάχνουμε κάτι με γνώμονα την ανθρώπινη κλίμακα...
  25. Στα τέλη Δεκεμβρίου αναμένεται να ανοίξει η πρόσκληση για το πρόγραμμα «Ανακαινίζω - Νοικιάζω», ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, μέσω του οποίου επιδοτείται το 40 % των δαπανών έως 10.000 ευρώ για αναβάθμιση κατοικιών που έχουν δηλωθεί κενές τα τελευταία τρία χρόνια. Η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων και η Ένωση Ιδιοκτητών Ακινήτων Νομού Αχαΐας, με θέμα την ακίνητη ιδιοκτησία στο πλαίσιο του 26ου Forum Ανάπτυξης παρουσίασε τις δράσεις της κυβέρνησης για την στεγαστική πολιτική. Ειδικότερα, αναφερόμενη στο πρόγραμμα «Σπίτι μου», είπε μεταξύ άλλων ότι «έχουμε εκταμιεύσει 1.290 δάνεια μέσα σε τέσσερις μήνες και βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον μία καλύτερη ροή». «Η μεγαλύτερη ζήτηση», συνέχισε, «προέρχεται από άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 35 έτη και καταγράφεται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα», τονίζοντας ταυτόχρονα ότι «αυτή τη στιγμή ακολουθούν περίπου 1.900 εγκεκριμένες αιτήσεις, οι οποίες μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2024 θα έχουν βρει και αυτές το δρόμο της εκταμίευσης». Όπως πρόσθεσε, «το σύνολο των αιτήσεων που έχουν εγκριθεί είναι 9.620 και ελπίζουμε να έχουν παράξει αποτέλεσμα, δηλαδή να έχουν βρει σπίτι και να έχει εκταμιευθεί το δάνειο μέχρι το τέλος του 2024, γεγονός που σημαίνει ότι πάνω από 18.000 άνθρωποι μπορούν να έχουν βρει σπίτι». Ακόμη, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα της κοινωνικής στέγασης, που όπως είπε, «το τρέχουμε για 100 διαμερίσματα που θα κάνουμε εμείς ως υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής, μέσω του ταμείου ανάκαμψης, την χρηματοδότηση για την ανακαίνιση των συγκεκριμένων διαμερισμάτων». Παράλληλα, τόνισε ότι «είναι σε εξέλιξη το πρόγραμμα ‘Στέγαση και Εργασία’, όπου έχουμε 850 ωφελούμενους σε όλη την Ελλάδα και βέβαια έχουμε και το πρόγραμμα ‘Κάλυψη’, με 44 δήμους», που αφορά την δωρεάν στέγαση ευάλωτων σε ιδιωτικές κατοικίες με την καταβολή του ενοικίου από το Δημόσιο. Στην τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ, Στράτος Παραδιάς, παρουσίασε τις θέσεις και τις προτάσεις της Ομοσπονδίας, τονίζοντας ότι «μια άμεση τολμηρή μεταβατική φορολογική παρέμβαση, που θα φέρει δεκάδες χιλιάδες σπίτια στην αγορά, είναι απόλυτα αναγκαία. Συγκεκριμένα, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χωρίς να παραιτούμαστε από το βασικό μας αίτημα που είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για όλα τα κάθε είδους μισθώματα ακινήτων, καθόσον η κλίμακα φορολόγησής τους είναι η μόνη που δεν ελαφρύνθηκε από το 2019 και μετά, προτείνουμε την τριετή φορολογική απαλλαγή των ιδιοκτητών από το φόρο εισοδήματος, των κατοικιών που ήταν κενές για όλο το 2023 αλλά και όσων κατοικιών, που σήμερα έχουν διατεθεί για βραχυχρόνια μίσθωση, εκμισθωθούν ως κύρια κατοικία για μια τουλάχιστον τριετία. Η ρύθμιση θα προκαλέσει την άμεση και μαζική επανένταξη στην αγορά των μισθώσεων κύριας κατοικίας, πολλών χιλιάδων κενών αλλά και ανακαινισμένων κατοικιών σε όλη τη χώρα, χωρίς να δημιουργήσει δημοσιονομικό πρόβλημα στο υπουργείο Οικονομικών». View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.