Αναζήτηση στην κοινότητα

Μία γκαλερί στη Γερμανία, μία γέφυρα χωρίς αυτοκίνητα στη Δανία και ένα νοσοκομείο στο Μπαγκλαντές διεκδικούν ένα υψηλού κύρους βραβείο αρχιτεκτονικής για το καλύτερο νέο κτίσμα του κόσμου. Τα τρία αυτά projects επιλέχθηκαν ανάμεσα σε 16 φιναλίστ από 11 χώρες. Σε ένα τους θα απονεμηθεί το RIBA International Prize στις αρχές του 2022. Το Νοσοκομείο Φιλίας στην πόλη Σατχίρα του νοτιοδυτικού Μπαγκλαντές είναι φτιαγμένο από τούβλα που έχουν παραχθεί από ντόπιους και διαθέτει 80 κρεβάτια. Έχει σχεδιαστεί από το γραφείο Urbana έτσι ώστε να αντέχει σε πλημμύρες, καθώς η περιοχή είναι ευάλωτη σε τυφώνες. Η γέφυρα Lille Langebro στην Κοπεγχάγη που διασχίζει το κεντρικό λιμάνι της χώρας, προσφέρει σε πεζούς και ποδηλάτες μία εναλλακτική οδό χωρίς αυτοκίνητα σε σχέση με την προϋπάρχουσα παράλληλη γέφυρα. Όταν χρειάζεται να περάσουν μεγάλα πλοία από κάτω της, η γέφυρα ανοίγει με εντυπωσιακό τρόπο. Έχει σχεδιαστεί από το Urban Agency. Το τρίτο κτίριο είναι η γκαλερί τέχνης James-Simon-Galerie, που εξυπηρετεί και σαν είσοδος για το Museum Island του Βερολίνου. Το κτίριο, που έχει σχεδιαστεί από το γραφείο David Chipperfield Architects, άνοιξε το 2019, δύο δεκαετίες αφότου προτάθηκε αρχικά. Ο σύγχρονος σχεδιασμός του έρχεται σε αντίθεση με τα πολύ παλαιότερα κτίσματα της περιοχής, με την RIBA να επαινεί τον τρόπο με τον οποίο «αναμειγνύει το νεοκλασικό με το μοντέρνο». moneyreview.gr View full είδηση

Ερχεται εντός των επομένων ημερών η δέκατη ρύθμιση για τα αυθαίρετα, αυτή τη φορά με τη βούλα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Το ζήτημα παραμένει «καυτό» εδώ και περίπου 50 χρόνια. Ηταν το 1968 όταν είχε θεσπιστεί ο πρώτος νόμος για την τακτοποίηση αυθαιρέτων, ενώ από το 1977 και μετά διαιωνίζεται η κατ' εξακολούθηση νομοθέτηση, συνήθως ατελέσφορη, τόσο με την εναλλαγή των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠαΣοΚ όσο και τώρα με την «πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά». Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναμένεται να καταθέσει τη σχετική ρύθμιση στο επόμενο νομοσχέδιο που θα εισαχθεί προς ψήφιση στη Βουλή. Απώτερος στόχος, πέρα από τον εισπρακτικό, είναι να βάλει ένα τέλος στην πολεοδομική παρανομία. Ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει ότι μετά από κάθε ρύθμιση νομιμοποίησης εμφανίζεται μια νέα γενιά αυθαιρέτων, με πιο πρόσφατο και τρανταχτό το παράδειγμα της Μυκόνου, όπου αυθαίρετες βίλες άρχισαν να... φύονται στο νησί η μία μετά την άλλη «θεμελιώνοντας» πάνω στον νόμο Παπακωνσταντίνου (4014/11). Παρά την προεκλογική ρητορική τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Οικολόγων Πρασίνων ενάντια στη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, ο οικολόγος αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιάννης Τσιρώνης εμφανίζεται να επιδιώκει νομοθετική πρόβλεψη η οποία, όπως υποστηρίζει, θα θέτει φραγμούς και αυστηρά κριτήρια για την υπαγωγή σε αυτήν των παράνομων κτισμάτων. Η «τακτοποίηση» αυθαιρέτων θα εξαρτάται από τη φέρουσα ικανότητα κάθε περιοχής και θα υπαγορεύεται από χωροταξικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. «Δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση εκείνος που έχει 10% υπέρβαση της επιτρεπόμενης δόμησης με εκείνον που την έχει ξεπεράσει κατά 200% και μάλιστα να πληρώνουν περίπου το ίδιο πρόστιμο. Δεν είναι λογικό η τακτοποίηση ενός αυθαιρέτου να είναι φθηνότερη από την έκδοση άδειας δόμησης» δηλώνει στο «Βήμα» ο κ. Τσιρώνης. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό, η νέα ρύθμιση θα «κουμπώσει» με την πολεοδομική και χωροταξική μεταρρύθμιση που αποτελεί απαίτηση των δανειστών αλλά και με τα περιφερειακά χωροταξικά σχέδια (προσδιορίζουν τη διάρθρωση του χώρου σε επίπεδο Περιφέρειας), τα οποία ωστόσο δεν έχουν ολοκληρωθεί και βρίσκονται σε εκκρεμότητα εδώ και χρόνια. «Είναι άλλο μια μικρή υπέρβαση στη δόμηση της τάξεως του 10% σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή και άλλο στην πόλη, να έχει κάποιος κολλήσει στη μεσοτοιχία του γείτονα και να του στερεί το δικαίωμα δόμησης» σημειώνει ο κ. Τσιρώνης, τονίζοντας ότι σε κάθε περιοχή θα νομιμοποιείται συγκεκριμένος αριθμός αυθαιρέτων, ανάλογα με τα πόσα «αντέχει» με βάση τη φέρουσα ικανότητα. Εκπτώσεις για τους μη έχοντες Η νέα νομοθεσία για τα αυθαίρετα που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα είχε ήδη εισαχθεί προς συζήτηση στη Βουλή αν δεν είχε «κολλήσει» σε μια διάταξη που αφορά την ελάφρυνση των προστίμων για τους μη έχοντες. Οπως αναφέρει ο κ. Τσιρώνης, επιθυμία της κυβέρνησης είναι να δώσει ένα κοινωνικό πρόσημο στη ρύθμιση και να υπάρξει διαφοροποίηση στα πρόστιμα για όσους ιδιοκτήτες δεν έχουν ακόμη υπαχθεί στον 4178/13 (η προθεσμία υπαγωγής λήγει στις 8 Φεβρουαρίου) διότι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Ωστόσο, από τα επιτελεία των υπουργείων Περιβάλλοντος και Οικονομικών αναζητείται ο τρόπος που θα γίνει η διάκριση ώστε να μη δημιουργείται αθέμιτη εύνοια για μια κατηγορία πολιτών και να μην ακυρωθεί η ρύθμιση από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ως αντισυνταγματική. Με τον χρόνο να πιέζει, αν δεν βρεθούν εγκαίρως τα κριτήρια για την ασφαλή καταγραφή της περιουσίας και των εισοδημάτων για τους «μη έχοντες», η νέα ρύθμιση θα κατατεθεί χωρίς την ευνοϊκή διάταξη, η οποία, όπως υπογραμμίζει ο κ. Τσιρώνης, θα περιληφθεί σε μια επόμενη τροπολογία. Υψηλότερα πρόστιμα για τους έχοντες Σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, στην τροπολογία που θα κατατεθεί άμεσα θα προβλέπεται παράταση της προθεσμίας νομιμοποίησης αυθαιρέτων με αρχικά κλιμακωτή επιβάρυνση στα πρόστιμα για τις νέες υπαγωγές. Για τους αυθαιρετούχους που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και οι οποίοι δεν σπεύσουν να τα νομιμοποιήσουν πριν από τις 8 Φεβρουαρίου, όπως σημειώνει ο κ. Τσιρώνης, «τα πρόστιμα θα αυξηθούν». Πάντως διευκρινίζει ότι από τις νέες ρυθμίσεις δεν θα θιγούν όσοι ιδιοκτήτες έχουν ήδη υποβάλει σχετικό φάκελο. Ως σήμερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), 941.470 αυθαίρετα έχουν υπαχθεί στους δύο τελευταίους νόμους τακτοποίησης. Οι εισπράξεις από παράβολα και πρόστιμα φτάνουν το 1,5 δισ. ευρώ, ενώ απομένουν να εισπραχθούν άλλα 1,8 δισ. 40 χρόνια νόμοι «τακτοποίησης» Ο αναγκαστικός νόμος 410/1968 προέβλεπε την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλων των αυθαίρετων κατασκευών εντός σχεδίου πόλεως. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα ακολουθεί ο Ν. 720/1977, ο οποίος επίσης έδινε δυνατότητα γενικής εξαίρεσης από την κατεδάφιση, αλλά αυτή τη φορά όχι μόνο εντός αλλά και εκτός σχεδίου πόλεως (εξαιρούνταν αυθαίρετα σε αιγιαλό και δασικές εκτάσεις). Η ρύθμιση κρίθηκε αντισυνταγματική το 1980. Ακολούθησε ο νόμος 1337/1983 που έθετε σε νέες βάσεις το πολεοδομικό δίκαιο, ο οποίος συμπληρώθηκε από τον 1521/1985 με τη δυνατότητα εξαίρεσης από την κατεδάφιση και νέων κατασκευών με μικρές παραβάσεις. Ωστόσο το ΣτΕ περιόρισε την ισχύ της ρύθμισης στα αυθαίρετα που είχαν ανεγερθεί πριν από το 1983. Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ακύρωσε και τους νόμους που ακολούθησαν τη δεκαετία του 2000 (Ν. 3044/2002 και 3775/2009). Ωστόσο έκρινε ως συνταγματικό τον νόμο Μπιρμπίλη (3840/2010) για τους ημιυπαίθριους, ο οποίος «τακτοποιούσε» παρανομίες εντός του νόμιμου περιγράμματος των κτιρίων. Ακολούθησαν ο Ν. 4014/11, ο οποίος ακυρώθηκε από το ΣτΕ, και ο εν ισχύ 4178/13. Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=767362 Click here to view the είδηση

Αγαπητοί συνάδελφοι και συνεργάτες, καλημέρα, είναι η πρώτη φορά που γράφω στο forum σας. Είμαι αρχιτέκτων μηχανικός, απευθύνω όμως εδώ την ερώτηση ως πολίτης και όχι ως μηχανικός. Στη γειτονιά μου υπάρχει ένα πανέμορφο κτήριο, παλαιά μονοκατοικία κάπου του 1920. Δεν γνωρίζω καθόλου το ιδιοκτησιακό καθεστός. Ακούγεται όμως (μια και μένω σε μια μικρή πόλη της επαρχίας) οτι μεγάλη εργολαβική εταιρία σχεδιάζει να το κατεδαφίσει και να χτίσει συγκρότημα πολυκατοικιών. Ψάχνοντας στο http://estia.minenv.gr/ δεν μπορώ να βρω χαρακτηρισμό του κτηρίου (βέβαια, η βάση δεδομένων είναι ελλειπής). Η ερώτηση μου λοιπόν είναι εξής: Μπορεί ένας πολίτης απλά, στέλνοντας μια επιστολή, να κινήσει τη διαδικασία για το χαρακτηρισμό ενός κτηρίου ως διατηρητέου; Ή πρέπει να το κάνει ο ιδιοκτήτης, ή ο αρμόδιος δήμος; Επίσης, μπορεί κανείς να κοινοποιήσει την επιστολή αυτή (και την απάντησή της) στην κεντρική υπηρεσία στην Αθήνα; Γιατί πολύ φοβάμαι οτι οι τοπικές πολεοδομικές αρχές είναι...λαδωμένες (καταλαβαίνετε τι θέλω να πω). Δεν αντέχω άλλο, να θυσιάζονται τα μνημεία της πόλης μου στο βωμό του κέρδους.....με πνίγει αυτό σα μηχανικό & σαν άνθρωπο. Με εκτίμηση, και σας ευχαριστώ πολύ Α.Β

Περίπου 1.200 εγκαταλειμμένα, κτίρια όπως αυτό της φωτογραφίας, έχουν καταστραφεί στο κέντρο των Αθηνών. «Κάνε κάτι ή άσε εμάς να κάνουμε κάτι». Το δίλημμα αυτό θα θέτει η πολιτεία στους ιδιοκτήτες εγκαταλειμμένων κτιρίων, προκειμένου να πιέσει για μια λύση για την αξιοποίησή τους. Οι προτάσεις που ετοιμάζουν το υπουργείο Περιβάλλοντος και ο Δήμος Αθηναίων αφορούν τους ιδιοκτήτες ερειπωμένων κτιρίων και περιλαμβάνουν κίνητρα για την κατεδάφιση ή την αναπαλαίωση του κτιρίου. Ακόμα και με έξοδα του δήμου, με αντάλλαγμα την παραχώρηση της εκμετάλλευσής του για κάποια χρόνια, όπως είχε γίνει πριν από χρόνια από τον ΕΟΤ για τη διάσωση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής σε πολλές περιοχές της χώρας. Χθες (15.07.2014), ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης συναντήθηκε με τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη, παρούσης της προέδρου τού (υπό κατάργηση) Οργανισμού Αθήνας Βιβής Μπάτσου και υπηρεσιακών παραγόντων. Το θέμα ήταν τα ερειπωμένα κτίρια, ένα πρόβλημα διόλου αμελητέο στην Αθήνα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ξεπερνούν τα 1.200. «Τα εγκαταλειμμένα κτίρια δημιουργούν μια σειρά από προβλήματα υγιεινής και ασφάλειας. Στον Δήμο Αθηναίων το πρόβλημα είναι πολύ έντονο, ιδίως σε κάποιες από τις περιοχές του κέντρου. Από κοινού με τον δήμο και τον Οργανισμό Αθήνας μελετούμε μια ολότελα νέα προσέγγιση στο πρόβλημα και ευελπιστούμε ότι θα καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις μέχρι τον Σεπτέμβριο», λέει στην «Κ» ο κ. Μανιάτης. «Η πρώτη μας διαπίστωση είναι ότι υπάρχει ένα κενό στη νομοθεσία. Η σειρά, λοιπόν, με την οποία κινούμαστε είναι: διερεύνηση του ιδιοκτησιακού, πρόταση τρόπων αντιμετώπισης, εξασφάλιση πόρων. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα νέο πλαίσιο που θα έχει εφαρμογή όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά σε όλη την Ελλάδα». Με ποιον τρόπο, λοιπόν, σκέφτεται η πολιτεία να δώσει ζωή στα ερειπωμένα κτίρια; «Σήμερα έχουν καταγραφεί στον Δήμο Αθήνας περίπου 1.200 ερειπωμένα κτίρια, εκ των οποίων το ένα τρίτο είναι διατηρητέα», λέει στην «Κ» η πρόεδρος του ΟΡΣΑ Βιβή Μπάτσου. «Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια διαδικασία με την οποία θα εντοπίζονται οι ιδιοκτήτες τους και θα τους προτείνονται κάποιες λύσεις. Για παράδειγμα, αν το κτίριο είναι σε πολύ κακή κατάσταση, θα δίνονται κάποια κίνητρα για την κατεδάφισή του. Και αντίστοιχα, κίνητρα για την αναπαλαίωση, όπου αυτή είναι δυνατή». Χρηματοδότηση Τι γίνεται όμως στην εξαιρετικά πιθανή περίπτωση οι ιδιοκτήτες του κτιρίου να μην ενδιαφέρονται για τη διάσωσή του; «Αν σε ένα εύλογο διάστημα δεν κινηθεί ο ιδιοκτήτης, τότε θα παρεμβαίνει ο δήμος. Θα αναλαμβάνει ιδίοις εξόδοις την αποκατάσταση του κτιρίου και κατόπιν, ως αντάλλαγμα, θα μπορεί να το εκμεταλλεύεται για κάποια χρόνια προτού το αποδώσει στους ιδιοκτήτες του. Η χρηματοδότηση θα μπορεί να προέλθει από το Πράσινο Ταμείο ή το νέο ΕΣΠΑ», λέει η κ. Μπάτσου. Το μοντέλο αυτό δεν δοκιμάζεται για πρώτη φορά. Στα μέσα του ’70 και του ’80, ο ΕΟΤ μελέτησε και ανέλαβε την αναστήλωση και μετατροπή ιδιωτικών παραδοσιακών κτισμάτων σε παραδοσιακούς ξενώνες σε πλήθος περιοχών, όπως η Μάνη (με κλασικό παράδειγμα τους πύργους της Βάθειας), τη Βυζίτσα, τα Ψαρά, τις Μηλιές του Πηλίου, το Πάπιγκο και την Οία. Επίσης υπάρχουν ακόμη και σήμερα διάφορα χρηματοδοτικά εργαλεία για τη μετατροπή παραδοσιακών κτισμάτων σε τουριστικά καταλύματα. Στην περίπτωση της Αθήνας, βέβαια, το πιθανότερο είναι τα αναπαλαιωμένα κτίσματα να μην προορίζονται για ξενώνες, αλλά για λιγότερο δεσμευτικές (ως προς τη νέα τους διαρρύθμιση) χρήσεις. «Θέλουμε να καταρτίσουμε ένα σχέδιο προεδρικού διατάγματος μέχρι τον Σεπτέμβριο, προκειμένου μέσα στον χρόνο να έχουμε καταλήξει σε μια πιλοτική παρέμβαση, σε μια ομάδα εγκαταλειμμένων κτιρίων», λέει η κ.Μπάτσου. Περί τα 1.200 εντός του Δήμου Αθηναίων Τα εγκαταλειμμένα κτίρια της Αθήνας είναι περίπου 1.200, τα περισσότερα από τα οποία στο κέντρο. Αυτό ήταν ένα από τα συμπεράσματα της εκτεταμένης έρευνας που πραγματοποιούσε επί σειράν ετών, ήδη από το 2008, η Περιφέρεια Αττικής μέσω της Διεύθυνσης Υγειονομικού Ελέγχου και Περιβαλλοντικής Υγιεινής Κεντρικού Τομέα. Η καταγραφή ξεκίνησε κυρίως για να βρεθεί τρόπος να αμβλυνθεί το πρόβλημα υποβάθμισης του κέντρου. «Τα εγκαταλειμμένα είναι ένα κομμάτι του γενικότερου προβλήματος του κέντρου», διευκρινίζει η αντιπεριφερειάρχης Αννα Τσάτσου - Παπαδημητρίου. «Ολα τα εγκαταλειμμένα δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Υπάρχουν τα ιδιωτικά και τα δημόσια. Επειτα, είναι τα διατηρητέα που μπορεί να έχουν χαρακτηριστεί ως τέτοια από το υπουργείο Πολιτισμού ή από το ΥΠΕΚΑ και έχουν διαφορετικές νομοθετικές προβλέψεις. Δεν υπάρχει ένα ώριμο εργαλείο ώστε σε καθεμία από αυτές τις κατηγορίες να μπορεί το κράτος να επεμβαίνει», υποστηρίζει η ίδια. Download attachment: 16s1ktirio1-thumb-large.jpg Ωστόσο το νομικό πρόβλημα που αναφέρει η κ.Τσάτσου αφορά ένα σχετικά μικρό μέρος των εγκαταλειμμένων κτιρίων, αφού μεγάλο μέρος τους δεν έχει καν ταυτοποιηθεί. Σύμφωνα με επιχειρησιακά στελέχη της υπηρεσίας που πραγματοποίησε την καταγραφή, «δεν είναι εύκολο και κάποιες φορές είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης του ακινήτου. Σε άλλες περιπτώσεις, ο ιδιοκτήτης μπορεί να έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό πριν από πολλά χρόνια, ενώ ζήτημα απόδοσης ευθυνών προκύπτει όταν η ιδιοκτησία είναι κατακερματισμένη σε πολλούς ιδιοκτήτες - κληρονόμους του κτιρίου». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές ωστόσο, στις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες εντοπίζονται, δέχονται συστάσεις των υπηρεσιών στις οποίες -τις περισσότερες φορές- πειθαρχούν. Για όσους δεν πειθαρχούν, κινείται η νομική διαδικασία. «Δεν μπορώ να νοικιάσω το κτίριο λόγω της κρίσης. Το έχω σφραγίσει με όσα μέσα διέθετα προκειμένου να μην καταληφθεί από χρήστες ναρκωτικών ή άστεγους αλλοδαπούς. Ωστόσο, δεν μπορώ και εγώ να κάνω θαύματα, ούτε να αναλάβω τον ρόλο του σερίφη στην περίπτωση που παραβιάσουν τα κάγκελα που έχω τοποθετήσει και μπουν μέσα περιθωριακά στοιχεία. Θα πρέπει και το κράτος να μην αποποιείται τις ευθύνες του», λέει στην «Κ» άτομο που έχει αναλάβει τη διαχείριση μεγάλου άδειου κτιρίου σε υποβαθμισμένο σημείο της Αθήνας. Το 96% των 1.200 εγκαταλειμμένων κτιρίων βρίσκονται στον Δήμο Αθηναίων. Από αυτά, το 31% των αυτοψιών έγινε στην 1η Δημοτική Κοινότητα (Εξάρχεια, Κολωνάκι, Ιλίσια, Κουκάκι, Μακρυγιάννη, Πλάκα, Ψυρρή, εμπορικό κέντρο, πλ. Βάθη), το 17% στην 6η (Κυψέλη, πλ. Αττικής, Αγ. Παντελεήμονας, Αγ. Νικόλαος, πλ. Αμερικής), το 16% στην 4η (Σεπόλια, Κολωνός, Ακαδημία Πλάτωνος), το 15% στην 3η (Πετράλωνα, Θησείο, Ρουφ, Γκάζι, Κεραμεικός, Μεταξουργείο, Βοτανικός), το 9% στην 5η (Αγ. Ελευθέριος, Πατήσια, Προμπονά, Ριζούπολη), το 5% στην 7η (Γκύζη, Πολύγωνο, Γηροκομείο, Τουρκοβούνια, Αμπελόκηποι, Γουδί, Ερυθρός Σταυρός) και το 4% στη 2η (Παγκράτι, Ν. Κόσμος). Πηγή: http://www.kathimeri...leimmena-ktiria Click here to view the είδηση

Περί τα 9.500 ετοιμόρροπα κτίρια υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με τον υπουργό Περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη. Ο ίδιος μαζί με στελέχη του υπουργείου, του Τεχνικού Επιμελητηρίου και του δήμου Αμαρουσίου πραγματοποίηση αυτοψία σε ένα παλιό και εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο αγνώστου ιδιοκτήτη. Το κτίριο κατά το ήμισυ βρίσκεται μέσα σε ρέμα και πρέπει να κατεδαφιστεί. Ο κ. Χατζηδάκης προανήγγειλε ότι οι θεσμικές παρεμβάσεις -που βρίσκονται σε επεξεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, τον τεχνικό κόσμο καθώς και την Αυτοδιοίκηση- αναμένεται έρθουν στη Βουλή στις αρχές του επόμενου έτους Παρόντες στην αυτοψία ήταν και ο γγ Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος, Ευθύμιος Μπακογιάννης, ο δήμαρχος Αμαρουσίου, Θεόδωρος Αμπατζόγλου, εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, όπως και αρμόδιοι αντιδήμαρχοι. Από το σημείο της αυτοψίας ο Κωστής Χατζηδάκης περιέγραψε τη σημερινή εικόνα με τα ετοιμόρροπα και επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίρια σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με την καταγραφή των δήμων -όπως τους είχε ζητηθεί από το υπουργείο- αυτή τη στιγμή υπάρχουν περί τα 9.500 ετοιμόρροπα ή επικινδύνως ετοιμόρροπα κτίρια. Ο κ. Χατζηδάκης προανήγγειλε ότι οι θεσμικές παρεμβάσεις -που βρίσκονται σε επεξεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, τον τεχνικό κόσμο καθώς και την Αυτοδιοίκηση- αναμένεται έρθουν στη Βουλή στις αρχές του επόμενου έτους, καθώς το υφιστάμενο πλαίσιο είναι πεπαλαιωμένο, ενώ οι διαδικασίες πρέπει να τρέξουν γρήγορα, καθώς το ζήτημα είναι και δημόσιας ασφάλειας και περιβαλλοντικής προστασίας. Σημείωσε δε ότι θα ακολουθήσουν και τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία τόσο για τις απαιτούμενες παρεμβάσεις σε διατηρητέα ή μη, όσο και για τις αναγκαίες κατεδαφίσεις. Ειδικότερα ο κ. Χατζηδάκης, για την αντιμετώπιση όλου του θέματος υπογράμμισε 5 βασικά στοιχεία του θέματος: «Πρώτον:Έχουμε δηλώσεις από τους δήμους όλης της χώρας για 9.500 ετοιμόρροπα κτίρια, αρκετά εκ των οποίων είναι επικινδύνως ετοιμόρροπα. Δεύτερον:σε συνεργασία με το ΤΕΕ έχουν ξεκινήσει αυτοψίες για να υπάρξει πλήρης καταγραφή και διαχωρισμός με επιστημονικά κριτήρια σε σχέση με το ποια είναι επικινδύνως ετοιμόρροπα και για ποια υπάρχει προτεραιότητα άμεσης παρέμβασης. Τρίτον:σε συνεργασία με το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών και το Υπουργείο Πολιτισμού ετοιμάζουμε νομοθετική παρέμβαση, η οποία χωρίς να θίγει τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας θα διευκολύνει τους δήμους ως προς την επιτάχυνση των κατεδαφίσεων όπου χρειάζεται. Τέταρτον: θα ληφθεί ειδική μέριμνα για τα διατηρητέα,διότι προφανώς μας ενδιαφέρει να μην υπάρξει κάποια απερίσκεπτη απόφαση σε σχέση με κτίρια τα οποία έχουν μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία. Πέμπτον: Ετοιμάζουμε μηχανισμούς χρηματοδότησης και για τους ιδιοκτήτες διατηρητέων -το πρόγραμμα «Διατηρώ» για παράδειγμα που σχεδιάζουμε στο πλαίσιο του Ταμείο Ανάκαμψης είναι μια τέτοια περίπτωση- αλλά και γενικότερα για την διευκόλυνση των δήμων ως προς τις κατεδαφίσεις. Ήδη το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει εγκρίνει ένα σχετικό πρόγραμμα, το οποίο αφορά στη Σάμο από όπου και η όλη προσπάθεια ξεκινά». Πηγή: https://www.skai.gr/news/environment/sxedon-9500-etoimorropa-ktiria-se-oli-tin-ellada Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook | @skaigr on Instagram View full είδηση

Ένας σιδερένιος πύργος, ένα μέτρο ψηλότερος από τον πύργο του Άιφελ, ορθώνεται βαθιά μέσα στην ζούγκλα του Αμαζονίου. Είναι αποτέλεσμα συνεργασίας ανάμεσα στη Βραζιλία και τη Γερμανία για τη μελέτη της σχέσης του υγρού τροπικού δάσους με την κλιματική αλλαγή. Ο άσπρος και πορτοκαλί πύργος, με την ονομασία ATTO (Παρατηρητήριο Υψηλού Πύργο στον Αμαζόνιο) είναι η ψηλότερη κατασκευή ολόκληρης της Νοτίου Αμερικής με το εντυπωσιακό ανάστημα των 325 μέτρων. Βρίσκεται σε μια άκρως απομονωμένη περιοχή του δάσους, 350 χιλιόμετρα από την πόλη του Μανάους στη Βραζιλία, και οι ερευνητές που θέλουν να το χρησιμοποιήσουν πρέπει να ταξιδεύουν για ώρες μέσα από κακοτράχαλους δρόμους. «Η μεγάλη απόσταση από τις πόλεις και τις ανθρώπινες επιδράσεις μάς επιτρέπει να συλλέξουμε σχετικά αμόλυντες μετρήσεις» σχολιάζει στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μέινρατ Άντρε, διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Χημείας Max Planck που συμμετείχε στην υλοποίηση του έργου. Η βλάστηση του Αμαζονίου, του μεγαλύτερου τροπικού δάσους του κόσμου, απορροφά από την ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και μετριάζει έτσι την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. «Η περιοχή του Αμαζονίου έχει παγκόσμια σημασία: παράγει περισσότερο από το μισό οξυγόνο του πλανήτη, επηρεάζει τον κύκλο του νερού μέσω της εξάτμισης και σταθεροποιεί το κλίμα» επισήμανε το Ινστιτούτο. Οι ατμοσφαιρικές μετρήσεις προγραμματίζεται να συνεχιστούν στο ATTO για 20 με 30 χρόνια. Ο πύργος των 7,4 εκατομμυρίων δολαρίων εγκαινιάστηκε επίσημα την περασμένη εβδομάδα, αν και η συλλογή δεδομένων θα αρχίσει αργότερα εντός του έτους. Πηγή: http://www.ypodomes.... Click here to view the είδηση