Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για '강원도출장서비스【카톡: LD868】《kra25.c0m》콜걸출장마사지외국인출장만남Y♦⇪2019-01-19-20-01강원도☒AIJ❈출장샵강추출장연애인급릉콜걸샵✿출장연애인급]출장몸매최고✄강원도'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Η συγχώνευση της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) και της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) σε μια ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή, αυτή της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ.), αποτελεί την υλοποίηση ενός ορθολογικού σχεδιασμού με στόχο την ενιαία αντιμετώπιση όλων των σχετικών με την ανάθεση των δημόσιων συμβάσεων ζητημάτων. Η νέα Αρχή καλείται να λειτουργήσει σε μία ιδιαίτερα κομβική περίοδο για την εθνική οικονομία, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις προκλήσεις ενός εξαιρετικά αβέβαιου οικονομικού περιβάλλοντος, στενά συνυφασμένου με τους διεθνείς κλυδωνισμούς της κοινωνικής συνοχής και της ασφάλειας. Ενόψει μάλιστα της ενεργοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το ζήτημα της ταχείας και ασφαλούς ανάθεσης και εκτέλεσης των δημόσιων συμβάσεων αποκτά μείζονα σημασία για την υλοποίηση των δράσεων που θα ενταχθούν στη χρηματοδότηση, ώστε να επέλθουν τα επιδιωκόμενα οφέλη στην οικονομία. Ωστόσο, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το μέρος της εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών, η έλλειψη τεχνικών αναφορών που παρατηρείται στις Αποφάσεις της Αρχής, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό των τεχνικών ειδικοτήτων από τη σύνθεση των κλιμακίων εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών, δεδομένου ότι στις συνθέσεις των Κλιμακίων δε συμμετέχουν κριτές με τεχνική κατάρτιση (π.χ. μηχανικοί), οδηγεί σε πλείστες περιπτώσεις στην ακύρωση (εν συνόλω ή εν μέρει) των Αποφάσεων της Αρχής από τα αρμόδια δικαστήρια ή/και στην αναπομπή αυτών για νέα νόμιμη κρίση επί των (τεχνικών) θεμάτων που δεν είχαν πρωτογενώς εξεταστεί, δημιουργώντας σημαντικές καθυστερήσεις στην εξέλιξη των διαγωνιστικών διαδικασιών, διακινδυνεύοντας την υλοποίηση των υπό δημοπράτηση έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. Στα παρακάτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα των Αποφάσεων του ΣτΕ καταδεικνύεται η αναγκαιότητα συμμετοχής τεχνικά καταρτισμένων κριτών στα κλιμάκια της Αρχής, προκειμένου οι Αποφάσεις της να είναι τόσο νομικά ισχυρές όσο και πλήρως και ορθά τεκμηριωμένες, ούτως ώστε – τελικώς – να περιορίζεται στο μέτρο του εφικτού η ανάγκη προσφυγής από τους θιγόμενους στα αρμόδια δικαστήρια: – Απόφαση 2406/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 10 «…Ειδικότερα, η κρίση της Α.Ε.Π.Π. ότι ο αναθέτων φορέας είχε θεσπίσει ειδική ρύθμιση στα Τεύχη Δημοπράτησης 3 και 4 ως προς τους απαιτούμενους τύπους σκυροδέματος, ανεξαρτήτως των απαιτήσεων ελάχιστης κατηγορίας αντοχής σκυροδέματος που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του ΚΤΣ 2016, στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των επίμαχων όρων των τευχών δημοπράτησης….Υπό τα δεδομένα αυτά, η αποδοχή του σχετικού λόγου της προδικαστικής προσφυγής από την Α.Ε.Π.Π. και η κρίση ότι η συνδρομή της περιβαλλοντικής συνθήκης XC4 δεν προκύπτει άνευ ετέρου από τη φύση των κατασκευών του έργου, δεν αιτιολογείται νομίμως, εφ’ όσον η Α.Ε.Π.Π. δεν παραθέτει συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, στις οποίες είναι εκτεθειμένες οι επίμαχες εγκαταστάσεις, τα οποία να κλονίζουν τη σχετική τεχνική κρίση της αναθέτουσας αρχής….» – Απόφαση 2407/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 15 «Επειδή, η ανωτέρω αιτιολογία, με την οποία η Α.Ε.Π.Π. έκρινε ότι η τεχνική προσφορά της αιτούσης δεν κάλυπτε την προαναφερθείσα απαίτηση της παραγράφου 7.2 του Τεύχους Δημοπράτησης 3, δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι η Αρχή προβαίνει σε μια τεχνική κρίση σχετικά με το μέγιστο αποδεκτό όριο απόκλισης από την απαιτούμενη, …, ελάχιστη ταχύτητα ροής εντός του διαχυτήρα, χωρίς να τεκμηριώνει την κρίση της αυτή με την παράθεση στοιχείων, στηριζόμενων στα διδάγματα της επιστήμης και της τεχνικής που αφορούν την εκτέλεση έργων, …. Συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την αιτούσα, μη νομίμως κρίθηκε από την Α.Ε.Π.Π. ότι συνέτρεχε περίπτωση απορρίψεως της προσφοράς της αιτούσης λόγω μη τηρήσεως της επίμαχης προδιαγραφής.» – Απόφαση 1606/2022 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψεις 9, 11 «Η προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. … έκρινε ότι συντρέχουν πέντε αυτοτελείς λόγοι αποκλεισμού της τεχνικής προσφοράς της αιτούσας ένωσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η απόκλιση από τις απαιτήσεις της παραγράφου 11.1.9.2. «Θεμελιακή Γείωση Εγκαταστάσεων» της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, … Η Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. κατέληξε στην κρίση αυτήν, αφού έλαβε υπόψη της την …/…/2022 έκθεση του Ειδικού Επιστήμονα της Αρχής Γ.Α., ειδικότητας Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: … Με βάση τα παραπάνω …, η προσβαλλόμενη απόφαση με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία δέχθηκε, κατόπιν συνεκτίμησης της ως άνω έκθεσης του Ειδικού Επιστήμονα της Αρχής, ότι η προσφερόμενη από την αιτούσα ένωση θεμελιακή γείωση στις πιο πάνω μονάδες δεν πληροί τον όρο της παραγράφου 11.1.9.2 της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων. Ενόψει των ανωτέρω, η Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. νομίμως έκρινε ότι η αιτούσα ένωση εταιριών πρέπει να αποκλειστεί από τον διαγωνισμό λόγω απόκλισης της τεχνικής προσφοράς της από την πιο πάνω απαίτηση της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, …» – Απόφαση 1607/2022 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 20 «…Με την προσβαλλόμενη απόφαση …/2022 της ΕΑΔΗΣΥ, κατόπιν συνεκτίμησης και της …/…/2022 έκθεσης του ειδικού επιστήμονος Γ.-Β. Ε., ειδικότητας Πολιτικού Μηχανικού, κρίθηκε ότι, σύμφωνα με τους όρους της Διακήρυξης και του Παραρτήματος II, η μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παραγράφου 9.4 της ΤΣΥ αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του γεωυφάσματος προστασίας της επάνω επιφάνειας της γεωμεμβράνης συνεπάγεται την απόρριψη της μελέτης προσφοράς και κατά συνέπεια τον αποκλεισμό του διαγωνιζόμενου από τα επόμενα στάδια του διαγωνισμού….» Σκέψη 24 «…Επιπλέον, η σχετική κρίση της δεύτερης προσβαλλομένης …/2022 απόφασης διαλαμβάνει αναλυτική επιχειρηματολογία, …, χωρίς να έχει ζητηθεί συνδρομή ειδικών επιστημόνων. Με βάση την επιχειρηματολογία αυτή η προσβαλλομένη απόφαση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αληθής έννοια του όρου 9.4 της ΤΣΥ ήταν ότι «επιτρέπεται η συμμετοχή με υλικό που φέρει χαρακτηριστικό επιμήκυνσης κάτω του 10%, αλλά όχι ότι … αποκλείεται υλικό που διαθέτει τις προδιαγραφές που ορίζουν οι … προσωρινές προδιαγραφές […] …». Όμως, η ερμηνεία αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη ρητή πρόβλεψη της διακήρυξης και συγκεκριμένα με τη σαφή έννοια του προπαρατεθέντος όρου της ΤΣΥ, …. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τις προηγηθείσες σκέψεις …, η κρίση της …/2022 απόφασης δεν αιτιολογείται νομίμως και η απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί κατά το μέρος που έκανε δεκτό ότι δεν συντρέχει λόγος απόρριψης της τεχνικής προσφοράς της ένωσης … για το προσφερόμενο γεωύφασμα της εταιρείας …, το οποίο δεν καλύπτει την τεθείσα, επί ποινή αποκλεισμού, προδιαγραφή της ΤΣΥ περί επιμήκυνσης στο μέγιστο φορτίο μικρότερης του 10%….» Σύμφωνα, επομένως, με τα παραπάνω παρατιθέμενα, συνάγεται ότι η κρίση μίας προδικαστικής προσφυγής – που περιέχει και τεχνικές αιτιάσεις – από κλιμάκιο αποτελούμενο από μέλη αποκλειστικά προερχόμενων από το πεδίο της νομικής επιστήμης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την τεχνική κρίση έτερων ειδικοτήτων, ιδιαίτερα δε αυτή των μηχανικών. Προς την κατεύθυνση επίλυσης του ζητήματος αυτού κινήθηκε ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας – μεταξύ άλλων – την αναγκαιότητα της διεπιστημονικής προσέγγισης κατά την εξέταση των προδικαστικών προσφυγών και προχωρώντας σε μία καινοτόμα πρόταση τροποποίησης του Άρθρου 348 του ν.4412/2016 αναφορικά με τη σύνθεση της Αρχής. Συγκεκριμένα, στην Αιτιολογική Έκθεση της Ανάλυσης Συνεπειών Ρύθμισης του Σχεδίου Νόμου «Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων» προτάθηκε και τελικώς υιοθετήθηκε η επιλογή των μελών της Αρχής από «…πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, προκειμένου η Αρχή να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο έργο της, που έχει διεπιστημονικό χαρακτήρα….». Η τελική μορφή της παρ. 3 του Άρθρου 348 του ν.4412/2016, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το ν.4912/2022, έχει ως εξής: «3. Ως μέλη της Αρχής επιλέγονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης. Τα πρόσωπα αυτά πρέπει να διαθέτουν αποδεδειγμένη ακαδημαϊκή ή επαγγελματική εξειδίκευση στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων και να πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 του π.δ. 50/2001 (Α΄ 39).» Ορίστηκαν, δηλαδή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση, «…τα προσόντα και η διαδικασία επιλογής και διορισμού … των μελών, τα οποία δεν θα προέρχονται αποκλειστικά από το πεδίο της νομικής επιστήμης….». Δίνεται, δηλαδή, πλέον η δυνατότητα σε επιστήμονες προερχόμενους από πεδία διαφορετικά της νομικής επιστήμης να στελεχώσουν την Αρχή, συμβάλλοντας στην υλοποίηση του διττού θεσμικού της ρόλου, όπως αυτός καταγράφεται στο ν.4912/2022, με την πρόβλεψη συμμετοχής τους και στα κλιμάκια εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών που υποβάλλονται ενώπιον της Αρχής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ιδιαίτερα μάλιστα στον τομέα των δημόσιων έργων που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες στήριξης της εθνικής οικονομίας, θα υπάρχει η δυνατότητα να εντοπιστούν και να αποκατασταθούν εκ των προτέρων οι όποιες ασάφειες επί των τεχνικών θεμάτων, εξαλείφοντας τα «σκοτεινά σημεία» που πολλές φορές ανακύπτουν στο στάδιο κατασκευής, καθυστερώντας ή/και διακινδυνεύοντας την υλοποίησή τους, αλλά και επιβαρύνοντας πολλαπλάσια τον προϋπολογισμό τους. Η προσέγγιση αυτή θα συμβάλει στην ταχύτερη απορρόφηση και αξιοποίηση των ενωσιακών κονδυλίων και χρηματοδοτικών διευκολύνσεων, ιδίως, ενόψει της προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ 2021 – 2027 και της αξιοποίησης των δυνατοτήτων του Recovery and Resilience Fund (RRF) (Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας) για την υποστήριξη της ανάταξης και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των οικονομιών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι κρίσεων. Εν κατακλείδι, το πολύπλευρο και διεπιστημονικό υπόβαθρο των μελών που θα επιλεγούν για τη στελέχωση της Αρχής, σύμφωνα με τις επιταγές του ν.4912/2022, θα αποτελέσει εχέγγυο του τεκμηριωμένου έργου της, με αποκλειστικό γνώμονα την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας, την πλήρη διαφάνεια κατά την απορρόφηση των ενωσιακών κονδυλίων και, τελικά, τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος. Άρθρο του Γεωργίου – Βασιλείου Ελευθεριάδη (Πολιτικός Μηχανικός, M.Sc., Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων)
  2. Η συγχώνευση της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ) και της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) σε μια ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή, αυτή της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ.), αποτελεί την υλοποίηση ενός ορθολογικού σχεδιασμού με στόχο την ενιαία αντιμετώπιση όλων των σχετικών με την ανάθεση των δημόσιων συμβάσεων ζητημάτων. Η νέα Αρχή καλείται να λειτουργήσει σε μία ιδιαίτερα κομβική περίοδο για την εθνική οικονομία, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις προκλήσεις ενός εξαιρετικά αβέβαιου οικονομικού περιβάλλοντος, στενά συνυφασμένου με τους διεθνείς κλυδωνισμούς της κοινωνικής συνοχής και της ασφάλειας. Ενόψει μάλιστα της ενεργοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το ζήτημα της ταχείας και ασφαλούς ανάθεσης και εκτέλεσης των δημόσιων συμβάσεων αποκτά μείζονα σημασία για την υλοποίηση των δράσεων που θα ενταχθούν στη χρηματοδότηση, ώστε να επέλθουν τα επιδιωκόμενα οφέλη στην οικονομία. Ωστόσο, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το μέρος της εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών, η έλλειψη τεχνικών αναφορών που παρατηρείται στις Αποφάσεις της Αρχής, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό των τεχνικών ειδικοτήτων από τη σύνθεση των κλιμακίων εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών, δεδομένου ότι στις συνθέσεις των Κλιμακίων δε συμμετέχουν κριτές με τεχνική κατάρτιση (π.χ. μηχανικοί), οδηγεί σε πλείστες περιπτώσεις στην ακύρωση (εν συνόλω ή εν μέρει) των Αποφάσεων της Αρχής από τα αρμόδια δικαστήρια ή/και στην αναπομπή αυτών για νέα νόμιμη κρίση επί των (τεχνικών) θεμάτων που δεν είχαν πρωτογενώς εξεταστεί, δημιουργώντας σημαντικές καθυστερήσεις στην εξέλιξη των διαγωνιστικών διαδικασιών, διακινδυνεύοντας την υλοποίηση των υπό δημοπράτηση έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. Στα παρακάτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα των Αποφάσεων του ΣτΕ καταδεικνύεται η αναγκαιότητα συμμετοχής τεχνικά καταρτισμένων κριτών στα κλιμάκια της Αρχής, προκειμένου οι Αποφάσεις της να είναι τόσο νομικά ισχυρές όσο και πλήρως και ορθά τεκμηριωμένες, ούτως ώστε – τελικώς – να περιορίζεται στο μέτρο του εφικτού η ανάγκη προσφυγής από τους θιγόμενους στα αρμόδια δικαστήρια: – Απόφαση 2406/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 10 «…Ειδικότερα, η κρίση της Α.Ε.Π.Π. ότι ο αναθέτων φορέας είχε θεσπίσει ειδική ρύθμιση στα Τεύχη Δημοπράτησης 3 και 4 ως προς τους απαιτούμενους τύπους σκυροδέματος, ανεξαρτήτως των απαιτήσεων ελάχιστης κατηγορίας αντοχής σκυροδέματος που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων του ΚΤΣ 2016, στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των επίμαχων όρων των τευχών δημοπράτησης….Υπό τα δεδομένα αυτά, η αποδοχή του σχετικού λόγου της προδικαστικής προσφυγής από την Α.Ε.Π.Π. και η κρίση ότι η συνδρομή της περιβαλλοντικής συνθήκης XC4 δεν προκύπτει άνευ ετέρου από τη φύση των κατασκευών του έργου, δεν αιτιολογείται νομίμως, εφ’ όσον η Α.Ε.Π.Π. δεν παραθέτει συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, στις οποίες είναι εκτεθειμένες οι επίμαχες εγκαταστάσεις, τα οποία να κλονίζουν τη σχετική τεχνική κρίση της αναθέτουσας αρχής….» – Απόφαση 2407/2021 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 15 «Επειδή, η ανωτέρω αιτιολογία, με την οποία η Α.Ε.Π.Π. έκρινε ότι η τεχνική προσφορά της αιτούσης δεν κάλυπτε την προαναφερθείσα απαίτηση της παραγράφου 7.2 του Τεύχους Δημοπράτησης 3, δεν είναι νόμιμη. Τούτο διότι η Αρχή προβαίνει σε μια τεχνική κρίση σχετικά με το μέγιστο αποδεκτό όριο απόκλισης από την απαιτούμενη, …, ελάχιστη ταχύτητα ροής εντός του διαχυτήρα, χωρίς να τεκμηριώνει την κρίση της αυτή με την παράθεση στοιχείων, στηριζόμενων στα διδάγματα της επιστήμης και της τεχνικής που αφορούν την εκτέλεση έργων, …. Συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την αιτούσα, μη νομίμως κρίθηκε από την Α.Ε.Π.Π. ότι συνέτρεχε περίπτωση απορρίψεως της προσφοράς της αιτούσης λόγω μη τηρήσεως της επίμαχης προδιαγραφής.» – Απόφαση 1606/2022 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψεις 9, 11 «Η προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. … έκρινε ότι συντρέχουν πέντε αυτοτελείς λόγοι αποκλεισμού της τεχνικής προσφοράς της αιτούσας ένωσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η απόκλιση από τις απαιτήσεις της παραγράφου 11.1.9.2. «Θεμελιακή Γείωση Εγκαταστάσεων» της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, … Η Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. κατέληξε στην κρίση αυτήν, αφού έλαβε υπόψη της την …/…/2022 έκθεση του Ειδικού Επιστήμονα της Αρχής Γ.Α., ειδικότητας Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: … Με βάση τα παραπάνω …, η προσβαλλόμενη απόφαση με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία δέχθηκε, κατόπιν συνεκτίμησης της ως άνω έκθεσης του Ειδικού Επιστήμονα της Αρχής, ότι η προσφερόμενη από την αιτούσα ένωση θεμελιακή γείωση στις πιο πάνω μονάδες δεν πληροί τον όρο της παραγράφου 11.1.9.2 της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων. Ενόψει των ανωτέρω, η Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ. νομίμως έκρινε ότι η αιτούσα ένωση εταιριών πρέπει να αποκλειστεί από τον διαγωνισμό λόγω απόκλισης της τεχνικής προσφοράς της από την πιο πάνω απαίτηση της Τεχνικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, …» – Απόφαση 1607/2022 του Συμβουλίου της Επικρατείας: Σκέψη 20 «…Με την προσβαλλόμενη απόφαση …/2022 της ΕΑΔΗΣΥ, κατόπιν συνεκτίμησης και της …/…/2022 έκθεσης του ειδικού επιστήμονος Γ.-Β. Ε., ειδικότητας Πολιτικού Μηχανικού, κρίθηκε ότι, σύμφωνα με τους όρους της Διακήρυξης και του Παραρτήματος II, η μη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παραγράφου 9.4 της ΤΣΥ αναφορικά με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του γεωυφάσματος προστασίας της επάνω επιφάνειας της γεωμεμβράνης συνεπάγεται την απόρριψη της μελέτης προσφοράς και κατά συνέπεια τον αποκλεισμό του διαγωνιζόμενου από τα επόμενα στάδια του διαγωνισμού….» Σκέψη 24 «…Επιπλέον, η σχετική κρίση της δεύτερης προσβαλλομένης …/2022 απόφασης διαλαμβάνει αναλυτική επιχειρηματολογία, …, χωρίς να έχει ζητηθεί συνδρομή ειδικών επιστημόνων. Με βάση την επιχειρηματολογία αυτή η προσβαλλομένη απόφαση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αληθής έννοια του όρου 9.4 της ΤΣΥ ήταν ότι «επιτρέπεται η συμμετοχή με υλικό που φέρει χαρακτηριστικό επιμήκυνσης κάτω του 10%, αλλά όχι ότι … αποκλείεται υλικό που διαθέτει τις προδιαγραφές που ορίζουν οι … προσωρινές προδιαγραφές […] …». Όμως, η ερμηνεία αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη ρητή πρόβλεψη της διακήρυξης και συγκεκριμένα με τη σαφή έννοια του προπαρατεθέντος όρου της ΤΣΥ, …. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη τις προηγηθείσες σκέψεις …, η κρίση της …/2022 απόφασης δεν αιτιολογείται νομίμως και η απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί κατά το μέρος που έκανε δεκτό ότι δεν συντρέχει λόγος απόρριψης της τεχνικής προσφοράς της ένωσης … για το προσφερόμενο γεωύφασμα της εταιρείας …, το οποίο δεν καλύπτει την τεθείσα, επί ποινή αποκλεισμού, προδιαγραφή της ΤΣΥ περί επιμήκυνσης στο μέγιστο φορτίο μικρότερης του 10%….» Σύμφωνα, επομένως, με τα παραπάνω παρατιθέμενα, συνάγεται ότι η κρίση μίας προδικαστικής προσφυγής – που περιέχει και τεχνικές αιτιάσεις – από κλιμάκιο αποτελούμενο από μέλη αποκλειστικά προερχόμενων από το πεδίο της νομικής επιστήμης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την τεχνική κρίση έτερων ειδικοτήτων, ιδιαίτερα δε αυτή των μηχανικών. Προς την κατεύθυνση επίλυσης του ζητήματος αυτού κινήθηκε ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας – μεταξύ άλλων – την αναγκαιότητα της διεπιστημονικής προσέγγισης κατά την εξέταση των προδικαστικών προσφυγών και προχωρώντας σε μία καινοτόμα πρόταση τροποποίησης του Άρθρου 348 του ν.4412/2016 αναφορικά με τη σύνθεση της Αρχής. Συγκεκριμένα, στην Αιτιολογική Έκθεση της Ανάλυσης Συνεπειών Ρύθμισης του Σχεδίου Νόμου «Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων» προτάθηκε και τελικώς υιοθετήθηκε η επιλογή των μελών της Αρχής από «…πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, προκειμένου η Αρχή να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο έργο της, που έχει διεπιστημονικό χαρακτήρα….». Η τελική μορφή της παρ. 3 του Άρθρου 348 του ν.4412/2016, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το ν.4912/2022, έχει ως εξής: «3. Ως μέλη της Αρχής επιλέγονται πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και υψηλής επιστημονικής κατάρτισης. Τα πρόσωπα αυτά πρέπει να διαθέτουν αποδεδειγμένη ακαδημαϊκή ή επαγγελματική εξειδίκευση στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων και να πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 2 του π.δ. 50/2001 (Α΄ 39).» Ορίστηκαν, δηλαδή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση, «…τα προσόντα και η διαδικασία επιλογής και διορισμού … των μελών, τα οποία δεν θα προέρχονται αποκλειστικά από το πεδίο της νομικής επιστήμης….». Δίνεται, δηλαδή, πλέον η δυνατότητα σε επιστήμονες προερχόμενους από πεδία διαφορετικά της νομικής επιστήμης να στελεχώσουν την Αρχή, συμβάλλοντας στην υλοποίηση του διττού θεσμικού της ρόλου, όπως αυτός καταγράφεται στο ν.4912/2022, με την πρόβλεψη συμμετοχής τους και στα κλιμάκια εξέτασης των προδικαστικών προσφυγών που υποβάλλονται ενώπιον της Αρχής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ιδιαίτερα μάλιστα στον τομέα των δημόσιων έργων που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες στήριξης της εθνικής οικονομίας, θα υπάρχει η δυνατότητα να εντοπιστούν και να αποκατασταθούν εκ των προτέρων οι όποιες ασάφειες επί των τεχνικών θεμάτων, εξαλείφοντας τα «σκοτεινά σημεία» που πολλές φορές ανακύπτουν στο στάδιο κατασκευής, καθυστερώντας ή/και διακινδυνεύοντας την υλοποίησή τους, αλλά και επιβαρύνοντας πολλαπλάσια τον προϋπολογισμό τους. Η προσέγγιση αυτή θα συμβάλει στην ταχύτερη απορρόφηση και αξιοποίηση των ενωσιακών κονδυλίων και χρηματοδοτικών διευκολύνσεων, ιδίως, ενόψει της προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ 2021 – 2027 και της αξιοποίησης των δυνατοτήτων του Recovery and Resilience Fund (RRF) (Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας) για την υποστήριξη της ανάταξης και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των οικονομιών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι κρίσεων. Εν κατακλείδι, το πολύπλευρο και διεπιστημονικό υπόβαθρο των μελών που θα επιλεγούν για τη στελέχωση της Αρχής, σύμφωνα με τις επιταγές του ν.4912/2022, θα αποτελέσει εχέγγυο του τεκμηριωμένου έργου της, με αποκλειστικό γνώμονα την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας, την πλήρη διαφάνεια κατά την απορρόφηση των ενωσιακών κονδυλίων και, τελικά, τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος. Άρθρο του Γεωργίου – Βασιλείου Ελευθεριάδη (Πολιτικός Μηχανικός, M.Sc., Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων) View full είδηση
  3. Περιορισμένο κατά 270 εκατ. ευρώ διατηρείται και το 2023 το μη μισθολογικό κόστος, με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες στη Βουλή να προβλέπει ότι η μείωση των εισφορών κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2021, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τότε οι συνέπειες της πανδημίας, μονιμοποιείται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους. Παράλληλα, προβλέπονται κίνητρα για τη στήριξη της πλήρους απασχόλησης έναντι της μερικής, με μείωση των εισφορών εργοδότη και εργαζόμενου κατά 40%. Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται σειρά από ευνοϊκές ρυθμίσεις για εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους, που αφορούν είτε τις εισφορές, όπως για παράδειγμα την κατάργηση της ειδικής εισφοράς 1% για πάνω από 600.000 δημόσιους υπαλλήλους, είτε τις οφειλές που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της μη έγκαιρης καταβολής των εισφορών, όπως η αύξηση των δόσεων της πάγιας ρύθμισης σε έως 24. Αναλυτικά, κι ενώ τα τελευταία χρόνια οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες, στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι η μείωση των 3 μονάδων του 2021 μονιμοποιείται. Την ίδια στιγμή, καταργείται η ειδική εισφορά 1% για τους ασφαλισμένους του πρώην Ταμείου Πρόνοιας των Δημόσιων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) καθώς και για τις λοιπές κατηγορίες ασφαλισμένων που δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΤΠΔΥ. Με τη διάταξη αυτή δεν επηρεάζονται τα σχετικά εφάπαξ, ενώ αυξάνονται κατά 1% οι καθαρές αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων. Με άλλη διάταξη, αυξάνονται από 12 σε 24 οι μηνιαίες δόσεις των υπό ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών, με ελάχιστο μηνιαίο ποσό τα 50 ευρώ. Η ποινική δίωξη των οφειλετών ρυθμισμένων ασφαλιστικών οφειλών παύει υφ' όρον για όσο διάστημα εξυπηρετείται η ρύθμιση, ενώ μέχρι τώρα αναστελλόταν. Επίσης, μειώνεται σε 10 χρόνια (από 20 σήμερα) ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του ο e-ΕΦΚΑ προκειμένου να βεβαιώσει απαιτήσεις από ασφαλιστικές εισφορές που δεν καταβλήθηκαν. Εάν η απαίτηση του ΕΦΚΑ δεν βεβαιωθεί ή η βεβαιωμένη απαίτηση δεν κοινοποιηθεί στον ασφαλισμένο μέσα σε αυτό το διάστημα, τότε οι οφειλές παραγράφονται. Μάλιστα, οι οφειλές που δημιουργούνται από το 2026 και μετά θα παραγράφονται στα 5 χρόνια, ώστε οι χρόνοι παραγραφής των ασφαλιστικών οφειλών να προσεγγίζουν αυτές των φορολογικών. Προσοχή όμως. Η παραγραφή θα διακόπτεται όταν ο ΕΦΚΑ (ή το ΚΕΑΟ) ειδοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον ασφαλισμένο για την οφειλή: με δικαστικό επιμελητή/ κλητήρα, επιστολή, ηλεκτρονική ειδοποίηση ή λάβει μέτρο διοικητικής εκτέλεσης για την είσπραξή της (κοινοποίηση ατομικής βεβαίωσης, κατάσχεση, πλειστηριασμός κ.λπ.). Παράλληλα, προβλέπεται ότι για οφειλές εργοδοτών της περιόδου 2006-2011, βάσει της νέας διάταξης θα παραγραφούν ενώ οι εργαζόμενοι δεν χάνουν τα ασφαλιστικά δικαιώματά τους. Με άλλη διάταξη, θεσπίζεται πρόγραμμα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 μετατρέπουν συμβάσεις μισθωτών εργαζομένων με μερική απασχόληση σε συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Το πρόγραμμα αφορά επιχειρήσεις που στις 9 Σεπτεμβρίου 2022 απασχολούσαν εργαζομένους με σύμβαση μερικής απασχόλησης σε ποσοστό άνω του 50%. Οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένου και εργοδότη επιδοτούνται κατά 40% από τον κρατικό προϋπολογισμό για τον εργαζόμενο του οποίου η σύμβαση μετατράπηκε από μερικής απασχόλησης σε πλήρους για ένα χρόνο, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα της μετατροπής. Ως ημέρα μετατροπής των συμβάσεων λογίζεται η ημερομηνία υποβολής της σχετικής δήλωσης στο σύστημα Εργάνη. Προϋπόθεση για την επιδότηση είναι η σύμβαση εργασίας να έχει διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους και να μην καταγγελθεί από τον εργοδότη πριν την πάροδο έτους από τη μετατροπή. Κατά τη διάρκεια του ίδιου χρονικού διαστήματος, δεν επιτρέπεται η μεταβολή των όρων των από μετατροπή συμβάσεων, εκτός εάν γίνουν ευνοϊκότεροι για τους εργαζομένους. Η διάταξη ορίζει ρητά πως η ωφελούμενη επιχείρηση πρέπει να είναι κατά την έναρξη στο πρόγραμμα και καθ' όλη τη διάρκειά του φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερη ή να έχει ρυθμίσει τυχόν οφειλές της προς Δημόσιο και ΕΦΚΑ και η ρύθμιση να τηρείται και να διατηρήσει κατά μέσο όρο τον ίδιο αριθμό εργαζομένων για την περίοδο της επιδότησης. Μάλιστα, ξεκαθαρίζεται ότι σε περίπτωση που από τις διασταυρώσεις προκύψει ότι η επιχείρηση δεν πληροί τις προϋποθέσεις, χάνει την επιδότηση και της καταλογίζονται με απόφαση του Διοικητή του ΕΦΚΑ οι ασφαλιστικές εισφορές που καλύφθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό προσαυξημένες κατά 100%. Επίσης: Μειώνεται από την 1η.1.2023, οριζόμενο σε 3%, από 3,5% που ισχύει, το ποσοστό της μηνιαίας εισφοράς επικουρικής ασφάλισης ασφαλισμένου και εργοδότη, επί των πάσης φύσεως τακτικών μηνιαίων αποδοχών του εργαζόμενου, προς το «Επικουρικό Ταμείο Αρωγής Συντακτών Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας - Εύβοιας» (Ε.Τ.Α.Σ.) και προς το «Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Συντακτών Πελοποννήσου - Ηπείρου - Νήσων» (Τ.Ε.Α.Σ.). Κατατάσσονται στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία του π. ΟΑΕΕ όπως αυτή είχε διαμορφωθεί το έτος 2016, για το διάστημα από την 1η.1.2016 έως και την 31η.12.2016, οι παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι του π. Ταμείου Πρόνοιας και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιπποδρομιών (ΤΑ.Π.Ε.Α.Π.Ι.) αναβάτες. Oι εν λόγω αναβάτες i) υπάγονται στον π. Ο.Α.Ε.Ε. για κύρια ασφάλιση και για παροχές σε χρήμα και σε είδος, για το διάστημα από 1ης.01.2017 έως και 31.12.2022, ii) απαλλάσσονται από τόκους, προσαυξήσεις και πρόστιμα επί των αναλογουσών εισφορών, εφόσον αυτές καταβληθούν ή ρυθμιστεί η καταβολή τους μέχρι την 31η.12.2023. Δεν απαιτείται η προσκόμιση αποδεικτικού ασφαλιστικής ενημερότητας του πωλητή, κατά τη σύνταξη με αυτοσύμβαση των αναφερόμενων οριστικών συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων με επαχθή αιτία σε εκτέλεση προσυμφώνων.
  4. Περιορισμένο κατά 270 εκατ. ευρώ διατηρείται και το 2023 το μη μισθολογικό κόστος, με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες στη Βουλή να προβλέπει ότι η μείωση των εισφορών κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 2021, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τότε οι συνέπειες της πανδημίας, μονιμοποιείται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους. Παράλληλα, προβλέπονται κίνητρα για τη στήριξη της πλήρους απασχόλησης έναντι της μερικής, με μείωση των εισφορών εργοδότη και εργαζόμενου κατά 40%. Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται σειρά από ευνοϊκές ρυθμίσεις για εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους, που αφορούν είτε τις εισφορές, όπως για παράδειγμα την κατάργηση της ειδικής εισφοράς 1% για πάνω από 600.000 δημόσιους υπαλλήλους, είτε τις οφειλές που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της μη έγκαιρης καταβολής των εισφορών, όπως η αύξηση των δόσεων της πάγιας ρύθμισης σε έως 24. Αναλυτικά, κι ενώ τα τελευταία χρόνια οι ασφαλιστικές εισφορές έχουν μειωθεί κατά 4,4 ποσοστιαίες μονάδες, στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι η μείωση των 3 μονάδων του 2021 μονιμοποιείται. Την ίδια στιγμή, καταργείται η ειδική εισφορά 1% για τους ασφαλισμένους του πρώην Ταμείου Πρόνοιας των Δημόσιων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) καθώς και για τις λοιπές κατηγορίες ασφαλισμένων που δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΤΠΔΥ. Με τη διάταξη αυτή δεν επηρεάζονται τα σχετικά εφάπαξ, ενώ αυξάνονται κατά 1% οι καθαρές αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων. Με άλλη διάταξη, αυξάνονται από 12 σε 24 οι μηνιαίες δόσεις των υπό ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών, με ελάχιστο μηνιαίο ποσό τα 50 ευρώ. Η ποινική δίωξη των οφειλετών ρυθμισμένων ασφαλιστικών οφειλών παύει υφ' όρον για όσο διάστημα εξυπηρετείται η ρύθμιση, ενώ μέχρι τώρα αναστελλόταν. Επίσης, μειώνεται σε 10 χρόνια (από 20 σήμερα) ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του ο e-ΕΦΚΑ προκειμένου να βεβαιώσει απαιτήσεις από ασφαλιστικές εισφορές που δεν καταβλήθηκαν. Εάν η απαίτηση του ΕΦΚΑ δεν βεβαιωθεί ή η βεβαιωμένη απαίτηση δεν κοινοποιηθεί στον ασφαλισμένο μέσα σε αυτό το διάστημα, τότε οι οφειλές παραγράφονται. Μάλιστα, οι οφειλές που δημιουργούνται από το 2026 και μετά θα παραγράφονται στα 5 χρόνια, ώστε οι χρόνοι παραγραφής των ασφαλιστικών οφειλών να προσεγγίζουν αυτές των φορολογικών. Προσοχή όμως. Η παραγραφή θα διακόπτεται όταν ο ΕΦΚΑ (ή το ΚΕΑΟ) ειδοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον ασφαλισμένο για την οφειλή: με δικαστικό επιμελητή/ κλητήρα, επιστολή, ηλεκτρονική ειδοποίηση ή λάβει μέτρο διοικητικής εκτέλεσης για την είσπραξή της (κοινοποίηση ατομικής βεβαίωσης, κατάσχεση, πλειστηριασμός κ.λπ.). Παράλληλα, προβλέπεται ότι για οφειλές εργοδοτών της περιόδου 2006-2011, βάσει της νέας διάταξης θα παραγραφούν ενώ οι εργαζόμενοι δεν χάνουν τα ασφαλιστικά δικαιώματά τους. Με άλλη διάταξη, θεσπίζεται πρόγραμμα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, οι οποίες από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 μετατρέπουν συμβάσεις μισθωτών εργαζομένων με μερική απασχόληση σε συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Το πρόγραμμα αφορά επιχειρήσεις που στις 9 Σεπτεμβρίου 2022 απασχολούσαν εργαζομένους με σύμβαση μερικής απασχόλησης σε ποσοστό άνω του 50%. Οι ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένου και εργοδότη επιδοτούνται κατά 40% από τον κρατικό προϋπολογισμό για τον εργαζόμενο του οποίου η σύμβαση μετατράπηκε από μερικής απασχόλησης σε πλήρους για ένα χρόνο, αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα της μετατροπής. Ως ημέρα μετατροπής των συμβάσεων λογίζεται η ημερομηνία υποβολής της σχετικής δήλωσης στο σύστημα Εργάνη. Προϋπόθεση για την επιδότηση είναι η σύμβαση εργασίας να έχει διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους και να μην καταγγελθεί από τον εργοδότη πριν την πάροδο έτους από τη μετατροπή. Κατά τη διάρκεια του ίδιου χρονικού διαστήματος, δεν επιτρέπεται η μεταβολή των όρων των από μετατροπή συμβάσεων, εκτός εάν γίνουν ευνοϊκότεροι για τους εργαζομένους. Η διάταξη ορίζει ρητά πως η ωφελούμενη επιχείρηση πρέπει να είναι κατά την έναρξη στο πρόγραμμα και καθ' όλη τη διάρκειά του φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερη ή να έχει ρυθμίσει τυχόν οφειλές της προς Δημόσιο και ΕΦΚΑ και η ρύθμιση να τηρείται και να διατηρήσει κατά μέσο όρο τον ίδιο αριθμό εργαζομένων για την περίοδο της επιδότησης. Μάλιστα, ξεκαθαρίζεται ότι σε περίπτωση που από τις διασταυρώσεις προκύψει ότι η επιχείρηση δεν πληροί τις προϋποθέσεις, χάνει την επιδότηση και της καταλογίζονται με απόφαση του Διοικητή του ΕΦΚΑ οι ασφαλιστικές εισφορές που καλύφθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό προσαυξημένες κατά 100%. Επίσης: Μειώνεται από την 1η.1.2023, οριζόμενο σε 3%, από 3,5% που ισχύει, το ποσοστό της μηνιαίας εισφοράς επικουρικής ασφάλισης ασφαλισμένου και εργοδότη, επί των πάσης φύσεως τακτικών μηνιαίων αποδοχών του εργαζόμενου, προς το «Επικουρικό Ταμείο Αρωγής Συντακτών Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας - Εύβοιας» (Ε.Τ.Α.Σ.) και προς το «Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Συντακτών Πελοποννήσου - Ηπείρου - Νήσων» (Τ.Ε.Α.Σ.). Κατατάσσονται στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία του π. ΟΑΕΕ όπως αυτή είχε διαμορφωθεί το έτος 2016, για το διάστημα από την 1η.1.2016 έως και την 31η.12.2016, οι παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι του π. Ταμείου Πρόνοιας και Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Ιπποδρομιών (ΤΑ.Π.Ε.Α.Π.Ι.) αναβάτες. Oι εν λόγω αναβάτες i) υπάγονται στον π. Ο.Α.Ε.Ε. για κύρια ασφάλιση και για παροχές σε χρήμα και σε είδος, για το διάστημα από 1ης.01.2017 έως και 31.12.2022, ii) απαλλάσσονται από τόκους, προσαυξήσεις και πρόστιμα επί των αναλογουσών εισφορών, εφόσον αυτές καταβληθούν ή ρυθμιστεί η καταβολή τους μέχρι την 31η.12.2023. Δεν απαιτείται η προσκόμιση αποδεικτικού ασφαλιστικής ενημερότητας του πωλητή, κατά τη σύνταξη με αυτοσύμβαση των αναφερόμενων οριστικών συμβολαίων μεταβίβασης ακινήτων με επαχθή αιτία σε εκτέλεση προσυμφώνων. View full είδηση
  5. Καλημέρα πρόκειται να γίνει τακτοποίηση σε γήπεδο όπου υπάρχει ένα παλιό βουστάσιο για μετατόπιση του κτιρίου για το οποίο εκδόθηκε άδεια το 1982 και για ένα κτίσμα προσθήκη, 55 τμ, την ίδια περίοδο ώστε να μετά να βγει και μετά μικρής κλίμακας για περίφραξη. Η ιδιαιτερότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι έχει γένει απαλλοτρίωση 20 χρόνια μετά την κατασκευή των κτιρίων με αποτέλεσμα να πάρει τμήμα του γηπέδου αλλά κι επίσης η ρυμοτομική να κόβει μια μύτη του κτιρίου 3 τμ, που σ αυτό το σημείο βέβαια υπάρχει ένας παράδρομος από χώμα. Οι ιδιοκτήτες θέλουν να ρίξουν αυτό το μικρό τμήμα από τσιμεντόλιθους και να πληρώσουν την κενή διαγώνιο πάλι με τσιμεντόλιθους χωρίς άδεια, ώστε να κάνω εγώ την αυτοψία μετά. 1.Αν εγώ λοιπόν δω το τελικό αποτέλεσμα κατά το οποίο δεν έχουμε κάτι εκτός ρυμοτομικής, μπορώ να προχωρήσω στην τακτοποίηση και στην άδεια μικρής κλίμακας που προανέφερα ή θα υπάρχει κάποιο κόλλημα εξαιτίας αυτής της κατεδάφισης. 2.Πρέπει να χρησιμοποιήσω το άρθρο 106 απ΄τη στιγμή που έχει ήδη κατεδαφιστεί αυτό το κομμάτι χωρίς να προυπάρχει κάποιο πρόσθιμο. 3. Άσχετο με τα προηγούμενα. Στο είδος χρήσης βάζουμε υπηρεσίες ή μπορούμε να βάλουμε και μεταποίηση πρωτογενούς τομέα απ τη στιγμή που τώρα είναι παρατημένο σαν εγκατάσταση? Ευχαριστώ
  6. Την «ορμή» των εποχών του 2012-2013 θυμίζει η αγορά των φωτοβολταϊκών σταθμών σήμερα στην Ελλάδα, οδεύοντας φέτος σε επίπεδα ρεκόρ ως προς το ετήσιο «outcome» σε έργα που συνδέθηκαν στο δίκτυο, σύμφωνα τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Ειδικότερα, η συνολική εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών πάρκων που συνδέθηκαν στο δίκτυο από τις αρχές του έτους έως σήμερα φτάνει τα 1.340 MW όταν σωρευτικά (2010-2022) η ισχύς των φωτοβολταϊκών σταθμών ανέρχεται στα 5.466 MW, όπως αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα από την παρουσίαση που έκανε την Τρίτη στο συνέδριο της SolarPlaza, o ενεργειακός σύμβουλος Στέλιος Ψωμάς. Πρόκειται για νούμερα που επιβεβαιώνουν το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον στον κλάδο, πράγμα που εκφράζεται με μια σειρά συμφωνίες στρατηγικού χαρακτήρα που έχουν ανακοινωθεί το τελευταίο δίχρονο, καθώς και με τους στόχους για νέα έργα που ανακοινώνουν κατά διαστήματα οι «παίκτες» της αγοράς, τόσο οι μεγαλύτεροι όσο και οι μικρότεροι. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του παραπάνω πίνακα, την περίοδο 2014-2018 η αγορά, ως γνωστόν, υπέστη καθίζηση με ελάχιστα νέα έργα να συνδέονται στο δίκτυο, ενώ αμέσως μετά ξεκίνησε – όχι άνευ εμποδίων, όπως υπογραμμίζουν στελέχη της αγοράς, μιλώντας στο energypress – η ανάκαμψη του κλάδου μετρώντας ανοδική τροχιά χρόνο με τον χρόνο. Συγκεκριμένα, τα χρόνια 2019, 2020 και 2021 είχαμε ετησίως 161MW, 459MW, 838MW, αντίστοιχα, σε νέα έργα που συνδέονταν στο δίκτυο. Πλέον υπό το πρίσμα και των νέων αναθεωρημένων στόχων του ΕΣΕΚ τα μεγέθη της αγοράς έχουν αλλάζει, με πολλά μεγάλα έργα να παίρνουν σειρά για το δίκτυο. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι μόλις το 2013, ο κλάδος είχε ξεπεράσει το «φράγμα» των 1000 MW, φτάνοντας τα 1.043 MW. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατανομή της ισχύος στις διάφορες κατηγορίες φωτοβολταϊκών εφαρμογών, δηλαδή για τι έργα ηλιακής ενέργειας μιλάμε που συναποτελούν συνολική ισχύ της τάξης των 5.5 GW περίπου. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από την παρουσίαση του κ. Ψωμά, το μεγαλύτερο μέρος των φωτοβολταϊκών έργων στην Ελλάδα με μερίδιο αγοράς της τάξης του 36% καταλαμβάνουν τα έργα ισχύος 250-1000 kWp, όπου εκεί πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα λεγόμενα «500άρια». Σε μια ανάσα από την πρώτη θέση και με ποσοστό 35% έρχεται η κατηγορία έργων ισχύος 10-250 kWp, όπου εδώ ανήκει ο «πρόγονος» αυτών που σήμερα λέμε «500άρια», δηλαδή το λεγόμενο «100άρι» καθώς και το πλήθος έργων net-metering σε εμπορικούς χώρους και επιχειρήσεις. Ακολουθούν με μερίδιο αγοράς 22% τα έργα ισχύος μεγαλύτερης του 1 MWp. Εδώ πρόκειται για τα μεγάλα έργα που έχουν ξεκινήσει να αναπτύσσονται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με το πιο εμβληματικό αυτών να αποτελεί το φωτοβολταϊκό πάρκο των ΕΛΠΕ στην Κοζάνη, συνολικής ισχύος 204,3 MW. Το συγκεκριμένο πάρκο αποτελεί το μεγαλύτερο σε λειτουργία έργο ΑΠΕ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα με φωτοβολταϊκά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην τελευταία θέση με μερίδιο αγοράς 7% βρίσκονται τα έργα net-metering ισχύος μικρότερης ή ίσης των 10 κιλοβάτ που αφορούν σε οικιακή εφαρμογή. Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι η εν λόγω εικόνα της αγοράς ιδίως σε ότι αφορά τόσο τα μεγάλα έργα όσο και τις εφαρμογές net-metering σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αναμένεται να αλλάξει άρδην τα επόμενα χρόνια αν κρίνουμε από τις τάσεις που διαμορφώνονται στην αγορά. Η σημαντική μείωση του κόστους καθώς και το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον από μεγάλους παίκτες της αγοράς «πριμοδοτεί» ολοένα και μεγαλύτερης ισχύος έργα και ταυτόχρονα, το επικείμενο πρόγραμμα επιδότησης για φωτοβολταϊκά στέγης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αναμένεται να δώσει ισχυρή ώθηση στην εν λόγω κατηγορία. Αντίστοιχα ανοδικά κινείται το μερίδιο των φωτοβολταϊκών στην κάλυψη της ακαθάριστης ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας.
  7. Την «ορμή» των εποχών του 2012-2013 θυμίζει η αγορά των φωτοβολταϊκών σταθμών σήμερα στην Ελλάδα, οδεύοντας φέτος σε επίπεδα ρεκόρ ως προς το ετήσιο «outcome» σε έργα που συνδέθηκαν στο δίκτυο, σύμφωνα τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Ειδικότερα, η συνολική εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών πάρκων που συνδέθηκαν στο δίκτυο από τις αρχές του έτους έως σήμερα φτάνει τα 1.340 MW όταν σωρευτικά (2010-2022) η ισχύς των φωτοβολταϊκών σταθμών ανέρχεται στα 5.466 MW, όπως αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα από την παρουσίαση που έκανε την Τρίτη στο συνέδριο της SolarPlaza, o ενεργειακός σύμβουλος Στέλιος Ψωμάς. Πρόκειται για νούμερα που επιβεβαιώνουν το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον στον κλάδο, πράγμα που εκφράζεται με μια σειρά συμφωνίες στρατηγικού χαρακτήρα που έχουν ανακοινωθεί το τελευταίο δίχρονο, καθώς και με τους στόχους για νέα έργα που ανακοινώνουν κατά διαστήματα οι «παίκτες» της αγοράς, τόσο οι μεγαλύτεροι όσο και οι μικρότεροι. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του παραπάνω πίνακα, την περίοδο 2014-2018 η αγορά, ως γνωστόν, υπέστη καθίζηση με ελάχιστα νέα έργα να συνδέονται στο δίκτυο, ενώ αμέσως μετά ξεκίνησε – όχι άνευ εμποδίων, όπως υπογραμμίζουν στελέχη της αγοράς, μιλώντας στο energypress – η ανάκαμψη του κλάδου μετρώντας ανοδική τροχιά χρόνο με τον χρόνο. Συγκεκριμένα, τα χρόνια 2019, 2020 και 2021 είχαμε ετησίως 161MW, 459MW, 838MW, αντίστοιχα, σε νέα έργα που συνδέονταν στο δίκτυο. Πλέον υπό το πρίσμα και των νέων αναθεωρημένων στόχων του ΕΣΕΚ τα μεγέθη της αγοράς έχουν αλλάζει, με πολλά μεγάλα έργα να παίρνουν σειρά για το δίκτυο. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι μόλις το 2013, ο κλάδος είχε ξεπεράσει το «φράγμα» των 1000 MW, φτάνοντας τα 1.043 MW. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατανομή της ισχύος στις διάφορες κατηγορίες φωτοβολταϊκών εφαρμογών, δηλαδή για τι έργα ηλιακής ενέργειας μιλάμε που συναποτελούν συνολική ισχύ της τάξης των 5.5 GW περίπου. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από την παρουσίαση του κ. Ψωμά, το μεγαλύτερο μέρος των φωτοβολταϊκών έργων στην Ελλάδα με μερίδιο αγοράς της τάξης του 36% καταλαμβάνουν τα έργα ισχύος 250-1000 kWp, όπου εκεί πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα λεγόμενα «500άρια». Σε μια ανάσα από την πρώτη θέση και με ποσοστό 35% έρχεται η κατηγορία έργων ισχύος 10-250 kWp, όπου εδώ ανήκει ο «πρόγονος» αυτών που σήμερα λέμε «500άρια», δηλαδή το λεγόμενο «100άρι» καθώς και το πλήθος έργων net-metering σε εμπορικούς χώρους και επιχειρήσεις. Ακολουθούν με μερίδιο αγοράς 22% τα έργα ισχύος μεγαλύτερης του 1 MWp. Εδώ πρόκειται για τα μεγάλα έργα που έχουν ξεκινήσει να αναπτύσσονται ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με το πιο εμβληματικό αυτών να αποτελεί το φωτοβολταϊκό πάρκο των ΕΛΠΕ στην Κοζάνη, συνολικής ισχύος 204,3 MW. Το συγκεκριμένο πάρκο αποτελεί το μεγαλύτερο σε λειτουργία έργο ΑΠΕ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα με φωτοβολταϊκά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην τελευταία θέση με μερίδιο αγοράς 7% βρίσκονται τα έργα net-metering ισχύος μικρότερης ή ίσης των 10 κιλοβάτ που αφορούν σε οικιακή εφαρμογή. Χρειάζεται να σημειώσουμε ότι η εν λόγω εικόνα της αγοράς ιδίως σε ότι αφορά τόσο τα μεγάλα έργα όσο και τις εφαρμογές net-metering σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αναμένεται να αλλάξει άρδην τα επόμενα χρόνια αν κρίνουμε από τις τάσεις που διαμορφώνονται στην αγορά. Η σημαντική μείωση του κόστους καθώς και το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον από μεγάλους παίκτες της αγοράς «πριμοδοτεί» ολοένα και μεγαλύτερης ισχύος έργα και ταυτόχρονα, το επικείμενο πρόγραμμα επιδότησης για φωτοβολταϊκά στέγης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις αναμένεται να δώσει ισχυρή ώθηση στην εν λόγω κατηγορία. Αντίστοιχα ανοδικά κινείται το μερίδιο των φωτοβολταϊκών στην κάλυψη της ακαθάριστης ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. View full είδηση
  8. Καλησπέρα. Ρύθμισα διαμέρισμα κατηγ. 3 για μικροπαραβάσεις και μία αποθήκη στο υπόγειο εκτός περιγράμματος με υπερβ. δόμησης και κάλυψης. Το πρόστιμο ήταν 95 ε για την αποθήκη και 250 για κατηγ. 3 , σύνολο 345 ε όπου με την έκπτωση 20% πλήρωσε 270 ε. Η αποθήκη υπήρχε στο συμβόλαιο αγοράς του διαμερίσματος ως παρακολούθημα σε παραπομπή. Ο συμβολαιογράφος ζήτησε να αφαιρέσω την αποθήκη από την ρύθμιση γιατί δεν υπάρχει στην σύσταση. Αφαιρώ την αποθήκη και έχω μεταβολή προστίμου > 20% ! επομένως χρειάζεται έγκριση από ΣΥΠΟΘΑ τώρα... Έχετε καταθέσει φάκελο στο ΣΥΠΟΘΑ και τι χρειάζεται; Προφανώς την δήλωση υπαγωγής πριν την αφαίρεση της αποθήκης και την δήλωση μετά την αφαίρεση. θα καταθέσω και σχέδια; Επίσης χρειάζεται κάποιο παράβολο; Ευχαριστώ.
  9. Σε άλλη περιοχή της Χαλκιδικής σε ΓΠΣ του 2008 γράφει: Το κατώτατο όριο αρτιότητας ορίζεται σύμφωνα με την νομοθεσία για την εκτός σχεδίου δόμηση και τα Διατάγματα Χαλκιδικής, όπως ισχύουν για την κάθε χρήση. Η ημέρα δημοσίευσης εννοείται με τη φράση "όπως ισχύουν" ή πλέον εμπίπτει στον Ν.4759/20 και η αρτιότητα καταργείται στο τέλος του έτους; Πρόκειται για γεωτεμάχιο εντός ζώνης
  10. ΦΕΚ Β 1843/20 "λ) Για τις περιπτώσεις της περ. λ της παρ. 2 του άρθρου 29 του ν. 4495/2017, κατατίθενται επιπρόσθετα των γενικών δικαιολογητικών του αρθ. 3 της παρούσας: αα) Δήλωση ανάθεσης και ανάληψης της ευθύνης από μηχανικό για την επίβλεψη του έργου. ββ) Αντίγραφο τοπογραφικού διαγράμματος. γγ) Τεχνική έκθεση μηχανικού στην οποία περιγράφονται οι εργασίες που θα γίνουν και το σύστημα θέρμανσης που επιλέγεται. δδ) Πλήρης μελέτη εγκατάστασης αυτόνομου συστήματος θέρμανσης. εε) Μελέτη κατανομής δαπανών για όλο το κτίριο, εφ` όσον τροποποιείται η υπάρχουσα μελέτη. Στην περίπτωση που γίνεται εφαρμογή του άρθρου 127 του ν. 4495/2017, αντί του δικαιολογητικού της συναίνεσης των συνιδιοκτητών ισχύουν τα οριζόμενα περί συναινέσεων στο εν λόγω άρθρο και υποβάλλονται επιπρόσθετα Πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου ή κτιριακής μονάδας (ΠΕΑ), ενώ στην ανωτέρω Τεχνική έκθεση μηχανικού πρέπει επιπρόσθετα να αιτιολογείται η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης της ιδιοκτησίας σε σχέση με το υφιστάμενο σύστημα θέρμανσης και η ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων του ΚΕΝΑΚ σε ό,τι αφορά το προτεινόμενο σύστημα θέρμανσης." Θεωρω οτι η νομιμοτητα -αν απαιτειται- αφορα μονον την δικη σου ΟΙ. Δες την παρ. 3 του ΦΕΚ. άλλο καλυτερο δεν εχω
  11. η) τοποθέτηση κλιματιστικών και επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση και παραγωγή ζεστού νερού χρήσης σε υφιστάμενα κτίρια, σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 16 του ν. 4067/2012, εγκατάσταση συστοιχίας επιτοίχιων λεβήτων αερίου για θέρμανση ή παραγωγή ζεστού νερού χρήσης σε ισόγειους υπαίθριους χώρους κατοικιών, εγκατάσταση συστημάτων τροφοδοσίας, ρύθμισης και μέτρησης φυσικού αερίου, όπως ρυθμιστές, μετρητές και παροχετευτικοί αγωγοί, εγκατάσταση συστημάτων Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (Σ.Η.Θ.Υ.Α.), υπέργειων σταθμών διανομής ή μέτρησης και ρύθμισης φυσικού αερίου, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4067/2012, επειδή δεν έχω ασχοληθεί και πρόκειται για συγγενή μου που λείπει στο εξωτερικό και θα κάνουν στο σπίτι του εδώ, σε πολυκατοικία, σύνδεση φυσικού αερίου, αυτόνομο για το διαμέρισμα του, του είπαν ότι πρέπει να βγει μία άδεια. Είναι η παραπάνω περίπτωση ? Γιατί μικρής κλίμακας, θέλει συναίνεση και νομιμότητα κτιρίου. Από την άλλη σε 10-20 περιπτώσεις που έβαλαν αέριο πριν 1-2 χρόνια δεν έβγαλαν κάτι. Τι κάνουμε για να μην έχει κάποιο θέμα επειδή είναι στο εξωτερικό.
  12. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι μέρος του τουριστικού μας προϊόντος, δήλωσε ο υπουργός Τουρισμού Βασίλης Κικίλιας, στην ημερίδα που διοργανώνει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Όπως είπε ο υπουργός για την εύρυθμη λειτουργία του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και για την εύρυθμή λειτουργία των αστικών μας κέντρων η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα πλαίσιο για την αγορά των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Το πλαίσιο αυτό θα διαχωρίζει αυτούς οι οποίοι εκμισθώνουν μαζικά ακίνητα έναντι της πλειοψηφίας που εκμισθώνουν ένα ή δύο ακίνητα, ανέφερε χαρακτηριστικά. Κατά την διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν τα βασικά ευρήματα της μελέτης της Grant Thornton με τα ακόλουθα να ξεχωρίζουν: Η τουριστική δαπάνη της οικονομίας διαμοιρασμού μεγεθύνεται με έντονο ρυθμό, 15% ετησίως. Το 2022 έφτασε να αποτελεί το 14% της συνολικής τουριστικής δαπάνης, μέγεθος τέτοιο που δεν μπορεί να παραμένει χωρίς ρυθμιστικό πλαίσιο. Η μέση τιμή βραχυχρόνιων μισθώσεων είναι κατά 5 φορές μεγαλύτερη από αυτή που σημειώνεται σε επίπεδο μακροχρόνιας μίσθωσης, δημιουργώντας ισχυρά κίνητρα στους ιδιοκτήτες να διαθέσουν τα ακίνητά τους στη βραχυχρόνια αγορά, δημιουργώντας οξυμένα προβλήματα στέγασης. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις δημιουργούν σημαντικές απώλειες σε επίπεδο δημοσίων εσόδων λόγω του τρόπου φορολόγησής τους. Το 2016 οι απώλειες των δημοσίων εσόδων έφταναν τα 160,6 εκατ. Ευρώ. Το 2022 η εκτίμηση για τις απώλειες των δημοσίων εσόδων ανέρχεται στα 316,7 εκατ. Ευρώ. Καταγράφεται δηλαδή διπλασιασμός των καθαρών απωλειών δημόσιων εσόδων κατά το διάστημα 2019-2022. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις στερούν τη δημιουργία πρόσθετων 39.000 θέσεων εργασίας σε ετήσια βάση. Οι προτάσεις του ΞΕΕ Ολοκληρώνοντας τις εργασίες της ημερίδας, ο Πρόεδρος του ΞΕΕ Αλέξανδρος Βασιλικός παρουσίασε δέσμη προτάσεων ρύθμισης της δραστηριότητας πάνω σε 7 άξονες παρέμβασης. Χρονικοί περιορισμοί Θέσπιση ανώτατου ορίου 90 ημερών ετησίως, για όλη τη χώρα Χωρικοί περιορισμοί Το οριζόντιο όριο των 90 ημερών να μειώνεται σε 60 σε περιπτώσεις όπως των νησιών κάτω των 10.000 κατοίκων ή σε περιοχές με χαμηλή μέση πληρότητα των κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων. Επίσης με απόφαση του Δήμου να μην επιτρέπεται η εγγραφή στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής νέων ακινήτων που βρίσκονται σε οριοθετημένα τμήματα των αστικών κέντρων, όταν διαπιστώνεται πως οι κατοικίες προς βραχυχρόνια μίσθωση υπερβαίνουν το 50% των κατοικιών που ιδιοκατοικούνται ή μισθώνονται για μακροχρόνια μίσθωση. Όριο στον αριθμό ακινήτων ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή Δύο ακίνητα κατ’ ανώτατο όριο ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή, ο οποίος είναι φυσικό και όχι νομικό πρόσωπο. Το νομικό πρόσωπο θα θεωρείται επαγγελματίας όταν προβαίνει σε βραχυχρόνια μίσθωση. Θεσμοθέτηση ελάχιστων τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών Να υπάρχει πρόβλεψη μεταξύ άλλων για εμβαδόν τουλάχιστον 10 τ.μ. για το δωμάτιο και 18 τ.μ. για το διαμέρισμα, να διαθέτει φυσικό φωτισμό, αερισμό και θέρμανση, με ανώτατο αριθμό δωματίων (10 δωμάτια ), με πιιστοποίηση υγιεινής και πυρασφάλειας, με ασφάλιση αστικής ευθύνης και υποχρέωση συμμόρφωσης με ειδικά υγειονομικά πρωτόκολλα, όταν συντρέχουν λόγοι όπως στην περίπτωση της πανδημίας. Φορολόγηση Προτείνονται τέλη διαμονής παρεπιδημούντων υπέρ ΟΤΑ, τέλη καθαριότητας και φόρος διαμονής. Σημαντικό είναι να προβλέπεται υψηλότερος φόρος εισοδήματος για τη βραχυχρόνια μίσθωση σε σχέση με τη μακροχρόνια και η επιβολή ΦΠΑ για τα ακίνητα που πάνω από 3 συνεχή χρόνια διατίθενται για τουριστική διαμονή. Δικαιώματα των συνιδιοκτητών Υποχρέωση ενημέρωσης των συνιδιοκτητών για τη διάθεση του ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση και αύξηση των κοινοχρήστων κατά 25%. Σημαντικό να λαμβάνεται απόφαση από τη Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών (51% των μεριδίων) της πολυκατοικίας/ συγκροτήματος/ παραθεριστικού οικισμού αν θα επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση στα εν λόγω ακίνητα ή/ και καθορισμός του μέγιστου αριθμού κατοικιών που μπορεί να διατίθενται για βραχυχρόνια διαμονή. Εφαρμογή συστήματος ελέγχων και επιβολής κυρώσεων. Εφαρμογή συστήματος ελέγχου καταγγελιών κατά του ιδιοκτήτη ακινήτου βραχυχρόνιας διαμονής εκ μέρους συνιδιοκτητών και πελατών, με αυστηροποίηση των κυρώσεων και των προστίμων.
  13. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι μέρος του τουριστικού μας προϊόντος, δήλωσε ο υπουργός Τουρισμού Βασίλης Κικίλιας, στην ημερίδα που διοργανώνει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Όπως είπε ο υπουργός για την εύρυθμη λειτουργία του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και για την εύρυθμή λειτουργία των αστικών μας κέντρων η κυβέρνηση επεξεργάζεται ένα πλαίσιο για την αγορά των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Το πλαίσιο αυτό θα διαχωρίζει αυτούς οι οποίοι εκμισθώνουν μαζικά ακίνητα έναντι της πλειοψηφίας που εκμισθώνουν ένα ή δύο ακίνητα, ανέφερε χαρακτηριστικά. Κατά την διάρκεια της ημερίδας παρουσιάστηκαν τα βασικά ευρήματα της μελέτης της Grant Thornton με τα ακόλουθα να ξεχωρίζουν: Η τουριστική δαπάνη της οικονομίας διαμοιρασμού μεγεθύνεται με έντονο ρυθμό, 15% ετησίως. Το 2022 έφτασε να αποτελεί το 14% της συνολικής τουριστικής δαπάνης, μέγεθος τέτοιο που δεν μπορεί να παραμένει χωρίς ρυθμιστικό πλαίσιο. Η μέση τιμή βραχυχρόνιων μισθώσεων είναι κατά 5 φορές μεγαλύτερη από αυτή που σημειώνεται σε επίπεδο μακροχρόνιας μίσθωσης, δημιουργώντας ισχυρά κίνητρα στους ιδιοκτήτες να διαθέσουν τα ακίνητά τους στη βραχυχρόνια αγορά, δημιουργώντας οξυμένα προβλήματα στέγασης. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις δημιουργούν σημαντικές απώλειες σε επίπεδο δημοσίων εσόδων λόγω του τρόπου φορολόγησής τους. Το 2016 οι απώλειες των δημοσίων εσόδων έφταναν τα 160,6 εκατ. Ευρώ. Το 2022 η εκτίμηση για τις απώλειες των δημοσίων εσόδων ανέρχεται στα 316,7 εκατ. Ευρώ. Καταγράφεται δηλαδή διπλασιασμός των καθαρών απωλειών δημόσιων εσόδων κατά το διάστημα 2019-2022. Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις στερούν τη δημιουργία πρόσθετων 39.000 θέσεων εργασίας σε ετήσια βάση. Οι προτάσεις του ΞΕΕ Ολοκληρώνοντας τις εργασίες της ημερίδας, ο Πρόεδρος του ΞΕΕ Αλέξανδρος Βασιλικός παρουσίασε δέσμη προτάσεων ρύθμισης της δραστηριότητας πάνω σε 7 άξονες παρέμβασης. Χρονικοί περιορισμοί Θέσπιση ανώτατου ορίου 90 ημερών ετησίως, για όλη τη χώρα Χωρικοί περιορισμοί Το οριζόντιο όριο των 90 ημερών να μειώνεται σε 60 σε περιπτώσεις όπως των νησιών κάτω των 10.000 κατοίκων ή σε περιοχές με χαμηλή μέση πληρότητα των κύριων ξενοδοχειακών καταλυμάτων. Επίσης με απόφαση του Δήμου να μην επιτρέπεται η εγγραφή στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής νέων ακινήτων που βρίσκονται σε οριοθετημένα τμήματα των αστικών κέντρων, όταν διαπιστώνεται πως οι κατοικίες προς βραχυχρόνια μίσθωση υπερβαίνουν το 50% των κατοικιών που ιδιοκατοικούνται ή μισθώνονται για μακροχρόνια μίσθωση. Όριο στον αριθμό ακινήτων ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή Δύο ακίνητα κατ’ ανώτατο όριο ανά εκμισθωτή/υπεκμισθωτή, ο οποίος είναι φυσικό και όχι νομικό πρόσωπο. Το νομικό πρόσωπο θα θεωρείται επαγγελματίας όταν προβαίνει σε βραχυχρόνια μίσθωση. Θεσμοθέτηση ελάχιστων τεχνικών και λειτουργικών προδιαγραφών Να υπάρχει πρόβλεψη μεταξύ άλλων για εμβαδόν τουλάχιστον 10 τ.μ. για το δωμάτιο και 18 τ.μ. για το διαμέρισμα, να διαθέτει φυσικό φωτισμό, αερισμό και θέρμανση, με ανώτατο αριθμό δωματίων (10 δωμάτια ), με πιιστοποίηση υγιεινής και πυρασφάλειας, με ασφάλιση αστικής ευθύνης και υποχρέωση συμμόρφωσης με ειδικά υγειονομικά πρωτόκολλα, όταν συντρέχουν λόγοι όπως στην περίπτωση της πανδημίας. Φορολόγηση Προτείνονται τέλη διαμονής παρεπιδημούντων υπέρ ΟΤΑ, τέλη καθαριότητας και φόρος διαμονής. Σημαντικό είναι να προβλέπεται υψηλότερος φόρος εισοδήματος για τη βραχυχρόνια μίσθωση σε σχέση με τη μακροχρόνια και η επιβολή ΦΠΑ για τα ακίνητα που πάνω από 3 συνεχή χρόνια διατίθενται για τουριστική διαμονή. Δικαιώματα των συνιδιοκτητών Υποχρέωση ενημέρωσης των συνιδιοκτητών για τη διάθεση του ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση και αύξηση των κοινοχρήστων κατά 25%. Σημαντικό να λαμβάνεται απόφαση από τη Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών (51% των μεριδίων) της πολυκατοικίας/ συγκροτήματος/ παραθεριστικού οικισμού αν θα επιτρέπεται η βραχυχρόνια μίσθωση στα εν λόγω ακίνητα ή/ και καθορισμός του μέγιστου αριθμού κατοικιών που μπορεί να διατίθενται για βραχυχρόνια διαμονή. Εφαρμογή συστήματος ελέγχων και επιβολής κυρώσεων. Εφαρμογή συστήματος ελέγχου καταγγελιών κατά του ιδιοκτήτη ακινήτου βραχυχρόνιας διαμονής εκ μέρους συνιδιοκτητών και πελατών, με αυστηροποίηση των κυρώσεων και των προστίμων. View full είδηση
  14. Καλησπέρα συνάδελφοι, Είναι κάπως προφανές αλλά ας το ρωτήσω γιατί ποτέ δεν ξέρεις μ'αυτούς. Στην Ειδική Φόρμα Καταχώρισης, στα στοιχεία εκδότη έχουν προστεθεί τα πεδία "Αρ. Ταυτότητας" και "Αρ. Παροχής", τα οποία είναι ο αριθμός Δελτίου της αστυνομικής μας ταυτότητας και ο αριθμός παροχής ρεύματος (φαίνεται στο λογαριασμό ΔΕΗ) για την έδρα (που εμένα είναι το σπίτι μου), σωστά? Εντωμεταξύ με τις αποκλίσεις ξέρει κανείς τι γίνεται? αν φαίνονται κάπου? (όπως φαινονταν στις ΜΥΦ) Εγώ έχω περάσει όλα τα τιμολόγια εσόδων μου (από 01/01/2021) αλλά η εταιρία στην οποία εργάζομαι δεν ξέρω αν και τί έχει περάσει... Ευχαριστώ
  15. Υ.Γ με πρόλαβε και ο φίλος μου Δημήτρης (καλησπέρα Δημήτριε) Συν/φε με συγχωρείς πολύ, αλλά ο Ν 4759/20 δεν λέει ακριβώς αυτό! ότι δηλαδή ο ιδιοκτήτης ζητώντας την άρση, γίνεται και η άρση της απαλλοτρίωσης εκ μέρους του Δήμου! Απλά εσύ ζητάς μεν την άρση (γιατί πέρασαν οι προθεσμίες εφαρμογής της απαλλοτρίωσης) αλλά ο Δήμος με απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και κυρίως του Δημοτικού Συμβουλίου αποφασίζει ή αν θα επανυποβάλει την απαλλοτρίωση ως έχει ή την μερική της ή την μετατροπή της ιδιοκτησίας σε οικοδομήσιμη έκταση Τώρα με δεδομένα όσα αναφέρεις (ότι ήδη οι λοιποί κατέβαλαν αποζημιώσεις) όπως καταλαβαίνεις ο Δήμος δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από την πρώτη! (και επομένως θα πληρωθείς και για τα 70 τ.μ σε κανένα 9/μηνο)
  16. Στην παρούσα ερευνητική εργασία, παρουσιάζονται τεχνικές επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης οικοδομικών υλικών, ως εναλλακτικές διατήρησης της βιωσιμότητας. Σε πολλά αρχαία κείμενα αναλύονται τεχνικές ανακύκλωσης ή ανακύκλησης, όπως η επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων ή μη υλικών που δεν είχαν πλέον τις ίδιες ιδιότητες και χρήσεις με την αρχική τους. Ιδιαίτερα διαδεδομένος ήταν ο λατινικός όρος spolia, ο οποίος παραπέμπει στα «επαναχρησιμοποιούμενα μέλη αρχιτεκτονικών κατασκευών τα οποία ανακτώνται από κατεδαφισμένα κτίρια»¹. Επαναχρησιμοποιημένα τμήματα του κατεστραμμένου ναού της Αθηνάς στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης Παράλληλα παρατηρείται η διατήρηση των λαϊκών παραδόσεων και η δημιουργία αισθητικών προτύπων, ενσωματώνοντας τη μέθοδο της επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών ως τεχνοτροπία από προηγούμενους χρόνους. Το έργο του Δημήτρη Πικιώνη αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή λαϊκής παράδοσης, καθώς αναδεικνύεται η συλλογική μνήμη του παρελθόντος σε συνομιλία με το τοπίο. Δημήτρης Πικιώνης: περιοχή γύρω από την Ακρόπολη και τον λόφο του Φιλοπάππου Διαχείριση αποβλήτων κατασκευών & κατεδαφίσεων Στις σύγχρονες κοινωνίες, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό με τον οποίο παρεμβαίνει ο οικοδομικός κλάδος στο φυσικό περιβάλλον, η ανάπτυξη διαδικασιών επαναχρησιμοποίησης παρουσιάζεται αναγκαία. Η εξέταση της στάσης του ανθρώπινου παράγοντα απέναντι στο περιβάλλον χρήζει επαναπροσδιορισμού. Για τον λόγο αυτόν παρουσιάζονται εναλλακτικές διαχείρισης οικοδομικών απορριμμάτων, προερχόμενων από διαδικασίες κατεδάφισης, ως μια νέα μορφή αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και κατασκευής. 1413 House / HARQUITECTES (Φέρουσα τοιχοποιία από επαναχρησιμοποιημένους λίθους, που συλλέχθηκαν από τον παλαιότερο τοίχο) (Πηγή: archdaily.com) Ο κύκλος ζωής του κτιρίου ολοκληρώνεται με την κατεδάφισή του, η οποία μεταβάλλει, όσο και η νέα κατασκευή, το κλίμα της γύρω περιοχής. Τα υλικά απορρίπτονται στο φυσικό περιβάλλον και, ανάλογα με τη σύστασή τους, αφομοιώνονται με διαφορετικές ταχύτητες, με αποτέλεσμα την «περιβαλλοντική υποβάθμιση». Πιο συγκεκριμένα, η βέλτιστη διαχείριση απόβλητων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (Α.Ε.Κ.Κ) αποτελεί προτεραιότητα για τις σύγχρονες κοινωνίες. The Resource Rows Lendager (Επαναχρησιμοποίηση τούβλων) (Πηγή: Studio lendager.com) Μέσω της ευρωπαϊκής οδηγίας¹ (Οδηγία 2008/98/εκ, 19 Νοεμβρίου 2008) σχετικά με τη διαχείριση των οικοδομικών αποβλήτων, προτείνονται κατά σειρά η πρόληψη, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση, η ανάκτηση και ως τελική λύση η διάθεση (υγειονομική ταφή). Είναι θεμιτό στη διαδικασία επεξεργασίας να ακολουθείται ο κατάλληλος έλεγχος απόδοσης σε εξοπλισμένες μονάδες, ώστε το παραγόμενο νέο υλικό που προέρχεται από την επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων να έχει ίδια χαρακτηριστικά με αυτά για τα οποία κατασκευάστηκε. Ανακύκλωση υλικών Προς μια ανοικοδόμηση της ανακύκλωσης Η ανοικοδόμηση αποτελεί μια διαδικασία κατά την οποία η πόλη ξαναχτίστηκε, με την απουσία κάθε πρόθεσης επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών από τα νεοκλασικά που κατεδαφίστηκαν. Τίθεται ένα σημαντικό ερώτημα σχετικά με την κατάληξη των αποβλήτων που προήλθαν από τις κατεδαφίσεις, ιδιαίτερα τις δεκαετίες ’60 & ’70 που η οικοδομή είχε ανοδική πορεία. Ωστόσο, το κάποτε σύγχρονο μοντέλο κατοίκησης στην πολυκατοικία θεωρείται πλέον αποτυχημένο, ως μια ατυχής ελληνική επινόηση με συνέπειες στον αστικό ιστό. Σήμερα, τα πολυάριθμα προβλήματα στις συνθήκες κατοίκησης επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του χρήστη. Πολυκατοικία Πεσματζόγλου Πολλοί κάτοικοι αναγνωρίζουν την πολυκατοικία ως κύριο κομμάτι της ταυτότητας του αστικού τοπίου, ακόμα και αν ο κύκλος ζωής της κατασκευής την καθιστά με τα χρόνια μη βιώσιμη². Πλέον τα χαρακτηριστικά για τη νέα κατασκευή κτιρίων εστιάζουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, που επιτυγχάνεται σε μεγάλο ποσοστό από τα ανακυκλώσιμα υλικά σε συνάρτηση με νέους τρόπους δόμησης και τεχνολογιών³. Όταν ο κύκλος ζωής των υλικών ολοκληρωθεί, οι πολυκατοικίες προτείνεται να αντικατασταθούν από ανακυκλωμένα υλικά, εφόσον με την κατάλληλη επεξεργασία κριθούν βιώσιμα. Η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών των πολυκατοικιών, όπως του σκυροδέματος, των κεραμικών υλικών, του ξύλου και των μετάλλων, όταν πλέον αντικατασταθούν, αποτελεί μια διαδικασία αξιοποίησης με ιδιαίτερα περιβαλλοντικά οφέλη. Κλείνοντας, η αντικατάσταση της παλιάς τυπολογίας της πολυκατοικίας αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο έρευνας των σύγχρονων κοινωνιών, η οποία είναι θεμιτό να εφαρμοστεί κυκλικά με κατάλληλη μέριμνα των οικοδομικών απορριμμάτων, μέσω διαδικασιών επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης. Η πρόληψη μέσω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού (σχεδιάζοντας για τα απόβλητα) αλλά και η επιλεκτική κατεδάφιση με επιτόπου διαχωρισμό των υλικών, επηρεάζουν σημαντικά το αποτέλεσμα της ανακύκλωσης. Οικοδομικά Υλικά Προς Αντικατάσταση Εφαρμογή Ανακυκλωμένων Υλικών Δείτε ολόκληρη την εργασία ΕΔΩ. ¹ Beat Brenk, Spolia from Constantine to Charlemagne: Aesthetics versus Ideology, Dumbarton Oaks, 1987, σελίδα 103 ² Η Ανώνυμη Παράδοση Της Πολυκατοικίας Ή Η Ωσμωση Της Ιδιωτικής Και Της Δημόσιας Σφαίρας Στο Σύγχρονο Αστικό Περιβάλλον-Richard Woditsch ³ Αιτιολογική Έκθεση στο σχέδιο νόμου ‘Νέος Οικοδομικός Κανονισμός’ 08-03-2012
  17. Στην παρούσα ερευνητική εργασία, παρουσιάζονται τεχνικές επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης οικοδομικών υλικών, ως εναλλακτικές διατήρησης της βιωσιμότητας. Σε πολλά αρχαία κείμενα αναλύονται τεχνικές ανακύκλωσης ή ανακύκλησης, όπως η επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων ή μη υλικών που δεν είχαν πλέον τις ίδιες ιδιότητες και χρήσεις με την αρχική τους. Ιδιαίτερα διαδεδομένος ήταν ο λατινικός όρος spolia, ο οποίος παραπέμπει στα «επαναχρησιμοποιούμενα μέλη αρχιτεκτονικών κατασκευών τα οποία ανακτώνται από κατεδαφισμένα κτίρια»¹. Επαναχρησιμοποιημένα τμήματα του κατεστραμμένου ναού της Αθηνάς στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης Παράλληλα παρατηρείται η διατήρηση των λαϊκών παραδόσεων και η δημιουργία αισθητικών προτύπων, ενσωματώνοντας τη μέθοδο της επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών ως τεχνοτροπία από προηγούμενους χρόνους. Το έργο του Δημήτρη Πικιώνη αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή λαϊκής παράδοσης, καθώς αναδεικνύεται η συλλογική μνήμη του παρελθόντος σε συνομιλία με το τοπίο. Δημήτρης Πικιώνης: περιοχή γύρω από την Ακρόπολη και τον λόφο του Φιλοπάππου Διαχείριση αποβλήτων κατασκευών & κατεδαφίσεων Στις σύγχρονες κοινωνίες, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό με τον οποίο παρεμβαίνει ο οικοδομικός κλάδος στο φυσικό περιβάλλον, η ανάπτυξη διαδικασιών επαναχρησιμοποίησης παρουσιάζεται αναγκαία. Η εξέταση της στάσης του ανθρώπινου παράγοντα απέναντι στο περιβάλλον χρήζει επαναπροσδιορισμού. Για τον λόγο αυτόν παρουσιάζονται εναλλακτικές διαχείρισης οικοδομικών απορριμμάτων, προερχόμενων από διαδικασίες κατεδάφισης, ως μια νέα μορφή αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και κατασκευής. 1413 House / HARQUITECTES (Φέρουσα τοιχοποιία από επαναχρησιμοποιημένους λίθους, που συλλέχθηκαν από τον παλαιότερο τοίχο) (Πηγή: archdaily.com) Ο κύκλος ζωής του κτιρίου ολοκληρώνεται με την κατεδάφισή του, η οποία μεταβάλλει, όσο και η νέα κατασκευή, το κλίμα της γύρω περιοχής. Τα υλικά απορρίπτονται στο φυσικό περιβάλλον και, ανάλογα με τη σύστασή τους, αφομοιώνονται με διαφορετικές ταχύτητες, με αποτέλεσμα την «περιβαλλοντική υποβάθμιση». Πιο συγκεκριμένα, η βέλτιστη διαχείριση απόβλητων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων (Α.Ε.Κ.Κ) αποτελεί προτεραιότητα για τις σύγχρονες κοινωνίες. The Resource Rows Lendager (Επαναχρησιμοποίηση τούβλων) (Πηγή: Studio lendager.com) Μέσω της ευρωπαϊκής οδηγίας¹ (Οδηγία 2008/98/εκ, 19 Νοεμβρίου 2008) σχετικά με τη διαχείριση των οικοδομικών αποβλήτων, προτείνονται κατά σειρά η πρόληψη, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση, η ανάκτηση και ως τελική λύση η διάθεση (υγειονομική ταφή). Είναι θεμιτό στη διαδικασία επεξεργασίας να ακολουθείται ο κατάλληλος έλεγχος απόδοσης σε εξοπλισμένες μονάδες, ώστε το παραγόμενο νέο υλικό που προέρχεται από την επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων να έχει ίδια χαρακτηριστικά με αυτά για τα οποία κατασκευάστηκε. Ανακύκλωση υλικών Προς μια ανοικοδόμηση της ανακύκλωσης Η ανοικοδόμηση αποτελεί μια διαδικασία κατά την οποία η πόλη ξαναχτίστηκε, με την απουσία κάθε πρόθεσης επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών από τα νεοκλασικά που κατεδαφίστηκαν. Τίθεται ένα σημαντικό ερώτημα σχετικά με την κατάληξη των αποβλήτων που προήλθαν από τις κατεδαφίσεις, ιδιαίτερα τις δεκαετίες ’60 & ’70 που η οικοδομή είχε ανοδική πορεία. Ωστόσο, το κάποτε σύγχρονο μοντέλο κατοίκησης στην πολυκατοικία θεωρείται πλέον αποτυχημένο, ως μια ατυχής ελληνική επινόηση με συνέπειες στον αστικό ιστό. Σήμερα, τα πολυάριθμα προβλήματα στις συνθήκες κατοίκησης επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του χρήστη. Πολυκατοικία Πεσματζόγλου Πολλοί κάτοικοι αναγνωρίζουν την πολυκατοικία ως κύριο κομμάτι της ταυτότητας του αστικού τοπίου, ακόμα και αν ο κύκλος ζωής της κατασκευής την καθιστά με τα χρόνια μη βιώσιμη². Πλέον τα χαρακτηριστικά για τη νέα κατασκευή κτιρίων εστιάζουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, που επιτυγχάνεται σε μεγάλο ποσοστό από τα ανακυκλώσιμα υλικά σε συνάρτηση με νέους τρόπους δόμησης και τεχνολογιών³. Όταν ο κύκλος ζωής των υλικών ολοκληρωθεί, οι πολυκατοικίες προτείνεται να αντικατασταθούν από ανακυκλωμένα υλικά, εφόσον με την κατάλληλη επεξεργασία κριθούν βιώσιμα. Η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης οικοδομικών υλικών των πολυκατοικιών, όπως του σκυροδέματος, των κεραμικών υλικών, του ξύλου και των μετάλλων, όταν πλέον αντικατασταθούν, αποτελεί μια διαδικασία αξιοποίησης με ιδιαίτερα περιβαλλοντικά οφέλη. Κλείνοντας, η αντικατάσταση της παλιάς τυπολογίας της πολυκατοικίας αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο έρευνας των σύγχρονων κοινωνιών, η οποία είναι θεμιτό να εφαρμοστεί κυκλικά με κατάλληλη μέριμνα των οικοδομικών απορριμμάτων, μέσω διαδικασιών επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης. Η πρόληψη μέσω του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού (σχεδιάζοντας για τα απόβλητα) αλλά και η επιλεκτική κατεδάφιση με επιτόπου διαχωρισμό των υλικών, επηρεάζουν σημαντικά το αποτέλεσμα της ανακύκλωσης. Οικοδομικά Υλικά Προς Αντικατάσταση Εφαρμογή Ανακυκλωμένων Υλικών Δείτε ολόκληρη την εργασία ΕΔΩ. ¹ Beat Brenk, Spolia from Constantine to Charlemagne: Aesthetics versus Ideology, Dumbarton Oaks, 1987, σελίδα 103 ² Η Ανώνυμη Παράδοση Της Πολυκατοικίας Ή Η Ωσμωση Της Ιδιωτικής Και Της Δημόσιας Σφαίρας Στο Σύγχρονο Αστικό Περιβάλλον-Richard Woditsch ³ Αιτιολογική Έκθεση στο σχέδιο νόμου ‘Νέος Οικοδομικός Κανονισμός’ 08-03-2012 View full είδηση
  18. Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες). Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες. Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων. Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο». Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53. 90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης. Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος. Υποθέσεις στα δικαστήρια Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του. Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ. «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο. Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες). Ανάγκη επιθεωρήσεων Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία. Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους. Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη. Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA
  19. Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες). Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες. Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων. Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο». Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53. 90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης. Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος. Υποθέσεις στα δικαστήρια Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του. Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ. «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο. Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες). Ανάγκη επιθεωρήσεων Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία. Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους. Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη. Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA View full είδηση
  20. για μία Η.Τ.Α. ενώ κατά την πληρωμή με κάρτα έβγαζε σαν μήνυμα "σφάλμα" συναλλαγής τελικά πλήρωσα 3 φορές και μη μου πείτε "έλα ρε δεν πειράζει θα έρθει αντιλογισμός" δηλαδή αν είχα 10 Η.Τ.Α θα πλήρωνα 30*20=600 και θα είχα να παίρνω πίσω 400€ Ωραίο πρόγραμμα!!
  21. Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας προχώρησε στη δημοσίευση, με ελεύθερη πρόσβαση για ανάγνωση από την ιστοσελίδα του ΤΕΕ, της νέας, για πρώτη φορά, Τεχνικής Οδηγίας με τίτλο «Υαλοπίνακες Ασφαλείας». Σημειώνεται ότι το ΤΕΕ – ως ο θεσμοθετημένος τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας – έχει συνδράμει καθοριστικά σε ανάλογα θέματα που αφορούν στην Ενεργειακή Αποδοτικότητα της χώρας μας, όπως οι ΤΟΤΕΕ για τα κτίρια, ο ΚΕνΑΚ, η λειτουργία του ως Εθνικός Συντονιστής του Συμφώνου των Δημάρχων για την Ενέργεια και την Κλιματική Αλλαγή. Ακόμη το ΤΕΕ προχωρεί τα τελευταία χρόνια και σε έκδοση άλλων Τεχνικών Οδηγιών σχετικών με έργα, όπως η ΤΟΤΕΕ για τον Οδοφωτισμό κλπ. Ακόμη το ΤΕΕ προχωρά σε αναθεώρηση των Τεχνικών Οδηγιών ΤΕΕ που αφορούν τον τομέα του σχεδιασμού (όπως του βιοκλιματικού σχεδιασμού) και της ενέργειας στα κτίρια αλλά και την καθιέρωση νέων Τεχνικών Οδηγιών ΤΕΕ που μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν. Η θεσμοθέτηση των νέων ΤΟΤΕΕ θα οδηγήσει και σε αναθεώρηση του ισχύοντος ΚΕνΑΚ (Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων) σε δεύτερο χρόνο, σύμφωνα με τις νομοθετικές και κανονιστικές εξελίξεις, όπως θα αποφασίσει το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η νέα αυτή Τεχνική Οδηγία ΤΕΕ (ΤΟΤΕΕ) για τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας συντάχθηκε από Ομάδα Εργασίας κατόπιν σχετικής Απόφασης της Διοικούσας Επιτροπής του 2017. Μεσολάβησε εκτεταμένος χρόνος ανοιχτής διαβούλευσης με βάση το προσχέδιο της οδηγίας, όπου συμμετείχαν με παρατηρήσεις πληθώρα μηχανικών, επιχειρήσεων και φορέων, ενώ μετά από εξαντλητικό διάλογο με φορείς της αγοράς επί των παρατηρήσεων και προβλέψεων η οδηγία ολοκληρώθηκε και εκδίδεται επισήμως. Η συγκεκριμένη Τεχνική Οδηγία TEE (TOTEE) έχει ως κύριο αντικείμενο την παροχή ενός συνοπτικού και όσο το δυνατόν πληρέστερου οδηγού αναφορικά με τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας. Η νέα ΤΟΤΕΕ απευθύνεται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά σε: – Μηχανικούς, μελετητές, στελέχη, εγκαταστάτες – Εμπόρους υαλοπινάκων, μεταποιητές υαλοπινάκων, υαλοθέτες – Φορείς Δημόσιου Τομέα σχετικά με τις δραστηριότητές τους που αφορούν μελέτη, εφαρμογή, παραλαβή και επίβλεψη εγκατάστασης υαλοπινάκων ασφαλείας. Σημειώνεται ότι η αναγκαιότητα εκπόνησης της Τεχνικής Οδηγίας εδράζεται στο γεγονός ότι μια μεγάλη γκάμα Υαλοπινάκων Ασφαλείας είναι διαθέσιμη που χρησιμοποιείται είτε μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με άλλους τύπους υαλοπινάκων στην κατασκευή κτηρίων και στην αυτοκινητοβιομηχανία. Οι τρείς κύριοι τύποι αυτών των υαλοπινάκων είναι ο θερμικά σκληρυμένος υαλοπίνακας ασφαλείας (thermally toughened), ο υαλοπίνακας ασφαλείας πολλαπλών στρώσεων (laminated) και ο θερμικά ενισχυμένος υαλοπίνακας (heat-strengthened). Ενδεικτικά, εφαρμογές υαλοπινάκων ασφαλείας συναντούμε όλοι σε ιδιωτικά και δημόσια έργα γύρω μας, όπως: παράθυρα, υαλοπίνακες παραθύρων, υαλοστάσια, πόρτες εισόδου, πόρτες εσωτερικές, επενδύσεις και κελύφη εξωτερικής όψης, υαλοπίνακες ως βασικό στοιχείο εξωτερικών όψεων, κάλυψη αιθρίων, πατώματα/δάπεδα, κιγκλιδώματα/στηθαία, σκάλες, στέγαστρα, περιφράξεις, ηχητικά υαλοπετάσματα, υαλοστάσια ανελκυστήρων, έπιπλα και διακόσμηση, βιτρίνες καταστημάτων κλπ. και μάλιστα σε ποικίλα είδους κτίρια: κατοικίες, γραφεία, νοσοκομεία, σχολεία, καταστήματα και εμπορικά κέντρα, αποθήκες/βιοτεχνίες/βιομηχανίες κλπ Βασικός στόχος της είναι να αποτελέσει ένα εύχρηστο μεθοδολογικό εργαλείο για όλους τους συντελεστές που συνεργάζονται για την υλοποίηση ενός έργου υαλοπινάκων. Πιο συγκεκριμένα, η νέα ΤΟΤΕΕ περιλαμβάνει: ­ αναφορά στις απαιτήσεις πιστοποίησης, ­ ολοκληρωμένη αναφορά στα ευρωπαϊκά και εθνικά πρότυπα σε ισχύ, ­ ενδεικτικό περιεχόμενο τεχνικού φακέλου ανά κατηγορία επίδοσης, και ­ περιγραφές των διαφόρων τύπων υαλοπινάκων και των τεχνικών απαιτήσεων. Η συγκεκριμένη ΤΟΤΕΕ κρίθηκε αναγκαία, καθώς καλύπτει πεδία ενδιαφέροντος σχετικά με τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας για τα οποία δεν διατίθεται, προς το παρόν, άλλη σχετική αναφορά. Βασίζεται (και δεν αντίκειται) στα Εθνικά Πρότυπα (Εθνικές Τεχνικές Προδιαγραφές) όπως ισχύουν σήμερα: ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-01: 2009, Μονοί και πολλαπλοί εν επαφή υαλοπίνακες ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-03: 2009, Διπλοί υαλοπίνακες με ενδιάμεσο κενό ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-02: 2009, Πυράντοχοι υαλοπίνακες – Πυράντοχοι τοίχοι με υαλότουβλα ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-09-00: 2009, Υαλόθυρες από γυαλί ασφαλείας και στα λοιπά εν ισχύ Εθνικά ή Ευρωπαϊκά Πρότυπα και κατά περιπτώσεις λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτά. Ωστόσο, δεν υποκαθιστά την ολοκληρωμένη μελέτη που πρέπει να γίνεται από τους κατά το νόμο υπεύθυνους τεχνικούς επιστήμονες για κάθε έργο. Σημειώνεται ότι καθόσον περιλαμβάνονται αναφορές σε Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, σε περίπτωση αναθεώρησης ή αντικατάστασης ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού θα πρέπει να γίνεται ανασκόπηση του νέου κειμένου του Κανονισμού. Από την παρούσα ΤΟΤΕΕ εξαιρούνται εφαρμογές υαλοπινάκων με κύριο κριτήριο επιλογής την επίδοση σε θερμομόνωση ή/και σε ηχομείωση. Ειδικά στον τομέα των κατασκευών, τονίζεται ότι οι ιδιότητες και προϋποθέσεις χρήσης του γυαλιού ως δομικό υλικό, η σχεδίαση και στατική ανάλυση του δομικού γυαλιού, απαιτούν την εφαρμογή θεωρίας μεγάλων παραμορφώσεων αντίθετα με τις θεωρίες που χρησιμοποιεί ο Μηχανικός σε άλλα δομικά υλικά, όπως σε κοινές εφαρμογές Οπλισμένου Σκυροδέματος και καθιστά τον σχεδιασμό διαφορετικό από άλλα, συνήθη δομικά υλικά. Η νέα ΤΟΤΕΕ και τα κεφάλαια και παραρτήματα που περιλαμβάνει θα βοηθήσουν τους εμπλεκόμενους σε σχετικά έργα και επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την πλήρη στατική μελέτη η οποία θα λάβει υπόψη τον σύνολο των προβλεπόμενων δράσεων, αντοχών και ενδεδειγμένων μεθόδων ανάλυσης, έλεγχο συνδέσεων κ.α. Η νέα ΤΟΤΕΕ «Υαλοπίνακες Ασφαλείας» έχει τα εξής περιεχόμενα – κεφάλαια και παραρτήματα: ΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 305/2011 ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΩΝ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II ΥΠΟΔΕΙΓΜΑTA ΔΗΛΩΣΗΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ (CE) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ – ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΔΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV ΑΡΧΕΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Η δημοσίευση της νέας ΤΟΤΕΕ από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας σηματοδοτεί την έναρξη ισχύος της και παρέχεται ελεύθερη πρόσβαση μόνο για ανάγνωση προς όλους τους ενδιαφερομένους, με βάση της διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας, μέσω της ιστοσελίδας του ΤΕΕ: Νέα ΤΟΤΕΕ (Τεχνική Οδηγία ΤΕΕ): «Υαλοπίνακες Ασφαλείας»
  22. Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας προχώρησε στη δημοσίευση, με ελεύθερη πρόσβαση για ανάγνωση από την ιστοσελίδα του ΤΕΕ, της νέας, για πρώτη φορά, Τεχνικής Οδηγίας με τίτλο «Υαλοπίνακες Ασφαλείας». Σημειώνεται ότι το ΤΕΕ – ως ο θεσμοθετημένος τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας – έχει συνδράμει καθοριστικά σε ανάλογα θέματα που αφορούν στην Ενεργειακή Αποδοτικότητα της χώρας μας, όπως οι ΤΟΤΕΕ για τα κτίρια, ο ΚΕνΑΚ, η λειτουργία του ως Εθνικός Συντονιστής του Συμφώνου των Δημάρχων για την Ενέργεια και την Κλιματική Αλλαγή. Ακόμη το ΤΕΕ προχωρεί τα τελευταία χρόνια και σε έκδοση άλλων Τεχνικών Οδηγιών σχετικών με έργα, όπως η ΤΟΤΕΕ για τον Οδοφωτισμό κλπ. Ακόμη το ΤΕΕ προχωρά σε αναθεώρηση των Τεχνικών Οδηγιών ΤΕΕ που αφορούν τον τομέα του σχεδιασμού (όπως του βιοκλιματικού σχεδιασμού) και της ενέργειας στα κτίρια αλλά και την καθιέρωση νέων Τεχνικών Οδηγιών ΤΕΕ που μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν. Η θεσμοθέτηση των νέων ΤΟΤΕΕ θα οδηγήσει και σε αναθεώρηση του ισχύοντος ΚΕνΑΚ (Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων) σε δεύτερο χρόνο, σύμφωνα με τις νομοθετικές και κανονιστικές εξελίξεις, όπως θα αποφασίσει το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η νέα αυτή Τεχνική Οδηγία ΤΕΕ (ΤΟΤΕΕ) για τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας συντάχθηκε από Ομάδα Εργασίας κατόπιν σχετικής Απόφασης της Διοικούσας Επιτροπής του 2017. Μεσολάβησε εκτεταμένος χρόνος ανοιχτής διαβούλευσης με βάση το προσχέδιο της οδηγίας, όπου συμμετείχαν με παρατηρήσεις πληθώρα μηχανικών, επιχειρήσεων και φορέων, ενώ μετά από εξαντλητικό διάλογο με φορείς της αγοράς επί των παρατηρήσεων και προβλέψεων η οδηγία ολοκληρώθηκε και εκδίδεται επισήμως. Η συγκεκριμένη Τεχνική Οδηγία TEE (TOTEE) έχει ως κύριο αντικείμενο την παροχή ενός συνοπτικού και όσο το δυνατόν πληρέστερου οδηγού αναφορικά με τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας. Η νέα ΤΟΤΕΕ απευθύνεται ενδεικτικά και όχι περιοριστικά σε: – Μηχανικούς, μελετητές, στελέχη, εγκαταστάτες – Εμπόρους υαλοπινάκων, μεταποιητές υαλοπινάκων, υαλοθέτες – Φορείς Δημόσιου Τομέα σχετικά με τις δραστηριότητές τους που αφορούν μελέτη, εφαρμογή, παραλαβή και επίβλεψη εγκατάστασης υαλοπινάκων ασφαλείας. Σημειώνεται ότι η αναγκαιότητα εκπόνησης της Τεχνικής Οδηγίας εδράζεται στο γεγονός ότι μια μεγάλη γκάμα Υαλοπινάκων Ασφαλείας είναι διαθέσιμη που χρησιμοποιείται είτε μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με άλλους τύπους υαλοπινάκων στην κατασκευή κτηρίων και στην αυτοκινητοβιομηχανία. Οι τρείς κύριοι τύποι αυτών των υαλοπινάκων είναι ο θερμικά σκληρυμένος υαλοπίνακας ασφαλείας (thermally toughened), ο υαλοπίνακας ασφαλείας πολλαπλών στρώσεων (laminated) και ο θερμικά ενισχυμένος υαλοπίνακας (heat-strengthened). Ενδεικτικά, εφαρμογές υαλοπινάκων ασφαλείας συναντούμε όλοι σε ιδιωτικά και δημόσια έργα γύρω μας, όπως: παράθυρα, υαλοπίνακες παραθύρων, υαλοστάσια, πόρτες εισόδου, πόρτες εσωτερικές, επενδύσεις και κελύφη εξωτερικής όψης, υαλοπίνακες ως βασικό στοιχείο εξωτερικών όψεων, κάλυψη αιθρίων, πατώματα/δάπεδα, κιγκλιδώματα/στηθαία, σκάλες, στέγαστρα, περιφράξεις, ηχητικά υαλοπετάσματα, υαλοστάσια ανελκυστήρων, έπιπλα και διακόσμηση, βιτρίνες καταστημάτων κλπ. και μάλιστα σε ποικίλα είδους κτίρια: κατοικίες, γραφεία, νοσοκομεία, σχολεία, καταστήματα και εμπορικά κέντρα, αποθήκες/βιοτεχνίες/βιομηχανίες κλπ Βασικός στόχος της είναι να αποτελέσει ένα εύχρηστο μεθοδολογικό εργαλείο για όλους τους συντελεστές που συνεργάζονται για την υλοποίηση ενός έργου υαλοπινάκων. Πιο συγκεκριμένα, η νέα ΤΟΤΕΕ περιλαμβάνει: ­ αναφορά στις απαιτήσεις πιστοποίησης, ­ ολοκληρωμένη αναφορά στα ευρωπαϊκά και εθνικά πρότυπα σε ισχύ, ­ ενδεικτικό περιεχόμενο τεχνικού φακέλου ανά κατηγορία επίδοσης, και ­ περιγραφές των διαφόρων τύπων υαλοπινάκων και των τεχνικών απαιτήσεων. Η συγκεκριμένη ΤΟΤΕΕ κρίθηκε αναγκαία, καθώς καλύπτει πεδία ενδιαφέροντος σχετικά με τους Υαλοπίνακες Ασφαλείας για τα οποία δεν διατίθεται, προς το παρόν, άλλη σχετική αναφορά. Βασίζεται (και δεν αντίκειται) στα Εθνικά Πρότυπα (Εθνικές Τεχνικές Προδιαγραφές) όπως ισχύουν σήμερα: ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-01: 2009, Μονοί και πολλαπλοί εν επαφή υαλοπίνακες ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-03: 2009, Διπλοί υαλοπίνακες με ενδιάμεσο κενό ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-07-02: 2009, Πυράντοχοι υαλοπίνακες – Πυράντοχοι τοίχοι με υαλότουβλα ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-08-09-00: 2009, Υαλόθυρες από γυαλί ασφαλείας και στα λοιπά εν ισχύ Εθνικά ή Ευρωπαϊκά Πρότυπα και κατά περιπτώσεις λειτουργεί συμπληρωματικά με αυτά. Ωστόσο, δεν υποκαθιστά την ολοκληρωμένη μελέτη που πρέπει να γίνεται από τους κατά το νόμο υπεύθυνους τεχνικούς επιστήμονες για κάθε έργο. Σημειώνεται ότι καθόσον περιλαμβάνονται αναφορές σε Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, σε περίπτωση αναθεώρησης ή αντικατάστασης ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού θα πρέπει να γίνεται ανασκόπηση του νέου κειμένου του Κανονισμού. Από την παρούσα ΤΟΤΕΕ εξαιρούνται εφαρμογές υαλοπινάκων με κύριο κριτήριο επιλογής την επίδοση σε θερμομόνωση ή/και σε ηχομείωση. Ειδικά στον τομέα των κατασκευών, τονίζεται ότι οι ιδιότητες και προϋποθέσεις χρήσης του γυαλιού ως δομικό υλικό, η σχεδίαση και στατική ανάλυση του δομικού γυαλιού, απαιτούν την εφαρμογή θεωρίας μεγάλων παραμορφώσεων αντίθετα με τις θεωρίες που χρησιμοποιεί ο Μηχανικός σε άλλα δομικά υλικά, όπως σε κοινές εφαρμογές Οπλισμένου Σκυροδέματος και καθιστά τον σχεδιασμό διαφορετικό από άλλα, συνήθη δομικά υλικά. Η νέα ΤΟΤΕΕ και τα κεφάλαια και παραρτήματα που περιλαμβάνει θα βοηθήσουν τους εμπλεκόμενους σε σχετικά έργα και επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν την πλήρη στατική μελέτη η οποία θα λάβει υπόψη τον σύνολο των προβλεπόμενων δράσεων, αντοχών και ενδεδειγμένων μεθόδων ανάλυσης, έλεγχο συνδέσεων κ.α. Η νέα ΤΟΤΕΕ «Υαλοπίνακες Ασφαλείας» έχει τα εξής περιεχόμενα – κεφάλαια και παραρτήματα: ΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 305/2011 ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΩΝ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II ΥΠΟΔΕΙΓΜΑTA ΔΗΛΩΣΗΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ (CE) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ – ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΔΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV ΑΡΧΕΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Η δημοσίευση της νέας ΤΟΤΕΕ από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας σηματοδοτεί την έναρξη ισχύος της και παρέχεται ελεύθερη πρόσβαση μόνο για ανάγνωση προς όλους τους ενδιαφερομένους, με βάση της διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας, μέσω της ιστοσελίδας του ΤΕΕ: Νέα ΤΟΤΕΕ (Τεχνική Οδηγία ΤΕΕ): «Υαλοπίνακες Ασφαλείας» View full είδηση
  23. Παρακαλω πολυ συναδελφοι, Σε 6οροφη πολυκατοικια του 2007, εχει γινει τακτοποιηση με 3843/10 και ειναι περαιωμενη ( χωρις υπερβαση 40% καλυψης & δομησης , οπως και χωρις υπερβαση υψους 20%) ενω εχει γινει και μεταβιβαση σε νεους ιδιοκτητες 1.Στην ΥΔΟΜ μου ζητησαν να υπαχθω στον ν.4495/17 Για ποιον λογο???.....ειναι περαιωμενη χωρις υπερβασεις. 2. Για να ενημερωσω την αλλαγη ονοματος ιδιοκτητη , κανω νεα αποτυπωση με τους τακτοποιημενους χωρους??? (Αφορα μονον σε Η/Χ η ρυθμιση) Ευχαριστω!!!
  24. Αρνητικός παρέμεινε ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής των στεγαστικών δανείων το 2022 (Σεπτέμβριος 2022: -3,1%,), παρά την προσωρινή αύξηση στην ζήτηση στεγαστικών δανείων το α΄ τρίμηνο του 2022, καθώς αυτή υποχώρησε στη συνέχεια λόγω της οριακής επιδείνωσης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και της μεταβολής του γενικού επιπέδου των επιτοκίων. Συνολικά υπογράφηκαν 6.596 νέες δανειακές συμβάσεις ενώ οι συνολικές εκταμιεύσεις δανείων με εξασφάλιση κατοικίες το α΄ εξάμηνο του 2022 ανήλθαν σε €498,7 εκατ. αυξημένες κατά 60% σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2021(ιδιαίτερη χρονιά λόγω των περιοριστικών μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας), σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη έκθεση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι περισσότερες εκταμιεύσεις (96,2%) προορίζονται για αγορά οικιστικών ακινήτων για ιδιοκατοίκηση, ενώ μόλις το 3,8% αφορά δάνεια για αγορά οικιστικών ακινήτων προς εκμίσθωση. Οι εκταμιεύσεις δανείων με αρχική περίοδο σταθερού επιτοκίου άνω των 10 ετών αντιπροσωπεύει το 55,7% του συνόλου των νέων δανείων, ενώ οι εκταμιεύσεις δανείων με αρχική περίοδο σταθερού επιτοκίου μικρότερη ή ίση του ενός έτους αντιπροσωπεύει το 26,6%. Η μέση διάρκεια δανείου κατά την έκδοση είναι 23 έτη. Το 45,3% των νέων δανειακών συμβάσεων έχει διάρκεια έως 20 έτη, το 17,4% έχει διάρκεια από 20 έως 25 έτη, ενώ το 37,2% έχει διάρκεια από 25 έως 35 έτη. Εκταμιεύσεις δανείων με εξασφάλιση οικιστικά ακίνητα και αριθμός δανειακών συμβάσεων Αυξάνουν τα επιτόκια αυξάνουν και οι τιμές των κατοικιών Η διατήρηση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων σε χαμηλό επίπεδο διευκόλυνε τα νοικοκυριά να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις το α΄ εξάμηνο 2022 και βοήθησε να αποφευχθούν αρνητικές επιδράσεις στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ωστόσο, από τον Ιούλιο του 2022 το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα των δανείων προς τα νοικοκυριά αυξήθηκε (Σεπτέμβριος 2022: 4,5%, Ιούνιος 2022: 3,9%) αντανακλώντας τη σταδιακή ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ. Η αύξηση αυτή ήταν πιο αισθητή στα μακροπρόθεσμα δάνεια. Ειδικότερα, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα στεγαστικών δανείων με διάρκεια άνω των πέντε ετών αυξήθηκε κατά 74 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 2,7%, Ιούνιος 2022: 2%), ενώ στα στεγαστικά δάνεια με διάρκεια από ένα έως πέντε έτη αυξήθηκε κατά 25 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 4,1%, Ιούνιος 2022: 3,9%). Αντίστοιχα, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα των καταναλωτικών και λοιπών δανείων προς τα νοικοκυριά με διάρκεια άνω των πέντε ετών αυξήθηκε κατά 29 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 6,6%, Ιούνιος 2022: 6,3%), ενώ σε αυτά με διάρκεια έως ένα έτος παρέμεινε αμετάβλητο στο 14,1%. Από την άλλη ο ρυθμός αύξησης των τιμών των διαμερισμάτων επιταχύνθηκε το α΄ εξάμηνο του 2022 στο 9,3% σε ετήσια βάση, από 7,5% το 2021. Μάλιστα, το β΄ τρίμηνο του 2022 οι τιμές των διαμερισμάτων για το σύνολο της χώρας αυξήθηκαν κατά 9,4% συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Για το β΄ τρίμηνο του 2022, υψηλότερο ετήσιο ρυθμό αύξησης των τιμών παρουσίασαν τα νεόδμητα διαμερίσματα έναντι των παλαιών (ηλικίας άνω των πέντε ετών), 10,5% και 8,7% αντίστοιχα. Από την ανάλυση των στοιχείων κατά γεωγραφική περιοχή προκύπτει ότι οι μεγαλύτερες αυξήσεις για το β΄ τρίμηνο του 2022 καταγράφηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου διαμορφώθηκαν διψήφιοι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης στην Αθήνα (10,9%) και στη Θεσσαλονίκη (10,4%). Ωστόσο, όπως επισημαίνει η ΤτΕ παράλληλα εντάθηκαν οι πληθωριστικές πιέσεις, με αποτέλεσμα ο ρυθμός μεταβολής των πραγματικών τιμών των κατοικιών να έχει επιβραδυνθεί. Προοπτικές Οι προσδοκίες για την ελληνική αγορά ακινήτων παραμένουν θετικές, καθώς εκτιμάται ότι το επενδυτικό ενδιαφέρον θα παραμείνει έντονο, ειδικά για συγκεκριμένες προνομιακές θέσεις στο λεκανοπέδιο της Αττικής και για περιοχές με τουριστικά χαρακτηριστικά. Επιπλέον πρωτοβουλίες σχετικές με τη στήριξη προς συγκεκριμένες κατηγορίες νοικοκυριών (π.χ. νέοι, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες) για απόκτηση κατοικίας καθώς και για την ανακαίνιση παλαιών κατοικιών (π.χ. προγράμματα “Σπίτι μου” και “Ανακαινίζω – εξοικονομώ/ενοικιάζω”) αναμένεται να συμβάλουν στη βελτίωση του κτηριακού αποθέματος, αλλά και στην ενίσχυση της χρηματοοικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών αυτών. Τέλος επισημαίνεται ότι οι τιμές των κατοικιών απέχουν ακόμη σημαντικά από το ιστορικό υψηλό που είχε καταγραφεί πριν τη χρηματοπιστωτική κρίση. Με βάση το δείκτη τιμών διαμερισμάτων που καταρτίζει η Τράπεζα της Ελλάδος για το σύνολο της χώρας, η υψηλότερη τιμή του δείκτη παρατηρήθηκε το έτος 2008 (101,7), στη συνέχεια ο δείκτης ακολούθησε σταθερά καθοδική πορεία και κατέγραψε τη χαμηλότερη τιμή του το 2017 (59). Έκτοτε, ο δείκτης εμφανίζει σταθερά ανοδική πορεία και διαμορφώθηκε σε 78,5 το β΄ τρίμηνο του 2022 Δείκτης τιμών διαμερισμάτων και ποσοστιαία μεταβολή
  25. Αρνητικός παρέμεινε ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής των στεγαστικών δανείων το 2022 (Σεπτέμβριος 2022: -3,1%,), παρά την προσωρινή αύξηση στην ζήτηση στεγαστικών δανείων το α΄ τρίμηνο του 2022, καθώς αυτή υποχώρησε στη συνέχεια λόγω της οριακής επιδείνωσης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και της μεταβολής του γενικού επιπέδου των επιτοκίων. Συνολικά υπογράφηκαν 6.596 νέες δανειακές συμβάσεις ενώ οι συνολικές εκταμιεύσεις δανείων με εξασφάλιση κατοικίες το α΄ εξάμηνο του 2022 ανήλθαν σε €498,7 εκατ. αυξημένες κατά 60% σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2021(ιδιαίτερη χρονιά λόγω των περιοριστικών μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας), σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην πρόσφατη έκθεση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι περισσότερες εκταμιεύσεις (96,2%) προορίζονται για αγορά οικιστικών ακινήτων για ιδιοκατοίκηση, ενώ μόλις το 3,8% αφορά δάνεια για αγορά οικιστικών ακινήτων προς εκμίσθωση. Οι εκταμιεύσεις δανείων με αρχική περίοδο σταθερού επιτοκίου άνω των 10 ετών αντιπροσωπεύει το 55,7% του συνόλου των νέων δανείων, ενώ οι εκταμιεύσεις δανείων με αρχική περίοδο σταθερού επιτοκίου μικρότερη ή ίση του ενός έτους αντιπροσωπεύει το 26,6%. Η μέση διάρκεια δανείου κατά την έκδοση είναι 23 έτη. Το 45,3% των νέων δανειακών συμβάσεων έχει διάρκεια έως 20 έτη, το 17,4% έχει διάρκεια από 20 έως 25 έτη, ενώ το 37,2% έχει διάρκεια από 25 έως 35 έτη. Εκταμιεύσεις δανείων με εξασφάλιση οικιστικά ακίνητα και αριθμός δανειακών συμβάσεων Αυξάνουν τα επιτόκια αυξάνουν και οι τιμές των κατοικιών Η διατήρηση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων σε χαμηλό επίπεδο διευκόλυνε τα νοικοκυριά να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις το α΄ εξάμηνο 2022 και βοήθησε να αποφευχθούν αρνητικές επιδράσεις στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ωστόσο, από τον Ιούλιο του 2022 το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα των δανείων προς τα νοικοκυριά αυξήθηκε (Σεπτέμβριος 2022: 4,5%, Ιούνιος 2022: 3,9%) αντανακλώντας τη σταδιακή ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ. Η αύξηση αυτή ήταν πιο αισθητή στα μακροπρόθεσμα δάνεια. Ειδικότερα, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα στεγαστικών δανείων με διάρκεια άνω των πέντε ετών αυξήθηκε κατά 74 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 2,7%, Ιούνιος 2022: 2%), ενώ στα στεγαστικά δάνεια με διάρκεια από ένα έως πέντε έτη αυξήθηκε κατά 25 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 4,1%, Ιούνιος 2022: 3,9%). Αντίστοιχα, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα των καταναλωτικών και λοιπών δανείων προς τα νοικοκυριά με διάρκεια άνω των πέντε ετών αυξήθηκε κατά 29 μονάδες βάσης (Σεπτέμβριος 2022: 6,6%, Ιούνιος 2022: 6,3%), ενώ σε αυτά με διάρκεια έως ένα έτος παρέμεινε αμετάβλητο στο 14,1%. Από την άλλη ο ρυθμός αύξησης των τιμών των διαμερισμάτων επιταχύνθηκε το α΄ εξάμηνο του 2022 στο 9,3% σε ετήσια βάση, από 7,5% το 2021. Μάλιστα, το β΄ τρίμηνο του 2022 οι τιμές των διαμερισμάτων για το σύνολο της χώρας αυξήθηκαν κατά 9,4% συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2021. Για το β΄ τρίμηνο του 2022, υψηλότερο ετήσιο ρυθμό αύξησης των τιμών παρουσίασαν τα νεόδμητα διαμερίσματα έναντι των παλαιών (ηλικίας άνω των πέντε ετών), 10,5% και 8,7% αντίστοιχα. Από την ανάλυση των στοιχείων κατά γεωγραφική περιοχή προκύπτει ότι οι μεγαλύτερες αυξήσεις για το β΄ τρίμηνο του 2022 καταγράφηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου διαμορφώθηκαν διψήφιοι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης στην Αθήνα (10,9%) και στη Θεσσαλονίκη (10,4%). Ωστόσο, όπως επισημαίνει η ΤτΕ παράλληλα εντάθηκαν οι πληθωριστικές πιέσεις, με αποτέλεσμα ο ρυθμός μεταβολής των πραγματικών τιμών των κατοικιών να έχει επιβραδυνθεί. Προοπτικές Οι προσδοκίες για την ελληνική αγορά ακινήτων παραμένουν θετικές, καθώς εκτιμάται ότι το επενδυτικό ενδιαφέρον θα παραμείνει έντονο, ειδικά για συγκεκριμένες προνομιακές θέσεις στο λεκανοπέδιο της Αττικής και για περιοχές με τουριστικά χαρακτηριστικά. Επιπλέον πρωτοβουλίες σχετικές με τη στήριξη προς συγκεκριμένες κατηγορίες νοικοκυριών (π.χ. νέοι, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες) για απόκτηση κατοικίας καθώς και για την ανακαίνιση παλαιών κατοικιών (π.χ. προγράμματα “Σπίτι μου” και “Ανακαινίζω – εξοικονομώ/ενοικιάζω”) αναμένεται να συμβάλουν στη βελτίωση του κτηριακού αποθέματος, αλλά και στην ενίσχυση της χρηματοοικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών αυτών. Τέλος επισημαίνεται ότι οι τιμές των κατοικιών απέχουν ακόμη σημαντικά από το ιστορικό υψηλό που είχε καταγραφεί πριν τη χρηματοπιστωτική κρίση. Με βάση το δείκτη τιμών διαμερισμάτων που καταρτίζει η Τράπεζα της Ελλάδος για το σύνολο της χώρας, η υψηλότερη τιμή του δείκτη παρατηρήθηκε το έτος 2008 (101,7), στη συνέχεια ο δείκτης ακολούθησε σταθερά καθοδική πορεία και κατέγραψε τη χαμηλότερη τιμή του το 2017 (59). Έκτοτε, ο δείκτης εμφανίζει σταθερά ανοδική πορεία και διαμορφώθηκε σε 78,5 το β΄ τρίμηνο του 2022 Δείκτης τιμών διαμερισμάτων και ποσοστιαία μεταβολή View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.