Αναζήτηση στην κοινότητα

Καλησπέρα, θα ήθελα να ρωτήσω - και να προσθέσω - σχετικά με το θέμα της παράλληλης εφαρμογής του Άρθ. 25 και της προσαύξησης κατά το Άρθρο 12 παρ. 1.α του ΝΟΚ, το οποίο έχει ήδη τεθεί στο παρελθόν : και : Αρχικά, να προσθέσω ότι για το θέμα της αντισυνταγματικότητας του άρθρου 25 εκδόθηκε η Εγκ. 15058/302/2018, η οποία μεταξύ των άλλων αναφέρει τα εξής : "Σε συμμόρφωση αποφάσεων του ΣτΕ, η αρχική διάταξη του Αρθ-25 τροποποιήθηκε με τους Ν-2052/92 και Ν-2742/99 και δεν γνωρίζουμε να υπάρχει νομολογία κατά των τελευταίων αυτών διατάξεων", και καταλήγει : "και συμπερασματικά δεν γνωρίζουμε να υφίσταται νομολογία κατά των σήμερα ισχυουσών διατάξεων του Αρθ-25 όσον αφορά την έκδοση οικοδομικών αδειών στα οικόπεδα αυτά." Παραπέμπει σε αποφάσεις του ΣτΕ που αφορούν Πράξεις Εφαρμογής / πράξεις τακτοποίησης, αλλά και περιπτώσεις συγκεκριμένων οικοδομικών αδειών τις οποίες δεν έχω διαβάσει , θέλω να πιστεύω όμως ότι η Εγκύκλιος καλύπτει γενικότερα το θέμα και όχι μεμονωμένες περιπτώσεις. Ως προς την παράλληλη εφαρμογή του Άρθ. 25 και της προσαύξησης κατά το Άρθρο 12 παρ. 1.α του ΝΟΚ, παραθέτω την Απόφαση Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ 14031/24-3-2005 : Σας κοινοποιούμε την Γνωμ-88/02 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ-88/02, τμήμα Α), την οποία αποδεχόμαστε και παρακαλούμε για την εφαρμογή της . Σύμφωνα με την ως άνω γνωμοδότηση: α) Δεν είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83 για την ανέγερση, προσθήκη κ.λ.π οικοδομής, σε οικόπεδα που μπορούν να οικοδομηθούν μόνον υπό τις προϋποθέσεις του Αρθ-25 του αυτού νόμου β) Δεν είναι επιτρεπτή στα οικόπεδα του Αρθ-25 του Ν-1337/83 η ανέγερση κτίσματος κατ' εφαρμογή της διάταξης του Αρθ-14 παρ.3 του ΓΟΚ, σε συνδυασμό με αυτήν της παρ.1 του Αρθ-8 αυτού, στην οποία και παραπέμπει, προς εξασφάλιση καλυπτόμενης επιφάνειας μεγαλύτερης από αυτήν που επιτρέπουν οι προϋποθέσεις αυτού τούτου του άνω Αρθ-25. γ) Δεν είναι δυνατή η κατ' Αρθ-8 παρ.1 σε συνδυασμό με το Αρθ-14 παρ.3 του ΓΟΚ/85, προσαύξηση του ποσοστού κάλυψης οικοδομής, που ανεγείρεται κατ' εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83, πέραν του προβλεπόμενου για τη συγκεκριμένη περιοχή ποσοστού κάλυψης δ) Δεν είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων περί οικογενειακής στέγης του Αρθ-41 του Ν-1337/83 σε περιοχές δεύτερης κατοικίας. Η Αποφ-32700/30-7-03 του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ με την οποία είχε γίνει μερικώς αποδεκτή η ως άνω γνωμοδότηση και η Εγκ-28/7-11-03 του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΧΩΔΕ, ακυρώνονται. Έχω επιφυλάξεις ως προς την περίπτωση β) : το Άρθρο 14 του ΓΟΚ αφορά μεν τα Χαμηλά Κτίρια, με ανησυχεί όμως η παραπομπή στην παρ. 1 του Άρθρου 8 του ΓΟΚ που προέβλεπε αύξηση Κάλυψης έως 70% με μέγιστη επιφάνεια τα 120 τμ, διάταξη παρόμοια με αυτήν του ΝΟΚ (αφορούσε όμως μόνο (;) οικόπεδα με μέγιστη Κάλυψη 40% λόγω του πανταχόθεν ελεύθερου; - αφού για τα υπόλοιπα ήδη ίσχυε το 70% και άρα δεν απαιτούταν προσαύξηση), σε συνδυασμό με κάτι διατυπώσεις τύπου : προϊσχύουσες διατάξεις που δεν έρχονται σε αντίθεση με τον ΝΟΚ εξακολουθούν να ισχύουν. Ποια είναι η γνώμη σας; Ευχαριστώ και συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στο forum

Σε πόλο έλξης για τις μεγάλες εταιρείες του real estate έχει μετατραπεί το Μαρούσι. Μεγάλοι παίκτες της αγοράς έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους και επενδύουν στην περιοχή, είτε σε χώρους γραφείων, είτε σε καταστήματα και εμπορικά. Πρόσφατη κίνηση στην περιοχή έγινε από την Prodea, η οποία προχώρησε στην απόκτηση πέντε όμορων ακινήτων στο Μαρούσι, δίπλα στο "δαχτυλίδι" του κόμβου της Λεωφόρου Κηφισίας. Η επένδυση είναι της τάξεως των 35 εκατ. ευρώ και αφορά την ανέγερση και εκμετάλλευση ενός "πράσινου" κτιριακού συγκροτήματος, αφού προηγουμένως γκρεμιστεί το υφιστάμενο κτίριο γραφείων και κατοικιών. Ειδικότερα προβλέπεται η κατασκευή σύγχρονου συγκροτήματος γραφείων με κατ’ ελάχιστον περιβαλλοντική πιστοποίηση LEED Gold, το οποίο θα αποτελείται από δύο αυτόνομα και λειτουργικά ανεξάρτητα κτίρια συνολικής επιφάνειας άνω των 17.000 τ.μ. Η εν λόγω επένδυση δεν είναι η μοναδική της εταιρείας στην περιοχή. Η Prodea έχει αγοράσει και νοικιάζει όροφο επί του συγκροτήματος Κ-44 (Κτήρια Βωβού) στο Κτήριο Β (το μεσαίο κτήριο του συγκροτήματος), το κατάστημα επί της οδού Χειμάρρας με ενοικιαστή τον Σκλαβενίτη, ενώ η σημαντικότερη επένδυση της στην περιοχή αποτελεί η κατασκευή Κατηγορίας Α κτηρίων γραφείων στις οδούς Φραγκοκκλησίας, Αιγιαλείας και Αιτωλού. Η ανάπτυξη αφορά σε ένα υπερσύγχρονο, βιοκλιματικό πενταώροφο κτήριο με ανωδομή 7.000 τμ, βοηθητικούς χώρους 7.000 τμ και 200 θέσεις πάρκινγκ. Στην περιοχή έχει τοποθετηθεί και η Trastor η οποία έχει αγοράσει κτήρια επί των οδών Γραβιάς, Αμαρουσίου Χαλανδρίου. Τα κτήρια είναι χώροι γραφείων με επίπεδα θέσεων στάθμευσης. Η εταιρία Μυτιληναίος κατασκεύασε τα γραφεία της στην οδό Αρτέμιδος ενώ ο όμιλος Σαράντη είναι σε στάδιο κατασκευής των νεών γραφείων του επί της Αμαρουσίου Χαλανδρίου. Επενδυτικά σχήματα όπως η Dromeus Capital έχουν επίσης αυξημένη παρουσία στην περιοχή. Σύμφωνα πληροφορίες η Dromeus αγόρασε το κτήριο που στεγάζει την Deloitte με μακροχρόνιο συμβόλαιο μίσθωσης κατά τη διάρκεια του 2019. Το κτήριο αποτελείται από 7.700 τμ χώρων γραφείων, 2.000 τμ χώρων καταστημάτων και τριών υπόγειων χώρων στάθμευσης. Τέλος η Νoval δρομολογεί, σε συνεργασία με την Brooklane Capital, την ανάπτυξη ενός σύγχρονου, βιοκλιματικού συγκροτήματος γραφείων στην έκταση της πρώην Kodak στην οδό Χειμάρρας στο Μαρούσι (πλησίον Αττικής Οδού). Το συνολικό ύψος της επένδυσης προβλέπεται να ξεπεράσει τα 50 εκατ. ευρώ. Σε ζήτηση τα πράσινα γραφεία Πάνω από 375.500 τ.μ. ποιοτικών γραφειακών χώρων βρίσκονται υπό κατασκευή ή έχουν πρόσφατα εισέλθει στην αγορά, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών του real estate. Σήμερα ο αριθμός των "πράσινων" γραφείων στη χώρα μας, τον οποίο στελέχη της αγοράς θεωρούν μονόδρομο για τα επόμενα χρόνια, είναι περιορισμένος, με αποτέλεσμα να καταγράφεται σημαντική αύξηση των μισθωμάτων. Tόσο το 2020 όσο και το 2021 η ζήτηση για παλαιότερης τεχνολογίας κτίρια γραφείων ήταν ιδιαίτερα χαμηλή, με αποτέλεσμα οι ελεύθεροι προς ενοικίαση γραφειακοί χώροι, στην ευρύτερη Περιφέρεια της Αττικής, να φτάσουν στο 8,6% επί του συνόλου των διαθέσιμων χώρων για επαγγελματική χρήση. Εντούτοις, σε ζώνες με σημαντική συγκέντρωση ποιοτικών χώρων γραφείων, όπως ο άξονας γύρω από τη Λεωφόρο Κηφισίας έως την ευρύτερη περιοχή των Βορείων Προαστίων, η διαθεσιμότητα γραφειακών χώρων προς ενοικίαση περιορίστηκε στο 6,76%. Αντίθετα, σε κτίρια με πιο σύγχρονα πρότυπα κατασκευής οι ελεύθεροι προς ενοικίαση χώροι δεν ξεπέρασαν το 5%. Ως εκ τούτου κοινή διαπίστωση αποτελεί ότι οι επιλεγμένοι γραφειακοί χώροι πρώτης προβολής, που βρίσκονται σε περιοχές με ενδιαφέρον και διαθέτουν "πράσινο πιστοποιητικό", θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για τις εγχώριες ΑΕΕΑΠ και τις εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων. View full είδηση

Δυο όμορες οριζόντιες ιδιοκτησίες/διαμερίσματα του ίδιου ορόφου, έχουν διαφορετική διαμερισμάτωση σε σχέση με την κάτοψη της οικοδομικής άδειας (ΟΑ 1991) και της σύστασης (το Δ/σμα 1 πήρε 3 τμ. απο το όμορο του Δ/σμα 2) . Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι η υφιστάμενη κατάσταση συμφωνεί με την σύσταση και ΔΕΝ υπάρχει τροποποίηση η/μ.. Συνεπώς, και σύμφωνα με το αρθ.100 παρ 14., σε συνάρτηση με την Εγκ. 2/2019, η εν λόγω διαφοροποίηση δεν συνιστά αυθαιρεσία, αλλά υποχρεούται την ενημέρωση φακέλου της ΟΑ, εως την ηλ. ταυτότητα κτιρίου. Σωστά?

Περίληψη. Το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση αναζωπυρώθηκε με τη δημοσίευση του σημαντικού βιβλίου τού Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 στο Παρίσι. Η πτύχωση είναι μια πολιτιστική παράμετρος που απαντάται σε πολλές περιόδους της ιστορίας, αλλά κατά βάση κατατάγεται στο μπαρόκ. Διότι στο μπαρόκ η πτύχωση τείνει προς την απεριόριστη συμπερίληψη, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση, και συνεχώς επίσης αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις. Ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση είναι μια διαφοροποιούσα αρχή στην αρχιτεκτονική και ουσιαστικά συνεπάγεται μια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών, που αντιβαίνει στην κλασική αρχή της firmitas, της σταθερότητας ή της στατικότητας. Πολλά παραδείγματα μπορούν να δοθούν από μια τέτοια συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική: η αρχιτεκτονική του εικονοκυττάρου του Stephen Perella εξερευνά τη μορφοπλαστική διατύπωση χωρίς αναφορά στη λειτουργία, στατικότητα και άλλες ουσιώδεις αρχές της αρχιτεκτονικής. Έπειτα, η διάσημη υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak, και η ακριβής, ανακριβής και επακριβής αρχιτεκτονική δημιουργία του Greg Lynn, όπως συνδέεται με τον άμορφο σχεδιασμό και συντελείται μέσα από διαδικασίες πληροφορικής φύσης, είναι επίσης παρόμοια παραδείγματα συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής. Η αρχιτεκτονική αυτή δεν αποζητά πλέον τη σταθερότητα, αλλά τη συνεχή εναλλαγή και κίνηση διαμέσου περίπλοκων διαδικασιών πληροφορικής φύσης, και γι' αυτό δίνει την εντύπωση ότι έχει πλέον απολέσει οποιαδήποτε έννοια ανθρωπισμού. Η πτύχωση, ωστόσο, δίνει τη δυνατότητα να επαναφέρουμε την ανθρωπιστική διάσταση της αρχιτεκτονικής, την ίδια στιγμή που θεμελιώνουμε θεωρητικά εξελίξεις στον σχεδιασμό, οι οποίες προκύπτουν από την ψηφιακή τεχνολογία που στην εποχή μας κυριαρχεί στην αρχιτεκτονική πράξη και σκέψη. Το διακύβευμα της πτύχωσης είναι η εγγενής ηθική του αειφόρου σχεδιασμού, όπως προκύπτει από την ανάγνωση και χρήση της πτύχωσης από τον Luke Feast. Δρ Κωνσταντίνος Β. Πρώιμος, Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Κριτικός Τέχνης κι Επιμελητής Εκθέσεων, Χανιά Κρήτης, Ελλάδα Λέξεις κλειδιά: Deleuze, πτύχωση, ψηφιακή αρχιτεκτονική, firmitas, ηθική του αειφόρου σχεδιασμού Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει διαπιστωθεί ένα αυξημένο ενδιαφέρον από τους αρχιτέκτονες για την έννοια της πτύχωσης, όπως αυτή αναπτύχθηκε στο σημαδιακό βιβλίο του Gilles Deleuze, Η πτύχωση. Ο Leibniz και το μπαρόκ, το οποίο δημοσιεύτηκε στη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας του 1980¹. Αυτό το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι ενδεικτικό των κοινωνικών πιέσεων που ασκούνται στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αφενός από έναν ολοένα και πιο ψηφιακό κόσμο, αφετέρου από την περιπλοκότητα των σύγχρονων πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για την πτύχωση είναι επίσης εμβληματικό των δραματικών αλλαγών που έχουν λάβει χώρα, όχι μόνο στην αρχιτεκτονική θεωρία και σκέψη και στην επιστημολογία της αρχιτεκτονικής, αλλά και στην ίδια την αρχιτεκτονική πρακτική. Οι τρεις κλασικές αρχές της αρχιτεκτονικής, οι venustas, firmitas και utilitas, ή χάρη, σταθερότητα και χρησιμότητα, όπως διατυπώθηκαν από τον Ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο κατά τον 1ο αιώνα π.Χ., και επανεμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της Ιταλικής Αναγέννησης από τον Alberti, ήταν ανέκαθεν οι πλέον διαχρονικές αξίες της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, οι οποίες έχουν ανεξίτηλα σημαδέψει την ιστορία της αρχιτεκτονικής στον δυτικό κόσμο. Μεταξύ των τριών αυτών αξιών, ο κλασικισμός πάντα θεωρούσε τη χάρη ως προεξάρχουσα, σε σύγκριση με τη σταθερότητα και τη χρησιμότητα, ενώ ο μοντερνισμός μετατόπισε το ενδιαφέρον στη χρησιμότητα ή λειτουργία εις βάρος των άλλων δύο. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα και ειδικά τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι η firmitas, η σταθερότητα, που αμφισβητείται στο όνομα της πτύχωσης. Η σταθερότητα σημαίνει φυσικά τόσο τη στατική επάρκεια όσο και την αντοχή στον χρόνο. Το καλύτερο πρότυπο σταθερότητας είναι ίσως η Αιγυπτιακή πυραμίδα, η οποία, ως γνωστόν, στόχευε να εξασφαλίσει την κυριαρχία του ηγεμόνα στην αιωνιότητα, ακόμα και μετά τον θάνατό του. Σήμερα, κτίρια όπως το Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv στο Ισραήλ, που σχεδιάστηκε από τον Preston Scott-Cohen το 2007 και ολοκληρώθηκε το 2011, ή το Σπίτι μπουκάλι του Klein στο Rye της Victoria στην Αυστραλία, που σχεδιάστηκε από τον Charles Ryan McBride το 2008, φαίνονται να είναι στον αντίποδα της πυραμίδας από τη σκοπιά της σχεδιαστικής λογικής τους. Διότι, πρώτον, η έντονη καμπυλόγραμμη μορφή τους ή η πτύχωση χρειάζεται μεγάλη συντήρηση για να παραμείνει ανέπαφη στον χρόνο, σε αντίθεση με την υποτυπώδη και ελάχιστη συντήρηση που χρειάζεται η πυραμίδα για να αντέξει στον χρόνο. Κατά δεύτερο και ουσιωδέστερο λόγο, αυτά τα σύγχρονα κτίρια που αναφέρθηκαν εν είδει παραδείγματος, είναι η αρχιτεκτονική απάντηση στην ολοένα αυξανόμενη επιθυμία και ανάγκη για ευελιξία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. 01. Η μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας, 2580-2560 π.Χ., 4η δυναστεία 02. Μουσείο Τέχνης του Tel Aviv, Israel, Preston Scott-Cohen 03. Σπίτι μπουκάλι του Klein, Rye, Victoria, Αυστραλία, Charles Ryan McBride Η ευελιξία σημαίνει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται το κτίριο σε αλλαγές χρήσης και σε απρόσμενες περιστάσεις. Τα πτυχωτικά αυτά κτίρια, folded buildings όπως αποκαλούνται, είναι ένα βήμα πριν την κίνηση, αναπαριστώντας την παγωμένη κίνηση, για να ανακαλέσουμε τον διάσημο ορισμό της αρχιτεκτονικής από τον Friedrich Schelling. Τα πτυχωτικά κτίρια αυτά δείχνουν τη μάχη του αρχιτέκτονα με τον χρόνο, όχι με την έννοια της δημιουργίας ενός προϊόντος που θα αντέξει όσο γίνεται πιο πολύ, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά με την έννοια του σχεδιασμού που προορίζεται να εξυπηρετήσει απαιτήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλάζουν ραγδαία και άρδην και ενίοτε αλληλοσυγκρούονται, καθώς αντικατοπτρίζουν τις περίπλοκες πολυπολιτισμικές κοινωνίες οι οποίες συχνά απαιτούν τη συνεχή αναβάθμιση των κτιρίων, όπως και του λογισμικού των υπολογιστών, για να εξυπηρετήσουν τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές ανάγκες και νέες επιθυμίες. Την ανάγκη αυτή για συνεχή εξέλιξη επισημαίνει και η Σοφία Βυζοβίτη, όταν αναφέρεται στο νέο καθεστώς που διέπει το αρχιτεκτονικό αντικείμενο, που δεν αναφέρεται πλέον σε μια χωρική μήτρα, αλλά σε μια χρονική παράμετρο που υπαινίσσεται τη συνεχή αλλαγή και εξέλιξη της ύλης και μορφής². Θέλοντας να κάνει μια γενεαλογία της αρχιτεκτονικής πρακτικής τής πτύχωσης, η Βυζοβίτη εξετάζει τα πρώτα κτίρια που την ενσωμάτωσαν στη λογική τους, τις δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι από τους αρχιτέκτονες ΟΜΑ, το 1993, το Bicycle Flat στο Άμστερνταμ από τους αρχιτέκτονες VMX το 1998 και το Eye Beam Building, Museum of Art and Technology στη Νέα Υόρκη το 2002 από τους Diller και Scofidio³. 04. Δύο βιβλιοθήκες στο Jussieu στο Παρίσι, ΟΜΑ, 1993 Ακολούθως, θα παρουσιάσω αρχικά την πτύχωση έτσι όπως την αναπτύσσει ο Deleuze στο σημαδιακό του βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, με σκοπό να αναδείξω τη σημασία της στην αρχιτεκτονική θεωρία. Κατόπιν, θα επιχειρήσω να διαπιστώσω πώς η πτύχωση εφαρμόζεται στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκέψη και πρακτική, εξετάζοντας ταυτόχρονα ποιες είναι οι επιπτώσεις της, ειδικά σε ό,τι αφορά την επιστημολογία του κλάδου της αρχιτεκτονικής. Τέλος, θα επιχειρήσω να αναλύσω τις συνέπειες της τεκτονικής εντατικοποίησης που παράγεται από την πτύχωση, και θα ελέγξω την υπόθεση του αειφόρου οικολογικού σχεδιασμού που αποδίδεται στην πτυχωτική αρχιτεκτονική από τον Luke Feast. Η πτύχωση ως δυναμική αρχή Από την αρχή του κειμένου του, ο Deleuze ορίζει, στην ιδιαίτερα μεταφορική γλώσσα που χρησιμοποιεί, την πτύχωση ως πολιτιστική δύναμη και ισχύ που φέρει τα χαρακτηριστικά κάθε εποχής στην εξέλιξη του ανθρώπου⁴. Η πτύχωση εφαρμόζει στην Ελληνική, τη Ρωμαϊκή, τη Ρωμανική, τη Γοτθική και την κλασική περίοδο, και αντίστοιχα πτυχώσεις αναπτύσσονται σε όλες αυτές τις περιόδους. Η περίοδος ωστόσο που απασχολεί ιδιαίτερα τον Deleuze και τη θεωρεί εμβληματική για την πτύχωση, είναι η περίοδος του μπαρόκ. Διότι, κατά την περίοδο του μπαρόκ, η πτύχωση οδηγεί στην άπειρη συμπερίληψη ή σύμφυρση⁵, αναπαριστά τη συνεχή κίνηση⁶ και συνεχώς αναφέρεται σε άλλες πτυχώσεις, από τις οποίες προκύπτει⁷ και τις οποίες διαρκώς παράγει. Στην πραγματικότητα, η δραστηριότητα της συστολής και διαστολής της πτύχωσης σημαίνει την εξέλιξη και την εκτύλιξη, την εμπλοκή και την ανάπτυξη⁸. Επιπλέον, η πτύχωση σημαίνει μείωση και περιορισμό, ενώ το αντίθετό της, η εκδίπλωση, σημαίνει την αύξηση και την ανάπτυξη⁹. Η πτύχωση, ως εκ τούτου, έχει έναν πολιτισμικό χαρακτήρα, και εμφανίζεται ως μια δύναμη η οποία αναπαριστά την άπειρη εργασία σε εξέλιξη, δηλαδή την άπειρη δεκτικότητα και τον αέναο αυθορμητισμό¹⁰. Σύμφωνα πάντα με τον Deleuze, η πτύχωση δουλεύει όπως το origami, που είναι ως γνωστόν η Ιαπωνική τέχνη της δίπλωσης του χαρτιού¹¹. 05. Η Ιαπωνική Τέχνη της εκδίπλωσης του χαρτιού Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η πτύχωση εμφανίζεται σε κάθε εποχή. Ωστόσο, αυτή καθαυτή είναι επίσης η λειτουργική έννοια του μπαρόκ τον 17ο αιώνα¹². Διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο μπαρόκ, διότι εκεί γνωρίζει απεριόριστη ελευθερία¹³. Το ίδιο το μπαρόκ, ως καλλιτεχνικό ύφος, είναι μια δυναμική λειτουργία στον βαθμό που συνεπάγεται την καμπυλόγραμμη ρευστότητα της μορφής¹⁴. Κατά το μπαρόκ, ο κόσμος εμφανίζεται ως μια άπειρη σειρά από καμπυλότητες και κλίσεις¹⁵. Ενώ ο κλασικισμός, δια μέσου των Καρτεσιανών του συντεταγμένων, προωθεί τα καθορισμένα σημεία, τις γωνίες και τα κέντρα, εν συντομία τις ουσιώδεις μορφές, μέσω ενός είδους αφηρημένης οικουμενικότητας¹⁶, το μπαρόκ προωθεί την άπειρη διαφοροποίηση της πτύχωσης¹⁷. Επιπλέον, η αντίθεση που υπάρχει στο μπαρόκ μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού, το έξαλλο εξωτερικό που επιφυλάσσει ένα ήρεμο και γαλήνιο εσωτερικό στις εκκλησίες¹⁸, δεν είναι τίποτα άλλο από την αντίθεση μεταξύ της πτύχωσης και της εκδίπλωσής της. Ο Simon O’Sullivan θεωρεί ότι «η έννοια της πτύχωσης επιτρέπει στον Deleuze να σκεφτεί δημιουργικά την παραγωγή τής υποκειμενικότητας (…), τη σχέση που έχει δηλαδή κανείς με τον εαυτό του.»¹⁹. Το σημείο αυτό είναι σημαντικό για την πτύχωση διότι συνδέεται με τον Leibniz, από του οποίου τα γραπτά προέρχεται η έμπνευση της έννοιας της πτύχωσης. Ο Leibniz ονομάζει μονάδα πότε την ψυχή πότε το υποκείμενο, και αυτή η μονάδα είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του Deleuze²⁰. Η μονάδα είναι ένα μεταφυσικό σημείο, το οποίο ωστόσο δεν είναι προνομιούχο, ούτε βρίσκεται στο κέντρο των πραγμάτων, αφού ο κόσμος απαρτίζεται από άπειρες μονάδες ή ψυχές²¹. Το υποκείμενο είναι μια μονάδα που καταλαμβάνει ένα σημείο, είναι μια ψυχή και προσφέρει μια προοπτική στα πράγματα²². Ανάλογα, το αντικείμενο είναι ένα συμβάν²³. Ο κόσμος, εννοημένος με τέτοιο τρόπο από τον Deleuze ως αναγνώστης του Leibniz, χαρακτηρίζεται από προοπτικισμό, σχετικισμό και πλουραλισμό²⁴. Ο κόσμος, ωστόσο, είναι επίσης εντός της μονάδας η οποία μοιάζει με κύτταρο, σα δωμάτιο χωρίς πόρτες και παράθυρα²⁵. Όλη η δραστηριότητα της ψυχής που είναι πλήρης πτυχώσεων, λαμβάνει χώρα εντός του κόσμου και εντός της μονάδας²⁶. Η μονάδα ή η ψυχή χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα, ή αλλιώς συνιστά ένα σκοτεινό πλαίσιο, με την έννοια ότι όλα συνάγονται από αυτή και τίποτα δε βγαίνει ή μπαίνει από το εξωτερικό²⁷. Η μονάδα χαρακτηρίζεται από απόλυτη εσωτερικότητα και η ύλη από απόλυτη εξωτερικότητα²⁸. Μεταξύ των μονάδων και της ύλης υφίσταται μια δυνατή ένταση, αν και αλλού ο Deleuze θεωρεί ότι οι μάζες και οι οργανισμοί είναι συμπληρωματικοί ως δύο είδη ισχύος ή δύο είδη πτύχωσης²⁹. Ο Deleuze προσφέρει τη διάσημη αλληγορία της δίπατης οικίας μπαρόκ για να εξηγήσει την ανθρώπινη κατάσταση: το ισόγειο έχει ανοίγματα για παράθυρα και αντιπροσωπεύει την ύλη που επιδρά στις αισθήσεις, ενώ ο πρώτος όροφος προορίζεται για τον νου και την εσωτερικότητα, για τη φρενήρη ζωτικότητα της ψυχής που συνιστά ένα καθαρό εσωτερικό χωρίς εξωτερικό³⁰. Η πτύχωση ως διάγραμμα Ο Graham Livesey παραδέχεται ότι είναι συχνά δύσκολο να μεταφράσει κανείς τις έννοιες του Deleuze στη συγκεκριμένη ή δεδομένη υλική πραγματικότητα, παρά την άμεση και οικουμενική απήχηση που η έννοια της πτύχωσης είχε στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, αμέσως μόλις το ομότιτλο βιβλίο του Deleuze δημοσιεύτηκε³¹. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Matthew Krissel θεωρεί ότι η πτύχωση, σε αρχιτεκτονικό πλαίσιο, συνεπάγεται συνεχή διαφοροποίηση, «καθώς νέες και μη προσδοκώμενες δυνατότητες λαμβάνουν χώρα (μεταξύ πτύχωσης που έχει λάβει χώρα, πτύχωσης εν εξελίξει και πτύχωσης που είναι εν αναμονή) χωρίς προκαθορισμένα αποτελέσματα»³². Αυτή η συνεχής διαφοροποίηση του αρχιτεκτονικού πλαισίου συνεπάγεται «έναν ευέλικτο τοπολογικό χώρο (…), ο οποίος δεν μπορεί να αποσπαστεί από το πρόγραμμα και το συμβάν, και στον οποίο οι πτυχώσεις είναι τα ίδια τα συμβάντα»³³. O Krissel συνεχίζει τον προβληματισμό του, θέτοντας το ερώτημα, πώς είναι δυνατό να υπάρξει ο χώρος αυτός στην απτή πραγματικότητα, πέραν της θεωρίας ή του ψηφιακού χώρου. Η απάντηση που προσπορίζει ο ίδιος στο ερώτημά του, φαίνεται ότι δεν είναι σίγουρη: ισχυρίζεται ότι η δυνατότητα να έχει κανείς μια σειρά από επιφάνειες να πτυχώνονται και να αναδιπλώνονται, σημαίνει μια άπειρη και μη προβλέψιμη αρχιτεκτονική, προοδευτική και οπισθοδρομική ταυτόχρονα, αλλά σε κάθε περίπτωση συνεχώς εξελισσόμενη³⁴. Είναι δυνατό να φανταστούμε μια αρχιτεκτονική, όχι μόνο στο επίπεδο της θεωρίας, του διαγράμματος ή της στατικής παραλλαγής, που εφαρμόζεται στην κτιριακή δόμηση και είναι συνεχώς εξελισσόμενη ή αλλιώς διαρκώς αναβαθμιζόμενη, όπως τα λογισμικά των υπολογιστών; Αυτή είναι η ερώτηση που προκύπτει για τους αναγνώστες του από τον προβληματισμό του Krissel. Παρά το γεγονός ότι διάσημοι αρχιτέκτονες που είναι θεωρητικοί ταυτόχρονα, έχουν εξετάσει το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συνεχώς αναβαθμιζόμενης αρχιτεκτονικής, και αρκεί να αναφέρουμε εδώ τα ονόματα των Peter Eisenman, Greg Lynn και John Rajchman, η εν λόγω αρχιτεκτονική αυτή είναι μια μελλοντική προβολή και δεν υφίσταται επί του παρόντος. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι η υπάρχουσα πτυχωτική αρχιτεκτονική στις μέρες μας, ήδη δείχνει προς την κατεύθυνση της συνεχώς εξελισσόμενης αρχιτεκτονικής που ακυρώνει τη στατική της αρχή, τη firmitas, ως μια αρχιτεκτονική εν τω έργω, σε συνεχή εξέλιξη. Η συνεχώς αναβαθμιζόμενη αρχιτεκτονική την οποία ο Krissel τοποθετεί στο μέλλον, μπορεί σύμφωνα με τον ίδιο να εφαρμόσει την πτύχωση «στο πλαίσιο της προγραμματιζόμενης ύλης» και «μέσω της ανάπτυξης της νανοτεχνολογίας.»³⁵. Όταν η πτύχωση εφαρμόζεται μόνο στο επίπεδο του μορφοπλαστικού χειρισμού³⁶, και ακόμα χειρότερα όταν δικαιολογείται με αναφορά στην αρχιτεκτονική φαντασία και την υποτιθέμενη ελευθερία της αλλά και το δικαίωμά της για άπειρους νεωτερισμούς, ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της πτύχωσης αλλά και οι πολυάριθμες συνέπειές της χάνονται και η πτυχωτική αρχιτεκτονική απλά παραδίδεται στον προηγμένο καπιταλιστικό καταναλωτισμό. Οι αρχιτέκτονες ανέκαθεν αντιμετώπιζαν αυτόν τον κίνδυνο, αλλά και την πρόκληση να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και πολλές φορές τις φαντασιώσεις της πλούσιας πελατείας τους, που συνήθως προσανατολίζεται προς την επιδεικτική κατανάλωση, έναν κίνδυνο που απειλεί να μειώσει την αρχιτεκτονική στο επίπεδο της τρέχουσας μόδας. Ο Mark Jackson θεωρεί πως, ό,τι φαίνεται να είναι στην εμπροσθοφυλακή της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας, συγκεκριμένα ο κυβερνοχώρος και η εικονική πραγματικότητα, τείνει πολλές φορές, σιωπηλά και ασυνείδητα, να υιοθετεί, στην πραγματικότητα, τις πλέον συντηρητικές μεταφυσικές αρχές³⁷. Έχοντας τις προειδοποιήσεις του Jackson κατά νου, πρέπει παρόλα αυτά να σημειώσουμε ότι, από τη δεκαετία του 1980 κι έπειτα, υπάρχει στην αρχιτεκτονική δημιουργία ένα αυξανόμενο μέλημα για την τεκτονική διάστασή της, η οποία σύμφωνα με τον Kenneth Frampton «είναι το δομικό στοιχείο αλλά και η μορφοπλαστική εφαρμογή της παρουσίας του, σε σχέση με το σύνολο του οποίου ήταν μέρος.» Ο όρος τεκτονικός «όχι μόνο αναφέρεται σε μια δομική και υλική εφαρμογή αλλά και σε μια ποιητική της κατασκευής, όπως αυτή μπορεί να ασκηθεί στην αρχιτεκτονική και στις συναφείς εικαστικές τέχνες.»³⁸. Η προσοχή που αφιερώνει ο Frampton στο δομικό στοιχείο, που θεωρεί ότι είναι η ουσία της αρχιτεκτονικής μορφής και αξίζει μεγαλύτερη εκτίμηση από ό,τι η χωρική επινόηση και ο αρχιτεκτονικός νεωτερισμός, είναι προφανώς πολεμικής φύσης και απευθύνεται κυρίως στους μεταμοντέρνους, όπως τον Robert Venturi, και την εμπορευματοποίηση της αρχιτεκτονικής, στην οποία συνέβαλαν ηθελημένα ή άθελά τους. Υποστηρίζοντας την τεκτονική διάσταση της αρχιτεκτονικής, ο Frampton αναφέρεται στον Marco Frascari και στον καίριο ρόλο που ο τελευταίος επιφυλάσσει στον αρχιτεκτονικό σύνδεσμο³⁹. O Marco Frascari, ήδη από το 1984, στο κείμενό του “TheTell-the-Tale Detail”, ελεύθερα μεταφραζόμενο «Η λεπτομέρεια που λέει την ιστορία», υποστηρίζει τη δουλειά τού Carlo Scarpa, αξιολογώντας την αίσθηση της λεπτομέρειας που διατρέχει το έργο του και συνίσταται στους εκφραστικούς και τέλειους κτιριακούς συνδέσμους. Σύμφωνα με τον Frascari: Η αρχιτεκτονική είναι τέχνη, διότι όχι μόνο ενδιαφέρεται να ικανοποιήσει την πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη για ένα καταφύγιο, αλλά συναρμόζει χώρους και υλικά με έναν νοήμονα τρόπο. Αυτό συμβαίνει μέσω μορφικών και πραγματικών συνδέσμων. Ο σύνδεσμος, ως η γόνιμη λεπτομέρεια, είναι ο τόπος όπου η δόμηση αλλά και το χτίσιμο της αρχιτεκτονικής λαμβάνουν χώρα. (Επιπλέον, είναι χρήσιμο να ολοκληρώσουμε την κατανόηση αυτού του ουσιώδους ρόλου του συνδέσμου, ως του τόπου της διαδικασίας του νοήματος της αρχιτεκτονικής, εφόσον η καταγωγή της πρώτης Ινδοευρωπαϊκής λέξης για την τέχνη βρίσκεται στον «σύνδεσμο».)⁴⁰. Η προώθηση της τεκτονικής διάστασης της αρχιτεκτονικής από τον Frascari και τον Frampton είχε έναν ιδιαίτερο πολεμικό στόχο, όπως προαναφέρθηκε, αλλά μπορεί να έχει επίσης συμβάλει στην πρόσφατη υποστασιοποίηση της εντατικής τεκτονικής έκφρασής της στην πτυχωτική αρχιτεκτονική. Η κατά βάση λανθασμένη ιδέα ότι η τεκτονική διάσταση που περιλαμβάνει χωρική καινοτομία και φαντασιακό μορφοπλαστικό χειρισμό είναι τελικά η ουσία της αρχιτεκτονικής, δεν προήλθε από το πουθενά αλλά επωάστηκε σταδιακά και βαθμιαία, στο πλαίσιο τής πλέον σημαίνουσας αρχιτεκτονικής θεωρίας και πράξης, κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990. 06. Μουσείο Castelvecchio, Verona, Carlo Scarpa Όσο κι αν οι επιφανειακές εφαρμογές τής πτύχωσης στην αρχιτεκτονική θεωρία και πράξη είναι γενεαλογικά κατανοήσιμες, το γεγονός αυτό δεν αποτρέπει από το να σκεφτούμε σοβαρά τον ουσιώδη ρόλο της πτύχωσης σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις και προεκτάσεις της. Ο Mark Jackson επισημαίνει τους κινδύνους της εμπορευματοποίησης της πτυχωτικής αρχιτεκτονικής⁴¹, αλλά ταυτόχρονα θεωρεί ότι η πτυχωτική ή κυβερνητική αρχιτεκτονική στην πραγματικότητα επαναπροσδιορίζει «τις ιδέες που έχουμε για τον χώρο, την κατοικία και τη μορφή.»⁴² Το πρόβλημα είναι ότι η πτυχωτική αρχιτεκτονική είναι ακόμα καινούρια, και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν έχει γίνει ακόμα πλήρως κατανοητή⁴³. Ο Jackson εξετάζει με κριτικό τρόπο τη δουλειά του Stephen Perella, του οποίου η αρχιτεκτονική της υπερ-επιφάνειας έχει αναφορά στην πτύχωση του Deleuze. Η εικονοκυτταρική αρχιτεκτονική -pixel architecture- του Perella, που εκτυλίσσεται στην οθόνη του υπολογιστή, επινοεί μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας μια νέα πλαστικότητα που εφαρμόζει σε ενεργές επιφάνειες, αλλά το εγχείρημα του Perella είναι περιορισμένο μόνο στον μορφοπλαστικό χειρισμό, χωρίς καμία αναφορά στη λειτουργία ή στη χρήση ή ακόμα και στη στατικότητα της αρχιτεκτονικής δομής, κι έτσι είναι μάλλον συμβατικό⁴⁴. 07. Perella, αρχιτεκτονική της υπερεπιφάνειας. Ξενοδοχείο του μέλλοντος 08. Pixel architecture Η υγρή αρχιτεκτονική του Marcos Novak ταυτίζει την αρχιτεκτονική με τον χώρο της πληροφορικής ή τον κυβερνοχώρο που εμφανίζεται ως μια υπερβατική αρχή, η οποία πάλι αποδεικνύεται μάλλον συμβατική ερμηνεία του Deleuze, εφόσον μάλιστα ο τελευταίος δίνει έμφαση στον εγγενή και ουσιαστικό ρόλο της πτύχωσης⁴⁵. O Jackson ευνοεί περισσότερο την ιδιοποίηση της πτύχωσης από τον Greg Lynn μέσω των εννοιών του τελευταίου: ακριβής, ανακριβής και απακριβής, anexact, αρχιτεκτονική σύνθεση⁴⁶. Ο όρος απακριβής ή anexact είναι νεολογισμός, όπως και στα αγγλικά άλλωστε. Η αρχιτεκτονική, σύμφωνα με τον Lynn, οφείλει να πάψει να γοητεύεται από τις στατικές και κλειστές μορφές και πρέπει να τολμήσει να υιοθετήσει τον ανακριβή και άμορφο σχεδιασμό, όπως αυτός εφορμά από ψηφιακές διαδικασίες⁴⁷. Οι ψηφιακές διαδικασίες επιτρέπουν ευέλικτες επιφάνειες, μετρήσιμους περιορισμούς των παραμέτρων του σχεδιασμού που καθορίζουν όρια, χωρίς να τα κλείνουν, και τέλος εξέλιξη στον χρόνο⁴⁸. Το διακύβευμα είναι η έμψυχη, ζωντανή μορφή. Ωστόσο ο Lynn, σύμφωνα πάντα με τον Jackson, αποτυγχάνει να κατανοήσει την πτύχωση του Deleuze ως ένα διάγραμμα το οποίο μεσολαβεί ανάμεσα στην εικονικότητα και στην πραγματικότητα, και λανθασμένα το εκλαμβάνει ως μορφή. Όμως, πάντα σύμφωνα με τον Jackson, η πτύχωση δεν είναι μορφή αλλά είναι μάλλον μια δύναμη⁴⁹. Αυτό που εννοείται ως πτύχωση είναι μια δύναμη για τον Deleuze και μια μορφή για τον Lynn. Ο Lynn, σύμφωνα με τον Jackson, πτυχώνει υπερβολικά γρήγορα και με τον τρόπο αυτόν περιορίζει τη σύνδεση της πτύχωσης με την εικονική πραγματικότητα ως δύναμη. 09. Novak, Liquid Architecture 10. Novak, Liquid Architecture Η εικονική πραγματικότητα δε συνιστά απειλή για την πραγματικότητα αλλά συνιστά μάλλον τον κορεσμό της. Με άλλα λόγια, η εικονική πραγματικότητα σημαίνει την πραγματικότητα στην πληρότητά της. Η εικονική αφαίρεση του Deleuze είναι εγγενής στην τρέχουσα πραγματικότητα, «είναι κατ’ ουσία η δυνατότητα για το νέο σε αυτό που είναι τρέχον», σύμφωνα με τον Brian Massumi⁵⁰. Το εικονικό δε θα έπρεπε να συγχέεται με τον περίπλοκο χώρο που καθιστά δυνατό η τεχνολογία των πολυμέσων αλλά συμφύεται με το πραγματικό. Επομένως, τα διακυβεύματα της αρχιτεκτονικής δε βρίσκονται στην παρουσίαση νέων μορφών που απαντούν στους τεχνολογικούς νεωτερισμούς ή στα προτάγματα των ψηφιακών τεχνολογιών. Τα διακυβεύματα αφορούν μάλλον την ενεργοποίηση του εικονικού σε ό,τι είναι ήδη πραγματικό, του οποίου οι ορίζοντες αποκαλύπτονται στις δυνατότητες της ψηφιακής τεχνολογίας να ακυρώνει το κοντινό και το μακρινό ως το μη τοπικό (…) Μπορούμε να ξεκινήσουμε να αναγνωρίζουμε την αρχιτεκτονική αφηρημένα ως διάγραμμα δύναμης και εξουσίας, ως τεχνολογία δύναμης, και είναι σε αυτό το επίπεδο της κατανομής της δύναμης που παράγει τις μορφές της γνώσης που μπορούν να αναγνωριστούν οι κοινές συνισταμένες μεταξύ ψηφιοποίησης και αρχιτεκτονικής⁵¹. View full είδηση

Είναι η σειρά S200C της ABB η οποία διατίθεται σε "1P+1P in 1M, 2P in 1M, 3P and 4P in 2M": https://new.abb.com/low-voltage/products/system-pro-m/miniature-circuit-breakers/s200c-compact-mcbs

(Μεταφέρθηκε στο παρόν θέμα. Pavlos 33) Η περίπτωση που ενδιαφέρομαι να ..."σώσω" .. αφορά Οικοδομική άδεια που εκδόθηκε μετά τις 1.3.2012 (Με τις διατάξεις του ΠΔ 8/13-7-93 ΦΕΚ795Δ ...Μεταγενέστερα της ημερομηνίας δυνατότητας υπαγωγής σε Ν.4495… ) και σήμερα είναι σε ισχύ . Ειδικότερα: Κατά την κατασκευή εκτός από αναθεωρήσιμες τροποποιήσεις της αδείας, προέκυψε μετατόπιση του κτιρίου σε θέση που παραβιάζονται οι πλάγιες αποστάσεις (Τριγωνική μεταβολή από 0 έως 0,60 m) Γεγονός που δημιουργεί επιφάνεια Ε=7,0 μ2 . Παλαιότερα αυτές τις αυθαιρεσίες τις αντιμετωπίζαμε με το άρθρο 9 & 8 του 1512/85 με απόφαση ΣΧΟΠ και εξαίρεση από κατεδάφιση (Με ανάλογη επιβολή και πληρωμή προστίμου) . ..ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ εστιάζεται στο γεγονός αν ...ΣΗΜΕΡΑ... (Μετά και ανεξάρτητα από τις διαδικασίες αυθαιρέτων..) εξακολουθεί να ισχύει η διαδικασία αυτή... ή υπάρχει κάποια άλλη δυνατότητα. Η δική μου άποψη την οποία θέλω να ενισχύσω είναι πως εξακολουθεί να ισχύει αυτή η διαδικασία και σήμερα (Με επικαιροποιημένα τα όργανα των αποφάσεων φυσικά). Η άποψή μου θεωρώ ότι ισχυροποιείται απο το ...αρθρο 82 παρ. 2γ του Ν.4495 που αναφέρεται ότι εξαιρούνται απο την απαγόρευση τα ακίνητα που .... γ) έχουν εξαιρεθεί απο την κατεδάφιση σύμφωνα με τις διατάξεις ... ... .. ή των παρ. 8 και 10 του άρθρου 9 του Ν.1512/1985 .

Γεια σας, Θέλω να βάλω έναν απορροφητήρα τον οποιο έχω αγοράσει. Ο κατασκευαστής αναφέρει κανονική εξαγωγή αέρα 399 m³/h και 728 m³/h στην εντατικη βαθμίδα. Ο κατασκευαστής προτείνει σωληνα Φ150. Ψάχνοντας καταλήγω οτι δεν υπάρχουν σωλήνες PVC Φ150 αλλά μόνο Φ160, αλλά υπάρχουν ανοξείδωτοι σωλήνες Φ150 οι οποίοι κάνουν. 1. Τι απο τα 2 ειναι καλύτερη επιλογη; Μπορώ να σκεφτώ οτι με την αυξημένη διατομή του Φ160 εχω μειωμενη αντίσταση αλλα και μικρότερη ταχύτητα. Με τον ανοξείδωτο αναρωτιεμαι μηπως η θερμοαγωγιμότητα του δημιουργήσει κάποιο προβλημα. Σκέφτομαι μηπως ειναι μια ψυχρή επιφάνεια το χειμωνα και δημιουργει συμπηκνώματα εξωτερικα, δεδομενων και των υδρατμων στην κουζινα. 2. Η εξοδος του απορροφητηρα βγαινει σε εξωτερικο τοιχο με αρκετο αερα. Ο εγκαταστάτης μου προτεινει σε καθε περιπτωση περσιδες, οι οποιες ειναι παραλληλες στον τοιχο και καθετες στο εδαφος. Με μια γρηγορη ματια που ριχνω βλεπω οτι ολοι τριγυρω εχουν γωνια προς τα κατω. (Ισως ειναι παλιοτερη προσεγγιση). Τι απο τα 2 εχει μικροτερη αντισταση ? Κερδιζω κατι με την γωνια? Κατι αλλο που πρεπει να σκεφτω? Ειναι ιδιαιτερα δυσπροσιτος ο απορροφητηρας και μετα την εγκατασταση η προσβαση θα ειναι πολυ δυσκολη γιατι θα καλυφτουν οι σωληνες οποτε θελω να το σκεφτω απο πριν σωστα.

"Ως «διαμεσολαβητής» ορίζεται κάθε διαπιστευμένος διαμεσολαβητής εγγεγραμμένος στο Γενικό Μητρώο Διαμεσολαβητών που τηρείται από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης, άρθρου 29 του ν. 4640/2019 (Α’ 190)." To spam στο μεγαλείο του. Μόνο τι ειναι διαμεσολαβητής δεν λέει. Ποιοί γιωτάδες δικηγόροι γράφουν τους νόμους επιτέλους? .... Και μετά σου λέει θεωρητικά μυαλά...

Eγώ έκανα ψηφιακή τον 9/2019. Θα ίσχυε για 3 χρόνια αν θυμάμαι σωστά. Στον ανωτέρω ιστότοπο της ΑΠΕΔ. Υπάρχει link για έλεγχο λήξης ισχύος της ψηφιακής υπογραφής . Μπαίνω στο link και βλέπω ψηφιακή υπογραφή : EΓΚΥΡΗ , έναρξη : KENO , λήξη: KENO . Aρα ;;

Το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος βάζει φρένο σε έργα ΑΠΕ σε έξι βουνοκορφές και απάτητα βουνά στην Ελλάδα. Σε διαδικτυακή συνέντευξη τύπου ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας και ο υφυπουργός Γιώργος Αμυράς εξήγησαν ότι στις περιοχές αυτές απαγορεύονται η διάνοιξη δρόμων και κάθε άλλη τεχνική παρέμβαση ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία. Η απόφαση του ΥΠΕΝ έρχεται σε συνέχεια της κυβερνητικής στρατηγική προστασία πολύτιμων και ευαίσθητων οικολογικά περιοχών αλλά και το αίσθημα των τοπικών κοινωνιών να μπει φρένο στις εγκαταστάσεις των ΑΠΕ. Ως «Απάτητα Βουνά» ορίζεται η Περιοχή Άνευ Δρόμων (ΠΑΔ) με την περιμετρική ζώνη ενός χιλιομέτρου της (ΠΑΔ + ακτίνα 1 χλμ). Σε αυτές τις περιοχές απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων και η δημιουργία άλλων τεχνητών επεμβάσεων, που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον, υπάγονται σε καθεστώς υψηλής προστασίας, όπως παρουσιάστηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ποιες περιοχές θα ενταχθούν στα Απάτητα Βουνά Λευκά Όρη - Έκταση: 382,06 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-2.453 μ. Σάος - Έκταση: 97,30 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-1.611 μ. Σμόλικας - Έκταση: 102,89 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 782-2.637 μ. Τύμφη - Έκταση: 202,75 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 460-2.497 μ. Ταΰγετος - Έκταση: 143,23 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 432-2.407 μ. Χατζή - Έκταση: 45,61 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 598-2.038 μ. Πώς θεσμοθετήσαμε τις Περιοχές Άνευ Δρόμων; Με Υπουργική Απόφαση, εξουσιοδοτική άρθρου 47 ν.4685/2020, ανά περιοχή: Απαγορεύεται η διάνοιξη δρόμων κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, η επέκταση των υφιστάμενων ανεξαρτήτως κατηγορίας, καθώς και κάθε είδους τεχνική επέμβαση, μεταβολή ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν θίγονται νομίμως υφιστάμενα έργα και η συντήρηση τους. Επιτρέπεται η σήμανση, επισκευή, συντήρηση και βελτίωση υφιστάμενων ορειβατικών και πεζοπορικών μονοπατιών, χωρίς τη χρήση μηχανοκίνητων μέσων πρόσβασης και με την προϋπόθεση ότι οι επεμβάσεις θα υλοποιούνται με φυσικά υλικά. Εξαιρούνται από τους όρους και τους περιορισμούς έργα για σκοπούς Εθνικής Άμυνας, όπως καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Εξαιρούνται των ανωτέρω απαγορεύσεων έργα και επεμβάσεις που υλοποιούνται λόγω εκτάκτου ανάγκης (σεισμών, πλημμυρών, θεομηνιών, πυρκαγιάς κ.λπ.) εφόσον μετά λαμβάνεται μέριμνα για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και έργα και επεμβάσεις που κρίνονται απαραίτητες για λόγους προστασίας ή/και αποκατάστασης του φυσικού και δασικού περιβάλλοντος. Τα Απάτητα Βουνά μπλοκάρουν τις επενδύσεις; Τα «Απάτητα Βουνά» αποτελούν ένα φρένο στην υπερεκμετάλλευση του περιβάλλοντος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, χωρίς όμως να βάζουν εμπόδια σε επενδύσεις, καθώς αφορούν σε περιοχές ανέγγιχτες στο πέρασμα του χρόνου. Ο οικοτουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί σε κάθε περιοχή που παρουσιάζει ενδιαφέρον από άποψη βιοποικιλότητας και αισθητικής τοπίου, συμβάλλοντας στη διατήρηση ή στη δημιουργία κινήτρων για μετάβαση σε πράσινη οικονομική δραστηριότητα όπως βιολογικές καλλιέργειες, προώθηση παραδοσιακών προϊόντων κ.ά. Ποια είναι τα οφέλη από τα Απάτητα Βουνά; Συνεισφέρουν στη διατήρηση της φυσικής βιοποικιλότητας. Εμποδίζουν την είσοδο ξενικών ειδών. Παρέχουν διαδρομές μετανάστευσης και ενδιάμεσων στάσεων σε είδη πανίδας. Δεσμεύουν άνθρακα και μειώνουν τις επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου. Διατηρούν τη συνδεσιμότητα και την ακεραιότητα του οικοσυστήματος. Προσφέρουν αναψυχή, εκπαίδευση και επιστημονική γνώση στους πολίτες. Ρυθμίζουν και προστατεύουν τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος: παροχή καθαρού νερού, έλεγχος διάβρωσης, υγιές έδαφος, ποιότητα αέρα, κλιματική ρύθμιση, επικονίαση καλλιεργειών, υψηλή ανθεκτικότητα στην επιδημία παρασίτων. Τι είναι ο κατακερματισμός της γης και ποιες οι συνέπειες; Κατακερματισμός γης, είναι η κατάτμηση των φυσικών οικοσυστημάτων σε κομμάτια από την αύξηση των δρόμων και των τεχνητών επιφανειών. Ο κατακερματισμός έχει άμεσες συνέπειες στην: Απώλεια, συρροή και απομόνωση των ενδιαιτημάτων των ειδών Μείωση πληθυσμών και στις τοπικές εξαφανίσεις ειδών Υποβάθμιση οικολογικών διεργασιών Ο δείκτης κατάτμησης της Ελλάδας είναι μισός από ότι της Ευρώπης, αλλά αυξάνεται ταχύτερα. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα: Η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση αύξησης τεχνητών επιφανειών στην Ευρώπη (2015) Τα εργοτάξια και οι δρόμοι καταναλώνουν περισσότερη γη στην Ελλάδα από ό,τι στην Ευρώπη. Το οδικό δίκτυο Ελλάδας έχει μήκος μεγαλύτερο από 367.000 χλμ., ενώ η πιθανότητα να βρισκόμαστε σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου από δρόμο είναι μόλις 5,43%. Ποια η σχέση των δρόμων με την απώλεια της βιοποικιλότητας; Οι δρόμοι διευκολύνουν τη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών και είναι άμεσα συνυφασμένοι με την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Παρά τα σημαντικά οφέλη της ύπαρξης χρηστικού οδικού δικτύου, οι δρόμοι σχετίζονται με τις πέντε κυριότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας παγκοσμίως, οι οποίες είναι κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας: Η αλλαγή χρήσης γης. Η άμεση εκμετάλλευση των πόρων. Η κλιματική αλλαγή. Η ρύπανση. Τα ξενικά είδη πανίδας. Οι δρόμοι θεωρούνται επομένως μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές. Τα ενδιαιτήματα των ειδών συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί απομονώνονται, η θνησιμότητα της άγριας πανίδας από προσκρούσεις σε οχήματα στο οδικό δίκτυο αυξάνεται. Παράλληλα, όλες οι οικοσυστημικές υπηρεσίες που συνδέονται με το έδαφος, όπως η αποικοδόμηση ή ο κύκλος του αζώτου χάνονται, αφού το έδαφος σφραγίζεται και μετατρέπεται σε τεχνητή γη. Έμμεσες είναι οι επιπτώσεις και στην ανθρώπινη υγεία με την αύξηση της ρύπανσης και τη διευκόλυνση της εξάπλωσης ασθενειών. Γιατί οι ΠΑΔ αποτελούν θέμα παγκοσμίου ενδιαφέροντος; Ζούμε σε μια εποχή κρίσης της βιοποικιλότητας. Έχει ξεκινήσει η έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών στην ιστορία της Γης, αποδιδόμενη σε ανθρωπογενείς αιτίες, και τουλάχιστον το 70% της γης έχει υποβαθμιστεί, ενέχοντας σοβαρό κίνδυνο για την ευμάρεια της ανθρωπότητας. Ταυτόχρονα, ζούμε και σε μια εποχή κορύφωσης της επέκτασης των τεχνητών επιφανειών και ειδικότερα των δρόμων. Το μήκος των νέων ασφαλτοστρωμένων δρόμων αναμένεται να αυξηθεί κατά 59% έως το 2050. Κορυφαίοι επιστήμονες θεωρούν τους δρόμους ως τη χειρότερη απειλή στον Πλανήτη για την απώλεια της βιοποικιλότητας, και άρα τη διαφύλαξη των ΠΑΔ ως την καίρια πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Τη νέα αυτή τάση της διαφύλαξης των ΠΑΔ έχουν σήμερα ενστερνιστεί παγκόσμιοι επιστημονικοί φορείς (SCB, IUCN, UNEP, Conservation International, Tebtebba) και το θέμα πήρε παγκόσμιες διαστάσεις στις συνδιασκέψεις κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (COP 11, Ινδία και στο Rio+20, Βραζιλία, 2012). Υπάρχει ο θεσμός «Απάτητα Βουνά» στην Ε.Ε.; Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θεσμοθετεί τα Απάτητα Βουνά. Το θέμα του κατακερματισμού της φυσικής γης, κρίθηκε ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην Ε.Ε. στην ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 08/06/2021, για τη νέα Στρατηγική Βιοποικιλότητας 2030 με τίτλο «Επιστροφή της Φύσης στη ζωή μας» η οποία διεξήχθη στις αρχές Ιουνίου. Επίσης, ψηφίστηκε η υποχρέωση για ένταξη σε καθεστώς αυστηρής προστασίας τουλάχιστον το 10% της επικράτειας κάθε χώρας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει πρόταση για νομικά δεσμευτικούς στόχους για την αποκατάσταση της φύσης της Ε.Ε. το 2021. Η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων της Ε.Ε. θα συμβάλει στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας, τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και στην πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Ο κύριος στόχος της πρωτοβουλίας της ΕΕ είναι η αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων, ιδίως εκείνων με τις περισσότερες δυνατότητες: Δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Υγεία του εδάφους και η επικονίαση. Βελτίωση της γνώσης και παρακολούθησης των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους. Με τη θεσμοθέτηση των Απάτητων Βουνών ακολουθούμε προληπτικά αυτή την πολιτική αποκατάστασης. Οι «Περιοχές Άνευ Δρόμων», αποτελούν μια δράση που ξεκίνησε να υλοποιείται για πρώτη φορά το 2001 στις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «The Roadless Rule» και αυτή τη στιγμή μελετώνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ενσωματωθούν στους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας. Με ποιους κλιματικούς στόχους εναρμονίζονται οι ΠΑΔ; Οι ΠΑΔ συνεισφέρουν στην επίτευξη 12 στόχων της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα όπως στη: Διατήρηση του εθνικού φυσικού κεφαλαίου (στόχος 2.1). Οριοθέτηση οικολογικών διαδρόμων (στόχος 3.3). Ενίσχυση της συνέργειας των κύριων τομεακών πολιτικών με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη θέσπιση κινήτρων (στόχοι 5.1-5.8). Διατήρηση της ποικιλότητας του τοπίου (στόχος 6.2). Αντιμετώπιση των εισβλητικών χωροκατακτητικών ειδών (στόχος 8.2). Ακόμα, με βάση την πρόσφατη Εθνική Έκθεση Αξιολόγησης για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, καθορίστηκαν οι 8 εθνικές προτεραιότητες από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης για την Ατζέντα 2030. Η οριοθέτηση των εκτεταμένων ΠΑΔ και η εισαγωγή τους στο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, τεκμηριωμένα συνεισφέρει θετικά στην επίτευξη τριών Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης: Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή (στόχος 12). Δράση για το κλίμα (στόχος 13). Η ζωή στη στεριά, στο πλαίσιο της 6ης εθνικής προτεραιότητας υπό τον τίτλο: «Ενίσχυση της προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου ως βάση για κοινωνική ευημερία και μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλού άνθρακα» (στόχος 15). Τέλος, οι ΠΑΔ, συνάδουν με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο, όπως αυτή κυρώθηκε από την Ελλάδα, με βάση την οποία το τοπίο αποτελεί «βασικό συστατικό της Ευρωπαϊκής φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς». Αναλυτικά η παρουσίαση για τα Απάτητα Βουνά Απάτητα Βουνά.pdf View full είδηση

Καλησπέρα σας, Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά να έχουμε. Πρόσφατα μπήκε και η δική μου Α/Θ, LG 12 kwh, σε μονοκατοικί στην Αργολίδα, 130 τ.μ. στην οποία έγιναν παρεμβάσεις με το πρόγραμμα Εξοικονομώ/Αυτονομώ (κουφώματα αλουμινίου, μόνωση στέγης, θερμοπρόσωψη, κλιματιστικά και Α/Θ). Προς το παρόν λειτουργεί χωρίς αντιστάθμιση (του είπα να βάλει αντιστάθμιση αλλά μου απάντησε ότι αυτή η λειτουργία είναι για ψαγμένους χρήστες). Είχε βάλει μέγιστη θερμοκρασία νερού 57 βαθμούς και με το ζόρι τον έπεισα και την κατέβασε στους 53 βαθμούς (οι προδιαγραφές είναι μέχρι 65 βαθμούς). Θερμοκρασία χώρου βάζω 20 βαθμούς και όταν πάμε για ύπνο 18. Δεν θέλω περισσότερους όταν κοιμάμαι. Ιδρώνω και δεν μου αρέσει. Τα πρώτα βράδια είχαμε κάποιο θέμα με τον θόρυβο από την αντλία νερού, η οποία ήταν ρυθμισμένη και start/stop. 2 λεπτά λειτουργία. 1 λεπτό stop. Αυτό, το βράδυ με την απόλυτη ησυχία, ήταν ενοχλητικό. Στην αρχή προσπαθήσαμε να διορθώσουμε το πρόβλημα με αύξηση της πίεσης από 1,2 που ήταν σε 1,8 bar και με εξαερώσεις (αυτά λέει και το manual της LG), αλλά χωρίς επιτυχία. Τελικά το πρόβλημα του θορύβου λύθηκε με χαμήλωμα της ταχύτητας της αντλίας νερού στο 55% και με λύσιμο της αντλίας νερού όπου μάλλον φαίνεται να είχε εγκλωβιστεί αέρας (σπηλαίωση). Τώρα ως προς τις καταναλώσεις παραθέτω στο συνημμένο excel τις ενδείξεις του μετρητή από τις 12/01/2022 που μπήκε η αντλία καθώς και τις θερμοκρασίες της περιοχής. Οι ενδείξεις είναι οι συνολικές του σπιτιού. Κρατούσα όμως στοιχεία τους προηγούμενους μήνες που δεν υπήρχε η αντλία και είχα μ.ο. 8 kwh/ημέρα, οπότε αν αφαιρέσουμε από τις συνολικές 8 kwh θα έχουμε κατά πολύ καλή προσέγγιση τις καταναλώσεις της Α/Θ. θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω και με αντιστάθμιση αλλά επειδη δεν γνωρίζω πολλά φοβάμαι μην κάνω καμιά πατάτα. Αν κάποιος φίλος έχει την καλοσύνη, την διάθεση και τον χρόνο να με καθοδηγήσει θα είμαι ευγνώμων. Ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες πληροφορίες που μας δίνετε. Να είστε όλοι πάντα καλά. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΡΗΤΗ.xls

ι νεοφυείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, οι λεγόμενες startup, άρχισαν να λαμβάνουν μεγάλη δημοσιότητα από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Αφενός η οικονομική κρίση οδήγησε στη συρρίκνωση ή στην κατάρρευση πολλών παραδοσιακών επιχειρήσεων στη χώρα και άφησε πολλούς Έλληνες να αναζητούν νέες επιλογές απασχόλησης. Από την άλλη, οι τεχνολογικές αλλαγές επηρέαζαν καταλυτικά ολοένα και περισσότερες αγορές διεθνώς και παρουσίαζαν μια σειρά από σημαντικές ευκαιρίες. Οι μεγάλες ιστορίες επιτυχίας επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο που "άρχισαν από ένα γκαράζ" και γιγαντώθηκαν γρήγορα, όπως η Google, διαμόρφωσαν όχι μόνο ένα επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά μια ευρύτερη κουλτούρα, ένα "οικοσύστημα". Σήμερα, έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την καθιέρωση του όρου startup, ενώ κάποιες διάσημες αμερικανικές startups του παρελθόντος έχουν εξελιχθεί σε διεθνή ολιγοπώλια. Ωστόσο, το ίδιο μοντέλο λειτουργίας αυτών των νεοφυών επιχειρήσεων -το αρχικά μικρό μέγεθος της καθεμίας, οι μεγάλες φιλοδοξίες, η εξωστρέφεια, οι angel investors, τα επίπονα πρώτα στάδια, οι εντυπωσιακές "έξοδοι" αλλά και κάποιες "φούσκες"- έχει αντέξει. Η τεχνολογία, άλλωστε, συνεχίζει να αλλάζει τις αγορές και τις ζωές των ανθρώπων διεθνώς με αμείωτο ρυθμό. Πώς, όμως, έχουν εξελιχθεί οι τοπικές startups; Η έρευνα της διαΝΕΟσις (PDF) με επιστημονική υπεύθυνη την ομότιμη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη συμβουλευτική εταιρεία Octane, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις ελληνικές startups και το οικοσύστημα που τις υποστηρίζει. Οι ερευνητές ανέτρεξαν στη βιβλιογραφία, έκαναν 14 συνεντεύξεις με επιδραστικά στελέχη της τοπικής αγοράς, ενώ παράλληλα ανέδειξαν χαρακτηριστικά παραδείγματα άλλων χωρών, απομονώνοντας πρωτοβουλίες που θα μπορούσε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αναπτύξει με υγιή τρόπο ακόμη περισσότερο τη συγκεκριμένη αγορά. Παράλληλα, οι ερευνητές ετοίμασαν ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο απάντησαν 267 ιδρυτές τέτοιων νεοφυών επιχειρήσεων. Με αυτό τον τρόπο συγκεντρώθηκαν χρήσιμες πληροφορίες για το προφίλ αυτών των εταιρειών, για τους ιδρυτές τους, για τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, ακόμη και για την επίδραση της πανδημίας στη δραστηριότητά τους. Μάλιστα, πολλές από αυτές τις πληροφορίες δεν υπήρχαν διαθέσιμες μέχρι πρότινος. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF) Μεταξύ των ιδρυτών startups που απάντησαν στην έρευνα, η μεγάλη πλειοψηφία -8 στους 10- είναι άνδρες, μια ανισότητα που παρατηρείται και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν, κατά μέσο όρο, αντίστοιχη κατανομή μεταξύ των φύλων. Από τη σκοπιά της ηλικίας, οι ιδρυτές των startups είναι σχετικά νέοι: 9 στους 10 είναι νεότεροι από 44 ετών, ενώ περισσότεροι από το 50% είναι νεότεροι από 34 ετών. Είναι επίσης συνήθως αρκετά μορφωμένοι: 48,7% έχουν μεταπτυχιακό και 17,2% διδακτορικό. Οι περισσότεροι δηλώνουν σπουδές είτε σε σχολή Πολυτεχνείου είτε σε σχολή διοίκησης επιχειρήσεων. Το 68,2% έχει σαν πλήρη απασχόληση τη startup του. Το 24% διαθέτει μικρή (έως 3 χρόνια) ή καθόλου προϋπηρεσία. 3 στους 10 ιδρυτές που απάντησαν στην έρευνα είναι λίγο-πολύ πιο έμπειροι, με προϋπηρεσία 4 έως 10 χρόνια, ενώ το 22,8% των ιδρυτών δήλωσαν ότι διαθέτουν σημαντική εργασιακή εμπειρία, άνω των 15 ετών. Βεβαίως, παρότι από ό,τι φαίνεται και από τα παραπάνω στοιχεία οι περισσότεροι από τους ερωτώμενους διαθέτουν κάποια προϋπηρεσία, η πλειοψηφία (62,5%) δήλωσε ότι δεν διέθετε προηγούμενη εμπειρία στη διαχείριση μιας νεοφυούς επιχείρησης. Σε κάθε περίπτωση, ένα μεγάλο μέρος των ιδρυτών των startup που απάντησαν στην έρευνα -σχεδόν 4 στους 10- δήλωσαν ότι η προϋπηρεσία τους αφορά σε μια δουλειά με "ουδέτερη έως ανύπαρκτη" σχέση με το αντικείμενο της startup τους. Αρκετοί από αυτούς, 22,5% του συνόλου, δηλώνουν ότι είχαν τουλάχιστον μία αποτυχημένη επιχειρηματική προσπάθεια στο παρελθόν. Πρόκειται, επομένως, για επιχειρηματίες που πήραν ένα σημαντικό ρίσκο: πολλοί είχαν μικρή ή καθόλου προϋπηρεσία, συχνά σε άσχετα αντικείμενα, ενώ κάποιοι "κουβαλούσαν" το βάρος μίας ή περισσότερων αποτυχημένων προσπαθειών. Ενδιαφέρον έχουν και οι διαφορές στο προφίλ των ιδρυτών ανάλογα με το αν δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό της χώρας. Όπως σημειώνουν οι ερευνητές, "ο startupper που έχει ιδρύσει και λειτουργεί την εταιρεία στο εξωτερικό έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτόν που επιχειρεί στην Περιφέρεια της Ελλάδας". Ο ιδρυτής startup στο εξωτερικό είναι πιο συχνά μεγαλύτερος σε ηλικία (35-44 ετών, έναντι 25-34 ετών), έχει περισσότερη εργασιακή εμπειρία (4-10 χρόνια έναντι 0-3), αλλά και περισσότερη εμπειρία σε διευθυντικές θέσεις (1-5 χρόνια έναντι 0-1). Η "γεωγραφία" των εταιρειών Φυσικά, εκτός από τις ερωτήσεις που αφορούν τους ίδιους, όπως οι παραπάνω, οι ερωτώμενοι απάντησαν και σε ερωτήσεις για τις εταιρείες που ίδρυσαν. Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των ελληνικών startups; Η χρονιά κατά την οποία ιδρύθηκαν οι περισσότερες συγκριτικά με τις υπόλοιπες χρονιές -σχεδόν 2 στις 10-, ήταν το 2018. Η μεγάλη πλειοψηφία των startup του δείγματος, το 93%, ιδρύθηκε την περίοδο 2013-2020. Περισσότερες από τις μισές ιδρύθηκαν στην Αθήνα. Η αμέσως επόμενη επιλογή των ιδρυτών (15,4%) ήταν κάποια ευρωπαϊκή πόλη, ενώ ακολουθούν η Θεσσαλονίκη (12,7%), η Πάτρα (4,5%), οι ΗΠΑ και το Ηράκλειο (3%). Στη μεγάλη πλειοψηφία τους (76,4%) είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις με έως 10 εργαζόμενους. Λιγότερο από 3% απασχολεί περισσότερους από 50 εργαζόμενους. ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Της Έρευνας Παρά το μικρό τους μέγεθος, οι startups φαίνεται να αποτελούν συνεργατικά σχήματα. Το 48,3% των εταιρειών είχε δύο ιδρυτές, το 19,9% τρεις, ενώ το 13,9% περισσότερους από τρεις. Μόνο το 18% είχε έναν ιδρυτή. Σχεδόν 1 στους 3 δηλώνει ότι σύνταξε το επιχειρηματικό σχέδιό του μαζί με έναν μέντορα. Ωστόσο, οι ομάδες των ιδρυτών είναι στην πλειοψηφία τους και αυτές ανδροκρατούμενες: το 62,2% αποτελείται μόνο από άνδρες, ενώ μόλις το 6,4% μόνο από γυναίκες. Σε ποιους τομείς δραστηριοποιούνται οι startups; Ο τομέας στον οποίο δραστηριοποιούνται οι περισσότερες είναι ο τουρισμός. Όπως είναι μάλλον αναμενόμενο, μεγάλο ποσοστό αυτών των εταιρειών, σχεδόν 1 στις 10, δραστηριοποιείται στην πληροφορική και τις επικοινωνίες (ΤΠΕ), ενώ αντίστίστοιχο είναι και το ποσοστό που ασχολείται με την αγροδιατροφή και με τις επιστήμες ζωής και υγείας (8,6%). Είναι αρκετά ενδιαφέρον το ότι η σειρά των τομέων για τις startups του εξωτερικού είναι λίγο διαφορετική: προηγούνται οι ΤΠΕ και έπονται ο τουρισμός και η αγροδιατροφή. Προβληματισμοί και ευκαιρίες Τι μορφή έχει όμως το προϊόν των ελληνικών startups; Tο 87,5% των εταιρειών περιλαμβάνει τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας ως την αρχική ιδέα, ενώ 38,6% έχουν μια καθαρά ψηφιακή ιδέα. Λιγότεροι έχουν μια "φυσική" ιδέα που χρησιμοποιεί όμως ψηφιακή τεχνολογία (26,6%) ή, αντίστροφα, μια ψηφιακή ιδέα με μερική φυσική παρουσία (22,5%). Μόνο 12,4% ακολουθούν το παραδοσιακό, αμιγώς φυσικό μοντέλο. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των startups της έρευνας, περίπου 7 στις 10, χρειάστηκε να αναπροσαρμόσει την αρχική ιδέα, μία ή περισσότερες φορές. Μάλιστα το 19,5% το έκανε περισσότερες από δυο φορές. Επιπλέον, οι startups αποτελούν, κατά πλειοψηφία, μια εξωστρεφή δραστηριότητα: 63,7% δηλώνουν ότι στοχεύουν σε διεθνείς πελάτες και μόνο 36,3% σε εγχώριους. Ωστόσο, 1 στους 3 δηλώνει ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπειρίας στην προσέλκυση διεθνών πελατών. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι σχεδόν οι μισές από τις startups του δείγματος άρχισαν τη δραστηριότητά τους με πολύ χαμηλό κεφάλαιο, από μηδέν έως 10.000 ευρώ. Μόνο μία στις πέντε (21,7%) άρχισαν με κεφάλαιο άνω των 50.000 ευρώ. Το 35,2% αυτών των εταιρειών σήμερα δηλώνουν κερδοφόρες, ενώ περίπου οι μισές (47,9%) δηλώνουν ότι δεν κερδοφορούν στην παρούσα συγκυρία. Αναφορικά με τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν για το μέλλον τους, οι ιδρυτές ξεχωρίζουν περισσότερο από κάθε άλλη τη δυνατότητα επέκτασής τους (22,8%), ενώ ακολουθεί η στελέχωση (19,1%), ο ανταγωνισμός (16,9%), καθώς και η διαθεσιμότητα χρηματοδότησης (15%). Μεταξύ πιθανών αλλαγών που θα βελτίωναν τη δραστηριότητά τους, οι ιδρυτές του δείγματος επιλέγουν περισσότερο από κάθε άλλη, την "τροποποίηση του ασφαλιστικού και φορολογικού πλαισίου" (79,8%). Παρότι η πανδημία δεν δημιούργησε στις startups τα προβλήματα που δημιούργησε σε άλλες επιχειρήσεις (8 στους 10 ιδρυτές δηλώνουν ότι εφάρμοσαν τηλεργασία), συνολικά η επίδραση που είχε ήταν μάλλον ανάμεικτη. Περίπου οι μισοί ιδρυτές τόνισαν στην έρευνα πως η πανδημία της Covid-19 επηρέασε αρνητικά την πορεία της επιχείρησής τους. Το 28,5% των ιδρυτών θεωρούν πως η πανδημία είχε (μερικώς ή απόλυτα) θετική επίδραση στην εξέλιξη της εταιρείας τους, ενώ το 22,8% δήλωσαν ότι δεν είχε καμία επίδραση. Καλές πρακτικές Ηέρευνα της διαΝΕΟσις, προκειμένου να αναδείξει τις ευκαιρίες για την τοπική οικονομία από την ανάπτυξη των startups, πλαισιώνει τα παραπάνω ενδιαφέροντα ευρήματα με στοιχεία από προηγούμενες έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί, αλλά και από το νεοϊδρυθέν Μητρώο Νεοφυών Επιχειρήσεων της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Από αυτές τις πηγές προκύπτουν επίσης ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως, για παράδειγμα, το ότι οι εργαζόμενοι σε startups αμείβονται με αρκετά ανταγωνιστικούς μισθούς, ενώ 4 στους 10 λαμβάνουν επίσης μετοχές της εταιρείας ως παροχή. Ή ότι το 2021 οι δέκα κορυφαίες ελληνικές startups συγκέντρωσαν το τετραπλάσιο ποσό χρηματοδότησης που συγκέντρωσαν οι δέκα κορυφαίες του 2020, ένα ποσό ύψους περίπου 398 εκατομμυρίων ευρώ. Ταυτόχρονα, η έρευνα παραθέτει καλές πρακτικές από δέκα χώρες (εννέα ευρωπαϊκές και το Ισραήλ). Εξηγεί αναλυτικά τα φορολογικά κίνητρα που έδωσε σε επενδυτές το Ηνωμένο Βασίλειο, τις πολιτικές προσέλκυσης επενδυτών στο Ισραήλ, τη δημιουργία ανεξάρτητου από τα πανεπιστήμια κέντρου ερευνών στη Γερμανία, την προσέλκυση εταιρειών για τεστάρισμα πρωτότυπου προϊόντος στην Ολλανδία, τα κίνητρα για την προσέλκυση ταλέντων που θέσπισε η Εσθονία, τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες της Ιρλανδίας, καθώς και την ανανέωση των κέντρων επιχειρηματικότητας στα πανεπιστήμια της Ιταλίας. Τέλος, η μελέτη καταλήγει σε προτάσεις πολιτικής για την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών startups, αλλά και σε έναν οδηγό με πολλές πηγές πληροφόρησης για τους ίδιους τους επίδοξους ιδρυτές τέτοιων επιχειρήσεων. Ακούγεται συχνά η άποψη ότι οι startups είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω στοιχεία της έρευνας της διαΝΕΟσις, οι startups είναι, όπως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, πολύ μικρές σε μέγεθος. Επίσης, προσλαμβάνουν και πληρώνουν καλά καταρτισμένους εργαζόμενους, οι οποίοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, οι startups συγκεντρώνουν επίσης χαρακτηριστικά που είναι ζητούμενα για την εξέλιξη του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου: είναι εξωστρεφείς, αξιοποιούν εξειδικευμένη γνώση και αφορούν τομείς σε μεγάλη ανάπτυξη διεθνώς. Επομένως, από αυτή τη σκοπιά, η υγιής ανάπτυξή τους φαίνεται να αποτελεί μια σημαντική και ευρύτερη οικονομική ευκαιρία για τη χώρα και για την κουλτούρα των τοπικών επιχειρήσεων. Μπορείτε να διαβάσετε τα αποτελέσματα της μελέτης, στα παρακάτω αρχεία: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ (PDF) ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΝΕΟΦΥΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (PDF) View full είδηση

Δημοσιεύθηκαν σε ΦΕΚ οι προϋποθέσεις και διαδικασία εγγραφής κτηματολογικών διαμεσολαβητών στο Μητρώο της περ. δ’ της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α’ 275), η έναρξη της υποχρέωσης προσφυγής σε αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης, καθώς και ο καθορισμός λεπτομερειών για την κατάρτιση και τήρηση του Μητρώου. Αναλυτικά: Άρθρο 1 Σκοπός Με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης καθορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία εγγραφής των διαμεσολαβητών στο Ειδικό Μητρώο της περ. δ της παρ. 2 του ν. 2664/1998 (Α’ 275). Άρθρο 2 Ορισμοί Για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας αποφάσης ισχύουν οι κάτωθι ορισμοί: α. Ως «διαμεσολαβητής» ορίζεται κάθε διαπιστευμένος διαμεσολαβητής εγγεγραμμένος στο Γενικό Μητρώο Διαμεσολαβητών που τηρείται από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης, άρθρου 29 του ν. 4640/2019 (Α’ 190). β. Ως «φορέας» ορίζεται κάθε αδειοδοτημένος φορέας κατάρτισης του άρθρου 22 του ν. 4640/2019 (Α’ 190). Άρθρο 3 Ειδικό Μητρώο κτηματολογικών διαμεσολαβητών Το «Ειδικό Μητρώο Κτηματολογικών Διαμεσολαβητών» τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή και εγγράφονται σε αυτό διαμεσολαβητές ανά περιφέρεια Πρωτοδικείου, από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης η οποία δύναται βάσει της παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 4640/2019 να συστήσει και να εξουσιοδοτήσει ειδική υποεπιτροπή ή να εξουσιοδοτήσει ήδη συσταθείσα υποεπιτροπή για την εγγραφή των διαμεσολαβητών στο ειδικό Μητρώο αυτό. Άρθρο 4 Πρόγραμμα εκπαίδευσης – περιεχόμενο Το πρόγραμμα εκπαίδευσης στην διαμεσολάβηση σε κτηματολογικές διαφορές της περ. δ της παρ. 2 του ν. 2664/ 1998 (Α’ 275) έχει διάρκεια είκοσι (20) ώρες τουλάχιστον, διενεργείται από φορέα διά ζώσης ή με σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή συνδυαστικά και περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστο την κατάρτιση των συμμετεχόντων σε θέματα που αφορούν ιδίως το εμπράγματο δίκαιο, τους ν. 2308/1995 και ν. 2664/1998, την εκπαίδευση σε τεχνικά ζητήματα που αφορούν την καταχώριση εγγραπτέων πράξεων στο Κτηματολόγιο και ιδίως στη διαδικασία και τις προϋποθέσεις διόρθωσης ανακριβούς πρώτης δήλωσης, και τη χρήση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του φορέα «Ελληνικό Κτηματολόγιο». Άρθρο 5 Απαιτούμενα δικαιολογητικά για την εγγραφή Ο φορέας διαβιβάζει στη κεντρική επιτροπή διαμεσολάβησης το φάκελο του καταρτιζόμενου, ο οποίος περιλαμβάνει βεβαίωση παρακολούθησης του προγράμματος εκπαίδευσης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 4 του παρόντος. Άρθρο 6 Έναρξη της υποχρέωσης προσφυγής σε αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης ενώπιον Κτηματολογικού Διαμεσολαβητή Η έναρξη της υποχρέωσης προσφυγής σε αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης της περ. δ) της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α’ 75) ορίζεται η 1η Απριλίου 2022. Aναλυτικά το ΦΕΚ εδώ. View full είδηση

Ενημερώνουμε ότι αναρτήθηκε η 1071/2021 απόφαση του Δ' Τμήματος του ΣτΕ, η οποία αφορά στο ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων) και τη διαδικασία αναγνώρισης της “επαγγελματικής ισοδυναμίας” τίτλου σπουδών “Bachelor”, ο οποίος της απονεμήθηκε από κολέγιο στην Ελλάδα. Ολόκληρη την απόφαση μπορείτε να τη διαβάσετε στο σύνδεσμο: Σύμφωνα με τη σύνοψη της απόφασης αυτής: “Ως προς την επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, το Σύνταγμα δεν απαγορεύει την ίδρυσή τους και από ιδιώτες. Θα συνιστούσε δε συνταγματικώς ανεπίτρεπτη καταστρατήγηση, μεταξύ άλλων, ο καθορισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων σχολών που δεν εντάσσονται στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά στην μεταδευτεροβάθμια επαγγελματική ή άλλη ειδική εκπαίδευση, την δυνάμενη, υπό προϋποθέσεις, να παρέχεται και από ιδιώτες, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω [σε αντίθεση προς την ανώτατη εκπαίδευση που παρέχεται μόνο από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου], κατά πλήρη εξομοίωση προς τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον ίδιο επαγγελματικό τομέα. Και τούτο διότι η εξομοίωση αυτή θα καθιστούσε τους χορηγούμενους από τους φορείς της μεταδευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης τίτλους ουσιαστικώς ισοδύναμους προς τους χορηγούμενους από σχολές ανώτατης βαθμίδας και θα αναιρούσε έτσι την προβλεπόμενη στο Σύνταγμα ως άνω διάκριση, καθώς και την απαγόρευση ίδρυσης σχολών ανώτατης εκπαίδευσης από ιδιώτες (πρβλ. ΣτΕ 678/2005 Ολομ, 3066/2010 επτ, ΣτΕ 2881/2011 επτ). Αντίκειται στο Σύνταγμα η αναγνώριση της ακαδημαϊκής ισοτιμίας τίτλου πιστοποιούντος πρώτο κύκλο σπουδών, ο οποίος χορηγήθηκε στην Ελλάδα από ιδιωτικό φορέα παροχής μη τυπικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προς τίτλο που απονέμεται από ελληνικό ίδρυμα τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς και η παρεχόμενη από τον νομοθέτη δυνατότητα να αναγνωρίζεται από το ΣΑΕΠ, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διαδικασίας του π.δ. 38/2010, η “επαγγελματική ισοδυναμία” τίτλου πρώτου κύκλου σπουδών [bachelor], ο οποίος χορηγείται από ιδιωτικό φορέα παροχής μη τυπικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Η αντισυνταγματικότητα δεν αίρεται από τη δυνατότητα του ΣΑΕΠ να απαιτήσει τη συμπλήρωση των προσόντων του ενδιαφερομένου. Από το άρθρο 16 [παρ. 5-8] του Συντάγματος συνάγεται ότι αντίκειται στο Σύνταγμα η αναγνώριση, από το εκάστοτε κατά νόμον αρμόδιο όργανο [π.χ. ΔΙΚΑΤΣΑ, ΔΟΑΤΑΠ], της ακαδημαϊκής ισοτιμίας τίτλου πιστοποιούντος πρώτο κύκλο σπουδών, ο οποίος χορηγήθηκε στην Ελλάδα από ιδιωτικό φορέα παροχής μη τυπικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προς τίτλο που απονέμεται από ελληνικό ίδρυμα τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης, είτε η αναγνώριση της ακαδημαϊκής ισοτιμίας του τίτλου επιχειρείται αμέσως είτε επιχειρείται εμμέσως [π.χ. με την αναγνώριση μεταπτυχιακού διπλώματος, χορηγηθέντος μεν από ανώτατο ομοταγές εκπαιδευτικό ίδρυμα της αλλοδαπής, ερειδόμενου, όμως, σε τίτλο τέτοιου ημεδαπού ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου] Από τα ανωτέρω δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Ο επίδικος τίτλος χορηγήθηκε στην εκκαλούσα από Κολλέγιο, που παρέχει μη τυπική μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα και διαθέτει απλώς πιστοποίηση του προγράμματος σπουδών από τον οργανισμό NEASC, αλλά δεν αποτελεί ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης. Παραπομπή στην Ολομέλεια του ζητήματος της συνταγματικότητας των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3696/2008, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 75 παρ. 1 του ν. 4310/2014, σε συνδυασμό με την παρ. 1 του άρθρου 49 του ν.4264/2014, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 75 παρ. 1 του ν. 4310/2014. Η έφεση ασκήθηκε παραδεκτά κατά το άρθρο 58 παρ. 1 του π.δ.18/1989. Όμοια με την αρ.1072/2021 ΣτΕ. 17.1.2022_apofasi_1071_ste_Bachelor_8687.pdf View full είδηση

δλδ, εννοεις οτι, η γιαγια ηθελε να το αφησει σε εσενα με διαθηκη, αλλα δεν προλαβε Αρα κληρονομει η μητερα σου με δυο αδελφια κατα 1/3 καθε ενας, χωρις διαθηκη.. Χρειαζομαστε στοιχεια...τι οικοπεδο ειναι, πού βρισκεται , πόσα τμ. ειναι, τι εχει χτισμενα νομιμα, τι εχει παρανομα, αν εχει γινει συσταση ΟΙ κλπ. Εάν δεν εχετε "αντιδικια" με τους αλλους κληρονομους, τοτε συννενοεισθε μεταξυ σας και το αναθετετε σε μηχανικο. Προφανως τα "οικονομικά" μεταξυ σας, μπορειτε να τα διευθετησετε. Εαν δεν συμφωνειτε, παλι σε μηχανικο θα πας για τακτοποιηση με το αρθρο 98 παρ. 4 υγ με θανατο του 2019, εισθε ήδη εκπροθεσμοι ως προς την υποβολη δηλωσης φορου κληρονομιας και πιθανον να εχετε προστιμα.

(Μεταφέρθηκε στην ενότητα ιδιωτών. Pavlos 33) Καλησπέρα σας, Έχω και εγώ ένα πρόβλημα με ένα οικόπεδο το οποίο είναι εξ' αδιαιρέτου. Η γιαγιά μου απεβίωσε το 2019 και το σπίτι της είναι να γραφτεί στο όνομα μου αφότου γίνει αποδοχή κληρονομιάς από την μητέρα μου. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα αυτή την στιγμή γιατί στο οικόπεδο υπάρχον αυθαιρεσίες ( σπίτια από της θείες μου 2). Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η θείες μου δεν, έχουν πλέον τα λεφτά για να κάνουν την τακτοποίηση. Το ερώτημα μου είναι αν υπάρχει κάποιος τρόπος να γίνει ο διαχωρισμός του οικοπέδου (33,33%), χωρίς να πρέπει να γίνει η τακτοποίηση ώστε να πάρω επιτέλους το κομμάτι που μου ανήκει (το σπίτι της γιαγιάς μου). Ευχαριστώ και με συγχωρείτε για την γραμματική μου. Μένω χρόνια στο εξωτερικό.

Χαίρετε, μια-δυο ερωτήσεις κι από εμένα. Ζω στη Σουηδία εδώ και πολλά χρόνια. Πριν φύγω έκλεισα την ατομική μου επιχείρηση, αλλά δεν κατάφερα να διαγραφώ απ' το ΤΣΜΕΔΕ επειδή όφειλα το τελευταίο εξάμηνο ασφάλισης πριν φύγω, το οποίο και τότε δεν μπορούσα να εξοφλήσω. Με τα πολλά, μόλις τα προηγούμενα Χριστούγεννα κατάφερα να μου διαγράψουν τις εισφορές ως την 01/01/2017, και να εξοφλήσω το αρχικό μου χρέος, μαζί με τις προσαυξήσεις. Ωστόσο, παραμένει στον ΕΦΚΑ οφειλή για τις εισφορές από 01/01/2017 έως και το τέλος του 2019. Μου είπαν πως κι αυτές θα διαγραφούν, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από το να περιμένω, υπάρχει λέει μακριά ουρά μηχανικών που είναι σε αντίστοιχη κατάσταση. Τώρα, πάνω από ένα χρόνο μετά δεν έχουν διαγραφεί οι οφειλές μου, και ένα μέηλ που έστειλα πριν ένα μήνα στο [email protected] (όπως μου είχαν πει να κάνω αν πάρει πολύ καιρό) αγνοήθηκε τελείως. Ένας λόγος που είναι αυτή την υπόθεση κάπως επείγουσα για μένα είναι πως οι υποτιθέμενες οφειλές μου μπλοκάρουν μια μεγάλη επιστροφή που περιμένω απ' την εφορία, η οποία απ' ό,τι καταλαβαίνω, τον επόμενο χρόνο θα παραγραφεί. Οι ερωτήσεις μου είναι: Ισχύει ότι υπάρχουν πολλοί μηχανικοί με κλειστές επιχειρήσεις μετά την 01/01/2017 που περιμένουν τη χειροκίνητη διαγραφή εισφορών τους από τον ΕΦΚΑ; Μπορώ να κάνω κάτι για να επισπεύσω τη διαδικασία; Ευχαριστώ!

(μεταφέρθηκε στην ενότητα ιδιωτών. Pavlos 33) Καλησπέρα σας έχω έναν προβληματισμό και δεν ξέρω που να απευθυνθώ ώστε να βρω μια απάντηση. Έχω ένα οικόπεδο που είναι εκτός σχεδίου αλλά γύρω γύρω έχει αλλά 5 σπίτια.Σε αυτό έχω βγάλει άδεια οικοδομής και θέλω να χτίσω αλλά δεν υπάρχει ρεύμα. Η τελευταία κολώνα της ΔΕΗ βρίσκεται στα 450 μέτρα μακριά και θα μας κοστίσει μου είπαν γύρω στα 15-18 χιλιάδες ευρώ για να μας το φέρουν στο οικόπεδο. Οι υπόλοιποι δεν μένουν εκεί γύρω μόνιμα ώστε να χρειάζονται ρεύμα δεν έχουν βάλει τόσα χρόνια έχουν φωτοβολταϊκά αλλά εμείς θα μείνουμε εκεί μόνιμα και το χρειαζόμαστε. Μου είπαν ότι εάν πάω στο δήμο ως ιδιοκτήτρια οικοπέδου και κάνω κάποια αίτηση στην πολεοδομία του δήμου ότι διαθέτω οικόπεδο εκτός σχεδίου αλλά έχει σπίτια γύρω γίνεται να συμπεριλάβουν την περιοχή ως περιοχή εντός οικισμού και έτσι να βάλει ο δήμος το ρεύμα μόνος του και το νερό για τις ανάγκες όλων. Έχετε κάποια γνώση σε αυτό; Υπάρχει κάποια λύση να μας το φέρουν κοντά χωρίς να πληρώσουμε τόσα λεφτά; Δεν επιθυμώ τη λύση των φωτοβολταϊκών καθώς πρόκειται για μόνιμη κατοικία και δεν είναι μια σταθερη μονιμη λύση. Ευχαριστώ εκ των προτερων

Ο σκοπός του θέματος είναι διττός. Αφενός η συγκέντρωση των αποριών για την έκδοση τιμολογίων μέσω της εφαρμογής, και αφετέρου η επικέντρωση της συζήτησης "Βοήθεια με το myDATA για μπλοκάκια" στην ειδική φόρμα καταχώρησης παραστατικών. Σημαντικά μειονεκτήματα θεωρώ τον περιορισμό της ημερομηνίας (μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο η τρέχουσα) και ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ακύρωσης. Εάν γίνει λάθος, μπορεί να εκδοθεί πιστωτικό. Η διαδικασία περιγράφεται στο "myDATA/timologio: Οδηγίες για Αρτοποιούς" (16:35 – 18:35). Ας θέσω και το εναρκτήριο ερώτημα: Έχει εκδώσει κάποιος συνάδελφος παραστατικό με ΦΕΜ;