Αναζήτηση στην κοινότητα

Μετά από δεκαετίες καθυστερήσεων, αναταραχών και παγκόσμιων κρίσεων, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο (Grand Egyptian Museum), υποδέχεται πλέον επισκέπτες και προκαλεί δέος. Στην άκρη της ερήμου, κοντά στο Κάιρο, ένα γιγαντιαίο συγκρότημα πολιτισμού δεσπόζει μπροστά στις Πυραμίδες της Γκίζας. Χτισμένο με πέτρες κομμένες με ακρίβεια από ντόπια λατομεία και αμύθυτο κόστος, το μουσείο αποτελεί φόρο τιμής στην αιγυπτιακή κληρονομιά και ένα πολιτιστικό μνημείο που ξεχειλίζει από ιστορία. Ίσως να μην υπάρχει άλλος πολιτιστικός φορέας στον κόσμο του οποίου τα εγκαίνια να ήταν τόσο έντονα αναμενόμενα — ή να έχουν καθυστερήσει τόσο εξωφρενικά, όπως αναφέρει χαρακατηριστικά σχετικό δημοσίευμα των New York Times. Από το 2002 που μπήκε ο θεμέλιος λίθος, η πορεία του έργου έχει περάσει μέσα από οικονομικές κρίσεις, επαναστάσεις, πολέμους και πανδημίες. Για τουρίστες από όλο τον κόσμο, το άνοιγμα του μουσείου είχε γίνει κάτι σαν ανέκδοτο: «Θα είμαστε όλοι νεκροί πριν ανοίξει, περισσότερο κι από τον Τουταγχαμών», έγραφε σκωπτικά ένας χρήστης στο Instagram ενώ άλλοι συγκρίνουν το χρόνο που παίρνει να ολοκληρωθεί με αυτόν για τις πυραμίδες, αφού η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, ηλικίας 4.600 ετών, χτισμένη από περίπου 2,3 εκατομμύρια πέτρινα μπλοκ και χωρίς τη χρήση τροχών, τροχαλιών ή σιδερένιων εργαλείων, χρειάστηκε περίπου 25 χρόνια για να ολοκληρωθεί ενώ μέχρι στιγμής, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο έχει ξεπεράσει ήδη τα 20 χρόνια. Κι όμως, η μεγάλη στιγμή έφτασε. Το μεγαλύτερο μέρος του μουσείου είναι πλέον προσβάσιμο στο κοινό: 11 από τις 12 κύριες αίθουσες λειτουργούν, μαζί με το επιβλητικό αίθριο και την περίφημη «Μεγάλη Σκάλα» που κοσμείται από δεκάδες αρχαία αγάλματα και σαρκοφάγους. Όμως, το αποκορύφωμα, οι γκαλερί του Τουταγχαμών με πάνω από 5.000 αντικείμενα από τον τάφο του, παραμένουν κλειστές, με την επίσημη τελετή εγκαινίων να έχει προγραμματιστεί για τις 3 Ιουλίου. Η εμπειρία ωστόσο είναι ήδη μοναδική. Μπαίνοντας στο μουσείο, ο επισκέπτης αντικρίζει ένα από τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα του αιγυπτιακού πολιτισμού: το άγαλμα του Ραμσή Β’, ηλικίας 3.200 ετών, ύψους 10 μέτρων και βάρους 80 τόνων. Λαξευμένο από κόκκινο γρανίτη και γεμάτο επιβλητικότητα, το άγαλμα βρέθηκε το 1820 από Ιταλό αιγυπτιολόγο, πεσμένο στο πλάι και σπασμένο σε έξι κομμάτια. Για μισό αιώνα δέσποζε σε κυκλικό κόμβο στο κέντρο του Καΐρου, μέχρι τη δύσκολη, πολύχρονη και μελετημένη μεταφορά του στο νέο μουσείο το 2006. Από εκεί, ανεβαίνοντας τη Μεγάλη Σκάλα, ο επισκέπτης διασχίζει έναν εντυπωσιακό διάδρομο γεμάτο κολοσσιαία αγάλματα, σαρκοφάγους και στήλες, προτού βρεθεί μπροστά σε ένα θέαμα που κόβει την ανάσα: η θέα στις Πυραμίδες της Γκίζας, πλαισιωμένη τέλεια μέσα από τεράστια πανοραμικά παράθυρα που εκτείνονται από το δάπεδο έως την οροφή, προσφέροντας μια ανεπανάληπτη σύνδεση του αρχαίου με το σύγχρονο. Οι εκθεσιακοί χώροι οργανώνονται θεματικά και χρονολογικά — από την προϊστορία έως τη ρωμαϊκή περίοδο — και καλύπτουν κάθε πτυχή του αιγυπτιακού πολιτισμού. Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζουν ένας τεράστιος μουμιοποιημένος κροκόδειλος, μια περούκα 3.100 ετών φτιαγμένη από ανθρώπινες πλεξούδες και εκατοντάδες μπλε ushabti, τα μικροσκοπικά αγαλματίδια-υπηρέτες που συνόδευαν τους νεκρούς στη μεταθανάτια ζωή. Κάθε αντικείμενο κουβαλά τη δική του σιωπηλή ιστορία και συνθέτει ένα ταξίδι που γεφυρώνει χιλιετίες. Το νέο μουσείο έρχεται να συμπληρώσει το τρίπτυχο των σημαντικότερων πολιτιστικών ιδρυμάτων της αιγυπτιακής πρωτεύουσας: το παλιό Αιγυπτιακό Μουσείο στην Πλατεία Ταχρίρ, με την παραδοσιακή του αίγλη και τη συλλογή αιωνόβιων εκθεμάτων, και το Εθνικό Μουσείο Πολιτισμού, που άνοιξε πλήρως το 2021 και συγκλονίζει με τη συλλογή βασιλικών μουμιών. Ωστόσο, το Grand Egyptian Museum ξεπερνά τα όρια ενός τυπικού μουσείου. Πρόκειται για ένα έργο-σύμβολο, μια αρχιτεκτονική και πολιτιστική δήλωση αφιερωμένη στην αρχαιότερη και πιο εμβληματική αυτοκρατορία του κόσμου. Είναι το μεγαλύτερο αρχαιολογικό μουσείο παγκοσμίως και το μεγαλύτερο αφιερωμένο σε έναν και μόνο πολιτισμό. Όσο για τις καθυστερήσεις; Οι New York Times γράφουν χαρακτηριστικά: «Αν η δική μου εμπειρία λέει κάτι, τότε το μόνο που χρειάζεται για να ξεχάσεις την αναμονή, είναι ένας χαλαρός περίπατος ανάμεσα στα εκθέματα του μουσείου — και μια ματιά από την κορυφή της σκάλας προς τις πυραμίδες». View full είδηση