Αναζήτηση στην κοινότητα

ΣτΕ Ολομ. 992/2023 Πρόεδρος: Ευαγγελία Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Θεόδωρος Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας Έγκριση παρέκκλισης από τις γενικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.) - Ελλείψει σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. Με την 992/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης σε μη άρτιο γήπεδο στον Ν. Εύβοιας. Η παρέκκλιση αφορούσε το εμβαδόν του γηπέδου και τις αποστάσεις του κτιρίου από τα όρια αυτού. Με την απόφαση 992/2023 καταργήθηκε η δίκη ως προς την οικοδομική άδεια ανέγερσης της αποθήκης λόγω ανάκλησής της, κρίθηκε ότι η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον, και περαιτέρω κρίθηκαν τα εξής: 1. Ο καθορισμός και ο διαφορισμός των όρων δόμησης και χρήσης των ακινήτων αποτελούν ρυθμίσεις που από τη φύση τους πρέπει να ανάγονται σε μία κατηγορία. Οι όροι δόμησης και χρήσης αποτελούν περιορισμούς του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και μέσο επέμβασης της Πολιτείας για την εκπλήρωση της αποστολής που της ανατέθηκε με το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Λόγω της φύσης και της αποστολής των, ως μέσων παρέμβασης στη σφαίρα συνταγματικά προστατευόμενων δικαιωμάτων και αξιών (ιδιοκτησίας και περιβάλλοντος) επιβάλλονται κατά την έννοια των άρθρων 17 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος κανονιστικώς. Οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει και αυτές να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι αυτές αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. 2. Οι όροι και περιορισμοί αυτοί πρέπει να καθορίζονται σαφώς στον νόμο ή σε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδιδόμενο διάταγμα, το οποίο πρέπει να ορίζει, μεταξύ άλλων, τις προσήκουσες διαστάσεις των γηπέδων και των οικοδομών, τις αποστάσεις των κτιρίων από τα όρια, τα ανώτατα όρια εκμετάλλευσης και γενικώς όλους τους όρους που αναφέρονται στις εξουσιοδοτικές διατάξεις των άρθρων 17 και 9 παράγρ. 2 του ν.δ. της 17.7.1923 (άρθρα 162 παράγρ. 1 και 160 παράγρ. 2 του Κ.Β.Π.Ν., αντιστοίχως). Οι εν λόγω όροι και περιορισμοί πρέπει να τίθενται με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, να δικαιολογούνται από λόγους δημοσίου συμφέροντος και να είναι συναφείς και ανάλογοι με τη δραστηριότητα που αντιστοιχεί στην οικεία χρήση, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι πραγματικές ανάγκες των δικαιούχων και να αποκλείονται καταστρατηγήσεις. Περαιτέρω, οι θεσπιζόμενοι όροι δόμησης πρέπει να κλιμακούνται ανάλογα με τη φύση της περιοχής και την ανάγκη τυχόν αυξημένης προστασίας της. 3. Τα αυτά ισχύουν, και δη κατά μείζονα λόγο, προκειμένου περί παρεκκλίσεων από τους πάγιους όρους δόμησης. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς οι δικαιούχοι και οι όροι χορήγησης της παρέκκλισης, οι οποίοι πρέπει να ανάγονται σε πολεοδομικά κριτήρια και να είναι σαφείς και ανάλογοι με το αντικείμενο της ρύθμισης, έτσι ώστε η παρέκκλιση να μην οδηγεί σε ανατροπή του κανόνα ή να περιορίζεται σε ρύθμιση ολίγων ατομικών περιπτώσεων. 4. Οι διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.), καθ’ ο μέρος προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης δεν πληρούν τις ανωτέρω προϋποθέσεις, διότι δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης. Ειδικότερα, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα. Τούτο οφείλεται προφανώς και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις του άρθρου 2 του π.δ. της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων (ν. 2742/1999, 1650/1986, 3028/2002) και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι ανωτέρω πλημμέλειες δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. 5. Κατά τη μειοψηφία, η πρόβλεψη ειδικών όρων δόμησης για ειδικές χρήσεις κτιρίων είναι συνταγματικώς ανεκτή διότι δεν αποτελεί κατ’ ουσίαν παρέκκλιση, αλλά θέσπιση ειδικού καθεστώτος για την ανέγερση συγκεκριμένων κατηγοριών κτιρίων. Η απόφαση του οργάνου που εγκρίνει την παρέκκλιση εκδίδεται κατ’ ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης, που παρέχεται με το άρθρο 163 παρ. 1 του ΚΒΠΝ, εντός των κανονιστικώς προσδιοριζομένων στην ίδια διάταξη ορίων, τα οποία δεν είναι απαραίτητο να εξαντληθούν, και κατόπιν συνεκτίμησης, αφενός των αναγκών που συνδέονται με τη λειτουργικότητα του κτιρίου που πρόκειται να ανεγερθεί και αφετέρου των επιπτώσεων από την ανέγερσή του στα όμορα ακίνητα και γενικότερα στο περιβάλλον, και αφού προηγηθεί γνωμοδότηση από διοικητικά όργανα που διαθέτουν την απαραίτητη επιστημονική και τεχνική επάρκεια να προβούν στις σχετικές κρίσεις. Περαιτέρω, κατά τη μειοψηφία, η απόφαση που εγκρίνει την παρέκκλιση δεν αφορά το επιτρεπτό ή τις προϋποθέσεις δόμησης του γηπέδου αλλά τη μορφή και τις διαστάσεις του συγκεκριμένου κτιρίου και έχει ατομικό χαρακτήρα. Τέλος, κατά τη γνώμη ενός μέλους, η κατά τα ανωτέρω έγκριση παρέκκλισης είναι μεν κανονιστικής φύσης, αλλά οι σχετικές διατάξεις είναι νόμιμες και εντός εξουσιοδότησης. Read more at Taxheaven: https://www.taxheaven.gr/news/63822/ste-9922023-ektos-sxedioy-domhsh-gia-kataskeyh-agrotikhs-apoohkhs View full είδηση

Νέο «βραχυκύκλωμα» με τη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές προκύπτει με νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολομ. 992/2023). Oι ανώτατοι δικαστές «φρενάρουν» την έκδοση οικοδομικών αδειών και την ανέγερση αγροτικών κτιρίων, κατά παρέκκλιση, βάσει Προεδρικού Διατάγματος του 1985. Ειδικότερα, έκαναν δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης, σε μη άρτιο γήπεδο στην Νότια Εύβοια. Δεδικασμένο Από τη νέα απόφαση παράγεται δεδικασμένο που έρχεται να προστεθεί στην απόφαση 176/2023 του ΣτΕ, με την οποία το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είχε βάλει τέλος στις οικοδομικές άδειες σε εκτός σχεδίου περιοχές της Πάτμου επειδή δεν είχαν «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό. Μάλιστα, στην περίληψη της πρόσφατης απόφασης που δημοσίευσε το ΣτΕ αναφέρεται ότι «η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της, ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον». Σημειώνεται επίσης ότι οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι συγκεκριμένες αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. Το Προεδρικό Διάταγμα Όσον αφορά στις διατάξεις του ΠΔ της 24-31.5.1985 που προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης, στην απόφαση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης». Ειδικότερα, οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν ότι, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/03/astiki_domisi-1024x666.jpg Αγροτεμάχια «Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα», αναφέρουν οι δικαστές του ΣτΕ, υπογραμμίζοντας ότι αυτό προφανώς οφείλεται και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις παλαιότερου ΠΔ της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι πλημμέλειες του ΠΔ του 1985 «δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του», σημειώνεται στην απόφαση. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης, όπως υπογραμμίζεται, «δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας». Η νέα απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ανατρέπει τα δεδομένα και στην κατά παρέκκλιση δόμηση αγροτικών κτιρίων σε εκτός σχεδίου περιοχές, οι οποίες εκδίδουν οικοδομικές άδειες με βάση το ΠΔ του 1985. Άλλωστε πάγια θέση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου είναι ότι η δόμηση δεν αποτελεί την κατά προορισμό χρήση των περιοχών εκτός σχεδίου, αλλά εξυπηρετεί τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση καθώς και την αναψυχή. View full είδηση

Δεκτή έκανε τo Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση πτυχιούχου των ΤΕΙ του τομέα Μηχανικών – Ηλεκτρολόγων, και αναίρεσε απόφαση του διοικητικού Εφετείου, το οποίο είχε απορρίψει αγωγή του για χρηματική ικανοποίηση από το Δημόσιο λόγω ηθικής του βλάβης. Ο πτυχιούχος προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο πριν από περίπου δέκα χρόνια αξιώνοντας αποζημίωση για ηθική βλάβη λόγω παραλείψεως των οργάνων του δημοσίου να εκδώσουν τα αναγκαία προεδρικά διατάγματα για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων ΤΕΙ και ειδικότερα του Μηχανικών – Ηλεκτρολόγων. Αντίστοιχες αιτήσεις είχαν υποβληθεί και από άλλους πτυχιούχους άλλων τομέων των ΤΕΙ κατά της παράλειψης έγκαιρης έκδοσης παρόμοιων διαταγμάτων όταν το ΣτΕ στο παρελθόν είχε ακυρώσει τα τότε ισχύοντα διατάγματα για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Ο αιτών υποστήριζε με την αγωγή του ότι με την παράλειψη και καθυστέρηση του δημοσίου, περιορίστηκε η επαγγελματική του δραστηριότητα και το διοικητικό Πρωτοδικείο του επιδίκασε αποζημίωση 8.500 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης. Το Διοικητικό εφετείο έκανε δεκτή την έφεση του Δημοσίου και απέρριψε την αποζημίωση κρίνοντας ότι δεν εθίγησαν συνταγματικά δικαιώματα του. Το ΣτΕ με την 2544/13 απόφαση του έκανε δεκτή την αίτηση του πτυχιούχου και έκρινε μη νόμιμα αιτιολογημένη την εφετειακή κρίση καθώς δέχτηκε ότι η έκδοση διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα αποτελούσε δέσμια υποχρέωση της διοίκησης που πήγαζε ευθέως από το Σύνταγμα. Έκρινε επίσης ότι η παράλειψη έκδοσης του διατάγματος σε σύντομο διάστημα αποτελούσε παράβαση των διατάξεων του συντάγματος για την ανώτατη εκπαίδευση και τα ΤΕΙ και την οικονομική – επαγγελματική ελευθερία, διότι αποστερούσε τον πτυχιούχο και από την δυνατότητα συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή και επομένως θεμελιώνεται ευθύνη του δημοσίου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση και προσδιορισμό της αποζημίωσης. Πηγή: tvxs.gr/node/136657 Click here to view the είδηση

«Φωτιές» εξακολουθεί να ανάβει η υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Παρά την πέμπτη ακύρωση του έργου από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τον περασμένο Ιανουάριο, τα υπουργεία Υποδομών και Περιβάλλοντος δρομολογούν και πάλι, το καθένα από τη δική του σκοπιά, τις διαδικασίες για την επανέναρξη των έργων, την ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς και της σήραγγας εκτροπής. Το γεγονός έφερε σε σύγκρουση την προηγούμενη εβδομάδα τους Οικολόγους Πράσινους με το ΤΕΕ και το ΓΕΩΤΕΕ της Θεσσαλίας και, όπως φαίνεται, έπεται συνέχεια. Αφορμή για την «αναζωπύρωση» των εντάσεων ήταν μια δήλωση του υπουργού Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδη στα τέλη Ιουνίου υπέρ της ολοκλήρωσης του φράγματος της Συκιάς ως υδροηλεκτρικού έργου. «Αποτελεί εγκληματική αμέλεια το γεγονός ότι δεν γίνονται τα υδροηλεκτρικά έργα της Μεσοχώρας και της Συκιάς», ανέφερε. «Στον τόπο αυτό υπάρχουν δικαστήρια τα οποία σταμάτησαν για 20 χρόνια το έργο αυτό. Τα δικαστήρια έχουν βγάλει μια απόφαση, την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε. Ως αρμόδιος υπουργός για τις υποδομές πολύ γρήγορα θα έχω πρόταση για τη Μεσοχώρα και τη Συκιά, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας». Διαχειριστικό σχέδιο Προηγήθηκε η δημοσιοποίηση του διαχειριστικού σχεδίου για το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας. Το διαχειριστικό σχέδιο ταυτίζεται αρκετά με τη νέα επιχειρηματολογία της πολιτείας υπέρ της ολοκλήρωσης της εκτροπής. Μιλά για ένα μικρότερο έργο (έως 250 εκατ. κυβικά νερού ετησίως, παρότι ο σχεδιασμός της σήραγγας εκτροπής έχει γίνει για 600 εκατ. κυβικά ετησίως), τονίζει την ενεργειακή διάσταση της εκτροπής (και όχι την κάλυψη αρδευτικών αναγκών). Και εμφανίζει τα φαραωνικά έργα της εκτροπής ως ευεργετικά για το περιβάλλον! Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του έργου, «η βιοποικιλότητα δύναται να ωφεληθεί από την υλοποίηση των ειδικών αυτών μέτρων. Είναι σίγουρο ότι θα επηρεαστεί στις θέσεις όπου κατασκευάζονται ή θα κατασκευαστούν τα διάφορα έργα. Προκαταρκτικά, όμως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται κατάντη του Φράγματος της Συκιάς (...). Επίσης, αναμένεται να υπάρχει ωφέλεια στη λεκάνη απορροής του Πηνειού βάσει της σταδιακής αποκατάστασης και επαναφοράς της καλής κατάστασης των υδατικών στοιχείων, από την αύξηση των ροών των επιφανειακών υδάτων». Η ΣΜΠΕ και το διαχειριστικό σχέδιο είναι υπό έγκριση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και μάλλον κανείς δεν αμφιβάλλει για το ποια θα είναι η εξέλιξη. Η συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα της εκτροπής «άναψε» και πάλι. «Πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους και να συνειδητοποιήσουν ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας οφείλεται στην κακοδιαχείριση των υδατικών της πόρων και η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;» σχολίασαν στα τέλη Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι. Παρέμβαση του ΤΕΕ Ακολούθησε παρέμβαση του ΤΕΕ Θεσσαλίας και του ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας. Οπως υποστηρίζουν, η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας είναι απολύτως σημαντική στη χώρα μας, ενώ «κάθε καθυστέρηση στην κατασκευή και λειτουργία των υδροηλεκτρικών έργων του Ανω Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά κ.λπ.) αντικειμενικά εξυπηρετεί την επίτευξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών στόχων». «Οι προτάσεις για το γεωργικό μοντέλο της χώρας πρέπει να είναι συγκεκριμένες, συμβατές με τις ανάγκες της χώρας, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίζουν την υφιστάμενη πραγματικότητα, αλλά και τις προοπτικές στη ζωή των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο», καταλήγουν. «Η τοποθέτηση των προέδρων ανακατεύει ανακρίβειες με χιλιοειπωμένα επιχειρήματα, με τα οποία έχουν τροφοδοτηθεί επί δεκαετίες οι αγρότες του κάμπου, σε μια προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ένα στρεβλό και καταδικασμένο σύστημα “ανάπτυξης” στον κάμπο της Θεσσαλίας», απάντησαν προ ημερών οι Οικολόγοι. «Ο Αχελώος λειτούργησε στο παρελθόν ως η μεγάλη, μυθικών διαστάσεων, υπόσχεση, επάνω στην οποία στηρίχτηκε ιδεολογικά η αδιέξοδη αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία. Σήμερα, το συγκεκριμένο έργο –όπως και αντίστοιχα γιγαντιαία υδραυλικά έργα παγκοσμίως– έχει ξεπεραστεί τόσο ως φορέας μίας παρελθούσας πολιτικής αντίληψης για το περιβάλλον και την ανάπτυξη όσο και από τα ίδια τα στοιχεία». Ολα δείχνουν ότι έπεται συνέχεια... Οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι νέες μελέτες Η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει ευθέως την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Σε αυτό το ισχυρό νομικά συμπέρασμα κατέληξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην απόφαση με την οποία τον Ιανουάριο του 2014 ακύρωσε το έργο. Πρόκειται για την πέμπτη φορά: οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου ακυρώθηκαν το 1994 με δύο αποφάσεις του ΣτΕ, κατόπιν το 2000, το 2005 και το 2006. Παρ’ όλα αυτά και παρά την τεράστια σπατάλη χρημάτων ανά τα έτη (υπολογίζεται ότι έχουν ήδη ξοδευτεί περί τα 600 εκατ. ευρώ), την άνοιξη του 2013 το υπουργείο Υποδομών ξεκίνησε νέα προσπάθεια να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, αναθέτοντας οικολογική μελέτη για την περιοχή του έργου και μελέτη για τον τρόπο μείωσης του όγκου και των επιπτώσεων του φράγματος της Συκιάς. Την ίδια στιγμή, το ΥΠΕΚΑ «χτίζει» την οικολογική διάσταση της εκτροπής με μια νέα επιχειρηματολογία υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου. Πού βρίσκεται όμως το έργο; Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, το φράγμα της Συκιάς θα είχε ύψος 165 μ. και χωρητικότητα 530 εκατ. κ.μ. νερού. Η κατασκευή του διεκόπη το 2010 με απόφαση του ΣτΕ, όταν τα έργα βρίσκονταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Το φράγμα είχε σχεδιαστεί να γεμίζει με νερό μέσω σήραγγας από το φράγμα Μεσοχώρας (που έχει κατασκευαστεί, αλλά δεν λειτουργεί) και κατόπιν να στέλνει νερό μέσω της σήραγγας εκτροπής στη Θεσσαλία. Η σήραγγα προς το φράγμα της Συκιάς έχει μήκος 17,4 χλμ., ξεκινά από δύο μέτωπα (τη Δρακότρυπα και το Ανθηρό) και καταλήγει στη Θεσσαλία, στο Πετρωτό. Το μεγαλύτερο μέρος της σήραγγας είχε ολοκληρωθεί, ωστόσο σε δύο σημεία της (συνολικά 5 χιλιόμετρα) δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή της τελικής επένδυσης. Το υπουργείο Υποδομών έχει πετύχει να εκτελεστούν έργα στήριξης της σήραγγας. Πηγή: http://www.kathimeri...oph-toy-axelwoy Click here to view the είδηση

Μελετώντας την απόφαση του ΣΤΕ σχετικά με την αντισυνταγματικότητα του Ν.4014 προβληματίστηκα ειδικά με την τελευταία "παράγραφο". Δηλαδή, με την "κατάθεση" των θέσεων - απόψεων του ΣΤΕ σχετικά με το πως πρέπει να είναι ένας νόμος, μέσω του οποίου η Πολιτεία θα επιδιώξει να λύσει "...μια και καλή" το θέμα της αυθαίρετης δόμησης στη χώρα μας. Με άλλα λόγια είναι, σαν να συμβουλεύει το ίδιο το ΣΤΕ την πολιτεία, πως θα φτιάξει και πως θα είναι η γενική φιλοσοφία ενός τέτοιου νόμου. Έχει τεράστια αξία αυτή η "συμβουλή" του ΣΤΕ!!!! Συγκρίνοντας λοιπόν αυτά που λέει το ΣΤΕ, με αυτά που αφενός μεν έχω μέχρι σήμερα ..."εμπεδώσει" από αυτά που λέει ο Ν.4178/2013 και βεβαίως η εγκύκλιος 3, που δίδει τις αναγκαίες οδηγίες - διευκρινίσεις αυτού, που και στις δύο περιπτώσεις μάλλον βιάστηκε να βγάλει η πολιτεία, θεωρώ ότι, έχουμε (επίτηδες αναφέρομαι με πρώτο πληθυντικό πρόσωπο) πολύ μεγάλο πρόβλημα άπαντες!!! Μήπως, λέω μήπως, πρέπει όλοι μας να λάβουμε σοβαρά υπόψην μας τις συμβουλές του ΣΤΕ και να συμβάλλουμε (ναι σωστά διαβάσατε, να συμβάλλουμε) ο καθένας όπως μπορεί και προς κάθε κατεύθυνση προς την ορθή αντιμετώπιση "...περίεργων μελλοντικών καταστάσεων", στις οποίες αναπόφευκτα θα συμμετάσχουμε;;;; Θεωρώ υποχρέωση να μεταφέρω και το κατάλληλο εδάφιο εδώ. Διαβάστε το με προσοχή. Κι ό,τι "...φωτίσει" τον καθένα μας ο Θεός! Παράθεση εδαφίου απόφασης ΣΤΕ: "........18. Επειδή, με τις ρυθμίσεις του άρθρου 24 του ν. 4014/2011, ανεξαρτήτως αν αναφέρονται σε αναστολή επιβολής των κυρώσεων που προβλέπονται από τις παγίως ισχύουσες γενικές διατάξεις για την αυθαίρετη δόμηση και όχι σε νομιμοποίηση ή σε εξαίρεση από την κατεδάφιση, επιτρέπεται κατ’ [/size]ουσίαν[/size] η επί μακρόν διατήρηση κατασκευών και χρήσεων που παραβιάζουν τις εκάστοτε ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, η αναστολή δε αυτή έχει εφαρμογή και σε κατασκευές μεταγενέστερες του ν. 1337/1983, με τον οποίο αναμορφώθηκε το σύστημα πολεοδομικού σχεδιασμού σε εκτέλεση της επιταγής του άρθρου 24 του Συντάγματος και στο πλαίσιο του εισαγόμενου νέου αυτού συστήματος,[/size] [/size]θεσπίστηκε η διάκριση των αυθαίρετων κατασκευών σε παλαιές και νέες και [/size]επιτρεπτώς[/size] χορηγήθηκε η δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση των παλαιών, με τις οριζόμενες στις σχετικές διατάξεις προϋποθέσεις, σε αντίθεση προς τις νέες, για τις οποίες επέβαλε την κατεδάφιση, ώστε να αποτραπεί η συνέχιση της νόθευσης και ανατροπής του πολεοδομικού σχεδιασμού υπό το καθεστώς της ανωτέρω συνταγματικής διατάξεως και των εκτελεστικών της νόμων. [/size] Οι ως άνω ρυθμίσεις του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 έχουν ως συνέπεια να ανατρέπεται, και σε κάθε περίπτωση να νοθεύεται, ο επιβαλλόμενος από το άρθρο 24 του Συντάγματος ορθολογικός πολεοδομικός σχεδιασμός, και να επέρχεται αλλοίωση της λειτουργικότητας των οικισμών και επιδείνωση των όρων διαβιώσεως των κατοίκων, δεδομένου ότι η αναστολή αυτή επέρχεται με μόνη την υποβολή αίτησης του ενδιαφερομένου και των σχετικών δικαιολογητικών και την καταβολή του οριζόμενου στο νόμο ποσού ειδικού προστίμου, χωρίς την ειδική για κάθε αυθαίρετο κρίση αρμόδιου οργάνου της διοίκησης, ύστερα από εκτίμηση πολεοδομικών και κτιριολογικών κριτηρίων, που εξαρτώνται από το μέγεθος, τη χρήση, το είδος και τη σημασία της αυθαίρετης κατασκευής, καθώς και από τις επιπτώσεις της στο χώρο που την περιβάλλει, τη συνολική δηλαδή επιβάρυνση της περιοχής. [/size] Και ναι μεν, σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 23 παρ. 3 του ανωτέρω νόμου, από το μέτρο της αναστολής επιβολής κυρώσεων εξαιρούνται αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις που βρίσκονται σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, όπως οι εγκεκριμένοι κοινόχρηστοι χώροι, τα δάση και οι δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, ο αιγιαλός, οι αρχαιολογικοί χώροι, οι παραδοσιακοί οικισμοί, οι περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τα ρέματα, με το άρθρο 27 του νόμου αυτού ορίζονται αυστηρά πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης αν δεν υποβληθεί η απαιτούμενη για την υπαγωγή στο μέτρο της αναστολής δήλωση ή δεν καταβληθεί το σχετικό ειδικό ενιαίο πρόστιμο και προβλέπεται ρητώς, αφενός η υποχρέωση αποστολής των εν λόγω προστίμων ανέγερσης και διατήρησης στην αρμόδια ΔΟΥ για τη βεβαίωση και είσπραξή τους και αφετέρου η πειθαρχική δίωξη για παράβαση της υποχρέωσης αυτής, καθώς και για παράλειψη του πειθαρχικώς προϊσταμένου να ασκήσει τη δίωξη και, τέλος, με το άρθρο 28 του ίδιου νόμου οι αρμοδιότητες της Ειδικής Υπηρεσίας Κατεδαφίσεων που είχε συσταθεί με το ν. 3818/2010, η οποία μετονομάζεται σε Ειδική Υπηρεσία Επιθεώρησης και Κατεδάφισης Αυθαιρέτων και ανασυγκροτείται, επεκτείνονται στις ανωτέρω αναφερόμενες περιβαλλοντικές ευαίσθητες περιοχές και διευρύνονται τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η υπηρεσία αυτή για την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών, με τις διατάξεις όμως αυτές, με τις οποίες επιδιώκεται η αποτελεσματική εφαρμογή των προβλεπόμενων κυρώσεων, δηλαδή της κατεδάφισης και των προστίμων, για τις μη υπαγόμενες στο μέτρο της αναστολής αυθαίρετες κατασκευές, δεν αίρονται, οι δυσμενείς συνέπειες στο περιβάλλον των περιοχών, όπου βρίσκονται οι αυθαίρετες κατασκευές, για τις οποίες, κατ’ εφαρμογή του προαναφερόμενου άρθρου 24 του ν. 4014/2011, αναστέλλεται η κατεδάφιση χωρίς εκτίμηση των συνεπειών στην εφαρμογή του πολεοδομικού σχεδιασμού και στους όρους διαβίωσης και στην ποιότητα ζωής στις περιοχές αυτές, παρά το ότι ο ορθολογικός σχεδιασμός με βάση χωροταξικά και πολεοδομικά κριτήρια αναγόμενα στη φυσιογνωμία και στις ανάγκες κάθε περιοχής, η εξασφάλιση της λειτουργικότητας των οικισμών και, γενικότερα, η προστασία του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος αποτελεί συνταγματική επιταγή για όλους τους οικισμούς και περιοχές της Χώρας.[/size] [/size] Εξάλλου, οι ανωτέρω δυσμενείς περιβαλλοντικές συνέπειες δεν αναιρούνται από την πρόβλεψη ότι το ειδικό πρόστιμο, του οποίου η καταβολή επιβάλλεται για την υπαγωγή των αυθαίρετων κατασκευών στις επίμαχες διατάξεις περιέρχεται στο Πράσινο Ταμείο και διατίθεται για τη λήψη μέτρων που αποβλέπουν στη διασφάλιση περιβαλλοντικού ισοζυγίου, όπως η εξισορρόπηση του ελλείμματος γης, η αύξηση των κοινόχρηστων και ελεύθερων χώρων και ο καθορισμός «ζωνών πολεοδομικής εξισορρόπησης» κατά την αναθεώρηση Γ.Π.Σ. ή Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π., δεδομένου ότι, πάντως, στο μέτρο της αναστολής κατεδάφισης υπάγεται οποιαδήποτε αυθαίρετη κατασκευή, για την οποία υποβάλλονται τα οριζόμενα στις επίμαχες διατάξεις στοιχεία, εκτός εκείνων που βρίσκονται στις προβλεπόμενες στο νόμο περιοχές, η αναστολή δε επέρχεται με μόνη την υποβολή των στοιχείων αυτών και δεν εξαρτάται από εκτίμηση των συνεπειών της διατήρησης αυθαίρετης κατασκευής σε συσχέτιση με συγκεκριμένα μέτρα που λαμβάνονται ή με δράσεις που αναλαμβάνονται με επιβάρυνση του σχετικού κονδυλίου του Πράσινου Ταμείου, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι με μεταγενέστερες διατάξεις προβλέπεται ότι, κατά τη διάρκεια εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, μόνο ποσοστό 2,5% των πόρων του Πράσινου Ταμείου διατίθεται αποκλειστικά για τις λειτουργικές του δαπάνες και την εκπλήρωση των σκοπών του, και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη άλλων αναγκών, για δε το υπόλοιπο παρέχεται η δυνατότητα να οριστεί, με κοινή υπουργική απόφαση, ότι περιέρχεται στον Κρατικό[/size] [/size]Προϋπολογισμό, προδήλως ενόψει της οικονομικής κρίσης της χώρας. Άλλωστε, εισπρακτικοί και μόνον σκοποί δεν θα ήταν δυνατό να θεμελιώσουν λόγο δημοσίου συμφέροντος που θα δικαιολογούσε τη θέσπιση ρυθμίσεων με ευρύτατες συνέπειες σε βάρος του περιβάλλοντος, όπως οι ρυθμίσεις των επίμαχων διατάξεων. [/size] Κατά συνέπεια, οι ρυθμίσεις αυτές, για την εφαρμογή των οποίων εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις και οι οποίες τροποποιήθηκαν, μάλιστα, στη συνέχεια με τις μνημονευόμενες σε προηγούμενες σκέψεις διατάξεις, με σκοπό να καθίσταται ευχερέστερη, από άποψη διαδικασίας και αποδεικτικών μέσων, η υπαγωγή αυθαίρετων κατασκευών στο επίμαχο μέτρο της αναστολής κατεδάφισης, έρχονται σε αντίθεση με τις επιταγές που απορρέουν από το άρθρο 24 του Συντάγματος. Ο Αντιπρόεδρος [/size]Αθ[/size]. [/size]Ράντος[/size] και οι Σύμβουλοι Δ. [/size]Μαρινάκης[/size], Α.-Γ. Βώρος, Κ. [/size]Κουσούλης[/size] και Κ. Φιλοπούλου διατύπωσαν την εξής ειδικότερη γνώμη : Πράγματι, όπως άλλωστε έχει παγίως κριθεί, η αθρόα νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κατασκευών παραβιάζει, κατ’ αρχήν, τους ορισμούς του άρθρου 24 του Συντάγματος. Οι ορισμοί, όμως, αυτοί, και ειδικότερα εκείνοι που αφορούν την ανάπτυξη των οικισμών κατά τους κανόνες της [/size]πoλεοδομικής [/size]επιστήμης, ασφαλώς παραβιάζονται και με την ανοχή του νομοθέτη στη διατήρηση της εν τοις [/size]πράγμασι[/size] υφιστάμενης στην Χώρα καταστάσεως των οικιστικών περιοχών, αλλά και πολλών εκτός σχεδίου περιοχών, στις οποίες έχουν ανεγερθεί και διατηρούνται αυθαίρετες, εν [/size]όλω[/size] ή εν μέρει, κατασκευές. [/size] Η κατάσταση αυτή άρχισε να δημιουργείται πολύ πριν από την θέση σε ισχύ του Συντάγματος 1975, έκτοτε δε επιδεινώθηκε ραγδαία, παρά την ψήφιση και αναθεώρηση των σχετικών συνταγματικών διατάξεων, αλλεπαλλήλων σχετικών νομοθετημάτων, που είχαν ως σκοπό να θέσουν τέλος στην δημιουργία «νέων γενεών» αυθαιρέτων, αλλά και παρά την έκδοση σχετικών δικαστικών αποφάσεων από όλα τα δικαστήρια, οι οποίες παραμένουν σχεδόν πλήρως ανεκτέλεστες, είτε αφορούν την εν γένει πολεοδομική [/size]κατάσταση[/size] και την ρύθμιση του ζητήματος των αυθαιρέτων είτε αφορούν την τύχη επί μέρους κατασκευών. Κατά τα προκύπτοντα δε από τις εισηγητικές εκθέσεις των σχετικών νομοθετημάτων, η κατάσταση αυτή, λόγω του τεραστίου αριθμού αυθαιρέτων κατασκευών κάθε είδους, λόγω της παρόδου ενίοτε πολύ μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ανέγερση ή τη δημιουργία κάθε αυθαίρετης κατασκευής, αλλά και λόγω της παντελούς αδυναμίας του κράτους να επιβάλει τη νομιμότητα, οφειλόμενης, εν πολλοίς, και στη δημιουργία και διατήρηση κοινωνικής συνειδήσεως αντίθετης στην επιβολή της νομιμότητας με τη χρήση του μόνου προσήκοντος μέσου της κατεδαφίσεως, είναι, πλέον, μη αναστρέψιμη. Συνέπεια τούτου είναι να εξακολουθήσει παραβιαζόμενο το Σύνταγμα με την διατήρηση της υφισταμένης καταστάσεως, να μην μπορεί να αποτραπεί λυσιτελώς η δημιουργία και άλλων αυθαιρέτων, αλλά και να στερείται η Πολιτεία πόρων αναγκαίων για την προσήκουσα πολεοδομική οργάνωση της Χώρας. Τούτο δε ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η έκδοση ατελέσφορων δικαστικών αποφάσεων, που περιέχουν ορθές μεν, κατ’ αρχήν, κρίσεις αλλά είναι εξ ορισμού προορισμένες, όπως αποδεικνύει και η μέχρι τώρα πρακτική, να παραμείνουν ανεκτέλεστες, υποβαθμίζει το κύρος των δικαστηρίων που τις εκδίδουν αλλά και, κυρίως, αδυνατίζει στην αντίληψη των πολιτών την, αναγκαία εν τούτοις, αίσθηση [/size]δεσμευτικότητος[/size] των δικαστικών αποφάσεων, επί [/size]προφανεί[/size] βλάβη της λειτουργίας και των αναγκαίων ισορροπιών του δημοκρατικού πολιτεύματος. [/size] Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι, κατά την ορθή ερμηνεία των εν λόγω συνταγματικών διατάξεων, είναι ανεκτή η εφάπαξ ρύθμιση του ζητήματος, με την ψήφιση νομοθετήματος, το οποίο θα προβλέπει ακόμη και αθρόα νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών, με την εξαίρεση, βεβαίως, εκείνων που, κατά την υποκείμενη σε οριακό δικαστικό έλεγχο εκτίμηση του νομοθέτη, πλήττουν σε τέτοιο βαθμό το οικιστικό, φυσικό ή πολιτιστικό περιβάλλον, ώστε να μην είναι επιτρεπτή η διατήρησή τους. [/size] Για να είναι, όμως, λυσιτελής, και επομένως κατ’ εξαίρεση ανεκτή συνταγματικώς, μία νομοθετική ρύθμιση με παρόμοιο περιεχόμενο πρέπει να θεσπισθεί με τις εξής προϋποθέσεις : [/size] α) Να προβλέπεται η, σε γενικευμένη κλίμακα, άμεση κατεδάφιση όσων υφισταμένων κατασκευών κριθεί από τον νομοθέτη, κατά τα ανωτέρω, ότι δεν μπορεί να υπαχθούν στην ευεργετική ρύθμιση. Η πρόβλεψη αυτή είναι απολύτως αναγκαία για πολλούς λόγους. Πρώτον, διότι θα στοιχεί με την ήδη εκ νέου [/size]εξαγγελόμενη[/size] κρίση του νομοθέτη ότι η διατήρησή τους δεν είναι, κατά το Σύνταγμα, ανεκτή. Δεύτερον, διότι είναι ο μόνος τρόπος να καταστεί εφεξής σαφές σε όλους, Πολιτεία και πολίτες, ότι η κατάσταση αλλάζει άρδην και ότι, πλέον, και το είδος αυτό ευθείας και απροσχημάτιστης παραβιάσεως του νόμου θα έχει την αυτή αντιμετώπιση με τα λοιπά είδη παρανομιών. Τρίτον, διότι είναι ο μόνος τρόπος ανασχέσεως της τάσεως δημιουργίας «νέας γενεάς» αυθαιρέτων. [/size] β) Να προβλέπεται, σε συνάρτηση με τα προηγούμενα, η χωρίς πολύπλοκες διαδικασίες και με δικαστικό έλεγχο ενός βαθμού, άμεση κατεδάφιση όλων των εφεξής αυθαιρέτων, με παράλληλη πρόβλεψη και οργάνωση αποτελεσματικού συστήματος ελέγχων, με χρήση και σύγχρονης τεχνολογίας. [/size] γ) Να προβλέπονται, για την υπαγωγή κατασκευών στην ευεργετική ρύθμιση, πρόστιμα σχετικώς υψηλά, ανάλογα του χρόνου και της αξίας της κατασκευής, αλλά και της απαξίας της πράξεως για τον χώρο και το κοινωνικό σύνολο. Χαμηλού ύψους πρόστιμα, [/size]αναντίστοιχα[/size] με την αξία της κατασκευής, την αντλούμενη από αυτήν ωφέλεια του παραβάτη και την βλάβη του κοινωνικού συνόλου, δεν έχουν αποτρεπτικό αποτέλεσμα, δεν βοηθούν στην δημιουργία πόρων, αναγκαίων για την ανόρθωση της βλάβης και απλώς ενθαρρύνουν την συνέχιση και διαιώνιση της υφισταμένης καταστάσεως, εκτρέφοντας αντίστοιχες προσδοκίες για το μέλλον. [/size] δ) Να προβλέπεται ότι όσες αυθαίρετες κατασκευές δεν υπαχθούν, με αίτηση των ιδιοκτητών, στην εφάπαξ ρύθμιση παρά τη συνδρομή των σχετικών προϋποθέσεων, κατεδαφίζονται υποχρεωτικά και άμεσα, [/size] ε) Να προβλέπεται ότι το χρηματικό προϊόν της ευεργετικής ρυθμίσεως θα διατίθεται αποκλειστικά, ή, έστω, κατά το μεγαλύτερο τμήμα του, για τις ανάγκες εφαρμογής της πολεοδομικής νομοθεσίας (δημιουργία κοινοχρήστων χώρων, αποζημιώσεις [/size]ρυμοτομουμένων[/size] ιδιοκτησιών, κατεδαφίσεις κ.λπ.), με συνέπεια, άλλωστε, να ελαφρύνεται ο προϋπολογισμός του αντιστοίχου Υπουργείου και [/size] στ) Να περιέχονται ρυθμίσεις προστασίας του χώρου από την μη οργανωμένη, κατά το Σύνταγμα, δόμηση, όπως ρυθμίσεις για τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δομήσεως, γενικώς ή σε συγκεκριμένες περιοχές. [/size] Με τις προϋποθέσεις αυτές, η μεταστροφή της μέχρι τώρα νομολογίας του Δικαστηρίου θα εξυπηρετήσει καλύτερα τους θαλπόμενους από το άρθρο 24 του Συντάγματος σκοπούς και θα βοηθήσει στην εν γένει εμπέδωση του Κράτους δικαίου. Συνεπώς, κατά την γνώμη αυτή, η επίμαχη διάταξη δεν αντιβαίνει στις συνταγματικές διατάξεις διότι προβαίνει σε αθρόα νομιμοποίηση των αυθαιρέτων αλλά διότι, προβαίνοντας στη νομιμοποίηση αυτή, δεν την συνοδεύει με τα ανωτέρω υποδεικνυόμενα μέτρα και ρυθμίσεις. [/size] Εξάλλου, κατά την ειδικότερη γνώμη των Συμβούλων Χ. [/size]Ράμμου[/size], Μ. [/size]Καραμανώφ[/size], Κ.[/size]Σακελλαροπούλου[/size], Ε. Νίκα, Γ. [/size]Τσιμέκα[/size], Σπ. [/size]Μαρκάτη[/size], Φ. [/size]Ντζίμα[/size], Β. Καλαντζή, Μ. Παπαδοπούλου, Θ. [/size]Αραβάνη[/size], Α. [/size]Χλαμπέα[/size], Τ. Κόμβου και των Παρέδρων Ο. Παπαδοπούλου και Ι. [/size]Σύμπλη[/size], οι επίμαχες ρυθμίσεις πέραν της αντίθεσής τους στο άρθρο 24 του Συντάγματος, σύμφωνα με όσα έχουν ήδη εκτεθεί, αντίκεινται [/size]προεχόντως[/size] στις συνταγματικές αρχές του Κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1) και της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1). [/size] Ειδικότερα, αντιβαίνουν στη συνταγματική αρχή του Κράτους δικαίου, θεμελιώδης επιδίωξη της οποίας είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου. Η επιδίωξη αυτή επιτελείται, μεταξύ άλλων, με τη θέσπιση πάγιων διατάξεων που ρυθμίζουν την ατομική και κοινωνική δραστηριότητα των πολιτών, οι οποίοι βάσει των κανόνων αυτών και μέσα στα πλαίσια των ρυθμίσεών τους, ασκούν τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματά της και μετέχουν της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. [/size] Στη δε συνταγματική αρχή της ισότητας αντιβαίνουν, διότι θέτουν σε μειονεκτική μοίρα, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβιάσεων των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης αλλά εν τούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση, τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή και οι οποίοι, μολονότι ενήργησαν κατά την ανέγερση ή διαρρύθμιση της οικοδομής τους μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων τις οποίες παρείχαν οι νόμοι, θα υφίστανται του λοιπού εις το διηνεκές τις δυσμενείς πολεοδομικές συνέπειες των αυθαίρετων κατασκευών των γειτόνων τους, οι οποίες, αν και επιβαρύνουν τους όρους διαβιώσεως, διαφεύγουν την κατεδάφισή τους ([/size]πρβλ[/size]. [/size]ΣτΕ[/size] [/size]Ολομ[/size]. 3921/2010, 3500/2009).....".[/size] Επαφίεται στην κρίση όλων μας.....

Με νέα του απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας ξεκαθαρίζει τα ζητήματα αρμοδιότητας για την έκδοση πράξης κατεδάφισης αυθαιρέτων καθώς και για την επιβολή και βεβαίωση των αντίστοιχων προστίμων. . Συγκεκριμένα, όπως διευκρινίζει το ΣτΕ ερμηνεύοντας τις ισχύουσες διατάξεις, ο χαρακτηρισμός πάσης φύσεως κτισμάτων και εν γένει κατασκευασμάτων που έχουν αυθαιρέτως ανεγερεθεί σε δάσος, δασική και αναδασωτέα έκταση, διέπεται από τις ειδικές σε σχέση με τις γενικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, οι οποίες αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία των δασικών οικοσυστημάτων και στην αποκατάσταση της μορφής που είχαν πριν αλλοιωθούν με την χωρίς άδεια ανέγερση κατασκευασμάτων εντός αυτών. Έτσι, το ΣτΕ ξεκαθαρίζει πως σε περίπτωση που έκταση έχει υπαχθεί στις προστατευτικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, αρμόδιο όργανο για την έκδοση πράξης με την οποία διατάσσεται η κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών σε δάσος, δασική ή αναδασωτέα έκταση και συνακόλουθα για την έκδοση πράξης με την οποία επιβάλλεται η προβλεπόμενη από το νόμο κύρωση είναι μόνον η αρμόδια δασική αρχή. Επομένως, από το χρόνο που έκταση κηρυχθεί αναδασωτέα, αρμόδιο όργανο να επιβάλει κυρώσεις για την ανέγερση αυθαιρέτων κατασκευών εντός αυτής είναι η αρμόδια δασική αρχή και όχι ο Προϊστάμενος της Υ.ΔΟΜ. Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, αντίθετη ερμηνεία θα οδηγούσε στην επιβολή δύο διοικητικών κυρώσεων για την ίδια πράξη, δηλαδή την ανέγερση αυθαίρετης κατασκευής και σε παραβίαση της προβλεπόμενης αρχής ne bis in idem. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι καθιδρύει συντρέχουσα αρμοδιότητα του Προϊσταμένου της ΥΔΟΜ να επιβάλει πρόστιμο διατήρησης αυθαιρέτου σε έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα η, μη εφαρμοζόμενη, άλλωστε, εν προκειμένω λόγω της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 5 παρ. 2 αυτής, διάταξη του άρθρου 1 περ. γ’ της 9732/2004 απόφασης των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Τούτο διότι, κατά την αληθή της έννοια, ως αυθαίρετο «μεγάλης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης» δεν εννοείται, πάντως, αυθαίρετο σε έκταση που έχει υπαχθεί στο ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς της δασικής νομοθεσίας. Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της απόφασης παρακάτω, όπως δημοσιεύθηκε στο adjustice.gr: View full είδηση

Τη δυνατότητα να καταθέσουν προσφορές για την Εγνατία Οδό θα δώσει τελικά το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) στις δύο κοινοπραξίες που κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) επειδή δεν είχε δοθεί μια ακόμα παράταση στις 11 Δεκεμβρίου. Οι κοινοπραξίες της ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις με την Roadis και της Μυτιληναίος με την Vinci είχαν ζητήσει να δοθεί παράταση με το επιχείρημα πως δεν πρόλαβαν να ετοιμάσουν τις προσφορές τους λόγω της καραντίνας. Η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ είχε αποφασίσει να μην δώσει την 9η παράταση στο διαγωνισμό για την παραχώρηση του οδικού άξονα και κατατέθηκε προσφορά μόνο από την κοινοπραξία ΤΕΡΝΑ – Egis Projects. Όμως οι δύο κοινοπραξίες προσέφυγαν στο ΣτΕ και κέρδισαν τα ασφαλιστικά μέτρα. Έτσι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να αποφασίσει την προσεχή Τρίτη πως όλοι οι όμιλοι που είχαν περάσει στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού μπορούν να καταθέσουν προσφορές πιθανώς την 1η Απριλίου. Το τεύχος του διαγωνισμού προβλέπει πως στον προτιμητέο επενδυτή θα ανατεθεί η χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητόδρομου της Εγνατίας Οδού και των κάθετων οδικών αξόνων Σιάτιστα - Ιεροπηγή / Κρυσταλλοπηγή, Χαλάστρα - Εύζωνοι και Θεσσαλονίκη - Σέρρες - Προμαχώνας. Η περίοδος παραχώρησης θα έχει διάρκεια 35 ετών. Ο προτιμητέος επενδυτής, μέσω της εταιρείας παραχώρησης που θα συστήσει, υποχρεούται να μελετήσει, χρηματοδοτήσει και εκτελέσει σειρά πρόσθετων εργασιών. Ο επενδυτής θα καταβάλει στο ΤΑΙΠΕΔ μια αρχική προσφορά (Αμοιβή Παραχώρησης) καθώς και μία Ετήσια Αμοιβή. Αυτά τα δύο στοιχεία κρίνουν ποιος όμιλος θα επικρατήσει, με στελέχη της κατασκευαστικής αγοράς να ανεβάζουν το συνολικό ύψος της επένδυσης κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ (αμοιβή παραχώρησης συν το κόστος πρόσθετων εργασιών). Εκτός από την είσπραξη των διοδίων, ο ανάδοχος θα έχει έσοδα από την εκμετάλλευση Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) «των παρόδιων αυτού εκτάσεων από κοινού με όλα τα περιουσιακά δικαιώματα, υλικά και άυλα, που σχετίζονται με τον οδικό άξονα». View full είδηση

Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του π.δ/τος 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα». Με το π.δ/μα 99/2018 «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», το οποίο εκδόθηκε δυνάμει της εξουσιοδοτήσεως του άρθρου 29 του ν. 4439/2016, καθορίστηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των δεκατριών αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού (δηλ. των Μηχανικών του Ε.Μ.Π. και των ισοτίμων με αυτό Πολυτεχνικών Σχολών των λοιπών Α.Ε.Ι.). Με τις αποφάσεις 51 – 57 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως κατά του εν λόγω π.δ/τος, οι οποίες είχαν, αντιστοίχως, ασκηθεί από: 1) διπλωματούχους Χημικούς Μηχανικούς, 2) το ν.π.δ.δ. «Ένωση Ελλήνων Χημικών», 3) το σωματείο «Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων», 4) το σωματείο «Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Γεωτεχνικών και Επιχειρήσεων Πρασίνου», 5) το σωματείο «Πανελλήνιος Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Τοπίου», 6) το σωματείο «Σύλλογος Ελλήνων Αεροναυπηγών» και κατόχους αλλοδαπών (αναγνωρισμένων στην Ελλάδα) τίτλων σπουδών Αεροναυπηγού Μηχανικού, 7) το σωματείο «Επαγγελματική- Επιστημονική Ένωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών» και πτυχιούχους μηχανικούς Τμημάτων Τ.Ε.Ι. Οι κυριότερες σκέψεις του Δικαστηρίου είναι οι εξής: 1. Η Διοίκηση εξουσιοδοτήθηκε να καθορίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα μόνο των αναγνωρισμένων ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, επιτρέποντας την πρόσβαση σε επαγγελματικές δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενο κάθε ειδικότητας. Παράλληλα με την ως άνω επαγγελματική κατοχύρωση ο νομοθέτης απέβλεψε στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, ιδιαίτερα δε στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας, 2. Η νομοθετική εξουσιοδότηση: Έχοντας συγκεκριμένο προσδιορισμό του αντικειμένου της και των ορίων της σε σχέση με τούτο, είναι ειδική και ορισμένη, όπως επιβάλλει το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντ. Δεν αντίκειται στην επαγγελματική ελευθερία, της οποίας η κατοχύρωση (άρθρα 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντ., βλ. και άρθρο 1 του ν. 3919/2011) δεν αποκλείει περιορισμούς, εφ’ όσον επιβάλλονται για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, ορίζονται κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό και τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του επαγγέλματος. Συνιστούν δε κατ΄ αρχήν επιτρεπτούς κατά το Σύνταγμα περιορισμούς της επαγγελματικής ελευθερίας οι διατάξεις νόμου, οι οποίες επιβάλλουν την κατοχή ειδικών τίτλων σπουδών για την άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων που προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις. Ειδικότερα, οι επαγγελματικές δραστηριότητες, οι οποίες συναρτώνται με τα διάφορα ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής και προϋποθέτουν αντιστοίχως ειδικές επιστημονικές γνώσεις, ήτοι γνώσεις που αποκτώνται με εκπαίδευση επί τη βάσει διακριτών προγραμμάτων σπουδών για κάθε ειδικότητα διπλωματούχου Μηχανικού, επιβάλλεται να ασκούνται σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης όχι μόνο χάριν προστασίας του λήπτη της παροχής των σχετικών υπηρεσιών, αλλά προεχόντως για επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συνίσταται στην ασφάλεια των κατασκευών και των υποδομών της χώρας και στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος που αξιώνει το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος. Πάντως, το άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος επιβάλλει, κατ΄ αρχήν, την απόδοση κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όλους τους κατόχους τίτλων σπουδών που διαθέτουν επάρκεια γνώσεων για την άσκηση των σχετικών δραστηριοτήτων. 3. Τα επαγγελματικά δικαιώματα των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού, τα οποία ορίζονται στον νόμο ως «αντιστοίχιση των ειδικοτήτων με πρόσβαση σε δραστηριότητες της Μηχανικής», είναι αποκλειστικά, υπό την έννοια ότι κάθε ειδικότητα περιορίζεται στις δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο γνωστικό αντικείμενό της. Δεν αποκλείεται, όμως, κατά τον νομοθέτη, να αντιστοιχούν ορισμένες δραστηριότητες της Μηχανικής στα γνωστικά αντικείμενα πλειόνων ειδικοτήτων. 4. Οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας δεν αποκλείουν τον καθορισμό ορισμένων κοινών επαγγελματικών δικαιωμάτων για πλείονες ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού, εφ΄όσον για καθεμία από αυτές συντρέχει η προϋπόθεση της επάρκειας γνώσεων στον βαθμό που είναι αναγκαίος για να ασκούνται οι σχετικές δραστηριότητες της Μηχανικής με τρόπο ασφαλή για τις κατασκευές και τις υποδομές της χώρας και μη βλαπτικό για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. 5. Ο γενόμενος με το π.δ/μα καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ειδικοτήτων διπλωματούχου Μηχανικού δεν παραβιάζει τις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στα άρθρα 49, 56 και 101 της ΣΛΕΕ και πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τις σχετικές Οδηγίες. Ειδικότερα: α) Το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ δεν καταλαμβάνει την εξουσιοδότηση του άρθρου 29 του ν. 4439/2016 ούτε τις διατάξεις του π.δ/τος. β) Το π.δ/μα δεν αντιβαίνει στο άρθρο 15 της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ (που εφαρμόζεται και σε αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις), διότι η κατοχή ειδικού τίτλων σπουδών για την άσκηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων που συναρτώνται με τα αντιστοίχως ειδικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης της Μηχανικής πληροί τις προϋποθέσεις της “αναγκαιότητας” και της “αναλογικότητας”, ως “απαίτηση” κατά την έννοια του ίδιου άρθρου. γ) Η ελληνική έννομη τάξη δεν έχει προσαρμοσθεί στην Οδηγία 2018/958/ΕΚ, της οποίας οι διατάξεις δεν έχουν παραγάγει άμεσο έννομο αποτέλεσμα (λόγω του ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο δεν είχε λήξει η προθεσμία προσαρμογής). 6. Η κρίση της Διοικήσεως περί της επάρκειας των γνώσεων των μηχανικών εκάστης ειδικότητας για την άσκηση συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων είναι, κατά την έννοια του νόμου, αυτοτελής. Συνεπώς, η Διοίκηση δεν όφειλε να εξετάσει διατάξεις που καθορίζουν ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα για κατόχους άλλων τίτλων σπουδών ή να συγκρίνει τα γνωστικά αντικείμενά τους με εκείνα των ειδικοτήτων του διπλωματούχου Μηχανικού. 7. Η ως άνω κρίση της Διοικήσεως, ως επιστημονική και τεχνική, είναι ανέλεγκτη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο βασιζόμενο στη λογική και στα διδάγματα της κοινής πείρας δύναται να εξετάσει μόνον αν τα γνωστικά αντικείμενα, όπως προσδιορίζονται για τις ειδικότητες διπλωματούχου Μηχανικού στο π.δ/μα, είναι εκδήλως αναντίστοιχα με καθοριζόμενα επαγγελματικά δικαιώματα και (αν αποφανθεί καταφατικώς) να ακυρώσει επί μέρους διατάξεις για υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως, εφ’ όσον προβάλλεται σχετικός λόγος ακυρώσεως. Εξετάσθηκαν όλοι οι προβληθέντες λόγοι, αλλά έκδηλη αναντιστοιχία γνωστικού αντικειμένου και επαγγελματικού δικαιώματος δεν διαπιστώθηκε σε καμιά εκ των ανωτέρω περίπτωση. Σ.τ.Ε. 51 -57/2021 Ολομ. Πρόεδρος: Α. Ράντος Εισηγητής: Κ. Πισπιρίγκος, Σύμβουλος View full είδηση

Απόφαση ΣτΕ Ολ 304/2021 Μηχανικοί - Καθορισµός επαγγελµατικών δικαιωµάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία µε γνωστικά αντικείµενα - Νοµοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελµατική ελευθερία ΣτΕ Ολ 304_2021 Μηχανικοί - Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία με γνωστικά αντικείμενα - Νομοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελματική ελευθερία.pdf View full είδηση

Συνταγματικό κρίθηκε τις δυο αποφάσεις της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1364 και 1365/2021) το άρθρο 48 του ν. 4685/2020 που ρυθμίζει θέματα σχετικά με τους υπό έγκριση δασικούς χάρτες. Μετά τις δυο αποφάσεις της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας το έργο μπαίνει σε τροχιά οριστικής ολοκλήρωσης καθώς ανοίγει ο δρόμος για την ανάρτηση των δασικών χαρτών που αποτελεί μία από τις πλέον εμβληματικές μεταρρυθμίσεις στην ιστορία της χώρας. Σύμφωνα με το Υπουργέιο Περιβάλλοντος, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, έκρινε ότι δεν υφίστανται ζητήματα συνταγματικότητας όσον αφορά στα κυρίαρχα σημεία της διαδικασίας αποτύπωσης των δασικών χαρτών, όπως αυτά ορίζονται στο νόμο, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα εξής: - Δασικό είναι ό,τι καλύπτεται από δασική βλάστηση όχι μόνο σήμερα, αλλά και κατά το παρελθόν, αρκεί να μην έχει εκδοθεί διοικητική πράξη που να αλλάζει τη χρήση του, κατά βάση πριν από το Σύνταγμα του 1975 και για όσο χρόνο συνεχίζεται η επιτραπείσα χρήση. - Εκτάσεις που έχουν αφιερωθεί στη γεωργική χρήση πριν από το Σύνταγμα του 1975, αποσυνδέονται από τη δασική νομοθεσία, εφόσον εξακολουθούν να καλλιεργούνται. - Από τη δασική νομοθεσία εξαιρούνται οι περιοχές όπου έχουν εγκατασταθεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις η τουρστικές μονάδες, ακόμα και μετά το Σύνταγμα του 1975. Βασική προϋπόθεση είναι η ίδρυσή τους να έχει επιτραπεί βάσει διοικητικών πράξεων. - Το ίδιο ισχύει και για τις περιοχές που καταλαμβάνονται από εγκεκριμένα σχέδια πόλεων ή περιλαμβάνονται εντός οικισμών. Τα βασικά σημεία της απόφασης του ΣτΕ Η αποτύπωση των δασικών εκτάσεων στους δασικούς χάρτες πρέπει να είναι αξιόπιστη και να μην περιλαμβάνει εκτάσεις, επί των οποίων δεν είναι νομικά δυνατή η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας. Το ίδιο ισχύει και για εκτάσεις που δεν επιτρέπεται να κηρυχθούν ως αναδασωτέες για να αποκτήσουν τη χαμένη τους βλάστηση, διότι η βλάστηση αυτή απομακρύνθηκε για κάποιο νόμιμο λόγο. Κατά το Δικαστήριο, η εμφάνιση τέτοιων εκτάσεων ως δασικών θα προκαλούσε σύγχυση ως προς το ποιος είναι ο δασικός πλούτος της χώρας και θα εμπόδιζε τη χάραξη αποτελεσματικής δημόσιας πολιτικής για τη σωτηρία των δασών. Επιπρόσθετα, η εμφάνιση αυτών των εκτάσεων ως δασικών θα ναρκοθετούσε και την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων, οι οποίες ιστορικά συνέβαλαν στη μεταπολεμική ανόρθωση της χώρας. Η εξαίρεση των εκτάσεων που έχουν αποδοθεί σε άλλες χρήσεις με διοικητικές πράξεις, εξοπλισμένες με το τεκμήριο της νομιμότητας, αποσκοπεί και στην ασφάλεια δικαίου. Τί ακύρωσε το ΣτΕ Το ανώτατο δικαστήριο ακύρωσε, ως αντίθετες με το Σύνταγμα, τις διατάξεις που εξαιρούσαν από τη δασική νομοθεσία, εκτάσεις για τις οποίες είχαν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, οι οποίες έχουν εκδοθεί πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4030/2011 (Α’ 249), στην περίπτωση που αυτές δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί. Δεύτερον, ακύρωσε την εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία περιοχών εντός οικισμών, που είχαν οριοθετηθεί με απρόσφορες ρυθμίσεις ή διοικητικές εγκυκλίους και όχι σύμφωνα με την πάγια σχετική νομοθεσία. Τέλος, το ΣτΕ ομόφωνα επιβεβαίωσε την ισχύουσα νομολογία του περί χρονικής προτεραιότητας του Δασολογίου έναντι του Κτηματολογίου, υπό την έννοια ότι η κτηματογράφηση πρέπει να στηρίζεται σε αξιόπιστους δασικούς χάρτες, ώστε το Δημόσιο να μπορεί αποτελεσματικά να αποκρούσει κακόπιστες διεκδικήσεις από τρίτους ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του επί δασικών εκτάσεων. View full είδηση

Ως ιδιαιτέρως σημαντική για το νομικό καθεστώς προστασίας των περιοχών του δικτύου Natura 2000 κρίνεται η απόφαση στην οποία κατέληξε το Συμβούλιο της Επικρατείας μετά την εκδίκαση υπόθεσης που αφορούσε την ανέγερση εμπορικής αποθήκης εντός της προστατευόμενης περιοχής Δέλτα Αξιού. Οπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, με την απόφαση 162/2021 το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ κρίνει ότι οι φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών έχουν γνωμοδοτική αρμοδιότητα για έργα που υλοποιούνται σε προστατευόμενες περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000 ήδη από τη νομοθετική τους ίδρυση, ακόμη και εάν δεν έχει εκδοθεί Π.Δ. που να εξειδικεύει το καθεστώς προστασίας. Η ανέγερση αποθήκης Ολα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2009 όταν ιδιωτική εταιρεία ξεκίνησε οικοδομικές εργασίες, βάσει οικοδομικής άδειας του 2007, για την ανέγερση εμπορικής αποθήκης 12.000 τ.μ. στην παλιά κοίτη του Αξιού, εντός της γ΄ ζώνης προστασίας, χωρίς την προηγούμενη γνωμοδότηση του αρμόδιου φορέα διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής. Είχε προηγηθεί, τον Μάιο του 2009, η έκδοση της ΚΥΑ χαρακτηρισμού του εθνικού πάρκου Δέλτα Αξιού, βάσει της οποίας δεν επιτρεπόταν η κατασκευή εμπορικών αποθηκών στην περιοχή. Ωστόσο, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων και η οικοδομική άδεια για την αποθήκη είχαν βγει το 2007. Ο φορέας διαχείρισης ενημέρωσε τις υπηρεσίες της περιφέρειας και την πολεοδομία ότι θα έπρεπε κατά τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης να είχε ζητηθεί η γνωμοδότησή του. Κατόπιν τούτου, η πολεοδομία εξέδωσε σήμα διακοπής των οικοδομικών εργασιών, το οποίο όμως ακυρώθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, καθώς κρίθηκε ότι ο φορέας διαχείρισης έχει γνωμοδοτική αρμοδιότητα μόνο στις περιπτώσεις προστατευόμενων περιοχών για τις οποίες έχει εκδοθεί προεδρικό διάταγμα για την προστασία τους. «Η απόφαση αυτή του ΣτΕ έρχεται σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η προστασία των περιοχών Natura και της πολύτιμης βιοποικιλότητάς τους βρίσκονται σε κίνδυνο χωρίς τη νομική θωράκιση που θα έπρεπε εδώ και δεκαετίες να έχει θεσπίσει η χώρα», τονίζει η πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, Αθηνά Παναγιώτου. View full είδηση

Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων εκτός σχεδίου, οι οποίοι για να κτίσουν σήμερα θα πρέπει το αγροτεμάχιό τους, όταν αυτό υφίσταται από το 2004 και μετά, να έχει ελάχιστο εμβαδό 4 στρέμματα και ελάχιστο πρόσωπο 25 μέτρα σε κοινόχρηστο δρόμο. Ομως η απόδειξη ότι ο δρόμος είναι κοινόχρηστος έχει πολλές δυσκολίες κι αυτό συμβαίνει, γιατί το Υπουργείο Περιβάλλοντος δεν έχει μέχρι σήμερα θεσμοθετήσει σχετική διαδικασία καθορισμού ενός δρόμου ως κοινόχρηστου εκτός σχεδίου. Το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο διότι το ΣτΕ με συνεχείς αποφάσεις του, τα τελευταία χρόνια, ακυρώνει διοικητικές πράξεις νομαρχών, δημάρχων και περιφερειαρχών που αναγνώρισαν δρόμους ως κοινόχρηστους και θεωρεί ότι η αρμοδιότητα αυτή ασκείται από το κράτος στο πλαίσιο ολοκληρωμένων πολεοδομικών σχεδίων, με απόφαση του αρμόδιου υπουργού. Σε αυτό το πρόβλημα προσπαθεί να δώσει λύση το Υπουργείο Περιβάλλοντος ακολουθώντας τη νομολογία του ΣτΕ και να καθορίσει μέσω των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων ποιοι δρόμοι εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών είναι δημοτικοί και με ποιες προϋποθέσεις θα οικοδομούνται τα παρόδια γήπεδα. Ηδη με τον νόμο 4759/2020 τροποποιήθηκαν οι όροι δόμησης για την εκτός σχεδίου δόμηση και καθορίστηκαν μεταβατικές διατάξεις για την κατάργηση της δυνατότητας οικοδόμησης στα κατά παρέκκλιση γήπεδα. Ποιες είναι οι πολεοδομικές δεσμεύσεις για τους δρόμους εκτός σχεδίου, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ; Το Συμβούλιο της Επικρατείας με μια σειρά αποφάσεών του το 2018, διευκρίνισε αρκετά ζητήματα σχετικά με τη νομιμότητα της διαχείρισης του οδικού δικτύου στις περιοχές εκτός σχεδίου πόλης. 1. Επιβεβαίωσε τη νομολογία του σε σχέση με το άρθρο 24 του Συντ. και την αναγκαιότητα συνολικού σχεδιασμού του οδικού δικτύου τόσο σε επίπεδο εθνικών ή επαρχιακών οδών, όσο και σε επίπεδο μονάδας τοπικής αυτοδιοικήσεως, προκειμένου για δημοτικές ή κοινοτικές οδούς. Σημειώνεται ότι στη διαχείριση περιλαμβάνεται και ο εκσυγχρονισμός του οδικού δικτύου, δηλαδή και η τροποποίησή του με τη διάνοιξη νέας ή την κατάργηση υπάρχουσας οδού, προκειμένου τούτο να προσαρμοσθεί προς νέες ανάγκες και απαιτήσεις. 2. Ξεκαθάρισε ότι σε κάθε περίπτωση, τα κριτήρια σχεδιασμού και διαχειρίσεως του οδικού δικτύου πρέπει να είναι σαφή, εξειδικευμένα και να συνδέονται προς τα υπόλοιπα στοιχεία του ευρύτερου σχεδιασμού. 3. Διευκρίνισε ότι το οδικό δίκτυο ενός ΟΤΑ δεν αποτελεί τοπική του υπόθεση, εφόσον συνάπτεται τόσο με το υπόλοιπο δίκτυο της χώρας, αποκλείοντας έτσι τις αποσπασματικές πράξεις διαχειρίσεως του οδικού δικτύου, όπως η διάνοιξη, διαπλάτυνση και κατάργηση οδών κ.λπ. βάσει εντοπισμένων εκτιμήσεων με γνώμονα την εξυπηρέτηση τοπικής ανάγκης, χωρίς υπολογισμό των ευρύτερων επιπτώσεων που αυτές ενδέχεται να έχουν. 4. Επιβεβαίωσε τη νομολογία του σε σχέση με τη διάκριση των περιοχών εντός σχεδίου και εκτός σχεδίου πόλης και συγκεκριμένα διατύπωσε την άποψη ότι η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση μπορεί να επιτρέπεται στις εκτός σχεδίου περιοχές, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής. Οι όροι αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι, δηλαδή να καθιστούν ευχερέστερη τη δόμηση, σε σχέση προς τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές, ούτε να οδηγούν σε εξομοίωση των εκτός σχεδίου περιοχών με εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών περιοχές ή στην εν τοις πράγμασι δημιουργία νέων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο. 5. Επιβεβαίωσε τη νομολογία του σε σχέση με την ερμηνεία των διατάξεων των άρθρων 24 και 102 του Συντάγματος, με την οποία η έγκριση και τροποποίηση των πολεοδομικών σχεδίων οποιασδήποτε κλίμακας και η θέσπιση, με ρυθμίσεις κανονιστικού χαρακτήρα, πάσης φύσεως όρων δομήσεως, δεν συνιστά ειδικότερο θέμα, ούτε θέμα τοπικού ενδιαφέροντος ή τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα. Συνεπώς, οι ρυθμίσεις αυτές γίνονται μόνο με την έκδοση προεδρικού διατάγματος. Η αρμοδιότητα, όμως, εφαρμογής των πολεοδομικών σχεδίων, προς την οποία εξομοιώνεται και η εντετοπισμένη τροποποίησή τους, θεμιτώς ανατίθενται σε άλλα διοικητικά όργανα, εκτός αν αφορά σε προστατευόμενες περιοχές του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος, οπότε πρέπει να διενεργείται με προεδρικό διάταγμα. 6. Επιβεβαίωσε τη νομολογία του ότι κατά την έννοια των ως άνω περιοριστικών της δομήσεως διατάξεων του π.δ. της 24.5.1985, οι οποίες αποβλέπουν, πρωτίστως, στη διαφύλαξη του ιδιαίτερου χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών, η κατ’ εξαίρεση επιτρεπόμενη στις περιοχές αυτές δόμηση τελεί υπό την προϋπόθεση, ότι πληρούται, πάντως, ο βασικός κανόνας της πολεοδομικής νομοθεσίας, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο νομίμως υφιστάμενο, μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση, διότι άλλως θα καθίστατο δυνατή η δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές υπό όρους ευνοϊκότερους, από την ανωτέρω άποψη, ακόμη και εκείνων που ισχύουν στις εντός σχεδίου περιοχές. 7. Επιβεβαίωσε τη νομολογία του ότι, ο πολεοδομικός σχεδιασμός και οι ρυθμίσεις δόμησης είναι αρμοδιότητα του κράτους και ειδικότερα απαγορεύεται η δημιουργία ιδιωτικών σχεδίων ρυμοτομίας και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο δημιουργία οδών ή άλλων κοινοχρήστων χώρων με ιδιωτική βούληση. Ποιοι δρόμοι είναι κοινόχρηστοι; Κοινόχρηστοι δρόμοι είναι: 1. Εθνικοί δρόμοι, που ορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα. 2. Επαρχιακοί δρόμοι, που ορίζονται με απόφαση Υπουργού Συγκοινωνιών. 3. Δρόμοι που ενώνουν οικισμούς μεταξύ τους και με διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές οδούς και αναγνωρίστηκαν ως κύριοι ή μοναδικοί, με απόφαση νομάρχη (πριν γίνει αιρετός). 4. Δρόμοι στο όριο του σχεδίου πόλεως, που καθορίζονται με τη κύρωση της πολεοδομικής μελέτης και έχουν τεθεί σε κοινή χρήση. 5. Δρόμοι που επιτρέπουν τη πρόσβαση σε ακτές, αρχαιολογικούς χώρους, σημαντικά δημόσια έργα. 6. Δρόμοι προϋφιστάμενοι του 1923. 7. Δρόμοι που έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οιανδήποτε νόμιμο τρόπο. Μέχρι πότε και πώς κτίζονται τα κατά παρέκκλιση ακίνητα κάτω των 4.000 τ.μ., που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο; Μεταβατικά ορίζεται ότι εάν, μέχρι την έγκριση Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου και πάντως για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη από την έναρξη ισχύος του νόμου 4759/2020 χορηγηθεί προέγκριση οικοδομικής άδειας, μπορούν να οικοδομούνται ακίνητα, τα οποία κατά την έναρξη ισχύος του νόμου που ψηφίστηκε έχουν πρόσωπο σε διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές και κοινοτικές οδούς, καθώς και σε εγκαταλελειμμένα τμήματα αυτών και σε σιδηροδρομικές γραμμές με συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να κτιστούν μικρά γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δρόμο; α. Τα γήπεδα που υπάρχουν την 12-11-62 και έχουν Ελάχιστο πρόσωπο: δέκα (10) μ., Ελάχιστο βάθος: δέκα πέντε (15) μ., Ελάχιστο εμβαδόν: επτακόσια πενήντα (750) τμ. β. Τα γήπεδα που υπάρχουν την 12-9-64 και έχουν: Ελάχιστο πρόσωπο: είκοσι (20) μ., Ελάχιστο βάθος: τριάντα πέντε (35) μ., Ελάχιστο εμβαδόν: χίλια διακόσια (1200) τμ. γ. Τα γήπεδα που υπάρχουν την 17-10-78, και έχουν: Ελάχιστο πρόσωπο: είκοσι πέντε (25) μ., Ελάχιστο βάθος: σαράντα (40) μ., Ελάχιστο εμβαδόν: δύο χιλιάδες (2000) τμ. δ. Τα γήπεδα που βρίσκονται εντός της ζώνης των πόλεων, κωμών και οικισμών και είχαν κατά την 24-04-77: Ελάχιστο εμβαδόν: δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. ε. Είναι άρτια και οικοδομήσιμα και απομειούνται συνεπεία απαλλοτριώσεων ή διάνοιξης διεθνών, εθνικών ή επαρχιακών οδών, εφόσον μετά την απομείωση αυτή έχουν τα όρια αρτιότητας και τις υπόλοιπες προϋποθέσεις των γηπέδων των προηγούμενων παραγράφων. στ. Σε περιπτώσεις αναδασμών τα γήπεδα που δημιουργούνται και δίνονται σε δικαιούχους σε ανταλλαγή άρτιων και οικοδομήσιμων γηπέδων θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εφόσον μετά τον αναδασμό αυτόν έχουν τα όρια αρτιότητας και τις προϋποθέσεις των γηπέδων της παραγράφου δ. ζ. Εχουν ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ., όταν επ΄ αυτών ανεγείρονται τουριστικές εγκαταστάσεις. Ποια είναι η επιτρεπόμενη δόμηση στα κατά παρέκκλιση γήπεδα; α) στα γήπεδα επιφανείας τουλάχιστον δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ., η μέγιστη επιτρεπομένη επιφάνεια του κτιρίου κατοικίας, όπως και η συνολική επιφάνεια των ορόφων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν τα εκατόν ογδόντα έξι (186) τ.μ., β) στα γήπεδα επιφανείας τουλάχιστον χιλίων διακοσίων (1200) τ.μ. και μέχρι δύο χιλιάδων (2000) τ.μ., το αναφερόμενο μέγεθος εκατόν πενήντα (150) που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της μεγίστης επιτρεπόμενης επιφάνειας του κτιρίου κατοικίας και της συνολικής επιφάνειας των ορόφων, απομειούται σε εκατόν τριάντα έξι (136) και ο τύπος δίνεται από τη σχέση: Επιφάνεια Οικοδομής = 136+ (Επιφάνεια γηπέδου -1200) /16) τετραγωνικά μέτρα. γ) στα γήπεδα επιφανείας τουλάχιστον επτακοσίων πενήντα (750) τ.μ. και μέχρι χιλίων διακοσίων (1200) τ.μ. το αναφερόμενο μέγεθος εκατό (100) που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της μεγίστης επιτρεπόμενης επιφάνειας του κτιρίου κατοικίας και της συνολικής επιφάνειας των ορόφων απομειούται σε ογδόντα έξι(86) και ο τύπος δίνεται από τη σχέση: Επιφάνεια Οικοδομής = 86+ (Επιφάνεια γηπέδου -750) /9) τετραγωνικά μέτρα. View full είδηση

Η πέριξ του γηπέδου περιοχή πρόκειται να αποτελέσει υπερτοπικό πυρήνα αναψυχής, πολιτισμού, εκδηλώσεων, εστίασης και γενικότερα πόλο έλξης τουριστικού ενδιαφέροντος. Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που αφορά στην έγκριση Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) στην περιοχή της Τούμπας του Δήμου Θεσσαλονίκης "πέρασε" από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το σχέδιο αφορά στον καθορισμό χρήσεων γης, όρων και περιορισμών και στην περιβαλλοντική έγκριση του σχεδίου αυτού, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται η έγκριση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Εφαρμογής του ΕΠΣ. Κατά συνέπεια μπορούν να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για τον εκσυγχρονισμού του γηπέδου του ΠΑΟΚ στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Ειδικότερα, το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε νόμιμο το επίμαχο σχέδιο Π.Δ. και έκανε ορισμένες νομοτεχνικού περιεχομένου παρατηρήσεις. Σύμφωνα, με το Π.Δ. επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός του γηπέδου του ΠΑΟΚ μαζί με τις συνοδευτικές εγκαταστάσεις του, ενώ παράλληλα πραγματοποιούνται αναπλάσεις στην περιβάλλουσα το γήπεδο περιοχή. Κατόπιν αυτού, σύμφωνα με το ΣτΕ, το σχέδιο Π.Δ. ανταποκρίνεται στις προβλεπόμενες απαιτήσεις του νόμου 4447/2016. Στη γνωμοδότηση του ΣτΕ, αναφέρεται ότι με το διάταγμα επέρχεται ο εκσυγχρονισμός των ποδοσφαιρικών εγκαταστάσεων του ΠΑΟΚ με ανάπτυξη νέων σύγχρονων προδιαγραφών οι οποίες ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των FIFA/UEFA στο πλαίσιο των απαιτητικότερων υποχρεώσεων της ομάδας (Champion Leagne και άλλες Ευρωπαϊκές οργανώσεις). Στη γνωμοδότηση αναφέρεται ότι με το νόμο 4572/2018 παραχωρήθηκαν στον ΠΑΟΚ εκτάσεις γύρο από το γήπεδο (21.722 και 344 τ.μ.), έτσι ώστε μαζί με την ιδιοκτησία του να αποτελούν μια ενιαία έκταση η οποία θα περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες βοηθητικές εγκαταστάσεις και συνοδές χρήσεις για την εύρυθμη λειτουργία του γηπέδου. Όπως αναφέρει το ΣτΕ, η πέριξ του γηπέδου περιοχή πρόκειται να αποτελέσει υπερτοπικό πυρήνα αναψυχής, πολιτισμού, εκδηλώσεων, εστίασης και γενικότερα πόλο έλξης τουριστικού ενδιαφέροντος. View full είδηση

Στις 13 Ιανουαρίου 2023 ορίστηκε η δικάσιμος από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να συζητηθεί με την διαδικασία της πρότυπης δίκης, εκκρεμής προσφυγή με την οποία ζητείται, κατ' ουσίαν, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος λόγω εκλείψεως των λόγων δημοσίου συμφέροντος για τους οποίους επιβλήθηκε το 2011. Με την εν λόγω προσφυγή του δικηγόρου Αθηνών Γεωργίου Πουλή προβάλλεται ότι η διατήρηση του τέλους επιτηδεύματος κατ’ άρ. 31 του ν. 3986/2011 στους ελεύθερους επαγγελματίες για το φορολογικό έτος 2020 είναι αντισυνταγματική (πλήττοντας προφανώς υπέρμετρα και δυσανάλογα τους νεότερους και πιο αδύναμους), καθώς παραβιάζει την αρχή της φορολογικής ισότητας που απορρέει από το άρθρο 4 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, ενώ αντίκειται και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. Με βάση τα ανωτέρω, η αρμόδια επιτροπή δέχθηκε ότι, πράγματι, με την εν λόγω προσφυγή τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που αφορά όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, κρίνοντας ότι το ΣτΕ πρέπει -μέσω της διαδικασίας της πρότυπης δίκης- να (επανα)τοποθετηθεί επί του ζητήματος, εάν εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες το τέλος επιτηδεύματος κρίθηκε συνταγματικό με την ΣτΕ Ολ. 2527/2013 και ειδικότερα, εάν εξακολουθούν να συντρέχουν οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, τους οποίους εξυπηρετούσε το τέλος επιτηδεύματος κατά το χρόνο της αρχικής θεσπίσεώς του. Η επικείμενη πρότυπη δίκη, που αναμένεται εντός των επομένων μηνών είναι ιδιαιτέρως σημαντική, αφού αφορά το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρήσεων της χώρας. Δείτε αναλυτικά τη σχετική ανάρτηση για την υπόθεση. View full είδηση

Δυο μήνες μετά την κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία κρίθηκε νόμιμο και συνταγματικό το προεδρικό διάταγμα και έγιναν μόνο κάποιες παρατηρήσεις, η υπόθεση επιστρέφει και πάλι στο ΣτΕ μετά την προσφυγή των κατοίκων και φόρεων της περιοχής. Τη νέα προσφυγή υπέβαλλαν 507 κάτοικοι της περιοχής του Ελληνικού (Κάτω και Άνω Ελληνικό, Άγιος Κοσμάς, Αργυρούπολης και όμοροι Δήμοι),και 4 νομικά πρόσωπα (Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών -Τμήμα Αττικής, Ελληνικό Δίκτυο Φίλοι της Φύσης, Ινστιτούτο για την Ενδογενή Παραγωγική Ανασυγκρότηση και Σύλλογος Κατοίκων Κάτω Ελληνικού). Με αυτή ζητούν να ακυρωθεί το προεδρικό διάταγμα γιατί βλάπτει ανεπανόρθωτα την ποιότητα ζωής τους και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αφού δημιουργεί μια νέα πόλη μέσα στον πυκνοδομημένο αστικό ιστό των Αθηνών, που μπορεί να υπερβεί τους 44.000 κατοίκους, με συντελεστή δόμησης προσαυξημένο κατά 70%, ενώ επιτρέπει τη δημιουργία 3 νέων τουριστικών ζωνών συνολικής έκτασης 1.092 στρεμμάτων. Οπως λένε παραβιάζεται η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης (άρθρο 24 Συντάγματος), καθώς έχουν ξεπεραστεί τα ανεκτά όρια της φέρουσας ικανότητας του Λεκανοπεδίου της Αττικής και της ισορροπίας μεταξύ δομημένων και αδόμητων κοινόχρηστων εκτάσεων. Οι κάτοικοι ισχυρίζονται πως η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκπονήθηκε εκ των υστέρων, ενώ η ειδική μελέτη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δεν εξέτασε τις επιπτώσεις απο την ανέγερση πληθώρας κτιρίων, αδιευκρίνιστου αριθμού, τα οποία μπορεί να φθάσουν και τα 60 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους, όπως και από τη δημιουργία 6 ουρανοξυστών (ο ένας θα έχει και καζίνο 15.000 τ.μ.). Τέλος, επικαλούνται βλάβη της περιουσίας τους καθώς, όπως υποστηρίζουν, οι ουρανοξύστες θα εμποδίζουν τη θέα προς τη θάλασσα και θα υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και την αξία των ακινήτων τους. Η απόφαση του ΣτΕ που άναβε «πράσινο φως» για την επένδυση του Ελληνικού Υπενθυμίζεται, ότι τον περασμένο Φεβρουάριο, η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε κρίνει νόμιμο το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για το Ελληνικό. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δεν προσκρούει στο Σύνταγμα, έκανε ωστόσο παρατηρήσεις νομοτεχνικού περιεχομένου υπογραμμίζοντας ότι θα πρέπει να τηρηθούν ευλαβικά όλες οι περιβαλλοντικές, πολεοδομικές και νομοθετικές προβλέψεις. Οι Σύμβουλοι της Επικρατείας άναψαν «πράσινο φως» και για τους προβλεπόμενους ουρανοξύστες κρίνοντας ότι δικαιολογούνται για την εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος. Υπενθυμίζεται ότι η επένδυση στο Ελληνικό ήταν ένα από τα δύο προαπαιτούμενα των Θεσμών για την έγκριση της τελευταίας δόσης. Το δημόσιο συμφέρον «συνίσταται στη δημιουργία μητροπολιτικού πόλου πολλαπλών λειτουργιών εθνικής εμβέλειας και διεθνούς αναφοράς, στην κατασκευή και συντήρηση μητροπολιτικού πάρκου πρασίνου και αναψυχής στην Αττική και στην ίδρυση μητροπολιτικού πόλου ανάπτυξης στην περιοχή, με πολλαπλούς ειδικότερους στόχους που αφορούν, μεταξύ άλλων, την αντιμετώπιση της οξείας οικονομική κρίσης, την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, την καταπολέμηση της φτώχειας, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, τη μείωση του δημοσίου χρέους, την ανάδειξη της Αθήνας σε πολιτιστική μητρόπολη, σε τουριστικό πόλο διεθνούς ακτινοβολίας, σε σημαντικό κέντρο οικονομικής ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας κ.ά.». Σε άλλο σημείο της πολυσέλιδης γνωμοδότησης αναφορικά με την κατασκευή υψηλών κτιρίων, η ολομέλεια αναφέρει ότι «με την ανέγερση υψηλών κτιρίων βελτιώνεται η ποιότητα ζωής λόγω της μείωσης της κάλυψης, της αύξησης ελεύθερου χώρου και πρασίνου και τη βελτίωση του φωτισμού και ηλιασμού» και κατά συνέπεια είναι νόμιμες οι σχετικές διατάξεις του σχεδίου διατάγματος. Επίσης, νόμιμες είναι και οι προβλεπόμενες «ήπιες επεμβάσεις στην ακτή, η αναβάθμιση της παραλίας και η δυνατότητα κατασκευής ενυδρείου, σε συνδυασμό άλλωστε και με την ευρύτερη ανάπλαση του Φαληρικού όρμου που έχει εγκριθεί». Οι αρχαιολογικοί χώροι και η προσταςία τους απασχόληςαν εκτενώς τους δικαστές, οι οποίοι σημειώνουν ότι " η αρχαιολογική έρευνα και η λήψη μέτρων προστασίας και συντήρησης των μνημείων, όπου αυτά κρίνονται αναγκαία, προηγούνται της ενάρξεως οποιουδήποτε τεχνικού έργου και ολοκληρώνονται εντός ευλόγου χρόνου με γνώμονα την έγκαιρη υλοποίηση του έργου». Ακόμη, αναφέρεται ότι παρά το υπέρμετρο ύψος ορισμένων κτιρίων (ουρανοξύστες) που προβλέπεται να κατασκευαστούν, με τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις, επιδιώκεται, επαρκώς, η προστασία των αρχαιοτήτων και μνημείων και η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς διασφαλίζεται πλήρως με το εν λόγω σχέδιο διατάγματος. View full είδηση

Δεκτή εν μέρει έκανε το Συμβούλιο της Επικρατείας την προσφυγή 14 κατοίκων της περιοχής του Μακρυγιάννη, που ζητούσαν την ακύρωση της ανέγερσης 9όροφου ξενοδοχείου στην οδό Μισαραλιώτου. Την ίδια ώρα, αναρτήθηκε στην Διαύγεια η Απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία προβλέπεται η σύσταση και η συγκρότηση Ομάδας Εργασίας για την επανεξέταση των όρων δόμησης της ευρύτερης περιοχής που περιβάλει την Ακρόπολη και ειδικότερα της περιοχής Μακρυγιάννη/Κουκάκι. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Απόφαση, η δεύτερη φάση του έργου της Ομάδας, διαρκείας τριών μηνών, θα περιλαμβάνει τη διατύπωση πρότασης σχετικά με νέους όρους δόμησης στην περιοχή Μακρυγιάννη. Με την ολοκλήρωση της φάσης αυτής θα γίνει γραπτή ενημέρωση του υφυπουργού ΥΠΕΝ Δημήτρη Οικονόμου (σε συνεργασία με τον οποίο προωθείται το θέμα) ώστε ενδεχομένως να υπάρξουν συμπληρωματικές κατευθύνσεις πριν την ολοκλήρωση του έργου της. Η υπόθεση είχε προκαλέσει μεγάλη συζήτηση και στην κοινή γνώμη, σχετικά με τις οικοδομικές άδειες αλλά και το μέγεθος των υπό ανέγερση οικισμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ακρόπολης, με τους κατοίκους της περιοχής να διαμαρτύρονται, λόγω των κτισμάτων που έκρυβαν το ιστορικό μνημείο. Οι προσφεύγοντες πλέον δικαιώθηκαν για τυπικούς λόγους, αφού το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ακύρωσε την σχετική προέγκριση οικοδομικής άδειας. Πριν τη προέγκριση της οικοδομικής άδειας, είχε χορηγηθεί έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. Ωστόσο, κατόπιν των αντιδράσεων η έγκριση αυτή ανακλήθηκε, μετά από νεότερη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., για λόγους νομιμότητας. Κατόπιν αυτών, οι σύμβουλοι Επικρατείας ακύρωσαν την προέγκριση της οικοδομικής άδειας, καθώς κρίθηκε ότι είχε «απωλέσει το νόμιμο έρεισμά της». Άκυρη κρίθηκε επίσης και η άδεια για την επισκευή διώροφου διατηρητέου κτιρίου στη συμβολή των οδών Τσάμη Καρατάσου και Μισαραλιώτου, με το ίδιο σκεπτικό. Η απόφαση αυτή του ΣτΕ μπορεί να ελήφθη για τυπικούς λόγους, ωστόσο έχει μεγάλη σημασία, αφού πλέον με την ανυπαρξία οικοδομικής άδειας, οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να επιληφθούν του θέματος, εναρμονιζόμενοι με την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου. Η έλλειψη οικοδομικής άδειας σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει ανέγερση του κτιρίου πέρα από τα όρια που έθεσε το ΣτΕ, ενώ σε περίπτωση που έχουν αναγερθεί περισσότεροι όροφοι, αυτοί δεν μπορούν πλέον να υφίστανται. Πάντως, στην αυτοψία που είχαν πραγματοποιήσει στις 4 Μαρτίου τα μέλη του Κ.Α.Σ. στην περιοχή, είχε διαπιστωθεί ότι η ανέγερση του κτιρίου θα προκαλέσει οπτική βλάβη στην Ακρόπολη, λόγω του όγκου και του ύψους του. Τότε, είχαν τονίσει ότι συντρέχει και λόγος δημοσίου συμφέροντος γιατί εκτός από σποραδική κεραμική στο οικόπεδο βρέθηκαν και άλλες αρχαιότητες όπως τμήμα αρχαίου τείχους και οδοστρώματος. Στο οικόπεδο πραγματοποιούνται από τότε εκτεταμένες ανασκαφικές έρευνες, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε αναλάβει την υποχρέωση να καθορίσει τους ειδικούς όρους δόμησης για το διώροφο διατηρητέο κτίριο που ήδη υπάρχει. Η Απόφαση Με την 2102/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε εν μέρει δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατοίκων της περιοχής Μακρυγιάννη και ακυρώθηκε η 24/2019 άδεια δόμησης της υπηρεσίας δόμησης του Δήμου Αθηναίων, για την αναθεώρηση οικοδομικής άδειας δεκαώροφου ξενοδοχείου ύψους 33 μ. με τρία υπόγεια, φυτεμένο δώμα και ασκεπή πισίνα στην οδό Φαλήρου 5 της ίδιας περιοχής, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της πόλεως των Αθηνών. Η αναθεώρηση αφορούσε, μεταξύ άλλων, την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών στο φυτεμένο δώμα, οι οποίες συνεπάγονται την αύξηση του ύψους του κτιρίου. Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας τις διατάξεις των άρθρων 24 παράγρ. 1 και 6 του Συντάγματος, 10, 14 και 50 του αρχαιολογικού νόμου (ν. 3028/2002), επανέλαβε κατ’ αρχάς την πάγια νομολογία του, κατά την οποία επεμβάσεις πλησίον μνημείου επιτρέπονται μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του αρμόδιου συμβουλίου. Ειδικά ως προς τις οικοδομικές εργασίες, εξετάζεται αν το κτίσμα, εν όψει των διαστάσεων, της μορφής και της απόστασής του από το μνημείο, δύναται να επιφέρει άμεση ή έμμεση βλάβη στο μνημείο και στον περιβάλλοντα χώρο του. Προστατευόμενο δε στοιχείο των μνημείων και του περιβάλλοντος αυτά χώρου συνιστά και η ανεμπόδιστη θέασή τους, καθώς και ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία της ευρύτερης περιοχής, η οποία τελεί σε άμεση οπτική επαφή με τα μνημεία και είναι αναγκαία για την ανάδειξή τους. Ειδικά για την Ακρόπολη των Αθηνών επισημάνθηκε ότι, εν όψει της σημασίας των μνημείων της (Παρθενώνας, Προπύλαια, Ναός Απτέρου Νίκης, Ερέχθειο) για τον κλασικό πολιτισμό, έχει τύχει ειδικής κρατικής προστασίας, περιλαμβάνεται δε στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Περαιτέρω κρίθηκε ότι ο Υπουργός Πολιτισμού, με γνώμονα την αποτελεσματική προστασία των μνημείων, δύναται είτε να απαγορεύσει τη δόμηση, αν κρίνει ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις για το μνημείο δεν αντιμετωπίζονται με άλλα μέτρα, είτε να την επιτρέψει υπό όρους, μεταξύ των οποίων και η μείωση του ύψους και του αριθμού των ορόφων του της οικοδομής. Κατά την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής τα οικεία συμβούλια και ο Υπουργός δεν δεσμεύονται από τους γενικούς ή τους τυχόν ειδικούς όρους δόμησης της περιοχής. Τέλος, καθ’ ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων και αυτών της δομικής νομοθεσίας, κρίθηκε ότι η απαιτούμενη κατά περίπτωση έγκριση ή άδεια του Υπουργού Πολιτισμού προηγείται κάθε πράξης διοικητικής αρχής που αφορά τη δόμηση του ακινήτου, όπως η προέγκριση, η άδεια δόμησης και η αναθεώρηση αυτών, εφ’ όσον επηρεάζει τη μορφή ή τις διαστάσεις του κτιρίου. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο ακύρωσε την προσβληθείσα αναθεώρηση διότι εκδόθηκε χωρίς να έχει ληφθεί προηγουμένως η έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού μετά από γνώμη του οικείου συμβουλίου, εν προκειμένω του Κ.Α.Σ., δεδομένου ότι η Ακρόπολη είναι μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η έλλειψη αυτή κρίθηκε ότι δεν αναπληρώνεται από προηγούμενες εγκρίσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων και του Υπουργού Πολιτισμού, διότι αυτές αφορούσαν είτε την τύχη των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν κατά τις εκσκαφές, είτε προγενέστερα αιτήματα για την ανέγερση οικοδομών, και μάλιστα αισθητά χαμηλότερων. Κατά την απόφαση, η ανάγκη ελέγχου της δόμησης ήταν εν προκειμένω επιτακτικότερη διότι η Διοίκηση, παρά την πάροδο μακρού χρόνου από την ένταξη της περιοχής, η οποία ευρίσκεται στις παρυφές του Ιερού Βράχου, στον αρχαιολογικό χώρο των Αθηνών (2004), δεν μερίμνησε για τη θέσπιση ειδικών όρων δόμησης αυτής, με αποτέλεσμα την ελλιπή προστασία του σημαντικότερου μνημείου του κλασικού πολιτισμού. View full είδηση

Νέα αναβολή δόθηκε στην εκδίκαση από την ολομέλεια του ΣτΕ που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών και το ΠΔ 99/2018. Υπενθυμίζουμε πως κατά του εν λόγω προεδρικού διατάγματος είχαν προσφύγει σχεδον όλοι οι φορείς των μηχανικών. Σε σχετική ανακοίνωσή του ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σημειώνει τα εξής: Σας ενημερώνουμε ότι η δικάσιμος της προσφυγής του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ενάντια στο ΠΔ 99/2018 (ΦΕΚ 187Α/2018) «Ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού με καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων για κάθε ειδικότητα», που είχε οριστεί εξ αναβολής την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019 στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, με μείζονα σύνθεση, λόγω της όλως εξαιρετικής σπουδαιότητάς της, αναβλήθηκε εκ νέου. Η νέα ημερομηνία για τη δικάσιμο δεν έχει καθοριστεί ακόμα. View full είδηση