Χαιρετώ τα μέλη του φόρουμ.
Έχω το εξής θέμα : Πρόσφατα μου ανατέθηκε η εκπόνηση μελέτης αρδευτικού δικτύου στη στην Κρήτη. Αρχικά προβλεπόταν,-σύμφωνα και με την πεπατημένη- η άντληση ύδατος από υφιστάμενη δεξαμενή, και η κατάθλιψή του σε νέα δεξαμενή υψηλότερης πιεζομετρικής στάθμης. Από τη νέα δεξαμενή, θα εκκινει ο κεντρικός αγωγός διανομής, ο οποίος θα εξυπηρετεί τις προβλεπόμενες αρδευόμενες εκτάσεις 1000 στρμ περίπου.
Ωστόσο ο επιβλέπων (ο οποιος είναι και Προιστάμενος της ΔΕΥΑ), υποστηρίζει πως θα πρέπει να αποφύγουμε οπωσδήποτε την κατασκευή νέας δεξαμενής, και το δίκτυο να δουλεύει με την πίεση του αντλητικού στην υφιστάμενη δεξαμενή.
Ενώ έχω εκπονήσει αρκετές μελέτες αρδευτικών έργων, δεν μου έχει ξανατύχει ανάλογη περίπτωση, και θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη κάποιου ο οποιος διαθέτει ανάλογη εμπειρία. Προσωπικά υποστηρίζω, πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Μιλάμε πάντα πως θα υπάρχουν υδροληψίες ανά 50-100μ, συνεπώς το δίκτυο θα πρέπει να είναι πάντα υπό πίεση. Κάτι τέτοιο δεν ευνοείται από την απουσία δεξαμενής και την ύπαρξη μόνο αντλητικού. Και με το δεδομένο φυσικά πως το πότισμα δεν θα είναι αυτόματο. Θεωρητικά, η μόνη λύση που σκέφτομαι, είναι η ύπαρξη τηλεχειρισμού σε κάθε στόμιο κάθε υδροληψίας, και η έναυση του αντλητικού όποτε αυτό κλειθεί να δουλέψει. Ωστόσο, μπλέκεται πολύ έτσι η όλη κατάσταση, συν το ότι είναι σίγουρος πως σε τέτοιοιυ μικρού μεγέθους έργα δεν πρόκειται να δουλέψει ποτέ!