Αναζήτηση στην κοινότητα

Πηγαίνοντας προς τον Σχινιά, στην λεωφόρο του Κάτω Σουλίου, σε απόσταση περίπου 4 χλμ από τον Μαραθώνα, πέφτει το μάτι σου πάνω σε μερικά ερείπια κτιρίων στο χρώμα της ώχρας και του σταχτί ροζ. Είναι επιβλητικά κι όμως δεν σε τρομάζουν, δεν είναι παράταιρα μέσα στο τοπίο, είναι αρχοντικά παρόλο που είναι μισογκρεμισμένα, είναι ανθρώπινα, όμορφα και σε καλούν να τα γνωρίσεις. Πρόκειται για το κτήμα Μπενάκη που σήμερα είναι ιδιοκτησία του Μουσείου Μπενάκη και διαβάζοντας την ιστορία του, μαθαίνουμε και λίγη από την ιστορία της Ελλάδας. Όταν ο Καποδίστριας προσπάθησε να συγκροτήσει κράτος στον ρημαγμένο αυτόν τόπο, την Ελλάδα, εγκατέστησε την διοίκηση αρχικά στην Αίγινα και μετά στο Ναύπλιο. Είχε να ασχοληθεί με πάρα πολλά θέματα και ένα από αυτά ήταν οι κάτοικοι της Αττικής που ήθελαν να γυρίσουν στα σπίτια τους και τις περιουσίες τους. Το πρωτόκολλο όμως έλεγε ρητά πως οι Τούρκοι δεν θα φύγουν από την Αττική αν μέχρι το 1830 δεν πουλήσουν την περιουσία τους. Δημιουργήθηκε μια μεικτή επιτροπή από Έλληνες και Οθωμανούς, που εξέταζε την νομιμότητα των αγοραπωλησιών. Έτσι πουλήθηκαν λοιπόν τα κτήματα Σουλίου, Ποιμικού, Τατοίου και Κιούρκων από τον Ομέρ Πασά στον Αλέξανδρο Κατακουζηνό. Έπειτα πέρασε στα χέρια της κόρης του Ελπίδας και στον σύζυγό της Σκαρλάτο Σούτσο. Ο Σκαρλάτος Σούτσος ήταν μεγαλοιδιοκτήτης στην περιοχή της Αττικής, έχοντας στην κατοχή του χιλιάδες στρέμματα που είχε αγοράσει μετά τον ερχομό του στην Ελλάδα. Οι κληρονόμοι του Σούτσου, το 1911, πωλούν το κτήμα στον Εμμανουήλ Μπενάκη, Υπουργό Εθνικής Οικονομίας. Το 1929 πεθαίνει ο Εμμ. Μπενάκης και το κτήμα περιέρχεται στα παιδιά του. Το 1934 πεθαίνοντας ο Αντώνης Μπενάκης, το κτήμα κληρονομεί ο γιος του Κ. Μπενάκης, σύμφωνα όμως με τη θέληση του πατέρα, μετά το θάνατο του τελευταίου, το 1962, το κτήμα περιήλθε στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο είχε ιδρυθεί το 1930. View full είδηση