Καλησπέρα σας,
Ψάχνω το θέμα των συστημάτων θερμοπρόσοψης και έχω τα ακόλουθα ερωτήματα/προβληματισμούς:
Ορισμένα εμπορικά συστήματα προτείνουν τη μερική συγκόλληση των θερμομονωτικών πλακών (εξηλασμένης ή πετροβαμβακα) με το υπόβαθρο, δηλαδή την τοποθέτηση της κόλλας περιμετρικά και σε μερικά σημεία στο εσωτερικό τους. Άλλα συστήματα προτείνουν την πλήρη συγκόλληση των θερμομονωτικών πλακών στο υπόβαθρο, με την τοποθέτηση κόλλας σε όλη την επιφάνεια τους. Η λύση στην πρώτη περίπτωση επιτρέπει την ανεξάρτητη συστολοδιαστολή των θερμομονωτικών πλακών σε σχέση με το υποβαθρό, ενώ στην δεύτερη περίπτωση οι πλάκες "πακτώνονται" με την κόλλα στο υπόβαθρο. Επίσης στην πρώτη περίπτωση δημιουργείται κάποιο κενό μεταξύ των θερμομονωνοτικών πλακών και του υπόβαθρου, το οποίο διερωτούμε τι αντίκτυπο έχει στο όλο σύστημα ως προς την θερμομόνωση αλλά και τη διάχυση των υδρατμών. Τα πλείστα συστήματα θερμοπρόσοψης σε συμβατικές οικοδομές οπλισμένου σκυροδέματος/τοιχοποιίας πλήρωσης προβλέπουν τη συγκόλληση των θερμομονωτικών πλακών στην επιφάνεια των τούβλων και των στοιχείων σκυροδέματος, χωρίς την εφαρμογή επιχρίσματος σοβά. Φυσικά εννοείται ότι η επιφάνεια της τοιχοποιίας πρέπει να είναι ομαλή και επίπεδη. Από την άλλη, στην αγορά βλέπω συχνά τη λύση να γίνονται δύο χέρια σοβά και ακολούθως να εφαρμόζεται η θερμοπρόσοψη. Πέραν από την εξασφάλιση της επιπεδότητας της επιφάνειας, ο σοβάς μπορεί να εξυπηρετήσει σε κάτι άλλο;
Ποιά η γνώμη/εμπειρία σας;
Ευχαριστώ.