Αναζήτηση στην κοινότητα

Τις διαδικασίες με τις οποίες κενά και εγκαταλελειμμένα κτίρια μπορούν να περιέλθουν στη διαχείριση ή στην κυριότητα δήμων και ιδιωτών για χρονικό διάστημα ως και 50 έτη περιλαμβάνει σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος. Οι νέες ρυθμίσεις, μεταξύ άλλων, εισάγουν ειδική διαδικασία αναγκαστικής εξαγοράς κτιρίων από ιδιώτες, εφόσον οι ιδιοκτήτες είτε αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των ακινήτων (ιδιαίτερα στις περιπτώσεις συνιδιοκτησίας), είτε αδρανούν. Επίσης, προβλέπουν ειδική πλειοψηφία για τη λήψη αποφάσεων εκμίσθωσης ή μεταβίβασης ακινήτου, σε περίπτωση συνιδιοκτησίας. Τις ρυθμίσεις είχαν προαναγγείλει στα μέσα του περασμένου καλοκαιριού ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης. Δείτε το σχέδιο νόμου Την Πέμπτη ο κ. Μανιάτης απέστειλε επιστολή προς τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Πολιτισμού και Δικαιοσύνης, καλώντας τους σε συνάντηση εργασίας στις 4 Δεκεμβρίου προκειμένου να συζητήσουν τις λεπτομέρειες των προτεινόμενων ρυθμίσεων. Το σχέδιο νόμου επεξεργάστηκε για λογαριασμό του ΥΠΕΚΑ η ερευνητική ομάδα του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Ωνάση. Αναγκαστική εξαγορά κτιρίων από ιδιώτες εντός ειδικών Ζωνών Για την υλοποίηση έργων αποκατάστασης, εκσυγχρονισμού και επανάχρησης εγκαταλελειμμένων, κενών και αγνώστων ιδιοκτητών κτιρίων θα μπορούν να καθορίζονται Ζώνες Ειδικών Κτιριακών Παρεμβάσεων (ΖΕΠΚΑ), εντός Οικιστικών Περιοχών, οι οποίες θα εγκρίνονται με προεδρικό διάταγμα. Με τη θεσμοθέτηση των ΖΕΚΠΑ θα δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιηθούν πόροι του ΕΣΠΑ τηρουμένων των απαιτήσεων του ευρωπαϊκού και εθνικού πλαισίου περί κρατικών ενισχύσεων. «Φορείς υλοποίησης» των έργων που θα είναι επιλέξιμα, εντός των συγκεκριμένων ζωνών, μπορούν να είναι εταιρείες του Δημοσίου, εταιρείες δραστηριοποιούμενες στον τομέα των κατασκευών, της ανάπτυξης και διαχείρισης ακινήτων κτλ. Oι φορείς αυτοί θα έχουν τον «πρώτο λόγο» έναντι του Δημοσίου και των δήμων στη διεκδίκηση της διαχείρισης ή της κυριότητας των εγκαταλελειμμένων, αγνώστων ιδιοκτητών ή κενών κτιρίων. Επίσης, η διαχείριση, η εκμετάλλευση, ή η κυριότητα των συγκεκριμένων κτιρίων μπορεί να περιέρχεται στους φορείς υλοποίησης ακόμη και με αναγκαστική εξαγορά, εφόσον ο κύριος ή ο συγκύριος, κατά περίπτωση, δεν επιθυμούν ή αδυνατούν να συμμετάσχουν στη χρηματοδότηση του έργου. Το τίμημα της εξαγοράς του ακινήτου θα γίνεται στη μέση αγοραία αξία που προσδιορίζεται από δύο ανεξάρτητους πιστοποιημένους εκτιμητές. Εφόσον οι πόροι που χρησιμοποιούνται για τις επεμβάσεις στα κτίρια είναι ευρωπαϊκοί, το τίμημα θα προσδιορίζεται και με βάση τα ειδικότερα προβλεπόμενα στους Κανονισμούς των σχετικών Ευρωπαϊκών Ταμείων ή άλλους Κανονισμούς και Οδηγίες της ΕΕ. Ως ΖΕΠΚΑ θα ορίζονται περιοχές, οι οποίες συγκεντρώνουν τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: - υπάρχουν εγκαταλελειμμένα ή κενά κτίρια, σε ποσοστό άνω του 20% του συνολικού αριθμού των κτιρίων στην περιοχή - ποσοστό άνω του 50% των εγκαταλελειμμένων και κενών κτιρίων χρήζουν ανακαίνισης και εκτεταμένων επισκευών και παρεμβάσεων - υπάρχουν μη αποκατεστημένα διατηρητέα κτίρια σε ποσοστό άνω του 30% του συνόλου των διατηρητέων κτιρίων στην περιοχή - καταγράφεται σε βάθος 20ετίας συρρίκνωση του πληθυσμού σε ποσοστό τουλάχιστον 10% ή των οικονομικών δραστηριοτήτων και παρατηρείται μεταβολή της κοινωνικοοικονομικής διαστρωμάτωσης, συνοδευόμενη από φαινόμενα παραβατικότητας, παράνομης μετανάστευσης και υψηλά ποσοστά ανεργίας. Η διαχείριση στους δήμους Τα εγκαταλελειμμένα κτίρια θα μπορούν να περιέρχονται στη διαχείριση της τοπικής αυτοδιοίκησης ύστερα από αίτηση του δήμου στο Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας του ακινήτου. Αξίζει να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το 37% των κτιρίων του κτιριακού αποθέματος στο κέντρο της Αθήνας είναι κενό. Η αίτηση θα πρέπει να περιλαμβάνει έγγραφα με την πρόταση επανάχρησης του κτιρίου, στην οποία θα περιλαμβάνονται η προτεινόμενη χρήση, το χρονοδιάγραμμα ενεργειών, οι πόροι για την υλοποίηση του σχεδίου επανάχρησης (π.χ. ίδιοι πόροι, κοινοτική χρηματοδότηση, ιδιωτική επένδυση), καθώς και το είδος ή η έκταση της επέμβασης. Κατά της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου θα επιτρέπεται η άσκηση έφεσης εντός προθεσμίας 15 ημερών. Εντός τεσσάρων ετών από τη μεταγραφή της απόφασης (ή έξι ετών σε περίπτωση κτιρίου χαρακτηρισμένου ως διατηρητέου ή μνημείου), ο δήμος θα υποχρεούται να προβεί στην υλοποίηση του σχεδίου επανάχρησης του κτιρίου και οπωσδήποτε στις αναγκαίες εργασίες συντήρησης, έτσι ώστε αυτό να πληροί τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης, καθώς και να το ασφαλίσει κατά κινδύνου πυρός και βανδαλισμών. Κατά κυριότητα περιέλευση των κτιρίων στον δήμο Όσον αφορά την κατά κυριότητα περιέλευση ενός εγκαταλελειμμένου ακινήτου στον δήμο, και πάλι υποβάλλεται αίτηση από στο Μονομελές Πρωτοδικείο. Για να περιέλθουν στην κυριότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να έχουν παρέλθει 10 χρόνια από τη σχετική απόφαση του Πρωτοδικείου με την οποία πέρασε η διαχείριση του ακινήτου στον δήμο και δεν θα πρέπει να έχει εμφανισθεί ο κύριος του ακινήτου ή νόμιμος κληρονόμος αυτού. Στην κυριότητα και διαχείριση των δήμων περιέρχονται όλα τα κενά ή αγνώστων ιδιοκτητών κτίρια. Ο δήμος μπορεί να αξιοποιήσει το ακίνητο το οποίο περιήλθε στην κυριότητά του, όπως αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένης της εισφοράς αυτού σε εταιρεία, καθώς και της πώλησης αυτού. Σε περίπτωση εμφάνισης του ιδιοκτήτη του κτιρίου εντός τριών ετών από την έκδοση της δικαστικής απόφασης που αποδέχεται την αίτηση περιέλευσης της κυριότητας στον δήμο, η κυριότητα επανέρχεται σε αυτόν ύστερα από αίτησή του προς τον δήμο, συνοδευόμενη από τους τίτλους ιδιοκτησίας και μεταγραφή της σχετικής απόφασης του δήμου στα βιβλία του Κτηματολογίου. Και σε ιδιώτες η διαχείριση των κτιρίων Ο δήμος από τη στιγμή που θα αναλάβει τη διαχείριση ενός κτιρίου μπορεί να την αναθέσει είτε στην αρμόδια διεύθυνση, η οποία θα ορισθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο, είτε σε δημοτική εταιρεία, ή ακόμη και σε ιδιώτη, με εμπειρία στη διαχείριση και αξιοποίηση ακινήτων. Στο πλαίσιο της διαχείρισης ο δήμος δικαιούται να εκμισθώσει το κτίριο σε τρίτους, να το παραχωρήσει σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες αντί συμβολικού ανταλλάγματος ή να το χρησιμοποιήσει για τη στέγαση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Πάντως ο ιδιοκτήτης του κτιρίου εξακολουθεί να βαρύνεται με τα δημοτικά τέλη και τους φόρους. Το σχέδιο νόμου δίνει λύση και σε ακίνητα τα οποία ανήκουν σε πολλούς ιδιοκτήτες. Έτσι σε περίπτωση συνιδιοκτησίας, η απόφαση με την οποία εκμισθώνεται ή μεταβιβάζεται, κατά περίπτωση, ένα ακίνητο λαμβάνεται με ειδική πλειοψηφία των συγκυρίων, το ποσοστό συγκυριότητας των οποίων πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 60% της επιφανείας του κτιρίου. Δυνατότητες χρηματοδότησης των παρεμβάσεων Το σχέδιο νόμου φαίνεται να συνδέεται, όσον αφορά τον Δήμο Αθηναίων, με το Ταμείο Αστικής Ανάπτυξης (τύπου Jessica), το οποίο αποτελεί ένα σύγχρονο χρηματοοικονομικό εργαλείο με τη δημιουργία του οποίου ο δήμος στοχεύει να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση, τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση των απαξιωμένων κτιρίων της Αθήνας, με τη χρήση κεφαλαίων από το νέο ΣΕΣ (Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης) 2014 - 2020. Ειδικά σε περιοχές για τις οποίες έχει εγκριθεί Σχέδιο Ολοκληρωμένων Αστικών Παρεμβάσεων (ΣΟΑΠ) ή έχουν περιγραφεί ως περιοχές που χρήζουν ανάπλασης από Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, Τοπικά ή Ειδικά Χωρικά Σχέδια, ή άλλο εργαλείο χωρικού σχεδιασμού, οι νέες ρυθμίσεις δίνουν τη δυνατότητα υπαγωγής κτιρίων, μεμονωμένων ή κατά ομάδες, στις διατάξεις του σχεδίου νόμου, με σκοπό την αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος καθώς και την οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση των περιοχών αυτών. Τα κτίρια αυτά θα μπορούν να εντάσσονται σε ειδικά Προγράμματα, με χρηματοδότηση εθνικών ή και ευρωπαϊκών πόρων. Πηγή: http://news.in.gr/gr...?aid=1231366905 Click here to view the είδηση

Οι σαρωτικές αλλαγές που έρχονται στο Δημόσιο, το προσεχές διάστημα τόσο σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, όσο και τις δομές και λειτουργία της κρατικής μηχανής, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιες. Η συζήτηση μπορεί να εστιάζεται το τελευταίο διάστημα στον ποσοτικό στόχο των 4.000 απολύσεων που θα γίνουν μέχρι το τέλος του έτους, ωστόσο, οι σχεδιασμοί εδώ και καιρό είναι πολύ πιο μακροπρόθεσμοι ακουμπώντας ακόμη και αυτόν τον «χαρακτήρα» του δημοσίου. Η αναδιοργάνωση, μέσω και της αξιολόγησης, αναμένεται να οδηγήσει σε οριστική κατάργηση και «λουκέτα» άχρηστων φορέων και κοστοβόρων υπηρεσιών, που πλέον είτε δεν έχουν λόγο ύπαρξης αφού δεν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση του πολίτη, είτε μπορούν να ασκηθούν από ιδιώτες επιτυγχάνοντας μεγαλύτερες εξοικονομήσεις για το κράτος. Σε τέτοιου είδους αποφάσεις εξάλλου, συντείνουν τόσο τα «στενά» δημοσιονομικά της χώρας, όσο και η ανάγκη για εξορθολογισμό του προσωπικού της Δημοσίας Διοίκησης. Μια τέτοια εξέλιξη, πάντως, όπως είναι φυσικό αναμένεται να συμπαρασύρει και τους υπαλλήλους συγκεκριμένων φορέων, κλάδων ή ειδικοτήτων. Το θέμα «άνοιξε» με τον πλέον επίσημο τρόπο ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με την ομιλία του στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης μομφής. «Υπάρχουν αλλαγές οι οποίες έχουν ξεκάθαρο ιδεολογικό πρόσημο, όπως η χάραξη νέων ορίων μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα», είπε ο κ. Μητσοτάκης, διερωτώμενος «δεν πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση στη χώρα, για να δούμε πραγματικά πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το κράτος ασχέτως της δυνατότητας που έχουμε να το χρηματοδοτήσουμε;». Σύμφωνα με τον υπουργό, σε πρώτη φάση «χωρίς ταμπού και χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις», με βάση και την ευρωπαϊκή εμπειρία θα πρέπει να εξετασθούν ποιες υπηρεσίες και με ποια κριτήρια μπορούν να μεταφερθούν στον ιδιωτικό τομέα. Από τον Μάιο Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που υπουργός επιχειρεί να ανοίξει αυτή τη συζήτηση. Μόλις τον περασμένο Μάιο, ο τότε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκης, κινούμενος σε ανάλογο μήκος κύματος είχε δηλώσει -πάλι από τη Βουλή- ότι «σκοπεύουμε να διατηρήσουμε μόνον τις αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς, υπό την απαράβατη προϋπόθεση ότι το κόστος λειτουργίας τους δεν θα επιβαρύνει υπέρμετρα ή αδικαιολόγητα τον Έλληνα φορολογούμενο». Αν και στην Ελλάδα, οποιαδήποτε νύξη για μεταφορά αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες προκαλεί θύελλα αντιδράσεων και αιχμηρές καταγγελίες περί «συμφερόντων», βάζοντας «φρένο» σε οποιοδήποτε χρήσιμο διάλογο, ωστόσο -και με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού ή πόρων, που παρατηρούνται σε αρκετούς φορείς, όπως για παράδειγμα δήμους, αλλά και την απαγόρευση προσλήψεων- θα ήταν υποκριτικό να υποστηρίξει κανείς ότι δεν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις ή ακόμη και προετοιμασίες. Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι ήδη υπάρχει πρόβλεψη από τον νόμο για δυνατότητα άσκησης υπηρεσιών που αφορούν κοινωνικές δομές, μέσω κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που θεωρούν τις ΚΟΙΝΣΕΠ ως «προθάλαμο» για πλήρη παραχώρηση σε ιδιώτες ολόκληρων τομέων. Ποιες είναι όμως οι υπηρεσίες που θα μπορούσαν, βάσει και των όσων συμβαίνουν σε ευρωπαϊκές χώρες να ασκηθούν από τον ιδιωτικό τομέα; Μία από αυτές, αφορά τον τομέα της καθαριότητας. Στο συγκεκριμένο κλάδο, υπολογίζεται ότι απασχολούνται περί τους 3.000 εργαζομένους στην καθαριότητα κτιρίων και άλλοι 5.000 στα σχολεία. Πλήθος εργαζομένων εντοπίζονται και στη φύλαξη κτιρίων και εγκαταστάσεων των δήμων (αθλητικές εγκαταστάσεις, πνευματικά κέντρα κ.λπ.) με τον αριθμό τους να φθάνει επίσης τις 3.000. Στις δε κοινωνικές υπηρεσίες (που αφορούν τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τους παιδικούς σταθμούς, τα ΚΑΠΗ), αλλά και προνοιακές δομές, το προσωπικό υπολογίζεται σε περίπου 10.000. Με δεδομένο ότι αυτό το διάστημα η αξιολόγηση στις δομές των δήμων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, στελέχη της Αυτοδιοίκησης εκτιμούν πως αρκετές από αυτές θα βρεθούν στο στόχαστρο. Επιπλέον ένα μεγάλο κομμάτι των εν λόγω εργαζομένων είναι χαμηλών προσόντων (στην πλειοψηφία τους υποχρεωτικής εκπαίδευσης) γεγονός που αυτομάτως τους φέρνει σε μειονεκτική θέση. Μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας Τα υπέρ και τα κατά από την είσοδο ιδιωτών Αρκετά είναι τα επιχειρήματα υπέρ της ανάληψης υπηρεσιών του Δημοσίου, από ιδιώτες, με τα περισσότερα να εστιάζονται γύρω από τον οικονομικό τομέα. Για παράδειγμα με αυτό τον τρόπο, μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη, καθώς οι προσφερόμενες από τον ιδιώτη υπηρεσίες δεν περιορίζονται μόνο σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, ή σε συγκεκριμένους φορείς, αλλά είναι συνολικότερες. Η ιδιωτικοποίηση μπορεί επιπλέον να επιτρέψει τη δημιουργία πιο ισχυρών κινήτρων για τους ιδιώτες, αφού οι ιδιωτικές εταιρείες είναι περισσότερο ευέλικτες στο να αναλάβουν και να υλοποιήσουν καινοτομίες που θα συντελέσουν στη μείωση του κόστους. Επιπλέον η διαδικασία του ανταγωνισμού, μέσω ενός δημόσιου διαγωνισμού, ενισχύει την πίεση προς την κατεύθυνση της ελαχιστοποίησης του κόστους. Σημαντικό επίσης είναι και το επιχείρημα της εποχικότητας μιας υπηρεσίας (π.χ. τουριστικοί δήμοι) καθώς είναι προφανές ότι ένας φορέας του Δημοσίου αδυνατεί να χρηματοδοτεί υποδομές, μηχανήματα και ανθρώπινους πόρους ετησίως, όταν η μεγάλη ζήτηση για συγκεκριμένες υπηρεσίες περιορίζεται σε λίγους μήνες. Οι «πολέμιοι» της ιδέας πάντως, εστιάζουν την κριτική τους στο γεγονός, ότι οι επιλογές γίνονται, κατά κύριο λόγο, με βάση το οικονομικό στοιχείο και όχι την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς και στο ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, όπου η εμπλοκή ιδιωτών σε δημόσιες υπηρεσίες είναι ευρύτατα διαδεδομένη, τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονος προβληματισμός και συζήτηση για επιστροφή τους στο Δημόσιο. Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113148566 Click here to view the είδηση

Γεια σας, Έχω αγοράσει ανακαινισμένο διαμέρισμα 1ου ορόφου με πίσω μπαλκόνι 3,1mx3,4m που φτιάχτηκε μόνο στο δικό μου διαμέρισμα (από πάνω οι υπόλοιποι έχουν μόνο παράθυρα) και τακτοποιήθηκε από τον εργολάβο που έκανε την ανακαίνιση. Στο μπαλκόνι αυτό έχει τοποθετήσει πέργκολα (αν είναι σωστός ο όρος για τον ξύλινο σκελετό που μπορείς να στερεώσεις πανιά για σκίαση) και θέλω να βάλω από πάνω πολυκαρβονικά φύλλα για να μην βρέχεται, αλλά να περνά το φως για τα 2 δωμάτια που κοιτάζουν προς αυτό. Με όλες τις αναζητήσεις σε παρόμοια θέματα που έχουν αναρτηθεί στο παρελθόν κατάλαβα ότι ίσως να χρειάζεται άδεια για το σκέπαστρο. Στη βεβαίωση περαίωσης που παρέλαβα με την αγορά του ακινήτου, στην τεχνική έκθεση γράφει: "-πρόκειται για εξωτερική κατασκευή στην πίσω όψη διαμερίσματος 1(φωταγωγός-με βάση την κάτοψη της άδειας), στον πρώτο όροφο της οικοδομής επί της οδού ... Θεσσαλονίκης. -Η κατασκευή αφορά τη δημιουργία εξώστη στην πίσω όψη του διαμερίσματος εμβαδού Ε=3,40*3,15=10,71 τ.μ. που έχει κατασκευαστεί στην οροφή του παταριού του ισογείου, με περιμετρικό στηθαίο ύψους 1,05μ. κατασκευασμένο από τοιχοποιία, ο οποίος καλύπτεται με στέγαστρο ίδιου εμβαδού.-Στο διαμέρισμα υπάρχουν εσωτερικές διαρρυθμίσεις οι οποίες δε χρήζουν τακτοποίησης (σύμφωνα με την κάτοψη της άδειας)." Είμαι καλυμμένη στην περίπτωση αυτή; Και μια ακόμα ερώτηση, το πολυκαρβονικό θα κάνει τόσο θόρυβο στη βροχή που θα ενοχλεί τους τριγύρω; Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Η συζήτηση για το πώς θα μειωθεί το μερίδιο της ΔΕΗ και θα περιοριστεί στο 50% μέχρι το 2020, άνοιξε για πρώτη φορά χθες ανεπίσημα στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα για το κλείσιμο της αξιολόγησης στα ενεργειακά. Χθες λοιπόν ο Υπ.Εν. Π. Σκουρλέτης βολιδοσκόπησε τις προθέσεις των δανειστών απέναντι στο πλάνο της ελληνικής πλευράς να οδηγηθούμε με μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ, μέσω συμπράξεων της ΔΕΚΟ με ιδιώτες παίκτες. Σύμφωνα με διαρροές από το ΥΠΕΝ, η πρώτη αυτή συζήτηση ήταν θετική, με τους δανειστές να μην εκφράζουν κάποια ένσταση. Ως προς τη μορφή των συμπράξεων αλλά και το τι αυτές θα περιλαμβάνουν, εδώ φαίνεται ότι θα επικεντρωθεί η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Θυμίζουμε ότι η ΔΕΗ έχει ήδη τοποθετηθεί δια του προέδρου της Μ. Παναγιωτάκη, δηλώνοντας ανοιχτή σε συγκεκριμένου είδους συμπράξεις για την αναβάθμιση παλιών μονάδων λιγνίτη ή για την κατασκευή καινούριων. Ωστόσο όπως ξεκαθαρίζουν ανώτατες πηγές του υπουργείου ενέργειας, δεν θα πρέπει να θεωρείται τίποτα δεδομένο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές που θα ακολουθήσουν στο επόμενο διάστημα, είναι πιθανό να μπουν και άλλες μονάδες της ΔΕΗ, όπως πχ υδροηλεκτρικά, προκειμένου το μείγμα να είναι πιο αντιπροσωπευτικό αλλά και ελκυστικό. Η συζήτηση για τις συμπράξεις διεξάγεται κάτω από τη σκιά των διαπραγματεύσεων για τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ, δηλαδή για την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ σε τιμή κόστους προς ιδιώτες προμηθευτές. Οι συγκεκριμένες δημοπρασίες που γίνονται και σε άλλες χώρες της ΕΕ ως μέσο για να ανοίξει η αγορά σε τρίτους προμηθευτές, θεωρούνται μεταβατικό μέτρο. Πάντως η κυβέρνηση, όπως τόνισε και στους δανειστές, εξετάζει το ενδεχόμενο οι δημοπρασίες να έχουν μικρότερη χρονική διάρκεια και όχι 3ετή, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί , προκειμένου να ανταποκρίνονται στις συνθήκες της αγοράς ενέργειας, η οποία εμφανίζει μεγάλη μεταβλητότητα λόγω της διακύμανσης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, που επηρεάζουν και τη χονδρεμπορική τιμή του ρεύματος. "Εάν είχαμε προχωρήσει πέρυσι με τις τιμές που ίσχυαν τότε, σε τριετείς δημοπρασίες, σήμερα κανείς δε θα χρησιμοποιούσε το προϊόν, αφού οι τιμές χονδρικής είναι χαμηλότερες. Έτσι θα μιλούσαμε για αποτυχία του μοντέλου, που θα επανέφερε από τους δανειστές στο τραπέζι τη συζήτηση για πώληση της ΔΕΗ" ανέφερε χθες στο περιθώριο των συζητήσεων με τους δανειστές πηγή του υπουργείου ενέργειας. Σε αυτό το κλίμα πάντως δεν αποκλείεται, εάν οι δημοπρασίες είναι βραχυπρόθεσμες, η ΔΕΗ να βάλει περισσότερο νερό στο κρασί της και να μειώσει την τιμή εκκίνησης, σημείο που όπως όλα δείχνουν θα είναι καθοριστικό για την έκβαση των δημοπρασιών. Πηγή: http://www.capital.gr/story/3111626 Click here to view the είδηση