Αναζήτηση στην κοινότητα

Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουμε χάσει από τις παραλίες μας περίπου 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τη διάβρωση, γεγονός που ισοδυναμεί με ένα τεράστιο κόστος, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε συνέντευξη που έδωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας», επικαλούμενος τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! «Είναι μια τεράστια έκταση, την οποία έχουμε χάσει, και αυτό συνεχίζεται, γιατί οι παραλίες μας από τη στιγμή που έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, μετά η διάβρωση επιταχύνεται», σημείωσε ο κ. Συνολάκης. «Κάναμε μερικούς υπολογισμούς στο ερευνητικό κέντρο της Ακαδημίας και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας το κόστος φτάνει περίπου τα 2,6 δισ. τον χρόνο. (…) Άμα έχεις χάσει 250 τετραγωνικά μέτρα παραλίας και κάθε τετραγωνικό μέτρο υπάρχουν υπολογισμοί ότι αφήνει περίπου από 10 έως 15 ευρώ στην τοπική οικονομία […], αυτά τα έχουμε ήδη χάσει, αλλά τα έχουμε χάσει σε ετήσια βάση, γιατί κάθε χρόνο προστίθεται η διάβρωση. Όταν, λοιπόν, έχουμε χάσει 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αυτό είναι μια έκταση την οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε. Άρα το κόστος, το οποίο μας στοιχίζει, είναι αυτό, είναι περίπου 2,9 δισ., στα οποία προστίθενται περίπου 81 εκατ. ευρώ το χρόνο, το οποίο είναι το κόστος από τη διάβρωση, η οποία γίνεται τώρα, η οποία συνεχίζεται», επισήμανε ο κ. Συνολάκης. Μάλιστα, σημείωσε πως αυτό είναι μόνο και μόνο το οικονομικό κόστος από την απώλεια του εισοδήματος, ενώ το επόμενο κομμάτι είναι ότι θα υπάρχουν σημεία στην Ελλάδα με κατασκευές κοντά στον αιγιαλό, σε παραλίες, σε νησιά, στην Πελοπόννησο, σε όλη την Ελλάδα, που θα κινδυνεύσουν από τη διάβρωση! Σε νησί θα μετατραπεί η Βουλιαγμένη «Φανταστείτε ότι ακόμα και μέχρι το 2050, που υπολογίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να φτάσει 20 με 30 εκατοστά, σε μερικές παραλίες θα προχωρήσει η ακτογραμμή μέσα, ίσως και μέχρι 30 μέτρα. Εξαρτάται από την κλίση της παραλίας. (…) Καταρχάς, αυτό που θα χαθεί, ίσως και πιο άμεσα, η Βουλιαγμένη, θα γίνει κάποια στιγμή νησί. Αντίστοιχα, μικρά νησάκια, τα οποία είναι πολύ κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δεν θα υπάρχουν», προσέθεσε ο κ. Συνολάκης. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, στην Κρήτη υπήρχε μια παραλία που λεγόταν Καλύβια, η οποία ήταν λίγο έξω από τα Χανιά και εξαφανίστηκε τελείως, γιατί έγιναν τεράστιες αμμοληψίες τη δεκαετία του ’50, για να χτιστεί το αεροδρόμιο της Σούδας, ενώ άλλες παραλίες που έχουν τεράστιο πρόβλημα είναι στον Πλατανιά στην Κρήτη, που υπάρχει μεγάλο πρόβλημα διάβρωσης. «Μάλιστα, στη Βουλή διάφοροι δήμοι έκαναν δηλώσεις ότι άνθρωποι πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για γη, η οποία τώρα πλέον είναι υποθαλάσσια. Δεν υπάρχει πλέον, αλλά υπήρχε στα συμβόλαιά τους. Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ μεγάλες εκτάσεις στα νησιά. Η παραλία, ας πούμε στον Πλατύ Γιαλό, στη Σίφνο, κινδυνεύει. Κάποια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί», συμπλήρωσε. Είμαστε στην «κόκκινη ζώνη», τόνισε καταλήγοντας, γιατί αργήσαμε πάρα πολύ και αργούμε να πάρουμε μέτρα, για να σταθεροποιήσουμε τις παραλίες μας. «Η πιο επιεικής εξήγηση που θα δώσω είναι ότι επειδή στην Ελλάδα δεν είχαμε τεχνογνωσία όσον αφορά την προστασία των παραλιών, αυτό γινόταν από λιμενολόγους, οι οποίοι το μόνο πράγμα που ξέρανε να κάνουν είναι αυτό που λέμε “σκληρά έργα”, δηλαδή έργα με μπετόν, με πέτρες. Αυτά τα έργα έχει αποδειχθεί ότι τις περισσότερες φορές αυξάνουν τη διάβρωση. Δεν τη μειώνουν. Και αυτό, λοιπόν, το πράγμα μάς πήρε πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα να αρχίσει να γίνεται κατανοητό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Συνολάκης. View full είδηση

οβαρές και άκρως ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο της διάβρωσης σε δημοφιλείς παραλίες του δήμου Θερμαϊκού, στην ανατολική Θεσσαλονίκη, όπως αυτές της Αγίας Τριάδας και των Νέων Επιβατών, όπου η θάλασσα έχει, πλέον, καλύψει αρκετά μέτρα των ακτών. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/1-600-x-450-1.jpg Οι πληγές της διάβρωσης στην περιοχή είναι εμφανείς ολοένα και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Οι επιπτώσεις είναι ο περιορισμός της παραλίας σε μόλις λίγα μέτρα, αλλά και οι μεγάλες καταστροφές, όπως το πρόσφατο σπάσιμο του πλατύσκαλου στη σκάλα της Αγίας Τριάδας, μετά από αλλεπάλληλα χτυπήματα των κυμάτων της θάλασσας. Όλα αυτά κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/5-600-x-450-2.jpg «Θυμάμαι την παραλία από μικρό παιδί. Ήταν επιπλέον 15 μέτρα από τη θέση που στεκόμαστε τώρα. Παρατηρούμε ότι χάθηκαν χιλιάδες κυβικά μέτρα άμμου και η παραλία καλύφθηκε από τη θάλασσα. Η άμμος μεταφέρθηκε σε αλλά σημεία και η εικόνα έχει αλλάξει αρκετά», λέει στη Greenagenda.gr ο Ηρακλής Μακρής, πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Αγίας Τριάδας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/4-600-x-450-1.jpg «Τα κύρια αίτια της διάβρωσης είναι οι λιμενικές εγκαταστάσεις που είχαν γίνει παλαιότερα χωρίς τις απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες, καθώς και άλλες παρεμβάσεις, όπως οι ράμπες, οι σκάλες και οι προβλήτες», υποστηρίζει ο κ. Μακρής. Σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων κατά μήκος της παράκτιας ζώνης, από τους Νέους Επιβάτες μέχρι και την Αγία Τριάδα, οι επιχειρηματίες ανησυχούν έντονα. «Τα τελευταία χρόνια χάνουμε την άμμο και δεν μπορούμε να βάλουμε τις ξαπλώστρες μας να δουλέψουμε. Η μικρότερη παραλία έχει επιπτώσεις στη δουλειά μας», εξηγεί, από την πλευρά του, επιχειρηματίας της περιοχής. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/3-600-x-450-1.jpg Τα σημάδια της διάβρωσης είναι ορατά και στα άδεια κτήρια του ΠΙΚΠΑ, όπου το φαινόμενο έχει προχωρήσει αρκετά μέτρα και η φουρτουνιασμένη θάλασσα κτυπά, πλέον, λυσσαλέα τις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Θερμαϊκού Γιώργο Τσαμασλή, το επόμενο διάστημα αναμένεται να ανοίξει το ΕΣΠΑ και να ενταχθεί σχετικλη μελέτη ώστε να γίνει η χρηματοδότησή της. «Έχουμε τις αδειοδοτήσεις και θα ακολουθήσει η δημοπράτηση του σημαντικού αυτού έργου για την αντιμετώπιση του έντονου φαινομένου της διάβρωσης», αναφέρει ο κ. Τσαμασλής στη Greenagenda.gr. View full είδηση

Διάβρωση στις ελληνικές ακτές διαπιστώνει πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος. Οι επιστήμονες του προγράμματος Space for Shore μελέτησαν τις εικόνες από το 1995-2020, για πάνω από 900 χιλιόμετρα ακτών στην Ελλάδα - στις περιοχές της Πελοποννήσου, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την ευθραυστότητα της ακτογραμμής της Ελλάδας και υποδεικνύουν την πιθανότητα αύξησης της διάβρωσης των ακτών τα επόμενα χρόνια. Κατά την περίοδο 1995-2020, περίπου το 40% των ακτογραμμών που αναλύθηκαν παρουσίασαν «προδιάβρωση», δηλαδή την προς τη θάλασσα αύξηση των παραλιών που προκαλείται από την προοδευτική συσσώρευση ιζημάτων. Η ομάδα διαπίστωσε ότι σχεδόν το 10% των παράκτιων περιοχών που μελετήθηκαν, υπόκεινται σε διάβρωση μεγαλύτερη από 3 μέτρα ετησίως. Τα δέλτα, οι εκβολές ποταμών και τα ακρωτήρια φαίνεται να είναι οι πιο εκτεθειμένες περιοχές, με υποχώρηση που μπορεί να φθάσει τα 30 μέτρα ετησίως. Η διάβρωση στις εκβολές των ποταμών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς αυτό σημαίνει έλλειμμα ιζημάτων και υποδηλώνει κρίσιμες και μακροχρόνιες συνέπειες για τις ακτές που στερούνται εισροής ιζημάτων από τους ποταμούς. Η υψηλής συχνότητας παρακολούθηση της παράκτιας βαθυμετρίας αποτελεί κλειδί για τη διαχείριση των ιζημάτων και την παράκτια μηχανική. Η ανάλυση δείχνει ότι οι αλλαγές στην κλίση του πυθμένα της παράκτιας ζώνης, η μετανάστευση των αμμοθινών ή ακόμη και η συνολική αύξηση του βάθους, είναι όλα ανησυχητικά σημάδια έλλειψης ιζημάτων που μπορούν να προϊδεάσουν ή να επιδεινώσουν την παράκτια διάβρωση. Εδώ και δεκαετίες, οι παράκτιες περιοχές έχουν υποστεί έντονη αστικοποίηση και αύξηση του πληθυσμού. Οι περιοχές αυτές είναι μερικές από τις πιο δυναμικές στη γη και, δυστυχώς, υποφέρουν από σοβαρούς παράκτιους κινδύνους λόγω της δραστηριότητας καταιγίδων και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Η παρακολούθηση των παράκτιων περιοχών είναι το κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης της παράκτιας δυναμικής και για τη βοήθεια των αρχών στην προστασία αυτών των περιβαλλόντων. Το έργο Space for Shore, που χρηματοδοτείται από τον ESA, παρέχει μια ποικιλία εργαλείων για την παρακολούθηση της διάβρωσης των ακτών με τη χρήση προϊόντων παρατήρησης της Γης. Η κοινοπραξία αποτελείται από τεχνικούς εμπειρογνώμονες από πέντε ευρωπαϊκές χώρες. Δύο βασικοί φορείς της κοινοπραξίας, η Terraspatium και η i-Sea, έχουν επεξεργαστεί εκατοντάδες δορυφορικές εικόνες, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων από την αποστολή Copernicus Sentinel-2, από το 1995-2020, για να αναλύσουν πάνω από 900 χιλιόμετρα ακτών στην Ελλάδα - στις περιοχές της Πελοποννήσου, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης. View full είδηση

Η περιοχή "Κάστρο" από την Παναγίτσα του Πύργου μέχρι τον Μύλο, είναι το αρχαιότερο τμήμα της πόλης της Σκοπέλου. Το καλοκαίρι κατακλύζεται από κόσμο, ενώ αποτελεί τουριστική διαδρομή, καθώς φιλοξενεί σημαντικά μνημεία (ερείπια της αρχαίας Ακροπόλεως μετά τη μεσαιωνική οχύρωση και 5 ιστορικές εκκλησίες με σπουδαίες τοιχογραφίες και ξυλόγλυπτα τέμπλα) και έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο. Η μακροχρόνια διάβρωση είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ρωγμών κατά μήκος όλου του δρόμου. Οι μετακινήσεις βράχων έχουν προκαλέσει σημαντικές ζημιές στα μνημεία, αλλά μπορούν να αποβούν μοιραίες για τους κατοίκους της περιοχής. Μια ολόκληρη γειτονιά όπως φαίνεται στις εικόνες, βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Από τύχη δεν υπήρξαν θύματα. Όπως ανέφερε ο Δήμαρχος Σκοπέλου, το συγκεκριμένο κομμάτι του Κάστρου θα σημανθεί ως επικίνδυνο για τους πεζούς, μέχρι την αποκατάστασή του. Τα πλάνα από drone στην περιοχή: Μερικές ακόμη εικόνες (https://efimerida-sporades.blogspot.com/2019/01/kastro-skopelou-katolisthisi.html): View full είδηση

Η διάβρωση στις παράκτιες ζώνες είναι ένα πρόβλημα που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, ιδίως σε Θεσσαλονίκη και Κεντρική Μακεδονία, λόγω της κλιματικής αλλαγής και των επί σειρά ετών ανθρώπινων παρεμβάσεων. Οι παράκτιες περιοχές στην Πιερία, στον Θερμαϊκό Κόλπο και στη Δυτική Χαλκιδική αντιμετωπίζουν ήδη αυξανόμενα προβλήματα διάβρωσης. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να επιφέρει πολύ δυσάρεστες συνέπειες, εάν δεν υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση για την αποτροπή τους όσο το δυνατόν συντομότερα. Η ομάδα της εταιρείας Consortis κατέγραψε τις περιοχές με σημαντική τρωτότητα σε διάβρωση των ακτών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με σκοπό τη διαμόρφωση ενός πλαισίου για την προσαρμογή των παράκτιων ζωνών στην επίδραση της κλιματικής αλλαγής. Οι επιπτώσεις της κλιματικής μεταβλητότητας είναι ιδιαίτερα εμφανείς στο παράκτιο περιβάλλον, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο μέρος της ανθρώπινης παρουσίας και λαμβάνουν χώρα πολλές δραστηριότητες, όπως οικονομικές, αναψυχής, τουριστικές, οικιστικές, κ.λπ. «Καθίσταται αναγκαία η λήψη μέτρων για την ανάσχεση, τον μετριασμό και την αντιμετώπιση του προβλήματος διάβρωσης των ακτών στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στο πλαίσιο λήψης απαραίτητων μέτρων για την αντιμετώπιση των κινδύνων της διάβρωσης», είπε στη Greenagenda.gr ο καθηγητής του Τμήματος Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΑΠΘ Γιώργος Βέργος. Πρόσθεσε, δε, ότι «είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να υιοθετηθούν πολιτικές για τις μελλοντικές αλλαγές που θα προκύψουν λόγω της κλιματικής μεταβλητότητας προκειμένου να θωρακιστούν η πολιτεία και οι πολίτες έγκαιρα και να μετριαστούν οι επιπτώσεις τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και στις υποδομές και δραστηριότητες, ειδικά στον παράκτιο χώρο». http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/diavrosi.jpg Πριν από δύο χρόνια η αντιπεριφέρεια Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, αξιοποιώντας το εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), δημιούργησε ένα ολοκληρωμένο σύστημα Παρατηρητηρίου για την Πρόληψη και Διαχείριση του Κινδύνου της Διάβρωσης των Ακτών για όλο το μήκος της ακτογραμμής της. Πρόκειται για έναν κόμβο διαρκούς συλλογής επίγειων και δορυφορικών δεδομένων που σχετίζονται με το θαλάσσιο και ηπειρωτικό περιβάλλον και αναφέρονται ενδεικτικά σε αδιάλειπτες παρατηρήσεις από πλωτήρες (εικόνα 1) για τις κατακόρυφες μετακινήσεις εδάφους, μεταβολές της ακτογραμμής, δείκτες υγρασίας, θερμοκρασίας και βλάστησης, με στόχο τον εντοπισμό περιοχών κατά μήκος της ακτογραμμής με αυξημένη τρωτότητα σε διάβρωση. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a1-600-x-189.jpg Πιο συγκεκριμένα, η ακτογραμμή της ΠΚΜ μελετήθηκε κατά τμήματα με σκοπό να εντοπιστούν οι περιοχές που θα εμφανίσουν αυξημένη τρωτότητα σε διάβρωση υπό την πίεση κυματικών φορτίσεων από τη θάλασσα. Η πρόγνωση αυτή έχει γίνει σε βάθος 50ετίας και 100ετίας ώστε να ληφθούν υπόψιν ακόμα και οι πιο αργές εδαφικές μεταβολές (εικόνες 2 και 3). http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a3-600-x-424.jpg Τρωτότητα σε 50 χρόνια http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a2-600-x-419.jpg Η Greenagenda.gr φέρνει στη δημοσιότητα το αποτέλεσμα της μελέτης της Consortis, σε συνεργασία με το ΑΠΘ, με τις περιοχές που βρίσκονται αντιμέτωπες με το φαινόμενο της διάβρωσης και της τρωτότητας των παράκτιων ζωνών στα γεωγραφικά όρια της Κεντρικής Μακεδονίας. Έτσι έχουν προκύψει δείκτες τρωτότητας όπως φαίνονται στις εικόνες πάνω και κάτω (50 χρόνια και 100 χρόνια, αντίστοιχα) όπου με πράσινο εντοπίζονται περιοχές με μικρή τρωτότητα σε διάβρωση και με κόκκινο αυτές με αυξημένη. Όπως φαίνεται, με την πάροδο των ετών αυξάνεται σημαντικά η τρωτότητα σε διάβρωση για πολλές περιοχές του παράκτιου μετώπου της ΠΚΜ και ειδικά στην Πιερία, την Ασπροβάλτα και τη Χαλκιδική (εικόνες 4, 5 και 6). Σημαντικό είναι να αναφερθεί πως στις περιοχές αυτές ήδη έχουν καταγραφεί φαινόμενα διάβρωσης των ακτών. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a8-600-x-424.jpg Τρωτότητα σε 100 χρόνια http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a5-600-x-424.jpg Χαλκιδική http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a6-600-x-424.jpg Ασπροβάλτα Θεσσαλονίκης http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a7-600-x-424.jpg Πιερία Στόχος αποτελεί όλα αυτά τα δεδομένα να είναι προσβάσιμα από τις τοπικές αρχές ώστε να μπορέσουν να σχεδιαστούν τα κατάλληλα μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων, τα οποία θα αναπτυχθούν προγενέστερα από την εκδήλωσή τους. Αυτή τη στιγμή το Παρατηρητήριο βρίσκεται σε λειτουργία στις εγκαταστάσεις της ΠΚΜ και συνεχίζει την αδιάλειπτη συλλογή δεδομένων για τη συντήρηση και την επέκταση του συστήματος. Επιπλέον, στο πλαίσιο της δράσης αυτής, έχει προταθεί πλαίσιο δράσεων και μέτρων για την αντιμετώπιση της διάβρωσης και των επιπτώσεών της. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/01/a4-600-x-400.jpg Ο αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος Κώστας Γιουτίκας αναφέρει ότι «με το Παρατηρητήριο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης του παράκτιου μετώπου στην Κεντρική Μακεδονία, σε πλήρη λειτουργία καταφέραμε να μην κινούμαστε "στα τυφλά" στα προβλήματα τρωτότητας των ακτών. Είναι ένας πολύτιμος οδηγός για τον έγκαιρο εντοπισμό των φαινόμενων διάβρωσης της ακτογραμμής που έθεσε η Περιφέρεια, στην υπηρεσία των δήμων, των παραγωγικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων, ειδικά στις παραθαλάσσιες τουριστικές περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας. Και ένας ουσιαστικός σύμμαχος στον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων αντιμετώπισης αυτών των φαινομένων από τους ΟΤΑ, ώστε να προλαμβάνουμε, αντί να βρεθούμε προ τετελεσμένων με οδυνηρές συνέπειες». Σύμφωνα με τον κ. Γιουτίκα, «σε στενή συνεργασία με το ΑΠΘ, είμαστε πλέον σε θέση να παρέχουμε στους δήμους επικαιροποιημένα στοιχεία για την κατάσταση των ακτών, αλλά και την πιστοποίηση όπου έχουν διαπιστωθεί διαβρωτικά φαινόμενα, προκειμένου να προχωρήσουν στις αναγκαίες παρεμβάσεις. Σύντομα, τον ψηφιακό κόμβο συλλογής, επεξεργασίας και διάχυσης εξειδικευμένων δεδομένων/υπηρεσιών, θα τον χειρίζεται τεχνικό προσωπικό της αντιπεριφέρειας Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος. Το Παρατηρητήριο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης του Παράκτιου Μετώπου στην Κεντρική Μακεδονία είναι ένα έργο με ισχυρό φιλοπεριβαλλοντικό, αλλά και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Στηρίζει δυναμικά την οικονομία και την πρόοδο που βασίζεται στην τουριστική δραστηριότητα και ενισχύει την συστηματική προσπάθεια της Περιφέρειας για να αποτελέσει η Κεντρική Μακεδονία διακριτό τουριστικό προορισμό». View full είδηση

Κάθε χρόνο, η Μεσογειακή γη χάνει περίπου μισό τόνο εύφορου εδάφους ανά στρέμμα λόγω διάβρωσης, μια ποσότητα που είναι σχεδόν διπλάσια του Ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ταυτόχρονα οι υδατικοί πόροι της Μεσογειακής λεκάνης βρίσκονται υπό διαρκή πίεση, λόγω των έντονων φυσικών φαινομένων και κυρίως λόγω ανθρωπογενών αιτιών όπως η κλιματική αλλαγή, η αστικοποίηση, η πληθυσμιακή αύξηση και η αλόγιστη εκμετάλλευσή τους. Η πίεση αυτή, που σταδιακά οδηγεί τις χώρες της Μεσογείου στην υποβάθμιση του εδάφους και στην ερημοποίηση, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για τη διατήρηση των τοπικών οικοσυστημάτων αλλά και τη διαβίωση των Μεσογειακών κοινοτήτων. Για την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών, απαραίτητη είναι η βαθύτερη επιστημονική γνώση και η καλύτερη περιβαλλοντική παρατήρηση, έτσι ώστε οι επιστήμονες και οι φορείς περιβαλλοντικής και αγροτικής πολιτικής να είναι σε θέση να ελέγξουν αποτελεσματικότερα την κατάσταση του περιβάλλοντος και να προτείνουν τα βέλτιστα μέτρα για τη βιώσιμη διαχείρισή του. Η εφαρμογή τέτοιων μέτρων, όπως η δάσωση γεωργικών γαιών, η εδαφοκάλυψη για την αποφυγή της διάβρωσης και διατήρησης της εδαφικής υγρασίας, η εφαρμογή καινοτόμων και εναλλακτικών συστημάτων καλλιέργειας, η ολοκληρωμένη ή βιολογική διαχείριση της γονιμότητας του εδάφους, η χρήση εναλλακτικών υδάτινων πόρων, καθώς και η ευφυής γεωργία, δεν αρκεί για την ανάσχεση της υποβάθμισης. Για την επιτυχημένη εφαρμογή των μέτρων αποκατάστασης και την επίτευξη ορατών αποτελεσμάτων, δηλαδή την εφαρμογή τους σε ευρεία κλίμακα και με ουσιαστικό νόημα σε επίπεδο επενδυτικού σχεδιασμού, απαιτείται η κοινωνική τους αποδοχή αλλά και η εναρμόνισή τους με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της Μεσογείου και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, με δίκαιη συμμετοχή τους στα οφέλη. Στο πλαίσιο αυτό, το έργο με τίτλο «Δράσεις Ευρείας Αποκατάστασης Αγρο-οικοσυστημάτων για τη Μεσόγειο» (Inclusive Outscaling of Agro-ecosystem Restoration ACTions of the MEDiterranean) και ακρωνύμιο PRIMA REACT4MED συγκεντρώνει μία διεπιστημονική ομάδα ερευνητών και επαγγελματιών σε ένα έργο με στόχο την αντιστροφή της υποβάθμισης των εδαφών και τη αναβάθμιση των μέσων διαβίωσης των Μεσογειακών κοινοτήτων. Η σύμπραξη του έργου REACT4MED, που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα PRIMA με τη στήριξη του Ορίζοντα Ευρώπη, αποτελείται από 11 εταίρους (Πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα, καθώς και μια μικρομεσαία επιχείρηση) που προέρχονται από χώρες που συνεργάζονται με το PRIMA (Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Κύπρος, Ισραήλ, Ισπανία, Μαρόκο, Τουρκία και Αίγυπτος). Το Πρόγραμμα PRIMA (Partnership for Research and Innovation in the Mediterranean Area - Σύμπραξη για την Έρευνα και την Καινοτομία στην περιοχή της Μεσογείου) είναι ένας φορέας χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κύριο αντικείμενο την ανάπτυξη των ικανοτήτων έρευνας και καινοτομίας και την επινόηση καινοτόμων λύσεων για την αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων στους τομείς της διαχείρισης των υδάτων και των αγροδιατροφικών συστημάτων στη Μεσόγειο. Το έργο συντονίζει το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, με επιστημονικά υπεύθυνους τον Αντιπρύτανη Καθ. Δρ. Θρασύβουλο Μανιό και τον Επίκουρο Καθηγητή του Τμήματος Γεωπονίας Δρ. Ιωάννη Δαλιακόπουλο και επιστημονικούς συνεργάτες την Ειρήνη Χριστοφορίδη και τον Δημήτριο Παπαδημητρίου. Στην πορεία του έργου, που θα διαρκέσει ως το 2025, οι εταίροι θα εργαστούν συστηματικά για την ευρεία εφαρμογή μέτρων ενίσχυσης της βιώσιμης διαχείρισης εδαφών και υδάτων για την υποστήριξη της αγροδιατροφικής παραγωγικότητας των Μεσογειακών περιοχών, καθώς και την επιτάχυνση και την διάδοση της σχετικής τεχνολογικής καινοτομίας. Οι εταίροι του PRIMA REACT4MED θα πραγματοποιήσουν την εναρκτήρια συνάντηση του έργου μεταξύ 20 και 23 Ιουνίου στο Ηράκλειο Κρήτης, με τη συμμετοχή εμπλεκόμενων φορέων από την τοπική αυτοδιοίκηση και την τοπική κοινωνία. Για περισσότερες πληροφορίες για το έργο επικοινωνήστε με το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο ([email protected]) και το έργο REACT4MED ([email protected]). View full είδηση

Η παράκτια διάβρωση των περιοχών στο Δέλτα του Νέστου, η διαχείριση φαινομένων ευτροφισμού στις λιμνοθάλασσες της περιοχής και η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση κατά μήκος της παράκτιας ζώνης της πεδιάδας του ποταμού Νέστου, είναι τρία από τα βασικότερα θέματα που εξέτασε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ) στο πλαίσιο ενός διασυνοριακού έργου με στόχο την περιβαλλοντική παρακολούθηση της Λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας (ΜΘ) υποστηριζόμενη από το σύστημα Copernicus-PONTOS». Η Μαύρη Θάλασσα θεωρείται σήμερα ως μία από τις πλέον ευαίσθητες περιφερειακές θάλασσες λόγω της περιορισμένης ανανέωσης του νερού της και των μεγάλων λεκανών απορροής της ηπειρωτικής Ευρώπης που καταλήγουν σε αυτή. Τα κύρια περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΜΘ είναι: α) η υπερλίπανση από θρεπτικά άλατα και ο ευτροφισμός που προκαλείται, β) οι μεταβολές στους θαλάσσιους οργανισμούς, τη βιοποικιλότητα και την εισβολή ξενικών ειδών, γ) η χημική ρύπανση, περιλαμβανομένου του πετρελαίου, δ) η ανοξική ζώνη από τα 200μ. βάθος ως τον πυθμένα που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε λεκάνη παραγωγής υδροθείου. Ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του ΔΠΘ Γιώργος Συλαίος και διευθυντής του εργαστηρίου Οικολογικής Μηχανικής και Τεχνολογίας, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου παρουσίασε τους στόχους του έργου PONTOS, κάνοντας ιδιαίτερα αναφορά στις δυνατότητες που αυτό παρέχει, με τη συλλογή περιβαλλοντικών δεδομένων για τη Λεκάνη της ΜΘ και της ευρύτερης περιοχής μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της Γης, Copernicus. «Η περιοχή του Δέλτα του Νέστου», σημείωσε ο κ. Συλαίος, «έχει μια σειρά από περιβαλλοντικά προβλήματα που μας ήταν γνωστά τα τελευταία χρόνια από διάφορες μελέτες που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Τώρα όμως, με τη βοήθεια του έργου PONTOS επικεντρωθήκαμε στα τρία σημαντικότερα σε μια προσπάθεια να τα διαχειριστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο και ταυτόχρονα να δώσουμε στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται εδώ εκείνα τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να τα αντιμετωπίσουν». Η φραγματοποίηση του ποταμού έφερε τη διάβρωση των ακτών Σύμφωνα με τον κ. Συλαίο η παράκτια διάβρωση είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή στο Δέλτα του Νέστου η οποία δημιουργήθηκε μετά τη φραγματοποίηση του ποταμού αλλά και την πίεση που δέχθηκαν οι εν λόγω περιοχές από την κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας σοβαρής υποχώρησης της ακτής άνω των 120 μέτρων σε πολλά σημεία, ενώ τα τελευταία τριάντα χρόνια χάθηκαν συνολικά περί τα 1,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα παράκτιας ζώνης. «Με τη χρήση δορυφορικών εικόνων», υπογράμμισε ο καθηγητής του ΔΠΘ, «μελετήθηκε διεξοδικά η ακτογραμμή του Δέλτα του Νέστου με στόχο να δούμε τις θέσεις όπου υπάρχουν προβλήματα διάβρωσης και να τις ιεραρχήσουμε. Να καταλάβουμε τους λόγους στους οποίους οφείλεται η παράκτια διάβρωση και σταδιακά να δώσουμε μια λύση για το τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποκατασταθεί το πρόβλημα». Τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού Το δεύτερο, μείζονος σημασίας θέμα που ασχολήθηκαν οι ερευνητές στο πλαίσιο του έργου PONTOS, ήταν η δορυφορική παρακολούθηση των λιμνοθαλασσών του υγροτοπικού πάρκου της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προκειμένου να μελετηθούν τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού. «Πέρυσι είχαμε έντονα φαινόμενα ευτροφισμού και θυμόμαστε όλοι τα προβλήματα που δημιούργησε στις ακτές της περιοχές η βλέννα με την οποία σκεπάστηκε η θάλασσα», επισήμανε με έμφαση ο κ. Συλαίος και συνέχισε, «μέσα από δορυφορικές εικόνες και μαθηματικά μοντέλα προσπαθούμε να δούμε πως εξελίσσεται η συγκέντρωση του φυτοπλαγκτόν, πως ξεκινά και πως αναπτύσσεται. Στόχος, να δώσουμε ένα εργαλείο με το οποίο θα βοηθήσουμε τους ιχθυοκαλλιεργητές που δραστηριοποιούνται στις λιμνοθάλασσες να γνωρίζουν τους κινδύνους και πότε αυτή η ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν μπορεί να οδηγήσει σε μαζικούς θανάτους ψαριών που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν». Άρδευση με επιστημονικά μέσα Το τρίτο θέμα που μελετάται στην περιοχή στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου είναι η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση. Η παράκτια ζώνη και γενικότερα η πεδιάδα του ποταμού Νέστου περιλαμβάνει πολλές αγροτικές καλλιέργειες οι οποίες μέχρι σήμερα αρδεύονται μόνο εμπειρικά. «Αυτό που εμείς προσπαθούμε να εισάγουμε στη γεωργία στην περιοχής», επισήμανε ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, «είναι η επιστημονική άρδευση, η τεχνολογικά ανεπτυγμένη, η οποία λαμβάνει υπόψη μετρήσεις από δορυφόρους, μετρήσεις από επιτόπιους αισθητήρες, μαθηματικά μοντέλα, προσομοιώσεις και υπολογισμούς. Στόχος είναι να περιοριστεί η ποσότητα του νερού που αρδεύουν οι αγρότες, ώστε να ποτίζουν ακριβώς όποτε χρειάζεται, την ποσότητα που χρειάζεται, προκειμένου να λαμβάνουν τη βέλτιστη δυνατή παραγωγή. Το θέμα της άρδευσης είναι σημαντικό ειδικά τώρα που η ενέργεια είναι πολύ ακριβή. Η ποσότητα νερού που αρδεύεται μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε κόστος άρδευσης. Πρακτικά μειώνουμε το κόστος της άρδευσης και έχουμε καταφέρει να το περιορίσουμε στο 30% με 35% στις περιοχές που έχουμε εξετάσει». Β. Λωλίδη | ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Πέντε εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση του προβλήματος της διάβρωσης των ακτών, που είναι έντονο σε αρκετές παράκτιες περιοχές, διαθέτει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας μέσω του ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με προκήρυξη του ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, οι δήμοι της περιοχής καλούνται να υποβάλουν τις προτάσεις τους για έργα πρόληψης και διαχείρισης κινδύνων από τη διάβρωση των ακτών, ώστε να γίνουν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις περιορισμού του φαινομένου, που έχει πλήξει ειδικά τις παραθαλάσσιες περιοχές του Θερμαϊκού και της Χαλκιδικής. «Οι παράκτιες περιοχές της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και εδικά οι παράκτιες περιοχές του Θερμαϊκού και της Χαλκιδικής αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα διάβρωσης, δηλαδή σταδιακής καταστροφής του εδάφους από τη θάλασσα και σταδιακή εισχώρηση αυτής στη στεριά», επισημαίνεται στην πρόσκληση που εκδόθηκε. Άλλωστε, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας είναι η πρώτη σε τρωτότητα ακτών στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικές περιοχές με πολύ έντονο πρόβλημα διάβρωσης είναι η παράκτια δυτική Χαλκιδική, ο δήμος Θερμαϊκού και το ανατολικό παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης μέχρι και το δήμο Καλαμαριάς. Ήδη εδώ και χρόνια έχει επισημανθεί η πολύ σημαντική υποβάθμιση της ακτογραμμής του δήμου Θερμαϊκού, λόγω της εκτεταμένης διάβρωσης και προσάμμωσης. Σε μελέτη μάλιστα του ΑΠΘ για λογαριασμό του δήμου καταγράφεται πολύ μεγάλη υποχώρηση της ακτογραμμής κατά 16 μέτρα σε διάστημα 12 ετών (2003-2015). Σε σημεία, όπως το ΚΑΠΠΑ 2000, η Περαία και το αλιευτικό καταφύγιο και συνολικά η ακτογραμμή των Ν. Επιβατών, το ΠΙΚΠΑ Αγ. Τριάδας, η πλαζ Μηχανιώνας και η παραλία Επανομής η υποχώρηση της ακτής γίνεται ακόμη και με ρυθμούς 2 – 3 μέτρων κάθε χρόνο! Το πρόβλημα της διάβρωσης έχει επισημανθεί και στο Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας και μάλιστα υπογραμμίζεται ότι «έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις για το περιβάλλον και τις ανθρώπινες δραστηριότητες και μπορεί να καταστρέψει παράκτια οικοσυστήματα, κατοικίες και υποδομές, απειλώντας την ασφάλεια του πληθυσμού και την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως του τουρισμού και της γεωργίας». Ένα από τα αίτια της διάβρωσης των ακτών, αναφέρεται, είναι τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η κλιματική αλλαγή, καθώς και ανθρωπογενή αίτια (π.χ. κατασκευή φραγμάτων ποταμών, μεγάλων έργων υποδομής, οικιστική ανάπτυξη, καταστροφή των δασών). Λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, των αλλαγών στις βροχοπτώσεις και της αύξησης της συχνότητας και σφοδρότητας ακραίων καιρικών φαινομένων αναμένεται επιδείνωση του προβλήματος. Με τα 5 εκ. ευρώ θα χρηματοδοτηθούν δράσεις, όπως η υποστήριξη ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης των παράκτιων ζωνών (ανά «ιζηματικό κελί»), μελέτες και προώθηση έργων προστασίας (όπως θωρακίσεις, πρόβολοι, ύφαλοι, κυματοθραύστες) και έργων επανάμμωσης και σταθεροποίησης της ακτής. Οι παρεμβάσεις αυτές άλλωστε υπαγορεύονται κι από την Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή σε ό,τι αφορά στις παράκτιες ζώνες. Πριν από έξι μήνες η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, πάλι μέσω του ΕΣΠΑ ενέκρινε την ανάπτυξη παρατηρητηρίου για τη διάβρωση, με 1,9 εκ. ευρώ. Πηγή: http://greenagenda.g...-στην-ελλάδα-η/ Click here to view the είδηση

Περισσότερα από έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων απώλεσε η Ελλάδα την εικοσαετία 1987-2007, έναντι αντίστοιχης αύξησης των γεωργικών και λοιπών καλύψεων, σύμφωνα με έρευνα της WWF. Στη σχετική έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης 1987-2007» καταδεικνύεται η διαχρονική, συνεχής και άναρχη μείωση των φυσικών εκτάσεων, προς όφελος της επέκτασης της γεωργικής γης, των υποδομών και των οικισμών. Η υποχώρηση αυτή, όπως επισημαίνεται, χαρακτηρίζεται από την απόλυτη έλλειψη τεκμηριωμένου και μακροχρόνιου εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού. Από την έρευνα της WWF, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Το Μέλλον των Δασών», και σε συνεργασία με το εργαστήριο δασικής διαχειριστικής και τηλεπισκόπησης του ΑΠΘ, προκύπτει ότι τα δάση μειώθηκαν συνολικά κατά 1.311.382 στρέμματα, οι εκτάσεις θαμνώδους και χαμηλής βλάστησης μειώθηκαν συνολικά κατά 4.886.431 στρέμματα, οι γεωργικές εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 5.736.939 στρέμματα και οι λοιπές καλύψεις (δόμηση, έργα υποδομής κλπ) αυξήθηκαν κατά 333.675 στρέμματα. Ωστόσο, η WWF επισημαίνει πως τα απόλυτα νούμερα των αλλαγών δεν διηγούνται τη συνολική ιστορία, καθώς εξίσου σημαντική με τις αλλαγές στην έκταση είναι και η μετατόπιση των καλύψεων γης ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές. Ενδεικτική είναι η αντίφαση που προκύπτει, εξετάζοντας τις γεωργικές εκτάσεις στα γεωγραφικά διαμερίσματα Ιονίων Νήσων και Πελοποννήσου. Στα Ιόνια Νησιά, σχεδόν 289.000 στρέμματα φυσικής γης (12,6% της συνολικής έκτασης) μετατράπηκαν σε γεωργική. Από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι εγκαταλείπεται η αγροτική παραγωγή στα ορεινά της χώρας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πελοπόννησο, όπου 1.390.000 στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν διαχρονικά σε άλλες καλύψεις. Στην έρευνα επισημαίνεται ότι οι πλέον θιγόμενες φυσικές εκτάσεις είναι οι περιοχές χαμηλής βλάστησης, οι οποίες, κατά κύριο λόγο, απορροφούν τις πιέσεις επέκτασης της γεωργικής γης, των οικισμών και των υποδομών. Οι πιέσεις για μετατροπή των καλύψεων (και κατά συνήθη συνέπεια των χρήσεων) της γης, δεν εκδηλώνονται πάντα στιγμιαία, αλλά είναι, συχνά, απόρροια πολλών διαδοχικών βημάτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η απευθείας μετατροπή π.χ. ενός δάσους σε τεχνητή επιφάνεια είναι σπάνια και συνοδεύεται από πολλές νομικές περιπλοκές. Η σταδιακή αλλαγή ενός δάσους όμως μέσω επαναλαμβανόμενων πυρκαγιών και η μετέπειτα κατάληψή της από τεχνητές καλύψεις είναι μία συνήθης πρακτική. Ακόμα, τονίζεται ότι η εφαρμογή της νομοθεσίας για τον χώρο χωλαίνει σε έντονο βαθμό, ενώ ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός πάσχει από έλλειψη μακροχρόνιας προοπτικής και συνοχής. «Η συγκεκριμένη έκδοση εστιάζει στις χωρικές μεταβολές και τις πιέσεις πάνω στον φυσικό χώρο και τα οικοσυστήματα. Είναι η πρώτη φορά που απεικονίζονται οι καλύψεις γης για όλη την Ελλάδα σε βάθος εικοσαετίας, ανοίγοντας μια ουσιαστική συζήτηση για την εξέλιξη και διαχείριση του χώρου στην Ελλάδα. Η αποτυχία στην αποτελεσματική διαχείριση αυτών των αλλαγών, δεν θα λειτουργήσει μονάχα εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά εν τέλει, θα υποσκάψει και την ίδια την προοπτική ανάπτυξης της χώρας μας, ειδικά μάλιστα, σε ό, τι αφορά τους οικονομικούς κλάδους του τουρισμού και του πρωτογενούς τομέα», υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. Μπορείτε να διαβάσετε την έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης, 1987-2007». Δείτε τη χαρτογράφηση των καλύψεων γης σε επιλεγμένες περιοχές της Ελλάδας. Πηγή: www.enet.gr Click here to view the είδηση

Αγαπητοί φίλοι πρόσφατα έκανα μια επιθεὠρηση οικοδομής στο Καστρί. Το διώροφο είναι κατασκευής 1987. Η επιθεώρηση έδειξε ενανθράκωση κατα το πλάτος του υποστυλώματος 350χιλ (σε σύνολο όλα τα υποστυλώματα και δοκάρια είναι διαβρωμένα). Επίσης βρηκα και δυναμικό διάβρωσης >-305 mV. Τα περισσότερα σίδερα απο Φ12 με τα βίας ειναι Φ10. Οι συνδετήρες... μονο χρώμα έχει μείνει. To δυναμικό και οι περιβαλλοντικές συνθήκες δίνουν εναν ελαχιστό ρυθμό διάβρωσης 250 μικρά το χρόνο. Ο μηχανικός που θέλει να ανάλαβει την επισκεύη μίλησε στον ιδιοκτήτη για μανδύα + gunite + renovat. εγω του επανάλαβα οτι το σκυρόδεμα ειναι ενανθρακωμένο και ο οπλισμος αργοπεθαίνει. Ο τύπος εμφανίστηκε αρχικά πειραγμένος επειδή δεν μπορούσε να προτείνει κάτι άλλο. Τελικά μήπως θα πρέπει να αρχίσουμε να βλεπουμε τα πράγματα πιο σοβαρά?

Στη μελέτη του φαινομένου της διάβρωσης και των δυνατών μεθόδων μείωσής της και στην επαλήθευση υπαρχόντων προτύπων καθώς και την ανάπτυξη νέων για τη απορροή του νερού και τη διάβρωση, στοχεύει συγκεκριμένη δράση του έργου «ΘΑΛΗΣ-Φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή βιομάζας» που υλοποιείται από το Εργαστήριο Γεωργικής Μηχανολογίας, του Τμήματος Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) και το Τμήμα Μηχανικής Βιοσυστημάτων του ΤΕΙ Θεσσαλίας, με συντονιστή τον Θεοφάνη Γέμτο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Γι” αυτόν τον σκοπό, όπως αναφέρει σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Παναγιώτης Βύρλας, επίκουρος καθηγητής ΤΕΙ Θεσσαλίας, στο Τμήμα Μηχανικής Βιοσυστημάτων, εγκαταστάθηκε πειραματικός αγρός στο αγρόκτημα του ΤΕΙ Θεσσαλίας στη Λάρισα, σε αγρό με κλίση τουλάχιστον 5%, με μεταχειρίσεις τη συμβατική κατεργασία και την ακαλλιέργεια με δύο κατευθύνσεις κατεργασίας του εδάφους (κατά τις ισοϋψείς και τις κλίσεις) και με χρήση ή όχι καλλιεργειών φυτοκάλυψης (μίγμα σιτηρού και ψυχανθούς) για συνεχή κάλυψη του εδάφους. Τα πειραματικά τεμάχια έχουν μήκος 22m και πλάτος 6m και μετρώνται οι απορροές με χρήση μετρητών ροής στο κάτω άκρο του κάθε πειραματικού τεμαχίου, η απώλεια εδάφους (κυρίως αργίλου και ιλύος) τόσο σε πραγματικά συμβάντα όσο και σε με τεχνητή βροχή (με χρήση εξομοιωτή βροχής). Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, θα δοκιμαστούν διάφορες καλλιέργειες που θεωρούνται ότι καλύπτουν τις προδιαγραφές των ενεργειακών φυτών, σε αμειψισπορές που θα διατηρούν το έδαφος καλυμμένο για προστασία από τη διάβρωση, ενώ παράλληλα θα χρησιμοποιηθούν μέθοδοι ακαλλιέργειας που συμβάλλουν ουσιαστικά στη μείωση της διάβρωσης. Η διάβρωση, επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Βύρλας, είναι το φυσικό φαινόμενο, κατά το οποίο το επιφανειακό υλικό, κυρίως η άργιλος, μεταφέρεται από υψηλότερα σε χαμηλότερα σημεία με τη δράση της ροής νερού ή του αέρα. Η διάβρωση του εδάφους έχει ως συνέπεια την απώλεια της επιφανειακής γόνιμης στοιβάδας και την αποκάλυψη ενός λιγότερου παραγωγικού υπεδάφους το οποίο έχει μειωμένη ικανότητα να συγκρατεί και να ανακυκλώνει τα θρεπτικά στοιχεία καθώς και να απορροφά, αποθηκεύει και διευκολύνει την κυκλοφορία του νερού και του αέρα. Σε παγκόσμια κλίμακα, η διάβρωση αποτελεί την κυριότερη αιτία υποβάθμισης των εδαφών. Οι παράγοντες που προκαλούν διάβρωση είναι το νερό είτε της βροχής είτε της άρδευσης, ο άνεμος και πολλές φορές ο ίδιος ο άνθρωπος, όταν χρησιμοποιεί ακατάλληλες τεχνικές κατεργασίας προκαλώντας την καθοδική μετακίνηση μεγάλων ποσοτήτων γόνιμου εδάφους. Έξι συνολικά διαδικασίες, σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή, έχουν σήμερα αναγνωρισθεί και κατονομασθεί ως υπεύθυνες για την υποβάθμιση των εδαφών. Είναι η συμπίεση, η διάβρωση από το νερό και τον άνεμο, η απώλεια της οργανικής ουσίας, η μείωση της βιοποικιλότητας, η αλάτωση και η ρύπανση. Οι πρώτες τέσσερις από τις παραπάνω διαδικασίες, τονίζει, είναι στενά συνδεδεμένες με τη μηχανική κατεργασία του εδάφους και κυρίως με τη συμβατική. Οι απώλειες ανέρχονται στα 150-300 εκατομμύρια τόνους γόνιμου εδάφους ετησίως, μέσω του οποίου χάνονται περίπου 1,5 εκατομμύρια τόνοι χούμου, 150.000 τόνοι ολικού αζώτου, 300.000 τόνοι ολικού φωσφόρου και 540.000 τόνοι καλίου, την στιγμή που για την λίπανση των καλλιεργειών χρησιμοποιούνται ετησίως περίπου 420.000 τόνοι Ν, 190.000 τόνοι P2O5 και 70.000 τόνοι K2O. Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι η μισή ποσότητα των χρησιμοποιούμενων λιπασμάτων χάνεται με τη διάβρωση. Μαζί με τα λιπάσματα, μεταφέρονται και σημαντικές ποσότητες φυτοφαρμάκων τα οποία πολλές φορές καταλήγουν σε επιφανειακά και υπόγεια ύδατα προκαλώντας σοβαρά προβλήματα μόλυνσης και ευτροφισμού. Μια καλλιέργεια, προσθέτει, για να αναπτυχθεί ως ενεργειακή πρέπει να έχει μια σειρά από χαρακτηριστικά, όπως να έχει υψηλές αποδόσεις, να μπορεί να παράγει με μικρές κατά το δυνατόν εισροές, να εξοικονομεί ενέργεια και άλλες πρώτες ύλες, να έχει θετικό ενεργειακό ισοζύγιο, να κάνει αποδοτική τη χρήση του νερού, να μειώνει τις αρνητικές επιπτώσεις της γεωργίας στο περιβάλλον, όπως τη διάβρωση του εδάφους, να βελτιώνει το γονιμότητά του, κ.ά. Πηγή: http://web.tee.gr/στ... Click here to view the είδηση

Οι καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού έχουν αφήσει το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα στη χώρα. Η έρευνα του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ προειδοποιεί σχετικά με τα επερχόμενα φαινόμενα διάβρωσης και πλημμύρας σε μια σειρά από περιοχές. Οι περιοχές που είναι στο «κόκκινο» Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, στην Αττική, οι επίμαχες περιοχές είναι στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας (Αχαρνές, Βαρυμπόμπη, Ιπποκράτειος Πολιτεία, Αφίδνες), του Μαραθώνα και του Λαυρίου. Στη Βόρεια Εύβοια οι περιοχές που χαρακτηρίζονται «κόκκινες» είναι οι Ροβιές, το Νεοχώρι, η Κρύα Βρύση, τα Βασιλικά, το Αρτεμίσιο, η Ιστιαία, αλλά και οι μικρότεροι οικισμοί που βρίσκονται κοντά στα συγκεκριμένα σημεία. Στην Πελοπόννησο σε μεγάλο κίνδυνο είναι το Γύθειο και το Μαυροβούνι στη Λακωνία, ο Πλάτανος Αρκαδίας, η Αρχαία Ολυμπία, το Πελόπιο, η Λιναριά και η Μυρσίνη Ηλείας, το Βαθύ και το Διαβολίτσι Μεσσηνίας, οι Άγιοι Θεόδωροι Κορινθίας και οι μικρότεροι οικισμοί που βρίσκονται κοντά στις περιοχές αυτές. Δείτε το ρεπορτάζ της ΕΡΤ: https://www.in.gr/2021/12/20/b-science/perivallon-b-science/ekpa-nea-ereyna-poies-perioxes-kindyneyoun-diavrosi-kai-plimmyres-se-attiki-eyvoia-kai-peloponniso/ View full είδηση

`Καλησπέρα όλοι!` με καλέσαν σε αυτοψία σε διόροφη κατοικία χωρίς υπόγειο*, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 350μ από τη θάλασσα και τα 200μ από αυτά καταλαμβάνονται από αβαθή (~0.5μ) λίμνη από αλάτι - μια φυσική αλυκή**. Πρακτικά η θεμελίωση του κτιρίου είναι στο επίπεδο της λίμνης. Και φυσικά τι να δω? Όλα τα υποστυλώματα είχαν φουσκώσει και σκάσει από κάτω προς τα πάνω. Άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο, σε ένα δε οι ρωγμές έφταναν μέχρι τη δοκό και απότι φαίνεται έχει διαβρωθεί και ο κάτω οπλισμός της. Έχω δει αρκετά σπίτια στην περιοχή και η διάβρωση λόγω θάλασσας είναι γενικά έντονη, αλλά τέτοιο χάλι.... Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, όλα τα κτίσματα στο επίπεδο του την ίδια εικόνα έχουν, σαν ανιούσα υγρασία στα τελευταία της, δεν χρειάζεται να μπεις καν μέσα. Το ερώτημα μου είναι το εξής: Οκ επισκευάζουμε τις κολώνες, είτε δια της ορθής οδού, είτε δια της πλαγίας, τα θεμέλια δεν θα έχουν γίνει θράψαλα? Έχει νόημα η επισκευή του υποστυλώματος χωρίς επισκευή του θεμελίου; - υπόψη το σπίτι βρίσκεται δίπλα από ρήγμα ιστορικού σεισμου (2-3χλμ) Μήπως να προτείνω αντικατάσταση φορέα; Και πάλι πως προστατεύεται το θεμέλιο από τέτοιο περιβάλλον; * ισόγειο σκυρόδεμα, όροφος προκάτ ξύλινο, αμφότερα προ 83, καμμία απαίτηση για μσε!! **Σαν κάθε αλυκή που σέβεται τον εαυτό της έχει κάτω από τον πάτο από αλάτι άλλο μισό μέτρο θειώδη βούρκο. Ωραίο για τσαλαβούτες κ για την επιδερμίδα, αλλά για τα κτίρια...