Αναζήτηση στην κοινότητα

Τον μεγαλύτερο κίνδυνο να βρεθούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας μέσα στα επόμενα 80 χρόνια αντιμετωπίζουν δύο από τις ιστορικότερες πόλεις της Ιταλίας αλλά κι ολόκληρης της Ευρώπης. Βενετία και Νάπολη βρίσκονται εντός της «διακεκαυμένης ζώνης» σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για μεγάλη άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μαζί με τις δύο παραπάνω πόλεις, στο χείλος της «βύθισης» βρίσκονται αρκετές ακόμη ιστορικές ιταλικές πόλεις, όπως η Ραβέννα, η αρχαία Πίζα, το Τσίνκουε Τέρρε (που συγκαταλέγεται μεταξύ των Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco) αλλά κι η περιοχή του Δέλτα του ποταμού Πάδου στις ακτές της Αδριατικής. Η έρευνα που έφερε στην επιφάνεια τα παραπάνω εξαιρετικά ανησυχητικά στοιχεία διεξήχθη επί σειρά ετών από επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κιέλου στη Γερμανία, ενώ έπονται αντίστοιχες μελέτες για το αν και το κατά πόσο θα επηρεαστούν παραθαλάσσιες πόλεις της Μεσογείου και σε άλλες χώρες από το φαινόμενο που αναμένεται να γιγαντωθεί τα επόμενα χρόνια. Μάλιστα, σε έναν (λανθασμένο) χάρτη που δημοσίευσε η βρετανική DailyMail, μεταξύ των επαπειλούμενων ιστορικών πόλεων βρίσκεται κι η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (που στον παρακάτω χάρτη έχει τοποθετηθεί στην Κύπρο), η πόλη του Ντουμπρόβνικ στην Κροατία, το νησί της Δήλου στις Κυκλάδες, η αρχαία Καρχηδόνα στην σημερινή Τυνησία, η Λευκή Πόλη στα περίχωρα του Τελ Αβίβ Ισραήλ, η αρχαία πόλη της Κέρκυρας (που βρίσκεται στην χερσόνησο Κανόνι λίγα χιλιόμετρα έξω από την σύγχρονη πόλη της Κέρκυρας) κι η πόλη της Πάφου στην Κύπρο (όπου στον παρακάτω χάρτη είναι τοποθετημένη στην Ρόδο) Πληροφορίες: dailymail.co.uk View full είδηση

Υποθαλάσσια γεωλογική έρευνα της Νίκης Ευελπίδου, επίκουρης καθηγήτριας του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά μήκος των ακτών των έξι νησιών των Κυκλάδων. Εως και σαράντα εκατοστά βυθίστηκαν τα τελευταία χρόνια έξι νησιά των Κυκλάδων, η Σίφνος, η Αντίπαρος, η Πάρος, η Νάξος, η Ηρακλειά και η Κέρος. Σεισμικές δονήσεις όπως αυτή στην Αμοργό που έγινε το 1956, με την πρόκληση τσουνάμι, και η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης είναι τα αίτια του υποθαλάσσιου αυτού φαινομένου. Η υποθαλάσσια γεωλογική έρευνα κατά μήκος των ακτών των παραπάνω νησιών αποκάλυψε την απουσία παλιρροϊκών εγκοπών στη σημερινή θαλάσσια στάθμη, ενώ μια καλά αναπτυγμένη υποθαλάσσια εγκοπή εντοπίστηκε κατά μέσον όρο αρκετά εκατοστά από τη σημερινή θαλάσσια στάθμη. Η βυθισμένη εγκοπή έχει μέσο όρο οπισθοχώρησης 18,5 εκατ., το οποίο αντιστοιχεί, θεωρώντας ότι δημιουργήθηκε σε ομοιόμορφες λιθολογικές, βιολογικές και κλιματικές συνθήκες στα διάφορα νησιά, σε μια περίοδο σχετικά σταθερής θαλάσσιας στάθμης μεταξύ 185 και 925 χρόνων, η οποία στη συνέχεια διακόπηκε από μια βύθιση της τάξης των 30-40 εκατ. που επηρέασε την ευρύτερη περιοχή. Τα παραπάνω στοιχεία είναι αποτέλεσμα της υποθαλάσσιας γεωλογικής έρευνας της Νίκης Ευελπίδου, επίκουρης καθηγήτριας του Γεωλογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά μήκος των ακτών των έξι νησιών των Κυκλάδων κατά την οποία αποκάλυψε σαφείς αποδείξεις μιας πρόσφατης βύθισης, της τάξης των 30 έως 40 εκ., τμήμα της οποίας αποδόθηκε από την ερευνήτρια σε σεισμική προέλευση. Βράβευση Η πανεπιστημιακός μας, που προσφάτως βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την εργασία της «Ενδείξεις πρόσφατης ταχείας τεκτονικής βύθισης των ΝΑ Κυκλάδων. Αποτέλεσμα του σεισμού της Αμοργού του 1956;», η οποία δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «Continental Shelf Research», θεωρεί την επίδραση του σεισμού της Αμοργού που έγινε το 1956 ως μια πιθανή εξήγηση για τα 10 εκ. της βύθισης που εντοπίστηκε. Η μοντελοποίηση των συν-σεισμικών και των βραχυπρόθεσμων αποτελεσμάτων του εν λόγω σεισμού έδειξε ότι μέρος της παρατηρούμενης βύθισης μπορεί να αποδοθεί σε μια ταχεία μετασεισμική χαλάρωση ενός στρώματος χαμηλού ιξώδους, που υπόκειται της σεισμογενούς ζώνης. Ωστόσο, οι απομακρυσμένες παρατηρήσεις υποτιμώνται από το μοντέλο της συγκεκριμένης δημοσίευσης, γεγονός που αποδίδεται από την ερευνήτρια στην επιρροή από ένα ευρύτερο πεδίο παραμόρφωσης που προκλήθηκε από το μεγαλύτερο μετασεισμό της σεισμικής ακολουθίας της Αμοργού ή από άλλους σεισμούς. Η Νίκη Ευελπίδου εξερεύνησε συστηματικά τις βραχώδεις ακτές των Σίφνου, Αντιπάρου, Πάρου, Νάξου, Ηρακλειάς και Κέρου. Λόγω της απουσίας ανυψωμένων ακτογραμμών καθώς και της έλλειψης παλιρροϊκών εγκοπών στη σημερινή μεσοπαλιρροϊκή ζώνη, ακόμα και σε περιοχές που ευνοούν το σχηματισμό τους, η μελέτη επεκτάθηκε στον υποθαλάσσιο χώρο της ακτογραμμής τής υπό εξέταση περιοχής, η οποία και χαρτογραφήθηκε ενδελεχώς. «Στοιχεία βυθισμένων ακτογραμμών αναγνωρίστηκαν μόνον όπου το πέτρωμα δεν ήταν πολύ στρωματοποιημένο και ευνοϊκό στη βιοδιάβρωση» μας λέει. «Οι αρχαίες ακτογραμμές αναγνωρίστηκαν μέσω βυθισμένων εγκοπών. Για κάθε κατάδυση, καταγράφηκαν η ώρα και η ακριβής θέση και, υποθαλάσσια, οι παρατηρούμενες μορφές μετρήθηκαν σε σχέση με τη θαλάσσια στάθμη την ώρα της μέτρησης και φωτογραφήθηκαν. »Σε κάθε θέση μετρήθηκαν τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των παλιρροϊκών εγκοπών (π.χ. ύψος, οπισθοχώρηση, βάθος από τη μέση θαλάσσια στάθμη. »Αργότερα, οι μετρήσεις διορθώθηκαν με βάση τα στοιχεία της παλίρροιας και της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η συγκεκριμένη έρευνα συνεχίστηκε τόσο σε έκταση όσο και σε βάθος, καλύπτοντας πλέον το σύνολο της υποθαλάσσιας ακτογραμμής των Κυκλάδων. Η χαρτογράφηση έχει πλέον ολοκληρωθεί και τα αποτελέσματα των ερευνών αναμένεται να ανακοινωθούν στον Τύπο σύντομα». Πηγή: http://www.enet.gr/?.../2014&id=407519 Click here to view the είδηση

Η γη εξακολουθεί να βουλιάζει στη Θεσσαλία. Εκτεταμένες καθιζήσεις, που σε ορισμένα σημεία υπερβαίνουν τα 30 εκατοστά σε χρονικό διάστημα σχεδόν τριών ετών, διαπιστώνουν οι επιστήμονες νοτίως της λίμνης Κάρλα. Πρόσφατες μετρήσεις που πραγματοποίησε με gps το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών στο Στεφανοβίκειο δείχνουν εδαφική υποχώρηση 32 εκατοστών από το 2013 έως και την άνοιξη του 2015, καθιστώντας φανερό ότι το πρόβλημα που απασχολεί την τοπική κοινωνία εδώ και χρόνια συνεχίζει να εξελίσσεται. Ερευνα του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Αθηνών, που πραγματοποιήθηκε με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών και δορυφόρων, είχε καταγράψει την περίοδο 2007-2011 εδαφικές παραμορφώσεις της τάξης των 13 εκατοστών ανά έτος σε μια σημαντική γεωγραφική έκταση. Αιτία η υπεράντληση του υδροφόρου ορίζοντα για την κάλυψη γεωργικών αναγκών και η ταυτόχρονη μη αναπλήρωσή του λόγω μειωμένων βροχοπτώσεων και κλιματικής αλλαγής. Οξύτερο πρόβλημα Σύμφωνα με την έρευνα, οξύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζει η περιοχή που οριοθετείται από τα χωριά Στεφανοβίκειο, Νίκη, Μέλισσα, Κυψέλη, Ριζόμυλο. Οι κάτοικοι βλέπουν τους τοίχους των σπιτιών τους να σκίζονται στα δύο, αφού οι συνέπειες των καθιζήσεων, όπως εξηγούν οι ειδικοί, είναι παρόμοιες με αυτές που προκαλεί ο Εγκέλαδος, με τη διαφορά ότι στην περίπτωσή τους εκδηλώνονται σε χρονικό διάστημα ετών και όχι ακαριαία. Η επιστημονική ομάδα του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον κ. Ισαάκ Παρχαρίδη, αναπληρωτή καθηγητή και ειδικό στην Παρατήρηση της Γης από το Διάστημα, συνεχίζει τη μελέτη της περιοχής στο πλαίσιο των διακρατικών προγραμμάτων Ελλάδα - Κίνα ΕΣΠΑ με χρηματοδότηση από τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας. Πλέον προχωρά στην ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν από το ένα έτος λειτουργίας του δορυφόρου Sentinel 1, ενώ ενδιαφέρον να συνεχιστούν οι έρευνες έχει εκφράσει και η κινεζική κυβέρνηση μέσω του Πανεπιστημίου Σιτσουάν. «Η λεκάνη της Θεσσαλίας εμφανίζει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον γιατί περιλαμβάνει εκτεταμένες καλλιέργειες και εμφανίζει σημαντικές καθιζήσεις», λέει μιλώντας στο «Εθνος» ο κ. Παρχαρίδης. «Καθιζήσεις εντοπίζονται και αλλού στην Ελλάδα, με διαφορετικά, όμως, αίτια, όπως στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης, όπου πλέον έχει εισβάλει και η θάλασσα, αλλά και σε άλλες περιοχές του κόσμου που υφίστανται έντονη γεωργική δραστηριότητα και άντληση νερού. Ομως στη Θεσσαλία οι τιμές των καθιζήσεων είναι αρκετά υψηλές, υπερβαίνουν τα δέκα εκατοστά ετησίως και οι επιπτώσεις στο δομημένο περιβάλλον είναι εμφανείς. Κατά την επιτόπια έρευνα που πραγματοποιήσαμε στην περιοχή διαπιστώσαμε ότι έχουν ήδη καταστραφεί σπίτια, έχουν απομακρυνθεί οικογένειες, ενώ σε αρκετά κτίρια υπάρχουν ρωγμές που θα απαιτούσαν ίσως ελέγχους για το κατά πόσο είναι κατοικήσιμα. Το πρόβλημα αφορά περίπου δεκαπέντε χωριά», προσθέτει. Το καλοκαίρι Οπως εξηγεί από την πλευρά του ο δρ Αθανάσιος Γκανάς, διευθυντής Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, ο οποίος έχει την ευθύνη για τις μετρήσεις που πραγματοποιεί ο σταθμός του Ινστιτούτου στο Στεφανοβίκειο, το φαινόμενο γίνεται εντονότερο τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω της έλλειψης βροχών. «Αυτό σημαίνει ότι μετά το φετινό καλοκαίρι αναμένουμε ακόμη μεγαλύτερη υποχώρηση του εδάφους», λέει. Σημειώνεται ότι το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο είχε κληθεί στην περιοχή στην αρχική φάση εκδήλωσης των καθιζήσεων προκειμένου να διερευνηθεί αν το φαινόμενο οφείλεται σε τεκτονικές διεργασίες ή στην υπεράντληση υδάτων. ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΑ Μελέτη του κάμπου από το Διάστημα Η μέθοδος της συμβολομετρίας από δορυφόρους ραντάρ, μια τεχνολογία αιχμής, χρησιμοποιείται για την έρευνα στη λεκάνη της Θεσσαλίας από τον κ. Παρχαρίδη και την επιστημονική του ομάδα. Οπως χαρακτηριστικά δηλώνει στο «Εθνος» ο κ. Γιώργος Μπενέκος, υποψήφιος διδάκτωρ στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, «το ερευνητικό αυτό έργο μού έδωσε τη σημαντική δυνατότητα να συνεργαστώ ως νέος επιστήμονας με αντίστοιχους Κινέζους συναδέλφους σε θέματα υψηλής τεχνολογίας...». Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το ενδιαφέρον των Κινέζων επιστημόνων για τις εδαφικές παραμορφώσεις σε αυτό το κομμάτι ελληνικής γης. Σεισμοί, πλημμύρες, καθιζήσεις και οι αρνητικές συνέπειές τους είναι φαινόμενα κοινά στις δύο χώρες. Ο κ. Παρχαρίδης έχει συνεργαστεί και κατά το παρελθόν με το Πανεπιστήμιο του Σιτσουάν σε έρευνες για τη μετασεισμική παραμόρφωση της πόλης Πενγκ Ζου στην Κίνα και για την παραμόρφωση της ορεινής λεκάνης του Σιτσουάν, η οποία πλήττεται συχνά από καταστροφικούς σεισμούς. Προγράμματα Ο ίδιος είναι, άλλωστε, ένας επιστήμονας με μεγάλη εμπειρία στην παρακολούθηση εδαφικών παραμορφώσεων μέσω δορυφόρων και με συμμετοχή σε αντίστοιχα προγράμματα τόσο στην Ελλάδα -για παράδειγμα στην περίπτωση της διέγερσης του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 2012 ή του σεισμού της Κεφαλονιάς το 2014- όσο και στο εξωτερικό, όπως αυτό που αφορούσε την εξέταση της εδαφικής παραμόρφωσης στην Αλεξάνδρεια κοντά στο Δέλτα του Νείλου. Οι καθιζήσεις συνιστούν φαινόμενο με πολύ σοβαρές συνέπειες και συγκεντρώνουν το ενδιαφέρουν της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας. Την τελευταία πενταετία προωθείται σε παγκόσμιο επίπεδο ερευνητικό πρόγραμμα -χρηματοδοτούμενο από την Παγκόσμια Τράπεζα- που αφορά πόλεις με πληθυσμό άνω των 10 εκατομμυρίων κατοίκων, οι οποίες κινδυνεύουν λόγω κλιματικής αλλαγής να υποστούν καθίζηση και να καλυφθούν από τη θάλασσα. Στην ομάδα του κ. Παρχαρίδη συμμετέχουν επίσης οι ερευνητές Μιχάλης Φουμέλης, Ελενα Παπαγεωργίου, Πηνελόπη Κουρκούλη, Ευαγγελία Γκάρτζου, Μαρία-Λουίζα Δρακάτου, Σωτηρία Ζαφειρίου, Σπύρος Νεοκοσμίδης, Βύρωνας Στεργιόπουλος, Κωνσταντίνος Δερδελάκος, Χρήστος Μπουντζουκλής, Σοφία Μιτουλάκη και Αστέριος Παπαστέργιος. Πηγή: http://www.ethnos.gr...&pubid=64233627 Click here to view the είδηση