Αναζήτηση στην κοινότητα

Εισφορά γης και επαγωγή κληρονομιάς για περιοχές Β’ Δεύτερης Κατοικίας. Παρακάτω θα καταδειχθεί για τον ορθό υπολογισμό εισφορών ότι η επαγωγή κληρονομιάς ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ για τις περιοχές Β’ δεύτερης κατοικίας και με αυτό συμφωνεί και η Εγκ. 30 του ΥΠΕΧΩΔΕ. Τα οικόπεδα που εντάσσονται στο σχέδιο πόλεως μετά την εφαρμογή του Ν.1337/83 οφείλουν ως γνωστόν εισφορά σε γη και σε χρήμα. Η εισφορά σε γη υπολογίζεται με βάσει το καθεστώς ιδιοκτησίας την κρίσιμη ημερομηνία 10.3.1982. Με το όρο «επαγωγή κληρονομιάς» εννοούμε ότι η εισφορά υπολογίζεται στα εμβαδά ιδιοκτησιών των κληρονόμων του ιδιοκτήτη τις 10.3.82, αρκεί η κληρονομιά να έχει γίνει πριν την ημερομηνία ένταξης στο σχέδιο. Με απλά λόγια στις περισσότερες περιπτώσεις που οι κληρονόμοι είναι περισσότεροι από τον ιδιοκτήτη την 10.3.82, η εισφορά μοιράζεται σε περισσότερους και λόγω των κλιμακωτών συντελεστών είναι κατά πολύ μειωμένη σε σχέση με την εισφορά που θα υπολογιζόταν σε ένα μόνο πρόσωπο. Αυτό φυσικά αφήνει ζημιώμένο τον Δήμο και πιθανόν τους όμορους ιδιοκτήτες. Αυτή η ρύθμιση προστέθηκε στο αρθ. 8 του Ν.1337/83 με τον σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 27 του Ν 2831/2000 (ΦΕΚ Α/140/2000). Εδώ να σημειωθεί ότι ο Ν.1337/83 καθαυτός δεν αφορά τις περιοχές Β’ κατοικίας, αλλά κυρίως τις περιοχές Α’ και άλλων χρήσεων. Οι διατάξεις για τις περιοχές Β’ κατοικίας είναι κυρίως το Π.Δ. 16.8.85. Το Π.Δ 16.8.85 (ΦΕΚ 416Δ/85) που τιτλοφορείται σαν «Πολεοδόμηση περιοχών δεύτερης κατοικίας μέσα σε Ζ.Ο.Ε. και σχετικές ρυθμίσεις», στο αρθ. 6 με υπότιτλο «εισφορά σε γη» στην παρ. 3 στην τελευταία πρόταση «Κατ΄ εξαίρεση τα ποσοστά εισφοράς γης εφαρμόζονται στον εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο ή σε αυτοτελές οικόπεδο που δημιουργήθηκαν μετά την 10.3.82 αν η κτήση τους επήλθε από επαγωγή κληρονομιάς» Άρα το Π.Δ. 16.8.85, δέχεται έννοια της «επαγωγή κληρονομιάς». Όχι για πολύ όμως! Με τον Ν.2242/94 (ΦΕΚ162Α/3.10.94) που τιτλοφορείται «Πολεοδόμηση περιοχών δεύτερης κατοικίας σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, προστασία φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις» αρθ. 2 παρ. 1 «Επαναφέρονται σε ισχύ τα άρθρα 4 έως και 9 του 16/30.8.85 π.δ/τος (ΦΕΚ 416Δ) όπως τροποποιούνται κατά τις επόμενες παραγράφους.» Και συνεχίζει, παρ 6. «το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 6 καταργείται.» Δηλαδή καταργεί την διάταξη της «επαγωγής κληρονομιάς»! Έτσι, έρχεται η σειρά του Ν.2508/97 (ΦΕΚ124Α/13.6.97) που στις διατάξεις του αρθ. 20 περί εισφοράς γης, στην παρ. 2 ρητά αναφέρει: «Κατ' εξαίρεση της παρ.1 του παρόντος: α) Οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε περιοχές δεύτερης κατοικίας του π.δ/τος της 16.8.1985 (ΦΕΚ 416 Δ`), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα άρθρα 1 και 2 του ν.2242/1994, υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά σε γη, σύμφωνα με τα ποσοστά που καθορίζονται στην παρ.2 του άρθρου 6 του ως άνου π.δ/τος της 16.8.1985.» Με λίγα λόγια, όπως ισχύει σήμερα το π.δ. 16.8.85, στις περιοχές δεύτερης κατοικίας δεν ισχύει η διάταξη περί επαγωγής κληρονομιάς και οι εισφορές γης υπολογίζονται με βάσει το καθεστώς των ιδιοκτησιών την 10.3.82. Επειδή σε όλη την 30χρονη εφαρμογή του Ν.1337/83 κατά καιρούς εισέρχονταν διάφορες τροποποιήσεις του, και ειδικά στο τμήμα της εισφοράς σε γη, όλες αυτές κωδικοποιήθηκαν με την Εγκύκλιο 30 του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., ενώ συμπεριέλαβε στην κωδικοποίηση και χρήσεις γης εκτός της Α΄ Πρώτης Κατοικίας που αναφέρεται ο Ν.1337/83. Στην Εγκ. 30 στο εδάφιο 3, λέγεται ξεκάθαρα ότι: «3. Εισφορά σε γη σε περιοχές Β κατοικίας (Αρθ-6 του ΠΔ/16-8-85 - ΦΕΚ-416/Α/85) Οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε περιοχές δεύτερης (Β) κατοικίας, υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά σε γη, σύμφωνα με τα ποσοστά που καθορίζονται στο Αρθ-6 του ΠΔ/16-8-85 (ΦΕΚ-416/Α/85). Δηλαδή:» .... και μετά τον πίνακα καταλήγει: «Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του Αρθ-8 του Ν-1337/83.» Επίσης στην σελίδα 8 Εγκ 30 ισχύει: «ΕΜΒΑΔΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΓΗΣ Α.1 Κατά κανόνα, ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 10-3-82. Αυτό συμβαίνει στην εφαρμογή των περιπτ.1, περιπτ.2, περιπτ.3, και περιπτ.4.α.1 Επίσης, για την εφαρμογή των παραπάνω περιπτώσεων (1, 2, 3 και 4.α. 1) της παρούσας εγκυκλίου, ως ιδιοκτησία νοείται το άθροισμα των ιδιοκτησιών γης κάθε ιδιοκτήτη που περιλαμβάνονται στα όρια της περιοχής που πρόκειται να ενταχθεί, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη της πολεοδομικής ενότητας. Κατ' εξαίρεση, όταν τμήματα της πολεοδομικής ενότητας υπάγονται σε καθεστώς διαφορετικών υποχρεώσεων εισφορών, το παραπάνω άθροισμα μπορεί να αναφέρεται στα τμήματα της πολεοδομικής ενότητας με το ίδιο καθεστώς εισφορών, (Αρθ-7 παρ.1 του Ν-3127/03) Σε περίπτωση εξ αδιαιρέτου συνιδιοκτησίας τα ποσοστά εισφοράς γης εφαρμόζονται στο εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο κάθε συνιδιοκτήτη όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι την 10-3-82. Α.2 Σε περίπτωση εφαρμογής της παρ.4.α.2 για τον υπολογισμό της εισφοράς, ως εμβαδά ιδιοκτησιών λαμβάνονται αυτά που είχαν οι ιδιοκτησίες πριν την πολεοδόμησή τους, δηλαδή κατά το χρόνο έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης, (β) δεν λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των ιδιοκτησιών γης ενός και του αυτού ιδιοκτήτη αλλά μεμονωμένα κάθε ιδιοκτησία και (γ) σε περίπτωση συνιδιοκτησίας η εισφορά υπολογίζεται με βάση τη συνολική ιδιοκτησία. Τα παραπάνω ερμηνεύτηκαν με την Γνωμ-849/89 που έγινε αποδεκτή με την Εγκ-83/89 (Εγκ-71597/9667/89) Κατ' εξαίρεση, στις παραπάνω περιπτώσεις, τα ποσοστά εισφοράς σε γη εφαρμόζονται στο εμβαδόν που αντιστοιχεί στο ιδανικό μερίδιο κάθε συνιδιοκτήτη ή σε αυτοτελές οικόπεδο που δημιουργήθηκε μετά την 10-3-82 αν η κτήση τους επήλθε από επαγωγή κληρονομιάς μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης σε ΦΕΚ της πολεοδομικής μελέτης (προσθήκη με το Αρθ-27, παρ.7 του Ν-2831/00 στην παρ.5 του Αρθ-8 του Ν-1337/83).» Στο εδάφιο Α1, περιλαμβάνεται και η περίπτωση 3 που αναφέρεται στις περιοχές Β’ κατοικίας, και δεν λέει πουθενά ούτε στις εξαιρέσεις κάτι σχετικό με την επαγωγή κληρονομιάς. Δηλαδή οι εισφορές κανονικά υπολογίζονται με βάσει το καθεστώς την 10.3.82. Μάλιστα είναι έντονα τονισμένο. Παρακάτω στο εδάφιο Α.2 που αφορά περιοχές εκτός ορίων οικισμού, υπάρχει η εξαίρεση για την επαγωγή κληρονομιάς. Θα μπορούσε κάποιος που δεν αντιλαμβανόταν την δομή των εδαφίων και που δεν ήξερε το ιστορικό τροποποιήσεων του Π.Δ. 16.8.85, να θεωρήσει ότι η εξαίρεση για την επαγωγή κληρονομιάς αναφέρεται και για τα δύο εδάφια, Α.1 και Α.2. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει. Είναι καταφανές από όλα τα παραπάνω, ότι για τις περιοχές Β’ κατοικίας δεν ισχύουν οι διατάξεις του αρθ. 8 του Ν. 1337/83 περί επαγωγής κληρονομιάς, αφού υπερισχύει η βούληση του νομοθέτη με το Π.Δ. 16.8.85 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει μετά τον Ν. 2242/94 και τον Ν.2508/97. Θέλει προσοχή αυτή η λεπτή διαφορά που προκλήθηκε από την άκριτη καθολική εφαρμογή του αρθ. 8 του Ν.1337/83 σε όλες τις περιπτώσεις και ίσως από μια όχι τόσο ρητή μορφοποίηση του κειμένου της Εγκ. 30 που θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον σε λάθος συμπεράσματα. Είναι σαφές ότι αν το λάθος γίνει από κρατικό λειτουργό και που τις περισσότερες φορές οδηγεί σε ζημιά του Δήμου, θα τον ακολουθούν και οι διατάξεις περί απίστίας δημοσίου συμφέροντος.