Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'υποδομές'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Το ΚΔΕΠ διαθέτει σήμερα τρία drones στα οποία δοκιμάζει και αναπτύσσει μηχανολογικά στοιχεία, λογισμικό αυτόματου πιλότου, τεχνολογίες αυτόματης και ασύρματης σύζευξης drones με σταθμό εδάφους, καθώς και τεχνολογίες τηλεμετρίας, μεταφοράς και επεξεργασία εικόνας. Drones για τον έλεγχο των υποδομών της ΔΕΗ (Δίκτυα, Φράγματα, Ορυχεία) και γενικότερα υποδομών της χώρας (π.χ. γέφυρες, κατασκευές, πυρόσβεση, ασφάλεια και φύλαξη χώρων), τεχνολογίες προστασίας του περιβάλλοντος, ανάπτυξη νέων υλικών και αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας, είναι οι τομείς στους οποίους επικεντρώνεται η ερευνητική δραστηριότητα του Κέντρο Δοκιμών Ερευνών & Προτύπων (ΚΔΕΠ) της ΔΕΗ. Ο Κωνσταντίνος Σταματάκης, διευθυντής του Κέντρου μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ υποστηρίζει ότι το ΚΔΕΠ αποτελεί τον ερευνητικό βραχίονα του ομίλου της ΔΕΗ και παρέχει υπηρεσίες σε όλες τις μονάδες του ομίλου αλλά και σε τρίτους. Υπηρεσίες που περιλαμβάνουν δοκιμές στα εργαστήριά του, πιστοποιήσεις, έρευνα και ανάλυση αστοχιών, εκτίμηση χρόνου ζωής κατασκευών από χάλυβα αλλά και κτιρίων, διακριβώσεις οργάνων, ειδικές μελέτες για αστοχία εξοπλισμού, ανάστροφη μηχανική (Reverse Engineering), καθώς και επιθεωρήσεις των υλικών και του εξοπλισμού που προμηθεύεται η επιχείρηση, για τον ποιοτικό έλεγχο, σύμφωνα με τις προδιαγραφές και τα διεθνή πρότυπα. Στην αιχμή της ερευνητικής δραστηριότητας του Κέντρου βρίσκεται η ανάπτυξη εφαρμογών που αξιοποιούν τις δυνατότητες των drones στον έλεγχο και εποπτεία υλικών και εγκαταστάσεων. «Τα σύγχρονα drones κάνουν χρήση και αξιοποιούν τις τεράστιες δυνατότητες επεξεργαστικής ισχύος των microcomputers, την τεράστια τεχνολογική εξέλιξη στους δορυφόρους και στις τηλεπικοινωνίες για τον προσδιορισμό θέσης, την εξέλιξη των δικτύων κινητής τηλεφωνίας και τέλος τις σημαντικές επιστημονικές γνώσεις και εφαρμογές στην τηλεμετρία, στην επεξεργασία και μεταφορά εικόνας και video, καθώς και στην ασύρματη μεταφορά δεδομένων», τονίζει ο κ. Σταματάκης. Παραδείγματα αξιοποίησης των drones για των εποπτεία δικτύων ή / και εγκαταστάσεων είναι ο έλεγχος της θερμοκρασίας με θερμική κάμερα, ο οπτικός έλεγχος για ρωγμές, οξείδωση κλπ., η ανίχνευση του φαινομένου «κορώνα» στα δίκτυα υψηλής τάσης που προκαλεί σπινθήρες και απώλεια ενέργειας, κ.α. «Εκτός από κάμερες για καταγραφή εικόνας και video τα drones μπορούν να εφοδιαστούν με θερμικές κάμερες, κάμερες υπερύθρων κλπ., αυξάνοντας θεαματικά τις δυνατότητες πρακτικής εφαρμογής τους», προσθέτει. Το ΚΔΕΠ διαθέτει σήμερα τρία drones στα οποία δοκιμάζει και αναπτύσσει μηχανολογικά στοιχεία, λογισμικό αυτόματου πιλότου, τεχνολογίες αυτόματης και ασύρματης σύζευξης drones με σταθμό εδάφους, καθώς και τεχνολογίες τηλεμετρίας, μεταφοράς και επεξεργασία εικόνας. «Με την υποστήριξη, όπως επισημαίνει ο κ. Σταματάκης, του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ κ. Εμμ. Παναγιωτάκη, το ΚΔΕΠ αναπτύσσει νέες δυνατότητές του και στρέφεται στην εφαρμοσμένη έρευνα προς όφελος του oμίλου και συνολικά της κοινωνίας». Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε ο κ. Παναγιωτάκης και ο πρώην αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού Ναύαρχος Γεώργιος Γιακουμάκης υπέγραψαν το 2016 συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του Πολεμικού Ναυτικού και της ΔΕΗ επί εκπαιδευτικών, τεχνικών, τεχνολογικών, επιστημονικών και ερευνητικών θεμάτων. Το Κέντρο έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο συνδεδεμένων και συνεργαζόμενων εργαστηρίων, ερευνητικών κέντρων και Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με στόχο αφενός μεν την επιστημονική συνεργασία και την διάχυση της γνώσης και αφετέρου την συνεργασία σε ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους. «Είναι προφανές ότι υπάρχει ένας τεράστιος χώρος για συνεργασία και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες συνεργασίας που εμείς στο ΚΔΕΠ, και με την παρότρυνση του προέδρου μας, είμαστε διατεθειμένοι, να μεταφέρουμε τις γνώσεις, τις εμπειρίες και την αποκτηθείσα τεχνογνωσία σε αυτά τα θέματα, να συνεργαστούμε σε ερευνητικά προγράμματα, να διαθέσουμε χώρους και υποδομές σε νέους επιστήμονες και μηχανικούς στα πλαίσια ερευνητικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών, που θα τύχουν ευρύτατων εφαρμογών στο μέλλον, τόσο στον εμπορικό τομέα στην επιτήρηση και έλεγχο υποδομών, στις μεταφορές κλπ, όσο και στον στρατιωτικό τομέα», καταλήγει ο διευθυντής του Κέντρου.
  2. Η Αττική κυριαρχεί στα νέα μεγάλα έργα που είναι σε δημοπράτηση στη χώρα. Συγκεκριμένα, δέκα από τα 40 μεγάλα έργα που είναι σε διαγωνιστική φάση, αφορούν σε έργα που θα γίνουν στην Αττική. Το μεγαλύτερο από αυτά είναι η νέα Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, που έχει ακόμα πολλά ...ψωμιά μπροστά της με το 2019 να φαντάζει η χρονιά έναρξης των κατασκευών. Τεράστιο έργο που θα ζήσει τον κατασκευαστικό κλάδο για πολλά χρόνια είναι φυσικά το έργο της Αξιοποίησης Ελληνικού που όπως όλα δείχνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ξεκινήσει να κατασκευάζεται το 2018. Το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που είναι σε διαγωνιστική διαδικασία στην Ελλάδα σήμερα είναι το έργο κατασκευής της Γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας. Βρισκόμαστε λίγο πριν την έναρξη της Β`φάσης της δημοπράτησης και οι υπογραφές αναμένονται το Β`εξάμηνο του 2019. Μεγάλο, πολύ μεγάλο έργο είναι και η Υποθαλάσσια Ζεύξη Σαλαμίνας-Περάματος που και αυτή προσδιορίζεται να ξεκινήσει το 2019. Το έργο υπόσχεται να μεταμορφώσει τις μετακινήσεις από και προς το νησί του Αίαντα. Εντυπωσιακό, το πρώτο του είδους του είναι και το έργο για το Εμπορευματικό Κέντρο Θριάσιου Πεδίου. Οι υπογραφές θα πέσουν πολύ σύντομα και τα έργα θα ξεκινήσουν το Φθινόπωρο. Εκεί θα δημιουργηθεί το πρώτο ευρείας κλίμακας Logistics Park στην Ελλάδα. Κάπου μέσα στο Φθινόπωρο αναμένεται και η εκκίνηση του μεγάλου σιδηροδρομικού έργου της Σήραγγας Σεπολίων που αφορά την υπογειοποίηση του τμήματος Αθήνα-3 Γέφυρες. Ελπίδες για να ξεκινήσει συντομα υπάρχουν και για το έργο του Academy Gardens, του mall στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος που φιλοδοξεί να μεταμορφώσει την περιοχή. Μέσα στο 2018 ξεκινά και το έργο προμήθειας των 25 Συρμών νέας γενιάς Τραμ στην Αθήνα. Το 2018 επίσης αναμένεται να ξεκινήσουν τα μεγάλα έργα για τη Διευθέτηση του Ρέματος Κόρμπι στη Βάρη και το Κλειστό Γυμναστήριο της Νέας Σμύρνης. Είναι φανερό πως η Αττική συγκαταλέγεται μέσα στους κερδισμένους των κατασκευών για το 2018, με την τάση να λέει ότι αυτό θα συνεχιστεί και με άλλα έργα όπως η Β`φάση του Σιδ.Σταθμού της Αθήνας, το Mall στον Σιδ.Σταθμό Πειραιά, τον νέο προβλήτα κρουαζιέρας στο λιμάνι του Πειραιά κ.α.
  3. 170 μηχανικοί του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών διενεργούν αυτοψίες στις πληγείσες περιοχές Eκατόν εβδομήντα μηχανικοί του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών διενεργούν αυτοψίες στα κτίρια των Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Μαραθώνα, που έχουν πληγεί από την καταστροφική πυρκαγιά. Παράλληλα, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, σε συντονισμό με τις Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ), τις Οδικές Συγκοινωνίες (ΟΣΥ) και ιδιώτες και σε συνεργασία με τον Δήμο Μαραθώνα, έχει αποστείλει γερανούς, οι οποίοι μεταφέρουν κατεστραμμένα οχήματα στο γήπεδο, που βρίσκεται στη διασταύρωση της Ραφήνας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης πραγματοποίησε αυτοψίες στον Νέο Βουτζά, στην Καλλιτεχνούπολη, στο Μάτι, στο Κόκκινο Λιμανάκι και στον Μαραθώνα. Έως σήμερα το απόγευμα (24/7), οι επιβεβαιωμένοι νεκροί ανέρχονται σε 74, ενώ δεκάδες είναι οι κλήσεις για αγνοουμένους, σύμφωνα με την πυροσβεστική. Σε ενημέρωσή της, η εκπρόσωπος της πυροσβεστικής Σταυρούλα Μαλλίρη ανέφερε πως οι ενήλικοι τραυματίες ανέρχονται σε 164, από τους οποίους οι 71 παραμένουν για νοσηλεία και οι 10 είναι διασωληνωμένοι. Επίσης, 23 παιδιά χρειάστηκαν ιατρική φροντίδα και 11 από αυτά νοσηλεύονται, χωρίς να εμπνέει ανησυχία η κατάσταση της υγείας τους. Η εκπρόσωπος της πυροσβεστικής κάλεσε, όσους αναζητούν άτομα που αγνοούνται, να επικοινωνούν με το 199.
  4. Oι προσφυγές - οι παρατάσεις, το ΣτE, η δικαιοσύνη, τα σύγχρονα «Γεφύρια της Άρτας» H «ιστορία» των μεγάλων -και όχι μόνο- έργων στην Eλλάδα είναι λίγο - πολύ γνωστή. Όχι μόνο στην ίδια την κατασκευαστική αγορά, που την αφορά άμεσα, αλλά και στην κοινή γνώμη. Aπό την προκήρυξη του διαγωνισμού της μελέτης για ένα έργο μέχρι την κορδέλα. Tα έργα που εξαγγέλλονται, γίνονται. Aλλά σχεδόν ποτέ στην ώρα τους. Aυτό οδηγεί σε εκτίναξη του κόστους κατασκευής και εκτροχιασμό των χρονοδιαγραμμάτων υλοποίησης. Που οφείλεται; Σε πληθώρα παραγόντων. Aπό τον ανεπαρκή αρχικό σχεδιασμό και την έλλειψη συντονισμού, το ανίκανο να οργανώσει αποτελεσματικά και να εγγυηθεί τη διαφάνεια των διαδικασιών και την εποπτεία της αγοράς κράτος, το πρωτοφανές γραφειοκρατικό περιβάλλον, τις ατελείωτες δικαστικές διελκυστίνδες, μέχρι το καθεστώς των «εκπτώσεων» και των κατατμήσεων και τη στρεβλή τελικά λειτουργία του ανταγωνισμού στην κατασκευαστική αγορά, με τα φαινόμενα καρτέλ, τις «σκιές» διαφθοράς και διαπλοκής. Όλα αυτά, που στο σύνολό τους συνθέτουν την αρνητική ελληνική πραγματικότητα στο συγκεκριμένο τομέα. Όλα τα παραπάνω δεν είναι γνωστά μόνο στους «παροικούντες την ελληνική κατασκευαστική Iερουσαλήμ». Aποτελούν αντικείμενο συζήτησης και στα «ευρωπαϊκά σαλόνια». H εικόνα των Eυρωπαίων για τον τομέα των μεγάλων έργων στην Eλλάδα μόνο κολακευτική δεν είναι. Σύμφωνα με ειδική Έκθεση του Eυρωκοινοβουλίου, που αποκαλύπτει σήμερα η "DEAL", η Eλλάδα είναι τρίτη από το τέλος στη λίστα των 4 πλέον προβληματικών χωρών της EE στο πεδίο της διενέργειας μεγάλων δημόσιων έργων. Πίσω από Tσεχία, Iσπανία. Kάτι που κι εμείς ουσιαστικά αντιλαμβανόμασταν, αλλά τώρα οι Eυρωπαίοι «μάς το λένε» και επίσημα. H Έκθεση, που ζητήθηκε από την Eπιτροπή Eλέγχου του Προϋπολογισμού του Eυρωκοινοβουλίου και εκπονήθηκε από ανεξάρτητους τεχνοκράτες, αφορώντας τα μεγάλα έργα υποδομής στην EE (άνω των 50 εκατ. ευρώ), χαρακτηρίζει την Eλλάδα παράδειγμα προς αποφυγή, καθώς παρά την όποια πρόοδο, ακόμη απαιτείται σχεδόν ο διπλάσιος χρόνος από ό,τι στα άλλα κράτη για την ολοκλήρωση διαγωνισμών και συμβάσεων. Aπαιτούνταν για αυτό «κατά μέσο όρο 210 ημέρες το 2016, -από 270 το 2015-, χρόνος διπλάσιος από το μέσο όρο της EE των 120 ημερών». Tούτο «συχνά αυξάνει το κόστος του έργου για τον υποψήφιο ανάδοχο όσο και για τον φορέα υλοποίησης». «KAYTH» EIKONA Zητήματα γραφειοκρατίας και αδιαφάνειας στην επιλογή των έργων, έλλειψης καταρτισμένου προσωπικού, απουσίας συντονισμού των φορέων, μεγάλων εκπτώσεων και κατάτμησης έργων είναι επίσης βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά του τομέα των μεγάλων έργων στην Eλλάδα. Γίνεται λόγος για «σειρά προβληματικών ζητημάτων, όπως συχνές αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις, περιορισμένος συντονισμός των αρμοδίων αρχών, περιορισμοί στην παραγωγική ικανότητα, αποκλειστική έμφαση στο κόστος εις βάρος της ποιότητας», αλλά και για «τεχνητό διαχωρισμό των προϋπολογισμών των έργων ώστε να παρακαμφθούν οι ανοικτές προσφορές, αλλά και η διαφθορά». O λόγος εξάλλου ονομαστικά για «το οδικό έργο Πάτρα -Πύργος, που είχε ανασταλεί στη φάση σχεδιασμού για τρία χρόνια, κατατμήθηκε για να επιτρέψει σε περισσότερες επιχειρήσεις να συμμετάσχουν στην προμήθεια. Στην Eλλάδα, η πρακτική της κατάτμησης του προϋπολογισμού/έργου για τη μείωση της συμμετοχής σε επίπεδο EE και για την άμεση ανάθεση συμβάσεων παραμένει εμφανής σε πολλά έργα». Όμως, παρά την κατάτμηση, «το 50% των έργων κατέληξε σε μια εταιρία (σ.σ. Tοξότης)». Kαι επισημαίνεται, ότι «τα ευρωπαϊκά όργανα έθεσαν υπό αμφισβήτηση αυτή την ανάθεση λόγω της περίπου 50% έκπτωσης και στα οκτώ τμήματα του έργου. Aυτά τα ποσοστά υπόκεινται σε έρευνα για ύποπτο χαμηλό επίπεδο βάσει του Nόμου 2212/2016». Eπικαλείται σχετική ερώτηση στη Bουλή και προσθέτει ότι η Kομισιόν θέτει σειρά κρίσιμων ερωτημάτων για τον τρόπο δημοπράτησης και για την κατάτμηση του έργου. Kαι καταλήγει στο ότι «η διάσπαση 75 χιλιομέτρων οδικού άξονα σε οκτώ τμήματα (συμβάσεις) φέρει τον κίνδυνο μια από τις εταιρίες που ίσως αντιμετωπίσει καθυστερήσεις, να μπορεί να επηρεάσει το συνολικό αποτέλεσμα». Ως πλέον αρνητική περίπτωση καθυστερήσεων, λόγω γραφειοκρατίας αναφέρεται ο Λιμένας Θεσσαλονίκης: «Tο ζήτημα των καθυστερήσεων που οφείλονται στην υπερβολική γραφειοκρατία μπορεί να φανεί στο παράδειγμα των λιμενικών υποδομών στο Bόρειο Aιγαίο, με την προσπάθεια να ξεκινά το 1984 (ζητώντας άδειες από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία), αλλά τα έργα να αρχίζουν 22 χρόνια αργότερα, το 2006». 3H AΠO TO TEΛOΣ ΣTH ΛIΣTA Για την Έκθεση επελέγησαν 4 κράτη - μέλη, βάσει έρευνας όπου χρησιμοποιήθηκε η κατάταξη με βάση έναν συγκεκριμένο δείκτη που εκπονεί η Kομισιόν για τις επιδόσεις τους στις δημόσιες συμβάσεις. Aυτός χρησιμοποιεί δεδομένα από εννέα υπο-δείκτες, μεταξύ των οποίων ο αριθμός των ενδιαφερόμενων, το είδος της πρόσκλησης ενδιαφέροντος, το χρονικό περιθώριο υποβολής αίτησης, τα κριτήρια, η ταχύτητα επικύρωσης, η διαφάνεια κ.λπ. Στο διάγραμμα με την κατάταξη κάθε κράτους, η Eλλάδα είναι στην 3η χειρότερη θέση με 6 αποτελέσματα μη ικανοποιητικά, 1 μέτριο και μόνο 2 ικανοποιητικά. H επικαιρότητα των στοιχείων είναι προφανής, καθώς τώρα επιχειρείται από την κυβέρνηση επιτάχυνση στα έργα του EΣΠA. Mία από τις αιτίες της υποεκτέλεσης του 2017 και 2018 ήταν τα προβλήματα «ωρίμανσης» στα μεγάλα έργα και οι καθυστερήσεις στους διαγωνισμούς που εν μέρει ξεμπλόκαραν. O κίνδυνος νέων καθυστερήσεων είναι ορατός, όπως και τα λεφτά να «μεταφερθούν» σε άλλες δράσεις για να μην υπάρξει απώλεια κονδυλίων. Συνέπεια, ούτε η υπεραξία που θα έφερναν τα εν λόγω έργα δεν έρχεται και αναγκαία χρηματοδότηση για την αγορά καθυστερεί. TA «AΠONEPA» TOY KAPTEΛ KAI... Tο δικαστικό «μπλόκο» που καθορίζει το «χάρτη» O ανοιχτός «πόλεμος» μεταξύ των ισχυρών ομίλων είτε και μεσαίων εταιριών για τη διεκδίκηση των λίγων αξιόλογων έργων που δημοπρατούνται, έχει αναδείξει το Συμβούλιο της Eπικρατείας σε... κρίσιμο παράγοντα της εξίσωσης για τη διαμόρφωση του «χάρτη» στην κατασκευαστική αγορά. Γιατί, πλέον, σχεδόν όλες οι μεγάλες συμβάσεις μετά τη σωρεία προσφυγών και ενστάσεων καταλήγουν στην τελική κρίση του Aνώτατου Δικαστηρίου. Kάτι που σημαίνει πολύμηνες καθυστερήσεις, τινάζοντας στον αέρα τα χρονοδιαγράμματα, με κίνδυνο απώλειας κοινοτικών κονδυλίων. Στο «θρίλερ» για τον «σαλαμοποιημένο» οδικό άξονα Πάτρα - Πύργος, ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ κοντά, μετά τις διαδοχικές καθυστερήσεις στην εκκίνηση ακόμη και των «κλεισμένων» εργολαβιών. Έτσι επιχειρείται ένα «σπριντ» με τους φακέλους των έξι να έχουν διαβιβαστεί στη Bουλή για να υπογραφούν και να ξεκινήσουν μέχρι το Mάρτιο. Tο μεγάλο project του νέου προβλήτα κρουαζιέρας στον OΛΠ (170 εκατ. ευρώ) είναι ένα ακόμη «προπύργιο» αντιπαράθεσης μετά τις προσφυγές των TEPNA και J&P Άβαξ περί «φωτογραφικών διατάξεων». Πέρα από αυτό καθαυτό το έργο, η Oλομέλεια του ΣτE καλείται να κρίνει αν ο OΛΠ, -δηλαδή η Cosco-, οφείλει να ακολουθεί στους διαγωνισμούς του τους κοινοτικούς κανονισμούς. Στο στόχαστρο όλων αυτών βρίσκεται η TEKAΛ που έχει αναλάβει όλα τα έργα στο λιμάνι τα τελευταία χρόνια. Oύτως ή άλλως στην «κονίστρα» του ανταγωνισμού υπάρχουν νέα δεδομένα μετά την απόφαση του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τις εταιρίες που έχουν συμμετάσχει σε καρτέλ και την υποχρέωσή τους να το δηλώνουν, αποδεικνύοντας με συγκεκριμένα μέτρα την «συμμόρφωσή» τους. Tο «κλειδί» είναι το ενιαίο έντυπο που υποβάλλεται από τους υποψήφιους μνηστήρες σε όλους τους διαγωνισμούς στην Eυρώπη. Oι μεγάλοι όμιλοι (Άκτωρ, TEP-NA, J&P Άβαξ κ.α.) που ενεπλάκησαν στο ελληνικό καρτέλ δεν δηλώνουν ότι συμμετείχαν κατά το παρελθόν, ούτε και άλλα μέτρα που έλαβαν στη συνέχεια. Eπικαλούνται την υπαγωγή τους στη διαδικασία διευθέτησης της Eπιτροπής Aνταγωνισμού και την πληρωμή των προστίμων που επιβλήθηκαν. Yπό αυτό το πρίσμα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η απόφαση της Oλομέλειας του ΣτE για την εργολαβία-«σκούπα» στο Άκτιο-Aμβρακία μετά την προσφυγή της κοινοπραξίας Mηχανική - GD Infra-strutture κατά της απόφασης ανακήρυξης ως προσωρινών αναδόχων των Άκτωρ και TEPNA. Σε κάθε περίπτωση όμως, έχει ήδη ανοίξει ένας δρόμος που θα οδηγήσει τους φακέλους κάποιων διαγωνισμών στην Kομισιόν, με την προοπτική του Eυρωδικαστηρίου. Kάτι που από μόνο του θα προκαλέσει νέες «αναταράξεις». Στη δίνη των προσφυγών και των παρατάσεων «Φορτωμένος» με πολύ χρήμα και πολλές «αμαρτίες» είναι ο «φάκελος» των μεγάλων έργων στη χώρα μας. Aνίκητη γραφειοκρατία, ενστάσεις, προσφυγές, ατέρμονοι διαγωνισμοί, μέχρι τα νοσηρά φαινόμενα με τις υπερτιμολογήσεις και τις «συνεννοήσεις», -κατά το παρελθόν τουλάχιστον-, δικαστικές εμπλοκές, συγκροτούν το περιεχόμενό του. Mε μικρότερες επιμέρους «ιστορίες» δεκαετιών, που στη συντριπτική πλειονότητά τους, αποτυπώνουν πολλές από τις παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας στον συγκεκριμένο τομέα, οδηγώντας σε τεράστιες καθυστερήσεις και καθιστώντας τα περισσότερα από αυτά σύγχρονα «Γεφύρια της Άρτας». Έτσι μετά από μια μακρά περίοδο «ευφορίας», όπου η κατασκευαστική αγορά γνώρισε άνθηση λόγω και των άφθονων κοινοτικών κονδυλίων και όπου με την «ευλογία» των κυβερνήσεων, «όλοι ήταν ευχαριστημένοι» κατά το δυνατόν από το μερίδιο της πίτας, με την «άφιξη» της κρίσης ξεκίνησε η πραγματική μεγάλη δοκιμασία. Mε έργα που άρχισαν, όπως οι κεντρικοί αυτοκινητόδρομοι, με υπογραφές συμβάσεων το 2006-08, αλλά έμειναν στη μέση και χρειάστηκε να γίνει δύο φορές «επανεκκίνηση», -το 2013 και το 2015-, για να παραδοθεί τελικά, μόλις το Σεπτέμβριο του 2017, ένα εθνικό οδικό δίκτυο 1000 χιλιομέτρων που κόστισαν πάνω από 7 δισ. ευρώ. Xαρακτηριστική περίπτωση η Γέφυρα Pίου - Aντιρρίου. Aπό τα πιο πρωτοποριακά και πετυχημένα projects. H πρόσκληση ενδιαφέροντος έγινε το 1991, ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε Δεκέμβριο του 1993, για την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης μεταξύ Δημοσίου και Γέφυρα A.E. (3 Iανουαρίου 1996), πέρασαν δύο ολόκληρα χρόνια. Tέθηκε σε ισχύ τέλη του 1997. Xρειάστηκαν δηλαδή, άλλα δύο χρόνια μέχρι να συμφωνηθεί η πρώτη χρηματοδότηση έργου υποδομής με παραχώρηση σε ιδιώτες στην ιστορία της σύγχρονης Eλλάδας. H θεμελίωση έγινε Iούλιο 1998 και το έργο παραδόθηκε 12 Aυγούστου 2004, παραμονή των Oλυμπιακών Aγώνων της Aθήνας. Που λειτούργησαν ως «καταλύτης» για σειρά μεγάλων projects, που αλλιώς, ακόμη θα τα περιμέναμε. Όπως το Mετρό της Aθήνας, που ξεκίνησε το 1992 και οι δύο πρώτες γραμμές παραδόθηκαν το Γενάρη του 2000, ενώ τα υπόλοιπα τμήματα σταδιακά μέχρι τον Iούλιο του 2004. Όσο για τις επεκτάσεις, η σύμβαση κατασκευής της γραμμής 3 (Aγία Mαρίνα - κέντρο Πειραιά) είχε υπογραφεί την 1η Mαρτίου 2012 με αρχικό ορίζοντα ολοκλήρωσης τον Σεπτέμβριο του 2017. Oι εργασίες άρχισαν το 2013 και στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το φθινόπωρο φέτος προβλέπεται η παράδοση των τριών (από τους έξι) σταθμών (Aγία Bαρβάρα, Kορυδαλλός, Nίκαια). Στον αντίποδα, για το τελευταίο μεγάλο αναπτυξιακό έργο στην Aθήνα, το «Kέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Nιάρχος», που όμως χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου με ιδιωτικά κεφάλαια (596 εκ. ευρώ) από το ίδρυμα, η σύμβαση υπογράφηκε το Σεπτέμβρη του 2012 και τρεισήμισι χρόνια μετά παραδόθηκε «on time». H ΓPAMMH 4 TOY METPO Για το μεγαλύτερο από τα big projects της νέας γενιάς, τη Γραμμή 4 του Mετρό της Aθήνας, ύψους 1,8 δισ. ευρώ, βρισκόμαστε ήδη στην τρίτη παράταση της κατάθεσης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών. Aπό τις 10 Δεκεμβρίου μεταφέρονται τώρα, για τα τέλη του μήνα. Δεδομένου ότι είναι και το μόνο από τα μεγάλα έργα που αναμένεται να δημοπρατηθεί τους επόμενους μήνες, ο πήχης του ανταγωνισμού χτύπησε «κόκκινο» εξαρχής. Όταν οι τέσσερις αρχικά μνηστήρες έγιναν τρεις μετά τις προσφυγές κατά της κοινοπραξίας Mυτιληναίος-FCC, που «κόπηκε» αφήνοντας στο πεδίο της μάχης τις Άκτωρ, TEPNA, J&P Άβαξ με τους ισχυρούς ξένους συμμάχους τους. Kάτι αντίστοιχο επιχειρήθηκε προ ετών, όταν η METKA «επέστρεψε» μπαίνοντας στα σιδηροδρομικά έργα. H διαμάχη ήταν σκληρή, αλλά τελικά κατάφερε να κερδίσει το project Kιάτο-Pοδοδάφνη. Tο ίδιο «έργο» επαναλήφθηκε αργότερα με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Όταν η κοινοπραξία Mηχανικής-GD Infrastrutture, μειοδότησε στο διαγωνισμό για το Ψαθόπυργος-Pίο, αλλά χρειάστηκε τρία χρόνια προσφυγών και ενστάσεων απέναντι στην Tεχνική Oλυμπιακή (Στέγγος) μέχρι να συμβασιοποιηθεί και να αρχίσει να υλοποιείται. Aυτά αποτελούν μόνο κάποιες «στιγμές» από το «ψηφιδωτό» των αδυσώπητων μαχών που μαίνονται μεταξύ των εταιριών. Kαι όσο μικραίνει η «πίτα» τόσο θα γίνονται και σκληρότερες.
  5. Οι επενδύσεις σε «πράσινες υποδομές» όπως η αποκατάσταση της κοίτης ποταμών ή υγροτόπων αποτελούν παρεμβάσεις που παράγουν όχι μόνο περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά οφέλη μακροπρόθεσμα, αλλά συρρικνώνουν και τα κονδύλια που απαιτούνται για άμυνα ενάντια στις πλημμύρες. Στο συμπέρασμα αυτό μεταξύ άλλων καταλήγει επίκαιρη έρευνα του European Environment Agency (EEA), η οποία έρχεται λίγες ημέρες μετά τα πρόσφατα γεγονότα με τις πλημμύρες στην Αττική. Ειδικότερα, η έρευνα αναδεικνύει εκείνες τις «πράσινες επενδύσεις», οι οποίες με μία πολύ ικανοποιητική σχέση κόστους-οφέλους, μπορούν να αποτελέσουν ένα ανάχωμα στις πλημμύρες και στις εκτεταμένες ζημιές που προκαλούν. Οι πλημμύρες ποταμών είναι σήμερα μία από τις συνηθέστερες φυσικές καταστροφές στην Ευρώπη και βέβαια δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής των τελευταίων ετών, αλλά συμβαίνουν εδώ και αιώνες, όπως επισημαίνεται στην έρευνα. Σχεδόν το 20% των Ευρωπαϊκών πόλεων είναι ευάλωτες στις πλημμύρες, καθώς η αυξημένη αστικοποίηση, η χειροτέρευση της ποιότητας του εδάφους και η μετατροπή-υποβάθμιση των υγροτόπων οδηγούν στα πλημμυρικά φαινόμενα, τα οποία αναμένεται μάλιστα ότι θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια. Οι προσπάθειες για να αποτραπούν πλημμύρες πραγματοποιούνται στην Ευρώπη εδώ και εκατοντάδες χρόνια και το αποτέλεσμα είναι ότι έχει αλλάξει το φυσικό ανάγλυφο, ενώ έχει μεταβληθεί η ροή ποταμών σε όλη την Γηραιά Ήπειρο. Παράλληλα, υγρότοποι μετατράπηκαν σε αγροτική και αστική γη, ενώ ποτάμια αποσυνδέθηκαν από τις φυσικές κοίτες τους. Όλες αυτές οι ανθρώπινες παρεμβάσεις είναι ιδιαίτερα κοστοβόρες, ενώ υπάρχει και περιβαλλοντικός αντίκτυπος για την άγρια ζωή, τα ψάρια και τα ποτάμια οικοσυστήματα. Στο πλαίσιο αυτό πλέον οι περιορισμένοι προϋπολογισμοί και οι αναθεωρημένες κοινοτικές οδηγίες για την διαχείριση υδάτων, την γεωργία και την κλιματική αλλαγή επιβάλλουν πιο αειφόρες λύσεις για την αποτροπή των πλημμυρών. Οι «πράσινες υποδομές» όπως η αποκατάσταση της κοίτης ποταμών και η βιώσιμη διαχείριση υγροτόπων χρειάζονται πολύ λίγη συντήρηση και είναι πολύ πιο περιβαλλοντικά φιλικές παρεμβάσεις, σε σχέση με τα φράγματα, τα οποία αλλάζουν τα τοπικά οικοσυστήματα. Ανάλογες «πράσινες υποδομές» δίνουν ακόμη την δυνατότητα και για μεγαλύτερη δέσμευση αερίων του θερμοκηπίου, παρέχουν «φωλιές» στην άγρια ζωή, δημιουργούν συνθήκες αναψυχής και εξασφαλίζουν την ύπαρξη καθαρών υδάτινων αποθεμάτων. Η έρευνα του European Environment Agency (EEA) καταλήγει στο ότι μπορούν πολλά ακόμη να γίνουν τόσο στο επίπεδο της διασυνοριακής συνεργασίας σε θέματα διαχείρισης ποταμών, όσο και στην υλοποίηση φιλοπεριβαλλοντικών υποδομών για να καταστεί εφικτός ο έλεγχος των πλημμυρικών φαινομένων. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CF%8D%CF%81%CE%B5%CF%82-%CE%BC/
  6. Ενεργειακά έργα και υποδομές μεταφορών (οδικά και σιδηροδρομικά έργα) καλύπτουν το 88% του προϋπολογισμού των 69 μεγάλων επενδύσεων σε υποδομές που έχουν ξεκινήσει ή προγραμματίζονται για την επόμενη πενταετία (ως το 2022). Τουρισμός και διαχείριση αποβλήτων καλύπτουν το υπόλοιπο 12% των επενδύσεων, το συνολικό ύψος των οποίων διαμορφώνεται σε 21,4 δισ. ευρώ Τα στοιχεία προκύπτουν από πρόσφατη (Μάρτιος 2017) μελέτη της Pricewaterhouse Coopers η οποία εντοπίζει σημαντικό κενό στις επενδύσεις σε υποδομές, καθώς λόγω της κρίσης περιορίστηκαν στο 1,1% του ΑΕΠ το 2016, από 3,7% το 2006 (όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, οι διαθέσιμοι δημόσιοι πόροι για έργα επενδύσεων το 2016 είναι συγκρίσιμοι, σε ονομαστικά μεγέθη με αυτούς του 2002). Η πτώση των επενδύσεων στον τομέα των υποδομών, σωρευτικά στο διάστημα αυτό, διαμορφώνεται στα 62 δισ. ευρώ και είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και συνολικά στην πορεία της οικονομίας, καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ, που επικαλείται η μελέτη, για κάθε ευρώ που δαπανάται σε υποδομές, το ΑΕΠ αυξάνεται επιπλέον κατά 0,8 ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη μελέτη: - Κατά την περίοδο 2014-2017 ολοκληρώθηκαν 16 έργα υποδομών, με συνολικό προϋπολογισμό ύψους 2 δισ. ευρώ, από τα οποία η «μερίδα του λέοντος» (ποσοστό 67 %) απορροφήθηκε από τους μεγάλους οδικούς άξονες. - Τα 69 προγραμματισμένα έργα υποδομών για ολοκλήρωση έως το 2022 έχουν υπολειπόμενο προϋπολογισμό 21,4 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 34 έργα (που αντιστοιχούν στο 36 % του προϋπολογισμού) είναι στη φάση του σχεδιασμού, ενώ 35 έργα (64 % του προϋπολογισμού) είναι σε εξέλιξη. - Το 25% των έργων υποδομών, αξίας 2,9 δισ. ευρώ είναι προγραμματισμένο να παραδοθούν το 2017. - Από τα συνολικά 69 έργα, τα 30 αφορούν δρόμους και λιμάνια, 15 είναι ενεργειακά, 10 αφορούν το σιδηροδρομικό δίκτυο και 10 τη διαχείριση αποβλήτων. Στον τομέα της ενέργειας κυριαρχούν, τόσο αναφορικά με τον προϋπολογισμό όσο και της σημασίας για την οικονομία, οι μεγάλες διασυνδέσεις δικτύων. Σε αυτές περιλαμβάνονται: - Ο αγωγός ΤΑΡ, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Τουρκίας, Ελλάδας και Αλβανίας στην Ιταλία και την ευρωπαϊκή αγορά και ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός. - Ο πλωτός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στην Αλεξανδρούπολη και η επέκταση του υφιστάμενου σταθμού ΥΦΑ στη Ρεβυθούσα. - Η υπό κατασκευή λιγνιτική μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στην Πτολεμαίδα. - Οι υποβρύχιες διασυνδέσεις των Κυκλάδων και της Κρήτης με το ηπειρωτικό σύστημα. Στον τομέα των σιδηροδρόμων, τα έργα περιλαμβάνουν τα μετρό της Αθήνας (επέκταση προς τον Πειραιά) και της Θεσσαλονίκης (ολοκλήρωση και επέκταση προς Καλαμαριά), την επέκταση του τραμ προς τον Πειραιά, την ολοκλήρωση σιδηροδρομικού κόμβου στο Θριάσιο Πεδίο και την αναβάθμιση του κύριου δικτύου του ΟΣΕ. Στον τομέα των τουριστικών υποδομών περιλαμβάνεται η αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων, λιμανιών και μαρίνων, το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι, όπως και οι επενδύσεις σε υποδομές και εξοπλισμούς στον ΟΛΘ. Σύμφωνα με την μελέτη της PWC, το 40% της χρηματοδότησης των έργων καλύπτεται από το Δημόσιο και τα ευρωπαϊκά ταμεία, 10-15% από ιδιωτικά κεφάλαια, 40%-45% από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και εμπορικές τράπεζες. Τονίζεται ακόμη, ότι Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα και Ομόλογα Έργου θα μπορούσαν να αυξήσουν τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/214_dis_euro_se_upodomes_tin_epomeni_5etia/#.WT5SOOvyi70
  7. Μπορεί η κατάσταση στη χώρα να μην είναι η ενδεδειγμένη για πολύ μεγάλες επενδύσεις ωστόσο εδώ και χρόνια πολλά μεγάλα έργα υποδομής είναι υπό κατασκευή στην χώρα. Έργα Μετρό, οδικά, φράγματα, αναπλάσεις και πολλά άλλα μας απασχόλησαν καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσουν και το επόμενο διάστημα καθώς λόγω ακριβώς της κατάστασης η κατασκευαστική ωρίμανση των έργων είναι εξαιρετικά αργή με αποτέλεσμα να βλέπουμε έργα να κατασκευάζονται σε χρονικό διάστημα που πολλές φορές φτάνει ή και ξεπερνά τα 10 χρόνια. Σήμερα σας παρουσιάζουμε τα 30 πολύ μεγάλα έργα που είναι σε εξέλιξη σήμερα στη χώρα. Όλα αυτά τα έργα είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την επικράτεια και έχουν κόστος από 60εκ.ευρώ κα φτάνουν μέχρι και τα 2 δις ευρώ. Μέσα στη λίστα θα βρείτε επίσης πολλά σιδηροδρομικά έργα αλλά και έργα της Εγνατίας Οδού. Στις πρώτες θέσεις βλέπουμε ενεργειακά έργα, έργα Μετρό και τα έργα στους αυτοκινητόδρομους που έχουν ξεκινήσει να κατασκευάζονται από το 2007 και πλέον η ολοκλήρωση τους είναι θέμα μηνών. Πρόκειται για: 1. Αγωγός TAP-Κήποι Έβρου-Κρυσταλλοπηγή Καστορίας 1,5 δις ευρώ 2. ΔΕΗ- Κατασκευή Λιγνιτικής Μονάδας Πτολεμαΐδα 5 1,4 δις ευρώ 3.Ολυμπία Οδός- τμήμα Κόρινθος-Πάτρα (απομένουν τμήματα 7χλμ) 4. Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας «Ε65»- τμήμα Ξυνιάδα-Τρίκαλα 5. Ιόνια Οδός (Αντίρριο-Ιωάννινα, απομένουν τμήματα 47χλμ) 6. Μετρό Θεσσαλονίκης – Βασική Γραμμή ΝΣΣΤΑΘΜΟΣ-ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ 1,1 δις ευρώ 7. Μετρό Αθήνας- επέκταση γραμμής 3 Αγία Μαρίνα-Δημοτικό Θέατρο Πειραιά- 660 εκ.ευρώ 8. Μετρό Θεσσαλονίκης- επέκταση ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ-ΜΙΚΡΑ 620εκ.ευρώ Από εδώ και μέχρι την θέση βλέπουμε έργα με κόστος άνω μέχρι 500εκατ ευρώ. Ανάμεσα τους και τα νέα έργα στα Περιφερειακά Αεροδρόμια που μόλις υπεγράφη αλλά και πολλά σιδηροδρομικά έργα. 9. Σιδηρόδρομος- έργο ολοκλήρωσης Τιθορέα-Δομοκός 415εκ.ευρώ 10.Αναβάθμιση 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων (Fraport) 11. Σιδηρόδρομος- τμήμα Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος 315εκ.ευρώ 12. Αεροδρόμιο Μακεδονία- Αναβάθμιση-Επέκταση Διαδρόμου 10-28 310εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 13. Σιδηροδρομικό έργο ολοκλήρωσης τμήματος Κιάτο-Ροδοδάφνη 275εκ.ευρώ 14. Αυτοκινητόδρομος Άκτιο-Αμβρακία 250εκ.ευρώ (4 εργολαβίες) 15. Περιφερειακή Οδός Θεσσαλονίκης- Ανισοπεδοποίηση Δυτικού τμήματος 205εκ.ευρώ (3 εργολαβίες) Από εδώ και κάτω θα βρούμε πολλά έργα με κόστος από 100 έως 200εκ.ευρώ. Είναι κυρίως οδικά έργα τα οποία κατασκευάζονται εδώ και αρκετά χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ολοκλήρωση του κάθετου άξονα της Εγνατίας Αρδάνιο-Ορμένιο που κατασκευάζεται από το 2002: 16. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας 184 εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 17. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Σιάτιστα-Καστοριά-Κρυσταλλοπηγή 158εκ.ευρώ 18. Σιδηρόδρομος- Β` φάση Θριάσιο Πεδίο και Προαστιακός Σταθμός ΖΕΦΥΡΙ 122,2εκ.ευρώ 19. Β` και Γ` φάση έργων Λιμένα Ηγουμενίτσας 115εκ.ευρώ 20. ΔΕΣΦΑ- Κατασκευή 3ης Δεξαμενής Νήσος Ρεβυθούσα 115εκ.ευρώ 21. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Κορωπίου-Παιανίας 112,9εκ.ευρώ 22. Αεροδρόμιο Χανίων- Αναβάθμιση κτιρίων 110εκ.ευρώ 23. Εγνατία Οδός – Κάθετος Άξονας Αρδάνιο-Ορμένιο 110εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) Εδώ είναι η τελευταία κατηγορία έργων με κόστος κάτω από 100εκ.ευρώ. Πολύ σημαντικά έργα και εδώ όπως τα έργα ΣΔΙΤ για το ηλεκτρονικό εισιτήριο, η επέκταση του Τραμ της Αθήνας, το έργο ΒΟΑΚ Γούρνες-Χερσόνησος κ.α: 24. Ολοκληρωμένο σύστημα Εγκατάσης-Λειτουργίας Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου- Μπάρες στο Μετρό 94εκ.ευρώ) 25. Οδικός Άξονας Θεσσαλονίκη-Δοϊράνη 82εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 26. Φράγμα Αποσελέμη Ηρακλείου (80εκ.ευρώ) 27. Τραμ Αθήνας – Νέα Φάληρο-Πειραιάς 77εκ.ευρώ 28. ΒΟΑΚ- Τμήμα Γούρνες-Χερσόνησος 65εκ.ευρώ 29. Τηλεθέρμανση Φλώρινας- Δίκτυο 64εκ.ευρώ 30. Γ` φάση έργων Λιμένας Πάτρας 61εκ.ευρώ Τέλος, έχουμε ακόμα 2 σημαντικά έργα που έχουν κόστος άνω των 50εκατ.ευρώ αλλά πλέον δεν περιλαμβάνονται στην λίστα του ypodomes.com με τα μεγάλα έργα. -Περιφερειακός Κατερίνης 56,5εκ.ευρώ -Αεροδρόμιο Ιωαννίνων- Αναβάθμιση και νέο κτίριο αεροσταθμού 52εκ.ευρώ Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/40300-ta-30-koryfaia-erga-ypodomis-pou-kataskevazontai-stin-ellada
  8. Μιας και πολύ κουβέντα γίνεται για την Αθήνα, για τις αναπλάσεις, για την ανανέωση του προσώπου της πρωτεύουσας και την τουριστική της ανάπτυξη που ομολογουμένως κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια, καλό είναι να θυμηθούμε και τι ΔΕΝ έχει η πόλη αλλά το χρειάζεται. Η Ελληνική πρωτεύουσα είναι η περιοχή που ζουν και εργάζονται περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ Μητροπολιτικά εκτείνεται σε μία περιοχή που ξεκινά από το Θριάσιο Πεδίο και καταλήγει στο Κορωπί και από τον Σαρωνικό Κόλπο μέχρι τον Άγιο Στέφανο. Αν θέλουμε η Αθήνα να κατακτήσει το προνόμιο και να γίνει μία από τις ανεπτυγμένες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, θα πρέπει να αποκτήσει υποδομές ανάλογες με άλλες Μητροπόλεις της Ευρώπης που έχουν το ίδιο μέγεθος; Αλήθεια με ποιες Μητροπόλεις βρίσκεται μαζί η Αθήνα; Μετά τη Μόσχα, το Παρίσι, το Λονδίνο που πληθυσμιακά είναι πάνω από τα 8 εκατ. κατοίκους, η Αθήνα βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με πόλεις η Μαδρίτη, η Ρώμη, το Βερολίνο, το Μιλάνο και τη Βαρκελώνη που έχουν πάνω-κάτω τον ίδιο πληθυσμό. Αν κάνουμε λοιπόν μία αναγωγή και δούμε τι υπάρχει σε αυτές τις πόλεις θα ανακαλύψουμε ότι η Αθήνα παρά τον μεγάλο πληθυσμό της εξακολουθεί να έχει μεγάλη υστέρηση σε κάποιες υποδομές. Εμείς εδώ στο ypodomes.com καταγράψαμε αυτές τις ελλείψεις και σήμερα σας παρουσιάζουμε τις 10 μεγαλύτερες υποδομές που ΔΕΝ έχει η Αθήνα. 1.Μητροπολιτικό Πάρκο (παρόμοιο με άλλα Ευρωπαϊκών πόλεων). Ποιος είπε ότι η Αθήνα δεν έχει πάρκα; Φυσικά και έχουμε. Έχουμε το Πάρκο Τρίτση το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Αθήνα. Αλλά είναι στην άκρη της πόλης.. Έχουμε το Πάρκο Γουδή… αλλά είναι με δύσκολη πρόσβαση. Επίσης υπάρχει στο Πεδίον του Άρεως (αλλά θέλει θάρρος), στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη Νέα Σμύρνη κ.α. Όμως κανένα από αυτά δεν μοιάζει με αντίστοιχα του εξωτερικού. Είναι κακοσυντηρημένα, επικίνδυνα από μία ώρα και μετά και γενικά δεν ελκύουν τον πολίτη. Ελπίδα όλων είναι να γίνει το περίφημο Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού (που όμως και αυτό δεν λες ότι είναι στην καρδιά της πόλης) για να πάψει η Αθήνα να στερείται μίας τέτοιας υποδομής αλλά και να γίνουν επιτέλους παρεμβάσεις σε αυτά που επίσης υπάρχουν για να μπορέσουν να γίνουν προσβάσιμα και ασφαλή. 2. Εκτεταμένο δίκτυο Μετρό (γενικά μέσων σταθερής τροχιάς) Η Αθήνα για το μέγεθος της έχει μικρό δίκτυο Μετρό και γενικά ΜΣΤ. Αν εξαιρέσουμε τη Ρώμη η οποία έχει επίσης 3 γραμμές αλλά πολύ μεγάλο δίκτυο Τραμ, οι υπόλοιπες πόλεις στο μέγεθος της Αθήνας διαθέτουν από 5 γραμμές Μετρό και πάνω (η Βαρκελώνη π.χ. έχει 9 γραμμές) εκτεταμένο δίκτυο Προαστιακού και Τραμ. Η Αθήνα τώρα προγραμματίζει την γραμμή 4 ενώ για το Τραμ υπάρχει σχέδιο μόλις για μία επέκταση προς Κερατσίνι. Γενικά η υπόθεση ανάπτυξη Μετρό και λόγω κρίσης έχει κάπως βαλτώσει. Αναφορικά με τον Προαστιακό περιμένουμε η ηλεκτροκίνηση και η ..Ferrovie να βάλουν αυτό το μέσο στην καρδιά των καθημερινών μετακινήσεων των πολιτών. 3.Κλειστή Αγορά Η εικόνα της Αγοράς της Αθήνας στην οδό Αθήνας αλλά και η αντίστοιχη του Πειραιά στην οδό Τσαμαδού, προκαλούν κατάθλιψη. Αγορές που δεν είναι κλειστές, με εκτεθειμένα τα προϊόντα στον αέρα, με αταξία, με οσμές και γενικά εικόνα που δεν είναι καθόλου κολακευτική για την πρωτεύουσα. Στον Πειραιά γίνονται κάποιες σκέψεις για μία κλειστή αγορά, προς το παρόν σε φιλολογικό επίπεδο. Στην Αθήνα, ούτε κουβέντα.. 4.Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός Τον Σταθμό που στην Αθήνα ονομάζουμε «Σταθμό Λαρίσης» και έχει χρήση «Κεντρικού Σιδηροδρομικού Σταθμού» για την πόλη είναι κάτι που στις πόλεις που αναφέραμε πριν θα το βλέπαμε σε κάποιο μακρινό προάστιο. Ένας κατ` ευφημισμός Κεντρικός Σταθμός με ένα κτίριο που είναι τελείως ακατάλληλο. Τα σχέδια για ένα μεγάλο Κεντρικό Σταθμό παρόμοιο με άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, έχει εγκαταλειφθεί και μαζί του το Σιδηροδρομικό γόητρο της πόλης. Σε αυτή την περίπτωση είναι επείγουσα ανάγκη να γίνει κάτι επ`αυτού. Στις Ευρωπαϊκές πόλεις ακόμα και σε εκείνες που έχουν υποπολλαπλάσιο αριθμό κατοίκων οι Κεντρικοί Σταθμοί μοιάζουν με τα κτίρια των Αεροσταθμών και έχουν πολλαπλές χρήσεις. 5.Τερματικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων Εδώ επίσης έχουμε μία -διπλή- υποδομή που μας κάνει να ..κοκκινίζουμε από ντροπή. Η σημερινή εικόνα των Τερματικών Σταθμών ΚΤΕΛ σε Κηφισό και Λιοσίων είναι κακή και σε ένα βαθμό δυσφημιστική για την πόλη της Αθήνας. Οι ανάγκες έχουν τόσο μεγαλώσει αυτά τα χρόνια που πολλά ΚΤΕΛ κάνουν τέρμα σε άλλες περιοχές (Θησείο, Πλ.Αιγύπτου κ.α) ενώ τα διεθνή δρομολόγια κάνουν τέρμα κατά βούληση. Αυτό θα αλλάξει αν κατασκευαστεί ο περίφημος Κεντρικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων στον Ελαιώνα, αυτό θα αλλάξει ενώ θα συνδέεται απευθείας με τον σταθμό Μετρό Ελαιώνας. Δυστυχώς προς το παρόν είμαστε σε επίπεδο σχεδιασμού ενώ η χρηματοδότηση αναζητείται και ο φορέας υλοποίησης …διεκδικείται.. 6.Ποδηλατόδρομοι Η Αθήνα έχει ποδηλατοδρόμους. Όχι όμως αρκετούς και δυστυχώς δεν ενώνονται μεταξύ τους. Ο ανεξάρτητος σχεδιασμός ποδηλατοδρόμων σε διάσπαρτους Δήμους έχει ως αποτέλεσμα ο ποδηλάτης να βρει να ποδηλατήσει, μετά να πρέπει να βγει στο δρόμο, μετά να ξαναβρεί ποδηλατοδρόμο, μετά ξανά να βγει στο δρόμο κ.ο.κ. Ο ενιαίος σχεδιασμός σε μία πόλη με την έκταση της Αθήνας είναι απαραίτητος και αναγκαίος ενώ πρέπει να δοθεί και επιπλέον χώρος στους ποδηλάτες της πόλης που σήμερα αναγκάζονται να έρχονται πολλές φορές σε προστριβές με τους πεζούς. Ο Μητροπολιτικός Ποδηλατοδρόμος από Κηφισιά μέχρι Φάληρο (έχει γίνει το τμήμα Θησείο-Γκάζι) ωραία ιδέα αλλά και πάλι αποσπασματικός και όχι αποτελεσματικός. Στην περίπτωση των ποδηλατοδρόμων η Περιφέρεια θα μπορούσε να βάλει τάξη και να ενώσει τα κομμάτια του παζλ δημιουργώντας ένα ενιαίο αλληλοτροφοδοτούμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων. 7.City Η τάση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία 15 χρόνια είναι η χωροθέτηση ενός “city” το οποίο θα προσελκύει εταιρείες που θέλουν ένα αποκλειστικά corporate περιβάλλον στον αστικό χώρο. Τέτοια έχουμε δει να αναπτύσσονται σχεδόν σε όλες τις Μητροπόλεις της Ευρώπης και σε εκείνες με μεγαλύτερο πληθυσμό (π.χ. Λονδίνο) αλλά και σε εκείνες με πολύ μικρότερο πληθυσμό (π.χ. Βιέννη). Η Αθήνα δεν έχει, δεν έχει σχέδια για να αποκτήσει και μάλλον δεν υπάρχει πουθενά στην ατζέντα μία τέτοια πιθανότητα. Δυστυχώς. 8.Προσβασιμότητα σε ΑΜΕΑ Μία πικρή αλήθεια. Το ειρωνικό είναι ότι εδώ φταίνε όλοι για το γεγονός ότι οι άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιήσουν την Αθήνα. Υποδομές σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν (όπως ράμπες σε πεζοδρόμια, πλατείες, φανάρια, ειδικά πλακάκια που κατευθύνουν τους τυφλούς κ.α.) αλλά το δαιμόνιο του Έλληνα ι.χ. που πιστεύει ότι μπορεί να παρκάρει οπουδήποτε ακυρώνει την προσπάθεια, ενώ και στις υποδομές που υπάρχουν δεν υπάρχει και πάλι ενιαίος σχεδιασμός. Είναι μία από τις ελλείψεις που δυσφημίζουν την Αθήνα και τη χώρα παρ`ότι είναι κάτι που θα μπορούσε σχετικά εύκολα να διορθωθεί. Εδώ έχουμε ένα φάουλ με πολλούς παραλήπτες. 9. Στόλος Ηλεκτρικών Λεωφορείων Η τάση την τελευταία δεκαετία είναι στις πολύ μεγάλες πόλεις να μεγαλώνει ο στόλος των ηλεκτρικών λεωφορείων που βοηθούν στην καταπολέμηση της αστικής ρύπανσης και βοηθούν στην βελτίωση των συνθηκών μετακίνησης. Και είναι και αθόρυβα. Είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις που θα έπρεπε να χαμογελάμε γιατί έχουμε τα τρόλεϊ και μάλιστα από τις λίγες Δυτικές πόλεις της Ευρώπης με ηλεκτροκίνητα οχήματα μαζικής μετακίνησης εδώ και δεκαετίες. Δυστυχώς έχουμε χρόνια να δούμε νέα οχήματα ενώ θα πρέπει σαν πόλη να υπάρξει και σημαντικός στόλος ηλεκτροκίνητων οχημάτων που θα δείξει τον δρόμο και για τα ιδιωτικά οχήματα. Προς το παρόν η Αθήνα διαθέτει έναν από τους πιο γηρασμένους και παλιάς τεχνολογίας (και ελάχιστα περιβαλλοντικούς; ) στόλους της Ευρώπης. SOS και εδώ. 10. Διαχείριση απορριμμάτων Εδώ γίνονται φιλότιμες προσπάθειες, είναι αλήθεια αλλά το σύστημα είναι ξεπερασμένο και χρειάζονται συνολική προσέγγιση σε μία λογική πλήρους αξιοποίησης των απορριμμάτων. Βελτιωθήκαμε μεν εξακολουθούμε να πετάμε πολλά δε. Ξεκίνησε προσπάθεια για εργοστάσια που δεν ευτύχησε και τώρα γίνεται προσπάθεια σε νέο μοντέλο με ανακύκλωση στην πηγή, δηλαδή έξω από τα σπίτια μας. Το σύστημα όμως αργεί, την ώρα που στις περισσότερες Μητροπόλεις έχουν γίνει άλματα. Αυτά ήταν τα πιο σημαντικά, τα πιο σπουδαία κατά την κρίση μας. Υπάρχουν και άλλα σημεία που θα μπορούσαν να θιχτούν, όπως η απουσία τακτικής συντήρησης δρόμων, πεζοδρομίων, διαγραμμίσεων στους δρόμους, η έλλειψη επαρκούς σήμανσης κ.α. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/39550-deka-megales-ypodomes-pou-den-exei-i-athina
  9. Μπορεί η κατάσταση στη χώρα να μην είναι η ενδεδειγμένη για πολύ μεγάλες επενδύσεις ωστόσο εδώ και χρόνια πολλά μεγάλα έργα υποδομής είναι υπό κατασκευή στην χώρα. Έργα Μετρό, οδικά, φράγματα, αναπλάσεις και πολλά άλλα μας απασχόλησαν καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσουν και το επόμενο διάστημα καθώς λόγω ακριβώς της κατάστασης η κατασκευαστική ωρίμανση των έργων είναι εξαιρετικά αργή με αποτέλεσμα να βλέπουμε έργα να κατασκευάζονται σε χρονικό διάστημα που πολλές φορές φτάνει ή και ξεπερνά τα 10 χρόνια. Σήμερα σας παρουσιάζουμε τα 40 πολύ μεγάλα έργα που είναι σε εξέλιξη σήμερα στη χώρα. Όλα αυτά τα έργα είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την επικράτεια και έχουν κόστος από 40εκ.ευρώ κα φτάνουν μέχρι και τα 2 δις ευρώ. Τα πρώτα έξι έργα αφορούν τους αυτοκινητόδρομους που βρίσκονται σε εξέλιξη και το κόστος τους υπολογίζεται πάνω από 1 δις ευρώ. Ακολουθούν όλα τα μεγάλα έργα Μετρό και τα σιδηροδρομικά έργα. Στα πολύ μεγάλα έργα είναι η Λιγνιτική Μονάδα "Πτολεμαϊδα 5" της ΔΕΗ και το Πάρκο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Μέσα στη λίστα θα βρείτε επίσης πολλά σιδηροδρομικά έργα αλλά και έργα της Εγνατίας Οδού. Στις πρώτες θέσεις βλέπουμε τα έργα στους αυτοκινητόδρομους που έχουν ξεκινήσει να κατασκευάζονται από το 2007 και πλέον η ολοκλήρωση τους τοποθετείται το 2017. Πρόκειται για: 1. Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου (Ράχες Φθιώτιδας-Κλειδί Ημαθίας) 2. Ολυμπία Οδός- τμήμα Κόρινθος-Πάτρα 3. Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας «Ε65»- τμήμα Ξυνιάδα-Τρίκαλα 4. Ιόνια Οδός (Αντίρριο-Ιωάννινα) 5. Αυτοκινητόδρομος Μορέας- κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη και Περιφερειακός Καλαμάτας Από εδώ και μέχρι την θέση βλέπουμε έργα με κόστος άνω του μισού δις ευρώ. Στα παράδοξα έχουμε το πλέον κορυφαίο έργο, εκείνο της Λιγνιτικής Μονάδας 5 που αν και έχει υπογραφεί από το 2013 μόλις ξεκίνησε η κατασκευή του και η κατασκευή της βασικής γραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκης που έχει καθυστερήσει αρκετά: 6. Αγωγός TAP-Κήποι Έβρου-Κρυσταλλοπηγή Καστορίας 2 δις ευρώ 7. ΔΕΗ- Κατασκευή Λιγνιτικής Μονάδας Πτολεμαΐδα 5 1,4 δις ευρώ 8. Μετρό Θεσσαλονίκης – Βασική Γραμμή ΝΣΣΤΑΘΜΟΣ-ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ 1,1 δις ευρώ 9. Μετρό Αθήνας- επέκταση γραμμής 3 Αγία Μαρίνα-Δημοτικό Θέατρο Πειραιά- 660 εκ.ευρώ 10. Μετρό Θεσσαλονίκης- επέκταση ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ-ΜΙΚΡΑ 620εκ.ευρώ 11. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (Λυρική Σκηνή, Εθνική Βιβλιοθήκη, Πάρκο Σ.Νιάρχος) 566εκ.ευρώ Από αυτή τη θέση και κάτω βλέπουμε έργα με κόστος από 200 έως 500εκ.ευρώ. Σε αυτή την κατηγορία έργων βλέπουμε πολλά σιδηροδρομικά έργα, πολλά από τα οποία έχουν ξεκινήσει την τελευταία 3ετία: 12. Σιδηρόδρομος- έργο ολοκλήρωσης Τιθορέα-Δομοκός 415εκ.ευρώ 13. Σιδηρόδρομος- τμήμα Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος 315εκ.ευρώ 14. Αεροδρόμιο Μακεδονία- Αναβάθμιση-Επέκταση Διαδρόμου 10-28 310εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 15. Σιδηροδρομικό έργο ολοκλήρωσης τμήματος Κιάτο-Ροδοδάφνη 275εκ.ευρώ 16. Αυτοκινητόδρομος Άκτιο-Αμβρακία 250εκ.ευρώ (4 εργολαβίες) 17. Περιφερειακή Οδός Θεσσαλονίκης- Ανισοπεδοποίηση Δυτικού τμήματος 205εκ.ευρώ (3 εργολαβίες) Από εδώ και κάτω θα βρούμε πολλά έργα με κόστος από 100 έως 200εκ.ευρώ. Είναι κυρίως οδικά έργα τα οποία κατασκευάζονται εδώ και αρκετά χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ολοκλήρωση του κάθετου άξονα της Εγνατίας Αρδάνιο-Ορμένιο που κατασκευάζεται από το 2002: 18. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας 184 εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 19. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Σιάτιστα-Καστοριά-Κρυσταλλοπηγή 158εκ.ευρώ 20. Σιδηρόδρομος- Β` φάση Θριάσιο Πεδίο και Προαστιακός Σταθμός ΖΕΦΥΡΙ 122,2εκ.ευρώ 21. Β` και Γ` φάση έργων Λιμένα Ηγουμενίτσας 115εκ.ευρώ 22. ΔΕΣΦΑ- Κατασκευή 3ης Δεξαμενής Νήσος Ρεβυθούσα 115εκ.ευρώ 23. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Κορωπίου-Παιανίας 112,9εκ.ευρώ 24. Αεροδρόμιο Χανίων- Αναβάθμιση κτιρίων 110εκ.ευρώ 25. Εγνατία Οδός – Κάθετος Άξονας Αρδάνιο-Ορμένιο 110εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) Εδώ είναι η τελευταία κατηγορία έργων με κόστος κάτω από 100εκ.ευρώ. Πολύ σημαντικά έργα και εδώ όπως τα έργα ΣΔΙΤ για το ηλεκτρονικό εισιτήριο, η επέκταση του Τραμ της Αθήνας, το έργο ΒΟΑΚ Γούρνες-Χερσόνησος κ.α: 26. Ολοκληρωμένο σύστημα Εγκατάσης-Λειτουργίας Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου- Μπάρες στο Μετρό 94εκ.ευρώ) 27. Ρέμα Εσχατιάς τμήμα Ίλιον-Ευπυρίδων 83,7εκ.ευρώ 28. Οδικός Άξονας Θεσσαλονίκη-Δοϊράνη 82εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 29. Φράγμα Αποσελέμη Ηρακλείου (80εκ.ευρώ) 30. Τραμ Αθήνας – Νέα Φάληρο-Πειραιάς 77εκ.ευρώ 31. ΒΟΑΚ- Τμήμα Γούρνες-Χερσόνησος 65εκ.ευρώ 32. Τηλεθέρμανση Φλώρινας- Δίκτυο 64εκ.ευρώ 33. Γ` φάση έργων Λιμένας Πάτρας 61εκ.ευρώ 34. Περιφερειακός Κατερίνης 56,5εκ.ευρώ 35. Αεροδρόμιο Ιωαννίνων- Αναβάθμιση και νέο κτίριο αεροσταθμού 52εκ.ευρώ Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/36779-ta-35-megalytera-erga-ypodomis-se-oli-tin-ellada
  10. Βροχές και κρύο τυλίγουν την Κεφαλλονιά, με τους κατοίκους της να κοιμούνται μια ακόμη νύχτα στα αυτοκίνητά τους, σε εκκλησίες ή σπίτια άθικτα από τον σεισμό των 5,8 Ρίχτερ με εστιακό βάθος τα 15 χλμ., που δόνησε το μεσημέρι της Κυριακής το νησί, ενώ έως χθες βράδυ είχαν σημειωθεί 95 μετασεισμοί. Τουλάχιστον 1.300 κάτοικοι πέρασαν την νύχτα στο πλοίο "Ελ. Βενιζέλος", που έχει καταπλεύσει στο λιμάνι του Αργοστολίου που κρίθηκε ακατάλληλο από την επιτροπή ζημιών. Το "SuperFast 11" χωρητικότητας 800 κλινών απέπλευσε το βράδυ γιατί δεν "χωρούσε" στην αποβάθρα. Επτά άνθρωποι τραυματίστηκαν ελαφρά, αλλά οι υλικές ζημιές είναι μεγάλες. Το νησί κηρύχθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Διευρυμένο κλιμάκιο με επικεφαλής τον υπουργό Εσωτερικών Γ. Μιχελάκη έχει μεταβεί από την Κυριακή για τον συντονισμό των δράσεων, ενώ 84 μηχανικοί κρατικών υπηρεσιών κάνουν επιτόπιους ελέγχους. Στο Ληξούρι από τους πρωτοβάθμιους ελέγχους κρίθηκαν μη κατοικήσιμα τα περισσότερα από τα σπίτια που ελέγχθηκαν, ενώ μικρότερο είναι το πρόβλημα στα δημόσια κτήρια του νησιού που ελέγχθηκαν. Τα σχολεία παραμένουν κλειστά και σήμερα. Τα δύο από τα τρία γηροκομεία έχουν πληγεί και 70 ηλικιωμένοι μεταφέρθηκαν σε ξενώνες της Μονής Αγ. Γερασίμου. Παράλληλα, 50 οικογένειες θα μείνουν εκτός κατοικίας τους γιατί οι εργατικές κατοικίες στο Ληξούρι καταγράφηκαν ως "κίτρινες". Πάντως, δεν σημειώθηκε καμία κατάρρευση κτηρίου. Επίσης, καταγράφηκαν μεγάλες ζημιές στο οδικό δίκτυο Ληξουρίου - Αργοστολίου, όπου σημειώθηκαν υποχωρήσεις του οδοστρώματος. "Περιμένουμε να ξημερώσει, γιατί οι μετασεισμοί μας έχουν ταράξει" λένε οι κάτοικοι. "Είμαστε συνηθισμένοι από τους σεισμούς, αλλά αυτή η δόνηση μας τάραξε". Οι σεισμολόγοι παραμένουν επιφυλακτικοί για το κατά πόσο αυτός ήταν ο κύριος σεισμός. Ο καθηγητής σεισμολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Άκης Τσελέντης, απευθυνόμενος στην Πολιτεία τόνισε (στο "Κόκκινο") ότι "πρέπει να εξεταστεί γιατί τα κτήρια που έχουν κτισθεί με αναθεωρημένο τον κτηριοδομικό κώδικα από το 1953 έχουν υποστεί ζημιές". Επ' αυτού ο καθηγητής του ΕΜΠ Γιάννης Πρωτονοτάριος σχολίασε στην "Α" πως "τα κτήρια που υπέστησαν ζημιές ήταν όσα χτίστηκαν με τον αντισεισμικό νόμο του 1959, ενώ τα πιο σύγχρονα δεν έπαθαν σοβαρές ζημιές". Το υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε την εκταμίευση 100.000 ευρώ για τους κατοίκους της Κεφαλλονιάς και 100.000 ευρώ για τους κατοίκους της Ιθάκης για την κάλυψη των πρώτων αναγκών των πληγέντων. Επίσης θα παρασχεθούν ισόποσες δόσεις στους Δήμους Κεφαλλονιάς και Ιθάκης από το υπουργείο Εργασίας. Με εγκύκλιό του το υπουργείο Οικονομικών έδωσε χθες παράταση τριών μηνών στην υποβολή φορολογικών δηλώσεων και στην καταβολή βεβαιωμένων οφειλών για φυσικά και νομικά πρόσωπα της Κεφαλλονιάς. Αντίστοιχη αναστολή δόθηκε από το υπουργείο Εργασίας για ασφαλιστικές εισφορές. Πηγή: http://www.avgi.gr/article/1755029/-kitrines-bgikan-oi-upodomes-tis-kefallonias
  11. Συνταγματική επιταγή συνιστά για τη Διοίκηση, η άρση κάθε κηρυχθείσας απαλλοτρίωσης μετά την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας των 18 μηνών, από τη δημοσίευση της απόφασης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης. Τα παραπάνω αναφέρονται σε έγγραφο του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση, του βουλευτή Γιώργου Βλάχου, για τις πολλές αποφάσεις δέσμευσης χώρων και οικοπέδων από Δημοτικές ή Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις ή άλλους φορείς του Δημοσίου χωρίς όμως να καταβάλλονται οι αποζημιώσεις σε εύλογο χρόνο στους ιδιοκτήτες. Στην ερώτηση του κ. Βλάχου, αναφερόταν ότι ότι είναι πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες, Δημοτικές και Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις ή άλλοι φορείς του Δημοσίου, προχωρούν στη δέσμευση χώρων και οικοπέδων για μελλοντική αξιοποίησή τους και κατασκευή υποδομών. Ωστόσο, παρότι οι αποφάσεις για τη δέσμευση των ανωτέρω χώρων και οικοπέδων είναι σχεδόν άμεσες, δεν ισχύει το ίδιο για τις αποφάσεις, οι οποίες αφορούν στις αποζημιώσεις αλλά και στις τελικές απαλλοτριώσεις, οι οποίες εκκρεμούν για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα τα συγκεκριμένα οικόπεδα να παραμένουν ανενεργά, δίχως να μπορούν να αξιοποιηθούν, αλλά και χωρίς να αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες τους που θα κληθούν να πληρώσουν και φόρο για οικόπεδα που ουσιαστικά δεν κατέχουν. Στην έγγραφη απάντησή του, ο υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομικών συμπράττει στην κήρυξη της απαλλοτρίωσης, κατόπιν σχετικής πρότασης που του απευθύνουν άλλοι φορείς του Δημοσίου και υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι αφενός ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται από τον Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και αφετέρου εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον. Συνεπώς, το υπουργείο Οικονομικών δεν «δεσμεύει» ακίνητα ιδιωτών για αξιοποίηση, καθώς η επιλογή αυτών γίνεται από τους συμπράττοντες στην κήρυξη λοιπούς φορείς που υποχρεωτικά προηγουμένως σταθμίζουν το δημόσιο συμφέρον, λαμβάνοντας υπόψη και την αρχή της αναλογικότητας. Παράλληλα, ο κ. Στουρνάρας ξεκαθαρίζει πως για όσες περιπτώσεις μετά την κήρυξη της απαλλοτρίωσης δεν ολοκληρωθεί αυτή με τη παρακατάθεση της επιδικασθείσης αποζημίωσης, η διαδικασία οδηγείται αυτοδίκαια σε άρση. "Η άρση της κηρυχθείσας απαλλοτρίωσης, μετά την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας των 18 μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης, συνιστά συνταγματική επιταγή για τη Διοίκηση, καθώς ρητά προβλέπεται από την παράγραφο 4 του άρθρου 17 του Συντάγματος που προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας", αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών. Τέλος, προσθέτει ότι «η συνταγματική αυτή πρόβλεψη έχει θεσπιστεί πρωτίστως για την προστασία του καθού η απαλλοτρίωση ιδιοκτήτη, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα κινδύνευε να στερηθεί επ΄ αόριστον την ιδιοκτησία του, χωρίς να του έχει καταβληθεί η αποζημίωση που του επιδίκασαν τα αρμόδια δικαστήρια». Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=10941
  12. «Πέτρινα» χρόνια, με περιορισμένη δημόσια δαπάνη και μειωμένους κοινοτικούς πόρους έχει πλέον μπροστά της η χώρα, καθώς καλείται να χρηματοδοτήσει απαραίτητα έργα με λιγοστά χρήματα, έχοντας ως μόνο στήριγμα ειδικά χρηματοδοτικά εργαλεία, τον δανεισμό και επιλεγμένα ιδιωτικά κεφάλαια για την ανάπτυξη συγκοινωνιακών και περιβαλλοντικών υποδομών. Στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, δηλαδή το «νέο ΕΣΠΑ» ή αλλιώς Σύμφωνο Εταιρικής Ευθύνης (ΣΕΣ), τα επιχειρησιακά προγράμματα «Ενίσχυση της Προσπελασιμότητας» του υπουργείου Υποδομών και «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του υπουργείου Περιβάλλοντος συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο πρόγραμμα, με κοινό προϋπολογισμό, ο οποίος όμως προβλέπεται να είναι σημαντικά μειωμένος σε σχέση με την περίοδο 2007-2013. Η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την εξειδίκευση του ΣΕΣ, οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές του οποίου εγκρίθηκαν προ μηνών. Στους τομείς Υποδομών και Περιβάλλοντος, υπολογίζεται ότι η κοινοτική συμμετοχή θα είναι της τάξης των 4,3 δισ. ευρώ. Στον προγραμματισμό του ΣΕΣ σχεδιάζεται 2,3 δισ. ευρώ να χρηματοδοτήσουν συγκοινωνιακά έργα και περί τα 2 δισ. ευρώ έργα περιβάλλοντος. Ωστόσο, είναι ενδεικτικό ότι στο ΕΣΠΑ η κοινοτική συμμετοχή ανερχόταν στα 3,7 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και στο 1,8 δισ. ευρώ για το Περιβάλλον, έφταναν δηλαδή τα 5,5 δισ. ευρώ και ήταν κατά 1,2 δισ. ευρώ υψηλότερα σε σχέση με την περίοδο 2014-2020. Ελάχιστη εθνική συμμετοχή Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα συνδέεται τόσο με την εθνική συμμετοχή, η οποία στο ΕΣΠΑ ήταν σχεδόν 1,3 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και 317 εκατ. ευρώ για το Περιβάλλον, όσο και με τους αμιγώς δημόσιους πόρους, που προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ στις Υποδομές. «Κερασάκι» στον σχεδιασμό του ΕΣΠΑ ήταν τα ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 3,6 δισ. ευρώ των αυτοκινητόδρομων. Σήμερα, ωστόσο, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο τι μέλλει γενέσθαι με την εθνική συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, αλλά και με τους αμιγώς εθνικούς πόρους. Πρόκειται για σκέλη του προγράμματος που εμπίπτουν στις δυσχερείς δημοσιονομικές συνθήκες και δεν υπόσχονται σε καμία περίπτωση επάρκεια πόρων. Στο σχέδιο του προγράμματος που έστειλε η Ελλάδα στην Κομισιόν αναφέρεται ότι η εθνική συμμετοχή θα είναι 850 εκατ. ευρώ, η οποία σε συνδυασμό με την κοινοτική συμμετοχή ύψους 4,3 δισ. ευρώ, θα φέρουν το πρόγραμμα στο ύψος των σχεδόν 5,2 δισ. ευρώ. Ωστόσο, σε αυτά τα 850 εκατ. ευρώ περιλαμβάνεται τόσο το ποσόν της εθνικής συγχρηματοδότησης όσο και οι αμιγώς εθνικοί πόροι, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ έφτασαν σχεδόν τα 2,5 δισ. ευρώ. Έτσι, μιλάμε για νέο πρόγραμμα 5,2 δισ. ευρώ, όταν στο ΕΣΠΑ οι Υποδομές και το Περιβάλλον είχαν συνολική δημόσια δαπάνη 7,4 δισ. ευρώ και 2,1 δισ. ευρώ, αντίστοιχα. Δηλαδή, προσέγγιζαν τα 9,5 δισ. ευρώ, ποσόν σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με σήμερα. Οι σιδηρόδρομοι στο CEF Παράλληλα, επειδή τα χρήματα είναι περιορισμένα, το υπουργείο Υποδομών εξετάζει την αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος CEF (Connecting Europe Facility), από το οποίο θα αντληθούν 580 εκατ. ευρώ για να χρηματοδοτήσουν σιδηροδρομικά έργα, καθώς τα μόνα επιλέξιμα έργα είναι αυτά που ανήκουν στον κεντρικό άξονα των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών. Έτσι, με το CEF το ύψος του προγράμματος θα αυξηθεί σχεδόν στα 5,8 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για πολλά από αυτά τα έργα τελειώνει, βάζει στόχο την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού ΠΑΘΕΠ, καθώς και τις όποιες συνδέσεις των συγκοινωνιακών δικτύων με τα λιμάνια. Στο ΣΕΣ τα οδικά έργα έχουν περιορισμούς επιλεξιμότητας και λίγα χρήματα προς διάθεση, με προτεραιότητα να λαμβάνουν τα συνδεόμενα με τις συμβάσεις παραχώρησης οδικά τμήματα Πάτρα - Πύργος της Ολυμπίας Οδού και Λαμία - Ξυνιάδα του Ε65, από τον οποίο εκκρεμεί ακόμη η χάραξη του βόρειου τμήματός του, καθώς οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου κατέπεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Επίσης, προτεραιότητα παίρνει η ολοκλήρωση των μελετών του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), στον οποίο κάποια έργα έχουν δημοπρατηθεί, άλλα δημοπρατούνται και άλλα είναι ανώριμα. Το έργο, μήκους 300 χλμ. και προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ, έχει πολύ δρόμο μπροστά του, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα. Η στρατηγική μελέτη του υπουργείου Υποδομών θα προτείνει διάφορες εναλλακτικές για την ολοκλήρωση του άξονα, όπως για παράδειγμα δάνεια ή τη μέθοδο της παραχώρησης, προκειμένου να εξεταστεί τι από αυτά είναι βιώσιμο. Επίσης, θα γίνουν παρεμβάσεις οδικής ασφάλειας. Προς υπερδέσμευση πόρων στο πρόγραμμα Το πρόγραμμα υπόσχεται «σοβαρά λεφτά» στα έργα του μετρό στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η επέκταση Αγία Μαρίνα - Πειραιάς θα είναι έργο-γέφυρα από το ΕΣΠΑ, όπως και τα δύο έργα της Θεσσαλονίκης (κύρια γραμμή και επέκταση προς Καλαμαριά). Παράλληλα, θα υπάρχουν κάποια χρήματα για τη γραμμή 4 του μετρό, Άλσος Βεΐκου - Ευαγγελισμός. Πληροφορίες θέλουν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να έχουν από περίπου 700 εκατ. ευρώ για τα έργα μετρό έκαστη, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ, που αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα του προγράμματος. Ακόμη, τα δύο εμβληματικά έργα αστικών παρεμβάσεων της πρωτεύουσας, δηλαδή η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου με επέκταση του τραμ προς την πλατεία Αιγύπτου και η ανάπλαση του Φαλήρου, θα χρηματοδοτηθούν από το σκέλος του Περιβάλλοντος. Στο μεταξύ, θα υπάρχουν και κάποια μικρότερα έργα όπως η Γ' Φάση του λιμένος Ηγουμενίτσας, παρεμβάσεις σε νησιωτικά αεροδρόμια, αλλά και έργα περιβάλλοντος, με κατεπείγουσα σημασία, όπως ΧΥΤΑ, βιολογικοί καθαρισμοί κτλ. Το ζήτημα είναι όμως ότι τα υποψήφια προς ένταξη συγκοινωνιακά έργα στο ΣΕΣ υπερβαίνουν κατά πολύ τον διαθέσιμο προϋπολογισμό και ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι κοινοτικές υπηρεσίες έχουν διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι πρέπει να τεθούν αυστηρές προτεραιότητες σε σχέση με τη χρηματοδότηση των έργων. Και αυτό διότι υπάρχει υπερδέσμευση πόρων (overbooking). Η έλλειψη χρημάτων και τα ιδιωτικά κεφάλαια Μέχρι στιγμής, στο νέο πρόγραμμα δεν έχουν ακόμη προβλεφθεί ιδιωτικά κεφάλαια, σε αντίθεση με τις Υποδομές του ΕΣΠΑ που προέβλεπε 3,6 δισ. ευρώ από ιδιώτες για τις ανάγκες χρηματοδότησης των αυτοκινητόδρομων. Ετσι, απομένει το όποιο ποσοστό προκύψει από τα 850 εκατ. ευρώ της εθνικής συμμετοχής για τον ορισμό των αμιγώς εθνικών πόρων, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για απαραίτητα χρήματα, καθώς έρχονται να χρηματοδοτήσουν μη επιλέξιμες δαπάνες όπως οι απαλλοτριώσεις, οι παρεμβάσεις στα δίκτυα κοινής ωφέλειας, ο μη επιλέξιμος ΦΠΑ και άλλες εργασίες. Σημειωτέον ότι έργα όπως η επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου προς το Λαύριο απαιτούν μεγάλα ποσά για απαλλοτριώσεις γης. Το υπουργείο Υποδομών θα επιδιώξει δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και ιδιώτες επενδυτές για την κατασκευή μίας σειράς έργων. Ένα από αυτά είναι το εμβληματικό πρότζεκτ του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο Καστέλι του Ηρακλείου, που θα κατασκευασθεί με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης. Τα περιφερειακά αεροδρόμια «προάγγελος» για το Καστέλι Προάγγελος του διαγωνισμού για το Καστέλι, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της αγοράς, θα είναι ο διαγωνισμός του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) για την παραχώρηση επιλεγμένων περιφερειακών αερολιμένων. Πηγές κοντά στην υπόθεση μιλούν για τουλάχιστον τέσσερα σχήματα που αναμένεται να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές στον διαγωνισμό και εκτιμάται ότι είναι οι κοινοπραξίες Fraport - Όμιλος Κοπελούζου, METKA - Corporacion America, Vinci - Ακτωρ και η Advent. Ωστόσο, κανείς δεν αποκλείει και άλλες συμμετοχές στην επόμενη φάση του διαγωνισμού. Η πορεία αυτού του διαγωνισμού θα δείξει και το προς τα πού θα πάει ο μεγάλος διαγωνισμός για το Καστέλι, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, οι οποίες εκτιμούν ότι πολλά θα κριθούν από τη χρηματοοικονομική ισορροπία που θα προτείνουν οι υποψήφιοι παραχωρησιούχοι. Ένας λόγος είναι η έλλειψη ρευστότητας και το μέτριο ακόμη επενδυτικό κλίμα, που αποθαρρύνουν τις διεθνείς τράπεζες από τον μακροχρόνιο δανεισμό για εγχειρήματα στη χώρα μας. Έτσι, όποιος θα καταθέσει πρόταση θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει τη μελλοντική χρηματόδοτηση που θα χρειαστεί σε ένα δύσκολο επιτοκιακό περιβάλλον, με τις τράπεζες να θέτουν κατά πάσα πιθανότητα διόλου εύκολους όρους. Πού βλέπουν ενδιαφέρον οι ιδιώτες Άλλα έργα που μπορούν να προσεγγίσουν το ενδιαφέρον του ιδιωτικού τομέα είναι, σύμφωνα με έμπειρα στελέχη του τεχνικού κόσμου, η «μικρή» επέκταση της Αττικής Οδού, που περιλαμβάνει μικρά τεχνικά έργα, καθώς και τη σήραγγα του Υμηττού, εκτιμώμενου προϋπολογισμού περίπου 300 εκατ. ευρώ, η οποία θα μπορούσε να προχωρήσει με επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του ομώνυμου δρόμου. Επίσης, ωριμότητα και σχετικό ενδιαφέρον εντοπίζονται στα οδικά έργα παραχώρησης της υποθαλάσσιας ζεύξης Περάματος - Σαλαμίνας, στην οποία τεύχη έλαβαν η ΜΕΤΚΑ, η Ακτωρ και η Vinci και συνεχίζουν στον διαγωνισμό. Παράλληλα, η δεδομένη κίνηση βαρέων οχημάτων από το λιμάνι στην εθνικό οδό προμηνύει ότι, μόλις βελτιωθεί το χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι κατασκευαστές θα δείξουν ενδιαφέρον για τη δημιουργία του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα - Θήβα - Υλίκη. Αυτό που μετά βεβαιότητας ο ιδιωτικός τομέας βλέπει με ενδιαφέρον είναι η Γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, η οποία ξεκινά ως δημόσιο έργο, αλλά δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για τη συνέχισή της. Η Αττικό Μετρό το γνωρίζει, όπως σημειώνουν στελέχη της εταιρείας, και εισηγείται στο υπουργείο Υποδομών την επέκταση της γραμμής μέσα από τη χρήση ιδωτικών κεφαλαίων με τη μέθοδο της παραχώρησης, καθώς απαιτούνται τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ ακόμη για να φτάσει η γραμμή ως το Μαρούσι. Η αγορά θα έβλεπε, επίσης, με ενδιαφέρον τη χρηματοδότηση ενός συγκοινωνιακού μέσου που θα συνέδεε τα κρουαζιερόπλοια του Πειραιά με το κυρίως δίκτυο των σιδηρόδρομων της Αθήνας. Αυτό θα μπορούσε είτε να είναι το τραμ είτε ένα monorail, το κόστος του οποίου βέβαια δεν είναι καθόλου χαμηλό, καθώς προσεγγίζει το 50% των χρημάτων που χρειάζονται για την κατασκευή μετρό. Πηγή: http://technews-greece.blogspot.gr/2014/09/blog-post_21.html#.VCEUtPl_uls και http://www.tovima.gr/society/article/?aid=633363
  13. Οι επενδύσεις στις υποδομές της χώρας, είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική οικονομία καθώς έχουν υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, της τάξης του 2x, ο οποίος μπορεί να ενισχύσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις σε άλλους κλάδους. Αυτό σημειώνει, μεταξύ άλλων, η μελέτη "Υποδομές - χρηματοδοτώντας το μέλλον" της PwC, η οποία καταγράφει τα προγραμματισμένα έργα υποδομής (μεταφορές, ενέργεια, διαχείριση αποβλήτων) στην Ελλάδα, το ύψος των αναγκών χρηματοδότησης τους, την επίδραση των επενδύσεων στο ΑΕΠ και εξετάζει νέες μεθόδους χρηματοδότησης μέσω της κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων υποδομής στην Ελλάδα ανέρχεται σε 12 δισ., ενώ τα προγραμματισμένα έργα σε 8 δισ. Από τα 71 έργα που προγραμματίζονται να παραδοθούν μέχρι το 2022, η ενέργεια καλύπτει το 34%, το μετρό/τραμ το 25% και οι οδικές συγκοινωνίες το 23%. Ωστόσο, σημειώνεται ότι κατά την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα, έχουν γίνει ελάχιστες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες σαν ποσοστό του ΑΕΠ κατακρημνίσθηκαν από το 3,6% (2006) στο 1,2% (2012) χάνοντας 4,3 δισ. σε ετήσια βάση (συνολική απώλεια 30 δισ.). Επηρεάστηκαν σημαντικά από τη βαθιά ύφεση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, και ως αποτέλεσμα οι άμεσες θέσεις απασχόλησης στα έργα υποδομής μειώθηκαν κατά 49%. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο αριθμός των προγραμματισμένων και ανεκτέλεστων έργων υποδομών έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης - η αξία αυτών ανέρχεται σε 20 δισ. μέχρι το 2022. Το 34% των έργων προέρχεται από τον κλάδο της ενέργειας, το 55% αφορά σιδηροδρομικά έργα και έργα αυτοκινητοδρόμων, ενώ το υπόλοιπο 11% συμπληρώνουν έργα τουριστικών υποδομών και διαχείρισης αποβλήτων. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&la=1&catid=213&artid=14493 και πλήρες άρθρο: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1301073/pwc-zotikhs-shmasias-gia-thn-ellada-oi-ependyseis.html
  14. Σκανδιναβικό μοντέλο για την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, εξετάζει η κυβέρνηση, που σημαίνει ότι περιουσιακά στοιχεία, στα οποία θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν ακόμη και ποσοστά δημοσίων επιχειρήσεων όπως του ΑΔΜΗΕ, θα ενταχθούν κάτω από την ομπρέλα ενός νέου Κρατικού Επενδυτικού Ταμείου. Πρόκειται για ένα Sovereign Wealth Fund όπου θα εισφερθούν πολλά από τα "ασημικά" του κράτους, προκειμένου να αξιοποιηθούν με διάφορα εργαλεία χρηματοδότησης όπως νέα είδη securities, αλλά πάντως όχι μέσω πώλησης. Αν και ο νέος υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Ενέργειας και Περιβάλλοντος Π. Λαφαζάνης ανακοίνωσε την ακύρωση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, αυτό δε σημαίνει ότι στο κυβερνητικό επιτελείο δεν επεξεργάζονται τρόπους αξιοποίησής του, μέσα από νέες χρηματοδοτικές λύσεις, με την εισφορά ποσοστού του σε ένα υπό δημιουργία Sovereign Fund. Βέβαια πρόκειται ακόμη για ακατέργαστα σχέδια, πρόωρες ιδέες ή απλές εισηγήσεις που έχει στα χέρια του το υπουργείο Οικονομικών, δίνουν ωστόσο ένα στίγμα των κυβερνητικών προθέσεων γι’ αυτόν το νέο κρατικό φορέα που σχεδιάζεται να συσταθεί. Δεν αποκλείεται πάντως το σκεπτικό πίσω από το νέο σχήμα να περιγράψει στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στη Βουλή η νέα αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Ν. Βαλαβάνη. Θα πρόκειται για κάτι σαν το "Government Pension Fund of Norway" που αποτελείται από δύο sovereign funds, τα έσοδα των οποίων, από τα δικαιώματα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, αλλά και της κρατικής ακίνητης και κινητής περιουσίας, θα καλύπτουν μελλοντικές ανάγκες της Κοινωνικής Ασφάλισης. Εξάλλου, στόχος είναι στο νέο αυτό φορέα να ενταχθούν και τα μελλοντικά έσοδα από την εκμετάλλευση ορυκτού και εθνικού πλούτου της χώρας. Βαφτίσια δεν έχουν ακόμη γίνει, ωστόσο κυκλοφορούν διάφορα ονόματα, από "Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας" μέχρι "Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης", όπως αναφέρει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012. Επικεφαλής του θα είναι ένας ειδικός Γενικός Γραμματέας αξιοποίησης κρατικής περιουσίας, κάτω από τον οποίο θα βρίσκεται η διοίκηση του Ταμείου. Προς το παρόν πάντως η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ θα συνεχίσει να λειτουργεί ως έχει, δηλαδή υπό τους κ.κ. Κονδύλη και Μπουχώρη, παρά το γεγονός ότι την προηγούμενη Παρασκευή η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Ν. Βαλαβάνη είχε ζητήσει τις παραιτήσεις τους. Μεσολάβησαν ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες παρεμβάσεις των δανειστών, αλλά και η ηπιότερη στάση που φαίνεται να ακολουθεί η κυβέρνηση στις ιδιωτικοποιήσεις. Σημειωτέον ότι κυβερνητικός αξιωματούχος που επικαλέστηκε χθες δημοσίευμα του Reuters ανέφερε ότι "η Ελλάδα δεν πρόκειται να ακυρώσει ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί" χωρίς να διευκρινίσει ποιες εννοεί. Σε κάθε περίπτωση, οι ενεργειακές αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να θεωρούνται "τελειωμένες", όχι όμως και η με διαφορετικό τρόπο αξιοποίηση κάποιων εταιρειών όπως ο ΑΔΜΗΕ. Πηγή: http://www.energypress.gr/news/reuma/Skandinabiko-montelo-gia-ependyseis-se-energeiakes-ypodomes
  15. Γήπεδα φαντάσματα παραμένουν για να θυμίζουν τις ένδοξες μέρες τους και περιμένουν να μάθουν τη μοίρα τους. ντικαθίστανται από νεότερα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις γηπέδων τα οποία παραμένουν στη θέση τους μέχρι να βρεθεί το τι θα γίνουν. Με αφορμή το στάδιο Pontiac Metropolitan Silverdome βρίσκαμε και ορισμένες άλλες περιπτώσεις γηπέδων τα οποία είτε θα γκρεμιστούν είτε περιμένουν να μάθουν τη μοίρα τους. Παλιά στάδια ομάδων και Ολυμπιακές εγκαταστάσεις βρίσκονται στη σχετική λίστα. Εμείς σας παρουσιάζουμε μόνο ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις: Dynamo Stadium (Ποδόσφαιρο) Ένα από τα πιο ιστορικά γήπεδα της Ρωσίας καθώς αποτέλεσε έδρα της Ντινάμο Μόσχας για ογδόντα χρόνια. Από το 2008 έχει εγκαταλειφθεί αλλά σύντομα θα δοθεί λύση. Το αρχικό πλάνο ήταν να γκρεμιστεί το 2011 αλλά τελικά αυτό θα γίνει σε λίγους μήνες για να κατασκευαστεί ένα νέο γήπεδο το οποίο και θα φιλοξενήσει αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018. Boothferry Park (Ποδόσφαιρο) Πλέον η Χαλ βρίσκεται στα μεγάλα σαλόνια του αγγλικού ποδοσφαίρου και το KC Stadium καλύπτει απόλυτα της ανάγκες της. Η παλιά της έδρα όμως παραμένει ακόμα εκεί παρά το γεγονός ότι μέρος του έχει γκρεμιστεί. Feethmas (Ποδόσφαιρο) Αποτέλεσε την έδρα της Ντάρλιγκτον για περισσότερα από εκατό χρόνια. Από το 2006 όμως είναι απλά ένα γήπεδο το οποίο μαραζώνει και η βλάστηση συνεχίζει να μεγαλώνει. Εθνικό στάδιο Βίλνιους (Ποδόσφαιρο) Αρκετές φορές έχει χρειαστεί να ανακατασκευαστεί το Εθνικό στάδιο στο Βίλνιους. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως όλα τα παλιά κτήρια έχουν γκρεμιστεί. Όπως θα δείτε και στην φωτογραφία που ακολουθεί έχει απομείνει ο σκελετός του κτηρίου. Βush stadium (Μπέιζμπολ) Αποτέλεσε έδρα για πολλές ομάδες μπέιζμπολ της Ιντιανάπολις. Τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε ήταν το 1996 και έκτοτε έγιναν αρκετές προσπάθειες για την εκμετάλλευση του ακόμα και ως πάρκινγκ. Τελικά τίποτα από αυτά δεν προχώρησε και τώρα είναι ένας μεγάλος βοσκότοπος. Ολυμπιακοί αγώνες Σαράγιεβο (1984) Πολλά είναι τα παραδείγματα εγκαταστάσεων που φτιάχτηκαν για τους Ολυμπιακούς αγώνες και πλέον σαπίζουν. Ένα παράδειγμα αποτελούν αυτές του Σαραγιεβο. Κάλγκαρι (1988) Στον Καναδά μπορεί τα χειμερινά σπορ να ανθίζουν ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι αθλητικές εγκαταστάσεις που φτιάχτηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται αφού ορισμένες από αυτές παραμένουν εγκαταλελειμμένες. Αθήνα (2004) Για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνα έχουμε γράψει πολλές φορές. Απλά για το συγκεκριμένο θέμα επιλέξαμε δύο φωτογραφίες από το γήπεδο του Μπιτς Βόλεϊ και από τις εγκαταστάσεις του κανόε καγιάκ. Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.sport24.gr/Files/ta-ereipwmena-ghpeda-toy-kosmoy.3211204.html
  16. 1η Προτεραιότητα 1ο Εμβληματικό Έργο: ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Το ΜΕΤΡΟ, προϋπολογισμού άνω των 2 δισ. ευρώ, αναμένεται να εξυπηρετεί, εντός του 2024, περίπου 300.000 μετακινούμενους συμπατριώτες μας ημερησίως. Εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2023, θα έχει οριστικοποιηθεί και η τελική χάραξη των νέων επεκτάσεών του, ώστε η ωρίμανση της δημοπράτησης της - κατά προτεραιότητα - επέκτασης προς τα βορειοδυτικά να προχωρήσει μέσα στην τετραετία που ξεκινάει. Σύντομα, μετά την παράδοση του βασικού έργου, θα παραδοθεί σε λειτουργία και η επέκταση προς Καλαμαριά. 2ο Εμβληματικό Έργο: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ε-65 Στο σύνολό του αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέσα στην τετραετία, ενώ το τμήμα Λαμία – Ξυνιάδα εκτιμάται ότι θα παραδοθεί έως τις αρχές του 2024. 3ο Εμβληματικό Έργο: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΠΑΤΡΑ – ΠΥΡΓΟΣ Οι εργασίες ξεκίνησαν, τον Μάρτιο του 2022, και έχει σημειώσει πρόοδος υλοποίησης άνω του 15%. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025. 4ο Εμβληματικό Έργο: ΟΔΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΚΤΙΟ – ΑΜΒΡΑΚΙΑ Αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2023. 5ο Εμβληματικό Έργο: ΒΟΡΕΙΟΣ ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Τα πρώτα εργοτάξια εγκαταστάθηκαν μέσα στο 2022. Όλα τα μέτωπα θα έχουν ανοίξει εντός του 2024. Το τμήμα Νεάπολη – Άγιος Νικόλαος και το Χερσόνησος – Νεάπολη έχουν συμβασιοποιηθεί. Εντός της τετραετίας αναμένεται να ολοκληρωθεί η κατασκευή τους. Στο μεταξύ, θα δρομολογηθεί και η κατασκευή του τμήματος Χανιά – Χερσόνησος. 6ο Εμβληματικό Έργο: Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας. Είναι σε εξέλιξη οι πρόδρομες εργασίες, και η πρόοδος είναι σχεδόν στο 50%. Ο πρώτος μετροπόντικας έχει ήδη διανύσει τα πρώτα 30 μέτρα, και είναι σε φάση συστηματοποίησης της εκσκαφής. Ο δεύτερος είναι ήδη στην Ελλάδα και αναμένεται να ξεκινήσει το φθινόπωρο. 2η Προτεραιότητα: Η ανανέωση του στόλου των λεωφορείων. Υλοποιείται η ανανέωση του υφιστάμενου γερασμένου στόλου των λεωφορείων, με την προμήθεια 650 νέων οχημάτων μηδενικών ρύπων, ηλεκτρικών και φυσικού αερίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα νέα λεωφορεία αναμένεται να ενταχθούν στους στόλους των δύο πόλεων στις αρχές του 2024. Επίσης, θα ξεκινήσουν, εκτιμάται εντός του 2023, οι διαδικασίες για την δεύτερη φάση του διαγωνισμού προμήθειας επιπλέον 650 λεωφορείων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, κυρίως ηλεκτρικών, αργής και ταχείας φόρτισης, που προγραμματίζεται να συγχρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ. 3η Προτεραιότητα: Η αναβάθμιση και αναδιάταξη του συστήματος, των υποδομών και της οργάνωσης του σιδηροδρομικού δικτύου, με τον βέλτιστο συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων. 4η Προτεραιότητα: Η αναβάθμιση του συστήματος ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας και η αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Το Σύστημα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας αναβαθμίζεται. Η σύμβαση αναμένεται να υπογραφεί το 2ο εξάμηνο του 2023, και ο χρόνος υλοποίησης είναι 2 έτη. Επίσης θα εισαχθεί, μέσα στο 2ο εξάμηνο του 2023, νομοσχέδιο για το νέο οργανισμό της Υ.Π.Α. Στόχος είναι η δημιουργία ενός ευέλικτου οργανισμού, ο οποίος θα έχει τα εφόδια να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, άμεσα και αποτελεσματικά. Επίσης, θα δρομολογηθούν πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της λειτουργίας της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας. 5η Προτεραιότητα: Η ενίσχυση της οδικής ασφάλειας. Προωθείται η κύρωση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου, με όραμα εναρμονισμένο προς τις στρατηγικές και τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ο.Η.Ε., και με κεντρικό στόχο τη μείωση των ατυχημάτων κατά 30% ως το 2025 και κατά 50% ως το 2030. Το Στρατηγικό Σχέδιο περιλαμβάνει 44 δράσεις και 200 μέτρα οδικής ασφάλειας, μεταξύ άλλων: τη σύσταση Εθνικού Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας, την υλοποίηση Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής Οδικής Ασφάλειας, την ανάπτυξη Συστήματος Διαχείρισης Παραβάσεων για την ψηφιακή καταγραφή των οδικών παραβάσεων, την ανάπτυξη Ψηφιακής Υποδομής Ταυτοποίησης Οχημάτων. 6η Προτεραιότητα: Η ενίσχυση της αεριοκίνησης, της ηλεκτροκίνησης και της υδρογονοκίνησης. Ανάμεσα σε άλλες πρωτοβουλίες, έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη του Εθνικού Σχεδίου Ηλεκτροκίνησης, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή, και δρομολογείται το νέο θεσμικό πλαίσιο για την υδρογονοκίνηση. Στόχος είναι να τεθούν σε λειτουργία 11.000 δημόσια προσβάσιμοι φορτιστές σε κοινόχρηστους χώρους αστικών κέντρων έως τις αρχές του 2026. 7η Προτεραιότητα: Η υλοποίηση επενδύσεων σε αρδευτικά δίκτυα. Η αύξηση της ζήτησης για νερό, σε συνδυασμό με τη μείωση στη διαθεσιμότητά του λόγω παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επένδυσης σε εγγειοβελτιωτικές και αρδευτικές υποδομές. Τα μεγάλα αρδευτικά έργα του Υπουργείου, και τα οποία έχουν ήδη δημοπρατηθεί, είναι αυτά της περιοχής Βάλτου-Αμφιλοχίας, στο Μπραμιανό της Ιεράπετρας, το φράγμα Ενιπέα και το φράγμα του Ταυρωνίτη. Σε αυτά προστίθενται 63 μεγάλα αρδευτικά έργα, προϋπολογισμού 784 εκατ. ευρώ, που βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις ωρίμανσης, η υλοποίηση των οποίων θα επιταχυνθεί. 8η Προτεραιότητα: Η υποστήριξη ανέπαφων πληρωμών. Το έργο αφορά στην εισαγωγή της χρήσης τραπεζικών καρτών και κινητών τηλεφώνων για μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς. Μέσο κομίστρου θα αποτελεί η ίδια η τραπεζική κάρτα, είτε σε μορφή πλαστικού είτε ενσωματωμένη στο κινητό τηλέφωνο. Το σύστημα, μέσω τακτικών εκκαθαρίσεων που θα πραγματοποιεί, θα είναι σε θέση να χρεώνει τους επιβάτες το φθηνότερο οικονομικό πακέτο που είναι διαθέσιμο, βάσει της πολιτικής κομίστρου του ΟΑΣΑ. 9η Προτεραιότητα: Η ψηφιοποίηση εργασιών. Με χρηματοδότηση από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, θα αναβαθμιστεί το ΕΣΗΔΗΣ δημοσίων έργων, θα δημιουργηθεί νέο πληροφοριακό σύστημα απλούστευσης των διαδικασιών διαχείρισης των μητρώων συντελεστών παραγωγής δημόσιων και ιδιωτικών έργων, θα δημιουργηθεί εθνικός ψηφιακός χάρτης απαλλοτριώσεων καθώς και ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα για την κεντρική και ενιαία παρακολούθηση και διαχείριση όλων των απαλλοτριώσεων του Υπουργείου, ολοκληρωμένο πληροφοριακό ψηφιακό σύστημα διαχείρισης τεχνικών έργων και πόρων του Υπουργείου, καθώς και το Μητρώο Υποδομών Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, για τη διαχείριση όλων των σημείων φόρτισης στην επικράτεια. 10η Προτεραιότητα: Η ανάπτυξη στρατηγικού σχεδίου για την εφαρμογή της Τεχνολογίας Μοντελοποίησης στην Ελλάδα. Αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την δημιουργία ανθεκτικών και βιώσιμων έργων, με στόχο τη βελτίωση των διαδικασιών ανάθεσης μελετών, κατασκευών και συντήρησης έργων, αποτρέποντας λάθη, υπερβάσεις χρόνου και κόστους, σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής αυτών. View full είδηση
  17. Η Επιτροπή επέλεξε 107 έργα υποδομών μεταφορών για να λάβουν επιχορηγήσεις της ΕΕ ύψους άνω των 6 δισ. EUR από τον μηχανισμό «Συνδέοντας την Ευρώπη» (ΜΣΕ), το μέσο της ΕΕ για στρατηγικές επενδύσεις σε υποδομές μεταφορών. Πάνω από το 80 % της χρηματοδότησης θα στηρίξει έργα που παρέχουν ένα πιο αποδοτικό, πιο οικολογικό και ευφυέστερο δίκτυο σιδηροδρόμων, εσωτερικών πλωτών οδών και θαλάσσιων οδών κατά μήκος του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΕΔ-Μ). Επιπλέον, τα έργα θα ενισχύσουν τις λωρίδες αλληλεγγύης ΕΕ-Ουκρανίας, που δημιουργήθηκαν για τη διευκόλυνση των εξαγωγών και των εισαγωγών της Ουκρανίας. Δόθηκε επίσης προτεραιότητα στη χρηματοδότηση μεγάλων διασυνοριακών σιδηροδρομικών συνδέσεων κατά μήκος του κεντρικού δικτύου ΔΕΔ-ΜEN•••. Σε αυτές περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η βασική σήραγγα Brenner (που συνδέει την Ιταλία και την Αυστρία), η Rail Baltica (που συνδέει τα τρία κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία με την υπόλοιπη Ευρώπη), καθώς και το διασυνοριακό τμήμα μεταξύ Γερμανίας και Κάτω Χωρών (Emmerich-Oberhausen). Οιθαλάσσιοι λιμένες στην Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Λετονία, τη Λιθουανία, τις Κάτω Χώρες και την Πολωνία θα λάβουν χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της από ξηράς παροχής ηλεκτρικής ενέργειας με σκοπό τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από ελλιμενισμένα σκάφη. Για να καταστούν οι εσωτερικές πλωτές μεταφορές ανθεκτικές στον χρόνο, θα εκσυγχρονιστούν οι υποδομές κατά μήκος των διασυνοριακών πλωτών οδών Σηκουάνα-Σκάλδη μεταξύ Γαλλίας και Βελγίου. Θα αναβαθμιστούν επίσης οι λιμένες εσωτερικής ναυσιπλοΐας στις λεκάνες του Δούναβη και του Ρήνου, όπως η Βιέννη και το Andernach. Για την περαιτέρω αύξηση της ασφάλειας και της διαλειτουργικότητας των σιδηροδρομικών μεταφορών της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Διαχείρισης της Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS) θα εγκατασταθεί σε αμαξοστοιχίες και σιδηροδρομικές γραμμές στην Τσεχία, τη Δανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία και τη Σλοβακία. Στο οδικό δίκτυο, αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ θα αναπτύξουν ευφυή συστήματα και υπηρεσίεςEN••• μεταφορών (ITS), ιδίως συνεργατικά ITS (C-ITS) για ασφαλέστερες και αποδοτικότερες μεταφορές. Αρκετά κράτη μέλη θα λάβουν στήριξη σε ευρωπαϊκά έργα διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας, με σκοπό την αύξηση της αποτελεσματικότητας των αεροπορικών μεταφορών και τη δημιουργία ενός Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Ιστορικό Τα 107 έργα επιλέχθηκαν από συνολικά 353 που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της πρόσκλησης υποβολής προτάσεων, η οποία δημοσιεύτηκε το 2022. Η χρηματοδότηση της ΕΕ θα λάβει τη μορφή επιχορηγήσεων, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για τη συγχρηματοδότηση του συνολικού κόστους των έργων. Στο πλαίσιο του προγράμματος «Συνδέοντας την Ευρώπη» για τις μεταφορές για την περίοδο 2021-2027EN•••, διατίθενται 25.8 δισ. EUR για επιχορηγήσεις για τη συγχρηματοδότηση έργων ΔΕΔ-Μ στα κράτη μέλη της ΕΕ. Από το 2014, ο ΜΣΕ έχει στηρίξει σχεδόν 1,300 έργαEN••• με συνολικό ποσό 29.4 δισ. EUR στον τομέα των μεταφορών (εξαιρουμένης της σημερινής προτεινόμενης επιλογής). Περαιτέρω ευκαιρίες χρηματοδότησης είναι διαθέσιμες στο πλαίσιο του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» — Μεταφορές, με την πρόσκληση του 2023 για τη στρατιωτική κινητικότητα να είναι επί του παρόντος ανοικτή έως τις 21 Σεπτεμβρίου 2023EN••• και τις προσκλήσεις υποβολής προτάσεων για τον μηχανισμό υποδομών εναλλακτικών καυσίμων έως τις 7 Νοεμβρίου 2023EN•••. Οι επόμενες προσκλήσεις υποβολής προτάσεων στο πλαίσιο του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» στον τομέα των μεταφορών θα δρομολογηθούν προς τα τέλη Σεπτεμβρίου 2023. Για περισσότερες πληροφορίες Κατάλογος των έργων που ανατέθηκανEN••• Ερωταπαντήσεις σχετικά με την πρόσκληση υποβολής προτάσεων του ΜΣΕ Μεταφορές για το 2022EN••• View full είδηση
  18. Ο Πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ, Αναπληρωτής Πρόεδρος ΟΑΣΠ και τέως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πολιτικών Μηχανικών, κ. Άρης Χατζηδάκης γράφει στο Εργοληπτικόν Βήμα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι υποδομές στην Ευρώπη και ειδικά οι γέφυρες που στη χώρα μας φθάνουν τις 17.000 Τα προβλήματα που προέρχονται από την γήρανση των υποδομών και των κτηρίων της Ευρώπης, γίνονται όλο και πιο φανερά και κρίσιμα. Οι πρόσφατες καταρρεύσεις γεφυρών μας έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα. Συνειδητοποιούμε ότι καθόμαστε πάνω σε μια βόμβα ζητημάτων ασφαλείας που μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκραγεί. Η δεκαετής, πλέον, πολιτική λιτότητας που επιβλήθηκε σε όλη την Ευρώπη συνοδεύτηκε κατά κανόνα από γενικευμένη περικοπή των δημόσιων επενδύσεων, κυρίως στις δαπάνες συντήρησης και αναβάθμισης των υπαρχουσών υποδομών. Η οικονομική αυτή συγκυρία συμπίπτει, δυστυχώς, με την συμπλήρωση 40-60 χρόνων από την εποχή της δημιουργίας των βασικών υποδομών της Ευρώπης στις δεκαετίες ‘60-‘80. Αυτό σημαίνει ότι βασικές υποδομές, κυρίως μεταφορικές αλλά και υδραυλικές, αρχίζουν να εξαντλούν την τεχνικά προσδοκώμενη διάρκεια ζωής τους. Άρα, τα φαινόμενα των αστοχιών και των δυστυχημάτων που αρχίζουν να συμβαίνουν όλο και συχνότερα είναι τεχνικά αναμενόμενα και προφανώς απαιτείται ένα ευρύ πρόγραμμα συντήρησης αλλά και αναβάθμισης των υποδομών μας. Οι γέφυρες αποτελούν ασφαλώς το πιο κρίσιμο στοιχείο του οδικού δικτύου. Δεν είναι μόνο το θέμα της γήρανσης που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Υπάρχει σοβαρή εξέλιξη και στην επιστημονική μας γνώση που πρέπει να ενσωματωθεί σε αυτές, και, κυρίως ο πολλαπλασιασμός των φορτίων κυκλοφορίας και των ταχυτήτων με τα οποία είχαν υπολογιστεί σε σχέση με τα σημερινά. Σε χώρες με σεισμικότητα σαν την Ελλάδα, οι σχετικές γνώσεις και τα επίπεδα ασφαλείας των σημερινών κατασκευών δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα της εποχής του σχεδιασμού και κατασκευής των υποδομών αυτών. Ασφαλώς, το πρόβλημα αφορά όλες τις αναπτυγμένες χώρες που δημιούργησαν τις υποδομές τους στον 20ο αιώνα. ΗAmerican Society of Civil Engineers στοδελτίο του 2021 για την κατάσταση των υποδομών των Ηνωμένων Πολιτειών που εκδίδει περιοδικά αναφέρει για τις γέφυρες. Ένα ευρύ πρόγραμμα συντήρησης των υποδομών εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ και το ποσοστό των επικίνδυνων γεφυρών μειώνεται συνεχώς. Πρόσφατα ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο Bidenνέο τεράστιο επενδυτικό πακέτο για τις υποδομές. Ωστόσο οι ανάγκες είναι τόσο πολλές που θα χρειαστούν δεκαετίες για να καλυφθούν όπως φαίνεται από το κείμενο της ASCE. Οι συστάσεις της ASCEπρος την πολιτεία,που μας αφορούν επίσης, είναι: Αύξηση της χρηματοδότησης σε αποκαταστάσεις γεφυρών σε όλα τα επίπεδα της Διοίκησης και του δικτύου. Προτεραιότητα στην συντήρηση των γεφυρών που είναι σε μέτρια κατάσταση γιατί έτσι θα προληφθεί η παραπέρα χειροτέρευση και η συντήρηση θα κοστίσει πολύ λιγότερο. Διερεύνηση καθιέρωσης νέων φόρων για την συντήρηση του δικτύου και υιοθέτηση διαχειριστικών τεχνικών που λαμβάνουν υπ’ όψιν όλο τον χρόνο ζωής των υποδομών.(LCCA) Προτεραιότητα στις κρίσιμες γέφυρες δηλαδή αυτές που έχουν τον μεγαλύτερο κυκλοφοριακό φόρτο. Συνέχιση της έρευνας για καινοτόμες πρακτικές παρακολούθησης, αποτίμησης και για τα υλικά και τεχνικές συντήρησης. Και η Ευρώπη προφανώς αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα Στην Γαλλία, η Υπουργός Μεταφορών εκτιμά ότι το ένα τρίτο από τις 12.000 γέφυρες της χώρας θέλει συντήρηση. Στο 7% των περιπτώσεων η κατάσταση κρίνεται επικίνδυνη για κατάρρευσηώστε χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, και προτείνεται ο περιορισμός των φορτίων σε αυτές. Στην Γερμανία,ενώ μόνο 12,5% των γεφυρών θεωρούνται σε κακή κατάσταση, επίσης μόνο 12,5% θεωρούνται ότι ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Οι υπόλοιπες είναι σαφές ότι δεν σχεδιάστηκαν για τα σημερινά φορτία. Στην Ιταλία,εκτιμούν ότι περίπου 300 γέφυρες αντιμετωπίζουν κίνδυνο αστοχίας και υπάρχει στον τεχνικό κόσμο συναίσθηση της εξάντλησης του ορίου ζωής βασικών υποδομών.Από το 2013 είχαμε 9 καταρρεύσεις γεφυρών με ευτυχώς 2 μόνο θύματα. Παρ’ όλο που οι αστοχίες γεφυρών δεν ήταν άγνωστες, η κατάρρευση της γέφυρας στην Γένοβα στις 14/8/2018,με τα 43 θύματα, έφερε στην επιφάνεια το πρόβλημα με τον πιο τραγικό τρόπο. Τις αιτίες για την τραγωδία στη Γένοβα, όπου δεκάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μετά από την κατάρρευση της οδογέφυρας, αναζητά σε άρθρο του στο «Spiegel Online», ο οικονομολόγος Τόμας Φρίσκε. «Σπανίως έγινε τόσο δραματική εξοικονόμηση πόρων για την ανακαίνιση δημόσιων έργων όσο τελευταία στην Ευρωζώνη – και πουθενά αλλού τόσο πολύ όσο στην Ιταλία. Και αυτό πρέπει να καταχωρηθεί στη λίστα των πιθανών αιτιών της τραγωδίας στη Γένοβα» γράφει χαρακτηριστικά ο οικονομολόγος. Με την ίδια έννοια και για το δυστύχημα στα Τέμπη μπορεί να αναζητήσει τις ρίζες του στην αναγκαστική διάσπαση και υποβάθμιση του ΟΣΕ. Ήδη στις αρχές του 2000 οι κυβερνήσεις όλων των χωρών που αργότερα υπέστησαν την κρίση δαπανούσαν το 4 με 5% του ΑΕΠ τους για επενδύσεις στο μέλλον – είτε στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ισπανία ή την Πορτογαλία. Ακόμα και στην Ιταλία το ποσοστό τότε ήταν 3%. Το ρήγμα επήλθε, όταν μετά το 2008 και εν μέσω χρηματοπιστωτικού πανικού ξαφνικά γίνονταν παντού περικοπές – αφενός για να σωθούν με τα χρήματα οι τράπεζες και αφετέρου για να ισοφαριστούν φορολογικά ελλείμματα λόγω κρίσης. Γιατί χωρίς αίμα και δάκρυα, αυτό έλεγε το δόγμα, οι χρηματαγορές δεν θα δώσουν πλέον χρήματα. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κυκλοφόρησε ένα κείμενο συζήτησης πάνω στην Κατάσταση της Συντήρησης των Υποδομών. Στο κείμενο αυτό, παρά τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα κράτη μέλη καταγράφεται μια συνολική υποχώρηση κατά 38% της δαπάνης για συντήρηση μεταξύ 2006 και 2012. Στην Ιταλία είχαμε 45% μείωση μεταξύ 2008 -2009. Οι υποδομές αυτές είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική, κοινωνική και περιφερειακή ανάπτυξη της Ευρώπης και για τον σκοπό αυτό έχουν χαρακτηριστεί σαν Διευρωπαϊκά δίκτυα. Υπενθυμίζω για να υπάρχει συναίσθηση των μεγεθών ότι το εκτεταμένο Διευρωπαϊκό Δίκτυο περιλαμβάνει 136.706 χλμ αυτοκινητόδρομων και 138.072 χλμ σιδηροδρομικών γραμμών. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή,η αναβολή της συντήρησης των οδικών υποδομών για τρία χρόνια μπορεί να επιφέρει αύξηση του κόστους αυτού κατά τρείς έως έξι φορές. Σοβαρό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ενιαίος τρόπος καταγραφής των δεδομένων των υποδομών, υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα σχεδιασμού και διαχείρισης, ανομοιομορφία στην αποτίμηση της κατάστασης τους. Υπάρχει σαφής χειροτέρευση της κατάστασης συντήρησης όταν από το εθνικό πάμε προς το τοπικό επίπεδο διαχείρισης. Συνήθως το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι σε καλύτερη κατάσταση και επίπεδο διαχείρισης. Τα στοιχεία του OECD επιβεβαιώνουν επίσης την ανάγκη αύξησης των δαπανών για συντήρηση. Η FIEC έχει σημάνει τον κώδωνα του κινδύνου, έχει οργανώσει ημερίδες στο Ευρωκοινοβούλιο για την συντήρηση των γεφυρών. Το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη επαρκών επενδύσεων στην συντήρηση και η ανάγκη εξασφάλισης νέων μορφών μακρόχρονης χρηματοδότησης. Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί η καλή κατάσταση του Διευρωπαϊκού Δικτύου. Είναι επείγον να αναπτύξουμε έναν κοινό Ευρωπαϊκό κανονισμό Επιθεωρήσεων και βαθμονόμησης των υποδομών βασισμένο στην σύγχρονη επιστημονική γνώση και μέσα. Ο Κανονισμός του ΔΔ θα έπρεπε να θέτει συγκεκριμένες υποχρεώσεις συντήρησης στα κράτη μέλη. Η σύνοδος των Υπουργών Οικονομικών των ανεπτυγμένων χωρών G20 που έγινε τον Ιούλιο του 2021 στην Βενετία εξέδωσε μια διακήρυξη για την ανάγκη συντήρησης των Υποδομών. Καλεί τις αναπτυγμένες χώρες να δούν τις δαπάνες για την συντήρηση όχι μόνον σαν ένα κόστος για την διατήρηση τους σε καλή κατάσταση αλλά σαν επένδυση. “G20 Policy Agenda on Infrastructure Maintenance” …….. to look at spending on infrastructure maintenance not just as the cost of keeping assets in good order, but rather as an investment yielding significant benefits both in the short and long-term. Και η World Bankσε μελέτη της εκτιμά ότι οι άμεσες οικονομικές απώλειες που οφείλονται σε αστοχίες στοδίκτυο μεταφορών των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών ανέρχονται σε 107 δισ. δολάρια τον χρόνο. “Well Maintained: Economic Benefits from more Reliable and Resilient Infrastructure” effectively documents how good and timely maintenance boosts prosperity, enabling growth and well-being of people, firms and economic systems as a whole.Investing in higher resiliency of infrastructure is a cost-effective and robust policy choice. Η ευρύτερη οικονομική διάσταση των επενδύσεων στην συντήρηση των υποδομών αναγνωρίζεται, λοιπόν, διεθνώς αλλά οι επενδύσεις σε αυτές παραμένουν πολύ μικρές. Άρα, υπάρχει ένα ευρωπαϊκών διαστάσεων πρόβλημα και απαιτείται μια ευρωπαϊκών διαστάσεων πολιτική αντιμετώπισης του. Προς το παρόν υπάρχουν πλήθος επεξεργασιών σε επίπεδο ερευνητικών προγραμμάτων για την αποτίμηση της τρωτότητας των υποδομών. Αναφέρω ενδεικτικά την μελέτη του JRC«RESEARCH AND INNOVATION IN BRIDGE MAINTENANCE, INSPECTION AND MONITORING» του 2019 που απαριθμεί την έρευνα που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Από την μελέτη αυτή είναι και η παρακάτω εικόνα που μας δείχνει τα μέσα του κοντινού μέλλοντος με τα οποία θα γίνεται η παρακολούθηση της δομικής κατάστασης μιας γέφυρας (Structural Health Monitoring). Θα ήθελα, ακόμα, να αναφέρω έρευνες σαν την SYNER-Gκαι την Bridge Data base που έγιναν αποκλειστικά από Έλληνες επιστήμονες βασισμένες πάνω στην μεθοδολογία σύνταξης καμπυλών τρωτότητας, που δίνουν την πιθανότητα να υπερβεί το δόμημα μια δεδομένη στάθμη βλάβης σε συγκεκριμένη σεισμική ένταση. Επομένως, υπάρχουν επεξεργασίες και σοβαρά επιστημονικά μέσα, έστω και χωρίς ενιαία ευρωπαϊκή έγκριση. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η χρηματοδότηση και δυστυχώς δεν έχει ληφθεί υπ’ όψη σοβαρά στις προτεραιότητες της τρέχουσας και επόμενης προγραμματικής περιόδου. Τα υπάρχοντα χρηματοδοτικά προγράμματα και εργαλεία της Κοινότητας, απλώς αγνοούν το πρόβλημα. Σε σχέση με τις καταρρεύσεις γεφυρών που έγιναν πρόσφατα στον ελληνικό χώρο θα αναφέρω μόνο την περίπτωση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην περιοχή Πλατανιά Χανίων, για να ξεχωρίσω τα μνημεία ως μια ιδιαίτερη προτεραιότητα. Η εντυπωσιακή τρίτοξη με ανοίγματα 20 μέτρων λίθινη γέφυρα κατασκευασμένη το 1908 από την Κρητική Πολιτεία κατέρρευσε από υποσκαφή των δυτικών βάθρων της στην δεύτερη από τις πλημμύρες του Φεβρουαρίου 2019. Μέχρι τότε εξυπηρετούσε την κυκλοφορία της επαρχιακής οδού από Χανιά σε Αλικιανό. Η εντυπωσιακή γέφυρα του Κερίτη πριν την κατάρρευση. Η εντυπωσιακή γέφυρα του Κερίτη μετά την κατάρρευση. Τέτοιες ιστορικές γέφυρες που είναι ακόμα κρίσιμα στοιχεία του σημερινού μας δικτύου είναι πολλές. Είναι φανερό ότι θα έπρεπε να έχουν την απόλυτη προτεραιότητα για συντήρηση γιατί ως μνημεία απαιτούν συνήθως μεγάλους χρόνους εγκρίσεων. Η μελέτη της γέφυρας του Κερίτη εκπονείται ήδη μέσω προγραμματικής σύμβασης συναρμοδίων φορέων. Αξίζει να αναφέρουμε την πρωτοβουλία της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου να εκπονήσει μελέτες για τρείς ιστορικές γέφυρες του Νομού εκ των οποίων η ιστορική γέφυρα του Σήμα φέρει ακόμα όλη την σύγχρονη κυκλοφορία προς την Επαρχία Αμαρίου. Η ιστορική γέφυρα του Σήμα, από μελέτη του γραφείου μας, με τις επεμβάσεις ενίσχυσης που εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων Στην χώρα μας σε επίπεδο θεωρητικής και τεχνικής προετοιμασίας έχει γίνει αρκετή δουλειά. Το ΤΕΕ έχει οργανώσει πλήθος ημερίδων για τα θέματα αυτά.Ο ΟΑΣΠ από το 2002 έχει εκδώσει Οδηγίες επιθεώρησης και σεισμικής αποτίμησης των γεφυρών. Το ΥΠΟΜΕΔΙ εξέδωσε επίσης το 2009 λεπτομερή εγχειρίδια Αυτοψίας και Αξιολόγησης των γεφυρών. Τα εγχειρίδια αυτά επικαιροποιήθηκαν το 2021. Η ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε. έχει επεξεργασμένο πρόγραμμα παρακολούθησης και συντήρησης και συσσωρευμένη τεχνογνωσία. Το πρόγραμμα ΑσΠροΓε που εκπονήθηκε από τα Πολυτεχνεία της χώρας, αφορούσε την συμπεριφορά και την αντισεισμική προστασία μεγάλων γεφυρών. Η ΕΡΓΟΣΕ προχωρά επίσης στην ενόργανη παρακολούθηση των γεφυρών του δικτύου της. Επίσης αρκετές συντηρήσεις έχουν γίνει σε υπάρχουσες γέφυρες και υπάρχουν μελέτες έτοιμες προς εφαρμογή. Προφανώς η κλίμακα των αναγκών απαιτεί πολύ πιο οργανωμένη αντιμετώπιση και είμαστε ακόμα μακριά ακόμα και από την απλή καταγραφή των ελληνικών γεφυρών, που ο αριθμός τους εκτιμάται σε 17.000 περίπου. Η δημιουργία μητρώου υποδομών της χώρας θα συμβάλει στην καταγραφή και γνώση του υπάρχοντος δυναμικού για να μην ξεκινάμε κάθε φορά να βρούμε ποιος έχει την ευθύνη και την ιδιοκτησία μιας υποδομής. Η σαφής κατανομή αρμοδιοτήτων στα διάφορα επίπεδα διοίκησης και ο συντονισμός τους μέσω κοινής μεθοδολογίας και ενιαίας βάσης ηλεκτρονικών δεδομένων είναι προϋπόθεση για να μην χαθεί το όλο εγχείρημα στους διαδρόμους της γραφειοκρατίας. Είναι προφανές ότι θα προκύψει ανάγκη όχι μόνο συντήρησης αλλά και αναβάθμισης της λειτουργικότητας και της ασφάλειας πολλών γεφυρών του δικτύου. Θεωρώ επιτακτικό να μην αγνοηθεί στην προσπάθεια αυτή και η αισθητική αναβάθμιση των γεφυρών μας κυρίως αυτών που είναι μέσα στον αστικό ιστό. Είναι δομήματα μεγάλης κλίμακας που σφραγίζουν το αστικό τοπίο, αλλά και την ύπαιθρο. Η αισθητική του μπετόν λησμονήθηκε πλήρως στα έργα μας. Πριν μερικά χρόνια η EAMCοργάνωσε στο Ρέθυμνο μια ημερίδα που έθεσε το θέμα με εισηγητή τον Enzo Siviero. Σαν ένα παράδειγμα από το ενδιαφέρον υλικό που παρουσιάστηκε δείχνω εδώ την προσθήκη πλαϊνής πεζογέφυρας με ταυτόχρονη απελευθέρωση του λειτουργικού πλάτους της γέφυρας. Πέρα από την αναγκαία οργανωτική και διαχειριστική προσπάθεια, την ενιαία διοικητική δομή, τον εκσυγχρονισμό των μεθόδων παρακολούθησης και αποτίμησης των υποδομών, είναι φανερό ότι θα χρειαστεί η διάθεση σημαντικών πόρων είτε από κοινοτικούς πόρους, είτε από εθνικούς είτε από άλλες μικτές μεθόδους χρηματοδότησης. Το θέμα της σεισμικής αναβάθμισης των υφισταμένων κατασκευών (κτηρίων και υποδομών) είναι μείζων για όλες τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου. Υπάρχει ήδη αρκετή κινητικότητα στην Ιταλία, Κύπρο,Πορτογαλία κλπ. Υπάρχουν αρκετές έρευνες από το JRC, ερευνητικό κέντρο της ΕΕ, που τεκμηριώνουν την αναγκαιότητα αναβάθμισης της δομικής ασφάλειας των υφισταμένων κατασκευών, όχι μόνο από την κοινωνική και ανθρώπινη πλευρά αλλά και από καθαρά οικονομική. Από την στιγμή που ο υπάρχον δομικός πλούτος είναι αδύνατο οικονομικά να αντικατασταθεί οι πολιτικές μας θα πρέπει να στρέφονται στην αειφόρα διαχείριση του.Η εξασφάλιση της δομικής αειφορίας είναι προϋπόθεση για την ευρύτερη αειφορία του δομημένου περιβάλλοντος. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να υπάρξει αειφόραπολιτική για την αναβάθμιση του υφιστάμενου δομικού πλούτου, χωρίς να εξασφαλίζεται η δομική ασφάλεια των κατασκευών. Άρα, όλες οι δράσεις που στοχεύουν στα παραπάνω είναι απόλυτα συμβατές με τις βασικές πολιτικές της Κοινότητας όπως το Green Deal, το Renovate Europe και το New Bauhausκ αι τα κονδύλια που είναι απαραίτητα θα έπρεπε να διεκδικηθούν και μέσω των προγραμμάτων αυτών. Θα πρέπει να επεξεργαστούμε μια πολιτική για την σεισμική αναβάθμιση του δομικού πλούτου της χώρας παράλληλα με την ευρύτερη αειφορική περιβαλλοντική αναβάθμιση προσεγγίζοντας με ολιστικό τρόπο το πρόβλημα της βελτίωσης των επιδόσεων του δομημένου περιβάλλοντος. Η πολιτική αυτή απαιτεί συλλογική προσπάθεια και διακλαδική προσέγγιση. πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_134 της ΠΕΣΕΔΕ
  19. Ισχυρό «ατού» αλλά και μεγάλη πρόκληση φαίνεται να αποτελεί για τους 5 κορυφαίους εγχώριους ομίλους του τομέα κατασκευών – υποδομών, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ (ΑΚΤΩΡ), ΑΒΑΞ, INTRAKAT, ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ, το ανεκτέλεστο «μαμούθ» που ήδη έχουν συσσωρεύσει και αγγίζει, βάσει όσων προκύπτουν από τα πρόσφατα οικονομικά μεγέθη (τέλος 2022) και τις οικονομικές εκθέσεις, τα επίπεδα των 12 -13 δισ. ευρώ. Το συνολικό αυτό χαρτοφυλάκιο (με τις ανεκτέλεστες συμβάσεις και τις προς υπογραφή άμεσα) αναμένεται να «αυγατίσει» προσεχώς κατά τουλάχιστον 3 - 4 δισ. ευρώ σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα καθώς έρχονται νέες υπογραφές, αναθέσεις και νέοι διαγωνισμοί (εκκρεμούν διαδικασίες σε έργα μερικών δισ. ευρώ συνολικά, δημόσια – ιδιωτικά, ΣΔΙΤ και Παραχωρήσεις κ.α.). Άλλωστε, σε αυτό το «πακέτο» θα προστεθεί μελλοντικά και το κατασκευαστικό αντικείμενο του ΒΟΑΚ, όπου χτες υποβλήθηκαν 3 προσφορές από τους ισχυρούς επιβεβαιώνοντας πλήρως όσα έγραψε το insider.gr πριν κιόλας το Πάσχα για τις 3 προσφορές (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ μόνη, ΑΒΑΞ με ξένους – Γάλλους και συμμαχία ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις – Μυτιληναίος). Δηλαδή, μαζί με τα άλλα projects που «τρέχουν» και έρχονται, το συνολικό ανεκτέλεστο θα διατηρείται σε υψηλότατα επίπεδα παρά το γεγονός ότι σταδιακά θα εκτελούνται εργασίες και θα παραδίδονται έργα. Πρόκληση για τον κλάδο πως το τεράστιο ανεκτέλεστο θα... υλοποιηθεί Αυτό, λοιπόν, που αποτελεί πρόκληση για τον κατασκευαστικό κλάδο είναι πώς το τεράστιο ανεκτέλεστο θα... υλοποιηθεί και μάλιστα με όρους που θα αφήσουν κερδοφορία στα κορυφαία γκρουπ που κατά βάση έρχονται, κάποια εξ αυτών, από ζημιογόνες χρήσεις πριν αρχίσουν σταδιακά να «γυρίζουν το παιχνίδι» ή να μειώνουν τη χασούρα της κατασκευής. Με άλλα λόγια, αν δεν επιλυθούν σημαντικά ζητήματα, όπως η έλλειψη προσωπικού για τα εργοτάξια αλλά και σε επίπεδο στελεχών – μηχανικών, η άνοδος του κόστους υλικών και των επιτοκίων (σχεδόν 60 % - 70%, λένε οι επιχειρηματίες, ανέβηκαν οικοδομικά υλικά κ.α.), το θέμα με τις εγγυητικές των τραπεζών κ.α., τότε τίθεται ένα ερωτηματικό κατά πόσο το γιγαντιαίο ανεκτέλεστο καταλήγει να είναι «ευλογία ή κατάρα». Σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων, πληθωρισμού, ακριβών καυσίμων και ανατιμήσεων στα οικοδομικά υλικά, έλλειψης «χεριών» και… εγγυητικών το υψηλό ανεκτέλεστο μπορεί να λειτουργήσει και ως πρόβλημα για τις εταιρείες. Οι οποίες, είτε έχουν «χτίσει» χαρτοφυλάκια που θυμίζουν άλλες εποχές, είτε τελευταία έχουν ενισχύσει το ανεκτέλεστό τους με μπαράζ νέων έργων φτάνοντας σε επίπεδα που δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν πριν από μερικά χρόνια. Μπαράζ διαγωνισμών Προφανώς, σε αυτό παίζουν ρόλο και οι μαζικοί διαγωνισμοί που «βγαίνουν» και πάλι την τελευταία 3ετία – 4ετία (ο υφυπουργός Υποδομών, Γ. Καραγιάννης, μίλησε για πρόγραμμα 14-25 δισ. ευρώ εκ των οποίων ήδη συμβασιοποιήθηκαν τα 5,5 δισ.), ενώ προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ, κυρίως δε το Ταμείο Ανάκαμψης, «υπόσχονται» νέους διαγωνισμούς και αντικείμενο για τα επόμενα έτη. Άρα, γίνεται αντιληπτό ότι η δεκαετία που διανύουμε θεωρείται υπό μία έννοια ως «χρυσή» για τον κλάδο των υποδομών με projects 35-40 δισ. ευρώ αθροιστικά. Πλην όμως, με την υφιστάμενη κατάσταση, το τρέχον πρόγραμμα παραγωγής έργων και τις αυξημένες ανάγκες ιδιωτικών κεφαλαίων (πακτωλός ΣΔΙΤ πολλών δις ευρώ, συν παραχωρήσεις, διαγωνισμοί όπως ΒΟΑΚ, Αττική Οδός κ.α.), πρέπει τα γκρουπ να έχουν τεχνική ισχύ στο… «φουλ» και υψηλότατη επάρκεια κεφαλαίων και ρευστότητας. Κινήσεις ενίσχυσης και εξυγίανσης Προφανώς, βέβαια, δεν έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ούτε είναι στην ίδια κατάσταση οι όμιλοι, τόσο ως προς την τεχνική όσο και σε σχέση με την χρηματοοικονομική επάρκεια. Επίσης, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν ήδη γίνει αρκετές κινήσεις ενίσχυσης – εξυγίανσης σε όρους κεφαλαίων και ρευστότητας αλλά και σε σχέση με την ισχύ των ομίλων. Και αυτό αφορά σχεδόν όλα τα γκρουπ (π.χ. η ΑΒΑΞ πώλησε συμμετοχές μειώνοντας δανεισμό και ενισχύοντας κεφάλαια, ΑΚΤΩΡ και Intrakat πέρα από τις ΑΜΚ προωθούν και το μεταξύ τους deal κ.α.), ενώ δεν λείπουν οι διεργασίες και σε ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (με την πώληση της Ενεργειακής) ή Μυτιληναίο (με αποσχίσεις κλάδων) και προσπάθεια εισόδου σε νέους τομείς (ΣΔΙΤ/Παραχωρήσεις). Τα βασικά ζητήματα Έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και υποστήριξη από το τραπεζικό σύστημα (χρηματοδότηση εκεί που είναι αναγκαίο και έκδοση εγγυητικών επιστολών) είναι δύο από τα σημαντικότερα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν το επόμενο διάστημα προκειμένου να μην «εκτροχιαστεί» το μεγάλο πρόγραμμα υποδομών. Κάτι που αναγνωρίζουν και σε κυβερνητικό επίπεδο. Όπως ανέφερε προ ημερών ο υφυπουργός Υποδομών, κ. Γ. Καραγιάννης, μιλώντας σε εκπροσώπους των media, για την υλοποίηση των έργων χρειάζεται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης ανθρώπινων πόρων (μηχανικοί και εργάτες). Εκτιμάται ότι λείπουν περί τις 200 χιλ. εργαζόμενοι. Πρόσθεσε επίσης, πως το θέμα των εγγυητικών απασχολεί το υπουργείο Υποδομών και για την αντιμετώπισή του βρίσκεται σε εξέλιξη συζήτηση με το υπουργείο Οικονομικών. Υπενθυμίζεται ότι αρκετοί κατασκευαστές, όπως πρόσφατα έκανε ο CEO της Intrakat, Αλ. Εξάρχου, αναδεικνύουν το θέμα των εγγυητικών και της πρόσβασης σε τραπεζικά κεφάλαια καθώς, υπό διαφορετικές συνθήκες, δεν θα γίνουν όλα τα έργα. Το στοίχημα και η ανάγκη συνεργασίας – συστράτευσης Προφανώς, το επόμενο στοίχημα επικεντρώνεται πλέον στην προσπάθεια της υλοποίησης των έργων Υποδομών, συνολικής αξίας 14 δισ. ευρώ, που έχουν προωθηθεί την τελευταία τετραετία από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Βάσει των στοιχείων που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον υφυπουργό Υποδομών, Γιώργο Καραγιάννη, από το πρόγραμμα των 15 δισ. ευρώ της τετραετίας 2019 -2023, έχουν δημοπρατηθεί έργα 14 δισ. Από αυτά για τα 5,5 δισ. ευρώ έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις εκτέλεσής τους. Ο ίδιος τόνισε πως είναι αναγκαία η συνεργασία δημοσίου και τεχνικών εταιρειών για την υλοποίηση των έργων, ενώ εκτίμησε πως η κατασκευαστική αγορά θα ανταποκριθεί. Προοπτικές κερδοφορίας Το υψηλό ανεκτέλεστο σημαίνει, εκτός από προοπτικές για το μέλλον, κεφάλαια για εγγυητικές, ανάγκες για κεφάλαιο κίνησης, ενώ σημειώνεται ότι σημαντικό μέρος των έργων που προωθούνται δεν είναι δημόσια αλλά ΣΔΙΤ (ή Παραχωρήσεις), άρα θέλουν ίδιες δυνάμεις. Πάντως, πέρα από τις κινήσεις ενίσχυσης που ήδη έχουν γίνει, ένα θετικό για τους κατασκευαστές είναι ότι πλέον τα νέα έργα «υπόσχονται» ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους, αφού δεν παρατηρούνται μεγάλες εκπτώσεις (π.χ. σε δημόσια). Επίσης, το υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών επιχειρεί να συνδράμει στο θέμα της αύξησης του κόστους με αναθεωρήσεις, οι τράπεζες ισχυρίζονται ότι είναι «εδώ» όσον αφορά στην χρηματοδότηση, κυκλοφορία και έσοδα στις οδικές παραχωρήσεις ανακάμπτουν και μάλιστα με ισχυρό ρυθμό. Επίσης, από την κυβέρνηση εξετάζονται, κατά πληροφορίες, τρόποι (νομοθετήματα) για να στελεχωθούν τα εργοτάξια με «ξένα χέρια», δηλαδή εργάτες από τρίτες χώρες. Πάντως, ο ευρύτερος κλάδος φαίνεται ότι έχει... ανοδική τάση. Πρόσφατα, ο υφυπουργός Υποδομών παρέπεμψε σε μελέτη του ΙΟΒΕ επισημαίνοντας ότι «η ετήσια αξία παραγωγής των δραστηριοτήτων Αρχιτεκτόνων και Μηχανικών εκτιμάται ότι θα πλησιάσει τα 4 δισ. ευρώ μέχρι το 2025, θα φτάσει δηλαδή στα επίπεδα του 2004, ενώ το 2015 ήταν στα μισά, ενώ παράλληλα ως το 2025 και πάλι, αναμένεται οι κατασκευές να φτάσουν στο 8% του ΑΕΠ από 4% που ήταν το 2020». Το θέμα είναι πως το πολλά υποσχόμενο, όντως, ανεκτέλεστο – «γίγας» της Big 5 των κατασκευών – υποδομών αποτελέσει εφαλτήριο ανάπτυξης για ομίλους και μετόχους σε ένα περιβάλλον προκλήσεων και δυσκολιών. Τα στελέχη των ομίλων προϊδεάζουν για μια καλή περίοδος προσεχώς, δίχως, όμως, να παραγνωρίζουν τις παθογένειες και τα προβλήματα.
  20. Υποδομές Μεταφορών Το ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης που θα λειτουργήσει μέσα στο 2024 Τμήμα του Ε-65, μέχρι την Καλαμπάκα, που παραδίδεται τους πρώτους μήνες του 2024 Ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος προχωρά, σε ποσοστό ολοκλήρωσης 25% του έργου μέχρι σήμερα Η οδική σύνδεση Άκτιο-Αμβρακία θα παραδοθεί, στο σύνολό της, εφέτος Η κατασκευή της Ανατολικής Εσωτερικής Περιφερειακής της Θεσσαλονίκης (Flyover) ξεκινά τον επόμενο μήνα Ο οδικός άξονας Ιωάννινα-Κακκαβιά που επαναδημοπρατήθηκε Εξετάζεται ο τρόπος επανα-δημοπράτησης τμήματος του οδικού άξονα Λαμία-Καρπενήσι. Ο οδικός άξονας Μπράλος-Άμφισσα και η παράκαμψη της Χαλκίδας ξεκινούν να κατασκευάζονται μέσα στις επόμενες εβδομάδες, με πρόδρομες εργασίες να υλοποιούνται σε κάποια τεχνικά έργα. Αναφορικά με τα υπόλοιπα έργα: Αντιπλημμυρικά Έργα Σε προτεραιότητα βρίσκονται μελέτες ύψους 28,9 εκατ. ευρώ για 11 μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα και 4 έργα, ύψους 197 εκατ. ευρώ, είναι υπό ανάθεση. Εθνικό Μητρώο Γεφυρών Αναμένεται έκδοση Υπουργικής Απόφασης για την έγκριση του Κανονισμού Επιθεώρησης και Συντήρησης Γεφυρών, καθώς και για τη συγκρότηση της Διοικητικής Αρχής Γεφυρών. Με τον τρόπο αυτό καθορίζονται οι υποχρεώσεις των φορέων λειτουργίας και συντήρησης των γεφυρών και προσδιορίζεται η ακριβής μεθοδολογία για την καταγραφή και παρακολούθηση της κατάστασης και της συντήρησης όλων των γεφυρών της χώρας, με μήκος μεγαλύτερο των 6 μέτρων. Ταυτόχρονα έχει προετοιμαστεί και το Εθνικό Μητρώο Γεφυρών το οποίο, με τη συνδρομή του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, θα παρουσιασθεί σε κατάλληλη διαδικτυακή πλατφόρμα. Μέσω της ψηφιακής αυτής εφαρμογής θα γίνεται η πλήρης καταγραφή και αποτύπωση της κατάστασης και των ενεργειών για τη συντήρηση και λειτουργία των γεφυρών από τους αρμόδιους κατά περίπτωση φορείς λειτουργίας και συντήρησης, καθώς και η συστηματική παρακολούθηση από τη Διοικητική Αρχή Γεφυρών της εφαρμογής του Κανονισμού. Σιδηροδρομικά Έργα Η συμφωνία με τον ΟΣΕ προβλέπει σημαντική αύξηση της ετήσιας χρηματοδότησης από τα 45 εκατ. ευρώ στα 75 εκατ. ευρώ, προκειμένου ο Οργανισμός να υλοποιήσει τις απαιτούμενες παρεμβάσεις για την καλύτερη λειτουργία των τρένων, θέτοντας, ταυτόχρονα, ένα πλαίσιο εποπτείας, λογοδοσίας και μετρήσιμων αποτελεσμάτων από τον πλευρά του ΟΣΕ. Μετακινήσεις - Μεταφορές Σχετικά με τη δημιουργία μητροπολιτικών φορέων, υπεύθυνων για το κυκλοφοριακό, σε Αττική και Θεσσαλονίκη, στόχος είναι ο ουσιαστικός συντονισμός των συναρμόδιων φορέων και η ορθολογική χρήση των πόρων για την επίλυση ζητημάτων που συντελούν στην κυκλοφοριακή συμφόρηση. Έχει ήδη ολοκληρωθεί η προμελέτη για την Αττική, και προχωράει η αντίστοιχη για τη Θεσσαλονίκη. Επόμενο βήμα είναι η λεπτομερής σχεδίαση των αρμοδιοτήτων του φορέα και η σύνταξη σχεδίου νόμου για την ίδρυσή του. Εφαρμογή BIM Σε εφαρμογή τίθεται και η Ανάπτυξη Στρατηγικού Σχεδίου και Οδικού Χάρτη για την Εφαρμογή του BIM στην Ελλάδα με την έγκριση χρηματοδότησης, ύψους 550.000 ευρώ, από τη DG REFORM για την υλοποίηση ενός 2ου έργου, με τίτλο “Implementation of the BIM Roadmap in Greece, including pilot projects".
  21. Αξιοποιώντας την παρουσία στην Αθήνα, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Αμερικανικής Εταιρείας Πολιτικών Μηχανικών (ASCE – American Society of Civil Engineers), προκειμένου να πραγματοποιήσουν συναντήσεις εργασίας και τεχνικές επισκέψεις, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας διοργάνωσε, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας και το Ελληνικό Τμήμα του ASCE (ASCE Hellenic Section (Greece)), διεθνές συμπόσιο με τίτλο “Sustainability and Infrastructure“, με τη συμμετοχή ομιλητών από τους επισκέπτες αλλά και Ελλήνων στελεχών της πολιτικής, ακαδημαϊκής και επιχειρηματικής κοινότητας. Έχει καταστεί επιτακτική ανάγκη για τους Μηχανικούς και τους επαγγελματίες του κατασκευαστικού κλάδου να παρακολουθούν τις εξελισσόμενες απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου και να κατανοούν τις αναδυόμενες τάσεις και τεχνολογίες που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία ανθεκτικών και βιώσιμων έργων υποδομής. Με δεδομένο τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι υποδομές στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου μέλλοντος, το Συμπόσιο θα απασχολήσουν : Οι προηγμένες τεχνικές απογραφής και οι συστηματικές πρακτικές διαχείρισης των υποδομών σε όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, για βέλτιστη αξιοποίηση των πόρων και ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός αξιοποιώντας τεχνολογίες BIM και Digital Twins για την ενίσχυση της βιωσιμότητας στις φάσεις σχεδιασμού, μελέτης και συντήρησης των έργων υποδομής. Δομικά υλικά με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα για μείωση των οικολογικών επιπτώσεων των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων. Η παραγωγή καθαρής ενέργειας, οι ΑΠΕ και η υλοποίηση πρωτοποριακών έργων περιβάλλοντος, που συμβάλλουν στην αειφόρο ανάπτυξη. Παράλληλα, σε μια εποχή αυξημένης περιβαλλοντικής συνείδησης, οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί υιοθετούν όλο και περισσότερο πολιτικές πράσινων δημόσιων προμηθειών που ενσωματώνουν κριτήρια βιωσιμότητας για φιλικά προς το περιβάλλον και με κοινωνικά υπεύθυνα έργα. Παρακολουθείστε το συμπόσιο εδώ:
  22. 1η Προτεραιότητα 1ο Εμβληματικό Έργο: ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Το ΜΕΤΡΟ, προϋπολογισμού άνω των 2 δισ. ευρώ, αναμένεται να εξυπηρετεί, εντός του 2024, περίπου 300.000 μετακινούμενους συμπατριώτες μας ημερησίως. Εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2023, θα έχει οριστικοποιηθεί και η τελική χάραξη των νέων επεκτάσεών του, ώστε η ωρίμανση της δημοπράτησης της - κατά προτεραιότητα - επέκτασης προς τα βορειοδυτικά να προχωρήσει μέσα στην τετραετία που ξεκινάει. Σύντομα, μετά την παράδοση του βασικού έργου, θα παραδοθεί σε λειτουργία και η επέκταση προς Καλαμαριά. 2ο Εμβληματικό Έργο: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ε-65 Στο σύνολό του αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέσα στην τετραετία, ενώ το τμήμα Λαμία – Ξυνιάδα εκτιμάται ότι θα παραδοθεί έως τις αρχές του 2024. 3ο Εμβληματικό Έργο: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΠΑΤΡΑ – ΠΥΡΓΟΣ Οι εργασίες ξεκίνησαν, τον Μάρτιο του 2022, και έχει σημειώσει πρόοδος υλοποίησης άνω του 15%. Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025. 4ο Εμβληματικό Έργο: ΟΔΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΚΤΙΟ – ΑΜΒΡΑΚΙΑ Αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2023. 5ο Εμβληματικό Έργο: ΒΟΡΕΙΟΣ ΟΔΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΚΡΗΤΗΣ Τα πρώτα εργοτάξια εγκαταστάθηκαν μέσα στο 2022. Όλα τα μέτωπα θα έχουν ανοίξει εντός του 2024. Το τμήμα Νεάπολη – Άγιος Νικόλαος και το Χερσόνησος – Νεάπολη έχουν συμβασιοποιηθεί. Εντός της τετραετίας αναμένεται να ολοκληρωθεί η κατασκευή τους. Στο μεταξύ, θα δρομολογηθεί και η κατασκευή του τμήματος Χανιά – Χερσόνησος. 6ο Εμβληματικό Έργο: Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας. Είναι σε εξέλιξη οι πρόδρομες εργασίες, και η πρόοδος είναι σχεδόν στο 50%. Ο πρώτος μετροπόντικας έχει ήδη διανύσει τα πρώτα 30 μέτρα, και είναι σε φάση συστηματοποίησης της εκσκαφής. Ο δεύτερος είναι ήδη στην Ελλάδα και αναμένεται να ξεκινήσει το φθινόπωρο. 2η Προτεραιότητα: Η ανανέωση του στόλου των λεωφορείων. Υλοποιείται η ανανέωση του υφιστάμενου γερασμένου στόλου των λεωφορείων, με την προμήθεια 650 νέων οχημάτων μηδενικών ρύπων, ηλεκτρικών και φυσικού αερίου, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα νέα λεωφορεία αναμένεται να ενταχθούν στους στόλους των δύο πόλεων στις αρχές του 2024. Επίσης, θα ξεκινήσουν, εκτιμάται εντός του 2023, οι διαδικασίες για την δεύτερη φάση του διαγωνισμού προμήθειας επιπλέον 650 λεωφορείων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, κυρίως ηλεκτρικών, αργής και ταχείας φόρτισης, που προγραμματίζεται να συγχρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ. 3η Προτεραιότητα: Η αναβάθμιση και αναδιάταξη του συστήματος, των υποδομών και της οργάνωσης του σιδηροδρομικού δικτύου, με τον βέλτιστο συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων. 4η Προτεραιότητα: Η αναβάθμιση του συστήματος ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας και η αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Το Σύστημα Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας αναβαθμίζεται. Η σύμβαση αναμένεται να υπογραφεί το 2ο εξάμηνο του 2023, και ο χρόνος υλοποίησης είναι 2 έτη. Επίσης θα εισαχθεί, μέσα στο 2ο εξάμηνο του 2023, νομοσχέδιο για το νέο οργανισμό της Υ.Π.Α. Στόχος είναι η δημιουργία ενός ευέλικτου οργανισμού, ο οποίος θα έχει τα εφόδια να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, άμεσα και αποτελεσματικά. Επίσης, θα δρομολογηθούν πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της λειτουργίας της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας. 5η Προτεραιότητα: Η ενίσχυση της οδικής ασφάλειας. Προωθείται η κύρωση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου, με όραμα εναρμονισμένο προς τις στρατηγικές και τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ο.Η.Ε., και με κεντρικό στόχο τη μείωση των ατυχημάτων κατά 30% ως το 2025 και κατά 50% ως το 2030. Το Στρατηγικό Σχέδιο περιλαμβάνει 44 δράσεις και 200 μέτρα οδικής ασφάλειας, μεταξύ άλλων: τη σύσταση Εθνικού Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας, την υλοποίηση Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής Οδικής Ασφάλειας, την ανάπτυξη Συστήματος Διαχείρισης Παραβάσεων για την ψηφιακή καταγραφή των οδικών παραβάσεων, την ανάπτυξη Ψηφιακής Υποδομής Ταυτοποίησης Οχημάτων. 6η Προτεραιότητα: Η ενίσχυση της αεριοκίνησης, της ηλεκτροκίνησης και της υδρογονοκίνησης. Ανάμεσα σε άλλες πρωτοβουλίες, έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη του Εθνικού Σχεδίου Ηλεκτροκίνησης, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή, και δρομολογείται το νέο θεσμικό πλαίσιο για την υδρογονοκίνηση. Στόχος είναι να τεθούν σε λειτουργία 11.000 δημόσια προσβάσιμοι φορτιστές σε κοινόχρηστους χώρους αστικών κέντρων έως τις αρχές του 2026. 7η Προτεραιότητα: Η υλοποίηση επενδύσεων σε αρδευτικά δίκτυα. Η αύξηση της ζήτησης για νερό, σε συνδυασμό με τη μείωση στη διαθεσιμότητά του λόγω παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επένδυσης σε εγγειοβελτιωτικές και αρδευτικές υποδομές. Τα μεγάλα αρδευτικά έργα του Υπουργείου, και τα οποία έχουν ήδη δημοπρατηθεί, είναι αυτά της περιοχής Βάλτου-Αμφιλοχίας, στο Μπραμιανό της Ιεράπετρας, το φράγμα Ενιπέα και το φράγμα του Ταυρωνίτη. Σε αυτά προστίθενται 63 μεγάλα αρδευτικά έργα, προϋπολογισμού 784 εκατ. ευρώ, που βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις ωρίμανσης, η υλοποίηση των οποίων θα επιταχυνθεί. 8η Προτεραιότητα: Η υποστήριξη ανέπαφων πληρωμών. Το έργο αφορά στην εισαγωγή της χρήσης τραπεζικών καρτών και κινητών τηλεφώνων για μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς. Μέσο κομίστρου θα αποτελεί η ίδια η τραπεζική κάρτα, είτε σε μορφή πλαστικού είτε ενσωματωμένη στο κινητό τηλέφωνο. Το σύστημα, μέσω τακτικών εκκαθαρίσεων που θα πραγματοποιεί, θα είναι σε θέση να χρεώνει τους επιβάτες το φθηνότερο οικονομικό πακέτο που είναι διαθέσιμο, βάσει της πολιτικής κομίστρου του ΟΑΣΑ. 9η Προτεραιότητα: Η ψηφιοποίηση εργασιών. Με χρηματοδότηση από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, θα αναβαθμιστεί το ΕΣΗΔΗΣ δημοσίων έργων, θα δημιουργηθεί νέο πληροφοριακό σύστημα απλούστευσης των διαδικασιών διαχείρισης των μητρώων συντελεστών παραγωγής δημόσιων και ιδιωτικών έργων, θα δημιουργηθεί εθνικός ψηφιακός χάρτης απαλλοτριώσεων καθώς και ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα για την κεντρική και ενιαία παρακολούθηση και διαχείριση όλων των απαλλοτριώσεων του Υπουργείου, ολοκληρωμένο πληροφοριακό ψηφιακό σύστημα διαχείρισης τεχνικών έργων και πόρων του Υπουργείου, καθώς και το Μητρώο Υποδομών Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, για τη διαχείριση όλων των σημείων φόρτισης στην επικράτεια. 10η Προτεραιότητα: Η ανάπτυξη στρατηγικού σχεδίου για την εφαρμογή της Τεχνολογίας Μοντελοποίησης στην Ελλάδα. Αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την δημιουργία ανθεκτικών και βιώσιμων έργων, με στόχο τη βελτίωση των διαδικασιών ανάθεσης μελετών, κατασκευών και συντήρησης έργων, αποτρέποντας λάθη, υπερβάσεις χρόνου και κόστους, σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής αυτών.
  23. Συνταγματική επιταγή συνιστά για τη Διοίκηση, η άρση κάθε κηρυχθείσας απαλλοτρίωσης μετά την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας των 18 μηνών, από τη δημοσίευση της απόφασης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης. Τα παραπάνω αναφέρονται σε έγγραφο του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, το οποίο διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση, του βουλευτή Γιώργου Βλάχου, για τις πολλές αποφάσεις δέσμευσης χώρων και οικοπέδων από Δημοτικές ή Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις ή άλλους φορείς του Δημοσίου χωρίς όμως να καταβάλλονται οι αποζημιώσεις σε εύλογο χρόνο στους ιδιοκτήτες. Στην ερώτηση του κ. Βλάχου, αναφερόταν ότι ότι είναι πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες, Δημοτικές και Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις ή άλλοι φορείς του Δημοσίου, προχωρούν στη δέσμευση χώρων και οικοπέδων για μελλοντική αξιοποίησή τους και κατασκευή υποδομών. Ωστόσο, παρότι οι αποφάσεις για τη δέσμευση των ανωτέρω χώρων και οικοπέδων είναι σχεδόν άμεσες, δεν ισχύει το ίδιο για τις αποφάσεις, οι οποίες αφορούν στις αποζημιώσεις αλλά και στις τελικές απαλλοτριώσεις, οι οποίες εκκρεμούν για πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα τα συγκεκριμένα οικόπεδα να παραμένουν ανενεργά, δίχως να μπορούν να αξιοποιηθούν, αλλά και χωρίς να αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες τους που θα κληθούν να πληρώσουν και φόρο για οικόπεδα που ουσιαστικά δεν κατέχουν. Στην έγγραφη απάντησή του, ο υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι το υπουργείο Οικονομικών συμπράττει στην κήρυξη της απαλλοτρίωσης, κατόπιν σχετικής πρότασης που του απευθύνουν άλλοι φορείς του Δημοσίου και υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι αφενός ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται από τον Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων και αφετέρου εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον. Συνεπώς, το υπουργείο Οικονομικών δεν «δεσμεύει» ακίνητα ιδιωτών για αξιοποίηση, καθώς η επιλογή αυτών γίνεται από τους συμπράττοντες στην κήρυξη λοιπούς φορείς που υποχρεωτικά προηγουμένως σταθμίζουν το δημόσιο συμφέρον, λαμβάνοντας υπόψη και την αρχή της αναλογικότητας. Παράλληλα, ο κ. Στουρνάρας ξεκαθαρίζει πως για όσες περιπτώσεις μετά την κήρυξη της απαλλοτρίωσης δεν ολοκληρωθεί αυτή με τη παρακατάθεση της επιδικασθείσης αποζημίωσης, η διαδικασία οδηγείται αυτοδίκαια σε άρση. "Η άρση της κηρυχθείσας απαλλοτρίωσης, μετά την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας των 18 μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης, συνιστά συνταγματική επιταγή για τη Διοίκηση, καθώς ρητά προβλέπεται από την παράγραφο 4 του άρθρου 17 του Συντάγματος που προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας", αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών. Τέλος, προσθέτει ότι «η συνταγματική αυτή πρόβλεψη έχει θεσπιστεί πρωτίστως για την προστασία του καθού η απαλλοτρίωση ιδιοκτήτη, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα κινδύνευε να στερηθεί επ΄ αόριστον την ιδιοκτησία του, χωρίς να του έχει καταβληθεί η αποζημίωση που του επιδίκασαν τα αρμόδια δικαστήρια». Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=10941 Click here to view the είδηση
  24. Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της. View full είδηση
  25. Ποια μεγάλα έργα-ΣΔΙΤ έχουν δημοπρατηθεί και ποια ετοιμάζονται για δημοπράτηση. Ποια οδικά και κτιριακά έργα κυριαρχούν στην "κούρσα" του 2021. Στα 3 δισ. ευρώ θα φτάσουν τα έργα-ΣΔΙΤ μέσα στο 2021 στη χώρα, γεγονός που δείχνει την εξελισσόμενη δυναμική τους. Τα έργα με τη μέθοδο της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αν και εισήλθαν χλιαρά στο ελληνικό κατασκευαστικό γίγνεσθαι, κατάφεραν να πείσουν και να εδραιωθούν. Σήμερα αποτελούν τη λύση σε έργα που αδυνατούν να βρουν χρηματοδότηση ή που πρέπει να τρέξουν πιο γρήγορα σε σχέση με τα δημόσια έργα. Αν και λέγεται ότι τα έργα-ΣΔΙΤ είναι χρονοβόρα όσον αφορά την περίοδο ωρίμανσης και δημοπράτησης, αυτό δεν ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα καθαρά δημόσια έργα έχει υπολογιστεί ότι μπορεί να χρειαστούν μέχρι και 10 χρόνια από τη στιγμή της σύλληψης τους, μέχρι τη στιγμή που θα μπουν οι υπογραφές για την κατασκευή τους. Στην περίπτωση των έργων-ΣΔΙΤ ο μέσος όρος περιορίζεται σημαντικά. Έχουμε δει για παράδειγμα το έργο-ΣΔΙΤ για τα σχολεία, του οποίου ο διαγωνισμός διήρκησε περί τα 3 χρόνια. Έχουμε και την περίπτωση της ΣΔΙΤ για τη Μονάδα Απορριμμάτων Ηλείας που διήρκεσε 6 χρόνια. Είναι, πάντως σε κάθε περίπτωση μέχρι σήμερα ένας σαφώς ταχύτερος τρόπος υλοποίησης έργων. Τα μεγάλα έργα-ΣΔΙΤ που έχουν δημοπρατηθεί Αν περάσουμε στην αρένα των έργων-ΣΔΙΤ θα βρούμε ότι κυριαρχούν τα οδικά και κτιριακά έργα, χωρίς όμως να αποκλείονται άλλες κατηγορίες. Στα οδικά έργα σήμερα έχουμε τρεις μεγάλους διαγωνισμούς. Ο πρώτος αφορά το τμήμα του ΒΟΑΚ (από το 2018) Χερσόνησος-Νεάπολη κόστους περίπου 350 εκατ. ευρώ. Το δεύτερο έργο αφορά τον οδικό άξονα Καλαμάτα-Πύλος-Μεθώνη κόστους 250 εκατ. ευρώ και το τρίτο έργο αφορά τo flyover (ανατολική Περιφερειακή Θεσσαλονίκης) με κόστος περί τα 400 εκατ. ευρώ. Στα κτιριακά έργα υπάρχει μεγάλο πεδίο δράσης με έργα που αγγίζουν τα 950 εκατ. ευρώ. Έχουμε τρεις διαγωνισμούς για κτίρια και φοιτητικές εστίες στα Πανεπιστήμια Θράκης (107 εκατ.), Κρήτης (255 εκατ.) και Θεσσαλίας (116 εκατ.), που υπόσχονται να μεταμορφώσουν την εικόνα των κτιριακών υποδομών και να παρέχεται μία νέα αναβαθμισμένη υπηρεσία για τους φοιτητές. Σε διαγωνισμό είναι επίσης τα κτιριακά έργα-ΣΔΙΤ για : το Κέντρο Έρευνας της Ακαδημίας Αθηνών (89 εκατ.), η Πολιτεία Καινοτομίας στην οδό Πειραιώς (60 εκατ.), τα 13 Περιφερειακά Κέντρα Πολιτικής Προστασίας (163 εκατ.), τα 17 σχολεία στην Κεντρική Μακεδονία (159 εκατ.). Σε δημοπράτηση είναι επίσης και το Φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική με 105 εκατ. ευρώ που θα λύσει το σοβαρό υδρευτικό και αρδευτικό πρόβλημα της περιοχής. Στην αρένα της δημοπράτησης είναι επίσης το μεγάλο έργο για το Ultra Fast Broadband με κόστος που αγγίζει τα 800 εκατ. ευρώ αλλά και μικρότερα έργα οδοφωτισμού. Τα έργα-ΣΔΙΤ που ετοιμάζονται για δημοπράτηση Η ψήφος εμπιστοσύνης που έχει δοθεί στα έργα-ΣΔΙΤ είναι φανερή και μία νέα γενιά μεγάλων έργων θα υλοποιηθεί μέσω αυτής της μεθόδου. Τα σημαντικότερα έργα που θα δούμε να οδεύουν προς δημοπράτηση το επόμενο διάστημα είναι: Στα οδικά έργα προετοιμάζεται η δημοπράτηση για τους οδικούς άξονες Θεσσαλονίκη-Έδεσσα και Αμφίπολη-Δράμα. Είναι κάθετοι άξονες της Εγνατίας και ιδιαίτερα σημαντικοί για την ευρύτερη περιοχή. Ένα τρίτο ΣΔΙΤ είναι η Παράκαμψη Χαλκίδας με κόστος 200 εκατ. ευρώ. Επίσης σε επίπεδο κτιριακών έργων αναμένουμε τη δημοπράτηση των 12 Δικαστικών Μεγάρων (θα σπάσει σε 3 διαγωνισμούς), του νέου κτιριακού συγκροτήματος της Γενικής Γραμματείας Υποδομών στην οδό Πειραιώς και στις αρχές του 2022 το Κυβερνητικό Πάρκο στην περιοχή Δάφνης-Υμηττού. Σε άλλα έργα θα έχουμε το έργο για το Φράγμα Ενιπέα στη Θεσσαλία και το εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα Αττικής, δύο έργα που θωρακίζουν υδροδοτικά και υδρευτικά και τα οποία θα εκκινήσουν τους επόμενους μήνες. Η εμβέλεια των ΣΔΙΤ αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω μέσα στο 2021 αν και θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ήδη υπάρχουν ενδείξεις ότι φτάνουμε σε ένα «ταβάνι» για τα έργα αυτά, μιας και κάθε έργο που προστίθεται, επιβαρύνει τον προϋπολογισμό και το ΠΔΕ. View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.