Αναζήτηση στην κοινότητα

Έργο: Bare House Αρχιτεκτονικό γραφείο: Jacobs-Yaniv Architects Αρχιτέκτονες: Oshri Yaniv, Tamar Jacobs Εμβαδόν οικοπέδου: 600 τ.μ. Εμβαδόν κατοικίας: 270 τ.μ. Περιοχή: Herzliya, Ισραήλ Φωτογράφος: Amit Geron Το Bare House βρίσκεται στην όμορη πόλη του Τελ Αβίβ, Herzliya και είναι το σπίτι των αρχιτεκτόνων Oshri Yaniv και Tamar Jacobs και των δύο παιδιών τους. Ο σχεδιασμός του σπιτιού ήταν μια συνεχής διαδικασία περίπου 6 ετών. Εκείνη την εποχή οι αρχιτέκτονες έκαναν ασκήσεις επί χάρτου σε διαφορετικές μορφές, μεγέθη, υλικά και λεπτομέρειες που λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν. Η μεγάλη εμπειρία που απέκτησαν οι δημιουργοί του αρχιτεκτονικού γραφείου Jacobs-Yaniv Architects από τα έργα που είχαν αναλάβει όλα αυτά τα χρόνια, σε συνδυασμό με τα ερεθίσματα που είχαν πάρει μέσα από τις συνομιλίες και τα διλήμματα των πελατών τους που αναζητούσαν λύσεις, οδήγησαν στο να οριοθετήσουν με απόλυτη ακρίβεια τις ανάγκες και τις αξίες τους, αφήνοντας στην άκρη τα επουσιώδη και επιλέγοντας τον σπαρτιατικό σχεδιασμό που καλύπτει τα ουσιώδη. Αφού έζησαν για πολλά χρόνια σε ένα μικρό σπίτι και βιώσαν τη ζωή με 2 μεγάλα πεκάν και πολλά άλλα οπωροφόρα δέντρα που είχε το οικόπεδο, γνώριζαν ότι το νέο κτίσμα θα γίνει μέρος του υπάρχοντος κήπου που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό μπροστά από την μικρή τους κατοικία. Το πράσινο περιβάλλον, το ιδανικό φως της ημέρας και η δυτική αύρα από την κοντινή ακτή της Μεσογείου ήταν η αφετηρία του έργου. Η επιλογή των υλικών είχε αποφασιστεί από την αρχή, αφού η αγάπη των αρχιτεκτόνων είναι τα γυμνά, φυσικά και απλά υλικά. Τα ίδια δομικά υλικά χρησιμοποιήθηκαν και στους εξωτερικούς και στους εσωτερικούς χώρους, σε μία προσπάθεια να γίνουν δυσδιάκριτα τα όρια τους. Το σκυρόδεμα και τα τούβλα από κυψελωτό σκυρόδεμα είναι τα πιο κοινά οικοδομικά υλικά στο Ισραήλ. Το ύψος του σπιτιού προέρχεται από τις διαστάσεις των τετραγώνων και από μια λεπτή αναζήτηση της ισχυρής αρμονίας σε κλίμακα μεταξύ ανθρώπων και χώρου, μεταξύ του δρόμου και του σπιτιού, ανάμεσα στη γη και τα δέντρα. Μια λεπτή στέγη σκυροδέματος κρέμεται πάνω από τον κεντρικό χώρο, επιτρέποντας μια συνεχή θέαση στον ουρανό και τις κορυφές δέντρων, ενώ παράλληλα κάνει το «βαρύ υλικό» να αιωρείται. Στον κοινόχρηστο χώρο μια σιδερένια βιβλιοθήκη διπλής όψης που βρίσκεται ανάμεσα στην κουζίνα και το σαλόνι χωρίζει διακριτικά τους δύο χώρους. Ο σχεδιασμός της βιβλιοθήκης δημιουργεί σκόπιμα δύο «πύλες» μεταξύ των δύο πλευρών. Οι αρχιτέκτονες χώρισαν την περιοχή των παιδιών από την ιδιωτική τους περιοχή, τοποθετώντας τα υπνοδωμάτια στα άκρα της κατοικίας, ενώ το σημείο συνάντησης για όλους είναι στο κέντρο, όπου βρίσκεται το σαλόνι, η κουζίνα και η τραπεζαρία. Τα μεγάλα ανοίγματα προσφέρουν στο καθιστικό άμεση επαφή με τον κήπο, ενώ δίνουν την αίσθηση μίας κλειστής σκεπασμένης αυλής. Μιας επέκτασης του κήπου μέσα στο σπίτι. Κείμενο: Μίκα Παπαδοπούλου Κατηγορία: Αρχιτεκτονήματα Πηγή: jacobs-yaniv.com πηγή designhome.gr

Το αρχιτεκτονικό περιοδικό ΔΟΜΕΣ και το ΔΟΜΕΣ INDEX, διοργανώνουν τη Δευτέρα 16 Ιουνίου στο Μουσείο Μπενάκη, ένα μαραθώνιο αρχιτεκτονικών παρουσιάσεων με θέμα «Αφετηρίες». Πώς «μεταφράζονται» τα κτήρια μεγάλων αρχιτεκτόνων, όπως του Frank Gehry, του Mies van der Rohe, του Tadao Ando, του Rem Koolhaas, ή του Δεσποτόπουλου και του Ζενέτου, από τη σύγχρονη εγχώρια αρχιτεκτονική δυναμική; Γύρω από την έννοια της Αφετηρίας, 50 έλληνες αρχιτέκτονες κάτω των 45 χρονών, θα παρουσιάσουν έργα-ορόσημα στη διεθνή αρχιτεκτονική σκηνή, τα οποία αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και αφετηρία δικής τους δημιουργίας. Τα κτήρια που θα παρουσιαστούν εκτείνονται από την Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία και την Αφρική έως το ουτοπικό. Χωρίς κανέναν περιορισμό τα έργα καλύπτουν ένα τεράστιο αρχιτεκτονικό φάσμα: ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα διαμερισμάτων, εμπορικά καταστήματα, δημόσια κτήρια, μουσεία και πανεπιστήμια, μέχρι τις σπηλιές Ajanta την Ινδία και κινηματογραφικά σκηνικά για τον James Bond. Η ημερίδα είναι ανοιχτή στο κοινό. Απευθύνεται σε αρχιτέκτονες, σχεδιαστές εσωτερικού χώρου και τοπίου, φοιτητές, καλλιτέχνες, πολιτικούς μηχανικούς και σε όσους ασχολούνται με την αρχιτεκτονική και το design. Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014, 10.30-20.00 Είσοδος ελεύθερη Αμφιθέατρο Μουσείου Μπενάκη, Πειραιώς 138, Αθήνα Πηγή: http://eirinika.gr/g...xitektoniki.asp Click here to view the είδηση

Κύκλος διαλέξεων με νέους πρωταγωνιστές και νέους ορίζοντες της αρχιτεκτονικής στην γειτονική χώρα. Μετά τους ετήσιους κύκλους διαλέξεων αρχιτεκτόνων από τη Σκανδιναβία, τις γερμανόφωνες χώρες και την Ισπανία, τον προσεχή Νοέμβριο εγκαινιάζεται ο κύκλος διαλέξεων Ιταλών αρχιτεκτόνων, οργανωμένος από το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (Hellenic Institute of Architecture). Οι εκδηλώσεις θα λάβουν χώρα στο Μουσείο Μπενάκη - Πειραιώς 138, με ταυτόχρονη μετάφραση και ελεύθερη είσοδο. «Η σύγχρονη ιταλική αρχιτεκτονική δεν είναι σήμερα τόσο γνωστή όσο η αρχιτεκτονική άλλων χωρών της Ευρώπης, παρά την τεράστια συμβολή της ιταλικής αρχιτεκτονικής κουλτούρας στον διεθνή διάλογο, σε όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα ,όπως γνωρίζουν άλλωστε και οι πολυάριθμοι Έλληνες αρχιτέκτονες που σπούδασαν στη γειτονική χώρα» αναφέρει ο Ανδρέας Γιακουμακάτος, καθηγητής ιστορίας, κριτικής ανάλυσης και θεωρίας της αρχιτεκτονικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά και επιμελητής των εκδηλώσεων σε συνεργασία με τοΕλληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής. Ο κ. Γιακουμακάτος επισημαίνει μεγάλα ονόματα της ιταλικής αρχιτεκτονικής όπως ο Ρένζο Πιάνο ή ο Mασιμιλιάνο Φούκσας που έγιναν καταρχήν γνωστοί κυρίως στο εξωτερικό αλλά και μορφές όπως ο Aλντο Ρόσι ή ο Πάολο Πορτογκέζι που αποτελούν μύθους της προηγούμενης γενιάς και ανήκουν σε μια χρυσή περίοδο της ιταλικής αρχιτεκτονικής που έφτασε ως και τη δεκαετία του 1980. «Σήμερα, απαλλαγμένοι από ιδεολογήματα του παρελθόντος, μια νέα αίσθηση κοσμοπολιτισμού και διεθνισμού χαρακτηρίζει τους πιο νέους αρχιτέκτονες της «εποχής του Εράσμους γιατί έληξε αναπόφευκτα η εποχή της αυτοαναφορικότητας και της αίσθησης αυτοδυναμίας της ιταλικής αρχιτεκτονικής» συνεχίζει ο κ. καθηγητής. «O νέος διεθνισμός της ιταλικής αρχιτεκτονικής οφείλεται επίσης στην όσμωση με την αρχιτεκτονική ξένων αρχιστάρ, όπως οι Mέιερ, Τσίπερφιλντ, Χαντίντ, Πέλι, Καλατράβα , Μπόουλς & Γουίλσον που τα τελευταία χρόνια υλοποίησαν έργα στην Ιταλία.» Σημαντική ώθηση για τη διαμόρφωση μιας νέας εποχής στην ιταλική αρχιτεκτονική προέρχεται επίσης από τη μεγαλύτερη διάδοση της πρακτικής των διαγωνισμών, που δεν είναι μόνο δημόσιοι αλλά πολύ συχνά ιδιωτικοί (γραφεία εταιριών, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, οίκοι μόδας, καταστήματα). Ο κ. Γιακουμακάτος δίνει έμφαση στο ότι η νέα ιταλική αρχιτεκτονική χαρακτηρίζεται πλέον από «μια ισορροπημένη αντίληψη της διεθνούς πραγματικότητας και ταυτόχρονα της δικής της κληρονομιάς, και τούτο τη μετατρέπει σε εμπειρία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.» Από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της η πραγματοποίηση έργων εξαιρετικά σημαντικών ιδιαιτέρως έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, χάρη σε μεμονωμένες τοπικές πολιτικές κάποιων δημάρχων και άξιων περιφερειακών διοικητών οι οποίοι είναι σε θέση να διαχειριστούν με πιο αποτελεσματικό τρόπο επεμβάσεις στα ιστορικά αστικά κέντρα. Τα έργα αυτά δεν είναι πάντα μεγάλων διαστάσεων ή εντυπωσιακής εξωστρέφειας, αλλά εξαιρετικά επιμελημένα στη σύλληψη και κομψά στη λεπτομέρεια, ενώ χαρακτηρίζονται από μια σχεδιαστική ένταση που μόνο ίσως οι ιταλοί αρχιτέκτονες μπορούν να επιτυγχάνουν. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013, ώρα 19.30 Διάλεξη του Μάουρο Γκαλαντίνο, "Αρχιτεκτονική" Γεννημένος στο Μπάρι το 1953, ο Mάουρο Γκαλαντίνο πήρε το πτυχίο στην αρχιτεκτονική σύνθεση στη Φλωρεντία το 1979. Από το 1981 έως το 1983 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου σπούδασε δίπλα στον Henri Ciriani και συνεργάστηκε με τα γραφεία των Chemetov και Devillers. Το 1983 μετακόμισε στο Μιλάνο για να εργαστεί με τον Vittorio Gregotti παραμένοντας στο στούντιο του μέχρι το 1987. Την ίδια χρονιά άνοιξε το δικό του γραφείο και ξεκίνησε να διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτονικής της Γενεύης, όπου εργάστηκε μέχρι το 1994. Έκτοτε έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χιρόνα, στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Στρασβούργου, του Paris Belleville, στο Πολυτεχνείο της Λωζάννης, ενώ σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο IUAV της Βενετίας. Οι αρχιτεκτονικές του μελέτες εκτείνονται από τις μικρές ιδιωτικές αναθέσεις στα μεγάλα δημόσια έργα, με εμφανή μια ιδιαίτερη φροντίδα για τη λεπτομέρεια στην απεικόνιση του χώρου. Έχει συμμετάσχει σε πάνω από εξήντα διεθνείς διαγωνισμούς αποσπώντας μεγάλες διακρίσεις. Μεταξύ αυτών, η μελέτη για το διαγωνισμό ανάπλασης της Piazza Fontana στο Μιλάνο μέχρι τον τελευταίο που κέρδισε πρόσφατα για το Συγκρότημα Είσοδου στην πόλη της Βενετίας. Σύμφωνα με τον Vittorio Gregotti «Η αρχιτεκτονική του ακρίβεια απορρέει από ένα βλέμμα ικανό να συνταιριάσει τη λεπτομέρεια με την πολεοδομική κλίμακα του κτιρίου, το κτίσμα με την εντύπωση στο χώρο». Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014, ώρα 19.30 Διάλεξη του Βιντσέντσο Λατίνα, "Παραλλαγή, Αλληλουχία (Επαλληλία. Διάρκεια και Mετασχηματισμός στην αρχιτεκτονική") Ο Vincenzo Latina (Συρακούσες 1964) είναι Σικελός αρχιτέκτονας ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στο πρόβλημα της ένταξης νέων αρχιτεκτονικών δομών στο αστικό τοπίο των ιστορικών πόλεων, καθώς και στη δημιουργία δομών με έντονο τοπικό και μεσογειακό χαρακτήρα, που προσεγγίζει όμως με κριτική διάθεση χωρίς επιδεικτικές ή τετριμμένες αναφορές. Η πρωτότυπη αντίληψή του για την ανάκτηση των αρχαίων στοιχείων στο πλαίσιο μιας απελευθερωμένης σύγχρονης διάστασης τον καθιστούν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στο ελληνικό κοινό. Από το 2001 είναι πανεπιστημιακός ερευνητής στην αρχιτεκτονική και αστική σύνθεση στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Κατάνια με έδρα στη Συρακούσες, όπου αναπτύσσει διδακτική και ερευνητική δραστηριότητα. Έχει συμμετάσχει σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις. Μεταξύ αυτών, αναφέρουμε το πρώτο βραβείο για την υλοποίηση του επιβατικού σταθμού στο λιμάνι των Συρακουσών το 2009 και τη Medaglia d'Oro all'Architettura Italiana 2012 (Xρυσό Μετάλλιο ιταλικής Αρχιτεκτονικής) στην Triennale του Μιλάνου. Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014, ώρα 19.30 Διάλεξη των Κάρλο Καπάι και Mαρία Aλεσάντρα Σεγκαντίνι - Studio C+S "-scape Adaptors" Oι Carlo Cappai και Maria Alessandra Segantini, με δικό τους γραφείο στο Τρεβίζο από το 1994, αποφοίτησαν από το Πανεπιστήμιο Iuav της Βενετίας το 1991. Έχουν εκπονήσει σημαντικά έργα, όπως το νέο Δικαστικό Μέγαρο της Βενετίας και τη Φοιτητική Εστία της Φλωρεντίας. Έχουν νικήσει σε πολλούς σημαντικούς διαγωνισμούς, ενώ το 2012 τιμήθηκαν με το ειδικό βραβείο Medaglia d'Oro per l'architettura italiana στην Triennale του Μιλάνου. Έχουν εκθέσει έργα τους στην 8η, 12η και 13η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο MIT της Βοστώνης, στην Triennale του Μιλάνου, στη Citè de l'Architecture et du Patrimoine του Παρισιού, στο Architekturzentrum της Βιέννης και στο RIBA του Λονδίνου. Τα τελευταία χρόνια διδάσκουν σε σημαντικά αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το ΜΙΤ της Βοστώνης, το Syracuse University και το Πανεπιστήμιο του Xάρβαρντ, στις Σχολές Αρχιτεκτονικής της Βενετίας και της Φερράρα, στο Hassel School of Architecture στο Βέλγιο και στο UΕL του Λονδίνου. Το 2012 οι εκδόσεις Alinea της Φλωρεντίας εξέδωσαν μια μονογραφία αφιερωμένη στο έργο τους. Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=536985 Click here to view the είδηση

Αντιδράσεις στους κύκλους των πολεοδόμων και των αρχιτεκτόνων προκαλεί η πρόθεση των υπουργείων Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Περιβάλλοντος να καταργήσουν τους Οργανισμούς Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και την Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις. Οπως εκτιμούν, πρόκειται για μια αντιαναπτυξιακή απόφαση, καθώς υποβαθμίζει έτι περαιτέρω τον ρόλο της χωροταξίας στη χάραξη πολιτικής. Η ίδρυση των Οργανισμών Αθήνας και Θεσσαλονίκης το 1985, μαζί με τη θεσμοθέτηση των αντίστοιχων ρυθμιστικών σχεδίων, ήταν η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια να συστηματοποιηθεί η οργάνωση του χώρου στις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας. Στην ακμή του, ο Οργανισμός Αθήνας αριθμούσε 70 άτομα προσωπικό, ενώ σήμερα μόλις 5 (συν ορισμένους αποσπασμένους). «Η απόφαση για την κατάργηση των δύο οργανισμών είναι ένα τεράστιο άλμα προς τα πίσω, προς την εποχή όπου ο κάθε δήμος στην Αθήνα έκανε ό,τι ήθελε χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον διπλανό», λέει στην «Κ» ο καθηγητής στο ΕΜΠ και τέως πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας, Γιάννης Πολύζος. «Είναι μεγάλη η αντίφαση, από τη μια πλευρά το υπουργείο Περιβάλλοντος να καταθέτει προτάσεις για την αναθεώρηση των ρυθμιστικών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και από την άλλη να καταργεί τους φορείς που θα παρακολουθήσουν την εφαρμογή τους. Διαπιστώνω ότι το τελευταίο διάστημα ο χωροταξικός σχεδιασμός διώκεται ως αντιαναπτυξιακός, ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο. Με αυτήν την πολιτική, πολύ σύντομα οι επενδυτές θα αρχίσουν να συγκρούονται, αφού οι κανόνες θα τροποποιούνται ανάλογα με την κάθε πρόταση». «Αντί η πολιτεία να ενισχύσει την αυτονομία των οργανισμών αυτών, τους καταργεί», λέει η αρχιτέκτων - πολεοδόμος Ράνια Κλουτσινιώτη. «Μια υπηρεσία ενός υπουργείου δεν έχει καμία δυνατότητα για πρωτοβουλία, καμία δυνατότητα να παρεκκλίνει από τη γραμμή του εκάστοτε υπουργού, καμία δυνατότητα για δράση». Κατάργηση της ΕΑΧΑ Ανάλογες είναι και οι αντιδράσεις για την κατάργηση της ΕΑΧΑ, του οργανισμού που έκανε το σημαντικότερο έργο ανάπλασης στην πρωτεύουσα, τον «μεγάλο περίπατο». «Σέβομαι την πολιτική απόφαση, αν και διαφωνώ», λέει η πρόεδρος της ΕΑΧΑ, Ντόρα Γαλάνη. «Ελπίζω τουλάχιστον να απορροφηθεί με κάποιο τρόπο το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού, για να μη χαθεί η τεχνογνωσία που αποκτήθηκε». Μόλις προ διμήνου η πολιτεία διέθεσε στην ΕΑΧΑ 1,5 εκατ. ευρώ από το Πράσινο Ταμείο για τα έργα της. Η ΕΑΧΑ ολοκλήρωσε τις μελέτες για την πεζοδρόμηση της Βασ. Ολγας και την ανάπλαση της πλατείας Θεάτρου, «έτρεχε» δύο αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς σε Κοζάνη και Βόλο, ενώ ετοίμαζε ακόμα τρεις, σε Κνωσό, Πάτρα και Βέροια. Click here to view the είδηση

Ιρακινοβρετανή αρχιτέκτων γεννημένη στη Βαγδάτη. Η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Pritzker το 2010. Το Time την περιλαμβάνει στον κατάλογο με τις 100 προσωπικότητες που επηρεάζουν τον κόσμο. Το 2013 το στούντιο Zaha Hadid Arxhitects απασχολεί 246 αρχιτέκτονες. Ας μιλήσει με το έργο της καλύτερα. Μουσείο Τέχνης και Μουσείο Αρχιτεκτονικής στη Ρώμη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων, στη συνεδρίασή του της 07/10/15, αφού έλαβε υπόψη του και την πρόταση του Συντονιστικού Οργάνου της Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων που πραγματοποιήθηκε στις 26/09/15 στην Καβάλα, προχώρησε στην παρακάτω απόφαση: Παρακολουθούμε με ανησυχία ότι προωθείται η εκπόνηση Προεδρικών Διαταγμάτων, σε εφαρμογή της παραγράφου 3, του Άρθρου 4, της Υποπαραγράφου ΙΓ.12 (ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΥ) του Νόμου 4254/2014. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, τα επαγγελματικά μας δικαιώματα παύουν να εδράζονται στις ολοκληρωμένες πανεπιστημιακές μας σπουδές με συνέπεια σοβαρούς κινδύνους για το δημόσιο συμφέρον. Θα απονέμονται πλέον κατακερματισμένα, με ένα μηχανισμό διαρκών και επί πληρωμή πιστοποιήσεων με τη συνέργεια του ΤΕΕ. Διεκδικούμε και απαιτούμε: Κατάργηση της Υποπαραγράφου ΙΓ.12 (ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΥ) του Νόμου 4254/2014. Πλήρη, ολοκληρωμένη και αποκλειστική σύνδεση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων με ακαδημαϊκούς τίτλους πενταετών, ολοκληρωμένων, αδιάσπαστων σπουδών χωρίς άλλες προϋποθέσεις (όπως πρακτική άσκηση ή πιστοποιήσεις, είτε αναγνώριση δεξιοτήτων από οποιοδήποτε άλλο φορέα πιστοποίησης). Βασική επιδίωξη του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ είναι : Η άρση της υφιστάμενης επικάλυψης δικαιωμάτων και ρόλων, στο πλαίσιο ενός επιστημονικού και συναδελφικού διαλόγου, σε όλα τα πεδία, με βάση την αρχή της συνεργασίας όλων των ειδικοτήτων στο παραγόμενο έργο, με αναφορά στη διάκριση των γνωστικών αντικειμένων στις πενταετείς, ολοκληρωμένες και αδιάσπαστες πανεπιστημιακές σπουδές. Η αναζήτηση μεταβατικών διατάξεων μιας τέτοιας αλλαγής της νομοθεσίας του 1930, οι οποίες μεταβατικές διατάξεις θα ισχύσουν για όλους. Επιδιώκουμε και διεκδικούμε: Τον συντονισμό της Διεθνούς Κοινότητας των Αρχιτεκτόνων, για τη σύνταξη μιας διεθνούς χάρτας των επαγγελματικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων. Για το Διοικητικό Συμβούλιο Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΝΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΛΑΤΣΑΚΗΣ πηγή http://www.sadas-pea.gr/apofasi-ds-sadas-pea-tis-07-10-2015-gia-ta-epangelmatika-dikeomata-ton-architektonon/

Καλημέρα.Μεσίτης και κατασκευαστής ζητούν σχέδια (κατόψεις, 3d, διαμορφωσεις περιβάλλοντος χώρου) σε συγκεκριμένο οικόπεδο για να βρουν πελάτες και να υλοποιησουν τα έργα με σκοπό το κέρδος. ποιος πιστέυετε ότι είναι σήμερα ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσει ο αρχιτέκτονας ή μηχανικός την ανάθεση του έργου σε αυτόν και όχι σε άλλον? ...κάτι μου λένε για προσύμφωνα και πάλι τύπου αντιπαροχής, κτλ..μπορεί να αναγράφεται σε συμβόλαιο όρος για τον μελετητή? ισχύουν αυτά σήμερα? υπάρχουν άλλοι τρόποι?