Αναζήτηση στην κοινότητα

Την υπ΄αρίθμ. Α5519/22-11-2024 Εγκύκλιο εξέδωσε το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με θέμα: Αρμοδιότητες φορέων σε έργα και μέτρα πρόληψης για την αποτροπή πλημμυρικών φαινομένων – Προπαρασκευαστικές δράσεις Δήμων και Περιφερειών. Με δεδομένη την εμφάνιση πλημμυρικών φαινόμενων στη χώρα μας με καταστροφικές συνέπειες, προκύπτει η ανάγκη τόσο για τη δρομολόγηση έργων και εργασιών αντιπλημμυρικής προστασίας με στόχο την αποτροπή εμφάνισής τους και τη μείωση των επιπτώσεών τους, όσο και της λήψης μέτρων πολιτικής προστασίας για την εξασφάλιση της ετοιμότητας για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών και την άμεση διαχείριση των συνεπειών τους. Στην κατηγορία των έργων και εργασιών αντιπλημμυρικής προστασίας εντάσσονται κυρίως: • η μελέτη, ο προγραμματισμός και η κατασκευή νέων αντιπλημμυρικών και προστατευτικών έργων που αποβλέπουν στην περαιτέρω μείωση εμφάνισης πλημμυρικών φαινομένων, • η μελέτη, ο προγραμματισμός και η κατασκευή έργων αντιμετώπισης διάβρωσης των εδαφών, ιδίως σε δασικές εκτάσεις που η φυσική τους βλάστηση πρόσφατα έχει καταστραφεί από πυρκαγιές (έργα ορεινής υδρονομίας, αναβαθμοί συγκράτησης φερτών υλών, κορμοφράγματα, κλπ.), • η εκτέλεση πάσης φύσεως εργασιών άρσης προσχώσεων, καθαρισμού κοίτης υδατορεμάτων από φερτά υλικά ή άλλα εμπόδια που δυσκολεύουν την ελεύθερη απορροή των υδάτων από τη φυσική κοίτη του υδατορέματος, εφόσον συντρέχουν λόγοι, • ο έλεγχος λειτουργίας και, εφόσον συντρέχουν λόγοι, εργασίες συντήρησης των υφισταμένων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας τους, • ο έλεγχος λειτουργίας και, εφόσον συντρέχουν λόγοι, εργασίες συντήρησης εγγειοβελτιωτικών έργων και εγκαταστάσεων για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου πρόκλησης ζημιών από πλεονάζοντα αρδευτικά και πλημμυρικά ύδατα, • ο έλεγχος λειτουργίας και εφόσον συντρέχουν λόγοι εργασίες συντήρησης του δικτύου απαγωγής ομβρίων υδάτων των οδών από τους φορείς που είναι υπεύθυνοι συντήρησης και λειτουργίας του οδικού δικτύου. Στόχοι και Πλαίσιο της Εγκυκλίου Η εγκύκλιος ορίζει τους βασικούς στόχους για την πρόληψη των πλημμυρών: • Ενίσχυση της θωράκισης από πλημμυρικά φαινόμενα μέσα από ολοκληρωμένα αντιπλημμυρικά έργα. • Βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων. • Διασφάλιση της διαφάνειας και της σαφήνειας στις αρμοδιότητες Δήμων, Περιφερειών, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και άλλων οργανισμών. • Ενεργοποίηση του συνόλου των τοπικών μηχανισμών για την προετοιμασία και αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών. Οι κατευθύνσεις της εγκυκλίου βασίζονται στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, όπως ορίζεται στον Ν.4662/2020 για την πολιτική προστασία και τις αρμοδιότητες σε θέματα αντιπλημμυρικής προστασίας. Αρμοδιότητες και Ρόλοι των Δήμων και Περιφερειών Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αναλαμβάνουν βασικές ευθύνες, με την εγκύκλιο να εξειδικεύει το πεδίο αρμοδιοτήτων τους: Αρμοδιότητες Δήμων • Καθαρισμός Υδατορεμάτων: Οι Δήμοι έχουν την ευθύνη για την απομάκρυνση φερτών υλικών και απορριμμάτων από υδατορέματα που βρίσκονται εντός των διοικητικών ορίων τους. Σκοπός είναι η αποκατάσταση της φυσικής ροής του νερού και η αποφυγή τοπικών πλημμυρικών φαινομένων. • Συντήρηση Υποδομών: Υπεύθυνοι για τη συντήρηση αποστραγγιστικών δικτύων, οδικών αγωγών και άλλων έργων, ώστε να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία τους. • Τοπική Διαχείριση Κρίσεων: Οργάνωση Τοπικών Επιχειρησιακών Συντονιστικών Οργάνων Πολιτικής Προστασίας (ΤΕΣΟΠΠ) για την έγκαιρη αντίδραση σε επικείμενους κινδύνους. Αρμοδιότητες Περιφερειών • Διευθέτηση Υδατορεμάτων: Οι Περιφέρειες αναλαμβάνουν πιο εκτεταμένες παρεμβάσεις, όπως η διευθέτηση χειμάρρων, η κατασκευή φραγμάτων και άλλων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. • Στρατηγικός Σχεδιασμός: Συμβολή στην κατάρτιση περιφερειακών σχεδίων πρόληψης και διαχείρισης κινδύνων, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Συνεργασία με Αποκεντρωμένες Διοικήσεις Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, σε συνεργασία με τις δασικές υπηρεσίες, έχουν καθοριστικό ρόλο στον καθορισμό και την παρακολούθηση έργων που αφορούν δασικές εκτάσεις και προστατευόμενες περιοχές. Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Η εγκύκλιος υπογραμμίζει την ανάγκη αξιοποίησης των Σχεδίων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας (ΣΔΚΠ), που περιλαμβάνουν: • Χάρτες Επικινδυνότητας: Καθορίζουν περιοχές υψηλού κινδύνου και προτεραιότητες για παρεμβάσεις. • Οδηγίες Προστασίας: Συγκεκριμένες ενέργειες για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων από πλημμύρες. • Διαχείριση Κρίσεων: Σχέδια δράσης για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, όπως εκκενώσεις περιοχών ή αποκατάσταση ζημιών. Προληπτικά Μέτρα και Ενίσχυση Ετοιμότητας Η πρόληψη αποτελεί κεντρικό πυλώνα της αντιπλημμυρικής προστασίας. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες καλούνται να λάβουν τα εξής μέτρα: • Καθαρισμός Ρεμάτων και Δικτύων: Συστηματικός καθαρισμός πριν την έναρξη της περιόδου έντονων βροχοπτώσεων. • Διοργάνωση Ασκήσεων Ετοιμότητας: Τα Τοπικά Συντονιστικά Όργανα καλούνται να προγραμματίσουν τακτικές ασκήσεις για τη βελτίωση της ανταπόκρισης σε περιπτώσεις πλημμυρών. • Ενημέρωση Πολιτών: Οι τοπικές αρχές πρέπει να ενημερώνουν τους πολίτες για τους κινδύνους και τα μέτρα αυτοπροστασίας μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης. Διαχείριση Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης Σε περίπτωση πλημμύρας, η εγκύκλιος καθορίζει διαδικασίες για την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης: • Συντονισμός Φορέων: Άμεση κινητοποίηση όλων των εμπλεκόμενων αρχών, συμπεριλαμβανομένων πυροσβεστικών και διασωστικών δυνάμεων. • Αποκατάσταση Ζημιών: Προτεραιότητα στην αποκατάσταση βασικών υποδομών, όπως οδικά δίκτυα και δίκτυα ύδρευσης. • Καταγραφή Επιπτώσεων: Οι τοπικές αρχές πρέπει να καταγράφουν τις ζημιές για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων και τη βελτίωση του σχεδιασμού. Προκλήσεις και Προοπτικές Η εφαρμογή των οδηγιών της εγκυκλίου συνοδεύεται από σημαντικές προκλήσεις: • Έλλειψη Πόρων: Πολλοί Δήμοι αντιμετωπίζουν περιορισμούς σε ανθρώπινο δυναμικό και χρηματοδότηση, γεγονός που δυσχεραίνει την αποτελεσματική πρόληψη. • Γραφειοκρατία: Η διαδικασία έγκρισης και υλοποίησης έργων συχνά καθυστερεί λόγω γραφειοκρατικών εμποδίων. • Κλιματική Αλλαγή: Οι αυξανόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής απαιτούν αναθεώρηση και ενίσχυση των υπαρχόντων σχεδίων. Παρά τις δυσκολίες, η εγκύκλιος Α5519 αποτελεί ένα βήμα προς τη δημιουργία ενός πιο οργανωμένου και αποτελεσματικού πλαισίου διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας. Συμπέρασμα Η εγκύκλιος Α5519 παρέχει σαφείς κατευθύνσεις για την πρόληψη και διαχείριση πλημμυρών, θέτοντας τις βάσεις για τον καλύτερο συντονισμό και την αποτελεσματική δράση. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, σε συνεργασία με τους άλλους φορείς, καλούνται να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα θωρακίσουν τις τοπικές κοινότητες από τις καταστροφικές συνέπειες των πλημμυρών. Δείτε αναλυτικά την υπ΄αρίθμ. Α5519/22-11-2024 Εγκύκλιο του Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με θέμα: Αρμοδιότητες φορέων σε έργα και μέτρα πρόληψης για την αποτροπή πλημμυρικών φαινομένων – Προπαρασκευαστικές δράσεις Δήμων και Περιφερειών: https://civilprotection.gov.gr/sites/default/files/2024-11/ΑΠ Α5519 Αρμοδιότητες φορεών σε έργα και δράσεις πρόληψης πλημμυρών 2024 6ΚΙΝ46ΝΠΙΘ-Υ90.pdf View full είδηση

Οι σαρωτικές αλλαγές που έρχονται στο Δημόσιο, το προσεχές διάστημα τόσο σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, όσο και τις δομές και λειτουργία της κρατικής μηχανής, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιες. Η συζήτηση μπορεί να εστιάζεται το τελευταίο διάστημα στον ποσοτικό στόχο των 4.000 απολύσεων που θα γίνουν μέχρι το τέλος του έτους, ωστόσο, οι σχεδιασμοί εδώ και καιρό είναι πολύ πιο μακροπρόθεσμοι ακουμπώντας ακόμη και αυτόν τον «χαρακτήρα» του δημοσίου. Η αναδιοργάνωση, μέσω και της αξιολόγησης, αναμένεται να οδηγήσει σε οριστική κατάργηση και «λουκέτα» άχρηστων φορέων και κοστοβόρων υπηρεσιών, που πλέον είτε δεν έχουν λόγο ύπαρξης αφού δεν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση του πολίτη, είτε μπορούν να ασκηθούν από ιδιώτες επιτυγχάνοντας μεγαλύτερες εξοικονομήσεις για το κράτος. Σε τέτοιου είδους αποφάσεις εξάλλου, συντείνουν τόσο τα «στενά» δημοσιονομικά της χώρας, όσο και η ανάγκη για εξορθολογισμό του προσωπικού της Δημοσίας Διοίκησης. Μια τέτοια εξέλιξη, πάντως, όπως είναι φυσικό αναμένεται να συμπαρασύρει και τους υπαλλήλους συγκεκριμένων φορέων, κλάδων ή ειδικοτήτων. Το θέμα «άνοιξε» με τον πλέον επίσημο τρόπο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με την ομιλία του στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης μομφής. «Υπάρχουν αλλαγές οι οποίες έχουν ξεκάθαρο ιδεολογικό πρόσημο, όπως η χάραξη νέων ορίων μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα», είπε ο κ. Μητσοτάκης, διερωτώμενος «δεν πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση στη χώρα, για να δούμε πραγματικά πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το κράτος ασχέτως της δυνατότητας που έχουμε να το χρηματοδοτήσουμε;». Σύμφωνα με τον υπουργό, σε πρώτη φάση «χωρίς ταμπού και χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις», με βάση και την ευρωπαϊκή εμπειρία θα πρέπει να εξετασθούν ποιες υπηρεσίες και με ποια κριτήρια μπορούν να μεταφερθούν στον ιδιωτικό τομέα. Από τον Μάιο Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που υπουργός επιχειρεί να ανοίξει αυτή τη συζήτηση. Μόλις τον περασμένο Μάιο, ο τότε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκης, κινούμενος σε ανάλογο μήκος κύματος είχε δηλώσει -πάλι από τη Βουλή- ότι «σκοπεύουμε να διατηρήσουμε μόνον τις αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς, υπό την απαράβατη προϋπόθεση ότι το κόστος λειτουργίας τους δεν θα επιβαρύνει υπέρμετρα ή αδικαιολόγητα τον Έλληνα φορολογούμενο». Αν και στην Ελλάδα, οποιαδήποτε νύξη για μεταφορά αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες προκαλεί θύελλα αντιδράσεων και αιχμηρές καταγγελίες περί «συμφερόντων», βάζοντας «φρένο» σε οποιοδήποτε χρήσιμο διάλογο, ωστόσο -και με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού ή πόρων, που παρατηρούνται σε αρκετούς φορείς, όπως για παράδειγμα δήμους, αλλά και την απαγόρευση προσλήψεων- θα ήταν υποκριτικό να υποστηρίξει κανείς ότι δεν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις ή ακόμη και προετοιμασίες. Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι ήδη υπάρχει πρόβλεψη από τον νόμο για δυνατότητα άσκησης υπηρεσιών που αφορούν κοινωνικές δομές, μέσω κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που θεωρούν τις ΚΟΙΝΣΕΠ ως «προθάλαμο» για πλήρη παραχώρηση σε ιδιώτες ολόκληρων τομέων. Ποιες είναι όμως οι υπηρεσίες που θα μπορούσαν, βάσει και των όσων συμβαίνουν σε ευρωπαϊκές χώρες να ασκηθούν από τον ιδιωτικό τομέα; Μία από αυτές, αφορά τον τομέα της καθαριότητας. Στο συγκεκριμένο κλάδο, υπολογίζεται ότι απασχολούνται περί τους 3.000 εργαζομένους στην καθαριότητα κτιρίων και άλλοι 5.000 στα σχολεία. Πλήθος εργαζομένων εντοπίζονται και στη φύλαξη κτιρίων και εγκαταστάσεων των δήμων (αθλητικές εγκαταστάσεις, πνευματικά κέντρα κ.λπ.) με τον αριθμό τους να φθάνει επίσης τις 3.000. Στις δε κοινωνικές υπηρεσίες (που αφορούν τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τους παιδικούς σταθμούς, τα ΚΑΠΗ), αλλά και προνοιακές δομές, το προσωπικό υπολογίζεται σε περίπου 10.000. Με δεδομένο ότι αυτό το διάστημα η αξιολόγηση στις δομές των δήμων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, στελέχη της Αυτοδιοίκησης εκτιμούν πως αρκετές από αυτές θα βρεθούν στο στόχαστρο. Επιπλέον ένα μεγάλο κομμάτι των εν λόγω εργαζομένων είναι χαμηλών προσόντων (στην πλειοψηφία τους υποχρεωτικής εκπαίδευσης) γεγονός που αυτομάτως τους φέρνει σε μειονεκτική θέση. Μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας Τα υπέρ και τα κατά από την είσοδο ιδιωτών Αρκετά είναι τα επιχειρήματα υπέρ της ανάληψης υπηρεσιών του Δημοσίου, από ιδιώτες, με τα περισσότερα να εστιάζονται γύρω από τον οικονομικό τομέα. Για παράδειγμα με αυτό τον τρόπο, μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη, καθώς οι προσφερόμενες από τον ιδιώτη υπηρεσίες δεν περιορίζονται μόνο σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, ή σε συγκεκριμένους φορείς, αλλά είναι συνολικότερες. Η ιδιωτικοποίηση μπορεί επιπλέον να επιτρέψει τη δημιουργία πιο ισχυρών κινήτρων για τους ιδιώτες, αφού οι ιδιωτικές εταιρείες είναι περισσότερο ευέλικτες στο να αναλάβουν και να υλοποιήσουν καινοτομίες που θα συντελέσουν στη μείωση του κόστους. Επιπλέον η διαδικασία του ανταγωνισμού, μέσω ενός δημόσιου διαγωνισμού, ενισχύει την πίεση προς την κατεύθυνση της ελαχιστοποίησης του κόστους. Σημαντικό επίσης είναι και το επιχείρημα της εποχικότητας μιας υπηρεσίας (π.χ. τουριστικοί δήμοι) καθώς είναι προφανές ότι ένας φορέας του Δημοσίου αδυνατεί να χρηματοδοτεί υποδομές, μηχανήματα και ανθρώπινους πόρους ετησίως, όταν η μεγάλη ζήτηση για συγκεκριμένες υπηρεσίες περιορίζεται σε λίγους μήνες. Οι «πολέμιοι» της ιδέας πάντως, εστιάζουν την κριτική τους στο γεγονός, ότι οι επιλογές γίνονται, κατά κύριο λόγο, με βάση το οικονομικό στοιχείο και όχι την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς και στο ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπου η εμπλοκή ιδιωτών σε δημόσιες υπηρεσίες είναι ευρύτατα διαδεδομένη, τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονος προβληματισμός και συζήτηση για επιστροφή τους στο Δημόσιο. Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113148566 Click here to view the είδηση