Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Γερμανία παρέδωσε στην κυκλοφορία το πρώτο τμήμα ενός ηλεκτρικού αυτοκινητοδρόμου, που θα προσφέρει σε υβριδικά φορτηγά τη δυνατότητα επαναφόρτισης ενώ βρίσκονται εν κινήσει στις βασικές οδικές αρτηρίες της χώρας. Το πρώτο τμήμα, μήκους 10 χιλιομέτρων, του ηλεκτρικού αυτοκινητοδρόμου βρίσκεται νοτίως της Φραγκφούρτης στον οδικό άξονα Α5 της Γερμανίας και άνοιξε την προηγούμενη εβδομάδα, σύμφωνα με ανακοίνωση του γερμανικού κρατιδίου της Έσσης. Χρησιμοποιείται μόνο από ένα υβριδικό φορτηγό, ενώ ο σχεδιασμός προβλέπει τέσσερα ακόμη έως το 2020. Το σύστημα κατασκευάσθηκε από τον γερμανικό μηχανολογικό όμιλο Siemens, ενώ η Scania -τμήμα του ομίλου Volkswagen- ήταν ο προμηθευτής των οχημάτων. Το σύστημα χρησιμοποιεί τεχνολογία παρόμοια με τα τρένα ή τα τραμ, επιτρέποντας στα φορτηγά να συνδέονται εν ώρα οδήγησης και με ταχύτητα έως και 90 χιλιόμετρα την ώρα. Η τροφοδότηση γίνεται μέσω συστήματος εναέριων καλωδιώσεων. Το ηλεκτρικό ρεύμα φορτίζει τις μπαταρίες των φορτηγών, επιτρέποντας την κίνησή τους μόνο με ηλεκτρικό ρεύμα. Μόλις αποφορτισθεί η μπαταρία, τίθεται σε λειτουργία ο πετρελαιοκινητήρας. Η Siemens άρχισε το έργο το 2010 με ένα δοκιμαστικό κομμάτι έξω από το Βερολίνο. Το πρώτο, ολοκληρωμένο τμήμα άνοιξε το 2016 έξω από τη Στοκχόλμη και η εταιρεία έχει «στα σκαριά» ακόμη ένα στην Καλιφόρνια. View full είδηση

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ξεπέρασαν τον άνθρακα ως βασική πηγή ενέργειας της Γερμανίας για πρώτη φορά το 2018, αντιπροσωπεύοντας περισσότερο από το 40% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με το Reuters. Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης στοχεύει σε μερίδιο 65% της ενέργειας για τις ανανεώσιμες πηγές έως το 2030, καθώς εγκαταλείπει την πυρηνική ενέργεια μέχρι το 2022 και σχεδιάζει μια ομαλή, σταδιακή κατάργηση του άνθρακα. Σύμφωνα με την έρευνα της οργάνωσης εφαρμοσμένων επιστημών Fraunhofer, η ηλιακή, η αιολική, και η υδροηλεκτρική παραγωγή μαζί με την παραγωγή βιομάζας αυξήθηκαν κατά 4,3% το 2018 για την παραγωγή 219 τεραβατώρων. Η καύση άνθρακα είχε μερίδιο 38%, ενώ το μερίδιο της πράσινης ενέργειας αυξήθηκε σε 42,5%, από 38,2% το 2017 και μόλις 19,1% το 2010. Το 2019 το ποσοστό αναμένεται να παραμείνει άνω του 40%, καθώς κατασκευάζονται περισσότερες ανανεώσιμες εγκαταστάσεις και τα καιρικά πρότυπα δεν αναμένεται να αλλάξουν δραματικά, αναφέρει η έρευνα. Η ηλιακή ενέργεια αυξήθηκε κατά 16% σε 45,7 τεραβατώρες λόγω παρατεταμένης καλοκαιρίας, ενώ η εγκατεστημένη ισχύς αυξήθηκε κατά 3,2 γιγαβάτ πέρυσι φτάνοντας τα 45,5. Η βιομηχανία αιολικής ενέργειας παρήγαγε 111 τεραβατώρες, αποτελώντας το 20,4% της συνολικής γερμανικής ισχύος. Ξεχωριστά, η αιολική ήταν η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας μετά την εγχώρια εξόρυξη καυσίμων άνθρακα με 24,1%. Οι μονάδες με εισαγόμενο λιθάνθρακα είχαν ποσοστό 13,9% επί του συνόλου. Η υδροηλεκτρική ενέργεια αντιπροσώπευε μόνο το 3,2% της παραγωγής ενέργειας, η βιομάζα το 8,3%, το φυσικό αέριο το 7,4%, και η πυρηνική ενέργεια το 13,3%, με το υπόλοιπο να προέρχεται από την καύση πετρελαίου και αποβλήτων. Η Γερμανία ήταν καθαρός εξαγωγέας ενέργειας το 2018, κυρίως στην Ολλανδία, εισάγοντας παράλληλα μεγάλες ποσότητες από τη Γαλλία. View full είδηση

Για πρώτη φορά, ένα φωτοβολταϊκό πάρκο στη Γερμανία προσέφερε ηλιακή ενέργεια σε διαγωνισμό κάτω από την τιμή διαπραγμάτευσης στο χρηματιστήριο ενέργειας. Η πρόσθετη επιδότηση αγοράς σύμφωνα με τον νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (EEG) δεν έπρεπε να καταβληθεί. «Η συρρικνωθείσα πριμοδότηση αγοράς του EEG έχει επιδράσες. Η ολοκλήρωση της αγοράς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας λειτουργεί» δήλωσε ο Peter Röttgen, Διευθύνων Σύμβουλος της Γερμανικής Ένωσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (BEE) στο Βερολίνο σύμφωνα με το PV Europe. Μετά τις υπεράκτιες ανεμογεννήτριες που είχαν μηδενική επιδότηση σε προσφορές τον Αύγουστο ένα φωτοβολταϊκό πάρκο που συμμετείχε σε δημοπρασία δεν έλαβε για πρώτη φορά χρήματα από το λογαριασμό EEG πέραν της τιμής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας Το ηλιακό πάρκο 1,4 MW στο Wittstock (Βραδεμβούργο) έλαβε σύμβαση ύψους 5,42 σεντ / kWh στην προσφορά του περασμένου έτους. Η αγοραία αξία για την ηλιακή ενέργεια, δηλαδή η τιμή διαπραγμάτευσης, ήταν 5.595 cent / kWh τον Αύγουστο. Η επιδότηση στην αγορά του EEG δεν είναι σταθερή, αλλά καταβάλλεται μόνο εάν η τιμή προσφοράς που καθορίζεται από τον ανταγωνισμό είναι υψηλότερη από την τρέχουσα τιμή αγοράς σε μια προσφορά. "Αναμένουμε ότι στο μέλλον όλο και περισσότερα φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς θα λειτουργήσουν χωρίς την πριμοδότηση της αγοράς", δήλωσε ο Röttgen. Η ΒΕΕ βλέπει τους παράγοντες που οδηγούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ηλιακής και αιολικής ενέργειας στο περαιτέρω μειωμένο κόστος τους, στην αύξηση των τιμών των πιστοποιητικών CO2, στην ανάκαμψη των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας στο χρηματιστήριο και στην αύξηση των τιμών του πετρελαίου, του άνθρακα και του φυσικού αερίου. Αυτή η τάση θα ενισχυθεί στο μέλλον από τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και του άνθρακα ", δήλωσε ο Röttgen. "Αναμένουμε περαιτέρω μειώσεις στο κόστος Fsubsidy λόγω των αυξανόμενων αγορών για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας", τόνισε ο Marco Nicolosi της Connect Energy Economics. Τα δύο συστήματα συμβατικών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνονται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, η προηγούμενη εμπειρία έδειξε ότι "έχουμε πολύ μεγαλύτερη ευελιξία στο σύστημα από ό, τι πιστεύαμε", δήλωσε ο Nicolosi. Η επιτάχυνση της αγοράς της ηλεκτρονικής κινητικότητας θα οδηγούσε πιθανώς σε πρόσθετες σημαντικές ποσότητες με τη χρήση μπαταριών αυτοκινήτου για υπηρεσίες ευελιξίας. Η Lotte Lehmbruck της Next Kraftwerke αναφέρθηκε στην αυξημένη σημασία της ενδοημερήσιας συναλλαγής και στη μειωμένη ζήτηση για εξισορρόπηση ενέργειας στο χαρτοφυλάκιο ανανεώσιμων πηγών. Ο νόμος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτικά επιθυμητή επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και στη σχετική αναχρηματοδότηση των μονάδων ανανεώσιμης ενέργειας. Ο νόμος σχεδιάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε η επιδότηση της αγοράς να μειώνεται αυτόματα στο βαθμό που η αγοραία αξία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξάνεται και το κόστος μειώνεται, δήλωσε ο Röttgen. Από την άποψη αυτή, είναι ένας απαραίτητος μηχανισμός για την προώθηση καινοτομιών. «Η επιδότηση της κυμαινόμενης αγοράς αναλαμβάνει όλο και περισσότερο το ρόλο της προστασίας των κινδύνων», τόνισε ο Röttgen. Αυτό συμβάλλει στην ελαχιστοποίηση των κινδύνων, γεγονός που καθιστά την επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πολύ πιο αποδοτική από πλευράς κόστους. Η ηλιακή βιομηχανία υποστηρίζει περαιτέρω μείωση του κόστους «Η βιομηχανία υποστηρίζει τις προσφορές και περαιτέρω μειώσεις του κόστους, αν και μερικές φορές είναι επώδυνες», δήλωσε ο Röttgen. «Αλλά τώρα εναπόκειται στους πολιτικούς να ξεκινήσουν τις πρόσθετες προσφορές που συμφωνήθηκαν στον συνασπισμό της σημερινής γερμανικής κυβέρνησης και να μην παρεμποδίζουν πλέον την ανάπτυξη της αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Μια μεταρρύθμιση των φόρων και των δασμών στον τομέα της ενέργειας είναι επίσης απαραίτητη προκειμένου να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία» συμπλήρωσε. View full είδηση

Μια ισχυρή ριπή ανέμου κατέστρεψε μια ανεμογεννήτρια ύψους 65 μέτρων με τρεις λεπίδες σε ένα αγρόκτημα στο Ροστοκ της Γερμανίας. Αναφέρθηκε ότι από το περιστατικό δεν τραυματίστηκε κανείς. Ο αυτοκινητόδρομος έμεινε κλειστός μετά το περιστατικό. View full είδηση

Μια από τις βασικές πλωτές οδούς της Ευρώπης, ο Ρήνος ποταμός, βρίσκεται στα πρόθυρα του «κλεισίματος» για τις εμπορικές μεταφορές, λόγω των πολύ χαμηλών επιπέδων νερού- κάτι που οφείλεται στην ξηρασία. Οι επιχειρήσεις που βρίσκονται κατά μήκος του Ρήνου ή εξαρτώνται από αυτόν για τη μεταφορά ή την παραλαβή αγαθών προειδοποιούν ότι αναγκάστηκαν να περιορίσουν τις δραστηριότητες και να μειώσουν δραστικά τα φορτία– και τώρα βρίσκονται στα πρόθυρα να κλείσουν μέρος της παραγωγής τους εάν τα φορτηγά πλοία δεν είναι πλέον σε θέση να έχουν πρόσβαση στο ποτάμι. Ο Ρήνος, που έχει έκταση 760 μίλια, από τις Ελβετικές Άλπεις έως τη Βόρεια Θάλασσα, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός στην κεντρική και δυτική Ευρώπη μετά τον Δούναβη. Η πλειονότητα των σχεδόν 200 εκατομμυρίων τόνων φορτίου που μετακινούνται μέσω γερμανικών ποταμών -από άνθρακα μέχρι ανταλλακτικά αυτοκινήτων, τρόφιμα έως χημικά - μεταφέρονται μέσω του Ρήνου. Τα επικίνδυνα χαμηλά επίπεδά του θυμίζουν την ξηρασία που προκάλεσε το κλείσιμο του ποταμού για περίπου έξι μήνες το 2018. Η Αρχή Ναυτιλίας της Κολωνίας ανακοίνωσε ότι λόγω των «ασυνήθιστα χαμηλής στάθμης [νερού]» οι φορτηγίδες θα πρέπει να μειώσουν το φορτίο τους «για να μπορέσουν να πλεύσουν στο ποτάμι». Αυτό αυξάνει τις τιμές και μειώνει την ταχύτητα με την οποία μπορούν να μεταφερθούν τα αγαθά. Ως αποτέλεσμα, η πτώση της στάθμης του ποταμού επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στη γερμανική Οικονομία. Η πλειονότητα των σχεδόν 200 εκατομμυρίων τόνων φορτίου που μετακινούνται μέσω γερμανικών ποταμών -από άνθρακα μέχρι ανταλλακτικά αυτοκινήτων, τρόφιμα έως χημικά - μεταφέρονται μέσω του Ρήνου. Οι βιομηχανίες στη Γερμανία, που επιδιώκουν να αποτρέψουν την ύφεση εν μέσω υψηλών τιμών ενέργειας και ανεξέλεγκτου πληθωρισμού, εκτός από τις ποσότητες φυσικού αερίου που ρέουν από τη Ρωσία, δίνουν τώρα σχεδόν ανάλογη προσοχή στα καθημερινά επίπεδα της στάθμης του νερού στον ποταμό Ρήνο. Και δεν είναι μόνο ο Ρήνος. Σύμφωνα με τον Guardian, πρόβλημα εξαιτίας της χαμηλής στάθμης νερού στους ποταμούς Ροδανός και Γαρούνας αντιμετωπίζει και η Γαλλία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημα έγκειται στο ότι η στάθμη του νερού δεν επαρκεί για την ψύξη των πυρηνικών εργοστασίων, που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Μέσω των πυρηνικών εργοστασίων της η Γαλλία επιχειρεί να αντισταθμίσει τις μειωμένες ποσότητες φυσικού αερίου από τη Ρωσία, παράγοντας ηλεκτρισμό τόσο για την εγχώρια κατανάλωση, όσο και για εξαγωγή στη Γερμανία που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι ξηρασία παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στα χρονικά στην πηγή του ποταμού Τάμεση στη Βρετανία -κάτι που οφείλεται στη αξιοσημείωτη μείωση της βροχόπτωσης στη χώρα. View full είδηση

Η μεγαλύτερη υποθαλάσσια σήραγγα που θα συνδέει τη Δανία με τη Γερμανία βρίσκεται 40 μέτρα κάτω από τη Βαλτική θάλασσα και αναμένεται να ανοίξει το 2029. Το 2020, μετά από περισσότερο από μια δεκαετία σχεδιασμού, ξεκίνησε η κατασκευή της σήραγγας Fehmarnbelt και ενός προσωρινού λιμανιού στην πλευρά της Δανίας. Στο λιμάνι αυτό θα βρίσκεται το εργοστάσιο που θα κατασκευάσει τα 89 ογκώδη τμήματα από σκυρόδεμα που θα αποτελούν τη σήραγγα. «Η προσδοκία είναι ότι η πρώτη γραμμή παραγωγής θα είναι έτοιμη γύρω στο τέλος αυτού του έτους ή στις αρχές του επόμενου», δήλωσε ο Χένρικ Βίντσεντσεν, διευθύνων σύμβουλος της Femern A/S, της κρατικής δανέζικης εταιρείας που είναι υπεύθυνη για το έργο. «Μέχρι τις αρχές του 2024 θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βυθίσουμε το πρώτο κομμάτι της σήραγγας», πρόσθεσε. Η σήραγγα, μήκους 18 χιλιομέτρων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα υποδομής στην Ευρώπη, με προϋπολογισμό άνω των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Συγκριτικά, η σήραγγα της Μάγχης μήκους 50 χιλιομέτρων που συνδέει την Αγγλία με τη Γαλλία, κόστισε το ισοδύναμο των 12 δισεκατομμυρίων λιρών σε σημερινά χρήματα. Η νέα σήραγγα θα κατασκευαστεί κατά μήκος του Fehmarn Belt, ενός στενού μεταξύ του γερμανικού νησιού Fehmarn και του δανέζικου νησιού Lolland, και έχει σχεδιαστεί σαν εναλλακτική λύση για την τρέχουσα ακτοπλοϊκή υπηρεσία από το Rødby και το Puttgarden, η οποία μεταφέρει εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο. Σήμερα, η διαδρομή αυτή διαρκεί 45 λεπτά με το πλοίο, αλλά μόλις ανοίξει η νέα σήραγγα, το ίδιο ταξίδι θα διαρκεί μόλις επτά λεπτά με το τρένο και 10 λεπτά με το αυτοκίνητο. Η σήραγγα, της οποίας η επίσημη ονομασία είναι Fehmarnbelt Fixed Link, θα είναι επίσης η μεγαλύτερη οδική και σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο. Θα αποτελείται από δύο αυτοκινητόδρομους διπλής λωρίδας και δύο ηλεκτροκίνητες σιδηροδρομικές γραμμές. «Σήμερα, αν ταξιδεύετε με τρένο από την Κοπεγχάγη στο Αμβούργο, θα σας πάρει περίπου τεσσεράμισι ώρες», δήλωσε στο CNN ο Γιένς Κάσλουντ, τεχνικός διευθυντής της Femern A/S. «Όταν ολοκληρωθεί η σήραγγα, το ίδιο ταξίδι θα διαρκεί δυόμισι ώρες», πρόσθεσε. Εκτός από τα οφέλη για τα επιβατικά τρένα και τα αυτοκίνητα, η σήραγγα θα έχει θετικό αντίκτυπο στα φορτηγά και τα τρένα που μεταφέρουν εμπορεύματα, σύμφωνα με τον Κάσλουντ, επειδή δημιουργεί μια χερσαία διαδρομή μεταξύ της Σουηδίας και της Κεντρικής Ευρώπης που θα είναι 160 χιλιόμετρα συντομότερη από ό,τι είναι σήμερα. Το έργο χρονολογείται από το 2008, όταν η Γερμανία και η Δανία υπέγραψαν συνθήκη για την κατασκευή της σήραγγας. Στη συνέχεια, χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία για να ψηφιστεί η απαραίτητη νομοθεσία και από τις δύο χώρες και για να διεξαχθούν γεωτεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες. (Femern A/S) Ενώ η διαδικασία ολοκληρώθηκε ομαλά από την πλευρά της Δανίας, στη Γερμανία ένας αριθμός οργανώσεων – μεταξύ των οποίων ακτοπλοϊκές εταιρείες, περιβαλλοντικές ομάδες και τοπικοί δήμοι – άσκησαν έφεση κατά της έγκρισης του έργου λόγω ισχυρισμών περί αθέμιτου ανταγωνισμού ενώ ταυτόχρονα εξέφρασαν ανησυχίες για το περιβάλλον και τον θόρυβο. Τον Νοέμβριο του 2020 ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας απέρριψε αυτές τις προσφυγές. «Η απόφαση ήρθε με μια σειρά από όρους, τους οποίους κατά κάποιον τρόπο περιμέναμε και για τους οποίους ήμασταν προετοιμασμένοι σχετικά με τον τρόπο παρακολούθησης του περιβάλλοντος κατά την κατασκευή της σήραγγας, και με ζητήματα που είχαν να κάνουν με τον θόρυβο και τη διαρροή ιζημάτων. Πιστεύω ότι πρέπει πραγματικά να βεβαιωθούμε ότι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι όσο το δυνατόν μικρότερες», είπε ο Βίνσεντσεν. Τώρα που η κατασκευή του προσωρινού λιμανιού στην περιοχή της Δανίας έχει ολοκληρωθεί, βρίσκονται σε εξέλιξη διάφορες άλλες φάσεις του έργου, συμπεριλαμβανομένης της εκσκαφής της πραγματικής τάφρου που θα φιλοξενήσει τη σήραγγα, καθώς και της κατασκευής του εργοστασίου που θα κατασκευάσει τα τμήματα της σήραγγας. Κάθε τμήμα θα έχει μήκος 217 μέτρα, πλάτος 42 μέτρα, ύψος 9 μέτρα και θα ζυγίζει 73.000 μετρικούς τόνους. «Θα έχουμε έξι γραμμές παραγωγής και το εργοστάσιο θα αποτελείται από τρεις αίθουσες, με την πρώτη να έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά 95%», είπε ο Βίνσεντσεν. Τα τμήματα θα τοποθετηθούν ακριβώς κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, περίπου 40 μέτρα κάτω από τη στάθμη της στο βαθύτερο σημείο, και θα μετακινηθούν στη θέση τους με φορτηγίδες και γερανούς. Η τοποθέτηση των τμημάτων θα διαρκέσει περίπου τρία χρόνια. (Femern A/S) Ευρύτερος αντίκτυπος Έως και 2.500 άτομα θα εργαστούν άμεσα στο κατασκευαστικό έργο, το οποίο έχει επηρεαστεί από τα προβλήματα στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα. «Η εφοδιαστική αλυσίδα αποτελεί πρόκληση αυτή τη στιγμή, επειδή η τιμή του χάλυβα και άλλων πρώτων υλών έχει αυξηθεί. Παίρνουμε τα υλικά που χρειαζόμαστε, αλλά είναι δύσκολο και οι εργολάβοι μας αναγκάστηκαν να αυξήσουν τον αριθμό των προμηθευτών για να διασφαλίσουν ότι μπορούν να αγοράσουν αυτό που χρειάζονται. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που παρακολουθούμε πραγματικά αυτή τη στιγμή, επειδή η σταθερή προμήθεια πρώτων υλών είναι ζωτικής σημασίας», είπε ο Βίνσεντσεν. Ο Μάικλ Σβέιν της Συνομοσπονδίας της Βιομηχανίας της Δανίας, μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οργανώσεις της χώρας, πιστεύει ότι η σήραγγα θα είναι επωφελής για τις επιχειρήσεις πέρα από την ίδια τη Δανία. «Η σήραγγα Fehmarnbelt θα δημιουργήσει έναν στρατηγικό διάδρομο μεταξύ της Σκανδιναβίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Η αναβαθμισμένη σιδηροδρομική μεταφορά σημαίνει ότι περισσότερα φορτία θα μετακινούνται με τρένα που είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Θεωρούμε τις διασυνοριακές συνδέσεις ένα σημαντικό εργαλείο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας όχι μόνο σε τοπικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε στο CNN. Ενώ ορισμένες περιβαλλοντικές ομάδες έχουν εκφράσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις της σήραγγας στις φώκιες που ζουν στη ζώνη του Φέμαρν, ο Μάικλ Λόβενταλ Κρουζ της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης της Δανίας πιστεύει ότι το έργο θα έχει περιβαλλοντικά οφέλη. «Στο πλαίσιο της σήραγγας Fehmarnbelt θα δημιουργηθούν νέες φυσικές περιοχές και πέτρινοι ύφαλοι στη δανέζικη και τη γερμανική πλευρά», πρόσθεσε. «Αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα θα είναι το όφελος για το κλίμα. Η ταχύτερη διέλευση θα καταστήσει τα τρένα ισχυρό ανταγωνιστή της αεροπορικής κυκλοφορίας, ενώ τα φορτία που θα μεταφέρονται με ηλεκτρικά τρένα είναι μακράν η καλύτερη λύση για το περιβάλλον», τόνισε ο Κρουζ. Εικόνες από CNN: View full είδηση

Για παγκόσμια πρωτιά έκαναν λόγο οι Γερμανοί αξιωματούχοι που λάνσαραν τον πρώτο στόλο τρένων υδρογόνου, τα οποία αντικαθιστούν 15 ντιζελοκίνητες αμαξοστοιχίες στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας. Στα ίδια βήματα βρίσκονται εξάλλου άλλα κρατίδια της Γερμανίας αλλά και η Ελλάδα. Ακόμα και στην προηγμένη Γερμανία, ντιζελοκίνητα τρένα συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σε τμήματα του δικτύου που δεν έχουν εξηλεκτριστεί. Περίπου 1,6 εκατομμύρια λίτρα ντίζελ θα εξοικονομούνται κάθε χρόνο χάρη στα υδρογονοκίνητα τρένα, εφόσον το καύσιμο παράγεται από ανανεώσιμες πηγές. Ο νέος στόλος, κόστους 93 εκατ. ευρώ, αποτελείται από 14 αμαξοστοιχίες Coradia iLint της γαλλικής εταιρείας Alstrom, μεταδίδει το Associated Press. Βασίζονται σε κυψέλες υδρογόνου, συσκευές στις οποίες το υδρογόνο αντιδρά ελεγχόμενα με το ατμοσφαιρικό οξυγόνο για να παραχθεί ηλεκτρικό ρεύμα. Το μόνο απόβλητο της χημικής αντίδρασης είναι καθαρός υδρατμός. Σύμφωνα με την Alstrom, το Coradia iLint έχει εμβέλεια μέχρι 1.000 χιλιόμετρα με μέγιστη ταχύτητα 140 χιλιομέτρων την ώρα. Οι 14 νέες αμαξοστοιχίες θα χρησιμοποιηθούν από την περιφερειακή εταιρεία LNVG για δρομολόγια μεταξύ τεσσάρων πόλεων της Κάτω Σαξονίας. Το υδρογόνο, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί σημαντική πηγή ενέργειας στο δρόμο για μηδενισμό των εκπομπών άνθρακα, μπορεί εύκολα να παραχθεί με ηλεκτρόλυση του νερού, ωστόσο η διαδικασία αυτή απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας. Το υδρογόνο που απαιτούν τα νέα τρένα παράγεται σήμερα ως παραπροϊόν της χημικής βιομηχανίας, ωστόσο η γερμανική εταιρεία Linde έχει σχέδια να το παράγει τοπικά σε περίπου τρία χρόνια χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Υδρογόνο και στη Deutsche Bahn Πέρυσι, η γερμανική εταιρεία σιδηροδρόμων Deutsche Bahn είχε ανακοινώσει ότι συνεργάζεται με τη Siemens για την ανάπτυξη αμαξοστοιχιών υδρογόνου. Σύμφωνα με τη Siemens Mobility, η νέα αμαξοστοιχία θα μπορεί να κινείται είτε με υδρογόνο, είτε με μπαταρία, είτε με ηλεκτρικό ρεύμα από υπερυψωμένα καλώδια, ανάλογα με το δρομολόγιο. Τα υδρογονοκίνητα τρένα της Siemens βασίζονται στο μοντέλο Mireo Plus (Siemens Mobility) Το πρωτότυπο του τρένου θα μπορεί να γεμίζει τις κυψέλες του με υδρογόνο μέσα σε 15 λεπτά, και θα προσφέρει αυτονομία 600 χιλιομέτρων με μέγιστη ταχύτητα τα 160 χιλιόμετρα την ώρα. Οι δοκιμές προγραμματίζεται να ξεκινήσουν το 2024 στο κρατίδιο της Βάδης – Βυρτεμβέργης. Αργότερα, οι αμαξοστοιχίες υδρογόνου θα αντικαταστήσουν σταδιακά τα 1.300 ντιζελοκίνητα τρένα που απομένουν στον στόλο της Deutsche Bahn. Το 40% του δικτύου της, συνολικού μήκους 33.000 χιλιομέτρων, ακόμα δεν λειτουργεί με ηλεκτροκίνηση. H ελληνική πρόταση Τρένα υδρογόνου περιλαμβάνονται εξάλλου στον σχεδιασμό της ελληνικής «Εθνικής Στρατηγικής Προώθησης Τεχνολογιών – Εφαρμογών Υδρογόνου και Ανανεώσιμων Αερίων». Ο σχεδιασμός, ο οποίος πρόκειται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση μετά την οριστικοποίησή του, προβλέπει ότι η ΓΑΙΟΣΕ θα παραγγείλει εντός του έτους 15 τρένα υδρογόνου, τα οποία θα κοστίσουν 12-13 εκατ. ευρώ το καθένα και θα μισθώνονται σε όμιλο που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα. Στόχος είναι να παραληφθούν τα πρώτα τρένα το 2024. View full είδηση

Η έλλειψη εργαζομένων στην Γερμανία είναι γνωστή. Ο τομέας της μηχανολογίας έχει τεράστιες ελλείψεις με αρνητικές συνέπειες για τη χώρα εάν δεν ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης. Είτε ηλεκτρολόγος μηχανικός είτε μηχανικός υπολογιστών, πολιτικός μηχανικός ή μηχανικός με εξειδίκευση στην τεχνολογία κτιρίων, όποιος αναζητά στην Γερμανία εργασία σε αυτόν τον κλάδο έχει πολλές επιλογές. Το τελευταίο τρίμηνο του 2021 υπήρχαν 387 κενές θέσεις για 100 αιτούντες ενώ ένα χρόνο αργότερα 471 θέσεις μια αύξηση της τάξεως σχεδόν του 22%. Στα τέλη του 2022 υπήρξαν συνολικά 170.300 κενές θέσεις εργασίας για μηχανικούς στη Γερμανία. Η Ένωση Γερμανών Μηχανικών (VDI) προειδοποιεί πως υπάρχει παντού έλλειψη εργαζομένων και πως η κατάσταση αυτή είναι επισφαλής καθώς τα δημόσια κατασκευαστικά έργα έχουν σταματήσει ή δεν μπορούν καν να ξεκινήσουν, Παράλληλα και τα έργα ψηφιοποίησης παραμένουν στάσιμα. Η Γερμανία εδώ και δεκαετίες είναι γνωστή ως χώρα των μηχανικών και χαίρει μεγάλης αναγνώρισης σε παγκόσμιο επίπεδο για την τεχνογνωσία της. «Στη Γερμανία ζούσαμε πραγματικά από το καλό ανθρώπινο δυναμικό, αυτή ήταν η δύναμη μας», λέει ο μηχανικός Ντίτερ Βεστερκάμπ, ο οποίος είναι επικεφαλής του τμήματος τεχνολογίας και κοινωνίας στο VDI. Παρόλα αυτά σήμερα υπάρχουν περισσότεροι συνταξιούχοι και λιγότεροι φοιτητές στον κλάδο. Δεν είναι λίγοι αυτοί όμως που θεωρούν ότι δεν υπάρχει έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων. Λιγότεροι οι σπουδαστές στον τομέα μηχανολογίας Ο μηχανικός Ντίτερ Βεστερκάμπ, επικεφαλής του τμήματος τεχνολογίας και κοινωνίας στο VDIΕικόνα: VDI e.V. Στα βασικά μαθήματα που προβλέπονται για τους σπουδαστές μηχανολογίας, ο αριθμός των πρωτοετών φοιτητών μειώνεται σημαντικά. «Συνεπώς αναμένεται σημαντική μείωση του αριθμού αποφοίτων τα επόμενα χρόνια», λέει ο οικονομολόγος Άξελ Πλούνεκε από το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο στην Κολωνία. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει αύξηση της ανάγκης για μηχανικούς, ειδικά στον τομέα των φιλικών προς το κλίμα τεχνολογιών και προϊόντων. Έρευνα του Γερμανικού Οικονομικού Ινστιτούτου αναφέρει πως μελλοντικά το 43% των εταιρειών θα χρειάζονται περισσότερους μηχανικούς και το 63% περισσότερους ειδικούς πληροφορικής. Ο Ντίτερ Βεστερκάμπ προειδοποιεί πως η βιομηχανία παρακολουθεί στενά αυτή την έλλειψη. «Από τον κλάδο ακούμε πως η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού είναι μια κατάσταση για την οποία δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά, απλά υπάρχει». Αυτό όμως εξαλείφει ένα βασικό επιχείρημα υπέρ της Γερμανίας. «Εάν κάποιος έχει αυτη την κατάσταση κατά νου και γνωρίζει πως τα πράγματα είναι διαφορετικά σε άλλες χώρες, τότε θα είναι δύσκολο να πειστεί ο βιομηχανικός κλάδος να επενδύσει στη χώρα μελλοντικά και αυτό θα ήταν μοιραίο», συμπληρώνει. Διακυβεύεται εν τέλει η ευημερία της χώρας. Ο ίδιος αναφέρει πως μοναδική λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι η εισαγωγή ειδικευμένων εργαζομένων από το εξωτερικό. Την τελευταία δεκαετία παρατηρήθηκε αύξηση της τάξεως του 126,5% των αλλοδαπών εργαζομένων σε επαγγέλματα μηχανικών. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Η πολιτική ηγεσία έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα και επί του παρόντος θέλει να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για τη μετανάστευση. Ο Ντίντερ Βεστερκάμπ υπογραμμίζει ότι η VDI καλωσορίζει αυτή την στρατηγική και ελπίζει να εφαρμοστεί ειδάλλως η Γερμανία οδεύει σε λάθος κατεύθυνση. Ο Γερμανός μηχανικός τονίζει τα γραφειοκρατικά εμπόδια που υπάρχουν αυτή τη στιγμή όταν ένας επιχειρηματίας θέλει να προσλάβει ένα άτομο από το εξωτερικό.Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει και μήνες και αυτό δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά η χώρα αυτή τη στιγμή, λέει ο ίδιος. Η γραφειοκρατία κρατάει πίσω τους εργαζόμενους απο το εξωτερικό Άνθρωποι σχηματίζουν ουρές έξω απο το Γραφείο Μετανάστευσης του Βερολίνου ώστε να ρυθμίσουν το καθεστώς της παραμονής τουςΕικόνα: Adam Berry/Getty Images Από την άλλη πλευρά ο οικονομολόγος Πλούνεκε ζητά περισσότερη ψηφιοποίηση και περισσότερο προσωπικό στις αρμόδιες υπηρεσίες καθώς όπως λέει και ο ίδιος οι αρχές προκαλούν «κυκλοφοριακή συμφόρηση» σε αυτή τη στρατηγική λόγω των μεγάλων χρονικών καθυστερήσεων. Σημαντικός παράγοντας στην επίλυση του προβλήματος αποτελούν τα γερμανικά πανεπιστήμια λόγω του ό,τι προσφέρουν πολλές δυνατότητες για να μεταναστεύσει κάποιος και να σπουδάσει ένα από τα επαγγέλματα μηχανολογίας. Μέχρι να ξεσπάσει η πανδημία ολοένα και περισσότεροι φοιτητές από το εξωτερικό ερχόντουσαν για να σπουδάσουν εδώ. Το να παραμείνουν οι ξένοι πτυχιούχοι στη Γερμανία μετά την αποφοίτηση τους είναι δύσκολο καθώς οι μισοί από αυτούς φεύγουν ακριβώς μετά τις σπουδές τους «και παίρνουν μαζί τους, τις γνώσεις που απέκτησαν εδώ», δηλώνει ο Ντίντερ Βεστερκάμπ. Ο μηχανικός λέει πως πρέπει κανείς να φροντίζει τους ανθρώπους που έχει κερδίσει. Στη Βόρεια Ρηνανία- Βεστφαλία, η Ένωση Γερμανών Μηχανικών (VDI), συμμετέχει σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα, όπου τα μέλη της Ένωσης βοηθούν ξένους συναδέλφους, σαν ένα είδος μέντορα στο εργασιακό και αλλά και στο κοινωνικό κομμάτι. Επιπλέον, σχεδιάζονται στοχευμένα πακέτα κατάρτισης και περαιτέρω εκπαίδευσης, τα οποία «θα δημιουργήσουν γέφυρες για τις μελλοντικές τεχνολογίες». Είναι επίσης σημαντικό να δημιουργηθούν «διεθνείς κοινότητες», δηλαδή δίκτυα σε εταιρείες και περιφέρειες μέσω των οποίων θα προσελκύονται ευκολότερα μετανάστες σε επαγγέλματα μηχανικών. O Ντίντερ Βεστερκάμπ θεωρεί πως η κοινωνία έχει καθήκον να αναπτύξει μια κουλτούρα υποδοχής αυτών των ανθρώπων ειδάλλως θα υπάρχουν δυσκολίες στην ποιότητα ζωής στη Γερμανια στο μέλλον. Επιμέλεια: Ιωσηφίνα Τσαγκαλίδου View full είδηση

Με αμείωτη ένταση προχωρούν οι εργασίες για την κατασκευή της μεγαλύτερης υποθαλάσσιας συνδυασμένης οδικής και σιδηροδρομικής σήραγγας παγκοσμίως, προϋπολογισμού 10 δισ. ευρώ. Συνεχής πρόοδος σημειώνεται στις εργασίες που αφορούν ένα εκ των μεγαλύτερων κατασκευαστικών πρότζεκτ σε παγκόσμιο επίπεδο, τη φαραωνική υποθαλάσσια σήραγγα που θα ενώσει τη Γερμανία με τη Δανία. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η εσκαφή της τάφρου της σήραγγας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με την πρόοδο των σχετικών εργασιών να έχει φτάσει το 70%. Fehmarnbelt Tunnel Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω κατασκευαστικό εγχείρημα αφορά στο Fehmarnbelt Tunnel που με μήκος 18 χλμ. θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη υποθαλάσσια συνδυασμένη οδική και σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο. Το έργο έχει προϋπολογισμό 10 δισ. ευρώ και μόλις ολοκληρωθεί (περί το 2029) θα ενώσει το νησί Lolland της Δανίας με το νησί Fehmarn της Γερμανίας. Το τούνελ θα κατασκευαστεί κατά μήκος του στενού Fehmarn Belt, έχοντας σχεδιαστεί ως εναλλακτική για την υπάρχουσα ακτοπλοϊκή υπηρεσία από το Rødby και το Puttgarden, η οποία μεταφέρει εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο. Σημειώνεται ότι το ταξίδι μέσω του τούνελ θα διαρκεί περίπου 7 λεπτά με τρένο και 10 λεπτά με το αυτοκίνητο, όταν η διέλευση με πλοίο απαιτεί περίπου μία ώρα. Η σήραγγα θα απαρτίζεται από δύο αυτοκινητόδρομους διπλής λωρίδας και δύο ηλεκτροκίνητες σιδηροδρομικές γραμμές. Θα βρίσκεται στον πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας, με την κατασκευή της να γίνεται μέσω της πόντισης έτοιμων προκατασκευασμένων τμημάτων σε σκαμμένες τάφρους. Τέτοιου είδους σήραγγες κατασκευάζονται στην ξηρά και ποτίζονται στη θέση τους στο βυθό της θάλασσας. Σύμφωνα με την δανεζικη εταιρεία Femern A/S, που είναι υπεύθυνη για το πρότζεκτ, τα πρώτα από τα προκατασκευασμένα τμήματα θα έχουν τοποθετηθεί στο βυθό μέχρι το 2024. Το έργο χρονολογείται από το 2008, όταν η Γερμανία και η Δανία υπέγραψαν συνθήκη για την κατασκευή της σήραγγας, με τις εργασίες, ωστόσο, να ξεκινούν το 2020. View full είδηση

Καλησπέρα συνάδελφοι, Γνωρίζει κανείς που μπορώ να βρω έγκαιρα ορολογία πολιτικού μηχανικού στα γερμανικά? Και εννοώ από τα πολύ απλά πράγματα πχ δοκάρι, τοίχος, σίδερο μέχρι ποιο ψαγμένα.

Εν μέσω προεκλογικής περιόδου, εντείνεται η συζήτηση στη Γερμανία για την αναμόρφωση του συστήματος στήριξης των ΑΠΕ. Πολλοί υποστηρίζουν την αντικατάσταση του τωρινού Renewable Energy Act (EEG) με ένα διαφορετικό σύστημα, καθώς θεωρούν ότι η επέκταση από τον ηλεκτρισμό προς τη θέρμανση και τις μεταφορές απαιτεί ένα νέο τρόπο διαμοιρασμού του κόστους. Οι ανησυχίες για τα τιμολόγια ηλεκτρισμού των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων επίσης οδήγησαν σε εκκλήσεις για ένα μηχανισμό που θα θέτει όρια στα ενεργειακά κόστη. Μια τρίτη πρόταση λέει ότι η αύξηση του κόστους εκπομπής CO2 θα ήταν ένας πολύ πιο αποδοτικός τρόπος για τη χρηματοδότηση της Energiewende. Το θέμα του διαμοιρασμού του κόστους είναι ένα από τα δυσκολότερα στη γερμανική ενεργειακή μετάβαση, ενώ η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο της συζήτησης. Τα στοιχεία για τα οικιακά τιμολόγια ρεύματος πυροδοτούν ανησυχίες. Ο σύνδεσμος ηλεκτροπαραγωγών BDEW ανέφερε πρόσφατα ότι τα γερμανικά νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν φέτος ένα ποσό-ρεκόρ της τάξης των 35 δις. ευρώ για φόρους και τέλη στους λογαριασμούς τους, τη στιγμή που οι τιμές χονδρεμπορικής συνεχίζουν να υποχωρούν. «Υπό το φως αυτών των στοιχείων, πρέπει να συζητήσουμε πως θα σχεδιάσουμε και θα χρηματοδοτήσουμε την ενεργειακή μετάβαση στο μέλλον», δηλώνει σχετικά ο επικεφαλής του BDEW, Στέφαν Κάπφερερ, σε ανακοίνωση του συνδέσμου που συνόδευε την ανάλυση σχετικά με τις τιμές για φέτος. Με τα σχόλιά του, ο Κάπφερερ προστέθηκε στην αυξανόμενη λίστα όσων ζητούν μια ριζική αναθεώρηση της στήριξης των ΑΠΕ στη Γερμανία. Το τέλος ΑΠΕ που πληρώνουν οι καταναλωτές στους λογαριασμούς τους χρηματοδοτεί τις ταρίφες που κατέστησαν τις επενδύσεις στις ΑΠΕ κερδοφόρες και ξεκίνησαν τη διείσδυσή τους χωρίς επιδοτήσεις με βάση φόρους. Όμως, η συνεχής αύξηση του τέλους ασκεί πίεση στα τιμολόγια και πολλοί θεωρούν ότι η φετινή ευρεία εφαρμογή των δημοπρασιών για τον καθορισμό των πληρωμών προς τις ΑΠΕ δεν θα επιφέρει μείωση του κόστους. Η δεξαμενή σκέψης Agora Energiewende εκτιμούσε το 2015 ότι το τέλος ΑΠΕ θα κορυφωθεί πιθανώς το 2023 και θα υποχωρήσει μετέπειτα. Όμως, η εξέλιξή του θα βασιστεί στις μελλοντικές χονδρεμπορικές τιμές και στο μερίδιο των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Κατά τους πρόσφατους μήνες, οι αναλυτές και οι πολιτικοί ισχυρίστηκαν ότι η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου θα πρέπει να αναπτύξει εναλλακτικές λύσεις και πρόσθετους τρόπους χρηματοδότησης της Energiewende σύντομα. Αυξημένοι φόροι και τέλη Τα γερμανικά νοικοκυριά πληρώνουν σήμερα το ποσό-ρεκόρ των 29,16 λεπτών ανά κιλοβατώρα για ηλεκτρισμό (έναντι 28,8 το 2017) σύμφωνα με το BDEW. Τα διάφορα τέλη και οι φόροι αντιστοιχούν σε παραπάνω από το μισό, ενώ τα τέλη δικτύου ευθύνονται για άλλο ένα 25%. Τόσο το τέλος ΑΠΕ, όσο και τα μέσα τέλη δικτύου αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 6% με το νέο έτος. Την ίδια στιγμή, τα περιθώρια κέρδους των προμηθευτών και τα κόστη αγοράς ενέργειας στη χονδρεμπορική συνέχισαν να υποχωρούν για πέμπτο συνεχόμενο έτος και αντιστοιχούν μόλις στο 19% των οικιακών τιμολογίων Περισσότερο ρεύμα για θερμότητα και μεταφορές Η χρήση των ΑΠΕ, όπως τα αιολικά και τα φ/β, για την κάλυψη ολοένα μεγαλύτερου ποσοστού της ηλεκτρικής ζήτησης στη Γερμανία είναι κλειδί για την Energiewende – τη στρατηγική της χώρας για απανθρακοποίηση και απεξάρτηση από την πυρηνική ενέργεια. Οι ΑΠΕ είναι πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτροπαραγωγής, μετά τον άνθρακα. Όμως, στο μέλλον θα χρειαστεί ακόμα περισσότερη καθαρή ενέργεια, όταν άλλοι τομείς όπως οι μεταφορές και η θέρμανση θα κάνουν την αλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα ως η βασική πηγή τους. Η προοπτική αυτή οδηγεί σε ανησυχίες για το κόστος της ανάπτυξης των ΑΠΕ και της ενσωμάτωσής τους. Ο πρώην υπουργός Εμπορίου, Σίγκμαρ Γκάμπριελ, δήλωσε πέρυσι ότι το τέλος ΑΠΕ δεν επαρκεί για μια περιεκτική ενεργειακή μετάβαση. Ισχυρίστηκε ότι το τέλος δεν θα μπορέσει να θέσει την Energiewende σε μια ισχυρή οικονομική βάση, λόγω της αυξημένης ζήτησης για ηλεκτρισμό στις μεταφορές και στη θέρμανση. Ο BDEW και άλλοι ειδικοί επίσης ισχυρίζονται ότι το τέλος ΑΠΕ και τα λοιπά τέλη και φόροι καθιστούν τον ηλεκτρισμό συγκριτικά ακριβότερο από άλλες μορφές ενέργειας, προκαλώντας έτσι ένα εμπόδιο για τη διασύνδεση των οικονομικών τομέων. «Χρειαζόμαστε ένα επίπεδο περιβάλλον με τις άλλες μορφές ενέργειας», τόνισε σχετικά ο Κάπφερερ σε εκδήλωση στο Βερολίνο. Για την αντιμετώπιση των ανησυχιών για τα κόστη, η κυβέρνηση αναθεώρησε τη νομοθεσία των ΑΠΕ το 2016, περιορίζοντας την ετήσια νέα εγκατεστημένη ισχύ και αλλάζοντας τις ταρίφες με ένα σύστημα δημοπρασιών στο εξής. Ακόμα και πριν την εφαρμογή των αλλαγών, πολιτικοί του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ πρότειναν ιδέες για το πώς θα λάβει τέλος η στήριξη μέσω της νομοθεσίας ως τα τέλη της. Ο Τόμας Μπαρέιμπ, ενεργειακός εκπρόσωπος του κόμματος στη Βουλή, δήλωσε το Δεκέμβριο στο Clean Energy Wire ότι φέτος και στο εξής «θα πρέπει να μιλήσουμε για ένα σταδιακό τέλος προς τη στήριξη των ΑΠΕ». Οι οπαδοί των ΑΠΕ επίσης ανησυχούν για τα αυξημένα τιμολόγια διότι θα υπονομεύσουν την λαϊκη στήριξη προς την Energiewende και θα επιβραδύνουν την πορεία της. Η χρηματοδότηση της μελλοντικής εξάπλωσης των ΑΠΕ Ο κατάλογος των προτάσεων για την αναμόρφωση του συστήματος αρχίζει να αυξανεται. Στα πλαίσια ενός «πρώτου βήματος μιας μακράς διαδικασίας», το υπουργείο Ενέργειας ήδη διερευνά εναλλακτικούς τρόπους για τη χρηματοδότηση της στροφής προς τις ΑΠΕ. Το υπουργείο πραγματοποίησε διαγωνισμό για την αναζήτηση «μελλοντικών μοντέλων χρηματοδότησης των ΑΠΕ». Το Δεκέμβριο του 2016, επιτροπή ειδικών για την παρακολούθηση της πορείας της ενεργειακής μετάβασης πρότεινε μια «γενική τιμή CO2» για τη χρηματοδότηση της μελλοντικής διείσδυσης ΑΠΕ. Καθώς μια τιμή ρύπων θα οδηγούσε σε αυξημένες χονδρεμπορικές τιμές, είναι εφικτό ένα τέλος στη στήριξη των ΑΠΕ μέσω εγγυημένων τιμών, τόνισαν. Ο Χέρμαν Άλμπερς, αντιπρόεδρος του συνδέσμου ΑΠΕ BEE, δήλωσε ότι η Γερμανία οφείλει να αντικαταστήσει τους φόρους στον ηλεκτρισμό με μια τιμή CO2. «Το φορολογικό σύστημα χρειάζεται αναμόρφωση», ώστε να μειωθεί το τέλος ΑΠΕ, δήλωσε πέρυσι. Μια τιμή για τις εκπομπές ρύπων θα μείωνε την υπερβολική χρήση ορυκτών καυσίμων, εξήγησε. Ο σύνδεσμος ενεργειακής καινοτομίας, BNE, πρότεινε να βασιστεί το τέλος ΑΠΕ όχι μόνο στην κατανάλωση ηλεκτρισμού, αλλά επίσης στην τελική ενεργειακή κατανάλωση στους τομείς της θέρμανσης και των μεταφορών. Από την πλευρά του, ο σύνδεσμος INSM δήλωσε ότι το τέλος ΑΠΕ θα πρέπει να σταματήσει και να αντικατασταθεί με μια ποσόστωση που θα καθορίζει πόση από την παραγωγή θα πρέπει να είναι ανανεώσιμη. Αντιμετωπίζοντας το κόστος Το κόστος των μελλοντικών ΑΠΕ είναι μονάχα ένα μέρος της πρόκλησης. Κάποιες προτάσεις αναθεώρησης επικεντρώνονται στο ότι οι υψηλές ταρίφες των παλαιότερων ετών εξακολουθούν να προκαλούν το μεγαλύτερο μέρος του κόστους στο σημερινό τέλος ΑΠΕ. Οι ταρίφες έχουν διάρκεια 20 ετών, άρα οι σημερινοί καταναλωτές συνεχίζουν να χρηματοδοτούν τις μεγάλες δεσμεύσεις των αρχών της Energiewende. Οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ με τη μεγαλύτερη ταρίφα είναι τα φωτοβολταϊκά που εγκαταστάθηκαν όταν οι υψηλές ταρίφες είχαν στόχο να δώσουν εκκίνηση στην αγορά. Η Ίλσε Άιγκνερ και ο Γκάρελτ Ντούιν, υπουργοί οικονομίας της Βαυαρίας και της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας αντίστοιχα, πρότειναν από κοινού ένα μόνιμο όριο στο τέλος ΑΠΕ στα 6,5 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Είπαν ότι ένα κρατικό ταμείο που θα στηριχθεί αρχικά με δάνεια, θα πρέπει να διανέμει τη στήριξη προς τις ΑΠΕ μέσα στα επόμενα χρόνια. Θα διαρκούσε ως το 2028, όταν τα έσοδα από τα τέλη θα ξεπεράσουν τις πληρωμές προς τους παραγωγούς και θα μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια. Ο πολιτικός των Πρασίνων, Ρόμπερτ Χάμπεκ, επίσης πρότεινε τη σύσταση ενός κρατικού ταμείου, το οποίο θα χρηματοδοτείται μέσω των φόρων, ώστε να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα. Η Agora Energiewende είχε προτείνει ένα αντίστοιχο ταμείο το 2015. (των Sören Amelang και Julian Wettengel, Clean Energy Wire) - https://www.cleanene...rs-pace-germany Πηγή: http://energypress.g...-telos-ape-ehei Click here to view the είδηση