Αναζήτηση στην κοινότητα

«Επιδημία» κατεδαφίσεων πολλών από τα τελευταία αξιόλογα κτίρια της Αθήνας λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια καθώς, παρά τις σχετικές εξαγγελίες για προγράμματα κινήτρων, οι ιδιοκτήτες διατηρητέων κτιρίων έχουν αφεθεί στην τύχη τους από την Πολιτεία και χωρίς καμία απολύτως συνδρομή για τη διατήρηση των λιγοστών αρχιτεκτονικών διαμαντιών που έχουν γλυτώσει έως τώρα από την μπουλντόζα και την αντικατάστασή τους από πολυόροφες πολυκατοικίες. Το πολυαναμενόμενο μέτρο της Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης, το οποίο έχει θεσπιστεί από το 1983, καρκινοβατεί εδώ και 40 χρόνια, ενώ και το πρόγραμμα «Διατηρώ» του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο εξαγγέλθηκε το 2021, έως και σήμερα δεν έχει αρχίσει ακόμα να υλοποιείται. Την ίδια στιγμή το νομοσχέδιο του ίδιου υπουργείου για τα εγκαταλελειμμένα κτίρια, αν και έτοιμο εδώ και πολύ καιρό, δεν έχει λάβει ακόμα την έγκριση της κυβέρνησης ούτε για το στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης. Αποτέλεσμα είναι, όπως καταγγέλλει η Ελληνική Εταιρίας Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΕΤ) μόνο την τελευταία τριετία 2020 – 2023 να έχουν εκδοθεί 380 άδειες κατεδάφισης που αφορούν κυρίως μονώροφα, διώροφα και τριώροφα κτίρια του μεσοπολέμου, (1930 – 1940) αλλά και κάποια κτίρια προ του 1950. «Ορισμένα από τα κτίρια που κρίθηκαν κατεδαφιστέα, εκτός της ιστορικής τους σημασίας έχουν και ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και συμμετέχουν στη συγκρότηση ενός ιστορικού αστικού τοπίου». Βασικός λόγος των αθρόων κατεδαφίσεων, αναφέρει η οργάνωση, είναι το «κέρδος» που προκύπτει για εργολάβους και ιδιοκτήτες, καθώς λόγω των υψηλών συντελεστών δόμησης και της επιτρεπόμενης αύξησης ύψους βάσει του ισχύοντος Οικοδομικού Κανονισμού, «τα μονώροφα, διώροφα και τριώροφα κτίρια θα αντικατασταθούν με θηριώδεις 8ώροφες ή 10ώροφες κατασκευές». Κι αυτό, όπως εξηγεί στο ethnos.gr η ομότιμη καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ και Πρόεδρος Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της ΕΛΕΤ, Ελένη Μαΐστρου, οδηγεί σε μία διπλή καταστροφή:Αφ’ενός μεν, σβήνεται η πολύτιμη μνήμη της πόλης, καθώς εξαφανίζονται τα αρχιτεκτονικά δείγματα μίας ολόκληρης εποχής, από τα πιο εμβληματικά κτίρια έως τα πιο ταπεινά, που όλα μαζί αποτελούν την μοναδική ταυτότητα της πόλης που χάνεται οριστικά. Αφ΄ετέρου, οι 8ώροφες και 10ώροφες νεόδμητες πολυκατοικίες θα συμβάλλουν στη ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής, στη μείωση του ηλιασμού και αερισμού –ιδιαίτερα των χαμηλότερων ορόφων των υφιστάμενων κτιρίων–, στην κυκλοφοριακή ασφυξία, στην υπερβάλλουσα ρύπανση και στην επιβάρυνση των δικτύων κοινής ωφελείας. Στη σχετική ανακοίνωση της οργάνωσης μάλιστα, αναφέρεται πως τα τελευταία χρόνια πληθώρα αξιόλογων κτιρίων έχουν κατεδαφιστεί, «κάποια εξ αυτών λόγω ουσιαστικής ή «προσχηματικής» επικινδυνότητας και κάποια άλλα απλώς επειδή τα αρμόδια γνωμοδοτικά όργανα, υποκύπτοντας σε πιέσεις, γνωμοδοτούν αρνητικά σχετικά με την ανάγκη διατήρησής τους, σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή πρακτική, που έχει με τα χρόνια καταφέρει να διατηρήσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά των ιστορικών πόλεων». Το θέμα ανακινήθηκε με την αφορμή δύο κτιρίων επί της οδού Καλλινίκου 1 και 3, τα οποία ζητείται να χαρακτηριστούν διατηρητέα. Το ένα εκ των δύο κτιρίων κρίθηκε ως μη άξιο διατήρησης από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής (ΚΕ.Σ.Α.), παρ΄ ότι το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Περιφερειακής Ενότητας Κεντρικού Τομέα Αθηνών είχε γνωμοδοτήσει υπέρ της διατήρησής του. Το δεύτερο κρίθηκε διατηρητέο, αλλά πριν δημοσιευθεί το ΦΕΚ, ζητήθηκε η επανεξέταση της γνωμοδότησης πιθανότατα επειδή το διπλανό του «γλύτωσε» τον χαρακτηρισμό, ο οποίος δεδομένης της αδιαφορίας της Πολιτείας, εδώ και δεκαετίες μόνο βάρη προσθέτει στους ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτιρίων και μνημείων. Και τα δύο κτίρια, πάντως, κινδυνεύουν να κατεδαφιστούν, εάν το ΚΕ.Σ.Α. δεν γνωμοδοτήσει οριστικά υπέρ της διατήρησης τους και δεν εκδοθεί άμεσα το σχετικό ΦΕΚ. Άγνωστος ο κτιριακός πλούτος της Αθήνας – Κανένα κίνητρο διατήρησης για τους ιδιοκτήτες Σύμφωνα με την ΕΛΕΤ, για να σταματήσει η κατεδάφιση αξιόλογων κτιρίων στην Αθήνα, πρέπει να σταματήσει και η ανεύθυνη, συνεχής εντατικοποίηση της δόμησης, η οποία είναι αναντίστοιχη τόσο προς την υφιστάμενη γεωμετρία της πόλης (πλάτος δρόμων προς ύψος κτιρίων), όσο και προς τη φέρουσα ικανότητα των δικτύων ΟΚΩ και της εξυπηρέτησης της κυκλοφορίας από το υφιστάμενο οδικό δίκτυο. Αναφορικά με τα δύο συγκεκριμένα κτίρια, η οργάνωση ζητά από το ΚΕ.Σ.Α να γνωμοδοτήσει υπέρ της διατήρησής τους ώστε να εκδοθεί άμεσα το σχετικό ΦΕΚ. «Η περίπτωση αυτών των δύο κτιρίων αποτελεί μία αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση διατήρησης του αρχιτεκτονικού πλούτου σε μία περιοχή που διατηρεί ένα χαρακτήρα, αλλά και σε ορισμένες άλλες, στις οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν αξιόλογα κτίρια, από την εποχή πριν το 1920 έως και τον Μεσοπόλεμο», υπογραμμίζει η κυρία Μαίστρου. Προσθέτει επίσης ότι ειδικά τα κτίρια της δεκαετίας του ΄20 βρίσκονται στην «ομάδα υψηλού κινδύνου», καθώς βάσει του υφιστάμενου πλαισίου μετά την πάροδο 100 ετών θεωρούνται αυτοδίκαια μνημεία με αποτέλεσμα αρκετοί ιδιοκτήτες να έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να εξασφαλίσουν άδεια κατεδάφισης πριν τη συμπλήρωση αιώνα. «Πρέπει να διασώσουμε ό,τι έχει απομείνει από την κατεδάφιση. Σε γειτονιές του κέντρου της Αθήνας, όπως η Κυψέλη και οι δρόμοι πάνω από την Πατησίων και την πλατεία Αμερικής υπάρχουν ακόμα κτίρια που αξίζει να διατηρηθούν. Κτίρια του ΄20 και του ΄30, αλλά και της περιόδου του Μεσοπολέμου που έχουν έναν πολύ ηπιότερο χαρακτήρα από τις πολυκατοικίες», σημειώνει η καθηγητρια του ΕΜΠ προσθέτοντας πως ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ΝΟΚ) έδωσε δυνατότητα αύξησης ύψους με διάφορες δικαιολογίες με αποτέλεσμα να προστεθούν κι άλλοι όροφοι στα κτίρια. Σύμφωνα με την ίδια, αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους, για τους οποίους υπάρχουν μαζικές αιτήσεις κατεδάφισης. Την ίδια στιγμή σήμερα κανείς δε γνωρίζει τον αριθμό, το ιστορικό και την αξία των κτιρίων της Αθήνας, καθώς δεν έχει υπάρξει ποτέ μια επίσημη καταγραφή από την Πολιτεία για τα οικοδομήματα που συγκροτούν τον αρχιτεκτονικό πλούτο και τη φυσιογνωμία της πόλης. Πριν κάποια χρόνια από το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε ζητηθεί κονδύλι για το σκοπό αυτό, το οποίο όμως ποτέ δε δόθηκε. Για την κυρία Μαΐστρου βασικός υπεύθυνος για την κατάσταση είναι η ίδια η Πολιτεία: «Δε θα έπρεπε να χορηγούνται άδειες κατεδαφισης σε αξιόλογα κτίρια. Για το σκοπό αυτό θα έπρεπε να είχαν θεσπιστεί κίνητρα για τους ιδιοκτήτες, όπως η δυνατότητα μεταφοράς συντελεστή δόμησης που δεν προχώρησε ή κίνητρα αποκατάστασης μέσω προγραμμάτων όπως το <διατηρώ> που ακόμα αναμένεται». Αρχές του 2024 έρχεται το «Διατηρώ» Στο μεταξύ για τις αρχές του 2024 έχει για άλλη μια φορά μετατεθεί η έναρξη του προγράμματος «Διατηρώ», το οποίο θα λειτουργεί στα πρότυπα των προγραμμάτων «Εξοικονομώ» με βασικό στόχο την κάλυψη κόστους της αποκατάστασης αξιόλογων ιστορικών και διατηρητέων κτιρίων, πολλά εκ των οποίων μάλιστα έχουν καταστεί και επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια με το πέρασμα των χρόνων. Ο προϋπολογισμός ωστόσο του προγράμματος έχει συρρικνωθεί στα 80 εκατομμύρια ευρώ από τα 500 εκ., τα οποία αποτελούσαν τον αρχικό σχεδιασμό του υπουργείου. Το πρόγραμμα έμεινε εκτός του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με αποτέλεσμα να χρηματοδοτηθεί τελικώς από το ΕΣΠΑ με το ποσό των 80 εκ. ευρώ. Από τον κουμπαρά αυτόν, όμως, ενίσχυση θα λάβουν εκτός των ιδιωτών, τόσο το δημόσιο όσο και οι δήμοι που θα εντάξουν κτίρια στο πρόγραμμα με αποτέλεσμα το ποσό να μειώνεται για τους ιδιώτες έτι περαιτέρω, παρά το γεγονός ότι για το κτιριακό απόθεμα του Δημοσίου, θα μπορούσε να αναζητηθεί χρηματοδότηση και από άλλες πηγές. Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος επισημαίνουν στο «Έθνος», πάντως, ότι η πρόσκληση δε θα είναι κοινή, αλλά θα βγουν δύο διαφορετικές προσκλήσεις με προκαθορισμένο προϋπολογισμό ή καθεμία, μία για τα ιδιωτικά κτίρια και μία για τα δημόσια. Επιπλέον, συμπληρώνουν πως σε περίπτωση που τα κονδύλια απορροφηθούν, υπάρχει η δυνατότητα διπλασιασμού του προϋπολογισμού των 80 εκ. ευρώ. Πρόβλημα ωστόσο για τους ιδιώτες αποτελεί και το γεγονός ότι εκτός χρηματοδότησης θα είναι οι απαραίτητες μελέτες που θα κρίνουν εν πολλοίς και τις «ώριμες» περιπτώσεις, οι οποίες θα λάβουν προτεραιότητα. Τι ζητά η ΕΛΕΤ Η οργάνωση ζητά από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα εξής: να επανεξετάσει όλες τις αρνητικές προς διατήρηση γνωμοδοτήσεις αντίστοιχων αξιόλογων κτιρίων, να προχωρήσει άμεσα σε αναθεώρηση του ΝΟΚ προς το ηπιότερο και κατάργηση του καταστροφικού για το περιβάλλον άρθρου 10 που οδηγεί στην αύξηση υψών, να καταστήσει υποχρεωτική την έκδοση αδείας κατεδάφισης μόνο κατόπιν ελέγχου από τις ΥΔΟΜ, να προχωρήσει στην καταγραφή και αξιολόγηση του ιστορικού αρχιτεκτονικού πλούτου που έχει παραμείνει στην Αθήνα, με στόχο την επιλογή κτιρίων για κήρυξή τους ως «διατηρητέα», να φροντίσει για την ενεργοποίηση του θεσμού της μεταφοράς συντελεστή που έχει προβλεφθεί από τον Ν.1337/1983 και επί 40 χρόνια δεν έχει βρεθεί ο ορθός τρόπος εφαρμογής του. να φροντίσει για την εκκίνηση του προγράμματος «ΔΙΑΤΗΡΩ» το οποίο έχει εξαγγελθεί από το 2021 για την Προστασία της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς. Από το Δήμο της Αθήνας η ΕΛΕΤ ζητά να υποβάλει αίτημα επικαιροποίησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου με αναθεώρηση προς το ηπιότερο των χρήσεων γης και των συντελεστών δόμησης και να φροντίσει για την αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων ιστορικών κτιρίων για χρήση κοινωνικής κατοικίας. View full είδηση

Στη λίστα με τις άδειες κατεδαφίσεων που έχει εκδώσει η Πολεοδομία Αθηνών καταγράφονται δεκάδες κατοικίες και κτίρια του ελληνικού αρχιτεκτονικού μοντερνισμού που έγιναν μπάζα οικοδομικών υλικών την τελευταία τριετία ή θα γίνουν το προσεχές διάστημα. Πίσω από τη ραγδαία αύξηση των κατεδαφίσεων βρίσκονται παλιές και νέες παθογένειες που ταλαιπωρούν τα ιστορικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά της πόλης. Στον κατάλογο με τις άδειες κατεδαφίσεων του δήμου Αθηναίων που έχει στα χέρια της η LiFO αποτυπώνονται οι πιο πρόσφατες απώλειες του ελληνικού μοντερνισμού και όχι μόνο. Κτίρια της δεκαετίας του 1920 και του 1930 με νεοκλασικίζοντα και εκλεκτικιστικά στοιχεία και κατοικίες του μοντέρνου κινήματος, που αποτελούν και τα τελευταία ίχνη της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, εξαφανίζονται από τους δρόμους της Αθήνας. Η πόλη φαίνεται να χάνει σημαντικά στοιχεία της φυσιογνωμίας της λόγω της μεγάλης αύξησης αυτών των κατεδαφίσεων και της παράλληλης ραγδαίας κατασκευαστικής δραστηριότητας, η οποία είναι κυρίως προσανατολισμένη στην ανέγερση πολυώροφων κτιρίων, τα οποία, ως επί το πλείστον, προορίζονται για τουριστική εκμετάλλευση. Οι ιδιοκτήτες, με δέλεαρ τους υψηλούς συντελεστές δόμησης και το κέρδος που θα έχουν από τα πανύψηλα κτίρια που μπορούν να χτιστούν στις μικρές διώροφες ή τριώροφες κατοικίες τους, λόγω του bonus δόμησης σε ύψος ορόφων που προβλέπει ο οικοδομικός κανονισμός, προχωρούν σε αθρόες κατεδαφίσεις, μας λένε πολεοδόμοι και αρχιτέκτονες που ασχολούνται εντατικά με το ζήτημα. Αλλάζει η φυσιογνωμία της πόλης, με την έννοια ότι χάνεται η ιστορία της, χάνεται η μνήμη της όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα. Θα φτάσουμε να έχουμε μια πόλη η οποία θα έχει ένα ιστορικό βάθος εξήντα ετών, γιατί δεν έχει θα μείνει τίποτε άλλο. Η Αθήνα, υπό την πίεση των απαιτήσεων της αγοράς ακινήτων, αποκτά νέα, θηριώδη κτίρια. Παράλληλα, το υπουργείο Περιβάλλοντος δίνει τη δική του ερμηνεία στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που προβλέπουν ρητά ότι όπου υπάρχουν ειδικά διατάγματα με περιορισμούς για τα ύψη των κτιρίων, αυτά υπερισχύουν των οικοδομικών κανονισμών και των bonus δόμησης. Τέτοια ειδικά διατάγματα ισχύουν, όπως μας λένε αρχιτέκτονες, ακόμα και για την περιοχή των Αμπελοκήπων ή τα Πατήσια. «Ωστόσο, το υπουργείο, με μια σειρά ασαφών υπουργικών αποφάσεών του τον τελευταίο χρόνο, προσπαθεί να παρακάμψει τις αποφάσεις του ΣτΕ, πετώντας στην ουσία το μπαλάκι της ευθύνης στους δήμους. Οι δήμοι καλούνται να βγάζουν άδειες επιλέγοντας αν θα εφαρμόσουν την ερμηνεία του υπουργείου Περιβάλλοντος ή τις δικαστικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου», λένε. Ο μόνος δήμος που κατάφερε εξαίρεση από τα «ευεργετήματα» των bonus δόμησης για επιπλέον τετραγωνικά και ύψος είναι ο δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού με σχετική τροπολογία που ψηφίστηκε πριν από μερικούς μήνες σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών. Προηγήθηκε η ομόφωνη απόφαση του δήμου που είχε εναντιωθεί σφοδρά στις διατάξεις του κανονισμού, ο οποίος προβλέπει αυτά τα bonuς. Στην ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου καταγράφεται ότι η εφαρμογή των διατάξεων αυτών στην περιοχή δεν προστατεύουν «το περιβάλλον, τον οικιστικό ιστό και τη φέρουσα ικανότητα της πόλης». Facebook Twitter Το κτίριο στην οδό Πρόκλου 18 κατεδαφίστηκε πριν από μερικούς μήνες. Οι κατεδαφίσεις στις γειτονιές της Αθήνας Στη λίστα με τις άδειες κατεδαφίσεων της πολεοδομίας Αθηνών η LiFO εντόπισε μικρά διάσπαρτα κτίρια και κατοικίες της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στον Νέο Κόσμο, στο Παγκράτι, στα Πατήσια, στην Κυψέλη. Αναζητώντας την ταυτότητα των κτιρίων αυτών, βρήκε ότι κάποια από αυτά έχουν καταγραφεί στην έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (EΛΛET) που φέρει τον τίτλο «Αθηναϊκές κατοικίες του Μοντέρνου Κινήματος». Έχουν επίσης καταγραφεί και ταυτοποιηθεί από τη MONUMENTA, την οργάνωση που ασχολείται με την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Η MONUMENTA εντόπισε και κατέγραψε 11.500 κτίρια της περιόδου 1830-1940 που βρίσκονται στα επτά δημοτικά διαμερίσματα της Αθήνας. Ειρήνη Γρατσία Η αύξηση των κατεδαφίσεων φαίνεται να ανεβάζει στροφές την τελευταία τριετία, δηλαδή την περίοδο που στην πόλη βρίσκεται σε εξέλιξη ένα επενδυτικό ράλι κυρίως τουριστικών επιχειρήσεων. Η Ειρήνη Γρατσία, αρχαιολόγος και συντονίστρια της MONUMENTA, εξηγεί στη LiFO ότι «τα τελευταία τρία χρόνια παρατηρείται μεγάλη αύξηση των κατεδαφίσεων των κτιρίων που χτίστηκαν πριν και μετά τον πόλεμο, ειδικά τις δεκαετίες 1920 και 1930. Πρόκειται κυρίως για ισόγειες και διώροφες κατοικίες, εκλεκτικιστικές και του Μοντέρνου Κινήματος, που αντικαθίστανται από πολυώροφες πολυκατοικίες. Αμπελόκηποι, Κουκάκι, Παγκράτι, Κυπριάδη, Νέος Κόσμος, χάνουν πολλά από τα κτίριά τους, αλλά και η Κηφισιά, το Ψυχικό, η Νέα Σμύρνη, ο Πειραιάς και βέβαια η Θεσσαλονίκη», λέει. Ελένη Μαΐστρου «Η κληρονομιά του μοντέρνου προστατεύεται σε όλη την Ευρώπη, μάλιστα στη Γαλλία υπάρχει νομοθετική διάταξη που χαρακτηρίζει διατηρητέα και κτίρια που μόλις έχουν χτιστεί, εφόσον είναι αξιόλογα», λέει η Ελένη Μαΐστρου, ομότιμη καθηγήτρια της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ και πρόεδρος του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της ΕΛΛΕΤ. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι μπορεί στην Ελλάδα και τα δύο αρμόδια υπουργεία, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, να κηρύσσουν διατηρητέα αξιόλογα κτίρια του Μοντέρνου Κινήματος, ωστόσο θέτει το εξής ερώτημα: «Υπάρχει στα μέλη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής η απαιτούμενη ευαισθησία να μη δίνουν εύκολα άδεια κατεδάφισης στα σημαντικά αυτά κτίρια που αποτελούν σημαντικό τμήμα της ιστορίας μας;». Facebook Twitter Το κτίριο στην οδό Θεοδωρήτου Βρεσθένης 63 δεν υπάρχει πια. Ναι μεν, αλλά… Δημήτρης Ξυνομηλάκης Για να δοθεί άδεια κατεδάφισης σε κτίρια που είναι προ του 1955, προηγείται έλεγχος από τα αρχιτεκτονικά συμβούλια, τα οποία είναι γνωμοδοτικά όργανα του υπουργείου Περιβάλλοντος και λειτουργούν σε κάθε περιφερειακή ενότητα, εξηγεί στη LiFO ο Δημήτρης Ξυνομηλάκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ/ΠΕΑ). Μας εξηγεί ότι τα συμβούλια αυτά «είναι ανεξάρτητα όργανα και τα μέλη τους απαρτίζονται από αρχιτέκτονες που κατά τεκμήριο έχουν την επιστημονική γνώση και την παιδεία να κρίνουν τι απόφαση θα πάρουν», λέει. Ο κ. Ξυνομηλάκης υποστηρίζει ότι οι άδειες κατεδάφισης δεν προχωράνε ακόμη και αν ένα μόνο μέλος αυτού του συμβουλίου διαφωνήσει. Το ζήτημα, όπως λέει, παραπέμπεται στο Κεντρικό Αρχιτεκτονικό Συμβούλιο για να ληφθεί η τελική απόφαση. Ωστόσο, θέτει ένα θέμα ως προς το κατά πόσο όλα τα κτίρια του Μεσοπολέμου πρέπει και μπορούν να διατηρηθούν, βάζοντας κάποιες προϋποθέσεις: «Προφανώς, για κτίρια του Μεσοπολέμου με αξιόλογα στοιχεία και χαρακτηριστικά η άποψη είναι πως, ναι, πρέπει να τα διατηρούμε. Όμως ένα κτίριο του Μεσοπολέμου χωρίς ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία, που είναι εγκλωβισμένο ανάμεσα σε οκταώροφες πολυκατοικίες, από τη στιγμή, μάλιστα, που δεν είναι κραυγαλέο ή σπάνιο δείγμα της εποχής εκείνης, δεν δημιουργεί ένα σύνολο ούτε παραπέμπει σε κάτι, είναι ξεκομμένο σε μια περιοχή που έχει αποστειρωθεί, ενδέχεται να μην επιτελεί τον σκοπό της διατήρησής του, επομένως δεν θα έπρεπε να υποστηρίζεται η διατήρησή του», λέει. Οι κατεδαφίσεις ως «ιστορικό χαρακτηριστικό» της Αθήνας Κωνσταντίνος Τσιαμπάος Μιλώντας με τον Κωνσταντίνο Τσιαμπάο, αναπληρωτή καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ, για τον αν θα πρέπει να διατηρηθούν τα πάντα ή όχι από τις δεκαετίες του ’20 και του ’30, μας λέει ότι «έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, λόγω της ανάπτυξης και του μεγάλου κέρδους που αποφέρουν οι επενδύσεις σε ακίνητα και νέες κατασκευές να μη μένει τίποτα όρθιο». Ποιο είναι το αποτέλεσμα; «Σαφώς αλλάζει η φυσιογνωμία της πόλης, με την έννοια ότι χάνεται η ιστορία της, χάνεται η μνήμη της όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα. Θα φτάσουμε να έχουμε μια πόλη η οποία θα έχει ένα ιστορικό βάθος εξήντα ετών, γιατί δεν έχει θα μείνει τίποτε άλλο». Ο Κωνσταντίνος Τσιαμπάος υποστηρίζει ότι ένα διαχρονικό πρόβλημα της Αθήνας είναι «πως γενικά είναι μια πόλη που δημιουργήθηκε μέσα από κατεδαφίσεις. Τα πρώτα κτίρια που έγιναν στη θέση των νεοκλασικών του 19ου αιώνα ήταν αυτές οι κατασκευές της δεκαετίας του ’30. Άρα, τώρα έρχεται η σειρά των κτιρίων που κατά κάποιον τρόπο αντικατέστησαν τα νεοκλασικά να αντικατασταθούν από νέες κατασκευές. Και ενώ μιλάμε για τη νεοκλασική Αθήνα που χάσαμε, σήμερα ερχόμαστε και συνεχίζουμε την ίδια τακτική, αντί να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος». Ο Μεσοπόλεμος, όπως εξηγεί ο κ. Τσιαμπάος, έχει να επιδείξει «σημαντικά κτίρια γνωστών αρχιτεκτόνων με πολύ υψηλή ποιότητα κατασκευής, υλικών και τεχνικών». Υποστηρίζει ότι «διεθνώς η αρχιτεκτονική έχει στραφεί προς την αποκατάσταση και την επιδιόρθωση, σε αυτό που λέμε αδόκιμα ανακαίνιση, και όχι στις νέες κατασκευές». Η διάσωση της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας λέει ότι είναι «επιβεβλημένη όχι μόνο για λόγους ιστορικούς ή αισθητικούς αλλά και για λόγους που συνδέονται με την επιβίωση της πόλης. Για λόγους βιωσιμότητας, για λόγους οικονομίας, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος», αναφέρει. «Με τις συνθήκες που επικρατούν στις πόλεις διεθνώς και σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση επικρατεί ορθώς η τάση να αποκαθιστούμε, να επιδιορθώνουμε και να κρατάμε αυτές τις κατασκευές που ήδη έχουμε». Είναι μια τάση που υιοθετεί και η Ελλάδα, όπως λέει, ενώ θεωρεί ενθαρρυντικό το γεγονός ότι «η συλλογική αντίληψη της κοινωνίας έχει καλύτερη γνώση της ανάγκης προστασίας των κτιρίων αυτών». Facebook Twitter Κατοικία στην οδό Δαμάρεως 135 που κατεδαφίστηκε πρόσφατα. Διπλή καταστροφή Το κύμα κατεδαφίσεων έχει συμπαρασύρει και κτίρια του 1950 της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, κατά την οποία είχαμε έργα σπουδαίων αρχιτεκτόνων, περισσότερο ή λιγότερο γνωστών. Η Ειρήνη Φρεζάδου, αρχιτέκτων-πολεοδόμος και μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΛΕΤ, υποστηρίζει ότι οι κατεδαφίσεις αυτές δημιουργούν διπλή καταστροφή. Από τη μια «σβήνεται η πολύτιμη μνήμη της πόλης καθώς, εξαφανίζονται τα αρχιτεκτονικά δείγματα μιας ολόκληρης εποχής» και από την άλλη δημιουργούνται στην Αθήνα θηριώδεις κατασκευές που θέτουν σε δοκιμασία τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ήδη δύσκολης καθημερινότητάς μας: «Την τυπολογία των κτιρίων αυτών, από τα πιο εμβληματικά έως τα πιο ταπεινά, τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που διαμόρφωναν τις όψεις των δρόμων, το πτυχωτό πρόσωπο της πόλης, τα erker για φωτισμό και ηλιασμό, τις στρογγυλές γωνίες όπου διαθλάται μαλακά το φως, τα τεκμήρια της παλιάς μαστοριάς και τόσα άλλα που αποτελούν τη μοναδική ιδιοπροσωπία μιας πόλης που φαίνεται να χάνεται οριστικά», λέει με πικρία. Ειρήνη Φρεζάδου Το δίπολο της καταστροφής αυτής για την αρχιτέκτονα συμπληρώνεται «από τις θηριώδεις οκταώροφες και δεκαώροφες κατασκευές που θα αντικαταστήσουν τα μονώροφα, διώροφα, τριώροφα κτίρια. Βασικό εργαλείο για τις νέες αυτές κατασκευές», όπως ισχυρίζεται, είναι «οι υψηλοί συντελεστές δόμησης στην Αθήνα και λόγω του ισχύοντος οικοδομικού κανονισμού (ΝΟΚ), ειδικά του περιβαλλοντοκτόνου άρθρου 10 που προβλέπει τα bonus σε συντελεστές δόμησης και ύψη». Η κ. Φρεζάδου υποστηρίζει ότι θα υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη πολεοδομική επιβάρυνση στην πόλη, η οποία θα φέρει «ραγδαία επιδείνωση της ποιότητας ζωής με τη δραματική μείωση του ηλιασμού και αερισμού –ιδιαίτερα των χαμηλότερων ορόφων των κτιρίων–, με την κυκλοφοριακή ασφυξία, την υπερβάλλουσα ρύπανση και την επιβάρυνση των δικτύων κοινής ωφελείας». Το γεγονός ότι οι λιγοστοί «θύλακες χαμηλής δόμησης εξαφανίζονται ραγδαία», μαζί με το πολύτιμο λιγοστό πράσινο στην πόλη, θα επιτείνει το φαινόμενο της αστικής θερμονησίδας, το οποίο «σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή θα μετατραπεί από αβάσταχτο, που είναι σήμερα, σε φονικό!». Κτίριο στην οδό Ουμπλιανής που κατεδαφίστηκε πρόσφατα. «Έχει χαθεί το 80% των ιστορικών κτιρίων» Η κ. Γρατσία ισχυρίζεται ότι ήδη «έχει χαθεί το 80% των ιστορικών κτιρίων» και υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πολύς χρόνος, χρειάζεται άμεση αντίδραση: «Θεωρούμε ότι ο αρχιτεκτονικός πλούτος του Μεσοπολέμου είναι σε μεγάλο κίνδυνο και η πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει κίνητρα για τους ιδιοκτήτες, να επεκτείνει τα χρονικά όρια της προστασίας των νεότερων κτιρίων, να εξετάσει το θέμα των συντελεστών δόμησης, να ενημερώσει για την αξία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς». Η επέκταση των χρονικών ορίων προστασίας των νεότερων μνημείων που προτείνει η κ. Γρατσία κρίνεται αναγκαία, ούτως ώστε να προστατευτούν ως νεότερα τα μνημεία και τα κτίρια του Μεσοπολέμου, κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει με αρκετά από αυτά γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της ηλικίας. Τα κτίρια που εξετάζονται σήμερα από το υπουργείο Πολιτισμού με στόχευση την κήρυξη τους ως νεότερων μνημείων και εν συνεχεία τη διατήρησή τους είναι αυτά που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 100 ετών. Παράλληλα, όμως, πολλοί ιδιοκτήτες, θέλοντας να αποφύγουν τον βραχνά της προστασίας, καθώς δεν δίνονται κίνητρα για να αποκατασταθούν αυτά τα κτίρια, θέλουν να προλάβουν να γκρεμίσουν τις ιδιοκτησίες τους, για να μην ενταχθούν τα ακίνητά τους σε καθεστώς προστασίας. Πολλές από τις κατοικίες και τα κτίρια του Μοντέρνου Κινήματος πλησιάζουν το όριο αυτό, γι’ αυτό αυξάνονται ραγδαία οι κατεδαφίσεις: «Οι υψηλοί συντελεστές δόμησης που ισχύουν, με βάση τους οποίους οι ιδιοκτήτες των κατοικιών αυτών μπορούν να χτίσουν παραπάνω από αυτό που έχουν, και η έλλειψη οικονομικής στήριξης από την πλευρά του κράτους είναι δύο από τις βασικές αιτίες των κατεδαφίσεων», λέει η κ. Μαΐστρου. Αναφέρει ότι «η ευθύνη της πολιτείας είναι πολύ μεγάλη γιατί εκκρεμεί τόσα χρόνια το πρόγραμμα “Διατηρώ” και εκκρεμεί επίσης η μεταφορά του συντελεστή δόμησης, η οποία ίσχυσε για λίγο ‒ τη χρησιμοποίησαν λάθος και τώρα καταργήθηκε. Τώρα έχουν μεταφέρει την επίλυση του ζητήματος στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια», λέει. Facebook Twitter Το κτίριο στην οδό Θεοδωρήτου Βρεσθένης 65 έχει πάρει άδεια για κατεδάφιση. Μια πονεμένη ιστορία Η μεταφορά του συντελεστή δόμησης είναι μια πονεμένη ιστορία και συζητείται επί δεκαετίες. Αφορά ακίνητα στα οποία ο ιδιοκτήτης δεν επιτρέπεται να αξιοποιήσει ολόκληρο τον συντελεστή που ισχύει στην περιοχή όπου βρίσκεται το ακίνητό του. Με τον τελευταίο νόμο ο ιδιοκτήτης ενός διατηρητέου θα μπορεί να εκδώσει τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης. Με αυτόν τον τίτλο θα έχει το δικαίωμα να μεταφέρει τον υπόλοιπο συντελεστή του ακινήτου του. Ωστόσο, το ζήτημα παραμένει βαλτωμένο και μετατέθηκε για αργότερα, δηλαδή μετά την ολοκλήρωση της πολεοδομικής μεταρρύθμισης και των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, μέσω των οποίων θα δημιουργηθούν ζώνες υποδοχής συντελεστή δόμησης. Επειδή η ελληνική πολιτεία πειραματίζεται με το θέμα από τη δεκαετία του ’80, πολλοί ιδιοκτήτες έμειναν ξεκρέμαστοι, καθώς δεν μπόρεσαν ποτέ να μετατρέψουν αυτούς τους τίτλους μεταφοράς συντελεστή δόμησης σε ακίνητα, όταν το μέτρο είχε εφαρμοστεί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις πολεοδόμων που γνωρίζουν το ζήτημα, έχουν εκδοθεί κατά το παρελθόν τίτλοι που αντιστοιχούν σε περίπου 480.000 τ.µ., με την αξία τους να ανέρχεται κατά προσέγγιση στα 190 εκατ. ευρώ. Φρένο στα ύψη «Για να σταματήσει η ανεύθυνη, συνεχής εντατικοποίηση της δόμησης που αποτελεί τον βασικό λόγο των αθρόων κατεδαφίσεων», όπως λέει η κ. Φρεζάδου, πρέπει να δοθεί λύση από το υπουργείο Περιβάλλοντος: «Θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αναθεώρηση του ΝΟΚ προς το ηπιότερο». Η αρχιτέκτονας υποστηρίζει ότι πρέπει «να καταργηθεί επίσης άμεσα το περιβαλλοντοκτόνο άρθρο 10 του ΝΟΚ που αφορά bonus στα ύψη». Αλλά και από πλευράς του δήμου Αθηναίων, όπως λέει, «θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι χρήσεις γης και οι συντελεστές δόμησης προς το ηπιότερο και να αξιοποιηθεί το υφιστάμενο κτιριακό απόθεμα για χρήση κοινωνικής κατοικίας». Για την αρχιτέκτονα η συνεχής εντατικοποίηση της δόμησης είναι αναντίστοιχη τόσο προς την υφιστάμενη γεωμετρία της πόλης (πλάτος δρόμων προς ύψος κτιρίων) όσο και προς τη φέρουσα ικανότητα εξυπηρέτησης της κυκλοφορίας από το υπάρχον οδικό δίκτυο». Facebook Twitter Για το κτίριο στην οδό Κορδάτου 24 έχει βγει άδεια κατεδάφισης αλλά δεν έχει γκρεμιστεί ακόμα. Μια ανοιχτή συζήτηση Σύμφωνα με πληροφορίες που έχει η LiFO, στο υπουργείο Περιβάλλοντος έχει ανοίξει η συζήτηση για τα ύψη και τα bonus δόμησης του Οικοδομικού Κανονισμού, η εφαρμογή των οποίων σε κάποιες περιοχές έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που έβαλε πάγο πριν από μερικούς μήνες στην κατασκευή πολυώροφης πολυκατοικίας στους Αμπελόκηπους. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και συγκεκριμένα ο υφυπουργός Νίκος Ταγαράς, με τις υπουργικές αποφάσεις που υπέγραψε, όπως ειπώθηκε και νωρίτερα, έχει ταχθεί υπέρ των διατάξεων του ΝΟΚ. Οι διατάξεις αυτές ευνοούν τον τεχνικό κόσμο, ο οποίος θεωρεί ότι οποιαδήποτε αλλαγή προφανώς θα επηρεάσει την κατασκευαστική δραστηριότητα. Παρά τις όποιες ερμηνείες επιχείρησε το ΥΠΕΝ, το ζήτημα σήμερα παραμένει ανοιχτό. Επειδή υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που ανά πάσα στιγμή μπορούν να μπλοκάρουν οικοδομικές άδειες κτιρίων τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Οι πληροφορίες μας λένε ότι οι συζήτηση για τα ύψη στο ΥΠΕΝ και με συμμετοχή φορέων η οποία θα επικεντρωθεί στα επίμαχα άρθρα του ΝΟΚ έχει μόλις ξεκινήσει. Οι κατεδαφίσεις κτιρίων που μπορεί να έχουν ιστορική αξία για την πόλη είναι ένα κεφάλαιο ανοιχτό και αποτελούν κομμάτι ενός σύνθετου και ευρύτερου ζητήματος που αφορά τα πολεοδομικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά της πόλης, τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και νοηματοδοτούν τη μνήμη και την ταυτότητά της. Facebook Twitter Το κτίριο στην οδό Ηρώνδα 6 στο Παγκράτι πριν την κατεδάφιση... πηγή lifo.gr View full είδηση

Τελεσίγραφο έδωσε για ακόμη μια φορά το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για το γκρέμισμα των δύο τελευταίων ορόφων στο ξενοδοχείο «Coco-Mat Athens BC» της Μπλέ Κέδρος ΑΕΕΑΠ που κρύβει την Ακρόπολη. Το ΣτΕ επανέρχεται σε προηγούμενη απόφασή του με βάση την οποία πρέπει να κατεδαφιστούν «άμεσα» οι δύο τελευταίοι όροφοι του ξενοδοχείου με ευθύνη της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, να ανακληθούν με ορθό τρόπο οι αποφάσεις του Δήμου Αθηναίων που αφήνουν «παραθυράκι» για την επιχείρηση, αλλά και να γίνει ανάκληση της άδειας λειτουργίας του από το υπουργείο Τουρισμού ώσπου να υπάρξει πλήρης συμμόρφωση με τις δικαστικές αποφάσεις και να εκδοθεί νέα άδεια λειτουργίας. Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη απόφαση εκδόθηκε στις 27 Ιουνίου, με την οποία δίνεται προθεσμία τριών μηνών για να εκπονηθούν ειδικές μελέτες για την κατεδάφιση των δύο ορόφων, ενώ η νέα συνεδρίαση για την υπόθεση ορίστηκε για τις 28 Σεπτεμβρίου, όταν και λήγει η προθεσμία που δίνει το Ανώτατο Δικαστήριο. Τι απαντά ο Δήμος Αθηναίων για την απόφαση του ΣτΕ Με αφορμή τα παραπάνω ο Δήμος Αθηναίων σε σχετική ανακοίνωση τονίζει ότι: "με την πρόσφατη απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η υποχρέωση συμμόρφωσης του Δήμου Αθηναίων εξαντλείται στην ορθή επανάληψη για τυπικό λόγο και μόνο της μερικής ανάκλησης της υπ' αρ. 15/2017 οικοδομικής αδείας, όπως και έγινε. Ο Δήμος Αθηναίων προέβη σε μερική ανάκληση της υπ’ αρ. 15/2017 με ρητή διοικητική πράξη νομίμως δημοσιευμένη και αναρτημένη. Καμία άλλη υποχρέωση δεν έχει ο Δήμος Αθηναίων σχετικά με την περαιτέρω διαδικασία. Ρητώς δε, η απόφαση αναφέρει ότι η υποχρέωση κατεδάφισης των αυθαιρέτων ορόφων ανήκει στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής, η οποία οφείλει να το πράξει εντός τριών μηνών, ενώ το Υπουργείο Τουρισμού οφείλει να προβεί στη σφράγιση της επιχείρησης ως λειτουργούσα χωρίς νόμιμη άδεια". Παύση λειτουργίας Σε ξεχωριστή ανακοίνωση το Υπουργείο Τουρισμού κάνει λόγο για "άμεση παύση λειτουργίας του ξενοδοχείου της Μπλέ Κέδρος ΑΕΕΑΠ "λόγω μερικής ανακλήσεως της οικοδομικής άδειας" σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ. Οπως λέει χαρακτηριστικά το Υπουργείο "κατόπιν ενημέρωσης, σήμερα, του Υπουργείου Τουρισμού και συγκεκριμένα της αρμόδιας υπηρεσίας ελέγχου τουριστικών καταλυμάτων Αττικής (Περιφερειακή Υπηρεσία Τουρισμού Αττικής) από τον Πάρεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με το υπ. αριθ. 15/2023 πρακτικό του Τριμελούς Συμβουλίου Συμμόρφωσης, η υπηρεσία θα προχωρήσει άμεσα στις κατά νόμο ενέργειες παύσης λειτουργίας του ξενοδοχείου «COCO MAT ATHENS BC», λόγω μερικής ανακλήσεως της οικοδομικής άδειας (σκέψη 8 του ανωτέρω πρακτικού του ΣτΕ). Σημειώνεται ότι για την εν λόγω υπόθεση το Υπουργείο Τουρισμού είχε και στο παρελθόν δράσει εγκαίρως, διερευνώντας με σχετικό έγγραφο προς την ΥΔΟΜ Δήμου Αθηναίων, εάν είχε γίνει ανάκληση της οικοδομικής άδειας του εν λόγω καταλύματος ως απόρροιας συμμόρφωσης του με αριθμ. 11/2022 πρακτικού συνεδρίασης του ΣτΕ, αλλά ουδέποτε έλαβε απάντηση. Επιπροσθέτως, με το από 21/4/2023 έγγραφό της, η αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία Τουρισμού Αττικής απέστειλε προς το ξενοδοχείο κλήση σε παροχή εξηγήσεων προκειμένου να διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους δεν είχε επέλθει μεταβολή των στοιχείων γνωστοποίησης του τουριστικού καταλύματος στο πληροφοριακό σύστημα notify business κατόπιν της μεταβολής στην υπ. αριθμ 15/2017 άδεια δόμησης του, και δόθηκαν οι σχετικές εξηγήσεις σχετικά με τη λειτουργία του. Είναι σαφές ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Τουρισμού είχαν από την πρώτη στιγμή άμεσα κινηθεί ως προς τη διερεύνηση της νόμιμης λειτουργίας του ξενοδοχείου, όπως υποχρεούνται βάση της κείμενης νομοθεσίας". View full είδηση