Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Γη είναι ένας πλανήτης σε συνεχή αλλαγή, ωστόσο, ορισμένα μέρη της παρέμειναν αναλλοίωτα για εκατομμύρια χρόνια. Tα γεωλογικά θαύματα του κόσμου δεν παύουν ποτέ να μας εκπλήσσουν. Ανοίξαμε διάπλατα τον παγκόσμιο χάρτη και ψάξαμε εξονυχιστικά (στο google) να βρούμε τα εντυπωσιακότερα θαύματα του κόσμου, και με γεωλογικά κριτήρια αλλά και όσον αφορά την ομορφιά τους. Ετοιμαστείτε να προσθέσετε μερικά απίστευτα αξιοθέατα στα μέρη που πρέπει να επισκεφτείτε. 1. Το Ντουν Μπρίστι (Dún Briste) στην Ιρλανδία Στέκεται εντυπωσιακά σε ύψος 50 μέτρων πάνω από τη θάλασσα και 80 μέτρα μακριά από την ακτή του Downpatrick Head στην επαρχία Mayo της Ιρλανδίας. Πρόκειται για έναν επιβλητικότατο κάθετο βράχο από ιζηματογενές πέτρωμα γνωστός και ως “Το Χαλασμένο Φρούριο”. 2. Ο βράχος Al Naslaa στην Σαουδική Αραβία Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αξιοθέατο της περιοχής Tayma της Σαουδικής Αραβίας είναι ο σχηματισμός του βράχου Al Naslaa – ένας συμπαγής όγκος από ψαμμίτη που χωρίζεται στη μέση από μια καθαρή και ευθεία ρωγμή που μοιάζει σαν να έχει τεμαχιστεί με ακρίβεια από λέιζερ. 3. Vinicunca, το βουνό των επτά χρωμάτων στο Περού Κοντά στο Κούσκο στο Περού, το βουνό-ουράνιο τόξο δημιουργήθηκε υπό συγκεκριμένες καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες καθώς και ιζηματογενείς αποθέσεις με την πάροδο του χρόνου. 4. Grand Gulch στην Γιούτα των ΗΠΑ Πρόκειται για μια πραγματικά μοναδική τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Γιούτα. Η απομακρυσμένη και τραχιά περιοχή είναι προσβάσιμη μόνο με τα ποδιά. Εδώ έζησαν οι Anasazi (“Οι Αρχαίοι Άνθρωποι”) πριν από 700 έως 2.000 χρόνια. Μέσα στο φαράγγι μπορείτε να δείτε σπίτια και αποθήκες του αρχαίου πολιτισμού σε εξαιρετική κατάσταση. 5. Το σπήλαιο Majlis Al Jinn στο Ομάν Το Majlis al Jinn είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σπήλαιο στον κόσμο, μετρώντας την επιφάνεια του δαπέδου. Το σπήλαιο βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή του οροπέδιου Selma, 1.380 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Σουλτανάτο του Ομάν. Το όνομά του σημαίνει ο τόπος συνάντησης των τζίνι (υπερφυσικά πλάσματα στην ισλαμική και αραβική λαογραφία). 6. Eθνικό Πάρκο Wrangell-St. Elias στην Αλάσκα των ΗΠΑ 7. Η πύλη της κολάσεως (Νταρβάζα) στο Τουρκμενιστάν Δεν ακούγεται και πολύ φιλόξενη πύλη, η απόκοσμη όψη της θυμίζει σκηνή από το όρος Ντουμ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα μεγάλο κρατήρα στην έρημο Καρακούμ ο οποίος δημιουργήθηκε από Σοβιετικούς γεωλόγους το 1971 όταν ερευνούσαν την περιοχή για φυσικό αέριο. Όταν ξεκίνησαν να τρυπούν το έδαφος, έπεσαν σε μια σπηλιά φυσικού αερίου, το έδαφος κατέρρευσε και εμφάνισε έναν κρατήρα διαμέτρου 70 μέτρων. Φόβοι για δηλητηριώδη αέρια τους οδήγησαν στην απόφαση να βάλουν φωτιά στην σπηλιά ώστε να εξαντληθούν τα εύφλεκτα αέρια. Μάταια όμως, ο κρατήρας παραμένει φλεγόμενος μέχρι και σήμερα. 8. Η λίμνη Yellowstone στην πολιτεία Ουαϊόμινγκ των ΗΠΑ Η λίμνη έχει βάθος 120μ, 180χλμ ακτών και βρίσκεται πάνω στο στη καλντέρα του μεγαλύτερου ηφαιστείου στην ήπειρο της Αμερικής. Πρόκειται για ένα ενεργό υπερηφαίστειο, που έχει εκραγεί με τεράστια δύναμη αρκετές φορές τα τελευταία 2.000.000 χρόνια. Περισσότερα σύντομα σε ειδικό αφιέρωμα για το Yellowstone. 9. Τα Μετέωρα στην Ελλάδα Σύμφωνα με τη θεωρία του Γερμανού Γεωλόγου Άλφρεντ Φίλιπσον, η δημιουργία αυτών των τεράστιων ογκολίθων οφείλεται σε ένα δελτοειδή κώνο από ποταμίσιους ογκόλιθους και ασβεστολιθικά πετρώματα, που για εκατομμύρια χρόνια χύνονταν σε θαλάσσια έκταση που κάλυπτε τότε τη Θεσσαλία. Πριν από 25-30 εκατομμύρια χρόνια μετά από γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των αιώνων, ανυψώθηκε το κεντρικό τμήμα της σημερινής Ελλάδος και βυθίστηκε η περιοχή της Θεσσαλίας, η οποία αποτέλεσε μία λίμνη. Όταν τα νερά βρήκαν διέξοδο στο σημερινό Αιγαίο, αποκαλύφθηκε η θεσσαλική πεδιάδα. Με τη συνεχή διάβρωση από τους ανέμους και τις βροχές, καθώς και από άλλες γεωλογικές μεταβολές, οι βράχοι αυτοί πήραν την σημερινή τους μορφή. 10. Το Tepui Roraima στην Βενεζούελα Το όρος Roraima (γνωστό και ως Roraima Tepui) αναδύεται μέσα από την ομίχλη της ζούγκλας της Νότιας Αμερικής, στα σύνορα της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας και της Γουιάνας. Διαβάστε περισσότερα gγια τον περίεργο αυτόν μονόλιθο στο άρθρο μας εδώ. 11. Η Μεγάλη Μπλε Τρύπα στο Μπελίζ Η μεγαλύτερη καταβόθρα του κόσμου είναι η «Μεγάλη Μπλε Τρύπα» του Μπελίζ στη Καραϊβική με διάμετρο 300 μέτρα και βάθος 125 μέτρα. Η ατόλη βρίσκεται περίπου 70 χιλιόμετρα από την Πόλη του Μπελίζ και δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των παγετώνων της πιο πρόσφατης περιόδου. Πλέον θεωρείται ένα από τα Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το σημείο έγινε διάσημο τη δεκαετία του ‘70 από τον Ζακ-Υβ Κουστώ, όταν δήλωσε ότι είναι μία από τις δέκα κορυφαίες τοποθεσίες για καταδύσεις στον κόσμο. Δύτες από όλο τον κόσμο επισκέπτονται αυτή την τοποθεσία για να απολαύσουν το φυσικό θαύμα της τρύπας και τη διαφορετική θαλάσσια ζωή της. 12. O Preikestolen στη Νορβηγία Ο Preikestolen στην κομητεία Rogaland της Δυτικής Νορβηγίας (πηγή: wikipedia) Και αυτό το δραματικό σκηνικό βρίσκεται στη χώρα των φιόρδς. Μη μου ψάχνεστε, την Νορβηγία εννοώ. Ονομάζεται Preikestolen (στα αγγλικά Pulpit Rock). Στα ελληνικά μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε με το επιβλητικό “ο Βραχώδης Άμβωνας”. Ο βράχος υψώνεται στα 604 μέτρα καταλήγοντας σε μια επιφάνεια 25×25 μέτρων. Σχηματίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια κατά την εποχή των παγετώνων. Εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα απ’ τα πιο τουριστικά αξιοθέατα της Νορβηγίας και αγαπήθηκε από τους ατρόμητους BASE jumpers. Είναι αυτοί που πέφτουν από ακραία σημεία είτε με αλεξίπτωτο είτε με wingsuit λες και έχουν κάνει κάποιο ντιλ με το συναίσθημα του φόβου. Και τώρα που είπα κασκαντέρ (το σκέφτηκα έστω), σε αυτόν τον βράχο έχει κάνει τα δικά του κι ο Τομ Κρουζ σε μια απ’ τις επικίνδυνες αποστολές του. View full είδηση

Στη δημοσιότητα έδωσε το υπουργείο Πολιτισμού τα αποτελέσματα της γεωφυσικής διασκόπησης και της γεωλογικής χαρτογράφησης του τύμβου Καστά στην Αμφίπολη. Tα πρώτα αποτελέσματα της γεωφυσικής διασκόπησης που πραγματοποιεί η επιστημονική ομάδα του ΑΠΘ στον λόφο Καστά δείχνουν μικρής έκτασης ανθρώπινες παρεμβάσεις. Οι επιστήμονες έχουν ωστόσο στα χέρια τους τα πρώτα στοιχεία με τα σημεία ενδιαφέροντος που χρήζουν περαιτέρω αρχαιολογικής έρευνας. Η έρευνα ξεκίνησε στις 11 Νοεμβρίου και διεξήχθη αποσπασματικά, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Αναλυτικά αναφέρεται στην ανακοίνωση: «Η γεωφυσική διασκόπηση και η γεωλογική χαρτογράφηση του λόφου Καστά στην Αμφίπολη ξεκίνησαν την 11η Νοεμβρίου 2014 και διεξήχθησαν με αποσπασματικό χαρακτήρα, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Η έρευνα επικεντρώθηκε στη δημιουργία μοντέλου του εδάφους της εποχής, πριν από την παρέμβαση για την ανέγερση της θόλου. Για το σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκαν γεωλογικές και τεκτονικές παρατηρήσεις καθώς και αριθμός ηλεκτρικών τομογραφιών. Οι πρόσφατες αποχωματώσεις και τα προγενέστερα σκάμματα προσέφεραν χώρο παρατηρήσεων για απτές και αδιαμφισβήτητες αποδείξεις της θέσεως και των χαρακτηριστικών των γεωλογικών σχηματισμών. Σ’ αυτή την φάση ερευνήθηκε το υπέδαφος στο χώρο γύρω από τη θόλο, δηλαδή το πρανές βόρεια, όπως και τα άνδηρα που σχηματίστηκαν από την προηγηθείσα ανασκαφή, στα ανατολικά και δυτικά της. Η διασκόπηση των χώρων πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας την μέθοδο της ηλεκτρικής τομογραφίας και σε πολύ μικρή έκταση τη μέθοδο του ραντάρ υπεδάφους (γνωστής και ως GPR – Ground Penetrating Radar) λόγω των μεθοδολογικών περιορισμών, στις συγκεκριμένες γεωλογικές και αρχαιολογικές συνθήκες. Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι ο λόφος έχει μικτή δομή με το μεγαλύτερο τμήμα του να είναι φυσικό, ενώ η ανθρωπογενής επίχωση συνιστά σχετικά μικρό τμήμα. Η θόλος φαίνεται ότι εδράστηκε και ανεγέρθηκε εντός ορύγματος, το οποίο διανοίχτηκε στους γεωλογικούς σχηματισμούς των πρανών του προϋπάρχοντος λόφου, που περατώνεται λίγα μέτρα βόρεια της θόλου. Η γεωφυσική διασκόπηση έδωσε απεικονίσεις του εσωτερικού του λόφου, όπου εντοπίστηκαν αντιστατικές δομές, οι οποίες διερευνήθηκαν περαιτέρω. Σε μία περίπτωση βόρεια της θόλου, η αφαίρεση των χωμάτων αποκάλυψε ότι η υπεδάφια δομή που απεικονίστηκε με τις ηλεκτρικές τομογραφίες ήταν φακός άμμου, δηλαδή φυσικός σχηματισμός. Στην οριζόντια τομογραφική απεικόνιση για υψόμετρο των 93μ., τα θερμά χρώματα δείχνουν τις περιοχές με υψηλή ειδική ηλεκτρική αντίσταση και αντίστοιχα τα ψυχρά χρώματα τις περιοχές με χαμηλή. Οι τομογραφίες που έδωσαν αυτή την εικόνα διεξήχθησαν στη επιφάνεια του εδάφους, πριν από την αφαίρεση των χωμάτων και η οποία ήταν υψηλότερα του επιπέδου των 93μ. Τα σημεία, όπου έπρεπε να γίνει περαιτέρω διερεύνηση, σημειώνονται ως «σημεία ενδιαφέροντος». Η λευκή γραμμή στην οριζόντια τομογραφική απεικόνιση σημειώνεται και επί του εδάφους. Είναι φανερό ότι η ανωμαλία της τομογραφίας οφείλεται στον αμμώδη γεωλογικό σχηματισμό. Σημειωτέον ότι οι ανωμαλίες με τις υψηλές τιμές αντίστασης, οι οποίες φαίνονται στο βόρειο τμήμα της οριζόντιας τομής δεν αξιολογούνται, επειδή είναι μέσα στους φυσικούς σχηματισμούς. Όπως φαίνεται το αρχαίο όρυγμα περατώνεται σε μικρή απόσταση βόρεια της θόλου, το βορειότερο τμήμα της οποίας υποδεικνύεται και από το πλαστικό κάλυμμα το οποίο διακρίνεται. Κάποια άλλα σημεία, τα οποία έχουν εντοπιστεί χρήζουν ανασκαφικής διερεύνησης. Την ερευνητική ομάδα αποτελούν ο επικεφαλής καθηγητής Γρηγόρης Τσόκας, Διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής ΑΠΘ, ο καθηγητής Παναγιώτης Τσούρλος, ο αν. καθηγητής Γιώργος Βαργεμέζης, μεταπτυχιακοί φοιτητές και άλλο επιστημονικό προσωπικό του Εργαστηρίου. Συμμετέχουν, επίσης: Ο ιζηματολόγος αν. καθηγητής Γιώργος Συρίδης, ο παλαιοσεισμολόγος καθηγητής. Σπύρος Παυλίδης και ο γεωλόγος του ΥΠΠΟ Δρ. Ευάγγελος Καμπούρογλου. Η έρευνα συνεχίζεται, όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες». Πηγή: http://www.huffingto...m_hp_ref=greece Click here to view the είδηση

Το Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης θα προβεί στην εισαγωγή μεταπτυχιακών φοιτητών & υποψηφίων Διδακτόρων για το Χειμερινό Εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2012-2013. Επισυνάπτεται η προκήρυξη. Προκήρυξη ΧΕ 2012.13.pdf