Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε πλήρη τροποποίηση του καθεστώτος αμοιβής των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ προχωρά το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκειμένου να εναρμονισθεί αυτό με τις κατευθυντήριες οδηγίες της ΕΕ, αλλά και καλυφθούν οι υποχρεώσεις έναντι του Μνημονίου. Στο νέο καθεστώς εντάσσονται όλα τα νέα έργα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ που υπογράφουν Σύμβαση Πώλησης μετά την 1η Ιανουαρίου 2016. Ωστόσο σε πρώτη φάση, εγκαταστάσεις με ισχύ έως 500kW για όλες τις τεχνολογίες ΑΠΕ πλην των αιολικών και έως 3MW για αιολικά, θα μπορούν να εντάσσονται στο καθεστώς σταθερής εγγυημένης τιμής (Feed in Tariff). Βασική διαφορά με το ισχύον, είναι ότι καταργούνται οι εγγυημένες τιμές, ενώ οι παραγωγοί για την ενέργεια που προσφέρουν στο δίκτυο, αποζημιώνονται με την χονδρεμπορική τιμή, συν ένα premium. Το ύψος του, θα καθορίζεται με βάση συγκεκριμένες παραμέτρους που έχουν να κάνουν με το είδος και τεχνολογία της επένδυσης, την απόδοση του επενδυμένου κεφαλαίου, εάν ελήφθη τραπεζικός δανεισμός κλπ. Η δεύτερη καινοτομία είναι ότι για τα φωτοβολταϊκά τουλάχιστον, η νέα ισχύς θα εγκαθίσταται μετά από διαγωνιστική διαδικασία. Συγκεκριμένα, για τις νέες φωτοβολταϊκές μονάδες, μεγαλύτερες ενός ορίου εγκατεστημένης ισχύος, το σχήμα των ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών θα εφαρμοστεί καθολικά με τη νομοθετική εφαρμογή του παρουσιαζόμενου νέου σχήματος. Σε αρχικό στάδιο πάντως και προκειμένου να αξιολογηθεί η νέα διαδικασία, θα διενεργηθεί εντός του 2016 τουλάχιστον ένας πιλοτικός διαγωνισμός υποβολής προσφορών για τουλάχιστον το 5% της εκτιμώμενης νέας εγκατεστημένης ισχύος μονάδων ΑΠΕ για την περίοδο 2015-2016. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, εκτιμώντας ότι η νέα εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ τα έτη 2015 και 2016 θα κυμαίνεται μεταξύ 400-500MW, η υποχρέωση αυτή αντιστοιχεί σε περίπου 25MW. Η πιλοτική αυτή ανταγωνιστική διαδικασία θα διενεργηθεί για νέα Φωτοβολταϊκά έργα. Οι αμοιβές Σε ό,τι αφορά στο νέο σχήμα υποστήριξης της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, αυτό βασίζεται στην ανάπτυξη ενός νέου μηχανισμού ενίσχυσης της λειτουργίας των μονάδων αυτών (operating aid). Ο μηχανισμός αυτός, προβλέπει προσαύξηση (premium), επιπλέον της τιμής όπως αυτή διαμορφώνεται στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η προσαύξηση αυτή θα είναι εγγυημένη για το χρόνο ισχύος της στήριξης της εκάστοτε μονάδας ΑΠΕ, σε επίπεδο τεχνολογίας, ενώ είναι της μορφής μιας διαφορικής τιμής (Feed in Premium), λαμβάνοντας υπόψη τα έσοδα από τη συμμετοχή στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Υιοθετείται δηλαδή η μορφή της κυμαινόμενης προσαύξησης σε επίπεδο τεχνολογίας ΑΠΕ (sliding premium) και όχι της σταθερής προσαύξησης (fixed premium). Ο λόγος σύμφωνα με το υπουργείο, είναι να εξασφαλίζεται αποσυσχέτιση από μελλοντικές διαφοροποιήσεις στην εξέλιξη της τιμής που θα καθορίζεται στη χονδρεμπορική αγορά, ώστε κάθε φορά να υπάρχει έλεγχος και προκαθορισμένο μέγεθος του συνολικού εσόδου που λαμβάνουν οι συγκεκριμένοι σταθμοί ΑΠΕ. Με αυτό τον τρόπο ελαχιστοποιούνται τόσο φαινόμενα υπερ-αποζημίωσης όσο και υπο-αποζημίωσης της παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ. Επίσης, για τον υπολογισμό της ενίσχυσης λειτουργίας, θα πρέπει αρχικά να καθοριστεί το συνολικό Σταθμισμένο Κόστος της Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΣΚΠΗΕ) από τη συγκεκριμένη τεχνολογία, στον υπολογισμό του οποίου λαμβάνεται υπόψη και η εύλογη απόδοση κεφαλαίου. Το Σταθμισμένο Κόστος θα εξάγεται από συγκεκριμένες φόρμουλες (εξίσωση) για επενδύσεις που έγιναν χωρίς και με τραπεζικό δανεισμό αντίστοιχα. Τέλος σημειώνεται ότι στα Μη Διασυνδεμένα Νησιά, οι παραγωγοί ΑΠΕ θα αποζημιώνονται με το ισχύον καθεστώς των σταθερών τιμών, καθώς δεν λειτουργεί ημερήσια αγορά, ώστε να διαμορφώνεται χονδρική τιμή. Τι λένε τα αιολικά Σύμφωνα με εκτιμήσεις, από τη νέα μεθοδολογία, θα προκύψει μείωση της αμοιβής των αιολικών κατά περίπου 5 ευρώ στη μεγαβατώρα (1.000 κιλοβατώρες), ενώ ελαφρώς ωφελημένα θα είναι τα φωτοβολταϊκά. Από την πλευρά των αιολικών πάντως, επιμένουν στην εξαίρεση τη τεχνολογίας αυτής από την προοπτική να εγκαθίστανται οι μονάδες μετά από διαγωνισμούς, κάτι που προβλέπεται και στις κατευθυντήριες οδηγίες της ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση από την πλευρά των αιολικών (ΕΛΕΤΑΕΝ) αυτό που τονίζεται είναι ότι ο όποιος μηχανισμός εφαρμοστεί, δεν θα πρέπει να δυσχεράνει περαιτέρω την διείσδυση των αιολικών, η ανάπτυξη των οποίων παρουσιάζει μεγάλη υστέρηση έναντι των δεσμευτικών στόχων. Συγκεκριμένα, η διείσδυση της αιολικής ενέργειας βρίσκεται σήμερα στο 50% του στόχου που θέτει ο νόμος 3851 και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τις Α.Π.Ε. για το 2014 ή στο 28% του στόχου για το 2020. Με δεδομένο ότι η αιολική ενέργεια είναι, μαζί με τα μικρά υδροηλεκτρικά, η πιο φθηνή μορφή πράσινης ενέργειας στην Ελλάδα, η υστέρησή της έχει κοστίσει σημαντικά στην εθνική οικονομία. Επομένως τονίζει η ΕΛΕΤΑΕΝ, βασικός στόχος της εθνικής ενεργειακής πολιτικής οφείλει να είναι η επιτάχυνση της εγκατάσταση αιολικών πάρκων ώστε να συγκλίνει η χώρα στους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους του 2020 και να διατηρηθεί ζωντανός ο δρόμος για την επίτευξη των στόχων 2030. Click here to view the είδηση

Με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομίας Υποδομών Ναυτιλίας & Τουρισμού κ. Γιώργο Σταθάκη και τον Αναπλ. Υπουργό Υποδομών & Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη, ο σύνδεσμος ζητά την επέκταση ισχύος του άρθρου 157 του Ν.4281/2014, που καταργεί τις πρόσθετες εγγυητικές καλής εκτέλεσης. Αναλυτικά το κείμενο επιστολής: Κύριοι Υπουργοί, με πρόσφατες προφορικές παρεμβάσεις σας, έχετε ταχθεί υπέρ της άρσης της μεγάλης στενότητας ρευστότητας που χαρακτηρίζει την τελευταία πενταετία και τις εργοληπτικές επιχειρήσεις, στενότητα που έχει δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα, ακόμη και σε καθόλα υγιείς τεχνικές εταιρείες, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση υλοποίησης των απαραίτητων επενδυτικών σχεδίων για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, την αδυναμία απορρόφησης κοινοτικών πόρων και την σημαντικότατη αύξησης της ανεργίας. Διαπιστώνουμε ωστόσο ότι μέχρι και σήμερα δεν έχετε μετουσιώσει αυτές τις προθέσεις σε κάποια θεσμική παρέμβασή σας, περί απελευθέρωσης ρευστότητας προς τις τεχνικές επιχειρήσεις. Σήμερα, με δεδομένη την άμεση έναρξη ισχύος του εν θέματι άρθρου 157 του 4281/2014 από την ημέρα δημοσίευσης του νόμου, από τις 8/8/2014 και μετά έχουν καταργηθεί οι πρόσθετες εγγυητικές καλής εκτέλεσης στα δημόσια έργα και στις συμβάσεις δημοσίων έργων ζητείται εγγύηση μέχρι του ύψους του 5% του συμβατικού ποσού. Η εν λόγω ρύθμιση δεν έχει αναδρομική ισχύ και ως εκ τούτου εμφανίζεται πολύ περιορισμένη η έκταση εφαρμογής της πρόθεσης του νομοθέτη για απελευθέρωση της ρευστότητας, αφού με τον χρονικό περιορισμό εφαρμογής της εν θέματι ρύθμισης έχει αποκλειστεί το τμήμα των εργοληπτικών επιχειρήσεων που, εντός της κρίσης, είχαν την επιχειρηματική ικανότητα να συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται, να παράγουν και να κατασκευάζουν, παρά τις αντιξοότητες και την παντελή έλλειψη ρευστότητας. Κατά συνέπεια θεωρούμε επιβεβλημένο να επεκταθεί η εν θέματι ρύθμιση κατάργησης των πρόσθετων εγγυήσεων σε όλες τις εκτελούμενες συμβάσεις δημοσίων έργων προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το όφελος προς τον τεχνικό κόσμο, την συνολική οικονομία και απασχόληση στην Χώρα. Πηγή: http://technews-gree...ml#.VT3dOCHtlBc Click here to view the είδηση

Το παρόν άρθρο αποτελεί μια πρώτη απόπειρα διασαφήνισης του καθεστώτος που ισχύει κατά τις αγοραπωλησίες μας. Τα παραδείγματα που εμπεριέχονται είναι καθαρά ενδεικτικά και όχι περιοριστικά. Το θέμα είναι να έχουμε μια γενική ιδέα περί των δικαιωμάτων που έχουμε ως καταναλωτές αλλά όταν αντιμετωπίσουμε το οποιοδήποτε πρόβλημα θα πρέπει να ζητήσουμε την συνδρομή των συλλόγων προστασίας του καταναλωτής καθώς και της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή. Δεν είμαστε μόνοι μας. Εμπορική εγγύηση: η εγγύηση που μας παραδίδει γραπτώς ή προφορικώς ο πωλητής ή/και ο εισαγωγέας, κατασκευαστής κλπ. Στα προϊόντα μακράς διάρκειας ζωής η εγγύηση αυτή, αν υπάρχει παραδίδεται γραπτώς (άρθρα 559, 561 του Ν. 3043/2002). Νόμιμη "εγγύηση": βασικά δεν υπάρχει νομική υποχρέωση για την παροχή εγγύησης από τον πωλητή ή τον αντιπρόσωπο ή τον εισαγωγέα ή τον κατασκευαστή. Αυτό που ορίζει ο νόμος είναι ότι μπορούμε να ασκήσουμε συγκεκριμένα δικαιώματα εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Το χρονικό αυτό διάστημα είναι 5 έτη για ακίνητα και 2 έτη για κινητά προϊόντα (άρθρο 554). Σύμβαση: ο νόμος αντιμετωπίζει την κάθε αγοραπωλησία ως μια σύμβαση μεταξύ ενός πωλητή που πουλά ένα προϊόν και ενός αγοραστή που το παραλαμβάνει αντί ενός συγκεκριμένου τιμήματος. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν: Ο ν. 3043/2002 ρυθμίζει διατάξεις του Αστικού Κώδικα αναφορικά με την σχέση πωλητή - καταναλωτή ώστε να διασφαλίσει τα δικαιώματα του καταναλωτή. Ορίζει, λοιπόν, τα εξής: - Άρθρο 534: Ο πωλητής υποχρεούται να παραδώσει το πράγμα με τις συνομολογημένες ιδιότητες και χωρίς πραγματικά ελαττώματα. - Άρθρο 535: Ο πωλητής δεν εκπληρώνει την κατά το προηγούμενο άρθρο υποχρέωσή του, αν το πράγμα που παραδίδει στον αγοραστή δεν ανταποκρίνεται στην σύμβαση και ιδίως: 1) δεν ανταποκρίνεται στην περιγραφή που έχει γίνει από των πωλητή ή στο δείγμα ή υπόδειγμα που ο πωλητής είχε παρουσιάσει στον αγοραστή. 2) δεν είναι κατάλληλο για το σκοπό της συγκεκριμένης σύμβασης και ιδιαίτερα για τη σύμφωνη με το σκοπό αυτόν ειδική χρήση. 3) δεν είναι κατάλληλο για τη χρήση για την οποία προορίζονται συνήθως πράγματα της ίδιας κατηγορίας. 4) δεν έχει την ποιότητα ή την απόδοση που ο αγοραστής ευλόγως προσδοκά από πράγματα της ίδιας κατηγορίας, λαμβάνοντας υπόψη και τις δημόσιες δηλώσεις του πωλητή, του παραγωγού η του αντιπροσώπου του, στο πλαίσιο ιδίως της σχετικής διαφήμισης ή της επισήμανσης, εκτός αν ο πωλητής δεν γνώριζε ούτε όφειλε να γνωρίζει τη σχετική δήλωση. - Ο πωλητής ευθύνεται ανεξάρτητα από υπαιτιότητά του αν το πράγμα, κατά το χρόνο που ο κίνδυνος μεταβαίνει στον αγοραστή, έχει πραγματικά ελαττώματα ή στερείται τις συνομολογημένες ιδιότητες (βλέπε άρθρο 535), εκτός αν ο αγοραστής γνώριζε για την έλλειψη ή η μη ανταπόκριση οφείλεται σε υλικά που χορήγησε ο αγοραστής. Αν το ελάττωμα ή η έλλειψη διαπιστώνεται μέσα σε έξι μήνες από την παράδοση τεκμαίρεται ότι υπήρχε κατά την παράδοση, εκτός αν τούτο δεν συμβιβάζεται με τη φύση του πράγματος ή με τη φύση του ελαττώματος ή της έλλειψης. - Στις περιπτώσεις ευθύνης του πωλητή για πραγματικό ελάττωμα ή για έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας ο αγοραστής δικαιούται κατ' επιλογήν του: 1) Να απαιτήσει, χωρίς επιβάρυνσή του, τη διόρθωση ή αντικατάσταση του πράγματος με άλλο, εκτός αν μια τέτοια ενέργεια είναι αδύνατη ή απαιτεί δυσανάλογες δαπάνες. 2) Να μειώσει το τίμημα 3) Να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, εκτός εάν πρόκειται για επουσιώδες πραγματικό ελάττωμα. Το πρόβλημά μας, όπως πάντα, είναι τί εννοεί ο νομοθέτης όταν μας αραδιάζει όλες αυτές τις διατάξεις. Καταρχάς μας λέει ότι όταν αγοράζουμε ένα αντικείμενο τότε θα πρέπει, κατά την στιγμή της αγοράς, να μην έχει πραγματικό (κατασκευαστικό) ελάττωμα και να ανταποκρίνεται στις περιγραφές του πωλητή, του αντιπροσώπου και του κατασκευαστή. Εννοείται ότι αυτές οι περιγραφές έχουν νομική σημασία εφόσον παρέχονται γραπτώς ή/και μέσω κάποιας διαφήμισης. Επίσης μας λέει ότι οποιοδήποτε ελάττωμα ή έλλειψη διαπιστωθεί εντός των πρώτων έξι μηνών από την αγορά τότε θεωρείται ότι το ελάττωμα ή η έλλειψη υπήρχε κατά την στιγμή της αγοράς και συνεπώς βαρύνεται ο πωλητής να αποδείξει εάν πρόκειται για εργοστασιακό ελάττωμα/έλλειψη ή εάν προκλήθηκε από κακή χρήση. Δηλαδή εάν ανοίξω το GPS τον 3ο μήνα στο κινητό μου και δεν δουλεύει τότε θεωρείται ότι είναι εργοστασιακό ελάττωμα και τότε έχω δικαίωμα να ζητήσω επισκευή/αντικατάσταση/μείωση τιμήματος ή επιστροφή χρημάτων (οι απαιτήσεις είναι διαζευκτικές και όχι αθροιστικές, ή επισκευή θα ζητήσω ή επιστροφή χρημάτων). Αντιθέτως, εάν διαπιστωθεί ότι το GPS δεν δουλεύει τον 18ο μήνα από την αγορά τότε θα πρέπει εγώ, ο αγοραστής, να αποδείξω ότι πρόκειται για εργοστασιακό ελάττωμα που υπήρχε την στιγμή της αγοράς ώστε να ζητήσω την όποια επανόρθωση. Αυτά σε γενικές γραμμές αναφορικά με την "2ετή εγγύηση" των προϊόντων. Τί ισχύει για τις εμπορικές εγγυήσεις: Καταρχάς, όπως προείπα, δεν είναι υποχρεωτική η ύπαρξή τους. Είναι στην ευχέρεια του πωλητή ή του κατασκευαστή εάν θα παράσχει κάποιου είδους εγγύηση, όπως είναι στην ευχέρεια του καταναλωτή εάν θα την χρησιμοποιήσει. Επιπλέον εάν την χρησιμοποιήσει έχει δικαίωμα να κινηθεί μόνο εναντίον αυτού που την παρείχε. Επιγραμματικά λοιπόν: 1) Η εμπορική εγγύηση μπορεί να είναι συμπληρωματική στις διατάξεις του νόμου. Δηλαδή, μπορεί να προβλέπει επιπλέον παροχές προς τον καταναλωτή από αυτές που προβλέπει ο νόμος. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να μειώνει τα δικαιώματα που έχει ο καταναλωτής από το νόμο. 2) Δεν θα πρέπει να έχει τόσες εξαιρέσεις και τέτοιας φύσης που να καθίσταται άκυρη. 3) Εάν πρόκειται για προϊόντα μακράς διαρκείας (πχ ψυγείο) τότε θα πρέπει να παραδίδεται γραπτώς και στα ελληνικά. 4) Η διάρκειά της πρέπει να είναι εύλογη σε σχέση με το προσδόκιμο ζωής του προϊόντος. Για τα προϊόντα αιχμής (κινητά τηλέφωνα, tablet κλπ) η διάρκειά της μπορεί να είναι εύλογη σε σχέση με τον χρόνο κατά τον οποίο αναμένεται ότι θα παραμένουν σύγχρονα από τεχνολογικής άποψης. Τί σημαίνουν όλα αυτά: 1) Η εγγύηση μπορεί να έχει οποιαδήποτε διάρκεια, αρκεί να ισχύει το 4. Δηλαδή, δεν είναι παράνομο να παράσχει μια εταιρία εγγύηση ενός έτους (βλέπε Apple) εάν θεωρεί ότι το προϊόν της θα είναι τεχνολογικά σύγχρονο για διάστημα 2 ετών. 2) Η επιπλέον παροχή που δίνει μια τέτοιας διάρκειας εγγύηση είναι ότι για διάστημα ενός έτους (και όχι 6 μηνών όπως ορίζει ο νόμος) θεωρεί ο κατασκευαστής ότι η οποιαδήποτε βλάβη/έλλειψη υπήρχε κατά την στιγμή της αγοράς εφόσον εμείς τηρούμε τους κανόνες καλής χρήσης που θέτει (έκθεση σε ήλιο/υγρασία κλπ). 3) Δεν μπορεί η εγγύηση να περιορίζει τα νόμιμα δικαιώματά μας. Για παράδειγμα: όλες οι εμπορικές εγγυήσεις έτοιμων υπολογιστών και κινητών αναφέρουν ότι η εγγύηση παύει να ισχύει εάν πειράξουμε το λογισμικό ή αν η βλάβη οφείλεται σε λογισμικό που εμείς εγκαταστήσαμε. Προφανώς στην δεύτερη περίπτωση έχει δίκιο δεδομένου ότι η δική μου χρήση προκάλεσε την βλάβη. Στην πρώτη περίπτωση όμως (πείραγμα λογισμικού που παρέχει η εταιρία) τα πράγματα περιπλέκονται για αυτήν καθώς είναι σαν να μας λέει ότι δεν έχουμε δικαίωμα αναβαθμίσεων του λογισμικού ή εγκατάστασης επιπλέον λογισμικού. Σε αυτήν την περίπτωση προφανώς δεν μπορεί να μας δεσμεύσει από το δικαίωμα επανόρθωσης εάν αποδείξουμε ότι η παρέμβασή μας στο λογισμικό δεν προκάλεσε την βλάβη. Ένα απτό παράδειγμα αυτής της περίπτωσης είναι το root που κάνουμε στα κινητά Android (ή το Jailbreak αντίστοιχα στο iOS). Εάν αποδείξουμε ότι το κινητό μας δεν έπαθε βλάβη (όπου βλάβη πχ η καταστροφή της κεραίας του τηλεφώνου λόγω κακής συναρμογής της στην πλακέτα) από την διαδικασία του root ή από το λογισμικό που εγκαταστάθηκε (superuser.apk και busybox) τότε οφείλει να αποκαταστήσει την βλάβη δωρεάν και ας έχουμε πειράξει το λογισμικό του. Γενικά: - Σε περίπτωση βλάβης ξεκινάμε από τον πωλητή. Αυτός είναι ο κατά νόμω υπεύθυνος για οτιδήποτε συμβεί στην συσκευή μας. - Σε περίπτωση ενεργοποίησης εμπορικής εγγύησης απευθυνόμαστε σε εκείνον που μας την παρείχε και σε κανέναν άλλον. - Εάν προκύψει το οποιοδήποτε πρόβλημα καταφεύγουμε αρχικά στις καταναλωτικές οργανώσεις (ΙΝΚΑ, Γενική Γραμματεία Καταναλωτή) και εάν δεν βρούμε το δίκιο μας έχουμε το δικαίωμα να κινηθούμε νομικά ζητώντας επανόρθωση της βλάβης καθώς και αποζημίωση για οποιαδήποτε ζημία έχει προκληθεί. Ολόκληρο τον νόμο μπορείτε να τον βρείτε στο επισυναπτόμενο αρχείο. Συχνές ερωτήσεις: Ερ.: Αγόρασα ένα κινητό από κατάστημα που το εισήγαγε από άλλη χώρα της Ε.Ε., παρακάμπτοντας την Ελληνική αντιπροσωπεία. Τι ισχύει σε αυτήν την περίπτωση; Απ.: Βάσει νόμου υπεύθυνος είναι ο πωλητής οπότε αρχικά θα πρέπει να ελέγξεις εάν αυτός σου παρέχει κάποιου είδους εμπορική εγγύηση και εάν παρέχει τότε θα πρέπει να δεις τις καλύψεις που περιλαμβάνει, την διάρκειά της κλπ. Εάν συμβεί κάτι στο κινητό, το οποίο σχετίζεται με πραγματικό (κατασκευαστικό) ελάττωμα ή με έλλειψη συνομολογούμενης ιδιότητας τότε μπορείς να καταφύγεις στις διατάξεις του νόμου, ώστε να επιτύχεις την αποκατάσταση του προβλήματος ή οτιδήποτε άλλο προβλέπει ο νόμος αναφορικά με την σχέση πωλητή – αγοραστή. Εάν το προϊόν συνοδεύεται από εμπορική εγγύηση κατασκευαστή τότε θα πρέπει να ελέγξεις εάν η Ελληνική αντιπροσωπεία είναι υποχρεωμένη να επισκευάζει ή να αντικαθιστά κινητά που προέρχονται από άλλη χώρα. Εάν κάτι τέτοιο δεν ισχύει τότε θα πρέπει να επικοινωνήσεις με την μητρική εταιρεία ζητώντας οδηγίες σχετικά με τον τρόπο ενεργοποίησης της εγγύησης. Βέβαια τις περισσότερες φορές οι εγχώριες αντιπροσωπείες αποδέχονται να ικανοποιήσουν το αίτημα κυρίως για να διαφυλάξουν την φήμη τους. Ερ.: Αγόρασα έναν σκληρό δίσκο ο οποίος είχε 5ετή εγγύηση από τον κατασκευαστή. Μετά από τρία χρόνια χάλασε και αντικαταστάθηκε δωρεάν από την εταιρεία. Επισκεπτόμενος, όμως, το site της εταιρίας για να δηλώσω τον σκληρό δίσκο διαπίστωσα ότι ο νέος δίσκος έχει εγγύηση ενός έτους και η εταιρία με ενημέρωσε ότι αυτό συνέβη επειδή η εγγύηση που δίνει πλέον σε όλους τους σκληρούς της έχει διάρκεια ενός έτους. Είναι νόμιμο αυτό; Απ.: Όχι, ο νόμος 3043/2002 προβλέπει ότι σε περίπτωση αντικατάστασης του προϊόντος ή ανταλλακτικού του, η εγγύηση αυτόματα ανανεώνεται για όλη της τη διάρκεια ως προς το νέο προϊόν ή ανταλλακτικό. Φυσικά εάν ο νέος δίσκος χαλάσει μετά από 3 ή 4 χρόνια η μεν εταιρία έχει δικαίωμα να αρνηθεί την αντικατάστασή του αλλά κι εσύ ως καταναλωτής έχεις το δικαίωμα να ζητήσεις την εφαρμογή του νόμου. Ερ.: Άκουσα ότι η Apple τιμωρήθηκε επειδή δεν προσφέρει διετή εγγύηση στα προϊόντα της. Εσύ εδώ μου λες ότι η κάθε εταιρία μπορεί να προσφέρει όση εγγύηση θέλει. Τι ισχύει τελικά; Απ.: Η Apple τιμωρήθηκε λόγω παραπληροφόρησης του αγοραστικού κοινού εκ μέρους της. Στις διαφημίσεις των προϊόντων της ανέφερε ότι τα προϊόντα της έχουν εγγύηση ενός έτους και για να έχει την οποιαδήποτε κάλυψη ο αγοραστής για το δεύτερο έτος θα έπρεπε να αγοράσει ένα συγκεκριμένο πακέτο επέκτασης εγγύησης. Η αλήθεια είναι ότι ο αγοραστής είναι νομικά καλυμμένος για δύο έτη αναφορικά με πραγματικά ελαττώματα ή έλλειψη συνομολογούμενων ιδιοτήτων, οπότε θα έπρεπε να το αναφέρει αυτό στις διαφημίσεις της. Ο νόμος 3043/2002 και η οδηγία 1999/44/ΕΚ ξεκαθαρίζουν ότι η παροχή εμπορικής εγγύησης είναι στην διακριτική ευχέρεια των εμπλεκομένων. Ερ.: Αγόρασα ένα κινητό που διαφημίζονταν ως αδιάβροχο κατά IP5X. Στο κείμενο της εγγύησης της εταιρίας διάβασα ότι εάν βρεθεί υγρασία εντός του κινητού τότε η εγγύηση είναι άκυρη. Είναι νόμιμο αυτό; Απ.: Ο κάθε εγγυητής έχει δικαίωμα να γράφει ό,τι όρους θέλει στο κείμενο της εγγύησης με την επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματός μας. Αυτό σημαίνει ότι εάν βρεθεί υγρασία εντός του κινητού και η εταιρία αρνηθεί να επισκευάσει την βλάβη τότε εμείς έχουμε το δικαίωμα να καταφύγουμε στο νόμο, κι εφόσον αποδείξουμε ότι η υγρασία προέκυψε ως αποτέλεσμα κατασκευαστικού ελαττώματος τότε η εταιρία είναι υποχρεωμένη να μας το επισκευάσει, ασχέτως του όρου που έθεσε στην εγγύηση. Προφανώς η περιπτωσιολογία είναι άπειρη και κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται ξεχωριστά. Το θέμα είναι να μην καθόμαστε άπραγοι όταν μας τυχαίνουν τέτοια περιστατικά και να ζητούμε την συνδρομή των αρμοδίων οργάνων ή/και δικηγόρου. Να ζητήσω συγνώμη για το σεντόνι...

Το στοίχημα να αξιοποιηθεί η ευκαιρία, ώστε να προσελκυθούν ξένες επενδύσεις και να ανασχεθούν η ύφεση και η ανεργία παρουσίασε την Τετάρτη ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, από κοινού με τον αρμόδιο υπουργό Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη και το επιτελείο του. Ανακοινώθηκαν δεκάδες στόχοι σε τρεις άξονες: ρευστότητα, προώθηση δημοσίων επενδύσεων και διαρθρωτικές αλλαγές. Ο υπουργός έκανε απολογισμό των 20 δράσεων που ολοκληρώθηκαν στο β’ εξάμηνο του 2012 και παρουσίασε τους 3 άξονες δράσης για το 2013. Προανήγγειλε νέα προγράμματα επιδοτήσεων, εγγυοδοτήσεων και δανειοδοτήσεων για το 2013. - Στις 14/1 προκηρύσσεται το πρόγραμμα επιδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων όλων των κλάδων, προϋπολογισμού 4,56 εκατ. ευρώ. - Εντός των επόμενων ημερών θα προκηρυχθεί και το ICT4Growth ύψους 130 εκατ. ευρώ. - Ξεκινά από το ΥΠΑΝ εντός του Ιανουαρίου πρόγραμμα χαμηλότοκων δανείων για κεφάλαια κίνησης, συνολικού ύψους 680 εκατ. ευρώ (τελικό επιτόκιο 4,5%). - Επιχειρείται να απλοποιηθεί το «Εξοικονομώ Κατ’ Οίκον» για να πέσουν στην αγορά επιπλέον 450 εκατ. ευρώ. - Θα ανακοινωθούν πρωτοβουλίες για την ενεργοποίηση του νέου ταμείου «Ενάλιο». - Επιχειρείται η δημιουργία Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου με συμμετοχή του Δημοσίου, αναπτυξιακών τραπεζών, διεθνών οργανισμών και ιδιωτών επενδυτών. Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης ανακοίνωσε ακόμη ότι: - Τον επόμενο μήνα κατατίθεται προς ψήφιση ο νέος Αγορανομικός Κώδικας. Η Κυβέρνηση εμφανίζεται να εμμένει στη στάση της για την πλήρη απελευθέρωση της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων μέχρι 350 τ.μ όλες τις Κυριακές του χρόνου. «Η διαβούλευση είναι σε εξέλιξη, αλλά το υπουργείο έχει κάθε λόγο να προωθήσει αυτό το σημαντικό εκσυγχρονιστικό βήμα», σχολίασε ο Κωστής Χατζηδάκης. - Μέχρι το τέλος Ιουνίου θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα για να επιτευχθεί ο στόχος μείωσης κατά 50% του κόστους ίδρυσης επιχειρήσεων όπως αυτό προσδιορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα. - Στο τέλος Ιουνίου θα είναι έτοιμο το σχέδιο δράσης του ΟΟΣΑ για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στους τομείς του τουρισμού, της επεξεργασίας τροφίμων, των οικοδομικών υλικών και το λιανεμπόριο. - Στο πλαίσιο της προώθησης των εξαγωγών, προωθείται συγχώνευση του ΟΠΕ και του Invest In Greece σε έναν ενιαίο φορέα, με ορίζοντα το πρώτο 6μηνο του 2013. - Παράλληλα μεταφέρονται στο υπουργείο Ανάπτυξης –από το Εξωτερικών που ανήκουν σήμερα- οι Οικονομικοί Εμπορικοί Ακόλουθοι ώστε να αξιοποιηθούν καλύτερα. - Το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση αποπληρωμής των δανείων σε όσους έχουν ετήσια εισοδήματα έως 25.000 ευρώ μετατίθεται για τα τέλη Μαρτίου αντί τον Φεβρουάριο. Η Κυβέρνηση περιμένει πριν το τέλος Ιανουαρίου τις απαντήσεις της ΕΚΤ και της Τρόικας ως προς τις προτάσεις που έχουν υποβληθεί. Πηγή: www.capital.gr Click here to view the είδηση