Συνάδελφοι ολοι γνωρίζουμε για το μηχανισμό της ενανθράκωσης του Σκυροδέματος και πως αυτός λειτουργεί.
Το Σαββάτο που πέρασε είχα μια αυτοψία σε μια κατασκευή που βρίσκεται στη Σαλαμίνα.
Λίγα λόγια για το έργο. Η κατασκευή έχει κατασκευαστεί τη δεκαετία του 70. Η κατοικία ειναι δίπλα στη θάλασσα (απόσταση περίπου 10 μέτρα). Στη φωτογραφία είναι το "Υπόγειο Πάρκινγκ". Δηλαδή η πρόσοψη του πάρκινγκ είναι στο δρόμο ενω οι τρεις άλλες πλευρές είναι μέσα στο χώμα. Τα περιμετρικά τοιχεία οπως αναφέρθηκε απο τη πίσω πλευρά τους εχουν χώμα και το νερό δεν εκτονώνεται απο τα πλάγια καθώς υπάρχυν άλλα τοιχεία. Αρα αυτα τα τοιχεία απο τη πίσω πλευρά κατα τη διάρκεια του χειμώνα εχουν ψηλά τον Υ.Ο. και κατεβαίνει κατα τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ανοίγω αυτό το θέμα για να συζητήσουμε για τη Γεωμετρία που παρουσιάζουν οι Ασπρίλες απο την ενανθράκωση του Σκυροδέματος. Παντού επικρατού οι ίδιες συνθήκες. Οπότε περίμενα οι ασπρίλες της ενανθράκωσης να παρουσιάζονται σαν στάμπες τυχαία πάνω στην επιφάνεια. Εδω ομως βρίσκονται περιμετρικά του τοιχείου. Γιατί εκεί; Γιατί οχι τυχαίες στάμπες παντού;
Οτι άλλες πληροφορίες για το εργο θελετε μου αναφέρετε και απαντάω.