Αναζήτηση στην κοινότητα

Η αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου στη Βραζιλία αυξήθηκε κατά 22% μεταξύ του Αυγούστου του 2020 και του Ιουλίου του 2021 σε σύγκριση με την αμέσως προηγούμενη, ποσοστό που είναι το υψηλότερο της τελευταίας δεκαπενταετίας, αποκαλύπτει επίσημη εκτίμηση που δημοσιοποιήθηκε χθες Πέμπτη. Οι δασικές εκμεταλλεύσεις στο μεγαλύτερο τροπικό δάσος στον κόσμο επεκτάθηκαν κατά 13.235 τετραγωνικά χιλιόμετρα την περίοδο 2020-2021, έκταση που είναι η μεγαλύτερη από την περίοδο 2005-2006 (14.286 τετραγωνικά χιλιόμετρα), σύμφωνα με τα δεδομένα του συστήματος παρακολούθησης της αποψίλωσης των δασών PRODES του Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας (INPE) της Βραζιλίας. Πρόκειται για έκταση δεκαπταπλάσια από αυτήν της πόλης της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για την τρίτη αύξηση σε ετήσια βάση αφότου ανέλαβε την προεδρία της Βραζιλίας ο Ζαΐχ Μπολσονάρου. Ο πρόεδρος επικρίνεται με σφοδρότητα σε διεθνές επίπεδο διότι εξασθένισε την επιτήρηση του οικοσυστήματος του τροπικού δάσους στον Αμαζόνιο και υπερασπίζεται την εκμετάλλευση τομέων θεωρητικά προστατευόμενων περιοχών. Οι αριθμοί αυτοί αποτελούν «πρόκληση για μας και πρέπει να είμαστε πιο αυστηροί έναντι των αδικημάτων σε βάρος του περιβάλλοντος», αναγνώρισε ο βραζιλιάνος υπουργός Περιβάλλοντος Ζοακίμ Λέιτς κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Μπραζίλια λίγη ώρα μετά τη δημοσιοποίηση του εγγράφου του PRODES. Ωστόσο αποπειράθηκε να σχετικοποιήσει την κατάσταση, διαβεβαιώνοντας πως τα δεδομένα «δεν αντανακλούν επακριβώς την πραγματικότητα των τελευταίων μηνών». Η βραζιλιάνικη κυβέρνηση διατείνεται ότι έχει εντατικοποιήσει τις προσπάθειές της για να καταπολεμήσει την παράνομη αποψίλωση του δάσους, αναπτύσσοντας μονάδες του στρατού στο πεδίο. Μολαταύτα ο πρόεδρος, ακροδεξιός πρώην λοχαγός, συνεχίζει να εγκρίνει γεωργικές εκμεταλλεύσεις και το άνοιγμα μεταλλείων και ορυχείων σε τμήματα του τροπικού δάσους. Μεταξύ του Αυγούστου του 2019 και του Ιουλίου του 2020, η επιφάνεια που αποψιλώθηκε έφθασε τα 10.851 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Κατά τη διάρκεια της COP26, της διεθνούς συνόδου του ΟΗΕ για το κλίμα, η Βραζιλία δεσμεύθηκε να επισπεύσει κατά δύο χρόνια, από το 2030 στο 2028, την προθεσμία που έχει τεθεί για την πλήρη εξάλειψη της παράνομης αποψίλωσης δασικών εκτάσεων στην επικράτειά της, όπου βρίσκεται το 60% του δάσους του Αμαζονίου. Για τον Μαουρίτσιο Βοϊβοντίτς, εκτελεστικό διευθυντή του παραρτήματος της οικολογικής οργάνωσης Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF) στη Βραζιλία, οι αριθμοί που δημοσιοποιήθηκαν χθες παρουσιάζουν απογυμνωμένη «την πραγματικότητα» που η κυβέρνηση υπό τον Μπολσονάρου «προσπαθεί να αποκρύψει με ευφάνταστες ομιλίες και προβάλλοντας οικολογικό προσωπείο στο εξωτερικό: η πραγματικότητα είναι ότι επιτάχυνε την πορεία προς την καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου». View full είδηση

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου εκπέμπει πλέον περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όσο έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει, επιβεβαίωσαν για πρώτη φορά οι επιστήμονες. Σύμφωνα με την έκθεσή τους, οι επιπλέον της απορρόφησης εκπομπές φτάνουν το ένα δισεκατομμύριο τόνους τον χρόνο. Προηγούμενα, το τροπικό δάσος αποτελούσε «συλλέκτη άνθρακα», απορροφώντας τμήμα των εκπομπών που βρίσκονται πίσω από την κλιματική αλλαγή. Το μεγαλύτερο κομμάτι των εκπομπών προκαλείται από τις πυρκαγιές, πολλές από τις οποίες είναι αποτέλεσμα εμπρησμών με σκοπό την αποψίλωση για την παραγωγή κρέατος και σόγιας. Πέρα όμως από τις πυρκαγιές, οι υψηλότερες θερμοκρασίες και οι αυξανόμενες περίοδοι ξηρασίας κάνουν το δάσος του Αμαζονίου να απορροφά λιγότερο και να εκπέμπει περισσότερο CO2. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μικρά αεροσκάφη για να πετάξουν πάνω από τον Αμαζόνιο και να καταγράψουν τα επίπεδα CO2 σε ύψος έως 4.500 μέτρων κατά την τελευταία δεκαετία. Προηγούμενες έρευνες που υποδείκνυαν το ίδιο αποτέλεσμα είχαν βασιστεί σε δορυφορικά δεδομένα, που μπορούν να αλλοιωθούν λόγω της συννεφοκάλυψης, ή μετρήσεις στο επίπεδο του εδάφους, που μπορούν να καλύψουν μόνο ένα μικροσκοπικό κομμάτι της γιγαντιαίας έκτασης του δάσους. Οι επιστήμονες δήλωσαν πως η ανακάλυψη ότι κομμάτι του Αμαζονίου εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα ακόμα και άνευ πυρκαγιών ήταν ιδιαίτερα ανησυχητική. Το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για το αποτέλεσμα της εκτεταμένης αποψίλωσης και των πυρκαγιών που κάνουν το δάσος πιο ευπαθές. Τα δέντρα παράγουν μεγάλο τμήμα της ετήσιας βροχόπτωσης της περιοχής, άρα η λιγόστευση των δέντρων προκαλεί πιο έντονες περιόδους ξηρασίας, καύσωνες, περισσότερους θανάτους δέντρων και φωτιές. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας του προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρο έχει ενθαρρύνει την επιπλέον αποψίλωση του Αμαζονίου, που έφτασε σε υψηλό 12ετίας, ενώ οι πυρκαγιές τον περασμένο Ιούνιο βρέθηκαν στο υψηλότερο επίπεδό τους από το 2007. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, αναφέρει πως οι πυρκαγιές παράγουν περίπου 1,5 δισ. τόνους CO2 ανά έτος, με το δάσος να απορροφά περίπου μισό δισ. Το 1 δισ. τόνων που μένει στην ατμόσφαιρα αντιστοιχεί στις ετήσιες εκπομπές της Ιαπωνίας, του πέμπτου μεγαλύτερου ρυπαντή στον κόσμο. «Στα νοτιοανατολικά, το δάσος δεν αναπτύσσεται πλέον πιο γρήγορα από ό,τι πεθαίνει. Αυτό είναι κακό — το να έχουμε τον πιο αποτελεσματικό απορροφητή άνθρακα στον πλανήτη να αλλάζει σε πηγή άνθρακα, σημαίνει πως πρέπει να εξαλείψουμε τη χρήση ορυκτών καυσίμων πιο γρήγορα από ό,τι νομίζαμε», δήλωσε ο καθηγητής Σκοτ Ντένινγκ, του Πανεπιστημίου της Πολιτείας του Κολοράντο. «Φανταστείτε να μπορούσαμε να απαγορεύσουμε τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο — θα μπορούσε να είναι συλλέκτης άνθρακα», είπε η Λουτσιάνα Γκάτι, του Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας της Βραζιλίας, που ηγήθηκε της έρευνας. «Όμως κάνουμε το αντίθετο — επιταχύνουμε την κλιματική αλλαγή». «Το χειρότερο κομμάτι είναι πως δεν χρησιμοποιούμε την επιστήμη για να λάβουμε αποφάσεις», προσέθεσε. «Οι άνθρωποι νομίζουν πως η μετατροπή περισσότερης γης σε αγροτική θα σημαίνει περισσότερη παραγωγικότητα, αλλά στην πραγματικότητα χάνουμε παραγωγικότητα λόγω της αρνητικής επίδρασης στη βροχόπτωση». Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και από έρευνα που δημοσιεύτηκε την περασμένη Παρασκευή, σύμφωνα με την οποία η βραζιλιάνικη βιομηχανία σόγιας χάνει 3,5 δισ. δολάρια τον χρόνο λόγω της άμεσης αύξησης ακραίας ζέστης που ακολουθεί την καταστροφή του δάσους. View full είδηση

Μελέτη που δημοσιεύτηκε δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο του δάσους του Αμαζονίου μπορεί να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία. Έρχονται έτσι στο προσκήνιο αιτήματα για τη θέσπιση νομοθεσίας που θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα που βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι φθορές που έχουν προκληθεί στο δάσος αυτό, το οποίο εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα, σημειώνουν οι ερευνητές, κυρίως του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Universidade Estadual de Campinas). Στην έρευνά τους, αυτοί αναλύουν τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικότοπους στις παρυφές του δάσους. Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ του 2001 και του 2018, σύμφωνα με την έρευνα. Αν περιληφθούν οι συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου. Ξηρασία και πυρκαγιές «Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην Αμαζονία λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες. «Οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας» προσθέτουν, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science. «Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα. Οι νόμοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως. Απώλεια της Αμαζονίας είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε», υποστηρίζουν. View full είδηση

Η μείωση αυτή χαρακτηρίζεται ακόμη σημαντικότερη διότι ο Ιούλιος, που σηματοδοτεί την έναρξη της ξηρής περιόδου (ως τον Σεπτέμβριο), συγκαταλέγεται συνήθως στους χειρότερους κάθε χρονιάς ως προς την καταστροφή του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του πλανήτη. Σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα από το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Βραζιλίας (INPE), η αποψίλωση στον Αμαζόνιο ήταν 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα τον περασμένο μήνα, το χαμηλότερο από το 2017. Αυτό σημαίνει μείωση κατά 66% σε σύγκριση με τα 1.487 τετραγωνικά χιλιόμετρα που καταγράφηκαν τον Ιούλιο του 2022, το τελευταίο έτος της προεδρικής θητείας του ακροδεξιού Γκίξ Μπολσονάρου. Ο κεντροαριστερός διάδοχός του, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα από το 2003 έως το 2010, ξεκίνησε την τρίτη θητεία του τον Ιανουάριο, υποσχόμενος να καταστήσει την προστασία του Αμαζονίου ύψιστη προτεραιότητα και να λάβει μέτρα για τον τερματισμό της παράνομης αποψίλωσης των δασών έως το 2030. «Έχουμε εισέλθει σε έναν ενάρετο κύκλο. Όσοι διαπράττουν εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος δεν είναι πλέον πεπεισμένοι ότι δεν θα τιμωρηθούν, οπότε το σκέφτονται δύο φορές πριν αναλάβουν δράση», δήλωσε η υπουργός Περιβάλλοντος Μαρίνα Σίλβα σε συνέντευξη Τύπου χθες. Τους πρώτους επτά μήνες της διακυβέρνησης Λούλα, η αποψίλωση των δασών ήταν κατά 42,5% χαμηλότερη από ό,τι την ίδια περίοδο το 2022, όταν ο Μπολσονάρου ήταν ακόμη στην εξουσία. Κατά την περίοδο αναφοράς από τον Αύγουστο έως τον Ιούλιο, την οποία χρησιμοποιούν οι ειδικοί για να αναλύσουν την κατάσταση κατά τη διάρκεια του έτους από τη μία περίοδο ξηρασίας στην επόμενη, υπήρξε μείωση κατά 7% σε σύγκριση με τους προηγούμενους 12 μήνες. Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα μια εβδομάδα πριν από τη συνάντηση των εκπροσώπων των οκτώ κρατών μελών του Οργανισμού του Συμφώνου Συνεργασίας για τον Αμαζόνιο στο Μπελέμ της βόρειας Βραζιλίας. Ανησυχία για τον Αμαζόνιο Πριονιστήριο στο Moraes Almeida στην πολιτεία Para της Βραζιλίας, στις 13 Σεπτεμβρίου 2019. (Nelson Almedia/AFP/Getty Image) «Η μείωση της αποψίλωσης του Αμαζονίου τον Ιούλιο αποτελεί σημαντική ένδειξη πως ανακτάται ο έλεγχος της κατάστασης», εκτίμησε σε δελτίο Τύπου που δημοσιοποιήθηκε χθες η Μαριάνα Ναπολιτάνου του βραζιλιάνικου παραρτήματος του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF). Οι αριθμοί είναι ωστόσο πολύ πιο ανησυχητικοί όσον αφορά τη Σεχάντου, την ιδιαίτερα πλούσια σε βιοποικιλότητα τροπική σαβάνα νότια του Αμαζονίου. Αποψιλώθηκαν 612 τετραγωνικά χιλιόμετρα τον περασμένο μήνα, έκταση αυξημένη κατά 26% σε σύγκριση με τον Ιούλιο του 2022. Ορισμένοι ειδικοί εκφράζουν την ολοένα πιο έντονη ανησυχία τους πως η επικέντρωση των προσπαθειών στον Αμαζόνιο απλούστατα θα μεταφέρει τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στη Σεχάντου, όπου η αποψίλωση τους τελευταίους δώδεκα μήνες έφθασε τα 6.359 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό που έχει καταγραφεί από το 2017. Μετάφραση – Επιμέλεια : Μπικιάκου Ελένη View full είδηση

Η ξηρασία, οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2019, η αποψίλωση των δασών και η υλοτομία απειλούν σοβαρά το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, σύμφωνα με καθηγητή του Πανεπιστημίου της Φλόριντα Δραματική πρόβλεψη για... κατάρρευση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου έως το 2064 κάνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, Ρόμπερτ Γουόκερ. Ο «πνεύμονας του πλανήτη», όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς, θα καταρρεύσει και θα γίνει σε μεγάλο βαθμό μια ξηρή, θαμνώδης πεδιάδα σε 43 χρόνια από τώρα, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της αποψίλωσης, σύμφωνα με τον καθηγητή Γουόκερ. Η πρόβλεψη αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environment, με τίτλο «Collision Course: Development Pushes Amazonia Tow To Its Tipping Point». Ο καθηγητής Γουόκερ υποστηρίζει ότι ο Αμαζόνιος θα μετατραπεί τις επόμενες δεκαετίες από ένα πυκνό, γεμάτο υγρασία δάσος σε μια ανοιχτή σαβάνα, όπου θα κυριαρχούν εύφλεκτα χόρτα και θάμνοι. «Ο καλύτερος τρόπος να σκεφτούμε το δασικό οικοσύστημα είναι πως αποτελεί μια αντλία», δήλωσε ο καθηγητής Γουόκερ στο UPI. «Το δάσος ανακυκλώνει την υγρασία, η οποία υποστηρίζει περιφερειακές βροχοπτώσεις. Εάν συνεχίσετε να καταστρέφετε το δάσος, η ποσότητα βροχόπτωσης μειώνεται και, τελικά, καταστρέφετε την αντλία». Ο Γουόκερ είπε ότι πέρασε πολύ χρόνο στην περιοχή του Αμαζονίου μιλώντας με αγρότες και υλοτόμους που ζουν εκεί. Όπως ανέφερε, η φτώχεια και η κακή χρήση κρατικών πόρων οδηγούν τελικά σε μεγάλο μέρος της αποψίλωσης των δασών. «Οι άνθρωποι εκεί, δεν ανησυχούν τόσο πολύ για τη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον, όταν πρέπει να ανησυχούν για το φαγητό τους», είπε χαρακτηριστικά. Ο Ρόμπερτ Γουόκερ πρόσθεσε, επίσης, ότι η εξάρτηση των ντόπιων από τον Αμαζόνιο, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον ποταμό ως κύρια πηγή νερού σημαίνει ότι «το μέγεθος της καταστροφής θα είναι χειρότερο από ό, τι μέχρι τώρα μπορούσε κάποιος να φανταστεί». Το 2064 σηματοδοτεί το σημείο στο οποίο επιτυγχάνεται ένα «σημείο ανατροπής», όπου οι ακραίες ξηρασίες γίνονται πολύ συχνές για να ανακάμψει εντελώς ο θόλος (το κύριο στρώμα του δάσους). «Είναι αμφίβολο ότι το δάσος του Αμαζονίου θα παραμείνει ανθεκτικό στις αλλαγές στο περιφερειακό υδροκλίμα», επισημαίνει ο καθηγητής Γουόκερ. «Η μεγαλύτερη ανησυχία αφορά στη συχνότητα που πεθαίνουν τα δέντρα, κάτι που απορρέει τόσο από την ξηρασία και τις συνέπειες των καταστροφικών πυρκαγιών του 2019, όσο και της αποψίλωσης των δασών και της υλοτομίας», καταλήγει. View full είδηση

Τρεις τεράστιες μπάλες στο κέντρο του Σιάτλ των ΗΠΑ στεγάζουν 800 εργαζομένους της Amazon, οι οποίοι δουλεύουν ανάμεσα σε 40.000 φυτά, καταρράκτες και ποτάμια. Η Amazon αποτελεί την κορυφαία εταιρεία του κόσμου για να εργάζεται κανείς σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του LinkedIn. Και το αποτέλεσμα δεν είναι τυχαίο, αν λάβουμε υπόψη μας το γεγονός πως ο ιδρυτής της Jeff Bezos έχει δαπανήσει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, προκειμένου να δημιουργήσει κτίρια και γραφεία, τα οποία άνετα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «έργα τέχνης». Ένα από αυτά βρίσκεται στο κέντρο του Σιάτλ των ΗΠΑ. Το 2018 η Amazon εγκαινίασε τα Spheres, τα νέα φουτουριστικά γραφεία της στο κέντρο της πόλης, τα οποία σε κάνουν να νιώθεις ότι μπήκες στον πραγματικό Αμαζόνιο. Μιλάμε ουσιαστικά για τρεις γιγάντιες σφαίρες από ατσάλι, οι οποίες στο εσωτερικό τους στεγάζουν γραφεία, αλλά και 40.000 φυτά από 400 διαφορετικά είδη. https://www.instagram.com/p/Bt4For6AU6V/?utm_source=ig_embed&ig_rid=3b3a2632-e435-45e2-a940-92920c45556a Στις Σφαίρες υπάρχουν συνολικά 800 υπερσύγχρονα γραφεία, αλλά για να μπορέσουν οι περίπου 40.000 εργαζόμενοι της Amazon που κατοικούν στο Σιάτλ να εργαστούν εκεί, θα πρέπει να κάνουν online κράτηση. Παράλληλα, το οικοδόμημα που πήρε το παρατσούκλι «Bezos’ Balls» αποτελεί αυτή τη στιγμή ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα της πόλης με χιλιάδες τουρίστες να περιμένουν στην ουρά για να το βγάλουν μια φωτογραφία, αλλά και να ξεναγηθούν στο εσωτερικό του. Στο εσωτερικό των τεράστιων θόλων που έχει φτιάξει η Amazon υπάρχουν καταρράκτες, ποτάμια, καθώς και ένας τεράστιος φίκος ύψους 16 μέτρων. Επίσης, τα meetings στις Σφαίρες αποκτούν έξτρα ενδιαφέρον, μιας και πραγματοποιούνται σε «δεντρόσπιτα» και όχι σε κάποια συνηθισμένη αίθουσα. Η θερμοκρασία στα γραφεία της Amazon στο Σιαλτ παραμένει σταθερή στους 22 βαθμούς Κελσίου όλες τις ημέρες του χρόνου, ενώ η υγρασία είναι στο 60%, κάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι έχεις μεταφερθεί ξαφνικά σε κάποιο τροπικό δάσος. Σύμφωνα με τον Jeff Bezos το συγκεκριμένο concept λειτούργησε ευεργετικά στους εργαζομένους της εταιρείας, μιας και αύξησε την παραγωγικότητά τους. View full είδηση

Ένας σιδερένιος πύργος, ένα μέτρο ψηλότερος από τον πύργο του Άιφελ, ορθώνεται βαθιά μέσα στην ζούγκλα του Αμαζονίου. Είναι αποτέλεσμα συνεργασίας ανάμεσα στη Βραζιλία και τη Γερμανία για τη μελέτη της σχέσης του υγρού τροπικού δάσους με την κλιματική αλλαγή. Ο άσπρος και πορτοκαλί πύργος, με την ονομασία ATTO (Παρατηρητήριο Υψηλού Πύργο στον Αμαζόνιο) είναι η ψηλότερη κατασκευή ολόκληρης της Νοτίου Αμερικής με το εντυπωσιακό ανάστημα των 325 μέτρων. Βρίσκεται σε μια άκρως απομονωμένη περιοχή του δάσους, 350 χιλιόμετρα από την πόλη του Μανάους στη Βραζιλία, και οι ερευνητές που θέλουν να το χρησιμοποιήσουν πρέπει να ταξιδεύουν για ώρες μέσα από κακοτράχαλους δρόμους. «Η μεγάλη απόσταση από τις πόλεις και τις ανθρώπινες επιδράσεις μάς επιτρέπει να συλλέξουμε σχετικά αμόλυντες μετρήσεις» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μέινρατ Άντρε, διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Χημείας Max Planck που συμμετείχε στην υλοποίηση του έργου. Η βλάστηση του Αμαζονίου, του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του κόσμου, απορροφά από την ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και μετριάζει έτσι την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. «Η περιοχή του Αμαζονίου έχει παγκόσμια σημασία: παράγει περισσότερο από το μισό οξυγόνο του πλανήτη, επηρεάζει τον κύκλο του νερού μέσω της εξάτμισης και σταθεροποιεί το κλίμα» επισήμανε το Ινστιτούτο. Οι ατμοσφαιρικές μετρήσεις προγραμματίζεται να συνεχιστούν στο ATTO για 20 με 30 χρόνια. Ο πύργος των 7,4 εκατομμυρίων δολαρίων εγκαινιάστηκε επίσημα την περασμένη εβδομάδα, αν και η συλλογή δεδομένων θα αρχίσει αργότερα εντός του έτους. Πηγή: http://www.ypodomes.... Click here to view the είδηση

Μεγάλες εκτάσεις σημερινής Αμαζονίας ήταν λειμώνες ώσπου μια φυσική μεταβολή πριν από 2000 χρόνια που έκανε το Κλίμα της Γης πιο υγρό προκάλεσε τη διαμόρφωση του περίφημου τροπικού δάσους του Αμαζονίου, ενός από τους μεγαλύτερους πνεύμονες της Γης. Η νέα αμερικανική έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS) αντιτίθεται στην ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι πολύ αρχαιότερο και καταθέτει μια ακόμα ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα άποψη: η άφιξη των ευρωπαίων στην αμερικανική Ήπειρο μετά το ταξίδι του Χριστόφορου Κολόμβου το 1492 συνοδεύτηκε από τη μεταφορά πολλών ασθενειών. Οι ασθένειες αυτές κυριολεκτικά θέρισαν τους ιθαγενείς με αποτέλεσμα οι δασικές εκτάσεις του Αμαζονίου να επεκταθούν αφού περιορίστηκε δραστικά η καλλιέργεια της γης. Το βασικό οικοσύστημα έμοιαζε περισσότερα με σαβάνα, όπου κυριαρχούσε η πολύ υψηλή ποώδης και θαμνώδης βλάστηση με παρουσία διάσπαρτων μόνο δένδρων χωρίς να σχηματίζεται συνεχής θόλος (canopy), παρά με το τροπικό δάσος που βλέπουμε σήμερα, αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης Τζον Κάρσον από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι η μετάβαση προς υγρότερες συνθήκες έγινε λόγω φυσικών μεταβολών στην περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο και συντέλεσε στην ανάπτυξη της δενδρώδους βλάστησης. Τα ευρήματα της έρευνας βασίστηκαν σε ανθρωπογενείς μεταβολές στην επιφάνεια του εδάφους στη Βολιβία, που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν τάφρους μήκους ενός χιλιομέτρου, βάθους τριών μέτρων και πλάτους τεσσάρων μέτρων. Ανακάλυψαν επίσης μεγάλες ποσότητες γονιμοποιημένων χορτολιβαδικών φυτών σε αρχαία ιζήματα σε κοντινές λίμνες που οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η περιοχή ήταν καλυμμένη από σαβάνα. Βρήκαν επίσης ίχνη από καλλιέργειες αραβοσίτου, που σημαίνει ότι οι άνθρωποι καλλιεργούσαν τη γη. Ο Αμαζόνια θεωρείται παραδοσιακά ως παρθένο, πυκνό τροπικό δάσος που κατοικείται από κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ίχνη ότι οι ιθαγενείς που ζούσαν στο πυκνό δάσος επιδίδονταν στη γεωργία για να ζήσουν. Η έρευνα κάνει την υπόθεση ότι οι κάτοικοι της Αμαζονίας 2500 χρόνια έως 500 χρόνια πριν από την εποχή μας ήταν αγρότες και όχι κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες. Η κατανόηση της εξέλιξης του τροπικού δάσους του Αμαζονίου μπορεί να συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση των κλιματικών αλλαγών. Αυτή τη στιγμή, το τροπικό δάσος κυριολεκτικά αναχαιτίζει την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή καθώς τα δέντρα απορροφούν τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Παρόλα αυτά, η ταχύτατη αποδάσωση της περιοχής απελευθερώνει τα αέρια του θερμοκηπίου πίσω στην ατμόσφαιρα και αφανίζει τις φυσικές τους “παγίδες”. Ο Μάικλ Χέκενμπεργκερ, ειδικός στον Αμαζόνιο, από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα δηλώνει ότι η πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει τις θεωρίες που θέλουν τους κατοίκους του Αμαζονίου να κυριαρχούν στη φύση και να την εκμεταλλεύονται. Όταν έφτασαν οι Κονκισταδόρες στον Αμαζόνιο, οι τοπικοί πληθυσμοί καλλιεργούσαν πάνω από 80 καρπούς, τη στιγμή που στην Ευρώπη δεν ξεπερνούσαν τους έξι. Πηγή: http://www.econews.g...-allagi-116232/ Click here to view the είδηση