Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ελλάδα'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Το 2023, σε ολόκληρη την ΕΕ, περίπου το 4,9% των ατόμων ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες στέγασης στη διάρκεια της ζωής τους (κατάσταση όπου ένα άτομο δεν είχε δικό του μέρος και αναγκαζόταν να μείνει σε προσωρινό κατάλυμα). Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή (Eurostat) το ποσοστό αυτό ήταν σημαντικά υψηλότερο για τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (8,5%). Από την άλλη πλευρά, μόνο το 3,9% των ατόμων που δεν διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν δυσκολίες στέγασης στη διάρκεια της ζωής τους. Το 2023, το 8,5% των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες στέγασης στο παρελθόν, με τους άνδρες (9,0%) να επηρεάζονται περισσότερο από τις γυναίκες (8,1%). Οι χώρες της ΕΕ με τα υψηλότερα ποσοστά στεγαστικών δυσκολιών μεταξύ εκείνων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ήταν η Δανία (18,4%), η Φινλανδία (17,5%) και η Γαλλία (17,1%). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στην Πολωνία (1,9%), στην Ιταλία (2,0%) και στην Ουγγαρία (2,1%). Οι ηλικιωμένοι με τα χαμηλότερα ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης Σε επίπεδο ΕΕ, τα άτομα ηλικίας 16 έως 29 και 30 έως 54 ετών ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης, 14,8% και 14,7%, αντίστοιχα, ενώ το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 12,8% για τα άτομα ηλικίας 55 έως 64 ετών και 6,7% για τα άτομα ηλικίας 65 ετών ή πάνω. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό σε όλες τις ηλικίες υποφέρουν περισσότερο από τις δυσκολίες ενοικίασης. Ωστόσο, αυτό το μοτίβο μειώνεται με την ηλικία. Όταν εξετάζουμε άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, οι δυσκολίες ενοικίασης ήταν υψηλότερες στο 27,7% για άτομα ηλικίας 30-54 ετών, ακολουθούμενα από 24,0% για άτομα ηλικίας 55 έως 64 ετών και 22,1% για άτομα ηλικίας 16 έως 29 ετών. Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω, το 12,9% των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέφεραν ότι είχαν δυσκολίες ενοικίασης, το χαμηλότερο ποσοστό. Η Ελλάδα πρώτη στις δυσκολίες ενοικίασης σπιτιού Το 2023, το 13,0% του πληθυσμού της ΕΕ ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφερε δυσκολίες ενοικίασης τους τελευταίους 12 μήνες. Τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά επηρεάστηκαν περισσότερο, με το 18,1% να αντιμετωπίζει δυσκολίες, έναντι 10,2% των νοικοκυριών χωρίς παιδιά. Η Ελλάδα (26,1%), η Γαλλία (24,1%) και η Ισπανία (17,2%) είχαν τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στη Ρουμανία (0,3%), τη Σλοβακία (1,1%), το Βέλγιο (4,3%). ) ), Γερμανία και Ουγγαρία (4,7%). Για τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά, η Γαλλία (33,2%), η Ελλάδα (26,3%) και η Ισπανία (20,8%) ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά, ενώ η Ρουμανία (κάτω από 0,0%), η Σλοβακία (1,2%) και η Βουλγαρία (3,7%) είχε το χαμηλότερο. Μεταξύ των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα παιδιά, η Ελλάδα (25,9%), η Γαλλία (18,0%) και η Σλοβενία (15,3%) αντιμετώπισαν τις περισσότερες δυσκολίες, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά βρέθηκαν στη Ρουμανία (0,4%), τη Σλοβακία (1,1%) και την Κύπρο. (2,5%). Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά δυσκολιών ενοικίασης μεταξύ των νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά σε σύγκριση με εκείνα χωρίς. Τα μεγαλύτερα κενά παρατηρήθηκαν στη Γαλλία (15,2 π.μ.) και στην Κύπρο (12,1 π.μ.). Αντίθετα, ελάχιστες διαφορές παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία (0,1 π.μ.) και στην Ελλάδα (0,4 π.μ.). Συγκεκριμένα, τα νοικοκυριά χωρίς εξαρτώμενα παιδιά ανέφεραν υψηλότερες δυσκολίες ενοικίασης από εκείνα με παιδιά στη Λιθουανία (7,3 ποσοστιαίες μονάδες), τη Βουλγαρία (5,4 ποσοστιαίες μονάδες), τη Σλοβενία (3,7 ποσοστιαίες μονάδες), την Κροατία (0,6 ποσοστιαίες μονάδες) και τη Ρουμανία (0,4 ποσοστιαίες μονάδες). View full είδηση
  2. Το 2023, σε ολόκληρη την ΕΕ, περίπου το 4,9% των ατόμων ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες στέγασης στη διάρκεια της ζωής τους (κατάσταση όπου ένα άτομο δεν είχε δικό του μέρος και αναγκαζόταν να μείνει σε προσωρινό κατάλυμα). Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή (Eurostat) το ποσοστό αυτό ήταν σημαντικά υψηλότερο για τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού (8,5%). Από την άλλη πλευρά, μόνο το 3,9% των ατόμων που δεν διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν δυσκολίες στέγασης στη διάρκεια της ζωής τους. Το 2023, το 8,5% των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ ανέφεραν ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες στέγασης στο παρελθόν, με τους άνδρες (9,0%) να επηρεάζονται περισσότερο από τις γυναίκες (8,1%). Οι χώρες της ΕΕ με τα υψηλότερα ποσοστά στεγαστικών δυσκολιών μεταξύ εκείνων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ήταν η Δανία (18,4%), η Φινλανδία (17,5%) και η Γαλλία (17,1%). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στην Πολωνία (1,9%), στην Ιταλία (2,0%) και στην Ουγγαρία (2,1%). Οι ηλικιωμένοι με τα χαμηλότερα ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης Σε επίπεδο ΕΕ, τα άτομα ηλικίας 16 έως 29 και 30 έως 54 ετών ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης, 14,8% και 14,7%, αντίστοιχα, ενώ το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 12,8% για τα άτομα ηλικίας 55 έως 64 ετών και 6,7% για τα άτομα ηλικίας 65 ετών ή πάνω. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό σε όλες τις ηλικίες υποφέρουν περισσότερο από τις δυσκολίες ενοικίασης. Ωστόσο, αυτό το μοτίβο μειώνεται με την ηλικία. Όταν εξετάζουμε άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, οι δυσκολίες ενοικίασης ήταν υψηλότερες στο 27,7% για άτομα ηλικίας 30-54 ετών, ακολουθούμενα από 24,0% για άτομα ηλικίας 55 έως 64 ετών και 22,1% για άτομα ηλικίας 16 έως 29 ετών. Μεταξύ των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω, το 12,9% των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέφεραν ότι είχαν δυσκολίες ενοικίασης, το χαμηλότερο ποσοστό. Η Ελλάδα πρώτη στις δυσκολίες ενοικίασης σπιτιού Το 2023, το 13,0% του πληθυσμού της ΕΕ ηλικίας 16 ετών και άνω ανέφερε δυσκολίες ενοικίασης τους τελευταίους 12 μήνες. Τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά επηρεάστηκαν περισσότερο, με το 18,1% να αντιμετωπίζει δυσκολίες, έναντι 10,2% των νοικοκυριών χωρίς παιδιά. Η Ελλάδα (26,1%), η Γαλλία (24,1%) και η Ισπανία (17,2%) είχαν τα υψηλότερα συνολικά ποσοστά δυσκολίας ενοικίασης, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στη Ρουμανία (0,3%), τη Σλοβακία (1,1%), το Βέλγιο (4,3%). ) ), Γερμανία και Ουγγαρία (4,7%). Για τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά, η Γαλλία (33,2%), η Ελλάδα (26,3%) και η Ισπανία (20,8%) ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά, ενώ η Ρουμανία (κάτω από 0,0%), η Σλοβακία (1,2%) και η Βουλγαρία (3,7%) είχε το χαμηλότερο. Μεταξύ των νοικοκυριών χωρίς εξαρτώμενα παιδιά, η Ελλάδα (25,9%), η Γαλλία (18,0%) και η Σλοβενία (15,3%) αντιμετώπισαν τις περισσότερες δυσκολίες, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά βρέθηκαν στη Ρουμανία (0,4%), τη Σλοβακία (1,1%) και την Κύπρο. (2,5%). Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ ανέφεραν υψηλότερα ποσοστά δυσκολιών ενοικίασης μεταξύ των νοικοκυριών με εξαρτώμενα παιδιά σε σύγκριση με εκείνα χωρίς. Τα μεγαλύτερα κενά παρατηρήθηκαν στη Γαλλία (15,2 π.μ.) και στην Κύπρο (12,1 π.μ.). Αντίθετα, ελάχιστες διαφορές παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία (0,1 π.μ.) και στην Ελλάδα (0,4 π.μ.). Συγκεκριμένα, τα νοικοκυριά χωρίς εξαρτώμενα παιδιά ανέφεραν υψηλότερες δυσκολίες ενοικίασης από εκείνα με παιδιά στη Λιθουανία (7,3 ποσοστιαίες μονάδες), τη Βουλγαρία (5,4 ποσοστιαίες μονάδες), τη Σλοβενία (3,7 ποσοστιαίες μονάδες), την Κροατία (0,6 ποσοστιαίες μονάδες) και τη Ρουμανία (0,4 ποσοστιαίες μονάδες).
  3. Η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,5 ° C τα τελευταία 30 χρόνια και η αύξηση αυτή είναι μεγαλύτερη κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, σε περιοχές απομακρυσμένες από τη θάλασσα. Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη των τάσεων βασικών κλιματικών παραμέτρων στην Ελλάδα την περίοδο 1991-202, την οποία έκαναν επιστήμονες της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «Atmosphere», αφορούσε στις τάσεις μεταβολής της θερμοκρασίας, της βροχόπτωσης και της θερμοκρασίας της θάλασσας, με δεδομένα που προέρχονται από την ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus. Κατά μέσο όρο για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας η τάση αύξησης είναι περίπου 0,05 ° C ανά έτος και 1,5 ° C για το σύνολο της 30ετίας. Ωστόσο, η αύξηση αυτή παρουσιάζει γεωγραφικές διαφοροποιήσεις. Σε πολλές περιοχές κυρίως της βόρειας Ελλάδας, οι οποίες είναι απομακρυσμένες από τη θάλασσα, η τάση αύξησης φτάνει περίπου τους 0,07 ° C ανά έτος και αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες σημαίνει ότι η μέση θερμοκρασία στις περιοχές αυτές έχει αυξηθεί πάνω από 2 ° C μέσα στα τελευταία 30 έτη. Αντιθέτως, σε περιοχές της νότιας Ελλάδας και κυρίως στην Κρήτη, η τάση αύξησης είναι αρκετά μικρότερη. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, δρ. Κώστας Λαγουβάρδος, χαρακτηρίζει «μια μικρή έκπληξη» τα ευρήματα της έρευνας για τον ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας στη βόρεια Ελλάδα. «Βέβαια, το είχαμε υποπτευθεί από μετρήσεις που κάναμε τα τελευταία χρόνια με το πολύ πυκνό δίκτυο σταθμών μας και μας είχε κάνει εντύπωση ότι τα δεδομένα έβγαιναν πολύ πάνω από τα κανονικά για τη βόρεια Ελλάδα», εξηγεί και σπεύδει να διευκρινίσει: «Δεν είναι πιο ζεστή η βόρεια Ελλάδα από τη νότια Ελλάδα. Όμως, έχει γρηγορότερο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας σε αυτή την 30ετία». Την ίδια χρονική περίοδο 1991-2020, η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί λιγότερο στον πλανήτη, αλλά και στην Ευρώπη: κατά περίπου 0,6-0,8 ° C παγκοσμίως, ενώ στην Ευρώπη κατά 1,2 ° C. «Όλη η Ευρώπη θερμαίνεται, αλλά με διαφορετικό ρυθμό. Η περιοχή των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης θερμαίνονται περισσότερο», παρατηρεί ο κ. Λαγουβάρδος. Όπως προσθέτει, τα δεδομένα της έρευνας «δείχνουν ότι η χώρα μας μαζί με άλλες χώρες των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι hotspot της κλιματικής αλλαγής». Κατά την έρευνα διαπιστώθηκε, επιπλέον, αρκετά σημαντική μείωση του αριθμού των ημερών παγετού σε ολόκληρη τη χώρα, με μεγαλύτερη μείωση των ημερών παγετού στη βορειοδυτική ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας κατά 1,5 ° C , με μέγιστη αυξητική τάση στο βόρειο Αιγαίο, στο Ιόνιο και γύρω από την Κρήτη. Σχετικά με το ετήσιο ύψος βροχής, εντοπίστηκε σταθεροποίηση των βροχοπτώσεων κατά την τελευταία 30ετία, όπως και σταθεροποίηση των περιόδων ξηρασίας. Ωστόσο, παρατηρήθηκε αύξηση του αριθμού των ημερών με έντονη βροχόπτωση, που υπολογίζεται σε 9-10 ημέρες στην περίοδο των 30 ετών και όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης «η αυξητική τάση σχετίζεται με συχνότερα πλημμυρικά γεγονότα». Πάντως, σε περιορισμένες περιοχές υπήρξε τάση μείωσης των βροχοπτώσεων και των ημερών με έντονες βροχοπτώσεις, κυρίως στην κεντρική Θεσσαλία, την ανατολική Πελοπόννησο και σε περιοχές της Κρήτης. Μπορεί η περίοδος μελέτης να αφορά την 30ετία μέχρι το 2020, ωστόσο φαίνεται ότι οι υψηλές θερμοκρασίες και ο μεγαλύτερος ρυθμός αύξησης των θερμοκρασιών στη βόρεια Ελλάδα συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. «Με μία πρώτη ανάγνωση των στοιχείων των τελευταίων τεσσάρων ετών, αυτό το μοτίβο συνεχίζεται. Η θερμοκρασία έχει ανέβει ακόμα περισσότερο και πάλι οι περιοχές της βόρειας Ελλάδας έχουν σημαντικές αποκλίσεις από τις κανονικές τιμές τους σε σχέση με τη νότια Ελλάδα», παρατηρεί ο κ. Λαγουβάρδος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Μ.Κουζινοπούλου View full είδηση
  4. Η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,5 ° C τα τελευταία 30 χρόνια και η αύξηση αυτή είναι μεγαλύτερη κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, σε περιοχές απομακρυσμένες από τη θάλασσα. Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη των τάσεων βασικών κλιματικών παραμέτρων στην Ελλάδα την περίοδο 1991-202, την οποία έκαναν επιστήμονες της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «Atmosphere», αφορούσε στις τάσεις μεταβολής της θερμοκρασίας, της βροχόπτωσης και της θερμοκρασίας της θάλασσας, με δεδομένα που προέρχονται από την ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus. Κατά μέσο όρο για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας η τάση αύξησης είναι περίπου 0,05 ° C ανά έτος και 1,5 ° C για το σύνολο της 30ετίας. Ωστόσο, η αύξηση αυτή παρουσιάζει γεωγραφικές διαφοροποιήσεις. Σε πολλές περιοχές κυρίως της βόρειας Ελλάδας, οι οποίες είναι απομακρυσμένες από τη θάλασσα, η τάση αύξησης φτάνει περίπου τους 0,07 ° C ανά έτος και αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες σημαίνει ότι η μέση θερμοκρασία στις περιοχές αυτές έχει αυξηθεί πάνω από 2 ° C μέσα στα τελευταία 30 έτη. Αντιθέτως, σε περιοχές της νότιας Ελλάδας και κυρίως στην Κρήτη, η τάση αύξησης είναι αρκετά μικρότερη. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, δρ. Κώστας Λαγουβάρδος, χαρακτηρίζει «μια μικρή έκπληξη» τα ευρήματα της έρευνας για τον ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας στη βόρεια Ελλάδα. «Βέβαια, το είχαμε υποπτευθεί από μετρήσεις που κάναμε τα τελευταία χρόνια με το πολύ πυκνό δίκτυο σταθμών μας και μας είχε κάνει εντύπωση ότι τα δεδομένα έβγαιναν πολύ πάνω από τα κανονικά για τη βόρεια Ελλάδα», εξηγεί και σπεύδει να διευκρινίσει: «Δεν είναι πιο ζεστή η βόρεια Ελλάδα από τη νότια Ελλάδα. Όμως, έχει γρηγορότερο ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας σε αυτή την 30ετία». Την ίδια χρονική περίοδο 1991-2020, η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί λιγότερο στον πλανήτη, αλλά και στην Ευρώπη: κατά περίπου 0,6-0,8 ° C παγκοσμίως, ενώ στην Ευρώπη κατά 1,2 ° C. «Όλη η Ευρώπη θερμαίνεται, αλλά με διαφορετικό ρυθμό. Η περιοχή των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης θερμαίνονται περισσότερο», παρατηρεί ο κ. Λαγουβάρδος. Όπως προσθέτει, τα δεδομένα της έρευνας «δείχνουν ότι η χώρα μας μαζί με άλλες χώρες των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι hotspot της κλιματικής αλλαγής». Κατά την έρευνα διαπιστώθηκε, επιπλέον, αρκετά σημαντική μείωση του αριθμού των ημερών παγετού σε ολόκληρη τη χώρα, με μεγαλύτερη μείωση των ημερών παγετού στη βορειοδυτική ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας κατά 1,5 ° C , με μέγιστη αυξητική τάση στο βόρειο Αιγαίο, στο Ιόνιο και γύρω από την Κρήτη. Σχετικά με το ετήσιο ύψος βροχής, εντοπίστηκε σταθεροποίηση των βροχοπτώσεων κατά την τελευταία 30ετία, όπως και σταθεροποίηση των περιόδων ξηρασίας. Ωστόσο, παρατηρήθηκε αύξηση του αριθμού των ημερών με έντονη βροχόπτωση, που υπολογίζεται σε 9-10 ημέρες στην περίοδο των 30 ετών και όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης «η αυξητική τάση σχετίζεται με συχνότερα πλημμυρικά γεγονότα». Πάντως, σε περιορισμένες περιοχές υπήρξε τάση μείωσης των βροχοπτώσεων και των ημερών με έντονες βροχοπτώσεις, κυρίως στην κεντρική Θεσσαλία, την ανατολική Πελοπόννησο και σε περιοχές της Κρήτης. Μπορεί η περίοδος μελέτης να αφορά την 30ετία μέχρι το 2020, ωστόσο φαίνεται ότι οι υψηλές θερμοκρασίες και ο μεγαλύτερος ρυθμός αύξησης των θερμοκρασιών στη βόρεια Ελλάδα συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. «Με μία πρώτη ανάγνωση των στοιχείων των τελευταίων τεσσάρων ετών, αυτό το μοτίβο συνεχίζεται. Η θερμοκρασία έχει ανέβει ακόμα περισσότερο και πάλι οι περιοχές της βόρειας Ελλάδας έχουν σημαντικές αποκλίσεις από τις κανονικές τιμές τους σε σχέση με τη νότια Ελλάδα», παρατηρεί ο κ. Λαγουβάρδος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Μ.Κουζινοπούλου
  5. Όσοι έχουμε βρεθεί σε νυχτερινή πτήση έχουμε απολαύσει το θέαμα που προσφέρει η επιφάνεια της Γης, όταν τα νυχτερινά φώτα αναδεικνύουν μοτίβα που παραπέμπουν σε έργα τέχνης. Εκτός όμως από το εντυπωσιακό θέαμα, τα νυχτερινά φώτα αποτελούν μια πολύτιμη πηγή πληροφορίας για τις δραστηριότητες του ανθρώπου και την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον. Στο πλαίσιο της εξερεύνησης αυτού του πεδίου, η NASA καταγράφει συστηματικά τον νυχτερινό φωτισμό του πλανήτη μας. Τα τελευταία 10 χρόνια πολύ βελτιωμένες καταγραφές παρέχονται από τον αισθητήρα VIIRS της αποστολής SUOMI. «Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο σκεφτήκαμε να ερευνήσουμε τι έχουν να μας πουν τα νυχτερινά φώτα για την πατρίδα μας» λέει στην «Κ» η Αλεξάνδρα Γκεμιτζή, καθηγήτρια στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, η οποία ηγήθηκε μιας ενδιαφέρουσας έρευνας στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Αντιρρυπαντικής Τεχνολογίας Ατμοσφαιρικών Ρύπων. «Τοπικό Εγχώριο Προϊόν» «Κάθε χρονική και χωρική μεταβολή στον φωτισμό μιας περιοχής μας λέει και μια διαφορετική ιστορία» σημειώνει και προσθέτει ότι πρόσφατες δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά δείχνουν ξεκάθαρη σύνδεση του νυχτερινού φωτισμού με το «Τοπικό Εγχώριο Προϊόν» (Regional Domestic Product). Στην ουσία, οι καταγραφές των νυχτερινών φώτων είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο αφού μπορούν να αναδείξουν περιοχές όπου η ανάπτυξη επιφέρει επιπτώσεις σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, να οριοθετήσουν πόλεις και οικισμούς και να χαρτογραφήσουν τις ανθρωπογενείς εκπομπές CO2. Επιπλέον, οι καταγραφές μπορούν να εκτιμήσουν τις μεταβολές στους απομακρυσμένους πληθυσμούς, να εντοπίσουν περιοχές υπό συνθήκες φτώχειας, να εκτιμήσουν την αστάθεια του ηλεκτρικού δικτύου αλλά και να καθορίσουν τις επιπτώσεις διαφόρων παγκόσμιων κρίσεων (όπως η πανδημία COVID). O υπερ-φωτισμός μιας περιοχής συνδέεται με δραστηριότητες που διαταράσσουν τις λειτουργίες των οικοσυστημάτων. Η ερευνητική ομάδα του Δημοκρίτειου επεξεργάστηκε τις δορυφορικές καταγραφές Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS), τα πλέον αξιόπιστα δεδομένα για νυχτερινό φωτισμό, για κάθε δήμο της Ελλάδας. Η εργασία κατέληξε σε μια χρονοσειρά για τα τελευταία 10 χρόνια, για κάθε περιοχή της χώρας μας. Αφού από τα δεδομένα αφαιρέθηκαν ακραίες τιμές που συνδέονται με φωτιές (π.χ. περιοχή Εβρου τον Αύγουστο του 2023), για κάθε χρονοσειρά η ομάδα υπολόγισε τη διάμεσο τιμή (ως δείκτη του μέσου φωτισμού του κάθε δήμου) και ανέλυσε την τάση (αν αυξάνεται ή μειώνεται ο φωτισμός και κατά πόσο) αλλά και την εποχικότητα (αν έχουμε μεγάλες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων του έτους). Το μοτίβο της Μυκόνου Στους χάρτες που παραχώρησε η ομάδα στην «Κ» μπορεί κάποιος να εντοπίσει τις περιοχές όπου η ένταση, η εποχικότητα ή η χρονική τάση έχουν συγκεκριμένα μοτίβα. Τα αστικά κέντρα της χώρας μας, όπου ο νυχτερινός φωτισμός έχει πολύ μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με την ύπαιθρο, διακρίνονται εύκολα. Ξεχωρίζουν όπως είναι αναμενόμενο η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα. Σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, στην Ελλάδα μπορούμε να διακρίνουμε κάποια χαρακτηριστικά μοτίβα νυχτερινού φωτισμού, όπως αυτό των περιοχών με έντονη τουριστική δραστηριότητα. H Μύκονος εξαπλασίασε τον νυχτερινό της φωτισμό μέσα σε μία δεκαετία | Shutterstock Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρονική εξέλιξη του νυχτερινού φωτισμού της Μυκόνου την τελευταία δεκαετία. Στην ουσία η Μύκονος μέσα σε μια δεκαετία εξαπλασίασε τον νυχτερινό φωτισμό της. Ομως εκτός από την αύξηση της φωτεινότητας στη συγκεκριμένη περιοχή παρατηρείται και μια διαρκώς αυξανόμενη εποχικότητα, δηλαδή αύξηση των κορυφών του γραφήματος τους καλοκαιρινούς μήνες (με μια μικρή εξαίρεση το καλοκαίρι του 2020 που συνδέεται με την περίοδο COVID). «Αυτή η παρατήρηση, σε συνδυασμό με την έντονη εποχικότητα για μια μικρή περιοχή όπως ένα νησί στο μέγεθος της Μυκόνου, δημιουργεί μια πρώτη εντύπωση μη βιώσιμης ανάπτυξης η οποία θα πρέπει να επανεξεταστεί» σημειώνει η κ. Γκεμιτζή. Αυτή η παρατήρηση, σε συνδυασμό με την έντονη εποχικότητα για μια μικρή περιοχή όπως η Μύκονος, δημιουργεί μια πρώτη εντύπωση μη βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία θα πρέπει να επανεξεταστεί. Σ’ ένα άλλο διάγραμμα αποτυπώνεται η χρονοσειρά του μέσου νυχτερινού φωτισμού όλης της Ελλάδας. Σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, η χώρα μας ακολουθεί μια αυξητική πορεία του μέσου νυχτερινού φωτισμού της, η οποία είναι ιδιαίτερα εμφανής μετά το 2017. Σε μια δεκαετία ο νυχτερινός φωτισμός στη χώρα μας αυξήθηκε κατά περίπου 60%. «Από το 2014 μέχρι το 2017 παρατηρούμε μια ήπια πορεία με κάποιες αναμενόμενες εξάρσεις τις Πρωτοχρονιές. Από το 2017 και μετά αρχίζει μια σταδιακή, έντονη άνοδος» σημειώνει η καθηγήτρια. Η ίδια τονίζει πως η αύξηση αυτή δεν συνδέεται με αντίστοιχη αύξηση του πληθυσμού, δεδομένου ότι η απογραφή του 2021 έδειξε ότι ο πληθυσμός της χώρας μας μειώθηκε κατά 3,1% το διάστημα 2011 – 2021. Η αύξηση αυτή πιθανώς συνδέεται με την ανάπτυξη που εμφανίζει η χώρα μας από το 2017 και μετά, μια περίοδο που ακολουθεί την παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στη Μύκονο κατά την περίοδο 2014 – 2024. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στη χώρα μας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Γιατί αυξάνεται ο νυχτερινός φωτισμός στις περιοχές Natura; Μια άλλη παράμετρος που χρήζει διερεύνησης, σύμφωνα με τα μέλη της ερευνητικής ομάδας, είναι κατά πόσον τηρείται η εφαρμογή της περιβαλλοντικής προστασίας των περιοχών που ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Μέσος νυχτερινός φωτισμός των περιοχών Natura 2000 στη χώρα μας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Από τη σύγκριση των παραπάνω γραφημάτων προκύπτουν τα εξής: 1) Ο μέσος νυχτερινός φωτισμός των περιοχών Natura 2000 είναι μικρότερος σε σχέση με τον μέσο όρο της Ελλάδας. 2) Ο ρυθμός, ωστόσο, της αύξησης του νυχτερινού φωτισμού σε αυτές τις περιοχές είναι υπερδιπλάσιος σε σχέση με τον μέσο όρο της Ελλάδας, κάτι που είναι ανησυχητικό, ως προς την ένταση των δραστηριοτήτων του ανθρώπου στις συγκεκριμένες περιοχές. «Αναρωτιόμαστε λοιπόν: υπάρχει αύξηση υποδομών εκεί; Πρόκειται για φωτισμένα μονοπάτια με στόχο να αυξηθεί η επισκεψιμότητα; Ή πρόκειται για ανεξέλεγκτη δόμηση και καταπάτηση; Πρέπει οι αρμόδιοι να διερευνήσουν το θέμα» υπογραμμίζει η κ. Γκεμιτζή. Οι δήμοι με τον πιο έντονο νυχτερινό φωτισμό Για να μπορέσει να επισημάνει όλες τις περιοχές με αυξημένη ένταση ή/και χρονική τάση ή/και εποχικότητα η ομάδα ανέλυσε τις χρονοσειρές όλων των δήμων της Ελλάδας. Στην παρακάτω εικόνα αποτυπώνονται οι δήμοι με τη μεγαλύτερη ένταση νυχτερινού φωτισμού, που όπως αναμένεται είναι αυτοί που φιλοξενούν τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Το εντυπωσιακό, σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, είναι πως αρκετά ακόμα νησιά εκτός από τη Μύκονο, όπως η Σαντορίνη, η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Λευκάδα, η Ζάκυνθος αλλά και αρκετοί δήμοι στη Βόρεια Κρήτη, έχουν υψηλότερο μέσο νυχτερινό φωτισμό από τον μέσο όρο της χώρας μας, κάτι που παραπέμπει στη συγκέντρωση πολλών υποδομών που αφορούν κυρίως στον τουρισμό, όπως και στην πιθανή αύξηση της δόμησης. Αντίστοιχα, η μεγάλη εποχικότητα που εμφανίζουν οι Δήμοι Ζαγορίου, η Φλώρινα, αλλά και περιοχές πλησίον της Λίμνης Πλαστήρα, συνδέεται με τον χειμερινό τουρισμό. Μέσος νυχτερινός φωτισμός ανά δήμο στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Εποχικότητα νυχτερινού φωτισμού στους δήμους της Ελλάδας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Ετήσια μεταβολή νυχτερινού φωτισμού στους δήμους της Ελλάδας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Τέλος, η ομάδα προσπάθησε να ομογενοποιήσει (να φέρει σε συγκρίσιμη κλίμακα) τους τρεις δείκτες για να υπολογίσει έναν συνολικό δείκτη ως μέσο όρο των τριών προαναφερθέντων. Ο συνολικός δείκτης αναδεικνύει τις περιοχές της χώρας μας όπου το μοτίβο του νυχτερινού φωτισμού παρέχει ενδείξεις εντατικοποίησης των δραστηριοτήτων του ανθρώπου. Συνδυασμένος δείκτης της έντασης, εποχικότητας και της χρονικής τάσης του νυχτερινού φωτισμού στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Το σύνολο σχεδόν των Κυκλάδων, η Ρόδος και η Κως, τα Ιόνια Νησιά, η Κασσάνδρα και η Σιθωνία στη Χαλκιδική, η Θάσος (η οποία μεταμορφώνεται τα τελευταία χρόνια σε hot spot βαλκανικού τουρισμού) αλλά και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης (που αναπτύσσεται αλματωδώς τόσο από τουριστικής όσο και από οικονομικής άποψης), εμφανίζουν σημαντικά αυξημένους δείκτες νυχτερινού φωτισμού. «Κάτι τέτοιο θα πρέπει να τύχει της ιδιαίτερης προσοχής, ιδιαίτερα των υπευθύνων για τη χάραξη των χωροταξικών πολιτικών της χώρας μας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη δεν υλοποιείται σε βάρος των ευαίσθητων οικοσυστημάτων και του πολύτιμου πολιτισμικού κεφαλαίου της χώρας μας» καταλήγει η κ. Γκεμιτζή τονίζοντας όμως παράλληλα, ακόμα και με αυτή την αύξηση, οι υπερ-φωτισμένες περιοχές της Ελλάδας δεν δίνουν την εικόνα του Λονδίνου ή της Ιταλίας. Παρά τη διαρκή αύξηση που στέλνει προειδοποιητικά σήματα για διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα μας παραμένει μια μη εντατικά φωτισμένη περιοχή. Ο μέσος νυχτερινός φωτισμός στην Ευρώπη (2014-2024) |Η διαφορά της Ελλάδας με τη Βόρεια Ιταλία είναι εμφανής | The Earth observation Group (EOG), Payne Institute for Public Policy, Colorado School of Mines *Οι φοιτητές στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και το συνεργαζόμενο προσωπικό του εργαστηρίου που υπογράφουν την έρευνα είναι οι: Μιχάλης Κοϊμτζίδης, Γεώργιος Φαλαλάκης, Σταύρος Σταθόπουλος, Οδυσσέας Κοψιδάς, Κωνσταντίνος Κουρτίδης. View full είδηση
  6. Όσοι έχουμε βρεθεί σε νυχτερινή πτήση έχουμε απολαύσει το θέαμα που προσφέρει η επιφάνεια της Γης, όταν τα νυχτερινά φώτα αναδεικνύουν μοτίβα που παραπέμπουν σε έργα τέχνης. Εκτός όμως από το εντυπωσιακό θέαμα, τα νυχτερινά φώτα αποτελούν μια πολύτιμη πηγή πληροφορίας για τις δραστηριότητες του ανθρώπου και την αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον. Στο πλαίσιο της εξερεύνησης αυτού του πεδίου, η NASA καταγράφει συστηματικά τον νυχτερινό φωτισμό του πλανήτη μας. Τα τελευταία 10 χρόνια πολύ βελτιωμένες καταγραφές παρέχονται από τον αισθητήρα VIIRS της αποστολής SUOMI. «Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο σκεφτήκαμε να ερευνήσουμε τι έχουν να μας πουν τα νυχτερινά φώτα για την πατρίδα μας» λέει στην «Κ» η Αλεξάνδρα Γκεμιτζή, καθηγήτρια στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, η οποία ηγήθηκε μιας ενδιαφέρουσας έρευνας στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης και Αντιρρυπαντικής Τεχνολογίας Ατμοσφαιρικών Ρύπων. «Τοπικό Εγχώριο Προϊόν» «Κάθε χρονική και χωρική μεταβολή στον φωτισμό μιας περιοχής μας λέει και μια διαφορετική ιστορία» σημειώνει και προσθέτει ότι πρόσφατες δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά δείχνουν ξεκάθαρη σύνδεση του νυχτερινού φωτισμού με το «Τοπικό Εγχώριο Προϊόν» (Regional Domestic Product). Στην ουσία, οι καταγραφές των νυχτερινών φώτων είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο αφού μπορούν να αναδείξουν περιοχές όπου η ανάπτυξη επιφέρει επιπτώσεις σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, να οριοθετήσουν πόλεις και οικισμούς και να χαρτογραφήσουν τις ανθρωπογενείς εκπομπές CO2. Επιπλέον, οι καταγραφές μπορούν να εκτιμήσουν τις μεταβολές στους απομακρυσμένους πληθυσμούς, να εντοπίσουν περιοχές υπό συνθήκες φτώχειας, να εκτιμήσουν την αστάθεια του ηλεκτρικού δικτύου αλλά και να καθορίσουν τις επιπτώσεις διαφόρων παγκόσμιων κρίσεων (όπως η πανδημία COVID). O υπερ-φωτισμός μιας περιοχής συνδέεται με δραστηριότητες που διαταράσσουν τις λειτουργίες των οικοσυστημάτων. Η ερευνητική ομάδα του Δημοκρίτειου επεξεργάστηκε τις δορυφορικές καταγραφές Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS), τα πλέον αξιόπιστα δεδομένα για νυχτερινό φωτισμό, για κάθε δήμο της Ελλάδας. Η εργασία κατέληξε σε μια χρονοσειρά για τα τελευταία 10 χρόνια, για κάθε περιοχή της χώρας μας. Αφού από τα δεδομένα αφαιρέθηκαν ακραίες τιμές που συνδέονται με φωτιές (π.χ. περιοχή Εβρου τον Αύγουστο του 2023), για κάθε χρονοσειρά η ομάδα υπολόγισε τη διάμεσο τιμή (ως δείκτη του μέσου φωτισμού του κάθε δήμου) και ανέλυσε την τάση (αν αυξάνεται ή μειώνεται ο φωτισμός και κατά πόσο) αλλά και την εποχικότητα (αν έχουμε μεγάλες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων του έτους). Το μοτίβο της Μυκόνου Στους χάρτες που παραχώρησε η ομάδα στην «Κ» μπορεί κάποιος να εντοπίσει τις περιοχές όπου η ένταση, η εποχικότητα ή η χρονική τάση έχουν συγκεκριμένα μοτίβα. Τα αστικά κέντρα της χώρας μας, όπου ο νυχτερινός φωτισμός έχει πολύ μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με την ύπαιθρο, διακρίνονται εύκολα. Ξεχωρίζουν όπως είναι αναμενόμενο η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Πάτρα, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα. Σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, στην Ελλάδα μπορούμε να διακρίνουμε κάποια χαρακτηριστικά μοτίβα νυχτερινού φωτισμού, όπως αυτό των περιοχών με έντονη τουριστική δραστηριότητα. H Μύκονος εξαπλασίασε τον νυχτερινό της φωτισμό μέσα σε μία δεκαετία | Shutterstock Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρονική εξέλιξη του νυχτερινού φωτισμού της Μυκόνου την τελευταία δεκαετία. Στην ουσία η Μύκονος μέσα σε μια δεκαετία εξαπλασίασε τον νυχτερινό φωτισμό της. Ομως εκτός από την αύξηση της φωτεινότητας στη συγκεκριμένη περιοχή παρατηρείται και μια διαρκώς αυξανόμενη εποχικότητα, δηλαδή αύξηση των κορυφών του γραφήματος τους καλοκαιρινούς μήνες (με μια μικρή εξαίρεση το καλοκαίρι του 2020 που συνδέεται με την περίοδο COVID). «Αυτή η παρατήρηση, σε συνδυασμό με την έντονη εποχικότητα για μια μικρή περιοχή όπως ένα νησί στο μέγεθος της Μυκόνου, δημιουργεί μια πρώτη εντύπωση μη βιώσιμης ανάπτυξης η οποία θα πρέπει να επανεξεταστεί» σημειώνει η κ. Γκεμιτζή. Αυτή η παρατήρηση, σε συνδυασμό με την έντονη εποχικότητα για μια μικρή περιοχή όπως η Μύκονος, δημιουργεί μια πρώτη εντύπωση μη βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία θα πρέπει να επανεξεταστεί. Σ’ ένα άλλο διάγραμμα αποτυπώνεται η χρονοσειρά του μέσου νυχτερινού φωτισμού όλης της Ελλάδας. Σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, η χώρα μας ακολουθεί μια αυξητική πορεία του μέσου νυχτερινού φωτισμού της, η οποία είναι ιδιαίτερα εμφανής μετά το 2017. Σε μια δεκαετία ο νυχτερινός φωτισμός στη χώρα μας αυξήθηκε κατά περίπου 60%. «Από το 2014 μέχρι το 2017 παρατηρούμε μια ήπια πορεία με κάποιες αναμενόμενες εξάρσεις τις Πρωτοχρονιές. Από το 2017 και μετά αρχίζει μια σταδιακή, έντονη άνοδος» σημειώνει η καθηγήτρια. Η ίδια τονίζει πως η αύξηση αυτή δεν συνδέεται με αντίστοιχη αύξηση του πληθυσμού, δεδομένου ότι η απογραφή του 2021 έδειξε ότι ο πληθυσμός της χώρας μας μειώθηκε κατά 3,1% το διάστημα 2011 – 2021. Η αύξηση αυτή πιθανώς συνδέεται με την ανάπτυξη που εμφανίζει η χώρα μας από το 2017 και μετά, μια περίοδο που ακολουθεί την παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κρίσης. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στη Μύκονο κατά την περίοδο 2014 – 2024. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στη χώρα μας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Γιατί αυξάνεται ο νυχτερινός φωτισμός στις περιοχές Natura; Μια άλλη παράμετρος που χρήζει διερεύνησης, σύμφωνα με τα μέλη της ερευνητικής ομάδας, είναι κατά πόσον τηρείται η εφαρμογή της περιβαλλοντικής προστασίας των περιοχών που ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Μέσος νυχτερινός φωτισμός των περιοχών Natura 2000 στη χώρα μας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Από τη σύγκριση των παραπάνω γραφημάτων προκύπτουν τα εξής: 1) Ο μέσος νυχτερινός φωτισμός των περιοχών Natura 2000 είναι μικρότερος σε σχέση με τον μέσο όρο της Ελλάδας. 2) Ο ρυθμός, ωστόσο, της αύξησης του νυχτερινού φωτισμού σε αυτές τις περιοχές είναι υπερδιπλάσιος σε σχέση με τον μέσο όρο της Ελλάδας, κάτι που είναι ανησυχητικό, ως προς την ένταση των δραστηριοτήτων του ανθρώπου στις συγκεκριμένες περιοχές. «Αναρωτιόμαστε λοιπόν: υπάρχει αύξηση υποδομών εκεί; Πρόκειται για φωτισμένα μονοπάτια με στόχο να αυξηθεί η επισκεψιμότητα; Ή πρόκειται για ανεξέλεγκτη δόμηση και καταπάτηση; Πρέπει οι αρμόδιοι να διερευνήσουν το θέμα» υπογραμμίζει η κ. Γκεμιτζή. Οι δήμοι με τον πιο έντονο νυχτερινό φωτισμό Για να μπορέσει να επισημάνει όλες τις περιοχές με αυξημένη ένταση ή/και χρονική τάση ή/και εποχικότητα η ομάδα ανέλυσε τις χρονοσειρές όλων των δήμων της Ελλάδας. Στην παρακάτω εικόνα αποτυπώνονται οι δήμοι με τη μεγαλύτερη ένταση νυχτερινού φωτισμού, που όπως αναμένεται είναι αυτοί που φιλοξενούν τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα. Μέσος νυχτερινός φωτισμός στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Το εντυπωσιακό, σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, είναι πως αρκετά ακόμα νησιά εκτός από τη Μύκονο, όπως η Σαντορίνη, η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Λευκάδα, η Ζάκυνθος αλλά και αρκετοί δήμοι στη Βόρεια Κρήτη, έχουν υψηλότερο μέσο νυχτερινό φωτισμό από τον μέσο όρο της χώρας μας, κάτι που παραπέμπει στη συγκέντρωση πολλών υποδομών που αφορούν κυρίως στον τουρισμό, όπως και στην πιθανή αύξηση της δόμησης. Αντίστοιχα, η μεγάλη εποχικότητα που εμφανίζουν οι Δήμοι Ζαγορίου, η Φλώρινα, αλλά και περιοχές πλησίον της Λίμνης Πλαστήρα, συνδέεται με τον χειμερινό τουρισμό. Μέσος νυχτερινός φωτισμός ανά δήμο στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Εποχικότητα νυχτερινού φωτισμού στους δήμους της Ελλάδας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Ετήσια μεταβολή νυχτερινού φωτισμού στους δήμους της Ελλάδας κατά την περίοδο 2014 – 2024. Τέλος, η ομάδα προσπάθησε να ομογενοποιήσει (να φέρει σε συγκρίσιμη κλίμακα) τους τρεις δείκτες για να υπολογίσει έναν συνολικό δείκτη ως μέσο όρο των τριών προαναφερθέντων. Ο συνολικός δείκτης αναδεικνύει τις περιοχές της χώρας μας όπου το μοτίβο του νυχτερινού φωτισμού παρέχει ενδείξεις εντατικοποίησης των δραστηριοτήτων του ανθρώπου. Συνδυασμένος δείκτης της έντασης, εποχικότητας και της χρονικής τάσης του νυχτερινού φωτισμού στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2014 – 2024. Το σύνολο σχεδόν των Κυκλάδων, η Ρόδος και η Κως, τα Ιόνια Νησιά, η Κασσάνδρα και η Σιθωνία στη Χαλκιδική, η Θάσος (η οποία μεταμορφώνεται τα τελευταία χρόνια σε hot spot βαλκανικού τουρισμού) αλλά και η περιοχή της Αλεξανδρούπολης (που αναπτύσσεται αλματωδώς τόσο από τουριστικής όσο και από οικονομικής άποψης), εμφανίζουν σημαντικά αυξημένους δείκτες νυχτερινού φωτισμού. «Κάτι τέτοιο θα πρέπει να τύχει της ιδιαίτερης προσοχής, ιδιαίτερα των υπευθύνων για τη χάραξη των χωροταξικών πολιτικών της χώρας μας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη δεν υλοποιείται σε βάρος των ευαίσθητων οικοσυστημάτων και του πολύτιμου πολιτισμικού κεφαλαίου της χώρας μας» καταλήγει η κ. Γκεμιτζή τονίζοντας όμως παράλληλα, ακόμα και με αυτή την αύξηση, οι υπερ-φωτισμένες περιοχές της Ελλάδας δεν δίνουν την εικόνα του Λονδίνου ή της Ιταλίας. Παρά τη διαρκή αύξηση που στέλνει προειδοποιητικά σήματα για διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα μας παραμένει μια μη εντατικά φωτισμένη περιοχή. Ο μέσος νυχτερινός φωτισμός στην Ευρώπη (2014-2024) |Η διαφορά της Ελλάδας με τη Βόρεια Ιταλία είναι εμφανής | The Earth observation Group (EOG), Payne Institute for Public Policy, Colorado School of Mines *Οι φοιτητές στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και το συνεργαζόμενο προσωπικό του εργαστηρίου που υπογράφουν την έρευνα είναι οι: Μιχάλης Κοϊμτζίδης, Γεώργιος Φαλαλάκης, Σταύρος Σταθόπουλος, Οδυσσέας Κοψιδάς, Κωνσταντίνος Κουρτίδης.
  7. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά μετεωρολογικά δεδομένα τα οποία ανέλυσε η επιστημονική ομάδα του meteo.gr / Ε.Α.Α, το καλοκαίρι του 2024 ήταν το θερμότερο στα χρονικά των καταγραφών για την Ελλάδα. Το καλοκαίρι 2024 στην Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε από μεγάλα διαστήματα με υψηλές τιμές θερμοκρασίας για πολλές ημέρες, ξεπερνώντας κατα πολύ τις κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες σε όλη την χώρα. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος του 2024 καταγράφηκαν ως οι θερμότεροι στα χρονικά των καταγραφών για την Ελλάδα, ενώ ο Αύγουστος ως ο 2ος θερμότερος πίσω από τον Αύγουστο του 2021. Στην Εικόνα 1 παρουσιάζεται η μέση θερμοκρασία για το διάστημα του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) από το 1960 μέχρι το 2024, στο σύνολο της Ελλάδας. Το καλοκαίρι του 2024 καταγράφεται ως το θερμότερο στα χρονικά για την Ελλάδα, ξεπερνώντας κατά +2.9°C την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 (μαύρη διακεκομμένη γραμμή) και κατά +1°C το μέχρι πρότινος θερμότερο καλοκαίρι του 2012. Εικόνα 1. Μέση θερμοκρασία για την περίοδο του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024. Όσον αφορά την τάση της μέσης θερμοκρασίας στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024 για την περίοδο του καλοκαιριού αυτή παρουσιάζει άνοδο κατά +2.3°C. Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται η απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα για το καλοκαίρι του 2024. Σε περιοχές της Δυτικής και Βόρειας Ελλάδας η μέση θερμοκρασία για το καλοκαίρι του 2024 κυμάνθηκε κατά 2-3 °C (μέχρι και +4°C σε κάποιες περιοχές) πάνω από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020, στην υπόλοιπη χώρα κατά 1-2 °C, ενώ σε κανένα σημείο της Ελλάδας η απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας δεν έπεσε κάτω από τους +1.4 °C. Οι χαμηλότερες θετικές αποκλίσεις σημειώθηκαν στην περιοχή του Αιγαίου λόγω της επίδρασης του μελτεμιού. Εικόνα 2. Απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας για καλοκαίρι 2024 από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα. Πηγή δεδομένων: Copernicus/C3S.
  8. Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά μετεωρολογικά δεδομένα τα οποία ανέλυσε η επιστημονική ομάδα του meteo.gr / Ε.Α.Α, το καλοκαίρι του 2024 ήταν το θερμότερο στα χρονικά των καταγραφών για την Ελλάδα. Το καλοκαίρι 2024 στην Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε από μεγάλα διαστήματα με υψηλές τιμές θερμοκρασίας για πολλές ημέρες, ξεπερνώντας κατα πολύ τις κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες σε όλη την χώρα. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος του 2024 καταγράφηκαν ως οι θερμότεροι στα χρονικά των καταγραφών για την Ελλάδα, ενώ ο Αύγουστος ως ο 2ος θερμότερος πίσω από τον Αύγουστο του 2021. Στην Εικόνα 1 παρουσιάζεται η μέση θερμοκρασία για το διάστημα του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) από το 1960 μέχρι το 2024, στο σύνολο της Ελλάδας. Το καλοκαίρι του 2024 καταγράφεται ως το θερμότερο στα χρονικά για την Ελλάδα, ξεπερνώντας κατά +2.9°C την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 (μαύρη διακεκομμένη γραμμή) και κατά +1°C το μέχρι πρότινος θερμότερο καλοκαίρι του 2012. Εικόνα 1. Μέση θερμοκρασία για την περίοδο του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024. Όσον αφορά την τάση της μέσης θερμοκρασίας στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2024 για την περίοδο του καλοκαιριού αυτή παρουσιάζει άνοδο κατά +2.3°C. Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται η απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα για το καλοκαίρι του 2024. Σε περιοχές της Δυτικής και Βόρειας Ελλάδας η μέση θερμοκρασία για το καλοκαίρι του 2024 κυμάνθηκε κατά 2-3 °C (μέχρι και +4°C σε κάποιες περιοχές) πάνω από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020, στην υπόλοιπη χώρα κατά 1-2 °C, ενώ σε κανένα σημείο της Ελλάδας η απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας δεν έπεσε κάτω από τους +1.4 °C. Οι χαμηλότερες θετικές αποκλίσεις σημειώθηκαν στην περιοχή του Αιγαίου λόγω της επίδρασης του μελτεμιού. Εικόνα 2. Απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας για καλοκαίρι 2024 από την μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 στην Ελλάδα. Πηγή δεδομένων: Copernicus/C3S. View full είδηση
  9. Ως «άνιση» και «ετεροβαρή» χαρακτηρίζει τη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη στη χώρα μας η Αλεξάνδρα Γκεμιτζή, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωπληροφορικής του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, που εκπόνησε σχετική μελέτη χαρτογραφώντας την ελληνική επικράτεια με μια νέα μέθοδο που συνδυάζει κοινωνικοοικονομικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες. «Η μισή Ελλάδα, ανατολική και νότια, με πρώτη και κύρια την περιοχή του Αιγαίου, είναι υπερκορεσμένη. Η υπόλοιπη μισή, βόρεια και δυτική, χρειάζεται ενίσχυση μέσα από μια βιώσιμη ανάπτυξη», τονίζει η καθηγήτρια συμπυκνώνοντας το βασικό συμπέρασμα της έκθεσης, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Land. Η ομάδα του ΔΠΘ ανέπτυξε έναν δείκτη τον οποίο ονόμασε Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης (Carrying Capacity Index – CCDI), αξιοποιώντας ανοικτά δεδομένα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς και μεγάλο όγκο περιβαλλοντικών δεδομένων μέσω των αποστολών δορυφορικής παρακολούθησης της Γης. Ο υπολογισμός του CCDI βασίζεται στην ενσωμάτωση έξι επιπέδων πληροφοριών που περιγράφουν τη φυσική και την επηρεασμένη από τον άνθρωπο κατάσταση του πλανήτη. Μια βασική παράμετρος που εξέτασε η ομάδα είναι ο Δείκτης Ανθρώπινης Τροποποίησης (HMI). Ο εν λόγω δείκτης εισήχθη στην επιστημονική έρευνα το 2022 από Αμερικaνούς ερευνητές και εξετάζει τον βαθμό στον οποίο έχει τροποποιηθεί κάθε περιοχή στο πέρασμα του χρόνου – από το ποσοστό του πληθυσμού στην κατάσταση των οδικών δικτύων, των δικτύων μεταφορών, αν έχει χρησιμοποιηθεί για παραγωγή ενέργειας κ.ά. Ακολουθεί ο Δείκτης Τρωτότητας σε Καταστροφές (VDI). Ο συγκεκριμένος καταρτίστηκε από την Ε.Ε. το 2023 και προκύπτει από υποδείκτες περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικής αστάθειας κ.ά. Στη συνέχεια, εξετάστηκαν η χρονική τάση στις Μεταβολές Αποθήκευσης Νερού (TWSC), η χρονική τάση του Δείκτη Φυλλικής Εκτασης για Υψηλή Βλάστηση (LAIH), η χρονική τάση του Δείκτη Φυλλικής Εκτασης για Χαμηλή Βλάστηση (LAIL) και το δίκτυο περιοχών προστασίας της φύσης Natura 2000 (NAT). Ολοι οι προαναφερθέντες δείκτες περιγράφουν μέσω των επιμέρους τιμών τους ή της διαχρονικής τους τάσης την κατάσταση της επιφάνειας της Γης και των φυσικών πόρων που σχετίζονται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης και της επίδρασης από την κλιματική αλλαγή. Ετσι συνδιαμορφώνουν τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης CCDI, ο οποίος κυμαίνεται από 0 (ελάχιστη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη) έως 1 (υψηλότερη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη). Χαρτογράφηση της χώρας με βάση τους έξι δείκτες που συνδιαμορφώνουν τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης – CCDI. Τι σημαίνει στην πραγματικότητα φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη Εξηγώντας πιο απλά την ουσία του παραπάνω όρου, η κ. Γκεμιτζή σημειώνει: «Η έννοια της φέρουσας ικανότητας στην ανάπτυξη αναφέρεται στο μέγιστο επίπεδο της ανθρώπινης δραστηριότητας και του πληθυσμού που ένα περιβάλλον ή σύστημα μπορεί να αντέξει μακροπρόθεσμα χωρίς να υποβαθμιστεί. Ενσωματώνει οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη εξισορρόπησης της ανάπτυξης με τη βιώσιμη χρήση των πόρων. Το πρόβλημα που συνήθως υπάρχει όταν μιλάμε για θέματα όπως η βιώσιμη ανάπτυξη είναι η μη κατανόηση της έννοιας από τους πολίτες και τους πολιτικούς. Η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει ότι το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη υποδομών και όχι στην έλλειψη πόρων. Επικρατεί δηλαδή η λανθασμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, όπως νερό, τρόφιμα, ενέργεια κ.ά., οι οποίοι για να γίνουν διαθέσιμοι προς χρήση χρειάζονται απλώς περισσότερες υποδομές. Και, ακόμα χειρότερα, σε κανένα σημείο του συλλογισμού των περισσότερων πολιτών δεν υπεισέρχεται η πρόνοια για τα υπόλοιπα πλάσματα που ζουν στην κάθε περιοχή, όπως και τα πολύτιμα οικοσυστήματα που υποστηρίζουν τη βιοποικιλότητα και που για να επιβιώσουν χρειάζονται και αυτά διαθέσιμους πόρους». Επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, όπως νερό, τρόφιμα, ενέργεια κ.ά., οι οποίοι για να γίνουν διαθέσιμοι προς χρήση χρειάζονται απλώς περισσότερες υποδομές. Τα συμπεράσματα της έκθεσης Ξεκινώντας να αναλύει τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης, η κ. Γκεμιτζή σημειώνει καταρχάς πως τα μεγάλα αστικά κέντρα –Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Κόρινθος, Χαλκίδα, Ηράκλειο Κρήτης–, καθώς και η πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου –Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, μεγάλο τμήμα της Κρήτης– αλλά και οι παράκτιες περιοχές της νότιας και της ανατολικής χώρας –από Πάτρα μέχρι Καλαμάτα, Κόρινθο, ακτές Μεσσηνίας και Λακωνίας– παρουσιάζουν πολύ χαμηλή φέρουσα ικανότητα περαιτέρω ανάπτυξης (δείκτης CCDI Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ακόμη νησιά, καθώς και λιγότερο πυκνοκατοικημένες πόλεις, με τιμές δείκτη CCDI που κυμαίνονται από 0,50 έως 0,60 και οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ως περιοχές με μέτριες δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης. Τα νησιά Χίος και Σάμος είναι δύο τέτοιες περιοχές. Αντίθετα, πολύ μικρά αστικά κέντρα, όπως η Δράμα και οι Σέρρες, έχουν μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης (τιμές CCDI > 0,600), υποδεικνύοντας τη διαθεσιμότητα πόρων για περαιτέρω ανάπτυξη. Μάλιστα, στις παραπάνω δύο περιοχές ο εναλλακτικός τουρισμός που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια (οινοτουρισμός και Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στη Δράμα και οικολογικός τουρισμός στη λίμνη Κερκίνη και σε άλλες περιοχές των Σερρών) έχει ήδη δημιουργήσει ένα καλό μοντέλο βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης, το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί περαιτέρω. Χαρτογράφηση της χώρας με βάση τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης CCDI. Την ίδια καλή εικόνα με περιθώριο και συχνά και αναγκαιότητα για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, εξαιτίας της ερήμωσης από κατοίκους, παρουσιάζουν και πολλές ορεινές περιοχές της Ελλάδας. Ο CCDI είναι σχετικά υψηλός σε ορεινές περιοχές όπως η Πίνδος, η Ευρυτανία, τα ορεινά Τρίκαλα ή τα ορεινά Ιωάννινα. Σε όλες τις παραπάνω περιοχές, υπάρχουν ήδη θύλακοι βιώσιμου, εναλλακτικού τουρισμού. Την ίδια στιγμή, οι ορεινές περιοχές είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους και λιγότερο επηρεασμένες από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και ως εκ τούτου είναι πιο ικανές για μελλοντική ανάπτυξη. Περιθώριο για ανάπτυξη έχει και το παράκτιο τμήμα της Ηπείρου – ακτογραμμές σε περιοχές όπως Σύβοτα και Πάργα. Υδάτινοι πόροι και τρωτότητα σε φυσικές καταστροφές Η κ. Γκεμιτζή μας έδωσε και δύο τριάδες καλύτερων και χειρότερων περιοχών στα κομβικά ζητήματα των υδάτινων πόρων και της τρωτότητας σε φυσικές καταστροφές. Κακή κατάσταση υδάτινων πόρων Κρήτη και Κυκλάδες Ανατολική Πελοπόννησος – Λακωνία, Αργολίδα, Κορινθία Αθήνα, Εύβοια, Χαλκιδική, Θράκη και παράκτιο τμήμα Βόρειας Ελλάδας Καλή κατάσταση υδάτινων πόρων Από Πίνδο και πιο δυτικά, με πιο «αυτάρκη» όλων την Ηπειρο Ανατολική Στερεά, Ευρυτανία, Μεσολόγγι, Καρπενήσι Τρωτότητα σε φυσικές καταστροφές Ρόδος – εξαιτίας των εκτεταμένων πυρκαγιών πέρυσι το καλοκαίρι Εύβοια –διαδοχικές φυσικές καταστροφές– και Λέσβος – κοινωνικό θέμα/ μεταναστευτικό Ροδόπη, Εβρος – πολύ χαμηλά εισοδήματα κατοίκων Παραδείγματα προς αποφυγή Επιστρέφοντας στο θέμα της λάθος επικρατούσας αντίληψης για τη φέρουσα ικανότητα ανάπτυξης, η κ. Γκεμιτζή δίνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την περιοχή της Κρήτης, όπου, παρά την κρίσιμη κατάσταση των υδάτινων πόρων, θεωρείται ότι υπάρχει τρόπος να υποστηριχθεί περαιτέρω ανάπτυξη. Οπως εξηγεί η ίδια: «Το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου προβλέπεται ότι θα εξυπηρετεί 12-15 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο. Ομως δεν αναρωτηθήκαμε αν υπάρχουν οι διαθέσιμοι πόροι για να υποστηρίξουν τέτοιο τουριστικό ρεύμα και ταυτόχρονα να μην υπάρξει σημαντική υποβάθμιση ή κατάρρευση του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και της πολιτισμικής κληρονομιάς του νησιού». Οσο για τα νησιά του Αιγαίου, αυτά, σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, αποτελούν ειδική περίπτωση όπου θα πρέπει να εξεταστούν εξειδικευμένα μέτρα για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς είναι περιορισμένα σε έκταση και φυσικούς πόρους και αντιμετωπίζουν την πρόκληση της μαζικής τουριστικής ανάπτυξης που απειλεί να αλλοιώσει τον φυσικό τους χαρακτήρα. Οπως σημειώνει η καθηγήτρια: «Εδώ θα πρέπει άμεσα να εξεταστούν λύσεις για τον έλεγχο των τουριστικών ρευμάτων και την αντίστοιχη κατανάλωση των πόρων, όπως π.χ. επιβολή ανώτατου αριθμού επισκεπτών σε ευαίσθητες περιοχές, επιβολή ειδικού φόρου στους επισκέπτες, επιβολή ιδιαίτερα αυστηρών όρων δόμησης και επέμβασης στο φυσικό περιβάλλον και προώθηση μόνο των πραγματικά βιώσιμων επενδύσεων ανάπτυξης που ενισχύουν τις τοπικές κοινωνίες. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να αποτελέσει προορισμό για τουρισμό του γκολφ ή για τουρισμό της πισίνας». View full είδηση
  10. Ως «άνιση» και «ετεροβαρή» χαρακτηρίζει τη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη στη χώρα μας η Αλεξάνδρα Γκεμιτζή, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωπληροφορικής του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, που εκπόνησε σχετική μελέτη χαρτογραφώντας την ελληνική επικράτεια με μια νέα μέθοδο που συνδυάζει κοινωνικοοικονομικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες. «Η μισή Ελλάδα, ανατολική και νότια, με πρώτη και κύρια την περιοχή του Αιγαίου, είναι υπερκορεσμένη. Η υπόλοιπη μισή, βόρεια και δυτική, χρειάζεται ενίσχυση μέσα από μια βιώσιμη ανάπτυξη», τονίζει η καθηγήτρια συμπυκνώνοντας το βασικό συμπέρασμα της έκθεσης, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Land. Η ομάδα του ΔΠΘ ανέπτυξε έναν δείκτη τον οποίο ονόμασε Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης (Carrying Capacity Index – CCDI), αξιοποιώντας ανοικτά δεδομένα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς και μεγάλο όγκο περιβαλλοντικών δεδομένων μέσω των αποστολών δορυφορικής παρακολούθησης της Γης. Ο υπολογισμός του CCDI βασίζεται στην ενσωμάτωση έξι επιπέδων πληροφοριών που περιγράφουν τη φυσική και την επηρεασμένη από τον άνθρωπο κατάσταση του πλανήτη. Μια βασική παράμετρος που εξέτασε η ομάδα είναι ο Δείκτης Ανθρώπινης Τροποποίησης (HMI). Ο εν λόγω δείκτης εισήχθη στην επιστημονική έρευνα το 2022 από Αμερικaνούς ερευνητές και εξετάζει τον βαθμό στον οποίο έχει τροποποιηθεί κάθε περιοχή στο πέρασμα του χρόνου – από το ποσοστό του πληθυσμού στην κατάσταση των οδικών δικτύων, των δικτύων μεταφορών, αν έχει χρησιμοποιηθεί για παραγωγή ενέργειας κ.ά. Ακολουθεί ο Δείκτης Τρωτότητας σε Καταστροφές (VDI). Ο συγκεκριμένος καταρτίστηκε από την Ε.Ε. το 2023 και προκύπτει από υποδείκτες περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικής αστάθειας κ.ά. Στη συνέχεια, εξετάστηκαν η χρονική τάση στις Μεταβολές Αποθήκευσης Νερού (TWSC), η χρονική τάση του Δείκτη Φυλλικής Εκτασης για Υψηλή Βλάστηση (LAIH), η χρονική τάση του Δείκτη Φυλλικής Εκτασης για Χαμηλή Βλάστηση (LAIL) και το δίκτυο περιοχών προστασίας της φύσης Natura 2000 (NAT). Ολοι οι προαναφερθέντες δείκτες περιγράφουν μέσω των επιμέρους τιμών τους ή της διαχρονικής τους τάσης την κατάσταση της επιφάνειας της Γης και των φυσικών πόρων που σχετίζονται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης και της επίδρασης από την κλιματική αλλαγή. Ετσι συνδιαμορφώνουν τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης CCDI, ο οποίος κυμαίνεται από 0 (ελάχιστη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη) έως 1 (υψηλότερη φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη). Χαρτογράφηση της χώρας με βάση τους έξι δείκτες που συνδιαμορφώνουν τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης – CCDI. Τι σημαίνει στην πραγματικότητα φέρουσα ικανότητα για ανάπτυξη Εξηγώντας πιο απλά την ουσία του παραπάνω όρου, η κ. Γκεμιτζή σημειώνει: «Η έννοια της φέρουσας ικανότητας στην ανάπτυξη αναφέρεται στο μέγιστο επίπεδο της ανθρώπινης δραστηριότητας και του πληθυσμού που ένα περιβάλλον ή σύστημα μπορεί να αντέξει μακροπρόθεσμα χωρίς να υποβαθμιστεί. Ενσωματώνει οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη εξισορρόπησης της ανάπτυξης με τη βιώσιμη χρήση των πόρων. Το πρόβλημα που συνήθως υπάρχει όταν μιλάμε για θέματα όπως η βιώσιμη ανάπτυξη είναι η μη κατανόηση της έννοιας από τους πολίτες και τους πολιτικούς. Η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύει ότι το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη υποδομών και όχι στην έλλειψη πόρων. Επικρατεί δηλαδή η λανθασμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, όπως νερό, τρόφιμα, ενέργεια κ.ά., οι οποίοι για να γίνουν διαθέσιμοι προς χρήση χρειάζονται απλώς περισσότερες υποδομές. Και, ακόμα χειρότερα, σε κανένα σημείο του συλλογισμού των περισσότερων πολιτών δεν υπεισέρχεται η πρόνοια για τα υπόλοιπα πλάσματα που ζουν στην κάθε περιοχή, όπως και τα πολύτιμα οικοσυστήματα που υποστηρίζουν τη βιοποικιλότητα και που για να επιβιώσουν χρειάζονται και αυτά διαθέσιμους πόρους». Επικρατεί η λανθασμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ανεξάντλητοι πόροι, όπως νερό, τρόφιμα, ενέργεια κ.ά., οι οποίοι για να γίνουν διαθέσιμοι προς χρήση χρειάζονται απλώς περισσότερες υποδομές. Τα συμπεράσματα της έκθεσης Ξεκινώντας να αναλύει τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης, η κ. Γκεμιτζή σημειώνει καταρχάς πως τα μεγάλα αστικά κέντρα –Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Κόρινθος, Χαλκίδα, Ηράκλειο Κρήτης–, καθώς και η πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου –Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, μεγάλο τμήμα της Κρήτης– αλλά και οι παράκτιες περιοχές της νότιας και της ανατολικής χώρας –από Πάτρα μέχρι Καλαμάτα, Κόρινθο, ακτές Μεσσηνίας και Λακωνίας– παρουσιάζουν πολύ χαμηλή φέρουσα ικανότητα περαιτέρω ανάπτυξης (δείκτης CCDI Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ακόμη νησιά, καθώς και λιγότερο πυκνοκατοικημένες πόλεις, με τιμές δείκτη CCDI που κυμαίνονται από 0,50 έως 0,60 και οι οποίες μπορούν να θεωρηθούν ως περιοχές με μέτριες δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης. Τα νησιά Χίος και Σάμος είναι δύο τέτοιες περιοχές. Αντίθετα, πολύ μικρά αστικά κέντρα, όπως η Δράμα και οι Σέρρες, έχουν μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης (τιμές CCDI > 0,600), υποδεικνύοντας τη διαθεσιμότητα πόρων για περαιτέρω ανάπτυξη. Μάλιστα, στις παραπάνω δύο περιοχές ο εναλλακτικός τουρισμός που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια (οινοτουρισμός και Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στη Δράμα και οικολογικός τουρισμός στη λίμνη Κερκίνη και σε άλλες περιοχές των Σερρών) έχει ήδη δημιουργήσει ένα καλό μοντέλο βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης, το οποίο μπορεί να καλλιεργηθεί περαιτέρω. Χαρτογράφηση της χώρας με βάση τον Δείκτη Φέρουσας Ικανότητας Ανάπτυξης CCDI. Την ίδια καλή εικόνα με περιθώριο και συχνά και αναγκαιότητα για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, εξαιτίας της ερήμωσης από κατοίκους, παρουσιάζουν και πολλές ορεινές περιοχές της Ελλάδας. Ο CCDI είναι σχετικά υψηλός σε ορεινές περιοχές όπως η Πίνδος, η Ευρυτανία, τα ορεινά Τρίκαλα ή τα ορεινά Ιωάννινα. Σε όλες τις παραπάνω περιοχές, υπάρχουν ήδη θύλακοι βιώσιμου, εναλλακτικού τουρισμού. Την ίδια στιγμή, οι ορεινές περιοχές είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους και λιγότερο επηρεασμένες από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και ως εκ τούτου είναι πιο ικανές για μελλοντική ανάπτυξη. Περιθώριο για ανάπτυξη έχει και το παράκτιο τμήμα της Ηπείρου – ακτογραμμές σε περιοχές όπως Σύβοτα και Πάργα. Υδάτινοι πόροι και τρωτότητα σε φυσικές καταστροφές Η κ. Γκεμιτζή μας έδωσε και δύο τριάδες καλύτερων και χειρότερων περιοχών στα κομβικά ζητήματα των υδάτινων πόρων και της τρωτότητας σε φυσικές καταστροφές. Κακή κατάσταση υδάτινων πόρων Κρήτη και Κυκλάδες Ανατολική Πελοπόννησος – Λακωνία, Αργολίδα, Κορινθία Αθήνα, Εύβοια, Χαλκιδική, Θράκη και παράκτιο τμήμα Βόρειας Ελλάδας Καλή κατάσταση υδάτινων πόρων Από Πίνδο και πιο δυτικά, με πιο «αυτάρκη» όλων την Ηπειρο Ανατολική Στερεά, Ευρυτανία, Μεσολόγγι, Καρπενήσι Τρωτότητα σε φυσικές καταστροφές Ρόδος – εξαιτίας των εκτεταμένων πυρκαγιών πέρυσι το καλοκαίρι Εύβοια –διαδοχικές φυσικές καταστροφές– και Λέσβος – κοινωνικό θέμα/ μεταναστευτικό Ροδόπη, Εβρος – πολύ χαμηλά εισοδήματα κατοίκων Παραδείγματα προς αποφυγή Επιστρέφοντας στο θέμα της λάθος επικρατούσας αντίληψης για τη φέρουσα ικανότητα ανάπτυξης, η κ. Γκεμιτζή δίνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την περιοχή της Κρήτης, όπου, παρά την κρίσιμη κατάσταση των υδάτινων πόρων, θεωρείται ότι υπάρχει τρόπος να υποστηριχθεί περαιτέρω ανάπτυξη. Οπως εξηγεί η ίδια: «Το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου προβλέπεται ότι θα εξυπηρετεί 12-15 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο. Ομως δεν αναρωτηθήκαμε αν υπάρχουν οι διαθέσιμοι πόροι για να υποστηρίξουν τέτοιο τουριστικό ρεύμα και ταυτόχρονα να μην υπάρξει σημαντική υποβάθμιση ή κατάρρευση του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και της πολιτισμικής κληρονομιάς του νησιού». Οσο για τα νησιά του Αιγαίου, αυτά, σύμφωνα με την κ. Γκεμιτζή, αποτελούν ειδική περίπτωση όπου θα πρέπει να εξεταστούν εξειδικευμένα μέτρα για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς είναι περιορισμένα σε έκταση και φυσικούς πόρους και αντιμετωπίζουν την πρόκληση της μαζικής τουριστικής ανάπτυξης που απειλεί να αλλοιώσει τον φυσικό τους χαρακτήρα. Οπως σημειώνει η καθηγήτρια: «Εδώ θα πρέπει άμεσα να εξεταστούν λύσεις για τον έλεγχο των τουριστικών ρευμάτων και την αντίστοιχη κατανάλωση των πόρων, όπως π.χ. επιβολή ανώτατου αριθμού επισκεπτών σε ευαίσθητες περιοχές, επιβολή ειδικού φόρου στους επισκέπτες, επιβολή ιδιαίτερα αυστηρών όρων δόμησης και επέμβασης στο φυσικό περιβάλλον και προώθηση μόνο των πραγματικά βιώσιμων επενδύσεων ανάπτυξης που ενισχύουν τις τοπικές κοινωνίες. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν χρειάζεται να αποτελέσει προορισμό για τουρισμό του γκολφ ή για τουρισμό της πισίνας».
  11. Το καλοκαίρι του 2024 στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, χαρακτηρίζεται από παρατεταμένους καύσωνες που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την παραγωγικότητα των ανθρώπων, με τις συνέπειες να είναι ιδιαίτερα αισθητές στις ευάλωτες ομάδες και στους εργαζόμενους σε εξωτερικούς χώρους. Καύσωνες: Τι είναι οι διάδρομοι ψυχρού αέρα που προτείνονται ως λύση Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Ανδρέας Φλουρής, καθηγητής Φυσιολογίας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως υπερθερμία, θερμική εξάντληση, θερμοπληξία και αφυδάτωση. Η ζέστη που βιώνουμε τους τελευταίους δύο μήνες αναδεικνύει την ανάγκη για άμεσες δράσεις προστασίας της υγείας. Οι συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών είναι σοβαρές και απαιτούν συντονισμένη προσπάθεια από την πολιτεία αλλά και πολλούς φορείς.» Ευάλωτες οι έγκυες Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής εξηγεί ότι «ιδιαίτερα ευάλωτες είναι οι έγκυες γυναίκες. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ζέστη μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία των εγκύων και των εμβρύων. Η έκθεση της μητέρας στη ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης, όπως συγγενείς ανωμαλίες, θνησιγένεια, πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, προεκλαμψία και πρόωρη ρήξη εμβρυικών υμένων. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς η έκθεση στη ζέστη προκαλεί αυτές τις ανεπιθύμητες συνέπειες. Αυτή την περίοδο πραγματοποιούμε μελέτες για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία της εγκύου και του εμβρύου. Αν κατανοήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μειώσουμε τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης.» Οι μελέτες του Δρ Ανδρέα Φλουρή και των συνεργατών του αναδεικνύουν τη σημασία της προστασίας των εγκύων από τις ακραίες θερμοκρασίες, επισημαίνοντας την ανάγκη για κατάλληλα μέτρα πρόληψης και παρέμβασης. Η κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την προστασία αυτών των ευάλωτων ομάδων. Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα αντιμετωπίζει περιστατικά θανάτων τουριστών λόγω θερμοπληξίας, συνήθως κατά τη διάρκεια πεζοπορίας. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «φέτος, αυτά τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τραγικός θάνατος του δημοσιογράφου του BBC, Μάικλ Μόσλει, ο οποίος πέθανε από θερμοπληξία κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας στη Σύμη. Ο Μόσλει βρέθηκε κοντά σε ένα beach bar, και αν κάποιος τον είχε δει και τον είχε μεταφέρει σε δροσερό μέρος και του είχε δώσει νερό, ίσως να είχε σωθεί. Τέτοια περιστατικά υπογραμμίζουν τη σημασία της λήψης σωστών αποφάσεων όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες καύσωνα. Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε καλά τους κινδύνους της σωματικής δραστηριότητας σε υψηλές θερμοκρασίες και να αποφεύγουμε να είμαστε μόνοι. Τα μέτρα αυτοπροστασίας περιλαμβάνουν την αποφυγή έκθεσης στη ζέστη και τον ήλιο, την επαρκή ενυδάτωση, τη χρήση κατάλληλων ανοιχτόχρωμων και φαρδιών ρούχων, καθώς και την κατανάλωση ελαφριάς διατροφής που περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά.» Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να ενισχύσουν τις προσπάθειες ενημέρωσης και προστασίας των τουριστών από την ακραία ζέστη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καμπάνιες ευαισθητοποίησης, παροχή πρώτων βοηθειών και διαθεσιμότητα νερού σε τουριστικές περιοχές, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των περιστατικών θερμοπληξίας και στην ασφάλεια όσων επισκέπτονται τη χώρα μας.» Παραγωγικότητα Οι επιπτώσεις του καύσωνα στην παραγωγικότητα είναι εξίσου σημαντικές. Οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, όπως οι διανομείς, αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους. Ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η ζέστη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, υπερθερμία, ακόμη και θερμοπληξία, ενώ επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά των εργαζομένων να εκτελούν αποτελεσματικά την εργασία τους. Οι διανομείς ντελίβερι, για παράδειγμα, συχνά αναφέρουν ότι νιώθουν σαν να τους φυσάει καυτός αέρας συνεχώς, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένα αντανακλαστικά και να κινδυνεύουν από ατυχήματα.» Η οικονομική ζημία από την απώλεια παραγωγικότητας λόγω της ζέστης είναι επίσης, σημαντική. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «παλαιότερα θεωρούσαμε ότι οι επιπτώσεις αυτές εμφανίζονται σε αρκετά υψηλή ζέστη, δηλαδή μόνο όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος ξεπεράσει τους 27 βαθμούς Κελσίου. Επομένως, είχε παγιωθεί η ιδέα ότι τα προβλήματα αφορούν τους εργαζόμενους λίγων χωρών ή μόνο σε κάποιες βιομηχανίες όπως η γεωργία και οι κατασκευές. Τα δεδομένα των μελετών μας την τελευταία δεκαετία έχουν δείξει ότι τα προβλήματα στην υγεία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων ξεκινούν να εμφανίζονται από τους 15 βαθμούς Κελσίου. Για παράδειγμα, βρήκαμε ότι για κάθε βαθμό Κελσίου που η θερμοκρασία αυξάνεται πάνω από τους 15 βαθμούς, η παραγωγικότητα ενός εργαζόμενου μειώνεται κατά 2% περίπου. Αυτό το εύρημα έχει παίξει σημαντικό ρόλο για να αλλάξει η αντίληψη που έχουν οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Σημαίνει ότι τα προβλήματα είναι πολύ πιο διαδεδομένα από ό,τι πιστεύαμε και ότι οι χώρες αυτές που παλαιότερα θεωρούσαν ότι δεν επηρεάζονται πολύ από την κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν έντονες μειώσεις στην παραγωγικότητα των εργαζομένων τους. Σύμφωνα με μελέτες μας, η Ελλάδα χάνει ετησίως 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω της μείωσης στην παραγωγικότητα που προκαλείται από την έκθεση των εργαζομένων ζέστη. Η εφαρμογή προληπτικών μέτρων μπορεί να μειώσει τις οικονομικές απώλειες και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας, προσφέροντας μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την οικονομία.»
  12. Το καλοκαίρι του 2024 στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, χαρακτηρίζεται από παρατεταμένους καύσωνες που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την παραγωγικότητα των ανθρώπων, με τις συνέπειες να είναι ιδιαίτερα αισθητές στις ευάλωτες ομάδες και στους εργαζόμενους σε εξωτερικούς χώρους. Καύσωνες: Τι είναι οι διάδρομοι ψυχρού αέρα που προτείνονται ως λύση Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Ανδρέας Φλουρής, καθηγητής Φυσιολογίας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως υπερθερμία, θερμική εξάντληση, θερμοπληξία και αφυδάτωση. Η ζέστη που βιώνουμε τους τελευταίους δύο μήνες αναδεικνύει την ανάγκη για άμεσες δράσεις προστασίας της υγείας. Οι συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών είναι σοβαρές και απαιτούν συντονισμένη προσπάθεια από την πολιτεία αλλά και πολλούς φορείς.» Ευάλωτες οι έγκυες Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής εξηγεί ότι «ιδιαίτερα ευάλωτες είναι οι έγκυες γυναίκες. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ζέστη μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία των εγκύων και των εμβρύων. Η έκθεση της μητέρας στη ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης, όπως συγγενείς ανωμαλίες, θνησιγένεια, πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, προεκλαμψία και πρόωρη ρήξη εμβρυικών υμένων. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς η έκθεση στη ζέστη προκαλεί αυτές τις ανεπιθύμητες συνέπειες. Αυτή την περίοδο πραγματοποιούμε μελέτες για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία της εγκύου και του εμβρύου. Αν κατανοήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μειώσουμε τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης.» Οι μελέτες του Δρ Ανδρέα Φλουρή και των συνεργατών του αναδεικνύουν τη σημασία της προστασίας των εγκύων από τις ακραίες θερμοκρασίες, επισημαίνοντας την ανάγκη για κατάλληλα μέτρα πρόληψης και παρέμβασης. Η κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την προστασία αυτών των ευάλωτων ομάδων. Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα αντιμετωπίζει περιστατικά θανάτων τουριστών λόγω θερμοπληξίας, συνήθως κατά τη διάρκεια πεζοπορίας. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «φέτος, αυτά τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τραγικός θάνατος του δημοσιογράφου του BBC, Μάικλ Μόσλει, ο οποίος πέθανε από θερμοπληξία κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας στη Σύμη. Ο Μόσλει βρέθηκε κοντά σε ένα beach bar, και αν κάποιος τον είχε δει και τον είχε μεταφέρει σε δροσερό μέρος και του είχε δώσει νερό, ίσως να είχε σωθεί. Τέτοια περιστατικά υπογραμμίζουν τη σημασία της λήψης σωστών αποφάσεων όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες καύσωνα. Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε καλά τους κινδύνους της σωματικής δραστηριότητας σε υψηλές θερμοκρασίες και να αποφεύγουμε να είμαστε μόνοι. Τα μέτρα αυτοπροστασίας περιλαμβάνουν την αποφυγή έκθεσης στη ζέστη και τον ήλιο, την επαρκή ενυδάτωση, τη χρήση κατάλληλων ανοιχτόχρωμων και φαρδιών ρούχων, καθώς και την κατανάλωση ελαφριάς διατροφής που περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά.» Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να ενισχύσουν τις προσπάθειες ενημέρωσης και προστασίας των τουριστών από την ακραία ζέστη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καμπάνιες ευαισθητοποίησης, παροχή πρώτων βοηθειών και διαθεσιμότητα νερού σε τουριστικές περιοχές, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των περιστατικών θερμοπληξίας και στην ασφάλεια όσων επισκέπτονται τη χώρα μας.» Παραγωγικότητα Οι επιπτώσεις του καύσωνα στην παραγωγικότητα είναι εξίσου σημαντικές. Οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, όπως οι διανομείς, αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους. Ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η ζέστη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, υπερθερμία, ακόμη και θερμοπληξία, ενώ επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά των εργαζομένων να εκτελούν αποτελεσματικά την εργασία τους. Οι διανομείς ντελίβερι, για παράδειγμα, συχνά αναφέρουν ότι νιώθουν σαν να τους φυσάει καυτός αέρας συνεχώς, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένα αντανακλαστικά και να κινδυνεύουν από ατυχήματα.» Η οικονομική ζημία από την απώλεια παραγωγικότητας λόγω της ζέστης είναι επίσης, σημαντική. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «παλαιότερα θεωρούσαμε ότι οι επιπτώσεις αυτές εμφανίζονται σε αρκετά υψηλή ζέστη, δηλαδή μόνο όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος ξεπεράσει τους 27 βαθμούς Κελσίου. Επομένως, είχε παγιωθεί η ιδέα ότι τα προβλήματα αφορούν τους εργαζόμενους λίγων χωρών ή μόνο σε κάποιες βιομηχανίες όπως η γεωργία και οι κατασκευές. Τα δεδομένα των μελετών μας την τελευταία δεκαετία έχουν δείξει ότι τα προβλήματα στην υγεία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων ξεκινούν να εμφανίζονται από τους 15 βαθμούς Κελσίου. Για παράδειγμα, βρήκαμε ότι για κάθε βαθμό Κελσίου που η θερμοκρασία αυξάνεται πάνω από τους 15 βαθμούς, η παραγωγικότητα ενός εργαζόμενου μειώνεται κατά 2% περίπου. Αυτό το εύρημα έχει παίξει σημαντικό ρόλο για να αλλάξει η αντίληψη που έχουν οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Σημαίνει ότι τα προβλήματα είναι πολύ πιο διαδεδομένα από ό,τι πιστεύαμε και ότι οι χώρες αυτές που παλαιότερα θεωρούσαν ότι δεν επηρεάζονται πολύ από την κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν έντονες μειώσεις στην παραγωγικότητα των εργαζομένων τους. Σύμφωνα με μελέτες μας, η Ελλάδα χάνει ετησίως 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω της μείωσης στην παραγωγικότητα που προκαλείται από την έκθεση των εργαζομένων ζέστη. Η εφαρμογή προληπτικών μέτρων μπορεί να μειώσει τις οικονομικές απώλειες και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας, προσφέροντας μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την οικονομία.» View full είδηση
  13. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου 1954, όταν δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επικύρωσαν τη Σύμβαση για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών. Εβδομήντα χρόνια μετά, το CERN αποτελεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ερευνητικό εργαστήριο πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής. To CERN γεννήθηκε στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο διεθνούς φήμης Έλληνας φυσικός, καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού, Γιάννης Ηλιόπουλος, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 70 χρόνων λειτουργίας του CERN, στις εγκαταστάσεις του Δημόκριτου, «οι επιστήμονες δημιούργησαν την επιστημονική ένωση της Ευρώπης, πολύ πριν οι πολιτικοί σκεφτούν να δημιουργήσουν την οικονομική ένωσή της». Οι σκοποί ίδρυσης του CERN, όπως εξήγησε ο διευθυντής Έρευνας και Πληροφορικής του οργανισμού, Γιοακίμ Μνιχ, ήταν να κάνει έρευνα παγκοσμίου βεληνεκούς στη θεμελιώδη φυσική, να παρέχει ένα μοναδικό εύρος περιβαλλοντικά βιώσιμων εγκαταστάσεων που θα βοηθήσουν την έρευνα αιχμής, να ενώσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο προκειμένου να εξερευνήσουν τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος όλων, να εκπαιδεύσει νέες γενιές επιστημόνων και τέλος να εμπλέξει όλους τους πολίτες στις επιστημονικές αξίες. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Μνιχ περιέγραψε μερικές από τις στιγμές-σταθμούς στην 70ετή λειτουργία του CERN, από την εγκατάσταση του πρώτου επιταχυντή το 1957 (Synchrocyclotron) και το πρώτο πείραμα έναν χρόνο αργότερα, μέχρι τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) που οδήγησε στην επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς το 2012. «Το μήνυμα προς τους πολίτες και όσους παίρνουν αποφάσεις, είναι ότι πρέπει να θεωρείτε το CERN ως το εργαστήριό σας. Εργαζόμαστε με εσάς και για εσάς», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μνιχ. «Λίγα μέρη σε όλο τον κόσμο έχουν συνεισφέρει τόσο πολύ στην επιστήμη και την τεχνολογία στον πλανήτη μας. Το CERN δεν είναι μόνο καινοτομία, είναι η καθημερινή ζωή όλου του κόσμου που επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει στο CERN», παρατήρησε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Γιώργος Νούνεσης, προλογίζοντας την εκδήλωση. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το CERN «έχει αποτελέσει μια κοινωνική πηγή έμπνευσης για ερευνητικούς οργανισμούς και μεμονωμένους επιστήμονες». Σήμερα, το CERN αποτελείται από 23 κράτη μέλη, τρία που είναι στη διαδικασία προσχώρησης, οκτώ διασυνδεδεμένα και τέσσερις παρατηρητές (Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, UNESCO). Επίσης, μετρά 2.666 υπαλλήλους (στις 31/12/2023) και 12.370 χρήστες των υπηρεσιών του, δηλαδή ερευνητές από 110 ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα από 70 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Δίκτυο Αποφοίτων του CERN περιλαμβάνει πάνω από 10.000 ενεργά μέλη, μεταξύ των οποίων και πολλούς Έλληνες. Η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, Κώστας Φουντάς, συνεισφέρει στον προϋπολογισμό του CERN περίπου το 1%. Σήμερα εργάζονται στο CERN 225 Έλληνες, από τους οποίους οι 115 είναι συνδεδεμένοι με ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα. «Οι Έλληνες ερευνητές έχουν καίρια συνεισφορά στα πειράματα του CERN», τόνισε ο κ. Φουντάς. Ο Τζιοβάνι Ανέλι, επικεφαλής του τμήματος Μεταφοράς Γνώσης του CERN, αναφέρθηκε στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τον οργανισμό στην κοινωνία μέσα από το σχετικό οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί και παρουσίασε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα στον τομέα αυτό, από τη χρήση ηλεκτρονίων πολύ υψηλής ενέργειας για τη θεραπεία του καρκίνου, που αναπτύσσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης, μέχρι την κατασκευή μικρού μεγέθους επιταχυντών για την σε βάθος μελέτη έργων τέχνης, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται στο Μουσείο του Λούβρου. Έδωσε επίσης παραδείγματα ελληνικής αξιοποίησης της τεχνογνωσίας, όπως η συμμετοχή ελληνικών ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων στο δίκτυο HEPTech, το οποίο υποστηρίζει εγκαταστάσεις υψηλής ενέργειας για να μετατρέψουν καινοτομίες. σε βιομηχανικά πρότζεκτ με οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, Αθανάσιος Κυριαζής, τόνισε ότι «προσπαθούμε να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων και εταιρειών και να βελτιώσουμε τη σχετικά χαμηλή συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας σε αυτή την αγορά». Υπενθύμισε εξάλλου, την επιστημονική πρόοδο που έχει συντελεστεί στο CERN, «τους δεσμούς του με την κοινωνία, τη βιομηχανία και την εκπαίδευση». Η επόμενη μέρα στο CERN θα περιλαμβάνει την αναβάθμιση του LHC με στόχο να λειτουργεί από το 2029 ως Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων Υψηλής Φωτεινότητας (HL-LHC), να παράγει με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών δέκα φορές περισσότερες συγκρούσεις σωματιδίων από τον LHC και άρα να ρίξει «φως» σε σπάνια φαινόμενα με μεγαλύτερη ακρίβεια. Επίσης, προετοιμάζεται η κατασκευή ενός νέου επιταχυντή, του Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή (FCC), που θα βοηθήσει να δοθούν απαντήσεις σε σημαντικά αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα της Φυσικής Σωματιδίων, για το Σύμπαν. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του CERN για τα συνδεδεμένα και μη μέλη κράτη και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μανώλης Τσεσμελής, για τον FCC είναι σε εξέλιξη η σύνταξη τεχνικής και οικονομικής μελέτης σκοπιμότητας και η διαβούλευση με 41 δήμους της Ελβετίας και της Γαλλίας, κάτω από το έδαφος των οποίων θα βρίσκεται, με στόχο να αρχίσει η κατασκευή του μήκους 90,7 χιλιομέτρων τούνελ, που θα φιλοξενεί τον επιταχυντή, το 2031-2032. Για τον συγκεκριμένο επιταχυντή έχουν ήδη υπογράψει μνημόνια συνεργασίας και έξι ελληνικά πανεπιστήμια. View full είδηση
  14. Ήταν 29 Σεπτεμβρίου 1954, όταν δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, επικύρωσαν τη Σύμβαση για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών. Εβδομήντα χρόνια μετά, το CERN αποτελεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ερευνητικό εργαστήριο πυρηνικής και σωματιδιακής φυσικής. To CERN γεννήθηκε στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ο διεθνούς φήμης Έλληνας φυσικός, καθηγητής στην Ecole Normale Superieure του Παρισιού, Γιάννης Ηλιόπουλος, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 70 χρόνων λειτουργίας του CERN, στις εγκαταστάσεις του Δημόκριτου, «οι επιστήμονες δημιούργησαν την επιστημονική ένωση της Ευρώπης, πολύ πριν οι πολιτικοί σκεφτούν να δημιουργήσουν την οικονομική ένωσή της». Οι σκοποί ίδρυσης του CERN, όπως εξήγησε ο διευθυντής Έρευνας και Πληροφορικής του οργανισμού, Γιοακίμ Μνιχ, ήταν να κάνει έρευνα παγκοσμίου βεληνεκούς στη θεμελιώδη φυσική, να παρέχει ένα μοναδικό εύρος περιβαλλοντικά βιώσιμων εγκαταστάσεων που θα βοηθήσουν την έρευνα αιχμής, να ενώσει ανθρώπους από όλο τον κόσμο προκειμένου να εξερευνήσουν τα όρια της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος όλων, να εκπαιδεύσει νέες γενιές επιστημόνων και τέλος να εμπλέξει όλους τους πολίτες στις επιστημονικές αξίες. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Μνιχ περιέγραψε μερικές από τις στιγμές-σταθμούς στην 70ετή λειτουργία του CERN, από την εγκατάσταση του πρώτου επιταχυντή το 1957 (Synchrocyclotron) και το πρώτο πείραμα έναν χρόνο αργότερα, μέχρι τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) που οδήγησε στην επιβεβαίωση της ύπαρξης του σωματιδίου Χιγκς το 2012. «Το μήνυμα προς τους πολίτες και όσους παίρνουν αποφάσεις, είναι ότι πρέπει να θεωρείτε το CERN ως το εργαστήριό σας. Εργαζόμαστε με εσάς και για εσάς», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μνιχ. «Λίγα μέρη σε όλο τον κόσμο έχουν συνεισφέρει τόσο πολύ στην επιστήμη και την τεχνολογία στον πλανήτη μας. Το CERN δεν είναι μόνο καινοτομία, είναι η καθημερινή ζωή όλου του κόσμου που επηρεάζεται από ό,τι συμβαίνει στο CERN», παρατήρησε ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», Γιώργος Νούνεσης, προλογίζοντας την εκδήλωση. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το CERN «έχει αποτελέσει μια κοινωνική πηγή έμπνευσης για ερευνητικούς οργανισμούς και μεμονωμένους επιστήμονες». Σήμερα, το CERN αποτελείται από 23 κράτη μέλη, τρία που είναι στη διαδικασία προσχώρησης, οκτώ διασυνδεδεμένα και τέσσερις παρατηρητές (Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, UNESCO). Επίσης, μετρά 2.666 υπαλλήλους (στις 31/12/2023) και 12.370 χρήστες των υπηρεσιών του, δηλαδή ερευνητές από 110 ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα από 70 χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Δίκτυο Αποφοίτων του CERN περιλαμβάνει πάνω από 10.000 ενεργά μέλη, μεταξύ των οποίων και πολλούς Έλληνες. Η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επιστημονικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο CERN, Κώστας Φουντάς, συνεισφέρει στον προϋπολογισμό του CERN περίπου το 1%. Σήμερα εργάζονται στο CERN 225 Έλληνες, από τους οποίους οι 115 είναι συνδεδεμένοι με ελληνικά ερευνητικά ιδρύματα. «Οι Έλληνες ερευνητές έχουν καίρια συνεισφορά στα πειράματα του CERN», τόνισε ο κ. Φουντάς. Ο Τζιοβάνι Ανέλι, επικεφαλής του τμήματος Μεταφοράς Γνώσης του CERN, αναφέρθηκε στη μεταφορά τεχνογνωσίας από τον οργανισμό στην κοινωνία μέσα από το σχετικό οικοσύστημα που έχει δημιουργηθεί και παρουσίασε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα στον τομέα αυτό, από τη χρήση ηλεκτρονίων πολύ υψηλής ενέργειας για τη θεραπεία του καρκίνου, που αναπτύσσει το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης, μέχρι την κατασκευή μικρού μεγέθους επιταχυντών για την σε βάθος μελέτη έργων τέχνης, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται στο Μουσείο του Λούβρου. Έδωσε επίσης παραδείγματα ελληνικής αξιοποίησης της τεχνογνωσίας, όπως η συμμετοχή ελληνικών ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων στο δίκτυο HEPTech, το οποίο υποστηρίζει εγκαταστάσεις υψηλής ενέργειας για να μετατρέψουν καινοτομίες. σε βιομηχανικά πρότζεκτ με οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας, Αθανάσιος Κυριαζής, τόνισε ότι «προσπαθούμε να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων και εταιρειών και να βελτιώσουμε τη σχετικά χαμηλή συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας σε αυτή την αγορά». Υπενθύμισε εξάλλου, την επιστημονική πρόοδο που έχει συντελεστεί στο CERN, «τους δεσμούς του με την κοινωνία, τη βιομηχανία και την εκπαίδευση». Η επόμενη μέρα στο CERN θα περιλαμβάνει την αναβάθμιση του LHC με στόχο να λειτουργεί από το 2029 ως Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων Υψηλής Φωτεινότητας (HL-LHC), να παράγει με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών δέκα φορές περισσότερες συγκρούσεις σωματιδίων από τον LHC και άρα να ρίξει «φως» σε σπάνια φαινόμενα με μεγαλύτερη ακρίβεια. Επίσης, προετοιμάζεται η κατασκευή ενός νέου επιταχυντή, του Μελλοντικού Κυκλικού Επιταχυντή (FCC), που θα βοηθήσει να δοθούν απαντήσεις σε σημαντικά αναπάντητα μέχρι σήμερα ερωτήματα της Φυσικής Σωματιδίων, για το Σύμπαν. Όπως ανέφερε ο υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του CERN για τα συνδεδεμένα και μη μέλη κράτη και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μανώλης Τσεσμελής, για τον FCC είναι σε εξέλιξη η σύνταξη τεχνικής και οικονομικής μελέτης σκοπιμότητας και η διαβούλευση με 41 δήμους της Ελβετίας και της Γαλλίας, κάτω από το έδαφος των οποίων θα βρίσκεται, με στόχο να αρχίσει η κατασκευή του μήκους 90,7 χιλιομέτρων τούνελ, που θα φιλοξενεί τον επιταχυντή, το 2031-2032. Για τον συγκεκριμένο επιταχυντή έχουν ήδη υπογράψει μνημόνια συνεργασίας και έξι ελληνικά πανεπιστήμια.
  15. Η Ελλάδα βελτίωσε τη θέση της μεταξύ των κορυφαίων αγορών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς ανέβηκε από την 3η στη 2η θέση του προσαρμοσμένου δείκτη της EY για τις ΑΠΕ, που εξετάζει τις επιδόσεις των χωρών προσαρμοσμένες σύμφωνα με το μέγεθος του ΑΕΠ τους, όπως σημειώνεται σε σχετική έκθεση. Συγχρόνως, η Ελλάδα επανήλθε στη 16η θέση του γενικού δείκτη, από τη 18η θέση που βρισκόταν πριν έξι μήνες. Ο δείκτης EY Renewable Energy Country Attractiveness Index (RECAI), που ανακοινώθηκε χθες, αξιολογεί τις 40 κορυφαίες οικονομίες του κόσμου και τις κατατάσσει ως προς την ελκυστικότητα των επενδυτικών ευκαιριών σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ο προσαρμοσμένος ως προς το ΑΕΠ δείκτης δίνει μία πιο αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας, αποτυπώνοντας τις επιδόσεις των χωρών σε σχέση με το οικονομικό μέγεθός τους, καθώς ο βασικός δείκτης, από τη φύση του, πριμοδοτεί τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, οι οποίες λόγω του μεγέθους τους έχουν και τις μεγαλύτερες αγορές ΑΠΕ. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η έκθεση αναφέρει ότι η χωρητικότητα εγκατεστημένης ισχύος ανανεώσιμης ενέργειας στην Ελλάδα έχει διπλασιαστεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με την πράσινη ενέργεια να αντιπροσωπεύει πλέον το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Προσθέτει, παράλληλα, ότι οι υψηλές τιμές ενέργειας και η κρατική υποστήριξη οδηγούν στη δημιουργία τοπικών κοινοτήτων παραγωγής ενέργειας. Η έκθεση σχολιάζει, επίσης, τη βελτίωση της κατάταξης της Ελλάδας όσον αφορά τις διμερείς συμβάσεις αγοράς ενέργειας (Power Purchase Agreements - PPAs), με τη χώρα να ανεβαίνει από την 26η στην 21η θέση του σχετικού δείκτη. Όπως σημειώνεται, παρότι ο αριθμός των σχετικών συμφωνιών στην Ελλάδα παραμένει σχετικά μικρός, η αναδυόμενη αγορά των εταιρικών PPAs παρουσιάζει σημάδια ανάπτυξης. Πρόκειται για μία αγορά όπου κυριαρχούν τα έργα ηλιακής ενέργειας που αξιοποιούν στο έπακρο την ηλιοφάνεια, με μικρότερη συμμετοχή της επίγειας αιολικής ενέργειας. Όπως και σε πολλές άλλες αγορές, οι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι και οι όμιλοι πληροφορικής κυριαρχούν στη λίστα των αγοραστών, ωστόσο, όπως σημειώνει η έκθεση, είναι ενδιαφέρον ότι υπεγράφησαν, επίσης, PPAs από οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έκθεσης για την Ελλάδα, ο Τάσος Ιωσηφίδης, εταίρος, επικεφαλής του Τμήματος Συμβούλων Εταιρικής Στρατηγικής και Συναλλαγών της EY Ελλάδος και επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας και Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας, δήλωσε: «Η Ελλάδα παραμένει για τρίτο συνεχές εξάμηνο στις τρεις πρώτες θέσεις του προσαρμοσμένου ως προς το ΑΕΠ δείκτη ανανεώσιμων πηγών και την πρώτη εικοσάδα του γενικού δείκτη RECAI της EY, με βελτιωμένες, μάλιστα, επιδόσεις. Η κατάταξη αυτή επιβεβαιώνει την ελκυστικότητα της αγοράς ΑΠΕ στη χώρα μας, τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί και τις θετικές προοπτικές για προσέλκυση επενδύσεων που θα επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση της οικονομίας μας. Έχοντας αντιμετωπίσει πολλά από τα προβλήματα του ρυθμιστικού πλαισίου, βασικές προτεραιότητες αποτελούν σήμερα η ενίσχυση του δικτύου, η στροφή στην υπεράκτια αιολική ενέργεια και οι επενδύσεις στα συστήματα αποθήκευσης». View full είδηση
  16. Η Ελλάδα βελτίωσε τη θέση της μεταξύ των κορυφαίων αγορών για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς ανέβηκε από την 3η στη 2η θέση του προσαρμοσμένου δείκτη της EY για τις ΑΠΕ, που εξετάζει τις επιδόσεις των χωρών προσαρμοσμένες σύμφωνα με το μέγεθος του ΑΕΠ τους, όπως σημειώνεται σε σχετική έκθεση. Συγχρόνως, η Ελλάδα επανήλθε στη 16η θέση του γενικού δείκτη, από τη 18η θέση που βρισκόταν πριν έξι μήνες. Ο δείκτης EY Renewable Energy Country Attractiveness Index (RECAI), που ανακοινώθηκε χθες, αξιολογεί τις 40 κορυφαίες οικονομίες του κόσμου και τις κατατάσσει ως προς την ελκυστικότητα των επενδυτικών ευκαιριών σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ο προσαρμοσμένος ως προς το ΑΕΠ δείκτης δίνει μία πιο αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας, αποτυπώνοντας τις επιδόσεις των χωρών σε σχέση με το οικονομικό μέγεθός τους, καθώς ο βασικός δείκτης, από τη φύση του, πριμοδοτεί τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου, οι οποίες λόγω του μεγέθους τους έχουν και τις μεγαλύτερες αγορές ΑΠΕ. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η έκθεση αναφέρει ότι η χωρητικότητα εγκατεστημένης ισχύος ανανεώσιμης ενέργειας στην Ελλάδα έχει διπλασιαστεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με την πράσινη ενέργεια να αντιπροσωπεύει πλέον το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Προσθέτει, παράλληλα, ότι οι υψηλές τιμές ενέργειας και η κρατική υποστήριξη οδηγούν στη δημιουργία τοπικών κοινοτήτων παραγωγής ενέργειας. Η έκθεση σχολιάζει, επίσης, τη βελτίωση της κατάταξης της Ελλάδας όσον αφορά τις διμερείς συμβάσεις αγοράς ενέργειας (Power Purchase Agreements - PPAs), με τη χώρα να ανεβαίνει από την 26η στην 21η θέση του σχετικού δείκτη. Όπως σημειώνεται, παρότι ο αριθμός των σχετικών συμφωνιών στην Ελλάδα παραμένει σχετικά μικρός, η αναδυόμενη αγορά των εταιρικών PPAs παρουσιάζει σημάδια ανάπτυξης. Πρόκειται για μία αγορά όπου κυριαρχούν τα έργα ηλιακής ενέργειας που αξιοποιούν στο έπακρο την ηλιοφάνεια, με μικρότερη συμμετοχή της επίγειας αιολικής ενέργειας. Όπως και σε πολλές άλλες αγορές, οι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι και οι όμιλοι πληροφορικής κυριαρχούν στη λίστα των αγοραστών, ωστόσο, όπως σημειώνει η έκθεση, είναι ενδιαφέρον ότι υπεγράφησαν, επίσης, PPAs από οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έκθεσης για την Ελλάδα, ο Τάσος Ιωσηφίδης, εταίρος, επικεφαλής του Τμήματος Συμβούλων Εταιρικής Στρατηγικής και Συναλλαγών της EY Ελλάδος και επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας και Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας, δήλωσε: «Η Ελλάδα παραμένει για τρίτο συνεχές εξάμηνο στις τρεις πρώτες θέσεις του προσαρμοσμένου ως προς το ΑΕΠ δείκτη ανανεώσιμων πηγών και την πρώτη εικοσάδα του γενικού δείκτη RECAI της EY, με βελτιωμένες, μάλιστα, επιδόσεις. Η κατάταξη αυτή επιβεβαιώνει την ελκυστικότητα της αγοράς ΑΠΕ στη χώρα μας, τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί και τις θετικές προοπτικές για προσέλκυση επενδύσεων που θα επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση της οικονομίας μας. Έχοντας αντιμετωπίσει πολλά από τα προβλήματα του ρυθμιστικού πλαισίου, βασικές προτεραιότητες αποτελούν σήμερα η ενίσχυση του δικτύου, η στροφή στην υπεράκτια αιολική ενέργεια και οι επενδύσεις στα συστήματα αποθήκευσης».
  17. Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουμε χάσει από τις παραλίες μας περίπου 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τη διάβρωση, γεγονός που ισοδυναμεί με ένα τεράστιο κόστος, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε συνέντευξη που έδωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας», επικαλούμενος τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! «Είναι μια τεράστια έκταση, την οποία έχουμε χάσει, και αυτό συνεχίζεται, γιατί οι παραλίες μας από τη στιγμή που έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, μετά η διάβρωση επιταχύνεται», σημείωσε ο κ. Συνολάκης. «Κάναμε μερικούς υπολογισμούς στο ερευνητικό κέντρο της Ακαδημίας και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας το κόστος φτάνει περίπου τα 2,6 δισ. τον χρόνο. (…) Άμα έχεις χάσει 250 τετραγωνικά μέτρα παραλίας και κάθε τετραγωνικό μέτρο υπάρχουν υπολογισμοί ότι αφήνει περίπου από 10 έως 15 ευρώ στην τοπική οικονομία […], αυτά τα έχουμε ήδη χάσει, αλλά τα έχουμε χάσει σε ετήσια βάση, γιατί κάθε χρόνο προστίθεται η διάβρωση. Όταν, λοιπόν, έχουμε χάσει 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αυτό είναι μια έκταση την οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε. Άρα το κόστος, το οποίο μας στοιχίζει, είναι αυτό, είναι περίπου 2,9 δισ., στα οποία προστίθενται περίπου 81 εκατ. ευρώ το χρόνο, το οποίο είναι το κόστος από τη διάβρωση, η οποία γίνεται τώρα, η οποία συνεχίζεται», επισήμανε ο κ. Συνολάκης. Μάλιστα, σημείωσε πως αυτό είναι μόνο και μόνο το οικονομικό κόστος από την απώλεια του εισοδήματος, ενώ το επόμενο κομμάτι είναι ότι θα υπάρχουν σημεία στην Ελλάδα με κατασκευές κοντά στον αιγιαλό, σε παραλίες, σε νησιά, στην Πελοπόννησο, σε όλη την Ελλάδα, που θα κινδυνεύσουν από τη διάβρωση! Σε νησί θα μετατραπεί η Βουλιαγμένη «Φανταστείτε ότι ακόμα και μέχρι το 2050, που υπολογίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να φτάσει 20 με 30 εκατοστά, σε μερικές παραλίες θα προχωρήσει η ακτογραμμή μέσα, ίσως και μέχρι 30 μέτρα. Εξαρτάται από την κλίση της παραλίας. (…) Καταρχάς, αυτό που θα χαθεί, ίσως και πιο άμεσα, η Βουλιαγμένη, θα γίνει κάποια στιγμή νησί. Αντίστοιχα, μικρά νησάκια, τα οποία είναι πολύ κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δεν θα υπάρχουν», προσέθεσε ο κ. Συνολάκης. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, στην Κρήτη υπήρχε μια παραλία που λεγόταν Καλύβια, η οποία ήταν λίγο έξω από τα Χανιά και εξαφανίστηκε τελείως, γιατί έγιναν τεράστιες αμμοληψίες τη δεκαετία του ’50, για να χτιστεί το αεροδρόμιο της Σούδας, ενώ άλλες παραλίες που έχουν τεράστιο πρόβλημα είναι στον Πλατανιά στην Κρήτη, που υπάρχει μεγάλο πρόβλημα διάβρωσης. «Μάλιστα, στη Βουλή διάφοροι δήμοι έκαναν δηλώσεις ότι άνθρωποι πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για γη, η οποία τώρα πλέον είναι υποθαλάσσια. Δεν υπάρχει πλέον, αλλά υπήρχε στα συμβόλαιά τους. Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ μεγάλες εκτάσεις στα νησιά. Η παραλία, ας πούμε στον Πλατύ Γιαλό, στη Σίφνο, κινδυνεύει. Κάποια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί», συμπλήρωσε. Είμαστε στην «κόκκινη ζώνη», τόνισε καταλήγοντας, γιατί αργήσαμε πάρα πολύ και αργούμε να πάρουμε μέτρα, για να σταθεροποιήσουμε τις παραλίες μας. «Η πιο επιεικής εξήγηση που θα δώσω είναι ότι επειδή στην Ελλάδα δεν είχαμε τεχνογνωσία όσον αφορά την προστασία των παραλιών, αυτό γινόταν από λιμενολόγους, οι οποίοι το μόνο πράγμα που ξέρανε να κάνουν είναι αυτό που λέμε “σκληρά έργα”, δηλαδή έργα με μπετόν, με πέτρες. Αυτά τα έργα έχει αποδειχθεί ότι τις περισσότερες φορές αυξάνουν τη διάβρωση. Δεν τη μειώνουν. Και αυτό, λοιπόν, το πράγμα μάς πήρε πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα να αρχίσει να γίνεται κατανοητό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Συνολάκης.
  18. Τα τελευταία περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα έχουμε χάσει από τις παραλίες μας περίπου 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τη διάβρωση, γεγονός που ισοδυναμεί με ένα τεράστιο κόστος, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης, καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε συνέντευξη που έδωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας», επικαλούμενος τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! «Είναι μια τεράστια έκταση, την οποία έχουμε χάσει, και αυτό συνεχίζεται, γιατί οι παραλίες μας από τη στιγμή που έχουν συρρικνωθεί πάρα πολύ, μετά η διάβρωση επιταχύνεται», σημείωσε ο κ. Συνολάκης. «Κάναμε μερικούς υπολογισμούς στο ερευνητικό κέντρο της Ακαδημίας και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας το κόστος φτάνει περίπου τα 2,6 δισ. τον χρόνο. (…) Άμα έχεις χάσει 250 τετραγωνικά μέτρα παραλίας και κάθε τετραγωνικό μέτρο υπάρχουν υπολογισμοί ότι αφήνει περίπου από 10 έως 15 ευρώ στην τοπική οικονομία […], αυτά τα έχουμε ήδη χάσει, αλλά τα έχουμε χάσει σε ετήσια βάση, γιατί κάθε χρόνο προστίθεται η διάβρωση. Όταν, λοιπόν, έχουμε χάσει 250 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αυτό είναι μια έκταση την οποία αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε. Άρα το κόστος, το οποίο μας στοιχίζει, είναι αυτό, είναι περίπου 2,9 δισ., στα οποία προστίθενται περίπου 81 εκατ. ευρώ το χρόνο, το οποίο είναι το κόστος από τη διάβρωση, η οποία γίνεται τώρα, η οποία συνεχίζεται», επισήμανε ο κ. Συνολάκης. Μάλιστα, σημείωσε πως αυτό είναι μόνο και μόνο το οικονομικό κόστος από την απώλεια του εισοδήματος, ενώ το επόμενο κομμάτι είναι ότι θα υπάρχουν σημεία στην Ελλάδα με κατασκευές κοντά στον αιγιαλό, σε παραλίες, σε νησιά, στην Πελοπόννησο, σε όλη την Ελλάδα, που θα κινδυνεύσουν από τη διάβρωση! Σε νησί θα μετατραπεί η Βουλιαγμένη «Φανταστείτε ότι ακόμα και μέχρι το 2050, που υπολογίζεται ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να φτάσει 20 με 30 εκατοστά, σε μερικές παραλίες θα προχωρήσει η ακτογραμμή μέσα, ίσως και μέχρι 30 μέτρα. Εξαρτάται από την κλίση της παραλίας. (…) Καταρχάς, αυτό που θα χαθεί, ίσως και πιο άμεσα, η Βουλιαγμένη, θα γίνει κάποια στιγμή νησί. Αντίστοιχα, μικρά νησάκια, τα οποία είναι πολύ κοντά στη στάθμη της θάλασσας, δεν θα υπάρχουν», προσέθεσε ο κ. Συνολάκης. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, στην Κρήτη υπήρχε μια παραλία που λεγόταν Καλύβια, η οποία ήταν λίγο έξω από τα Χανιά και εξαφανίστηκε τελείως, γιατί έγιναν τεράστιες αμμοληψίες τη δεκαετία του ’50, για να χτιστεί το αεροδρόμιο της Σούδας, ενώ άλλες παραλίες που έχουν τεράστιο πρόβλημα είναι στον Πλατανιά στην Κρήτη, που υπάρχει μεγάλο πρόβλημα διάβρωσης. «Μάλιστα, στη Βουλή διάφοροι δήμοι έκαναν δηλώσεις ότι άνθρωποι πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για γη, η οποία τώρα πλέον είναι υποθαλάσσια. Δεν υπάρχει πλέον, αλλά υπήρχε στα συμβόλαιά τους. Έχουν εξαφανιστεί πάρα πολύ μεγάλες εκτάσεις στα νησιά. Η παραλία, ας πούμε στον Πλατύ Γιαλό, στη Σίφνο, κινδυνεύει. Κάποια στιγμή μπορεί να εξαφανιστεί», συμπλήρωσε. Είμαστε στην «κόκκινη ζώνη», τόνισε καταλήγοντας, γιατί αργήσαμε πάρα πολύ και αργούμε να πάρουμε μέτρα, για να σταθεροποιήσουμε τις παραλίες μας. «Η πιο επιεικής εξήγηση που θα δώσω είναι ότι επειδή στην Ελλάδα δεν είχαμε τεχνογνωσία όσον αφορά την προστασία των παραλιών, αυτό γινόταν από λιμενολόγους, οι οποίοι το μόνο πράγμα που ξέρανε να κάνουν είναι αυτό που λέμε “σκληρά έργα”, δηλαδή έργα με μπετόν, με πέτρες. Αυτά τα έργα έχει αποδειχθεί ότι τις περισσότερες φορές αυξάνουν τη διάβρωση. Δεν τη μειώνουν. Και αυτό, λοιπόν, το πράγμα μάς πήρε πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα να αρχίσει να γίνεται κατανοητό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Συνολάκης. View full είδηση
  19. Έκλεισαν 11 ημέρες σερί δίχως λιγνίτη στη ζωή μας. Για πρώτη φορά στην ενεργειακή ιστορία της Ελλάδας, η ηλεκτροπαραγωγή των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ ήταν μηδενική για 264 συνεχόμενες ώρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ των 235 ωρών χωρίς «κάρβουνο» που είχε καταγραφεί στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Άλλες τέσσερις φορές, σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το Green Tank, είχε μηδενιστεί η λιγνιτική παραγωγή εντός του 2023: για ένα οκταήμερο το διάστημα 26 Σεπτεμβρίου – 4 Οκτωβρίου, για 87 ώρες την περίοδο 1 – 5 Ιουλίου, για 64 ώρες από 7 έως 10 Ιουλίου και για 38 ώρες στις 20-21 Αυγούστου. Η πρώτη φορά που το άλλοτε «εθνικό» μας καύσιμο δεν είχε παρουσία στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ήταν μεταξύ 8 και 9 Ιουνίου του 2020 για 38 ώρες. Η απολιγνιτοποίηση Την τελευταία πενταετία, το σχέδιο απολιγνιτοποίησης επιταχύνθηκε, ακόμη και στα χρόνια της ενεργειακής κρίσης. Μάλιστα, το διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024 ο λιγνίτης με 1.050 GWh (γιγαβατώρες) είχε τη χαμηλότερη παραγωγή συγκριτικά με τα αντίστοιχα τρίμηνα της τελευταίας δεκαετίας, καλύπτοντας μόλις το 8,4% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι, δέκα χρόνια πριν, τους τρεις πρώτους μήνες του 2014, η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη έφτανε τις 6.119 GWh. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα της ΔΕΗ για το πρώτο τρίμηνο του 2024 το μέσο μερίδιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα μειώθηκε σε 33% από 39% το α’ τρίμηνο 2023. Η μείωση οφείλεται κυρίως στη χαμηλότερη παραγωγή από τις λιγνιτικές μονάδες καθώς η επιχείρηση, όπως αναφέρεται στη σχετική παρουσίαση, «συνεχίζει την υλοποίηση του πλάνου της για την πλήρη απολιγνιτοποίηση του ενεργειακού της μείγματος μέχρι το 2026». Μάλιστα, η πτώση της λιγνιτικής παραγωγής κατά 27% (σε σχέση με το α’ τρίμηνο 2023) οδήγησε και σε περιορισμό των εκπομπών CO2 κατά 18%. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο αναλυτής πολιτικής του Green Tank κ. Νίκος Μάντζαρης, μπορεί ο λιγνίτης να μηδενίζεται, όμως στο ενεργειακό μείγμα της χώρας επανέρχεται το φυσικό αέριο, παρά την κατακόρυφη μείωση που πέτυχε η Ελλάδα τη διετία της ενεργειακής κρίσης χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και τον περιορισμό της ζήτησης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, «η συνταγή για τη μετάβαση είναι να πάμε από το κάρβουνο στις ΑΠΕ». Αναγκαίος μηχανισμός διαθεσιμότητας ισχύος για το αέριο Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε ανώτατο στέλεχος μεγάλου ενεργειακού ομίλου, μιλώντας στο περιθώριο του Eurelectric Eurelectric Power Summit 2024 που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διήμερο στο Λαγονήσι, η απόσυρση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής δημιουργεί «χώρο» στο ηλεκτρικό σύστημα για μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο, οι οποίες, λόγω της αυξημένης διείσδυσης των στοχαστικών ΑΠΕ, καθίστανται αναγκαίες ως εφεδρικές πηγές ενέργειας (και όχι ως μονάδες βάσης) που θα πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμες για την ευστάθεια του ηλεκτρικού συστήματος. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η ίδια πηγή, για τη βιωσιμότητα των μονάδων αερίου είναι απαραίτητος ένας μηχανισμός αποζημίωσης διαθεσιμότητας ισχύος που θα εξασφαλίζει ότι θα ανακτούν το κόστος για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους, παρότι θα λειτουργούν για πολύ λιγότερες ώρες στο μέλλον, σε σχέση με σήμερα, ώστε να παραμείνουν ως εφεδρείες. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, οι Μηχανισμοί Διαθεσιμότητας Ισχύος, έπειτα από την έγκριση της μεταρρύθμισης της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού (Target Model), αποτελούν ένα νέο «εργαλείο» το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει και η Ελλάδα. View full είδηση
  20. Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 625 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων ακτών κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών. Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 104 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 146 σημαίες. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.252 ακτές, 733 μαρίνες και 141 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο. Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη. Για το 2024, τρία νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα έξι (6) στα εννέα (9). Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. (www.eepf.gr) Υποστήριξη του Προγράμματος Το ΥΠΕΝ, διά της Γενικής Γραμματείας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, υποστηρίζει ενεργώς το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία», αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών στις ακτές και μαρίνες και την προώθηση της περιβαλλοντικής εικόνας της χώρας μας. Το ΥΠΕΝ, δια της ΓΓ Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, συμμετέχει επίσης στην Εθνική Επιτροπή Κρίσεων (EEK) του Προγράμματος. Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης υπέγραψε τον Οκτώβριο του 2013 πρωτόκολλο συνεργασίας με το Υπουργείο Τουρισμού, επισφραγίζοντας και τυπικά τους κοινούς στόχους στην προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος. Η εφαρμογή των κριτηρίων των δύο διεθνών προγραμμάτων αειφορικής διαχείρισης και ευαισθητοποίησης της ΕΕΠΦ που σχετίζονται άμεσα με τον τουρισμό (Γαλάζια Σημαία και Green Key για τουριστικά καταλύματα), διασφαλίζει την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, με βιώσιμες πρακτικές και απόλυτο σεβασμό προς το περιβάλλον. Το Υπουργείο Τουρισμού εκπροσωπείται στην ΕΕΚ, συμμετέχοντας ενεργά στην αξιολόγηση των αιτήσεων συμμετοχής στο Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία». Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), υποστηρίζει το Πρόγραμμα και προτρέπει τους ΟΤΑ στην τήρηση της εφαρμογής των κριτηρίων του. Εκπροσωπείται επίσης στην ΕΕΚ. Διαδικασία υλοποίησης του Προγράμματος Η ΕΕΠΦ αποστέλλει στους διαχειριστές ακτών και μαρινών, παλαιούς και νέους υποψήφιους, τις αιτήσεις που πρέπει να επιστραφούν σε τακτή προθεσμία. Μετά τον έλεγχό τους οι αιτήσεις προωθούνται στην ΕΕΚ. Πολιτική της ΕΕΠΦ είναι η αποτελεσματική εκπροσώπηση των φορέων που εμπλέκονται στη διαχείριση των ακτών και μαρίνων, έτσι στην ΕΕΚ μετέχουν εκπρόσωποι των: Υπουργείου Εσωτερικών, Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργείου Τουρισμού, ΕΟΤ, Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υπουργείου Υγείας, Διεύθυνσης Α’/βάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (εκπρόσωπος της Διεθνούς Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας στην Ελλάδα), Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), ΜΚΟ Αρχέλων, εθελοντών αξιολογητών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Η ΕΕΚ εξετάζει τις αιτήσεις και συντάσσει έκθεση με την οποία διαβιβάζει την πρότασή της, με τα στοιχεία των ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών που θεωρεί άξιες βράβευσης, στη Διεθνή Επιτροπή Κρίσεων (ΔΕΚ), με έδρα τη Δανία, η οποία και μόνη αποφασίζει για τις βραβεύσεις σε όλο τον κόσμο. Στη ΔΕΚ συμμετέχουν εκπρόσωποι του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ναυαγοσωστών (ILSE), της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Προστασία των Ακτών (ΕUCC) και του Διοικητικού Συμβουλίου του FEE. Η Διεθνής Επιτροπή Κρίσεων εξετάζει με τη σειρά της τις εκθέσεις και προτάσεις που της διαβιβάζονται από τους εθνικούς χειριστές και αποφασίζει τελεσίδικα για τις βραβεύσεις. Οι ακτές που έχουν βραβευθεί για τη συμμετοχή τους την προηγούμενη χρονιά, ξεκινούν να ετοιμάζουν την ακτή τους στις αρχές του Ιουνίου. Οι διαχειριστές έχουν το δικαίωμα, αφού ετοιμάσουν την ακτή τους, να παραλάβουν και αναρτήσουν τη Γαλάζια Σημαία έως την 1η Ιουλίου. Δεν μπορούν όμως να την αναρτήσουν εάν δεν έχουν και τα αποτελέσματα μικροβιολογικών αναλύσεων των νερών για την ακτή τους. Αξιολογητές από τον Εθνικό Χειριστή, αλλά και τον Διεθνή Συντονιστή, επισκέπτονται, πολλές φορές απροειδοποίητα, τις βραβευμένες ακτές της χώρας μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου και μαρίνες σε όλη τη διάρκεια του έτους και ελέγχουν αν τηρούνται τα κριτήρια του Προγράμματος. Προβλήματα ή παραλείψεις που εντοπίζονται κατά την επιθεώρηση γνωστοποιούνται στον διαχειριστή ώστε να αντιμετωπιστούν. Σε περίπτωση σημαντικού προβλήματος απαιτείται από τον Εθνικό Χειριστή η απόσυρση της Γαλάζιας Σημαίας για χρονικό διάστημα 3 ως 15 ημερών, και μέχρι την αντιμετώπισή του, με υποχρεωτική αντίστοιχη πληροφόρηση για το γεγονός στον Πίνακα Ανακοινώσεων. Σε περίπτωση σοβαρής παράλειψης, με εντολή του Εθνικού Χειριστή αποσύρεται οριστικώς η Γαλάζια Σημαία και η ακτή αφαιρείται από τους πίνακες βραβευμένων ακτών. Επισκέπτες των ακτών που εντοπίζουν προβλήματα συχνά αναφέρονται στον Εθνικό Χειριστή, αλλά και απ’ ευθείας στο Διεθνή Συντονιστή. Δείτε σχετικά: Κατάλογος βραβευμένων ελληνικών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2024 (ελληνικά) Κατάλογος βραβευμένων ελληνικών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2024 (ελληνικά αγγλικά - pdf) List of awarded greek beaches, marinas and touristic boats 2024 (english) List of awarded greek beaches, marinas and touristic boats 2024 (greek english - pdf) Στατιστικά στοιχεία για τη Γαλάζια Σημαία (2024) Statistics about Blue Flag in Greece 2024 (EN) Οι βραβευμένες ακτές, μαρίνες και σκάφη της Ελλάδας Π.Ε. ΕΒΡΟY [1] Δήμος Αλεξανδρούπολης Δημοτική Πλαζ Αλεξανδρούπολης Π.Ε. ΡΟΔΟΠΗΣ [4] Δήμος Κομοτηνής Αρωγή Μέση Φανάρι/Camping Φανάρι/Ιουλία Π.Ε. ΞΑΝΘΗΣ [4] Δήμος Αβδήρων Άβδηρα/Πόρτο Μόλο Λεύκιππος Μάνδρα Μυρωδάτο Π.Ε. ΚΑΒΑΛΑΣ [10] Δήμος Νέστου Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Ammos beach Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Paralia Beach Δήμος Καβάλας Μπάτης Περιγιάλι Τόσκα/Tosca Beach Δήμος Παγγαίου Αμμόλοφοι Νέα Ηρακλείτσα Νέα Πέραμος Σαρακήνα Οφρύνιο/Τούζλα Π.Ε. ΘΑΣΟΥ [5] Δήμος Θάσου Θάσος Πόλη/Λιμανάκι Μακρύαμμος Πευκάρι 2/Alexandra Beach Πρίνος Δασύλιο 2/Ilio Mare Beach Χρυσή Αμμουδιά/Golden Beach Camping Π.Ε. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ [13] Δήμος Βόλβης Ασπροβάλτα Νέα Βρασνά Παραλία Βρασνών Πόρτο Φίνο Σερραϊκή Ακτή Σταυρός Ανατολική Σταυρός Δυτική Σταυρός Κεντρική Δήμος Θερμαϊκού Αγ. Τριάδα/ΠΙΚΠΑ Μηχανιώνα-Τουρμπαλί Νέοι Επιβάτες Περαία-Κοχύλι Περαία-Πλατεία Μνήμης Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [95] Δήμος Αριστοτέλη Αγ. Παύλος/Alexandros Palace Hotel Αλυκές Ιερισσός/ Δημοτική 1 Ιερισσός/ Δημοτική 2 Ιερισσός/ Δημοτική 3 Κάμπος Καμπούδι 1/Ακτή Ουρανούπολη Καμπούδι 2/Θεοξένια Καμπούδι 3/Άκραθως Κομίτσα Mount Athos Ιερισσού Νέα Ρόδα 2 Ολυμπιάδα Ουρανούπολη 1/Xenia Ouranoupolis Ουρανούπολη 2/Eagles Palace Ουρανούπολη 3/Aristoteles Πόρτο Άγιο/Agionissi Resort Δήμος Σιθωνίας Αρμενιστής Ελαιών Ελιά 2/Anthemus Ελιά/Acrotel Καλογριάς Κουτλουμουσίου Λαγομάνδρα/Lagomandra Beach Hotel Λιβροχιό 1 Μακριά Λαγκάδα/Porfi Beach Μαρμαράς Νικήτη 2 Παράδεισος Πλατανίτσι Πόρτο Καρράς 1/Κόχη Πόρτο Καρράς 2/Σιθωνία Μελίτων Σαλονικιού Σάρτι 1 Συκιά Τορώνη Δήμος Πολυγύρου Γερακινή Γερακινή/Ikos Olivia Καλύβες Μεταμόρφωση Σαργκάνι/Blue Dolphin Ψακούδια Ανατολικά Ψακούδια Δυτικά Δήμος Κασσάνδρας Άθυτος/Afitis Hotel Άθυτος/Βάρκες Ελάνη Καλλιθέα/Άμμων Ζευς Καλλιθέα-Δημοτικό Αναψυκτήριο Κάνιστρο/Miraggio Κοινοτική Πλαζ Νέας Σκιώνης Κρυοπηγή 2/Alexander Τhe Great Beach Hotel Κρυοπηγή 4/Kassandra Palace Κρυοπηγή Δημοτικό Αναψυκτήριο Λουτρά Αγίας Παρασκευής Μένδη Καλάνδρα Μόλα Καλύβα Παλιούρι Κάνιστρο Πευκοχώρι Yalla-Flegra Πευκοχώρι-Fyki Beach Πολύχρονο 3 Πολύχρονο/Azur Hotel Πολύχρονο-Cocones Beach Ποσείδι/Possidi Holidays Resort Ποσείδι Pohonda Ποσείδι Κέντρο Ποσείδι/Cocus Ποσείδι-Αιγαιοπελαγήτικα Σάνη 2/Sani Beach Σάνη 3/Sani Club Σάνη Αστερίας Sani Dunes Σίβηρη Κέντρο Φούρκα Χανιώτη 1 Χανιώτη 3/Domes Noruz Kassandra Δήμος Νέας Προποντίδας Βεργιά Γεωπονικά-Μυκονιάτικα Διονυσίου Ελαιώνας/Ikos Oceania Μουριές Νέα Ηράκλεια Νέα Ηράκλεια-Σαχάρα Νέα Καλλικράτεια Νέα Μουδανιά Νέα Πλάγια Νέα Ποτίδαια Προποντίδας Νέα Ποτίδαια/Portes Beach Νέα Ποτίδαια-Ανατολικά Διώρυγας Τορωναίου Πορταριά Πόρτες/Portes Lithos Ρόα/Pomegranate wellness spa & Potidea palace Σωζόπολη Κέντρο Σωζόπολη/Ναυτίλος Τρίγλια Φλογητά Π.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ [13] Δήμος Κατερίνης Καλλιθέα Καλλιθέα/Mediterranean Village Κορινός Ολυμπιακή Ακτή Παραλία Περίσταση Δήμος Δίου-Ολύμπου Βαρικό Λεπτοκαρυά Λιτόχωρο Νέοι Πόροι Ν.Παντελεήμονας-Σκοτίνα Πλάκα Πλαταμώνας Π.Ε. ΛΑΡΙΣΑΣ [3] Δήμος Τεμπών Νέα Μεσάγγαλα 1 Νέα Μεσάγγαλα 2 Νέα Μεσάγγαλα 3 Π.Ε. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ [12] Δήμος Βόλου Αγριά/Valis Resort Αλυκές Αμαρυλλίδος Αμφανών Άναυρος Θωμάς Σουτραλί Αγριάς Καρνάγιο Κριθαριά Νέα Αγχίαλος Πλάκες Πλατανίδια Χρυσή Ακτή Παναγιάς Π.Ε. ΣΠΟΡΑΔΩΝ [17] Δήμος Σκιάθου Αγ. Παρασκευή-Πλατανιάς Αμπελάκια/Elivi Ασέληνος Αχλαδιές Βασιλιάς Βρομόλιμνος Γούρνες Ελιά Καναπίτσα Κουκουναριές Μάραθα/Skiathos Palace Hotel Μεγάλη Αμμος Μεγάλη Μπανάνα/Elivi Μικρή Μπανάνα/Elivi Τζανεριά Τρούλος Δήμος Σκοπέλου Αντρίνα/Adrina Beach Αντρίνα/Adrina Resort Π.Ε. ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ [7] Δήμος Στυλίδας Γλύφα Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου Καμένα Βούρλα/Mitsis Galini Δήμος Λοκρών Βλυχάδα Λιβανάτες 1/Κυανή Λιβανάτες 2/Σχοινιάς Λιβριχιό Σκάλα Αταλάντης Π.Ε. ΦΩΚΙΔΑΣ [14] Δήμος Δωρίδος Αγ. Νικόλαος Βάθη Γλυφάδα Ερατεινή Μαραθιάς Μοναστηράκι Σεργούλα Σκάλωμα Χιλιαδού Δήμος Δελφών Άγιοι Πάντες Βραχάκια Καλαφάτης Μαϊάμι Τροκαντερό-Αγκάλη Π.Ε. ΒΟΙΩΤΙΑΣ [2] Δήμος Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας Αγ. Ισίδωρος Δήμος Τανάγρας Πλάκα Δηλεσίου Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [6] Δήμος Χαλκιδέων Αλυκές Δροσιάς Αστέρια Χαλκίδας Λευκαντί Δήμος Καρύστου Venus Κοκκίνι Κρεμάλα ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [17] Δήμος Μαραθώνος Μπρεξίζα Σχινιάς/Καράβι Δήμος Σπάτων-Αρτέμιδος Διασταύρωση Λίμνη Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αυλάκι Δήμος Λαυρεωτικής 1ο Λιμανάκι Δασκαλειό Κερατέας/Solo Pino Δήμος Σαρωνικού Λαγονήσι 1-Grand Beach/Grand Resort Lagonissi Λαγονήσι 2-Mediterraneo/Grand Resort Lagonissi Λαγονήσι 3-Κοχύλια/Grand Resort Lagonissi Μαύρο Λιθάρι/EverEden Beach Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης Αστέρας Βουλιαγμένης/Astir Beach Vouliagmenis Βούλα Α Βουλιαγμένη Δήμος Γλυφάδας Γλυφάδα Γλυφάδα Α Γλυφάδα Β Δήμος Αίγινας Αγ. Μαρίνα Π.Ε. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ [15] Δήμος Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων Θεοδώρων Λουτράκι-Μπούτσι/Poseidon Resort Λουτράκι 1 Λουτράκι 2 Πευκάκια-Άγιοι Θεόδωροι Δήμος Κορινθίων Αλμυρή Καλάμια Κόρφος Λέχαιο Ποσειδωνία Δήμος Βέλου-Βόχας Βραχάτι Κοκκώνι Δήμος Σικυωνίων Πευκιάς Δήμος Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης Δερβένι Ξυλόκαστρο-Πευκιάς Συκιά Π.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ [4] Δήμος Ναυπλιέων Καραθώνα Κονδύλι Πλάκα Τολό Π.Ε. ΑΡΚΑΔΙΑΣ [4] Δήμος Βόρειας Κυνουρίας Άγιος Ανδρέας Ατσίγγανος Καλλιστώ Ξηροπήγαδο Π.Ε. ΛΑΚΩΝΙΑΣ [7] Δήμος Μονεμβασιάς Αρχάγγελος Μεγάλη Άμμος Μονεμβασιά Νεάπολη Πλύτρα-Παχιάμμος Πορί Τηγάνια Π.Ε. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ [9] Δήμος Καλαμάτας Ανατολική Καλαμάτα 1/Ανάσταση Ανατολική Καλαμάτα 2-Τέρμα Ναυαρίνου Βέργα-Αλμυρός Δυτική Καλάματα-Παραλία Κορδία Μικρή Μαντίνεια Δήμος Μεσσήνης Μπούκα Δήμος Πύλου-Νέστορος Γιάλοβα/Mandarin Oriental-Costa Navarino Γιάλοβα/W-Costa Navarino Δήμος Τριφυλίας Dunes Beach-Costa Navarino Π.Ε. ΗΛΕΙΑΣ [8] Δήμος Πύργου Σκαφιδιά/Aldemar Δήμος Ήλιδας Κουρούτα Δήμος Πηνειού Αρκούδι Βαρθολομιό Γλύφα Δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης Κάστρο-Χρυσή Ακτή 2/Robinson Kyllini Βeach Λουτρά Κυλλήνης 1/ Grecotel Olympia Oasis Λουτρά Κυλλήνης 2/Grecotel La Riviera Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ [2] Δήμος Δυτικής Αχαΐας Καλογριά/Kalogria Beach Λακκόπετρα/Lakopetra Beach Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [2] Δήμος Ναυπακτίας Κάτω Βασιλική Κρυονέρι Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [7] Δήμος Πρέβεζας Κανάλι Κυανή Μέγα Άμμος Μονολίθι Πλατάνια Δήμος Πάργας Αμμουδιά Βάλτος/Parga Beach Resort Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [22] Δήμος Βόρειας Κέρκυρας Canal d’Amour Αλμυρός/Grecotel Costa Botanica Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων Αγία Αικατερίνη Αγ. Γόρδιος/La Grotta Verde Αίολος/Aeolos Beach Resort Αλυκές Ποταμού/Louis Kerkyra Golf Γλυφάδα/Domes of Corfu Δασιά/Ikos Δασιά/Ikos Odisia Δαφνίλα/Eva Δαφνίλα/Grecotel Daphnila Bay Dassia Έρμονες Κανόνι Κομμένο/Corfu Imperial Κοντόγιαλος/Pelekas Monastery Κοντόκαλι/Kontokali Bay Resort Μπενίτσες Δήμος Νότιας Κέρκυρας Άγιος Ιωάννης Περιστερών/Marbella Corfu Ίσσος/Labranda Sandy Beach Resort Κάβος/Capo di Corfu Μωραΐτικα/Delfinia Hotels Μωραΐτικα/Domes Miramare Corfu Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [2] Δήμος Λευκάδας Αη Γιάννης Λευκάδα-Γύρα Π.Ε. ΙΘΑΚΗΣ [1] Δήμος Ιθάκης Πόλη-Τα Δεξιά Π.Ε. ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ [16] Δήμος Αργοστολίου Άβυθος Αϊ Χέλης Άμμες Αράγια Πόρου Λουρδάς Μακρύς Γιαλός Μεγάλη Άμμος Μπούκα Γραδάκια Πλατύς Γιαλός Σκάλα 1 Σκάλα 2 Δήμος Ληξουρίου Ξι Πετανοί Λέπεδα Δήμος Σάμης Αντίσαμος Μύρτος Π.Ε. ΖΑΚΥΝΘΟΥ [7] Δήμος Ζακύνθου Αλυκανάς 1 Αλυκές 1 Κατραγάκι/Eleon Grand Resort Μπανάνα Βασιλικού Μπούκα Τσιλιβί Ψαρού Π.Ε. ΧΑΝΙΩΝ [38] Δήμος Καντάνου-Σελίνου Γραμμένο Παχειά Άμμος Σούγια Χαλίκια Δήμος Κισσάμου Καστέλι/Μαύρος Μόλος-Πλάκα Δήμος Πλατανιά Κολυμβάρι/Euphoria Resort Πλατανιάς Λιμανάκι/Porto Platanias Beach Πλατανιάς/Γερανιώτης Ραπανιανά/Cavo Spada Δήμος Χανίων Αγ. Απόστολοι 1 Αγ. Απόστολοι 2 Αγ. Μαρίνα/Santa Marina Αγ. Ονούφριος Αγία Μαρίνα/Almira Beach Βλητές Καλαθάς Καλαμάκι Κλαδισός/Domes Zeen Chania Μαράθι Νέα Χώρα Σταλός Σταυρός Χρυσή Ακτή Δήμος Αποκορώνου Αλμυρίδα Γεωργιούπολη/Corissia Hotels Γεωργιούπολη/Corissia Princess Γεωργιούπολη/Fereniki Beach Hotels & Resorts Καβρός/Anemos Καβρός/Eliros Mare Καβρός/Georgioupolis Resort Καβρός/La Mer Resort Καβρός/Mythos Palace Καβρός/Pepper sea club hotel Καλύβες Ξυδά Κυανή Μαϊστράλι Περαστικός/Mare Monte Περαστικός/Pilot Beach Π.Ε. ΡΕΘΥΜΝΟΥ [22] Δήμος Ρεθύμνης Αδελιανός Κάμπος A/Aquila Rithymna Beach Αδελιανός Κάμπος/Caramel Boutique Πηγιανός Κάμπος/Amira Luxury Resort Πηγιανός Κάμπος/Grecotel White Palace Πλατανιάς Β/Minos Mare Resort Ρέθυμνο 1/Aquila Porto Rethymno Ρέθυμνο 1/Ilios beach Ρέθυμνο 1/Kriti beach Ρέθυμνο 2/Pearl Βeach Ρέθυμνο 4-Μυσσίρια/Creta Palace Ρέθυμνο/Ικόνες Σκαλέτα/Creta Star Σκαλέτα/Rethymno Mare Δήμος Μυλοποτάμου Λιανός Κάβος Λαυρίς/Iberostar Creta Panorama Λιανός Κάβος/Creta Marine Πάνορμο Λίμνη/Grecotel Club Marine Palace Δήμος Αγίου Βασιλείου Αγ. Γαλήνη/Ύστερο Βαρκοτόπι Αγ. Παύλος Πλακιάς Πλακιάς/Alegria Beach Resort Ροδάκινο Σούδα Π.Ε. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ [35] Δήμος Μαλεβιζίου Αμμουδάρα 1/Agapi Beach Αμμουδάρα 4/Candia Maris Αμμουδάρα/Atlantica Akti Zeus Αμμουδάρα/Dessole Dolphin Bay Αμμουδάρα/Enorme Teatro Beach Αμμουδάρα/Lifestyle Beach Ελληνοπεράματα/Apollonia Beach Μαδέ/Athina Palace Φόδελε/Fodele Beach Hotel Δήμος Χερσοννήσου Αγ. Γεώργιος 1/Aldemar Knossos Royal Αγ. Γεώργιος 2-Παναγία ρύζι /Annabelle Beach Resort Αγ. Γεώργιος 3/Mitsis Cretan Village Αγ. Γεώργιος 3/Mitsis Royal Mare Αγ. Δημήτριος/Alexander Beach Αγία Πελαγία-Μενόπετρα/Akrogiali Beach Αμνισός/Pnoe Breathing Life Αμνισός/Unique Blue Resort Ανισσαράς/Lyttos Beach Ανισσαράς/Mitsis Selection Laguna Δράπανος/Nana Golden Beach, Nana Princess Εσταυρωμένος/Arina Beach Hotel Καστρί/Creta Maris Κλωντζάνη/Enorme Ammos Beach Κλωντζάνη/Sirens Hotels Κοκκίνη Χάνι/Knossos Beach Κοκκίνη Χάνι/Mitsis Rinela Κοκκίνη Χάνι/Themis Beach Λιμένας Χερσονήσου 1/AKASHA Beach Hotel & Golden Beach Λιμένας Χερσονήσου 5/Silva Beach Hotel Ποταμός Α Ποταμός/Cretan Malia Park Σαραντάρι Δήμος Φαιστού Καλοί Λιμένες Κόκκινος Πύργος Μάταλα Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [50] Δήμος Αγίου Νικολάου Αγ. Νικόλαος 1/St. Nicolas Bay Αγ. Νικόλαος 2/Minos Palace Αγ. Νικόλαος 3/Minos Beach Αγ. Παντελεήμονας Αλμυρός Αμμος / Μαρίνα Αμμος/Δημοτική Αμμουδάρα Αμμούδι/Niko Seaside Resort-MGallery Δρήρος/Domes of Elounda Ελούντα /Porto Elounda Ελούντα 1/Elounda Blu Ελούντα/Elounda Mare Καραβοστάσι Κιτροπλατεία Μιραμπέλλο/Wyndham Grand Crete Mirabello Bay Πηγαϊδάκια Ελούντας/Elounda Village Πήλος/Istron Bay Πλάκα/Blue Palace Πόρος 1/Elounda Bay Palace Πόρος 2/Elounda Beach Σπηλιάδα/Kalimera Kriti Σχίσμα Χαβάνια 1/Candia Park Village Χαβάνια 2 Δήμος Σητείας Ανάληψη Βάι/Φοινικόδασος Βουρλιά Κάτω Ζάκρος Κουρεμένος Λιμανάκι Σητεία 1/Γαλλικό Σητεία 1-Γαλλικό/Sitia Beach Χιόνα Δήμος Ιεράπετρας Αγία Φωτιά Γρα Λυγιά Ιεράπετρα 1-Δημοτική Ιεράπετρα 2/Δημοτική Ιεράπετρα/Enorme Santanna Beach Καθαράδες/Numo Ierapetra Καθαράδες/Ostria Resort Κακή Σκάλα/Avra Palm Κοινοτική Πλαζ Μακρύγιαλου Κουτσουνάρι 2/Kakkos Bay Κουτσουνάρι/Coriva Beach-Pelagos Seaside Κουτσουνάρι/Robinson Ierapetra Κουτσουνάρι-Αγ.Ιωάννης/Sunshine Crete & Sunshine Crete Village Λαγούφα/Μικρή Πόλη Κρήτη Μακρύγιαλος-Λαγκούφα/Sunwing Makrigialos Beach Μύρτος Π.Ε. ΡΟΔΟΥ [54] Δήμος Ρόδου Αμμούδες Φαληράκι/Mitsis Selection Alila Αμμούδες-Φαληράκι/ Elysium Resort Αμμούδες-Φαληράκι/Rodos Palladium Άντονι Κουίν Αφάντου 2/Irene Palace Αφάντου 2/Port Royal Βλήχα/Lindos Grand Resort Βληχά/Lindos Mare & Lindos Blu Γαλούνι Κοκκινόγια/Boutique 5 Hotel Γαλούνι Κοκκινόγια/Mayia Exclusive Resort Γαλούνι Κοκκινόγια/Mitsis Rodos Village Γαλούνι Κοκκινόγια/Princess Adriana Resort Γεννάδι/Gennadi Grand Resort Θεολόγος Ιαλυσός/The Ixian Grand Ιξιά/Rhodes Βay Ηotel Καβουράκια/Ella Resorts Καθαρά Καλλιθέα Κιοτάρι Κιοτάρι 3/Rodos Princess Beach Κιοτάρι Αγγελιένα 1 Κιοτάρι Αγγελιένα 2 Κολύμπια Α-Λιμανάκι/Atlantica Imperial Κολύμπια/Mythos Beach Κολύμπια/Μικρή Πόλη Λαδικό Λάρδος 1/Lindos Princess Beach Λάρδος 3/Lindian Village Λαχανιά/Atrium Prestige Λίνδος/Aquagrand Beach Μαντώματα Μεγάλη Γη/Atlantica Dreams Resort Μεγάλος Γιαλός - Λίνδος Μικρός Γιαλός-Λίνδος Πεύκοι-Λη Πλημμύρι/Tui Magic Life Plimmiri by Atlantic Ρένη Ρένη 1/Sunwing Kallithea Beach Ρένη Καλάθου/Atrium Palace Στεγνά/Porto Angeli Τραουνού Τριάντα Β/Sun Beach Resort Τριάντα/Electra Palace Resort Φαληράκι 1/Esperides Φαληράκι 2/Amada Colossos Φαληράκι 3/Esperos Palace Φαληράκι 4/Καλυψώ Φαληράκι 5/Blue Sea Φαληράκι 5/Epsilon Φαληράκι Α Φαληράκι Λιμανάκι Φαληράκι-Καστράκι/Grecotel Lux Me Dama Dama Ψάλτος/Mitsis Selection Lindos Memories Π.Ε. ΚΩ [13] Δήμος Κω Άκρο Χελώνας/Robinson Club Daidalos Βουνό/Mitsis Γουρνιάτης/Atlantica Beach Resort Kos Κέφαλος/Ikos Aria Κρητικά-Atlantis Hotel Λάμπη/Aqua Blu Hotel Λάμπη/Blue Lagoon Λάμπη/Pelagos Suites Hotel Μαρμάρι/Caravia Beach Μαρμάρι/Casa Paradiso Μπαμιαλίκι/Astir Odysseus Τρούλος/Neptune Hotels Ψαλίδι/Mitsis Ramira Π.Ε. ΑΝΔΡΟΥ [2] Δήμος Άνδρου Μύλος Όρμου Κορθίου Δελαβόγια/Aneroussa Beach Π.Ε. ΤΗΝΟΥ [1] Δήμος Τήνου Αγ. Φωκάς/Μαραθιά Π.Ε. ΜΥΚΟΝΟΥ [1] Δήμος Μυκόνου Καλαφάτης/Aphrodite Beach Resort Π.Ε. ΣΥΡΟΥ [6] Δήμος Σύρου-Ερμούπολης Αγκαθωπές Αζόλιμνος Βάρη Γαλησσάς Κίνι Φοίνικας Π.Ε. ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ [4] Δήμος Κέας Γιαλισκάρι Κούνδουρος Οτζιάς Ποίσσες Π.Ε. ΠΑΡΟΥ [4] Δήμος Πάρου Λιβάδια Λογαράς Μάρπησσα/Χρυσή Ακτή Πούντα Π.Ε. ΝΑΞΟΥ [3] Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων Αγία Άννα/Μάραγκας Άγιος Γεώργιος Άγιος Προκόπιος Π.Ε. ΘΗΡΑΣ [9] Δήμος Θήρας Αγ. Γεώργιος Βλυχάδα Καμάρι 1 Καμάρι 2 Περίβολος Περίσσα Δήμος Ιητών Μαγγανάρι Μυλοπόταμος Όρμος Π.Ε. ΜΗΛΟΥ [3] Δήμος Μήλου Προβατάς Δήμος Σίφνου Καμάρες Πλατύς Γιαλός Π.Ε. ΣΑΜΟΥ [2] Δήμος Ανατολικής Σάμου Γλυκόριζα Δόρυσσα/Ποτοκάκι Π.Ε. ΧΙΟΥ [15] Δήμος Χίου Αγ. Παρασκευή Αγ. Φωτεινή Αγιάσματα Άγιος Ισίδωρος Γιόσωνας Γωνιά Δασκαλόπετρα Δημοτική Πλαζ Χίου Καρφάς Κοντάρι Κώμη Λήμνος Λιθί Μέγας Λιμιώνας Όρμος Λω Π.Ε. ΛΕΣΒΟΥ [29] Δήμος Μυτιλήνης Αγ. Ισίδωρος Άγιος Ερμογένης Βοτσαλάκια - Σκάλα Νέων Κυδωνιών Ευρειακή Γέρας Κανόνι Θέρμης Κράτηγος - 1η Καντίνα Κράτηγος - 2η Καντίνα Σκάλα Μυστεγνών Ταρσανάς Τάρτι Τσαμάκια Χαραμίδα Δήμος Δυτικής Λέσβου Άναξος Βαθύ Κριτήρι Βατερά Γαβαθάς Εφταλού/Αγ. Ανάργυροι Κάγια Καλό Λιμάνι Μεντούσι Μόλυβος Νυφίδα Πέτρα Πλαζ Σιγρίου Σκάλα Ερεσού Σκάλα Καλλονής Σκάλα Πολιχνίτου Ταβάρι Τσόνια Π.Ε. ΛΗΜΝΟΥ [5] Δήμος Λήμνου Άγιος Ιωάννης Εβγάτης-Ζεματάς Θάνος Πλατύ Ρηχά Νερά ΜΑΡΙΝΕΣ Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [3] Δήμος Σιθωνίας Μαρίνα Πόρτο Καρράς Δήμος Κασσάνδρας Μαρίνα Σάνη Μαρίνα Miraggio Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [1] Δήμος Σκύρου Τουριστικό Καταφύγιο Λιναριάς Σκύρου ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [5] Δήμος Λαυρεωτικής Οlympic Μarine Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης Μαρίνα Αγ. Κοσμά Δήμος Αλίμου Μαρίνα Αλίμου Δήμος Παλαιού Φαλήρου Μαρίνα Φλοίσβου Δήμος Πειραιώς D-Marin Μαρίνα Ζέας Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [1] Δήμος Ακτίου-Βόνιτσας Μαρίνα Κλεοπάτρα Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [1] Δήμος Πρέβεζας Μαρίνα Πρέβεζας Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [2] Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων Μαρίνα Γουβιών Μαρίνα Μπενιτσών Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [1] Δήμος Λευκάδας Μαρίνα Λευκάδας Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [1] Δήμος Αγ. Νικολάου Μαρίνα Αγ. Νικολάου Π.Ε. ΡΟΔΟΥ [1] Δήμος Ρόδου Μαρίνα Ρόδου Π.Ε. ΚΩ [1] Δήμος Κω Μαρίνα Κω Π.Ε. ΚΑΛΥΜΝΟΥ [1] Δήμος Λέρου Μαρίνα Λέρου ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [6] Scorpion Yachting MCPY /All Inblusive [6] Sani Cat Sani Grace Sani Riva Sani Swan Sani Wind Rivammos Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [2] Γ. Λουμάκος ΙΚΕ (GENESEAS) [2] Oaseas Feeling Nauti ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [1] Φραντζής Δημήτριος Αλέξανδρος (East Attica Cruises) [1] Resalto
  21. Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 625 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων ακτών κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών. Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 104 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 146 σημαίες. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.252 ακτές, 733 μαρίνες και 141 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο. Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη. Για το 2024, τρία νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα έξι (6) στα εννέα (9). Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. (www.eepf.gr) Υποστήριξη του Προγράμματος Το ΥΠΕΝ, διά της Γενικής Γραμματείας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, υποστηρίζει ενεργώς το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία», αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών στις ακτές και μαρίνες και την προώθηση της περιβαλλοντικής εικόνας της χώρας μας. Το ΥΠΕΝ, δια της ΓΓ Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, συμμετέχει επίσης στην Εθνική Επιτροπή Κρίσεων (EEK) του Προγράμματος. Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης υπέγραψε τον Οκτώβριο του 2013 πρωτόκολλο συνεργασίας με το Υπουργείο Τουρισμού, επισφραγίζοντας και τυπικά τους κοινούς στόχους στην προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας του τουριστικού προϊόντος. Η εφαρμογή των κριτηρίων των δύο διεθνών προγραμμάτων αειφορικής διαχείρισης και ευαισθητοποίησης της ΕΕΠΦ που σχετίζονται άμεσα με τον τουρισμό (Γαλάζια Σημαία και Green Key για τουριστικά καταλύματα), διασφαλίζει την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, με βιώσιμες πρακτικές και απόλυτο σεβασμό προς το περιβάλλον. Το Υπουργείο Τουρισμού εκπροσωπείται στην ΕΕΚ, συμμετέχοντας ενεργά στην αξιολόγηση των αιτήσεων συμμετοχής στο Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία». Η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ), υποστηρίζει το Πρόγραμμα και προτρέπει τους ΟΤΑ στην τήρηση της εφαρμογής των κριτηρίων του. Εκπροσωπείται επίσης στην ΕΕΚ. Διαδικασία υλοποίησης του Προγράμματος Η ΕΕΠΦ αποστέλλει στους διαχειριστές ακτών και μαρινών, παλαιούς και νέους υποψήφιους, τις αιτήσεις που πρέπει να επιστραφούν σε τακτή προθεσμία. Μετά τον έλεγχό τους οι αιτήσεις προωθούνται στην ΕΕΚ. Πολιτική της ΕΕΠΦ είναι η αποτελεσματική εκπροσώπηση των φορέων που εμπλέκονται στη διαχείριση των ακτών και μαρίνων, έτσι στην ΕΕΚ μετέχουν εκπρόσωποι των: Υπουργείου Εσωτερικών, Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργείου Τουρισμού, ΕΟΤ, Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υπουργείου Υγείας, Διεύθυνσης Α’/βάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (εκπρόσωπος της Διεθνούς Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας στην Ελλάδα), Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), ΜΚΟ Αρχέλων, εθελοντών αξιολογητών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Η ΕΕΚ εξετάζει τις αιτήσεις και συντάσσει έκθεση με την οποία διαβιβάζει την πρότασή της, με τα στοιχεία των ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών που θεωρεί άξιες βράβευσης, στη Διεθνή Επιτροπή Κρίσεων (ΔΕΚ), με έδρα τη Δανία, η οποία και μόνη αποφασίζει για τις βραβεύσεις σε όλο τον κόσμο. Στη ΔΕΚ συμμετέχουν εκπρόσωποι του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ναυαγοσωστών (ILSE), της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Προστασία των Ακτών (ΕUCC) και του Διοικητικού Συμβουλίου του FEE. Η Διεθνής Επιτροπή Κρίσεων εξετάζει με τη σειρά της τις εκθέσεις και προτάσεις που της διαβιβάζονται από τους εθνικούς χειριστές και αποφασίζει τελεσίδικα για τις βραβεύσεις. Οι ακτές που έχουν βραβευθεί για τη συμμετοχή τους την προηγούμενη χρονιά, ξεκινούν να ετοιμάζουν την ακτή τους στις αρχές του Ιουνίου. Οι διαχειριστές έχουν το δικαίωμα, αφού ετοιμάσουν την ακτή τους, να παραλάβουν και αναρτήσουν τη Γαλάζια Σημαία έως την 1η Ιουλίου. Δεν μπορούν όμως να την αναρτήσουν εάν δεν έχουν και τα αποτελέσματα μικροβιολογικών αναλύσεων των νερών για την ακτή τους. Αξιολογητές από τον Εθνικό Χειριστή, αλλά και τον Διεθνή Συντονιστή, επισκέπτονται, πολλές φορές απροειδοποίητα, τις βραβευμένες ακτές της χώρας μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου και μαρίνες σε όλη τη διάρκεια του έτους και ελέγχουν αν τηρούνται τα κριτήρια του Προγράμματος. Προβλήματα ή παραλείψεις που εντοπίζονται κατά την επιθεώρηση γνωστοποιούνται στον διαχειριστή ώστε να αντιμετωπιστούν. Σε περίπτωση σημαντικού προβλήματος απαιτείται από τον Εθνικό Χειριστή η απόσυρση της Γαλάζιας Σημαίας για χρονικό διάστημα 3 ως 15 ημερών, και μέχρι την αντιμετώπισή του, με υποχρεωτική αντίστοιχη πληροφόρηση για το γεγονός στον Πίνακα Ανακοινώσεων. Σε περίπτωση σοβαρής παράλειψης, με εντολή του Εθνικού Χειριστή αποσύρεται οριστικώς η Γαλάζια Σημαία και η ακτή αφαιρείται από τους πίνακες βραβευμένων ακτών. Επισκέπτες των ακτών που εντοπίζουν προβλήματα συχνά αναφέρονται στον Εθνικό Χειριστή, αλλά και απ’ ευθείας στο Διεθνή Συντονιστή. Δείτε σχετικά: Κατάλογος βραβευμένων ελληνικών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2024 (ελληνικά) Κατάλογος βραβευμένων ελληνικών ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2024 (ελληνικά αγγλικά - pdf) List of awarded greek beaches, marinas and touristic boats 2024 (english) List of awarded greek beaches, marinas and touristic boats 2024 (greek english - pdf) Στατιστικά στοιχεία για τη Γαλάζια Σημαία (2024) Statistics about Blue Flag in Greece 2024 (EN) Οι βραβευμένες ακτές, μαρίνες και σκάφη της Ελλάδας Π.Ε. ΕΒΡΟY [1] Δήμος Αλεξανδρούπολης Δημοτική Πλαζ Αλεξανδρούπολης Π.Ε. ΡΟΔΟΠΗΣ [4] Δήμος Κομοτηνής Αρωγή Μέση Φανάρι/Camping Φανάρι/Ιουλία Π.Ε. ΞΑΝΘΗΣ [4] Δήμος Αβδήρων Άβδηρα/Πόρτο Μόλο Λεύκιππος Μάνδρα Μυρωδάτο Π.Ε. ΚΑΒΑΛΑΣ [10] Δήμος Νέστου Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Ammos beach Αμμόγλωσσα Κεραμωτή/Paralia Beach Δήμος Καβάλας Μπάτης Περιγιάλι Τόσκα/Tosca Beach Δήμος Παγγαίου Αμμόλοφοι Νέα Ηρακλείτσα Νέα Πέραμος Σαρακήνα Οφρύνιο/Τούζλα Π.Ε. ΘΑΣΟΥ [5] Δήμος Θάσου Θάσος Πόλη/Λιμανάκι Μακρύαμμος Πευκάρι 2/Alexandra Beach Πρίνος Δασύλιο 2/Ilio Mare Beach Χρυσή Αμμουδιά/Golden Beach Camping Π.Ε. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ [13] Δήμος Βόλβης Ασπροβάλτα Νέα Βρασνά Παραλία Βρασνών Πόρτο Φίνο Σερραϊκή Ακτή Σταυρός Ανατολική Σταυρός Δυτική Σταυρός Κεντρική Δήμος Θερμαϊκού Αγ. Τριάδα/ΠΙΚΠΑ Μηχανιώνα-Τουρμπαλί Νέοι Επιβάτες Περαία-Κοχύλι Περαία-Πλατεία Μνήμης Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [95] Δήμος Αριστοτέλη Αγ. Παύλος/Alexandros Palace Hotel Αλυκές Ιερισσός/ Δημοτική 1 Ιερισσός/ Δημοτική 2 Ιερισσός/ Δημοτική 3 Κάμπος Καμπούδι 1/Ακτή Ουρανούπολη Καμπούδι 2/Θεοξένια Καμπούδι 3/Άκραθως Κομίτσα Mount Athos Ιερισσού Νέα Ρόδα 2 Ολυμπιάδα Ουρανούπολη 1/Xenia Ouranoupolis Ουρανούπολη 2/Eagles Palace Ουρανούπολη 3/Aristoteles Πόρτο Άγιο/Agionissi Resort Δήμος Σιθωνίας Αρμενιστής Ελαιών Ελιά 2/Anthemus Ελιά/Acrotel Καλογριάς Κουτλουμουσίου Λαγομάνδρα/Lagomandra Beach Hotel Λιβροχιό 1 Μακριά Λαγκάδα/Porfi Beach Μαρμαράς Νικήτη 2 Παράδεισος Πλατανίτσι Πόρτο Καρράς 1/Κόχη Πόρτο Καρράς 2/Σιθωνία Μελίτων Σαλονικιού Σάρτι 1 Συκιά Τορώνη Δήμος Πολυγύρου Γερακινή Γερακινή/Ikos Olivia Καλύβες Μεταμόρφωση Σαργκάνι/Blue Dolphin Ψακούδια Ανατολικά Ψακούδια Δυτικά Δήμος Κασσάνδρας Άθυτος/Afitis Hotel Άθυτος/Βάρκες Ελάνη Καλλιθέα/Άμμων Ζευς Καλλιθέα-Δημοτικό Αναψυκτήριο Κάνιστρο/Miraggio Κοινοτική Πλαζ Νέας Σκιώνης Κρυοπηγή 2/Alexander Τhe Great Beach Hotel Κρυοπηγή 4/Kassandra Palace Κρυοπηγή Δημοτικό Αναψυκτήριο Λουτρά Αγίας Παρασκευής Μένδη Καλάνδρα Μόλα Καλύβα Παλιούρι Κάνιστρο Πευκοχώρι Yalla-Flegra Πευκοχώρι-Fyki Beach Πολύχρονο 3 Πολύχρονο/Azur Hotel Πολύχρονο-Cocones Beach Ποσείδι/Possidi Holidays Resort Ποσείδι Pohonda Ποσείδι Κέντρο Ποσείδι/Cocus Ποσείδι-Αιγαιοπελαγήτικα Σάνη 2/Sani Beach Σάνη 3/Sani Club Σάνη Αστερίας Sani Dunes Σίβηρη Κέντρο Φούρκα Χανιώτη 1 Χανιώτη 3/Domes Noruz Kassandra Δήμος Νέας Προποντίδας Βεργιά Γεωπονικά-Μυκονιάτικα Διονυσίου Ελαιώνας/Ikos Oceania Μουριές Νέα Ηράκλεια Νέα Ηράκλεια-Σαχάρα Νέα Καλλικράτεια Νέα Μουδανιά Νέα Πλάγια Νέα Ποτίδαια Προποντίδας Νέα Ποτίδαια/Portes Beach Νέα Ποτίδαια-Ανατολικά Διώρυγας Τορωναίου Πορταριά Πόρτες/Portes Lithos Ρόα/Pomegranate wellness spa & Potidea palace Σωζόπολη Κέντρο Σωζόπολη/Ναυτίλος Τρίγλια Φλογητά Π.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ [13] Δήμος Κατερίνης Καλλιθέα Καλλιθέα/Mediterranean Village Κορινός Ολυμπιακή Ακτή Παραλία Περίσταση Δήμος Δίου-Ολύμπου Βαρικό Λεπτοκαρυά Λιτόχωρο Νέοι Πόροι Ν.Παντελεήμονας-Σκοτίνα Πλάκα Πλαταμώνας Π.Ε. ΛΑΡΙΣΑΣ [3] Δήμος Τεμπών Νέα Μεσάγγαλα 1 Νέα Μεσάγγαλα 2 Νέα Μεσάγγαλα 3 Π.Ε. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ [12] Δήμος Βόλου Αγριά/Valis Resort Αλυκές Αμαρυλλίδος Αμφανών Άναυρος Θωμάς Σουτραλί Αγριάς Καρνάγιο Κριθαριά Νέα Αγχίαλος Πλάκες Πλατανίδια Χρυσή Ακτή Παναγιάς Π.Ε. ΣΠΟΡΑΔΩΝ [17] Δήμος Σκιάθου Αγ. Παρασκευή-Πλατανιάς Αμπελάκια/Elivi Ασέληνος Αχλαδιές Βασιλιάς Βρομόλιμνος Γούρνες Ελιά Καναπίτσα Κουκουναριές Μάραθα/Skiathos Palace Hotel Μεγάλη Αμμος Μεγάλη Μπανάνα/Elivi Μικρή Μπανάνα/Elivi Τζανεριά Τρούλος Δήμος Σκοπέλου Αντρίνα/Adrina Beach Αντρίνα/Adrina Resort Π.Ε. ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ [7] Δήμος Στυλίδας Γλύφα Δήμος Μώλου-Αγίου Κωνσταντίνου Καμένα Βούρλα/Mitsis Galini Δήμος Λοκρών Βλυχάδα Λιβανάτες 1/Κυανή Λιβανάτες 2/Σχοινιάς Λιβριχιό Σκάλα Αταλάντης Π.Ε. ΦΩΚΙΔΑΣ [14] Δήμος Δωρίδος Αγ. Νικόλαος Βάθη Γλυφάδα Ερατεινή Μαραθιάς Μοναστηράκι Σεργούλα Σκάλωμα Χιλιαδού Δήμος Δελφών Άγιοι Πάντες Βραχάκια Καλαφάτης Μαϊάμι Τροκαντερό-Αγκάλη Π.Ε. ΒΟΙΩΤΙΑΣ [2] Δήμος Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας Αγ. Ισίδωρος Δήμος Τανάγρας Πλάκα Δηλεσίου Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [6] Δήμος Χαλκιδέων Αλυκές Δροσιάς Αστέρια Χαλκίδας Λευκαντί Δήμος Καρύστου Venus Κοκκίνι Κρεμάλα ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [17] Δήμος Μαραθώνος Μπρεξίζα Σχινιάς/Καράβι Δήμος Σπάτων-Αρτέμιδος Διασταύρωση Λίμνη Δήμος Μαρκοπούλου Μεσογαίας Αυλάκι Δήμος Λαυρεωτικής 1ο Λιμανάκι Δασκαλειό Κερατέας/Solo Pino Δήμος Σαρωνικού Λαγονήσι 1-Grand Beach/Grand Resort Lagonissi Λαγονήσι 2-Mediterraneo/Grand Resort Lagonissi Λαγονήσι 3-Κοχύλια/Grand Resort Lagonissi Μαύρο Λιθάρι/EverEden Beach Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης Αστέρας Βουλιαγμένης/Astir Beach Vouliagmenis Βούλα Α Βουλιαγμένη Δήμος Γλυφάδας Γλυφάδα Γλυφάδα Α Γλυφάδα Β Δήμος Αίγινας Αγ. Μαρίνα Π.Ε. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ [15] Δήμος Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων Θεοδώρων Λουτράκι-Μπούτσι/Poseidon Resort Λουτράκι 1 Λουτράκι 2 Πευκάκια-Άγιοι Θεόδωροι Δήμος Κορινθίων Αλμυρή Καλάμια Κόρφος Λέχαιο Ποσειδωνία Δήμος Βέλου-Βόχας Βραχάτι Κοκκώνι Δήμος Σικυωνίων Πευκιάς Δήμος Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης Δερβένι Ξυλόκαστρο-Πευκιάς Συκιά Π.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ [4] Δήμος Ναυπλιέων Καραθώνα Κονδύλι Πλάκα Τολό Π.Ε. ΑΡΚΑΔΙΑΣ [4] Δήμος Βόρειας Κυνουρίας Άγιος Ανδρέας Ατσίγγανος Καλλιστώ Ξηροπήγαδο Π.Ε. ΛΑΚΩΝΙΑΣ [7] Δήμος Μονεμβασιάς Αρχάγγελος Μεγάλη Άμμος Μονεμβασιά Νεάπολη Πλύτρα-Παχιάμμος Πορί Τηγάνια Π.Ε. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ [9] Δήμος Καλαμάτας Ανατολική Καλαμάτα 1/Ανάσταση Ανατολική Καλαμάτα 2-Τέρμα Ναυαρίνου Βέργα-Αλμυρός Δυτική Καλάματα-Παραλία Κορδία Μικρή Μαντίνεια Δήμος Μεσσήνης Μπούκα Δήμος Πύλου-Νέστορος Γιάλοβα/Mandarin Oriental-Costa Navarino Γιάλοβα/W-Costa Navarino Δήμος Τριφυλίας Dunes Beach-Costa Navarino Π.Ε. ΗΛΕΙΑΣ [8] Δήμος Πύργου Σκαφιδιά/Aldemar Δήμος Ήλιδας Κουρούτα Δήμος Πηνειού Αρκούδι Βαρθολομιό Γλύφα Δήμος Ανδραβίδας-Κυλλήνης Κάστρο-Χρυσή Ακτή 2/Robinson Kyllini Βeach Λουτρά Κυλλήνης 1/ Grecotel Olympia Oasis Λουτρά Κυλλήνης 2/Grecotel La Riviera Π.Ε. ΑΧΑΪΑΣ [2] Δήμος Δυτικής Αχαΐας Καλογριά/Kalogria Beach Λακκόπετρα/Lakopetra Beach Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [2] Δήμος Ναυπακτίας Κάτω Βασιλική Κρυονέρι Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [7] Δήμος Πρέβεζας Κανάλι Κυανή Μέγα Άμμος Μονολίθι Πλατάνια Δήμος Πάργας Αμμουδιά Βάλτος/Parga Beach Resort Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [22] Δήμος Βόρειας Κέρκυρας Canal d’Amour Αλμυρός/Grecotel Costa Botanica Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων Αγία Αικατερίνη Αγ. Γόρδιος/La Grotta Verde Αίολος/Aeolos Beach Resort Αλυκές Ποταμού/Louis Kerkyra Golf Γλυφάδα/Domes of Corfu Δασιά/Ikos Δασιά/Ikos Odisia Δαφνίλα/Eva Δαφνίλα/Grecotel Daphnila Bay Dassia Έρμονες Κανόνι Κομμένο/Corfu Imperial Κοντόγιαλος/Pelekas Monastery Κοντόκαλι/Kontokali Bay Resort Μπενίτσες Δήμος Νότιας Κέρκυρας Άγιος Ιωάννης Περιστερών/Marbella Corfu Ίσσος/Labranda Sandy Beach Resort Κάβος/Capo di Corfu Μωραΐτικα/Delfinia Hotels Μωραΐτικα/Domes Miramare Corfu Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [2] Δήμος Λευκάδας Αη Γιάννης Λευκάδα-Γύρα Π.Ε. ΙΘΑΚΗΣ [1] Δήμος Ιθάκης Πόλη-Τα Δεξιά Π.Ε. ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ [16] Δήμος Αργοστολίου Άβυθος Αϊ Χέλης Άμμες Αράγια Πόρου Λουρδάς Μακρύς Γιαλός Μεγάλη Άμμος Μπούκα Γραδάκια Πλατύς Γιαλός Σκάλα 1 Σκάλα 2 Δήμος Ληξουρίου Ξι Πετανοί Λέπεδα Δήμος Σάμης Αντίσαμος Μύρτος Π.Ε. ΖΑΚΥΝΘΟΥ [7] Δήμος Ζακύνθου Αλυκανάς 1 Αλυκές 1 Κατραγάκι/Eleon Grand Resort Μπανάνα Βασιλικού Μπούκα Τσιλιβί Ψαρού Π.Ε. ΧΑΝΙΩΝ [38] Δήμος Καντάνου-Σελίνου Γραμμένο Παχειά Άμμος Σούγια Χαλίκια Δήμος Κισσάμου Καστέλι/Μαύρος Μόλος-Πλάκα Δήμος Πλατανιά Κολυμβάρι/Euphoria Resort Πλατανιάς Λιμανάκι/Porto Platanias Beach Πλατανιάς/Γερανιώτης Ραπανιανά/Cavo Spada Δήμος Χανίων Αγ. Απόστολοι 1 Αγ. Απόστολοι 2 Αγ. Μαρίνα/Santa Marina Αγ. Ονούφριος Αγία Μαρίνα/Almira Beach Βλητές Καλαθάς Καλαμάκι Κλαδισός/Domes Zeen Chania Μαράθι Νέα Χώρα Σταλός Σταυρός Χρυσή Ακτή Δήμος Αποκορώνου Αλμυρίδα Γεωργιούπολη/Corissia Hotels Γεωργιούπολη/Corissia Princess Γεωργιούπολη/Fereniki Beach Hotels & Resorts Καβρός/Anemos Καβρός/Eliros Mare Καβρός/Georgioupolis Resort Καβρός/La Mer Resort Καβρός/Mythos Palace Καβρός/Pepper sea club hotel Καλύβες Ξυδά Κυανή Μαϊστράλι Περαστικός/Mare Monte Περαστικός/Pilot Beach Π.Ε. ΡΕΘΥΜΝΟΥ [22] Δήμος Ρεθύμνης Αδελιανός Κάμπος A/Aquila Rithymna Beach Αδελιανός Κάμπος/Caramel Boutique Πηγιανός Κάμπος/Amira Luxury Resort Πηγιανός Κάμπος/Grecotel White Palace Πλατανιάς Β/Minos Mare Resort Ρέθυμνο 1/Aquila Porto Rethymno Ρέθυμνο 1/Ilios beach Ρέθυμνο 1/Kriti beach Ρέθυμνο 2/Pearl Βeach Ρέθυμνο 4-Μυσσίρια/Creta Palace Ρέθυμνο/Ικόνες Σκαλέτα/Creta Star Σκαλέτα/Rethymno Mare Δήμος Μυλοποτάμου Λιανός Κάβος Λαυρίς/Iberostar Creta Panorama Λιανός Κάβος/Creta Marine Πάνορμο Λίμνη/Grecotel Club Marine Palace Δήμος Αγίου Βασιλείου Αγ. Γαλήνη/Ύστερο Βαρκοτόπι Αγ. Παύλος Πλακιάς Πλακιάς/Alegria Beach Resort Ροδάκινο Σούδα Π.Ε. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ [35] Δήμος Μαλεβιζίου Αμμουδάρα 1/Agapi Beach Αμμουδάρα 4/Candia Maris Αμμουδάρα/Atlantica Akti Zeus Αμμουδάρα/Dessole Dolphin Bay Αμμουδάρα/Enorme Teatro Beach Αμμουδάρα/Lifestyle Beach Ελληνοπεράματα/Apollonia Beach Μαδέ/Athina Palace Φόδελε/Fodele Beach Hotel Δήμος Χερσοννήσου Αγ. Γεώργιος 1/Aldemar Knossos Royal Αγ. Γεώργιος 2-Παναγία ρύζι /Annabelle Beach Resort Αγ. Γεώργιος 3/Mitsis Cretan Village Αγ. Γεώργιος 3/Mitsis Royal Mare Αγ. Δημήτριος/Alexander Beach Αγία Πελαγία-Μενόπετρα/Akrogiali Beach Αμνισός/Pnoe Breathing Life Αμνισός/Unique Blue Resort Ανισσαράς/Lyttos Beach Ανισσαράς/Mitsis Selection Laguna Δράπανος/Nana Golden Beach, Nana Princess Εσταυρωμένος/Arina Beach Hotel Καστρί/Creta Maris Κλωντζάνη/Enorme Ammos Beach Κλωντζάνη/Sirens Hotels Κοκκίνη Χάνι/Knossos Beach Κοκκίνη Χάνι/Mitsis Rinela Κοκκίνη Χάνι/Themis Beach Λιμένας Χερσονήσου 1/AKASHA Beach Hotel & Golden Beach Λιμένας Χερσονήσου 5/Silva Beach Hotel Ποταμός Α Ποταμός/Cretan Malia Park Σαραντάρι Δήμος Φαιστού Καλοί Λιμένες Κόκκινος Πύργος Μάταλα Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [50] Δήμος Αγίου Νικολάου Αγ. Νικόλαος 1/St. Nicolas Bay Αγ. Νικόλαος 2/Minos Palace Αγ. Νικόλαος 3/Minos Beach Αγ. Παντελεήμονας Αλμυρός Αμμος / Μαρίνα Αμμος/Δημοτική Αμμουδάρα Αμμούδι/Niko Seaside Resort-MGallery Δρήρος/Domes of Elounda Ελούντα /Porto Elounda Ελούντα 1/Elounda Blu Ελούντα/Elounda Mare Καραβοστάσι Κιτροπλατεία Μιραμπέλλο/Wyndham Grand Crete Mirabello Bay Πηγαϊδάκια Ελούντας/Elounda Village Πήλος/Istron Bay Πλάκα/Blue Palace Πόρος 1/Elounda Bay Palace Πόρος 2/Elounda Beach Σπηλιάδα/Kalimera Kriti Σχίσμα Χαβάνια 1/Candia Park Village Χαβάνια 2 Δήμος Σητείας Ανάληψη Βάι/Φοινικόδασος Βουρλιά Κάτω Ζάκρος Κουρεμένος Λιμανάκι Σητεία 1/Γαλλικό Σητεία 1-Γαλλικό/Sitia Beach Χιόνα Δήμος Ιεράπετρας Αγία Φωτιά Γρα Λυγιά Ιεράπετρα 1-Δημοτική Ιεράπετρα 2/Δημοτική Ιεράπετρα/Enorme Santanna Beach Καθαράδες/Numo Ierapetra Καθαράδες/Ostria Resort Κακή Σκάλα/Avra Palm Κοινοτική Πλαζ Μακρύγιαλου Κουτσουνάρι 2/Kakkos Bay Κουτσουνάρι/Coriva Beach-Pelagos Seaside Κουτσουνάρι/Robinson Ierapetra Κουτσουνάρι-Αγ.Ιωάννης/Sunshine Crete & Sunshine Crete Village Λαγούφα/Μικρή Πόλη Κρήτη Μακρύγιαλος-Λαγκούφα/Sunwing Makrigialos Beach Μύρτος Π.Ε. ΡΟΔΟΥ [54] Δήμος Ρόδου Αμμούδες Φαληράκι/Mitsis Selection Alila Αμμούδες-Φαληράκι/ Elysium Resort Αμμούδες-Φαληράκι/Rodos Palladium Άντονι Κουίν Αφάντου 2/Irene Palace Αφάντου 2/Port Royal Βλήχα/Lindos Grand Resort Βληχά/Lindos Mare & Lindos Blu Γαλούνι Κοκκινόγια/Boutique 5 Hotel Γαλούνι Κοκκινόγια/Mayia Exclusive Resort Γαλούνι Κοκκινόγια/Mitsis Rodos Village Γαλούνι Κοκκινόγια/Princess Adriana Resort Γεννάδι/Gennadi Grand Resort Θεολόγος Ιαλυσός/The Ixian Grand Ιξιά/Rhodes Βay Ηotel Καβουράκια/Ella Resorts Καθαρά Καλλιθέα Κιοτάρι Κιοτάρι 3/Rodos Princess Beach Κιοτάρι Αγγελιένα 1 Κιοτάρι Αγγελιένα 2 Κολύμπια Α-Λιμανάκι/Atlantica Imperial Κολύμπια/Mythos Beach Κολύμπια/Μικρή Πόλη Λαδικό Λάρδος 1/Lindos Princess Beach Λάρδος 3/Lindian Village Λαχανιά/Atrium Prestige Λίνδος/Aquagrand Beach Μαντώματα Μεγάλη Γη/Atlantica Dreams Resort Μεγάλος Γιαλός - Λίνδος Μικρός Γιαλός-Λίνδος Πεύκοι-Λη Πλημμύρι/Tui Magic Life Plimmiri by Atlantic Ρένη Ρένη 1/Sunwing Kallithea Beach Ρένη Καλάθου/Atrium Palace Στεγνά/Porto Angeli Τραουνού Τριάντα Β/Sun Beach Resort Τριάντα/Electra Palace Resort Φαληράκι 1/Esperides Φαληράκι 2/Amada Colossos Φαληράκι 3/Esperos Palace Φαληράκι 4/Καλυψώ Φαληράκι 5/Blue Sea Φαληράκι 5/Epsilon Φαληράκι Α Φαληράκι Λιμανάκι Φαληράκι-Καστράκι/Grecotel Lux Me Dama Dama Ψάλτος/Mitsis Selection Lindos Memories Π.Ε. ΚΩ [13] Δήμος Κω Άκρο Χελώνας/Robinson Club Daidalos Βουνό/Mitsis Γουρνιάτης/Atlantica Beach Resort Kos Κέφαλος/Ikos Aria Κρητικά-Atlantis Hotel Λάμπη/Aqua Blu Hotel Λάμπη/Blue Lagoon Λάμπη/Pelagos Suites Hotel Μαρμάρι/Caravia Beach Μαρμάρι/Casa Paradiso Μπαμιαλίκι/Astir Odysseus Τρούλος/Neptune Hotels Ψαλίδι/Mitsis Ramira Π.Ε. ΑΝΔΡΟΥ [2] Δήμος Άνδρου Μύλος Όρμου Κορθίου Δελαβόγια/Aneroussa Beach Π.Ε. ΤΗΝΟΥ [1] Δήμος Τήνου Αγ. Φωκάς/Μαραθιά Π.Ε. ΜΥΚΟΝΟΥ [1] Δήμος Μυκόνου Καλαφάτης/Aphrodite Beach Resort Π.Ε. ΣΥΡΟΥ [6] Δήμος Σύρου-Ερμούπολης Αγκαθωπές Αζόλιμνος Βάρη Γαλησσάς Κίνι Φοίνικας Π.Ε. ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ [4] Δήμος Κέας Γιαλισκάρι Κούνδουρος Οτζιάς Ποίσσες Π.Ε. ΠΑΡΟΥ [4] Δήμος Πάρου Λιβάδια Λογαράς Μάρπησσα/Χρυσή Ακτή Πούντα Π.Ε. ΝΑΞΟΥ [3] Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων Αγία Άννα/Μάραγκας Άγιος Γεώργιος Άγιος Προκόπιος Π.Ε. ΘΗΡΑΣ [9] Δήμος Θήρας Αγ. Γεώργιος Βλυχάδα Καμάρι 1 Καμάρι 2 Περίβολος Περίσσα Δήμος Ιητών Μαγγανάρι Μυλοπόταμος Όρμος Π.Ε. ΜΗΛΟΥ [3] Δήμος Μήλου Προβατάς Δήμος Σίφνου Καμάρες Πλατύς Γιαλός Π.Ε. ΣΑΜΟΥ [2] Δήμος Ανατολικής Σάμου Γλυκόριζα Δόρυσσα/Ποτοκάκι Π.Ε. ΧΙΟΥ [15] Δήμος Χίου Αγ. Παρασκευή Αγ. Φωτεινή Αγιάσματα Άγιος Ισίδωρος Γιόσωνας Γωνιά Δασκαλόπετρα Δημοτική Πλαζ Χίου Καρφάς Κοντάρι Κώμη Λήμνος Λιθί Μέγας Λιμιώνας Όρμος Λω Π.Ε. ΛΕΣΒΟΥ [29] Δήμος Μυτιλήνης Αγ. Ισίδωρος Άγιος Ερμογένης Βοτσαλάκια - Σκάλα Νέων Κυδωνιών Ευρειακή Γέρας Κανόνι Θέρμης Κράτηγος - 1η Καντίνα Κράτηγος - 2η Καντίνα Σκάλα Μυστεγνών Ταρσανάς Τάρτι Τσαμάκια Χαραμίδα Δήμος Δυτικής Λέσβου Άναξος Βαθύ Κριτήρι Βατερά Γαβαθάς Εφταλού/Αγ. Ανάργυροι Κάγια Καλό Λιμάνι Μεντούσι Μόλυβος Νυφίδα Πέτρα Πλαζ Σιγρίου Σκάλα Ερεσού Σκάλα Καλλονής Σκάλα Πολιχνίτου Ταβάρι Τσόνια Π.Ε. ΛΗΜΝΟΥ [5] Δήμος Λήμνου Άγιος Ιωάννης Εβγάτης-Ζεματάς Θάνος Πλατύ Ρηχά Νερά ΜΑΡΙΝΕΣ Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [3] Δήμος Σιθωνίας Μαρίνα Πόρτο Καρράς Δήμος Κασσάνδρας Μαρίνα Σάνη Μαρίνα Miraggio Π.Ε. ΕΥΒΟΙΑΣ [1] Δήμος Σκύρου Τουριστικό Καταφύγιο Λιναριάς Σκύρου ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [5] Δήμος Λαυρεωτικής Οlympic Μarine Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης Μαρίνα Αγ. Κοσμά Δήμος Αλίμου Μαρίνα Αλίμου Δήμος Παλαιού Φαλήρου Μαρίνα Φλοίσβου Δήμος Πειραιώς D-Marin Μαρίνα Ζέας Π.Ε. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ [1] Δήμος Ακτίου-Βόνιτσας Μαρίνα Κλεοπάτρα Π.Ε. ΠΡΕΒΕΖΑΣ [1] Δήμος Πρέβεζας Μαρίνα Πρέβεζας Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [2] Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων Μαρίνα Γουβιών Μαρίνα Μπενιτσών Π.Ε. ΛΕΥΚΑΔΑΣ [1] Δήμος Λευκάδας Μαρίνα Λευκάδας Π.Ε. ΛΑΣΙΘΙΟΥ [1] Δήμος Αγ. Νικολάου Μαρίνα Αγ. Νικολάου Π.Ε. ΡΟΔΟΥ [1] Δήμος Ρόδου Μαρίνα Ρόδου Π.Ε. ΚΩ [1] Δήμος Κω Μαρίνα Κω Π.Ε. ΚΑΛΥΜΝΟΥ [1] Δήμος Λέρου Μαρίνα Λέρου ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ Π.Ε. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ [6] Scorpion Yachting MCPY /All Inblusive [6] Sani Cat Sani Grace Sani Riva Sani Swan Sani Wind Rivammos Π.Ε. ΚΕΡΚΥΡΑΣ [2] Γ. Λουμάκος ΙΚΕ (GENESEAS) [2] Oaseas Feeling Nauti ΠΕΡ. ΑΤΤΙΚΗΣ [1] Φραντζής Δημήτριος Αλέξανδρος (East Attica Cruises) [1] Resalto View full είδηση
  22. Έκλεισαν 11 ημέρες σερί δίχως λιγνίτη στη ζωή μας. Για πρώτη φορά στην ενεργειακή ιστορία της Ελλάδας, η ηλεκτροπαραγωγή των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ ήταν μηδενική για 264 συνεχόμενες ώρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ των 235 ωρών χωρίς «κάρβουνο» που είχε καταγραφεί στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Άλλες τέσσερις φορές, σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το Green Tank, είχε μηδενιστεί η λιγνιτική παραγωγή εντός του 2023: για ένα οκταήμερο το διάστημα 26 Σεπτεμβρίου – 4 Οκτωβρίου, για 87 ώρες την περίοδο 1 – 5 Ιουλίου, για 64 ώρες από 7 έως 10 Ιουλίου και για 38 ώρες στις 20-21 Αυγούστου. Η πρώτη φορά που το άλλοτε «εθνικό» μας καύσιμο δεν είχε παρουσία στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ήταν μεταξύ 8 και 9 Ιουνίου του 2020 για 38 ώρες. Η απολιγνιτοποίηση Την τελευταία πενταετία, το σχέδιο απολιγνιτοποίησης επιταχύνθηκε, ακόμη και στα χρόνια της ενεργειακής κρίσης. Μάλιστα, το διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024 ο λιγνίτης με 1.050 GWh (γιγαβατώρες) είχε τη χαμηλότερη παραγωγή συγκριτικά με τα αντίστοιχα τρίμηνα της τελευταίας δεκαετίας, καλύπτοντας μόλις το 8,4% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι, δέκα χρόνια πριν, τους τρεις πρώτους μήνες του 2014, η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη έφτανε τις 6.119 GWh. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα της ΔΕΗ για το πρώτο τρίμηνο του 2024 το μέσο μερίδιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα μειώθηκε σε 33% από 39% το α’ τρίμηνο 2023. Η μείωση οφείλεται κυρίως στη χαμηλότερη παραγωγή από τις λιγνιτικές μονάδες καθώς η επιχείρηση, όπως αναφέρεται στη σχετική παρουσίαση, «συνεχίζει την υλοποίηση του πλάνου της για την πλήρη απολιγνιτοποίηση του ενεργειακού της μείγματος μέχρι το 2026». Μάλιστα, η πτώση της λιγνιτικής παραγωγής κατά 27% (σε σχέση με το α’ τρίμηνο 2023) οδήγησε και σε περιορισμό των εκπομπών CO2 κατά 18%. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο αναλυτής πολιτικής του Green Tank κ. Νίκος Μάντζαρης, μπορεί ο λιγνίτης να μηδενίζεται, όμως στο ενεργειακό μείγμα της χώρας επανέρχεται το φυσικό αέριο, παρά την κατακόρυφη μείωση που πέτυχε η Ελλάδα τη διετία της ενεργειακής κρίσης χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και τον περιορισμό της ζήτησης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, «η συνταγή για τη μετάβαση είναι να πάμε από το κάρβουνο στις ΑΠΕ». Αναγκαίος μηχανισμός διαθεσιμότητας ισχύος για το αέριο Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε ανώτατο στέλεχος μεγάλου ενεργειακού ομίλου, μιλώντας στο περιθώριο του Eurelectric Eurelectric Power Summit 2024 που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διήμερο στο Λαγονήσι, η απόσυρση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής δημιουργεί «χώρο» στο ηλεκτρικό σύστημα για μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο, οι οποίες, λόγω της αυξημένης διείσδυσης των στοχαστικών ΑΠΕ, καθίστανται αναγκαίες ως εφεδρικές πηγές ενέργειας (και όχι ως μονάδες βάσης) που θα πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμες για την ευστάθεια του ηλεκτρικού συστήματος. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η ίδια πηγή, για τη βιωσιμότητα των μονάδων αερίου είναι απαραίτητος ένας μηχανισμός αποζημίωσης διαθεσιμότητας ισχύος που θα εξασφαλίζει ότι θα ανακτούν το κόστος για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους, παρότι θα λειτουργούν για πολύ λιγότερες ώρες στο μέλλον, σε σχέση με σήμερα, ώστε να παραμείνουν ως εφεδρείες. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, οι Μηχανισμοί Διαθεσιμότητας Ισχύος, έπειτα από την έγκριση της μεταρρύθμισης της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού (Target Model), αποτελούν ένα νέο «εργαλείο» το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει και η Ελλάδα.
  23. Ανοδική πορεία ακολούθησαν οι μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών, ως επί το πλείστον, τους πρώτους μήνες του 2024, στις δημοφιλείς για αγορά εξοχικού περιοχές της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκε από τον SPI, τον δείκτη τιμών του Spitogatos. Οι περιοχές κοντά στην Αθήνα συχνά αποτελούν μια καλή επιλογή για αγορά εξοχικού λόγω της δυνατότητας εύκολης και γρήγορης πρόσβασης για τους κατοίκους της πρωτεύουσας και όχι μόνο. Η πλούσια ακτογραμμή της Αττικής αλλά και τα κοντινά νησιά αποτελούν συχνά ελκυστικά σημεία για την απόκτηση εξοχικής κατοικίας. Οι υψηλότερες μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών κατά τους πρώτους μήνες του 2024 εντοπίζονται στις Σπέτσες, τη Σαρωνίδα, τον Πόρο, την Ανάβυσσο, τη Ραφήνα και την Αίγινα. Στον αντίποδα, ανάμεσα στις πιο οικονομικές περιοχές για αγορά εξοχικής κατοικίας κοντά στην Αθήνα είναι ο Μαραθώνας, η Αρτέμιδα, ο Κάλαμος και η Ερέτρια στην Εύβοια. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις μέσων ζητούμενων τιμών πώλησης εξοχικών κατά τους πρώτους μήνες του 2024 σε σχέση με την ίδια περίοδο το προηγούμενο έτος σημειώθηκαν στην Ανάβυσσο (16,7%), τη Σαρωνίδα (16,4%), την Αρτέμιδα (17,0%) και την Αίγινα (13,8%). Εξοχικές κατοικίες στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα Στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, στις περιοχές με τις υψηλότερες μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών κατατάσσονται η Ανατολική Μάνη, η Σιθωνία και η Κασσάνδρα στη Χαλκιδική, τα Σύβοτα και η Μεθώνη στη Μεσσηνία. Ανάμεσα στις πιο οικονομικές περιοχές για αγορά εξοχικής κατοικίας στην υπόλοιπη Ελλάδα βρίσκονται η Ακράτα, η Αγριά και οι Μηλιές στη Μαγνησία καθώς και η Ζαχάρω στην Ηλεία. Επιπλέον, οι μεγαλύτερες αυξήσεις μέσης ζητούμενης τιμής πώλησης εξοχικής κατοικίας τους πρώτους μήνες του 2024 σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2023, σημειώθηκαν στην Ανατολική Μάνη (54,4%), στη Ζαγορά Πηλίου (43,3%) και στη Ναύπακτο (28,0%). Εγχώρια και διεθνής ζήτηση για κατοικίες προς πώληση στην Ελλάδα Η εγχώρια ζήτηση για κατοικίες προς πώληση μειώθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2024 κατά 4,2% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2023, ενώ αύξηση 11,8% παρατηρείται στη διεθνή ζήτηση. Οι δημοφιλέστερες περιοχές για αναζήτηση κατοικίας προς πώληση για τους Έλληνες υποψήφιους αγοραστές είναι τα Προάστια Θεσσαλονίκης, το κέντρο της Αθήνας, τα Νότια και Βόρεια Προάστια της Αθήνας και ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Στα Προάστια της Θεσσαλονίκης, οι Έλληνες αγοραστές αναζητούν συχνότερα διαμερίσματα, μονοκατοικίες και μεζονέτες. Στο κέντρο της Αθήνας και στα Νότια Προάστια της Αθήνας, οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες κατοικιών είναι και πάλι τα διαμερίσματα, οι μονοκατοικίες και τα στούντιο. Τέλος, αυτοί που αναζητούν κατοικία προς πώληση στα Βόρεια Προάστια, ενδιαφέρονται περισσότερο για μονοκατοικίες, διαμερίσματα και μεζονέτες. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή ζήτηση, οι πιο δημοφιλείς περιοχές για αναζήτηση κατοικίας προς πώληση το πρώτο τρίμηνο του 2024 είναι το κέντρο της Αθήνας, η Χαλκιδική και τα Νότια Προάστια της Αθήνας. Οι χώρες προέλευσης των υποψήφιων αγοραστών κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι υποψήφιοι αγοραστές ενδιαφέρονται περισσότερο για διαμερίσματα, μονοκατοικίες και στούντιο. Η Χαλκιδική αναδεικνύεται σε έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της χώρας τόσο για τους τουρίστες, όσο και για τους ξένους αγοραστές. Οι χώρες με τις περισσότερες αναζητήσεις για κατοικίες προς πώληση στη Χαλκιδική είναι η Γερμανία, η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία με τους υποψήφιους αγοραστές να αναζητούν περισσότερο διαμερίσματα, μονοκατοικίες και μεζονέτες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία είναι οι χώρες με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για κατοικίες προς πώληση στα Νότια Προάστια της Αθήνας. Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες κατοικιών στα Νότια Προάστια είναι τα διαμερίσματα, οι μονοκατοικίες και οι μεζονέτες.
  24. Ανοδική πορεία ακολούθησαν οι μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών, ως επί το πλείστον, τους πρώτους μήνες του 2024, στις δημοφιλείς για αγορά εξοχικού περιοχές της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκε από τον SPI, τον δείκτη τιμών του Spitogatos. Οι περιοχές κοντά στην Αθήνα συχνά αποτελούν μια καλή επιλογή για αγορά εξοχικού λόγω της δυνατότητας εύκολης και γρήγορης πρόσβασης για τους κατοίκους της πρωτεύουσας και όχι μόνο. Η πλούσια ακτογραμμή της Αττικής αλλά και τα κοντινά νησιά αποτελούν συχνά ελκυστικά σημεία για την απόκτηση εξοχικής κατοικίας. Οι υψηλότερες μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών κατά τους πρώτους μήνες του 2024 εντοπίζονται στις Σπέτσες, τη Σαρωνίδα, τον Πόρο, την Ανάβυσσο, τη Ραφήνα και την Αίγινα. Στον αντίποδα, ανάμεσα στις πιο οικονομικές περιοχές για αγορά εξοχικής κατοικίας κοντά στην Αθήνα είναι ο Μαραθώνας, η Αρτέμιδα, ο Κάλαμος και η Ερέτρια στην Εύβοια. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις μέσων ζητούμενων τιμών πώλησης εξοχικών κατά τους πρώτους μήνες του 2024 σε σχέση με την ίδια περίοδο το προηγούμενο έτος σημειώθηκαν στην Ανάβυσσο (16,7%), τη Σαρωνίδα (16,4%), την Αρτέμιδα (17,0%) και την Αίγινα (13,8%). Εξοχικές κατοικίες στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα Στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα, στις περιοχές με τις υψηλότερες μέσες ζητούμενες τιμές πώλησης εξοχικών κατοικιών κατατάσσονται η Ανατολική Μάνη, η Σιθωνία και η Κασσάνδρα στη Χαλκιδική, τα Σύβοτα και η Μεθώνη στη Μεσσηνία. Ανάμεσα στις πιο οικονομικές περιοχές για αγορά εξοχικής κατοικίας στην υπόλοιπη Ελλάδα βρίσκονται η Ακράτα, η Αγριά και οι Μηλιές στη Μαγνησία καθώς και η Ζαχάρω στην Ηλεία. Επιπλέον, οι μεγαλύτερες αυξήσεις μέσης ζητούμενης τιμής πώλησης εξοχικής κατοικίας τους πρώτους μήνες του 2024 σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2023, σημειώθηκαν στην Ανατολική Μάνη (54,4%), στη Ζαγορά Πηλίου (43,3%) και στη Ναύπακτο (28,0%). Εγχώρια και διεθνής ζήτηση για κατοικίες προς πώληση στην Ελλάδα Η εγχώρια ζήτηση για κατοικίες προς πώληση μειώθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2024 κατά 4,2% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2023, ενώ αύξηση 11,8% παρατηρείται στη διεθνή ζήτηση. Οι δημοφιλέστερες περιοχές για αναζήτηση κατοικίας προς πώληση για τους Έλληνες υποψήφιους αγοραστές είναι τα Προάστια Θεσσαλονίκης, το κέντρο της Αθήνας, τα Νότια και Βόρεια Προάστια της Αθήνας και ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Στα Προάστια της Θεσσαλονίκης, οι Έλληνες αγοραστές αναζητούν συχνότερα διαμερίσματα, μονοκατοικίες και μεζονέτες. Στο κέντρο της Αθήνας και στα Νότια Προάστια της Αθήνας, οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες κατοικιών είναι και πάλι τα διαμερίσματα, οι μονοκατοικίες και τα στούντιο. Τέλος, αυτοί που αναζητούν κατοικία προς πώληση στα Βόρεια Προάστια, ενδιαφέρονται περισσότερο για μονοκατοικίες, διαμερίσματα και μεζονέτες. Σε ό,τι αφορά τη διεθνή ζήτηση, οι πιο δημοφιλείς περιοχές για αναζήτηση κατοικίας προς πώληση το πρώτο τρίμηνο του 2024 είναι το κέντρο της Αθήνας, η Χαλκιδική και τα Νότια Προάστια της Αθήνας. Οι χώρες προέλευσης των υποψήφιων αγοραστών κατοικίας στο κέντρο της Αθήνας είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι υποψήφιοι αγοραστές ενδιαφέρονται περισσότερο για διαμερίσματα, μονοκατοικίες και στούντιο. Η Χαλκιδική αναδεικνύεται σε έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της χώρας τόσο για τους τουρίστες, όσο και για τους ξένους αγοραστές. Οι χώρες με τις περισσότερες αναζητήσεις για κατοικίες προς πώληση στη Χαλκιδική είναι η Γερμανία, η Σερβία και η Βόρεια Μακεδονία με τους υποψήφιους αγοραστές να αναζητούν περισσότερο διαμερίσματα, μονοκατοικίες και μεζονέτες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία είναι οι χώρες με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για κατοικίες προς πώληση στα Νότια Προάστια της Αθήνας. Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες κατοικιών στα Νότια Προάστια είναι τα διαμερίσματα, οι μονοκατοικίες και οι μεζονέτες. View full είδηση
  25. Στα €8,8 τρισεκατομμύρια η συνολική αξία των εμπορικών ακινήτων (CRE) στην ανεπτυγμένη Ευρώπη κατά το πρώτο τρίμηνο του 2024, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της EPRA, με την συνολική αξία του Ελληνικού εισηγμένου κλάδου ακινήτων η οποία κατατάσσεται στα emerging Markets την ίδια περίοδο να φτάνει στα €4,42 δισ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει η EPRA στην έκθεση «Global Real EstateTotal Markets Table» για τον Μάρτιο του 2024, στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2024, η συνολική αξία του εισηγμένου κλάδου ακινήτων στην Ανεπτυγμένη Ευρώπη ανήλθε σε €395 δισ., εκ των οποίων το 65,1% αντιπροσωπεύεται στον δείκτη FTSE EPRA Nareit Developed Europe Index. Οι μεγαλύτερες αγορές είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (€71,8 δισ.), ακολουθούμενες από την Ελβετία (€67,7 δισ.), τη Γερμανία (€65,6 δισ.), τη Σουηδία (€63,2 δισ.) και τη Γαλλία (€49,7 δισ.). Η συνολική αξία των εμπορικών ακινήτων (CRE) στην ανεπτυγμένη Ευρώπη εκτιμάται σε περίπου €8,8τρισ. έναντι συνολικού ΑΕΠ περίπου €19,9 τρισ. Ο εισηγμένος τομέας ακινήτων στην Ανεπτυγμένη Ευρώπη αντιπροσωπεύει το 4,5% της συνολικής αξίας CRE. Η συνολική αξία του Ελληνικού εισηγμένου κλάδου ακινήτων ανήλθε κατά την ίδια περίοδο σε €4,42 δισεκατομμύρια με 12 εταιρίες να τον εκπροσωπούν. Η συνολική κεφαλαιοποίηση των Ελληνικών ΑΕΕΑΠ ανήλθε σε €2,86 δισ. Η αξία του κλάδου επαγγελματικών ακινήτων στα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτιμάται άνω των €7,19 τρισ με την αξία του εισηγμένου κλάδου ακινήτων να ανέρχεται σε €274 δισεκατομμύρια, εκ των οποίων τα €178 δισεκατομμύρια (65,1% του LRE) αντιπροσωπεύονται στον δείκτη FTSE EPRA Nareit Global Real Estate Index. Εντός του εισηγμένου κλάδου ακινήτων στην Ε.Ε., υπάρχουν σήμερα 185 REIT με κεφαλαιοποίηση US$108 δισεκατομμυρίων, έναντι 242 μη REIT με κεφαλαιοποίηση €174,6 δισεκατομμυρίων. Στα €6δισ. το σύνολο των αντληθέντων κεφαλαίων κατά το πρώτο τρίμηνο του 2024 Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος του πρώτου τριμήνου 2024, το συνολικό χρέος και τα ίδια κεφάλαια που αντλήθηκαν από τις εισηγμένες που απαρτίζουν τον FTSE EPRA Nareit Developed Europe Index ανήλθε σε €6 δισεκατομμύρια, από τα οποία €1,4 δισ. αντλήθηκαν από εκδόσεις μετοχών και δικαιωμάτων και €4,6 δισεκατομμύρια από εκδόσεις χρέους. View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.