Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο κόσμος έχει αρκετή ικανότητα ηλιακής ενέργειας για να καλύψει το ένα πέμπτο των μεσημεριανών αναγκών του σε ηλεκτρική ενέργεια τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο, από 16% πέρυσι, σύμφωνα με έκθεση του thinktank Ember την Παρασκευή. Η ηλιακή ενέργεια είναι αυτή τη στιγμή η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας λόγω της πτώσης του κόστους τεχνολογίας και αναμένεται να γίνει η μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας πριν από το 2050, σύμφωνα με ερευνητές. Πέρυσι, η ηλιακή ενέργεια παρήγαγε ένα ρεκόρ 5,5% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με την Ember, και 34 οικονομίες στον κόσμο παράγουν τώρα πάνω από το 10% της ηλεκτρικής τους ενέργειας από ηλιακή ενέργεια. Το θερινό ηλιοστάσιο του βορείου ημισφαιρίου στις 21 Ιουνίου είναι η μεγαλύτερη ημέρα του έτους, αλλά όλες οι ημέρες του Ιουνίου είναι αρκετά παρόμοιες σε διάρκεια, ώστε η ηλιακή παραγωγή εκείνη την ημέρα να είναι κοντά στον μηνιαίο μέσο όρο, με βάση τους υπολογισμούς του σταθμισμένου μέσου όρου της ωριαίας ηλιακής ενέργειας δεδομένα παραγωγής. Το Ember εκτιμά ότι το 89% των ηλιακών συλλεκτών στον κόσμο είναι εγκατεστημένα στο βόρειο ημισφαίριο. Τα μερίδια Με βάση έναν μέσο όρο 24 ωρών, η ηλιακή ενέργεια μπορεί να παρέχει το 8,2% της παγκόσμιας συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας στις 21 Ιουνίου. Για τον Ιούνιο συνολικά, η Ember αναμένει ότι το μερίδιο της ηλιακής ενέργειας στη συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θα φτάσει το 9,6% στην Κίνα, η οποία είναι η μεγαλύτερη αγορά ηλιακής ενέργειας στον κόσμο. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το μερίδιο της ηλιακής ενέργειας προβλέπεται να είναι 20% τον Ιούνιο, ενώ το μερίδιο των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας αναμένεται να είναι 6,9% και 7,1% αντίστοιχα. «Με μερίδιο 20%, η ηλιακή ενέργεια είναι πλέον μια σοβαρή παγκόσμια πηγή ηλεκτρικής ενέργειας», δήλωσε η Kostantsa Rangelova, αναλύτρια ηλεκτρικής ενέργειας στην Ember. «Το κόστος της μπαταρίας έχει καταρρεύσει, πράγμα που σημαίνει ότι η ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιείται ήδη το βράδυ, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας».

Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία καθορίζονται οι «Απάτητες παραλίες», οι οποίες θεσπίστηκαν για πρώτη φορά με το νόμο 5092/2024 («Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές»), υπεγράφη από τους υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Θόδωρο Σκυλακάκη, όπως ανακοινώθηκε. Πρόκειται για 198 παραλίες σε ολόκληρη τη χώρα, που βρίσκονται εντός του δικτύου Natura 2000 και στις οποίες θα απαγορεύεται η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών κ.λπ. Οι «Απάτητες παραλίες» προσδιορίστηκαν -όπως προβλέπει ο ίδιος νόμος- ύστερα από εισήγηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), με κριτήρια στα οποία περιλαμβάνονται: η σημαντική παρουσία οικοτόπων που προστατεύονται από την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία, σπάνιων ενδημικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, η επιτέλεση σημαντικών οικολογικών λειτουργιών για προστατευόμενα είδη, ο χαρακτηρισμός τους ως Καίριων Περιοχών Βιοποικιλότητας η παρουσία σημαντικών οικοσυστημάτων που χρήζουν προστασίας και διατήρησης ή αποκατάστασης. Σύμφωνα με την ΚΥΑ, στις «Απάτητες παραλίες» απαγορεύεται η παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως: α) Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων, β) η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα άτομα, γ) η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων δ) η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά. ε) η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, στ) η λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου. Πίνακας Απάτητες Παραλίες 2024.pdf

Στην πλήρη αποδόμηση όλων των επιχειρημάτων του υπουργείου Περιβάλλοντος υπέρ των μπόνους του οικοδομικού κανονισμού προχωράει μια νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Οπως καταλήγει, είναι όχι μόνο αντισυνταγματικό αλλά και αντίθετο στην κοινοτική νομοθεσία να λαμβάνονται μέτρα που οδηγούν σε άκρατη ενίσχυση της δόμησης χωρίς προηγούμενη μελέτη ή εκτίμηση των επιπτώσεων. Περαιτέρω, τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν επιτελούν τον σκοπό τους –λ.χ. ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, μείωση κάλυψης– αλλά τελικά οδηγούν σε πλήθος προβλημάτων, όπως η αύξηση των αξιών των ακινήτων, η επιδείνωση του προβλήματος κατοικίας, η δημιουργία κύματος κατεδαφίσεων μονοκατοικιών και άλλα. Και οδηγούν στον πλουτισμό των ωφελουμένων, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Την τελική απόφαση, ωστόσο, θα λάβει η Ολομέλεια στην οποία παραπέμπεται η υπόθεση. Η «Κ» παρουσιάζει σήμερα το κείμενο της πολυαναμενόμενης απόφασης 293/2024, με την οποία ο Δήμος Αλίμου και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του δήμου προσέφυγαν κατά οικοδομικής άδειας (Ε΄ Τμήμα, εισηγητής Θεόδωρος Αραβάνης). Η άδεια την οποία η προσφυγή αφορά αξιοποιούσε συνδυαστικά διάφορα από τα μπόνους ύψους και συντελεστή δόμησης που δίνει ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ΝΟΚ) οδηγώντας τελικά στην κατασκευή μιας 8ώροφης οικοδομής με ύψος 25,9 μέτρα (έναντι 17 μ. που ισχύει στην περιοχή) και 969 τ.μ. (έναντι 820 τ.μ., βάσει του συντελεστή που ισχύει στην περιοχή). Η απόφαση θέτει συστηματικά σειρά ζητημάτων που σχετίζονται τόσο με τον τρόπο που εκδίδονται σήμερα οι οικοδομικές άδειες, όσο και με τον τρόπο που νομοθετούνται συνεχώς ευνοϊκές πολεοδομικές ρυθμίσεις υπέρ του ιδιωτικού οφέλους, εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Στο σκεπτικό της αποδομούνται ένα προς ένα όλα τα επιχειρήματα του υπουργείου Περιβάλλοντος, ενώ αναδεικνύονται ζητήματα όπως η πολυνομία και η διαρκής υποβάθμιση της έννοιας του πολεοδομικού σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα: Σύγχυση αρμοδιοτήτων Εξετάζοντας κατά πόσον είναι επιτρεπτό ο δήμος να προσβάλει απόφαση δημοτικού οργάνου, το Συμβούλιο της Επικρατείας κάνει μια ρεαλιστική αποτύπωση του πώς έχει εξελιχθεί το σύστημα έκδοσης οικοδομικών αδειών στη χώρα μας. Οπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, στην πραγματικότητα μια οικοδομική άδεια δεν εκδίδεται από την υπηρεσία δόμησης, «αλλά αυτομάτως από το ηλεκτρονικό σύστημα του ΤΕΕ e-adeies με πρωτοβουλία και “ευθύνη” ιδιώτη μηχανικού ή τεχνικής εταιρείας, ύστερα από την ηλεκτρονική υποβολή φακέλου, χωρίς την παρέμβαση της ΥΔΟΜ (…) Η ανεπάρκεια του ασκούμενου από την ΥΔΟΜ και τον δήμο έλεγχου νομιμότητας επιτείνεται εκ του ότι ούτε η κεντρική διοίκηση ασκεί ουσιαστικό έλεγχο επί των εκδιδομένων οικοδομικών αδειών (…). Η έλλειψη ελέγχου επιτείνεται εκ του ότι δεν έχουν εκδοθεί οι αναγκαίες διοικητικές πράξεις για την οργάνωση και λειτουργία βασικών οργάνων ελέγχων, όπως οι ΥΔΟΜ και τα “Παρατηρητήρια δομημένου περιβάλλοντος”, η λειτουργία των οποίων είναι αναγκαία για τον έλεγχο των (σ.σ. ιδιωτών) ελεγκτών δόμησης. Ως εκ τούτου τα αντίστοιχα θέματα ρυθμίζονται με μεταβατικές διατάξεις ή με προβληματικού κύρους εγκυκλίους των εμπλεκομένων υπουργείων με αποτέλεσμα τη σύγχυση αρμοδιοτήτων και την ασάφεια δικαίου». Με άλλα λόγια, το ΣτΕ «απογυμνώνει» το ισχύον σύστημα έκδοσης πολεοδομικών αδειών ως διάτρητο, εξαρτώμενο από ιδιώτες που δεν ελέγχονται ποτέ. Υπενθυμίζεται ότι η δημιουργία του συστήματος αυτού καθώς και η κατάργηση του ελέγχου των αδειών είχε παρουσιαστεί από διαδοχικούς υπουργούς Περιβάλλοντος και το Τεχνικό Επιμελητήριο ως πρωτοποριακή, εκμηδενίζουσα την ταλαιπωρία και τη «γραφειοκρατία». Μπαίνοντας στην ουσία της υπόθεσης, το ΣτΕ σημειώνει ότι ήδη από το 2020 (απόφαση 705/20, για την αναστολή δόμησης στην περιοχή Μακρυγιάννη) έχει κριθεί ότι ο υπολογισμός του μέγιστου ύψους των κτιρίων δεν εφαρμόζεται σε περιοχές όπου υπάρχουν ειδικά διατάγματα με συγκεκριμένους όρους δόμησης, προγενέστερων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (2012) και ότι τα διατάγματα αυτά δεν καταργήθηκαν ούτε με τον ισχύοντα ούτε με τον προηγούμενο (ΓΟΚ 1983) οικοδομικό κανονισμό. «Αντίθετη ερμηνεία, κατά την οποία ο ΝΟΚ καθορίζει το ανώτατο ύψος των οικοδομών της χώρας σε συνάρτηση με τον συντελεστή δόμησης μεγαλύτερο από αυτό που προβλέπει το πολεοδομικό καθεστώς μιας περιοχής, αντίκειται στο άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο επιβάλλει την πολεοδόμηση των οικισμών κατόπιν μελέτης των τοπικών συνθηκών και της φυσιογνωμίας κάθε περιοχής με τη συμμετοχή του οικείου ΟΤΑ και των ενδιαφερόμενων πολιτών. Δεν επιτρέπει δε τη διά γενικής διατάξεως και χωρίς επιστημονική μελέτη κατάργηση, συλλήβδην, των ειδικών όρων δομήσεως που είχαν θεσπιστεί για κάθε περιοχή». Υπενθυμίζει έτσι πόσο έωλη είναι η επιχειρηματολογία του ΥΠΕΝ, ότι ο ΝΟΚ δεν υπερισχύει μόνο όταν υπάρχουν ειδικά διατάγματα για παραδοσιακούς οικισμούς κ.λπ. και είναι ισχυρότερος των γενικών πολεοδομικών σχεδίων που ισχύουν σε κάθε περιοχή. Προχωρώντας το σκεπτικό αυτό, η απόφαση σημειώνει ότι ο εκάστοτε νομοθέτης πρέπει για να αλλάξει το πολεοδομικό καθεστώς μιας περιοχής να τηρήσει τη διαδικασία που απαιτείται («μελέτη της περιοχής, συμμετοχή των οικείων ΟΤΑ και του κοινού, στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την αναθεώρηση γενικού πολεοδομικού σχεδίου») «διότι δεν είναι θεμιτή η χρήση της νομοθετικής οδού για την παράκαμψη των εγγυήσεων που προβλέπει το Σύνταγμα για την ορθή πολεοδόμηση». Κρίνει αντισυνταγματικό να λαμβάνονται μέτρα που οδηγούν σε άκρατη ενίσχυση της δόμησης χωρίς εκτίμηση των επιπτώσεων και τελικά δημιουργούν πλήθος προβλημάτων. Αντισταθμίσματα Οσον αφορά το μπόνους συντελεστή για τη μείωση της κάλυψης ενός κτιρίου στο οικόπεδο, αναφέρει ότι «με τις ρυθμίσεις αυτές, οι οποίες έχουν άμεσο και οριζόντιο χαρακτήρα και στερούνται μελέτης, αυξάνεται η συνολική δόμηση και η οικιστική πυκνότητα (κάτοικοι/μονάδα επιφανείας) και αλλοιώνεται ο χαρακτήρας οικισμών με ειδικά πολεοδομικά διατάγματα» και καταλήγει ότι δεν μπορούν να δίνονται αντισταθμίσματα υπέρ του ιδιώτη και εις βάρος του συνόλου: «Δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτή η αναζήτηση αντισταθμισμάτων έναντι της επιδεινώσεως συγκεκριμένων όρων και περιορισμών δόμησης, η οποία κρίνεται, κατά τα εκτεθέντα, για κάθε όρο αυτοτελώς. Δεν νοείται, άλλωστε, η παροχή στον ιδιώτη κατασκευαστή αντισταθμισμάτων που συνεπάγονται επιβάρυνση των περιοίκων και γενικά των λοιπών κατοίκων του οικισμού». Αναφέρει δε ότι τα κίνητρα που παρέχονται πρέπει να είναι αναλογικά «υπό την έννοια ότι δεν πρέπει να άγουν σε πλουτισμό των ωφελουμένων και να είναι ήπιας μορφής (λ.χ. απαλλαγή από φόρους μεταβίβασης, ΕΝΦΙΑ)». Αναλόγως, στην παροχή επιπλέον τετραγωνικών ως αντάλλαγμα στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων κρίνει ότι «η αύξηση του συντελεστή δεν είναι επιτρεπτό να έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα, “αντισταθμιστικό” των δαπανών στις οποίες προβαίνει ο ιδιοκτήτης/κατασκευαστής για την ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίου, από την οποία ωφελείται προεξαρχόντως ο ίδιος». Η απόφαση αποδομεί περαιτέρω τα μπόνους που δίνει ο ΝΟΚ: για παράδειγμα αναφέρει ότι η μείωση της κάλυψης ενός κτιρίου έχει μικρό αντίκρισμα όταν επιτρέπεται τα υπόγεια να βγαίνουν έξω από το περίγραμμα του κτιρίου και να γίνεται ουσιαστικά «σφράγιση» του εδάφους ενός οικοπέδου. Τα δε «πράσινα δώματα» «μπορεί να επιτρέπονται, αλλά όχι να επιδιώκονται με την παροχή χαριστικών και αδικαιολόγητων αντισταθμισμάτων (όπως αύξηση του συντελεστή δόμησης, η προσθήκη κατοικήσιμου χώρου στο δώμα, πισίνες) που αυξάνουν τη δόμηση και επιδεινώνουν το οικιστικό περιβάλλον εις βάρος των περιοίκων». Είναι αβάσιμο δε το επιχείρημα του Δημοσίου ότι η συνολική επιβάρυνση είναι μικρή, λόγω του μεγάλου αριθμού οικοδομών που εκμεταλλεύονται τέτοιες ρυθμίσεις (λ.χ. στον Αλιμο ήδη 42 οικοδομές). Η απόφαση κρίνει αντισυνταγματική και την εξαίρεση από τον συντελεστή δόμησης των ερκέρ (εξώστες), σοφιτών, του 50% του υπογείου κ.ά. «Η εν λόγω εξαίρεση αντίκειται προδήλως στο άρθρο 24 του Συντάγματος διότι δεν νοείται χώροι κύριας χρήσης, δηλαδή προοριζόμενοι για κατοικία, να εξαιρούνται του συντελεστή, αφού εξ ορισμού αυξάνουν τη δόμηση». Σημαντικό είναι επίσης ότι η απόφαση επισημαίνει τις σοβαρές συνέπειες των μπόνους του ΝΟΚ. Κατ’ αρχήν, υποδεικνύει ότι η αύξηση ύψους και συντελεστή δόμησης είναι τελικά επιβαρυντική. «Η αύξηση του ύψους των οικοδομών προκαλεί καθ’ εαυτήν δυσμενείς συνέπειες στους περιοίκους και το οικιστικό περιβάλλον λόγω της μείωσης του φωτισμού, του ηλιασμού και του αερισμού, της στέρησης της θέας και του αντιαισθητικού συμφυρμού χαμηλών και υψηλών κτιρίων, ιδίως σε περιοχές όπου υφίσταται χαμηλή δόμηση ή σώζονται κτίρια παλαιότερων εποχών, για τα οποία μάλιστα δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο αποτελεσματικής προστασίας, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα», αναφέρει. Κοινωνικές συνέπειες Οι συνέπειες είναι και ευρύτερες, καθώς η αύξηση της οικοδομήσιμης επιφάνειας αυξάνει την αξία της γης. «Θα πρέπει να αναμένεται ότι η αύξηση της αξίας της γης θα δυσχεράνει περαιτέρω την απόκτηση από τους ΟΤΑ ακινήτων για κοινόχρηστους και κοινωφελείς σκοπούς και θα επιφέρει αύξηση των τιμών των διαμερισμάτων και των ενοικίων, με δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες για μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, οι οποίες δεν προκύπτει ότι μελετήθηκαν. Περαιτέρω, τα οφέλη από την οικοδομική εκμετάλλευση ακινήτων λόγω της αυξημένης δόμησης που επιτρέπει ο ΝΟΚ μπορεί να οδηγήσουν σε κύμα κατεδαφίσεων μεμονωμένων κτιρίων και συνόλων σημαντικής αξίας και την αντικατάστασή τους από πολυώροφες οικοδομές», αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης. Τέλος, η απόφαση καταλήγει ότι τα μπόνους του ΝΟΚ είναι όχι μόνο αντισυνταγματικά, αλλά και αντίθετα στην κοινοτική νομοθεσία (Οδηγία 2001/42 για εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων), επειδή δεν έχουν εκτιμηθεί οι επιπτώσεις τους, ούτε έχει προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση επί αυτών. Αλλά λόγω της σπουδαιότητας του θέματος πρέπει να κριθεί από την Ολομέλεια, στην οποία και παραπέμπεται η υπόθεση. Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Στην υλοποίηση πλήθους οδικών, αντιπλημμυρικών και κτιριακών έργων τα οποία θα προσδώσουν αναπτυξιακό πρόσημο σε Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα, αλλά και στην αποκατάσταση των ζημιών από τις φυσικές καταστροφές, με όρους υψηλότερης ανθεκτικότητας απέναντι στην κλιματική κρίση, αναφέρθηκε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο υπουργός επεσήμανε πως: «Με το σύνολο αυτών των παρεμβάσεων αναβαθμίζουμε την ανθεκτικότητα των υποδομών, ενισχύουμε την ασφάλεια των οδικών μετακινήσεων και μεταφορών, υποστηρίζουμε την παραγωγική δραστηριότητα, το εμπόριο και τον τουρισμό, συμβάλλουμε στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην αύξηση του εισοδήματος των πολιτών, τονώνουμε την κοινωνική συνοχή». Τούτων δοθέντων, ως Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αναπτύσσουμε δράσεις και πρωτοβουλίες για: 1ον. Την ανακατασκευή των υποδομών που καταστράφηκαν με όρους υψηλότερης ανθεκτικότητας απέναντι στην εντεινόμενη κλιματική κρίση, και 2ον. Τη δημιουργία νέων υποδομών, οι οποίες θα προσδώσουν ενισχυμένο αναπτυξιακό πρόσημο στις δύο Περιφέρειες. Συγκεκριμένα: 1ον. Αποκατάσταση ζημιών, σε δρόμους και γέφυρες, από φυσικές καταστροφές. Υλοποιούμε, σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ένα πλήθος έργων για την αποκατάσταση των οδικών υποδομών, προϋπολογισμού περίπου 900 εκατ. ευρώ. Αυτά περιλαμβάνουν παρεμβάσεις σε περισσότερες από 1.000 θέσεις (Μαγνησία: 309, Λάρισα: 120, Καρδίτσα: 257, Τρίκαλα: 241, Φθιώτιδα: 17, και Εύβοια, 57). 2ον. Σιδηροδρομικά έργα. Το ύψος των παρεμβάσεων αποτιμάται στα 463 εκατ. ευρώ και αφορά στη μόνιμη αποκατάσταση των ζημιών σε υποδομή, επιδομή και ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό: • στον κύριο άξονα, • στη γραμμή Λάρισα – Βόλος, • στο τμήμα Παλαιοφάρσαλος – Καλαμπάκα, και • στο τρενάκι του Πηλίου. 3ον. Αποκατάσταση ζημιών σε σχολεία. Ήδη ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης ζημιών σε 33 σχολικές μονάδες, σε Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα, προϋπολογισμού 30,5 εκατ. ευρώ, με το κόστος να καλύπτεται από δωρεά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. 4ον. Υλοποίηση υδραυλικών και αντιπλημμυρικών έργων. Ενδεικτικά, μόνο για τα πολύ πρόσφατα: i. Προβλέπεται η κατασκευή έργων ύψους 43 εκατ. ευρώ, από τον παραχωρησιούχο, για την αντιπλημμυρική θωράκιση των περιοχών πέριξ του Ε65. ii. Υπεγράφη, την 1η Ιουνίου 2024, η σύμβαση κατασκευής ταμιευτήρα στη θέση Αγιόκαμπος – Λιβαδότοπος. Το έργο θα καλύψει την άρδευση της πεδιάδας Αγιάς – Ανάβρας, έκτασης 13.650 στρεμμάτων, των παρόχθιων περιοχών του ρέματος Πουρί και των παραλιακών περιοχών Αγιόκαμπου. iii. Συμβασιοποιήθηκε, στις 2 Μαΐου 2024, η κατασκευή δικτύων άρδευσης στον νομό Τρικάλων. iv. Βρίσκεται σε φάση ωρίμανσης το εξαιρετικά σημαντικό έργο ΣΔΙΤ της κατασκευής φράγματος στον ποταμό Ενιπέα. 5ον. Υλοποίηση σημαντικών οδικών έργων. Οι νέοι, σύγχρονοι και ασφαλείς δρόμοι διευκολύνουν τις μετακινήσεις των πολιτών και όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας. Στη Στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλία υλοποιούνται εμβληματικά οδικά έργα. i. Παραδώσαμε, ενοποιημένο, το μεγαλύτερο τμήμα, του Αυτοκινητοδρόμου Κεντρικής Ελλάδας, του Ε65, από τη Λαμία μέχρι την Καλαμπάκα. Πρόκειται για τον 3ο κάθετο εθνικό άξονα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η πρόοδος στα τελευταία 46 χλμ., μέχρι την Εγνατία Οδό, προσεγγίζει, πλέον, το 50%. ii. Έχουν ξεκινήσει οι εργασίες στο τμήμα Μπράλος – Άμφισσα, και ολοκληρώνονται οι γεωτεχνικές μελέτες σε τμήμα του οδικού άξονα Λαμία – Καρπενήσι. iii. Δρομολογείται η Παράκαμψη της Χαλκίδας, όπου συμβασιοποιήθηκαν οι μελέτες του έργου και υποβλήθηκε ο φάκελος για ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ, καθώς και ο Βόρειος Οδικός Άξονας της Εύβοιας. 6ον. Υλοποίηση νέων κτιριακών υποδομών, σε πανεπιστήμια, δικαστικά μέγαρα, νοσοκομεία κ.α. Αναφέρω ενδεικτικά: i. Την ανέγερση νέων Δικαστικών Μεγάρων σε Βόλο και Λαμία, νέας πτέρυγας στο Δικαστικό Μέγαρο Καρδίτσας και ανακατασκευής του Δικαστικού Μεγάρου Τρικάλων. Ολοκληρώθηκε, τον Μάιο του 2024, ο πρώτος κύκλος ανταγωνιστικού διαλόγου και προχωράμε στον δεύτερο. ii. Την ανέγερση φοιτητικών εστιών και άλλων εκπαιδευτικών και ερευνητικών εγκαταστάσεων σε Βόλο και Λαμία, με φορέα Υλοποίησης το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. iii. Την ανέγερση Πτέρυγας Ακτινοθεραπείας, Χημειοθεραπείας και Πυρηνικής Ιατρικής στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας και την αναβάθμιση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, καθώς και την ενεργειακή αναβάθμιση στο «Κουτλιμπάνειο – Τριανταφύλλειο» Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας. iv. Την ανέγερση νέου κτιρίου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καρδίτσας.