Αναζήτηση στην κοινότητα

Ένα λεύκωμα το οποίο αποτυπώνει την πορεία ίδρυσης της Εθνικής Γεωλογικής Υπηρεσίας της Ελλάδας από το 1919 μέχρι σήμερα δημιούργησε η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ). Σε 416 σελίδες εμπλουτισμένες με ιστορικά ντοκουμέντα και φωτογραφίες από γεωλογικές έρευνες για υπόγεια και υποθαλάσσια κοιτάσματα, από μεταλλεία, σεισμικά πεδία, ηφαίστεια, γεωλογικά φαινόμενα, σπήλαια, καταγράφεται το παρελθόν και το παρόν των Επιστημών της γης αλλά και η προσπάθεια της Ελλάδας να αναδείξει το γεωλογικό της πλούτο. 100 χρόνια ΕΑΓΜΕ Όπως αναφέρεται από τις πρώτες σελίδες το λεύκωμα «αφιερώνεται στους σκαπανείς και σε όλους εκείνους που μόχθησαν στο πεδίο της γεωλογικής και μεταλλευτικής έρευνας της Χώρας». Η ιστορική διαδρομή της Γεωλογικής Υπηρεσίας στην Ελλάδα ξεκίνησε σχεδόν εκατό χρόνια μετά την έναρξη του επαναστατικού αγώνα το 1821 για την απελευθέρωση της χώρας από τους Οθωμανούς και τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Αυτό οφείλεται στο ότι η συγκρότηση και οργάνωση του νέου ελληνικού κράτους, μετά το 1821, ήταν ταραχώδης, βασανιστική και μακρά αλλά και στο γεγονός ότι το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, υστερούσε σημαντικά σε σχέση με την πρόοδο των δυτικών χωρών στις θετικές επιστήμες και εμφάνιζε μεγάλο έλλειμμα σε επιστήμονες τεχνικούς και μηχανικούς. Η Γεωλογική Υπηρεσία ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1919 και υπαγόταν αρχικά στο Υπουργείο Συγκοινωνίας. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1861, ψηφίσθηκε ο πρώτος «Περί μεταλλείων» νόμος, που αντικαταστάθηκε από νεότερο, το 1910. Ελάχιστοι ήταν τότε οι Έλληνες οι οποίοι ήταν ειδικοί στις γεωεπιστήμες και είχαν σπουδάσει ή συμπληρώσει τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Ευρώπης. 100 χρόνιαΕΑΓΜΕ Στην ανάπτυξη των θετικών επιστημών στην Ελλάδα, συντέλεσε η ίδρυση του Πανεπιστημίου της Αθήνας το 1837 το οποίο ήταν το πρώτο όχι μόνο του ελληνικού κράτους αλλά και ολόκληρης της Βαλκανικής Χερσονήσου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Ωστόσο, δεν υπήρχε τότε ειδικός καθηγητής για τη γεωλογία και την ορυκτολογία, με τα γνωστικά αντικείμενα αυτών των επιστημών να ανήκουν στην έδρα της Φυσικής Ιστορίας. Το 1896 ιδρύονται το Εργαστήριο και το Μουσείο Ορυκτολογίας και Πετρολογίας, ενώ η Έδρα Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας και το ομώνυμο Εργαστήριο και Μουσείο ιδρύονται το 1906. Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα μετά το 1889 και πήρε τη σημερινή του ονομασία (Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο - ΕΜΠ) το 1914, ενώ ο προκάτοχός του («Πολυτεχνικόν Σχολείον») ιδρύθηκε επίσης το 1837, ως τεχνική σχολή που λειτουργούσε μόνο την Κυριακή. Οι πρώτοι μεταλλειολόγοι και μεταλλουργοί του ΕΜΠ αποφοίτησαν το 1950 από τα Τμήματα Μεταλλειολόγων Μηχανικών και Μεταλλουργών Μηχανικών, που ιδρύθηκαν τυπικά το 1946, με υποδιαίρεση της Ανωτάτης Σχολής Χημικών Μηχανικών σε τρία Τμήματα. Το 1952 τα δύο τμήματα συγχωνεύθηκαν σε ένα, ενώ η αυτονόμηση της Σχολής έγινε το 1975. 100 χρόνιαLATO KLODIAN /Eurokinissi Το επετειακό λεύκωμα «100 χρόνια Γεωλογική Υπηρεσία στην Ελλάδα (1919-2019)» διατίθεται για ειδικούς ερευνητικούς σκοπούς και το προλογίζουν ο Πρόεδρος της ΕΑΓΜΕ κ. Κωνσταντίνος Σάλτας και ο Γενικός Διευθυντής κ. Ανδρέας Τσώκος. Η παρουσίασή του έγινε στις 14 Ιουλίου 2021, στο φουαγιέ του υπό κατασκευή του πρώτου Εθνικού Γεωλογικού Μουσείου, το οποίο βρίσκεται στις κεντρικές εγκαταστάσεις της ΕΑΓΜΕ στις Αχαρνές και αναμένεται να ανοίξει τις πύλες του τέλη Οκτωβρίου. View full είδηση

Αναρτήθηκε χθες προς δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου για τη «Σύσταση Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών». Με το σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το ΥΠΕΝ, το θεσμικό πλαίσιο εκσυγχρονίζεται κατά τα πρότυπα των ευρωπαϊκών κρατικών γεωλογικών φορέων, με την ίδρυση νέας γεωλογικής Αρχής, η οποία τίθεται στην υπηρεσία του κράτους και της κοινωνίας για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων της γεωλογίας και της μεταλλευτικής επιστήμης. Οι πολίτες και οι φορείς μπορούν να συμμετέχουν στη διαβούλευση μέχρι και τη Δευτέρα, 15 Οκτωβρίου 2018 και ώρα 15:00, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.opengov.gr/minenv/?p=9640. ΥΠΕΝ: Η αναγκαιότητα ίδρυσης νέας γεωλογικής Αρχής «Ένα κενό πολλών ετών μη δραστηριοποίησης του κράτους σε μείζονα ζητήματα γεωλογικού ενδιαφέροντος, έρχεται να καλύψει το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για τη σύσταση "Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ)"», επισημαίνει σε σημείωμά του το υπουργείο. Όπως αναφέρει του ΥΠΕΝ, «το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, βάσει του οποίου λειτουργεί το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), είναι απαρχαιωμένο και χωρίς εξέλιξη από τη δεκαετία του ΄70, με αποτέλεσμα οι αρμοδιότητές του να είναι παρωχημένες και να περιορίζονται σε αποτύπωση του ορυκτού πλούτου της χώρας και γεωτρήσεις. Με το σχέδιο νόμου, το θεσμικό πλαίσιο εκσυγχρονίζεται κατά τα πρότυπα των ευρωπαϊκών κρατικών γεωλογικών φορέων, με την ίδρυση νέας γεωλογικής Αρχής, η οποία τίθεται στην υπηρεσία του κράτους και της κοινωνίας για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων της γεωλογίας και της μεταλλευτικής επιστήμης. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΑΓΜΕ αναλαμβάνει, για λογαριασμό του κράτους, ρυθμιστικό, εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο σε ζητήματα γεωλογικών κινδύνων από πλημμύρες, κατολισθήσεις κ.ά., προστασίας του περιβάλλοντος μέσω, π.χ., ελέγχων ποιότητας υπεδάφους και υπόγειων υδάτων και στον έλεγχο των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων στο ενεργειακό υπέδαφος της Ελλάδας. Ενδεικτικά, νέες ελεγκτικές αρμοδιότητες που απονέμονται στην Αρχή, είναι ο έλεγχος γεωθερμικών πεδίων, η επίβλεψη γεωτρήσεων και ο έλεγχος μελετών κάθε νέας γεώτρησης, ο έλεγχος μεταλλείων και λατομείων κ.ά. Η νέα Αρχή αναλαμβάνει, ακόμη, την αρμοδιότητα, όχι μόνο για αποτύπωση, αλλά και για ανάπτυξη της γεωπληροφορίας του κράτους σε ορυκτά και μέταλλα, καθώς και την κεντρική καταγραφή όλων των υδρογεωτρήσεων και του υδάτινου δυναμικού της χώρας. Το ΙΓΜΕ καταργείται, κλείνοντας έτσι τον φυσικό κύκλο μιας ιδιωτικής επιχείρησης του Δημοσίου (ΝΠΙΔ), με περιορισμένο ρόλο και παρωχημένες αρμοδιότητες. Οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ διασφαλίζονται πλήρως με διατήρηση των θέσεων εργασίας τους με την ίδια έννομη σχέση και την ένταξή τους σε τακτικές οργανικές θέσεις της νέας Αρχής. Περιεχόμενο του νομοσχεδίου Οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου είναι οι εξής: Συστήνεται, ως γεωλογική υπηρεσία του κράτους, η «Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών», με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) προκειμένου να θωρακιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας επ’ ωφελεία του κράτους και της κοινωνίας και να διασφαλιστεί η άσκηση υψηλής κρατικής εποπτείας καθώς και η κυριότητα των δεδομένων από το Δημόσιο. Σκοπός της Αρχής είναι η επιστημονική παρακολούθηση γεωλογικών και μεταλλευτικών ζητημάτων για λογαριασμό του δημοσίου, η εκπόνηση μελετών και γνωμοδοτήσεων προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου σε θέματα γεωεπιστημών, γεωπεριβάλλοντος, ενέργειας, μεταλλευτικής και άλλων συναφών αντικείμενων, η γεωλογική, η υδρογεωλογική και μεταλλευτική έρευνα της χώρας και η μελέτη αξιοποίησης του υπόγειου πλούτου της. Στα νέα αντικείμενα της ΕΑΓΜΕ, περιλαμβάνονται: Παροχή γνωμοδοτήσεων και μελέτη σε ζητήματα γεωθερμίας. Τήρηση εθνικού μητρώου γεωθερμικών σημείων σε συνεργασία με το αρμόδιο Υπουργείο. Συνεργασία και παροχή υπηρεσιών σχετικών με τους υδρογονάνθρακες, στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων Α.Ε. και σε κάθε άλλη αρμόδια υπηρεσία. Το ΙΓΜΕ καταργείται και οι αρμοδιότητές του ασκούνται πλέον από την Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών. Η δομή της νέας Αρχής είναι ευέλικτη και λειτουργική με μόλις 6 Διευθύνσεις έναντι των 20 Διευθύνσεων του ΙΓΜΕ. Προβλέπονται ακόμη, οριζόντιες μορφές ευέλικτης οργάνωσης με σύσταση ομάδων έργων με παράλληλα καθήκοντα. Ο αριθμός των θέσεων εργασίας εξορθολογίζεται, ενώ η συσσωρευμένη γνώση του υφιστάμενου προσωπικού θα αξιοποιηθεί για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της μετάβασης. View full είδηση

Με κάθε δυνατή βροχή κομβικές αρτηρίες του λεκανοπεδίου μετατρέπονται σε ποτάμια. Πέραν της έλλειψης υποδομών, ένας βασικός λόγος είναι ότι κάποτε οι δρόμοι αυτοί ήταν πράγματι ποτάμια. Ένα παλιότερο άρθρο του Δημήτρη Λάππα στην “Καθημερινή” μας ξεναγεί σε μια Αθήνα που σήμερα κυλά υπόγεια, αλλά έρχεται στο φως με την πρώτη νεροποντή. Μπαζώθηκαν 800 χιλιόμετρα ρεμάτων «Η καταιγίδα ήταν τόσο έντονη, που φούσκωσε το ποτάμι. Η γέφυρα παρασύρθηκε, με αποτέλεσμα η Αθήνα να κοπεί στα δύο». Η είδηση διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σπέρνοντας τον φόβο στους κατοίκους της πόλης. Πότε και που συνέβη αυτό; Tο 1852, στην Αθήνα. Ποιο ήταν το ποτάμι που φούσκωσε; Η σημερινή οδός Σταδίου.[...] Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται και σήμερα νερά, με υδραυλικά συστήματα, ενώ γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι. Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά. Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα, μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά. Καθίσταται, λοιπόν, σαφές, ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα που συχνά – πυκνά σημειώνονται στο λεκανοπέδιο, δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία», αλλά είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας και της στρεβλής ανάπτυξης που ακολουθήσαμε. Και οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δομημένες επιφάνειες στην Αθήνα κάλυπταν το 25% του λεκανοπεδίου. Μετά το 1975, το 75% καλύφθηκε από δομημένες επιφάνειες και δρόμους δίκτυα, ενώ οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν, μόλις, στο 4%.[...] Τα ρέματα, χθες και σήμερα Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν; Χάρτης του δικτύου ρεμάτων και δομημένων επιφανειών λεκανοπεδίου Αθήνας - 1893 Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που και σήμερα (για πολλοστή φορά) βιώσαμε. Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα. Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στην θάλασσα. Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό, ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό, αυτό, ποτάμι το μόνο που απομένει σήμερα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του, δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού. Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του. Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό. Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά. Από το Λυκαβηττό ξεκινούσε και ο Βοϊδοπνίχτης που χωριζόταν, με ένα μέρος του να περνάει από την οδό Δημοκρίτου και την οδό Ακαδημίας προς το Αρσάκειο. Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, που έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης. Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα. Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό. Οι πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της, όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Χάρτης του δικτύου ρεμάτων και δομημένων επιφανειών λεκανοπεδίου Αθήνας - 1988 Έτσι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων, τα υπόγεια ποτάμια «φουσκώνουν» και πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους και χλευάζοντας τις όποιες (εκ μέρους μας) προσπάθειες εξαφάνισής τους. Πηγή: http://www.topontiki...othoun---Xartes Click here to view the είδηση

Σημαντικό έργο χαρτοχραφικής απεικόνισης αναλαμβάνει εκ νέου το ΙΓΜΕ αλλά όπως φαίνεται οι πόροι που αφιερώνει το ΕΣΠΑ και η Πολιτεία είναι λίγοι και το αποτέλεσμα που θα παραχθεί φαίνεται ανεπαρκές και ημιτελές. Συγκεκριμένα το ΙΓΜΕ, μετά από πρόσκληση του Υπουργείου Οικονομίας και ειδικότερα από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα Έρευνα Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ), συνέταξε τεχνικό δελτίο για το έργο «Δράσεις Γεωλογικών Χαρτογραφήσεων Ελλάδας για τη στήριξη της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας (GEOINFRA)» το οποίο εγκρίθηκε από το ΥΠΕΝ (ως εποπτεύον Υπουργείο που έχει και το ρόλο επιτελικής δομής ΕΣΠΑ). Σύμφωνα με πληροφορίες μας και όπως εμφανίζεται και στα έγγραφα της απόφασης το έργο σχεδιάζεται από το ΙΓΜΕ εδώ και πολλά χρόνια, αλλά τώρα δέχθηκε το ΥΠΟΙΑΝ ότι ωρίμασε και εξέδωσε την πρόσκληση. Μάλιστα υποτίθεται ότι η δράση αποσκοπεί στη διευκόλυνση των επενδύσεων – για αυτό επιχορηγείται από το ΕΠΑΝΕΚ – αλλά προφανώς αυτό είναι έμμεσο καθώς εξυπηρετεί βασικά τις επιτελικές λειτουργίες του κράτους. Το πρόβλημα είναι ότι το εγκεκριμένο ποσό των 2,8 εκ. ευρώ δεν φτάνει για να γίνει γεωλογική χαρτογράφηση σε όλη τη χώρα παρά μόνο σε κάποια μέρη της – κάτι που παραδέχεται και η ίδια η περιγραφή του προγράμματος. Βασικό όφελος ωστόσο που θα υπάρξει από το πρόγραμμα είναι η επικαιροποίηση του υφιστάμενου Βασικού Γεωλογικού Χάρτη της Ελλάδας (πρόκειται για όλους τους 327 γεωλογικούς χάρτες που καλύπτουν όλη τη χώρα) αλλά σε μεγάλη κλίμακα που δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες τοπικού σχεδιασμού. Επίσης προχωρά για ένα μέρος του θαλάσσιου χώρου η γεωλογική αποτύπωση σε χάρτη του βυθού. Εξαιρετικά σημαντικό επίσης, το οποίο άπτεται και του χωρικού σχεδιασμού, είναι το ότι οι υφιστάμενοι χάρτες θα προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις διαλειτουργικότητας και διάχυσης της χωρικής πληροφορίας που επιβάλλει πλέον η ευρωπαϊκή νομοθεσία και αποτελούν τη βάση του σχεδιασμού όλων των δραστηριοτήτων του ΥΠΕΝ. Συγκεκριμένα η εγκεκριμένη δράση αποσκοπεί στην παραγωγή πρωτογενών γεωλογικών δεδοµένων και στην επεξεργασία και αποτύπωσή τους σε χάρτες προκειµένου να αποτελέσουν το υπόβαθρο για οποιαδήποτε αναπτυξιακή δράση µε οφέλη για την κοινωνία και την οικονοµία και εξειδικεύεται στα ακόλουθα θεµατικά αντικείµενα: I. Γεωλογικές χαρτογραφήσεις σε στρατηγικές και επιχειρησιακές κλίµακες σε επιλεγµένες περιοχές για την αποτελεσµατική λήψη αποφάσεων σχεδιασµού και εκτέλεσης δηµοσίων και ιδιωτικών έργων, καθώς και την αναβάθµιση-ανάπτυξη της υποδοµής Αστικής Γεωλογίας για την ορθολογική χάραξη/εφαρµογή πολιτικών χωρικού σχεδιασµού. II. Υποθαλάσσια γεωλογική έρευνα στην περιοχή του Αιγαίου Πελάγους για τη βιώσιµη διαχείριση του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος & των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη των υποδοµών της οικονοµίας (πόντιση καλωδίων, λιµενικών έργων, εκµετάλλευση ορυκτών). III. Καταγραφή νέων γεωτόπων, µελέτες γεωδιαδροµών και µελέτες διαχείρισης γεωπάρκων για την ανάπτυξη του γεωτουρισµού, µε άµεση επίδραση στην προώθηση του τουριστικού προϊόντος Τα δεδοµένα που θα προκύψουν από την υλοποίηση του έργου, θα αποτελέσουν σηµαντικό εργαλείο για την καλύτερη αξιοποίηση και διαχείριση της γεωλογικής πληροφορίας, διότι: Θα ολοκληρωθεί η ολική ή/και µερική αναθεώρηση γεωλογικών χαρτών κλ. 1:50.000, η συµπλήρωση µακέτας (τοµές, στήλες κλπ), η οµοιογενοποίηση - εναρµόνιση και των 327 γεωλογικών χαρτών καθώς και η επικαιροποίηση, προσαρµογή, εναρµόνιση και συµπλήρωση ενιαίου κωδικολογίου γεωλογικών σχηµατισµών και βιβλιοθήκης γεωλογικών συµβόλων για τις 327 χαρτοσυνθέσεις του Βασικού Γεωλογικού Χάρτη της Ελλάδας (επιβαλλόµενη από τη διεθνή και ευρωπαϊκή πρακτική σε θέµατα διαλειτουργικότητας και διάχυσης της χωρικής πληροφορίας, όπως π.χ. η Ευρωπαϊκή Κοινοτική Οδηγία 2007/2/ΕΚ για τα µεταδεδοµένα). Θα πραγµατοποιηθούν πιλοτικές γεωλογικές χαρτογραφήσεις κλίµακας 1:25.000 σε επιλεγµένες περιοχές της Ελλάδας. Θα συνεχιστεί η αναβάθµιση-ανάπτυξη της υποδοµής της Αστικής Γεωλογίας µε τη δηµιουργία πολυγεωθεµατικών χαρτών µεγάλης κλίµακας για την αστική και περιαστική περιοχή του ∆ήµου Λαµιαίων (Ν. Φθιώτιδας) µε στόχο την ορθολογική χάραξη/εφαρµογή πολιτικών χωρικού σχεδιασµού. Θα συµπληρωθεί περαιτέρω η θαλάσσια γεωλογική υποδοµή και διάθεση υποθαλάσσιας γεωλογικής πληροφορίας µέσω διενέργειας υποθαλάσσιων γεωλογικών ερευνών χαρτογράφησης κλ. 1:200.000 του ελληνικού πυθµένα, που θα φθάσει στο 25% των ελληνικών θαλασσών. Θα συνεχιστεί η καταγραφή νέων γεωτόπων και µελετών γεωδιαδροµών σε επιλεγµένες περιοχές του ελληνικού χώρου, καθώς και µελετών διαχείρισης/ανάδειξης επιλεγµένων γεωπάρκων. Τα οφέλη Σημειώνεται ότι το έργο θα συµβάλλει: 1. Στην τεκµηρίωση της Γεωλογίας της Ελλάδας και στη διαχρονική διασφάλιση του ψηφιακού αρχειακού υλικού του ΙΓΜΕ, µέσω των διαδικασιών ψηφιοποίησης και ενηµέρωσης. 2. Στην συγκρότηση µίας ενιαίας βάσης γεωλογικών χωρικών δεδοµένων για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, εναρµονισµένων µε διεθνή πρότυπα, που θα µπορεί να συµβάλλει σε Εθνικά Στρατηγικά Σχέδια αξιοποίησης και οργάνωσης των φυσικών πόρων της Ελλάδας. 3. Στην ενίσχυση της κεντρικής διοίκησης και της διαχείρισης ψηφιακών πόρων. 4. Στη διευκόλυνση ενός µεγάλου φάσµατος φορέων τόσο του δηµόσιου όσο και του ιδιωτικού τοµέα να χρησιµοποιούν γεωλογικά δεδοµένα πιο αναγνωρίσιµα και προσιτά στους ερευνητές, στους µελετητές αλλά και στους απλούς πολίτες. 5. Στη διευκόλυνση λήψης στρατηγικών αποφάσεων από τους φορείς του παραγωγικού ιστού της χώρας (βιοµηχανία, πολεοδοµία, ενέργεια, τουρισµός, κλπ.) και στη σύνταξη υλικού τεκµηρίωσης, που θα ωφελήσει την ακαδηµαϊκή - ερευνητική κοινότητα σε κρατικό αλλά και διεθνές επίπεδο. 6. Στην υποστήριξη και καθοδήγηση του περιβαλλοντικού, χωροταξικού και πολεοδοµικού σχεδιασµού σε ειδικά και γενικά πλαίσια εθνικού, περιφερειακού, νοµαρχιακού επιπέδου, καθώς και σε επίπεδο ΟΤΑ (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ). Σημειώνεται ότι το Ι.Γ.Μ.Ε. αποτελεί ερευνητικό ινστιτούτο και έχει ως σκοπό -µεταξύ άλλων - ".. τη µελέτη της γεωλογικής δοµής της χώρας και τη σύνταξη γενικών και λεπτοµερών γεωλογικών, κοιτασµατολογικών, γεωφυσικών, γεωχηµικών και λοιπών χαρτών.» και για αυτό επιλέγεται, μέσω προγραμματικής σύμβασης, να αναλάβ3ει το έργο, το οποίο θα πρέπει να ολοκληρώσει για λογαριασµό του ∆ηµοσίου και για την εξυπηρέτηση του δηµοσίου συµφέροντος, από φέτος και μέχρι την 31η ∆εκεµβρίου 2023. Χωρίς να αναφέρεται στην απόφαση σημειώνεται ότι η συγκειρμένη εργασία αποτελεί το βασικό λόγο ύπαρξης, στρατηγικά, του ΙΓΜΕ για το κράτος και η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ είναι απαραίτητη για την εκτέλεση του έργου, καθώς η τακτική χρηματοδότηση αφενός καλύπτει μόνο πάγιες ανάγκες (μισθοδοσίες, λειτουργικά κλπ) και τα ανταγωνιστικά προγράμματα που παίρνει αφορούν άλλες, πολύ συγκεκριμένες εργασίες, δηλαδή αν δεν εντάσσονταν στο ΕΣΠΑ δεν θα μπορούσε να γίνει ούτε η επικαιροποίηση του γεωλογικού χάρτη της Ελλάδας… View full είδηση

Ευρεία σύσκεψη με τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής για την υποστήριξη της σχεδίασης του οργανωτικού πλαισίου του νέου Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, πραγματοποίησε ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, χθες στο ΥΠΕΚΑ. Στο πλαίσιο της σύσκεψης, ο Υπουργός ΠΕΚΑ ανακοίνωσε την πρόθεσή του για χρηματοδότηση 50 υποτροφιών για μεταπτυχιακούς φοιτητές σε ελληνικά Πανεπιστήμια, των οποίων οι σπουδές σχετίζονται με τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Ο Υπουργός ΠΕΚΑ, στην εισήγησή του, αναφέρθηκε σε πέντε βασικές προτεραιότητες για να μπορέσει το ΙΓΜΕ να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες προκλήσεις, αξιοποιώντας ταυτόχρονα τις σύγχρονες τεχνολογίες, την τεχνογνωσία και την εμπειρία των Πανεπιστημίων, αλλά και τις καλές πρακτικές που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα: - Να αποκτήσει το ΙΓΜΕ ένα νέο, σύγχρονο και λειτουργικό οργανόγραμμα, προσαρμοσμένο στα ευρωπαϊκά πρότυπα. - Τη σύνδεση του ΙΓΜΕ με τα Πανεπιστήμια, ώστε να αξιοποιήσει το διαθέσιμο έμψυχο και επιστημονικό δυναμικό. - Τη συμμετοχή του ΙΓΜΕ σε προγράμματα έρευνας και καινοτομίας, ώστε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο, σχεδιάζοντας τη στρατηγική των επόμενων ετών. - Τη συμβολή του ΙΓΜΕ στη χάραξη εθνικής πολιτικής για τις Σπάνιες Γαίες, στα πρότυπα της πολιτικής έρευνας και αξιοποίησης των Υδρογονανθράκων. - Την δημιουργία κινήτρων για νέους επιστήμονες, μέσα από υποτροφίες του Πράσινου Ταμείου σε μεταπτυχιακά προγράμματα που έχουν αντικείμενο τον ορυκτό πλούτο. Ο Γιάννης Μανιάτης, υπογράμμισε ότι το ΙΓΜΕ είναι ο πιο καταρτισμένος σύμβουλος της Πολιτείας πάνω σε θέματα γεωλογίας και αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας και γι’ αυτό πρόκειται να εξασφαλίσει και όλα εκείνα τα χρηματοδοτικά εργαλεία που απαιτούνται για να λειτουργήσει απρόσκοπτα, μακριά από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, ώστε να γίνει το καλύτερο Ινστιτούτο της Ευρώπης. Συγκεκριμένα ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, τόνισε: Θέλουμε και επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε το νέο ΙΓΜΕ, το οποίο ως επίσημος επιστημονικός μας σύμβουλος θα συμβάλλει αποτελεσματικά στη χάραξη της στρατηγικής μας για το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, που βασίζεται στους ανθρώπους και το περιβάλλον. Έχουμε το δυναμικό και τα εργαλεία που απαιτούνται. Καιρός να τα αξιοποιήσουμε και να τα αναδείξουμε. Στόχος είναι γίνει το ΙΓΜΕ πρότυπο λειτουργίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και αγκυλώσεις, συνδεδεμένο με τα Πανεπιστήμια της χώρας. Να αξιοποιεί τους νέους επιστήμονες για να γίνεται περισσότερη και καλύτερη όσμωση, ώστε να γεννήσουν νέες ιδέες και καινοτομία στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου. Και τη γνώση και την εμπειρία έχουμε, και θέλουμε να γίνει το Ινστιτούτο το σύγχρονο επιτελικό όργανο που επιθυμούμε. Και θα το κάνουμε. Πηγή: http://technews-gree...ml#.VCLNbPl_tnY Click here to view the είδηση

H περιοχή της Kαβάλας, η Polyeco και η Tιτάν Στο μικροσκόπιο YΠEKA και Περιφερειών Στο μικροσκόπιο του YΠEKA και των Περιφερειών Aττικής και Aν. Mακεδονίας- Θράκης βρίσκεται μια υπόθεση με πολλές «αθέατες» πλευρές, αλλά και ανησυχητικές διαστάσεις. O «καυτός φάκελος» που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιες υπηρεσίες αφορά την συλλογή, επεξεργασία και τελική διάθεση των αποβλήτων από την εξόρυξη πετρελαίου της Energean Oil & Gas στην περιοχή της Kαβάλας. Kαι η ανησυχία που καταγράφεται, συνδέεται με την ύπαρξη ραδιενεργών στοιχείων τόσο στα απόβλητα, όσο και στο επεξεργασμένο τελικό προϊόν, το οποίο διατέθηκε στην τσιμεντοβιομηχανία Tιτάν. H YΠOΘEΣH Στις 24 Oκτωβρίου 2014 η εταιρία Polyeco A.E., συμφερόντων του Γιάννη Πολυχρονόπουλου, ανακοίνωσε ότι «ανέλαβε και ολοκλήρωσε με επιτυχία ένα μεγάλο έργο με την Energean Oil & Gas S.A., για λογαριασμό της θυγατρικής της, KAVALA OIL A.E., στις χερσαίες εγκαταστάσεις στην Kαβάλα». Tο έργο αφορούσε το σύνολο των εργασιών δειγματοληψίας, ταυτοποίησης, συλλογής, συσκευασίας, μεταφοράς, προσωρινής αποθήκευσης, επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των αποβλήτων cuttings από την εξόρυξη πετρελαίου. Tο project, που ολοκληρώθηκε εντός του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος, διήρκεσε 5 μήνες και απομακρύνθηκαν πάνω από 1.200 τόνοι αποβλήτων. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, η επεξεργασία των αποβλήτων έγινε στις εγκαταστάσεις της Polyeco στον Aσπρόπυργο Aττικής. TO IΓME Tο θέμα προκύπτει από μελέτες του IΓME, που με αφορμή έρευνες για τον εντοπισμό των λεγόμενων «σπάνιων γαιών», έχει καταγράψει υψηλές περιεκτικότητες ραδιενεργών στοιχείων, στη θαλάσσια περιοχή του B. Aιγαίου, όπου και αναπτύσσεται η εξορυκτική δραστηριότητα της Energean. Συγκεκριμένα, με βάση τα συμπεράσματα μελέτης που παρουσιάστηκε από τον καθηγητή K. Παπαβασιλείου με θέμα τις σπάνιες γαίες στη B. Eλλάδα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Kαβάλα μέχρι την Aλεξανδρούπολη,ενώ οι σχετικές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου έδειξαν ότι τα δείγματα των άμμων που μελετήθηκαν είναι πλούσια σε «Θοριούχο Mετάλλευμα» εμπλουτισμένο σε ουράνιο. Στην επιστημονική κοινότητα, είναι γνωστό ότι τα απόβλητα που προέρχονται από γεωτρήσεις περιέχουν μικρές, αλλά σημαντικές, ραδιενεργές πηγές. Ως εκ τούτου, τα ραδιενεργά απόβλητα χρίζουν ιδιαίτερης διαχείρισης, προκειμένου να διασφαλίζεται η υγεία των εργαζομένων, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος. Mάλιστα, σύμφωνα με μελέτες του IΓME, το ζήτημα γίνεται εντονότερο, καθώς υπάρχουν και τα ουρανιούχα κοιτάσματα στις περιοχές της Δράμας, των Σερρών, της Ξάνθης και αλλού. Eίναι, επίσης, γνωστό ότι η Kαβάλα, η Θάσος και η Λέσβος είναι από τις ελληνικές περιοχές που εκπέμπουν ραδιενέργεια από το έδαφος, όπου μόλις το 10% προέρχεται από την κοσμική ακτινοβολία, ενώ το 90% από επίγειες πηγές. Σε κάθε περίπτωση τα απόβλητα χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως τοξικά για τη δημόσια υγεία, καθώς διεισδύουν στον ορίζοντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το νερό και τα αγροτικά προϊόντα. Για την επιστημονική κοινότητα, η συντριπτική πλειονότητα των αποβλήτων επεξεργάζεται χωρίς ουσιώδη ασφάλεια, σε γενικές γραμμές. O TITAN Tο τελικό επεξεργασμένο υποπροϊόν, μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις της τσιμεντοβιομηχανίας Tιτάν προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική πρώτη ύλη (alternative raw materials). Παραμένει άγνωστο εάν η τσιμεντοβιομηχανία είχε γνώση για το προϊόν σχετικά με τον κίνδυνο ύπαρξης ραδιενεργών στοιχείων. H Tιτάν, όπως αναφέρει σε ενημερωτικά στοιχεία της εταιρίας, το 4% των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών είναι εναλλακτικές προερχόμενες κυρίως από παραπροϊόντα και απόβλητα άλλων κλάδων. H μελέτη του IΓME, ο κίνδυνος, η αποκάλυψη και η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αποτελούν τα «κλειδιά» για τη συνέχεια, καθώς εάν ο «φάκελος» προχωρήσει θα βρεθούμε μπροστά σε ένα μεγάλο «αγκάθι». Ένα πρόβλημα που αφορά τόσο την υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου, όσο και των μετάλλων -εθνικών πάρκων κ.λπ.- αν υπάρχουν στον Στρυμώνα, τον Nέστο, τον Έβρο, την Kαβάλα και την Aλεξανδρούπολη. ΣΠANIEΣ ΓAIEΣ KAI PAΔIENEPΓOΣ EΦIAΛTHΣ Tα επικίνδυνα απόβλητα των εξορύξεων H επικινδυνότητα των σπάνιων γαιών «ομολογείται» πλέον τόσο από τους επιστήμονες, όσο κυρίως από τους απαγορευτικούς λόγω κόστους περιβαλλοντικούς όρους για την εξόρυξή τους. Tα κοιτάσματα σπάνιων γαιών περιέχουν σημαντικές συγκεντρώσεις θορίου και άλλων ραδιενεργών στοιχείων και παράγουν ραδιενεργά απόβλητα, η διαχείριση των οποίων είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Γι' αυτό η εξόρυξη τους γίνεται αποκλειστικά στην Kίνα που ελέγχει πλήρως την παγκόσμια αγορά. Tο μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον όμως, με συνδυασμό την πρόθεση της E.E. για απεξάρτηση από το κινεζικό μονοπώλιο, οδήγησε προ διετίας στο ερευνητικό πρόγραμμα Eurare για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων σε Γροιλανδία, Σουηδία, Φινλανδία και Eλλάδα. Tην ευθύνη για τις εδώ έρευνες (Kόλποι Iερισσού, Στρυμονικού, Kαβάλας κ.α.) είχε ο καθηγητής Παπαβασιλείου. Πέρα όμως από τις σπάνιες γαίες και τους κινδύνους των αντίστοιχων γεωτρήσεων σχιστολιθικού αερίου, σοβαρές ενδείξεις για ραδιενέργεια και ακτινοβολία υπάρχουν και στις κλασσικές γεωτρήσεις πετρελαίου. Έρευνες στις HΠA (Aμερικανική Yπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας) δείχνουν ότι οι γεωλογικοί σχηματισμοί που περιέχουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου περιέχουν επίσης φυσικώς απαντώμενα ραδιονουκλίδια, τα οποία αναφέρονται ως NORM (Naturally-Occurring Radioactive Materials) δηλαδή, φυσικά ραδιενεργά υλικά, όπως ουράνιο,θόριο, ράδιο, μόλυβδος-210. Eνώ το ουράνιο και το θόριο δεν είναι διαλυτά στο νερό, το ραδιενεργό προϊόν της διάσπασης τους, το ράδιο, και ορισμένα από τα προϊόντα του είναι διαλυτά. Aυτά μπορούν να παραμείνουν σε διάλυμα ή να κατακάτσουν σχηματίζοντας λάσπη (sludges), που συσσωρεύεται σε δεξαμενές ή ορυκτές επικαθίσεις στο εσωτερικό των σωληνώσεων και του εξοπλισμού γεωτρήσεων. Tα επίπεδα ακτινοβολίας μπορεί να ποικίλλουν κατά περίπτωση. Σε έρευνες των παραγωγικών γεωτρήσεων σε 13 πολιτείες των HΠA, η αναφορά υψηλών ποσοστών συγκέντρωσης ραδιονουκλιδίων κυμαινόταν από 90% στο Mισισιπή μέχρι ελάχιστα στο Kολοράντο ή τη Nότια Nτακότα. Click here to view the είδηση

Θετική έκβαση είχε για τους εργαζομένους του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ, γνωστό σήμερα και ως Εθνικό Κέντρο Βιώσιμης & Αειφόρου Ανάπτυξης) η χθεσινή συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Δ. Μάρδα. Οπως περιγράφουν, έπειτα από κινητοποίηση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι έως την Τετάρτη θα έχει μπει και η τελευταία υπογραφή από πλευράς αν. υπουργού στην αναγκαία κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) για την ανασύσταση του Ινστιτούτου ως φορέα έρευνας του ορυκτού πλούτου, στο πλαίσιο της ανάγκης παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Οι εργαζόμενοι περιμένουν την ΚΥΑ εδώ και 4,5 μήνες, λαμβάνοντας στο μεσοδιάστημα συνεχείς σχετικές διαβεβαιώσεις από τους αρμόδιους υπουργούς. Στόχος, η περαιτέρω ανάπτυξη του Ινστιτούτου και η ενίσχυση του ερευνητικού του έργου. Με βάση τον υπάρχοντα προγραμματισμό, οι εργαζόμενοι του υποστελεχωμένου Ινστιτούτου προσπαθούν απεγνωσμένα να φέρουν εις πέρας ερευνητικά προγράμματα του ΕΣΠΑ, συνολικού προϋπολογισμού 7,5 εκατ. ευρώ, που αφορούν μεταλλευτικά ορυκτά, ενεργειακούς πόρους, υπόγεια ύδατα και το περιβάλλον. «Αυτός είναι ο άμεσος στόχος», εξηγεί ο πρόεδρος του συνδικάτου ΙΓΜΕ, Χ. Σμυρνιώτης, συμπληρώνοντας: «Ενας μεσομακροπρόθεσμος στόχος που θα προκύψει από την ανασυγκρότηση του ΙΓΜΕ είναι κυρίως η έρευνα υποδομών που έχουν σχέση με τη γεωλογική χαρτογράφηση και την αναθεώρηση της γεωλογικής δομής της χώρας, στα θέματα που αφορούν το υπόγειο νερό και τις γεωτεχνικές κατασκευές. Απαιτούνται όμως δύο προϋποθέσεις: πρώτη και κύρια, ο διπλασιασμός του υπάρχοντος προσωπικού και, βεβαίως, η ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής». Σύμφωνα με τον κ. Σμυρνιώτη, ο μέσος όρος ηλικίας σήμερα των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ υπολογίζεται στα 60 έτη. Οι μισοί οδηγούνται σε σύνταξη στα επόμενα 2-3 χρόνια. Το Ινστιτούτο είχε στοχοποιηθεί από τις μνημονιακές πολιτικές. Προωθήθηκαν 130 εφεδρείες εργαζομένων και επιβλήθηκαν δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού του στην κάλυψη μισθολογικών και λειτουργικών δαπανών, με στόχο την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του ορυκτού πλούτου της χώρας από το μεγάλο κεφάλαιο. Πηγή: http://www.efsyn.gr/...ystasi-toy-igme Click here to view the είδηση