Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ενέργεια'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Το δρόμο για τέσσερα νέα μεγάλα ενεργειακά projects άνοιξε η ΡΑΑΕΥ με αποφάσεις της που ελήφθησαν τις τελευταίες ημέρες. Οι τρεις από αυτές αφορούν έργα αποθήκευσης, εκ των οποίων οι δύο αντλησιοταμίευσης και η μία με μπαταρίες, ενώ η τέταρτη εγκρίνει τη συνένωση 4 βεβαιώσεων παραγωγού που «γεννούν» ένα νέο mega φωτοβολταϊκό στο Κιλκίς με… σουηδική σφραγίδα. Οι άδειες αντλησιοταμίευσης Οι δυο άδειες αντλησιοταμίευσης αφορούν εταιρείες συμφερόντων της οικογένειας Κατσέλη, οι οποίες συστάθηκαν στις 27 Νοεμβρίου 2024 και εδρεύουν στην Αλεξανδρούπολη. Με απόφαση του Κλάδου Ενέργειας της ΡΑΑΕΥ αποφασίστηκαν συγκεκριμένα: -Η χορήγηση άδειας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 515 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 470 MW στη θέση «ΚΑΨΑΛΑ» των Δημοτικών Ενοτήτων ΟΡΕΙΝΟΥ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ των Δήμων ΝΕΣΤΟΥ & ΞΑΝΘΗΣ των Περιφερειακών Ενοτήτων ΚΑΒΑΛΑΣ & ΞΑΝΘΗΣ, της εταιρείας «ΥΔΡΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ». Η σχετική αίτηση υποβλήθηκε προς τη Ρυθμιστική Αρχή στις 9 Δεκεμβρίου 2024. Το έργο που θα αφορά την τεχνολογία της αντλησιοταμίευσης προβλέπεται να έχει εγκαταστημένη χωρητικότητα 4886 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 4015 MWh. -Η χορήγηση άδειας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 510 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 464 MW στη θέση «ΒΑΘΥΤΟΠΟΣ» των Δημοτικών Ενοτήτων ΟΡΕΙΝΟΥ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ των Δήμων ΝΕΣΤΟΥ & ΞΑΝΘΗΣ των Περιφερειακών Ενοτήτων ΚΑΒΑΛΑΣ & ΞΑΝΘΗΣ, της εταιρείας «ΠΟΤΑΜΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Ι.Κ.Ε.». Και σε αυτή την περίπτωση η σχετική αίτηση υποβλήθηκε προς τη Ρυθμιστική Αρχή στις 9 Δεκεμβρίου 2024, ενώ το έργο αντλησιοταμίευσης προβλέπεται να έχει εγκαταστημένη χωρητικότητα 4833 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 3971 MWh. Η Helleniq Energy Παράλληλα, άδεια αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 50 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 50 MW στη θέση «ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ» της Δημοτικής Ενότητας ΦΙΛΛΥΡΑΣ του Δήμου ΑΡΡΙΑΝΩΝ της Περιφερειακής Ενότητας ΡΟΔΟΠΗΣ, έλαβε από τη ΡΑΑΕΥ η «HELLENIQ RENEWABLES ΜΑΕ». Η σχετική αίτηση είχε υποβληθεί στις 10 Απριλίου 2024. Πρόκειται για έργο με την τεχνολογία των συσσωρευτών, το οποίο προβλέπεται να έχει εγκατεστημένη χωρητικότητα 268,32 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 200 MWh. Το νέο αυτό project έρχεται να ενισχύσει το διαρκώς διευρυνόμενο χαρτοφυλάκιο του Ομίλου Helleniq Energy στις ΑΠΕ και ιδιαίτερα στον τομέα της αποθήκευσης. Mega φωτοβολταικό στο Κιλκίς Την ίδια ώρα, ένα νέο mega φωτοβολταικό πάρκο βρίσκεται στα σκαριά στην περιοχή του Κιλκίς. Με βάση την πρόσφατη απόφαση της ΡΑΑΕΥ, αφορά φωτοβολταικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εγκατεστημένης ισχύος 243.7344 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 243.7344 MW, με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που απορροφάται από το δίκτυο, στη θέση ΧΕΡΣΟΤΟΠΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ,ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗΣ,ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ, της εταιρείας «ΙΣΙΔΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Μ.Α.Ε.». Πρόκειται για εταιρεία που ανήκει στην «οικογένεια» της «Ιδέα Φως» (Ι. Δημητρίου-Αν. Τσουχλαράκη), με την οποία συνεργάζεται ως στρατηγικός επενδυτής ο σουηδικός όμιλος ΟΧ2. Στην προκειμένη περίπτωση το νέο project έχει προκύψει από τη συνένωση 3 παλαιότερων βεβαιώσεων παραγωγού (της «ΙΣΙΔΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ») για φωτοβολταικούς σταθμούς με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης και συγκεκριμένα: -Εγκατεστημένης ισχύος 24.387480 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 24.387480 MW, στη θέση ΝΕΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΑΣΤΡΟ, της Δημοτικής Ενότητας ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗΣ, του Δήμου ΚΙΛΚΙΣ, -Εγκατεστημένης ισχύος 37.613160 MW, και μέγιστης ισχύος παραγωγής 37.613160 MW, στη θέση ΚΟΤΥΛΗ-ΒΑΦΕΙΟΧΩΡΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, του Δήμου ΠΑΙΟΝΙΑΣ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ, -Εγκατεστημένης ισχύος 181.733760 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 181.733760 MW, στη θέση ΧΕΡΣΟΤΟΠΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ,ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, του Δήμου ΚΙΛΚΙΣ,ΠΑΙΟΝΙΑΣ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ. Με βάση σχετική αίτηση της εταιρείας που υποβλήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2025 δόθηκε από τη ΡΑΑΕΥ το πράσινο φως για τη συνένωση των παραπάνω βεβαιώσεων παραγωγού με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου φωτοβολταϊκού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εγκατεστημένης ισχύος 243.7344 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 243.7344 MW, με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο όμιλος ΟΧ2, -με παρουσία σε 11 χώρες-, αναπτύσσει ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο έργων ΑΠΕ μεγάλης κλίμακας σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας και συνδυάζοντας όλες τις τεχνολογίες, όπως χερσαία αιολικά, φωτοβολταϊκά πάρκα, αλλά και συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας. View full είδηση
  2. Το δρόμο για τέσσερα νέα μεγάλα ενεργειακά projects άνοιξε η ΡΑΑΕΥ με αποφάσεις της που ελήφθησαν τις τελευταίες ημέρες. Οι τρεις από αυτές αφορούν έργα αποθήκευσης, εκ των οποίων οι δύο αντλησιοταμίευσης και η μία με μπαταρίες, ενώ η τέταρτη εγκρίνει τη συνένωση 4 βεβαιώσεων παραγωγού που «γεννούν» ένα νέο mega φωτοβολταϊκό στο Κιλκίς με… σουηδική σφραγίδα. Οι άδειες αντλησιοταμίευσης Οι δυο άδειες αντλησιοταμίευσης αφορούν εταιρείες συμφερόντων της οικογένειας Κατσέλη, οι οποίες συστάθηκαν στις 27 Νοεμβρίου 2024 και εδρεύουν στην Αλεξανδρούπολη. Με απόφαση του Κλάδου Ενέργειας της ΡΑΑΕΥ αποφασίστηκαν συγκεκριμένα: -Η χορήγηση άδειας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 515 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 470 MW στη θέση «ΚΑΨΑΛΑ» των Δημοτικών Ενοτήτων ΟΡΕΙΝΟΥ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ των Δήμων ΝΕΣΤΟΥ & ΞΑΝΘΗΣ των Περιφερειακών Ενοτήτων ΚΑΒΑΛΑΣ & ΞΑΝΘΗΣ, της εταιρείας «ΥΔΡΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ». Η σχετική αίτηση υποβλήθηκε προς τη Ρυθμιστική Αρχή στις 9 Δεκεμβρίου 2024. Το έργο που θα αφορά την τεχνολογία της αντλησιοταμίευσης προβλέπεται να έχει εγκαταστημένη χωρητικότητα 4886 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 4015 MWh. -Η χορήγηση άδειας αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 510 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 464 MW στη θέση «ΒΑΘΥΤΟΠΟΣ» των Δημοτικών Ενοτήτων ΟΡΕΙΝΟΥ & ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ των Δήμων ΝΕΣΤΟΥ & ΞΑΝΘΗΣ των Περιφερειακών Ενοτήτων ΚΑΒΑΛΑΣ & ΞΑΝΘΗΣ, της εταιρείας «ΠΟΤΑΜΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Ι.Κ.Ε.». Και σε αυτή την περίπτωση η σχετική αίτηση υποβλήθηκε προς τη Ρυθμιστική Αρχή στις 9 Δεκεμβρίου 2024, ενώ το έργο αντλησιοταμίευσης προβλέπεται να έχει εγκαταστημένη χωρητικότητα 4833 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 3971 MWh. Η Helleniq Energy Παράλληλα, άδεια αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας μέγιστης ισχύος έγχυσης 50 ΜW και μέγιστης ισχύος απορρόφησης 50 MW στη θέση «ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ» της Δημοτικής Ενότητας ΦΙΛΛΥΡΑΣ του Δήμου ΑΡΡΙΑΝΩΝ της Περιφερειακής Ενότητας ΡΟΔΟΠΗΣ, έλαβε από τη ΡΑΑΕΥ η «HELLENIQ RENEWABLES ΜΑΕ». Η σχετική αίτηση είχε υποβληθεί στις 10 Απριλίου 2024. Πρόκειται για έργο με την τεχνολογία των συσσωρευτών, το οποίο προβλέπεται να έχει εγκατεστημένη χωρητικότητα 268,32 MWh και εγγυημένη (ωφέλιμη) χωρητικότητα 200 MWh. Το νέο αυτό project έρχεται να ενισχύσει το διαρκώς διευρυνόμενο χαρτοφυλάκιο του Ομίλου Helleniq Energy στις ΑΠΕ και ιδιαίτερα στον τομέα της αποθήκευσης. Mega φωτοβολταικό στο Κιλκίς Την ίδια ώρα, ένα νέο mega φωτοβολταικό πάρκο βρίσκεται στα σκαριά στην περιοχή του Κιλκίς. Με βάση την πρόσφατη απόφαση της ΡΑΑΕΥ, αφορά φωτοβολταικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εγκατεστημένης ισχύος 243.7344 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 243.7344 MW, με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που απορροφάται από το δίκτυο, στη θέση ΧΕΡΣΟΤΟΠΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ,ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗΣ,ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ, της εταιρείας «ΙΣΙΔΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Μ.Α.Ε.». Πρόκειται για εταιρεία που ανήκει στην «οικογένεια» της «Ιδέα Φως» (Ι. Δημητρίου-Αν. Τσουχλαράκη), με την οποία συνεργάζεται ως στρατηγικός επενδυτής ο σουηδικός όμιλος ΟΧ2. Στην προκειμένη περίπτωση το νέο project έχει προκύψει από τη συνένωση 3 παλαιότερων βεβαιώσεων παραγωγού (της «ΙΣΙΔΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ») για φωτοβολταικούς σταθμούς με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης και συγκεκριμένα: -Εγκατεστημένης ισχύος 24.387480 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 24.387480 MW, στη θέση ΝΕΟ ΓΥΝΑΙΚΟΚΑΣΤΡΟ, της Δημοτικής Ενότητας ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗΣ, του Δήμου ΚΙΛΚΙΣ, -Εγκατεστημένης ισχύος 37.613160 MW, και μέγιστης ισχύος παραγωγής 37.613160 MW, στη θέση ΚΟΤΥΛΗ-ΒΑΦΕΙΟΧΩΡΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, του Δήμου ΠΑΙΟΝΙΑΣ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ, -Εγκατεστημένης ισχύος 181.733760 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 181.733760 MW, στη θέση ΧΕΡΣΟΤΟΠΙ, της Δημοτικής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ,ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ, του Δήμου ΚΙΛΚΙΣ,ΠΑΙΟΝΙΑΣ, της Περιφερειακής Ενότητας ΚΙΛΚΙΣ. Με βάση σχετική αίτηση της εταιρείας που υποβλήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2025 δόθηκε από τη ΡΑΑΕΥ το πράσινο φως για τη συνένωση των παραπάνω βεβαιώσεων παραγωγού με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου φωτοβολταϊκού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, εγκατεστημένης ισχύος 243.7344 MW και μέγιστης ισχύος παραγωγής 243.7344 MW, με ενσωματωμένη διάταξη αποθήκευσης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο όμιλος ΟΧ2, -με παρουσία σε 11 χώρες-, αναπτύσσει ένα μεγάλο χαρτοφυλάκιο έργων ΑΠΕ μεγάλης κλίμακας σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας και συνδυάζοντας όλες τις τεχνολογίες, όπως χερσαία αιολικά, φωτοβολταϊκά πάρκα, αλλά και συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας.
  3. Την απόλυτη κυριαρχία των μεγάλων καθετοποιημένων ομίλων στην αγορά των μπαταριών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των χιλιάδων μικρών παικτών, καταδεικνύει ο τρίτος και τελευταίος σχετικός διαγωνισμός της ΡΑΑΕΥ με επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ακτινογραφώντας τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν και τα ονόματα πίσω από αυτές, οι μεγάλοι αναμένεται να «σκουπίσουν» και πάλι τη συντριπτική πλειονότητα της δημοπρατούμενης ισχύος για έργα 200 MW, με τη συμμετοχή των μικρομεσαίων επενδυτών να κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι συνολικά οι φάκελοι δεν ξεπέρασαν τους 21, διαψεύδοντας τις αρχικές εκτιμήσεις για πολλαπλάσιο αριθμό, καθώς οι μικροί γνωρίζουν ότι τα περιθώρια να ανταγωνιστούν σε «μπινταρίσματα» τους μεγάλους είναι ανύπαρκτα. Σε ένα κεφάλαιο που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στον ταχύτερο εκτοπισμό των αδύναμων παικτών από την αγορά, τα τελικά στοιχεία για τις υποβληθείσεις αιτήσεις δείχνουν ότι οι πέντε μεγάλοι καθετοποιημένοι ελληνικοί όμιλοι διεκδικούν πάνω από 200 MW, καλύπτοντας τον στόχο της προκήρυξης. Συγκεκριμένα: Η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή κατέβηκε στον διαγωνισμό με αιτήσεις για 50 MW (όσο και το μέγιστο όριο ανά συμμετέχοντα). Η ΔEΗ Ανανεώσιμες επίσης για 50 MW. Η Metlen, όπως και η Helleniq Energy, με δύο αιτήσεις των 25 MW, έκαστη. Η Motor Oil («MS Φλώρινα») με 20 MW. Η EDF («Ηλιόθερμα Ενεργειακή») διεκδικεί 50 MW. Η Eunice («Arcadia Stοrage») όπως και η Principia (πρώην Enel Green Power) από 10 MW η καθεμία. Λιγότερο «επιθετικοί», πολλά τα ρίσκα Συνολικά ο διαγωνισμός επιδοτεί αυτόνομες μπαταρίες (standalone) 4ωρης διάρκειας, έναντι των 2ωρων στους δύο προηγούμενους, συνολικής ισχύος 200 MW και εκτιμάται ότι θα προσελκύσει υπερδιπλάσια αιτήματα. Γύρω στα 700 MW, με τις προσφορές των μεγάλων να υπερκαλύπτουν ήδη τη δημοπρατούμενη ισχύ. Συνυπολογίζοντας τα συνεχώς αυξανόμενα ρίσκα στην πράσινη αγορά, είναι λογικό τούτη τη φορά οι επενδυτές να μην είναι τόσο «επιθετικοί» όσο στους προηγούμενους διαγωνισμούς. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τα «μπινταρίσματα», που θα αποσφραγιστούν τον Μάρτιο, αφού πρώτα θα έχουν ελεγχθεί τα νομικά και τεχνικά έγγραφα, μπορεί και να κινούνται στη σφαίρα των 60.000 με 67.000 ευρώ /MW/έτος, δηλαδή ψηλότερα από άλλες φορές. Ενας επιπλέον λόγος γι' αυτό είναι ότι η πλειοψηφία των μεγάλων παικτών της αγοράς έχει πλέον κατοχυρώσει ένα αξιόλογο χαρτοφυλάκιο έργων. Δεν έχει την αγωνία να μπει με όποιο κόστος στο παιχνίδι της μπαταρίας, το οποίο με τον τρέχοντα διαγωνισμό κλείνει έναν κύκλο. Είναι ο τελευταίος με λειτουργική και επενδυτική ενίσχυση. Επίκειται η πρόσκληση του υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας για μαζική εγκατάσταση σε αδειοδοτημένα έργα, μπαταριών, γύρω στα 2 GW, δηλαδή το 50% του εθνικού στόχου, χωρίς ωστόσο αυτή τη φορά κάποιου είδους στήριξη και ενίσχυση. Το bonus είναι διαφορετικό αλλά εξίσου σημαντικό και αφορά τη fast-track αδειοδότηση όσων επενδυτών «περάσουν», δηλαδή δεσμευτούν, καταθέτοντας υψηλές εγγυητικές επιστολές ότι θα καταφέρουν να ηλεκτρίσουν τα έργα τους εντός των επόμενων 18 μηνών. Κόστη, εξάρτηση από Κίνα, αβεβαιότητα Αποτελεί υπ’ αυτή την έννοια ένα πρώτο crash test για την πράσινη ενεργειακή αγορά, που μέχρι σήμερα έχει εθιστεί στις επιδοτήσεις. Την ίδια στιγμή, τα κόστη για τις μπαταρίες παραμένουν ψηλά. Αν και έχουν πέσει κατά 50%-60% σε ενάμιση χρόνο, εντούτοις υπολογίζονται στα 250.000 ευρώ ανά MWh για ένα σύστημα αποθήκευσης 2ώρης διάρκειας, χωρίς να έχει μειωθεί η συνολική επενδυτική δαπάνη, καθώς έχουν αυξηθεί οι δαπάνες σύνδεσης. Ταυτόχρονα, η εξάρτηση από την Κίνα μεγαλώνει εκθετικά. Η πτώχευση της Northvolt ισοδυναμεί για πολλούς με χρεοκοπία της όποιας «ελπίδας» είχε απομείνει στην Ευρώπη για παραγωγή μπαταριών. Το δίδυμο των κατασκευαστών της Κίνας και της Νότιας Κορέας «δένει» ακόμη πιο σφιχτά στο άρμα του τη Γηραιά Ηπειρο και τους Ευρωπαίους επενδυτές, μετά και τους τίτλους τέλους για τη σουηδική εταιρεία. Την τελευταία ίσως αξιόλογη προσπάθεια της Γηραιάς Ηπείρου να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη εφοδιαστική αλυσίδα στον συγκεκριμένο τομέα. Σε ένα πάντως τοπίο υψηλής αβεβαιότητας, με πληθώρα ενδείξεων επαναξιολόγησης των πράσινων στόχων και των προτεραιοτήτων, με ή χωρίς επιδότηση, οι μπαταρίες αποτελούν μονόδρομο απέναντι στις αλματώδεις περικοπές από την πράσινη υπερπροσφορά και τις αρνητικές τιμές. Τα σινιάλα από την Ισπανία και η Ελλάδα Στην Ισπανία, από τους πρωταγωνιστές των ΑΠΕ στην Ευρώπη, οι εκτιμήσεις των αναλυτών που μίλησαν χθες στο εξιδεικευμένο στα ενεργειακά θέματα Montelnews.com μιλούν για διπλασιασμό ωρών φέτος με αρνητικές τιμές ενέργειας, καθώς το capacity των φωτοβολταϊκών συνεχίζει να αυξάνεται αλματωδώς, μειώνοντας την κερδοφορία των νέων έργων. Τα ελληνικά στοιχεία των ωρών με αρνητικές τιμές θεωρούνται σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτά που βιώνουν άλλες, πιο ανεπτυγμένες αγορές. Το ίδιο και οι περικοπές, που πέρυσι άγγιξαν τις 900 GWh στη χώρα μας (294% έναντι του 2023) και φέτος αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω. Αν και η υπερθέρμανση είναι προφανής παντού στην Ευρώπη, παρότι τα σινιάλα των μεγάλων που σπεύδουν να εμπλουτίσουν το portfolio τους με αιολικά, πληθαίνουν, εντούτοις η ελληνική αγορά φωτοβολταϊκών δείχνει ότι επιμένει να κινείται κόντρα στο ρεύμα. Ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης του κλάδου στην Ευρώπη επιβραδύνονται, εδώ, η ουρά νέων αιτήσεων που κατατίθενται κάθε μήνα στον ΑΔΜΗΕ μεγαλώνει. View full είδηση
  4. Την απόλυτη κυριαρχία των μεγάλων καθετοποιημένων ομίλων στην αγορά των μπαταριών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον των χιλιάδων μικρών παικτών, καταδεικνύει ο τρίτος και τελευταίος σχετικός διαγωνισμός της ΡΑΑΕΥ με επιδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ακτινογραφώντας τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν και τα ονόματα πίσω από αυτές, οι μεγάλοι αναμένεται να «σκουπίσουν» και πάλι τη συντριπτική πλειονότητα της δημοπρατούμενης ισχύος για έργα 200 MW, με τη συμμετοχή των μικρομεσαίων επενδυτών να κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι συνολικά οι φάκελοι δεν ξεπέρασαν τους 21, διαψεύδοντας τις αρχικές εκτιμήσεις για πολλαπλάσιο αριθμό, καθώς οι μικροί γνωρίζουν ότι τα περιθώρια να ανταγωνιστούν σε «μπινταρίσματα» τους μεγάλους είναι ανύπαρκτα. Σε ένα κεφάλαιο που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στον ταχύτερο εκτοπισμό των αδύναμων παικτών από την αγορά, τα τελικά στοιχεία για τις υποβληθείσεις αιτήσεις δείχνουν ότι οι πέντε μεγάλοι καθετοποιημένοι ελληνικοί όμιλοι διεκδικούν πάνω από 200 MW, καλύπτοντας τον στόχο της προκήρυξης. Συγκεκριμένα: Η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή κατέβηκε στον διαγωνισμό με αιτήσεις για 50 MW (όσο και το μέγιστο όριο ανά συμμετέχοντα). Η ΔEΗ Ανανεώσιμες επίσης για 50 MW. Η Metlen, όπως και η Helleniq Energy, με δύο αιτήσεις των 25 MW, έκαστη. Η Motor Oil («MS Φλώρινα») με 20 MW. Η EDF («Ηλιόθερμα Ενεργειακή») διεκδικεί 50 MW. Η Eunice («Arcadia Stοrage») όπως και η Principia (πρώην Enel Green Power) από 10 MW η καθεμία. Λιγότερο «επιθετικοί», πολλά τα ρίσκα Συνολικά ο διαγωνισμός επιδοτεί αυτόνομες μπαταρίες (standalone) 4ωρης διάρκειας, έναντι των 2ωρων στους δύο προηγούμενους, συνολικής ισχύος 200 MW και εκτιμάται ότι θα προσελκύσει υπερδιπλάσια αιτήματα. Γύρω στα 700 MW, με τις προσφορές των μεγάλων να υπερκαλύπτουν ήδη τη δημοπρατούμενη ισχύ. Συνυπολογίζοντας τα συνεχώς αυξανόμενα ρίσκα στην πράσινη αγορά, είναι λογικό τούτη τη φορά οι επενδυτές να μην είναι τόσο «επιθετικοί» όσο στους προηγούμενους διαγωνισμούς. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τα «μπινταρίσματα», που θα αποσφραγιστούν τον Μάρτιο, αφού πρώτα θα έχουν ελεγχθεί τα νομικά και τεχνικά έγγραφα, μπορεί και να κινούνται στη σφαίρα των 60.000 με 67.000 ευρώ /MW/έτος, δηλαδή ψηλότερα από άλλες φορές. Ενας επιπλέον λόγος γι' αυτό είναι ότι η πλειοψηφία των μεγάλων παικτών της αγοράς έχει πλέον κατοχυρώσει ένα αξιόλογο χαρτοφυλάκιο έργων. Δεν έχει την αγωνία να μπει με όποιο κόστος στο παιχνίδι της μπαταρίας, το οποίο με τον τρέχοντα διαγωνισμό κλείνει έναν κύκλο. Είναι ο τελευταίος με λειτουργική και επενδυτική ενίσχυση. Επίκειται η πρόσκληση του υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας για μαζική εγκατάσταση σε αδειοδοτημένα έργα, μπαταριών, γύρω στα 2 GW, δηλαδή το 50% του εθνικού στόχου, χωρίς ωστόσο αυτή τη φορά κάποιου είδους στήριξη και ενίσχυση. Το bonus είναι διαφορετικό αλλά εξίσου σημαντικό και αφορά τη fast-track αδειοδότηση όσων επενδυτών «περάσουν», δηλαδή δεσμευτούν, καταθέτοντας υψηλές εγγυητικές επιστολές ότι θα καταφέρουν να ηλεκτρίσουν τα έργα τους εντός των επόμενων 18 μηνών. Κόστη, εξάρτηση από Κίνα, αβεβαιότητα Αποτελεί υπ’ αυτή την έννοια ένα πρώτο crash test για την πράσινη ενεργειακή αγορά, που μέχρι σήμερα έχει εθιστεί στις επιδοτήσεις. Την ίδια στιγμή, τα κόστη για τις μπαταρίες παραμένουν ψηλά. Αν και έχουν πέσει κατά 50%-60% σε ενάμιση χρόνο, εντούτοις υπολογίζονται στα 250.000 ευρώ ανά MWh για ένα σύστημα αποθήκευσης 2ώρης διάρκειας, χωρίς να έχει μειωθεί η συνολική επενδυτική δαπάνη, καθώς έχουν αυξηθεί οι δαπάνες σύνδεσης. Ταυτόχρονα, η εξάρτηση από την Κίνα μεγαλώνει εκθετικά. Η πτώχευση της Northvolt ισοδυναμεί για πολλούς με χρεοκοπία της όποιας «ελπίδας» είχε απομείνει στην Ευρώπη για παραγωγή μπαταριών. Το δίδυμο των κατασκευαστών της Κίνας και της Νότιας Κορέας «δένει» ακόμη πιο σφιχτά στο άρμα του τη Γηραιά Ηπειρο και τους Ευρωπαίους επενδυτές, μετά και τους τίτλους τέλους για τη σουηδική εταιρεία. Την τελευταία ίσως αξιόλογη προσπάθεια της Γηραιάς Ηπείρου να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη εφοδιαστική αλυσίδα στον συγκεκριμένο τομέα. Σε ένα πάντως τοπίο υψηλής αβεβαιότητας, με πληθώρα ενδείξεων επαναξιολόγησης των πράσινων στόχων και των προτεραιοτήτων, με ή χωρίς επιδότηση, οι μπαταρίες αποτελούν μονόδρομο απέναντι στις αλματώδεις περικοπές από την πράσινη υπερπροσφορά και τις αρνητικές τιμές. Τα σινιάλα από την Ισπανία και η Ελλάδα Στην Ισπανία, από τους πρωταγωνιστές των ΑΠΕ στην Ευρώπη, οι εκτιμήσεις των αναλυτών που μίλησαν χθες στο εξιδεικευμένο στα ενεργειακά θέματα Montelnews.com μιλούν για διπλασιασμό ωρών φέτος με αρνητικές τιμές ενέργειας, καθώς το capacity των φωτοβολταϊκών συνεχίζει να αυξάνεται αλματωδώς, μειώνοντας την κερδοφορία των νέων έργων. Τα ελληνικά στοιχεία των ωρών με αρνητικές τιμές θεωρούνται σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτά που βιώνουν άλλες, πιο ανεπτυγμένες αγορές. Το ίδιο και οι περικοπές, που πέρυσι άγγιξαν τις 900 GWh στη χώρα μας (294% έναντι του 2023) και φέτος αναμένεται να αυξηθούν περαιτέρω. Αν και η υπερθέρμανση είναι προφανής παντού στην Ευρώπη, παρότι τα σινιάλα των μεγάλων που σπεύδουν να εμπλουτίσουν το portfolio τους με αιολικά, πληθαίνουν, εντούτοις η ελληνική αγορά φωτοβολταϊκών δείχνει ότι επιμένει να κινείται κόντρα στο ρεύμα. Ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης του κλάδου στην Ευρώπη επιβραδύνονται, εδώ, η ουρά νέων αιτήσεων που κατατίθενται κάθε μήνα στον ΑΔΜΗΕ μεγαλώνει.
  5. Τα σημάδια για αλλαγή του ενεργειακού τοπίου στην Ευρώπη πυκνώνουν. Η πιο πιστή μέχρι τώρα οπαδός του Green Transition, η Γερμανία, υπό την αυξανόμενη πίεση της κοινής γνώμης που βλέπει τον λογαριασμό να φουσκώνει και την οικονομία της να παραπαίει, ετοιμάζεται για τη μεγάλη στροφή. Σηκώνει σταδιακά το πόδι από το γκάζι της πράσινης μετάβασης και επιβεβαιώνοντας τις πρόσφατες ενδείξεις, δείχνει έτοιμη να αλλάξει στρατηγική, κρίνοντας και από τα όσα τονίζει συνεχώς ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών Φρίντριχ Μερτς, που προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου, με δεύτερο κόμμα το AFD. «Τα τελευταία χρόνια συμφωνήσαμε για τον ποιο ενεργειακό πόρο πρέπει να καταργήσουμε, δηλαδή τον άνθρακα και την πυρηνική ενέργεια. Εφόσον όμως δεν βρήκαμε αντικαταστάτη, είναι εκτός συζήτησης να καταργήσουμε αυτά που έχουν απομείνει. Εάν συνεχίσουμε σ’ αυτή τη γραμμή, θα θέσουμε σε τεράστιο κίνδυνο τη Γερμανία ως βιομηχανικό προορισμό, κάτι που δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε», είπε προ ημερών ο Μερτς, από το Μπόχουμ, το κέντρο της κοιλάδας της Ρουρ, όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας. Το φαβορί για την Καγκελαρία επανήλθε με χθεσινή του συνέντευξη στο t-online, κατηγορώντας την προηγούμενη κυβέρνηση Σολτς ότι «ήταν σοβαρό στρατηγικό της λάθος να κλείσει τους τελευταίους πυρηνικούς σταθμούς» και προαναγγέλλοντας τη δημιουργία 50 νέων μονάδων με καύσιμο το φυσικό αέριο, εφόσον κερδίσει τις εκλογές. Η πίεση από την κοινή γνώμη Τα όσα λέει ο Μερτς δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία. Αντικατοπτρίζουν τον τρόπο σκέψης για ένα αυξανόμενο μέρος της γερμανικής (και όχι μόνο) κοινής γνώμης που βλέπει το πράσινο κόστος να ξεφεύγει, τις φθηνές ΑΠΕ να μη φτάνουν στην τσέπη της και που αντιλαμβάνεται ότι είτε μειώσει η Ευρωπαϊκή Ενωση τις εκπομπές CO2 είτε όχι, όσο ο υπόλοιπος πλανήτης θα καλυτερεύει τις συνθήκες διαβίωσής του καίγοντας άνθρακα, οι παραπάνω προσπάθειες δεν θα έχουν καμία σημασία. Σε μελέτη του ινστιτούτου CSA που έγινε για λογαριασμό της εταιρείας Engie και δημοσιεύθηκε στη Handelsbatt, το 39% των πολιτών θεωρεί ότι η ενεργειακή μετάβαση αποτελεί απειλή για την αγοραστική τους δύναμη. Τα ποσοστά αυτά φτάνουν το 48% στο Βέλγιο, το 44% στη Γαλλία και το 41% στην Ολλανδία. Σε άλλη μελέτη που έγινε στη Γερμανία, το 90% δηλώνει υπέρ της πράσινης μετάβασης, ωστόσο στο δεύτερο ερώτημα, κατά πόσο είστε διατεθειμένοι να δώσετε γι’ αυτήν το 30% του μισθού σας, η απάντηση είναι κατά 80% «όχι». Στην πράξη, ένα σημαντικό ποσοστό των Ευρωπαίων πολιτών, που ανήκουν στη μεσαία τάξη και όχι στην άκρα δεξιά, αντιλαμβάνονται ότι δεν είχαν ποτέ όλα τα δεδομένα στα χέρια τους, ούτε για τον χρόνο ούτε για το κόστος που θα αναληφθεί για την πράσινη μετάβαση. Το ερώτημα που τους τέθηκε από τις πολιτικές ηγεσίες ήταν «μισό». Τώρα, ακριβώς επειδή αποδίδουν ευθύνες στα συστημικά κόμματα για μια σειρά από αποτυχίες, από την πράσινη μετάβαση και το μεταναστευτικό μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις οικονομικές του επιπτώσεις, στρέφονται στα άκρα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών, το AFD που υποστηρίζεται από τον Μασκ («θα γκρεμίσουμε τις ανεμογεννήτριες», είπε πρόσφατα η Αλις Βάιντελ), ποντάρει στις επόμενες εκλογές, όπου αν αυξήσει κι άλλο τα ποσοστά του (21%, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις), θα γίνει πολύ κρίσιμος πολιτικός παράγοντας. Τα αδιέξοδα και η Κομισιόν Το αδιέξοδο για την πρόεδρο της Κομισιόν είναι προφανές. Την ίδια στιγμή που η Φον ντερ Λάιεν καλείται να υποστηρίξει το Green Transition, δηλαδή το δικό της ακριβό αφήγημα της προηγούμενης πενταετίας, πρέπει να βρει λεφτά για την άμυνα, όπου η ΕΕ χρειάζεται 500 δισ. ευρώ για να ενισχύσει την αυτονομία της σε προμήθειες όπλων στη νέα εποχή. Επομένως από κάπου πρέπει να κόψει. Αν και το 2019, η πράσινη μετάβαση αποτελούσε τη νούμερο ένα προτεραιότητα για την τότε Κομισιόν, τώρα δεν βρίσκεται ούτε μέσα στις 10 πρώτες κατευθυντήριες γραμμές της νέας Επιτροπής, όπως τις ανακοίνωσε τον περασμένο Ιούλιο η κα Φον ντερ Λάιεν, με τις πρώτες έξι θέσεις να καταλαμβάνονται από την οικονομική ανταγωνιστικότητα, την ευρωπαϊκή άμυνα, την κοινωνική συνοχή, την ποιότητα ζωής, την προστασία της Δημοκρατίας και το γεωπολιτικό βάρος της ΕΕ. Και την ίδια στιγμή που σήμερα ορκίζεται πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ, ο οποίος δεν απέστειλε πρόσκληση στην πρόεδρο της Κομισιόν -όπως σχολιάζουν πηγές της αγοράς, τη θεωρεί μέρος της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και όχι αρχηγό κράτους με ουσιαστικές πολιτικές ευθύνες-, πολλά απ’ όσα ο ίδιος έχει κατά καιρούς πει, όπως η ανάγκη τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία, αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος όχι μόνο σε ακραία ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το AFD, αλλά και σε ευρύτερα στρώματα. Η έλευση Τραμπ «απελευθερώνει» την κριτική προς την ευρωπαϊκή ηγεσία για τους χειρισμούς της στην Ουκρανία και τις ενεργειακές και οικονομικές του συνέπειες, με ό,τι πίεση αυτό συνεπάγεται προς τα συστημικά κόμματα, στα οποία ανήκουν οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι. Οι ανατροπές Τα παραπάνω μπορεί μέσα στο επόμενο διάστημα να φέρουν, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, τεκτονικές ανατροπές στο ενεργειακό τοπίο της Ευρώπης, που συνοψίζονται ως εξής: Πρώτον, να αλλάξουν ή να επιβραδύνουν τα χρονοδιαγράμματα για τις πράσινες πολιτικές της Επιτροπής, για τα αυστηρότερα όρια εκπομπών CO2, την επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών σε κτίρια και μεταφορές, και γενικά τους στόχους του 2030. Τυχόν αλλαγές γύρω από τις εκπομπές CO2, το βασικό εργαλείο πολιτικής της Κομισιόν με το οποίο στηρίζει την πράσινη μετάβαση, ασφαλώς θα ανακατέψουν την τράπουλα. Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι φθηνότερες σήμερα τεχνολογίες μπορεί να γίνουν ακριβότερες και τα ακριβότερα καύσιμα, φθηνότερα. Αυτό με τη σειρά του θα έχει επιπτώσεις στις πράσινες επενδύσεις, οι οποίες θα αρχίσουν να φρενάρουν. Δεύτερον, τυχόν λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, σε ένα εύλογο διάστημα, θα απελευθερώσει την τιμή του φυσικού αερίου από τον γεωπολιτικό κίνδυνο από τον οποίο είναι απόλυτα εξαρτημένο το καύσιμο. Αν σε 6, 8 ή 9 μήνες τερματιστεί ο πόλεμος, η αγορά θα πλημμυρίσει με φυσικό αέριο και μαζί με τις νέες παρτίδες από ΗΠΑ και Κατάρ, η τιμή του μπορεί να πέσει ακόμη και κάτω από τα 10 ευρώ/μεγαβατώρα, εκτιμούν πηγές της αγοράς. «Δεδομένου ότι ο Τραμπ πρόκειται να δώσει νέες άδειες, και σε μια διετία οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Αυστραλία μπορεί να έχουν διπλασιάσει την παραγωγή τους, αν ανοίξει και η Ρωσία, τότε ο πλανήτης θα "πνιγεί" στο φυσικό αέριο», λένε οι ίδιες πηγές. Η Ελλάδα Στην Ελλάδα, από τους πιο πιστούς μέχρι σήμερα μαθητές της πράσινης μετάβασης, είναι ορατή κι εδώ μια σταδιακή αλλαγή. Η αναφορά Μητσοτάκη στην πρόσφατη επιστολή του προς την Φον ντερ Λάιεν ότι «πρέπει να περιορίσουμε το κόστος που προκύπτει από την υπερρύθμιση των εκπομπών ρύπων», καθώς «... μόνο έτσι θα επιτύχουμε μια μετάβαση το κόστος της οποίας θα μπορούν να αποδεχθούν οι πολίτες μας και οι επιχειρήσεις μας να αντέξουν οικονομικά...», αποτυπώνει το κλίμα. Είχε προηγηθεί το «όχι» τον περασμένο Απρίλιο της κυβέρνησης στην κοινοτική πρόταση, η ΕΕ να παράγει το 2040 λιγότερες κατά 90% εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με εκείνες του 1990, το μεγάλο «μαχαίρι» του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν μέχρι το 2030, ρίχνοντας τον στόχο στα 94 δισ. (και πάλι ψηλός), έναντι των αρχικών 200 δισ. του draft, και φυσικά το τέλος των επιδοτήσεων για νέα έργα ΑΠΕ, μπαταρίες, κ.λπ. Αλλά ο πράσινος λογαριασμός συνεχίζει και παραμένει μεγάλος για τα νοικοκυριά (σε Ελλάδα και ΕΕ), τα οποία βλέπουν ότι το 50% του λογαριασμού τους στο ρεύμα αφορά φόρους και ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Ακούνε ότι η διείσδυση των ΑΠΕ θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις σε δίκτυα, ίσως και 70 δισ. ευρώ τον χρόνο πανευρωπαϊκά, μεγάλο μέρος των οποίων θα κληθούν προφανώς να πληρώσουν τα ίδια και βλέπουν ότι έρχονται αυξήσεις 10%-15% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, λόγω του υψηλού κόστους του νέου καυσίμου μειωμένου θείου που υποχρεούται να χρησιμοποιήσει ο κλάδος. Διαβάζουν για νέους κανονισμούς, από το τέλος των συμβατικών καυστήρων πετρελαίου και αερίου και την αντικατάσταση των παλαιών κλιματιστικών με νέα, μέχρι την υποχρεωτική ενεργειακή αναβάθμιση των παλαιότερων κατοικιών, δηλαδή νέα κόστη που σε μεγάλο βαθμό θα πληρώσουν οι ίδιοι αφού το ταμείο του Δημοσίου δεν έχει τις αντοχές για επιδότηση κατά 100% τέτοιων δαπανών. Κυρίως όμως βλέπουν για χρόνια τις Βρυξέλλες να επιμένουν να «παλεύουν» μόνες τους ενάντια στην κλιματική αλλαγή, όταν όλος σχεδόν ο υπόλοιπος πλανήτης βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος και όταν την ίδια στιγμή η ευρωπαϊκή βιομηχανία φθίνει. Αντιλαμβάνονται δηλαδή το απόλυτα παράδοξο ως «τρελό» της υπόθεσης, ότι για να πετύχουμε στην ΕΕ τους υψηλούς στόχους μείωσης των εκπομπών CO2, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε όλο και περισσότερο εξοπλισμό για την πράσινη μετάβαση, από φωτοβολταϊκά πάνελ μέχρι μπαταρίες, από την Κίνα. Μια χώρα που για να τα παράγει, καίει όλο και περισσότερο άνθρακα, ακυρώνοντας έτσι τις όποιες ευρωπαϊκές προσπάθειες για αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, ένα φαύλο κύκλο που ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν. View full είδηση
  6. Τα σημάδια για αλλαγή του ενεργειακού τοπίου στην Ευρώπη πυκνώνουν. Η πιο πιστή μέχρι τώρα οπαδός του Green Transition, η Γερμανία, υπό την αυξανόμενη πίεση της κοινής γνώμης που βλέπει τον λογαριασμό να φουσκώνει και την οικονομία της να παραπαίει, ετοιμάζεται για τη μεγάλη στροφή. Σηκώνει σταδιακά το πόδι από το γκάζι της πράσινης μετάβασης και επιβεβαιώνοντας τις πρόσφατες ενδείξεις, δείχνει έτοιμη να αλλάξει στρατηγική, κρίνοντας και από τα όσα τονίζει συνεχώς ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών Φρίντριχ Μερτς, που προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών της 23ης Φεβρουαρίου, με δεύτερο κόμμα το AFD. «Τα τελευταία χρόνια συμφωνήσαμε για τον ποιο ενεργειακό πόρο πρέπει να καταργήσουμε, δηλαδή τον άνθρακα και την πυρηνική ενέργεια. Εφόσον όμως δεν βρήκαμε αντικαταστάτη, είναι εκτός συζήτησης να καταργήσουμε αυτά που έχουν απομείνει. Εάν συνεχίσουμε σ’ αυτή τη γραμμή, θα θέσουμε σε τεράστιο κίνδυνο τη Γερμανία ως βιομηχανικό προορισμό, κάτι που δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε», είπε προ ημερών ο Μερτς, από το Μπόχουμ, το κέντρο της κοιλάδας της Ρουρ, όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας. Το φαβορί για την Καγκελαρία επανήλθε με χθεσινή του συνέντευξη στο t-online, κατηγορώντας την προηγούμενη κυβέρνηση Σολτς ότι «ήταν σοβαρό στρατηγικό της λάθος να κλείσει τους τελευταίους πυρηνικούς σταθμούς» και προαναγγέλλοντας τη δημιουργία 50 νέων μονάδων με καύσιμο το φυσικό αέριο, εφόσον κερδίσει τις εκλογές. Η πίεση από την κοινή γνώμη Τα όσα λέει ο Μερτς δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία. Αντικατοπτρίζουν τον τρόπο σκέψης για ένα αυξανόμενο μέρος της γερμανικής (και όχι μόνο) κοινής γνώμης που βλέπει το πράσινο κόστος να ξεφεύγει, τις φθηνές ΑΠΕ να μη φτάνουν στην τσέπη της και που αντιλαμβάνεται ότι είτε μειώσει η Ευρωπαϊκή Ενωση τις εκπομπές CO2 είτε όχι, όσο ο υπόλοιπος πλανήτης θα καλυτερεύει τις συνθήκες διαβίωσής του καίγοντας άνθρακα, οι παραπάνω προσπάθειες δεν θα έχουν καμία σημασία. Σε μελέτη του ινστιτούτου CSA που έγινε για λογαριασμό της εταιρείας Engie και δημοσιεύθηκε στη Handelsbatt, το 39% των πολιτών θεωρεί ότι η ενεργειακή μετάβαση αποτελεί απειλή για την αγοραστική τους δύναμη. Τα ποσοστά αυτά φτάνουν το 48% στο Βέλγιο, το 44% στη Γαλλία και το 41% στην Ολλανδία. Σε άλλη μελέτη που έγινε στη Γερμανία, το 90% δηλώνει υπέρ της πράσινης μετάβασης, ωστόσο στο δεύτερο ερώτημα, κατά πόσο είστε διατεθειμένοι να δώσετε γι’ αυτήν το 30% του μισθού σας, η απάντηση είναι κατά 80% «όχι». Στην πράξη, ένα σημαντικό ποσοστό των Ευρωπαίων πολιτών, που ανήκουν στη μεσαία τάξη και όχι στην άκρα δεξιά, αντιλαμβάνονται ότι δεν είχαν ποτέ όλα τα δεδομένα στα χέρια τους, ούτε για τον χρόνο ούτε για το κόστος που θα αναληφθεί για την πράσινη μετάβαση. Το ερώτημα που τους τέθηκε από τις πολιτικές ηγεσίες ήταν «μισό». Τώρα, ακριβώς επειδή αποδίδουν ευθύνες στα συστημικά κόμματα για μια σειρά από αποτυχίες, από την πράσινη μετάβαση και το μεταναστευτικό μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις οικονομικές του επιπτώσεις, στρέφονται στα άκρα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών, το AFD που υποστηρίζεται από τον Μασκ («θα γκρεμίσουμε τις ανεμογεννήτριες», είπε πρόσφατα η Αλις Βάιντελ), ποντάρει στις επόμενες εκλογές, όπου αν αυξήσει κι άλλο τα ποσοστά του (21%, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις), θα γίνει πολύ κρίσιμος πολιτικός παράγοντας. Τα αδιέξοδα και η Κομισιόν Το αδιέξοδο για την πρόεδρο της Κομισιόν είναι προφανές. Την ίδια στιγμή που η Φον ντερ Λάιεν καλείται να υποστηρίξει το Green Transition, δηλαδή το δικό της ακριβό αφήγημα της προηγούμενης πενταετίας, πρέπει να βρει λεφτά για την άμυνα, όπου η ΕΕ χρειάζεται 500 δισ. ευρώ για να ενισχύσει την αυτονομία της σε προμήθειες όπλων στη νέα εποχή. Επομένως από κάπου πρέπει να κόψει. Αν και το 2019, η πράσινη μετάβαση αποτελούσε τη νούμερο ένα προτεραιότητα για την τότε Κομισιόν, τώρα δεν βρίσκεται ούτε μέσα στις 10 πρώτες κατευθυντήριες γραμμές της νέας Επιτροπής, όπως τις ανακοίνωσε τον περασμένο Ιούλιο η κα Φον ντερ Λάιεν, με τις πρώτες έξι θέσεις να καταλαμβάνονται από την οικονομική ανταγωνιστικότητα, την ευρωπαϊκή άμυνα, την κοινωνική συνοχή, την ποιότητα ζωής, την προστασία της Δημοκρατίας και το γεωπολιτικό βάρος της ΕΕ. Και την ίδια στιγμή που σήμερα ορκίζεται πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ, ο οποίος δεν απέστειλε πρόσκληση στην πρόεδρο της Κομισιόν -όπως σχολιάζουν πηγές της αγοράς, τη θεωρεί μέρος της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και όχι αρχηγό κράτους με ουσιαστικές πολιτικές ευθύνες-, πολλά απ’ όσα ο ίδιος έχει κατά καιρούς πει, όπως η ανάγκη τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία, αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος όχι μόνο σε ακραία ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το AFD, αλλά και σε ευρύτερα στρώματα. Η έλευση Τραμπ «απελευθερώνει» την κριτική προς την ευρωπαϊκή ηγεσία για τους χειρισμούς της στην Ουκρανία και τις ενεργειακές και οικονομικές του συνέπειες, με ό,τι πίεση αυτό συνεπάγεται προς τα συστημικά κόμματα, στα οποία ανήκουν οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι. Οι ανατροπές Τα παραπάνω μπορεί μέσα στο επόμενο διάστημα να φέρουν, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, τεκτονικές ανατροπές στο ενεργειακό τοπίο της Ευρώπης, που συνοψίζονται ως εξής: Πρώτον, να αλλάξουν ή να επιβραδύνουν τα χρονοδιαγράμματα για τις πράσινες πολιτικές της Επιτροπής, για τα αυστηρότερα όρια εκπομπών CO2, την επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών σε κτίρια και μεταφορές, και γενικά τους στόχους του 2030. Τυχόν αλλαγές γύρω από τις εκπομπές CO2, το βασικό εργαλείο πολιτικής της Κομισιόν με το οποίο στηρίζει την πράσινη μετάβαση, ασφαλώς θα ανακατέψουν την τράπουλα. Σε ένα τέτοιο σενάριο, οι φθηνότερες σήμερα τεχνολογίες μπορεί να γίνουν ακριβότερες και τα ακριβότερα καύσιμα, φθηνότερα. Αυτό με τη σειρά του θα έχει επιπτώσεις στις πράσινες επενδύσεις, οι οποίες θα αρχίσουν να φρενάρουν. Δεύτερον, τυχόν λήξη του πολέμου στην Ουκρανία, σε ένα εύλογο διάστημα, θα απελευθερώσει την τιμή του φυσικού αερίου από τον γεωπολιτικό κίνδυνο από τον οποίο είναι απόλυτα εξαρτημένο το καύσιμο. Αν σε 6, 8 ή 9 μήνες τερματιστεί ο πόλεμος, η αγορά θα πλημμυρίσει με φυσικό αέριο και μαζί με τις νέες παρτίδες από ΗΠΑ και Κατάρ, η τιμή του μπορεί να πέσει ακόμη και κάτω από τα 10 ευρώ/μεγαβατώρα, εκτιμούν πηγές της αγοράς. «Δεδομένου ότι ο Τραμπ πρόκειται να δώσει νέες άδειες, και σε μια διετία οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Αυστραλία μπορεί να έχουν διπλασιάσει την παραγωγή τους, αν ανοίξει και η Ρωσία, τότε ο πλανήτης θα "πνιγεί" στο φυσικό αέριο», λένε οι ίδιες πηγές. Η Ελλάδα Στην Ελλάδα, από τους πιο πιστούς μέχρι σήμερα μαθητές της πράσινης μετάβασης, είναι ορατή κι εδώ μια σταδιακή αλλαγή. Η αναφορά Μητσοτάκη στην πρόσφατη επιστολή του προς την Φον ντερ Λάιεν ότι «πρέπει να περιορίσουμε το κόστος που προκύπτει από την υπερρύθμιση των εκπομπών ρύπων», καθώς «... μόνο έτσι θα επιτύχουμε μια μετάβαση το κόστος της οποίας θα μπορούν να αποδεχθούν οι πολίτες μας και οι επιχειρήσεις μας να αντέξουν οικονομικά...», αποτυπώνει το κλίμα. Είχε προηγηθεί το «όχι» τον περασμένο Απρίλιο της κυβέρνησης στην κοινοτική πρόταση, η ΕΕ να παράγει το 2040 λιγότερες κατά 90% εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με εκείνες του 1990, το μεγάλο «μαχαίρι» του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν μέχρι το 2030, ρίχνοντας τον στόχο στα 94 δισ. (και πάλι ψηλός), έναντι των αρχικών 200 δισ. του draft, και φυσικά το τέλος των επιδοτήσεων για νέα έργα ΑΠΕ, μπαταρίες, κ.λπ. Αλλά ο πράσινος λογαριασμός συνεχίζει και παραμένει μεγάλος για τα νοικοκυριά (σε Ελλάδα και ΕΕ), τα οποία βλέπουν ότι το 50% του λογαριασμού τους στο ρεύμα αφορά φόρους και ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Ακούνε ότι η διείσδυση των ΑΠΕ θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις σε δίκτυα, ίσως και 70 δισ. ευρώ τον χρόνο πανευρωπαϊκά, μεγάλο μέρος των οποίων θα κληθούν προφανώς να πληρώσουν τα ίδια και βλέπουν ότι έρχονται αυξήσεις 10%-15% στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, λόγω του υψηλού κόστους του νέου καυσίμου μειωμένου θείου που υποχρεούται να χρησιμοποιήσει ο κλάδος. Διαβάζουν για νέους κανονισμούς, από το τέλος των συμβατικών καυστήρων πετρελαίου και αερίου και την αντικατάσταση των παλαιών κλιματιστικών με νέα, μέχρι την υποχρεωτική ενεργειακή αναβάθμιση των παλαιότερων κατοικιών, δηλαδή νέα κόστη που σε μεγάλο βαθμό θα πληρώσουν οι ίδιοι αφού το ταμείο του Δημοσίου δεν έχει τις αντοχές για επιδότηση κατά 100% τέτοιων δαπανών. Κυρίως όμως βλέπουν για χρόνια τις Βρυξέλλες να επιμένουν να «παλεύουν» μόνες τους ενάντια στην κλιματική αλλαγή, όταν όλος σχεδόν ο υπόλοιπος πλανήτης βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος και όταν την ίδια στιγμή η ευρωπαϊκή βιομηχανία φθίνει. Αντιλαμβάνονται δηλαδή το απόλυτα παράδοξο ως «τρελό» της υπόθεσης, ότι για να πετύχουμε στην ΕΕ τους υψηλούς στόχους μείωσης των εκπομπών CO2, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε όλο και περισσότερο εξοπλισμό για την πράσινη μετάβαση, από φωτοβολταϊκά πάνελ μέχρι μπαταρίες, από την Κίνα. Μια χώρα που για να τα παράγει, καίει όλο και περισσότερο άνθρακα, ακυρώνοντας έτσι τις όποιες ευρωπαϊκές προσπάθειες για αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, ένα φαύλο κύκλο που ολοένα και περισσότεροι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν.
  7. Ενεργειακή μετάβαση δίχως το τρίπτυχο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), μονάδες αποθήκευσης ενέργειας και επαρκείς ηλεκτρικές διασυνδέσεις δεν είναι εφικτή. Με άλλα λόγια, για να πάρει μπροστά η πράσινη επανάσταση απαιτούνται επενδύσεις και στους τρεις τομείς, διαφορετικά η πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα και την επίτευξη των ευρωπαϊκών στόχων για το 2030 και το 2050 δεν θα ολοκληρωθεί. Όσον αφορά την επίτευξη των στόχων διείσδυσης της πράσινης ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας στην πορεία προς το 2030, βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Πριν από μια δεκαετία ο λιγνίτης επικρατούσε και η χώρα ήταν βαθιά εξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα. Σήμερα, η παραγωγή ρεύματος από… κάρβουνο έχει πέσει στο 5%, ενώ η ηλεκτροπαραγωγή από τον ήλιο και τον άνεμο βρίσκεται πλέον στην πρώτη θέση. Τους πρώτους δέκα μήνες του 2024, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επεξεργασμένα στοιχεία του Green Tank, η καθαρή ενέργεια κάλυψε το 51% της ενεργειακής ζήτησης. Οι ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα) κυριάρχησαν στην κάλυψη της ζήτησης με μερίδιο 44,5%, ενώ τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έφτασαν το 6,5%. Σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα, το διάστημα Ιανουαρίου - Οκτωβρίου κυρίαρχη ήταν η ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο (35,4%) και περιορισμένη εκείνη των πετρελαϊκών μονάδων στα ελληνικά νησιά (6,2%) και των λιγνιτικών (5%). Οι καθαρές εισαγωγές κάλυψαν μόνο το 1,6% της ζήτησης, το χαμηλότερο ποσοστό της δεκαετίας. Όμως, παράλληλα με τις ΑΠΕ, αυξάνονται και οι παρενέργειες που συνδέονται με την ευμετάβλητη παραγωγή τους, τη χωρητικότητα των δικτύων και την κατά περιόδους (κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο) σημαντική απόκλιση της προσφερόμενης ενέργειας από τη ζήτηση. Έτσι, οι διαχειριστές του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) και του δικτύου διανομής ρεύματος (ΔΕΔΔΗΕ) προχωρούν σε περικοπές αιολικής και ηλιακής ενέργειας προκειμένου η ζήτηση να ισορροπήσει και να αποφευχθεί ενδεχόμενο μπλακ άουτ. Είναι ενδεικτικό ότι στο πρώτο δεκάμηνο του 2024 οι περικοπές έφτασαν στο 3,7% της πράσινης ηλεκτροπαραγωγής. Με άλλα λόγια, μέρος της καθαρής ενέργειας πετιέται στα… σκουπίδια. Παράλληλα, αυξάνονται και οι ώρες με μηδενικές τιμές ρεύματος, γεγονός που καθιστά αναγκαία την επιτάχυνση του σχεδιασμού προκειμένου να προστατευτούν και οι επενδύσεις. Τα ηλεκτρικά δίκτυα Βασική παράμετρος για την ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας είναι τα δίκτυα. Όπως ανέφερε προ ημερών στο OT Forum ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες κ. Κωνσταντίνος Μαύρος, το πρόβλημα της χωρητικότητας των δικτύων είναι ο «ελέφαντας στο δωμάτιο», τονίζοντας ότι δεν είναι έτοιμα να υποστηρίξουν τις εξελίξεις στις ΑΠΕ. Όπως επισήμανε, δεν πρόκειται για ένα εγχώριο ή ευρωπαϊκό πρόβλημα αλλά παγκόσμιο. Γενικότερα, εκτιμάται ότι απαιτούνται 7 τρισ. ευρώ παγκοσμίως για την ενεργειακή μετάβαση και περίπου 60 δισ. ευρώ ετησίως για τα δίκτυα στην Ευρώπη. Πάρα ταύτα, τα δίκτυα δεν μπορεί να επεκτείνονται επ’ αόριστον. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τους Διαχειριστές του ελληνικού δικτύου διανομής και του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μια λύση είναι τα σημεία εγκατάστασης των έργων ΑΠΕ να συνυπολογίζουν το υφιστάμενο δίκτυο ή τον σχεδιασμό ανάπτυξης του ηλεκτρικού συστήματος. Αντιθέτως, σήμερα πρώτα κατασκευάζονται οι μονάδες και στη συνέχεια το δίκτυο «τρέχει» να αναπτυχθεί για να καλύψει τις νέες ανάγκες που προκύπτουν ανά την Ελλάδα. Όσον αφορά τα νέα καλώδια μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, η ταχύτητα ανάπτυξής τους είναι πιο αργή σε σχέση με την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Γι’ αυτό οι Διαχειριστές, εκτός από τον διαφορετικό τρόπο σχεδιασμού και χωροθέτησης των μονάδων ΑΠΕ, ζητούν την υιοθέτηση ενός πιο ευνοϊκού αδειοδοτικού πλαισίου για τις νέες γραμμές και τους υποσταθμούς, ώστε τα έργα μεταφοράς να κατασκευάζονται έγκαιρα και να είναι σε θέση να υποστηρίξουν το συνεχώς αυξανόμενο επενδυτικό δυναμικό σε μονάδες πράσινης ενέργειας που αιτούνται σύνδεση στο ηλεκτρικό σύστημα. Σήμερα πρώτα κατασκευάζονται οι μονάδες και στη συνέχεια το δίκτυο «τρέχει» να αναπτυχθεί για να καλύψει τις νέες ανάγκες που προκύπτουν ανά την Ελλάδα. Φωτ.: EUROKINISSI Πάντως, βάσει του επενδυτικού προγράμματος ανάπτυξης του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ, εκτιμάται πως ο ηλεκτρικός χώρος για ΑΠΕ το έτος 2030 θα είναι της τάξης των 29 GW (γιγαβάτ) συνολικά, δηλαδή θα ανταποκρίνεται στον στόχο που έχει θέσει το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Σήμερα, 15 GW έργων ΑΠΕ βρίσκονται σε λειτουργία, άλλα 15 GW έργων έχουν οριστικές προσφορές σύνδεσης και ηλεκτρικός χώρος για άλλα 2 GW έχει δεσμευθεί για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Παράλληλα, το επενδυτικό κύμα για περαιτέρω ανάπτυξη έργων πράσινης ενέργειας δεν έχει ανακοπεί, καθώς μόνο στον ΑΔΜΗΕ υπάρχουν αιτήματα επενδύσεων ΑΠΕ για λήψη όρων σύνδεσης που αθροίζουν ισχύ περίπου 45 GW. Στο νέο τοπίο υπερθέρμανσης της αγοράς ΑΠΕ, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο και γενικό διευθυντή Τεχνολογίας, Ανάπτυξης Συστήματος και Στρατηγικής του ΑΔΜΗΕ κ. Ιωάννη Μάργαρη, ο Διαχειριστής έχει ξεκινήσει την τελευταία διετία να προσαρμόζει τη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων σύνδεσης νέων παραγωγών πράσινης ενέργειας, ενσωματώνοντας τις λεγόμενες ευέλικτες προσφορές σύνδεσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο θα προβλέπει δέσμευση απορρόφησης ισχύος για ένα μέρος και όχι για το σύνολο της πράσινης ηλεκτροπαραγωγής, κάτι που θα γνωρίζουν εξαρχής οι επενδυτές προκειμένου να λάβουν τις αποφάσεις τους. Όσο για την ενίσχυση των εσωτερικών δικτύων, έχουν υλοποιηθεί και προγραμματίζονται έργα που θα συμβάλουν στην απορρόφηση και διακίνηση της παραγόμενης ενέργειας ΑΠΕ. Σε εξέλιξη βρίσκονται επενδύσεις σε διάφορα στάδια υλοποίησης με ορίζοντα ολοκλήρωσης έως το 2030, όπως είναι οι διασυνδέσεις των νησιών του Αιγαίου και διάφορες άλλες γραμμές μεταφοράς στην ηπειρωτική χώρα. Οι διεθνείς διασυνδέσεις Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο διείσδυσης ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα προκειμένου να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια, με παράλληλο στόχο να καταστεί εξαγωγέας ενέργειας. Απαιτείται ωστόσο ενίσχυση των διεθνών ενεργειακών λεωφόρων. Σήμερα, η παράλληλη λειτουργία του ελληνικού συστήματος μεταφοράς ρεύματος με το ευρωπαϊκό επιτυγχάνεται μέσω διασυνδετικών γραμμών με τα συστήματα της Αλβανίας, της Βουλγαρίας (δύο διασυνδέσεις), της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας. Επιπλέον, το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς συνδέεται μέσω υποβρύχιου συνδέσμου συνεχούς ρεύματος τάσης 400 kV με την Ιταλία. Με την προβλεπόμενη ολοκλήρωση των μελλοντικών διασυνδετικών έργων των γειτονικών χωρών έως το τέλος του 2029 το ελληνικό διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό σύστημα θα πληροί τον ευρωπαϊκό στόχο διασυνδεσιμότητας 15% το 2030. Όσον αφορά τη διασύνδεση με την Κεντρική Ευρώπη, ήδη ωριμάζει το έργο του ΑΔΜΗΕ, «Green Aegean», το οποίο θα διασυνδέει την Ελλάδα με την Κεντρική Ευρώπη μέσω της Αδριατικής Θάλασσας, και θα συνδέει ηλεκτρικά την Ελλάδα με τη Γερμανία. Σε εξέλιξη βρίσκεται η μελέτη σκοπιμότητας για το καλώδιο που σχεδιάζεται να μεταφέρει 3 GW πράσινης ενέργειας. Η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο διείσδυσης ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα προκειμένου να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια, με παράλληλο στόχο να καταστεί εξαγωγέας ενέργειας. Φωτ.: EUROKINISSI Η διασύνδεση θα ξεκινά από τη δυτική Ελλάδα, υποθαλάσσια θα φτάνει στην Ίστρια της Σλοβενίας και θα συνεχίζει τη χερσαία διαδρομή της προς την Αυστρία, καταλήγοντας τελικά στη Βαυαρία. Το καλώδιο μπορεί να διασυνδέει απευθείας Ελλάδα και Γερμανία, αλλά ενδεχομένως να είναι και πολυ-τερματικό με σημεία εξόδου σε Κροατία, Σλοβενία και Αυστρία. Παράλληλα, σύμφωνα με όσα ανέφερε στο ΟΤ Forum ο διευθύνων σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ κ. Μάνος Μανουσάκης, ο Διαχειριστής βρίσκεται σε συζητήσεις για έναν εναλλακτικό διάδρομο με τους αντίστοιχους Διαχειριστές της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας, προκειμένου το καλώδιο να διασχίσει τα ευρωπαϊκά εδάφη με τα μεγαλύτερα προβλήματα χωρητικότητας στα δίκτυα. Κατά τον ίδιο, δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθούν και τα δύο, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα δαπανηρό. Αποθήκευση και δίκτυα Ωστόσο, έως ότου ολοκληρωθούν οι αναγκαίες διασυνδέσεις με τις γειτονικές χώρες, ένα μέρος της καθαρής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα δεν μπορεί ούτε να εξαχθεί αλλά ούτε να καταναλωθεί στην εγχώρια αγορά, με τη λύση να έρχεται από τις τεχνολογίες αποθήκευσης. Σήμερα, η πράσινη ενέργεια που παράγεται πρέπει να καταναλώνεται, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσής της, παρά μόνο στις τρεις αντλησιοταμιευτικές μονάδες ισχύος περίπου 700 MW (μεγαβάτ) της ΔΕΗ. Το επόμενο μεγάλο έργο που αναμένεται να λειτουργήσει είναι η μονάδα αντλησιοταμίευσης της Αμφιλοχίας της ΤΕΡΝΑ, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση σε αποθήκευση ενέργειας στην Ελλάδα, με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 680 MW. Στόχος είναι, εντός της επόμενης 25ετίας, οι μονάδες αντλησιοταμίευσης στη χώρα μας σταδιακά να αναλάβουν τον ρόλο μονάδων βάσης του ηλεκτρικού συστήματος ώστε να στηρίξουν τον εθνικό στόχο για χρήση ΑΠΕ στην κατανάλωση ηλεκτρισμού κατά 87% το 2030, 97% το 2040 και 100% το 2050. Παράλληλα, ωριμάζουν και επενδύσεις σε μονάδες αποθήκευσης με μπαταρίες. Ειδικότερα, έργα αποθήκευσης 17,6 GW έχουν αιτηθεί στον ΑΔΜΗΕ όρους σύνδεσης με το ηλεκτρικό σύστημα από το σύνολο των περίπου 44 GW που έχουν αδειοδοτηθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Οι πρώτες μπαταρίες αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία σε περίπου ενάμιση χρόνο. View full είδηση
  8. Ενεργειακή μετάβαση δίχως το τρίπτυχο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), μονάδες αποθήκευσης ενέργειας και επαρκείς ηλεκτρικές διασυνδέσεις δεν είναι εφικτή. Με άλλα λόγια, για να πάρει μπροστά η πράσινη επανάσταση απαιτούνται επενδύσεις και στους τρεις τομείς, διαφορετικά η πορεία προς την κλιματική ουδετερότητα και την επίτευξη των ευρωπαϊκών στόχων για το 2030 και το 2050 δεν θα ολοκληρωθεί. Όσον αφορά την επίτευξη των στόχων διείσδυσης της πράσινης ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της Ελλάδας στην πορεία προς το 2030, βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Πριν από μια δεκαετία ο λιγνίτης επικρατούσε και η χώρα ήταν βαθιά εξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα. Σήμερα, η παραγωγή ρεύματος από… κάρβουνο έχει πέσει στο 5%, ενώ η ηλεκτροπαραγωγή από τον ήλιο και τον άνεμο βρίσκεται πλέον στην πρώτη θέση. Τους πρώτους δέκα μήνες του 2024, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επεξεργασμένα στοιχεία του Green Tank, η καθαρή ενέργεια κάλυψε το 51% της ενεργειακής ζήτησης. Οι ΑΠΕ (κυρίως αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα) κυριάρχησαν στην κάλυψη της ζήτησης με μερίδιο 44,5%, ενώ τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έφτασαν το 6,5%. Σχετικά με τα ορυκτά καύσιμα, το διάστημα Ιανουαρίου - Οκτωβρίου κυρίαρχη ήταν η ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο (35,4%) και περιορισμένη εκείνη των πετρελαϊκών μονάδων στα ελληνικά νησιά (6,2%) και των λιγνιτικών (5%). Οι καθαρές εισαγωγές κάλυψαν μόνο το 1,6% της ζήτησης, το χαμηλότερο ποσοστό της δεκαετίας. Όμως, παράλληλα με τις ΑΠΕ, αυξάνονται και οι παρενέργειες που συνδέονται με την ευμετάβλητη παραγωγή τους, τη χωρητικότητα των δικτύων και την κατά περιόδους (κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο) σημαντική απόκλιση της προσφερόμενης ενέργειας από τη ζήτηση. Έτσι, οι διαχειριστές του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) και του δικτύου διανομής ρεύματος (ΔΕΔΔΗΕ) προχωρούν σε περικοπές αιολικής και ηλιακής ενέργειας προκειμένου η ζήτηση να ισορροπήσει και να αποφευχθεί ενδεχόμενο μπλακ άουτ. Είναι ενδεικτικό ότι στο πρώτο δεκάμηνο του 2024 οι περικοπές έφτασαν στο 3,7% της πράσινης ηλεκτροπαραγωγής. Με άλλα λόγια, μέρος της καθαρής ενέργειας πετιέται στα… σκουπίδια. Παράλληλα, αυξάνονται και οι ώρες με μηδενικές τιμές ρεύματος, γεγονός που καθιστά αναγκαία την επιτάχυνση του σχεδιασμού προκειμένου να προστατευτούν και οι επενδύσεις. Τα ηλεκτρικά δίκτυα Βασική παράμετρος για την ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας είναι τα δίκτυα. Όπως ανέφερε προ ημερών στο OT Forum ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες κ. Κωνσταντίνος Μαύρος, το πρόβλημα της χωρητικότητας των δικτύων είναι ο «ελέφαντας στο δωμάτιο», τονίζοντας ότι δεν είναι έτοιμα να υποστηρίξουν τις εξελίξεις στις ΑΠΕ. Όπως επισήμανε, δεν πρόκειται για ένα εγχώριο ή ευρωπαϊκό πρόβλημα αλλά παγκόσμιο. Γενικότερα, εκτιμάται ότι απαιτούνται 7 τρισ. ευρώ παγκοσμίως για την ενεργειακή μετάβαση και περίπου 60 δισ. ευρώ ετησίως για τα δίκτυα στην Ευρώπη. Πάρα ταύτα, τα δίκτυα δεν μπορεί να επεκτείνονται επ’ αόριστον. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τους Διαχειριστές του ελληνικού δικτύου διανομής και του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μια λύση είναι τα σημεία εγκατάστασης των έργων ΑΠΕ να συνυπολογίζουν το υφιστάμενο δίκτυο ή τον σχεδιασμό ανάπτυξης του ηλεκτρικού συστήματος. Αντιθέτως, σήμερα πρώτα κατασκευάζονται οι μονάδες και στη συνέχεια το δίκτυο «τρέχει» να αναπτυχθεί για να καλύψει τις νέες ανάγκες που προκύπτουν ανά την Ελλάδα. Όσον αφορά τα νέα καλώδια μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, η ταχύτητα ανάπτυξής τους είναι πιο αργή σε σχέση με την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Γι’ αυτό οι Διαχειριστές, εκτός από τον διαφορετικό τρόπο σχεδιασμού και χωροθέτησης των μονάδων ΑΠΕ, ζητούν την υιοθέτηση ενός πιο ευνοϊκού αδειοδοτικού πλαισίου για τις νέες γραμμές και τους υποσταθμούς, ώστε τα έργα μεταφοράς να κατασκευάζονται έγκαιρα και να είναι σε θέση να υποστηρίξουν το συνεχώς αυξανόμενο επενδυτικό δυναμικό σε μονάδες πράσινης ενέργειας που αιτούνται σύνδεση στο ηλεκτρικό σύστημα. Σήμερα πρώτα κατασκευάζονται οι μονάδες και στη συνέχεια το δίκτυο «τρέχει» να αναπτυχθεί για να καλύψει τις νέες ανάγκες που προκύπτουν ανά την Ελλάδα. Φωτ.: EUROKINISSI Πάντως, βάσει του επενδυτικού προγράμματος ανάπτυξης του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ, εκτιμάται πως ο ηλεκτρικός χώρος για ΑΠΕ το έτος 2030 θα είναι της τάξης των 29 GW (γιγαβάτ) συνολικά, δηλαδή θα ανταποκρίνεται στον στόχο που έχει θέσει το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Σήμερα, 15 GW έργων ΑΠΕ βρίσκονται σε λειτουργία, άλλα 15 GW έργων έχουν οριστικές προσφορές σύνδεσης και ηλεκτρικός χώρος για άλλα 2 GW έχει δεσμευθεί για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Παράλληλα, το επενδυτικό κύμα για περαιτέρω ανάπτυξη έργων πράσινης ενέργειας δεν έχει ανακοπεί, καθώς μόνο στον ΑΔΜΗΕ υπάρχουν αιτήματα επενδύσεων ΑΠΕ για λήψη όρων σύνδεσης που αθροίζουν ισχύ περίπου 45 GW. Στο νέο τοπίο υπερθέρμανσης της αγοράς ΑΠΕ, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο και γενικό διευθυντή Τεχνολογίας, Ανάπτυξης Συστήματος και Στρατηγικής του ΑΔΜΗΕ κ. Ιωάννη Μάργαρη, ο Διαχειριστής έχει ξεκινήσει την τελευταία διετία να προσαρμόζει τη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων σύνδεσης νέων παραγωγών πράσινης ενέργειας, ενσωματώνοντας τις λεγόμενες ευέλικτες προσφορές σύνδεσης. Το συγκεκριμένο μοντέλο θα προβλέπει δέσμευση απορρόφησης ισχύος για ένα μέρος και όχι για το σύνολο της πράσινης ηλεκτροπαραγωγής, κάτι που θα γνωρίζουν εξαρχής οι επενδυτές προκειμένου να λάβουν τις αποφάσεις τους. Όσο για την ενίσχυση των εσωτερικών δικτύων, έχουν υλοποιηθεί και προγραμματίζονται έργα που θα συμβάλουν στην απορρόφηση και διακίνηση της παραγόμενης ενέργειας ΑΠΕ. Σε εξέλιξη βρίσκονται επενδύσεις σε διάφορα στάδια υλοποίησης με ορίζοντα ολοκλήρωσης έως το 2030, όπως είναι οι διασυνδέσεις των νησιών του Αιγαίου και διάφορες άλλες γραμμές μεταφοράς στην ηπειρωτική χώρα. Οι διεθνείς διασυνδέσεις Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο διείσδυσης ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα προκειμένου να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια, με παράλληλο στόχο να καταστεί εξαγωγέας ενέργειας. Απαιτείται ωστόσο ενίσχυση των διεθνών ενεργειακών λεωφόρων. Σήμερα, η παράλληλη λειτουργία του ελληνικού συστήματος μεταφοράς ρεύματος με το ευρωπαϊκό επιτυγχάνεται μέσω διασυνδετικών γραμμών με τα συστήματα της Αλβανίας, της Βουλγαρίας (δύο διασυνδέσεις), της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας. Επιπλέον, το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς συνδέεται μέσω υποβρύχιου συνδέσμου συνεχούς ρεύματος τάσης 400 kV με την Ιταλία. Με την προβλεπόμενη ολοκλήρωση των μελλοντικών διασυνδετικών έργων των γειτονικών χωρών έως το τέλος του 2029 το ελληνικό διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό σύστημα θα πληροί τον ευρωπαϊκό στόχο διασυνδεσιμότητας 15% το 2030. Όσον αφορά τη διασύνδεση με την Κεντρική Ευρώπη, ήδη ωριμάζει το έργο του ΑΔΜΗΕ, «Green Aegean», το οποίο θα διασυνδέει την Ελλάδα με την Κεντρική Ευρώπη μέσω της Αδριατικής Θάλασσας, και θα συνδέει ηλεκτρικά την Ελλάδα με τη Γερμανία. Σε εξέλιξη βρίσκεται η μελέτη σκοπιμότητας για το καλώδιο που σχεδιάζεται να μεταφέρει 3 GW πράσινης ενέργειας. Η Ελλάδα έχει φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο διείσδυσης ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα προκειμένου να εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια, με παράλληλο στόχο να καταστεί εξαγωγέας ενέργειας. Φωτ.: EUROKINISSI Η διασύνδεση θα ξεκινά από τη δυτική Ελλάδα, υποθαλάσσια θα φτάνει στην Ίστρια της Σλοβενίας και θα συνεχίζει τη χερσαία διαδρομή της προς την Αυστρία, καταλήγοντας τελικά στη Βαυαρία. Το καλώδιο μπορεί να διασυνδέει απευθείας Ελλάδα και Γερμανία, αλλά ενδεχομένως να είναι και πολυ-τερματικό με σημεία εξόδου σε Κροατία, Σλοβενία και Αυστρία. Παράλληλα, σύμφωνα με όσα ανέφερε στο ΟΤ Forum ο διευθύνων σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ κ. Μάνος Μανουσάκης, ο Διαχειριστής βρίσκεται σε συζητήσεις για έναν εναλλακτικό διάδρομο με τους αντίστοιχους Διαχειριστές της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας, προκειμένου το καλώδιο να διασχίσει τα ευρωπαϊκά εδάφη με τα μεγαλύτερα προβλήματα χωρητικότητας στα δίκτυα. Κατά τον ίδιο, δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθούν και τα δύο, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα δαπανηρό. Αποθήκευση και δίκτυα Ωστόσο, έως ότου ολοκληρωθούν οι αναγκαίες διασυνδέσεις με τις γειτονικές χώρες, ένα μέρος της καθαρής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα δεν μπορεί ούτε να εξαχθεί αλλά ούτε να καταναλωθεί στην εγχώρια αγορά, με τη λύση να έρχεται από τις τεχνολογίες αποθήκευσης. Σήμερα, η πράσινη ενέργεια που παράγεται πρέπει να καταναλώνεται, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσής της, παρά μόνο στις τρεις αντλησιοταμιευτικές μονάδες ισχύος περίπου 700 MW (μεγαβάτ) της ΔΕΗ. Το επόμενο μεγάλο έργο που αναμένεται να λειτουργήσει είναι η μονάδα αντλησιοταμίευσης της Αμφιλοχίας της ΤΕΡΝΑ, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη επένδυση σε αποθήκευση ενέργειας στην Ελλάδα, με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 680 MW. Στόχος είναι, εντός της επόμενης 25ετίας, οι μονάδες αντλησιοταμίευσης στη χώρα μας σταδιακά να αναλάβουν τον ρόλο μονάδων βάσης του ηλεκτρικού συστήματος ώστε να στηρίξουν τον εθνικό στόχο για χρήση ΑΠΕ στην κατανάλωση ηλεκτρισμού κατά 87% το 2030, 97% το 2040 και 100% το 2050. Παράλληλα, ωριμάζουν και επενδύσεις σε μονάδες αποθήκευσης με μπαταρίες. Ειδικότερα, έργα αποθήκευσης 17,6 GW έχουν αιτηθεί στον ΑΔΜΗΕ όρους σύνδεσης με το ηλεκτρικό σύστημα από το σύνολο των περίπου 44 GW που έχουν αδειοδοτηθεί από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ). Οι πρώτες μπαταρίες αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία σε περίπου ενάμιση χρόνο.
  9. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, αντιπροσωπεύουν το 56% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ισπανία το 2024, σύμφωνα με εκτιμήσεις του διαχειριστή του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας Red Electrica, που δημοσιεύθηκαν το Δεκέμβριο. Η χώρα έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο πλαίσιο του σχεδίου της για το κλίμα και την ενέργεια. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναμένεται να παράγουν το 81% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Το ποσοστό του 2024 αντιπροσωπεύει αύξηση έξι ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το περασμένο έτος, το οποίο ήταν το υψηλότερο μέχρι σήμερα. Τα προκαταρκτικά στοιχεία δείχνουν ότι η αιολική ενέργεια ήταν και πάλι η κύρια πηγή της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ισπανία, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 23% του μείγματος, ακολουθούμενη από την πυρηνική ενέργεια με 19%. Μετά από μια ισχυρή αύξηση, τα ηλιακά φωτοβολταϊκά κατέλαβαν την τρίτη θέση, ξεπερνώντας τις μονάδες φυσικού αερίου. View full είδηση
  10. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, αντιπροσωπεύουν το 56% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ισπανία το 2024, σύμφωνα με εκτιμήσεις του διαχειριστή του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας Red Electrica, που δημοσιεύθηκαν το Δεκέμβριο. Η χώρα έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο πλαίσιο του σχεδίου της για το κλίμα και την ενέργεια. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναμένεται να παράγουν το 81% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Το ποσοστό του 2024 αντιπροσωπεύει αύξηση έξι ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το περασμένο έτος, το οποίο ήταν το υψηλότερο μέχρι σήμερα. Τα προκαταρκτικά στοιχεία δείχνουν ότι η αιολική ενέργεια ήταν και πάλι η κύρια πηγή της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ισπανία, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 23% του μείγματος, ακολουθούμενη από την πυρηνική ενέργεια με 19%. Μετά από μια ισχυρή αύξηση, τα ηλιακά φωτοβολταϊκά κατέλαβαν την τρίτη θέση, ξεπερνώντας τις μονάδες φυσικού αερίου.
  11. Οι μορφές ενέργειας και οι αρχές που την διέπουν:
  12. Οι μορφές ενέργειας και οι αρχές που την διέπουν: View full είδηση
  13. Παρουσιάστηκε το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που αποτελεί τον οδικό χάρτη της χώρας για την επίτευξη συγκεκριμένων ενεργειακών και κλιματικών στόχων, με ορόσημο το έτος 2030 και τελικό στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος παραβρέθηκαν θεσμικοί φορείς, εκπρόσωποι ενεργειακών εταιρειών και εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών. Τον κύκλο των τοποθετήσεων έκλεισαν τα μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής ΕΣΕΚ, ο καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Παντελής Κάπρος και ο Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του ΚΑΠΕ, κ. Δημήτρης Καρδοματέας. Ο κ. Κάπρος τόνισε ότι «έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι η ενεργειακή πράσινη μετάβαση έχει μεγάλο κόστος. Όλες οι αναλύσεις, όμως, καταλήγουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που έχει σημασία στην οικονομία είναι το κόστος της υπηρεσίας που προσφέρει η ενέργεια στον καταναλωτή. Όντως η δαπάνη επένδυσης αυξάνεται. Αναφέρθηκε ο αριθμός 450 δισ. ευρώ συνολικά. Πρόκειται για επενδύσεις που θα γίνονταν ούτως η άλλως, απλά με λίγο μεγαλύτερο κόστος. Το “κλειδί” του μακροοικονομικού αντικτύπου είναι η ευκολία χρηματοδότησης αυτών των επιπλέον επενδύσεων». Ο κ. Καρδοματέας επισήμανε ότι «το ΕΣΕΚ έχει φιλόδοξους στόχους. Ήδη η μείωση εκπομπών του θερμοκηπίου κατά 58% μέχρι το 2030 και 80% το 2050 είναι μεγάλες προκλήσεις. Εστιάσαμε στην ηλεκτροπαραγωγή, γιατί είναι ο μεγάλος ρυπαντής και οδηγεί σε μείωση κόστους. Η τεχνολογία είναι ώριμη, διαθέσιμη και οι επενδυτές υπάρχουν. Η πρόκληση είναι να δούμε το χρόνο ωρίμανσης και τις δικαστικές διαδικασίες που δημιουργούν καθυστερήσεις και ήδη η κυβέρνηση εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις παρεμβάσεις των φορέων. Δείτε εδώ το ΕΣΕΚ: https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2024/10/ΕΣΕΚ-ΤτΕ_Final.pdf
  14. Παρουσιάστηκε το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που αποτελεί τον οδικό χάρτη της χώρας για την επίτευξη συγκεκριμένων ενεργειακών και κλιματικών στόχων, με ορόσημο το έτος 2030 και τελικό στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος παραβρέθηκαν θεσμικοί φορείς, εκπρόσωποι ενεργειακών εταιρειών και εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών. Τον κύκλο των τοποθετήσεων έκλεισαν τα μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής ΕΣΕΚ, ο καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Παντελής Κάπρος και ο Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του ΚΑΠΕ, κ. Δημήτρης Καρδοματέας. Ο κ. Κάπρος τόνισε ότι «έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι η ενεργειακή πράσινη μετάβαση έχει μεγάλο κόστος. Όλες οι αναλύσεις, όμως, καταλήγουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που έχει σημασία στην οικονομία είναι το κόστος της υπηρεσίας που προσφέρει η ενέργεια στον καταναλωτή. Όντως η δαπάνη επένδυσης αυξάνεται. Αναφέρθηκε ο αριθμός 450 δισ. ευρώ συνολικά. Πρόκειται για επενδύσεις που θα γίνονταν ούτως η άλλως, απλά με λίγο μεγαλύτερο κόστος. Το “κλειδί” του μακροοικονομικού αντικτύπου είναι η ευκολία χρηματοδότησης αυτών των επιπλέον επενδύσεων». Ο κ. Καρδοματέας επισήμανε ότι «το ΕΣΕΚ έχει φιλόδοξους στόχους. Ήδη η μείωση εκπομπών του θερμοκηπίου κατά 58% μέχρι το 2030 και 80% το 2050 είναι μεγάλες προκλήσεις. Εστιάσαμε στην ηλεκτροπαραγωγή, γιατί είναι ο μεγάλος ρυπαντής και οδηγεί σε μείωση κόστους. Η τεχνολογία είναι ώριμη, διαθέσιμη και οι επενδυτές υπάρχουν. Η πρόκληση είναι να δούμε το χρόνο ωρίμανσης και τις δικαστικές διαδικασίες που δημιουργούν καθυστερήσεις και ήδη η κυβέρνηση εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις παρεμβάσεις των φορέων. Δείτε εδώ το ΕΣΕΚ: https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2024/10/ΕΣΕΚ-ΤτΕ_Final.pdf View full είδηση
  15. Με την ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/103448/7298 υπουργική απόφαση για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) κατηγορίας Β που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ 5628/Β'/10.10.2024 καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τις μονάδες αποθήκευσης ενέργειας με μπαταρίες. Η ΥΑ προβλέπει: Με την παρούσα απόφαση καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τα έργα του είδους «Μεμονωμένοι Σταθμοί Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες)» που σύμφωνα με την εκάστοτε απόφαση κατάταξης του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 έχουν καταταγεί στην κατηγορία Β. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, καθώς και η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και των περιουσιών, με τον προσδιορισμό όλων των αναγκαίων μέτρων και περιορισμών που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την κατασκευή, λειτουργία και παύση λειτουργίας των έργων της παρ. 1. Αρμόδια Υπηρεσία Η υπαγωγή σε ΠΠΔ έργου του άρθρου 1 πραγματοποιείται από την αρμόδια για το περιβάλλον Υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας, πριν τη διατύπωση από τον αρμόδιο διαχειριστή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Για αυτοτελή έργα του άρθρου 1, ο φορέας έργου ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν μελετητής, υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, συμπληρωμένη και υπογεγραμμένη δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ, σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, το περιεχόμενο της οποίας ορίζεται στο Παράρτημα Α. Η δήλωση υπαγωγής συνοδεύεται από τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά που καθορίζονται στο άρθρο 4. Εάν έργο του άρθρου 1 συνδυάζεται με έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) κατηγορίας Β, τότε: α) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εντός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ από τον ίδιο φορέα, τότε στο έργο του άρθρου 1 εφαρμόζονται αυτοδικαίως οι ΠΠΔ του Παραρτήματος Β της παρούσας απόφασης, με μόνη υποχρέωση του φορέα έργου να υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2 τη δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α, συμπληρωμένη μόνο ως προς τα πεδία που αφορούν το έργο ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδευόμενη, πρώτον από το δικαιολογητικό υπ’ αρ. 1 του άρθρου 4 (συνοπτική τεχνική έκθεση) μόνο και, δεύτερον, από υπεύθυνη δήλωση περί συνδρομής των προϋποθέσεων της παρούσας υποπαραγράφου β) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εκτός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ, τότε υποβάλλεται ως συμπληρωματική, στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, η δήλωση υπαγωγής Μεμονωμένου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρία) σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας. γ) Για έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Κατηγορίας Β που δεν έχει υπαχθεί σε ΠΠΔ και συνδυάζεται με έργο του άρθρου 1, η δήλωση υπαγωγής υποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αρ. 3791/2013 (Β΄ 104) υπουργικής απόφασης στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, αλλά συνυποβάλλονται επιπρόσθετα η δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α και τα Δικαιολογητικά Τεκμηρίωσης του Άρθρου 4. Η απόφαση Υπαγωγής σε ΠΠΔ εκδίδεται από την ως άνω Υπηρεσία και συνδυάζει τις ΠΠΔ του έργου ηλεκτροπαραγωγής και τις ΠΠΔ του Παραρτήματος Β. 3. Μετά την εξέταση των υποβληθέντων στοιχείων και εφόσον δεν συντρέχουν οι λόγοι της παρ. 8, πραγματοποιείται η υπαγωγή του έργου σε ΠΠΔ από την αρμόδια υπηρεσία. ΥΠΕΝ-ΔΙΠΑ-103448-7298 ΠΠΔ για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) 20240205628.pdf View full είδηση
  16. Με την ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/103448/7298 υπουργική απόφαση για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) κατηγορίας Β που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ 5628/Β'/10.10.2024 καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τις μονάδες αποθήκευσης ενέργειας με μπαταρίες. Η ΥΑ προβλέπει: Με την παρούσα απόφαση καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τα έργα του είδους «Μεμονωμένοι Σταθμοί Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες)» που σύμφωνα με την εκάστοτε απόφαση κατάταξης του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 έχουν καταταγεί στην κατηγορία Β. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, καθώς και η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και των περιουσιών, με τον προσδιορισμό όλων των αναγκαίων μέτρων και περιορισμών που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την κατασκευή, λειτουργία και παύση λειτουργίας των έργων της παρ. 1. Αρμόδια Υπηρεσία Η υπαγωγή σε ΠΠΔ έργου του άρθρου 1 πραγματοποιείται από την αρμόδια για το περιβάλλον Υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας, πριν τη διατύπωση από τον αρμόδιο διαχειριστή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Για αυτοτελή έργα του άρθρου 1, ο φορέας έργου ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν μελετητής, υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, συμπληρωμένη και υπογεγραμμένη δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ, σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, το περιεχόμενο της οποίας ορίζεται στο Παράρτημα Α. Η δήλωση υπαγωγής συνοδεύεται από τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά που καθορίζονται στο άρθρο 4. Εάν έργο του άρθρου 1 συνδυάζεται με έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) κατηγορίας Β, τότε: α) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εντός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ από τον ίδιο φορέα, τότε στο έργο του άρθρου 1 εφαρμόζονται αυτοδικαίως οι ΠΠΔ του Παραρτήματος Β της παρούσας απόφασης, με μόνη υποχρέωση του φορέα έργου να υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2 τη δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α, συμπληρωμένη μόνο ως προς τα πεδία που αφορούν το έργο ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδευόμενη, πρώτον από το δικαιολογητικό υπ’ αρ. 1 του άρθρου 4 (συνοπτική τεχνική έκθεση) μόνο και, δεύτερον, από υπεύθυνη δήλωση περί συνδρομής των προϋποθέσεων της παρούσας υποπαραγράφου β) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εκτός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ, τότε υποβάλλεται ως συμπληρωματική, στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, η δήλωση υπαγωγής Μεμονωμένου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρία) σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας. γ) Για έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Κατηγορίας Β που δεν έχει υπαχθεί σε ΠΠΔ και συνδυάζεται με έργο του άρθρου 1, η δήλωση υπαγωγής υποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αρ. 3791/2013 (Β΄ 104) υπουργικής απόφασης στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, αλλά συνυποβάλλονται επιπρόσθετα η δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α και τα Δικαιολογητικά Τεκμηρίωσης του Άρθρου 4. Η απόφαση Υπαγωγής σε ΠΠΔ εκδίδεται από την ως άνω Υπηρεσία και συνδυάζει τις ΠΠΔ του έργου ηλεκτροπαραγωγής και τις ΠΠΔ του Παραρτήματος Β. 3. Μετά την εξέταση των υποβληθέντων στοιχείων και εφόσον δεν συντρέχουν οι λόγοι της παρ. 8, πραγματοποιείται η υπαγωγή του έργου σε ΠΠΔ από την αρμόδια υπηρεσία. ΥΠΕΝ-ΔΙΠΑ-103448-7298 ΠΠΔ για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) 20240205628.pdf
  17. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε χθες την έκθεση για την κατάσταση της Ενεργειακής Ένωσης για το 2024, η οποία περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ διαχειρίστηκε πρωτοφανείς προκλήσεις στο τοπίο της ενεργειακής πολιτικής κατά τη διάρκεια της θητείας της παρούσας Επιτροπής, εξοπλίζοντας την ΕΕ με ένα κανονιστικό πλαίσιο για την επιδίωξη της μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και θέτοντας τα θεμέλια για ανανεωμένη οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, είναι κρίσιμο το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ κατάφερε να αντιμετωπίσει κρίσιμους κινδύνους για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της, να ανακτήσει τον έλεγχο της αγοράς ενέργειας και των τιμών και να επιταχύνει τη μετάβαση προς την κλιματική ουδετερότητα: • Η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας σπάει νέα ρεκόρ δυναμικότητας. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ προήλθε από ανανεώσιμες πηγές. • Το μερίδιο του ρωσικού φυσικού αερίου στις εισαγωγές της ΕΕ μειώθηκε από 45 % το 2021 σε 18 % έως τον Ιούνιο του 2024, ενώ οι εισαγωγές από αξιόπιστους εταίρους όπως η Νορβηγία και οι ΗΠΑ έχουν αυξηθεί. • Μειώσαμε τη ζήτηση φυσικού αερίου μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαΐου 2024 κατά 138 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. • Η ΕΕ πέτυχε τον στόχο της για χειμερινή αποθήκευση φυσικού αερίου σε ποσοστό 90 % στις 19 Αυγούστου 2024, πολύ πριν από την προθεσμία της 1ης Νοεμβρίου. • Οι τιμές της ενέργειας είναι πιο σταθερές και παραμένουν σημαντικά χαμηλότερες από τα μέγιστα επίπεδα της ενεργειακής κρίσης του 2022. • Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ μειώθηκαν κατά 32,5 % από το 1990 έως το 2022, ενώ η οικονομία της ΕΕ αναπτύχθηκε κατά περίπου 67 % την ίδια περίοδο. • Σε διεθνές επίπεδο, η ΕΕ ηγήθηκε της παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τριπλασιασμό της δυναμικότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και διπλασιασμό των βελτιώσεων της ενεργειακής απόδοσης στο πλαίσιο της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία εγκρίθηκε από όλα τα μέρη στην COP28 στο Ντουμπάι. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αιολική ενέργεια ξεπέρασε το φυσικό αέριο και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ μετά την πυρηνική ενέργεια και μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρήγαγαν το 50 % της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ. Το 2022 η κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας στην ΕΕ ανανέωσε την πτωτική της τάση, υποχωρώντας κατά 4,1%. Ωστόσο, οι προσπάθειες ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ενταθούν περαιτέρω προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τον στόχο μείωσης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 11,7 % έως το 2030. Απαιτείται περαιτέρω βελτίωση, ιδίως όσον αφορά τον εξηλεκτρισμό του εξοπλισμού θέρμανσης σε όλους τους τομείς και τον ρυθμό ανακαίνισης των κτιρίων. Απαιτούνται ενισχυμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας. Αυτό είναι καίριας σημασίας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της ΕΕ και την επιτάχυνση των επενδύσεων στα ολοκληρωμένα δίκτυα υποδομών της Ευρώπης, τα οποία είναι απαραίτητα για τον εξηλεκτρισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η έκθεση υπενθυμίζει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλουν τα τελικά επικαιροποιημένα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να διασφαλιστεί η συλλογική επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων για το 2030. Η αξιολόγηση των προσχεδίων επικαιροποιημένων ΕΣΕΚ που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2023 δείχνει ότι τα κράτη μέλη έχουν κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό δεν επαρκεί ακόμη για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030 και πρέπει να λάβουν υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής για τα τελικά τους σχέδια. Σήμερα, η Επιτροπή δημοσίευσε επίσης έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του κανονισμού για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κανονισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ΕΕ σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της για το 2030, καθιστώντας τον σχεδιασμό και την υποβολή εκθέσεων πιο συνεκτικά, ολοκληρωμένα και απλούστερα. Στο μέλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες και αναδυόμενες προκλήσεις, όπως το σημερινό χάσμα φιλοδοξιών όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους στόχους ενεργειακής απόδοσης, η αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, η διαφορά των τιμών της ενέργειας σε σύγκριση με άλλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και ο κίνδυνος νέων στρατηγικών κρίσιμων εξαρτήσεων. Θα απαιτήσουν αποφασιστική πολιτική απάντηση και ριζική αλλαγή των προσπαθειών σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, μέσω μεγαλύτερου συντονισμού, ολοκλήρωσης της αγοράς και κοινής δράσης. Η ΕΕ συνέχισε να στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας απέναντι στις αμείλικτες ρωσικές επιθέσεις στο ενεργειακό της σύστημα. Ο συγχρονισμός των δικτύων της Ουκρανίας και της Μολδαβίας με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ευρώπης συνέβαλε στη σταθεροποίηση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας και η ικανότητα ανταλλαγής ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον φθάσει τα 1,7 GW για το εμπορικό εμπόριο. Επιτρέπει επίσης στην Ουκρανία να επωφεληθεί από τις εισαγωγές έκτακτης ανάγκης. Έως τις 31 Ιουλίου 2024, πάνω από το 40 % του συνόλου των δωρεών από τα κράτη μέλη αφιερώθηκε στον τομέα της ενέργειας, ενώ η συνολική συνεισφορά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης εκτιμάται σε περισσότερα από 900 εκατομμύρια ευρώ. Το Ταμείο Ενεργειακής Στήριξης της Ουκρανίας (UESF) κινητοποίησε επίσης πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ έως τον Ιούνιο του 2024. Επιπλέον, η διευκόλυνση της ΕΕ για την Ουκρανία, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα παράσχει συνεπή χρηματοδότηση για να βοηθήσει την ανάκαμψη και τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της Ουκρανίας έως το 2027. Ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας Οι κατασκευαστές της ΕΕ αντιμετωπίζουν αυξανόμενο ανταγωνισμό στις τεχνολογίες μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών στις παγκόσμιες και εγχώριες αγορές. Η έκθεση υπενθυμίζει τη σημασία του νόμου για τη βιομηχανία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και του νόμου για τις πρώτες ύλες κρίσιμης σημασίας, παράλληλα με τη μεταρρύθμιση του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Η έκθεση αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη αξιοποίησης των εταιρικών σχέσεων με τη βιομηχανία για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τεχνολογιών μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και την ενίσχυση της μεταποιητικής βάσης της ΕΕ. Οι βιομηχανικές συμμαχίες όπως η ευρωπαϊκή συμμαχία για τους συσσωρευτές, η ευρωπαϊκή συμμαχία για το καθαρό υδρογόνο, η συμμαχία για τη βιομηχανία ηλιακών φωτοβολταϊκών συστημάτων, η αλυσίδα αξίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των καυσίμων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, η βιομηχανική συμμαχία και η συμμαχία για τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Οι διάλογοι της Επιτροπής για την καθαρή μετάβαση με τη βιομηχανία και τους κοινωνικούς εταίρους θα στηρίξουν την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Το Ταμείο Καινοτομίας, με εκτιμώμενο προϋπολογισμό περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2030, διαδραματίζει επίσης καίριο ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου, η οποία χρηματοδοτείται από το Ταμείο Καινοτομίας για το ΣΕΔΕ της ΕΕ, λειτουργεί και έχει διεξαγάγει έναν πρώτο επιτυχημένο γύρο δημοπρασιών της ΕΕ που αναθέτουν σχεδόν 720 εκατομμύρια ευρώ σε 7 έργα ανανεώσιμου υδρογόνου στην Ευρώπη. Ενδυνάμωση των καταναλωτών στην καθαρή μετάβαση Με τη νέα νομοθεσία για την αγορά ενέργειας, όπως ο αναθεωρημένος σχεδιασμός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι πιο ευάλωτοι θα προστατεύονται καλύτερα από την αποσύνδεση. Σε περίπτωση κρίσης των τιμών του φυσικού αερίου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν μέτρα για την προστασία των καταναλωτών και τη διασφάλιση της πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή ενέργεια και βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει παρεμβάσεις στη ρύθμιση των τιμών σε επίπεδο λιανικής για την προστασία των καταναλωτών από υπερβολικά υψηλές τιμές. Το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα θα αποτελέσει επίσης βασικό μέσο για την κινητοποίηση τουλάχιστον 86,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2026-2032, χρηματοδοτούμενων από έσοδα του ΣΕΔΕ και συγχρηματοδότηση τουλάχιστον κατά 25 % από τα κράτη μέλη. Το Ταμείο θα στηρίξει διαρθρωτικά μέτρα και επενδύσεις σε ανακαινίσεις ενεργειακής απόδοσης, πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και ενεργειακώς αποδοτικές κατοικίες, καθαρή θέρμανση και ψύξη και ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και στην κινητικότητα και τις μεταφορές μηδενικών και χαμηλών εκπομπών. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα παροχής προσωρινής άμεσης εισοδηματικής στήριξης. View full είδηση
  18. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε χθες την έκθεση για την κατάσταση της Ενεργειακής Ένωσης για το 2024, η οποία περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ διαχειρίστηκε πρωτοφανείς προκλήσεις στο τοπίο της ενεργειακής πολιτικής κατά τη διάρκεια της θητείας της παρούσας Επιτροπής, εξοπλίζοντας την ΕΕ με ένα κανονιστικό πλαίσιο για την επιδίωξη της μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και θέτοντας τα θεμέλια για ανανεωμένη οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, είναι κρίσιμο το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ κατάφερε να αντιμετωπίσει κρίσιμους κινδύνους για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της, να ανακτήσει τον έλεγχο της αγοράς ενέργειας και των τιμών και να επιταχύνει τη μετάβαση προς την κλιματική ουδετερότητα: • Η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας σπάει νέα ρεκόρ δυναμικότητας. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ προήλθε από ανανεώσιμες πηγές. • Το μερίδιο του ρωσικού φυσικού αερίου στις εισαγωγές της ΕΕ μειώθηκε από 45 % το 2021 σε 18 % έως τον Ιούνιο του 2024, ενώ οι εισαγωγές από αξιόπιστους εταίρους όπως η Νορβηγία και οι ΗΠΑ έχουν αυξηθεί. • Μειώσαμε τη ζήτηση φυσικού αερίου μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαΐου 2024 κατά 138 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. • Η ΕΕ πέτυχε τον στόχο της για χειμερινή αποθήκευση φυσικού αερίου σε ποσοστό 90 % στις 19 Αυγούστου 2024, πολύ πριν από την προθεσμία της 1ης Νοεμβρίου. • Οι τιμές της ενέργειας είναι πιο σταθερές και παραμένουν σημαντικά χαμηλότερες από τα μέγιστα επίπεδα της ενεργειακής κρίσης του 2022. • Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ μειώθηκαν κατά 32,5 % από το 1990 έως το 2022, ενώ η οικονομία της ΕΕ αναπτύχθηκε κατά περίπου 67 % την ίδια περίοδο. • Σε διεθνές επίπεδο, η ΕΕ ηγήθηκε της παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τριπλασιασμό της δυναμικότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και διπλασιασμό των βελτιώσεων της ενεργειακής απόδοσης στο πλαίσιο της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία εγκρίθηκε από όλα τα μέρη στην COP28 στο Ντουμπάι. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αιολική ενέργεια ξεπέρασε το φυσικό αέριο και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ μετά την πυρηνική ενέργεια και μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρήγαγαν το 50 % της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ. Το 2022 η κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας στην ΕΕ ανανέωσε την πτωτική της τάση, υποχωρώντας κατά 4,1%. Ωστόσο, οι προσπάθειες ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ενταθούν περαιτέρω προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τον στόχο μείωσης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 11,7 % έως το 2030. Απαιτείται περαιτέρω βελτίωση, ιδίως όσον αφορά τον εξηλεκτρισμό του εξοπλισμού θέρμανσης σε όλους τους τομείς και τον ρυθμό ανακαίνισης των κτιρίων. Απαιτούνται ενισχυμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας. Αυτό είναι καίριας σημασίας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της ΕΕ και την επιτάχυνση των επενδύσεων στα ολοκληρωμένα δίκτυα υποδομών της Ευρώπης, τα οποία είναι απαραίτητα για τον εξηλεκτρισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η έκθεση υπενθυμίζει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλουν τα τελικά επικαιροποιημένα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να διασφαλιστεί η συλλογική επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων για το 2030. Η αξιολόγηση των προσχεδίων επικαιροποιημένων ΕΣΕΚ που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2023 δείχνει ότι τα κράτη μέλη έχουν κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό δεν επαρκεί ακόμη για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030 και πρέπει να λάβουν υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής για τα τελικά τους σχέδια. Σήμερα, η Επιτροπή δημοσίευσε επίσης έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του κανονισμού για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κανονισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ΕΕ σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της για το 2030, καθιστώντας τον σχεδιασμό και την υποβολή εκθέσεων πιο συνεκτικά, ολοκληρωμένα και απλούστερα. Στο μέλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες και αναδυόμενες προκλήσεις, όπως το σημερινό χάσμα φιλοδοξιών όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους στόχους ενεργειακής απόδοσης, η αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, η διαφορά των τιμών της ενέργειας σε σύγκριση με άλλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και ο κίνδυνος νέων στρατηγικών κρίσιμων εξαρτήσεων. Θα απαιτήσουν αποφασιστική πολιτική απάντηση και ριζική αλλαγή των προσπαθειών σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, μέσω μεγαλύτερου συντονισμού, ολοκλήρωσης της αγοράς και κοινής δράσης. Η ΕΕ συνέχισε να στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας απέναντι στις αμείλικτες ρωσικές επιθέσεις στο ενεργειακό της σύστημα. Ο συγχρονισμός των δικτύων της Ουκρανίας και της Μολδαβίας με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ευρώπης συνέβαλε στη σταθεροποίηση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας και η ικανότητα ανταλλαγής ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον φθάσει τα 1,7 GW για το εμπορικό εμπόριο. Επιτρέπει επίσης στην Ουκρανία να επωφεληθεί από τις εισαγωγές έκτακτης ανάγκης. Έως τις 31 Ιουλίου 2024, πάνω από το 40 % του συνόλου των δωρεών από τα κράτη μέλη αφιερώθηκε στον τομέα της ενέργειας, ενώ η συνολική συνεισφορά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης εκτιμάται σε περισσότερα από 900 εκατομμύρια ευρώ. Το Ταμείο Ενεργειακής Στήριξης της Ουκρανίας (UESF) κινητοποίησε επίσης πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ έως τον Ιούνιο του 2024. Επιπλέον, η διευκόλυνση της ΕΕ για την Ουκρανία, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα παράσχει συνεπή χρηματοδότηση για να βοηθήσει την ανάκαμψη και τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της Ουκρανίας έως το 2027. Ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας Οι κατασκευαστές της ΕΕ αντιμετωπίζουν αυξανόμενο ανταγωνισμό στις τεχνολογίες μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών στις παγκόσμιες και εγχώριες αγορές. Η έκθεση υπενθυμίζει τη σημασία του νόμου για τη βιομηχανία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και του νόμου για τις πρώτες ύλες κρίσιμης σημασίας, παράλληλα με τη μεταρρύθμιση του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Η έκθεση αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη αξιοποίησης των εταιρικών σχέσεων με τη βιομηχανία για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τεχνολογιών μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και την ενίσχυση της μεταποιητικής βάσης της ΕΕ. Οι βιομηχανικές συμμαχίες όπως η ευρωπαϊκή συμμαχία για τους συσσωρευτές, η ευρωπαϊκή συμμαχία για το καθαρό υδρογόνο, η συμμαχία για τη βιομηχανία ηλιακών φωτοβολταϊκών συστημάτων, η αλυσίδα αξίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των καυσίμων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, η βιομηχανική συμμαχία και η συμμαχία για τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Οι διάλογοι της Επιτροπής για την καθαρή μετάβαση με τη βιομηχανία και τους κοινωνικούς εταίρους θα στηρίξουν την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Το Ταμείο Καινοτομίας, με εκτιμώμενο προϋπολογισμό περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2030, διαδραματίζει επίσης καίριο ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου, η οποία χρηματοδοτείται από το Ταμείο Καινοτομίας για το ΣΕΔΕ της ΕΕ, λειτουργεί και έχει διεξαγάγει έναν πρώτο επιτυχημένο γύρο δημοπρασιών της ΕΕ που αναθέτουν σχεδόν 720 εκατομμύρια ευρώ σε 7 έργα ανανεώσιμου υδρογόνου στην Ευρώπη. Ενδυνάμωση των καταναλωτών στην καθαρή μετάβαση Με τη νέα νομοθεσία για την αγορά ενέργειας, όπως ο αναθεωρημένος σχεδιασμός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι πιο ευάλωτοι θα προστατεύονται καλύτερα από την αποσύνδεση. Σε περίπτωση κρίσης των τιμών του φυσικού αερίου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν μέτρα για την προστασία των καταναλωτών και τη διασφάλιση της πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή ενέργεια και βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει παρεμβάσεις στη ρύθμιση των τιμών σε επίπεδο λιανικής για την προστασία των καταναλωτών από υπερβολικά υψηλές τιμές. Το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα θα αποτελέσει επίσης βασικό μέσο για την κινητοποίηση τουλάχιστον 86,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2026-2032, χρηματοδοτούμενων από έσοδα του ΣΕΔΕ και συγχρηματοδότηση τουλάχιστον κατά 25 % από τα κράτη μέλη. Το Ταμείο θα στηρίξει διαρθρωτικά μέτρα και επενδύσεις σε ανακαινίσεις ενεργειακής απόδοσης, πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και ενεργειακώς αποδοτικές κατοικίες, καθαρή θέρμανση και ψύξη και ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και στην κινητικότητα και τις μεταφορές μηδενικών και χαμηλών εκπομπών. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα παροχής προσωρινής άμεσης εισοδηματικής στήριξης.
  19. Η ξέφρενη υπερανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και τον Σεπτέμβρη. Σαν να μην υπάρχει αύριο, οι υποψήφιοι επενδυτές συνεχίζουν να καταθέτουν μαζικά φακέλους για νέα έργα, τρομάζοντας τους φορείς του χώρου που παρακολουθούν την αγορά να «φουσκώνει» και ζητούν να μπει φρένο από τη κυβέρνηση, η οποία παρακολουθεί σε ρόλο «ουδέτερου παρατηρητή». Αθροίζοντας τα νέα αιτήματα για όρους σύνδεσης που κατατέθηκαν στον κύκλο του Σεπτεμβρίου (1,35 MW), ο οποίος ολοκληρώθηκε προ ημερών, μαζεύεται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ ένας δυσθεώρατος πράσινος όγκος 48 GW και αφορά πάνω από 11.000 μικρά και μεγάλα έργα. Συνυπολογίζοντας και τα ώριμα έργα ΑΠΕ που αναμένεται να συνδεθούν του χρόνου στο σύστημα, τότε όλα αυτά μαζί, αντιστοιχούν σε μια συνολική παραγόμενη πράσινη ενέργεια πάνω από 110 TWh, όταν η εκτίμηση για την ζήτηση ηλεκτρισμού στην Ελλάδα το 2030 δεν υπερβαίνει τις 58 TWh. Δύο… και πλέον Ελλάδες σε ό,τι αφορά την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στριμώχνονται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ, με δεκάδες μικρούς και μεσαίους «επενδυτές» να συνεχίζουν να τρέφουν ψευσδαισθήσεις ότι θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα, δεσμεύοντας χρήματα σε εγγυητικές για έργα, με ελάχιστες πιθανότητες να γίνουν. Οταν, ήδη, η πράσινη εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάνει τα 34,5 GW, καλύπτοντας και με το παραπάνω την εκτιμώμενη για τότε ζήτηση ηλεκτρισμού (58 TWh), όπως φαίνεται στον Πίνακα 1. Στη κυβέρνηση, κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο αφήνει να δημιουργείται μια κατάσταση που έχει όλα τα στοιχεία αυτού που συνέβη πριν από 25 χρόνια, όταν έσκασε η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, η απάντηση είναι ότι τυχόν φρένο στην υποβολή νέων αιτήσεων, θα στείλει λάθος «επενδυτικό σινιάλο». Στα αρμόδια στελέχη, η κρατούσα άποψη είναι ότι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει από μόνο του, ότι πολλά έργα θα κοπούν από τα αυστηρά όρια των τραπεζών και επειδή δεν ενσωματώνουν μπαταρίες, παραγνωρίζοντας ότι όσο δεν μπαίνει φρένο, τόσο καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες, ότι κάποιος μαγικός τρόπος θα βρεθεί για να χωρέσουν κι άλλοι στο παιχνίδι, οι οποίες μπορεί να γυρίσουν «μπούμερανγκ» στη κυβέρνηση. Στο καλό σενάριο περικοπές 30% Στο παράλογο αυτό σκηνικό, ίσως το τοπίο στο επενδυτικό κοινό να γίνει πιο σαφές όταν γίνει γνωστό, κάτι που κανείς ακόμη δεν θέλει να χωνέψει, οι τεράστιες ποσότητες πράσινης παραγόμενης ενέργειας που θα περικόπτονται, δηλαδή θα καταλήγουν στα «σκουπίδια», αφού δεν υπάρχει η ζήτηση, ούτε οι διασυνδέσεις για να εξαχθούν. Στην ανάλυση του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) γύρω από το νέο Εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, δίνεται μια πρόγευση των όσων έρχονται. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για την ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, οι περικοπές πράσινης ενέργειας στα τέλη της δεκαετίας αναμένεται ότι θα ξεπερνούν το 25% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από κάθε είδους τεχνολογία ΑΠΕ, όπως δείχνει και ο πίνακας του ΣΠΕΦ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άκρως αισιόδοξη εκτίμηση, όπως παραδέχονται και οι άνθρωποι του χώρου, που έχει λάβει υπόψη το σενάριο της κάλυψης του συνόλου των αναγκών της χώρας από μπαταρίες. Ακριβώς επειδή αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οι περικοπές θα είναι ακόμη μεγαλύτερες, όπως αναγνωρίζει στην ανάλυση του ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ, Δρ Στέλιος Λουμάκης. Στο καλό σενάριο, η ενέργεια που εκτιμάται ότι θα μένει στα αζήτητα, θα ξεπερνά το 30%. Αυτό σημαίνει για ένα φωτοβολταϊκό, ισχύος 1 MW, με ετήσια παραγωγή γύρω στις 1.500 MWh, ότι για το 30%, δηλαδή τις 450 MWh, ο επενδυτής θα έχει μηδενικά έσοδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αρχικό του business plan. Και θα έχει επιπλέον απώλεια εσόδων για τις ώρες που παρ’ ότι δεν θα έχει περικοπεί η παραγωγή του, εντούτοις η τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας θα είναι μηδενική, οπότε δεν θα εισπράττει ούτε την εγγυημένη «ταρίφα» που έχει κλειδώσει. Στις δε, ώρες με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια, οι ευρωπαϊκοί κανόνες προβλέπουν ως αντικίνητρο, ότι για να συνεχίζει να παράγει και να πουλάει κάποιος ενέργεια, θα πρέπει να πληρώνει με βάση την αρνητική χρηματιστηριακή τιμή, χάνοντας παράλληλα και τη στήριξη που εισπράττει, δηλαδή τη λειτουργική ενίσχυση. Το γεγονός ότι στο πρώτο οκτάμηνο του έτους, οι περικοπές ξεπέρασαν τις 500 GWh (έναντι 228 GWh όλου του 2023) και οι ώρες με μηδενικές, σχεδόν μηδενικές και αρνητικές τιμές, υπερέβησαν τις 170, δεν είναι παρά μια μικρή πρόγευση των όσων έρχονται, δηλαδή της διόγκωσης του φαινομένου, που βιώνουν καιρό τώρα μεγαλύτερες ευρωπαικές αγορές. Οι μόνοι που αντέχουν οικονομικά να πωλούν με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια είναι οι καθετοποιημένοι παίκτες. Από τη μια ζημιώνονται ως παραγωγοί πουλώντας ρεύμα σε αρνητικές τιμές, από την άλλη ωφελούνται ισόποσα ως προμηθευτές, καθώς αγοράζουν πολύ φθηνά το ρεύμα στη χονδρική και το πωλούν στη λιανική με καλύτερα περιθώρια. Τι δείχνει η αριθμητική Σε αδρές γραμμές, αυτά περιμένουν πολλούς από τους χιλιάδες μικρούς επενδυτές του χώρου, με την επίσημη αριθμητική, που συνεχίζουν αρκετοί να αγνοούν, να δείχνει ότι: Σήμερα στην Ελλάδα, λειτουργούν συνολικά 16 GW έργων ΑΠΕ, εκ των οποίων τα 10 GW φωτοβολταϊκά. Επιπλέον υφίστανται περί τα 15 GW έργων ΑΠΕ με όρους σύνδεσης, απολύτως ώριμα αδειοδοτικά, έτοιμα προς κατασκευή. 2,4 GW περίπου, είναι όσα αφορούν διμερή συμβόλαια με ενεργοβόρες επιχειρήσεις, δηλαδή βιομηχανικά PPAs, τα οποία άμεσα και κατά προτεραιότητα θα λάβουν όρους σύνδεσης. 48 GW περίπου είναι οι συνολικές αιτήσεις έργων ΑΠΕ στον ΑΔΜΗΕ που αναμένουν όρους σύνδεσης. 100 GW είναι τα έργα ΑΠΕ με βεβαίωση παραγωγού από τη ΡΑΑΕΥ, των οποίων προχωρά η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση και εν συνεχεία θα καταλήξουν και αυτά στον ΑΔΜΗΕ για όρους σύνδεσης. Ποικίλα είναι τα προγράμματα αυτοπαραγωγής-αυτοκατανάλωσης-συμψηφισμού που αποτείνονται και στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, τα περισσότερα χωρίς καν συνολική ποσόστωση σε επίπεδο χώρας. Στην αγορά των ΑΠΕ ισχύει ό,τι και στο χρηματιστήριο. Οσο πιο αργά μπαίνεις σε μια αγορά που βρίσκεται σε κατάσταση υπερθέρμανσης, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να χάσεις πολλά, όταν το παιχνίδι γυρίσει. Στη κυβέρνηση μέχρι τώρα, διατηρούν τη πόρτα ανοικτή και περιορίζονται κατά καιρούς σε δηλώσεις για βεβιασμένες επενδυτικές επιλογές που μπορεί να τιμωρηθούν, ωστόσο υπάρχουν και φωνές ότι θα χρειαστούν πιο δραστικά μέτρα. Διαμορφώνονται, πλέον, συνθήκες συστημικής παραγωγικής υπερδυναμικότητας ως προς την τελική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αποθήκευση ή τα δίκτυα. Η αποθήκευση μόνο ετεροχρονίζει (δηλαδή μεταφέρει) την έγχυση της παραγωγής σε άλλες ώρες, αλλά δεν αυξάνει την ετήσια κατανάλωση, εξηγούν εδώ και καιρό οι γνώστες του χώρου. Τα δίκτυα, το μόνο που κάνουν είναι να μεταφέρουν την ενέργεια σε διαφορετική τοποθεσία για κατανάλωση, εφόσον υπάρχει ζήτηση. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι σε μια χώρα δίχως εκρηκτική ανάπτυξη ή μια βιομηχανία να απορροφά μεγάλα φορτία, η ζήτηση για ενέργεια παραμένει περίπου σταθερή. Από 53 TWh το 2025 αναμένεται να αυξηθεί σε 58 TWh το 2030. Είναι προφανές τι θα απογίνει όλη αυτή η υπερβάλλουσα δυναμικότητα της πράσινης παραγωγής, που για το 2030, υπολογίζεται σε 10 TWh, όπως δείχνει ο Πίνακας 2. View full είδηση
  20. Η ξέφρενη υπερανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και τον Σεπτέμβρη. Σαν να μην υπάρχει αύριο, οι υποψήφιοι επενδυτές συνεχίζουν να καταθέτουν μαζικά φακέλους για νέα έργα, τρομάζοντας τους φορείς του χώρου που παρακολουθούν την αγορά να «φουσκώνει» και ζητούν να μπει φρένο από τη κυβέρνηση, η οποία παρακολουθεί σε ρόλο «ουδέτερου παρατηρητή». Αθροίζοντας τα νέα αιτήματα για όρους σύνδεσης που κατατέθηκαν στον κύκλο του Σεπτεμβρίου (1,35 MW), ο οποίος ολοκληρώθηκε προ ημερών, μαζεύεται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ ένας δυσθεώρατος πράσινος όγκος 48 GW και αφορά πάνω από 11.000 μικρά και μεγάλα έργα. Συνυπολογίζοντας και τα ώριμα έργα ΑΠΕ που αναμένεται να συνδεθούν του χρόνου στο σύστημα, τότε όλα αυτά μαζί, αντιστοιχούν σε μια συνολική παραγόμενη πράσινη ενέργεια πάνω από 110 TWh, όταν η εκτίμηση για την ζήτηση ηλεκτρισμού στην Ελλάδα το 2030 δεν υπερβαίνει τις 58 TWh. Δύο… και πλέον Ελλάδες σε ό,τι αφορά την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στριμώχνονται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ, με δεκάδες μικρούς και μεσαίους «επενδυτές» να συνεχίζουν να τρέφουν ψευσδαισθήσεις ότι θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα, δεσμεύοντας χρήματα σε εγγυητικές για έργα, με ελάχιστες πιθανότητες να γίνουν. Οταν, ήδη, η πράσινη εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάνει τα 34,5 GW, καλύπτοντας και με το παραπάνω την εκτιμώμενη για τότε ζήτηση ηλεκτρισμού (58 TWh), όπως φαίνεται στον Πίνακα 1. Στη κυβέρνηση, κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο αφήνει να δημιουργείται μια κατάσταση που έχει όλα τα στοιχεία αυτού που συνέβη πριν από 25 χρόνια, όταν έσκασε η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, η απάντηση είναι ότι τυχόν φρένο στην υποβολή νέων αιτήσεων, θα στείλει λάθος «επενδυτικό σινιάλο». Στα αρμόδια στελέχη, η κρατούσα άποψη είναι ότι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει από μόνο του, ότι πολλά έργα θα κοπούν από τα αυστηρά όρια των τραπεζών και επειδή δεν ενσωματώνουν μπαταρίες, παραγνωρίζοντας ότι όσο δεν μπαίνει φρένο, τόσο καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες, ότι κάποιος μαγικός τρόπος θα βρεθεί για να χωρέσουν κι άλλοι στο παιχνίδι, οι οποίες μπορεί να γυρίσουν «μπούμερανγκ» στη κυβέρνηση. Στο καλό σενάριο περικοπές 30% Στο παράλογο αυτό σκηνικό, ίσως το τοπίο στο επενδυτικό κοινό να γίνει πιο σαφές όταν γίνει γνωστό, κάτι που κανείς ακόμη δεν θέλει να χωνέψει, οι τεράστιες ποσότητες πράσινης παραγόμενης ενέργειας που θα περικόπτονται, δηλαδή θα καταλήγουν στα «σκουπίδια», αφού δεν υπάρχει η ζήτηση, ούτε οι διασυνδέσεις για να εξαχθούν. Στην ανάλυση του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) γύρω από το νέο Εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, δίνεται μια πρόγευση των όσων έρχονται. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για την ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, οι περικοπές πράσινης ενέργειας στα τέλη της δεκαετίας αναμένεται ότι θα ξεπερνούν το 25% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από κάθε είδους τεχνολογία ΑΠΕ, όπως δείχνει και ο πίνακας του ΣΠΕΦ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άκρως αισιόδοξη εκτίμηση, όπως παραδέχονται και οι άνθρωποι του χώρου, που έχει λάβει υπόψη το σενάριο της κάλυψης του συνόλου των αναγκών της χώρας από μπαταρίες. Ακριβώς επειδή αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οι περικοπές θα είναι ακόμη μεγαλύτερες, όπως αναγνωρίζει στην ανάλυση του ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ, Δρ Στέλιος Λουμάκης. Στο καλό σενάριο, η ενέργεια που εκτιμάται ότι θα μένει στα αζήτητα, θα ξεπερνά το 30%. Αυτό σημαίνει για ένα φωτοβολταϊκό, ισχύος 1 MW, με ετήσια παραγωγή γύρω στις 1.500 MWh, ότι για το 30%, δηλαδή τις 450 MWh, ο επενδυτής θα έχει μηδενικά έσοδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αρχικό του business plan. Και θα έχει επιπλέον απώλεια εσόδων για τις ώρες που παρ’ ότι δεν θα έχει περικοπεί η παραγωγή του, εντούτοις η τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας θα είναι μηδενική, οπότε δεν θα εισπράττει ούτε την εγγυημένη «ταρίφα» που έχει κλειδώσει. Στις δε, ώρες με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια, οι ευρωπαϊκοί κανόνες προβλέπουν ως αντικίνητρο, ότι για να συνεχίζει να παράγει και να πουλάει κάποιος ενέργεια, θα πρέπει να πληρώνει με βάση την αρνητική χρηματιστηριακή τιμή, χάνοντας παράλληλα και τη στήριξη που εισπράττει, δηλαδή τη λειτουργική ενίσχυση. Το γεγονός ότι στο πρώτο οκτάμηνο του έτους, οι περικοπές ξεπέρασαν τις 500 GWh (έναντι 228 GWh όλου του 2023) και οι ώρες με μηδενικές, σχεδόν μηδενικές και αρνητικές τιμές, υπερέβησαν τις 170, δεν είναι παρά μια μικρή πρόγευση των όσων έρχονται, δηλαδή της διόγκωσης του φαινομένου, που βιώνουν καιρό τώρα μεγαλύτερες ευρωπαικές αγορές. Οι μόνοι που αντέχουν οικονομικά να πωλούν με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια είναι οι καθετοποιημένοι παίκτες. Από τη μια ζημιώνονται ως παραγωγοί πουλώντας ρεύμα σε αρνητικές τιμές, από την άλλη ωφελούνται ισόποσα ως προμηθευτές, καθώς αγοράζουν πολύ φθηνά το ρεύμα στη χονδρική και το πωλούν στη λιανική με καλύτερα περιθώρια. Τι δείχνει η αριθμητική Σε αδρές γραμμές, αυτά περιμένουν πολλούς από τους χιλιάδες μικρούς επενδυτές του χώρου, με την επίσημη αριθμητική, που συνεχίζουν αρκετοί να αγνοούν, να δείχνει ότι: Σήμερα στην Ελλάδα, λειτουργούν συνολικά 16 GW έργων ΑΠΕ, εκ των οποίων τα 10 GW φωτοβολταϊκά. Επιπλέον υφίστανται περί τα 15 GW έργων ΑΠΕ με όρους σύνδεσης, απολύτως ώριμα αδειοδοτικά, έτοιμα προς κατασκευή. 2,4 GW περίπου, είναι όσα αφορούν διμερή συμβόλαια με ενεργοβόρες επιχειρήσεις, δηλαδή βιομηχανικά PPAs, τα οποία άμεσα και κατά προτεραιότητα θα λάβουν όρους σύνδεσης. 48 GW περίπου είναι οι συνολικές αιτήσεις έργων ΑΠΕ στον ΑΔΜΗΕ που αναμένουν όρους σύνδεσης. 100 GW είναι τα έργα ΑΠΕ με βεβαίωση παραγωγού από τη ΡΑΑΕΥ, των οποίων προχωρά η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση και εν συνεχεία θα καταλήξουν και αυτά στον ΑΔΜΗΕ για όρους σύνδεσης. Ποικίλα είναι τα προγράμματα αυτοπαραγωγής-αυτοκατανάλωσης-συμψηφισμού που αποτείνονται και στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, τα περισσότερα χωρίς καν συνολική ποσόστωση σε επίπεδο χώρας. Στην αγορά των ΑΠΕ ισχύει ό,τι και στο χρηματιστήριο. Οσο πιο αργά μπαίνεις σε μια αγορά που βρίσκεται σε κατάσταση υπερθέρμανσης, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να χάσεις πολλά, όταν το παιχνίδι γυρίσει. Στη κυβέρνηση μέχρι τώρα, διατηρούν τη πόρτα ανοικτή και περιορίζονται κατά καιρούς σε δηλώσεις για βεβιασμένες επενδυτικές επιλογές που μπορεί να τιμωρηθούν, ωστόσο υπάρχουν και φωνές ότι θα χρειαστούν πιο δραστικά μέτρα. Διαμορφώνονται, πλέον, συνθήκες συστημικής παραγωγικής υπερδυναμικότητας ως προς την τελική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αποθήκευση ή τα δίκτυα. Η αποθήκευση μόνο ετεροχρονίζει (δηλαδή μεταφέρει) την έγχυση της παραγωγής σε άλλες ώρες, αλλά δεν αυξάνει την ετήσια κατανάλωση, εξηγούν εδώ και καιρό οι γνώστες του χώρου. Τα δίκτυα, το μόνο που κάνουν είναι να μεταφέρουν την ενέργεια σε διαφορετική τοποθεσία για κατανάλωση, εφόσον υπάρχει ζήτηση. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι σε μια χώρα δίχως εκρηκτική ανάπτυξη ή μια βιομηχανία να απορροφά μεγάλα φορτία, η ζήτηση για ενέργεια παραμένει περίπου σταθερή. Από 53 TWh το 2025 αναμένεται να αυξηθεί σε 58 TWh το 2030. Είναι προφανές τι θα απογίνει όλη αυτή η υπερβάλλουσα δυναμικότητα της πράσινης παραγωγής, που για το 2030, υπολογίζεται σε 10 TWh, όπως δείχνει ο Πίνακας 2.
  21. Υπεγράφη η Υπουργική Απόφαση, που προωθεί την αυτοκατανάλωση ενέργειας, είτε μεμονωμένα από όλους τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της χώρας είτε από κοινού (πολυκατοικίες). Μέσω του νέου σχήματος αυτοκατανάλωσης δίνεται τη δυνατότητα σε όλους τους καταναλωτές της χώρας, σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα τάσης του ηλεκτρικού συστήματος, να συμψηφίζουν ταυτοχρονισμένα τις ποσότητες που καταναλώνουν στις εγκαταστάσεις τους με τις ποσότητες που παράγει ένας ή περισσότεροι σταθμοί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), και να λαμβάνουν αποζημίωση για την πλεονάζουσα ενέργεια, σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς. Οι σταθμοί ΑΠΕ μπορεί να ανήκουν στους ίδιους ή σε τρίτο πρόσωπο, να εγκαθίστανται είτε στον ίδιο χώρο με την εγκατάσταση κατανάλωσης (net billing) είτε οπουδήποτε αλλού στο δίκτυο (virtual net billing), και το τρίτο πρόσωπο, κάτοχος του σταθμού, δύναται να εγγυάται μια σταθερή τιμή πώλησης της ενέργειας. Με αυτή τη δυνατότητα, οι ενεργειακές εταιρείες εγκαθιστούν συστήματα ΑΠΕ, με ή χωρίς αποθήκευση, για να συμψηφίζουν τις καταναλώσεις του αυτοκαταναλωτή, απελευθερώνοντας περαιτέρω τη λιανική αγορά ενέργειας. Οι καταναλωτές ενέργειας θα συμμετέχουν, πλέον, ενεργά στις εξελίξεις της αγοράς, αξιοποιώντας τη φθηνή ενέργεια από ΑΠΕ και θα αποφεύγουν τον κίνδυνο αύξησης των τιμών ενέργειας στα τιμολόγια τους. Ειδικά για τους οικιακούς αυτοκαταναλωτές έως 10.8 kW, δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνουν το όφελος του πλεονάσματος ενέργειας ως έκπτωση στον εκκαθαριστικό λογαριασμό ρεύματος του παρόχου τους. Για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλύτερους καταναλωτές που εγκαθιστούν συστήματα άνω των 10.8 kW, τα έσοδα της πλεονάζουσας ενέργειας που θα λαμβάνουν από την αγορά θα πηγαίνουν απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Παράλληλα, με την εφαρμογή της συλλογικής αυτοκατανάλωσης, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας θα μπορούν να εγκαθιστούν φωτοβολταϊκά συστήματα είτε στην ταράτσα της πολυκατοικίας είτε οπουδήποτε αλλού, με την προϋπόθεση ότι κατέχουν νόμιμα την χρήση του χώρου. Η μετάβαση από το σχήμα net metering στο νέο πρόγραμμα net billing θα γίνεται με απλοποιημένες διαδικασίες και με απλή γνωστοποίηση στον διαχειριστή του δικτύου. Στρεβλώσεις του προηγούμενου σχήματος αυτοκατανάλωσης έχουν περιοριστεί με ενέργειες, όπως η αλλαγή του χρόνου εκκαθάρισης των συμψηφιζόμενων ποσοτήτων από την τριετία στο έτος. Πρόσθετα, υπό το νέο σχήμα net billing ο ταυτοχρονισμός της παραγωγής ενέργειας με την κατανάλωση αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος της ενέργειας που συμψηφίζεται χωρίς να δημιουργούνται ελλείμματα στην αγορά. Η εφαρμογή της αυτοκατανάλωσης είναι πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των καταναλωτών ενέργειας στην αγορά (prosumers). Συγχρόνως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δίνει ισχυρό κίνητρο για την εγκατάσταση αποθήκευσης (μπαταριών), η οποία θα επιφέρει την μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους του καταναλωτή/αυτοπαραγωγού και θα βοηθήσει το ίδιο ηλεκτρικό σύστημα να απορροφήσει περισσότερες ΑΠΕ, απελευθερώνοντας πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο. ΦΕΚ View full είδηση
  22. Υπεγράφη η Υπουργική Απόφαση, που προωθεί την αυτοκατανάλωση ενέργειας, είτε μεμονωμένα από όλους τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της χώρας είτε από κοινού (πολυκατοικίες). Μέσω του νέου σχήματος αυτοκατανάλωσης δίνεται τη δυνατότητα σε όλους τους καταναλωτές της χώρας, σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα τάσης του ηλεκτρικού συστήματος, να συμψηφίζουν ταυτοχρονισμένα τις ποσότητες που καταναλώνουν στις εγκαταστάσεις τους με τις ποσότητες που παράγει ένας ή περισσότεροι σταθμοί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), και να λαμβάνουν αποζημίωση για την πλεονάζουσα ενέργεια, σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς. Οι σταθμοί ΑΠΕ μπορεί να ανήκουν στους ίδιους ή σε τρίτο πρόσωπο, να εγκαθίστανται είτε στον ίδιο χώρο με την εγκατάσταση κατανάλωσης (net billing) είτε οπουδήποτε αλλού στο δίκτυο (virtual net billing), και το τρίτο πρόσωπο, κάτοχος του σταθμού, δύναται να εγγυάται μια σταθερή τιμή πώλησης της ενέργειας. Με αυτή τη δυνατότητα, οι ενεργειακές εταιρείες εγκαθιστούν συστήματα ΑΠΕ, με ή χωρίς αποθήκευση, για να συμψηφίζουν τις καταναλώσεις του αυτοκαταναλωτή, απελευθερώνοντας περαιτέρω τη λιανική αγορά ενέργειας. Οι καταναλωτές ενέργειας θα συμμετέχουν, πλέον, ενεργά στις εξελίξεις της αγοράς, αξιοποιώντας τη φθηνή ενέργεια από ΑΠΕ και θα αποφεύγουν τον κίνδυνο αύξησης των τιμών ενέργειας στα τιμολόγια τους. Ειδικά για τους οικιακούς αυτοκαταναλωτές έως 10.8 kW, δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνουν το όφελος του πλεονάσματος ενέργειας ως έκπτωση στον εκκαθαριστικό λογαριασμό ρεύματος του παρόχου τους. Για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλύτερους καταναλωτές που εγκαθιστούν συστήματα άνω των 10.8 kW, τα έσοδα της πλεονάζουσας ενέργειας που θα λαμβάνουν από την αγορά θα πηγαίνουν απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Παράλληλα, με την εφαρμογή της συλλογικής αυτοκατανάλωσης, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας θα μπορούν να εγκαθιστούν φωτοβολταϊκά συστήματα είτε στην ταράτσα της πολυκατοικίας είτε οπουδήποτε αλλού, με την προϋπόθεση ότι κατέχουν νόμιμα την χρήση του χώρου. Η μετάβαση από το σχήμα net metering στο νέο πρόγραμμα net billing θα γίνεται με απλοποιημένες διαδικασίες και με απλή γνωστοποίηση στον διαχειριστή του δικτύου. Στρεβλώσεις του προηγούμενου σχήματος αυτοκατανάλωσης έχουν περιοριστεί με ενέργειες, όπως η αλλαγή του χρόνου εκκαθάρισης των συμψηφιζόμενων ποσοτήτων από την τριετία στο έτος. Πρόσθετα, υπό το νέο σχήμα net billing ο ταυτοχρονισμός της παραγωγής ενέργειας με την κατανάλωση αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος της ενέργειας που συμψηφίζεται χωρίς να δημιουργούνται ελλείμματα στην αγορά. Η εφαρμογή της αυτοκατανάλωσης είναι πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των καταναλωτών ενέργειας στην αγορά (prosumers). Συγχρόνως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δίνει ισχυρό κίνητρο για την εγκατάσταση αποθήκευσης (μπαταριών), η οποία θα επιφέρει την μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους του καταναλωτή/αυτοπαραγωγού και θα βοηθήσει το ίδιο ηλεκτρικό σύστημα να απορροφήσει περισσότερες ΑΠΕ, απελευθερώνοντας πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο. ΦΕΚ
  23. Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι φορείς της χώρας καλούνται να συμμετέχουν στη δημόσια, ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=13352), καταθέτοντας τις προτάσεις τους μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 2024. Το αναθεωρημένο Σχέδιο έχει καταρτιστεί, με γνώμονα την ελαχιστοποίηση του κόστους της ενεργειακής μετάβασης, προτάσσοντας τις παρεμβάσεις που είναι οι ωριμότερες και φθηνότερες και θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος για την εθνική οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού, θα επιτευχθούν οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ταυτόχρονα θα μειωθεί το ενεργειακό κόστος για τους Έλληνες πολίτες. Έχοντας υπερκαλύψει τους στόχους που είχαν τεθεί στο πρώτο ΕΣΕΚ το 2019, για τη διείσδυση των ΑΠΕ και τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, η χώρα μας θέτει, πλέον, πιο φιλόδοξους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους. Μεταξύ άλλων, το αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ θέτει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου κατά 58,6% έως το 2030, έχοντας ως κεντρική επιδίωξη για την περίοδο αυτή το περαιτέρω «πρασίνισμα» της ηλεκτροπαραγωγής, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να καλύπτουν σχεδόν το 77% των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια στο τέλος της δεκαετίας και την ταυτόχρονη ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών προβλέπεται να φτάσει στα 13,5 GW, από 5,430 GW το 2022 και των χερσαίων αιολικών στα 8,9 GW, από 4,7 GW. Πρόσθετη αιολική ισχύ 1,9 GW θα προέλθει από τη νέα τεχνολογία των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ενώ το Σχέδιο προβλέπει ταχεία ανάπτυξη της αποθήκευσης ενέργειας στην εξαετία, με εγκατάσταση μπαταριών και υλοποίηση έργων αντλησιοταμίευσης. Παράλληλα, επιδιώκεται η επέκταση του εξηλεκτρισμού στους τομείς, όπου αυτό είναι εφικτό, όπως οι ελαφρές μεταφορές, με στόχο ένα στα δύο νέα επιβατικά οχήματα να είναι ηλεκτρικά σε βάθος εξαετίας, ενώ έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών φόρτισης, καθώς και σε κάποιους κλάδους της βιομηχανίας. Τέλος, θα συνεχιστεί η αναβάθμιση του κτιριακού μας αποθέματος, με στόχο για αναβάθμιση περίπου 400.000 κατοικιών έως το 2030. Καθώς πλησιάζουμε, πλέον, στο τέλος της δεκαετίας, ο επικαιροποιημένος σχεδιασμός εστιάζει ακόμα πιο μακριά στο μέλλον, προβλέποντας ριζικό μετασχηματισμό του ενεργειακού μας συστήματος έως το 2050. Νέες τεχνολογίες, όπως το πράσινο υδρογόνο, το βιομεθάνιο, η δέσμευση και αποθήκευση CO2 και τα συνθετικά καύσιμα, αναμένεται να συντελέσουν, σημαντικά, στην απανθρακοποίηση κλάδων που χαρακτηρίζεται δύσκολη η απανθρακοποίησή τους (hard to abate), ενώ ο εξηλεκτρισμός, σε συνδυασμό με την πλήρη κάλυψη των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ, θα βοηθήσει στη ραγδαία μείωση των εκπομπών στις μεταφορές και τη θέρμανση-ψύξη. View full είδηση
  24. Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι φορείς της χώρας καλούνται να συμμετέχουν στη δημόσια, ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=13352), καταθέτοντας τις προτάσεις τους μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 2024. Το αναθεωρημένο Σχέδιο έχει καταρτιστεί, με γνώμονα την ελαχιστοποίηση του κόστους της ενεργειακής μετάβασης, προτάσσοντας τις παρεμβάσεις που είναι οι ωριμότερες και φθηνότερες και θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος για την εθνική οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού, θα επιτευχθούν οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ταυτόχρονα θα μειωθεί το ενεργειακό κόστος για τους Έλληνες πολίτες. Έχοντας υπερκαλύψει τους στόχους που είχαν τεθεί στο πρώτο ΕΣΕΚ το 2019, για τη διείσδυση των ΑΠΕ και τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, η χώρα μας θέτει, πλέον, πιο φιλόδοξους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους. Μεταξύ άλλων, το αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ θέτει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου κατά 58,6% έως το 2030, έχοντας ως κεντρική επιδίωξη για την περίοδο αυτή το περαιτέρω «πρασίνισμα» της ηλεκτροπαραγωγής, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να καλύπτουν σχεδόν το 77% των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια στο τέλος της δεκαετίας και την ταυτόχρονη ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών προβλέπεται να φτάσει στα 13,5 GW, από 5,430 GW το 2022 και των χερσαίων αιολικών στα 8,9 GW, από 4,7 GW. Πρόσθετη αιολική ισχύ 1,9 GW θα προέλθει από τη νέα τεχνολογία των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ενώ το Σχέδιο προβλέπει ταχεία ανάπτυξη της αποθήκευσης ενέργειας στην εξαετία, με εγκατάσταση μπαταριών και υλοποίηση έργων αντλησιοταμίευσης. Παράλληλα, επιδιώκεται η επέκταση του εξηλεκτρισμού στους τομείς, όπου αυτό είναι εφικτό, όπως οι ελαφρές μεταφορές, με στόχο ένα στα δύο νέα επιβατικά οχήματα να είναι ηλεκτρικά σε βάθος εξαετίας, ενώ έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών φόρτισης, καθώς και σε κάποιους κλάδους της βιομηχανίας. Τέλος, θα συνεχιστεί η αναβάθμιση του κτιριακού μας αποθέματος, με στόχο για αναβάθμιση περίπου 400.000 κατοικιών έως το 2030. Καθώς πλησιάζουμε, πλέον, στο τέλος της δεκαετίας, ο επικαιροποιημένος σχεδιασμός εστιάζει ακόμα πιο μακριά στο μέλλον, προβλέποντας ριζικό μετασχηματισμό του ενεργειακού μας συστήματος έως το 2050. Νέες τεχνολογίες, όπως το πράσινο υδρογόνο, το βιομεθάνιο, η δέσμευση και αποθήκευση CO2 και τα συνθετικά καύσιμα, αναμένεται να συντελέσουν, σημαντικά, στην απανθρακοποίηση κλάδων που χαρακτηρίζεται δύσκολη η απανθρακοποίησή τους (hard to abate), ενώ ο εξηλεκτρισμός, σε συνδυασμό με την πλήρη κάλυψη των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ, θα βοηθήσει στη ραγδαία μείωση των εκπομπών στις μεταφορές και τη θέρμανση-ψύξη.
  25. Το τμήμα της υποθαλάσσιας αγοράς, το οποίο περιλαμβάνει παίκτες που εμπλέκονται σε συστήματα παραγωγής και επεξεργασίας είναι έτοιμο να βιώσει μία σημαντική εισροή κεφαλαίων. Η Rystad Energy προβλέπει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 10% (CAGR) από το 2024 έως το 2027, με τις συνολικές δαπάνες να αναμένεται να ξεπεράσουν τα 42 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου. Η επενδυτική δραστηριότητα ήταν ιδιαίτερα έντονη σε περιοχές όπως η Νότια Αμερική και η Ευρώπη, όπου τα μεγάλα έργα σημειώνουν σημαντική πρόοδο και προσελκύουν νέες επενδύσεις. Η Βραζιλία, ειδικότερα, παραμένει κομβικό σημείο λόγω των τεράστιων αποθεμάτων αλατιού της, οδηγώντας σε ισχυρή ζήτηση για υποθαλάσσιο εξοπλισμό και SURF. Οι αναμενόμενες δαπάνες στη Βραζιλία αναμένεται να αυξηθούν κατά 18% από το προηγούμενο έτος, στα 6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024. Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη, η Νορβηγία βιώνει μια αναζωπύρωση της δραστηριότητας, που τροφοδοτείται από ευνοϊκές συνθήκες της αγοράς και τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η Subsea Hydraulic Power Unit που είναι οικονομικά αποδοτική. Οι σωρευτικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του 2024, αντιπροσωπεύοντας αύξηση 6,5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αυτή η ανάπτυξη καθοδηγείται από την ισχυρή δραστηριότητα σε υπηρεσίες, εξοπλισμό και SURF, που τροφοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από σημαντικές επενδύσεις σε έργα βαθιά και υπέρ-βαθιά ύδατα. Ο υποθαλάσσιος τομέας επεκτείνεται επίσης πέρα από τις παραδοσιακές εφαρμογές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ώθηση για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τους προμηθευτές . Κατά συνέπεια, οι προμηθευτές πρωτοστατούν στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών συστημάτων υποθαλάσσιας παραγωγής, τα οποία πρόκειται να δουν ευρύτερη υιοθέτηση. Σημαντική ανάκαμψη Η υποθαλάσσια αγορά έχει ανακάμψει δυναμικά από τις επιπτώσεις της Covid-19, που προκάλεσε σημαντική πτώση 20% στις δαπάνες το 2020. Μέχρι το 2021, ο κλάδος άρχισε να ανακάμπτει, με τις δαπάνες να αυξάνονται κατά 5% φτάνοντας τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια. Κοιτάζοντας το μέλλον η Rystad, αναμένει σταθερή ανάπτυξη στον υποθαλάσσιο τομέα, που τροφοδοτείται από τις εξελίξεις στην εξερεύνηση βαθέων υδάτων και τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS). Αυτή η ανάκαμψη υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα του κλάδου και υποδηλώνει μια πολλά υποσχόμενη τροχιά συνεπούς προόδου. Οι εξελίξεις στα βαθέα ύδατα πρόκειται να κυριαρχήσουν στον τομέα, αντιπροσωπεύοντας το 45% της αγοράς από το 2024 έως το 2028. Σημαντικά έργα περιλαμβάνουν το Barracuda Revitalization στη Βραζιλία, το Johan Castberg και το Breidablikk στη Νορβηγία και το Golfinho στη Μοζαμβίκη. Βασικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν επίσης τα Balder Future, Gullfaks South και Schiehallion στη Νορβηγία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έργα εξαιρετικά βαθέων υδάτων, που οδηγούνται από μεγάλες πρωτοβουλίες πλωτής παραγωγής, αποθήκευσης και εκφόρτωσης (FPSO) στη Βραζιλία και τη Γουιάνα, προβλέπεται να κατακτήσουν το 35% της αγοράς. Η Νότια Αμερική αναμένεται να ηγηθεί παγκοσμίως με 500 εγκαταστάσεις υποθαλάσσιων projects τα επόμενα πέντε χρόνια. Αξιοσημείωτα βήματα Ο υποθαλάσσιος τομέας έχει σημειώσει αξιοσημείωτα βήματα προόδου από το 2022, εν μέσω περισσότερων κινήτρων για την ανάπτυξη των βαθέων υδάτων και των υπερβαθέων υδάτων. Μόνο εκείνο το έτος, τα έργα βαθέων υδάτων είχαν δαπάνες 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με την Ευρώπη να συνεισφέρει το 28% αυτού του συνόλου. Μεταξύ 2020 και 2023, η Νορβηγία πρωτοστάτησε παγκοσμίως εγκαθιστώντας 200 υποθαλάσσιες γεωτρήσεις από τις συνολικά 600 που τοποθετήθηκαν σε βαθιά νερά (από 125 έως 1.500 μέτρα). Την ίδια περίοδο, η Νορβηγία εγκατέστησε επίσης 1.400 χιλιόμετρα SURF σε βαθιά νερά, ξεπερνώντας τα 1.200 χιλιόμετρα της Βραζιλίας. Το 2024, οι διευρυμένες δραστηριότητες της ExxonMobil αναμένεται να ενισχύσουν σημαντικά τις υποθαλάσσιες εγκαταστάσεις. Μετά την Equinor, η οποία εγκατέστησε το 17% των συνολικών υποθαλάσσιων γεωτρήσεων φέτος, η ExxonMobil αναμένεται να συνεισφέρει το 12%, με κύρια εστίαση στη Γουιάνα. Αυτή η αύξηση οφείλεται σε μεγάλα έργα όπως το Yellowtail, το Redtail και το Payara, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη εξέχουσα θέση της Γουιάνας στον υποθαλάσσιο τομέα. Στον τομέα SURF, οι παγκόσμιες εγκαταστάσεις αναμένεται να φτάσουν τα 3.500 χιλιόμετρα το 2024. Η Βραζιλία αναμένεται να αντιπροσωπεύει το 22% αυτού του συνόλου, ενώ οι ΗΠΑ και η Αγκόλα προβλέπεται να συνεισφέρουν 15% και 10% αντίστοιχα. Ο ρυθμός εγκατάστασης αναμένεται να αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης (CAGR) 15% από το 2024 έως το 2028, με τη Βραζιλία, τη Νορβηγία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αγκόλα να είναι οι κύριες αγορές.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.