Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ενέργεια'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Οι μορφές ενέργειας και οι αρχές που την διέπουν:
  2. Οι μορφές ενέργειας και οι αρχές που την διέπουν: View full είδηση
  3. Παρουσιάστηκε το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που αποτελεί τον οδικό χάρτη της χώρας για την επίτευξη συγκεκριμένων ενεργειακών και κλιματικών στόχων, με ορόσημο το έτος 2030 και τελικό στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος παραβρέθηκαν θεσμικοί φορείς, εκπρόσωποι ενεργειακών εταιρειών και εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών. Τον κύκλο των τοποθετήσεων έκλεισαν τα μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής ΕΣΕΚ, ο καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Παντελής Κάπρος και ο Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του ΚΑΠΕ, κ. Δημήτρης Καρδοματέας. Ο κ. Κάπρος τόνισε ότι «έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι η ενεργειακή πράσινη μετάβαση έχει μεγάλο κόστος. Όλες οι αναλύσεις, όμως, καταλήγουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που έχει σημασία στην οικονομία είναι το κόστος της υπηρεσίας που προσφέρει η ενέργεια στον καταναλωτή. Όντως η δαπάνη επένδυσης αυξάνεται. Αναφέρθηκε ο αριθμός 450 δισ. ευρώ συνολικά. Πρόκειται για επενδύσεις που θα γίνονταν ούτως η άλλως, απλά με λίγο μεγαλύτερο κόστος. Το “κλειδί” του μακροοικονομικού αντικτύπου είναι η ευκολία χρηματοδότησης αυτών των επιπλέον επενδύσεων». Ο κ. Καρδοματέας επισήμανε ότι «το ΕΣΕΚ έχει φιλόδοξους στόχους. Ήδη η μείωση εκπομπών του θερμοκηπίου κατά 58% μέχρι το 2030 και 80% το 2050 είναι μεγάλες προκλήσεις. Εστιάσαμε στην ηλεκτροπαραγωγή, γιατί είναι ο μεγάλος ρυπαντής και οδηγεί σε μείωση κόστους. Η τεχνολογία είναι ώριμη, διαθέσιμη και οι επενδυτές υπάρχουν. Η πρόκληση είναι να δούμε το χρόνο ωρίμανσης και τις δικαστικές διαδικασίες που δημιουργούν καθυστερήσεις και ήδη η κυβέρνηση εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις παρεμβάσεις των φορέων. Δείτε εδώ το ΕΣΕΚ: https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2024/10/ΕΣΕΚ-ΤτΕ_Final.pdf
  4. Παρουσιάστηκε το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που αποτελεί τον οδικό χάρτη της χώρας για την επίτευξη συγκεκριμένων ενεργειακών και κλιματικών στόχων, με ορόσημο το έτος 2030 και τελικό στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050. Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος παραβρέθηκαν θεσμικοί φορείς, εκπρόσωποι ενεργειακών εταιρειών και εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών. Τον κύκλο των τοποθετήσεων έκλεισαν τα μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής ΕΣΕΚ, ο καθηγητής του ΕΜΠ, κ. Παντελής Κάπρος και ο Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του ΚΑΠΕ, κ. Δημήτρης Καρδοματέας. Ο κ. Κάπρος τόνισε ότι «έχει επικρατήσει η εντύπωση ότι η ενεργειακή πράσινη μετάβαση έχει μεγάλο κόστος. Όλες οι αναλύσεις, όμως, καταλήγουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που έχει σημασία στην οικονομία είναι το κόστος της υπηρεσίας που προσφέρει η ενέργεια στον καταναλωτή. Όντως η δαπάνη επένδυσης αυξάνεται. Αναφέρθηκε ο αριθμός 450 δισ. ευρώ συνολικά. Πρόκειται για επενδύσεις που θα γίνονταν ούτως η άλλως, απλά με λίγο μεγαλύτερο κόστος. Το “κλειδί” του μακροοικονομικού αντικτύπου είναι η ευκολία χρηματοδότησης αυτών των επιπλέον επενδύσεων». Ο κ. Καρδοματέας επισήμανε ότι «το ΕΣΕΚ έχει φιλόδοξους στόχους. Ήδη η μείωση εκπομπών του θερμοκηπίου κατά 58% μέχρι το 2030 και 80% το 2050 είναι μεγάλες προκλήσεις. Εστιάσαμε στην ηλεκτροπαραγωγή, γιατί είναι ο μεγάλος ρυπαντής και οδηγεί σε μείωση κόστους. Η τεχνολογία είναι ώριμη, διαθέσιμη και οι επενδυτές υπάρχουν. Η πρόκληση είναι να δούμε το χρόνο ωρίμανσης και τις δικαστικές διαδικασίες που δημιουργούν καθυστερήσεις και ήδη η κυβέρνηση εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση». Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τις παρεμβάσεις των φορέων. Δείτε εδώ το ΕΣΕΚ: https://ypen.gov.gr/wp-content/uploads/2024/10/ΕΣΕΚ-ΤτΕ_Final.pdf View full είδηση
  5. Με την ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/103448/7298 υπουργική απόφαση για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) κατηγορίας Β που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ 5628/Β'/10.10.2024 καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τις μονάδες αποθήκευσης ενέργειας με μπαταρίες. Η ΥΑ προβλέπει: Με την παρούσα απόφαση καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τα έργα του είδους «Μεμονωμένοι Σταθμοί Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες)» που σύμφωνα με την εκάστοτε απόφαση κατάταξης του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 έχουν καταταγεί στην κατηγορία Β. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, καθώς και η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και των περιουσιών, με τον προσδιορισμό όλων των αναγκαίων μέτρων και περιορισμών που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την κατασκευή, λειτουργία και παύση λειτουργίας των έργων της παρ. 1. Αρμόδια Υπηρεσία Η υπαγωγή σε ΠΠΔ έργου του άρθρου 1 πραγματοποιείται από την αρμόδια για το περιβάλλον Υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας, πριν τη διατύπωση από τον αρμόδιο διαχειριστή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Για αυτοτελή έργα του άρθρου 1, ο φορέας έργου ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν μελετητής, υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, συμπληρωμένη και υπογεγραμμένη δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ, σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, το περιεχόμενο της οποίας ορίζεται στο Παράρτημα Α. Η δήλωση υπαγωγής συνοδεύεται από τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά που καθορίζονται στο άρθρο 4. Εάν έργο του άρθρου 1 συνδυάζεται με έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) κατηγορίας Β, τότε: α) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εντός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ από τον ίδιο φορέα, τότε στο έργο του άρθρου 1 εφαρμόζονται αυτοδικαίως οι ΠΠΔ του Παραρτήματος Β της παρούσας απόφασης, με μόνη υποχρέωση του φορέα έργου να υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2 τη δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α, συμπληρωμένη μόνο ως προς τα πεδία που αφορούν το έργο ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδευόμενη, πρώτον από το δικαιολογητικό υπ’ αρ. 1 του άρθρου 4 (συνοπτική τεχνική έκθεση) μόνο και, δεύτερον, από υπεύθυνη δήλωση περί συνδρομής των προϋποθέσεων της παρούσας υποπαραγράφου β) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εκτός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ, τότε υποβάλλεται ως συμπληρωματική, στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, η δήλωση υπαγωγής Μεμονωμένου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρία) σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας. γ) Για έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Κατηγορίας Β που δεν έχει υπαχθεί σε ΠΠΔ και συνδυάζεται με έργο του άρθρου 1, η δήλωση υπαγωγής υποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αρ. 3791/2013 (Β΄ 104) υπουργικής απόφασης στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, αλλά συνυποβάλλονται επιπρόσθετα η δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α και τα Δικαιολογητικά Τεκμηρίωσης του Άρθρου 4. Η απόφαση Υπαγωγής σε ΠΠΔ εκδίδεται από την ως άνω Υπηρεσία και συνδυάζει τις ΠΠΔ του έργου ηλεκτροπαραγωγής και τις ΠΠΔ του Παραρτήματος Β. 3. Μετά την εξέταση των υποβληθέντων στοιχείων και εφόσον δεν συντρέχουν οι λόγοι της παρ. 8, πραγματοποιείται η υπαγωγή του έργου σε ΠΠΔ από την αρμόδια υπηρεσία. ΥΠΕΝ-ΔΙΠΑ-103448-7298 ΠΠΔ για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) 20240205628.pdf View full είδηση
  6. Με την ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/103448/7298 υπουργική απόφαση για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) κατηγορίας Β που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ 5628/Β'/10.10.2024 καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τις μονάδες αποθήκευσης ενέργειας με μπαταρίες. Η ΥΑ προβλέπει: Με την παρούσα απόφαση καθορίζονται οι Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) που προβλέπονται στο άρθρο 8 του ν. 4014/2011 για τα έργα του είδους «Μεμονωμένοι Σταθμοί Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες)» που σύμφωνα με την εκάστοτε απόφαση κατάταξης του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 έχουν καταταγεί στην κατηγορία Β. Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, καθώς και η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και των περιουσιών, με τον προσδιορισμό όλων των αναγκαίων μέτρων και περιορισμών που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την κατασκευή, λειτουργία και παύση λειτουργίας των έργων της παρ. 1. Αρμόδια Υπηρεσία Η υπαγωγή σε ΠΠΔ έργου του άρθρου 1 πραγματοποιείται από την αρμόδια για το περιβάλλον Υπηρεσία της οικείας Περιφέρειας, πριν τη διατύπωση από τον αρμόδιο διαχειριστή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Για αυτοτελή έργα του άρθρου 1, ο φορέας έργου ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν μελετητής, υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, συμπληρωμένη και υπογεγραμμένη δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ, σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, το περιεχόμενο της οποίας ορίζεται στο Παράρτημα Α. Η δήλωση υπαγωγής συνοδεύεται από τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά που καθορίζονται στο άρθρο 4. Εάν έργο του άρθρου 1 συνδυάζεται με έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) κατηγορίας Β, τότε: α) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εντός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ από τον ίδιο φορέα, τότε στο έργο του άρθρου 1 εφαρμόζονται αυτοδικαίως οι ΠΠΔ του Παραρτήματος Β της παρούσας απόφασης, με μόνη υποχρέωση του φορέα έργου να υποβάλλει στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2 τη δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α, συμπληρωμένη μόνο ως προς τα πεδία που αφορούν το έργο ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδευόμενη, πρώτον από το δικαιολογητικό υπ’ αρ. 1 του άρθρου 4 (συνοπτική τεχνική έκθεση) μόνο και, δεύτερον, από υπεύθυνη δήλωση περί συνδρομής των προϋποθέσεων της παρούσας υποπαραγράφου β) Εάν το έργο ηλεκτροπαραγωγής με χρήση ΑΠΕ κατηγορίας Β έχει ήδη υπαχθεί σε ΠΠΔ και το έργο του άρθρου 1 εγκαθίσταται εκτός του γηπέδου του έργου ΑΠΕ, τότε υποβάλλεται ως συμπληρωματική, στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, η δήλωση υπαγωγής Μεμονωμένου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρία) σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας. γ) Για έργο ηλεκτροπαραγωγής με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Κατηγορίας Β που δεν έχει υπαχθεί σε ΠΠΔ και συνδυάζεται με έργο του άρθρου 1, η δήλωση υπαγωγής υποβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αρ. 3791/2013 (Β΄ 104) υπουργικής απόφασης στην αρμόδια Υπηρεσία του άρθρου 2, αλλά συνυποβάλλονται επιπρόσθετα η δήλωση υπαγωγής του Παραρτήματος Α και τα Δικαιολογητικά Τεκμηρίωσης του Άρθρου 4. Η απόφαση Υπαγωγής σε ΠΠΔ εκδίδεται από την ως άνω Υπηρεσία και συνδυάζει τις ΠΠΔ του έργου ηλεκτροπαραγωγής και τις ΠΠΔ του Παραρτήματος Β. 3. Μετά την εξέταση των υποβληθέντων στοιχείων και εφόσον δεν συντρέχουν οι λόγοι της παρ. 8, πραγματοποιείται η υπαγωγή του έργου σε ΠΠΔ από την αρμόδια υπηρεσία. ΥΠΕΝ-ΔΙΠΑ-103448-7298 ΠΠΔ για έργα Μεμονωμένων Σταθμών Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (Μπαταρίες) 20240205628.pdf
  7. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε χθες την έκθεση για την κατάσταση της Ενεργειακής Ένωσης για το 2024, η οποία περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ διαχειρίστηκε πρωτοφανείς προκλήσεις στο τοπίο της ενεργειακής πολιτικής κατά τη διάρκεια της θητείας της παρούσας Επιτροπής, εξοπλίζοντας την ΕΕ με ένα κανονιστικό πλαίσιο για την επιδίωξη της μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και θέτοντας τα θεμέλια για ανανεωμένη οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, είναι κρίσιμο το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ κατάφερε να αντιμετωπίσει κρίσιμους κινδύνους για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της, να ανακτήσει τον έλεγχο της αγοράς ενέργειας και των τιμών και να επιταχύνει τη μετάβαση προς την κλιματική ουδετερότητα: • Η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας σπάει νέα ρεκόρ δυναμικότητας. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ προήλθε από ανανεώσιμες πηγές. • Το μερίδιο του ρωσικού φυσικού αερίου στις εισαγωγές της ΕΕ μειώθηκε από 45 % το 2021 σε 18 % έως τον Ιούνιο του 2024, ενώ οι εισαγωγές από αξιόπιστους εταίρους όπως η Νορβηγία και οι ΗΠΑ έχουν αυξηθεί. • Μειώσαμε τη ζήτηση φυσικού αερίου μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαΐου 2024 κατά 138 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. • Η ΕΕ πέτυχε τον στόχο της για χειμερινή αποθήκευση φυσικού αερίου σε ποσοστό 90 % στις 19 Αυγούστου 2024, πολύ πριν από την προθεσμία της 1ης Νοεμβρίου. • Οι τιμές της ενέργειας είναι πιο σταθερές και παραμένουν σημαντικά χαμηλότερες από τα μέγιστα επίπεδα της ενεργειακής κρίσης του 2022. • Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ μειώθηκαν κατά 32,5 % από το 1990 έως το 2022, ενώ η οικονομία της ΕΕ αναπτύχθηκε κατά περίπου 67 % την ίδια περίοδο. • Σε διεθνές επίπεδο, η ΕΕ ηγήθηκε της παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τριπλασιασμό της δυναμικότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και διπλασιασμό των βελτιώσεων της ενεργειακής απόδοσης στο πλαίσιο της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία εγκρίθηκε από όλα τα μέρη στην COP28 στο Ντουμπάι. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αιολική ενέργεια ξεπέρασε το φυσικό αέριο και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ μετά την πυρηνική ενέργεια και μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρήγαγαν το 50 % της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ. Το 2022 η κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας στην ΕΕ ανανέωσε την πτωτική της τάση, υποχωρώντας κατά 4,1%. Ωστόσο, οι προσπάθειες ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ενταθούν περαιτέρω προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τον στόχο μείωσης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 11,7 % έως το 2030. Απαιτείται περαιτέρω βελτίωση, ιδίως όσον αφορά τον εξηλεκτρισμό του εξοπλισμού θέρμανσης σε όλους τους τομείς και τον ρυθμό ανακαίνισης των κτιρίων. Απαιτούνται ενισχυμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας. Αυτό είναι καίριας σημασίας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της ΕΕ και την επιτάχυνση των επενδύσεων στα ολοκληρωμένα δίκτυα υποδομών της Ευρώπης, τα οποία είναι απαραίτητα για τον εξηλεκτρισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η έκθεση υπενθυμίζει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλουν τα τελικά επικαιροποιημένα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να διασφαλιστεί η συλλογική επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων για το 2030. Η αξιολόγηση των προσχεδίων επικαιροποιημένων ΕΣΕΚ που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2023 δείχνει ότι τα κράτη μέλη έχουν κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό δεν επαρκεί ακόμη για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030 και πρέπει να λάβουν υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής για τα τελικά τους σχέδια. Σήμερα, η Επιτροπή δημοσίευσε επίσης έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του κανονισμού για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κανονισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ΕΕ σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της για το 2030, καθιστώντας τον σχεδιασμό και την υποβολή εκθέσεων πιο συνεκτικά, ολοκληρωμένα και απλούστερα. Στο μέλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες και αναδυόμενες προκλήσεις, όπως το σημερινό χάσμα φιλοδοξιών όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους στόχους ενεργειακής απόδοσης, η αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, η διαφορά των τιμών της ενέργειας σε σύγκριση με άλλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και ο κίνδυνος νέων στρατηγικών κρίσιμων εξαρτήσεων. Θα απαιτήσουν αποφασιστική πολιτική απάντηση και ριζική αλλαγή των προσπαθειών σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, μέσω μεγαλύτερου συντονισμού, ολοκλήρωσης της αγοράς και κοινής δράσης. Η ΕΕ συνέχισε να στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας απέναντι στις αμείλικτες ρωσικές επιθέσεις στο ενεργειακό της σύστημα. Ο συγχρονισμός των δικτύων της Ουκρανίας και της Μολδαβίας με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ευρώπης συνέβαλε στη σταθεροποίηση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας και η ικανότητα ανταλλαγής ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον φθάσει τα 1,7 GW για το εμπορικό εμπόριο. Επιτρέπει επίσης στην Ουκρανία να επωφεληθεί από τις εισαγωγές έκτακτης ανάγκης. Έως τις 31 Ιουλίου 2024, πάνω από το 40 % του συνόλου των δωρεών από τα κράτη μέλη αφιερώθηκε στον τομέα της ενέργειας, ενώ η συνολική συνεισφορά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης εκτιμάται σε περισσότερα από 900 εκατομμύρια ευρώ. Το Ταμείο Ενεργειακής Στήριξης της Ουκρανίας (UESF) κινητοποίησε επίσης πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ έως τον Ιούνιο του 2024. Επιπλέον, η διευκόλυνση της ΕΕ για την Ουκρανία, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα παράσχει συνεπή χρηματοδότηση για να βοηθήσει την ανάκαμψη και τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της Ουκρανίας έως το 2027. Ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας Οι κατασκευαστές της ΕΕ αντιμετωπίζουν αυξανόμενο ανταγωνισμό στις τεχνολογίες μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών στις παγκόσμιες και εγχώριες αγορές. Η έκθεση υπενθυμίζει τη σημασία του νόμου για τη βιομηχανία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και του νόμου για τις πρώτες ύλες κρίσιμης σημασίας, παράλληλα με τη μεταρρύθμιση του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Η έκθεση αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη αξιοποίησης των εταιρικών σχέσεων με τη βιομηχανία για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τεχνολογιών μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και την ενίσχυση της μεταποιητικής βάσης της ΕΕ. Οι βιομηχανικές συμμαχίες όπως η ευρωπαϊκή συμμαχία για τους συσσωρευτές, η ευρωπαϊκή συμμαχία για το καθαρό υδρογόνο, η συμμαχία για τη βιομηχανία ηλιακών φωτοβολταϊκών συστημάτων, η αλυσίδα αξίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των καυσίμων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, η βιομηχανική συμμαχία και η συμμαχία για τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Οι διάλογοι της Επιτροπής για την καθαρή μετάβαση με τη βιομηχανία και τους κοινωνικούς εταίρους θα στηρίξουν την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Το Ταμείο Καινοτομίας, με εκτιμώμενο προϋπολογισμό περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2030, διαδραματίζει επίσης καίριο ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου, η οποία χρηματοδοτείται από το Ταμείο Καινοτομίας για το ΣΕΔΕ της ΕΕ, λειτουργεί και έχει διεξαγάγει έναν πρώτο επιτυχημένο γύρο δημοπρασιών της ΕΕ που αναθέτουν σχεδόν 720 εκατομμύρια ευρώ σε 7 έργα ανανεώσιμου υδρογόνου στην Ευρώπη. Ενδυνάμωση των καταναλωτών στην καθαρή μετάβαση Με τη νέα νομοθεσία για την αγορά ενέργειας, όπως ο αναθεωρημένος σχεδιασμός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι πιο ευάλωτοι θα προστατεύονται καλύτερα από την αποσύνδεση. Σε περίπτωση κρίσης των τιμών του φυσικού αερίου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν μέτρα για την προστασία των καταναλωτών και τη διασφάλιση της πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή ενέργεια και βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει παρεμβάσεις στη ρύθμιση των τιμών σε επίπεδο λιανικής για την προστασία των καταναλωτών από υπερβολικά υψηλές τιμές. Το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα θα αποτελέσει επίσης βασικό μέσο για την κινητοποίηση τουλάχιστον 86,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2026-2032, χρηματοδοτούμενων από έσοδα του ΣΕΔΕ και συγχρηματοδότηση τουλάχιστον κατά 25 % από τα κράτη μέλη. Το Ταμείο θα στηρίξει διαρθρωτικά μέτρα και επενδύσεις σε ανακαινίσεις ενεργειακής απόδοσης, πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και ενεργειακώς αποδοτικές κατοικίες, καθαρή θέρμανση και ψύξη και ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και στην κινητικότητα και τις μεταφορές μηδενικών και χαμηλών εκπομπών. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα παροχής προσωρινής άμεσης εισοδηματικής στήριξης. View full είδηση
  8. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε χθες την έκθεση για την κατάσταση της Ενεργειακής Ένωσης για το 2024, η οποία περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ διαχειρίστηκε πρωτοφανείς προκλήσεις στο τοπίο της ενεργειακής πολιτικής κατά τη διάρκεια της θητείας της παρούσας Επιτροπής, εξοπλίζοντας την ΕΕ με ένα κανονιστικό πλαίσιο για την επιδίωξη της μετάβασης σε καθαρές μορφές ενέργειας και θέτοντας τα θεμέλια για ανανεωμένη οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Όπως τονίζεται στη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, είναι κρίσιμο το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ κατάφερε να αντιμετωπίσει κρίσιμους κινδύνους για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της, να ανακτήσει τον έλεγχο της αγοράς ενέργειας και των τιμών και να επιταχύνει τη μετάβαση προς την κλιματική ουδετερότητα: • Η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας σπάει νέα ρεκόρ δυναμικότητας. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, το ήμισυ της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ προήλθε από ανανεώσιμες πηγές. • Το μερίδιο του ρωσικού φυσικού αερίου στις εισαγωγές της ΕΕ μειώθηκε από 45 % το 2021 σε 18 % έως τον Ιούνιο του 2024, ενώ οι εισαγωγές από αξιόπιστους εταίρους όπως η Νορβηγία και οι ΗΠΑ έχουν αυξηθεί. • Μειώσαμε τη ζήτηση φυσικού αερίου μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαΐου 2024 κατά 138 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. • Η ΕΕ πέτυχε τον στόχο της για χειμερινή αποθήκευση φυσικού αερίου σε ποσοστό 90 % στις 19 Αυγούστου 2024, πολύ πριν από την προθεσμία της 1ης Νοεμβρίου. • Οι τιμές της ενέργειας είναι πιο σταθερές και παραμένουν σημαντικά χαμηλότερες από τα μέγιστα επίπεδα της ενεργειακής κρίσης του 2022. • Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ μειώθηκαν κατά 32,5 % από το 1990 έως το 2022, ενώ η οικονομία της ΕΕ αναπτύχθηκε κατά περίπου 67 % την ίδια περίοδο. • Σε διεθνές επίπεδο, η ΕΕ ηγήθηκε της παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τριπλασιασμό της δυναμικότητας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και διπλασιασμό των βελτιώσεων της ενεργειακής απόδοσης στο πλαίσιο της μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα, η οποία εγκρίθηκε από όλα τα μέρη στην COP28 στο Ντουμπάι. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αιολική ενέργεια ξεπέρασε το φυσικό αέριο και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ μετά την πυρηνική ενέργεια και μέχρι το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρήγαγαν το 50 % της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ. Το 2022 η κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας στην ΕΕ ανανέωσε την πτωτική της τάση, υποχωρώντας κατά 4,1%. Ωστόσο, οι προσπάθειες ενεργειακής απόδοσης θα πρέπει να ενταθούν περαιτέρω προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τον στόχο μείωσης της τελικής κατανάλωσης ενέργειας κατά 11,7 % έως το 2030. Απαιτείται περαιτέρω βελτίωση, ιδίως όσον αφορά τον εξηλεκτρισμό του εξοπλισμού θέρμανσης σε όλους τους τομείς και τον ρυθμό ανακαίνισης των κτιρίων. Απαιτούνται ενισχυμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των υψηλών τιμών της ενέργειας. Αυτό είναι καίριας σημασίας για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της ΕΕ και την επιτάχυνση των επενδύσεων στα ολοκληρωμένα δίκτυα υποδομών της Ευρώπης, τα οποία είναι απαραίτητα για τον εξηλεκτρισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η έκθεση υπενθυμίζει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλουν τα τελικά επικαιροποιημένα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να διασφαλιστεί η συλλογική επίτευξη των ενεργειακών και κλιματικών στόχων για το 2030. Η αξιολόγηση των προσχεδίων επικαιροποιημένων ΕΣΕΚ που δημοσιεύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2023 δείχνει ότι τα κράτη μέλη έχουν κάνει ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτό δεν επαρκεί ακόμη για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030 και πρέπει να λάβουν υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής για τα τελικά τους σχέδια. Σήμερα, η Επιτροπή δημοσίευσε επίσης έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του κανονισμού για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κανονισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ΕΕ σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της για το 2030, καθιστώντας τον σχεδιασμό και την υποβολή εκθέσεων πιο συνεκτικά, ολοκληρωμένα και απλούστερα. Στο μέλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέες και αναδυόμενες προκλήσεις, όπως το σημερινό χάσμα φιλοδοξιών όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους στόχους ενεργειακής απόδοσης, η αύξηση της ενεργειακής φτώχειας, η διαφορά των τιμών της ενέργειας σε σύγκριση με άλλους παγκόσμιους ανταγωνιστές και ο κίνδυνος νέων στρατηγικών κρίσιμων εξαρτήσεων. Θα απαιτήσουν αποφασιστική πολιτική απάντηση και ριζική αλλαγή των προσπαθειών σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, μέσω μεγαλύτερου συντονισμού, ολοκλήρωσης της αγοράς και κοινής δράσης. Η ΕΕ συνέχισε να στέκεται στο πλευρό της Ουκρανίας απέναντι στις αμείλικτες ρωσικές επιθέσεις στο ενεργειακό της σύστημα. Ο συγχρονισμός των δικτύων της Ουκρανίας και της Μολδαβίας με το δίκτυο της ηπειρωτικής Ευρώπης συνέβαλε στη σταθεροποίηση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας και η ικανότητα ανταλλαγής ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον φθάσει τα 1,7 GW για το εμπορικό εμπόριο. Επιτρέπει επίσης στην Ουκρανία να επωφεληθεί από τις εισαγωγές έκτακτης ανάγκης. Έως τις 31 Ιουλίου 2024, πάνω από το 40 % του συνόλου των δωρεών από τα κράτη μέλη αφιερώθηκε στον τομέα της ενέργειας, ενώ η συνολική συνεισφορά του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης εκτιμάται σε περισσότερα από 900 εκατομμύρια ευρώ. Το Ταμείο Ενεργειακής Στήριξης της Ουκρανίας (UESF) κινητοποίησε επίσης πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ έως τον Ιούνιο του 2024. Επιπλέον, η διευκόλυνση της ΕΕ για την Ουκρανία, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα παράσχει συνεπή χρηματοδότηση για να βοηθήσει την ανάκαμψη και τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της Ουκρανίας έως το 2027. Ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας Οι κατασκευαστές της ΕΕ αντιμετωπίζουν αυξανόμενο ανταγωνισμό στις τεχνολογίες μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών στις παγκόσμιες και εγχώριες αγορές. Η έκθεση υπενθυμίζει τη σημασία του νόμου για τη βιομηχανία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και του νόμου για τις πρώτες ύλες κρίσιμης σημασίας, παράλληλα με τη μεταρρύθμιση του σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων. Η έκθεση αναγνωρίζει επίσης την ανάγκη αξιοποίησης των εταιρικών σχέσεων με τη βιομηχανία για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τεχνολογιών μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών και την ενίσχυση της μεταποιητικής βάσης της ΕΕ. Οι βιομηχανικές συμμαχίες όπως η ευρωπαϊκή συμμαχία για τους συσσωρευτές, η ευρωπαϊκή συμμαχία για το καθαρό υδρογόνο, η συμμαχία για τη βιομηχανία ηλιακών φωτοβολταϊκών συστημάτων, η αλυσίδα αξίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των καυσίμων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, η βιομηχανική συμμαχία και η συμμαχία για τους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Οι διάλογοι της Επιτροπής για την καθαρή μετάβαση με τη βιομηχανία και τους κοινωνικούς εταίρους θα στηρίξουν την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Το Ταμείο Καινοτομίας, με εκτιμώμενο προϋπολογισμό περίπου 40 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2030, διαδραματίζει επίσης καίριο ρόλο. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Υδρογόνου, η οποία χρηματοδοτείται από το Ταμείο Καινοτομίας για το ΣΕΔΕ της ΕΕ, λειτουργεί και έχει διεξαγάγει έναν πρώτο επιτυχημένο γύρο δημοπρασιών της ΕΕ που αναθέτουν σχεδόν 720 εκατομμύρια ευρώ σε 7 έργα ανανεώσιμου υδρογόνου στην Ευρώπη. Ενδυνάμωση των καταναλωτών στην καθαρή μετάβαση Με τη νέα νομοθεσία για την αγορά ενέργειας, όπως ο αναθεωρημένος σχεδιασμός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, οι πιο ευάλωτοι θα προστατεύονται καλύτερα από την αποσύνδεση. Σε περίπτωση κρίσης των τιμών του φυσικού αερίου, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν μέτρα για την προστασία των καταναλωτών και τη διασφάλιση της πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή ενέργεια και βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Αυτό περιλαμβάνει παρεμβάσεις στη ρύθμιση των τιμών σε επίπεδο λιανικής για την προστασία των καταναλωτών από υπερβολικά υψηλές τιμές. Το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα θα αποτελέσει επίσης βασικό μέσο για την κινητοποίηση τουλάχιστον 86,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2026-2032, χρηματοδοτούμενων από έσοδα του ΣΕΔΕ και συγχρηματοδότηση τουλάχιστον κατά 25 % από τα κράτη μέλη. Το Ταμείο θα στηρίξει διαρθρωτικά μέτρα και επενδύσεις σε ανακαινίσεις ενεργειακής απόδοσης, πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και ενεργειακώς αποδοτικές κατοικίες, καθαρή θέρμανση και ψύξη και ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και στην κινητικότητα και τις μεταφορές μηδενικών και χαμηλών εκπομπών. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα παροχής προσωρινής άμεσης εισοδηματικής στήριξης.
  9. Η ξέφρενη υπερανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και τον Σεπτέμβρη. Σαν να μην υπάρχει αύριο, οι υποψήφιοι επενδυτές συνεχίζουν να καταθέτουν μαζικά φακέλους για νέα έργα, τρομάζοντας τους φορείς του χώρου που παρακολουθούν την αγορά να «φουσκώνει» και ζητούν να μπει φρένο από τη κυβέρνηση, η οποία παρακολουθεί σε ρόλο «ουδέτερου παρατηρητή». Αθροίζοντας τα νέα αιτήματα για όρους σύνδεσης που κατατέθηκαν στον κύκλο του Σεπτεμβρίου (1,35 MW), ο οποίος ολοκληρώθηκε προ ημερών, μαζεύεται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ ένας δυσθεώρατος πράσινος όγκος 48 GW και αφορά πάνω από 11.000 μικρά και μεγάλα έργα. Συνυπολογίζοντας και τα ώριμα έργα ΑΠΕ που αναμένεται να συνδεθούν του χρόνου στο σύστημα, τότε όλα αυτά μαζί, αντιστοιχούν σε μια συνολική παραγόμενη πράσινη ενέργεια πάνω από 110 TWh, όταν η εκτίμηση για την ζήτηση ηλεκτρισμού στην Ελλάδα το 2030 δεν υπερβαίνει τις 58 TWh. Δύο… και πλέον Ελλάδες σε ό,τι αφορά την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στριμώχνονται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ, με δεκάδες μικρούς και μεσαίους «επενδυτές» να συνεχίζουν να τρέφουν ψευσδαισθήσεις ότι θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα, δεσμεύοντας χρήματα σε εγγυητικές για έργα, με ελάχιστες πιθανότητες να γίνουν. Οταν, ήδη, η πράσινη εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάνει τα 34,5 GW, καλύπτοντας και με το παραπάνω την εκτιμώμενη για τότε ζήτηση ηλεκτρισμού (58 TWh), όπως φαίνεται στον Πίνακα 1. Στη κυβέρνηση, κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο αφήνει να δημιουργείται μια κατάσταση που έχει όλα τα στοιχεία αυτού που συνέβη πριν από 25 χρόνια, όταν έσκασε η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, η απάντηση είναι ότι τυχόν φρένο στην υποβολή νέων αιτήσεων, θα στείλει λάθος «επενδυτικό σινιάλο». Στα αρμόδια στελέχη, η κρατούσα άποψη είναι ότι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει από μόνο του, ότι πολλά έργα θα κοπούν από τα αυστηρά όρια των τραπεζών και επειδή δεν ενσωματώνουν μπαταρίες, παραγνωρίζοντας ότι όσο δεν μπαίνει φρένο, τόσο καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες, ότι κάποιος μαγικός τρόπος θα βρεθεί για να χωρέσουν κι άλλοι στο παιχνίδι, οι οποίες μπορεί να γυρίσουν «μπούμερανγκ» στη κυβέρνηση. Στο καλό σενάριο περικοπές 30% Στο παράλογο αυτό σκηνικό, ίσως το τοπίο στο επενδυτικό κοινό να γίνει πιο σαφές όταν γίνει γνωστό, κάτι που κανείς ακόμη δεν θέλει να χωνέψει, οι τεράστιες ποσότητες πράσινης παραγόμενης ενέργειας που θα περικόπτονται, δηλαδή θα καταλήγουν στα «σκουπίδια», αφού δεν υπάρχει η ζήτηση, ούτε οι διασυνδέσεις για να εξαχθούν. Στην ανάλυση του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) γύρω από το νέο Εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, δίνεται μια πρόγευση των όσων έρχονται. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για την ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, οι περικοπές πράσινης ενέργειας στα τέλη της δεκαετίας αναμένεται ότι θα ξεπερνούν το 25% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από κάθε είδους τεχνολογία ΑΠΕ, όπως δείχνει και ο πίνακας του ΣΠΕΦ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άκρως αισιόδοξη εκτίμηση, όπως παραδέχονται και οι άνθρωποι του χώρου, που έχει λάβει υπόψη το σενάριο της κάλυψης του συνόλου των αναγκών της χώρας από μπαταρίες. Ακριβώς επειδή αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οι περικοπές θα είναι ακόμη μεγαλύτερες, όπως αναγνωρίζει στην ανάλυση του ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ, Δρ Στέλιος Λουμάκης. Στο καλό σενάριο, η ενέργεια που εκτιμάται ότι θα μένει στα αζήτητα, θα ξεπερνά το 30%. Αυτό σημαίνει για ένα φωτοβολταϊκό, ισχύος 1 MW, με ετήσια παραγωγή γύρω στις 1.500 MWh, ότι για το 30%, δηλαδή τις 450 MWh, ο επενδυτής θα έχει μηδενικά έσοδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αρχικό του business plan. Και θα έχει επιπλέον απώλεια εσόδων για τις ώρες που παρ’ ότι δεν θα έχει περικοπεί η παραγωγή του, εντούτοις η τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας θα είναι μηδενική, οπότε δεν θα εισπράττει ούτε την εγγυημένη «ταρίφα» που έχει κλειδώσει. Στις δε, ώρες με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια, οι ευρωπαϊκοί κανόνες προβλέπουν ως αντικίνητρο, ότι για να συνεχίζει να παράγει και να πουλάει κάποιος ενέργεια, θα πρέπει να πληρώνει με βάση την αρνητική χρηματιστηριακή τιμή, χάνοντας παράλληλα και τη στήριξη που εισπράττει, δηλαδή τη λειτουργική ενίσχυση. Το γεγονός ότι στο πρώτο οκτάμηνο του έτους, οι περικοπές ξεπέρασαν τις 500 GWh (έναντι 228 GWh όλου του 2023) και οι ώρες με μηδενικές, σχεδόν μηδενικές και αρνητικές τιμές, υπερέβησαν τις 170, δεν είναι παρά μια μικρή πρόγευση των όσων έρχονται, δηλαδή της διόγκωσης του φαινομένου, που βιώνουν καιρό τώρα μεγαλύτερες ευρωπαικές αγορές. Οι μόνοι που αντέχουν οικονομικά να πωλούν με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια είναι οι καθετοποιημένοι παίκτες. Από τη μια ζημιώνονται ως παραγωγοί πουλώντας ρεύμα σε αρνητικές τιμές, από την άλλη ωφελούνται ισόποσα ως προμηθευτές, καθώς αγοράζουν πολύ φθηνά το ρεύμα στη χονδρική και το πωλούν στη λιανική με καλύτερα περιθώρια. Τι δείχνει η αριθμητική Σε αδρές γραμμές, αυτά περιμένουν πολλούς από τους χιλιάδες μικρούς επενδυτές του χώρου, με την επίσημη αριθμητική, που συνεχίζουν αρκετοί να αγνοούν, να δείχνει ότι: Σήμερα στην Ελλάδα, λειτουργούν συνολικά 16 GW έργων ΑΠΕ, εκ των οποίων τα 10 GW φωτοβολταϊκά. Επιπλέον υφίστανται περί τα 15 GW έργων ΑΠΕ με όρους σύνδεσης, απολύτως ώριμα αδειοδοτικά, έτοιμα προς κατασκευή. 2,4 GW περίπου, είναι όσα αφορούν διμερή συμβόλαια με ενεργοβόρες επιχειρήσεις, δηλαδή βιομηχανικά PPAs, τα οποία άμεσα και κατά προτεραιότητα θα λάβουν όρους σύνδεσης. 48 GW περίπου είναι οι συνολικές αιτήσεις έργων ΑΠΕ στον ΑΔΜΗΕ που αναμένουν όρους σύνδεσης. 100 GW είναι τα έργα ΑΠΕ με βεβαίωση παραγωγού από τη ΡΑΑΕΥ, των οποίων προχωρά η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση και εν συνεχεία θα καταλήξουν και αυτά στον ΑΔΜΗΕ για όρους σύνδεσης. Ποικίλα είναι τα προγράμματα αυτοπαραγωγής-αυτοκατανάλωσης-συμψηφισμού που αποτείνονται και στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, τα περισσότερα χωρίς καν συνολική ποσόστωση σε επίπεδο χώρας. Στην αγορά των ΑΠΕ ισχύει ό,τι και στο χρηματιστήριο. Οσο πιο αργά μπαίνεις σε μια αγορά που βρίσκεται σε κατάσταση υπερθέρμανσης, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να χάσεις πολλά, όταν το παιχνίδι γυρίσει. Στη κυβέρνηση μέχρι τώρα, διατηρούν τη πόρτα ανοικτή και περιορίζονται κατά καιρούς σε δηλώσεις για βεβιασμένες επενδυτικές επιλογές που μπορεί να τιμωρηθούν, ωστόσο υπάρχουν και φωνές ότι θα χρειαστούν πιο δραστικά μέτρα. Διαμορφώνονται, πλέον, συνθήκες συστημικής παραγωγικής υπερδυναμικότητας ως προς την τελική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αποθήκευση ή τα δίκτυα. Η αποθήκευση μόνο ετεροχρονίζει (δηλαδή μεταφέρει) την έγχυση της παραγωγής σε άλλες ώρες, αλλά δεν αυξάνει την ετήσια κατανάλωση, εξηγούν εδώ και καιρό οι γνώστες του χώρου. Τα δίκτυα, το μόνο που κάνουν είναι να μεταφέρουν την ενέργεια σε διαφορετική τοποθεσία για κατανάλωση, εφόσον υπάρχει ζήτηση. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι σε μια χώρα δίχως εκρηκτική ανάπτυξη ή μια βιομηχανία να απορροφά μεγάλα φορτία, η ζήτηση για ενέργεια παραμένει περίπου σταθερή. Από 53 TWh το 2025 αναμένεται να αυξηθεί σε 58 TWh το 2030. Είναι προφανές τι θα απογίνει όλη αυτή η υπερβάλλουσα δυναμικότητα της πράσινης παραγωγής, που για το 2030, υπολογίζεται σε 10 TWh, όπως δείχνει ο Πίνακας 2. View full είδηση
  10. Η ξέφρενη υπερανάπτυξη των φωτοβολταϊκών συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και τον Σεπτέμβρη. Σαν να μην υπάρχει αύριο, οι υποψήφιοι επενδυτές συνεχίζουν να καταθέτουν μαζικά φακέλους για νέα έργα, τρομάζοντας τους φορείς του χώρου που παρακολουθούν την αγορά να «φουσκώνει» και ζητούν να μπει φρένο από τη κυβέρνηση, η οποία παρακολουθεί σε ρόλο «ουδέτερου παρατηρητή». Αθροίζοντας τα νέα αιτήματα για όρους σύνδεσης που κατατέθηκαν στον κύκλο του Σεπτεμβρίου (1,35 MW), ο οποίος ολοκληρώθηκε προ ημερών, μαζεύεται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ ένας δυσθεώρατος πράσινος όγκος 48 GW και αφορά πάνω από 11.000 μικρά και μεγάλα έργα. Συνυπολογίζοντας και τα ώριμα έργα ΑΠΕ που αναμένεται να συνδεθούν του χρόνου στο σύστημα, τότε όλα αυτά μαζί, αντιστοιχούν σε μια συνολική παραγόμενη πράσινη ενέργεια πάνω από 110 TWh, όταν η εκτίμηση για την ζήτηση ηλεκτρισμού στην Ελλάδα το 2030 δεν υπερβαίνει τις 58 TWh. Δύο… και πλέον Ελλάδες σε ό,τι αφορά την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στριμώχνονται πλέον στην ουρά του ΑΔΜΗΕ, με δεκάδες μικρούς και μεσαίους «επενδυτές» να συνεχίζουν να τρέφουν ψευσδαισθήσεις ότι θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα, δεσμεύοντας χρήματα σε εγγυητικές για έργα, με ελάχιστες πιθανότητες να γίνουν. Οταν, ήδη, η πράσινη εγκατεστημένη ισχύς της χώρας το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάνει τα 34,5 GW, καλύπτοντας και με το παραπάνω την εκτιμώμενη για τότε ζήτηση ηλεκτρισμού (58 TWh), όπως φαίνεται στον Πίνακα 1. Στη κυβέρνηση, κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα, για ποιο λόγο αφήνει να δημιουργείται μια κατάσταση που έχει όλα τα στοιχεία αυτού που συνέβη πριν από 25 χρόνια, όταν έσκασε η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου, η απάντηση είναι ότι τυχόν φρένο στην υποβολή νέων αιτήσεων, θα στείλει λάθος «επενδυτικό σινιάλο». Στα αρμόδια στελέχη, η κρατούσα άποψη είναι ότι το τοπίο θα ξεκαθαρίσει από μόνο του, ότι πολλά έργα θα κοπούν από τα αυστηρά όρια των τραπεζών και επειδή δεν ενσωματώνουν μπαταρίες, παραγνωρίζοντας ότι όσο δεν μπαίνει φρένο, τόσο καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες, ότι κάποιος μαγικός τρόπος θα βρεθεί για να χωρέσουν κι άλλοι στο παιχνίδι, οι οποίες μπορεί να γυρίσουν «μπούμερανγκ» στη κυβέρνηση. Στο καλό σενάριο περικοπές 30% Στο παράλογο αυτό σκηνικό, ίσως το τοπίο στο επενδυτικό κοινό να γίνει πιο σαφές όταν γίνει γνωστό, κάτι που κανείς ακόμη δεν θέλει να χωνέψει, οι τεράστιες ποσότητες πράσινης παραγόμενης ενέργειας που θα περικόπτονται, δηλαδή θα καταλήγουν στα «σκουπίδια», αφού δεν υπάρχει η ζήτηση, ούτε οι διασυνδέσεις για να εξαχθούν. Στην ανάλυση του Συνδέσμου Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ) γύρω από το νέο Εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, δίνεται μια πρόγευση των όσων έρχονται. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για την ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, οι περικοπές πράσινης ενέργειας στα τέλη της δεκαετίας αναμένεται ότι θα ξεπερνούν το 25% της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από κάθε είδους τεχνολογία ΑΠΕ, όπως δείχνει και ο πίνακας του ΣΠΕΦ. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άκρως αισιόδοξη εκτίμηση, όπως παραδέχονται και οι άνθρωποι του χώρου, που έχει λάβει υπόψη το σενάριο της κάλυψης του συνόλου των αναγκών της χώρας από μπαταρίες. Ακριβώς επειδή αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οι περικοπές θα είναι ακόμη μεγαλύτερες, όπως αναγνωρίζει στην ανάλυση του ο πρόεδρος του ΣΠΕΦ, Δρ Στέλιος Λουμάκης. Στο καλό σενάριο, η ενέργεια που εκτιμάται ότι θα μένει στα αζήτητα, θα ξεπερνά το 30%. Αυτό σημαίνει για ένα φωτοβολταϊκό, ισχύος 1 MW, με ετήσια παραγωγή γύρω στις 1.500 MWh, ότι για το 30%, δηλαδή τις 450 MWh, ο επενδυτής θα έχει μηδενικά έσοδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το αρχικό του business plan. Και θα έχει επιπλέον απώλεια εσόδων για τις ώρες που παρ’ ότι δεν θα έχει περικοπεί η παραγωγή του, εντούτοις η τιμή στο χρηματιστήριο ενέργειας θα είναι μηδενική, οπότε δεν θα εισπράττει ούτε την εγγυημένη «ταρίφα» που έχει κλειδώσει. Στις δε, ώρες με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια, οι ευρωπαϊκοί κανόνες προβλέπουν ως αντικίνητρο, ότι για να συνεχίζει να παράγει και να πουλάει κάποιος ενέργεια, θα πρέπει να πληρώνει με βάση την αρνητική χρηματιστηριακή τιμή, χάνοντας παράλληλα και τη στήριξη που εισπράττει, δηλαδή τη λειτουργική ενίσχυση. Το γεγονός ότι στο πρώτο οκτάμηνο του έτους, οι περικοπές ξεπέρασαν τις 500 GWh (έναντι 228 GWh όλου του 2023) και οι ώρες με μηδενικές, σχεδόν μηδενικές και αρνητικές τιμές, υπερέβησαν τις 170, δεν είναι παρά μια μικρή πρόγευση των όσων έρχονται, δηλαδή της διόγκωσης του φαινομένου, που βιώνουν καιρό τώρα μεγαλύτερες ευρωπαικές αγορές. Οι μόνοι που αντέχουν οικονομικά να πωλούν με αρνητικές τιμές στα χρηματιστήρια είναι οι καθετοποιημένοι παίκτες. Από τη μια ζημιώνονται ως παραγωγοί πουλώντας ρεύμα σε αρνητικές τιμές, από την άλλη ωφελούνται ισόποσα ως προμηθευτές, καθώς αγοράζουν πολύ φθηνά το ρεύμα στη χονδρική και το πωλούν στη λιανική με καλύτερα περιθώρια. Τι δείχνει η αριθμητική Σε αδρές γραμμές, αυτά περιμένουν πολλούς από τους χιλιάδες μικρούς επενδυτές του χώρου, με την επίσημη αριθμητική, που συνεχίζουν αρκετοί να αγνοούν, να δείχνει ότι: Σήμερα στην Ελλάδα, λειτουργούν συνολικά 16 GW έργων ΑΠΕ, εκ των οποίων τα 10 GW φωτοβολταϊκά. Επιπλέον υφίστανται περί τα 15 GW έργων ΑΠΕ με όρους σύνδεσης, απολύτως ώριμα αδειοδοτικά, έτοιμα προς κατασκευή. 2,4 GW περίπου, είναι όσα αφορούν διμερή συμβόλαια με ενεργοβόρες επιχειρήσεις, δηλαδή βιομηχανικά PPAs, τα οποία άμεσα και κατά προτεραιότητα θα λάβουν όρους σύνδεσης. 48 GW περίπου είναι οι συνολικές αιτήσεις έργων ΑΠΕ στον ΑΔΜΗΕ που αναμένουν όρους σύνδεσης. 100 GW είναι τα έργα ΑΠΕ με βεβαίωση παραγωγού από τη ΡΑΑΕΥ, των οποίων προχωρά η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση και εν συνεχεία θα καταλήξουν και αυτά στον ΑΔΜΗΕ για όρους σύνδεσης. Ποικίλα είναι τα προγράμματα αυτοπαραγωγής-αυτοκατανάλωσης-συμψηφισμού που αποτείνονται και στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, τα περισσότερα χωρίς καν συνολική ποσόστωση σε επίπεδο χώρας. Στην αγορά των ΑΠΕ ισχύει ό,τι και στο χρηματιστήριο. Οσο πιο αργά μπαίνεις σε μια αγορά που βρίσκεται σε κατάσταση υπερθέρμανσης, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος να χάσεις πολλά, όταν το παιχνίδι γυρίσει. Στη κυβέρνηση μέχρι τώρα, διατηρούν τη πόρτα ανοικτή και περιορίζονται κατά καιρούς σε δηλώσεις για βεβιασμένες επενδυτικές επιλογές που μπορεί να τιμωρηθούν, ωστόσο υπάρχουν και φωνές ότι θα χρειαστούν πιο δραστικά μέτρα. Διαμορφώνονται, πλέον, συνθήκες συστημικής παραγωγικής υπερδυναμικότητας ως προς την τελική ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αποθήκευση ή τα δίκτυα. Η αποθήκευση μόνο ετεροχρονίζει (δηλαδή μεταφέρει) την έγχυση της παραγωγής σε άλλες ώρες, αλλά δεν αυξάνει την ετήσια κατανάλωση, εξηγούν εδώ και καιρό οι γνώστες του χώρου. Τα δίκτυα, το μόνο που κάνουν είναι να μεταφέρουν την ενέργεια σε διαφορετική τοποθεσία για κατανάλωση, εφόσον υπάρχει ζήτηση. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι σε μια χώρα δίχως εκρηκτική ανάπτυξη ή μια βιομηχανία να απορροφά μεγάλα φορτία, η ζήτηση για ενέργεια παραμένει περίπου σταθερή. Από 53 TWh το 2025 αναμένεται να αυξηθεί σε 58 TWh το 2030. Είναι προφανές τι θα απογίνει όλη αυτή η υπερβάλλουσα δυναμικότητα της πράσινης παραγωγής, που για το 2030, υπολογίζεται σε 10 TWh, όπως δείχνει ο Πίνακας 2.
  11. Υπεγράφη η Υπουργική Απόφαση, που προωθεί την αυτοκατανάλωση ενέργειας, είτε μεμονωμένα από όλους τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της χώρας είτε από κοινού (πολυκατοικίες). Μέσω του νέου σχήματος αυτοκατανάλωσης δίνεται τη δυνατότητα σε όλους τους καταναλωτές της χώρας, σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα τάσης του ηλεκτρικού συστήματος, να συμψηφίζουν ταυτοχρονισμένα τις ποσότητες που καταναλώνουν στις εγκαταστάσεις τους με τις ποσότητες που παράγει ένας ή περισσότεροι σταθμοί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), και να λαμβάνουν αποζημίωση για την πλεονάζουσα ενέργεια, σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς. Οι σταθμοί ΑΠΕ μπορεί να ανήκουν στους ίδιους ή σε τρίτο πρόσωπο, να εγκαθίστανται είτε στον ίδιο χώρο με την εγκατάσταση κατανάλωσης (net billing) είτε οπουδήποτε αλλού στο δίκτυο (virtual net billing), και το τρίτο πρόσωπο, κάτοχος του σταθμού, δύναται να εγγυάται μια σταθερή τιμή πώλησης της ενέργειας. Με αυτή τη δυνατότητα, οι ενεργειακές εταιρείες εγκαθιστούν συστήματα ΑΠΕ, με ή χωρίς αποθήκευση, για να συμψηφίζουν τις καταναλώσεις του αυτοκαταναλωτή, απελευθερώνοντας περαιτέρω τη λιανική αγορά ενέργειας. Οι καταναλωτές ενέργειας θα συμμετέχουν, πλέον, ενεργά στις εξελίξεις της αγοράς, αξιοποιώντας τη φθηνή ενέργεια από ΑΠΕ και θα αποφεύγουν τον κίνδυνο αύξησης των τιμών ενέργειας στα τιμολόγια τους. Ειδικά για τους οικιακούς αυτοκαταναλωτές έως 10.8 kW, δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνουν το όφελος του πλεονάσματος ενέργειας ως έκπτωση στον εκκαθαριστικό λογαριασμό ρεύματος του παρόχου τους. Για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλύτερους καταναλωτές που εγκαθιστούν συστήματα άνω των 10.8 kW, τα έσοδα της πλεονάζουσας ενέργειας που θα λαμβάνουν από την αγορά θα πηγαίνουν απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Παράλληλα, με την εφαρμογή της συλλογικής αυτοκατανάλωσης, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας θα μπορούν να εγκαθιστούν φωτοβολταϊκά συστήματα είτε στην ταράτσα της πολυκατοικίας είτε οπουδήποτε αλλού, με την προϋπόθεση ότι κατέχουν νόμιμα την χρήση του χώρου. Η μετάβαση από το σχήμα net metering στο νέο πρόγραμμα net billing θα γίνεται με απλοποιημένες διαδικασίες και με απλή γνωστοποίηση στον διαχειριστή του δικτύου. Στρεβλώσεις του προηγούμενου σχήματος αυτοκατανάλωσης έχουν περιοριστεί με ενέργειες, όπως η αλλαγή του χρόνου εκκαθάρισης των συμψηφιζόμενων ποσοτήτων από την τριετία στο έτος. Πρόσθετα, υπό το νέο σχήμα net billing ο ταυτοχρονισμός της παραγωγής ενέργειας με την κατανάλωση αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος της ενέργειας που συμψηφίζεται χωρίς να δημιουργούνται ελλείμματα στην αγορά. Η εφαρμογή της αυτοκατανάλωσης είναι πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των καταναλωτών ενέργειας στην αγορά (prosumers). Συγχρόνως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δίνει ισχυρό κίνητρο για την εγκατάσταση αποθήκευσης (μπαταριών), η οποία θα επιφέρει την μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους του καταναλωτή/αυτοπαραγωγού και θα βοηθήσει το ίδιο ηλεκτρικό σύστημα να απορροφήσει περισσότερες ΑΠΕ, απελευθερώνοντας πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο. ΦΕΚ View full είδηση
  12. Υπεγράφη η Υπουργική Απόφαση, που προωθεί την αυτοκατανάλωση ενέργειας, είτε μεμονωμένα από όλους τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της χώρας είτε από κοινού (πολυκατοικίες). Μέσω του νέου σχήματος αυτοκατανάλωσης δίνεται τη δυνατότητα σε όλους τους καταναλωτές της χώρας, σε εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα τάσης του ηλεκτρικού συστήματος, να συμψηφίζουν ταυτοχρονισμένα τις ποσότητες που καταναλώνουν στις εγκαταστάσεις τους με τις ποσότητες που παράγει ένας ή περισσότεροι σταθμοί Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), και να λαμβάνουν αποζημίωση για την πλεονάζουσα ενέργεια, σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς. Οι σταθμοί ΑΠΕ μπορεί να ανήκουν στους ίδιους ή σε τρίτο πρόσωπο, να εγκαθίστανται είτε στον ίδιο χώρο με την εγκατάσταση κατανάλωσης (net billing) είτε οπουδήποτε αλλού στο δίκτυο (virtual net billing), και το τρίτο πρόσωπο, κάτοχος του σταθμού, δύναται να εγγυάται μια σταθερή τιμή πώλησης της ενέργειας. Με αυτή τη δυνατότητα, οι ενεργειακές εταιρείες εγκαθιστούν συστήματα ΑΠΕ, με ή χωρίς αποθήκευση, για να συμψηφίζουν τις καταναλώσεις του αυτοκαταναλωτή, απελευθερώνοντας περαιτέρω τη λιανική αγορά ενέργειας. Οι καταναλωτές ενέργειας θα συμμετέχουν, πλέον, ενεργά στις εξελίξεις της αγοράς, αξιοποιώντας τη φθηνή ενέργεια από ΑΠΕ και θα αποφεύγουν τον κίνδυνο αύξησης των τιμών ενέργειας στα τιμολόγια τους. Ειδικά για τους οικιακούς αυτοκαταναλωτές έως 10.8 kW, δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνουν το όφελος του πλεονάσματος ενέργειας ως έκπτωση στον εκκαθαριστικό λογαριασμό ρεύματος του παρόχου τους. Για τις επιχειρήσεις και τους μεγαλύτερους καταναλωτές που εγκαθιστούν συστήματα άνω των 10.8 kW, τα έσοδα της πλεονάζουσας ενέργειας που θα λαμβάνουν από την αγορά θα πηγαίνουν απευθείας στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Παράλληλα, με την εφαρμογή της συλλογικής αυτοκατανάλωσης, οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας θα μπορούν να εγκαθιστούν φωτοβολταϊκά συστήματα είτε στην ταράτσα της πολυκατοικίας είτε οπουδήποτε αλλού, με την προϋπόθεση ότι κατέχουν νόμιμα την χρήση του χώρου. Η μετάβαση από το σχήμα net metering στο νέο πρόγραμμα net billing θα γίνεται με απλοποιημένες διαδικασίες και με απλή γνωστοποίηση στον διαχειριστή του δικτύου. Στρεβλώσεις του προηγούμενου σχήματος αυτοκατανάλωσης έχουν περιοριστεί με ενέργειες, όπως η αλλαγή του χρόνου εκκαθάρισης των συμψηφιζόμενων ποσοτήτων από την τριετία στο έτος. Πρόσθετα, υπό το νέο σχήμα net billing ο ταυτοχρονισμός της παραγωγής ενέργειας με την κατανάλωση αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος της ενέργειας που συμψηφίζεται χωρίς να δημιουργούνται ελλείμματα στην αγορά. Η εφαρμογή της αυτοκατανάλωσης είναι πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση και ακολουθεί τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μεγαλύτερη συμμετοχή των καταναλωτών ενέργειας στην αγορά (prosumers). Συγχρόνως, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δίνει ισχυρό κίνητρο για την εγκατάσταση αποθήκευσης (μπαταριών), η οποία θα επιφέρει την μεγιστοποίηση του οικονομικού οφέλους του καταναλωτή/αυτοπαραγωγού και θα βοηθήσει το ίδιο ηλεκτρικό σύστημα να απορροφήσει περισσότερες ΑΠΕ, απελευθερώνοντας πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο. ΦΕΚ
  13. Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι φορείς της χώρας καλούνται να συμμετέχουν στη δημόσια, ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=13352), καταθέτοντας τις προτάσεις τους μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 2024. Το αναθεωρημένο Σχέδιο έχει καταρτιστεί, με γνώμονα την ελαχιστοποίηση του κόστους της ενεργειακής μετάβασης, προτάσσοντας τις παρεμβάσεις που είναι οι ωριμότερες και φθηνότερες και θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος για την εθνική οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού, θα επιτευχθούν οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ταυτόχρονα θα μειωθεί το ενεργειακό κόστος για τους Έλληνες πολίτες. Έχοντας υπερκαλύψει τους στόχους που είχαν τεθεί στο πρώτο ΕΣΕΚ το 2019, για τη διείσδυση των ΑΠΕ και τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, η χώρα μας θέτει, πλέον, πιο φιλόδοξους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους. Μεταξύ άλλων, το αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ θέτει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου κατά 58,6% έως το 2030, έχοντας ως κεντρική επιδίωξη για την περίοδο αυτή το περαιτέρω «πρασίνισμα» της ηλεκτροπαραγωγής, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να καλύπτουν σχεδόν το 77% των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια στο τέλος της δεκαετίας και την ταυτόχρονη ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών προβλέπεται να φτάσει στα 13,5 GW, από 5,430 GW το 2022 και των χερσαίων αιολικών στα 8,9 GW, από 4,7 GW. Πρόσθετη αιολική ισχύ 1,9 GW θα προέλθει από τη νέα τεχνολογία των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ενώ το Σχέδιο προβλέπει ταχεία ανάπτυξη της αποθήκευσης ενέργειας στην εξαετία, με εγκατάσταση μπαταριών και υλοποίηση έργων αντλησιοταμίευσης. Παράλληλα, επιδιώκεται η επέκταση του εξηλεκτρισμού στους τομείς, όπου αυτό είναι εφικτό, όπως οι ελαφρές μεταφορές, με στόχο ένα στα δύο νέα επιβατικά οχήματα να είναι ηλεκτρικά σε βάθος εξαετίας, ενώ έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών φόρτισης, καθώς και σε κάποιους κλάδους της βιομηχανίας. Τέλος, θα συνεχιστεί η αναβάθμιση του κτιριακού μας αποθέματος, με στόχο για αναβάθμιση περίπου 400.000 κατοικιών έως το 2030. Καθώς πλησιάζουμε, πλέον, στο τέλος της δεκαετίας, ο επικαιροποιημένος σχεδιασμός εστιάζει ακόμα πιο μακριά στο μέλλον, προβλέποντας ριζικό μετασχηματισμό του ενεργειακού μας συστήματος έως το 2050. Νέες τεχνολογίες, όπως το πράσινο υδρογόνο, το βιομεθάνιο, η δέσμευση και αποθήκευση CO2 και τα συνθετικά καύσιμα, αναμένεται να συντελέσουν, σημαντικά, στην απανθρακοποίηση κλάδων που χαρακτηρίζεται δύσκολη η απανθρακοποίησή τους (hard to abate), ενώ ο εξηλεκτρισμός, σε συνδυασμό με την πλήρη κάλυψη των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ, θα βοηθήσει στη ραγδαία μείωση των εκπομπών στις μεταφορές και τη θέρμανση-ψύξη. View full είδηση
  14. Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι φορείς της χώρας καλούνται να συμμετέχουν στη δημόσια, ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=13352), καταθέτοντας τις προτάσεις τους μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 2024. Το αναθεωρημένο Σχέδιο έχει καταρτιστεί, με γνώμονα την ελαχιστοποίηση του κόστους της ενεργειακής μετάβασης, προτάσσοντας τις παρεμβάσεις που είναι οι ωριμότερες και φθηνότερες και θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος για την εθνική οικονομία. Ως αποτέλεσμα αυτού, θα επιτευχθούν οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και ταυτόχρονα θα μειωθεί το ενεργειακό κόστος για τους Έλληνες πολίτες. Έχοντας υπερκαλύψει τους στόχους που είχαν τεθεί στο πρώτο ΕΣΕΚ το 2019, για τη διείσδυση των ΑΠΕ και τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, η χώρα μας θέτει, πλέον, πιο φιλόδοξους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους. Μεταξύ άλλων, το αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ θέτει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου κατά 58,6% έως το 2030, έχοντας ως κεντρική επιδίωξη για την περίοδο αυτή το περαιτέρω «πρασίνισμα» της ηλεκτροπαραγωγής, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να καλύπτουν σχεδόν το 77% των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια στο τέλος της δεκαετίας και την ταυτόχρονη ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, η εγκατεστημένη ισχύς των φωτοβολταϊκών προβλέπεται να φτάσει στα 13,5 GW, από 5,430 GW το 2022 και των χερσαίων αιολικών στα 8,9 GW, από 4,7 GW. Πρόσθετη αιολική ισχύ 1,9 GW θα προέλθει από τη νέα τεχνολογία των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ενώ το Σχέδιο προβλέπει ταχεία ανάπτυξη της αποθήκευσης ενέργειας στην εξαετία, με εγκατάσταση μπαταριών και υλοποίηση έργων αντλησιοταμίευσης. Παράλληλα, επιδιώκεται η επέκταση του εξηλεκτρισμού στους τομείς, όπου αυτό είναι εφικτό, όπως οι ελαφρές μεταφορές, με στόχο ένα στα δύο νέα επιβατικά οχήματα να είναι ηλεκτρικά σε βάθος εξαετίας, ενώ έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών φόρτισης, καθώς και σε κάποιους κλάδους της βιομηχανίας. Τέλος, θα συνεχιστεί η αναβάθμιση του κτιριακού μας αποθέματος, με στόχο για αναβάθμιση περίπου 400.000 κατοικιών έως το 2030. Καθώς πλησιάζουμε, πλέον, στο τέλος της δεκαετίας, ο επικαιροποιημένος σχεδιασμός εστιάζει ακόμα πιο μακριά στο μέλλον, προβλέποντας ριζικό μετασχηματισμό του ενεργειακού μας συστήματος έως το 2050. Νέες τεχνολογίες, όπως το πράσινο υδρογόνο, το βιομεθάνιο, η δέσμευση και αποθήκευση CO2 και τα συνθετικά καύσιμα, αναμένεται να συντελέσουν, σημαντικά, στην απανθρακοποίηση κλάδων που χαρακτηρίζεται δύσκολη η απανθρακοποίησή τους (hard to abate), ενώ ο εξηλεκτρισμός, σε συνδυασμό με την πλήρη κάλυψη των αναγκών για ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ, θα βοηθήσει στη ραγδαία μείωση των εκπομπών στις μεταφορές και τη θέρμανση-ψύξη.
  15. Το τμήμα της υποθαλάσσιας αγοράς, το οποίο περιλαμβάνει παίκτες που εμπλέκονται σε συστήματα παραγωγής και επεξεργασίας είναι έτοιμο να βιώσει μία σημαντική εισροή κεφαλαίων. Η Rystad Energy προβλέπει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 10% (CAGR) από το 2024 έως το 2027, με τις συνολικές δαπάνες να αναμένεται να ξεπεράσουν τα 42 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου. Η επενδυτική δραστηριότητα ήταν ιδιαίτερα έντονη σε περιοχές όπως η Νότια Αμερική και η Ευρώπη, όπου τα μεγάλα έργα σημειώνουν σημαντική πρόοδο και προσελκύουν νέες επενδύσεις. Η Βραζιλία, ειδικότερα, παραμένει κομβικό σημείο λόγω των τεράστιων αποθεμάτων αλατιού της, οδηγώντας σε ισχυρή ζήτηση για υποθαλάσσιο εξοπλισμό και SURF. Οι αναμενόμενες δαπάνες στη Βραζιλία αναμένεται να αυξηθούν κατά 18% από το προηγούμενο έτος, στα 6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024. Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη, η Νορβηγία βιώνει μια αναζωπύρωση της δραστηριότητας, που τροφοδοτείται από ευνοϊκές συνθήκες της αγοράς και τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η Subsea Hydraulic Power Unit που είναι οικονομικά αποδοτική. Οι σωρευτικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του 2024, αντιπροσωπεύοντας αύξηση 6,5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αυτή η ανάπτυξη καθοδηγείται από την ισχυρή δραστηριότητα σε υπηρεσίες, εξοπλισμό και SURF, που τροφοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από σημαντικές επενδύσεις σε έργα βαθιά και υπέρ-βαθιά ύδατα. Ο υποθαλάσσιος τομέας επεκτείνεται επίσης πέρα από τις παραδοσιακές εφαρμογές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ώθηση για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τους προμηθευτές . Κατά συνέπεια, οι προμηθευτές πρωτοστατούν στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών συστημάτων υποθαλάσσιας παραγωγής, τα οποία πρόκειται να δουν ευρύτερη υιοθέτηση. Σημαντική ανάκαμψη Η υποθαλάσσια αγορά έχει ανακάμψει δυναμικά από τις επιπτώσεις της Covid-19, που προκάλεσε σημαντική πτώση 20% στις δαπάνες το 2020. Μέχρι το 2021, ο κλάδος άρχισε να ανακάμπτει, με τις δαπάνες να αυξάνονται κατά 5% φτάνοντας τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια. Κοιτάζοντας το μέλλον η Rystad, αναμένει σταθερή ανάπτυξη στον υποθαλάσσιο τομέα, που τροφοδοτείται από τις εξελίξεις στην εξερεύνηση βαθέων υδάτων και τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS). Αυτή η ανάκαμψη υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα του κλάδου και υποδηλώνει μια πολλά υποσχόμενη τροχιά συνεπούς προόδου. Οι εξελίξεις στα βαθέα ύδατα πρόκειται να κυριαρχήσουν στον τομέα, αντιπροσωπεύοντας το 45% της αγοράς από το 2024 έως το 2028. Σημαντικά έργα περιλαμβάνουν το Barracuda Revitalization στη Βραζιλία, το Johan Castberg και το Breidablikk στη Νορβηγία και το Golfinho στη Μοζαμβίκη. Βασικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν επίσης τα Balder Future, Gullfaks South και Schiehallion στη Νορβηγία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έργα εξαιρετικά βαθέων υδάτων, που οδηγούνται από μεγάλες πρωτοβουλίες πλωτής παραγωγής, αποθήκευσης και εκφόρτωσης (FPSO) στη Βραζιλία και τη Γουιάνα, προβλέπεται να κατακτήσουν το 35% της αγοράς. Η Νότια Αμερική αναμένεται να ηγηθεί παγκοσμίως με 500 εγκαταστάσεις υποθαλάσσιων projects τα επόμενα πέντε χρόνια. Αξιοσημείωτα βήματα Ο υποθαλάσσιος τομέας έχει σημειώσει αξιοσημείωτα βήματα προόδου από το 2022, εν μέσω περισσότερων κινήτρων για την ανάπτυξη των βαθέων υδάτων και των υπερβαθέων υδάτων. Μόνο εκείνο το έτος, τα έργα βαθέων υδάτων είχαν δαπάνες 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με την Ευρώπη να συνεισφέρει το 28% αυτού του συνόλου. Μεταξύ 2020 και 2023, η Νορβηγία πρωτοστάτησε παγκοσμίως εγκαθιστώντας 200 υποθαλάσσιες γεωτρήσεις από τις συνολικά 600 που τοποθετήθηκαν σε βαθιά νερά (από 125 έως 1.500 μέτρα). Την ίδια περίοδο, η Νορβηγία εγκατέστησε επίσης 1.400 χιλιόμετρα SURF σε βαθιά νερά, ξεπερνώντας τα 1.200 χιλιόμετρα της Βραζιλίας. Το 2024, οι διευρυμένες δραστηριότητες της ExxonMobil αναμένεται να ενισχύσουν σημαντικά τις υποθαλάσσιες εγκαταστάσεις. Μετά την Equinor, η οποία εγκατέστησε το 17% των συνολικών υποθαλάσσιων γεωτρήσεων φέτος, η ExxonMobil αναμένεται να συνεισφέρει το 12%, με κύρια εστίαση στη Γουιάνα. Αυτή η αύξηση οφείλεται σε μεγάλα έργα όπως το Yellowtail, το Redtail και το Payara, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη εξέχουσα θέση της Γουιάνας στον υποθαλάσσιο τομέα. Στον τομέα SURF, οι παγκόσμιες εγκαταστάσεις αναμένεται να φτάσουν τα 3.500 χιλιόμετρα το 2024. Η Βραζιλία αναμένεται να αντιπροσωπεύει το 22% αυτού του συνόλου, ενώ οι ΗΠΑ και η Αγκόλα προβλέπεται να συνεισφέρουν 15% και 10% αντίστοιχα. Ο ρυθμός εγκατάστασης αναμένεται να αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης (CAGR) 15% από το 2024 έως το 2028, με τη Βραζιλία, τη Νορβηγία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αγκόλα να είναι οι κύριες αγορές.
  16. Το τμήμα της υποθαλάσσιας αγοράς, το οποίο περιλαμβάνει παίκτες που εμπλέκονται σε συστήματα παραγωγής και επεξεργασίας είναι έτοιμο να βιώσει μία σημαντική εισροή κεφαλαίων. Η Rystad Energy προβλέπει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 10% (CAGR) από το 2024 έως το 2027, με τις συνολικές δαπάνες να αναμένεται να ξεπεράσουν τα 42 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου. Η επενδυτική δραστηριότητα ήταν ιδιαίτερα έντονη σε περιοχές όπως η Νότια Αμερική και η Ευρώπη, όπου τα μεγάλα έργα σημειώνουν σημαντική πρόοδο και προσελκύουν νέες επενδύσεις. Η Βραζιλία, ειδικότερα, παραμένει κομβικό σημείο λόγω των τεράστιων αποθεμάτων αλατιού της, οδηγώντας σε ισχυρή ζήτηση για υποθαλάσσιο εξοπλισμό και SURF. Οι αναμενόμενες δαπάνες στη Βραζιλία αναμένεται να αυξηθούν κατά 18% από το προηγούμενο έτος, στα 6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024. Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη, η Νορβηγία βιώνει μια αναζωπύρωση της δραστηριότητας, που τροφοδοτείται από ευνοϊκές συνθήκες της αγοράς και τεχνολογικές εξελίξεις, όπως η Subsea Hydraulic Power Unit που είναι οικονομικά αποδοτική. Οι σωρευτικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν τα 32 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του 2024, αντιπροσωπεύοντας αύξηση 6,5% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αυτή η ανάπτυξη καθοδηγείται από την ισχυρή δραστηριότητα σε υπηρεσίες, εξοπλισμό και SURF, που τροφοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από σημαντικές επενδύσεις σε έργα βαθιά και υπέρ-βαθιά ύδατα. Ο υποθαλάσσιος τομέας επεκτείνεται επίσης πέρα από τις παραδοσιακές εφαρμογές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ώθηση για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) δημιουργεί νέες ευκαιρίες για τους προμηθευτές . Κατά συνέπεια, οι προμηθευτές πρωτοστατούν στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών συστημάτων υποθαλάσσιας παραγωγής, τα οποία πρόκειται να δουν ευρύτερη υιοθέτηση. Σημαντική ανάκαμψη Η υποθαλάσσια αγορά έχει ανακάμψει δυναμικά από τις επιπτώσεις της Covid-19, που προκάλεσε σημαντική πτώση 20% στις δαπάνες το 2020. Μέχρι το 2021, ο κλάδος άρχισε να ανακάμπτει, με τις δαπάνες να αυξάνονται κατά 5% φτάνοντας τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια. Κοιτάζοντας το μέλλον η Rystad, αναμένει σταθερή ανάπτυξη στον υποθαλάσσιο τομέα, που τροφοδοτείται από τις εξελίξεις στην εξερεύνηση βαθέων υδάτων και τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS). Αυτή η ανάκαμψη υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα του κλάδου και υποδηλώνει μια πολλά υποσχόμενη τροχιά συνεπούς προόδου. Οι εξελίξεις στα βαθέα ύδατα πρόκειται να κυριαρχήσουν στον τομέα, αντιπροσωπεύοντας το 45% της αγοράς από το 2024 έως το 2028. Σημαντικά έργα περιλαμβάνουν το Barracuda Revitalization στη Βραζιλία, το Johan Castberg και το Breidablikk στη Νορβηγία και το Golfinho στη Μοζαμβίκη. Βασικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν επίσης τα Balder Future, Gullfaks South και Schiehallion στη Νορβηγία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έργα εξαιρετικά βαθέων υδάτων, που οδηγούνται από μεγάλες πρωτοβουλίες πλωτής παραγωγής, αποθήκευσης και εκφόρτωσης (FPSO) στη Βραζιλία και τη Γουιάνα, προβλέπεται να κατακτήσουν το 35% της αγοράς. Η Νότια Αμερική αναμένεται να ηγηθεί παγκοσμίως με 500 εγκαταστάσεις υποθαλάσσιων projects τα επόμενα πέντε χρόνια. Αξιοσημείωτα βήματα Ο υποθαλάσσιος τομέας έχει σημειώσει αξιοσημείωτα βήματα προόδου από το 2022, εν μέσω περισσότερων κινήτρων για την ανάπτυξη των βαθέων υδάτων και των υπερβαθέων υδάτων. Μόνο εκείνο το έτος, τα έργα βαθέων υδάτων είχαν δαπάνες 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με την Ευρώπη να συνεισφέρει το 28% αυτού του συνόλου. Μεταξύ 2020 και 2023, η Νορβηγία πρωτοστάτησε παγκοσμίως εγκαθιστώντας 200 υποθαλάσσιες γεωτρήσεις από τις συνολικά 600 που τοποθετήθηκαν σε βαθιά νερά (από 125 έως 1.500 μέτρα). Την ίδια περίοδο, η Νορβηγία εγκατέστησε επίσης 1.400 χιλιόμετρα SURF σε βαθιά νερά, ξεπερνώντας τα 1.200 χιλιόμετρα της Βραζιλίας. Το 2024, οι διευρυμένες δραστηριότητες της ExxonMobil αναμένεται να ενισχύσουν σημαντικά τις υποθαλάσσιες εγκαταστάσεις. Μετά την Equinor, η οποία εγκατέστησε το 17% των συνολικών υποθαλάσσιων γεωτρήσεων φέτος, η ExxonMobil αναμένεται να συνεισφέρει το 12%, με κύρια εστίαση στη Γουιάνα. Αυτή η αύξηση οφείλεται σε μεγάλα έργα όπως το Yellowtail, το Redtail και το Payara, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη εξέχουσα θέση της Γουιάνας στον υποθαλάσσιο τομέα. Στον τομέα SURF, οι παγκόσμιες εγκαταστάσεις αναμένεται να φτάσουν τα 3.500 χιλιόμετρα το 2024. Η Βραζιλία αναμένεται να αντιπροσωπεύει το 22% αυτού του συνόλου, ενώ οι ΗΠΑ και η Αγκόλα προβλέπεται να συνεισφέρουν 15% και 10% αντίστοιχα. Ο ρυθμός εγκατάστασης αναμένεται να αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης (CAGR) 15% από το 2024 έως το 2028, με τη Βραζιλία, τη Νορβηγία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αγκόλα να είναι οι κύριες αγορές. View full είδηση
  17. Το ηλεκτρικό σύστημα της Ελλάδας «πρασινίζει» με μεγάλες ταχύτητες, χωρίς όμως να αποχωρίζεται και τα ορυκτά καύσιμα, που συνεχίζουν να καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μερίδιο στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής, με τη συμμετοχή μάλιστα του φυσικού αερίου να αυξάνεται. Το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ΑΠΕ βρέθηκαν στην πρώτη θέση σημειώνοντας αύξηση παραγωγής κατά 24,20% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο πέρυσι. Τον Ιούνιο μάλιστα πέτυχαν ιστορικό υψηλό μηνιαίας παραγωγής με 2.252 GWh. Συμπεριλαμβανομένων και των υδροηλεκτρικών, η καθαρή ενέργεια σημείωσε στο εξάμηνο ρεκόρ συνεισφοράς στην κάλυψη της ζήτησης, φτάνοντας στο 52,9%, ξεπερνώντας τη συνεισφορά όλων των ορυκτών μαζί (λιγνίτης, αέριο και πετρέλαιο). Ωστόσο, παρά τις θετικές επιδόσεις της πράσινης ενέργειας, σημαντική ήταν και η αύξηση του φυσικού αερίου κατά 36,9% στο πρώτο εξάμηνο έναντι του αντίστοιχου περυσινού εξαμήνου, έχοντας μάλιστα την πρωτοκαθεδρία στην κάλυψη της ζήτησης, καταγράφοντας υψηλό δεκαετίας για την περίοδο του εξαμήνου (+34,3%). Σύμφωνα με το The Green Tank, αυτό θα μπορούσε να έχει περιοριστεί αν είχαν αποφευχθεί οι περικοπές των ΑΠΕ που έφτασαν τις 494 GWh στο εξάμηνο. Με βάση τα στοιχεία του διαχειριστή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) που αναλύει το Green Tank, με παραγωγή 12.306 GWh το πρώτο εξάμηνο του έτους, oι ΑΠΕ (χωρίς τα μεγάλα υδροηλεκτρικά) ξεπέρασαν για πρώτη φορά την παραγωγή και των τριών ορυκτών καυσίμων μαζί (ορυκτό αέριο, λιγνίτης και πετρέλαιο) κατά 96 GWh. Την ίδια περίοδο το 2023 οι ΑΠΕ συνεισέφεραν λιγότερο από τα ορυκτά καύσιμα κατά 423 GWh. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το ορυκτό αέριο (9.148 GWh), το οποίο επέστρεψε στα επίπεδα του 2022 και παρουσίασε αύξηση 36,9% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023. Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά βρέθηκαν στην τρίτη θέση με 1.810 GWh, για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία, μετά το πρώτο εξάμηνο του 2021. Ακολούθησε στην τέταρτη θέση το πετρέλαιο στα μη διασυνδεδεμένα νησιά (1.564 GWh), εκτοπίζοντας μάλιστα για πρώτη φορά τον λιγνίτη στην πέμπτη θέση (1.498 GWh). Tη μικρότερη συνεισφορά στην κάλυψη της ζήτησης το πρώτο εξάμηνο του 2024 είχαν οι καθαρές εισαγωγές (342 GWh), οι οποίες ήταν οι χαμηλότερες της τελευταίας δεκαετίας για αυτή την περίοδο, με μεγάλη διαφορά από το προηγούμενο χαμηλό του 2021 (2.188 GWh). Με 14.116 GWh, η καθαρή ενέργεια (ΑΠΕ και μεγάλα υδροηλεκτρικά μαζί) το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν η υψηλότερη της δεκαετίας, αυξημένη κατά 22,7% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023 (11.501 GWh). Μάλιστα ξεπέρασε κατά σχεδόν 2 TWh (1.906 GWh) την ηλεκτροπαραγωγή από τα τρία ορυκτά καύσιμα μαζί (12.210 GWh), η οποία σημείωσε μικρότερη αύξηση κατά 18,1% σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο του 2023. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της διαδικασίας του ενοποιημένου προγραμματισμού που δημοσιεύει καθημερινά ο ΑΔΜΗΕ, περικόπηκαν 494 GWh ΑΠΕ συνολικά το πρώτο εξάμηνο του έτους. Από αυτές, 122 GWh απορρίφθηκαν τον Μάιο, ενώ τον Απρίλιο περικόπηκε η περισσότερη καθαρή ενέργεια (259 GWh) συγκριτικά με τους υπόλοιπους μήνες του έτους αλλά και με το σύνολο των περικοπών του 2023 (228 GWh). Τον Ιούνιο περικόπηκαν 64 GWh, ενώ οι υπόλοιπες 49 GWh τον Μάρτιο. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, πάντως, η χώρα είχε το καθαρότερο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής (262 γρ. CO2/kWh). Εκπέμφθηκαν 6,74 εκατ. τόνοι CO2, μειωμένοι όμως μόνο κατά 2,6% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2023. Η μικρή μείωση οφείλεται στην αύξηση των εκπομπών από τις μονάδες ορυκτού αερίου, οι οποίες ξεπέρασαν το 50% των συνολικών εκπομπών από τους θερμικούς σταθμούς της επικράτειας. View full είδηση
  18. Το ηλεκτρικό σύστημα της Ελλάδας «πρασινίζει» με μεγάλες ταχύτητες, χωρίς όμως να αποχωρίζεται και τα ορυκτά καύσιμα, που συνεχίζουν να καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μερίδιο στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής, με τη συμμετοχή μάλιστα του φυσικού αερίου να αυξάνεται. Το πρώτο εξάμηνο του 2024 οι ΑΠΕ βρέθηκαν στην πρώτη θέση σημειώνοντας αύξηση παραγωγής κατά 24,20% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο πέρυσι. Τον Ιούνιο μάλιστα πέτυχαν ιστορικό υψηλό μηνιαίας παραγωγής με 2.252 GWh. Συμπεριλαμβανομένων και των υδροηλεκτρικών, η καθαρή ενέργεια σημείωσε στο εξάμηνο ρεκόρ συνεισφοράς στην κάλυψη της ζήτησης, φτάνοντας στο 52,9%, ξεπερνώντας τη συνεισφορά όλων των ορυκτών μαζί (λιγνίτης, αέριο και πετρέλαιο). Ωστόσο, παρά τις θετικές επιδόσεις της πράσινης ενέργειας, σημαντική ήταν και η αύξηση του φυσικού αερίου κατά 36,9% στο πρώτο εξάμηνο έναντι του αντίστοιχου περυσινού εξαμήνου, έχοντας μάλιστα την πρωτοκαθεδρία στην κάλυψη της ζήτησης, καταγράφοντας υψηλό δεκαετίας για την περίοδο του εξαμήνου (+34,3%). Σύμφωνα με το The Green Tank, αυτό θα μπορούσε να έχει περιοριστεί αν είχαν αποφευχθεί οι περικοπές των ΑΠΕ που έφτασαν τις 494 GWh στο εξάμηνο. Με βάση τα στοιχεία του διαχειριστή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) που αναλύει το Green Tank, με παραγωγή 12.306 GWh το πρώτο εξάμηνο του έτους, oι ΑΠΕ (χωρίς τα μεγάλα υδροηλεκτρικά) ξεπέρασαν για πρώτη φορά την παραγωγή και των τριών ορυκτών καυσίμων μαζί (ορυκτό αέριο, λιγνίτης και πετρέλαιο) κατά 96 GWh. Την ίδια περίοδο το 2023 οι ΑΠΕ συνεισέφεραν λιγότερο από τα ορυκτά καύσιμα κατά 423 GWh. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το ορυκτό αέριο (9.148 GWh), το οποίο επέστρεψε στα επίπεδα του 2022 και παρουσίασε αύξηση 36,9% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023. Τα μεγάλα υδροηλεκτρικά βρέθηκαν στην τρίτη θέση με 1.810 GWh, για δεύτερη φορά την τελευταία δεκαετία, μετά το πρώτο εξάμηνο του 2021. Ακολούθησε στην τέταρτη θέση το πετρέλαιο στα μη διασυνδεδεμένα νησιά (1.564 GWh), εκτοπίζοντας μάλιστα για πρώτη φορά τον λιγνίτη στην πέμπτη θέση (1.498 GWh). Tη μικρότερη συνεισφορά στην κάλυψη της ζήτησης το πρώτο εξάμηνο του 2024 είχαν οι καθαρές εισαγωγές (342 GWh), οι οποίες ήταν οι χαμηλότερες της τελευταίας δεκαετίας για αυτή την περίοδο, με μεγάλη διαφορά από το προηγούμενο χαμηλό του 2021 (2.188 GWh). Με 14.116 GWh, η καθαρή ενέργεια (ΑΠΕ και μεγάλα υδροηλεκτρικά μαζί) το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν η υψηλότερη της δεκαετίας, αυξημένη κατά 22,7% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2023 (11.501 GWh). Μάλιστα ξεπέρασε κατά σχεδόν 2 TWh (1.906 GWh) την ηλεκτροπαραγωγή από τα τρία ορυκτά καύσιμα μαζί (12.210 GWh), η οποία σημείωσε μικρότερη αύξηση κατά 18,1% σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο του 2023. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της διαδικασίας του ενοποιημένου προγραμματισμού που δημοσιεύει καθημερινά ο ΑΔΜΗΕ, περικόπηκαν 494 GWh ΑΠΕ συνολικά το πρώτο εξάμηνο του έτους. Από αυτές, 122 GWh απορρίφθηκαν τον Μάιο, ενώ τον Απρίλιο περικόπηκε η περισσότερη καθαρή ενέργεια (259 GWh) συγκριτικά με τους υπόλοιπους μήνες του έτους αλλά και με το σύνολο των περικοπών του 2023 (228 GWh). Τον Ιούνιο περικόπηκαν 64 GWh, ενώ οι υπόλοιπες 49 GWh τον Μάρτιο. Το πρώτο εξάμηνο του 2024, πάντως, η χώρα είχε το καθαρότερο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής (262 γρ. CO2/kWh). Εκπέμφθηκαν 6,74 εκατ. τόνοι CO2, μειωμένοι όμως μόνο κατά 2,6% σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2023. Η μικρή μείωση οφείλεται στην αύξηση των εκπομπών από τις μονάδες ορυκτού αερίου, οι οποίες ξεπέρασαν το 50% των συνολικών εκπομπών από τους θερμικούς σταθμούς της επικράτειας.
  19. Τα καιρικά φαινόμενα παίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενέργειας και δη της ηλεκτρικής. Μετά τη χαμηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας το 2023, τα παγκόσμια υδροηλεκτρικά εργοστάσια έχουν δει την παραγωγή τους να πηγαίνει στα ύψη φέτος, λόγω των επαρκών βροχοπτώσεων σε μεγάλες χώρες που παράγουν υδροηλεκτρική ενέργεια. «Η ανάκαμψη της παραγωγής υδροηλεκτρικών από τα χαμηλά του περασμένου έτους, θα μπορούσε να εκτοπίσει μέρος της χρήσης ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας», σημειώνει ο John Kemp (αναλυτής αγοράς του Reuters). Το 2023, οι εκπομπές που σχετίζονται με την ενέργεια αυξήθηκαν σε ένα άλλο επίπεδο ρεκόρ, καθώς η χρήση άνθρακα αυξήθηκε σε μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές που πλήττονται από χαμηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση εκπομπών του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) νωρίτερα φέτος. Το 2023 αυξήθηκε η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα Οι εκπομπές από τον άνθρακα αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 65% της αύξησης το 2023, ανέφερε ο IEA. Μέρος της αύξησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα ήταν αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας έλλειψης παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας λόγω ξηρασίας. Πέρυσι, μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές όπως η Κίνα και η Ινδία βασίστηκαν ακόμη περισσότερο στην παραγωγή ενέργειας από άνθρακα, καθώς η υδροηλεκτρική παραγωγή μειώθηκε εν μέσω βροχοπτώσεων χαμηλότερων από το κανονικό που μείωσαν τα επίπεδα του νερού στους μεγαλύτερους ποταμούς και εξάντλησαν τους υδροηλεκτρικούς ταμιευτήρες. Η χαμηλότερη παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας και η αντικατάστασή της με άνθρακα αύξησαν τις εκπομπές ρύπων κατά περίπου 170 εκατομμύρια τόνους πέρυσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οργανισμού. «Χωρίς αυτό το αποτέλεσμα, οι εκπομπές από τον παγκόσμιο τομέα ηλεκτρικής ενέργειας θα είχαν μειωθεί το 2023», ανέφερε η IEA στην έκθεσή της. Αύξηση στην παραγωγή της Κίνας Φέτος, οι έντονες βροχοπτώσεις και το αρκετό νερό σε ταμιευτήρες στην Κίνα ώθησαν την κινεζική παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας υψηλότερα, με τις ισχυρές επιδόσεις του τμήματος να επεκτείνονται το καλοκαίρι καθώς προβλέπονται περισσότερες βροχοπτώσεις. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη δυναμικότητα υδροηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, συνολικά 425 GW, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου φράγματος στον κόσμο, των Τριών Φαραγγιών. Ρεκόρ στην Βραζιλία Σε μια άλλη μεγάλη αγορά υδροηλεκτρικής ενέργειας, τη Βραζιλία, η υδροηλεκτρική παραγωγή σημείωσε νέο ρεκόρ 206 δισεκατομμυρίων kWh τους πρώτους 5 μήνες του 2024, σύμφωνα με τον Kemp του Reuters. Φέτος, το άφθονο νερό στα φράγματα έχει εξασφαλίσει υψηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό, σε συνδυασμό με τις ραγδαίες εγκαταστάσεις ηλιακής και αιολικής ενέργειας, έχει οδηγήσει στις χαμηλότερες εισαγωγές φυσικού αερίου στη Βραζιλία εδώ και δύο δεκαετίες. View full είδηση
  20. Τα καιρικά φαινόμενα παίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ενέργειας και δη της ηλεκτρικής. Μετά τη χαμηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας το 2023, τα παγκόσμια υδροηλεκτρικά εργοστάσια έχουν δει την παραγωγή τους να πηγαίνει στα ύψη φέτος, λόγω των επαρκών βροχοπτώσεων σε μεγάλες χώρες που παράγουν υδροηλεκτρική ενέργεια. «Η ανάκαμψη της παραγωγής υδροηλεκτρικών από τα χαμηλά του περασμένου έτους, θα μπορούσε να εκτοπίσει μέρος της χρήσης ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας», σημειώνει ο John Kemp (αναλυτής αγοράς του Reuters). Το 2023, οι εκπομπές που σχετίζονται με την ενέργεια αυξήθηκαν σε ένα άλλο επίπεδο ρεκόρ, καθώς η χρήση άνθρακα αυξήθηκε σε μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές που πλήττονται από χαμηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση εκπομπών του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) νωρίτερα φέτος. Το 2023 αυξήθηκε η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα Οι εκπομπές από τον άνθρακα αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 65% της αύξησης το 2023, ανέφερε ο IEA. Μέρος της αύξησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα ήταν αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας έλλειψης παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας λόγω ξηρασίας. Πέρυσι, μεγάλες αναπτυσσόμενες αγορές όπως η Κίνα και η Ινδία βασίστηκαν ακόμη περισσότερο στην παραγωγή ενέργειας από άνθρακα, καθώς η υδροηλεκτρική παραγωγή μειώθηκε εν μέσω βροχοπτώσεων χαμηλότερων από το κανονικό που μείωσαν τα επίπεδα του νερού στους μεγαλύτερους ποταμούς και εξάντλησαν τους υδροηλεκτρικούς ταμιευτήρες. Η χαμηλότερη παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας και η αντικατάστασή της με άνθρακα αύξησαν τις εκπομπές ρύπων κατά περίπου 170 εκατομμύρια τόνους πέρυσι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οργανισμού. «Χωρίς αυτό το αποτέλεσμα, οι εκπομπές από τον παγκόσμιο τομέα ηλεκτρικής ενέργειας θα είχαν μειωθεί το 2023», ανέφερε η IEA στην έκθεσή της. Αύξηση στην παραγωγή της Κίνας Φέτος, οι έντονες βροχοπτώσεις και το αρκετό νερό σε ταμιευτήρες στην Κίνα ώθησαν την κινεζική παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας υψηλότερα, με τις ισχυρές επιδόσεις του τμήματος να επεκτείνονται το καλοκαίρι καθώς προβλέπονται περισσότερες βροχοπτώσεις. Η Κίνα έχει τη μεγαλύτερη δυναμικότητα υδροηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο, συνολικά 425 GW, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου φράγματος στον κόσμο, των Τριών Φαραγγιών. Ρεκόρ στην Βραζιλία Σε μια άλλη μεγάλη αγορά υδροηλεκτρικής ενέργειας, τη Βραζιλία, η υδροηλεκτρική παραγωγή σημείωσε νέο ρεκόρ 206 δισεκατομμυρίων kWh τους πρώτους 5 μήνες του 2024, σύμφωνα με τον Kemp του Reuters. Φέτος, το άφθονο νερό στα φράγματα έχει εξασφαλίσει υψηλή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό, σε συνδυασμό με τις ραγδαίες εγκαταστάσεις ηλιακής και αιολικής ενέργειας, έχει οδηγήσει στις χαμηλότερες εισαγωγές φυσικού αερίου στη Βραζιλία εδώ και δύο δεκαετίες.
  21. ενέργεια κρατά τα “σκήπτρα” στους ρυθμούς ανάπτυξης επενδύσεων από το 2019 και μέχρι το 2023 με βάση τα στοιχεία και τις επεξεργασίες, που κάνει στην τριμηνιαία έκθεση, που δημοσιοποίησε χθες το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Ωστόσο, παραμένει, τουλάχιστον, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, καθώς παρατηρείται στον κλάδο των ακινήτων η μεγαλύτερη “συσσώρευση” ενδιαφέροντος. Ακολουθούν, με βάση τα στοιχεία, κλάδοι, όπως αυτοί της Μεταποίησης και της Γεωργίας, Δασοκομίας και Αλιείας , η συνεισφορά των οποίων, όπως αναφέρεται, ωστόσο, σημείωσε μικρή πτώση και όχι αύξηση την τετραετία 2019-2022. Αναλυτικά, όπως αναφέρει το Γραφείο Προϋπολογισμού, “δεδομένου του σημαντικού ρόλου των επενδύσεων στην εθνική οικονομία, είναι χρήσιμο να εξετάσουμε πως οι επενδύσεις κατανέμονται μεταξύ των διαφόρων κλάδων οικονομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα ετήσια στοιχεία της Eurostat, οι δημόσιες επενδύσεις στη δημόσια διοίκηση, την άμυνα και την κοινωνική ασφάλιση έχουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά στο σύνολο των επενδύσεων, με τη συνεισφορά αυτή να έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία τετραετία (από 13,6% το 2019 σε 17,1% το 2022). Ακολουθεί ο κλάδος της Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας (13,2% το 2022), η συνεισφορά του οποίου αυξήθηκε ομοίως σημαντικά μέσα στην τετραετία 2019-2022 (το 2019 ήταν 9,8%). Στη τρίτη και τέταρτη θέση βρίσκονται οι κλάδοι της Μεταποίησης (10,5%), και της Γεωργίας, Δασοκομίας και Αλιείας (9,0%), η συνεισφορά των οποίων, ωστόσο, σημείωσε μικρή πτώση και όχι αύξηση την τετραετία 2019-2022. Μια πιο δυναμική εικόνα της συνεισφοράς του κάθε κλάδου οικονομικής δραστηριότητας στις συνολικές επενδύσεις, αποτυπώνεται τους συγκεντρωτικούς ρυθμούς μεγέθυνσης για την περίοδο 2019-2022, πάντα σε όρους επενδύσεων. Ρυθμοί μεγέθυνσης Την μεγαλύτερη ανάπτυξη, φτάνοντας ποσά κοντά στα 2 δισ. ετησίως, σημείωσε ο κλάδος της Ενέργειας (+ 118,8%), που περιλαμβάνει, (1) Παραγωγή, μετάδοση και διανομή/εμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας, (2) Παραγωγή φυσικού αερίου, διανομή/εμπόριο αερίων καυσίμων με αγωγούς, (3) Παραγωγή και διανομή ατμού και ζεστού νερού για θέρμανση ή παραγωγή ενέργειας, (4) παραγωγή και διανομή ψυχρού αέρα, κρύου νερού για ψύξη, πάγου, ως τροφή αλλά και για ψύξη. Την ίδια ώρα, τη μεγαλύτερη συρρίκνωση ο κλάδος των Ορυχείων και Λατομείων(-43,6%), αλλαγές που πιθανώς να μπορούν να αποδοθούν στην απολιγνιτοποίηση και τη στροφή προς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που επέβαλε η “πράσινη” ενεργειακή πολιτική, η οποία αποτέλεσε σημαντικό πυλώνα των επενδύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Η δεύτερη μεγαλύτερη επέκταση παρατηρήθηκε στον κλάδο Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας (83,1%). Τέλος, συρρίκνωση παρατηρήθηκε στον κλάδο Μεταφορά και Αποθήκευση (- 9,0%), ενώ στασιμότητα παρατηρήθηκε στο κλάδο του Τουρισμού (+ 0,3%), απότοκα της οικονομικής ύφεσης που έφερε η πανδημία με βάση την επεξεργασία των στοιχείων της Eurostat, που κάνει το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Ο ρόλος των επενδύσεων Με βάση όσα αναφέρονται από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, η μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται καθοριστικά από τις επενδύσεις σε πάγιο και ανθρώπινο κεφάλαιο. Ιστορικά, για παράδειγμα χώρες της Ανατολικής Ασίας, όπως η Κορέα, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Ταιβάν, Χονγκ-Κονγκ κατά την περίοδο 1965-1990, αλλά και Ευρωπαϊκές, όπως η Ιρλανδία και Φιλανδία βασίστηκαν στις επενδύσεις ως μοχλό για να επιτύχουν μικρά οικονομικά θαύματα. Η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων ενισχύει τη ρευστότητα και την εξωτερική ανταγωνιστικότητα της χώρας, ενώ οι εγχώριες επενδύσεις δημιουργούν άμεσα αυξημένο εισόδημα οδηγώντας σε βραχυχρόνια τόνωση του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ. Όπως αναφέρεται, ο αντίκτυπος της τριπλής κρίσης (δημοσιονομική, οικονομική και τραπεζική) που έπληξε τη χώρα μας την προηγούμενη δεκαετία, ήταν πολύ ισχυρός για τις επενδύσεις, ισχυρότερος ακόμα και από αυτόν στο ΑΕΠ και την κατανάλωση.Σύμφωνα με τα τριμηνιαία στοιχεία της Eurostat, η ελληνική οικονομία απώλεσε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της (μείωση κατά 26,5% από το δ’ τρίμηνο του 2009 στο ίδιο τρίμηνο του 2014) και πάνω από τις μισές της επενδύσεις (μείωση κατά 59,4% για την ίδια περίοδο αναφοράς). Από το 2015 έως το 2019 οι επενδύσεις ήταν αναιμικές: ο σωρευτικός ακαθάριστος ρυθμός σχηματισμού παγίου κεφαλαίου ήταν μόλις 3,8%, σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία της Eurostat. Έκτοτε και μέχρι το 2023, ο αντίστοιχος σωρευτικός ρυθμός ανέκαμψε σημαντικά και διαμορφώθηκε στο 41,3%. Από το 2021 και μετά, χάρη στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ), και στο ευνοϊκότερο οικονομικό περιβάλλον, οι επενδύσεις έχουν αρχίσει και ανακάμπτουν, ωστόσο παραμένουν υποδιπλάσιες σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα τους. Το επενδυτικό κενό της χώρας παραμένει μεγάλο. Ο λόγος επενδύσεων προς ΑΕΠ βρίσκεται το 2023 στο 13,9% του ΑΕΠ ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης για το ίδιο έτος είναι 22,2%. Η κάλυψη αυτού του κενού δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί μέσα σε λίγα μόνο χρόνια και θα απαιτήσει από την οικονομία να αναζητήσει επιπρόσθετους πόρους και μετά την λήξη του ΤΑΑ το 2026.
  22. ενέργεια κρατά τα “σκήπτρα” στους ρυθμούς ανάπτυξης επενδύσεων από το 2019 και μέχρι το 2023 με βάση τα στοιχεία και τις επεξεργασίες, που κάνει στην τριμηνιαία έκθεση, που δημοσιοποίησε χθες το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Ωστόσο, παραμένει, τουλάχιστον, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, καθώς παρατηρείται στον κλάδο των ακινήτων η μεγαλύτερη “συσσώρευση” ενδιαφέροντος. Ακολουθούν, με βάση τα στοιχεία, κλάδοι, όπως αυτοί της Μεταποίησης και της Γεωργίας, Δασοκομίας και Αλιείας , η συνεισφορά των οποίων, όπως αναφέρεται, ωστόσο, σημείωσε μικρή πτώση και όχι αύξηση την τετραετία 2019-2022. Αναλυτικά, όπως αναφέρει το Γραφείο Προϋπολογισμού, “δεδομένου του σημαντικού ρόλου των επενδύσεων στην εθνική οικονομία, είναι χρήσιμο να εξετάσουμε πως οι επενδύσεις κατανέμονται μεταξύ των διαφόρων κλάδων οικονομικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα ετήσια στοιχεία της Eurostat, οι δημόσιες επενδύσεις στη δημόσια διοίκηση, την άμυνα και την κοινωνική ασφάλιση έχουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά στο σύνολο των επενδύσεων, με τη συνεισφορά αυτή να έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία τετραετία (από 13,6% το 2019 σε 17,1% το 2022). Ακολουθεί ο κλάδος της Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας (13,2% το 2022), η συνεισφορά του οποίου αυξήθηκε ομοίως σημαντικά μέσα στην τετραετία 2019-2022 (το 2019 ήταν 9,8%). Στη τρίτη και τέταρτη θέση βρίσκονται οι κλάδοι της Μεταποίησης (10,5%), και της Γεωργίας, Δασοκομίας και Αλιείας (9,0%), η συνεισφορά των οποίων, ωστόσο, σημείωσε μικρή πτώση και όχι αύξηση την τετραετία 2019-2022. Μια πιο δυναμική εικόνα της συνεισφοράς του κάθε κλάδου οικονομικής δραστηριότητας στις συνολικές επενδύσεις, αποτυπώνεται τους συγκεντρωτικούς ρυθμούς μεγέθυνσης για την περίοδο 2019-2022, πάντα σε όρους επενδύσεων. Ρυθμοί μεγέθυνσης Την μεγαλύτερη ανάπτυξη, φτάνοντας ποσά κοντά στα 2 δισ. ετησίως, σημείωσε ο κλάδος της Ενέργειας (+ 118,8%), που περιλαμβάνει, (1) Παραγωγή, μετάδοση και διανομή/εμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας, (2) Παραγωγή φυσικού αερίου, διανομή/εμπόριο αερίων καυσίμων με αγωγούς, (3) Παραγωγή και διανομή ατμού και ζεστού νερού για θέρμανση ή παραγωγή ενέργειας, (4) παραγωγή και διανομή ψυχρού αέρα, κρύου νερού για ψύξη, πάγου, ως τροφή αλλά και για ψύξη. Την ίδια ώρα, τη μεγαλύτερη συρρίκνωση ο κλάδος των Ορυχείων και Λατομείων(-43,6%), αλλαγές που πιθανώς να μπορούν να αποδοθούν στην απολιγνιτοποίηση και τη στροφή προς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που επέβαλε η “πράσινη” ενεργειακή πολιτική, η οποία αποτέλεσε σημαντικό πυλώνα των επενδύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Η δεύτερη μεγαλύτερη επέκταση παρατηρήθηκε στον κλάδο Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας (83,1%). Τέλος, συρρίκνωση παρατηρήθηκε στον κλάδο Μεταφορά και Αποθήκευση (- 9,0%), ενώ στασιμότητα παρατηρήθηκε στο κλάδο του Τουρισμού (+ 0,3%), απότοκα της οικονομικής ύφεσης που έφερε η πανδημία με βάση την επεξεργασία των στοιχείων της Eurostat, που κάνει το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Ο ρόλος των επενδύσεων Με βάση όσα αναφέρονται από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, η μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται καθοριστικά από τις επενδύσεις σε πάγιο και ανθρώπινο κεφάλαιο. Ιστορικά, για παράδειγμα χώρες της Ανατολικής Ασίας, όπως η Κορέα, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Ταιβάν, Χονγκ-Κονγκ κατά την περίοδο 1965-1990, αλλά και Ευρωπαϊκές, όπως η Ιρλανδία και Φιλανδία βασίστηκαν στις επενδύσεις ως μοχλό για να επιτύχουν μικρά οικονομικά θαύματα. Η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων ενισχύει τη ρευστότητα και την εξωτερική ανταγωνιστικότητα της χώρας, ενώ οι εγχώριες επενδύσεις δημιουργούν άμεσα αυξημένο εισόδημα οδηγώντας σε βραχυχρόνια τόνωση του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ. Όπως αναφέρεται, ο αντίκτυπος της τριπλής κρίσης (δημοσιονομική, οικονομική και τραπεζική) που έπληξε τη χώρα μας την προηγούμενη δεκαετία, ήταν πολύ ισχυρός για τις επενδύσεις, ισχυρότερος ακόμα και από αυτόν στο ΑΕΠ και την κατανάλωση.Σύμφωνα με τα τριμηνιαία στοιχεία της Eurostat, η ελληνική οικονομία απώλεσε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της (μείωση κατά 26,5% από το δ’ τρίμηνο του 2009 στο ίδιο τρίμηνο του 2014) και πάνω από τις μισές της επενδύσεις (μείωση κατά 59,4% για την ίδια περίοδο αναφοράς). Από το 2015 έως το 2019 οι επενδύσεις ήταν αναιμικές: ο σωρευτικός ακαθάριστος ρυθμός σχηματισμού παγίου κεφαλαίου ήταν μόλις 3,8%, σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία της Eurostat. Έκτοτε και μέχρι το 2023, ο αντίστοιχος σωρευτικός ρυθμός ανέκαμψε σημαντικά και διαμορφώθηκε στο 41,3%. Από το 2021 και μετά, χάρη στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ), και στο ευνοϊκότερο οικονομικό περιβάλλον, οι επενδύσεις έχουν αρχίσει και ανακάμπτουν, ωστόσο παραμένουν υποδιπλάσιες σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα τους. Το επενδυτικό κενό της χώρας παραμένει μεγάλο. Ο λόγος επενδύσεων προς ΑΕΠ βρίσκεται το 2023 στο 13,9% του ΑΕΠ ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης για το ίδιο έτος είναι 22,2%. Η κάλυψη αυτού του κενού δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί μέσα σε λίγα μόνο χρόνια και θα απαιτήσει από την οικονομία να αναζητήσει επιπρόσθετους πόρους και μετά την λήξη του ΤΑΑ το 2026. View full είδηση
  23. Έκλεισαν 11 ημέρες σερί δίχως λιγνίτη στη ζωή μας. Για πρώτη φορά στην ενεργειακή ιστορία της Ελλάδας, η ηλεκτροπαραγωγή των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ ήταν μηδενική για 264 συνεχόμενες ώρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ των 235 ωρών χωρίς «κάρβουνο» που είχε καταγραφεί στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Άλλες τέσσερις φορές, σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το Green Tank, είχε μηδενιστεί η λιγνιτική παραγωγή εντός του 2023: για ένα οκταήμερο το διάστημα 26 Σεπτεμβρίου – 4 Οκτωβρίου, για 87 ώρες την περίοδο 1 – 5 Ιουλίου, για 64 ώρες από 7 έως 10 Ιουλίου και για 38 ώρες στις 20-21 Αυγούστου. Η πρώτη φορά που το άλλοτε «εθνικό» μας καύσιμο δεν είχε παρουσία στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ήταν μεταξύ 8 και 9 Ιουνίου του 2020 για 38 ώρες. Η απολιγνιτοποίηση Την τελευταία πενταετία, το σχέδιο απολιγνιτοποίησης επιταχύνθηκε, ακόμη και στα χρόνια της ενεργειακής κρίσης. Μάλιστα, το διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024 ο λιγνίτης με 1.050 GWh (γιγαβατώρες) είχε τη χαμηλότερη παραγωγή συγκριτικά με τα αντίστοιχα τρίμηνα της τελευταίας δεκαετίας, καλύπτοντας μόλις το 8,4% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι, δέκα χρόνια πριν, τους τρεις πρώτους μήνες του 2014, η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη έφτανε τις 6.119 GWh. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα της ΔΕΗ για το πρώτο τρίμηνο του 2024 το μέσο μερίδιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα μειώθηκε σε 33% από 39% το α’ τρίμηνο 2023. Η μείωση οφείλεται κυρίως στη χαμηλότερη παραγωγή από τις λιγνιτικές μονάδες καθώς η επιχείρηση, όπως αναφέρεται στη σχετική παρουσίαση, «συνεχίζει την υλοποίηση του πλάνου της για την πλήρη απολιγνιτοποίηση του ενεργειακού της μείγματος μέχρι το 2026». Μάλιστα, η πτώση της λιγνιτικής παραγωγής κατά 27% (σε σχέση με το α’ τρίμηνο 2023) οδήγησε και σε περιορισμό των εκπομπών CO2 κατά 18%. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο αναλυτής πολιτικής του Green Tank κ. Νίκος Μάντζαρης, μπορεί ο λιγνίτης να μηδενίζεται, όμως στο ενεργειακό μείγμα της χώρας επανέρχεται το φυσικό αέριο, παρά την κατακόρυφη μείωση που πέτυχε η Ελλάδα τη διετία της ενεργειακής κρίσης χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και τον περιορισμό της ζήτησης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, «η συνταγή για τη μετάβαση είναι να πάμε από το κάρβουνο στις ΑΠΕ». Αναγκαίος μηχανισμός διαθεσιμότητας ισχύος για το αέριο Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε ανώτατο στέλεχος μεγάλου ενεργειακού ομίλου, μιλώντας στο περιθώριο του Eurelectric Eurelectric Power Summit 2024 που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διήμερο στο Λαγονήσι, η απόσυρση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής δημιουργεί «χώρο» στο ηλεκτρικό σύστημα για μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο, οι οποίες, λόγω της αυξημένης διείσδυσης των στοχαστικών ΑΠΕ, καθίστανται αναγκαίες ως εφεδρικές πηγές ενέργειας (και όχι ως μονάδες βάσης) που θα πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμες για την ευστάθεια του ηλεκτρικού συστήματος. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η ίδια πηγή, για τη βιωσιμότητα των μονάδων αερίου είναι απαραίτητος ένας μηχανισμός αποζημίωσης διαθεσιμότητας ισχύος που θα εξασφαλίζει ότι θα ανακτούν το κόστος για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους, παρότι θα λειτουργούν για πολύ λιγότερες ώρες στο μέλλον, σε σχέση με σήμερα, ώστε να παραμείνουν ως εφεδρείες. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, οι Μηχανισμοί Διαθεσιμότητας Ισχύος, έπειτα από την έγκριση της μεταρρύθμισης της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού (Target Model), αποτελούν ένα νέο «εργαλείο» το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει και η Ελλάδα. View full είδηση
  24. Έκλεισαν 11 ημέρες σερί δίχως λιγνίτη στη ζωή μας. Για πρώτη φορά στην ενεργειακή ιστορία της Ελλάδας, η ηλεκτροπαραγωγή των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ ήταν μηδενική για 264 συνεχόμενες ώρες, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ των 235 ωρών χωρίς «κάρβουνο» που είχε καταγραφεί στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Άλλες τέσσερις φορές, σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το Green Tank, είχε μηδενιστεί η λιγνιτική παραγωγή εντός του 2023: για ένα οκταήμερο το διάστημα 26 Σεπτεμβρίου – 4 Οκτωβρίου, για 87 ώρες την περίοδο 1 – 5 Ιουλίου, για 64 ώρες από 7 έως 10 Ιουλίου και για 38 ώρες στις 20-21 Αυγούστου. Η πρώτη φορά που το άλλοτε «εθνικό» μας καύσιμο δεν είχε παρουσία στο ενεργειακό μείγμα της χώρας ήταν μεταξύ 8 και 9 Ιουνίου του 2020 για 38 ώρες. Η απολιγνιτοποίηση Την τελευταία πενταετία, το σχέδιο απολιγνιτοποίησης επιταχύνθηκε, ακόμη και στα χρόνια της ενεργειακής κρίσης. Μάλιστα, το διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2024 ο λιγνίτης με 1.050 GWh (γιγαβατώρες) είχε τη χαμηλότερη παραγωγή συγκριτικά με τα αντίστοιχα τρίμηνα της τελευταίας δεκαετίας, καλύπτοντας μόλις το 8,4% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι, δέκα χρόνια πριν, τους τρεις πρώτους μήνες του 2014, η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη έφτανε τις 6.119 GWh. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα της ΔΕΗ για το πρώτο τρίμηνο του 2024 το μέσο μερίδιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα μειώθηκε σε 33% από 39% το α’ τρίμηνο 2023. Η μείωση οφείλεται κυρίως στη χαμηλότερη παραγωγή από τις λιγνιτικές μονάδες καθώς η επιχείρηση, όπως αναφέρεται στη σχετική παρουσίαση, «συνεχίζει την υλοποίηση του πλάνου της για την πλήρη απολιγνιτοποίηση του ενεργειακού της μείγματος μέχρι το 2026». Μάλιστα, η πτώση της λιγνιτικής παραγωγής κατά 27% (σε σχέση με το α’ τρίμηνο 2023) οδήγησε και σε περιορισμό των εκπομπών CO2 κατά 18%. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο αναλυτής πολιτικής του Green Tank κ. Νίκος Μάντζαρης, μπορεί ο λιγνίτης να μηδενίζεται, όμως στο ενεργειακό μείγμα της χώρας επανέρχεται το φυσικό αέριο, παρά την κατακόρυφη μείωση που πέτυχε η Ελλάδα τη διετία της ενεργειακής κρίσης χάρη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και τον περιορισμό της ζήτησης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, «η συνταγή για τη μετάβαση είναι να πάμε από το κάρβουνο στις ΑΠΕ». Αναγκαίος μηχανισμός διαθεσιμότητας ισχύος για το αέριο Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε ανώτατο στέλεχος μεγάλου ενεργειακού ομίλου, μιλώντας στο περιθώριο του Eurelectric Eurelectric Power Summit 2024 που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο διήμερο στο Λαγονήσι, η απόσυρση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής δημιουργεί «χώρο» στο ηλεκτρικό σύστημα για μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο, οι οποίες, λόγω της αυξημένης διείσδυσης των στοχαστικών ΑΠΕ, καθίστανται αναγκαίες ως εφεδρικές πηγές ενέργειας (και όχι ως μονάδες βάσης) που θα πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμες για την ευστάθεια του ηλεκτρικού συστήματος. Ωστόσο, όπως επεσήμανε η ίδια πηγή, για τη βιωσιμότητα των μονάδων αερίου είναι απαραίτητος ένας μηχανισμός αποζημίωσης διαθεσιμότητας ισχύος που θα εξασφαλίζει ότι θα ανακτούν το κόστος για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους, παρότι θα λειτουργούν για πολύ λιγότερες ώρες στο μέλλον, σε σχέση με σήμερα, ώστε να παραμείνουν ως εφεδρείες. Ήδη από την περασμένη Τρίτη, οι Μηχανισμοί Διαθεσιμότητας Ισχύος, έπειτα από την έγκριση της μεταρρύθμισης της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού (Target Model), αποτελούν ένα νέο «εργαλείο» το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει και η Ελλάδα.
  25. Σε ηγέτιδα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) αναδεικνύεται η ηλιακή ενέργεια, αφού η επέκταση και η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών είχε ως αποτέλεσμα 33 χώρες να παράγουν μέσω αυτών πάνω από το ένα δέκατο της ηλεκτρικής τους ενέργειας. H Ελλάδα είχε το δεύτερο υψηλότερο μερίδιο παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά στο μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας (19%), ακολουθούμενη από την Ουγγαρία (18%) και την Ολλανδία (17%). Η Χιλή ήταν στην πρώτη θέση, με σχεδόν 20% το 2023. Σύμφωνα με ανάλυση του think tank για την καθαρή ενέργεια Ember η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά και αιολικά θα αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του μελλοντικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, παρέχοντας σχεδόν το 70% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2050. © Ember Οι φωτοβολταϊκές και αιολικές εγκαταστάσεις συνεισέφεραν το 13,4% του ηλεκτρισμού που παρήχθη διεθνώς και το υπόλοιπο ποσοστό της «καθαρής» ενέργειας προήλθε από άλλες ανανεώσιμες πηγές, ιδίως υδροηλεκτρικές μονάδες. Σε κατά κεφαλήν βάση, η Αυστραλία παρήγαγε την περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακή ενέργεια με 1.810 kWh, ενώ η Ολλανδία ήρθε δεύτερη με 1.208 kWh. Η Ισπανία έγινε ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός ηλιακής ενέργειας σε κατά κεφαλήν βάση το 2023, αφού κατέλαβε την πέμπτη θέση το 2022. Ιδιαίτερη μνεία κάνει το think tank και στην κυριαρχία της Κίνας. Η εν λόγω χώρα παρήγαγε την περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακή ενέργεια (584 TWh), ξεπερνώντας ακόμα και τις Ηνωμένες Πολιτείες (238 TWh). Η Ινδία ξεπέρασε την Ιαπωνία και έγινε η τρίτη μεγαλύτερη γεννήτρια ηλιακής ενέργειας το 2023 (113 TWh). Αυτή η κατάταξη δεν συμπεριλαμβάνει χώρες με λιγότερο από 5 TWh ηλιακής παραγωγής. Η ΕΕ παράγει το 44% της ηλεκτρικής της ενέργειας από ΑΠΕ Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει σταθερά ανοδικά βήματα παράγοντας το 44% της ηλεκτρικής της ενέργειας από ΑΠΕ, με το μπλοκ να συνεισφέρει το 17% της παγκόσμιας ανάπτυξης το 2023. Σημειώνεται πως περισσότερο από το ήμισυ της αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας το 2023 προήλθε από πέντε τεχνολογίες: ηλεκτρικά οχήματα (EV), αντλίες θερμότητας, ηλεκτρολύτες, κλιματισμός και κέντρα δεδομένων. Η εξάπλωση αυτών των τεχνολογιών θα επιταχύνει την αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά η συνολική ζήτηση ενέργειας θα μειωθεί, καθώς η ηλεκτροκίνηση είναι πολύ πιο αποδοτική από τα ορυκτά καύσιμα. Σημειώνεται πως η Solar ήταν ο κύριος προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο πέρυσι, παρέχοντας διπλάσια νέα ενέργεια από τον άνθρακα. Διατήρησε το καθεστώς της ως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή ενέργειας για 19η συνεχή χρονιά. To Ember αναμένει η αύξηση της καθαρής ενέργειας να υπερκαλύψει τη συνολική αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, οδηγώντας την παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα σε πτώση κατά 2% το 2024. Περισσότερες από τις μισές οικονομίες βρίσκονται ήδη τουλάχιστον πέντε χρόνια από την κορύφωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Οι εκπομπές από αυτούς τους 118 τομείς ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί κατά ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία. Συνολικά, αντιπροσωπεύουν το 43% της παγκόσμιας ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ορυκτών καυσίμων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μειωθεί κατά 63% από την κορύφωσή της το 2008, στην Ελλάδα κατά 57% (έχοντας κορυφωθεί το 2007), στην Ισπανία κατά 59% (2005) και στη Γερμανία κατά 42% (2007). Η πτώση αυτή είναι αλληλένδετη με την υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ. Άλλες βασικές ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν κορυφωθεί και έχουν δει μικρότερες πτώσεις. Η παραγωγή ορυκτών καυσίμων στις ΗΠΑ μειώθηκε κατά 16% από την κορύφωσή της το 2007, τον Καναδά κατά 26% (έχοντας κορυφωθεί το 2001), την Αυστραλία κατά 24% (2009), την Ιαπωνία κατά 29% (2012) και τη Νότια Κορέα κατά 13% (2018). Συνολικά, οι χώρες του ΟΟΣΑ είδαν τις εκπομπές του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας να κορυφώνονται το 2007, με πτώση 28% από τότε. Η μείωση των εκπομπών στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ήδη η πραγματικότητα για πολλές χώρες και το σκηνικό είναι πλέον έτοιμο για να αρχίσουν να μειώνονται οι παγκόσμιες εκπομπές. Οι ΑΠΕ κατέλαβαν για πρώτη φορά το 30% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2023, θέτοντας την πράσινη ενέργεια σύμμαχο στην απεξάρτηση από τον άνθρακα. Η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά και αιολικά συνέχισε να επεκτείνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αμφότερες έφτασαν σε νέο υψηλό ρεκόρ 13,4% (3.935 TWh) το 2023, κερδίζοντας άλλες 1,5 ποσοστιαίες μονάδες του παγκόσμιου μείγματος ηλεκτρικής ενέργειας σε σύγκριση με το 2022 (11,9%, 3.422 TWh). Η Κίνα ήταν ο κύριος συνεισφέρων, αντιπροσωπεύοντας το 51% της πρόσθετης παγκόσμιας παραγωγής από φ/β το 2023 και το 60% της νέας παγκόσμιας παραγωγής αιολικής ενέργειας. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην παγκόσμια ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας περιλαμβάνουν την ΕΕ (24%) και τη Βραζιλία (7%), ενώ η παγκόσμια ανάπτυξη φωτοβολταϊκών προέρχεται από την ΕΕ (12%) και τις ΗΠΑ (11%). Μαζί, οι τέσσερις κορυφαίες οικονομίες – η Κίνα, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Βραζιλία – αντιπροσώπευαν το 81% της αύξησης της ενέργειας από φωτοβολταϊκά το 2023. Τι αναμένουμε για το 2024 Η Ember προβλέπει ότι η παραγωγή από ορυκτά καύσιμα θα μειωθεί ελαφρώς το 2024, οδηγώντας σε μεγαλύτερες μειώσεις τα επόμενα χρόνια. Η αύξηση της ζήτησης το 2024 αναμένεται να είναι υψηλότερη από ό,τι το 2023 (+968 TWh), ενώ αύξηση της καθαρής παραγωγής προβλέπεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη (+1300 TWh), οδηγώντας σε μείωση της παγκόσμιας παραγωγής ορυκτών καυσίμων κατά 2% (-333 TWh). Ήδη η εξάπλωση της καθαρής παραγωγής, με αιχμή την ηλιακή και την αιολική ενέργεια, έχει συμβάλει στην επιβράδυνση της αύξησης των ορυκτών καυσίμων κατά σχεδόν δύο τρίτα τα τελευταία δέκα χρόνια. Ως αποτέλεσμα, οι μισές οικονομίες του κόσμου έχουν ήδη περάσει τουλάχιστον πέντε χρόνια μετά την κορύφωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή με τις εκπομπές του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας να κορυφώνονται συλλογικά το 2007 και να μειώνονται έκτοτε κατά 28%. Την επόμενη δεκαετία η ενεργειακή μετάβαση θα εισέλθει σε νέα φάση. Η μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων στον τομέα της ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι αναπόφευκτη. Οι προσθήκες καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας – με αιχμή την παραγωγή από φωτοβολταϊκά και αιολικά – προβλέπεται ήδη ότι θα ξεπεράσουν την αύξηση της ζήτησης κατά την επόμενη δεκαετία, εξασφαλίζοντας μέτριες μειώσεις στη χρήση ορυκτών καυσίμων. Οι διεθνείς στόχοι για την κλιματική αλλαγή βρίσκονται σε συγκερασμό με τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι ο πρώτος που θα απαλλαγεί από τις ανθρακούχες εκπομπές – έως το 2035 στις χώρες του ΟΟΣΑ, έως το 2045 στον υπόλοιπο κόσμο. Ο εν λόγω τομέας είναι εκείνος με τις υψηλότερες εκπομπές, καθώς παράγει περισσότερο από το ένα τρίτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την ενέργεια. Η καθαρή ηλεκτρική ενέργεια είναι το κλειδί για την απαλλαγή από τον άνθρακα στις μεταφορές, τη θέρμανση και σε μεγάλο μέρος της βιομηχανίας, αντικαθιστώντας την καύση ορυκτών καυσίμων που πραγματοποιείται σήμερα στους κινητήρες αυτοκινήτων και λεωφορείων, στους λέβητες, στους κλιβάνους και σε άλλες εφαρμογές. View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.