Καλησπέρα σε όλους.
Θα ήθελα τη γνώμη σας στο εξής θέμα:
Έχω διαμορφωμένο διαμέρισμα (κατοικία) σε επίπεδο όπου στην άδεια (1968) περιγράφεται ως ημι-υπόγειο. Φυσικά τέτοιος όρος δεν υπάρχει. Το πάτωμα του διαμερίσματος στην άδεια βρίσκεται στους (είναι γωνιαίο) -60 πόντους από το διαμορφωμένο πεζοδρόμιο στη μια ακμή, στους -75 πόντους στη γωνία και στους -1,05 στην άλλη ακμή. Η άδεια δέιχνει αυτό το επίπεδο στους -60 πόντους. Τώρα, ο ΓΟΚ '73 στο Άρθρο 15, παρ. 1 λέει:
"Εις το συνεχές οικοδομικόν σύστημα, ως ισόγειον θεωρείται ο όροφος ούτινος τα δάπεδα ευρίσκονται εις την στάθμην της νομίμου αφετηρίας μετρήσεως του ύψους του κτιρίου και του αριθμού των ορόφων αυτού ή υπέρκειται ταύτης το πολύ μέχρι δύο μέτρων (2.00 μ.) ή υπόκειται ταύτης μέχρι εξήκοντα εκατοστών του μέτρου (0,60 μ.)"
Οι όψεις και οι τομές δείχνουν και τις τρείς πλευρές -0,60 πόντους κάτω από το έδαφος, άρα, παρόλο που στην άδεια αναφέρεται ως ημι-υπόγειο, ουσιαστικά εγώ θα το ρυθμίσω ως ισόγειο, δλδ ως Υ.Δ.Κ.Χ. και όχι με 0,5 συντελεστή. Ωστόσο στην τεχνική έκθεση θα αναφέρω ότι βάσει αδείας είναι ημι-υπόγειος χώρος ώστε να μην έχει πρόβλημα ο συμβολαιογράφος.
Σκέφτομαι κάτι λάθος;
Επίσης να σημειώσω ότι το ύψος από το πεζοδρόμιο εως την πλάκα οροφής είναι 2,20 - 2,10 - 1,85 κατ' αντιστοιχία στις άνω ακμές.
Ευχαριστώ!