Αναζήτηση στην κοινότητα

Πρόκειται για τις προτεινόμενες προδιαγραφές και οδηγίες για τη σύνταξη Στρατηγικών Σχεδίων Διαχείρισης αστικού πρασίνου σε επίπεδο Δήμου, με στόχο την αποτελεσματικότερη συμβολή των Χώρων Αστικού Πρασίνου στη δημιουργία ανθεκτικότερων πόλεων στην κλιματική αλλαγή. Το κείμενο του τεύχους που μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο http://lifegrin.gr/forums/?lang=el παραμένει σε δημόσια διαβούλευση μέχρι την Κυριακή 28.3.2021 και παρακαλούμε για τις όποιες παρατηρήσεις ή παρεμβάσεις σας. Το παρόν αποτελεί μέρος της δράσης C1: Guidelines for the strategic planning and management of urban green areas in response to climate change – Κατευθυντήριες γραμμές για τον στρατηγικό σχεδιασμό και τη διαχείριση των χώρων αστικού πρασίνου για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, του έργου LIFE GrIn. H ΚΕΔΕ βασικός εταίρος του έργου LIFE GrIn με την οπτική της σταθερά στραμμένη στην πορεία των ΟΤΑ της χώρας προς την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αλλά και τη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης για τους πολίτες των μεγάλων πόλεων, ιδίως δε μετά την καταστροφική ΜΗΔΕΙΑ, καλεί τους δήμους να συμβάλλουν με τις παρατηρήσεις τους σε αυτή τη δημόσια διαβούλευση που αφορά στην καθημερινότητα της ζωής στις πόλεις μας και η οποία θα καταλήξει στην εφαρμογή μίας πολιτικής για την αύξηση των χώρων αστικού πρασίνου, προσαρμοσμένων στις ελληνικές κλιματικές συνθήκες, βελτιώνοντας την ποιότητα της καθημερινότητας όλων και υποστηρίζοντας την αποδοτικότερη εφαρμογή των τοπικών σχεδίων των δήμων. Για περεταίρω πληροφορίες σχετικά με το έργο μπορείτε να επισκεφθείτε την σελίδα της ΚΕΔΕ στον τομέα ενημέρωση – Ευρωπαϊκά προγράμματα : https://kedke.gr/category/diethneis- scheseis-evropaika-programmata-kede/evropaika-programmata- tis-kede/ και την ιστοσελίδα του έργου : www.lifegrin.gr View full είδηση

Η εθνική οδός σε μια πόλη, γίνεται με στόχο την αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας. Ωστόσο, όσο οι οδηγοί έχουν περισσότερες διαδρομές, επιλέγουν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο ως μέσο μεταφοράς αντί να χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες ή τα ποδήλατα, με αποτέλεσμα το κυκλοφοριακό πρόβλημα να παραμένει άλυτο. Για το λόγο αυτό, οι αρχές σε 6 πόλεις σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία, καινοτόμησαν και αποφάσισαν να μετατρέψουν τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους σε σύγχρονα αστικά πάρκα. Οι πρισσότερες βρίσκονται στις ΗΠΑ, γεγονός που σημαίνει ότι οι Αμερικανοί σχεδιαστές μελετούν περαιτέρω την ευρωπαϊκή πολιτική μεταφορών. Κάποιες από αυτές έχουν ολοκληρώσει τα έργα, ενώ άλλα βρίσκονται ακόμα υπό κατασκευή. Harbor Drive – Πόρτλαντ ΗΠΑ πηγή: archdaily.com Το Πόρτλαντ ήταν η πρώτη πόλη των ΗΠΑ που αποφάσισε να μετατρέψει την εθνική οδό σε αστικό πάρκο. το Όρεγκον Harbour Drive που χτίστηκε στην όχθη του ποταμού Willamette. Το 1974 ξεκίνησε το έργο μετασχηματισμού που οδήγησε στον Tom McCall Park. Η γέφυρα Hawthorne, η οποία ήταν αρχικά μέρος του αυτοκινητόδρομου, έγινε γέφυρα για ποδηλάτες και πεζούς, συνδέοντας την First Avenue με το πάρκο. Cheonggyecheon, Σεούλ – Νότια Κορέα πηγή: archdaily.com Η υπερυψωμένη οδός Cheonggyecheon στη Σεούλ χτίστηκε πάνω σε ένα κανάλι. Προκειμένου να αντιμετωπίσει την περιβαλλοντική ρύπανση και τον θόρυβο που προκαλούν τα περισσότερα από 160.000 οχήματα που χρησιμοποιούν τον αυτοκινητόδρομο καθημερινά, ο δήμαρχος Λι Μιγιούνγκ Μπακ, ξεκίνησε ένα σχέδιο για την κατεδάφισή του και την κατασκευή ενός πάρκου. Ο νέος βιώσιμος χώρος οδήγησε σε μείωση των επιπέδων θορύβου και τη θερμοκρασία στη γύρω περιοχή. Pier Freeway, Σαν Φρανσίσκο πηγή: archdaily.com Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στο Σαν Φρανσίσκο, ένα σχέδιο άρχισε να κατεδαφίζει τον αυτοκινητόδρομο Καλιφόρνια 480 με την ιδέα να χτιστεί ένα πάρκο. Όμως το 1991 ο διώροφος αυτοκινητόδρομος κατεδαφίστηκε αφού υπέστη ζημιές από τον σεισμό του 1989. Μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ανοικοδόμηση του αυτοκινητόδρομου ήταν πολύ πιο ακριβή από την κατασκευή ενός πάρκου. Σήμερα το μέρος έχει μια από τις καλύτερες θέες στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο και διαθέτει πολλά χιλιόμετρα για πεζούς και ποδηλάτες. Μαδρίτη Ρίο, Μαδρίτη πηγή: archdaily.com Το 2000 ξεκίνησε το έργο της Μαδρίτης Ρίο, το οποίο επιδίωξε να αποκαταστήσει τις όχθες του ποταμού Μανζάρες. Δεδομένου ότι υπήρχαν αρκετές ιστορικές κατασκευές, όπως το Puente de Segovia, η παλαιότερη γέφυρα της πόλης, το Ermita Virgen del Puerto και το Puente del Rey, το έργο πραγματοποίησε την αποκατάσταση διατηρώντας παράλληλα αυτές τις πτυχές της ιστορίας της πόλης στη μέση πάρκο. Το πάρκο άνοιξε το 2011, προσφέροντας στους πολίτες χώρους για αθλήματα, περιπάτους και ευκαιρίες να μάθουν για την ιστορία της πόλης. Σε αυτήν την περίπτωση, ο αυτοκινητόδρομος δεν κατεδαφίστηκε εντελώς, αλλά η κυκλοφορία εκτρέπεται από υπόγειες σήραγγες. Park East Freeway, Μιλγουόκι πηγή: archdaily.com Στη δεκαετία του 1960, το έργο είχε ξεκινήσει με στόχο να κυκλώσει την πόλη. Οι κάτοικοι όμως διαμαρτυρήθηκαν, λόγω του ότι θα προκαλούσε πολύ φασαρία. Η εθνική οδός δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ορισμένα τμήματα κατεδαφίστηκαν μεταξύ 1999 και 2002 για την ανάπτυξη του έργου Park East Corridor, το οποίο, όταν τελειώσει, θα επιτρέψει την ελεύθερη πρόσβαση από το κέντρο της πόλης στον ποταμό. Alaskan Way, Σιάτλ πηγή: archdaily.com Το 2001 ένας σεισμός κατέστρεψε την διάβαση πεζών του αυτοκινητόδρομου της Αλάσκας στο Σιάτλ. Αρχικά, το σχέδιο ήταν να το ανοικοδομήσει, ωστόσο, αποφασίστηκε αργότερα να κατασκευαστεί μια υπόγεια σήραγγα τεσσάρων λωρίδων, έτσι ώστε στην επιφάνεια οι περιοχές κατά μήκος του κόλπου Elliot να ενωθούν με την υπόλοιπη πόλη μέσω ενός νέου πεζόδρομου. Τα εγκαίνια του πάρκου έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο έτος. View full είδηση

Tι βαθμό έδωσαν οι πολίτες στο αστικό πράσινο της Ελλάδας; Ο μέσος όρος βαθμολογίας ίσα που ξεπερνάει τη βάση, αγγίζοντας το 6,1 με άριστα το 10. Μέσα από την καινοτόμο εφαρμογή WWF GreenSpaces, 9.000 πολίτες έχουν αξιολογήσει μέχρι στιγμής 1.700 χώρους πρασίνου σε 126 ελληνικές πόλεις. Σύμφωνα με την οργάνωση, η σχετικά χαμηλή μέση βαθμολογία αποτυπώνει τη δυσαρέσκεια των πολιτών, ενώ ο δρόμος φαίνεται ακόμα να είναι μακρύς μπροστά μας, προκειμένου να αποκτήσουμε βιώσιμες πόλεις. «Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, δημοτικές αρχές και πολιτεία, πως το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Χρειάζεται επίσης να συνειδητοποιήσουν πως οι χώροι πρασίνου δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία, αλλά χώροι ζωντανοί για τους πολίτες», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας υπεύθυνος προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του WWF Ελλάς. Ειδικότερα, από τους 1.700 χώρους, μόλις 261 είναι αυτοί που έχουν πάρει βαθμολογηθεί πάνω από 8. Πρόκειται για χώρους μεγάλης εμβέλειας, στους οποίους περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ, στην Καλλιθέα, το Πάρκο Οινόης Ορεστιάδας, το Πάρκο 'Αλκηστις Αγοραστάκη στα Χανιά και το Πάρκο Φλοίσβου στο Παλαιό Φάληρο. Την υψηλή τους θέση από την περσινή έκθεση του 2016, διατήρησαν επίσης, το πάρκο Ασυρμάτου στον 'Αγιο Δημήτριο Αττικής, το 'Αλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι και το Παυσίλυπο στην Καρδίτσα. Στον αντίποδα, 451 χώροι έχουν βαθμολογηθεί αρκετά κάτω από τη βάση, από 0 έως 5. Οι περισσότεροι από αυτούς τους χώρους εντοπίζονται σε: Αθήνα (38 χώροι), Θεσσαλονίκη (32 χώροι), Παλλήνη (25 χώροι), Περιστέρι (17 χώροι), Εορδαία (16 χώροι), Καλαμαριά (15 χώροι), Κασσάνδρα (13 χώροι), Πειραιά (13 χώροι) και Γλυφάδα (12 χώροι). Αξίζει να σημειωθεί πως το Πεδίον του 'Αρεως, το πάλαι ποτέ κόσμημα της Αθήνας, συγκεντρώνει βαθμολογία 5,5, δείγμα της άσχημης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει. «Το WWF GreenSpaces είναι η φωνή των πολιτών για το πράσινο της πόλης τους. Η άποψη τους, όπως καταγράφεται μέσα από την εφαρμογή, δείχνει ότι όλες οι δημοτικές αρχές μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα για να προσφέρουν ένα καλύτερο περιβάλλον στους δημότες και να τους φέρουν ξανά στο πράσινο της γειτονιάς και της πόλης τους. Καλούμε λοιπόν τις δημοτικές αρχές να μελετήσουν εποικοδομητικά την άποψη των πολιτών και να προβούν άμεσα σε πρωτοβουλίες για περισσότερο και καλύτερο πράσινο», σημειώνει ο κ. Πληθάρας. Σε επίπεδο Δήμων, η Καλαμάτα (μέσο όρο 7,, η Πετρούπολη (μ.ό.7,7), το Ίλιον (μ.ό. 7,7), η Βάρη - Βούλα- Βουλιαγμένη (7,5), η Τρίπολη (7,4), η Φιλοθέη-Ψυχικό (7,3), η Λυκόβρυση-Πεύκη (7,2) είναι οι περιοχές των οποίων τα πάρκα έχουν λάβει κατά μέσο όρο την υψηλότερη βαθμολογία, Από την άλλη πλευρά, ο χαμηλότερος μέσος όρος βαθμολογίας σε χώρους πρασίνου εντοπίζεται στους δήμους Κασσάνδρας (μ.ο. 3,6), Θέρμης (4,3), Ρεθύμνου (4,7), Λάρισας (4,, Ζωγράφου (4,. Σημειώνεται ότι από τον Απρίλιο του 2016, όταν το WWF Ελλάς δημιούργησε τη δωρεάν εφαρμογή για κινητά «WWF GreenSpaces», που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να ανακαλύψουν τους χώρους αστικού πρασίνου και να τους αξιολογήσουν, περισσότεροι από 8.500 πολίτες έχουν ήδη καταγράψει και βαθμολογήσει πάνω από 1.700 χώρους πρασίνου σε 126 ελληνικές πόλεις. Η εφαρμογή δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος WWF Καλύτερη Ζωή, για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών, μεγάλος δωρητής του οποίου είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και υποστηρικτής το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση. Πηγή: http://www.ered.gr/e...a/#.WWMVsoSGPDc Click here to view the είδηση

Η κατάσταση των μεγάλων ελληνικών πόλεων αναφορικά με το ποσοστό αστικού πρασίνου που διαθέτουν είναι απογοητευτική. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι η μέση κάλυψη σε πράσινο των ελληνικών μεγαλοπούλεων σήμερα είναι για την Αθήνα περίπου το 7% της επιφάνειάς της και για τη Θεσσαλονίκη το 4-5% της επιφάνειάς της. Τα αντίστοιχα ποσοστά για πολλές ευρωπαϊκές πόλεις κυμαίνονται περίπου στο 25% της έκτασης της πόλης. Πρόκειται για στοιχεία εργασίας του αναπληρωτή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Σεραφείμ Πολύζου, τα οποία περιλαμβάνονται στο τελευταίο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ με τίτλο "Αστική Ανάπτυξη". Σύμφωνα με τον ίδιο, η παραπάνω εικόνα μαρτυρά τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκονται οι δύο μεγάλες ελληνικές πόλεις. Η έλλειψη πρασίνου, διεκρινίζει, αποτελεί το βασικό λόγο για τον οποίο ο αστικός χώρος στην Ελλάδα δεν αποτελεί δημοφιλή χώρο, άθλησης, ψυχαγωγίας και αναψυχής. Ηχορύπανση Ένα άλλο σημαντικό θέμα που θίγει ο κ. Πολύζος είναι και αυτό της ηχορύπανσης*. Στις μεγάλες πόλεις επισημαίνει, η αναλογία του πληθυσμού που εκτίθεται σε μη αποδεκτά όρια θορύβου είναι 2-3 φορές μεγαλύτερη από τον εθνικό μέσο όρο. Ο θόρυβος που παράγεται από την κυκλοφορά των αυτοκινήτων, σύμφωνα με μετρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενοχλεί το 20-25% του πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών της Δυτικής Ευρώπης. Επίσης, αναφέρει ο κ. Πολύζος, το 19% του συνολικού πληθυσμού των χωρών της Ε.Ε. βρίσκεται σε περιοχές με υψηλές στάθμες θορύβου. Για την Ελλάδα, η οδική κίνηση αποτελεί την πιο σημαντική πηγή για τον αστικό πληθυσμό, με κυριότερο το θόρυβο από την κίνηση μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων, δεν παραλείπει να σημειώσει ο αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, για να συμπληρώσει: "Οι περιοχές με ιδιαίτερο πρόβλημα υποβάθμισης του ακουστικού περιβάλλοντος, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου Περιβάλλοντος, είναι σχεδόν όλες οι αστικές περιοχές της χώρας. Βεβαίως το πρόβλημα είναι σαφώς εντονότερο στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη κ.ά. Σε πολλές περιπτώσεις η αποφυγή του θορύβου επιτυγχάνεται με το κλείσιμο των παραθύρων των κατοικιών κατά τους θερινούς μήνες, κάτι που οδηγεί στη συνεχή λειτουργία των κλιματιστικών συστημάτων, με πολύ επιβαρυντικές συνέπειες για το περιβάλλον από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Για τον περιορισμό των συνεπειών στην υγεία, το κράτος έχει θεσπίσει ανώτατα όρια, ανάλογα με τις περιοχές στις οποίες παράγεται ο θόρυβος και τις χρήσεις της αστικής και μη αστικής γης. Τα νώτατα αυτά όρια, που επιβάλλονται από την ισχύουσα νομοθεσία θα πρέπει να τηρούνται". Πάντως ο ίδιος δεν παραλείπει να αναφέρει πως ο θόρυβος αποτελεί καθοριστικό παράγοντα υποβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος, ενώ συμβάλλει στην οικονομική παρακμή των αστικών κέντρων και την υποβάθμιση πολλών κεντρικών περιοχών των μεγάλων πόλεων, για διευκρινίσει: "Η υποβάθμιση των κεντρικών περιοχών των μεγάλων πόλεων δημιουργεί απώλεια δυνητικών εσόδων στους ιδιοκτήτες ακινήτων και στο κράτος. Η μείωση της αξίας των ακινήτων μειώνει την αξία των ενοικίων που λαμβάνουν οι ιδιοκτήτες τους και τα φορολογικά έσοδα του κράτους. Εκτός από τις παραπάνω αρνητικές συνέπειες, η ηχορύπανση στα αστικά κέντρα επιδρά αρνητικά στον τουρισμό, την αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, και γενικότερα την ελκυστικότητα των πόλεων". *Η μέτρηση του θορύβου γίνεται με βάση την έντασή του, με μονάδα μέτρησης το ντεσιμπέλ (db). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ κυμαίνεται από το μείον άπειρο έως το συν άπειρο, αλλά το ανθρώπινο αυτί μπορεί να ακούσει από 0 έως 130 db. Πηγή: http://www.protothem...linikes-poleis/ Click here to view the είδηση

Ποια είναι η γνώμη σας; Μπορεί ο ΝΟΚ να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση;

Η ύπαρξη πρασίνου σήμερα ίσως φαντάζει πολυτέλεια, λόγω του ρυθμού αστικοποίησης και δόμησης. Ωστόσο, επιστήμονες δείχνουν ότι είναι άκρως σημαντικό για την υγεία των κατοίκων. Καθώς ο αστικός πληθυσμός αυξάνεται, η διαθεσιμότητα αστικών χώρων πρασίνου μειώνεται, ενώ η ποιότητα των οικοσυστημάτων τείνει να μειώνεται πέφτοντας θύμα της αστικής πυκνότητας. Μέχρι σήμερα, επιστήμονες -ανάμεσά τους και Έλληνες- προειδοποιούσαν ότι η αστική μορφή ζωής επηρεάζει την ποιότητα ζωής των πολιτών, την αστική οικονομική απόδοση, τους τρόπους μεταφοράς εντός της πόλης, και τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, μεταξύ άλλων παραγόντων. Η παρουσία και η προσβασιμότητα χώρων πρασίνου σε όλες τις πόλεις αναδεικνύονται πλέον ως πολύ σημαντικά θέματα για τις αστικές πολιτικές παγκοσμίως. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η φτώχεια και οι κοινωνικοί παράγοντες είναι οι κύριοι καθοριστικοί παράγοντες της ανθρώπινης υγείας στις αστικές περιοχές. Στη Γαλλία για παράδειγμα, υπάρχει άμεση συσχέτιση ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα που ζουν σε περιοχές με ελάχιστο ή καθόλου πράσινο. Η ευτυχία είναι μετρήσιμη Ωστόσο, νέα έρευνα ομάδας επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Landscape and Urban Planning, καταδεικνύει ότι η συμβολή του πράσινου είναι εξαιρετικά σημαντική και για την ευτυχία των ανθρώπων. Στην έρευνά τους με τίτλο «Happiness, life satisfaction, and the greenness of urban surroundings», οι ερευνητές εξετάζουν για πρώτη φορά η συμβολή του πράσινου χώρου στην ευτυχία σε μια πόλη μεσαίου μεγέθους στον Παγκόσμιο Νότο, όπως το Κάλι, μια πόλη 2.068.386 κατοίκων στην Κολομβία. Η η αύξηση του πράσινου περιβάλλοντος και της ποιότητάς του σε πυκνά αστικά περιβάλλοντα θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ευημερίας των αστικών πληθυσμών. Τα αποτελέσματά της έρευνας υποδεικνύουν ότι οι αυξήσεις κατά 10% στην περιβάλλουσα πρασινάδα σε διαφορετικές αποστάσεις, από 100 έως 500 μέτρα, αυξάνουν την πιθανότητα ευτυχίας μεταξύ 13% και 18%. Όταν λαμβάνονται υπόψη οι ποιοτικές πτυχές των χώρων πρασίνου, συσχετίζονται επίσης σημαντικά με την ευτυχία. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ανοιχτές δορυφορικές εικόνες, κάνοντας έρευνα κοινού, για να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ της ευτυχίας και του πράσινου περιβάλλοντος του τόπου κατοικίας του ερωτώμενου, ενώ έλαβαν υπόψιν την ηλικία, το φύλο και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, ενώ η ηλικία και η περιβάλλουσα πρασινάδα συσχετίζονται σημαντικά με την ευτυχία, ενώ οι σχέσεις με το φύλο και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση φαίνεται να μην είναι τόσο σημαντικές. Το πιο αστικοποιημένο μέρος του πλανήτη Ο λόγος που οι επιστήμονες κεντράρουν στον Παγκόσμιο Νότο είναι διότι πέραν της φτώχειας που ταλανίζει αυτό το σημείο το πλανήτη, σύμφωνα με τον ΟΗΕ η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική είναι μια από τις πιο αστικοποιημένες περιοχές του πλανήτη, με περισσότερο από το 80% του πληθυσμού της να ζει σε πόλεις. Οι πόλεις της Λατινικής Αμερικής έχουν περάσει από μια ταχεία διαδικασία αστικοποίησης από τη δεκαετία του 1980, μαζί με περιορισμένες επενδύσεις υποδομής, που μπορεί να οδήγησαν σε αστικές μορφές που αποτελούν εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη. Επί του παρόντος, οι πόλεις της Λατινικής Αμερικής εξακολουθούν να είναι διαχωρισμένες σε κοινωνικό και χωρικό επίπεδο, με υψηλό εισόδημα και κοινωνική ανισότητα, την εμμονή και την ανάπτυξη των άτυπων οικισμών, και άνιση πρόσβαση σε πράσινο και δημόσιους χώρους, μεταξύ άλλων θεμάτων. Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες καταδεικνύον ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες και ο χώρος πρασίνου κερδίζουν έδαφος στη μελέτη της υποκειμενικής ποιότητας ζωής. Ορισμένα χαρακτηριστικά του δομημένου περιβάλλοντος -σχεδόν όλα όσα μπορεί να δει το μάτι στο άμεσο περιβάλλον- έχουν δείξει σημαντικές συσχετίσεις με την αύξηση των θετικών συναισθημάτων των ανθρώπων, την ευτυχία, τις ευκαιρίες για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και την αυξημένη οικιακή ευημερία. View full είδηση

Συνολικά 114 πρόωροι θάνατοι θα αποτρέπονταν κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη εάν υπήρχαν επαρκείς χώροι πρασίνου, όπως προστάζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας (ISGlobal) της Βαρκελώνης, η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην 30ή θέση ανάμεσα σε 1.000 πόλεις από 31 χώρες με την υψηλότερη θνησιμότητα λόγω απουσίας πράσινων χώρων, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι. Ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (δηλαδή 5.000 τ.μ. ή αλλιώς πέντε στρέμματα) σε απόσταση 300 μέτρων, σε ευθεία γραμμή, από κάθε σπίτι. Επίσης, η μελέτη του Ινστιτούτου συμπεραίνει ότι για να υλοποιηθεί αυτή η σύσταση τουλάχιστον το 25% της επιφάνειας μιας πόλης πρέπει να καλύπτεται από πράσινο. Συγκεκριμένα, η Θεσσαλονίκη κατατάσσεται στην 27η θέση μεταξύ 1.000 πόλεων από 31 χώρες της Ευρώπης σε θνησιμότητα λόγω έλλειψης πρασίνου. Μόλις το 19,37% της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης αποτελείται από πράσινους χώρους, ενώ το 86,14% των Θεσσαλονικέων ζουν σε περιοχές που διαθέτουν πράσινους χώρους σε λιγότερο από το 25% της συνολικής επιφάνειας που καλύπτουν. Οι Σέρρες την 3η χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχουν και... πολύ χειρότερα. Ο λόγος για τις Σέρρες, που κατέχουν την τρίτη χειρότερη επίδοση στην κατάταξη θνησιμότητας εξαιτίας των χώρων πρασίνου της. Πιο συγκεκριμένα, οι Σέρρες καλύπτονται κατά 26,16% από τέτοιους χώρους και το 73,97% του πληθυσμού ζει σε περιοχή με πράσινους χώρους μικρότερους από το 25% της επιφάνειας του αστικού ιστού. Ως αποτέλεσμα του μη επαρκούς πρασίνου, οι Σέρρες δεν αποφεύγουν 16 πρόωρους θανάτους κάθε χρόνο. Μόνον οι πόλεις Κάντιθ στην Ισπανία και Ουόρδινγκ της Βρετανίας καταγράφουν χειρότερες επιδόσεις, ευρισκόμενες στην 1η και 2η θέση της κατάταξης αντίστοιχα. Σαφώς χειρότερη εικόνα από αυτήν της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει η Αθήνα, η οποία, από τη 10η θέση, θεωρείται μια από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με τη μεγαλύτερη αναλογία θανάτων σχετιζόμενων με την έλλειψη προσβάσιμου πράσινου, σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα της έρευνας. Η πρωτεύουσα θα μπορούσε να αποτρέπει 643 θανάτους κάθε χρόνο εάν πολλαπλασίαζε το πράσινό της, το οποίο σήμερα καλύπτει μόνον το 20,38% της συνολικής μητροπολιτικής επιφάνειάς της. Ακολουθούν κατά σειρά: Κατερίνη στην 40ή θέση (θα απέφευγε 9 θανάτους) Βόλος στην 89η θέση (θα απέφευγε 11 θανάτους) Ηράκλειο στην 125η θέση (θα απέφευγε 16 θανάτους) Χανιά στην 157η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους) Τρίκαλα στην 198η θέση (θα απέφευγαν 8 θανάτους) Ξάνθη στην 230η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους) Καβάλα στην 318η θέση (θα απέφευγε 6 θανάτους) Ιωάννινα στην 406η θέση (θα απέφευγαν 6 θανάτους) Λάρισα στην 418η θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους) Καλαμάτα στην 441η θέση (θα απέφευγε 5 θανάτους) Πάτρα στην 500ή θέση (θα απέφευγε 12 θανάτους) Η Θεσσαλονίκη θα γλύτωνε άλλους 245 θανάτους εάν υιοθετούσε τις συστάσεις ΠΟΥ για το πράσινο Παράλληλα, η μελέτη δημιούργησε άλλη μία κατάταξη για τις 1.000 πόλεις, η οποία βασίζεται στον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και ιδιωτικούς κήπους. Βάσει αυτού του δείκτη, σε συνδυασμό με τη μη υιοθέτηση των συστάσεων του ΠΟΥ για πρόσβαση και εγγύτητα των πολιτών σε πράσινο, σε χειρότερη μοίρα στη χώρα βρίσκεται η πρωτεύουσα, στην 18η θέση, καθώς θα μπορούσε να είχε αποτρέψει 1.431 πρόωρους θανάτους. Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, η οποία θα απέφευγε ετησίως 245 θανάτους εάν ακολουθούσε το μονοπάτι του Οργανισμού. Σχεδόν το 88% των πολιτών των δύο μεγαλύτερων αστικών κέντρων της χώρας δεν έχει εγγύ πρόσβαση σε επαρκές πράσινο. Στην τρίτη θέση, αυτή τη φορά σε ό,τι αφορά τις πόλεις στη χώρα μας, βρίσκονται οι Σέρρες, που θα γλύτωναν 25 θανάτους κάθε χρόνο. Σε συγκριτικά καλύτερη θέση από τα τρία παραπάνω αστικά κέντρα εκτιμάται ότι βρίσκονται η Καβάλα, ο Βόλος, η Κατερίνη, η Ξάνθη, το Ηράκλειο, η Καλαμάτα, τα Τρίκαλα, η Πάτρα, τα Χανιά και τα Ιωάννινα. Την καλύτερη επίδοση καταγράφει η Λάρισα, η οποία όμως θα μπορούσε με τη σειρά της να αποτρέψει 17 πρόωρους θανάτους. Η ταυτότητα του πρότζεκτ ISGlobal Ranking of Cities Το ISGlobal Ranking of Cities είναι ένα διαχρονικό πρότζεκτ που αποσκοπεί στην εκτίμηση των επιπτώσεων στην υγεία της αστικής και μεταφορικής οργάνωσης σε 1.000 ευρωπαϊκές πόλεις. Το ερευνητικό πρότζεκτ υπολογίζει ποικίλες περιβαλλοντικές εκθέσεις σχετιζόμενες με την ατμοσφαιρική ρύπανση, την απουσία επαφής με χώρους πρασίνου, την ηχορύπανση και το φαινόμενο αστικής θερμονησίδας σε δεκάδες πόλεις 30 χωρών της Ευρώπης. Η δεύτερη φάση του πρότζεκτ εστιάζει στην επαφή με πράσινους χώρους στις πόλεις. Μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας ISGlobal της Βαρκελώνης εκτιμά για πρώτη φορά τις επιπτώσεις της απουσίας έκθεσης στους χώρους αυτούς επάνω στην υγεία των Ευρωπαίων σε επίπεδο πόλεων και εστιάζει στις επιπτώσεις της θνησιμότητας. Η ερευνητική ομάδα εκτίμησε την ετήσια θνητότητα για κάθε μία από τις 1.000 πόλεις που εντάχθηκαν στη μελέτη και δημιούργησε δύο σειρές κατάταξης με βάση τα αποτελέσματα: - Τον δείκτη Normalised Difference Vegetation Index (NVDI), ο οποίος συνυπολογίζει -με τη βοήθεια δορυφορικών φωτογραφιών- όλα τα είδη πρασίνου σε μια πόλη, μεταξύ των οποίων δένδρα και φυτά σε δρόμους και πλατείες καθώς και στους ιδιωτικούς κήπους. - Το ποσοστό χώρων πρασίνου, όπως πάρκα, πλατείες και αστικοί κήποι (%GA) Ο μέσος όρος του δείκτη NDVI εκτιμήθηκε υπολογίζοντας μία ακτίνα 300 μέτρων από το σημείο αναφοράς που δείχνει την εγγύτητα σε πράσινους χώρους (ήτοι ένας πεντάλεπτος περίπατος). Βάσει μελετών, ο ΠΟΥ συνιστά την καθολική πρόσβαση των κατοίκων των πόλεων σε χώρους πρασίνου, θέτοντας ως ελάχιστο όριο την ύπαρξη πράσινου χώρου έκτασης τουλάχιστον μισού εκταρίου (πέντε στρεμμάτων) σε ευθεία γραμμή έως 300 μέτρων από κάθε σπίτι. Τα στοιχεία αξιολογήθηκαν και ταξινομήθηκαν με βασικό κριτήριο έναν δείκτη πρασίνου και τη συσχέτισή του με τον δείκτη θνησιμότητας σε κάθε πόλη. Όσο χαμηλότερα βρίσκεται μια πόλη στη διεθνή κατάταξη τόσο χαμηλότερο δείκτη θνησιμότητας θεωρείται ότι έχει λόγω ανεπαρκούς πρόσβασης όλων των κατοίκων της σε κοντινό πράσινο. Οι χώροι πρασίνου σχετίζονται με πολλαπλά οφέλη για τη σωματική, ψυχική και νοητική υγεία των πολιτών και, κατ’ επέκταση, με μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Επιπρόσθετα, το πράσινο αντισταθμίζει σε έναν βαθμό τη ρύπανση του αέρα, την αστική θερμονησίδα και την ηχορύπανση, απορροφά διοξείδιο του άνθρακα μετριάζοντας την κλιματική αλλαγή και διευκολύνει τη σωματική άσκηση, την ψυχαγωγία και τις κοινωνικές συναναστροφές. Τέλος, μέλετες έχουν συσχετίσει τους πράσινους χώρους με οφέλη υγείας, όπως ταχύτερη αποκατάσταση, βελτίωση της ποιότητα ζωής και της ψυχικής υγείας, μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων και χαμηλή θνησιμότητα από φυσικά αίτια. Η μελέτη του ISGlobal εκτιμά τον αριθμό των θανάτων από φυσικές αιτίες που θα είχαν αποτραπεί σε κάθε μία από τις 1.000 πόλεις, εάν αυτές είχαν συμμορφωθεί με τα όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ. Σχεδόν τα 2/3 (62%) του πληθυσμού των ευρωπαϊκών πόλεων ζουν σε περιοχές με λιγότερο πράσινο από το συνιστώμενο, κάτι που αντιστοιχεί σε σχεδόν 43.000 πρόωρους θανάτους (το 2,3% των συνολικών θανάτων από φυσικά αίτια). Η βαθμολογία φορτίου θνησιμότητας υπολογίστηκε με αλγόριθμο ο οποίος σταθμίζει το επίπεδα θνησιμότητας, το ποσοστό αποσοβήσιμης θνησιμότητας και τα χαμένα έτη ζωής -λόγω πρόωρης θνησιμότητας- εξαιτίας της έλλειψης, σε κάθε περίπτωση, πράσινων χώρων. Greenagenda.gr newsroom View full είδηση

Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει ότι τα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορούν να μειωθούν για τα άτομα που έχουν πρόσβαση σε χώρους πρασίνου. Ερευνητές στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ μετασχημάτισαν κενά οικόπεδα στην πόλη σε χώρους πρασίνου και διαπίστωσαν ότι οι ενήλικες που ζουν κοντά σε αυτές τις περιοχές ανέφεραν μειωμένα συναισθήματα κατάθλιψης, με τις μεγαλύτερες βελτιώσεις να παρατηρούνται στις γειτονιές χαμηλού εισοδήματος. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια συνεργάστηκαν με μέλη του Κηπουρικού Συνδέσμου Πενσυλβάνια για να μεταμορφώσουν 541 τυχαία επιλεγμένα κενά οικόπεδα στη Φιλαδέλφεια. Σύμφωνα με την Γιουτζίνια Σάουθ, επίκουρο καθηγητή και συνεπικεφαλής της μελέτης, τα οικόπεδα της πόλης ήταν ένα ιδανικό περιβάλλον για την έρευνα. «Υπάρχουν περίπου 40.000 κενά οικόπεδα στην πόλη, αλλά συγκεντρώνονται σε ορισμένες περιοχές που τείνουν να βρίσκονται σε φτωχότερες γειτονιές», δήλωσε στο τοπικό ραδιόφωνο. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες έχει ήδη αποδειχθεί ότι επιδεινώνουν τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι ερευνητές χώρισαν τα οικόπεδα σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ήταν μία ομάδα ελέγχου όπου δεν άλλαξε τίποτα, η δεύτερη μία ομάδα οικοπέδων που καθαρίστηκε από σκουπίδια και η τρίτη μία ομάδα όπου τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της υπάρχουσας βλάστησης, αφαιρέθηκαν και αναφυτεύθηκαν νέα δέντρα και γρασίδι. «Παρατηρήσαμε μία σημαντική μείωση του αριθμού των ανθρώπων που αισθάνονταν συμπτώματα κατάθλιψης» δήλωσε η Σάουθ. Η ομάδα της χρησιμοποίησε μια κλίμακα ψυχολογικής δυσφορίας για να ρωτήσει τους ανθρώπους πώς αισθάνονταν, συμπεριλαμβανομένων των αισθημάτων της απελπισίας, της ανησυχίας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης. Η ομάδα μέτρησε επίσης τους καρδιακούς παλμούς, έναν από τους κύριους δείκτες άγχους, για τους κατοίκους που περνούσαν καθημερινά από τα αναφυτευμένα οικόπεδα. Στις γειτονιές με χαμηλό εισόδημα η μείωση των ποσοστών κατάθλιψης άγγιξε έως και το 27,5%. Παράλληλη έρευνα παρατήρησε μείωση της εγκληματικότητας και αύξηση της αλληλεπίδρασης της κοινότητας, δείχνοντας ότι οι χώροι πρασίνου είναι μια απάντηση χαμηλού κόστους για τη βελτίωση πολλών πτυχών της ευημερίας μιας κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής υγείας. View full είδηση

Οι χώροι πρασίνου στις κατοικημένες περιοχές μπορεί να έχουν προστατευτικές επιδράσεις απέναντι στη θνησιμότητα από κάθε αίτιο, σύμφωνα με έρευνα. Η συγκεκριμένη μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση “The Lancet Planetary Health“, περιέλαβε επτά χώρες (Καναδάς, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Αυστραλία, Ελβετία, Κίνα) και συνολικά 8 εκατομμύρια άτομα για να δείξει ότι η ύπαρξη χώρων πρασίνου επηρεάζει τη θνησιμότητα. Περίπου ο μισός πληθυσμός του κόσμου ζει σε πόλεις, όπου υπάρχει συχνά έλλειψη χώρων πρασίνου. Πολλές έρευνες υποστηρίζουν ότι οι χώροι πρασίνου στις πόλεις έχουν θετική επίδραση στη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων, μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών, μεταβολικών συνδρόμων και πρόωρου θανάτου. Ωστόσο, τα αποτελέσματα τους έχουν αμφισβητηθεί για ποικίλους λόγους. Η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια απλή μέτρηση για τους χώρους πρασίνου, η οποία βασίζεται σε εικόνες δορυφόρων και εξέτασε τη σχέση της με τους πρόωρους θανάτους από κάθε αίτιο. Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότεροι ήταν οι χώροι πρασίνου γύρω από τα σπίτια τόσο πιο μειωμένοι ήταν οι πρόωροι θάνατοι. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα προσφέρει μια μέτρηση για το ποσό της προστατευτικής επίδρασης: 4% μείωση στην πρώιμη θνησιμότητα για κάθε αύξηση κατά 0,1 του πρασίνου σε απόσταση έως και 500 μέτρα από την κατοικία. Ο Ντέιβιντ Ρόχας, ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία της Βαρκελώνης και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, είπε: “Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν παρεμβάσεις και πολιτικές αύξησης των χώρων πρασίνου ως τρόπους βελτίωσης της δημόσιας υγείας”. Πράγματι, αυτή τη στιγμή ο Ρόχας και οι συνεργάτες του χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα σε μια μετα-ανάλυση για να εκτιμήσουν τον αριθμό των πρόωρων θανάτων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν αυξάνονταν οι πράσινες υποδομές. “Τα προγράμματα αστικής περιβαλλοντικής προστασίας δεν είναι μόνο οι βασικοί τρόποι προώθησης της δημόσιας υγείας αλλά είναι επίσης σημαντικά για την αύξηση της βιοποικιλότητας και την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας τις πόλεις πιο βιώσιμες”, καταλήγει ο Μαρκ Νιουβενχίζεν, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Περιβάλλοντος και Υγείας στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal, στη Βαρκελώνη. Η συγκεκριμένη μελέτη έγινε με τη συνεργασία του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal της Βαρκελώνης, μιας δομής που υποστηρίζεται από την τράπεζα “La Caixa”, το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Κολοράντο και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Το χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι και σήμερα, λόγω της πανδημίας και της προσπάθειας αντιμετώπισής της, έχει συντελεστεί μια τεράστια αλλαγή στον τρόπο ζωής στις πόλεις, με πρωτοφανή περιορισμό των κατοίκων της τόσο στις μετακινήσεις όσο και στις επιλογές διασκέδασης και αναψυχής κατά τον ελεύθερο χρόνο τους. Οι αλλαγές αυτές έχουν λειτουργήσει ως καταλύτης επαναξιολόγησης του (αστικού) περιβάλλοντος, από τους ίδιους τους κατοίκους των πόλεων, και επανεκτίμησης της αξίας του δημόσιου χώρου και ειδικότερα των χώρων πρασίνου. Ταυτόχρονα, στο ίδιο αυτό χρονικό διάστημα, σε παγκόσμια κλίμακα, η επιστημονική κοινότητα, οι δημοτικές αρχές και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων συνεργάζονται όλο και περισσότερο, όλο και πιο εντατικά, με σκοπό να ενσωματώσουν στον μελλοντικό σχεδιασμό των πόλεων περισσότερους ανοικτούς χώρους και χώρους πρασίνου, ώστε να ανταποκριθούν καλύτερα στις τρέχουσες και τις μελλοντικές ανάγκες και κινδύνους. Όπως άλλωστε τονίζεται στις στρατηγικές ανθεκτικότητας πολλών πόλεων, μεταξύ των οποίων και της Αθήνας, η ενίσχυση της αστικής ανθεκτικότητας συνδέεται άρρηκτα με την ενίσχυση (ποσοτική και ποιοτική) των χώρων πρασίνου. Στην Ελλάδα, όπως γνωρίζουμε, οι χώροι αστικού πρασίνου είναι ελάχιστοι σε σύγκριση με αντίστοιχες πόλεις του εξωτερικού, με την αναλογία των χώρων αυτών ανά κάτοικο (τ.μ. πρασίνου/κάτοικο) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να μην υπερβαίνει το 25% της ελάχιστης προτεινόμενης αναλογίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (9 τ.μ./κάτοικο). Παρόλα αυτά η συζήτηση γύρω από τη σημασία των χώρων πρασίνου είναι αρκετά περιορισμένη, ενώ η χάραξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής σχεδιασμού με στόχο τη δημιουργία νέων χώρων πρασίνου δεν φαίνεται να αποτελεί βασική προτεραιότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, αποφασίσαμε να διεξάγουμε μια έρευνα για τους χώρους πρασίνου της πόλης με στόχο τη διερεύνηση της σχέσης των πολιτών της Θεσσαλονίκης με τους χώρους αυτούς. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 3/2/21-3/3/21 από την ερευνητική μονάδα χωρικού σχεδιασμού και βιώσιμης ανάπτυξης (ΕΜΧΑ) του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης (ΤΜΧΑ) του ΑΠΘ, με τη συμβουλευτική υποστήριξη της ierax analytix (ierax.gr). Συμμετείχαν σε αυτή 1049 κάτοικοι του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, ηλικίας άνω των 17 ετών. Βασική μας επιδίωξη ήταν να αποτυπώσουμε τόσο την υφιστάμενη κατάσταση όσο και το όραμα των κατοίκων της Θεσσαλονίκης για το αστικό πράσινο σε διάφορες κλίμακες του χώρου (από το επίπεδο της γειτονιάς ως το επίπεδο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος). Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται να παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς πέρα των άλλων, μπορούν να τροφοδοτήσουν με πολύ χρήσιμες πληροφορίες πολλά θέματα της άμεσης επικαιρότητας. Ένα από τα βασικά ερωτήματα που κλήθηκαν να απαντήσουν οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν “ποιους χώρους πρασίνου επισκέπτονται συχνότερα”. Αυτή η πληροφορία σε συνδυασμό με τη διεύθυνση κατοικίας τους μας επέτρεψε να υπολογίσουμε την απόσταση που διανύουν οι Θεσσαλονικείς για να επισκεφτούν ένα πάρκο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, μόλις το 20% των κατοίκων επισκέπτονται ένα πάρκο σε απόσταση ίση ή μικρότερη των 400μ (Ευκλείδεια απόσταση – σε ευθεία γραμμή στο χάρτη). To 50% περίπου επιλέγει να διανύσει τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο, ενώ η μέση απόσταση που διανύει ένας κάτοικος της Θεσσαλονίκης βρέθηκε ίση με 1,8 χλμ. Για τον λόγο αυτό, ένας στους τέσσερις κατοίκους δεν πηγαίνει σχεδόν ποτέ με τα πόδια στο πάρκο και αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει κάποιο μέσο μεταφοράς (αυτοκίνητο, λεωφορείο, ποδήλατο, κτλ.). Αυτά τα δύο αποτελέσματα, σε συνδυασμό με τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ληφθεί τον τελευταίο χρόνο, καθιστούν πλέον από δύσκολη ως ανέφικτη την μετακίνηση σε χώρους πρασίνου ενός μεγάλου πληθυσμού κατοίκων της πόλης. Ίσως για τον λόγο αυτό, αντίθετα από ότι συνέβη στις περισσότερες πόλεις του κόσμου, στη Θεσσαλονίκη (όπως μαρτυρούν τα αποτελέσματά μας) δεν αυξήθηκε στη διάρκεια της πανδημίας η συχνότητα επίσκεψης σε χώρους πρασίνου. Αντίθετα μάλιστα, παρατηρείται μια μικρή τάση μείωσης, καθώς πριν την πανδημία το 83% του δείγματός μας δήλωσε ότι επισκέπτονταν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα κάποιον χώρο πρασίνου ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 77%. Ένα ακόμα σημαντικό συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνά μας αφορά την αξιολόγηση των υφιστάμενων χώρων πρασίνου ως προς την επάρκεια αλλά και την ποιότητά τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, το 90% των κατοίκων αξιολογεί τους χώρους αυτούς κάτω του μετρίου (κάτω από το 5 σε μια κλίμακα από 1 έως 10), είτε η ερώτηση αφορά τη γειτονιά είτε το σύνολο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος. Στον χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται οι σχετικές αξιολογήσεις σε επίπεδο γειτονιάς, οι οποίες, όπως φαίνεται, παρουσιάζουν σημαντική διαφοροποίηση από περιοχή σε περιοχή, με το ιστορικό κέντρο να εμφανίζει τις χαμηλότερες τιμές. Αξιολόγηση των χώρων πρασίνου σε επίπεδο γειτονιάς στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης (1=καθόλου ικανοποιητικοί και 10 = πολύ ικανοποιητικοί) Αξιολόγηση των χώρων πρασίνου σε επίπεδο γειτονιάς στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης Ένα εξίσου ενδιαφέρον εύρημα αφορά το γεγονός ότι το 61% των κατοίκων που συμμετείχαν στην έρευνα επιλέγει να επισκεφτεί χώρους πρασίνου που βρίσκονται είτε στην νέα παραλία είτε σε περιοχές μακριά από το κέντρο της πόλης (Σέιχ Σου, Φράγμα της Θέρμης, Πανόραμα, Φίλυρο κτλ.). Κατά συνέπεια, μόλις 4 στους 10 κατοίκους επιλέγουν κατά προτεραιότητα έναν από τους υπόλοιπους χώρους πρασίνου που βρίσκονται εντός του αστικού ιστού. Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν την ανάγκη για σχεδιασμό και δημιουργία νέων χώρων πρασίνου εντός του Πολεοδομικού Συγκροτήματος και αναπόφευκτα να επαναφέρουν το ερώτημα της βέλτιστης αξιοποίησης διάφορων διαθέσιμων χώρων, όπως για παράδειγμα του χώρου όπου βρίσκεται σήμερα η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Πριν από επτά χρόνια (2013), σε μια έρευνα που είχαμε επίσης πραγματοποιήσει με θέμα τα πιθανά οφέλη που θα προσέφερε στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης η δημιουργία ενός μεγάλου Μητροπολιτικού Πάρκου, το βασικό συμπέρασμα που είχε προκύψει ήταν ότι οι κάτοικοι του Πολεοδομικού Συγκροτήματος όχι μόνο επιθυμούσαν την μετατροπή του χώρου της ΔΕΘ σε Μητροπολιτικό πάρκο, αλλά απέδιδαν και μεγάλη αξία σε αυτό το έργο. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες γνώμης στην πόλη έδειχναν ως βέλτιστη απόφαση την προτεινόμενη ανάπλαση της ΔΕΘ, χωρίς όμως να προσφέρουν στους πολίτες ως πιθανή εναλλακτική τη μετατροπή της περιοχής σε Μητροπολιτικό Πάρκο. Για τον λόγο αυτό κρίναμε σκόπιμο να ρωτήσουμε τους κατοίκους της πόλης ποιο από τα δύο σενάρια/λύσεις προτιμούν: (α) την προτεινόμενη ανάπλαση ή (β) τη δημιουργία ενός μεγάλου Μητροπολιτικού πάρκου και γιατί. Όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα, η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (78.4%) προέκρινε τη λύση του Μητροπολιτικού πάρκου, τονίζοντας στα επιμέρους σχόλιά τους την αναγκαιότητα για έναν τέτοιο χώρο στη Θεσσαλονίκη, επισημαίνοντας όμως ταυτόχρονα (βάσει της εμπειρίας τους από άλλους χώρους πρασίνου της πόλης) τη σημασία της κατάλληλης συντήρησής του. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αρκετοί πολίτες που απάντησαν υπέρ της λύσης της ανάπλασης, εξέφρασαν (επίσης στα σχόλιά τους) αρκετές επιφυλάξεις ως προς το προτεινόμενο σχέδιο και πρότειναν ουσιαστικά μια ενδιάμεση λύση: τη διατήρηση των αναγκαίων μόνο εγκαταστάσεων/κτιρίων της ΔΕΘ και τη μετατροπή της υπόλοιπης περιοχής σε χώρο πρασίνου που θα αποδοθεί στους κατοίκους της πόλης. Επιλογή της βέλτιστης μελλοντικής χρήσης του χώρου της ΔΕΘ Η ανάλυσή μας δεν σταματά όμως εδώ. Μετά την παρουσίαση των πρώτων αυτών αποτελεσμάτων στοχεύουμε στη συνέχεια: (α) να εντοπίσουμε τις περιοχές του Πολεοδομικού Συγκροτήματος που χρήζουν μεγαλύτερης ανάγκης σε νέους ή βελτιωμένους χώρους πρασίνου, (β) να χαρτογραφήσουμε τα σημαντικότερα προβλήματα στους υφιστάμενους χώρους πρασίνου και (γ) να αναλύσουμε σε βάθος τόσο τα κριτήρια επιλογής των χώρων πρασίνου που υποδεικνύουν οι πολίτες, όσο και τις οικοσυστημικές υπηρεσίες που θεωρούν οι πολίτες ότι οι χώροι αυτοί προσφέρουν στο αστικό περιβάλλον. Φιλοδοξία μας αποτελεί η έρευνα αυτή να καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις προς τις αρμόδιες δημοτικές αρχές για μια σειρά από μέτρα/δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην καλύτερη αντιμετώπιση των μελλοντικών κινδύνων, είτε αυτοί αφορούν περιπτώσεις όπως η τρέχουσα πανδημία είτε κινδύνους που θα επιφέρει η κλιματική αλλαγή, με απώτερο τελικά στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της πόλης μας. View full είδηση

Η βαριά και αποπνικτική ατμόσφαιρα λόγω αιθαλομίχλης δυσκολεύει τη ζωή των κατοίκων σε αρκετά αστικά κέντρα της χώρας. Συγκεκριμένα την περασμένη Τετάρτη οι τιμές των αιωρούμενων σωματιδίων στον σταθμό του Βόλου έφθασαν στα 154 μgr/m3, μέχρι και τρεις φορές πάνω από τα ανώτατα επιτρεπόμενα όρια. Αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη προκάλεσε έντονη ανησυχία στις αρμόδιες υπηρεσίες, καθώς τα ανώτατα επιτρεπτά όρια είναι τα 50μgr/m3. Η Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας εξέδωσε και ανακοίνωση για την ενημέρωση και προστασία του πληθυσμού, μέσω συστάσεων και μέτρων προφύλαξης λόγω των αυξημένων επιπέδων της αερορύπανσης στον Βόλο (ιδιαίτερα όταν επικρατούν συνθήκες άπνοιας και υψηλής σχετικής υγρασίας) και συνιστά:Λόγω της κατάστασης, η Περιφέρεια Θεσσαλίας ζήτησε την επαγρύπνηση των Υπηρεσιών, ενώ ο Ιατρικός Σύλλογος Βόλου επισήμανε τους κινδύνους για ένα φαινόμενο που πλέον επαναλαμβάνεται κάθε χειμώνα και δρα σωρευτικά στην ανθρώπινη υγεία. Έντονα είναι τα προβλήματα στην ατμόσφαιρα με την αιθαλομίχλη και στην περιοχή της Λάρισας. Η Περιφέρεια Θεσσαλία ενημέρωσε ότι οι αυξημένες συγκεντρώσεις σωματιδίων παρουσιάζονται, κυρίως, τις βραδινές ώρες (από 20:00 έως 04:00), ιδιαίτερα όταν επικρατούν συνθήκες άπνοιας και υψηλής σχετικής υγρασίας, ενώ τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας οι τιμές κυμαίνονται σε κανονικά επίπεδα. Σύμφωνα με την Περιφέρεια Θεσσαλίας, αυτό οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι ανάβουν τζάκι το βράδυ. Εντός των επόμενων ημερών ξεκινά έρευνα και μελέτη του φαινομένου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, από τα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας και Αθήνας και το ΤΕΙ Πειραιά. Η έρευνα θα πραγματοποιηθεί για 3 μήνες (Δεκέμβριος- Ιανουάριος - Φεβρουάριος), και στο πλαίσιό της θα δρομολογηθεί στον Βόλο ηλεκτρικό αυτοκίνητο και ένα ποδήλατο. Και τα δύο οχήματα που εκπέμπουν μηδενικούς ρύπους θα είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες, όργανα και φίλτρα. Θα κυκλοφορούν στην πόλη, και μέσω του εξοπλισμού τους θα συλλέγουν δεδομένα για την αέρια ρύπανση. Ενημερωτική εκδήλωση για την αιθαλομίχλη στην Καστοριά. Συγκεκριμένα, ενημέρωση για την αιθαλομίχλη και τις επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον πραγματοποιήθηκε στο Κωσταράζι από τον Διευθυντή Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας Δημήτρη Αλβανό.Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης επισημάνθηκαν τα προβλήματα που δημιουργεί η αιθαλομίχλη και αναφέρθηκαν τα επιτρεπόμενα είδη καυσίμων βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες για την προκαλούμενη ατμοσφαιρική ρύπανση από τις εγκαταστάσεις θέρμανσης και τη χρήση ακατάλληλων υλικών. Όπως τονίστηκε, τα τελευταία χρόνια η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει αυξηθεί κατακόρυφα λόγω της οικονομικής κρίσης και της μεταστροφής των πολιτών σε άλλες μορφές καυσίμων, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της υγείας και του περιβάλλοντος Πηγή: http://greenagenda.g...-η-αιθαλομίχλη/ Click here to view the είδηση

Τα οικολογικά αστικά μέσα είναι το μέλλον στις οδικές αστικές μεταφορές και η τάση πλέον είναι όλο και περισσότερες πόλεις να εντάσσουν στο στόλο τους αστικά μέσα που χρησιμοποιούν καθαρή τεχνολογία. Αυτή η αυξητική τάση που αναμένεται να γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια, ώθησε την Alstom να παρουσιάσει την δική της πρόταση για την "καθαρή" μετακίνηση στις πόλεις. Το Aptis σχεδιάστηκε για να προσφέρει στις πόλεις μια καθαρή και αποδοτική λύση συστήματος μεταφοράς. Βασισμένο στην εμπειρία της Alstom και της NTL στα οχήματα με ελαστικά, στους άξονες, τους κινητήρες και τα συστήματα έλξης, το Aptis φέρνει τα πλεονεκτήματα του τραμ στο μέσα οδικής αστικής μεταφοράς, με σκοπό να βελτιώσει τόσο την εμπειρία των επιβατών όσο και τη λειτουργία του. Για πρώτη φορά, οι δύο εταιρείες διαφοροποιούνται με ένα μη σιδηροδρομικό προϊόν, το οποίο θα συμπληρώσει την γκάμα των λύσεων που διαθέτουν ώστε να είναι σε θέση να προσφέρουν στους πελάτες ένα ολοκληρωμένο φάσμα ηλεκτροκίνητων και κατ’ επέκταση καθαρών μέσων αστικής μεταφοράς. Το Aptis, παρουσιάστηκε πριν μερικές μέρες στο Duppigheim της Αλσατίας, στη Γαλλία. Καθώς οι πόλεις αναζητούν εξυπνότερα, αποτελεσματικότερα και καλύτερα διασυνδεόμενα μέσα μεταφοράς, ήδη το Alstom Aptis έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον Ευρωπαίων πελατών. Στη Γαλλία, το Συνδικάτο Μεταφορών Ιλ ντε Φρανς (STIF) αποφάσισε να ξεκινήσει με δύο δοκιμές, από τις οποίες η μία με την RATP. Το Aptis θα πραγματοποιήσει δοκιμαστικά δρομολόγια στο Παρίσι και στην Περιφέρεια Ιλ ντε Φρανς το δεύτερο εξάμηνο του 2017. Ο μοναδικός, καινοτόμος σχεδιασμός του Aptis, εμπνευσμένος από τα τραμ, ενσωματώνει την πρόσβαση σε χαμηλό δάπεδο και ορατότητα 360°. Δύο ή τρεις διπλές θύρες σε κάθε πλευρά διευκολύνουν μια απρόσκοπτη ροή στην επιβίβαση και την αποβίβαση των επιβατών, και την ομαλή επιβίβαση αναπηρικών πολυθρόνων και βρεφικών καροτσιών. Οι εταιρείες λειτουργίας θα επωφεληθούν από ένα όχημα με εύκολη συντήρηση και τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στην κατηγορία του. Με τέσσερις κατευθυνόμενους τροχούς έναντι δύο στα λεωφορεία, το Aptis καλύπτει 25% μικρότερη επιφάνεια σε καμπύλες προσφέροντας την ιδανική ενσωμάτωση μέσα στην πόλη. Στις στάσεις ελαχιστοποιεί τον απαιτούμενο χώρο στάθμευσης, εξασφαλίζοντας περισσότερο διαθέσιμο χώρο για τα υπόλοιπα οχήματα. Η Alstom και η NTL όχι μόνο θα προσφέρουν το όχημα, αλλά ένα ολοκληρωμένο σύστημα. Περιλαμβάνει διαστασιολόγηση, επιλογές φόρτισης, οδικές υποδομές, καθώς επίσης επιλογές μίσθωσης και εγγύησης, φροντίζοντας ώστε να μπορέσουν οι πόλεις να εντάξουν την ηλεκτροκίνηση στα δίκτυα μεταφορών τους ομαλά και αποδοτικά από άποψη κόστους. Χάρη στα χαμηλά κόστη συντήρησης και λειτουργίας και στη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής σε σύγκριση με τα λεωφορεία, το συνολικό κόστος ιδιοκτησίας του Aptis αντιστοιχεί σε αυτό των ντιζελοκίνητων λεωφορείων. «Με το Aptis, συμπληρώνουμε τις προτάσεις μας στον τομέα της ηλεκτρικής κινητικότητας και είμαστε πλέον σε θέση να προσφέρουμε στις πόλεις ένα πλήρες φάσμα λύσεων για τις αστικές συγκοινωνίες. Η δημιουργία αυτού του καινοτόμου είδους αποτέλεσε πραγματική πρόκληση και κατέστη δυνατή χάρη στην ευελιξία της NTL, αλλά και στις γνώσεις της πάνω στα οχήματα με ελαστικά, καθώς και χάρη στην τεχνογνωσία της Alstom σχετικά με την ηλεκτρική έλξη και την ενοποίηση συστημάτων. Είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτήν τη νέα, φιλική προς το περιβάλλον, λύση μεταφοράς που παρουσιάζουμε», λέει ο Henri Poupart-Lafarge, Πρόεδρος και Δ.Σ. της Alstom. Το Aptis μπορεί να φορτιστεί την νύχτα στο αμαξοστάσιο ή γρήγορα στο τέρμα της κάθε γραμμής κατά την διάρκεια της καθημερινής λειτουργίας. Η ταχεία φόρτιση γίνεται είτε μέσω ανεστραμμένο παντογράφο ή SRS, το καινοτόμο γρήγορο σύστημα επαναφόρτισης από το έδαφος της Alstom. Πηγή: http://www.ypodomes....isei-tin-evropi Click here to view the είδηση