Αναζήτηση στην κοινότητα

Περίληψη (εν αναμονή καθαρογραφής) της απορριπτικής απόφασης του ΣτΕ 1882/2019 Ολομελ., στην αίτηση ακύρωσης που κατέθεσε το ΤΕΕ αναφορικά με την ένταξη των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ: Δικαστήριο: Συμβούλιο της Επικρατείας Τμήμα: Ολομέλεια Κατηγορία Απόφασης: Απόφαση Αρ. Απόφασης: 1882/2019 Ημ/νία Δημοσίευσης: 04/10/2019 Κατηγορία Εισ. Δικογράφου: Αίτηση ακυρώσεως Αρ. Εισ. Δικογράφου: Ε545/2017 Σύνθεση: Ολομελείας (Μείζων) ECLI : ECLI:EL:COS:2019:1004A1882.17E545 Αιτών: ΝΠΔΔ "ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ" Καθ'ού: ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗ "Ένταξη στον ΕΦΚΑ των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και ελευθέρων επαγγελματιών Με την ΣτΕ 1882/2019 απόφασή της, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, καθώς και τεσσάρων μελών του μηχανικών με χρόνο ασφαλίσεως στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, κατά α) της Φ.80000/οίκ.60871/16291/2.1.2017 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Παύση από 1-1-2017 της λειτουργίας των εντασσομένων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης- Ε.Φ.Κ.Α. φορέων, κλάδων, τομέων και λογαριασμών» (Β΄3/5.1.2017) και β) της Δ9/56379/14950/28.12.2016 αποφάσεως του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφαλίσεως και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τίτλο «Διορισμός Διοικητή, Υποδιοικητών, ορισμός Προέδρου, και μελών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφαλίσεως (Ε.Φ.Κ.Α.)» (τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 729/30.12.2016, διόρθωση σφάλματος τ. Υ.Ο.Δ.Δ. 13/18.1.2017). Οι πράξεις αυτές έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή διατάξεων του ν. 4387/2016, με τις οποίες συνιστάται, ως οργανισμός υποχρεωτικής κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στον οποίο εντάσσονται οι υφιστάμενοι φορείς κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως και υπάγονται σ’ αυτόν δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί, μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες υπό ενιαίους κανόνες ασφαλιστικών εισφορών και παροχών. Ειδικότερα, με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση, εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 51, 53 και των παραγράφων 1 και 2β του άρθρου 100 του ν. 4387/2016, «διαπιστώνεται» η παύση λειτουργίας των φορέων κ.λπ. που παρατίθενται στο ως άνω άρθρο 51 λόγω εντάξεώς τους στον ΕΦΚΑ, μεταξύ των οποίων και τομέας ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, και η από 01.01.2017 κατάργηση των θέσεων των Διοικητών, των Υποδιοικητών, των Προέδρων των Διοικητικών Συμβουλίων, καθώς και των Διοικητικών Συμβουλίων των εντασσομένων στον ΕΦΚΑ φορέων, τομέων, κλάδων και λογαριασμών, πλην του NAT και του ΟΓΑ. Περαιτέρω, με τη δεύτερη προσβαλλόμενη διορίσθηκαν, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 51 παρ. 1, 57 και 100 παρ. 3 περ. α΄ και ι΄ του ν. 4387/2016, συγκεκριμένα πρόσωπα στη θέση του Διοικητή και των Υποδιοικητών του ΕΦΚΑ, καθώς και τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου και οι αναπληρωτές του. Με την κρινόμενη αίτηση προβλήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι αντίκειται στο Σύνταγμα και σε λοιπούς υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου η κατά τις διατάξεις του ν. 4387/2016 δημιουργία ενιαίου φορέα κοινωνικής ασφαλίσεως με την υπαγωγή σ’ αυτόν μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών, πραγματοποιούντων εισόδημα υπό ανόμοιες συνθήκες που δεν επιτρέπουν την ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων και, δη, των μηχανικών, σε σχέση όχι μόνο με τους μισθωτούς αλλά και τους λοιπούς ελεύθερους επαγγελματίες, υπό ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών, κατά συγχώνευση υφισταμένων ασφαλιστικών φορέων με διαφορετικό επίπεδο βιωσιμότητας και χωρίς την εκπόνηση της κατάλληλης αναλογιστικής μελέτης. Το Δικαστήριο, αφού επανέλαβε τα κριθέντα με τη ΣτΕ 1880/2019 απόφασή του ως προς την έκταση της κρατικής μέριμνας για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, τα όρια του νομοθέτη κατά την εξειδίκευσή της, καθώς και την φύση των εισφορών, έκρινε ότι, εν προκειμένω, η ένταξη, με τις διατάξεις του ν. 4387/2016, όλων των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών σε ένα ενιαίο φορέα και η υπαγωγή των ασφαλισμένων τους σε παρεχόμενη από τον νέο φορέα ασφάλιση δεν αντίκεινται, κατ’ αρχήν, στο Σύνταγμα από απόψεως διαφοράς είτε του βαθμού επιπέδου οικονομικής ευρωστίας και βιωσιμότητας των εντασσόμενων φορέων είτε συνθηκών απασχολήσεως των ασφαλισμένων και πραγματοποιήσεως εισοδήματος από αυτούς, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον λόγο ακυρώσεως, κατά τον οποίο το άρθρο 22 παρ. 5 Σ., συνδέοντας την κοινωνική ασφάλιση με την επαγγελματική απασχόληση, δεν επιτρέπει την παροχή κοινωνικής ασφαλίσεως από τον ίδιο φορέα σε ασφαλισμένους με διαφορετικά χαρακτηριστικά απασχολήσεως και ότι η μεταβίβαση περιουσίας των βιώσιμων ασφαλιστικών φορέων και των ασφαλισμένων τους, όπως ο κλάδος ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ, σε άλλο ασφαλιστικό φορέα αντίκειται στο άρθρο 17 Σ. και στο άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ, ιδίως στο μέτρο που χρηματοδοτούνται και ασφαλισμένοι, οι οποίοι δεν έχουν συμβάλει στον σχηματισμό της. Κατά τα λοιπά, ενόψει του ότι α) με την απόφαση 1880/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος η δια των άρθρων 39, 40 και 41 του ν. 4387/2016 θέσπιση ασφαλιστικών εισφορών για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ των μη μισθωτών ασφαλισμένων στο ίδιο ποσοστιαίο ύψος με εκείνο των ασφαλιστικών εισφορών που ο νόμος προβλέπει για την ασφάλιση των μισθωτών, για τον λόγο δε αυτόν ακυρώθηκαν η 61502/3399/30-12-2016 απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και η Φ.80000/οικ.60298/1472/23.12.2016 απόφαση του ίδιου ως άνω Υφυπουργού, β) συνεπεία της ακυρωτικής αυτής αποφάσεως, με την απόφαση 1881/2019 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας καταργήθηκε, ελλείψει αντικειμένου, η δίκη επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οι ήδη αιτούντες είχαν ασκήσει κατά της πρώτης από τις ακυρωθείσες ως άνω πράξεις, το Δικαστήριο έκρινε ότι συντρέχουν δικονομικές περιστάσεις που καθιστούν αλυσιτελή την ακύρωση των παραδεκτώς προσβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πράξεων, οι οποίες, κατά περιεχόμενο, ανάγονται στην, κατά τα εκτεθέντα, συνταγματικώς επιτρεπτή, κατ’ αρχήν, σύσταση του ΕΦΚΑ και την ένταξη σ’ αυτόν των υφιστάμενων φορέων κύριας κοινωνικής ασφαλίσεως, για τον λόγο της παραβάσεως της συνταγματικής αρχής της ισότητας συνεπεία της θεσπίσεως ενιαίων κανόνων ασφαλιστικών εισφορών για μισθωτούς και μη μισθωτούς ασφαλισμένους, δηλαδή για τον ίδιο λόγο για τον οποίο έχουν ήδη ακυρωθεί οι σχετικές με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεις. Η δε αλυσιτέλεια συνίσταται στο γεγονός ότι τυχόν ακύρωση ουδόλως θα μετέβαλλε το ήδη διαμορφωθέν πλαίσιο της υποχρεώσεως της Διοικήσεως σε συμμόρφωση προς την ανωτέρω 1880/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι, συνεπεία της ακυρώσεως των σχετικών με τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών ασφαλισμένων πράξεων, αλυσιτελής καθίσταται και ο λόγος ακυρώσεως, με τον οποίο πλήσσεται η επάρκεια συνταχθείσας από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκθέσεως, ως αναλογιστικής μελέτης, στην οποία στηρίζεται ο ΕΦΚΑ, καθ’ όσον η εν λόγω έκθεση είχε λάβει υπ’ όψη, μεταξύ άλλων, για τα συμπεράσματά της, τις εν λόγω ασφαλιστικές εισφορές." Πηγή: www.b2green.gr View full είδηση

Νέα δεδομένα στο πεδίο των δασικών χαρτών φέρνει η υπ’ αριθμόν 1411/2019 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε παράνομη η μερική κύρωση δασικού χάρτη στη Λάρισα, επειδή δεν εξετάστηκαν από τις Επιτροπές Αντιρρήσεων οι αιτήσεις των πολιτών (9 πρόδηλα σφάλματα). Η απόφαση αυτή δημιουργεί δεδικασμένο για όλες τις περιοχές της χώρας, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να κάνει ανάλογη προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Κάνοντας χρήση των εργαλείων που τους δίνει ο νόμος, πολίτες υπέβαλαν αιτήματα διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων, υποστηρίζοντας ότι οι εκτάσεις τους αποτυπώνονται λανθασμένα στους χάρτες ως δασικές, με ευθύνη της Πολιτείας ( λάθος όρια, λάθος έγγραφα κλπ). Σε περίπτωση απόρριψης των αιτημάτων αυτών, οι αρμόδιες επιτροπές αντιρρήσεων πρέπει να τα εξετάσουν ως αντιρρήσεις. Όμως κάποιες διευθύνσεις δασών έκλεισαν τις υποθέσεις χωρίς να εξεταστεί το θέμα από την αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων και χωρίς να κληθεί ο πολίτης να παραστεί και να υποστηρίξει το αίτημα του. Ένας από τους πολίτες προσέφυγε στο ΣτΕ, υποστηρίζοντας πως ο δασικός χάρτης εμπεριέχει λάθη που θεωρούνται πρόδηλα σφάλματα και η διοίκηση μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών απέρριψε το αίτημα του και προχώρησε στην κύρωση του δασικού χάρτη χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη έκταση δασική. Σύμφωνα με το ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αρμόδια Αρχή αφού αρχικά έκρινε πως τα σφάλματα του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, θα έπρεπε στη συνέχεια να παραπέμψει την αίτηση για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, προκειμένου να κρίνει εάν η αίτηση κατατέθηκε εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων. Η παράλειψη της διαβίβασης της αίτησης στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων οδήγησε το ΣτΕ στην απόφαση να κάνει δεκτή την αίτηση του πολίτη και να ζητήσει την ακύρωση του εν λόγω δασικού χάρτη. Περίληψη της απόφασης – Στις ειδικές περιπτώσεις, στις οποίες αναρτηθείς δασικός χάρτης εμπεριέχει πρόδηλα σφάλματα, όπως αυτά ορίζονται στην 153394/919/2017 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει την ειδικώς διαγραφόμενη στην εν λόγω υπουργική απόφαση, διαδικασία διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς, μάλιστα, να έχει υποχρέωση καταβολής του ειδικού τέλους άσκησης αντιρρήσεων. Οι ειδικές αυτές περιπτώσεις απαριθμούνται περιοριστικώς στην προαναφερόμενη Υπουργική Απόφαση. Σε αυτές δε περιλαμβάνεται και η παράλειψη απεικόνισης πράξεων της Διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη (σχέδιο πόλης, πράξη χαρακτηρισμού, έγγραφα πληροφοριακού χαρακτήρα που προβλέπονται στην παρ. 10 του άρθρου 14 του ν. 998/1979, κλήρος εποικισμού κλπ.). Στις ως άνω δε εξαιρετικές περιπτώσεις, τα σφάλματα του δασικού χάρτη πρέπει να προκύπτουν ευθέως και αμέσως από τα προσκομιζόμενα από τον ενδιαφερόμενο στοιχεία, κατά τρόπο βέβαιο και αδιαμφισβήτητο, ώστε να μη χωρεί περαιτέρω κρίση επί του περιεχομένου τους εκ μέρους της Διοίκησης. Εξάλλου, στις περιπτώσεις που τα προσκομιζόμενα στοιχεία δεν πληρούν τις αναφερόμενες στην ανωτέρω υπουργική απόφαση προϋποθέσεις, όπως και σε κάθε περίπτωση, ο ενδιαφερόμενος έχει παράλληλα την ευχέρεια υποβολής αντιρρήσεων κατά του αναρτηθέντος δασικού χάρτη. Ειδικότερα, αμφισβητήσεις του περιεχομένου του δασικού χάρτη, τόσο της γεωγραφικής θέσης της αποτύπωσης, όσο και του χαρακτήρα των εμφανιζομένων στο χάρτη εκτάσεων, όπως ο χάρτης διαμορφώνεται στο ενδιάμεσο στάδιο της διαδικασίας που προηγείται της κύρωσης, μπορεί ή πρέπει, κατά περίπτωση, να προβάλλονται με τη διαδικασία των αντιρρήσεων με την καταβολή του ειδικού τέλους, στην περίπτωση δε αυτή η ανταπόδειξη εκ μέρους του ενδιαφερομένου χωρεί επί τη βάσει τόσο τεχνικών στοιχείων όσο και δημόσιων εγγράφων που εμπεριέχουν κρίση περί του δασικού ή μη χαρακτήρα της έκτασης. Ανάλογα δε με την τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλου σφάλματος ή της διαδικασίας των αντιρρήσεων, διαμορφώνονται αντιστοίχως, αφενός μεν η εξέλιξη της διαδικασίας κύρωσης του δασικού χάρτη κατά το άρθρο 17 ή κατά το άρθρο 19 του ν. 3889/2010, αφετέρου δε, η έκταση και το περιεχόμενο της δικαστικής προστασίας που δύναται στη συνέχεια να επιδιώξει ο ενδιαφερόμενος. Εφόσον δε εναπόκειται στη Διοίκηση η κρίση περί του αν η ανταπόδειξη κατά αναρτηθέντος δασικού χάρτη δύναται να χωρήσει είτε με την εξαιτερική διαδικασία του πρόδηλου σφάλματος, είτε με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, σε περίπτωση που εντός προθεσμίας των αντιρρήσεων, ασκηθεί αίτηση διόρθωσης προδήλου σφάλματος, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της ως άνω 153394/2017 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δηλαδή επί ζητήματος, το οποίο δεν περιλαμβάνεται στα περιοριστικώς αναφερόμενα στην ως άνω υπουργική απόφαση, τότε, κατά την έννοια των αυτών διατάξεων, η Υπηρεσία στην οποία υποβλήθηκε η αίτηση οφείλει είτε να την εξετάσει ως αίτηση αντιρρήσεων, είτε, αν δεν είναι αρμόδια, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια προς εξέταση των αντιρρήσεων αρχή, προκειμένου αυτή, κατά περίπτωση, είτε να την εξετάσει αυτοτελώς, είτε να την συνεξετάσει με τυχόν ήδη υποβληθείσες αντιρρήσεις, εφόσον, βεβαίως, καταβληθεί το ειδικό τέλος, εάν συντρέχει περίπτωση. Εάν, όμως, η εν λόγω έκταση έχει συμπεριληφθεί στον κυρωθέντα κατά το άθρο 17 του ν. 3889/2010 δασικό χάρτη με πράσινο περίγραμμα και πράσινη διαγράμμιση, δηλαδή ως δασική, ο χάρτης πάσχει κατά τούτο, δεδομένου ότι εμπεριέχει την άρνηση της Διοίκησης να διαβιβάσει, όπως υποχρεούνταν, κατά τα προεκτεθέντα, την αίτηση διόρθωσης σφάλματος στην αρμόδια για τις αντιρρήσεις αρχή και περαιτέρω να περιλάβει την έκταση αυτή στον χάρτη με τον ειδικό υπομνηματισμό των εκτάσεων, για τις οποίες εκκρεμούν αντιρρήσεις. Η κρίση της Διοίκησης (του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) ότι οι επίμαχες εκτάσεις δεν εμπίπτουν σε κάποια από τις κατηγορίες της 153394/2017 υπουργικής απόφασης περί του τρόπου και της διαδικασίας διόρθωσης πρόδηλων σφαλμάτων κατά την κατάρτιση των δασικών αρχών είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι το επικληθέν έγγραφο του Δασάρχη Λάρισας δεν αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που χαρακτηρίζει τελεσίδικα μια περιοχή ως μη δασική και δεν επιτρέπει την επανεξέταση του χαρακτήρα της, καθώς δεν παραπέμπει σε τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο να αποτυπώνεται ορθώς το εμβαδόν και τα όρια της έκτασης με τρόπο να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα της επίμαχης έκτασης. Συνέπεια δε της έλλειψης αυτής το περιεχόμενο του ως άνω εγγράφου αμφισβητείται από τη Διοίκηση και δεν δύναται να θεωρηθεί ότι η προσβαλλόμενη κρίση της επίμαχης έκτασης ως δασικής συνιστά “ειδικό σφάλμα που οφείλεται σε παράλειψη απεικόνισης πράξεων της διοίκησης πριν την κύρωση του δασικού χάρτη” κατά τα οριζόμενα στην υπουργική απόφαση 153394/2017. Εξάλλου, ούτε ως αναγνωρισμένη ένταντι του Δημοσίου ιδιωτική χορτολιβαδική έκταση δύναται να θεωρηθεί η επίμαχη έκταση, ώστε να εξαιρεθεί αυτομάτως της εφαρμογής των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας κατά την 153394/2017 υπουργική απόφαση, διότι η απόδειξη της κυριότητας των δικαιοπαρόχων του αιτούντος βάσει ιδιωτικών συμβολαιογραφικών εγγράφων που αναφέρονται αορίστως στο χαρακτήρα της περιοχής ως μη δασικού-αγροτικού, έστω και αν στηρίζεται στην προηγούμενη έκδοση αποφάσεων του Υπουργού Γεωργίας και του Νομάρχη Λάρισας περί μεταβιβάσεως αγροτικού κλήρου δεν αποτελεί ευθεία απόδειξη και για το χορτολιβαδικό-μη δασικό χαρακτήρα της περιοχής αλλά επιβάλλει την εκφορά περαιτέρω κρίσεων εκ μέρους της Διοίκησης για το χαρακτήρα της έκτασης (ταυτοποίηση της έκτασης, αντιπαραβολή και σύγκριση των δεδομένων αυτών με άλλα στοιχεία του φακέλου, διαχρονική εξέταση αεροφωτογραφιών, έκδοση αδειών εκχέρσωσης κλπ.), με συνέπεια η προσβαλλόμενη συμπερίληψη της επίμαχης έκτασης στο δασικό χάρτη της περιοχής να μη δύναται να διορθωθεί με τήρηση της διαδικασίας διόρθωσης λόγω πρόδηλου σφάλματος. Κατόπιν των ανωτέρω και λαμβανομένων υπόψη ότι και οι λοιποί προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του αιτούντος κατέτειναν στην απόδειξη του χαρακτήρα των ενδίκων εκτάσεων ως αγροτικών-μη δασικών, η Διοίκηση (ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Λάρισας) όφειλε, εφόσον έκρινε -νομίμως κατά τα προαναφερθέντα- ότι τα προβαλλόμενα από τον αιτούντα ως “σφάλματα” του δασικού χάρτη δεν είναι πρόδηλα, να παραπέμψει τις αιτήσεις για διόρθωση πρόδηλου σφάλματος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, με καταβολή, βεβαίως, του σχετικού παραβόλου, προκειμένου η εν λόγω Επιτροπή να κρίνει, κατά πρώτον, εάν οι ως άνω αιτήσεις κατατέθηκαν εντός της προθεσμίας υποβολής αντιρρήσεων, σε καταφατική δε περίπτωση και εφόσον πληρούνται οι αντίστοιχες νόμιμες προϋποθέσεις, να τις εξετάσει ως αντιρρήσεις. Μη πράττοντας δε τούτο η Διοίκηση έσφαλε και για το λόγο αυτό η παράλειψή της να διαβιβάσει τις αιτήσεις του αιτούντος στην αρμόδια Επιτροπή Αντιρρήσεων, όπως αυτή εμπεριέχεται στην προσβαλλόμενη κύρωση του δασικού χάρτη της Π.Ε Λάρισας είναι νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί. View full είδηση

Ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή της γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας καθώς σύμφωνα με πληροφορίες απορρίφθηκαν από το ΣτΕ οι προσφυγές εναντίον του διαγωνισμού. Μετά την πρόσφατη εξέλιξη ο διαγωνισμός θα προχωρήσει κανονικά. Αρχικά θα εξετασθούν οι τεχνικές προσφορές των δύο κοινοπραξιών που έχουν προκριθεί και στη συνέχεια οι οικονομικές τους προσφορές και να αναδειχθεί ο ανάδοχος. Το έργο διεκδικούν οι κοινοπραξίες Άκτωρ-Ansaldo-Hitachi-Rail Italy και Άβαξ-Ghella-Alstom. Εκτείνεται από το Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι μέχρι το Γουδή είναι μήκους 12,8 χλμ. και περιλαμβάνει 15 υπόγειους σταθμούς: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και Γουδή. Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να καθαρογραφεί το αμέσως επόμενο διάστημα. View full είδηση

Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό. Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία. Αντισυνταγματικές διατάξεις Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. Προσφυγή Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020. Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». Μεσσηνία Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ. Της Βίκυς Βετουλάκη - η αρχικη απόφαση https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/ - η 710/2020 https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/ και εδώ: https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis View full είδηση

Το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι είναι παράνομη η οικοδομή σε οικόπεδο άνω των 500 τ.μ. που ανεγείρεται σε οικισμό προϋφιστάμενο του 1923, εάν δεν τηρηθεί η υποχρεωτική απόσταση των 4 μέτρων από την οικοδομική γραμμή. Παράλληλα, το ΣτΕ επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά που είχε ακυρώσει οικοδομική άδεια του 2014 η οποία επέτρεπε σε οικισμό προϋφιστάμενο του έτους 1923, την ανέγερση δύο διώροφων κτιρίων με υπόγειο σε οικόπεδο, εμβαδού 750,27 τ.μ. Σύμφωνα με την οικοδομική άδεια, τα δύο κτίρια ήταν τοποθετημένα σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου από τα όρια του οικοπέδου. Όμως ιδιοκτήτης όμορης οικοδομής προέβη σε καταγγελία στην Πολεοδομία και παράλληλα ζήτησε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και στην συνέχεια προσέφυγε στην Δικαιοσύνη. Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ «οι διατάξεις των άρθρων 8 και 16 του Προεδρικού Διατάγματος της 2.3/13.3.1981, με τις οποίες επιβάλλεται η ανέγερση οικοδομής σε απόσταση τουλάχιστον 4 μέτρων από την οικοδομική γραμμή προκειμένου για τα οικόπεδα με εμβαδόν 500 τ.μ. και άνω των προϋφιστάμενων του έτους 1923 οικισμών που στερούνται εγκεκριμένου σχεδίου, αποτελούν ειδικές διατάξεις οι οποίες έχουν τεθεί για την προστασία αυτών των παλαιών οικισμών και διασφαλίζουν καλύτερους όρους διαβίωσης». Κατά συνέπεια σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, «οι ειδικές αυτές διατάξεις δεν καταργήθηκαν με το νόμο 1577/1985 αλλά συνεχίζουν, κατά τα λοιπά, ως προς τα οριζόμενα για την ελεύθερη τοποθέτηση του κτιρίου σε σχέση με τα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου». Πηγή: http://michanikos-on...s.php?aID=14785 Click here to view the είδηση

Ο λόγος είναι η προσφυγή που κατέθεσαν τοπικοί φορείς της Κρήτης στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ζητούν να ακυρωθεί η από 27.10.2011 απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων με την οποία παραχωρήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ το δικαίωμα παραχώρησης σε τρίτους μέσω συμβάσεων (διοίκησης, διαχείρισης, επέκτασης, συντήρησης και εκμετάλλευσης) όλων των κρατικών αεροδρομίων και ειδικά αυτό του αεροδρομίου των Χανίων Κρήτης. Οι τοπικοί φορείς υποστηρίζουν ότι με την ιδιωτικοποίηση θα δημιουργηθεί ιδιωτικό μονοπώλιο και θα αυξηθεί το κόστος αερομεταφορών, αλλά θα αυξηθεί και η τιμή των εισιτηρίων, ενώ θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην τουριστική κίνηση της Κρήτης. Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι με την παραχώρηση παραβιάζονται σωρεία συνταγματικών διατάξεων, αλλά και η Ευρωπαϊκή νομοθεσία Επίσης, η προσφυγή, βασίζεται σε νομικά επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με την παραβίαση θεμελιωδών συνταγματικών διατάξεων, όπως η οικονομική ελευθερία και η δημόσια ασφάλεια, ενώ επίσης τεκμηριώνονται ζητήματα παραβίασης του ελεύθερου ανταγωνισμού (δημιουργώντας μονοπωλιακό καθεστώς) και της διμερούς σύμβασης Ελλάδας - Αμερικής σχετικά με την χρήση του Αεροδρομίου της Σούδας. Τέλος, στο ΣτΕ προσέφυγαν οι Δήμοι Χανιών, Πλατανιά, Κισσάμου, Αποκορώνου, Σφακιών, Καντάνου-Σελίνου, Γαύδου, Ρεθύμνου, Αμαρίου, Μυλοποτάμου, Αγίου Βασιλείου και Ανωγείων, η περιφερειακή ενότητα Χανιών και Ρεθύμνου, οι Δικηγορικού Σύλλογοι Χανίων και Ρεθύμνου, καθώς και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Χανιών και Ρεθύμνου. Πηγή: http://www.ered.gr/c...12_aerodromion/ Click here to view the είδηση

Απόφαση-βόμβα με την οποία 120.000 μηχανικοί ασφαλισμένοι στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ θα κληθούν να πληρώσουν αναδρομικά από τον Ιούλιο του 2011 αυξημένες εισφορές στο Ταμείο τους εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφαση δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί επισήμως από το ΣτΕ αλλά ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», την έχει στα χέρια του το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) και έχει ανάψει φωτιά σε όλο τον κλάδο των μηχανικών γιατί ουσιαστικά τους υποχρεώνει να καταβάλουν αναδρομικά τις αυξημένες εισφορές που θεσπίστηκαν με το νόμο 3986/2011, καθώς το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι είναι συνταγματικές, απορρίπτοντας την προσφυγή του ΤΕΕ που ζητούσε να μην ισχύουν οι νέες εισφορές λόγω αντισυνταγματικότητας. Σημειώνεται ότι μέχρι να τελεσιδικήσει η προσφυγή το Ταμείο των μηχανικών (ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ) πήρε απόφαση να παγώσει την εφαρμογή του νόμου από τον Απρίλιο του 2013. Παρότι η απόφαση αυτή δεν βρήκε τότε σύμφωνα όλα τα μέλη της Διοίκησης, εντούτοις η πλειοψηφία της διοικούσας επιτροπής του ΤΣΜΕΔΕ επέβαλε το «δεν πληρώνω» και ακύρωσε την εφαρμογή του νόμου. Οπως αναφέρει ο «Ελεύθερος Τύπος», σθεναρή αντίδραση στην αύξηση των εισφορών είχε προβάλει τότε, από τη θέση του προέδρου του ΤΕΕ, ο Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος σήμερα είναι αναπληρωτής υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το βασικό επιχείρημα ήταν ότι ο κλάδος των μηχανικών αδυνατούσε να επωμιστεί την αύξηση των εισφορών εξαιτίας της κρίσης που είχε προκαλέσει στον κατασκευαστικό τομέα η οικονομική ύφεση. Παρά ταύτα όμως, το ΣτΕ έκρινε ότι δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας στην αύξηση των εισφορών, απορρίπτοντας την προσφυγή του ΤΕΕ. Η επιβάρυνση για τον κάθε ασφαλισμένο αγγίζει τα 2.800 ευρώ Οι 120.000 μηχανικοί είναι πλέον αντιμέτωποι με την εφαρμογή ενός νόμου που «τους υποχρεώνει» να καταβάλουν αυξημένες τις ασφαλιστικές εισφορές 8 εξαμήνων, δεδομένου ότι οι πληρωμές στο Ταμείο τους είναι εξαμηνιαίες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά μέσο όρο η μηνιαία εισφορά είναι 350 ευρώ, προκύπτει ότι το συνολικό ποσό που θα κληθούν να καταβάλουν οι ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ αγγίζει τα 336 εκατ. ευρώ, δηλαδή το κατά κεφαλήν κόστος από τις οφειλές των απλήρωτων εισφορών της περασμένης τετραετίας είναι 2.800 ευρώ στον κάθε ασφαλισμένο! Το θέμα είναι ήδη γνωστό στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και μάλιστα έχουν βολιδοσκοπηθεί πιθανές λύσεις, όπως η ένταξη των οφειλών από τη μη πληρωμή των αυξημένων εισφορών στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Πηγή: Βόμβα ΣτΕ: 120.000 μηχανικοί θα πληρώσουν αναδρομικά από το '11 αυξήσεις στο ΤΣΜΕΔΕ | iefimerida.gr http://www.iefimerid...e#ixzz3VIWoZ9kQ Click here to view the είδηση

Δεκτή έκανε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας την προσφυγή του τέως προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου ΕλλάδοςΓιάννη Αλαβάνου και κατοίκων της Αθήνας, που ζητούσαν να ακυρωθεί η ανάπλαση και πεζοδρόμηση της οδού Πανεπιστημίου. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού δικαστηρίου, με την υπ΄ αριθμ. 2152/2015 απόφασή της, ακύρωσε ως παράνομη την από 12.2.2014 απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για «την ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου και την επέκταση του τραμ σε συναφείς κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του κέντρο της Αθήνας με άξονα την οδό Πανεπιστημίου». Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν μη νόμιμη την εν λόγω απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος γιατί πέραν του ότι «εκδίδεται υπό μορφή έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου, ενώ αποτελεί πρωτίστως πρόγραμμα ή σχέδιο», ο σχεδιασμός της είναι μερικά αντίθετος με τον ισχύοντα κατά την έκδοση του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας και με το ισχύον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αθηναίων. Αναλυτικότερα, είναι σε αντίθεση με διατάξεις του νόμου 1515/1985 που ενέκρινε το ρυθμιστικό σχέδιο των Αθηνών και την υπουργική απόφαση του 1988 με την οποία εγκρίθηκε το γενικό πολεοδομικό σχέδιο του Δήμου Αθηναίων. Πηγή: http://www.ered.gr/e...u/#.VXV5ys_tlBc Click here to view the είδηση

Ο ΕΝΦΙΑ είναι μια «καυτή πατάτα» που τσουρουφλίζει εκατομμύρια νοικοκυριά. Κι όμως μπορεί να τη «δροσίσει», όπως θα έλεγε κι ο πρώην υπουργός Παύλος Χαϊκάλης, μια «κρυμμένη» γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας –πρόκειται για απάντηση σε σχετικό προδικαστικό ερώτημα– η οποία δεν έτυχε δημοσιότητας όταν εκδόθηκε, πέντε μέρες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Σύμφωνα με αυτή, δίνεται η δυνατότητα για υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ με βάση την πραγματική (εμπορική) αξία του ακινήτου κι όχι την αντικειμενική του, που παραμένει αμετάβλητη από το 2007. Στο πλαίσιο πρότυπης - πιλοτικής δίκης, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο αποφάνθηκε στην ουσία ότι ο κάθε πολίτης με ακίνητο (ή ακίνητα) στην κατοχή του έχει το συνταγματικό δικαίωμα να αμφισβητήσει την ορισθείσα αξία του, επομένως και το ποσό που του καταλογίζεται να πληρώσει μέσω ΕΝΦΙΑ, αποδεικνύοντας ότι η πραγματική του αξία είναι χαμηλότερη. Η ιστορία ξεκίνησε από ιδιοκτήτρια ακινήτων στον Δήμο Φιλοθέης - Νέου Ψυχικού, η οποία προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στις 18 Φεβρουαρίου 2014 σε βάρος του ΦΑΠ («προκατόχου» του ΕΝΦΙΑ) που της είχε επιβληθεί. Από το ΣτΕ ζητήθηκε να γνωμοδοτήσει για το κατά πόσο ο υποκείμενος σε Φόρο Ακίνητης Περιουσίας έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει με την προσφυγή του στο διοικητικό δικαστήριο το ύψος της αντικειμενικής αξίας του βαρυνόμενου με φόρο ακινήτου του, σε αρνητική δε περίπτωση να κριθεί η συνταγματικότητα του φόρου. Η προσφεύγουσα έχει ζητήσει να μην προσδιοριστεί ο φόρος της με βάση την αντικειμενική αξία των δύο ακινήτων της (1.363.187,28 ευρώ και 437.931,94 ευρώ) αλλά με αυτή στην οποία κατέληξε ορκωτή εκτιμήτρια, δηλαδή 479.444 ευρώ και 269.176 ευρώ αντιστοίχως. Η ΔΟΥ Ψυχικού, ωστόσο, απέρριψε το αίτημά της με την αιτιολογία ότι τα επίμαχα ακίνητα έχουν εντοπιστεί, υπολογιστεί και εκκαθαριστεί ορθώς. Πηγή: http://www.epikaira....amilotero-enfia Click here to view the είδηση

Το Δημόσιο υποχρεούται σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, την νομοθεσία και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), να ανταλλάσσει ή να απαλλοτριώνει δασικές εκτάσεις οικοδομικών συνεταιρισμών και φυσικών προσώπων, από την στιγμή που αυτές δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, λόγω του δασικού τους χαρακτήρα αποφάνθηκε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. .Ειδικότερα, το Ανώτατο Ακυρωτικό δικαστήριο έκανε δεκτή αίτηση του Παραθεριστικού Οικοδομικού Συνεταιρισμού Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων και 257 μελών του, που ζητούσε να ακυρωθεί η άρνηση («παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας», όπως λέγεται) του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για την ανταλλαγή της έκτασης των 345 στρεμμάτων, που έχει στην κατοχή του στη θέση Χαμωλιά Βραώνας του δήμου Μαρκοπούλου Αττικής, με ίσης αξίας έκταση του Δημοσίου ή την απαλλοτρίωση της έκτασης αυτής. Ο οικοδομικός συνεταιρισμός τον Ιούλιο του 2010 είχε καταθέσει σχετικό αίτημα στο επίμαχο υπουργείο για ανταλλαγή ή απαλλοτρίωση της δασικής έκτασής του, καθώς τα δάση και οι δασικές εκτάσεις δεν μπορούσαν να αξιοποιηθούν οικιστικά, αλλά δεν έτυχε απαντήσεως. Όπως αναφέρει το Συμβούλιο της Επικρατείας στην υπ’ αριθ. 3052/2015 απόφασή του η νομοθεσία (νόμοι 998/1979, 3208/2003 και 4280/2014) προβλέπει ότι με το Δημόσιο μπορεί να γίνει ανταλλαγή εκτάσεων οικοδομικών συνεταιρισμών, φυσικών ή νομικών προσώπων που είναι ιδιοκτήτες δασών ή δασικών εκτάσεων ή εκτάσεων όπου απαγορεύεται η δόμηση ή είναι κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι ή αποτελούν τμήμα γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας. Για την ανταλλαγή αυτή πρέπει να προηγηθεί σχετικό αίτημα του οικοδομικού συνεταιρισμού, κ.λπ. Οι δικαστές του ΣτΕ ερμηνεύοντας το Σύνταγμα, το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο την ΕΣΔΑ και την νομοθεσία έκριναν ότι η Πολιτεία όφειλε «να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την απαλλοτρίωση ή την έγκριση της ανταλλαγής της δασικής έκτασης του εν λόγω συνεταιρισμού» και για το λόγο αυτό ακύρωσε την άρνηση της διοίκησης να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την απαλλοτρίωση ή την ανταλλαγή της επίμαχης δασικής έκτασης. Πηγή: http://www.naftempor...-aksiopoiithoun Click here to view the είδηση

Απέρριψε και πάλι ως μη νόμιμο το ΣτΕ το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για την κατασκευή του Academy Gardens Η πρώτη απόρριψη είχε γίνει πέρυσι από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, το σχέδιο κατατέθηκε, και απορρίφθηκε εκ νέου από το Ε τμήμα το οποίο έκρινε μή νόμιμο ως προς το ύψος των κτιρίων. Το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ’ αριθμ. 41/2016 γνωμοδότησή του, έκρινε κατά πλειοψηφία για δεύτερη φορά, μη νόμιμο, σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο προβλεπόταν η τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης στα οικοδομικά τετράγωνα 124,126, 127 και 128 της περιοχής 75 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου των Αθηνών (Ακαδημίας Πλάτωνος). Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος κρίθηκε μη νόμιμο, καθώς ως προς το ύψος των κτιρίων, τα αρμόδια υπουργεία δεν είχαν συμμορφωθεί προς το περιεχόμενο και τις υποδείξεις της γνωμοδότησης του ΣτΕ του περασμένου έτους. Ειδικότερα, κατά το περασμένο έτος το ΣτΕ με την υπ’ αριθμ. 25/2015 γνωμοδότησή του, είχε κρίνει μη νόμιμο, σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης στα οικοδομικά τετράγωνα της εν λόγω περιοχής. Τώρα, κατατέθηκε και πάλι στο ΣτΕ για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία, σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την τροποποίηση των όρων και περιορισμών δόμησης στα ίδια οικοδομικά τετράγωνα στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, το οποίο προέβλεπε ότι το μέγιστο ύψος των κτιρίων θα είναι 21 μέτρα, αντί των 24 μέτρων που προέβλεπε το διάταγμα του περασμένου έτους. Όμως, το σχέδιο κρίθηκε και πάλι μη νόμιμο λόγω ύψους των κτιρίων, αλλά επειδή το πολεοδομικό ζήτημα της περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνος εκκρεμεί εδώ και χρόνια και οι επιπτώσεις τους είναι δυσμενείς, αφού «η περιοχή συνεχώς υποβαθμίζεται, όσο και από πλευράς διατηρητέων κτισμάτων, που καταρρέουν ή κατεδαφίζονται (συγκρότημα Μουζάκη)», πρέπει τα αρμόδια υπουργεία μέσα σε τρεις μήνες να μεριμνήσουν να συνταχθούν μελέτες σχετικά με το ύψος των κτιρίων από τη Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής, την Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων και την Διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, οι οποίες θα πρέπει να συνεκτιμήσουν και τις τεκμηριωμένες θέσεις του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων και να επανυποβάλουν το σχέδιο διατάγματος για νέα επεξεργασία στο ΣτΕ. Ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος, αντιπρόεδρος Αθ. Ράντος, μειοψήφησε, υποστηρίζοντας ότι το επίμαχο σχέδιο διατάγματος είναι νόμιμο ως προς το επιτρεπόμενο μέγιστο ύψος των κτιρίων. Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση αφορά στις προσφυγές κατοίκων της Ακαδημίας Πλάτωνος κατά της κατασκευής εμπορικού και ψυχαγωγικού κέντρου Academy Gardens σε έκταση 615 στρεμμάτων επιφάνειας 55.000 τ.μ. στην έκταση του πρώην εργοστασίου της κλωστοϋφαντουργίας Μουζάκη (Λεωφόρος Κηφισού 60) από την εταιρεία Artume η οποία φέρεται να είναι ιδιοκτήτρια 19,7 στρεμμάτων στο 124 οικοδομικό τετράγωνο της επίμαχης περιοχής μπλοκάροντας την συνολική επένδυση Πηγή: http://www.ered.gr/e..._/#.VsQfWvmLS70 Click here to view the είδηση

«Μπλόκο» από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη διαδικασία εκχώρησης από τους δήμους της χρήσης του αιγιαλού και των παραλιών από ιδιώτες καθώς ακύρωσε την κοινή υπουργική απόφαση του 2010 που τους έδινε τέτοιο δικαίωμα. Η 7μελής σύνθεση του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ έκρινε παράνομη την συγκεκριμένη διαδικασία θεωρώντας ότι ο αιγιαλός και η παραλία αποτελούν δημόσια κτήση και έτσι βάζει ουσιαστικά φραγή στην δυνατότητα των παράκτιων δήμων να εκμεταλλεύονται τις παραλίες αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από αυτή προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες, αναψυκτήρια, κανό, θαλάσσια ποδήλατα, κ.λπ.. Το δικαστήριο θεωρεί ότι αυτή η εκχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο με την υπ. αριθμόν 3944/2015 απόφασή του ( Αγγελική Παπαδοπούλου-Θεοφιλοπούλου και εισηγήτρια η σύμβουλος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ) ακυρώνει την (1038460/2439/Β0010/15.4.2009) Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού. Την σχετική προσφυγή στο ΣτΕ είχε κάνει πριν από 5 χρόνια ο ΔΣΑ . Στην υπόθεση είχε παρέμβει και ο Δήμος Σαρωνικού. Πάντως , αναμένεται η καθαρογραφή της απόφασης. Πηγή: http://www.newsbeast...ous-ke-paralies Click here to view the είδηση

Το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ' αριθμ. 106/2015 γνωμοδότησή του έκρινε νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) του υπηρεσιακού υπουργού Δικαιοσύνης Δ.Παπαγγελόπουλου. Το εν λόγω σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος ρυθμίζει τη διαδικασία δημοσίευσης που θα ακολουθούν οι συμβολαιογράφοι και δικαστικοί επιμελητές των στοιχείων στην ιστοσελίδα του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ. Υπενθυμίζεται ότι με τον νόμο 4335/20154 έγιναν αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και ειδικά στο κεφάλαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης και καθιερώθηκε η δημοσίευση στην ιστοσελίδα δημοσιεύσεων πλειστηριασμών του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, δικαστικών αποφάσεων, εκθέσεων, πράξεων και δηλώσεων της διαδικασίας πλειστηριασμού κινητών, ακινήτων, πλοίων και αεροσκαφών. Επιπλέον, με το συγκεκριμένο Προεδρικό Διάταγμα ρυθμίζεται ο τρόπος πρόσβασης στο πληροφοριακό σύστημα και η καταχώρηση των στοιχείων του πλειστηριασμού από τους χρήστες δικαστικούς επιμελητές και συμβολαιογράφους. Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=16575 Click here to view the είδηση

Το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 65/2016 γνωμοδότηση του «μπλόκαρε» προσωρινά σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε η κατασκευή κατοικιών, αποθηκών, αναψυκτηρίων, κ.λπ. στην αρχαιολογική περιοχή «Λαμπρικά» Κορωπίου στα Μεσόγεια Αττικής. Αναλυτικότερα, κατατέθηκε στο ΣτΕ σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο επιχειρήθηκε η τροποποίηση παλαιότερου του 2003 που αφορά τον «καθορισμό χρήσεων γης και όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός ορίων και εκτός οικισμών προ του 1923 ευρύτερη περιοχή Μεσογείων νομού Αττικής». Να σημειωθεί ότι από το 1989 με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος η περιοχή «Λαμπρικά» Κορωπίου, καθώς υπάρχουν βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία (Μονή Αγίας Τριάδας, Ναός Αγίου Ιωάννη, κ.λπ.), ενώ δύο χρόνια μετά οριοθετήθηκε ο αρχαιολογικός χώρος σε δύο ζώνες και υποζώνες. Στην Α΄ ζώνη απαγορεύθηκε εντελώς η δόμηση και στη συνέχεια με άλλη υπουργική απόφαση του 1996, χαρακτηρίσθηκε ως αρχαιολογικός χώρος ολόκληρη η πεδινή έκταση των ΛαμπρικώνΚορωπίου, ενώ στη Β΄ ζώνη στην οποία επετράπη η ελεγχόμενη δόμηση υπό όρους, περιλαμβάνεται η Λεωφόρος Βάρης - Κορωπίου και μέχρι βάθους 70 μέτρων προς Βορρά από το όριο της Α΄ ζώνης. Το Ε΄ Τμήμα (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος και εισηγήτρια η Πάρεδρος Ελένη Μουρία) έκρινε, κατά πλειοψηφία, μη νόμιμο το επίμαχο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος. Ειδικότερα, η πλειοψηφία, επισημαίνει ότι με Προεδρικά Διατάγματα δεν μπορούν να καθοριστούν όροι δόμησης και χρήσης γης σε αρχαιολογική ζώνη προστασίας, σύμφωνα με τις διαδικασίες του νόμου 1337/1983 (επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη), καθώς έχει εκδοθεί ο νεότερος νόμος 3028/2002 για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς, που απαιτεί την έκδοση απόφασης του υπουργού Πολιτισμού, κατόπιν γνωμοδότησης των αρμοδίων οργάνων (του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, των Τοπικών Συμβουλίων Μνημείων). Σύμφωνα πάντα κατά την πλειοψηφία, η επιχειρούμενη με το ΠΔ τροποποίηση των ορίων της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου της εν λόγω περιοχής (απολύτου προστασίας στις οποίες εμπίπτουν οι αρχαιολογικές ζώνες Α΄ και Β΄), με την οποία επιτρέπονται κατοικίες, αγροτικές αποθήκες, δημόσια και δημοτικά καθιστικά και αναψυκτήρια με συγκεκριμένους όρους και περιορισμούς δομήσεως και παράλληλα θεσπίζονται χρήσεις γης και όροι δομήσεως εντός του αρχαιολογικής ζώνης Β΄, δεν είναι νόμιμη. Ο πρόεδρος του Τμήματος εξέφρασε την άποψη (μειοψηφία) ότι το επίμαχο διατάγματα είναι νόμιμο σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου1337/1983. Λόγω της σπουδαιότητας των θεμάτων που ανακύπτουν, το ζήτημα παραπέμφθηκε για οριστική επίλυση στην Ολομέλεια Πηγή: http://www.ered.gr/e...plokare_to_StE/ Click here to view the είδηση

Διορία έξι μηνών δίνει το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Πολιτεία, προκειμένου να ολοκληρώσει τις διαδικασίες κύρωσης των δασικών χαρτών και να μην κινδυνεύσει να βρεθεί «στον αέρα» μεγάλο τμήμα των κτηματογραφήσεων. «Τελεσίγραφο» προς την πολιτεία για τους δασικούς χάρτες και εμμέσως για το Κτηματολόγιο στέλνει το Συμβούλιο της Επικρατείας, υποδεικνύοντας να γίνει όσο το δυνατόν ταχύτερα και με νόμιμες διαδικασίες η κύρωσή τους, αλλιώς θα κινδυνεύσει να βρεθεί «στον αέρα» μεγάλο τμήμα των κτηματογραφήσεων αλλά και να χαθεί ταυτόχρονα για το Δημόσιο σημαντικό τμήμα της ακίνητης περιουσίας του (δασικής) από επίδοξους καταπατητές. Επικρίνοντας την επί δεκαετίες αδικαιολόγητη αδράνεια της πολιτείας να καταρτίσει Δασολόγιο, το ΣτΕ υπογραμμίζει ότι είναι συνταγματικά επιβεβλημένο να έχει ολοκληρωθεί η κύρωση των δασικών χαρτών κάθε περιοχής πριν περαιωθούν η κτηματογράφηση και η ένταξή της στο Κτηματολόγιο. Το δικαστήριο θεωρεί μεν συνταγματικά ανεκτό να κινούνται παράλληλα οι δύο διαδικασίες (κτηματογράφηση, κατάρτιση δασικών χαρτών), αλλά θεωρεί ότι δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς αν δεν έχει προηγηθεί η κύρωση των δασικών χαρτών και ότι μπορεί να κινδυνεύσουν ο δασικός πλούτος, η ασφάλεια των συναλλαγών και η δημόσια πίστη. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μπορεί να απειληθεί μεγάλο μέρος των εδώ και χρόνια εξελισσόμενων κτηματογραφήσεων στο πλαίσιο μιας εξαιρετικά σημαντικής δίκης, στην οποία επιδιώκεται η ακύρωση των κτηματογραφήσεων 107 περιοχών που ξεκίνησαν προ 10ετίας, επειδή έγιναν χωρίς να έχει προηγουμένως καταρτιστεί Δασολόγιο ή γιατί κάποιοι δασικοί χάρτες μπορεί να καταρτίσθηκαν με γνώμονα τον λιγότερο προστατευτικό ορισμό του δάσους, που έδωσε ο ν. 3208/03, ο οποίος κατέρρευσε αργότερα ως αντισυνταγματικός. Πηγή: http://www.ethnos.gr...artes-65146117/ Click here to view the είδηση

Αποτελεί το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης και η ανέγερσή του έχει κριθεί παράνομη από το ΣτΕ. Για την κυβέρνηση Σαμαρά όμως, δεν είναι παρά μια μεγάλη επένδυση. Παρόλο που ήδη συμπληρώνει περίπου μία δεκαετία παράνομου βίου, εντάχθηκε στον νόμο που ρυθμίζει μελλοντικές επενδύσεις. Το εμπορικό κέντρο Athens Mall στο Μαρούσι είχε από την αρχή της ανέγερσής του προκαλέσει πλήθος διαμαρτυριών για το μέγεθος, τη θέση του και για τις συνθήκες κατασκευής του από την Lamda Development. Κάποιες καταγγελίες δικαιώθηκαν από το ΣτΕ, καθώς χρόνια μετά την κατασκευή του το έκρινε τελεσίδικα παράνομο και αυθαίρετο. Ωστόσο, η κυβέρνηση το ενέταξε στις μελλοντικές στρατηγικές επενδύσεις της χώρας. Μετά την απόφαση της διυπουργικής Επιτροπής Επενδύσεων δίνεται η ευκαιρία στην ιδιοκτήτρια εταιρεία συμφερόντων Λάτση να μην πληρώνει ούτε ευρώ ως πρόστιμο αυθαιρέτου. Το Mall εντάσσεται αναδρομικά στις fast track επενδύσεις για «νέες εργασίες» στο κέντρο που ήδη λειτουργεί. Πηγή: http://www.thepressp...r/article/63233 Click here to view the είδηση

Με την υπ΄ αριθμ. 2307/2014 απόφασή της, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό το Μνημόνιο ΙΙ (νόμος 4046/2012) μόνο κατά το σκέλος που αφορά την κατάργηση της δυνατότητας των σωματείων να καταφεύγουν μονομερώς σε διαιτησία, μετά την αποτυχία να συναφθεί συλλογική σύμβαση εργασίας. Αντίθετα η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι δεν είναι αντίθετα στο Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τα άλλα μέτρα που προβλέφθηκαν για τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα από το Μνημόνιο ΙΙ, όπως είναι η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών, η κατάργηση του επιδόματος γάμου, η κατάργηση της υπογραφής των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (κατώτερες αποδοχές) μετά από διαπραγματεύσεις εργοδοτών και εργαζομένων (ΣΕΒ-ΓΣΕΕ), η λεγόμενη «μετενέργεια», κ.λπ. Οι Σύμβουλοι Επικρατείας απέρριψαν ως αβάσιμους για «λόγους υπέρτερου κοινωνικού συμφέροντος» όλους τους ισχυρισμούς της Γ.Σ.Ε.Ε., της Ο.Τ.Ο.Ε., των άλλων Οργανώσεων, κ.λπ. που είχαν προσφύγει στο ΣτΕ, εκτός από αυτούς που αφορούν την διαιτησία. Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία για την επίλυση εργασιακών θεμάτων (αύξηση αποδοχών, επιδόματα, άδειες, αργίες, κ.λπ.). Αναλυτικότερα, κρίθηκε ότι το άρθρο 3 της Π.Υ.Σ. 6/2012 με το οποίο ορίσθηκε ότι «η προσφυγή στην διαιτησία προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση συμφωνία των μερών, αντίκειται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 του Συντάγματος και ως εκ τούτου είναι ακυρωτέα». Αντίθετα, με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ επανήλθε η διαιτησία στο παλαιό νομοθετικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο μπορούσαν να πηγαίνουν στην διαιτησία προς επίλυση όλα τα θέματα των εργασιακών σχέσεων και όρων (μισθοί, επιδόματα, άδειες, κ.λπ.). Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν αντισυνταγματική τη ρύθμιση τόσο της Π.Υ.Σ. 6/2012, όσο και του νόμου 3899/2010 που περιόριζε τη διαιτησία αποκλειστικά μόνο στον καθορισμό του βασικού μισθού και ημερομισθίου. Να σημειωθεί ότι η διαιτησία είναι ένας μηχανισμός επίλυσης συλλογικών διαφορών εργασίας σε περίπτωση αποτυχίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Συγκεκριμένα, με την προϊσχύουσα νομοθεσία, αν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων δεν κατέληγαν σε κοινή συμφωνία, οποιοδήποτε από τα δύο μέρη είχε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει τη διαδικασία διαιτητικής επίλυσης της διαφοράς ώστε να ρυθμιστούν οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων, είτε του κλάδου, τον οποίο αφορούσε η διαφορά, είτε του συνόλου των εργαζομένων, αν αντικείμενο της διαφοράς ήταν η σύναψη εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Με την 6/2012 Π.Υ.Σ. καταργήθηκε η δυνατότητα αυτή έτσι ώστε, σε περίπτωση κατά την οποία η συλλογική διαφορά δεν κατέληγε σε συμφωνία, δεν υπήρχε δυνατότητα να επιβληθούν γενικοί όροι εργασίας, υποχρεωτικοί για τους εργοδότες. Η ακύρωση της σχετικής διάταξης της Π.Υ.Σ. έχει ως συνέπεια να επανέρχεται σε ισχύ το παλαιότερο καθεστώς ως προς το θέμα αυτό. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιανουάριο του 2012 είχαν προσφύγει στο ΣτΕ μεταξύ των άλλων, η Γ.Σ.Ε.Ε., η Ο.Τ.Ο.Ε., η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.Σ.Υ.), Σύλλογοι τραπεζοϋπαλλήλων (Γενικής Τραπέζης Ελλάδος, Τράπεζας Αττικής και στη Marfin-Εγνατία Τράπεζα), καθώς και άλλα σωματεία εργαζομένων από διάφορους χώρους. Στη συνέχεια στις 7 Δεκεμβρίου 2012 συζητήθηκε η υπόθεση ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ. Πρόεδρος ήταν ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Ηρακλής Τσακόπουλος και συμμετείχαν συνολικά 31 δικαστές. Εξ αυτών, δύο ήταν αντιπρόεδροι (Αθανάσιος Ράντος και Δημοσθένης Πετρούλιας), τρεις ήταν πάρεδροι χωρίς δικαίωμα ψήφου και δύο σύμβουλοι Επικρατείας ήταν αναπληρωματικοί. Τον Απρίλιο του 2013 πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη των δικαστών κεκλεισμένων των θυρών. Η υπόθεση έμεινε στα χέρια του εισηγητή 19 μήνες και σήμερα δημοσιεύθηκε η επίμαχη απόφαση. Να σημειωθεί ότι στην απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για το Μνημόνιο Ι (απόφαση 668/2012) συμμετείχαν 55 δικαστές. Πηγή: http://www.zougla.gr...erikopes-mis8on Click here to view the είδηση