Αναζήτηση στην κοινότητα

Καλημέρα, με μία πρόχειρη αναζήτηση στην διαύγεια: https://diavgeia.gov.gr/search?query=q:%22%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82%20%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%22&page=0 Φαίνονται αρκετές άδειες δόμησης για ράμπες... Από εκεί και πέρα, θα μπορούσες να ρωτήσεις στην Υδομ αν δέχονται την 48ωρη και συγκεκριμένα το 'μικρές διαμορφώσεις του εδάφους =/- 0,80 μ. από το φυσικό έδαφος', αν και το βρίσκω απίθανο.

αρθρο 17 παρ.5. "Πολύτεκνοι, για την υπαγωγή στο άρθρο 8 του παρόντος της κύριας κατοικίας τους καταβαλλουν ποσοστό 20% του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το Παράρτημα Α` του παρόντος και υποβάλλουν επιπλέον τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων. Πολύτεκνοι, για την υπαγωγή στο άρθρο 8 του παρόντος της δευτερεύουσας κατοικίας τους, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν είναι άνω των 80 τ.μ, καταβαλλουν ποσοστό 50% του ενιαίου ειδικού προστίμου, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το Παράρτημα Α` του παρόντος και υποβάλλουν επιπλέον τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων." υγ και να πανε "χτες" στον λογιστη τους, Το οικοπεδο [κατα 50%] ανηκει στον γιο... δεν εχει εισοδηματα αλλά χτίζει οικοδομη.....δεν δήλωσε ποτέ τις "δαπανες ανοικοδόμησης", εχει θεμα "ποθεν εσχες".... δεν δηλωσε στο δικο του Ε9 το "ημιτελες κτισμα"..... δεν εκανε συσταση..........δεν...δεν [μαλλον δυσκολα θα ξεμπερδεψουν...]

kioanni, akis73, nik, akius, Σε όμοια ερώτηση που είχα κάνει στο πάλαι ποτέ help desk για την κατηγοριοποίηση 4-5 μου είχαν πει ότι: 1. Για το 40-40-20 ελέγχουμε πόσα τ.μ. προέβλεπε η ΟΑ για τον χώρο (ή την στάθμη) που εξετάζουμε. Ακόμη κι αν έχει χιλιοστά δεν τα λαμβάνουμε υπόψην. 2. Για τον υπολογισμό του ποσοστού υπέρβασης δόμησης ή κάλυψης (υπολογισμό προστίμου δηλαδή) τότε εξετάζουμε τί επιτρέπεται σήμερα για το ποσοστό (χιλιοστά) της εκάστοτε ορ. ιδιοκτησίας (εφόσον έχει γίνει Σύσταση Ορ. Ιδιοκτησίας). Δηλαδή αν έχουμε εναν υπόγειο βοηθητικό χώρο Χ τ.μ. κι ας έχει πολλά χιλιοστά ο οποίος δεν μετρούσε στον ΣΔ της ΟΑ και εμείς τώρα τον τακτοποιούμε για κύρια χρήση τότε για την κατηγοριοποίηση η πράξη Χ τ.μ. / 0 τ.μ. μας το στέλνει κατευθείαν στην Κατ. 5. Το ίδιο ισχύει και για αυθαίρετη προσθήκη κλειστών χώρων κύριας χρήσης σε δώματα. Κι εγώ την ίδια άποψη με εσάς είχα προηγουμένως. Όμως μου την ανέτρεψαν... Τελικά ΠΟΙΟΣ είναι πιο σωστός; Έχει κανείς κάτι να πει πάνω στο θέμα; Αυτό το θέμα με την κατηγοριοποίηση αυθαιρεσιών στις οριζόντιες ιδιοκτησίες νομίζω ότι μας έχει κουράσει όλους_

Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει ενα μεγάλο ξεκαθάρισμα σε αυτό τον τομέα είναι η αλήθεια. Αν ισχύει το πλάνο, μόνο θετικά μπορώ να το δω όσον αφορά τις σχολές μηχανικών. Η συγχώνευση/απορρόφηση των αντίστοιχων τμημάτων ΤΕΙ είναι πραγματικά η καλύτερη λύση για την επίλυση του προβλήματος, ΩΣΤΟΣΟ Αυτό δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιφέρει αυτόματη εξίσωση ΤΕ και ΠΕ, όχι τόσο λόγω επαγγελματικών δικαιωμάτων,αλλά λόγω γνωστικού υπόβαθρου. Κοινώς μια τέτοια κίνηση την κρίνω ως ορθή,αλλά θα πρέπει αφενός να αποδωθούν επαγγελματικά δικαιώματα βάσει κατεύθυνσης πλέον,ήτοι - πρωην Δομικών Έργων αποκλειστικά στον δομοστατικό τομέα - πρώην Έργων Υποδομής σε οδοποιίες,συγκοινωνιακά,υδραυλικά,λιμενικά κτλ - νυν Πολιτικοί Μηχανικοί πάλι αποκλειστικά στους τομείς εξειδίκευσης (για να υπάρχει δικαιοσύνη) και όχι σε όλο το φάσμα της ιδιότητας του μηχανικού.Στα λοιπά να έχουν τα ίδια δικαιώματα με εναν Τ.Ε. Επίσης το πλέον βασικό,είναι οτι θα πρέπει να δωθεί η δυνατότητα άνευ εξετάσεων / κατατακτηρίων και με την εισαγωγή "σπουδών εξ`αποστάσεως" για να μην επιβαρυνθούν επιπλέον τα ιδρύματα, σε όσους Τ.Ε. επιθυμούν να αποκτήσουν τα αντίστοιχα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα του εκάστοτε τομέα Π.Ε. , να μπορούν να το πράξουν με πλήρη αναγνώριση όλων των μαθημάτων προ επιλογής τομέα και να συνεχίσουν τις σπουδές για ακόμα 1-2 χρόνια το πολύ μαζί (τομέας + διπλωματική). Το ίδιο ακριβώς να ισχύσει και για τους εν ενεργεία Πολ/Μηχ, ήτοι αν κάποιος διπλωματούχος επέλεξε κατά τη διάρκεια των σπουδών του πχ γεωτεχνικό τομέα, να έχει τα αντίστοιχα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα του τομέα αυτού και να του δίνεται η δυνατότητα σε συνάρτηση με τη δια βίου μάθηση, να επιλέξει πχ δομοστατικό τομέα,ώστε να αποκτήσει και εκεί πλήρη δικαιώματα. Καλώς ή κακώς πρέπει να πάμε σε εξειδικευμένους μηχανικούς και οχι σε μηχανικούς "κάνω λίγο απ`όλα". Όλο αυτό το πρότζεκτ μπορεί κάλιστα να περιλαμβάνει μια μεταβατική περίοδο ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα για τους εν ενεργεία μαχόμενους μηχανικούς ΠΕ & ΤΕ πχ μέχρι την στιγμή που θα γίνει υποχρεωτική η Ταυτότητα Κτιρίων δλδ 5 χρόνια αν δεν απατώμαι. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μετριαστούν οι αντιδράσεις μεταξύ των συναδέλφων και θα αποτελέσει μια δίκαιη μετάβαση σε ενα νεο καθεστώς. Όσοι δεν προχωρήσουν σε "αναβάθμιση" των προσόντων τους,θα παραμείνουν με περιορισμένα δικαιώματα. Το μόνο πρόβλημα είναι πως αντιμετωπίζεις εναν συνάδελφο Τ.Ε. με 20+ χρόνια εμπειρίας στην πλάτη,καθώς αντικειμενικά είναι δύσκολο να καθίσει και πάλι στα θρανία. Άσχετα που η προσωπική μου άποψη είναι οτι ποτέ δεν είναι αργά να καθίσει κάποιος στα θρανία κρίνοντας απο γνωστούς μου συναδέλφους στο εξωτερικό που ακόμα και σε ηλικία 50+ ετών διαρκώς αναβαθμίζουν τις γνώσεις τους με συμμετοχή σε σεμινάρια κτλ και οτι γενικά ενας επιστήμονας είναι επιβεβλημένο να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιστήμης , θα μπορούσε να γίνει αποκλειστικά για αυτές τις περιπτώσεις χρήση της "αποδεδειγμένης εμπειρίας". Σε ότι με αφορά σαν μηχανικός Τ.Ε. είτε ετσι είτε αλλιώς, θα επέλεγα με κλειστά τα μάτια τη συνέχιση των σπουδών μου για απόκτηση επιπλέον εφοδίων. Δεν είναι τα επαγγελματκά δικαιώματα το θέμα μας,όσο οι γνώσεις και το κατα πόσο μπορείς να τις εφαρμόσεις. Μετά την παρέλευση της 5ετίας, "κότσαρε" απο πίσω και σοβαρές αδιάβλητες εξετάσεις για ΟΛΟΥΣ, επιπέδου Stattsexamen που θα επιτρέπουν ή οχι τη εξάσκηση του επαγγέλματος (για όσους αποτύχουν, να έχουν εντός 6μήνου και πάλι τη δυνατότητα να συμμετέχουν) & θα παρέχουν επαγγελματικά δικαιώματα σε επίπεδα γνώσης και ω του Θαύματος, σε 5 χρόνια θα ξεχωρίσεις την ήρα απο το στάρι και θα έχεις ενα δυναμικό σε μηχανικούς πολύ υψηλού επιπέδου που ούτε άραξαν μετά την κτήση του πτυχίου/διπλώματος και που θα έχουν μεταξύ τους εναν υγιή ανταγωνισμό και οχι το σημερινό τουρλουμπούκι.

Στο παράδειγμα που παραθέτεις προσωπικά θα έλεγχα πόσο "μέσα" μπαίνεις στο επιτρεπόμενο Δ όπως το έχεις υπολογίσει στο α). Άρα πχ. αν μπαίνεις εντός του πχ. 1,00 μ τότε έχεις υπέρβαση Δ 1,00/5,10 ήτοι 19,60% άρα <20%.

Επί δεκαετίες φορτώναμε στην πολυκατοικία όλα τα στραβά και ανάποδα της αστικής ζωής μας: την πυκνοκατοίκηση, την ακαλαίσθητη τσιμεντοποίηση, την περιβαλλοντική υποβάθμιση, τη συρρίκνωση του δημόσιου χώρου, την ασυνεννοησία με τους γείτονες για τα κοινόχρηστα, την αναπόφευκτη όχληση από θορύβους που προέρχονται από την άλλη πλευρά ενός τοίχου, έως και την αποξένωσή μας. Ομως τα τελευταία χρόνια κάτι έχει αλλάξει. Από τη μία, η πολυκατοικία μετατρέπεται σε «hot» ακαδημαϊκό θέμα, με πρόσφατο παράδειγμα μια συζήτηση που πραγματοποιήθηκε τέλη Ιανουαρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, και από την άλλη, πολλοί πολίτες πλέον, ειδικά από την κρίση και έπειτα, σε μια προσπάθειά τους να καταλάβουν την πόλη και άρα τους ίδιους τους εαυτούς τους, αρχίζουν να την αγκαλιάζουν και να την αποδέχονται. «Οσο περνάει ο χρόνος, κάποια πράγματα τα αγαπάμε αναγκαστικά. Η πολυκατοικία είναι στοιχείο της ταυτότητάς μας - για καλό και για κακό», σχολιάζει ο Πάνος Δραγώνας, που συνεπιμελήθηκε τη συζήτηση στη Στέγη. Είναι τελικά άσχημη η πολυκατοικία της αντιπαροχής; «Δεν είναι θέμα ομορφιάς. Κάνουμε το λάθος να συγκρίνουμε την Αθήνα με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Η πολυκατοικία παρήγαγε κάτι νέο, ασχέτως αισθητικής», τονίζει η Ιωάννα Θεοχαροπούλου, επίκουρη καθηγήτρια στο Parsons the New School for Design της Νέας Υόρκης. «Οταν αρχές του 2000 ξεκίνησα το διδακτορικό μου για την Αθήνα, διαπίστωσα ότι είχα κουραστεί να ακούω όλα αυτά τα αρνητικά στερεότυπα που συνδέονταν με αυτήν. Η Αθήνα αναπτύχθηκε με τρόπο αποσπασματικό, ιδιαίτερο, και ως εκ τούτου δεν της λείπει το ενδιαφέρον. Παρότι δεν είναι τέλεια, υπάρχουν σε αυτήν ενδιαφέροντα στοιχεία, και ένα από αυτά είναι η πολυκατοικία. Δεν είναι ο στόχος μου να την ωραιοποίησω, αλλά υπάρχει μια αξία στην κατανόηση του παρελθόντος, της ιστορίας και της κοινωνίας που τη δημιούργησε. Γιατί δεν προσπαθούμε να την καταλάβουμε με τους δικούς της όρους;» Η πολυκατοικία γεννιέται το 1929, οπότε καθιερώνεται ο νόμος περί οριζοντίου ιδιοκτησίας, ο οποίος ουσιαστικά συστήνει την ιδέα της αντιπαροχής, δηλαδή μιας συναλλαγής με φορολογικά προνόμια μεταξύ οικοπεδούχου και εργολάβου (ο πρώτος δίνει τη γη του, με αντάλλαγμα κάποια διαμερίσματα στο οικοδόμημα που θα χτίσει ο δεύτερος). Οι κατασκευαστές και οι αρχιτέκτονες των πρώτων πολυώροφων κτιρίων ανήκουν στην αστική τάξη. Μορφωμένοι και κοσμοπολίτες, ενδιαφέρονται για το καλύτερο δυνατό αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της περιόδου, δηλαδή της αρχιτεκτονικής του μοντέρνου κινήματος, είναι η μπλε πολυκατοικία του Κυριακούλη Παναγιωτάκου στα Εξάρχεια ή εκείνη της οδού Ζαΐμη των Βαλέντη-Μιχαηλίδη (1933). Η μεγάλη ανοικοδόμηση Μετά τον Εμφύλιο, ο κόσμος εγκαταλείπει την επαρχία και η ζήτηση για στέγαση στην πρωτεύουσα αυξάνεται ραγδαία. Η Αθήνα αναπτύσσεται απότομα και ταχύτατα, χωρίς όμως πολεοδομικό σχεδιασμό. Στη δεκαετίες του ’50 και του ’60 σημειώνεται η έκρηξη του φαινομένου της πολυκατοικίας. «Η αντιπαροχή ήταν μία από τις βασικότερες έννοιες της εποχής. Σήμερα ακούγεται σαν όρος λογιστικός», λέει χαμογελώντας ο Πάνος Δραγώνας. «Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόγραμμα εργατικής κατοικίας, το σύστημα της αντιπαροχής είναι ένα κατάλληλο εργαλείο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης κατοικίας. Το κράτος ουσιαστικά αφήνει τη δυνατότητα στους πολίτες να χτίσουν μόνοι τους τα σπίτια. Χάνει σε χρήματα, αλλά έχει λύσει το πρόβλημα παραγωγής στέγης. Το καθεστώς της αντιπαροχής επίσης δίνει ώθηση στην οικονομία. Μην ξεχνάμε ότι η οικοδόμηση είναι από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας μέχρι και πριν από το ξέσπασμα της κρίσης», συνεχίζει ο κ. Δραγώνας. Η κωμωδία «Τα ντερβισόπαιδα» του Στ. Τατασόπουλου περιγράφει όσα προαναφέρουμε με τον καλύτερο τρόπο. Στην αρχή της ταινίας ακούμε τον αφηγητή που λέει: «Η Αθήνα αλλάζει όψη. Τα παλιά γραφικά αθηναϊκά σπίτια γκρεμίζονται και στη θέση τους υψώνονται τεράστιες μοντέρνες πολυκατοικίες. Σκαπάνες, γερανοί, μηχανήματα, άνθρωποι, εργάζονται για την ανοικοδόμηση. Μια καινούργια πόλις δημιουργείται». Αμέσως μετά βλέπουμε δύο φουκαριάρηδες, τον Τρύφωνα (Φρ. Μανέλλης) και τον Πολύδωρα (Θ. Βέγγος), να πιάνουν δουλειά σε μια οικοδομή. Ο κουρέας της γειτονιάς (Κ. Χατζηχρήστος) τους ρωτάει αν έχουν ξαναχτίσει. Εκείνοι απαντούν: «Αν έχουμε ξαναχτίσει; Η δουλειά μας. Αλλά πρώτη φορά θα χτίσουμε σήμερα». Ο Χατζηχρήστος, κουνώντας αποδοκιμαστικά το κεφάλι του, σχολιάζει: «Κατάλαβα. Αρχίζει η κατεδάφιση της Αθήνας...». Η σκηνή αυτή αποκαλύπτει κι ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο για την πολυκατοικία: το γεγονός ότι είναι ολίγον... χειροποίητη. Οικοδόμος μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε, μέχρι και η νοικοκυρά. Η κ. Θεοχαροπούλου μάς αποκάλυψε φωτογραφίες-ντοκουμέντα που αποτυπώνουν γυναίκες να σοβατίζουν τοίχους. «Η πολυκατοικία είναι η διάχυση της κουλτούρας του μητροπολιτικού bricolage», επισημαίνει ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης, αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Οι πολυκατοικίες είναι όπως τις οικειοποιήθηκαν οι κάτοικοί τους. Το bricolage δεν είναι προϊόν ενός ανθρώπου, αλλά συλλογικοτήτων». «Η Αθήνα χτίζεται από “κάτω” προς τα “πάνω”. Δεν υπάρχει κεντρικός προγραμματισμός», υπογραμμίζει ο κ. Δραγώνας. «Στο εξωτερικό οι πόλεις σχεδιάζονται από πολεοδόμους. Συνήθως υπάρχει η ζώνη της κατοικίας, η ζώνη του εμπορίου και της εργασίας. Σε εμάς αυτό δεν συνέβη ποτέ. Οι διαφορετικές χρήσεις όμως βρήκαν τη θέση τους μόνες τους». Στο εσωτερικό της πολυκατοικίας στεγάζονται, εκτός από διαμερίσματα, ιατρεία, φροντιστήρια, γραφεία, ενώ στο ισόγειο φιλοξενούνται από ψιλικατζίδικα και φαρμακεία μέχρι βίντεο κλαμπ, επιδιορθώσεις ενδυμάτων, γκαλερί και σινεμά! Ο Richard Woditsch, Γερμανός αρχιτέκτονας και καθηγητής Θεωρίας Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών Georg Simon Ohm της Νυρεμβέργης, βρίσκει την αθηναϊκή πολυκατοικία πολύ γοητευτική. «Είναι μια μοντέρνα τυπολογία, που προσφέρει ένα είδος μεικτής χρήσης: κατοικίες και χώροι δουλειάς στο ίδιο μέρος. Χάρη σ’ αυτήν, το “μέσα” με το “έξω” συνδιαλέγονται». «Η μείξη των χρήσεων και η ώσμωση του δημόσιου και του ιδιωτικού χώρου ανέκαθεν απασχολούσαν τους αρχιτέκτονες και πολεοδόμους. Στην Ελλάδα αυτό συνέβη από μόνο του!» σχολιάζει ο κ. Δραγώνας. «Αυτό είναι από τα θετικά της πολυκατοικίας, ότι βγάζει μια ζωντάνια στο δρόμο». «Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως δεν είναι άσχημη η πολυκατοικία σαν “εφεύρεση”, σαν “τύπος κτιρίου”, αλλά η συνήθης υλοποίησή της. Για παράδειγμα, οι πολυκατοικίες στο Κολωνάκι είναι πολύ όμορφες και ο καθένας θα ήθελε να μένει σε μία από αυτές. Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότερες έχουν χτιστεί με σκοπό το μέγιστο κέρδος, χωρίς καμία μέριμνα για την ποιότητα των χώρων», λένε ο Κωνσταντίνος Πανταζής και η Μαριάννα Ρέντζου από το αρχιτεκτονικό γραφείο Point Supreme. Στα πρότζεκτ τους -που περιλαμβάνουν από ακαδημαϊκές μελέτες μέχρι αφίσες και τουριστικά σουβενίρ- περίοπτη θέση κατέχει η πολυκατοικία. Αποκαλύπτουν τις κρυμμένες και αναξιοποίητες δυνατότητες της ελληνικής αυτής «πατέντας», μετατρέποντάς τη σε ποπ icon. «Ολη η πόλη στην ουσία συμβαίνει μέσα στις πολυκατοικίες!» λένε. Η αλλαγή στην κοινωνική γεωγραφία Ανάμεσα στο 1950 και το 1980 χτίστηκαν στην Αθήνα 35.000 πολυκατοικίες, σύμφωνα με τον Θωμά Μαλούτα, καθηγητή Κοινωνικής Γεωγραφίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και συνεπιμελητή της συζήτησης στη Στέγη. (Μεταξύ 1951 και 1971 ο πληθυσμός του Δήμου Αθηναίων αυξήθηκε κατά 60%, δηλαδή από 550.000 κατοίκους που ήταν τη δεκαετία του ’50 έφτασαν δύο δεκαετίες αργότερα τους 900.000.) Με την οικοδομική φρενίτιδα η πόλη γέμισε τσιμέντο. «Η δικτατορία, για να αποκτήσει έρεισμα στην κοινωνία, αύξησε τους συντελεστές δόμησης κατά 20%, πράγμα που έδωσε περαιτέρω ώθηση στην οικοδόμηση», πληροφορεί ο ίδιος. «Αν δεις την πολυκατοικία σαν έναν όγκο τσιμέντου, προφανώς θα τη μισήσεις. Αν όμως τη διαβάσεις με διαφορετικό τρόπο, θα την αγαπήσεις. Η επιτυχία της αντιπαροχής είναι ότι απάλυνε τις κοινωνικές ανισότητες». Τι εννοεί; «Πιο ψηλά έμεναν οι ευκατάστατοι, ενώ στους πιο χαμηλούς ορόφους ζούσαν οι λιγότερο ευνοημένες τάξεις». Μέσα από τους κοινόχρηστους χώρους, όπως την είσοδο, το ασανσέρ, το κλιμακοστάσιο, άνθρωποι από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις συνυπάρχουν. Ο θυρωρός, δε, λειτουργεί ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στο ετερόκλητο πλήθος. «Η πολυκατοικία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς το χτισμένο περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει την κοινωνική γεωγραφία, με τρόπους που δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει», καταλήγει ο κ. Μαλούτας στη συζήτηση της Στέγης. Το τέλος ή μια νέα αρχή; Η πολυκατοικία της αντιπαροχής έχει και ημερομηνία θανάτου: το 2011. Με το ξέσπασμα της κρίσης, επιβάλλεται στα ακίνητα υψηλή φορολογία, με αποτέλεσμα να καθιστά την οικοδόμηση ασύμφορη. Και ούτε υπάρχει ανάγκη για στέγαση, όπως άλλοτε. «Η πολυκατοικία είναι μια τυπολογία που εξάντλησε τον ιστορικό της κύκλο. Τώρα μας ενδιαφέρει ποιο θα είναι το επόμενο μοντέλο μαζικής κατοίκησης ή, πιο σωστά, ποια θα είναι η εξέλιξη της πολυκατοικίας», λέει ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης. Είναι προφανές ότι στο μέλλον θα υπάρξει απαίτηση για τη μεταμόρφωση των κτιρίων και την προσαρμογή τους στις νέες απαιτήσεις. «Αντί όμως να περιμένουμε κάποιο σεισμό που θα λύσει το πρόβλημα», λέει αστειευόμενος ο Woditsch, «πρέπει οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι να μελετήσουν πώς θα προχωρήσουν στην εσωτερική και την εξωτερική αναβάθμιση και πώς θα μπορέσουν οικοδομικά και κοινωνικά να ανακυκλώσουν αυτό το κτιριακό απόθεμα», συμπληρώνει ο κ. Μαλούτας. Ανδρέας Αγγελιδάκης - Καλλιτέχνης «Χαρακτηρίζει την Αθήνα όσο και η Ακρόπολη» Είναι δύσκολο να κρίνει κανείς τις πολυκατοικίες με αισθητικά κριτήρια, γιατί στο μεγαλύτερο ποσοστό τους η αισθητική ήταν το τελευταίο πράγμα στο μυαλό αυτών που τις έφτιαξαν αλλά και εκείνων που τις κατοίκησαν. Οι πρώτοι είχαν στο μυαλό τους το χρόνο και τα χρήματα. Οι πολυκατοικίες της Αθήνας χτίστηκαν κυρίως στις εποχές της εσωτερικής μετανάστευσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μεγάλη φτώχεια που ακολούθησε. Η λύση για τους πιο πολλούς Ελληνες ήταν “να πάνε στην Αθήνα”. Και η λύση στο πού θα μείνουν ήταν η πολυκατοικία, ένα κτίριο που δανείστηκε την ταχύτητα και την οικονομική κατασκευή που πρότεινε ο μοντερνισμός, χωρίς όμως να έχει την πολυτέλεια να δανειστεί και το επίπεδο διαβίωσης που υποσχόταν το αρχιτεκτονικό κίνημα. Παρ’ όλα αυτά, οι πιο πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε σε αυτές τις πολυκατοικίες και έχουν γίνει πια τόσο χαρακτηριστικές για την Αθήνα, όσο και η Ακρόπολη. Αν σου αρέσει η Αθήνα, μάλλον σου αρέσει και η πολυκατοικία. Πάνος Δραγώνας Αρχιτέκτων - Αν. καθηγητής Παν/μίου Πατρών «Ο χώρος μας διαμορφώνει» Υπάρχουν διαφορετικές περίοδοι στη σχέση του Αθηναίου και της πολυκατοικίας. Στη δεκαετία του ’50 η πολυκατοικία χαίρει ενθουσιώδους υποδοχής. Είναι το νέο και συνδέεται με τη μόδα και το καινούργιο λαϊφστάιλ. Στα ’70s και ’80s είναι ακόμα νωπή η μνήμη της υπαίθρου. Είναι η περίοδος που αρχίζουν να βγαίνουν τα προβλήματα στην επιφάνεια. Στα τέλη του ’90 υπάρχει νοσταλγία για την ίδια την πόλη. Ο χώρος όμως μας διαμορφώνει, γεννά ταυτότητα. Γι’ αυτό αντιμετωπίζουμε την πολυκατοικία άλλοτε νοσταλγικά και άλλοτε επικριτικά. Εμένα προσωπικά μου αρέσει η πολυκατοικία. Γιώργος Τζιρτζιλάκης - Αν. καθηγητής αρχιτεκτονικής του Παν/μίου Θεσσαλίας «Οι ανθρώπινες σχέσεις υπερέχουν των αισθητικών δογμάτων» Η πολυκατοικία είναι από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα μαζικής στέγασης και έγινε χωρίς να το καταλάβουμε. Είναι υβρίδιο της ατομικής κατοικίας και του πώς τα άτομα λειτουργούν σε συλλογικότητες. Ο Κένεθ Φράμπτον, καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Columbia και γνώστης της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, το εξέφρασε σωστά: Η αθηναϊκή πολυκατοικία αναπαράγει το μοντέλο των νησιωτικών οικισμών, που μοιάζουν σαν μικρές κυψέλες, η μία πάνω στην άλλη, οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους και βοηθούν στο να αναπτύσσονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Το ότι είσαι δίπλα σε άλλους ανθρώπους είναι μορφή αλληλεπίδρασης, αλληλεγγύης. Οσον αφορά το θέμα της αισθητικής, η αρχιτεκτονική δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν τέχνη. Προέχει η κατοικησιμότητα. Η σύγχρονη τέχνη μάς δίδαξε ότι οι τρόποι κατοίκησης έχουν ενδιαφέρον από μόνοι τους. Αξίζει λοιπόν να τους παρατηρούμε και να μαθαίνουμε από αυτούς. Οι ανθρώπινες σχέσεις υπερέχουν των αισθητικών δογμάτων. Οπως έλεγε ο Μαρσέλ Ντυσάν, «κάθε σπίτι γίνεται όμορφο όταν γίνεται μέρος της ζωής μας». Αγγελος Φρέντζος - Σχεδιαστής μόδας «Ποτέ δεν έπληξα μένοντας σε πολυκατοικίες» Δεν θα μπορούσα να μείνω σε μονοκατοικία. Ολη μου τη ζωή την έχω περάσει σε πολυκατοικίες, στα Εξάρχεια, στη Ν. Σμύρνη, στην Αγ. Παρασκευή, στο Κολωνάκι. Βρίσκω πολύ πιο ενδιαφέρον το πολυσυλλεκτικό περιβάλλον της πολυκατοικίας, ακόμη κι όταν περνά κάθε ήχος από τους κακομονωμένους τοίχους ή τα παιδιά των από πάνω κάνουν παρέλαση στο κεφάλι σου. Δεν καταλαβαίνω τη συκοφαντία που έχει υποστεί η πολυκατοικία για την ασχήμια της. Θα παραδεχτώ ότι οι δρόμοι στο Παρίσι είναι πιο όμορφοι με την ομοιόμορφη εικόνα τους, αλλά στην Αθήνα το οπτικό ερέθισμα είναι πολύ μεγαλύτερο. Από μια περιποιημένη βεράντα με φυτά μέχρι μια απλωμένη μπουγάδα, τα κρεμασμένα CD για τα περιστέρια και τις μεταλλικές ντουλάπες για σκούπες και σφουγγαρίστρες, οι πολυκατοικίες και κυρίως τα μπαλκόνια τους είναι ενδείξεις για τις ζωές των ανθρώπων μέσα στα διαμερίσματα. Μπορεί να κρύβουν ένα έγκλημα, όπως στον «Σιωπηλό μάρτυρα» του Χίτσκοκ, μια ερωτική ιστορία όπως στους «Απέναντι» του Πανουσόπουλου ή ίσως και τίποτα παραπάνω από μια εκτεθειμένη καθημερινότητα, πάντως δεν με κάνουν να πλήττω. Πηγή: http://www.kathimeri...oikia-agaph-moy Click here to view the είδηση

1.Οχι εδώ και πάρα πολύ καιρό, από όταν η υπηρεσία υπάχθηκε στην ΕΚΧΑ Α.Ε. 2. Περί τα 20 ευρώ το ζεύγος για ασπρόμαυρες (Με επιφύλαξη, περι τα 50 ευρώ το ζεύγος για έγχρωμες). 3. Φαντάζομαι για να τα ζητάει θα είναι κατί συγκεκριμένο που θέλει να παρατηρήσει εξελικτικά (φαντάζομαι ζεύγη διαφορετικών χρονολογιών ζητά.) 4. Ανάλογα τι θες να παρατηρήσεις, αν ενδιαφέρεσαι για οριζοντιογραφική μόνο ή και υψομετρική πληροφορία.

Στο παρόν νήμα γίνεται σύγκριση των προγραμμάτων σπουδών των τμημάτων Πολιτικών Μηχανικών των ΑΕΙ. Η αποτίμηση αναφέρεται στις ελάχιστες προϋποθέσεις για την απόκτηση τίτλου σπουδών και δεν λαμβάνονται υπόψη μαθήματα ξένων γλωσσών, προαιρετικά μαθήματα και μαθήματα χωρίς βαθμολόγηση. Κάθε εξάμηνο θεωρείται ότι περιλαμβάνει 13 εβδομάδες μαθημάτων. Ο συνολικό αριθμός των ωρών παρακολούθησης ισούται με το άθροισμα των ωρών θεωρίας, φροντιστηριακών ασκήσεων και εργαστηρίων όλων των μαθημάτων για όλα τα εξάμηνα. Ο μέσος αριθμός των ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο ισούται με τον συνολικό αριθμό των ωρών παρακολούθησης δια 9 αν πρόκειται για Πολυτεχνείο και δια 7 αν πρόκειται για ΤΕΙ. Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ 1) Κατεύθυνση Δομοστατικού Μηχανικού/Συγκοινωνιολόγου Μηχανικού: 64 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 50 μαθήματα κορμού - 14 μαθήματα κατεύθυνσης α. 22% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 3224 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 358,22 ώρες/εξάμηνο 2) Κατεύθυνση Γεωτεχνικού/Υδραυλικού Μηχανικού: 63 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 50 μαθήματα κορμού - 13 μαθήματα κατεύθυνσης α. 21% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 3172 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 352,44 ώρες/εξάμηνο http://www.civil.ntua.gr/uploads/CURRICULUM_GUIDE/GREEK_GUIDE_2013-14.pdf Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΑΠΘ 60 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 44 μαθήματα κορμού - 16 μαθήματα κατεύθυνσης α. 27% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 3185 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 353,89 ώρες/εξάμηνο https://diavgeia.gov.gr/luminapi/api/decisions/%CE%92%CE%95%CE%9D%CE%A446%CE%A88%CE%A7%CE%92-%CE%A8%CE%95%CE%92/document?inline=true Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΔΠΘ 66 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 52 μαθήματα κορμού - 14 μαθήματα κατεύθυνσης α. 21% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 3185 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 353,89 ώρες/εξάμηνο http://duth.gr/news.all/2014-07-28-a-01.sxhtml Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών 51 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 43 μαθήματα κορμού - 8 μαθήματα κατεύθυνσης α. 16% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2925 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 325 ώρες/εξάμηνο http://www.civil.upatras.gr/userfiles/cd3b7fb8-1789-4a17-b149-66a3a5cbba43/odigos_spoudv1415.pdf Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας 53 μαθήματα + Διπλωματική Εργασία - 43 μαθήματα κορμού - 10 μαθήματα κατεύθυνσης α. 19% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2756 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 306,22 ώρες/εξάμηνο http://www.civ.uth.gr/proptixiakes/domi-programmatos Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ και Μηχανικών Τοπογραφίας & Γεωπληροφορικής ΤΕ ΤΕΙ Αθήνας - Εισαγωγική Κατεύθυνση Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ 40 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση - 29 μαθήματα κορμού - 11 μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου α. 27,5% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2353 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 336,14 ώρες/εξάμηνο http://www.teiath.gr/userfiles/fkokkinos/documents/nps_sept_2014/Table_PPS_Civil_final-Sept%202014.pdf Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ και Μηχανικών Τοπογραφίας & Γεωπληροφορικής ΤΕ ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας - Εισαγωγική Κατεύθυνση Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ 38 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση - 34 μαθήματα κορμού - 4 μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου α. 10,5% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2340 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 334,29 ώρες/εξάμηνο http://civilgeo.teicm.gr/index.php?cat_id=37 Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ ΤΕΙ Πειραιά 39 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση α. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2314 ώρες β. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 330,57 ώρες/εξάμηνο https://diavgeia.gov.gr/luminapi/api/decisions/%CE%A8%CE%98%CE%A0%CE%A346914%CE%A5-5%CE%A6%CE%91/document?inline=true Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ ΤΕΙ Θεσσαλίας 38 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση - 24 μαθήματα κορμού - 14 μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου α. 36,8% του συνόλου των μαθημάτων είναι μαθήματα κατεύθυνσης προχωρημένου εξαμήνου β. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2353 ώρες γ. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 336,14 ώρες/εξάμηνο http://www.teilar.gr/userfiles/civt_odspoudwn.pdf Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ Αλεξάνδρειου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης 39 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση α. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2301 ώρες β. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 328,71 ώρες/εξάμηνο http://www.modip.teithe.gr/uploads/reports/stef/ekthesi-esoterikis-aksiologisis-ergon-ipodomis-2009-2010.pdf (σελ. 75) Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας 39 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση α. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2236 ώρες β. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 319,43 ώρες/εξάμηνο http://civil.teiwest.gr/eldocs/main_el.htm Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων ΤΕΙ Κρήτης 38 μαθήματα + Πτυχιακή Εργασία + Πρακτική Άσκηση α. Συνολικός αριθμός ωρών παρακολούθησης: 2353 ώρες β. Μέσος αριθμός ωρών παρακολούθησης ανά εξάμηνο: 336,14 ώρες/εξάμηνο http://www.teicrete.gr/domikoi/?q=el/selides/mathimata

Οι επενδύσεις στις υποδομές της χώρας, είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία καθώς έχουν υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, της τάξης του 2x, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις σε άλλους κλάδους. Αυτό σημειώνει, μεταξύ άλλων, η μελέτη "Υποδομές - χρηματοδοτώντας το μέλλον" της PwC, η οποία καταγράφει τα προγραμματισμένα έργα υποδομής (μεταφορές, ενέργεια, διαχείριση αποβλήτων) στην Ελλάδα, το ύψος των αναγκών χρηματοδότησης τους, την επίδραση των επενδύσεων στο ΑΕΠ και εξετάζει νέες μεθόδους χρηματοδότησης μέσω της κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων υποδομής στην Ελλάδα ανέρχεται σε 12 δισ., ενώ τα προγραμματισμένα έργα σε 8 δισ. Από τα 71 έργα που προγραμματίζονται να παραδοθούν μέχρι το 2022, η ενέργεια καλύπτει το 34%, το μετρό/τραμ το 25% και οι οδικές συγκοινωνίες το 23%. Ωστόσο, σημειώνεται ότι κατά την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν γίνει ελάχιστες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες σαν ποσοστό του ΑΕΠ κατακρημνίσθηκαν από το 3,6% (2006) στο 1,2% (2012) χάνοντας 4,3 δισ. σε ετήσια βάση (συνολική απώλεια 30 δισ.). Επηρεάστηκαν σημαντικά από τη βαθιά ύφεση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, και ως αποτέλεσμα οι άμεσες θέσεις απασχόλησης στα έργα υποδομής μειώθηκαν κατά 49%. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο αριθμός των προγραμματισμένων και ανεκτέλεστων έργων υποδομών έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης - η αξία αυτών ανέρχεται σε 20 δισ. μέχρι το 2022. Το 34% των έργων προέρχεται από τον κλάδο της ενέργειας, το 55% αφορά σιδηροδρομικά έργα και έργα αυτοκινητοδρόμων, ενώ το υπόλοιπο 11% συμπληρώνουν έργα τουριστικών υποδομών και διαχείρισης αποβλήτων. Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=14493 και πλήρες άρθρο: http://www.euro2day....ependyseis.html Click here to view the είδηση

Συνάδελφοι καλημέρα. Αποφάσισα να γράψω αυτό το θέμα, για ενημέρωση όσων επισκέπτονται το forum μας έχοντας απορίες επί της στεγανότητας που προσφέρουν τα κεραμίδια, στην κεραμοσκεπή. Θα μιλήσω για τα κεραμικά κεραμίδια και όχι για τα τσιμεντένια, ασφαλτικά και άλλα καθώς αφενός δεν τα γνωρίζω το ίδιο καλά, αφετέρου έχουν διαφορετικές τεχνικές προδιαγραφές. Αρχικά, πρέπει να πω ότι τα κεραμικά κεραμίδια, εκ κατασκευής, απορροφούν νερό. Παρουσιάζουν δηλαδή, την ιδιότητα της "υδαταπορροφητικότητας", ή αλλιώς "υδαταπορρόφησης", "απορροφητικότητας" κ.α. όπως αναφέρεται στην βιβλιογραφία. Πόση είναι ή πόση πρέπει να είναι αυτή; Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσό που να ορίζεται στα πρότυπα, αλλά ένα ποσό έως και 15-16% της μάζας σε 24h θεωρείται φυσιολογικό. Η απορροφητικότητα σε νερό, δεν συνδέεται ευθέως με τις λοιπές ιδιότητες των κεραμιδιών (αντοχή θραύση, αντοχή σε κύκλους παγετού κλπ - για παράδειγμα, στην ακραία περίπτωση που ένα κεραμίδι είναι μή απορροφητικό απολύτως συμπαγές, δεν θα σπάσει από τον παγετό διότι δεν θα έχει καθόλου εισροή νερού μέσα στους πόρους του όπου διαστελλόμενο με τον παγετό προκαλεί ρωγμές, εξίσου όμως δεν θα σπάσει και ένα κεραμίδι που απορροφά πολύ νερό σαν σφουγγάρι, γιατί έχει τόσο μεγάλους πόρους που όσο και να διασταλεί το νερό, έχει ζωτικό χώρο να γίνει η διαστολή). Η απορροφητικότητα λοιπόν, είναι εγγενής ιδιότητα των κεραμιδιών. Μάλιστα, είναι ιδιότητα που αποτελεί στοιχείο ποιότητας των κεραμικών κεραμιδιών και τα κάνει να ξεχωρίζουν κατά την άποψή μου, από τα άλλα υλικά επικάλυψης διότι προσφέρουν φυσική διαπνοή στην στέγη, με εκβολή των υδρατμών και παροχή φυσικού δροσισμού της στέγης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με την εξάτμιση των υδρατμών που διαπερνούν την επιφάνειά τους. Πέραν της υδαταπορροφητικότητας, υπάρχει η έννοια της υδατοπερατότητας. Δηλαδή, το κεραμίδι απορροφά νερό στην μάζα του, ωστόσο δεν πρέπει το νερό να περνά από κάτω. Μάλιστα, το ευρωπαϊκό πρότυπο κάνει λόγο για πτώση σταγόνας, δηλαδή το διαχωρίζει από την απλή εμφάνιση ιχνών υγρασίας. Αυτό το διευκρινίζω, διότι σε διάφορες πραγματογνωμοσύνες οι συνάδελφοι μηχανικοί διορισμένοι ως πραγματογνώμονες ή ως τεχνικοί σύμβουλοι, μπορεί κατά την αυτοψία να παρατηρήσουν "ίχνη υγρασίας" κάτω από τα κεραμίδια. Αυτό αφενός μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες που θα εξηγήσω παρακάτω, αφετέρου η επιφάνεια κάτω από τα κεραμίδια μπορεί να είναι ελαφρά μουσκεμένη, με ίχνη υγρασίας, αλλά να μην πέφτει σταγόνα. Τα κεραμίδια δεν θεωρούνται ακατάλληλα από την απλή παρουσία υγρασίας, και γίνεται σαφής αναφορά σε αυτό, στο πρότυπο ΕΝ 539-1. Μάλιστα, σε αυτό το πρότυπο, ακόμα και κεραμίδια που στάζουν, αλλά μετά τις 4 ώρες, κατατάσσονται στην καλύτερη κατηγορία. Σε αυτό το πρότυπο, ορίζονται 2 μέθοδοι δοκιμής των κεραμιδιών σε υδατοπερατότητα (τονίζω, ελέγχονται ως προς το αν είναι περατά από το νερό, όχι αν το απορροφούν). Η πρώτη μέθοδος βασίζεται στον προσδιορισμό της ποσότητας νερού που διαπερνά το σώμα του κεραμιδιού εντός 48 ωρών, ανά μονάδα επιφάνειας cm2, υπό το φορτίο στήλης νερού ύψους 10 cm, το οποίο κατάλληλη διάταξη κρατά σταθερό καθ' όλη την διάρκεια της δοκιμής. 1.Διαβαθισμένος σωλήνας δοκιμής, 2.Σωλήνας συνεχούς παροχής, 3.Σωλήνας αναφοράς εξάτμισης, 4. Γυάλινη πλάκα Η δεύτερη μέθοδος αφορά στον έλεγχο της στεγανότητας δια του προσδιορισμού του χρόνου που διανύεται πριν να αρχίσουν οι σταγόνες να πέφτουν, μετά από την εφαρμογή νερού στη επιφάνεια του κεραμιδιού, η οποία είναι κανονικά εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες, με μέγιστη διάρκεια της δοκιμής τις 20 ώρες. 1. Πλαίσιο, 2. Υδατοστεγές υλικό ("μαστίχα"), 3. Διάταξη μέτρησης πτώσης σταγόνας, 4. Ρύθμιση της υψομετρικής διαφοράς για επίτευξη οριζόντιας θέσης Το πρότυπο ορίζει τις εξής κατηγορίες: Κεραμίδια που στάζουν στα πρώτα 90 λεπτά είναι ακατάλληλα. Κεραμίδια που στάζουν μετά τα 90 λεπτά ανήκουν στην κατηγορία 2 (μέση τιμή συντελεστή στεγανότητας μικρότερη ή ίση του 0,925 και μεμονωμένα αποτελέσματα μικρότερα ή ίσα του 0,95). Κεραμίδια που στάζουν μετά τις 4 ώρες ανήκουν στην κατηγορία 1 (μέση τιμή συντελεστή στεγανότητας μικρότερη ή ίση του 0,8 και μεμονωμένα αποτελέσματα μικρότερα ή ίσα του 0,85). Η δοκιμή γίνεται με το κεραμίδι κορεσμένο κατόπιν παρουσίας επί 48 ώρες σε νερό, και τοποθέτησης πάνω σε αυτό, πλαισίου στεγανοποιημένου με παρουσία νερού καθόλη την διάρκεια της δοκιμής (βλ. σχήμα). Η δοκιμή τερματίζεται μετά την παρέλευση 20 ωρών (κεραμίδια που δεν έχουν στάξει για 20 ώρες έχουν συντελεστή στεγανότητας 0). Παραπάνω εξήγησα την διαφορά υδατοπερατότητας, απορροφητικότητας, καθώς και πως γίνονται οι δοκιμές . Σε επόμενο post θα εξηγήσω, κάποιους άλλους παράγοντες που επηρρεάζουν την στεγανότητα της κεραμοσκεπής.

Τα μετρητά αποτελούν πλέον το 86% των συναλλαγών για την αγορά ακινήτων τη στιγμή που μόλις 1 στους 10 (10,2%) φέρνει στο τραπέζι του συμβολαιογράφου μια δανειακή σύμβαση να επισφραγίσει τη συναλλαγή, σύμφωνα με τα συμπεράσματα έρευνας της ΕΠΠΑ (Ένωση μεσιτών Πιστοποιημένων Πραγματογνωμόνων Ακινήτων Ελλάδας) για το 2014. Επτά στους 10 (72,7%) αγοραστές είναι Έλληνες, με το υπόλοιπο ποσοστό να αναλογίζεται σχεδόν ισομερώς σε πολίτες της ΕΕ και τρίτων χωρών, με κύριους πόλους προέλευσης τη Γερμανία, Ιταλία και Γαλλία από τη μεριά των Ευρωπαίων αγοραστών τη στιγμή που οι Ρώσοι, Κινέζοι και μια ελαφρά αραβική νότα έρχονται να καταλάβουν τις πρώτες θέσεις στους αγοραστές των τρίτων χωρών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας. Ο αγοραστής, στις 8 από τις 10 περιπτώσεις (78,2%) είναι παντρεμένος με οικογένεια, ενώ οι άγαμοι αναζήτησαν την εξασφάλιση κατοικίας σε ποσοστό μόλις 20%. Στα 2/3 των συναλλαγών (68,4%) ανήκει ηλικιακά στην παραγωγική τάξη των 31-55 ετών, με τους συνταξιούχους όμως να σπεύδουν να βρουν ένα κεραμίδι στο 25% σχεδόν των συναλλαγών. Ο αγοραστής του 2014 δείχνει επίσης να είναι αρκετά μορφωμένος, τη στιγμή που πάνω από το 55% είναι πτυχιούχος ΤΕ/ΑΕΙ, ενώ 1 στους 4 είναι απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ο αγοραστής κατοικίας το 2014 επιχείρησε να κατοχυρώσει πρωτίστως την στέγη για την οικογένειά του καθώς οι μισές συναλλαγές (51,5%) στράφηκαν προς αυτή την κατεύθυνση. Η δεύτερη κατοικία (σε αναζήτηση τρόπων ανάληψης φορολογικών υποχρεώσεων) και το εξοχικό απετέλεσαν ένα ποσοστό που δεν ξεπέρασε συνολικά το 18%. Μόλις 1 στους 25 (4,1%) προέταξε ως κίνητρο αγοράς την «κατάθεση» σε «τράπεζα γης», τη στιγμή που σχεδόν 1 στους 6 (15,3%) πέτυχε το στόχο του να βρει οικιστικό ακίνητο απόδοσης. έλος, εν μέσω όλων των αγορών ένα 11,5% των αγοραπωλησιών πραγματοποιήθηκε προκειμένου να εξασφαλίσει η Ελληνική οικογένεια στέγη για κάποιο παιδί της. Από πλευράς μεγέθους, η έρευνα της ΕΠΠΑ καταδεικνύει πως ο Έλληνας αναζήτησε μια κατοικία της τάξης των 130 περίπου τμ στο επίπεδο των μέσων οικογενειακών ακινήτων, τη στιγμή που το ανώτερο δημογραφικό προφίλ αγοραστών κατάφερε να κινηθεί σε εμβαδά κατά μέσο όρο της τάξης των 360τμ, με τάσεις ανόδου, καθώς δεν απετέλεσαν έκπληξη με τις υπάρχουσες τιμές οι αγορές κατοικιών με 500 και πλέον τμ σε συνολικό εμβαδό. Από την άλλη μεριά οι αγορές εξοχικών και 2ης κατοικίας παρουσίασαν ένα μέσο εμβαδό όχι μεγαλύτερο από 80τμ, τη στιγμή που όσοι είχαν ως κίνητρο την εκμετάλλευση του ακινήτου απέκτησαν ακόμα μικρότερο (πιο ευέλικτο και με περισσότερη ζήτηση) ακίνητο ( Αναφορικά με την παλαιότητα του ακινήτου, η κτηματαγορά ανταποκρίθηκε με βάση το διαθέσιμο στοκ στα ακίνητα, στα παλιά ακίνητα στις 3 από τις 4 περιπτώσεις (75,3%), τη στιγμή που οι πωλήσεις στα όσα νεόδμητα έχουν απομείνει ανήλθαν στα 24,7% των καταγεγραμμένων πωλήσεων. Στα παλιά φάνηκε πως περισσότερα από 1 στα 3 έχριζαν σοβαρής ανακαίνισης (35,6%) ενώ μερική ανακαίνιση απαιτήθηκε στο 64,4% των πωληθέντων ακινήτων. Στο δείγμα που συνέλεξε η ΕΠΠΑ οι μέσες τιμές στις επιμέρους κατηγορίες κινήθηκαν ως εξής: 165.000 € στην 1η κατοικία, εμφανίζοντας ένα εύρος από €6.000 έως και άνω των 2 εκατομμυρίων 103.500 € στην τοποθέτηση χρημάτων, με κάποιους να καταβάλλουν και ποσά άνω του €1 εκατ. αποδεικνύοντας ότι όσοι τολμούν αποκτούν και πρώτοι τα καλύτερα. 89.000 € στις αγορές για παιδιά της οικογένειας, χωρίς να φείδονται οι οικογένειες να επενδύουν ακόμα και €300.000 για μια τέτοια αγορά που έχει άλλωστε μεγάλο χρόνο διακράτησης. 77.500 € στα εξοχικά και 2η κατοικία, όπου οι αγοραστές δεν αρνήθηκαν να προσφέρουν ακόμα και 850.000 για εξοχικό ή 2η κατοικία, αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα μπορεί και παραμένει στο χάρτη των ακριβών ακινήτων σε μέρη που οι ξένοι θέλουν να ζήσουν το δικό τους «μύθο». Πηγή: http://www.ered.gr/c...iti_me_daneio_/ Click here to view the είδηση

Προσωπικά έτσι θα το αντιμετώπιζα με ΥΔ, ΥΚ και υπέρβαση 100% της Δ (άρα>20%)

Συνάδελφοι καλησπέρα σας, Σας Ενημερώνουμε πως θα πραγματοποιήσουμε ομιλία στο 8ο Εθνικό Συνέδριο Μη Καταστροφικών Ελέγχων (ΜΚΕ) (8 & 9 Μαΐου 2015) Αναλυτικά το πρόγραμμα του Συνεδρίου: http://hsnt.gr/wp-content/uploads/2014/01/Final-Program-29-4-15.pdf

Παρακαλώ! Το σύνηθες - που γνωρίζω εγώ, κατά την καλή μου εμπειρία - είναι το 20% ! Οι μελέτες βρίσκονται από την πολεοδομία ........ Κακώς στο παρόν νήμα θίγεται τις οικογενειακές πολυκατοικίες. Οι οικογενειακές πολυκατοικίες είναι πολύ ιδιαίτερες κατασκευές, κυρίως όταν έχουν ένα λογικό μέγεθος και - συνήθως - μια πιο επιμελημένη κατασκευή. Ο ιδιώτης κυρίως, με αγάπη χτίζει το σπίτι του, όχι όπως μια ομάδα κατασκευαστών, που χτίζαν με τα μέτρα και με νούμερο 1 κριτήριο Αρχιτεκτονικής, το κόστος.

Δηλαδή το 20% που έδινα και στο προηγούμενο σπίτι είναι συνηθισμένο, αυτό έψαχνα ευχαριστώ!

Δύσκολα θα λάβεις απάντηση για αυτό το ερώτημα συνάδελφε. Κάποιοι λένε πως είναι νόμιμη η βεβαίωση καθώς η οριζόντια από ύψος (εσωτερικό) εμβαδόν και χρήση είναι Ο.Κ.. Σύμφωνα με τα εγκεκριμένα σχέδια (Οικοδομική άδεια, νομιμοποιήσεις κτλ), στο ακίνητο ή στη διακεκριμένη αυτοτελή οριζόντια ή κάθετη ιδιοκτησία, μη συμπεριλαμβανομένων των κοινόκτητων ή κοινόχρηστων χώρων του ακινήτου, δεν έχουν εκτελεστεί αυθαίρετες κατασκευές καθ’υπέρβαση της δόμησης, της κάλυψης και του ύψους της ιδιοκτησίας και δεν έχουν εγκατασταθεί χρήσεις χωρίς άδεια. Η αναφορά στην ιδιοκτησία σου δίνει ένα αέρα μεν αλλά κατά τη γνώμη μου αναγκαστικά θα πρέπει να κάνω χρήση του όρου δεν είναι 100% νόμιμη η βεβαίωση (είναι 70 - 30 . Αυτό γιατί εμπράκτως υπάρχει υπέρβαση ύψους του κατά κανόνα επιμερίζεται σε όλους τους ορόφους σύμφωνα με την §1 του άρθρου 19. Φαντάσου ένα ισόγειο κτίσμα που τελικά κατασκευάστηκε με πυλωτή. Νομίζω πως δεν.

βλεπεις και αυτα... https://et.diavgeia.gov.gr/search?query=q:%22%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%22&page=0&sort=relative

Ο σοσιαλισμός τελειώνει , όταν τελειώσουν τα λεφτά των άλλων , είπε η μαργαριτούλα . Ετσι ο φωτοπουλισμός , που κάποτε το 80 μας έκλεινε το ρεύμα γιά 20 μέρες και πολλές επιχειρήσεις πέταξαν εμπορεύματα γιατί σάπισαν , αντί να οδηγηθεί στην φυλακή όπως έπρεπε σε κάθε πολιτισμένη χώρα , η στον τοίχο όπως γινόταν σε κάθε απολίτιστη , έγινε πρώτη μούρη . Τώρα περιμένουμε ποιός θα μας κόψει το νερό , αν και αυτό έχει γίνει γιά να πάρει αύξηση .

" Συναίνεση συνιδιοκτητών ".. και αν για κάποιο λόγο δεν βρίσκονται οι συνιδιοκτήτες γιατι πχ κάποιος κατοικεί στην Αυστραλία , τι γίνεται ; μπορεί να υπογράψει ο ενοικιαστής αντ' αυτού ; Τα λέω όλα αυτά γιατί έχω μια περίπτωση ενδιαφερόμενου να κατασκευάσει καμινάδα σε κατάστημα ισογείου που θα λειτουργήσει ως ψησταριά. του είπα να μαζέψει το 100% των συνιδιοκτητών (περίπου 30 άτομα) και αυτός έχει πάρει απο τους 20 και στα υπόλοιπα 10 κατοικούν ενοικιαστές (και πολλοί από τους ιδιοκτήτες είναι σε άλλα μέρη ή είναι πολύ δύσκολο να τους βρείς) .

σε δυο νομικα αρχεια...εξακολουθει και ισχυει... [και δεν νομιζω οτι με τον ΝΟΚ υπαρχει "καποια" αλλη ρυθμιση...] «7. Κατά παρέκκλιση των ισχυόντων όρων δόμησης και με την τήρηση κατά τα λοιπά των διατάξεων του οικοδομικού και κτιριοδομικού κανονισμού, επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης κτιρίων τουριστικών καταλυμάτων εντός σχεδίου ή εντός οικισμού προ του 1923 και η ανάπτυξη σε αυτά δραστηριοτήτων που επιτρέπονται από τις υφιστάμενες για την περιοχή χρήσεις γης, εφόσον: 1) Τα τουριστικά καταλύματα έχουν ανεγερθεί νόμιμα. 2) Έχουν συμπληρώσει διάρκεια μεγαλύτερη των είκοσι (20) ετών, από την ημερομηνία χορήγησης της πρώτης άδειας λειτουργίας. 3) Κατά την τελευταία επταετία δεν έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου. Η παρέκκλιση δεν συμπεριλαμβάνει τυχόν τμήματα των παραπάνω κτιρίων τα οποία έχουν εξαιρεθεί από την κατεδάφιση για την αρχική τους χρήση. Οικοδομική άδεια για την αλλαγή χρήσης χορηγείται μετά από: α) Γνωμοδότηση της αρμόδιας Επιτροπής Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠ.Α.Ε.). β) Καταβολή τέλους επανάχρησης του κτιρίου ίσου με το τέσσερα τοις εκατό (4%) της αντικειμενικής αξίας του οικοπέδου υπέρ του οικείου Ο.Τ.Α. α' βαθμού που εισπράττεται κατά τις διατάξεις του π.δ. 410/1995 (ΦΕΚ 231 Α') και διατίθεται αποκλειστικά για την εκτέλεση έργων ανάπλασης και ανάδειξης του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος στα διοικητικά όρια του Ο.Τ.Α. αυτού. Σε περίπτωση κατεδάφισης του κτιρίου για οποιονδήποτε λόγο, η διάταξη αυτή δεν ισχύει. Τα παραπάνω ισχύουν αναλόγως και για κτίρια τουριστικών καταλυμάτων που έχουν ανεγερθεί εκατέρωθεν της εθνικής οδού Πατρών - Αθηνών - Θεσσαλονίκης - Ευζώνων (ΠΑΘΕ) και απέχουν από τον άξονα αυτής έως 500 μέτρα.» αλλά να δουμε αν πρεπει να εφαρμοσθουν οι προυποθεσεις του αρθρου 5 του ΝΟΚ, δλδ. «Αρθρο 5 Χρήση κτιρίων 1. Μεταβολή της χρήσης του κτιρίου ή μέρους του επιτρέπεται υπό την επιφύλαξη των οριζομένων στις επόμενες παραγράφους, μόνον αν η νέα χρήση προβλέπεται από τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις. Εάν από τη μεταβολή επέρχεται αλλαγή προς το δυσμενέστερο, στα στοιχεία του διαγράμματος δόμησης ή στα φορτία σχεδιασμού της στατικής μελέτης ή αλλαγή των τεχνικών - μηχανολογικών εγκαταστάσεων ως προς τις διελεύσεις τους από άλλους ορόφους ή κοινόχρηστους χώρους απαιτείται έκδοση Άδειας Δόμησης και ενημέρωση της Ταυτότητας Κτιρίου. Σε κάθε άλλη περίπτωση η κατασκευή θεωρείται αυθαίρετη. 2. Χώροι για τους οποίους έχει χορηγηθεί Άδεια Δόμησης με συγκεκριμένη χρήση, μπορούν να μεταβάλουν τη χρήση τους, εφόσον η νέα χρήση προβλέπεται από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις και δεν επέρχονται αλλαγές της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Σε αυτήν την περίπτωση απαιτείται ενημέρωση της Ταυτότητας Κτιρίου και δεν απαιτείται έκδοση Αδειας Δόμησης. 3. Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα εντός εγκεκριμένου σχεδίου ή οικισμού, είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σύμφωνα με το ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο, τις ισχύουσες χρήσεις γης της περιοχής και ανεξάρτητα από τυχόν μεταβολές λοιπών όρων δόμησης. Σε κτίρια νομίμως υφιστάμενα εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού, είναι δυνατή η αλλαγή χρήσης σύμφωνα τις ισχύουσες χρήσεις γης της περιοχής και με την προϋπόθεση ότι δεν υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα της νέας χρήσης μεγέθη. 4. Σε κάθε περίπτωση μεταβολής της χρήσης κτιρίου ή χώρου κτιρίου πρέπει να διασφαλίζεται υποχρεωτικά η προσβασιμότητα στα άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα στους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου με την προϋπόθεση να μην θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου. Σε αντίθετη περίπτωση η κατασκευή θεωρείται αυθαίρετη.»

ναι αλλα΄είχαμε πριν με την αρχική μελέτη B225 ΄'αρα fck 16MPa (έχω ήδη βγάλει τον συντ. ασφαλείας 1,7) και τώρα fcm-s=20 δηλ η αντοχή είναι τώρα 25% παραπάνω άντε να πεις πως και λόγω της ορθογωνικής κατανομής στις τάσεις του σκυροδέματος ο παλιός κανονισμός έχανε και άλλο 25% της αντοχής πες χοντρικά 50% πάνω στην αντοχή άρα το 7 πλασια φορτία ίσως να μεταφράζεται σε 3,5 φορές πάνω τεσπα αυτό που δεν βλέπω στον κανεπε είναι η αναφορά για ΚΠΧ που δείχνει το ΡΑΦ

Κανονικά πρέπει να γίνει ότι λέει ο κανονισμός, επειδή δεν υπάρχει και ο ιδιοκτήτης αρνείται να βγάλει αποφάσισα να φύγω από το σπίτι για να μην τα πληρώνω όλα μόνος μου. (είμαι ο νοικάρης του 1ου ) Αυτό που θέλω να μάθω, για να χρησιμοποιήσω σαν προφορικό επιχείρημα, τι θα είχαν πληρώσει οι άλλοι στο περίπου αν υπήρχε κανονισμός και μελέτη. Στην προηγούμενη πολυκατοικία που έμενα π.χ. το 20% του κόστους του πετρελαίου επιμεριζόταν σε όλους λόγω απωλειών και του χρόνου που θέλει για να ζεσταθεί το νερό στον λέβητα. Ξέρω ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και χρειάζεται επιτόπια διερεύνηση αυτό που θέλω να μάθω αν κάποιος έχει κάνει 5 μελέτες και είχε αντίστοιχα ποσοστά 5%, 22%, 3%, 9 %, 17% να μου πει τάξη μεγέθους 10%.

Γεια σας, Σε πολυκατοικία με τρεις ιδιοκτήτες Χ , Ψ , Ζ με σύσταση οριζοντίου συνιδιοκτησίας υπάρχουν αυθαιρεσίες σε κάποιες Ο.Ι. Συγκεκριμένα αυθαιρεσίες υπάρχουν: α) Στο διαμέρισμα Β' ορόφου . Ιδιοκτήτες κατά 50% έκαστος ο Χ κι ο Ψ. β)Στο διαμέρισμα του Α' ορόφου. Ιδιοκτήτης είναι ο Ζ με ποσοστό 100%. γ) Στον κοινόχρηστο χώρο (αυθαίρετη κατασκευή) που ανήκει με βάση τα χιλιοστά επί του οικοπέδου ως εξής: Χ 30% , Ψ 20% , Ζ 50%. Μπορώ να υποβάλω ένα φάκελο για όλες τις αυθαιρεσίες; Οι Χ , Ψ , Ζ είναι οι μοναδικοί συνιδιοκτήτες όλης της οικοδομής , συμφωνούν και ως προς το να υποβληθεί ένας φάκελος και ως προς το ποσό που θα πληρώσει ο καθένας. Σημείωση: Και οι τρεις ιδιοκτήτες έχουν τους ίδιους συντελεστές υπολογισμού προστίμου (Άλλη κατοικία, κύρια και μοναδική κατοικία ΑΜΕΑ κλπ) Ευχαριστώ

Ενδέχεται να είναι σωστό nickdamis, αν κατάλαβα καλά τα οικονομικά σου είναι περιορισμένα, συν ότι ζητάς δάνειο 100%! Αν είναι αυτό δεν πρόκειται να το πάρεις. Θα πρέπει και σωστά κάνεις να κάνεις ένα προυπολογισμό, σωστό είναι να υπολογίσεις μια τιμή 1000 με 1500 ανά μέτρο, όμως το υπόγειο μετρά λιγότερο, καθότι δεν έχει τόσα φινιρίσματα όσο το κανονικό σπίτι. Η άποψη μου είναι οτι ξεκινάς λάθος, καταρχήν με το 75 + 75 + υπόγειο. Εχεις επταμελή οικογένεια? 9 μελή? Ναι, τα μέτρα είναι πολλά. Βέβαια, ποιός δεν θα ήθελε 150τμ να ζεί μόνος του. Ομως με 150 χιλιάδες και 225τμ, δεν γίνεται, με σύνηθη οικοδομικά υλικά τουλάχιστον. Ο λόγος μου ότι θα έπρεπε να ξαναυπολογίσεις την κατασκευή σου, με Αρχιτέκτονα προφανώς και αν δε ο άνθρωπος κατέχει τα οικονομικά και την κατασκευή, ακόμα καλύτερα για εσάς. Δεν θα πλατιάσω περισσότερο καθώς ο χώρος το απαγορεύει, αλλά η γνώμη μου θα πω, είναι να βάλετε κάτω τις ανάγκες. Τα οικονομικά. Κάποιες προτιμήσεις, ενδεχομένος, θα γνωρίζετε όμως ότι τα κόστη επιτυγχάνονται μικρότερα όταν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες. Σωστά, " οι χρυσές βρύσεις στοιχίζουν". Και επίσης κ. Ροδόπουλε, σοβαρά υπάρχουν σήμερα κατασκευές που αντέχουν μόνο 20-30 χρόνια ?! Και το κόστος θέρμασνης κλιματισμού μιας κατοικίας μπορεί να φτάσει τις 3000 με 4500 ευρώ ετησίως? .

Ναι υπάρχει παραβίαση πλαγίων αποστάσεων και αν έχεις κολλήσει τότε προφανώς είναι και > 20% της επιτρεπόμενης.