Αναζήτηση στην κοινότητα

Η αρμόδια Υ.ΔΟΜ. διενεργεί υποχρεωτικά δειγματοληπτικό έλεγχο της νομιμότητας των υποβαλλόμενων μελετών και στοιχείων, σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) τουλάχιστον των οικοδομικών αδειών που έχουν εκδοθεί με βεβαίωση όρων δόμησης. Κατά τον δειγματοληπτικό έλεγχο ελέγχονται από εξουσιοδοτημένο μηχανικό: α) αναλυτικά τα δικαιολογητικά και οι μελέτες που προβλέπονται στην παρ. 5 του άρθρου 35 του ν. 4495/2017 για τη χορήγηση προέγκρισης. Ειδικότερα, το τοπογραφικό διάγραμμα ελέγχεται ως προς την τήρηση των γενικών και ειδικών πολεοδομικών διατάξεων και προδιαγραφών, καθώς και ως προς τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σ’ αυτό. Το διάγραμμα κάλυψης, και το τυχόν απαιτούμενο έντυπο εισφοράς της εξαγοράς θέσεων στάθμευσης, ελέγχεται ως προς την τήρηση των γενικών και ειδικών πολεοδομικών διατάξεων και προδιαγραφών των απαιτούμενων στοιχείων, που περιγράφονται στο άρθρο 39 του ν. 4495/2017, καθώς και ως προς τα αποδεικτικά στοιχεία νομιμότητας υφιστάμενων κτισμάτων στο οικόπεδο ή γήπεδο, τα οποία έχουν προσκομισθεί με ευθύνη του μελετητή μηχανικού. Ο τίτλος ιδιοκτησίας ελέγχεται για τη διαπίστωση της αρτιότητας, οικοδομησιμότητας και του χρόνου κατάτμησης/δημιουργίας του οικοπέδου ή γηπέδου. Τα αποδεικτικά στοιχεία νομιμότητας υφιστάμενων κτισμάτων στο οικόπεδο ή γήπεδο, ελέγχονται ως προς την ταυτοποίηση των στοιχείων που περιλαμβάνονται στις ήδη εκδοθείσες οικοδομικές άδειες, καθώς και στις τυχόν δηλώσεις υπαγωγής αυθαιρέτων κατασκευών. Ο έλεγχος περιορίζεται στην ορθή αντιστοίχιση των αναγραφόμενων μεγεθών που περιέχονται στα σχέδια των ήδη εκδοθεισών οικοδομικών αδειών και τα σχέδια που συνοδεύουν δηλώσεις υπαγωγής σε νόμους αυθαιρέτων, με αυτά που αποτυπώνονται στο διάγραμμα κάλυψης. β) Τα υπόλοιπα δικαιολογητικά και μελέτες της παρ. 1 του άρθρου 40 του ν. 4495/2017, που απαιτούνται επιπλέον για την έκδοση Ο.Α., ελέγχονται μόνο ως προς την πληρότητά τους. Τα παραπάνω αναφέρονται στο υπ’ αριθμ. 91Β/17-01-2022 ΦΕΚ, στο οποίο δημοσιεύεται η σχετική απόφαση του Υπουργού ΠΕΝ για τον “Καθορισμό του αντικειμένου ελέγχου των οικοδομικών αδειών και μελετών κατά τον δειγματοληπτικό έλεγχο αδειών, κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 86 του ν. 4759/2020.” Περισσότερα εδώ View full είδηση

Στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, ούτε ένα αξιοθέατο έχει μείνει απούλητο. Μεγάλο μέρος του λιμανιού, μαζί με κάποια από τα καράβια – «θηρία», ο Λευκός Πύργος και η Πλατεία Αριστοτέλους, η ΔΕΘ «παρέα» πάντα με τον Πύργο του ΟΤΕ και το «Παλέ ντε Σπορ», αλλά και γήπεδα, δημόσιοι δρόμοι και πολυκατοικίες έχουν πουληθεί, στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς καν να το γνωρίζουν οι κάτοικοι, ιδιοκτήτες ή διαχειριστές τους. Οι περισσότερες σημαίες ιδιοκτησίας πάνω στα ακίνητα είναι οι αναμενόμενες, με βάση τις επενδύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα: εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες αμερικανικές, γερμανικές, ιταλικές, καναδικές και αυστραλιανές σημαίες, πέραν των αμέτρητων ελληνικών και των πολλών κυπριακών, οριοθετούν «μέτρο μέτρο» την κάθε ιδιοκτησία. Ανάμεσά τους, υπάρχουν όμως κι εκείνες που δεν θα περίμενε κάποιος να συναντήσει στη Θεσσαλονίκη: για παράδειγμα, σημαίες Δυτικής Σαχάρας, Λιβάνου και Κούβας. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι αγοραστές -συνήθως με ψευδώνυμο- ανήκουν υποχρεωτικά στις συγκεκριμένες εθνικότητες. Οι αγορές δεν έχουν γίνει στον πραγματικό κόσμο, αλλά στον εικονικό -αυτόν της πλατφόρμας «Earth2». Η μορφή των ακινήτων είναι ψηφιακή, όπως και οι τίτλοι ιδιοκτησίας. Τα χρήματα όμως που καταβάλλονται σε διάφορες αντίστοιχες πλατφόρμες για τοίχους και οικόπεδα φτιαγμένα από …πίξελ, ασχέτως του αν είναι «μεταφρασμένα» σε κρυπτονόμισμα, έχουν πραγματική αξία και αφαιρούνται από το πραγματικό εισόδημα χιλιάδων ανθρώπων παγκοσμίως. Μπορεί να ακούγεται δυσνόητο, αλλά είναι πλέον γεγονός. Μια πραγματικότητα που ουδείς γνωρίζει με ασφάλεια αν ήρθε για να μείνει ή θα «ξεφουσκώσει» απότομα, αλλά αποκτά ολοένα μεγαλύτερο μέγεθος αγοράς. Πουλώντας σε …πίξελ τις Πυραμίδες της Γκίζας και τον Πύργο του Άιφελ Η ψηφιακή μορφή εμβληματικών ακινήτων και μνημείων σε όλον τον κόσμο, από το Κολοσσαίο της Ρώμης και τις Πυραμίδες της Γκίζας μέχρι τον Πύργο του Άιφελ, το Παλάτι του Μπάκινγκχαμ και τον Λευκό Οίκο, πωλείται και αγοράζεται. Το ίδιο και η εικονική γη, από την Ελλάδα ώς τις ΗΠΑ ή και έξω από τη Γη, σε φανταστικούς κόσμους. Σε ορισμένες περιπτώσεις πωλείται πανάκριβα. Πολύ πρόσφατα ένα κομμάτι εικονικής γης στη «Decentraland», μια άλλη πλατφόρμα, άλλαξε χέρια προς 2,4 εκατομμύρια ευρώ, σπάζοντας το ρεκόρ του περασμένου Ιουνίου, όταν αντίστοιχο οικόπεδο είχε πουληθεί προς 810.000 ευρώ. Κυβερνήσεις και επιχειρήσεις ιχνηλατούν τις εξελίξεις και κάποιες σπεύδουν να ανέβουν στο τρένο. Τα νησιά Barbados, για παράδειγμα, η νεότερη δημοκρατία στον κόσμο, ανακοίνωσαν τον περασμένο Δεκέμβριο ότι θα αποκτήσουν νέα πρεσβεία. Όχι στον πραγματικό κόσμο, αλλά στον εικονικό της Decentraland. Όπως το έθεσε στο «Bloomberg» ο 35χρονος Gabriel Abed, πρέσβης των Barbados στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (στον πραγματικό κόσμο), η δυνατότητα αυτή «θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος. Η πρεσβεία είναι μικρό πράγμα. Το μεγάλο πράγμα είναι το τι μπορούν οι κυβερνήσεις να κάνουν μαζί, όταν η γη δεν θα έχει πια φυσική μορφή και οι περιορισμοί δεν θα αποτελούν πλέον μέρος της εξίσωσης» (ελεύθερη μετάφραση)… Το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνομίλησε για το θέμα των αγοραπωλησιών ψηφιακού real estate με πέντε υποψήφιους/ες διδάκτορες και μεταδιδάκτορες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και με την Αθηνά Βακάλη, καθηγήτρια του Τμήματος Πληροφορικής του ΑΠΘ και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επιστήμης Δεδομένων και Ιστού (Datalab), η οποία συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου για το 2020, στη σχετική λίστα καθηγητών του Πανεπιστημίου του Stanford. Ο «φόβος του μελλοντικού αποκλεισμού» και η ενεργή κοινότητα άνω των 300.000 χρηστών μηνιαίως Όπως εξηγούν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Βακάλη και η υποψήφια διδάκτωρ του ΑΠΘ Σοφία Υφαντίδου, η εκτόξευση των τιμών στις αγοραπωλησίες ψηφιακών ακινήτων (digital real estate), αναδεικνύει μια δυναμικά ανερχόμενη νέα «μετα-αγορά». Ενδεικτικό είναι ότι οι πλατφόρμες «Earth 2» και «Decentraland» έχουν ενεργή κοινότητα περισσότερων από 300.000 χρήστες σε μηνιαία βάση… «Η παρουσίαση του Metaverse, ενός υβριδικού εικονικού κόσμου, από τον ιδρυτή και CEO του Facebook, Μαρκ Ζάκερμπεργκ, και η δημοσιοποίηση σειράς πολύκροτων αγοραπωλησιών εκτόξευσε τις τιμές και την προοπτική αυτής της “μετα-αγοράς”. «Ένα τεμάχιο εικονικής γης το 2019 κόστιζε περίπου 690 ευρώ, ενώ το 2021 η τιμή του είναι 2400 ευρώ. Σε μια τόσο δυναμική αγορά, η απόκτηση εικονικής γης ελκύει δραστήριους και τολμηρούς επενδυτές, πολλοί από τους οποίους βλέπουν ευκαιρίες “εύκολης” ή/και σύντομης απόδοσης. Πέρα από την οικονομική διάσταση, φαίνεται πως ο φόβος του μελλοντικού αποκλεισμού (Fear-Of-Missing-Out) από τις ευκαιρίες που υπόσχεται το Metaverse (σ.σ. συγχώνευση πραγματικού και εικονικού κόσμου), αποτελεί επιπλέον κίνητρο συμμετοχής», αναφέρουν. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να μπορεί κάποιος να αγοράσει ακόμα και δημόσιους χώρους και αρχαία μνημεία, έστω εικονικά, και να βγάζει κέρδος από αυτά; Υπάρχει κάποιο νομικό κενό ή και ηθικό πρόβλημα εδώ; Κατά τον υποψήφιο διδάκτορα Γιώργο Βλαχάβα, δεν διαφαίνεται κάποιο σημαντικό τέτοιο ζήτημα, καθώς δεν πρόκειται για τα ίδια τα μνημεία, αλλά για ψηφιακές αναπαραστάσεις τους. «Ουσιαστικά, δεν διαφέρει πολύ η αγορά ενός μνημείου σε μια πλατφόρμα εικονικών ακινήτων από εκείνη ενός πίνακα ζωγραφικής ή μιας φωτογραφίας του. Επίσης, δεν κατέχει καμία πλατφόρμα εικονικών ακινήτων την ιδιότητα της μοναδικής. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί, πιθανόν αμέτρητοι, πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν τον Λευκό Πύργο. Αντίστοιχα, δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στον αριθμό των εφαρμογών εικονικής μετα-αγοράς, που μπορούν να δημιουργηθούν», απαντά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Βλαχάβας. Οι πρωτόγνωρες αυτές αγορές έρχονται με σημαντικό ρίσκο, όπως προειδοποιούν η κ. Βακάλη και ο υποψήφιος διδάκτωρ Ηλίας Δημητριάδης. Κάθε ενδιαφερόμενος επενδυτής και ειδικά οι νεαρής ηλικίας χρήστες, επισημαίνουν, είναι απαραίτητο να γνωρίζουν ότι οι εικονικοί τίτλοι ιδιοκτησίας παραμένουν ένας σαφώς εξειδικευμένος και περιορισμένος τομέας επενδύσεων, κι ο εκάστοτε επενδυτής ενδεχομένως να μην δει υψηλές αποδόσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται να γίνει απαραίτητα έρευνα της πλατφόρμας που θα χρησιμοποιηθεί για τις αγορές. Με δεδομένη την πρόσφατη εξέλιξη των ψηφιακών αυτών αγορών, η βιωσιμότητά τους παραμένει αμφισβητήσιμη και αμφίρροπη. Επιπλέον, ο διαχειριστής της πλατφόρμας μπορεί να αποσυρθεί απροειδοποίητα, «εξαφανίζοντας» έτσι τις όποιες αγορές ψηφιακής γης. Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι οι «χρυσές ευκαιρίες» έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Γιατί αποκτούν παρουσία σε τέτοιους κόσμους μεγάλες επιχειρήσεις, καλλιτέχνες πρώτης γραμμής και κυβερνήσεις; Το τελευταίο διάστημα, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μεταδιδάκτωρ Βασίλειος Ψωμιάδης, μεγάλες εταιρείες (Coca-Cola, Nike, Gucci, Louis Vuitton), αλλά και καλλιτέχνες (Eminem, Snoop Dogg, Ozzy Osbourne), δοκιμάζουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα του Metaverse κυρίως μέσω των δημοφιλών πλέον NFTs (σ.σ. Non-Fungible tokens, ένα είδος ηλεκτρονικού πιστοποιητικού ή τίτλου ιδιοκτησίας, βασισμένου στην τεχνολογία του blockchain, που διασφαλίζει την αυθεντικότητα ενός οποιουδήποτε ψηφιακού αντικειμένου). «Το Metaverse φιλοδοξεί να αποτελέσει τη μετεξέλιξη του σημερινού Διαδικτύου και δίχως αμφιβολία ελκύει όσους θέλουν να αδράξουν τις ποικίλες ευκαιρίες που εκτιμούν ότι θα προκύψουν από αυτή τη μετάβαση. Οι καινοτομίες που τεχνολογικοί κολοσσοί, όπως οι Meta (πρώην Facebook) και Microsoft, ευαγγελίζονται ότι θα περιλαμβάνει, σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά της έντονης διαδραστικότητας, της ψηφιακής αποκέντρωσης και της εκτεταμένης πραγματικότητας που συγκεντρώνει, υπόσχονται τη δημιουργία νέων αγορών που δεν έχουμε καν φανταστεί! Με δεδομένα τα προηγούμενα τεχνολογικά άλματα και την άκρως επιδραστική οικονομική και κοινωνική τους παρουσία, είναι φανερό ότι οι κολοσσοί αυτοί ελκύουν μεγάλη μερίδα χρηστών και επενδυτών» σημειώνει ο Βασίλειος Ψωμιάδης Υπάρχει κάποια εκτίμηση του μεγέθους της αγοράς που δημιουργείται παγκοσμίως; Κατά τον Δημήτριο Γιακάτο, υποψήφιο διδάκτορα, το Metaverse υπόσχεται τη μίξη εικονικών και πραγματικών κόσμων και μιας νέας υβριδικής ζωής. «Σταδιακά δημιουργείται προοπτική εικονικών καταστημάτων (από πραγματικές εταιρείες), όπου ο καταναλωτής έχει συνεχή εικονική διάδραση με τα προϊόντα, όπως το να δοκιμάζει ρούχα και αξεσουάρ στον ψηφιακό κόσμο. Η ανάπτυξη πραγματικών υπηρεσιών μέσα από εικονικούς κόσμους προβλέπεται να αυξηθεί με εκθετικό ρυθμό. Ήδη, τεχνολογικοί κολοσσοί όπως οι Meta και ΙΒΜ, έχουν ξεκινήσει να εκπαιδεύουν προσωπικό στη χρήση αυτών των τεχνολογιών, επενδύοντας τεράστια ποσά. Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση του Bloomberg εκτιμάται ότι η παγκόσμια αγορά του Metaverse μπορεί να αγγίξει τα 800 δισ. δολάρια το 2024. Ωστόσο, το μέλλον είναι αβέβαιο και η ιστορία έχει δείξει ότι καμία πρόβλεψη δεν είναι σίγουρη, ειδικά για τις τεχνολογίες αιχμής, άρα μένει να αποδειχθεί μελλοντικά το εάν οι σημερινές εκτιμήσεις επαληθευτούν ή απλά είναι παροδική τάση» σημειώνει ο Δημήτριος Γιακάτος. Ποιες είναι οι αναμενόμενες εξελίξεις στο πεδίο του Metaverse στην επόμενη πενταετία; Όπως ξεκαθαρίζουν οι Αθηνά Βακάλη και Γιώργος Βλαχάβας, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η επόμενη ημέρα, δεδομένου ιδίως ότι «η πενταετία, για τις εξελίξεις της τεχνολογίας, είναι πολύς χρόνος!» Εάν όντως ο τομέας αυτός συνεχίσει να εξελίσσεται δυναμικά, λένε, πιθανόν να αποτελέσει μια φυσική εξέλιξη του Διαδικτύου. Μια εκτίμηση είναι ότι αυτό μπορεί να γίνει με τη μορφή τεχνολογιών εκτεταμένης πραγματικότητας (extended reality – XR), τον συνδυασμό δηλαδή της επαυξημένης (augmented), εικονικής (virtual) και μικτής (mixed) πραγματικότητας, αλλά ήδη υπάρχει μερίδα χρηστών που έχει δυσκολία στην αποδοχή τους. Από μια άλλη οπτική, έστω κι αν οι τεχνολογίες αυτές είναι χρήσιμες σε εξειδικευμένες περιπτώσεις, δεν είναι δεδομένο ότι μπορούν να επεκταθούν, ώστε να υπάρξει γενικευμένη αποδοχή τους και ασφαλής χρήση. Επίσης, σημειώνουν, παραμένει πάντα ισχυρός ο προβληματισμός σχετικά με την ανθρωποκεντρική διάσταση των τεχνολογιών αυτών και είναι απαραίτητη η διασφάλιση των ανθρώπινων αξιών, ώστε η όποια «μετα-ζωή» να εγγυάται την ηθική κι όχι τη δυστοπική συμβίωση της τεχνολογίας με την κοινωνία και τον άνθρωπο… πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Ο τελευταίος αιώνας είναι ο θερμότερος των τελευταίων 100.000 ετών”, επεσήμανε ο Πρόδρομος Ζάνης, Καθηγητής του Τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας, Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ στην κεντρική του ομιλία με θέμα: “Παγκόσμια υπερθέρμανση και η κλιματική αλλαγή στη Mεσόγειο - Πιέσεις και επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα” , στο πλαίσιο της διημερίδας που πραγματοποιείται στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ. Η διημερίδα διοργανώνεται από το διεπιστημονικό κέντρο αγροδιατροφής του ΑΠΘ (ΚΕΑΓΡΟ ΑΠΘ), σε συνεργασία με το Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) και τελεί υπό την αιγίδα του ΑΠΘ και της Περιφέρειας Kεντρικής Μακεδονίας. “Οι πρόσφατες αλλαγές στο κλίμα είναι ευρείες, γρήγορες και εντείνονται. Είναι πρωτοφανείς τα τελευταία 2 χιλιάδες χρόνια ενώ η τελευταία 100-ετία εκτιμάται ως η πιο θερμή τα τελευταία 100.000 χρόνια” είπε ο κ. Ζάνης. “Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα θα συνεχίζονται οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα και αυτό θα κάνει εφιαλτικές τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η τρέχουσα παγκόσμια δράση δεσμεύσεων μέχρι το 2030 δεν είναι σύμφωνη με αυτό που απαιτείται για τον περιορισμό της παγκόσμιας θέρμανσης στους 1,5 ° C. Μακροπρόθεσμα η μέση υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5 ° C, θα ξεπεραστεί στα επόμενα 20 χρόνια με περισσότερες από 50% πιθανότητες στις αρχές της δεκαετίας του 2030. Αν δεν υπάρξουν άμεσες, γρήγορες και μεγάλης κλίμακας μειώσεις στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ο περιορισμός της θέρμανσης στους 1,5 ° C δεν θα είναι εφικτός. Η επιστημονική κοινότητα μελετά μελλοντικά σενάρια από τα πιο ακραία όπου θα υπάρχει μηδενική πρόσθετη δράση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής (και δεν είναι πράγματι συμβατά με τις τρέχουσες τάσεις) και μπορεί να οδηγήσουν σε επίπεδα υπερθέρμανσης της τάξης των 4-5° C βαθμών Κελσίου μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα έως και πολύ ευοίωνα σενάρια που στοχεύουν σε καθαρές μηδενικές εκπομπές CO2 στη δεκαετία του 2050 (κλιματική ουδετερότητα) που είναι λογικά αλλά δεν γνωρίζουμε πόσο πιθανά. Αυτό θα εξαρτηθεί από το αν οι χώρες θα είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους για επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών CO2 στα μέσα του αιώνα. “Δυστυχώς αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι η Μεσόγειος ανταποκρίνεται περισσότερο στους εντόνους ρυθμούς υπερθέρμανσης” υπογράμμισε ο κ. Ζάνης. “Από τα τέλη του 19ου αιώνα η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας έφτασε τον 1,1 ° C ενώ στη Μεσόγειο αυτή ανέρχεται σε 1,5 ° C και δυστυχώς αυτό μας δείχνει πόσο ευάλωτη είναι η περιοχή στην κλιματική μεταβολή. Επίσης είναι σημαντικό να τονιστεί ότι μπορούμε πλέον να ισχυριστούμε με μεγάλη βεβαιότητα ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες ευθύνονται σχεδόν εξ ολοκλήρου για αυτή την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας” εξήγησε ο κ. Zάνης.“Από τη σημερινή κατάσταση και τους 1,5 ° C έχουμε μπροστά μας πιο εφιαλτικά σενάρια με έντονη πίεση φαινομένων ξηρασίας και ερημοποίησης στις χώρες γύρω από τη Mεσόγειο. Επιπλέον, μισός βαθμός υπερθέρμανσης του πλανήτη φτάνοντας δηλαδή η θερμοκρασία τους 1.5 ° C θα προκαλούσε περαιτέρω ανιχνεύσιμες αλλαγές στη συχνότητα και την ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας στις περιοχές γύρω από την Μεσόγειο που σε συνδυασμό με την μείωση των βροχοπτώσεων θα τις κάνει πιο ευάλωτες στην ερημοποίηση”. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το χρονικό διάστημα 2041-2060 αναμένεται να αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας της Μεσογείου από 20 έως 30 εκατοστά. View full είδηση

Έκπτωση φόρου 30% για 3 έτη για συγχωνεύσεις και μετασχηματισμούς μικρών επιχειρήσεων με την προϋπόθεση η εταιρική σχέση να διαρκεί 5 έτη τουλάχιστον και έκπτωση του συνόλου των δαπανών στην περίπτωση εξαγοράς επιχείρησης από άλλη εταιρεία προβλέπει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Νοεμβρίου. Το σχέδιο νόμου ουσιαστικά επιβραβεύει τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές μικρομεσαίων επιχειρήσεων ενώ αποκλείει τις συνεργασίες και εξαγορές μεταξύ μεγάλων επιχειρήσεων. Στην περίπτωση δηλαδή συγχωνεύσεων και μετασχηματισμών ο φορολογικός συντελεστής μειώνεται από το 22% στο 15,5 για τρία χρόνια. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών με το σχέδιο νόμου εισάγονται φορολογικά κίνητρα με σκοπό τη διευκόλυνση των συνενώσεων, των πάσης φύσεως εταιρικών μετασχηματισμών και συνεργασιών των μικρών και (σε ό,τι αφορά τις συνενώσεις) μεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων σε πλήρη αρμονία με τον εταιρικό νόμο για τους εταιρικούς μετασχηματισμούς. Το μέτρο αφορά άμεσα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και, συγκεκριμένα, για την περίπτωση των μετασχηματισμών, στις μεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 250 εργαζομένους και των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών δεν υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 ευρώ. Για την περίπτωση των συνεργασιών αφορά στις μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν 50 εργαζομένους και ο ετήσιος κύκλος εργασιών των οποίων δεν υπερβαίνει το ποσό των 10.000.000 ευρώ. Μείωση φόρου Στην περίπτωση μετασχηματισμού επιχειρήσεων, στη νέα εταιρεία παρέχεται το κίνητρο της απαλλαγής από την καταβολή φόρου εισοδήματος επί των πραγματοποιούμενων προ φόρου κερδών, τα οποία προκύπτουν, με βάση τη φορολογική νομοθεσία, κατά 30%, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) ο συνολικός μέσος κύκλος εργασιών των μετασχηματιζόμενων επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη τριετία, είναι τουλάχιστον ίσος με 150% του κύκλου εργασιών της επιχείρησης με τον μεγαλύτερο μεταξύ των μετασχηματιζόμενων επιχειρήσεων μέσο κύκλο εργασιών της τελευταίας τριετίας, και β) ο κύκλος εργασιών της νέας εταιρείας, δηλαδή, το άθροισμα του κύκλου εργασιών των τελευταίων εγκεκριμένων και δημοσιευμένων οικονομικών καταστάσεων των μετασχηματιζόμενων επιχειρήσεων, αφαιρουμένων των μεταξύ τους συναλλαγών, είναι ίσος ή μεγαλύτερος από το ποσό των 450.000 ευρώ". Απαλλαγή φόρου στην περίπτωση συνεργασίας προσώπων Για την απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος στην περίπτωση συνεργασίας προσώπων, "παρέχεται το κίνητρο της απαλλαγής από την καταβολή φόρου εισοδήματος για κάθε συνεργαζόμενο πρόσωπο επί των πραγματοποιούμενων προ φόρων κερδών, τα οποία προκύπτουν, με βάση τη φορολογική νομοθεσία, κατά 30%, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) στην περίπτωση που η συνεργασία πραγματοποιείται δυνάμει της ίδρυσης νέου νομικού προσώπου ή άλλης νομικής οντότητας, καθένα από τα συνεργαζόμενα πρόσωπα εισφέρει στο εταιρικό κεφάλαιο του υπό ίδρυση νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας ποσό ίσο με το 10% τουλάχιστον του εταιρικού του κεφαλαίου και το εταιρικό κεφάλαιο του νέου νομικού προσώπου ή της νέας νομικής οντότητας δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού των 150.000 ευρώ. β) στην περίπτωση που η συνεργασία πραγματοποιείται δυνάμει σύμβασης ή συμφωνίας με αντικείμενο τη συμβολαιακή γεωργία, καθένας από τους συνεργαζόμενους παραγωγούς εισφέρει ποσότητες προϊόντων ίσες με το 40% τουλάχιστον της συνολικής ποσότητας όμοιων ή παρεμφερών προϊόντων της παραγωγής του. Απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος στην περίπτωση μετατροπής ατομικής επιχείρησης ή συνένωσης ατομικών επιχειρήσεων Στην περίπτωση μετατροπής ατομικής επιχείρησης σε προσωπική εταιρεία (δηλαδή από μπλοκάκι σε ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη ή άλλο νομικό πρόσωπο) ή σε οποιασδήποτε άλλης μορφής εταιρεία ή σε περίπτωση συνένωσης ατομικών επιχειρήσεων με σκοπό τη δημιουργία νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, παρέχεται στη νέα εταιρεία το κίνητρο της απαλλαγής από την καταβολή φόρου εισοδήματος επί των πραγματοποιούμενων προ φόρου κερδών, τα οποία προκύπτουν, με βάση τη φορολογική νομοθεσία, κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%), εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) η ατομική επιχείρηση που μετατρέπεται ή οι συνεργαζόμενες ατομικές έχουν ιδρυθεί τουλάχιστον προ τριετίας από την ημερομηνία της μετατροπής ή της έναρξης της συνεργασίας, β) η νέα εταιρεία τηρεί λογιστικά αρχεία με το διπλογραφικό σύστημα, και γ) σε περίπτωση συνένωσης περισσότερων ατομικών επιχειρήσεων, ο κύκλος εργασιών της νέας εταιρείας είναι ίσος ή μεγαλύτερος κατά 150% από τον κύκλο εργασιών της ατομικής επιχείρησης με τον μεγαλύτερο μεταξύ των μετασχηματιζόμενων εταιρειών μέσο κύκλο εργασιών της τελευταίας τριετίας. Απαλλαγή εισοδήματος από υπεραξία από μεταβίβασης παγίων σε τρίτο Σε περίπτωση μετασχηματισμού επιχείρησης κατά την έννοια του άρθρου 1, το εισόδημα που προκύπτει από την υπεραξία μεταβίβασης στοιχείων παγίου ενεργητικού της νέας εταιρείας σε τρίτο, απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) ο κύκλος εργασιών της νέας εταιρείας, ήτοι το άθροισμα του κύκλου εργασιών των τελευταίων εγκεκριμένων και δημοσιευμένων οικονομικών καταστάσεων των μετασχηματιζόμενων επιχειρήσεων, αφαιρουμένων των μεταξύ τους συναλλαγών, είναι ίσος ή μεγαλύτερος από το ποσό των τετρακοσίων πενήντα χιλιάδων (450.000) ευρώ, β) η μεταβίβαση των στοιχείων παγίου ενεργητικού της νέας εταιρείας σε τρίτο αφορά σε στοιχεία που μεταφέρθηκαν από τις μετασχηματιζόμενες επιχειρήσεις και πραγματοποιείται εντός πενταετίας από την ημερομηνία ολοκλήρωσης του μετασχηματισμού, και γ) η συνολική αξία των στοιχείων παγίου ενεργητικού της νέας εταιρείας που μεταβιβάζονται είναι ίση ή μικρότερη από το είκοσι τοις εκατό (20%) του μέσου κύκλου εργασιών των μετασχηματιζόμενων επιχειρήσεων της τελευταίας τριετίας. Εκπτωση δαπανών σε περιπτώσεις εξαγοράς 1. Σε περίπτωση εξαγοράς επιχείρησης από άλλη εταιρεία, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, οι οποίες πραγματοποιούνται προς την απόκτηση τίτλων της εξαγοραζόμενης εταιρείας. 2. Η έκπτωση της παρ. 1 επιτρέπεται, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) ο συνολικός κύκλος εργασιών της εξαγοράζουσας και της εξαγοραζόμενης εταιρείας, σύμφωνα με τις τελευταίες εγκεκριμένες και δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις, είναι ίσος ή μεγαλύτερος από το ποσό των τετρακοσίων πενήντα χιλιάδων (450.000) ευρώ, και β) το συνολικό ποσό των δαπανών που εκπίπτουν δεν υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του μέσου κύκλου εργασιών της εξαγοράζουσας εταιρείας της τελευταίας τριετίας προ της εξαγοράς, εκτός εάν η εξαγοράζουσα δεν έχει συμπληρώσει ένα πλήρες έτος από την ίδρυσή της. Οι όροι για τις συγχωνεύσεις και τις συνεργασίες α) ως "νέα εταιρεία" νοείται η εταιρεία που προκύπτει από οποιασδήποτε μορφής μετασχηματισμό, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης διατήρησης της νομικής προσωπικότητας μίας εκ των μετασχηματιζόμενων εταιρειών, β) ως "συνεργασία" νοείται η εταιρική σχέση ή ο σχηματισμός που συγκεντρώνει αθροιστικά τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: - δημιουργείται δυνάμει οποιασδήποτε μορφής σύμβασης ή συμφωνίας μεταξύ μη συνδεδεμένων προσώπων, κατά την έννοια της περ. ζ’ του άρθρου 2 του ν. 4172/2013 (Α΄167), με αντικείμενο τη συμβολαιακή γεωργία ή σύμβασης δικαιόχρησης (franchising) ή δυνάμει της ίδρυσης οποιασδήποτε μορφής νομικού προσώπου ή άλλης νομικής οντότητας, συμπεριλαμβανομένων των κοινοπραξιών, των συνεταιρισμών, των οργανώσεων ή των ομάδων παραγωγών ανεξαρτήτως νομικής μορφής. -έχει σκοπό την από κοινού προώθηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των συνεργαζόμενων εταιρειών ή προσώπων, - διαρκεί για τουλάχιστον πέντε (5) έτη από την ημερομηνία σύναψης της συμφωνίας ή της ίδρυσης του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας - ο συνολικός μέσος κύκλος εργασιών των εταιρειών που μετέχουν σε αυτή, λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη τριετία, είναι τουλάχιστον ίσος με ποσοστό εκατό πενήντα τοις εκατό (150%) του κύκλου εργασιών της εταιρείας με τον μεγαλύτερο, μεταξύ των συνεργαζόμενων εταιρειών, μέσο κύκλο εργασιών της τελευταίας τριετίας". View full είδηση

το αρχικο ...Μπεν Χουρ ηταν οτι " Έχουμε 2 όμορα γήπεδα εκτός σχεδίου, 20 στρέμματα το καθένα, με πρόσωπο (αρκετά μεγάλο και για τα δυο) σε χωματόδρομο (ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ «αγροτική» οδός) και τίτλους ιδιοκτησίας πριν το 2003. Τα 2 γήπεδα είναι σαφώς άρτια και οικοδομήσιμα χωρίς καμία απαίτηση για χαρακτηρισμό του «χωματόδρομου» ως κοινόχρηστου δρόμου. " Και επειδη -οπως ειπωθηκε μετα- ηταν καθ' υποθεση εργασιας, μπορει να ειχε και μερικες "ατελειες".. Παντως, με βαση οσα ελεγε ο ερωτών, θα εξεταζαμε την επανενωση ενος τμηματος με το...μητρικο, λογω καταληψης απο τριτον και επαναφορας με δικαστικη αποφαση εις τας.... αγκαλας του αρχικου... Αυτο δεν δημιουργει ουτε νεο γηπεδο, ουτε αλλαζει το ετος δημιουργιας ουτε αναιρει την προ 2003 αρτιοτητα-οικοδομησιμοτητα. Το γιατι επεκταθηκε ο διπλανος και τι θα "κερδιζε" , μονον αυτος το ξερει. Οπως φαινεται, εβγαλε νομιμη αδεια, αυτο θεωρηθηκε βελτιωση της οικοδομησιμοτητας, δεν ανακληθηκε, και το τι θα γινει στο μελλον εξαρταται απο την χρηση του τμηματος που καταπατησε, Η αδεια ποτέ δεν δημιουργει ιδιοκτησια" Αν υπαρχουν σαφή ερωτηματα, ας τα θεσει οποιος επιθυμει.

σβησε το παραδειγμα για τα δασικα, εάν σε μπερδευει. κατα τα λοιπα ειχε καποιος 20 στρ. καταπατησε ενα διπλανο και τα εκανε 22. Και τι κερδισε; παλι 400 τμ. εχτιζε... Ακομα και τακτοποιηση να εκανε στα 22 στρ. -που δεν πρεπει να εχει κανει ο μηχανικος του λογω διεκδικησης τμηματος του γηπεδου της αδειας που θα τακτοποιουσε - ειτε με 20 ειτε με 22 , αυθαιρετα ειναι τα πανω απο 400 τμ. κτισματα.

το παραδειγμα για τα δασικα το εβαλα γιατι αναγνωριζει οτι η αφαιρεση του δασους δεν δημιουργει νεο γηπεδο. Κατα τα λοιπα, , οταν αφαιρειται απο ενα γηπεδο μια εκταση, που την ειχε προσαρτησει παρανομα ο φερομενος δικαιουχος, τοτε, μετα την δικαστικη αποφαση, επιστρεφει στο αρχικο γηπεδο, σαν μερος του ολου αρχικου και οχι σαν αυτοτελες τμημα, όπως ηταν στο συμβολαιο του και αυτο δεν ειναι "νεο γηπεδο'. Ειτε η προσαρτηση εγινε με αυτογνωμονα πραξη ειτε με συμβολαιο, εγινε σε βαρος ιδιοκτητη, ο οποιος ξαναπηρε το τμημα του με δικαστικη αποφαση. Παραμενει το γηπεδο των 20 στρ. με τους ορους δομησης που ειχε σαν "πριν το 2003"

ως προς τα ανωτερω - υπηρχε ενα συβολαιο για "20" στρεματα, νομιμα μεταγεγραμμενο. - ενα τμημα του καταπατηθηκε. - η διεκδικητικη αγωγη του αληθους κυριου εχει ηδη μεταγραφει στο υποθηκοφυλακειο. - η τελεσιδικη αποφαση που αναγνωριζει την κυριοτητα στον εναγοντα, μεταγραφεται στις μεριδες των διαδικων, και επανερχεται νομιμοτητα στα "20" στρεματα. - τιτλος ειναι ο αρχικος, σε δε περιπτωση πωλησης στο μελλον, γινεται περιγραφη στο ιστορικο του συμβολαιου των διαδικαστικων πραξεων. υγ Χριστοφορε, καλημερα, εγω καταλαβα οτι καποιος καταπατησε ενα τμημα διπλανου, ο διπλανος του εκανε δικαστηριο και το κερδισε. Ξαναπαιρνει πισω το τμημα, χωρις αυτο να αποτελει "νεο" γηπεδο.

να δεις εδω στο υπομνημα [και τα υπολοιπα] https://gis.ktimanet.gr/gis/forestsuspension και εδω https://gkls.gr/allaloym-dasikoi-xartes-2021/ και εδω [στο 9 και 19 για κληρους] https://ecopress.gr/odigos-20-erotiseon-apantiseon-gia-tin-anatheorisi-ton-dasikon-charton/ ενσταση δεν εχει καταθεσει;;;

Μήπως μπορεί καποιος να με ενημερωσει σε περίπτωση ληξης της βεβαιωσης της πληροτητας της ηλεκτρονικης ταυτοτητας (περας δυο μηνων) πρεπει να καταβαλουμε εκ νεου το παράβολο των 20 € ;

20€/ιδιοκτησία

Δύο εταιρικά σχήματα εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το διαγωνισμό του υπουργείου Μεταφορών Υποδομών για το έργο ΣΔΙΤ προυπολογισμού €291 εκατ. που αφορά στη λειτουργία και συντήρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής της Πρωτεύουσας. Το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα περιλαμβάνει τα φράγματα και του ταμιευτήρες Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα, τη λίμνη Υλίκης, τις γεωτρήσεις Πάρνηθας και Βοιωτικού κάμπου, τα υδραγωγεία, τα δίκτυα μεταφοράς μήκους 400 χιλιομέτρων και τα αντλιοστάσια, που αποτελούν την κύρια υποδομή για την υδροδότηση του Λεκανοπεδίου. Ο ανάδοχος θα αναλάβει να προχωρήσει τις απαιτούμενες επενδύσεις βαριάς και ελαφριάς συντήρησης, καθώς και τη λειτουργία του ΕΥΣ για την επόμενη 20ετία. Ο ανάδοχος θα αποζημιώνεται με πληρωμές διαθεσιμότητας. Τις υποδομές λειτουργεί και συντηρεί μέχρι σήμερα η ΕΥΔΑΠ η οποία δεν συμμετείχε στον σχετικό διαγωνισμό καθώς μέχρι την λήξη του στις 20/1/2022 δεν είχε τροποποιηθεί ο ιδρυτικός νόμος της εταιρείας Σύμφωνα με πληροφορίες ενδιαφέρον συμμετοχής στο διαγωνισμό εκδήλωσαν δύο μόνο σχήματα η ΕΛΛΑΚΤΩΡ (με τις θυγατρικές της ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις και Ηλέκτωρ) και η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – Intrakat. Η ανακοίνωση της ΕΥΔΑΠ Τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να συμμετάσχει στο διαγωνισμό ΣΔΙΤ του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.), γνωστοποίησε η ΕΥΔΑΠ με ανακοίνωσή της. Οπως αναφέρει η εταιρεία "στις οικονομικές καταστάσεις και στην παρουσίαση των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2020 που είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα της Εταιρείας αναφέρεται ότι το πλαίσιο της συμφωνίας με το Ελληνικό Δημόσιο «περιλαμβάνει τη ρύθμιση θεσμικών θεμάτων, όπως τη δυνατότητα συμμετοχής της ΕΥΔΑΠ σε διαγωνισμούς ΣΔΙΤ». Επίσης στις οικονομικές καταστάσεις του Α' Εξαμήνου 2021 αναφέρθηκε ότι «με σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, της «Εταιρείας Παγίων ΕΥΔΑΠ» και της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., ανατίθεται στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. η συντήρηση και λειτουργία του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής της Πρωτεύουσας για τρία έτη. Μετά τη λήξη της εν λόγω σύμβασης, η συντήρηση και λειτουργία του Ε.Υ.Σ. θα ανατίθεται από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών σε ανάδοχο, ο οποίος θα αναδεικνύεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας σύμφωνα με τον ν. 3389/2005 (Α' 232), στην οποία διαγωνιστική διαδικασία προτίθεται να συμμετάσχει η ΕΥΔΑΠ» Με βάση τεκμηριωμένες μελέτες υπηρεσιών της ΕΥΔΑΠ αλλά και γνωμοδότηση εξωτερικού νομικού σύμβουλου, η συμμετοχή της ΕΥΔΑΠ στο σχετικό διαγωνισμό είναι εφικτή μόνον εφόσον τροποποιηθεί ο ιδρυτικός νόμος της εταιρείας. Σημειώνεται ότι ο ιδρυτικός νόμος της ΕΥΔΑΠ έγινε πολύ πριν από την εφαρμογή Συμπράξεων Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και ως εκ τούτου, δεν προβλέπει δυνατότητα της ΕΥΔΑΠ να συμμετέχει σε ΣΔΙΤ εκτός της Περιφέρειας Αττικής, όπου δραστηριοποιείται. Η τροποποίηση του ιδρυτικού νόμου δεν έγινε έως και την προθεσμία υποβολής φακέλου εκδήλωσης ενδιαφέροντος στις 20/1/2022, παρά τις σχετικές ενέργειες της Εταιρείας, και συνεπώς, η ΕΥΔΑΠ δεν δύναται να συμμετάσχει στην Α' φάση του ανωτέρω διαγωνισμού. Η ΕΥΔΑΠ προχωράει απρόσκοπτα το έργο της για να επιτύχει τους στόχους του δυναμικού αναπτυξιακού και στρατηγικού σχεδιασμού της προς όφελος των μετόχων, καταναλωτών και εργαζομένων της. View full είδηση

Σημαντική άνοδο σημείωσε η διακίνηση των επιβατών στα ελληνικά αεροδρόμια το 2021 σε ετήσια βάση σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Συγκεκριμένα, κατά το περυσινό 12μηνο καταγράφεται άνοδος 80,9% ενώ στο αντίστοιχο διάστημα του 2020 προς το 2019 όπου δεν είχαν τεθεί απαγορεύσεις και περιορισμοί εξαιτίας των μέτρων κατά της πανδημίας είχε σημειωθεί πτώση της τάξης του 44,2%. Όσον αφορά στα στοιχεία Δεκεμβρίου 2021 καταγράφουν σημαντική άνοδο επιβατικής κίνησης +367,3% (διακίνηση επιβατών αφίξεις/αναχωρήσεις), ενώ και οι αφίξεις επιβατών από το εξωτερικό καταγράφουν αύξηση +413,1% τον Δεκέμβριο του 2021 σε σχέση με το 2020. Από τα προσωρινά στατιστικά στοιχεία της ΥΠΑ για την επιβατική κίνηση των αεροδρομίων το 12μηνο Ιανουαρίου/Δεκεμβρίου του 2021 προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο συνολικός αριθμός των διακινηθέντων επιβατών έφθασε τα 35.8 εκατ. παρουσιάζοντας άνοδο +80,9% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2020 όπου είχαν διακινηθεί 19.8 εκατ. επιβάτες. Όσον αφορά τον αριθμό πτήσεων στα αεροδρόμια της χώρας είχαμε επίσης θετικό πρόσημο καθώς ανήλθαν στις 384.248 από τις οποίες 165.113 ήταν εσωτερικού και 219.135 ήταν εξωτερικού, παρουσιάζοντας άνοδο +51,5% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2020 όπου είχαν πραγματοποιηθεί συνολικά 253.653 πτήσεις. Συγκρίνοντας τα στατιστικά στοιχεία με το 12μηνο (Ιαν/Δεκ.) του 2019 που οι πτήσεις ήταν 526.155, για το έτος 2021 υπάρχει πτώση -27% στην κίνηση αεροσκαφών. Στο σύνολο της επιβατικής κίνησης που ήταν 64.169.005 το 2019, για το ίδιο εξεταζόμενο 12μηνο του 2021 υπάρχει πτώση - 44,2%. Αύξηση στις αφίξεις επιβατών εξωτερικού + 413,1% και στις πτήσεις +114,3% δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία Δεκεμβρίου 2021. Θετική είναι η εικόνα της επιβατικής κίνησης Δεκεμβρίου 2021 καθώς τα προσωρινά στατιστικά στοιχεία καταγράφουν ικανοποιητική άνοδο για τον τελευταίο μήνα του περασμένου χρόνου. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στις αφίξεις επιβατών εξωτερικού τον Δεκέμβριο του 2021 ήρθαν 457.773 ταξιδιώτες, ενώ τον Δεκέμβριο του 2020 είχαν αφιχθεί 89.213 επιβάτες, ποσοστό αύξησης +413,1%. Ο συνολικός αριθμός των πτήσεων (εσωτερικού και εξωτερικού) για τον τελευταίο μήνα του 2021 ανήλθε στις 22.290 καταγράφοντας επίσης άνοδο +114,3% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2020 όπου είχαν πραγματοποιηθεί 10.401 πτήσεις. Ο συνολικός αριθμός διακινηθέντων επιβατών (αφίξεις/αναχωρήσεις) Δεκεμβρίου του ΄21 έφτασε τους 1.769.600 επιβάτες παρουσιάζοντας άνοδο +367,3% σε σχέση με τη διακίνηση επιβατών Δεκεμβρίου του ΄20 που ήταν 378.656 διακινούμενοι επιβάτες. Συγκρίνοντας τα αεροπορικά δεδομένα για τον Δεκέμβριο του 2021 σε σχέση με τα στατιστικά στοιχεία Δεκεμβρίου του 2019, που δεν υπήρχε η νόσος Covid-19 και οι περιορισμοί στις πτήσεις, οι αφίξεις των επιβατών εξωτερικού φέτος παρουσιάζουν μείωση -38,4% (τον Δεκέμβριο του 2019 ήταν 743.014 επιβάτες εξωτερικού) και η συνολική επιβατική κίνηση στα ελληνικά αεροδρόμια πτώση -29,3% (τον Δεκέμβριο του 2019 ήταν 2.503.206 διακινούμενοι επιβάτες). View full είδηση

καλησπέρα, βλέπω ότι για τη χρήση 2021 έχει ανοίξει εδώ η δυνατότητα υποβολής της ετήσιας βεβαίωσης αποδοχών. Για κάποιες παρακρατήσεις (20%) που έκανα το 2021, υπάρχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης? (για το 2020 δεν υπήρχε υποχρέωση) ευχαριστώ

Σε πόλο έλξης για τις μεγάλες εταιρείες του real estate έχει μετατραπεί το Μαρούσι. Μεγάλοι παίκτες της αγοράς έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους και επενδύουν στην περιοχή, είτε σε χώρους γραφείων, είτε σε καταστήματα και εμπορικά. Πρόσφατη κίνηση στην περιοχή έγινε από την Prodea, η οποία προχώρησε στην απόκτηση πέντε όμορων ακινήτων στο Μαρούσι, δίπλα στο "δαχτυλίδι" του κόμβου της Λεωφόρου Κηφισίας. Η επένδυση είναι της τάξεως των 35 εκατ. ευρώ και αφορά την ανέγερση και εκμετάλλευση ενός "πράσινου" κτιριακού συγκροτήματος, αφού προηγουμένως γκρεμιστεί το υφιστάμενο κτίριο γραφείων και κατοικιών. Ειδικότερα προβλέπεται η κατασκευή σύγχρονου συγκροτήματος γραφείων με κατ’ ελάχιστον περιβαλλοντική πιστοποίηση LEED Gold, το οποίο θα αποτελείται από δύο αυτόνομα και λειτουργικά ανεξάρτητα κτίρια συνολικής επιφάνειας άνω των 17.000 τ.μ. Η εν λόγω επένδυση δεν είναι η μοναδική της εταιρείας στην περιοχή. Η Prodea έχει αγοράσει και νοικιάζει όροφο επί του συγκροτήματος Κ-44 (Κτήρια Βωβού) στο Κτήριο Β (το μεσαίο κτήριο του συγκροτήματος), το κατάστημα επί της οδού Χειμάρρας με ενοικιαστή τον Σκλαβενίτη, ενώ η σημαντικότερη επένδυση της στην περιοχή αποτελεί η κατασκευή Κατηγορίας Α κτηρίων γραφείων στις οδούς Φραγκοκκλησίας, Αιγιαλείας και Αιτωλού. Η ανάπτυξη αφορά σε ένα υπερσύγχρονο, βιοκλιματικό πενταώροφο κτήριο με ανωδομή 7.000 τμ, βοηθητικούς χώρους 7.000 τμ και 200 θέσεις πάρκινγκ. Στην περιοχή έχει τοποθετηθεί και η Trastor η οποία έχει αγοράσει κτήρια επί των οδών Γραβιάς, Αμαρουσίου Χαλανδρίου. Τα κτήρια είναι χώροι γραφείων με επίπεδα θέσεων στάθμευσης. Η εταιρία Μυτιληναίος κατασκεύασε τα γραφεία της στην οδό Αρτέμιδος ενώ ο όμιλος Σαράντη είναι σε στάδιο κατασκευής των νεών γραφείων του επί της Αμαρουσίου Χαλανδρίου. Επενδυτικά σχήματα όπως η Dromeus Capital έχουν επίσης αυξημένη παρουσία στην περιοχή. Σύμφωνα πληροφορίες η Dromeus αγόρασε το κτήριο που στεγάζει την Deloitte με μακροχρόνιο συμβόλαιο μίσθωσης κατά τη διάρκεια του 2019. Το κτήριο αποτελείται από 7.700 τμ χώρων γραφείων, 2.000 τμ χώρων καταστημάτων και τριών υπόγειων χώρων στάθμευσης. Τέλος η Νoval δρομολογεί, σε συνεργασία με την Brooklane Capital, την ανάπτυξη ενός σύγχρονου, βιοκλιματικού συγκροτήματος γραφείων στην έκταση της πρώην Kodak στην οδό Χειμάρρας στο Μαρούσι (πλησίον Αττικής Οδού). Το συνολικό ύψος της επένδυσης προβλέπεται να ξεπεράσει τα 50 εκατ. ευρώ. Σε ζήτηση τα πράσινα γραφεία Πάνω από 375.500 τ.μ. ποιοτικών γραφειακών χώρων βρίσκονται υπό κατασκευή ή έχουν πρόσφατα εισέλθει στην αγορά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών του real estate. Σήμερα ο αριθμός των "πράσινων" γραφείων στη χώρα μας, τον οποίο στελέχη της αγοράς θεωρούν μονόδρομο για τα επόμενα χρόνια, είναι περιορισμένος, με αποτέλεσμα να καταγράφεται σημαντική αύξηση των μισθωμάτων. Tόσο το 2020 όσο και το 2021 η ζήτηση για παλαιότερης τεχνολογίας κτίρια γραφείων ήταν ιδιαίτερα χαμηλή, με αποτέλεσμα οι ελεύθεροι προς ενοικίαση γραφειακοί χώροι, στην ευρύτερη Περιφέρεια της Αττικής, να φτάσουν στο 8,6% επί του συνόλου των διαθέσιμων χώρων για επαγγελματική χρήση. Εντούτοις, σε ζώνες με σημαντική συγκέντρωση ποιοτικών χώρων γραφείων, όπως ο άξονας γύρω από τη Λεωφόρο Κηφισίας έως την ευρύτερη περιοχή των Βορείων Προαστίων, η διαθεσιμότητα γραφειακών χώρων προς ενοικίαση περιορίστηκε στο 6,76%. Αντίθετα, σε κτίρια με πιο σύγχρονα πρότυπα κατασκευής οι ελεύθεροι προς ενοικίαση χώροι δεν ξεπέρασαν το 5%. Ως εκ τούτου κοινή διαπίστωση αποτελεί ότι οι επιλεγμένοι γραφειακοί χώροι πρώτης προβολής, που βρίσκονται σε περιοχές με ενδιαφέρον και διαθέτουν "πράσινο πιστοποιητικό", θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για τις εγχώριες ΑΕΕΑΠ και τις εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων. View full είδηση

Δυο όμορες οριζόντιες ιδιοκτησίες/διαμερίσματα του ίδιου ορόφου, έχουν διαφορετική διαμερισμάτωση σε σχέση με την κάτοψη της οικοδομικής άδειας (ΟΑ 1991) και της σύστασης (το Δ/σμα 1 πήρε 3 τμ. απο το όμορο του Δ/σμα 2) . Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η υφιστάμενη κατάσταση συμφωνεί με την σύσταση και ΔΕΝ υπάρχει τροποποίηση η/μ.. Συνεπώς, και σύμφωνα με το αρθ.100 παρ 14., σε συνάρτηση με την Εγκ. 2/2019, η εν λόγω διαφοροποίηση δεν συνιστά αυθαιρεσία, αλλά υποχρεούται την ενημέρωση φακέλου της ΟΑ, εως την ηλ. ταυτότητα κτιρίου. Σωστά?

Περίληψη. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση αναζωπυρώθηκε με τη δημοσίευση του σημαντικού βιβλίου τού Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο Παρίσι. Η πτύχωση είναι μια πολιτιστική παράμετρος που απαντάται σε πολλές περιόδους της ιστορίας, αλλά κατά βάση κατατάγεται στο μπαρόκ. Διότι στο μπαρόκ η πτύχωση τείνει προς την απεριόριστη συμπερίληψη, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση, και συνεχώς επίσης αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις. Ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση είναι μια διαφοροποιούσα αρχή στην αρχιτεκτονική και ουσιαστικά συνεπάγεται μια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών, που αντιβαίνει στην κλασική αρχή της firmitas, της σταθερότητας ή της στατικότητας. Πολλά παραδείγματα μπορούν να δοθούν από μια τέτοια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική: η αρχιτεκτονική του εικονοκυττάρου του Stephen Perella εξερευνά τη μορφοπλαστική διατύπωση χωρίς αναφορά στη λειτουργία, στατικότητα και άλλες ουσιώδεις αρχές της αρχιτεκτονικής. Έπειτα, η διάσημη υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak, και η ακριβής, ανακριβής και επακριβής αρχιτεκτονική δημιουργία του Greg Lynn, όπως συνδέεται με τον άμορφο σχεδιασμό και συντελείται μέσα από διαδικασίες πληροφορικής φύσης, είναι επίσης παρόμοια παραδείγματα συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής. Η αρχιτεκτονική αυτή δεν αποζητά πλέον τη σταθερότητα, αλλά τη συνεχή εναλλαγή και κίνηση διαμέσου περίπλοκων διαδικασιών πληροφορικής φύσης, και γι' αυτό δίνει την εντύπωση ότι έχει πλέον απολέσει οποιαδήποτε έννοια ανθρωπισμού. Η πτύχωση, ωστόσο, δίνει τη δυνατότητα να επαναφέρουμε την ανθρωπιστική διάσταση της αρχιτεκτονικής, την ίδια στιγμή που θεμελιώνουμε θεωρητικά εξελίξεις στον σχεδιασμό, οι οποίες προκύπτουν από την ψηφιακή τεχνολογία που στην εποχή μας κυριαρχεί στην αρχιτεκτονική πράξη και σκέψη. Το διακύβευμα της πτύχωσης είναι η εγγενής ηθική του αειφόρου σχεδιασμού, όπως προκύπτει από την ανάγνωση και χρήση της πτύχωσης από τον Luke Feast. Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Κριτικός Τέχνης κι Επιμελητής Εκθέσεων, Χανιά Κρήτης, Ελλάδα Λέξεις κλειδιά: Deleuze, πτύχωση, ψηφιακή αρχιτεκτονική, firmitas, ηθική του αειφόρου σχεδιασμού Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει διαπιστωθεί ένα αυξημένο ενδιαφέρον από τους αρχιτέκτονες για την έννοια της πτύχωσης, όπως αυτή αναπτύχθηκε στο σημαδιακό βιβλίο του Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, το οποίο δημοσιεύτηκε στη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1980¹. Αυτό το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι ενδεικτικό των κοινωνικών πιέσεων που ασκούνται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αφενός από έναν ολοένα και πιο ψηφιακό κόσμο, αφετέρου από την περιπλοκότητα των σύγχρονων πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι επίσης εμβληματικό των δραματικών αλλαγών που έχουν λάβει χώρα, όχι μόνο στην αρχιτεκτονική θεωρία και σκέψη και στην επιστημολογία της αρχιτεκτονικής, αλλά και στην ίδια την αρχιτεκτονική πρακτική. Οι τρεις κλασικές αρχές της αρχιτεκτονικής, οι venustas, firmitas και utilitas, ή χάρη, σταθερότητα και χρησιμότητα, όπως διατυπώθηκαν από τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο κατά τον 1ο αιώνα π.Χ., και επανεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Ιταλικής Αναγέννησης από τον Alberti, ήταν ανέκαθεν οι πλέον διαχρονικές αξίες της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, οι οποίες έχουν ανεξίτηλα σημαδέψει την ιστορία της αρχιτεκτονικής στον δυτικό κόσμο. Μεταξύ των τριών αυτών αξιών, ο κλασικισμός πάντα θεωρούσε τη χάρη ως προεξάρχουσα, σε σύγκριση με τη σταθερότητα και τη χρησιμότητα, ενώ ο μοντερνισμός μετατόπισε το ενδιαφέρον στη χρησιμότητα ή λειτουργία εις βάρος των άλλων δύο. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα και ειδικά τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι η firmitas, η σταθερότητα, που αμφισβητείται στο όνομα της πτύχωσης. Η σταθερότητα σημαίνει φυσικά τόσο τη στατική επάρκεια όσο και την αντοχή στον χρόνο. Το καλύτερο πρότυπο σταθερότητας είναι ίσως η Αιγυπτιακή πυραμίδα, η οποία, ως γνωστόν, στόχευε να εξασφαλίσει την κυριαρχία του ηγεμόνα στην αιωνιότητα, ακόμα και μετά τον θάνατό του. Σήμερα, κτίρια όπως το Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv στο Ισραήλ, που σχεδιάστηκε από τον Preston Scott-Cohen το 2007 και ολοκληρώθηκε το 2011, ή το Σπίτι μπουκάλι του Klein στο Rye της Victoria στην Αυστραλία, που σχεδιάστηκε από τον Charles Ryan McBride το 2008, φαίνονται να είναι στον αντίποδα της πυραμίδας από τη σκοπιά της σχεδιαστικής λογικής τους. Διότι, πρώτον, η έντονη καμπυλόγραμμη μορφή τους ή η πτύχωση χρειάζεται μεγάλη συντήρηση για να παραμείνει ανέπαφη στον χρόνο, σε αντίθεση με την υποτυπώδη και ελάχιστη συντήρηση που χρειάζεται η πυραμίδα για να αντέξει στον χρόνο. Κατά δεύτερο και ουσιωδέστερο λόγο, αυτά τα σύγχρονα κτίρια που αναφέρθηκαν εν είδει παραδείγματος, είναι η αρχιτεκτονική απάντηση στην ολοένα αυξανόμενη επιθυμία και ανάγκη για ευελιξία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. 01. Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας, 2580-2560 π.Χ., 4η δυναστεία 02. Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv, Israel, Preston Scott-Cohen 03. Σπίτι μπουκάλι του Klein, Rye, Victoria, Αυστραλία, Charles Ryan McBride Η ευελιξία σημαίνει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται το κτίριο σε αλλαγές χρήσης και σε απρόσμενες περιστάσεις. Τα πτυχωτικά αυτά κτίρια, folded buildings όπως αποκαλούνται, είναι ένα βήμα πριν την κίνηση, αναπαριστώντας την παγωμένη κίνηση, για να ανακαλέσουμε τον διάσημο ορισμό της αρχιτεκτονικής από τον Friedrich Schelling. Τα πτυχωτικά κτίρια αυτά δείχνουν τη μάχη του αρχιτέκτονα με τον χρόνο, όχι με την έννοια της δημιουργίας ενός προϊόντος που θα αντέξει όσο γίνεται πιο πολύ, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά με την έννοια του σχεδιασμού που προορίζεται να εξυπηρετήσει απαιτήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλάζουν ραγδαία και άρδην και ενίοτε αλληλοσυγκρούονται, καθώς αντικατοπτρίζουν τις περίπλοκες πολυπολιτισμικές κοινωνίες οι οποίες συχνά απαιτούν τη συνεχή αναβάθμιση των κτιρίων, όπως και του λογισμικού των υπολογιστών, για να εξυπηρετήσουν τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές ανάγκες και νέες επιθυμίες. Την ανάγκη αυτή για συνεχή εξέλιξη επισημαίνει και η Σοφία Βυζοβίτη, όταν αναφέρεται στο νέο καθεστώς που διέπει το αρχιτεκτονικό αντικείμενο, που δεν αναφέρεται πλέον σε μια χωρική μήτρα, αλλά σε μια χρονική παράμετρο που υπαινίσσεται τη συνεχή αλλαγή και εξέλιξη της ύλης και μορφής². Θέλοντας να κάνει μια γενεαλογία της αρχιτεκτονικής πρακτικής τής πτύχωσης, η Βυζοβίτη εξετάζει τα πρώτα κτίρια που την ενσωμάτωσαν στη λογική τους, τις δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι από τους αρχιτέκτονες ΟΜΑ, το 1993, το Bicycle Flat στο Άμστερνταμ από τους αρχιτέκτονες VMX το 1998 και το Eye Beam Building, Museum of Art and Technology στη Νέα Υόρκη το 2002 από τους Diller και Scofidio³. 04. Δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι, ΟΜΑ, 1993 Ακολούθως, θα παρουσιάσω αρχικά την πτύχωση έτσι όπως την αναπτύσσει ο Deleuze στο σημαδιακό του βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, με σκοπό να αναδείξω τη σημασία της στην αρχιτεκτονική θεωρία. Κατόπιν, θα επιχειρήσω να διαπιστώσω πώς η πτύχωση εφαρμόζεται στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκέψη και πρακτική, εξετάζοντας ταυτόχρονα ποιες είναι οι επιπτώσεις της, ειδικά σε ό,τι αφορά την επιστημολογία του κλάδου της αρχιτεκτονικής. Τέλος, θα επιχειρήσω να αναλύσω τις συνέπειες της τεκτονικής εντατικοποίησης που παράγεται από την πτύχωση, και θα ελέγξω την υπόθεση του αειφόρου οικολογικού σχεδιασμού που αποδίδεται στην πτυχωτική αρχιτεκτονική από τον Luke Feast. Η πτύχωση ως δυναμική αρχή Από την αρχή του κειμένου του, ο Deleuze ορίζει, στην ιδιαίτερα μεταφορική γλώσσα που χρησιμοποιεί, την πτύχωση ως πολιτιστική δύναμη και ισχύ που φέρει τα χαρακτηριστικά κάθε εποχής στην εξέλιξη του ανθρώπου⁴. Η πτύχωση εφαρμόζει στην Ελληνική, τη Ρωμαϊκή, τη Ρωμανική, τη Γοτθική και την κλασική περίοδο, και αντίστοιχα πτυχώσεις αναπτύσσονται σε όλες αυτές τις περιόδους. Η περίοδος ωστόσο που απασχολεί ιδιαίτερα τον Deleuze και τη θεωρεί εμβληματική για την πτύχωση, είναι η περίοδος του μπαρόκ. Διότι, κατά την περίοδο του μπαρόκ, η πτύχωση οδηγεί στην άπειρη συμπερίληψη ή σύμφυρση⁵, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση⁶ και συνεχώς αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις, από τις οποίες προκύπτει⁷ και τις οποίες διαρκώς παράγει. Στην πραγματικότητα, η δραστηριότητα της συστολής και διαστολής της πτύχωσης σημαίνει την εξέλιξη και την εκτύλιξη, την εμπλοκή και την ανάπτυξη⁸. Επιπλέον, η πτύχωση σημαίνει μείωση και περιορισμό, ενώ το αντίθετό της, η εκδίπλωση, σημαίνει την αύξηση και την ανάπτυξη⁹. Η πτύχωση, ως εκ τούτου, έχει έναν πολιτισμικό χαρακτήρα, και εμφανίζεται ως μια δύναμη η οποία αναπαριστά την άπειρη εργασία σε εξέλιξη, δηλαδή την άπειρη δεκτικότητα και τον αέναο αυθορμητισμό¹⁰. Σύμφωνα πάντα με τον Deleuze, η πτύχωση δουλεύει όπως το origami, που είναι ως γνωστόν η Ιαπωνική τέχνη της δίπλωσης του χαρτιού¹¹. 05. Η Ιαπωνική Τέχνη της εκδίπλωσης του χαρτιού Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η πτύχωση εμφανίζεται σε κάθε εποχή. Ωστόσο, αυτή καθαυτή είναι επίσης η λειτουργική έννοια του μπαρόκ τον 17ο αιώνα¹². Διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο μπαρόκ, διότι εκεί γνωρίζει απεριόριστη ελευθερία¹³. Το ίδιο το μπαρόκ, ως καλλιτεχνικό ύφος, είναι μια δυναμική λειτουργία στον βαθμό που συνεπάγεται την καμπυλόγραμμη ρευστότητα της μορφής¹⁴. Κατά το μπαρόκ, ο κόσμος εμφανίζεται ως μια άπειρη σειρά από καμπυλότητες και κλίσεις¹⁵. Ενώ ο κλασικισμός, δια μέσου των Καρτεσιανών του συντεταγμένων, προωθεί τα καθορισμένα σημεία, τις γωνίες και τα κέντρα, εν συντομία τις ουσιώδεις μορφές, μέσω ενός είδους αφηρημένης οικουμενικότητας¹⁶, το μπαρόκ προωθεί την άπειρη διαφοροποίηση της πτύχωσης¹⁷. Επιπλέον, η αντίθεση που υπάρχει στο μπαρόκ μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού, το έξαλλο εξωτερικό που επιφυλάσσει ένα ήρεμο και γαλήνιο εσωτερικό στις εκκλησίες¹⁸, δεν είναι τίποτα άλλο από την αντίθεση μεταξύ της πτύχωσης και της εκδίπλωσής της. Ο Simon O’Sullivan θεωρεί ότι «η έννοια της πτύχωσης επιτρέπει στον Deleuze να σκεφτεί δημιουργικά την παραγωγή τής υποκειμενικότητας (…), τη σχέση που έχει δηλαδή κανείς με τον εαυτό του.»¹⁹. Το σημείο αυτό είναι σημαντικό για την πτύχωση διότι συνδέεται με τον Leibniz, από του οποίου τα γραπτά προέρχεται η έμπνευση της έννοιας της πτύχωσης. Ο Leibniz ονομάζει μονάδα πότε την ψυχή πότε το υποκείμενο, και αυτή η μονάδα είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του Deleuze²⁰. Η μονάδα είναι ένα μεταφυσικό σημείο, το οποίο ωστόσο δεν είναι προνομιούχο, ούτε βρίσκεται στο κέντρο των πραγμάτων, αφού ο κόσμος απαρτίζεται από άπειρες μονάδες ή ψυχές²¹. Το υποκείμενο είναι μια μονάδα που καταλαμβάνει ένα σημείο, είναι μια ψυχή και προσφέρει μια προοπτική στα πράγματα²². Ανάλογα, το αντικείμενο είναι ένα συμβάν²³. Ο κόσμος, εννοημένος με τέτοιο τρόπο από τον Deleuze ως αναγνώστης του Leibniz, χαρακτηρίζεται από προοπτικισμό, σχετικισμό και πλουραλισμό²⁴. Ο κόσμος, ωστόσο, είναι επίσης εντός της μονάδας η οποία μοιάζει με κύτταρο, σα δωμάτιο χωρίς πόρτες και παράθυρα²⁵. Όλη η δραστηριότητα της ψυχής που είναι πλήρης πτυχώσεων, λαμβάνει χώρα εντός του κόσμου και εντός της μονάδας²⁶. Η μονάδα ή η ψυχή χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα, ή αλλιώς συνιστά ένα σκοτεινό πλαίσιο, με την έννοια ότι όλα συνάγονται από αυτή και τίποτα δε βγαίνει ή μπαίνει από το εξωτερικό²⁷. Η μονάδα χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα και η ύλη από απόλυτη εξωτερικότητα²⁸. Μεταξύ των μονάδων και της ύλης υφίσταται μια δυνατή ένταση, αν και αλλού ο Deleuze θεωρεί ότι οι μάζες και οι οργανισμοί είναι συμπληρωματικοί ως δύο είδη ισχύος ή δύο είδη πτύχωσης²⁹. Ο Deleuze προσφέρει τη διάσημη αλληγορία της δίπατης οικίας μπαρόκ για να εξηγήσει την ανθρώπινη κατάσταση: το ισόγειο έχει ανοίγματα για παράθυρα και αντιπροσωπεύει την ύλη που επιδρά στις αισθήσεις, ενώ ο πρώτος όροφος προορίζεται για τον νου και την εσωτερικότητα, για τη φρενήρη ζωτικότητα της ψυχής που συνιστά ένα καθαρό εσωτερικό χωρίς εξωτερικό³⁰. Η πτύχωση ως διάγραμμα Ο Graham Livesey παραδέχεται ότι είναι συχνά δύσκολο να μεταφράσει κανείς τις έννοιες του Deleuze στη συγκεκριμένη ή δεδομένη υλική πραγματικότητα, παρά την άμεση και οικουμενική απήχηση που η έννοια της πτύχωσης είχε στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, αμέσως μόλις το ομότιτλο βιβλίο του Deleuze δημοσιεύτηκε³¹. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση, σε αρχιτεκτονικό πλαίσιο, συνεπάγεται συνεχή διαφοροποίηση, «καθώς νέες και μη προσδοκώμενες δυνατότητες λαμβάνουν χώρα (μεταξύ πτύχωσης που έχει λάβει χώρα, πτύχωσης εν εξελίξει και πτύχωσης που είναι εν αναμονή) χωρίς προκαθορισμένα αποτελέσματα»³². Αυτή η συνεχής διαφοροποίηση του αρχιτεκτονικού πλαισίου συνεπάγεται «έναν ευέλικτο τοπολογικό χώρο (…), ο οποίος δεν μπορεί να αποσπαστεί από το πρόγραμμα και το συμβάν, και στον οποίο οι πτυχώσεις είναι τα ίδια τα συμβάντα»³³. O Krissel συνεχίζει τον προβληματισμό του, θέτοντας το ερώτημα, πώς είναι δυνατό να υπάρξει ο χώρος αυτός στην απτή πραγματικότητα, πέραν της θεωρίας ή του ψηφιακού χώρου. Η απάντηση που προσπορίζει ο ίδιος στο ερώτημά του, φαίνεται ότι δεν είναι σίγουρη: ισχυρίζεται ότι η δυνατότητα να έχει κανείς μια σειρά από επιφάνειες να πτυχώνονται και να αναδιπλώνονται, σημαίνει μια άπειρη και μη προβλέψιμη αρχιτεκτονική, προοδευτική και οπισθοδρομική ταυτόχρονα, αλλά σε κάθε περίπτωση συνεχώς εξελισσόμενη³⁴. Είναι δυνατό να φανταστούμε μια αρχιτεκτονική, όχι μόνο στο επίπεδο της θεωρίας, του διαγράμματος ή της στατικής παραλλαγής, που εφαρμόζεται στην κτιριακή δόμηση και είναι συνεχώς εξελισσόμενη ή αλλιώς διαρκώς αναβαθμιζόμενη, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών; Αυτή είναι η ερώτηση που προκύπτει για τους αναγνώστες του από τον προβληματισμό του Krissel. Παρά το γεγονός ότι διάσημοι αρχιτέκτονες που είναι θεωρητικοί ταυτόχρονα, έχουν εξετάσει το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συνεχώς αναβαθμιζόμενης αρχιτεκτονικής, και αρκεί να αναφέρουμε εδώ τα ονόματα των Peter Eisenman, Greg Lynn και John Rajchman, η εν λόγω αρχιτεκτονική αυτή είναι μια μελλοντική προβολή και δεν υφίσταται επί του παρόντος. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι η υπάρχουσα πτυχωτική αρχιτεκτονική στις μέρες μας, ήδη δείχνει προς την κατεύθυνση της συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής που ακυρώνει τη στατική της αρχή, τη firmitas, ως μια αρχιτεκτονική εν τω έργω, σε συνεχή εξέλιξη. Η συνεχώς αναβαθμιζόμενη αρχιτεκτονική την οποία ο Krissel τοποθετεί στο μέλλον, μπορεί σύμφωνα με τον ίδιο να εφαρμόσει την πτύχωση «στο πλαίσιο της προγραμματιζόμενης ύλης» και «μέσω της ανάπτυξης της νανοτεχνολογίας.»³⁵. Όταν η πτύχωση εφαρμόζεται μόνο στο επίπεδο του μορφοπλαστικού χειρισμού³⁶, και ακόμα χειρότερα όταν δικαιολογείται με αναφορά στην αρχιτεκτονική φαντασία και την υποτιθέμενη ελευθερία της αλλά και το δικαίωμά της για άπειρους νεωτερισμούς, ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της πτύχωσης αλλά και οι πολυάριθμες συνέπειές της χάνονται και η πτυχωτική αρχιτεκτονική απλά παραδίδεται στον προηγμένο καπιταλιστικό καταναλωτισμό. Οι αρχιτέκτονες ανέκαθεν αντιμετώπιζαν αυτόν τον κίνδυνο, αλλά και την πρόκληση να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και πολλές φορές τις φαντασιώσεις της πλούσιας πελατείας τους, που συνήθως προσανατολίζεται προς την επιδεικτική κατανάλωση, έναν κίνδυνο που απειλεί να μειώσει την αρχιτεκτονική στο επίπεδο της τρέχουσας μόδας. Ο Mark Jackson θεωρεί πως, ό,τι φαίνεται να είναι στην εμπροσθοφυλακή της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας, συγκεκριμένα ο κυβερνοχώρος και η εικονική πραγματικότητα, τείνει πολλές φορές, σιωπηλά και ασυνείδητα, να υιοθετεί, στην πραγματικότητα, τις πλέον συντηρητικές μεταφυσικές αρχές³⁷. Έχοντας τις προειδοποιήσεις του Jackson κατά νου, πρέπει παρόλα αυτά να σημειώσουμε ότι, από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα, υπάρχει στην αρχιτεκτονική δημιουργία ένα αυξανόμενο μέλημα για την τεκτονική διάστασή της, η οποία σύμφωνα με τον Kenneth Frampton «είναι το δομικό στοιχείο αλλά και η μορφοπλαστική εφαρμογή της παρουσίας του, σε σχέση με το σύνολο του οποίου ήταν μέρος.» Ο όρος τεκτονικός «όχι μόνο αναφέρεται σε μια δομική και υλική εφαρμογή αλλά και σε μια ποιητική της κατασκευής, όπως αυτή μπορεί να ασκηθεί στην αρχιτεκτονική και στις συναφείς εικαστικές τέχνες.»³⁸. Η προσοχή που αφιερώνει ο Frampton στο δομικό στοιχείο, που θεωρεί ότι είναι η ουσία της αρχιτεκτονικής μορφής και αξίζει μεγαλύτερη εκτίμηση από ό,τι η χωρική επινόηση και ο αρχιτεκτονικός νεωτερισμός, είναι προφανώς πολεμικής φύσης και απευθύνεται κυρίως στους μεταμοντέρνους, όπως τον Robert Venturi, και την εμπορευματοποίηση της αρχιτεκτονικής, στην οποία συνέβαλαν ηθελημένα ή άθελά τους. Υποστηρίζοντας την τεκτονική διάσταση της αρχιτεκτονικής, ο Frampton αναφέρεται στον Marco Frascari και στον καίριο ρόλο που ο τελευταίος επιφυλάσσει στον αρχιτεκτονικό σύνδεσμο³⁹. O Marco Frascari, ήδη από το 1984, στο κείμενό του “TheTell-the-Tale Detail”, ελεύθερα μεταφραζόμενο «Η λεπτομέρεια που λέει την ιστορία», υποστηρίζει τη δουλειά τού Carlo Scarpa, αξιολογώντας την αίσθηση της λεπτομέρειας που διατρέχει το έργο του και συνίσταται στους εκφραστικούς και τέλειους κτιριακούς συνδέσμους. Σύμφωνα με τον Frascari: Η αρχιτεκτονική είναι τέχνη, διότι όχι μόνο ενδιαφέρεται να ικανοποιήσει την πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη για ένα καταφύγιο, αλλά συναρμόζει χώρους και υλικά με έναν νοήμονα τρόπο. Αυτό συμβαίνει μέσω μορφικών και πραγματικών συνδέσμων. Ο σύνδεσμος, ως η γόνιμη λεπτομέρεια, είναι ο τόπος όπου η δόμηση αλλά και το χτίσιμο της αρχιτεκτονικής λαμβάνουν χώρα. (Επιπλέον, είναι χρήσιμο να ολοκληρώσουμε την κατανόηση αυτού του ουσιώδους ρόλου του συνδέσμου, ως του τόπου της διαδικασίας του νοήματος της αρχιτεκτονικής, εφόσον η καταγωγή της πρώτης Ινδοευρωπαϊκής λέξης για την τέχνη βρίσκεται στον «σύνδεσμο».)⁴⁰. Η προώθηση της τεκτονικής διάστασης της αρχιτεκτονικής από τον Frascari και τον Frampton είχε έναν ιδιαίτερο πολεμικό στόχο, όπως προαναφέρθηκε, αλλά μπορεί να έχει επίσης συμβάλει στην πρόσφατη υποστασιοποίηση της εντατικής τεκτονικής έκφρασής της στην πτυχωτική αρχιτεκτονική. Η κατά βάση λανθασμένη ιδέα ότι η τεκτονική διάσταση που περιλαμβάνει χωρική καινοτομία και φαντασιακό μορφοπλαστικό χειρισμό είναι τελικά η ουσία της αρχιτεκτονικής, δεν προήλθε από το πουθενά αλλά επωάστηκε σταδιακά και βαθμιαία, στο πλαίσιο τής πλέον σημαίνουσας αρχιτεκτονικής θεωρίας και πράξης, κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990. 06. Μουσείο Castelvecchio, Verona, Carlo Scarpa Όσο κι αν οι επιφανειακές εφαρμογές τής πτύχωσης στην αρχιτεκτονική θεωρία και πράξη είναι γενεαλογικά κατανοήσιμες, το γεγονός αυτό δεν αποτρέπει από το να σκεφτούμε σοβαρά τον ουσιώδη ρόλο της πτύχωσης σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις και προεκτάσεις της. Ο Mark Jackson επισημαίνει τους κινδύνους της εμπορευματοποίησης της πτυχωτικής αρχιτεκτονικής⁴¹, αλλά ταυτόχρονα θεωρεί ότι η πτυχωτική ή κυβερνητική αρχιτεκτονική στην πραγματικότητα επαναπροσδιορίζει «τις ιδέες που έχουμε για τον χώρο, την κατοικία και τη μορφή.»⁴² Το πρόβλημα είναι ότι η πτυχωτική αρχιτεκτονική είναι ακόμα καινούρια, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητή⁴³. Ο Jackson εξετάζει με κριτικό τρόπο τη δουλειά του Stephen Perella, του οποίου η αρχιτεκτονική της υπερ-επιφάνειας έχει αναφορά στην πτύχωση του Deleuze. Η εικονοκυτταρική αρχιτεκτονική -pixel architecture- του Perella, που εκτυλίσσεται στην οθόνη του υπολογιστή, επινοεί μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας μια νέα πλαστικότητα που εφαρμόζει σε ενεργές επιφάνειες, αλλά το εγχείρημα του Perella είναι περιορισμένο μόνο στον μορφοπλαστικό χειρισμό, χωρίς καμία αναφορά στη λειτουργία ή στη χρήση ή ακόμα και στη στατικότητα της αρχιτεκτονικής δομής, κι έτσι είναι μάλλον συμβατικό⁴⁴. 07. Perella, αρχιτεκτονική της υπερεπιφάνειας. Ξενοδοχείο του μέλλοντος 08. Pixel architecture Η υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak ταυτίζει την αρχιτεκτονική με τον χώρο της πληροφορικής ή τον κυβερνοχώρο που εμφανίζεται ως μια υπερβατική αρχή, η οποία πάλι αποδεικνύεται μάλλον συμβατική ερμηνεία του Deleuze, εφόσον μάλιστα ο τελευταίος δίνει έμφαση στον εγγενή και ουσιαστικό ρόλο της πτύχωσης⁴⁵. O Jackson ευνοεί περισσότερο την ιδιοποίηση της πτύχωσης από τον Greg Lynn μέσω των εννοιών του τελευταίου: ακριβής, ανακριβής και απακριβής, anexact, αρχιτεκτονική σύνθεση⁴⁶. Ο όρος απακριβής ή anexact είναι νεολογισμός, όπως και στα αγγλικά άλλωστε. Η αρχιτεκτονική, σύμφωνα με τον Lynn, οφείλει να πάψει να γοητεύεται από τις στατικές και κλειστές μορφές και πρέπει να τολμήσει να υιοθετήσει τον ανακριβή και άμορφο σχεδιασμό, όπως αυτός εφορμά από ψηφιακές διαδικασίες⁴⁷. Οι ψηφιακές διαδικασίες επιτρέπουν ευέλικτες επιφάνειες, μετρήσιμους περιορισμούς των παραμέτρων του σχεδιασμού που καθορίζουν όρια, χωρίς να τα κλείνουν, και τέλος εξέλιξη στον χρόνο⁴⁸. Το διακύβευμα είναι η έμψυχη, ζωντανή μορφή. Ωστόσο ο Lynn, σύμφωνα πάντα με τον Jackson, αποτυγχάνει να κατανοήσει την πτύχωση του Deleuze ως ένα διάγραμμα το οποίο μεσολαβεί ανάμεσα στην εικονικότητα και στην πραγματικότητα, και λανθασμένα το εκλαμβάνει ως μορφή. Όμως, πάντα σύμφωνα με τον Jackson, η πτύχωση δεν είναι μορφή αλλά είναι μάλλον μια δύναμη⁴⁹. Αυτό που εννοείται ως πτύχωση είναι μια δύναμη για τον Deleuze και μια μορφή για τον Lynn. Ο Lynn, σύμφωνα με τον Jackson, πτυχώνει υπερβολικά γρήγορα και με τον τρόπο αυτόν περιορίζει τη σύνδεση της πτύχωσης με την εικονική πραγματικότητα ως δύναμη. 09. Novak, Liquid Architecture 10. Novak, Liquid Architecture Η εικονική πραγματικότητα δε συνιστά απειλή για την πραγματικότητα αλλά συνιστά μάλλον τον κορεσμό της. Με άλλα λόγια, η εικονική πραγματικότητα σημαίνει την πραγματικότητα στην πληρότητά της. Η εικονική αφαίρεση του Deleuze είναι εγγενής στην τρέχουσα πραγματικότητα, «είναι κατ’ ουσία η δυνατότητα για το νέο σε αυτό που είναι τρέχον», σύμφωνα με τον Brian Massumi⁵⁰. Το εικονικό δε θα έπρεπε να συγχέεται με τον περίπλοκο χώρο που καθιστά δυνατό η τεχνολογία των πολυμέσων αλλά συμφύεται με το πραγματικό. Επομένως, τα διακυβεύματα της αρχιτεκτονικής δε βρίσκονται στην παρουσίαση νέων μορφών που απαντούν στους τεχνολογικούς νεωτερισμούς ή στα προτάγματα των ψηφιακών τεχνολογιών. Τα διακυβεύματα αφορούν μάλλον την ενεργοποίηση του εικονικού σε ό,τι είναι ήδη πραγματικό, του οποίου οι ορίζοντες αποκαλύπτονται στις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας να ακυρώνει το κοντινό και το μακρινό ως το μη τοπικό (…) Μπορούμε να ξεκινήσουμε να αναγνωρίζουμε την αρχιτεκτονική αφηρημένα ως διάγραμμα δύναμης και εξουσίας, ως τεχνολογία δύναμης, και είναι σε αυτό το επίπεδο της κατανομής της δύναμης που παράγει τις μορφές της γνώσης που μπορούν να αναγνωριστούν οι κοινές συνισταμένες μεταξύ ψηφιοποίησης και αρχιτεκτονικής⁵¹. View full είδηση

Η πληρότητα της έρευνας φυσικά περιλαμβάνει το πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, natura 2000 κλπ), οπωσδήποτε τίτλο ακινήτου για να διαπιστώσεις χρόνο δημιουργίας γηπέδου (θα χρειαστεί για τυχόν απόδειξη κατα παρέκκλιση αρτιότητας σε περίπτωση προέγκρισης Ο.Α για το άρθρο 40 Ν. 4759/20) και βεβαίως θα συνταχθεί νέο τοπογραφικό διάγραμμα γιατί ποτέ δεν ξέρεις ό πωλητής τι έδειξε και τι όχι σε ένα τοπογραφικό 15 ετών πριν. Να μην ξεχάσεις τέλος, τον έλεγχο στο δασικό χάρτη. (αναρτημένο και μερικώς κυρωμένο).

"Ως «διαμεσολαβητής» ορίζεται κάθε διαπιστευμένος διαμεσολαβητής εγγεγραμμένος στο Γενικό Μητρώο Διαμεσολαβητών που τηρείται από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης, άρθρου 29 του ν. 4640/2019 (Α’ 190)." To spam στο μεγαλείο του. Μόνο τι ειναι διαμεσολαβητής δεν λέει. Ποιοί γιωτάδες δικηγόροι γράφουν τους νόμους επιτέλους? .... Και μετά σου λέει θεωρητικά μυαλά...

Eγώ έκανα ψηφιακή τον 9/2019. Θα ίσχυε για 3 χρόνια αν θυμάμαι σωστά. Στον ανωτέρω ιστότοπο της ΑΠΕΔ. Υπάρχει link για έλεγχο λήξης ισχύος της ψηφιακής υπογραφής . Μπαίνω στο link και βλέπω ψηφιακή υπογραφή : EΓΚΥΡΗ , έναρξη : KENO , λήξη: KENO . Aρα ;;

Το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος βάζει φρένο σε έργα ΑΠΕ σε έξι βουνοκορφές και απάτητα βουνά στην Ελλάδα. Σε διαδικτυακή συνέντευξη τύπου ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας και ο υφυπουργός Γιώργος Αμυράς εξήγησαν ότι στις περιοχές αυτές απαγορεύονται η διάνοιξη δρόμων και κάθε άλλη τεχνική παρέμβαση ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία. Η απόφαση του ΥΠΕΝ έρχεται σε συνέχεια της κυβερνητικής στρατηγική προστασία πολύτιμων και ευαίσθητων οικολογικά περιοχών αλλά και το αίσθημα των τοπικών κοινωνιών να μπει φρένο στις εγκαταστάσεις των ΑΠΕ. Ως «Απάτητα Βουνά» ορίζεται η Περιοχή Άνευ Δρόμων (ΠΑΔ) με την περιμετρική ζώνη ενός χιλιομέτρου της (ΠΑΔ + ακτίνα 1 χλμ). Σε αυτές τις περιοχές απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων και η δημιουργία άλλων τεχνητών επεμβάσεων, που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον, υπάγονται σε καθεστώς υψηλής προστασίας, όπως παρουσιάστηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ποιες περιοχές θα ενταχθούν στα Απάτητα Βουνά Λευκά Όρη - Έκταση: 382,06 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-2.453 μ. Σάος - Έκταση: 97,30 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-1.611 μ. Σμόλικας - Έκταση: 102,89 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 782-2.637 μ. Τύμφη - Έκταση: 202,75 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 460-2.497 μ. Ταΰγετος - Έκταση: 143,23 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 432-2.407 μ. Χατζή - Έκταση: 45,61 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 598-2.038 μ. Πώς θεσμοθετήσαμε τις Περιοχές Άνευ Δρόμων; Με Υπουργική Απόφαση, εξουσιοδοτική άρθρου 47 ν.4685/2020, ανά περιοχή: Απαγορεύεται η διάνοιξη δρόμων κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, η επέκταση των υφιστάμενων ανεξαρτήτως κατηγορίας, καθώς και κάθε είδους τεχνική επέμβαση, μεταβολή ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν θίγονται νομίμως υφιστάμενα έργα και η συντήρηση τους. Επιτρέπεται η σήμανση, επισκευή, συντήρηση και βελτίωση υφιστάμενων ορειβατικών και πεζοπορικών μονοπατιών, χωρίς τη χρήση μηχανοκίνητων μέσων πρόσβασης και με την προϋπόθεση ότι οι επεμβάσεις θα υλοποιούνται με φυσικά υλικά. Εξαιρούνται από τους όρους και τους περιορισμούς έργα για σκοπούς Εθνικής Άμυνας, όπως καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Εξαιρούνται των ανωτέρω απαγορεύσεων έργα και επεμβάσεις που υλοποιούνται λόγω εκτάκτου ανάγκης (σεισμών, πλημμυρών, θεομηνιών, πυρκαγιάς κ.λπ.) εφόσον μετά λαμβάνεται μέριμνα για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και έργα και επεμβάσεις που κρίνονται απαραίτητες για λόγους προστασίας ή/και αποκατάστασης του φυσικού και δασικού περιβάλλοντος. Τα Απάτητα Βουνά μπλοκάρουν τις επενδύσεις; Τα «Απάτητα Βουνά» αποτελούν ένα φρένο στην υπερεκμετάλλευση του περιβάλλοντος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, χωρίς όμως να βάζουν εμπόδια σε επενδύσεις, καθώς αφορούν σε περιοχές ανέγγιχτες στο πέρασμα του χρόνου. Ο οικοτουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί σε κάθε περιοχή που παρουσιάζει ενδιαφέρον από άποψη βιοποικιλότητας και αισθητικής τοπίου, συμβάλλοντας στη διατήρηση ή στη δημιουργία κινήτρων για μετάβαση σε πράσινη οικονομική δραστηριότητα όπως βιολογικές καλλιέργειες, προώθηση παραδοσιακών προϊόντων κ.ά. Ποια είναι τα οφέλη από τα Απάτητα Βουνά; Συνεισφέρουν στη διατήρηση της φυσικής βιοποικιλότητας. Εμποδίζουν την είσοδο ξενικών ειδών. Παρέχουν διαδρομές μετανάστευσης και ενδιάμεσων στάσεων σε είδη πανίδας. Δεσμεύουν άνθρακα και μειώνουν τις επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου. Διατηρούν τη συνδεσιμότητα και την ακεραιότητα του οικοσυστήματος. Προσφέρουν αναψυχή, εκπαίδευση και επιστημονική γνώση στους πολίτες. Ρυθμίζουν και προστατεύουν τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος: παροχή καθαρού νερού, έλεγχος διάβρωσης, υγιές έδαφος, ποιότητα αέρα, κλιματική ρύθμιση, επικονίαση καλλιεργειών, υψηλή ανθεκτικότητα στην επιδημία παρασίτων. Τι είναι ο κατακερματισμός της γης και ποιες οι συνέπειες; Κατακερματισμός γης, είναι η κατάτμηση των φυσικών οικοσυστημάτων σε κομμάτια από την αύξηση των δρόμων και των τεχνητών επιφανειών. Ο κατακερματισμός έχει άμεσες συνέπειες στην: Απώλεια, συρροή και απομόνωση των ενδιαιτημάτων των ειδών Μείωση πληθυσμών και στις τοπικές εξαφανίσεις ειδών Υποβάθμιση οικολογικών διεργασιών Ο δείκτης κατάτμησης της Ελλάδας είναι μισός από ότι της Ευρώπης, αλλά αυξάνεται ταχύτερα. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα: Η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση αύξησης τεχνητών επιφανειών στην Ευρώπη (2015) Τα εργοτάξια και οι δρόμοι καταναλώνουν περισσότερη γη στην Ελλάδα από ό,τι στην Ευρώπη. Το οδικό δίκτυο Ελλάδας έχει μήκος μεγαλύτερο από 367.000 χλμ., ενώ η πιθανότητα να βρισκόμαστε σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου από δρόμο είναι μόλις 5,43%. Ποια η σχέση των δρόμων με την απώλεια της βιοποικιλότητας; Οι δρόμοι διευκολύνουν τη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών και είναι άμεσα συνυφασμένοι με την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Παρά τα σημαντικά οφέλη της ύπαρξης χρηστικού οδικού δικτύου, οι δρόμοι σχετίζονται με τις πέντε κυριότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας παγκοσμίως, οι οποίες είναι κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας: Η αλλαγή χρήσης γης. Η άμεση εκμετάλλευση των πόρων. Η κλιματική αλλαγή. Η ρύπανση. Τα ξενικά είδη πανίδας. Οι δρόμοι θεωρούνται επομένως μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές. Τα ενδιαιτήματα των ειδών συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί απομονώνονται, η θνησιμότητα της άγριας πανίδας από προσκρούσεις σε οχήματα στο οδικό δίκτυο αυξάνεται. Παράλληλα, όλες οι οικοσυστημικές υπηρεσίες που συνδέονται με το έδαφος, όπως η αποικοδόμηση ή ο κύκλος του αζώτου χάνονται, αφού το έδαφος σφραγίζεται και μετατρέπεται σε τεχνητή γη. Έμμεσες είναι οι επιπτώσεις και στην ανθρώπινη υγεία με την αύξηση της ρύπανσης και τη διευκόλυνση της εξάπλωσης ασθενειών. Γιατί οι ΠΑΔ αποτελούν θέμα παγκοσμίου ενδιαφέροντος; Ζούμε σε μια εποχή κρίσης της βιοποικιλότητας. Έχει ξεκινήσει η έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών στην ιστορία της Γης, αποδιδόμενη σε ανθρωπογενείς αιτίες, και τουλάχιστον το 70% της γης έχει υποβαθμιστεί, ενέχοντας σοβαρό κίνδυνο για την ευμάρεια της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα, ζούμε και σε μια εποχή κορύφωσης της επέκτασης των τεχνητών επιφανειών και ειδικότερα των δρόμων. Το μήκος των νέων ασφαλτοστρωμένων δρόμων αναμένεται να αυξηθεί κατά 59% έως το 2050. Κορυφαίοι επιστήμονες θεωρούν τους δρόμους ως τη χειρότερη απειλή στον Πλανήτη για την απώλεια της βιοποικιλότητας, και άρα τη διαφύλαξη των ΠΑΔ ως την καίρια πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Τη νέα αυτή τάση της διαφύλαξης των ΠΑΔ έχουν σήμερα ενστερνιστεί παγκόσμιοι επιστημονικοί φορείς (SCB, IUCN, UNEP, Conservation International, Tebtebba) και το θέμα πήρε παγκόσμιες διαστάσεις στις συνδιασκέψεις κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (COP 11, Ινδία και στο Rio+20, Βραζιλία, 2012). Υπάρχει ο θεσμός «Απάτητα Βουνά» στην Ε.Ε.; Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θεσμοθετεί τα Απάτητα Βουνά. Το θέμα του κατακερματισμού της φυσικής γης, κρίθηκε ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην Ε.Ε. στην ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 08/06/2021, για τη νέα Στρατηγική Βιοποικιλότητας 2030 με τίτλο «Επιστροφή της Φύσης στη ζωή μας» η οποία διεξήχθη στις αρχές Ιουνίου. Επίσης, ψηφίστηκε η υποχρέωση για ένταξη σε καθεστώς αυστηρής προστασίας τουλάχιστον το 10% της επικράτειας κάθε χώρας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει πρόταση για νομικά δεσμευτικούς στόχους για την αποκατάσταση της φύσης της Ε.Ε. το 2021. Η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων της Ε.Ε. θα συμβάλει στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας, τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και στην πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Ο κύριος στόχος της πρωτοβουλίας της ΕΕ είναι η αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων, ιδίως εκείνων με τις περισσότερες δυνατότητες: Δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Υγεία του εδάφους και η επικονίαση. Βελτίωση της γνώσης και παρακολούθησης των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους. Με τη θεσμοθέτηση των Απάτητων Βουνών ακολουθούμε προληπτικά αυτή την πολιτική αποκατάστασης. Οι «Περιοχές Άνευ Δρόμων», αποτελούν μια δράση που ξεκίνησε να υλοποιείται για πρώτη φορά το 2001 στις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «The Roadless Rule» και αυτή τη στιγμή μελετώνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ενσωματωθούν στους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας. Με ποιους κλιματικούς στόχους εναρμονίζονται οι ΠΑΔ; Οι ΠΑΔ συνεισφέρουν στην επίτευξη 12 στόχων της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα όπως στη: Διατήρηση του εθνικού φυσικού κεφαλαίου (στόχος 2.1). Οριοθέτηση οικολογικών διαδρόμων (στόχος 3.3). Ενίσχυση της συνέργειας των κύριων τομεακών πολιτικών με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη θέσπιση κινήτρων (στόχοι 5.1-5.8). Διατήρηση της ποικιλότητας του τοπίου (στόχος 6.2). Αντιμετώπιση των εισβλητικών χωροκατακτητικών ειδών (στόχος 8.2). Ακόμα, με βάση την πρόσφατη Εθνική Έκθεση Αξιολόγησης για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, καθορίστηκαν οι 8 εθνικές προτεραιότητες από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης για την Ατζέντα 2030. Η οριοθέτηση των εκτεταμένων ΠΑΔ και η εισαγωγή τους στο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, τεκμηριωμένα συνεισφέρει θετικά στην επίτευξη τριών Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης: Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή (στόχος 12). Δράση για το κλίμα (στόχος 13). Η ζωή στη στεριά, στο πλαίσιο της 6ης εθνικής προτεραιότητας υπό τον τίτλο: «Ενίσχυση της προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου ως βάση για κοινωνική ευημερία και μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλού άνθρακα» (στόχος 15). Τέλος, οι ΠΑΔ, συνάδουν με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο, όπως αυτή κυρώθηκε από την Ελλάδα, με βάση την οποία το τοπίο αποτελεί «βασικό συστατικό της Ευρωπαϊκής φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς». Αναλυτικά η παρουσίαση για τα Απάτητα Βουνά Απάτητα Βουνά.pdf View full είδηση

Έτσι είναι σε όλους συνάδελφοι. Σε μένα, ενώ αρχικά δεν ανέφερε τίποτα από τα χρόνια που ήμουν ΕΕ, κάποια στιγμή εμφάνισε μέσα σε 2 χρόνια να έχω 8 χρόνια ασφάλισης και άλλα τραγελαφικά. Είναι αποτέλεσμα του γενικού αλλαλούμ που επικρατεί, αφού ο νόμος λέει ότι όλοι οι Έλληνες ανήκουν σε ένα ταμείο, το ΕΦΚΑ και όλα τα άλλα ταμεία καταργήθηκαν. Στην πράξη όμως, τίποτα δεν καταργήθηκε, απλά το κάθε "μαγαζάκι - πρώην ταμείο", έβαλε πάνω από την ταμπέλλα του ένα "ΕΦΚΑ" και συνεχίζει να λειτουργεί όπως παληά. Ελπίζω και σας εύχομαι να τακτοποιηθεί γρήγορα το αλλαλούμ, καθώς εμένα μου έλαχε να συνταξιοδοτηθώ πάνω στην αλλαγή.... και ακόμα τρέχω (από το 2017)! Υ.Γ. Όσο για το ΑΜΑ... ναι υπάρχει παντού γραμμένο (από τα χρόνια που δούλευα σαν φοιτητής 19 χρονών), και η τότε διεύθυνση και το τηλέφωνο του πατρικού μου, παρότι την άλλαξα στο ΤΣΜΕΔΕ και μετά στο ΕΤΑΑ και μετά στον ΕΦΚΑ... δεν λέει να εξαφανιστεί.

καλησπέρα σε όλους ! έχουμε με μία συνάδελφο τις εξής απορίες: 1. είναι απαραίτητη η ηλεκτρονική ταυτότητα κτιρίου ή του πιστοποιητικού πληρότητας για την ολοκλήρωση της υπαγωγής? 2. οι προσαυξήσεις των προστιμων που ισχύουν από 01/10/21 έχουν περαστεί στο σύστημα και υπολογίζονται αυτόματα απο το σύστημα? εγώ γνωριζω ότι η ταυτότητα απαιτείται σε συμβολαιογραφικές πράξεις, και στο κλείσιμο ΟΑ αλλά στις υπαγωγές δεν χρειάζεται , και το ποσό που εμφανίζει το σύστημα είναι το τελικό. παρ' όλ' αυτά, λόγω συνεχούς αλλαγής των καταστάσεων θα ήθελα τα φώτα σας!!! ευχαριστώ εκ των προτέρων Μην ανοίγεις χωρίς ουσιαστικό λόγο νέο θέμα και χωρίς πρώτα να κάνεις αναζήτηση σε ήδη υπάρχον, με ίδιο ή παραπλήσιο περιεχόμενο. Το θέμα σου συγχωνεύτηκε στο παρόν. Διάβασε προσεκτικά τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ. Pavlos33

Αυτό καταλαβαίνω και από το email που έλαβα : "Διαδικασία ανανέωσης ισχύος [...] Μπορείτε βέβαια να αναλάβετε και μόνοι σας την όλη διαδικασία, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΑΠΕΔ [...]" Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει λήξει ακόμα (είναι μέχρι τον 3ο του 2022), για αυτό και δεν έχω ασχοληθεί ακόμα. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας όμως, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι άπαξ και λήξει, πρέπει να κάνεις τη διαδικασία από την αρχή, έχοντας στα χέρια σου όμως πια, το USB (που είναι και ένα αλφα έξοδο). Δες και Βήμα 5 (σελ. 8 από 19) του οδηγού που επισύναψα (στο τέλος της σελίδας). Αυτό μάλλον το κάνεις skip.

Συνάδελφοι, έχει αλλάξει κάτι σχετικά με τις κάθετες συνδιοκτησίες και την αδειοδότηση ξενοδοχείου; Διαβάζω αυτό: (άρθρο 3 παρ.3β) της υπ' αριθμ. 216/08-01-2015 απόφασης Υπουργού Τουρισμού «Καθορισμός τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών και βαθμολογούμενων κριτηρίων για τα ξενοδοχεία και κατάταξη αυτών σε κατηγορίες αστέρων» «...... Επίσης δηλώνεται τόσο από τον κύριο ή τους συγκυρίους, εφ’ όσον πρόκειται για εξ' αδιαιρέτου συγκυριότητα, όσο και από το φορέα εκμετάλλευσης, εάν αυτός διαφέρει από τον κύριο, ότι το οικόπεδο/γήπεδο δεσμεύεται στο σύνολό του για την ανέγερση ξενοδοχείου και ότι για οποιαδήποτε αποδέσμευση αυτού στο μέλλον θα ζητείται η σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Τουρισμού. Σε οικόπεδα, στα οποία έχει συσταθεί ή συνιστάται κάθετη ιδιοκτησία, η πιο πάνω δήλωση αφορά τη δέσμευση του οικοπέδου ως προς το τμήμα της κάθετης ιδιοκτησίας». Απ ότι καταλαβαίνω, σύμφωνα με την τελευταία παράγραφο, επιτρέπεται σε ένα οικόπεδο που είναι αδόμητο σήμερα και συσταθούν κάθετες συνδιοκτησίες, στη μια κάθετη να αδειοδοτηθεί ξενοδοχείο, και στην άλλη κάθετη να υπάρχει άλλη χρήση. Σωστά; Σε περίπτωση ενοικιαζομενων δωματίων αλλάζει κάτι;