Αναζήτηση στην κοινότητα

Νέα επιστημονική μελέτη που ολοκλήρωσε το πανεπιστήμιο Oxford Brookes υπό τον καθηγητή Ιάκωβο Τζανάκη, φανερώνει ότι μπορεί να επιτευχθεί άνοδος 15% στην απόδοση των θαλάσσιων ανεμογεννητριών κοντά στις ακτές και σε βαθιά νερά εφόσον αντικατασταθεί η τεχνολογία των οριζοντίων ανεμογεννητριών (HAWT) με αυτή των κάθετων (VAWT). Σημειώνεται ότι οι ανεμογεννήτριες τύπου HAWT παράγουν ενέργεια με το κλασικό σχέδιο των τριών πτερυγίων, ενώ οι VAWT χρησιμοποιούν ένα κυλινδρικό σχήμα με περιστροφή γύρω από ένα κεντρικό άξονα. Όπως τονίζεται, το βασικό ζήτημα με τα συνηθισμένα θαλάσσια αιολιικά που μπορεί να αριθμούν 60-70 ανεμογεννήτριες ανά 6τ.χμ. είναι ότι η απόδοση φθίνει γρήγορα στην πίσω πλευρά λόγω των διαταραχών από τις πρώτες σειρές. Οι κάθετες ανεμογεννήτριες το λύνουν αυτό παράγοντας λιγότερες διαταραχές και σε ορισμένες περιπτώσεις βελτιώνουν την απόδοση και των γειτονικών ανεμογεννητριών. Προκειμένου να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές πραγματοποίησαν 11.500 ώρες προσομοιώσεων και ανέλυσαν τις επιδράσεις των ρευμάτων. Όσον αφορά τις προκλήσεις που υπάρχουν για τις κάθετες ανεμογεννήτριες, περιλαμβάνουν την απουσία ενός καθιερωμένου μοντέλου, ζητήματα με το φρενάρισμα και την έλλειψη κατάλληλης αεροτομής Πηγή: https://www-forbes-com.cdn.ampproject.org/c/s/www.forbes.com/sites/arielcohen/2021/05/20/are-vertical-turbines-the-future-of-offshore-wind-power/amp/?fbclid=IwAR1OgIqVa3cMLvYOPzjY7cqRGoJpxQtI3gObbBwsEIp7it6Tei698K1RKpw

Κάτι παραπάνω από ικανοποιημένοι είναι οι κάτοικοι και οι τοπικοί παράγοντες στο Δήμο Μουζακίου Καρδίτσας, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που ενέκρινε τη λειτουργία μεγάλου αιολικού πάρκου στην περιοχή. Η σημαντική αυτή επένδυση θα δώσει δουλειά σε 26 άτομα (20 στη φάση της κατασκευής και άλλοι 6 σε μόνιμη βάση κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του πάρκου), δίνοντας ανάσα στον τόπο, όπου η ανεργία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα (40% στο νομό Καρδίτσας και 60% στους νέους!). Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της επένδυσης, το συνολικό κόστος της θα φτάσει στα 33 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν σε όλο το Ειδικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Καρδίτσας. Προβλέπει την εγκατάσταση 15 ανεμογεννητριών στη θέση «Αέρας» του Δημοτικού Διαμερίσματος Δρακότρυπας στο Δήμο Μουζακίου. Όπως δηλώνει ο Δήμαρχος Μουζακίου, Γιώργος Κωτσός, στην εφημερίδα Ενημέρωση, «Ένα μεγάλο στοίχημα για το Δήμο Μουζακίου κερδήθηκε, καθώς το όραμα για την υλοποίηση Αιολικού Πάρκου στην περιοχή μας παίρνει πλέον σάρκα και οστά, μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Να θυμίσουμε πως το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει ήδη χορηγήσει άδεια παραγωγής ενέργειας, ισχύος 30 MW στη ΔΕΗ». Πηγή: http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/1934757/kerdithike-to-stichima-gia-to-eoliko-parko-sto-mouzaki

Ο κύκλος ζωής των πρώτων ανεμογεννητριών που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1990 ολοκληρώνεται και οι εταιρείες έχουν να διαχειριστούν αφενός τη συνέχεια λειτουργίας των πιο αποδοτικών αιολικών πάρκων που ως πρώτα «έπιασαν» τις καλύτερες θέσεις από άποψη αιολικού δυναμικού και δικτύων και αφετέρου τον τεράστιο σε όγκο προς απόσυρση εξοπλισμό. Ως προς το πρώτο, τη συνέχιση της λειτουργίας των πάρκων, η λύση είναι απλή: το «repowering», η αντικατάσταση δηλαδή των παλαιών ανεμογεννητριών με νέα τεχνολογία μεγαλύτερης απόδοσης που ακολουθείται εδώ και μια δεκαετία από τις πιο ώριμες αγορές της Ευρώπης και για πρώτη φορά εφαρμόστηκε και στην Ελλάδα από τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες, τη θυγατρική της ΔΕΗ που ως γενική διεύθυνση της μητρικής εταιρείας εγκατέστησε το 1992 τις πρώτες ανεμογεννήτριες στα ελληνικά νησιά. Ως προς το δεύτερο, τη διαχείριση των παλιών ανεμογεννητριών που αποσύρονται, η μεγάλη πρόκληση σε όλη την Ευρώπη είναι τα πτερύγια. Σήμερα το 85%-90% της μάζας των ανεμογεννητριών ανακυκλώνεται με αποδοτικό τρόπο, με τα πτερύγια να αποτελούν την εξαίρεση εξαιτίας των συνθετικών υλικών που περιέχουν. Η WindEurope αναμένει ότι περίπου 25.000 τόνοι λεπίδων θα φτάνουν στο τέλος της λειτουργικής τους ζωής ετησίως έως το 2025, ενώ ο ετήσιος όγκος παροπλισμού θα μπορούσε να διπλασιαστεί στους 52.000 τόνους έως το 2030. Η χρήση των πτερυγίων των ανεμογεννητριών για την κατασκευή ειδών αστικού εξοπλισμού αποτελούν μέρος της διαχείρισης των παροπλισμένων αιολικών πάρκων της Ευρώπης που συμπληρώνει το «repowering». Παγκάκια, ζαρντινιέρες, στέγαστρα, γραφεία, παιδικές χαρές, στάσεις λεωφορείων, info kiosk, σκελετοί ποδηλάτων με υλικό τα πτερύγια των γερασμένων ανεμογεννητριών, είναι η νέα τάση αστικού εξοπλισμού διά χειρός… ευρωπαϊκής αιολικής βιομηχανίας, που ακολουθεί κατά πόδας και η ελληνική. Στο Ρότερνταμ τα παιδιά παίζουν σε παιδικές χαρές από πτερύγια ανεμογεννητριών και στις πλατείες πολλών ευρωπαϊκών πόλεων πληθαίνουν τα πτερύγια-παγκάκια. Στην Ελλάδα, τα γραφεία της EΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας) κοσμούν γραφεία και άλλα έπιπλα από πτερύγια των πρώτων αιολικών πάρκων που εγκατέστησε η ΔΕΗ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και έκλεισαν τον κύκλο ζωής τους. Πτερύγια τοποθετήθηκαν τις ημέρες των Χριστουγέννων στο Παιδικό Χωριό του Δήμου Τρικκαίων, ενώ ένα πτερύγιο αποτελεί τη βάση του γραφείου του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Κωνσταντίνου Μαύρου, της 100% θυγατρικής της ΔΕΗ που ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο «repowering» στην Ελλάδα. Στο προσεχές μέλλον, μάλιστα, στην Ελλάδα θα δούμε πολλά είδη αστικού εξοπλισμού από ανεμογεννήτριες διά χειρός… ΕΛΕΤΑΕΝ. Όπως αποκαλύπτει στην «Κ» ο γενικός διευθυντής της EΛΕΤΑΕΝ Παναγιώτης Παπασταματίου, ο φορέας έχει έρθει ήδη σε επαφή με εργοστάσια και είναι σε συνεργασία με την Ιντρακάτ και τη Vestas για την παραγωγή ειδών αστικού εξοπλισμού από πτερύγια ανεμογεννητριών που θα διαθέσουν σε δήμους και άλλους φορείς. Είναι προφανές ωστόσο ότι η επαναχρησιμοποίηση των πτερυγίων σε αυτόν τον τομέα δεν μπορεί να καλύψει τον τεράστιο όγκο των πτερυγίων που αποσύρονται και αυτών που θα ακολουθήσουν. Ένα μέρος των πτερυγίων που αποξήλωσε η ΔΕΗ Ανανεώσιμες, όπως τονίζει στην «Κ» ο διευθυντής Λειτουργίας και Διαχείρισης Παραγωγής των έργων ΑΠΕ της ΔΕΗ Ανανεώσιμες και μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΕΤΑΕΝ, Άγγελος Κασίμης, καταλήγει στην τσιμεντοβιομηχανία όπου αναμειγνύεται με το καύσιμο που καίνε για τη λειτουργία τους. «Τα πτερύγια τα παραλαμβάνουν πιστοποιημένες εταιρείες –η μεγαλύτερη βρίσκεται στη Ριτσώνα–, τα θρυμματίζουν και τα κάνουν ένα είδος πούδρας που διοχετεύεται δωρεάν στη βιομηχανία για καύση», τονίζει. Η αιολική βιομηχανία στοχεύει στην 100% ανακύκλωση των ανεμογεννητριών και στο πλαίσιο αυτό οι κατασκευάστριες εταιρείες, όπως τονίζει ο κ. Παπασταματίου, έχουν σχεδιάσει την ανάπτυξη νέων τεχνικών για την ανακύκλωση των υφιστάμενων πτερυγίων, αλλά και την ανάπτυξη νέων υλικών ώστε τα νέα πτερύγια να είναι πλήρως ανακυκλώσιμα με εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο. Το πρώτο ερευνητικό πρόγραμμα το αναπτύσσει η Vestas και το δεύτερο η Siemens Gamesa. Στην Ευρώπη, αν και η νομοθεσία επιτρέπει την ταφή μη τοξικών αποβλήτων, καμία εταιρεία δεν κάνει χρήση και δεν υπάρχουν «νεκροταφεία» ανεμογεννητριών σαν κι αυτά που βλέπουμε μέσω Διαδικτύου στις ΗΠΑ, διατείνονται οι εκπρόσωποι του κλάδου. Και όσον αφορά την αμφισβήτηση από μια μερίδα της κοινωνίας περί της «πράσινης ταυτότητας» των αιολικών πάρκων, εξαιτίας της μη δυνατότητας ανακύκλωσης των πτερυγίων, απαντούν: «Υπάρχει ένα πρόβλημα αξίας αλλά είναι άδικο να λέμε ότι αλλάζει την πράσινη ταυτότητα των αιολικών». Επικαλούνται τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βιομηχανίας των Συνθετικών Υλικών (EuCIA), σύμφωνα με τις οποίες «μέχρι το 2025 ο αιολικός κλάδος –παρά την ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη που αναμένεται να γνωρίσει τα επόμενα χρόνια– θα είναι υπεύθυνος για το 10% των συνθετικών αποβλήτων παγκοσμίως. Το μεγαλύτερο ποσοστό συνθετικών υλικών θα προέρχεται από τον κτιριακό τομέα και από τις ηλεκτρονικές και ηλεκτρολογικές συσκευές». Δημόσια παγκάκια στο Ρότερνταμ. Το 85%-90% της μάζας των ανεμογεννητριών ανακυκλώνεται με αποδοτικό τρόπο στην Ευρώπη. Το στάδιο της αποξήλωσης του παλαιού εξοπλισμού είναι σε πολλές περιπτώσεις το ίδιο δύσκολο με την ανέγερσή του. Μια δεύτερη ζωή για τα παλιά πτερύγια των αιολικών πάρκων, που μετατρέπονται ακόμα και σε έπιπλα γραφείων. Πολύπλοκη και δύσκολη η αποξήλωση και η αντικατάστασή τους στα νησιά Η ΔΕΗ Ανανεώσιμες πραγματοποίησε το πρώτο Repowering στην Ελλάδα αντικαθιστώντας 106 ανεμογεννήτριες με 22 νέας τεχνολογίας σε 10 αιολικά πάρκα που είχε εγκαταστήσει τη δεκαετία του ’90 στα Ψαρά, στη Χίο, στην Ικαρία, στη Λέσβο, στην Κάρπαθο, στη Λήμνο, στην Εύβοια και στην Κρήτη. Ο διευθυντής Λειτουργίας και Διαχείρισης Παραγωγής των έργων ΑΠΕ της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Άγγελος Κασίμης, το περιγράφει στην «Κ» ως μια μεγάλη πρόκληση, μια εξίσου πολύπλοκη και απαιτητική διαδικασία αντίστοιχη της ανέγερσης ενός αιολικού πάρκου. «Αποτέλεσε ένα αχαρτογράφητο πεδίο, το οποίο αντιμετωπίστηκε μεθοδικά και πλέον αποτελεί για εμάς μια πρότυπη διαδικασία», τονίζει, περιγράφοντας σειρά προκλήσεων που χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν για τη διαχείριση του αποξηλωθέντος εξοπλισμού καθώς τα περισσότερα πάρκα ήταν διάσπαρτα σε μικρά νησιά. «Δεν υπήρχαν σε όλα τα νησιά κατάλληλες πιστοποιημένες μονάδες για την ανακύκλωση των υλικών και αναγκαζόμασταν να τα μεταφέρουμε σε άλλα νησιά ή στο ηπειρωτικό σύστημα. Αυτό θέλει έναν προγραμματισμό που εξαρτάται και από τις καιρικές συνθήκες, τα δρομολόγια και τη διαθεσιμότητα των πλοίων, τη δυνατότητα να ναυλώσεις ο ίδιος ένα ιδιωτικό πλοίο», τονίζει επισημαίνοντας και τις ελλείψεις κατάλληλων συνεργείων, αφού οι ανάγκες αυτών των έργων απαιτούν τεχνογνωσία. Η διαδικασία του Repowering ξεκινάει ελέγχοντας αρχικά την προσβασιμότητα, αφού στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1990 πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει στην οδοποιία, εξηγεί ο κ. Κασίμης. Ακολουθεί το στάδιο της αποξήλωσης, της απομάκρυνσης δηλαδή του παλαιού εξοπλισμού, ξεκινώντας από τα εμφανή κομμάτια, οτιδήποτε βρίσκεται πάνω από το θεμέλιο (πυλώνας, πτερύγια, εναέριο δίκτυο κ.λπ.) και μετέπειτα των αφανών υποδομών, δηλαδή οι βάσεις, τα πιθανά υπόγεια φρεάτια και τέλος η επαναφορά του τοπίου στην προηγούμενη κατάσταση, όπως προβλέπει η νομοθεσία. Από εκεί και μετά ξεκινάει το πιο δύσκολο μέρος της μεταφοράς των υλικών στις εγκαταστάσεις πιστοποιημένων εταιρειών για τη διαχείρισή τους, που δεν υπήρχαν στα μικρά νησιά. Οι εταιρείες που αναλαμβάνουν τη διαχείριση έχουν τρεις επιλογές, σύμφωνα με τον κ. Κασίμη: Η πρώτη είναι να τις διαθέσουν στη δευτερογενή αγορά, όπου υπάρχει ζήτηση από χώρες που το θεσμικό τους πλαίσιο επιτρέπει την εγκατάσταση παλαιών ανεμογεννητριών. Η δεύτερη είναι να αφαιρέσουν κομμάτια (κιβώτιο, γεννήτρια, άξονα κ.λπ.) και να τα διαθέσουν ως ανταλλακτικά για παρόμοιους τύπους ανεμογεννητριών. Η τρίτη επιλογή διαχείρισης αφορά τα πτερύγια, τα οποία πιστοποιημένες εταιρείες τα θρυμματίζουν και τα κάνουν ένα είδος πούδρας που διοχετεύεται για καύση στις τσιμεντοβιομηχανίες.

Συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Περιβάλλοντος πραγματοποίησαν την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου κάτοικοι της Σκύρου, αντιδρώντας στην εγκατάσταση εννιά αιολικών πάρκων, με 111 ανεμογεννήτριες ισχύος 333 MW στο νησί και ζητούν να μη δοθεί η τελική έγκριση από το υπουργείο. Σε ανακοίνωσή της, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Δήμου, Φορέων και Συλλόγων Σκύρου επισημαίνει πως το τεράστιο σε μέγεθος έργο, μαζί με τους δρόμους, τα κτίρια και τα περάματα καλωδίων που θα χρειαστούν είναι ασύμβατο με τη μικρή έκταση του νησιού και θα καταστρέψει τόσο τη χλωρίδα και πανίδα όσο και την οικονομική ζωή του νησιού, που βασίζεται στον τουρισμό, την κτηνοτροφία, τη γεωργία και τη μελισσοκομία. «Άλλες 33 ανεμογεννήτριες έχουν προγραμματιστεί να εγκατασταθούν στις νησίδες της Σκύρου, με άδεια που έχει εκδοθεί ήδη από τη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας), ανεβάζοντας το σύνολο σε 144, γεγονός που αποτελεί “τη μεγαλύτερη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Ευρώπη που γίνεται σε τόσο μικρό νησί”» καταγγέλλει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα. Το μεγαλύτερο μέρος των 36.100 στρεμμάτων όπου προβλέπεται να γίνει η εγκατάσταση είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενη περιοχή NATURA και Ζώνη Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας. Σε αυτή την έκταση, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, στο όρος Κόχυλας, βρίσκεται η μεγαλύτερη αποικία μαυροπετρίτη. Επίσης, σε άλλη ορεινή περιοχή της Σκύρου, στο Βουνό, που περιλαμβάνεται στο σχέδιο, τραγικές θα είναι οι συνέπειες για την αρχαία ράτσα των ημιάγριων σκυριανών αλόγων που ξεχειμωνιάζουν εκεί, για τα 20.000 αιγοπρόβατα και τις πάνω από 2.000 κυψέλες. Η Επιτροπή, μαζί με την Ορνιθολογική, αναφέρουν πως είναι παράδοξο να βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα LIFE+2009 για την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας στη Σκύρο, χρηματοδοτούμενο από κονδύλια της ΕΕ και εκτελούμενο από το δήμο Σκύρου, περιβαλλοντικές οργανώσεις και με την σύμπραξη του «Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης», που έχει ρόλο στρατηγικού συμβούλου του ΥΠΕΚΑ και, την ίδια στιγμή, το υπουργείο να εγκρίνει την εγκατάσταση 144 ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 432 MW στο μικρό νησί. —Συνάντηση στο ΥΠΕΚΑ Από την πλευρά του ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, κάλεσε σε συνάντηση και παρευρέθησαν αφενός εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας της Σκύρου, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και Βουλευτές του Ν. Εύβοιας και αφετέρου οι επενδυτές του αιολικού πάρκου 330 MW στην νότια Σκύρο, προκειμένου να υπάρξει ένας γόνιμος διάλογος-αλληλοενημέρωση, με στόχο την επίτευξη «κοινού τόπου», μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, στοιχείο απαραίτητο όπως τόνισε ο Υπουργός ΠΕΚΑ για την υλοποίηση επενδύσεων. Οι συνθήκες της χώρας την κρίσιμη αυτή περίοδο για την προσέλκυση επενδύσεων απαιτούν ενέργειες, δράσεις και παρεμβάσεις απ’ όλες τις πλευρές που να σέβονται τις αρχές της αειφόρου ανάπτυξης και τους τρεις πυλώνες που αυτή εδράζεται, δηλαδή του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και της οικονομίας. Με σεβασμό των αρχών αυτών ζήτησε ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, να κινηθούν τα ενδιαφερόμενα μέρη. Πηγή: http://www.econews.gr/2013/10/26/aioliko-skyrou-ypeka-107230/ http://www.econews.gr/2013/10/26/aioliko-skyrou-ypeka-107230/

Το Ακρωτήρι, η Γαύδος, το θαλάσσιο τμήμα μεταξύ Ηρακλείου και νήσου Ντία, η Αγία Γαλήνη, τα βορειοδυτικά του κόλπου του Μεραμβέλλου, η Ιεράπετρα, η Ζάκρος. Αυτές είναι μερικές από τις 10 αρχικές προτεινόμενες θέσεις για 5 συνολικά πλωτά αιολικά πάρκα που προτείνει για την Κρήτη το Πολυτεχνείο Κρήτης, με δεδομένο ότι η Κρήτη μαζί με την Αλεξανδρούπολη συνθέτουν την πρώτη “φουρνιά” ελληνικών περιοχών στις οποίες αναμένεται να αναπτυχθούν στη χώρα μας τα θαλάσσια αιολικά. Τα ''αποκαλυπτήρια'' της πρότασης του Πολυτεχνείου Κρήτης που σίγουρα κεντρίζει το ενδιαφέρον, αλλά ταυτόχρονα εγείρει αν μη τι άλλο και πολλή συζήτηση έγιναν στο πλαίσιο ημερίδας για το πρόγραμμα Ιnterreg με θέμα τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό που φιλοξενήθηκε τις προάλλες στον δήμο Χανίων, παρουσία του γ.γ. Χωροταξικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΝ. Τη σχετική παρουσίαση έκανε ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Θεοχάρης Τσούτσος, τονίζοντας πως με βάση την ειδική διερεύνηση που έκανε το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, βάζοντας στο “μικροσκόπιο” δεκάδες παραμέτρους και συναρτήσεις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανοιχτά της Κρήτης μπορούν να αναπτυχθούν 5 θαλάσσια αιολικά πάρκα. Μάλιστα, για την πεντάδα των πάρκων που μπορούν εν δυνάμει να αναπτυχθούν, το Πολυτεχνείο Κρήτης προτείνει σε α' φάση 10 θέσεις-σημεία, που απλώνονται γεωγραφικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του νησιού. Οι 10 προτεινόμενες θέσεις Ειδικότερα, από το Πολυτεχνείο προτείνονται για θαλάσσια αιολικά πάρκα τα εξής 10 σημεία στην Κρήτη: Κόλπος Κισσάμου Δυτικά του ακρωτηρίου Σπάθα Στο βόρειο τμήμα του Ακρωτηρίου Κοντά στη Γαύδο Νότια της Αγίας Γαλήνης Ανάμεσα σε Ηράκλειο και τη νήσο Ντία Νότια της Ιεράπετρας Ανοικτά της Ζάκρου Ανάμεσα σε Σητεία και Άγιο Νικόλαο Στο βορειοδυτικό τμήμα του κόλπου Μεραμβέλλου. Αυτή είναι η αρχική προτεινόμενη 10άδα σημείων, από την οποία μετά από πιο ενδελεχή διερεύνηση που θα ακολουθήσει, θα προκύψει μια τελική πεντάδα χωροθέτησης για τις πλωτές ανεμογεννήτριες. Όπως εξήγησε από το βήμα της ημερίδας ο καθηγητής, στη μελέτη που θα γίνει σε πιο αναλυτικό, εξειδικευμένο β' στάδιο μεταξύ των 10 αρχικώς προτεινόμενων θέσεων, θα δοθεί βαρύτητα πέρα από τις συνθήκες και τα δεδομένα αιολικού δυναμικού, σε παράγοντες όπως η όχληση, η θέαση, η εικόνα στον βυθό ώστε οι μελετητές να καταλήξουν στην τελική βέλτιστη προτεινόμενη πεντάδα για την ανάπτυξη των πλωτών αιολικών πάρκων. Σημειώνεται ότι η ημερίδα πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημαρχείου Χανίων. Η παρουσίαση της πρότασης του Πολυτεχνείου Κρήτης στην ημερίδα που έγινε στα Χανιά έρχεται να ανοίξει επισήμως την ατζέντα της συζήτησης για την χωροθέτηση των πλωτών αιολικών πάρκων στην Κρήτη, δεδομένου ότι το νησί μας φιγουράρει στις περιοχές από τις οποίες αναμένεται να κάνει ''ποδαρικό'' στις θαλάσσιες ΑΠΕ η Ελλάδα. Από το βήμα του συνεδρίου που είχαν διοργανώσει η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ), η ΕΛΕΤΑΕΝ και η Grant Thornton, υπό την αιγίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αποκαλύφθηκε πως η Αλεξανδρούπολη, η Κρήτη και δύο ακόμα περιοχές θα είναι οι πρώτες περιοχές της χώρας που θα υποδεχτούν θαλάσσια πλωτά αιολικά πάρκα και οι οποίες θα αποτελέσουν “πιλότο” για την ανάπτυξη της νέας αγοράς που θα προσθέσει “πράσινη” ισχύ στο σύστημα 2 GW στο τέλος της δεκαετίας. Η ένταξη της Κρήτης στο παρθενικό “κύμα” offshore πάρκων σημαίνει πως κάποιο θαλάσσιο τμήμα του νησιού θα συμπεριληφθεί στις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΠΟΑΥΑΠ) που θα βγουν στον πρώτο “γύρο” διαγωνισμών. Πηγή: neakriti.gr