Αναζήτηση στην κοινότητα

Η νομιμότητα ή μη της «τακτοποίησης» πολεοδομικών παρανομιών σε κοινόχρηστους χώρους ακινήτου, χωρίς τη συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών, τίθεται αύριο στην κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρόκειται για ένα ζήτημα που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς δεν αφορά μόνο υποθέσεις «κλεισίματος» ενός τμήματος κοινόχρηστου χώρου, αλλά δυνητικά κάθε διαφοροποίηση από την οικοδομική άδεια που επηρεάζει τους κοινόχρηστους χώρους ενός κτιρίου. Η υπόθεση κρίθηκε αντισυνταγματική από το Ε΄ Τμήμα, αλλά παραπέμφθηκε σε ανώτερο βαθμό λόγω σοβαρότητας. Ο τρόπος που η συγκεκριμένη υπόθεση έφτασε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Σε μια τριώροφη πολυκατοικία στον Δήμο Παπάγου – Χολαργού, ο ιδιοκτήτης κατοικίας στο ισόγειο επέκτεινε παράνομα το σπίτι του στον χώρο της πιλοτής. Κατόπιν επιχείρησε να το νομιμοποιήσει το 2010 (με τον δεύτερο νόμο για τους ημιυπαίθριους). Ωστόσο, ένας συγγενής του και συνιδιοκτήτης αντιδρούσε και κατάφερε να ακυρώσει την τακτοποίηση από τον συγκεκριμένο νόμο, αλλά και την επανάληψή της στον ν. 4014/11 και ακολούθως στον ν. 4178/2013. Εγινε νέα προσπάθεια «τακτοποίησης» από τον παρανομούντα, αυτή τη φορά με τον ν. 4495/2017, ο οποίος πλέον επέτρεπε νομιμοποίηση παρανομιών σε κοινόχρηστο χώρο με απλή πλειοψηφία (50%) των συνιδιοκτητών. Η δήλωση έγινε πλέον δεκτή και έτσι ο διαμαρτυρόμενος συγγενής προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας την ακύρωσή της. Να σημειωθεί ότι ο αυθαιρετών «πέρασε» την υπόθεσή του από τους τέσσερις στους πέντε νόμους για τα αυθαίρετα που έχουν γίνει από το 2009 έως σήμερα. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (αρ.91/2024) δικαίωσε τον διαμαρτυρόμενο συγγενή, με δύο βασικά επιχειρήματα: • Πρώτον, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία οι κοινόχρηστοι χώροι ενός κτιρίου προορίζονται για χρήση από όλους τους ενοίκους, οι δε κοινόχρηστοι χώροι στο οικόπεδο του κτιρίου αφήνονται ακάλυπτοι για πολεοδομικούς λόγους (δηλαδή για να εφαρμοστεί το ρυμοτομικό σχέδιο, να τηρηθούν οι αποστάσεις ανάμεσα στα κτίρια και βέβαια για να μην υπάρχει υπέρβαση της κάλυψης του κτιρίου). Επομένως, το κλείσιμο τέτοιων χώρων «χωρίς να ερευνάται αν αντίκειται στους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δομήσεως του οικείου ρυμοτομικού σχεδίου και αν υπάρχει υπέρβαση της επιτρεπόμενης κάλυψης (…) και μάλιστα με απλή πλειοψηφία των συνιδιοκτητών (…) προσκρούει στο άρθρο 24 του Συντάγματος, διότι έχει ως συνέπεια να ανατρέπεται και να νοθεύεται ο ορθολογικός πολεοδομικός σχεδιασμός». • Δεύτερον, το παράνομο κλείσιμο χώρων που προορίζονται για όλους τους ενοίκους ενός κτιρίου «αντίκειται αφενός στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και του σεβασμού και προστασίας του ανθρώπου, αφετέρου δε στη συνταγματική αρχή της ισότητας». Κι αυτό γιατί η πολιτεία «οφείλει να εγγυάται υπέρ των πολιτών την πιστή εφαρμογή των νόμων και να προασπίζει τα νομίμως και όχι τα παρανόμως κτηθέντα αγαθά» και όσοι τηρούν τον νόμο να μη βρίσκονται «σε μειονεκτική μοίρα». Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας όπου δικάζεται (εκτός απροόπτου) σήμερα. Η απόφαση για το ζήτημα αυτό θα έχει ευρύτερη σημασία. Οχι μόνο γιατί σε περίπτωση που ο προσφεύγων δικαιωθεί δεν θα μπορεί να συνεχιστεί η νομιμοποίηση αυθαιρέτων σε κοινόχρηστους χώρους. Αλλά και γιατί, ανάλογα με τη διατύπωσή της, μπορεί να αφορά εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις: όχι μόνο κάποιον που έκλεισε έναν χώρο, όπως εν προκειμένω την πιλοτή. Αλλά και τις περιπτώσεις νομιμοποίησης της απόκλισης ενός διαμερίσματος από τα σχέδια της οικοδομικής άδειας εις βάρος των κοινόχρηστων χώρων της πολυκατοικίας, κάτι πολύ συνηθισμένο σε κτίρια του ’70 και του ’80 για το οποίο οι ιδιοκτήτες δεν φέρουν ευθύνη (καθώς τα διαμερίσματα διαμορφώνονταν και πωλούνταν έτσι από τον εργολάβο). View full είδηση

“Φωτιά” στα θεμέλια των πολυκατοικιών βάζει απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας η οποία κρίνει ότι η πιλοτή αποτελεί κοινόχρηστο χώρο που είναι εκμεταλλεύσιμος μόνο από τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων (και κατόπιν συμφωνίας) και απαγορεύεται να χρησιμοποιείται από τρίτους. Σε περίπτωση, μάλιστα που οποιοσδήποτε μη ένοικος της πολυκατοικίας, ο οποίος έχει αποκτήσει θέση πάρκινγκ με συμβολαιογραφική πράξη,αφήνει το αυτοκίνητο του στους χώρους της πιλοτής, τότε απειλείται με χρηματικό πρόστιμο και κράτηση! Συγκεκριμένα, το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας ( απόφαση υπ’ αριθμόν 255/2018) υποχρεώνει τρεις ιδιώτες, οι οποίοι χρησιμοποιούν τις θέσεις στάθμευσης σε πιλοτή πολυκατοικίας στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου διαμένει η ιδιώτης που προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, να παύσουν να παρκάρουν τα οχήματα τους εκεί. Η χρήση Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθήνας είναι άμεσα εκτελεστή, ενώ σε αυτήν υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παραχωρηθεί εγκύρως η αποκλειστική χρήση στάθμευσης αυτοκινήτου της πιλοτής, εφόσον η ίδια η προσφεύγουσα, αν και κάτοχος διαμερίσματος, στερείται χώρου για να παρκάρει το αυτοκίνητο της. Μάλιστα, το δικαστήριο απειλεί τους τρεις εκ των τεσσάρων κατόχων θέσεων στάθμευσης (σε βάρος των οποίων στρέφονταν η αγωγή) με χρηματική ποινή 1000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός μηνός για κάθε παράβαση της απόφασης. Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, στη Δικαιοσύνη προσέφυγε ιδιοκτήτρια διαμερίσματος και αποθήκης σε πολυκατοικία της Αθήνας, επικαλούμενη ότι με προγενέστερη δικαστική απόφαση είχε κριθεί ότι” οι θέσεις στάθμευσης της πιλοτής αποτελούν αυτοτελείς ορίζοντες ιδιοκτησίες, διότι ο χώρος της πιλοτής ή ανοικτά τμήματα του χώρου αυτού δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο διαιρεμένης ιδιοκτησία και συνεπώς , οι χώροι της πιλοτής ανήκουν στα κοινόκτητα μέρη της οικοδομής”. Επιπλέον, με την αγωγή της, η προσφεύγουσα επικαλούνταν ότι στην προκειμένη περίπτωση οι συμβολαιογραφικές πράξεις δεν μπορούν να ισχύσουν όσον αφορά την αποκλειστική χρήση των επίδικων θέσεων στάθμευσης στους εναγόμενους, διότι δεν έχουν στη κυριότητα τους άλλη οριζόντια ιδιοκτησία , διαμέρισμα ή αποθήκη για να έχουν δικαίωμα χρήσης στις κοινόκτητες θέσεις. Όσον αφορά στο τέταρτο άτομο, σε βάρος του οποίου στρεφόταν η αγωγή,είχε στη κυριότητα του μόνο την αποθήκη του υπογείου , που αποτελεί βοηθητικό χώρο. Όπως τόνιζε η προσφεύγουσα, ούτε σε αυτήν την περίπτωση μπορούσε να παραχωρηθεί εγκύρως η αποκλειστική χρήση θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου της πιλοτής, εφόσον η ίδια , αν και ιδιοκτήτρια διαμερίσματος , δεν διέθετε θέση στάθμευσης. Με αυτό το σκεπτικό , προηγούμενο δικαστήριο είχε ακυρώσει αμετάκλητα τα συμβόλαια μεταβίβασης των θέσεων στάθμευσης στους τρεις πρώτους εναγομένους. Πηγή: Ελευθερία του Τύπου, enikos.gr Click here to view the είδηση