Αναζήτηση στην κοινότητα

Νέο κεφάλαιο στη διαχείριση των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης ανοίγει ο Δήμος Ηρακλείου Κρήτης μέσω της δημιουργίας ενός πρότυπου τόσο για τα ελληνικά όσο και για τα ευρωπαϊκά δεδομένα περιβαλλοντικού πάρκου κυκλικής οικονομίας. Το προτεινόμενο πάρκο θα αρχίσει να κατασκευάζεται σε χώρο ιδιοκτησίας του Δήμου Ηρακλείου στη θέση «Μαύρος Σπήλιος» στη Νέα Αλικαρνασσό, έκτασης 270 στρεμμάτων, ΒΑ της βιομηχανικής περιοχής του Ηρακλείου. Αφορά την αναβάθμιση του υφιστάμενου χώρου εντός του οποίου λειτουργούν ήδη δραστηριότητες χονδρεμπορίου, δηλαδή η νέα λαχαναγορά του Δήμου Ηρακλείου και άλλες υπηρεσίες, όπως το αμαξοστάσιο του δήμου, ο σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων (ΣΜΑ), το κέντρο διαλογής και ανάκτησης υλικών (ΚΔΑΥ), καθώς και η μονάδα προεπεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΠΑ). Πρόκειται για το πρώτο πάρκο κυκλικής οικονομίας στη χώρα μας, στο πλαίσιο του οποίου θα διεξάγονται εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες περιβαλλοντικού χαρακτήρα, ώστε να εξοικειωθεί το κοινό με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας. Επίσης, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για τη σταδιακή υλοποίηση δράσεων συμβατών με τη νέα πολιτική της Ε.Ε. για την κυκλική οικονομία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο στόχος είναι αφενός η περιβαλλοντική διαχείριση των απορριμμάτων, αφετέρου η ενημέρωση του κοινού. Το πάρκο θα αποτελεί έδρα για ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ώστε να κάνουν τα δικά τους «πειράματα» και να προτείνουν καινοτόμες λύσεις για την κυκλική οικονομία. Το έργο προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί εντός της επόμενης πενταετίας (2018-2023), ενώ ο αριθμός των επισκεπτών εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 10.000 άτομα ετησίως. «Ηδη από το 2018 και κυρίως το 2019 θα έχει αρχίσει να εκτελείται ένα σημαντικό μέρος του έργου, το οποίο θα ολοκληρωθεί το 2023», αναφέρει στην «Κ» ο αντιδήμαρχος Ανακύκλωσης και Καθαριότητας του Δήμου Ηρακλείου και πρόεδρος του Ενιαίου Συνδέσμου Διαχείρισης Απορριμμάτων Κρήτης Χάρης Μαμουλάκης. Τα υλικά τα οποία θα ανακτώνται, έπειτα από τον εκσυγχρονισμό και την κατασκευή των μονάδων, θα ξεπεράσουν τους 35.000 τόνους ετησίως, ενώ το νέο έργο θα δημιουργήσει περισσότερες από 250 νέες θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με το σχέδιο του έργου, το κόστος για την κατασκευή του νέου πάρκου θα ανέλθει σταδιακά έως το 2020 στα 40 εκατ. ευρώ και οι παρεμβάσεις για την ενεργειακή του αυτονόμηση ανέρχονται, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, στα 5 εκατ. ευρώ. Αναλυτικά, εντός του πάρκου προτείνεται η κατασκευή του κεντρικού πράσινου σημείου, που αποτελεί έναν χώρο πλήρως εξοπλισμένο για να παραδίδουν οι πολίτες ανακυκλώσιμα αστικά απόβλητα ή χρησιμοποιημένα αντικείμενα. Αυτά τα υλικά θα προορίζονται για ανακύκλωση ή για επαναχρησιμοποίηση. Επιπλέον, προβλέπεται ο εκσυγχρονισμός της υφιστάμενης μονάδας ΚΔΑΥ, εκεί δηλαδή που θα οδηγείται το σύνολο των ανακυκλώσιμων υλικών, καθώς και ο εκσυγχρονισμός του ΣΜΑ. Επίσης, προβλέπεται, η δημιουργία χώρου για την επεξεργασία πράσινων αποβλήτων, καθώς και η μετατροπή της ΜΠΑ σε μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ), προσαρμοσμένη στις νέες οδηγίες της Ε.Ε., με στόχο τη μεγαλύτερη ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών. Στο πάρκο θα λαμβάνουν χώρα δράσεις καινοτομίας και έρευνας, θα δημιουργηθεί πάρκο αναψυχής και θα διεξαχθούν προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Μαμουλάκη, «στόχος μας είναι να μειώσουμε το περιβαλλοντικό μας αποτύπωμα. Και αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο αν αναπτύξουμε τον τομέα της κυκλικής οικονομίας». Ο ίδιος προσθέτει ότι, «με το ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων του Δήμου Ηρακλείου που έχουμε εκπονήσει με τον δήμαρχο Βασίλη Λαμπρινό και τους συνεργάτες της δημοτικής αρχής, δημιουργούμε για την πόλη μας τις αναγκαίες συνθήκες». Πηγή: http://www.kathimeri...ikhs-oikonomias Click here to view the είδηση

Δύο νέες ρυθμίσεις του ΥΠΕΝ, που τροποποιούν την τιμολογιακή πολιτική των δήμων και τα δημοτικά τέλη και ενισχύουν την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία, τέθηκαν χθες σε διαβούλευση. Σύμφωνα με ενημέρωση του υπουργείου οι προτεινόμενες ρυθμίσεις ολοκληρώνουν την τιμολογιακή πολιτική απορριμμάτων με βάση το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, στηρίζονται στην αρχή ο ρυπαίνων πληρώνει και δημιουργούν οικονομικά κίνητρα για ΟΤΑ, πολίτες και επιχειρήσεις, με στόχο την κυκλική οικονομία και την οικονομία μηδενικών αποβλήτων. Οι ρυθμίσεις που τέθηκαν σε διαβούλευση στον ιστότοπο του ΥΠΕΝ, και οι οποίες θα αναρτηθούν επίσης στο open.gov.gr την επόμενη εβδομάδα, στάλθηκαν σε ενδιαφερόμενους φορείς προς διάλογο και επεξεργασία (ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ, δίκτυο ΦΟΔΣΑ, ΕΔΣΝΑ, ΕΕΔΣΑ) και θα παραμείνουν σε διαβούλευση έως τις 21 Ιανουαρίου 2019. Οι προτεινόμενες αλλαγές στην τιμολογιακή πολιτική των απορριμμάτων, που αποφασίστηκαν σε συνεργασία με τη ΓΓ Συντονισμού και Διαχείρισης Αποβλήτων του ΥΠΕΣ, συνδέονται με τον νέο νόμο για την ανακύκλωση (ν. 4496/2017), τις διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ν. 4555/2018), το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων. Υλοποιούν προβλεπόμενα κίνητρα για την ενθάρρυνση μιας σύγχρονης διαχείρισης των απορριμμάτων των δήμων με περιορισμό της ταφής και συνολικά μειώνουν το κόστος διαχείρισης προς όφελος των δημοτών και της περιβαλλοντικής προστασίας. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι: α) Η ΚΥΑ για τον Κανονισμό Τιμολόγησης ΦΟΔΣΑ, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του ν. 4496/2017, και β) η Νομοθετική ρύθμιση για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας μέσω της αποτροπής της ταφής, με ταυτόχρονη κατάργηση της διάταξης του αρθ. 43 του ν.4042/2012 περί εφαρμογής του ειδικού τέλους ταφής. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία και το νέο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης αποβλήτων της χώρας μας ορίζουν ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, με στόχο τη βιώσιμη διαχείριση υλικών και τη σταδιακή μείωση της υγειονομικής ταφής. Στη νέα νομοθεσία προβλέπεται η δημιουργία κινήτρων για τη μείωση των αποβλήτων και την ενδυνάμωση της ανακύκλωσης, σε συνάρτηση με την απόδοση της διαλογής στην πηγή, την εκτροπή οργανικών αποβλήτων από την ταφή, τη συλλογή αποβλήτων συσκευασιών ανά κάτοικο και την πραγματοποιηθείσα ανακύκλωση. Τι περιλαμβάνουν οι ρυθμίσεις Αναλυτικότερα τα χαρακτηριστικά των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι τα εξής: Α) Με τη νέα ΚΥΑ για τον Κανονισμό Τιμολόγησης των ΦΟΔΣΑ καθορίζονται διαφορετικά τιμολόγια για τη διαχείριση των αποβλήτων και συγκεκριμένα: Η ταφή των αποβλήτων ή υπολειμμάτων θα έχει την υψηλότερη χρέωση, ακόμη και τριπλάσια από τη διαλογή στην πηγή. Η επεξεργασία των αποβλήτων σε μονάδες μηχανικής, βιολογικής επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) θα έχει χαμηλότερη χρέωση από την ταφή/διάθεση, αλλά υψηλότερη από την ανάκτηση αποβλήτων που έχουν χωριστεί στην πηγή. Η ανάκτηση χωριστά συλλεγέντων αποβλήτων (βιοαπόβλητα, ανακυκλώσιμα υλικά) θα έχει τη χαμηλότερη χρέωση. Προβλέπονται, επίσης, ειδικά προνομιακά τιμολόγια είτε για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος είτε σε περιπτώσεις ιδιαιτεροτήτων νησιωτικών ή ορεινών ΟΤΑ. Επιπλέον, η επίδοση κάθε ΟΤΑ στην ανακύκλωση και τη χωριστή συλλογή συσκευασιών και βιοαποβλήτων (υπολείμματα τροφών και πράσινα απόβλητα) οδηγεί σε μείωση της εισφοράς του στον ΦΟΔΣΑ. Το συνολικό ποσό εισφοράς κάθε ΟΤΑ προς τους ΦΟΔΣΑ απομειώνεται έτσι από 5% έως 25%, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε ΟΤΑ στην ανακύκλωση και στη διαλογή στην πηγή ή στον «καφέ» κάδο. Β) Με τη νομοθετική ρύθμιση για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας, δημιουργείται ένα σύγχρονο εργαλείο αποτροπής της ταφής με βάση την ευρωπαϊκή πρακτική. Με τη ρύθμιση αυτή καταργείται το ειδικό τέλος ταφής, (άρθρο 43 του ν. 4042/2012) και δίνεται οικονομικό κίνητρο στους ΟΤΑ και τους ΦΟΔΣΑ να προχωρήσουν τις δράσεις ορθολογικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης. Η ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας θα επιτυγχάνεται με την εισαγωγή περιβαλλοντικής εισφοράς στους ΦΟΔΣΑ που καθυστερούν την ολοκληρωμένη διαχείριση των δημοτικών απορριμμάτων, η οποία θα αξιοποιείται μόνο για δράσεις κυκλικής οικονομίας και ανακύκλωσης. Το εργαλείο που προτείνεται για τη χρηματοδότηση δράσεων κυκλικής οικονομίας μέσω της αποτροπής της ταφής έχει εύλογο αναλογικά ύψος, ενθαρρύνει τη συμμόρφωση χωρίς να περιορίζεται σε μια ρύθμιση κυρωτικού χαρακτήρα, διατυπώνει ευκρινή οδικό χάρτη για τους ΦΟΔΣΑ και προβλέπει τα ακόλουθα: Η περιβαλλοντική εισφορά είναι 10 ευρώ (αντί των 35 ευρώ του φόρου ταφής) ανά τόνο μη επεξεργασμένων διατιθέμενων αποβλήτων, εφαρμόζεται από 1.7.2019 και αυξάνεται κάθε έτος κατά 5 ευρώ, αρχίζοντας από την 1.1.2021, έως τα 35 ευρώ ανά τόνο (αντί των 60 ευρώ του φόρου ταφής). Θα διατίθεται αποκλειστικά και πλήρως για τη χρηματοδότηση έργων και δράσεων κυκλικής οικονομίας μεταξύ των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή των ΦΟΔΣΑ. Η εισφορά θα μειώνεται ανάλογα με την πρόοδο των προβλεπόμενων μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων (αδειοδότηση και έναρξη κατασκευής). Οι αρμόδιοι Υπουργοί καλούν όλους τους πολίτες, τους φορείς της Αυτοδιοίκησης και την επιστημονική και επιχειρηματική κοινότητα να συμμετέχουν στη διαβούλευση επί των προτεινόμενων ρυθμίσεων. Οι παρατηρήσεις, οι σχολιασμοί και οι απόψεις όλων θα συμβάλουν στην αναβάθμιση της ανακύκλωσης, στον εκσυγχρονισμό της διαχείρισης αποβλήτων και στην υλοποίηση της μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία στην υπηρεσία του περιβάλλοντος και της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης. View full είδηση

αθώς ο πληθυσμός του πλανήτη μεγαλώνει και οι κοινωνίες αναπτύσσονται, εμφανίζεται ολοένα και πιο έντονο το πρόβλημα της διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων. Πλέον οι παραγωγικές δραστηριότητες και η κατανάλωση χρησιμοποιούν πολύ μεγάλες ποσότητες υλικών πόρων που, εξ ορισμού, είναι πεπερασμένοι, ενώ το περιβάλλον επίσης επιβαρύνεται από απόβλητα και τα κατάλοιπα διαδικασιών. Έχει εμφανιστεί ως επιτακτική ανάγκη παγκοσμίως, λοιπόν, η εφαρμογή μετατροπών στην αλυσίδα παραγωγής προϊόντων αλλά και στην κατανάλωση, για να γίνει συνολικά ολόκληρη η οικονομική δραστηριότητα πιο βιώσιμη και λιγότερο σπάταλη. Η μετατροπή, ουσιαστικά, της οικονομίας από γραμμική σε "κυκλική". Κυκλική Οικονομία: Ευκαιρίες, Προκλήσεις Και Επιδράσεις Στην Ελληνική Οικονομία (PDF) Είναι μια ανάγκη επιτακτική και για τη χώρα μας που έχει, άλλωστε, αναλάβει και τις αντίστοιχες δεσμεύσεις μαζί με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι είναι, όμως, μια "κυκλική οικονομία"; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της, ποια τα οφέλη που φέρνει και πώς μπορεί να γίνει πράξη και εδώ; Μια ερευνητική ομάδα του ΙΟΒΕ υπό τον συντονισμό του γενικού διευθυντή Νίκου Βέττα ανέλαβε για λογαριασμό της διαΝΕΟσις τη σύνταξη μιας πλήρους και αναλυτικής μελέτης για τις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να συμβούν και στην ελληνική οικονομία προς αυτή την κατεύθυνση. Στην πολυσέλιδη έκθεσή τους, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ (PDF) αναλύουν τα βασικά δεδομένα, τις θεσμικές αλλαγές που έχουν υλοποιηθεί ή δρομολογηθεί, τους στόχους της χώρας για το μέλλον και τις σημαντικότερες προκλήσεις που προκύπτουν. Κάνουν, δε, και μια εκτίμηση για το όφελος μιας στροφής σε μια κυκλική οικονομία με όρους επίδρασης στο ΑΕΠ και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Παρακάτω θα αναφερθούμε στα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την έρευνα. 1. Τι είναι "κυκλική οικονομία"; ­Διαβάστε Μια Συνοπτική Παρουσίαση Των Αποτελεσμάτων (PDF) Όλα τα προϊόντα που αγοράζουμε και καταναλώνουμε παράγονται μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία που πάντα ξεκινά με την εξαγωγή/εξόρυξη κάποιων πρώτων υλών από το περιβάλλον. Οι πόροι αυτοί πωλούνται, μεταφέρονται, και μετατρέπονται σε άλλες μορφές μέσα από τις διαδικασίες της βιομηχανικής παραγωγής. Μετά από διάφορα στάδια, φτάνουν στη διαμόρφωση του τελικού προϊόντος, το οποίο καταναλώνεται και, όταν ο κύκλος ζωής του ολοκληρωθεί, πετιέται στα σκουπίδια, καταστρέφεται ή ανακυκλώνεται. Κάθε αντικείμενο που υπάρχει μπροστά σας αυτή τη στιγμή, από την οθόνη που κοιτάζετε και την καρέκλα στην οποία κάθεστε μέχρι το κυπελάκι του καφέ (και τον ίδιο τον καφέ), περνάει από αυτή τη διαδικασία. Όπως γνωρίζουμε όλες και όλοι, σήμερα αυτή είναι κατά κανόνα μια διαδικασία σπάταλη, όχι πάντα ορθολογικά σχεδιασμένη, που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί πιέσεις και προβλήματα στο φυσικό περιβάλλον. Γι’ αυτό η συζήτηση εδώ και μερικές δεκαετίες είναι έντονη για τη μετάβαση από το παραπάνω μοντέλο σε έναν πιο βιώσιμο, πιο "κυκλικό" τρόπο λειτουργίας της οικονομίας. Τι είναι, όμως, "κυκλική οικονομία"; Ο όρος ουσιαστικά περιγράφει ένα οικονομικό σύστημα που βασίζεται στη δραστική μείωση των αποβλήτων που παράγει η οικονομική δραστηριότητα, με την ανακύκλωση/επαναχρησιμοποίηση μεγάλου μέρους των πόρων που χρησιμοποιεί. Έρχεται να αντικαταστήσει το "γραμμικό" μοντέλο που χρησιμοποιείται ακόμα σε μεγάλο βαθμό στο οποίο, όπως το περιγράψαμε και παραπάνω, οι πόροι και οι πρώτες ύλες μετατρέπονται σε προϊόντα τα οποία διανέμονται, καταναλώνονται και, όταν φτάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους, απορρίπτονται. Η "κυκλική οικονομία", ως εκ τούτου, δεν περιλαμβάνει μόνο την ανακύκλωση των απορριμμάτων στο τελευταίο στάδιο, αλλά και παρεμβάσεις σε όλα τα προηγούμενα στάδια, για πιο αποτελεσματική χρήση των πρώτων υλών και για την επιμήκυνση του χρόνου ζωής του προϊόντος, με τελικό στόχο την ελαχιστοποίηση της σπατάλης φυσικών πόρων. Για παράδειγμα, τα προϊόντα μιας κυκλικής οικονομίας πρέπει να είναι σχεδιασμένα εξαρχής έτσι ώστε να επισκευάζονται ευκολότερα και να μην χρειάζεται να αντικαθίστανται (και να πετιούνται) όποτε χαλάνε. Η ίδια η διαδικασία της παραγωγής, εξάλλου, πρέπει να είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να περιορίζει τα απόβλητα και να επαναχρησιμοποιεί διαθέσιμους πόρους. Δεν είναι καθόλου απλό πράγμα. Ποια είναι τα οφέλη; Πρώτα απ’ όλα, ο περιορισμός της σπατάλης (για οικονομικούς αλλά και για ηθικούς λόγους). Είναι γνωστό ότι περίπου το ένα τρίτο του συνόλου των τροφίμων που παράγονται παγκοσμίως -1,3 δισ. τόνοι, αξίας 1 τρισ. δολαρίων- καταλήγει ως απόβλητα ή αλλοιώνεται λόγω κακών πρακτικών μεταφοράς και συγκομιδής. Παράλληλα, η μείωση των αποβλήτων μειώνει τις πιέσεις στο φυσικό περιβάλλον, και όλες τις επάλληλες δραματικές συνέπειες (οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές) που προκύπτουν από αυτές. Υπάρχουν, όμως, και άλλα οφέλη. Μια κυκλική οικονομία μπορεί να προστατεύει τις επιχειρήσεις από απρόοπτα, όπως προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, αιφνίδιες αλλαγές στις τιμές της ενέργειας και των πρώτων υλών, ή άλλους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την οικονομική δραστηριότητα. Η υιοθέτηση της κυκλικής οικονομίας από τις χώρες του πλανήτη, δε, σχετίζεται με τουλάχιστον 7 από τους 17 στόχους του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη. 2. Πόσο κυκλική είναι η ελληνική οικονομία; Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, κατά κανόνα εισάγουμε πολλά πράγματα και εξάγουμε λιγότερα. Αυτό ισχύει για τα περισσότερα πράγματα, αλλά ισχύει και για τα υλικά που χρησιμοποιεί η βιομηχανία και η μεταποίηση. Οι περισσότεροι υλικοί πόροι που μπαίνουν στην ελληνική οικονομία εισάγονται από το εξωτερικό. Και στις τέσσερις κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται τα διάφορα υλικά, η Ελλάδα εμφανίζεται πιο εξαρτημένη από τις εισαγωγές από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Εκτός από τις εισαγωγές, όμως, διαφέρουμε σε σχέση με τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη και στην κατανάλωση. Στην Ελλάδα καταναλώνουμε λιγότερα υλικά κατά κεφαλήν από ό,τι οι περισσότερες χώρες της ΕΕ: 9,8 τόνους ο καθένας και η καθεμιά μας κατά μέσο όρο το 2021, έναντι 35 τόνων για κάθε Φινλανδό την ίδια χρονιά. Μάλιστα, η ποσότητα των υλικών που καταναλώνουμε έχει μειωθεί κατά 34% την τελευταία 20ετία, κυρίως χάρη στη δραματική μείωση (σχεδόν 60%) της κατανάλωσης ορυκτών ενεργειακών υλικών στη χώρα σε αυτό το διάστημα, με τη μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που έχει υλοποιηθεί σε αξιοσημείωτο βαθμό. Τα απόβλητα που παράγονται σήμερα στην Ελλάδα προέρχονται από διάφορες πηγές, κάποιες εκ των οποίων πολλοί και πολλές δεν γνωρίζουν. Για παράδειγμα, το 2018 το μεγαλύτερο μέρος των 45,6 εκατ. τόνων στερεών αποβλήτων που δημιουργήθηκαν στη χώρα -σχεδόν τα μισά- προέρχονταν από τα ορυχεία και τα λατομεία. Άλλες κατηγορίες αποβλήτων περιλαμβάνουν τις ηλεκτρικές μπαταρίες, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, αυτοκίνητα και άλλα προϊόντα, ενώ πολλά απόβλητα παράγει και ο πρωτογενής τομέας (εκτιμώνται περί τους 12,5 εκατ. τόνους το 2018 -εκ των οποίων το 80% από την κτηνοτροφία). Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2015, παράγουμε, δε, 142 κιλά απόβλητα τροφίμων ανά κάτοικο κάθε χρόνο -τα περισσότερα στην ΕΕ- την ώρα που ως χώρα είμαστε πέμπτοι ως προς το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε επισιτιστική ανασφάλεια. Μια πολύ σημαντική υποκατηγορία των στερεών αποβλήτων είναι τα αστικά στέρεα απόβλητα (ΑΣΑ) που περιλαμβάνουν τα σκουπίδια των νοικοκυριών, αλλά και σκουπίδια από γραφεία, καταστήματα και δημόσιους οργανισμούς. Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα κατά μέσο όρο παράγουμε πάνω από μισό τόνο τέτοια απόβλητα κάθε χρόνο. Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, το πόσα ΑΣΑ παράγουμε εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πορεία της οικονομίας μας -πάντως κατά κεφαλήν παράγουμε περισσότερα από ό,τι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Τι τα κάνουμε αυτά τα απόβλητα; Τα θάβουμε σε χωματερές, σχεδόν όλα. Το 77,6% των ΑΣΑ οδηγούνται σε ταφή, το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ. Μόνο το 19,9% πάνε για ανακύκλωση ή κομποστοποίηση (έναντι 48,5% στη Γερμανία και 32,5% στη Σουηδία), ενώ μόνο το 1,3% χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Η Ελλάδα ανακυκλώνει περίπου το 60% των αποβλήτων συσκευασιών (που πάνε στους γνωστούς μπλε κάδους), ένα ποσοστό κοντά στον μέσο όρο της ΕΕ. Ανακυκλώνουμε σχεδόν όλες τις χάρτινες και μεταλλικές συσκευασίες που πετιούνται, αλλά μόνο το 1/3 των πλαστικών συσκευασιών και ένα μικρότερο ποσοστό συσκευασιών από γυαλί και ξύλο. Η όποια ανακύκλωση, δε, γίνεται κυρίως στο εξωτερικό. Το 55,6% των χάρτινων συσκευασιών που πετιούνται στην Ελλάδα, εξάγονται σε τρίτες χώρες για να ανακυκλωθούν. Όλες οι γυάλινες συσκευασίες που πετιούνται, εξάλλου, ανακυκλώνονται στη Βουλγαρία, από εργοστάσιο ελληνικών συμφερόντων. Υπάρχουν και άλλες δομές που ανακυκλώνουν ή επαναχρησιμοποιούν υλικά. Στην Ελλάδα έχουμε 143 εγκεκριμένα διαλυτήρια αυτοκινήτων. Ένα μεγάλο ποσοστό των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (περίπου 44%) επαναχρησιμοποιούνται σε άλλες χρήσεις (επιχώσεις, επιστρώσεις αγροτικών δρόμων κλπ.). Ένα επίσης μεγάλο ποσοστό, όμως, (άγνωστο πόσα ακριβώς) απορρίπτονται ανεξέλεγκτα στα φυσικά οικοσυστήματα. Όλα αυτά οδηγούν στο αποτέλεσμα ότι η ελληνική οικονομία απέχει πάρα πολύ από το να μπορεί να χαρακτηριστεί "κυκλική". Το 2020 μόλις το 5,4% των υλικών πόρων που χρησιμοποιούνται από την οικονομία προέρχονταν από ανακυκλωμένα απόβλητα -έναντι 12,8% στην ΕΕ, 21,6% στην Ιταλία και 30,9% στην Ολλανδία. Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Χρειάζονται τα συνήθη συστατικά μεγάλων μεταβολών: ένα στιβαρό θεσμικό πλαίσιο και ένας πλούτος από εργαλεία, χρηματοδοτικά και άλλα. 3. Τα εργαλεία και το πλαίσιο Το τρέχον Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία, που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2020, καθώς και μια σειρά από οδηγίες, προτάσεις και αποφάσεις που περιγράφουν το πώς πρέπει να διαχειρίζονται διάφορες κατηγορίες αποβλήτων τα κράτη-μέλη, αποτελούν το βασικό θεσμικό πλαίσιο πάνω στο οποίο τα κράτη-μέλη αναπτύσσουν τις επιμέρους σχετικές στρατηγικές. Η ΕΕ σε αυτά τα κείμενα θέτει φιλόδοξους στόχους σε διάφορους τομείς, όπως για την οριζόντια ανακύκλωση των αστικών στέρεων αποβλήτων για το 2025 (55%) και το 2030 (60%) και για τον περιορισμό της ταφής στο 10% των διαχειριζόμενων αποβλήτων έως το 2035. Στην Ελλάδα, που βεβαίως απέχει πάρα πολύ από αυτούς τους στόχους, το θεσμικό πλαίσιο περιλαμβάνει κείμενα όπως το νέο Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία (2021), τον Εθνικό Σχεδιασμό για τη Διαχείριση Αποβλήτων (2020), το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων (2021), αλλά και τον Εθνικό Κλιματικό Νόμο (2022). Όλα αυτά τα κείμενα πολιτικής ουσιαστικά περιγράφουν τη συμμόρφωση της ελληνικής νομοθεσίας με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κρίνονται επαρκή και πλήρη. Σήμερα υπάρχει, δε, και μια μεγάλη ποικιλία από εργαλεία (τεχνολογικά και άλλα) σε κάθε στάδιο της διαδικασίας παραγωγής, από τη συλλογή-διαλογή των αποβλήτων και τη μηχανική ή βιολογική επεξεργασία με διάφορες τεχνικές και μεθόδους σε ειδικές εγκαταστάσεις, μέχρι οικονομικά κίνητρα για τον περιορισμό της σπατάλης και την αποτελεσματικότερη διαχείριση των αποβλήτων. Πολλά από αυτά περιγράφονται αναλυτικά στο κεφάλαιο 4 της μελέτης. Αλλά μόνο τα στρατηγικά σχέδια και οι τεχνικές και μέθοδοι δεν αρκούν: χρειάζονται και χρήματα. Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων που αναφέρθηκε παραπάνω περιγράφει την ανάγκη για επενδύσεις ύψους μεταξύ €3 και €3,5 δισ., που περιλαμβάνουν την κατασκευή ειδικών Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων (με κόστος €1,1 δισ. περίπου), μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης υπολειμμάτων (άλλο €1 δισ. περίπου) και άλλες δαπάνες για μελέτες, χώρους υγειονομικής ταφής, μονάδες επεξεργασίας βιοαποβλήτων κλπ. Κάποια πρώτα έργα έχουν ήδη δρομολογηθεί, όπως η Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων του Κεντρικού Πάρκου Κυκλικής Οικονομίας Αττικής, το αντίστοιχο "Πάρκο" στον Πειραιά, δύο Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων σε Χίο και Κεφαλονιά, αλλά και ιδιωτικά έργα για παραγωγή πλαστικών συσκευασιών, για τη διαχείριση των αποβλήτων της Τήλου κλπ. Χρειάζονται, όμως, πολύ περισσότερες επενδύσεις. Ευτυχώς, από ό,τι φαίνεται, κεφάλαια για τη χρηματοδότησή τους υπάρχουν. Στο κεφάλαιο 5 η έρευνα περιγράφει τις διαθέσιμες πιθανές πηγές χρηματοδότησης αυτών των έργων, όπως το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027 (με συνολικό προϋπολογισμό €3,61 δισ. στον αντίστοιχο άξονα), οι πόροι που έχουν προβλεφθεί για το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (γνωστό ως "Ελλάδα 2.0"), από τον εθνικό προϋπολογισμό και (κυρίως) από το Ταμείο Ανάκαμψης, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης της πενταετίας 2021-2025, το Πράσινο Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και διάφορα τομεακά ευρωπαϊκά προγράμματα. Αν όμως υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο, τα τεχνικά εργαλεία και οι πηγές χρηματοδότησης, γιατί δεν έχουμε ήδη μια "κυκλική οικονομία"; Τι πρέπει να γίνει για να προχωρήσει η μετάβαση; 4. Το πρόβλημα και οι λύσεις Όπως αναφέρεται στην έρευνα, ως προς τη μετάβασή μας σε μια κυκλική οικονομία "τα βασικά προβλήματα στη χώρα είναι τα διοικητικά εμπόδια και η καταναλωτική συμπεριφορά". Υπάρχουν οικονομικά και νομοθετικά εμπόδια για τις σχετικές επενδύσεις, παρουσιάζονται δυσκολίες και καθυστερήσεις στη χωροθέτηση των υποδομών, αλλά εμφανίζονται και αντικειμενικά γεωγραφικά ή τεχνολογικά εμπόδια. Εξάλλου, εμφανίζονται αρκετά μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις στην καταγραφή και τη συλλογή στοιχείων -κι αν δεν γνωρίζουμε πόσα και τι είδους απόβλητα έχουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί σχεδιασμός για τη συλλογή και την ανακύκλωσή τους. Όπως αναφέρεται στην έρευνα, σήμερα η καταγραφή είναι πολύ προβληματική, κυρίως για κάποια είδη αποβλήτων -στοιχεία για τα απόβλητα τροφίμων, ας πούμε, αναμένονται στο τέλος του 2022 ενώ σε άλλες κατηγορίες τα στοιχεία είναι ένα ή δύο χρόνια πίσω. Στη σελίδα 190 της έκθεσης (και στον παρακάτω πίνακα) μπορείτε να δείτε συνοπτικά καταγεγραμμένες όλες τις προτάσεις πολιτικής στις οποίες καταλήγουν οι ερευνητές. Περιλαμβάνουν μια σειρά από κρίσιμες και απαραίτητες παρεμβάσεις, από την εφαρμογή πιο αποτελεσματικής μεθοδολογίας για την καταγραφή των αποβλήτων και την αξιοποίηση του ηλεκτρονικού μητρώου αποβλήτων, μέχρι την υλοποίηση παρεμβάσεων για την καλύτερη παρακολούθηση της μετάβασης, που σήμερα είναι ελλιπής και εξαιτίας της απουσίας δεδομένων. Γίνεται εκτενής αναφορά, επιπλέον, και στην εφαρμογή οικονομικών κινήτρων και την υιοθέτηση (ακριβότερων) τεχνολογικών λύσεων για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων από τις επιχειρήσεις και την υιοθέτηση του τέλους ταφής για τα απόβλητα, το οποίο πρέπει να αντικατοπτρίζει το πραγματικό περιβαλλοντικό κόστος της ταφής των αποβλήτων. "Ο σκοπός", γράφουν οι ερευνητές, "είναι η ταφή να μετατραπεί σε 'ακριβή' λύση για τη διαχείριση των αποβλήτων, αναγκάζοντας τους φορείς που τα διαχειρίζονται να αναζητήσουν άλλες λύσεις". Επιπλέον, οι ερευνητές δίνουν μεγάλη έμφαση σε δράσεις ενημέρωσης και εκπαίδευσης για καταναλωτές, σε σχολεία και εταιρείες, -για το ότι "κυκλική οικονομία" δεν είναι μόνο τα σκουπίδια. Είναι η διαχείριση τροφίμων, το πώς αγοράζουμε, νοικιάζουμε και χρησιμοποιούμε προϊόντα. Τέτοιες δράσεις είναι κρίσιμες, μεταξύ άλλων, και για την κάμψη των αντιδράσεων που εμφανίζονται συχνά σε τοπικές κοινωνίες που εμποδίζουν ή καθυστερούν επενδύσεις. Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, θυμίζει η μελέτη, προβλέπει την αύξηση του αριθμού Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων στην Ελλάδα σε 38 μέχρι το τέλος του 2023, αλλά πολλές τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Χωρίς αυτές τις υποδομές, δεν μπορεί να υπάρξει κυκλική οικονομία στην Ελλάδα. 5. Ένας υπολογισμός για το όφελος μιας κυκλικής οικονομίας Στην Ελλάδα το 2019 οι κλάδοι που συνδέονται με την κυκλική οικονομία δημιούργησαν €735 εκατ. προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία, ένα ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 0,4% του ΑΕΠ το ίδιο έτος, ενώ απασχολούσαν περίπου 68 χιλιάδες εργαζόμενους. Κι αυτό, χωρίς να υπολογίζεται ο ρόλος των ΟΤΑ σε ένα μεγάλο κομμάτι της σχετικής δραστηριότητας (τη συλλογή απορριμμάτων). Αυτά είναι τα μεγέθη σε μια οικονομία που είναι ελάχιστα "κυκλική". Τι θα γινόταν αν υλοποιούνταν τα σχέδια που περιέχουν τα στρατηγικά σχέδια; Στο κεφάλαιο 6 οι ερευνητές διατυπώνουν μια σειρά από διαφορετικά σενάρια, και αποτιμούν την επίπτωση του καθενός στην οικονομία της χώρας. Για παράδειγμα, υπολόγισαν πως αν όντως υλοποιηθούν επενδύσεις ύψους €2,4 δισ. για την κατασκευή νέων μονάδων ανακύκλωσης και επεξεργασίας υλικών στη χώρα, όπως περιγράφονται στον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων, σε ορίζοντα δεκαετίας η επίπτωση στο ΑΕΠ θα φτάνει το €1,1 δισ., ενώ σε όρους εργασίας, η αναμενόμενη επίδραση υπολογίζεται σε περίπου 4,6 χιλ. θέσεις εργασίας ανά έτος, σταθερές σε ορίζοντα οκταετίας. Στο ίδιο διάστημα, τα επιπλέον έσοδα του Δημοσίου από φόρους και εισφορές θα φτάνουν τα 390 εκατομμύρια. Οι επιπτώσεις όμως μιας μετάβασης σε μια κυκλική οικονομία μπορεί να είναι θετικές μόνο υπό κάποιες προϋποθέσεις. Αν οι ανάγκες μιας ελληνικής κυκλικής οικονομίας για δευτερογενείς πρώτες ύλες καλύπτονται αποκλειστικά ή σχεδόν αποκλειστικά από εγχώρια ανακύκλωση, τότε η επίπτωση μπορεί να είναι θετική στο ΑΕΠ (κατά €70 εκατ. τον χρόνο μέχρι το 2030, σύμφωνα με το βέλτιστο σενάριο), δημιουργώντας και δεκάδες χιλιάδες θέσεις απασχόλησης (44.000 στο ίδιο σενάριο). Αυτό όμως δεν είναι το μόνο ρεαλιστικό σενάριο. Οι ελληνικές επιχειρήσεις στον κλάδο της μεταποίησης οφείλουν κι αυτές να συμμορφώνονται με ευρωπαϊκούς στόχους και θα είναι αναγκασμένες στο μέλλον να χρησιμοποιούν ανακυκλωμένους δευτερογενείς υλικούς πόρους. Αν δεν γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις στη χώρα και αυτές οι ανάγκες της οικονομίας καλύπτονται μόνο ή κυρίως από εισαγωγές, τότε η μετάβαση σε μια κυκλική οικονομία θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, σε αυτό το σενάριο θα έχουμε απώλεια θέσεων εργασίας (19.000 σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο) αλλά και συρρίκνωση του ΑΕΠ της τάξης των €220 εκατ. τον χρόνο. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: ΚΥΚΛΙKH ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΕΥΚΑΙΡIΕΣ, ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡAΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜIΑ (PDF) ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ (PDF) View full είδηση

Ευρωπαϊκά κονδύλια της τάξης των 10 δισ. ευρώ για την στήριξη επενδύσεων στον τομέα της κυκλικής οικονομίας αποκλειστικά για τους κλάδους της γεωργίας και της κτηνοτροφίας θα προβλέπονται στον προϋπολογισμό της νέας προγραμματικής περιόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2021-2027). Το παραπάνω ανακοίνωσε ο επικεφαλής εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, σε χαιρετισμό που απηύθυνε στο συνέδριο Agrocircle «Η εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας στη γεωργία και την κτηνοτροφία», που πραγματοποιείται στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, στο πλαίσιο της 11ης Διεθνούς Έκθεσης Zootechnia. «Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής γεωργίας στη νέα εποχή, της έρευνας της καινοτομίας και ψηφιοποίησης, σε όλο το φάσμα του τομέα των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων», τόνισε ο κ. Σχοινάς. «Στην επόμενη προγραμματική περίοδο 2021-2027 θα δώσουμε ιδιαίτερη στήριξη στους νέους αγρότες που αντιπροσωπεύουν και τον καταλύτη του εκσυγχρονισμού της γεωργία σε ένα περιβάλλον, ολοένα και ποιο ανταγωνιστικό παγκοσμίως. Το βασικό διακύβευμα είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικής θέσης της ευρωπαϊκής γεωργίας, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος με πράξεις, αναγκαία για την αντιμετώπιση των ραγδαίων κλιματικών αλλαγών», ανέφερε. Όπως σημείωσε, ήδη από το 2015 η επιτροπή Γιούνκερ δρομολόγησε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την κυκλική οικονομία με συγκεκριμένα μέτρα για οικολογικό σχεδιασμό, ανάπτυξη στρατηγικών προσεγγίσεων για πλαστικά και τα χημικά, αλλά και χρηματοδότηση της καινοτομίας για αλλαγές στα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής. «Κομβικής σημασίας είναι οι πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει και στην Ελλάδα, για θέματα σημαντικά όπως ο περιορισμός υγιειονομικής ταφής, αλλά και η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση. Προϋπόθεση είναι η θετική ανταπόκριση και ανάληψη πρωτοβουλίων από τις επιχειρήσεις, τη βιομηχανία των πολιτών», είπε. Ο κ. Σχοινάς αναφέρθηκε, ακόμη, στο πεδίο της ψηφιοποίησης και της καινοτομίας, όπου «διευρύνουμε της δυνατότητες ψηφιοποίησης της αγροτικής ζωής με την επέκταση της ευρυζωνικής πρόσβασης στις αγροτικές περιοχές που θα φέρει βελτίωση ποιότητας ζωής και αύξηση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής τους. Η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο στον τομέα της ψηφιοποίησης και είναι στο χέρι μας να καταστούμε μοντέλο βέλτιστης πρακτικής για τα άλλα κράτη μέλη». Τέλος, ο επικεφαλής εκπρόσωπος της Κομισιόν, τόνισε πως τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα είναι παγκόσμιας φήμης και υψηλής εμπορικής σημασίας, ενώ οι εμπορικές συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ με διεθνείς εταίρους της υποστηρίζουν καταλυτικά τις ελληνικές εξαγωγικές προσπάθειες. Σε αυτό το πλαίσιο ανακοίνωσε πως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια η ΕΕ έχει υπερτριπλασιάσει από 60 σε 200 εκατ. ευρώ, τον προϋπολογισμό για την προώθηση στις διεθνείς αγορές των αγροτικών προϊόντων διατροφής, όπως τα ελληνικά. «Οι ευκαιρίες για την ενίσχυση της ελληνικής γεωργίας μέσω της παγκόσμιας προβολής με κοινοτική στήριξη είναι τεράστιες και πρέπει να τις αξιοποιήσουμε», τόνισε. Καμπανάκι για την κλιματική αλλαγή «Η κυκλική οικονομία αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ήδη υποστηρίζεται με πόρους που στο μέλλον θα αυξηθούν, καθώς στόχος είναι να ενταχθεί σε όλες τις άλλες πολιτικές της ΕΕ, ώστε και αυτές να γίνουν κυκλικές», τόνισε ο Γιώργος Κρεμλής, διευθυντής επί τιμή της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της ΕΕ, υπεύθυνος για θέματα νησιωτικότητας και κυκλικής οικονομίας. Όπως είπε, για την περίοδο 2014-2020, μέσω προγραμμάτων όπως το Horizon 2020, το Life και το Interreg, αλλά και μέσα από την τροποποίηση του εθνικού και περιφερειακού σκέλους, έχουν διατεθεί κονδύλια της τάξης των 10 δισ. ευρώ, στα οποία η Ελλάδα έχει μικρή συμμετοχή, καθώς δεν προχώρησε στις απαραίτητες τροποποιήσεις για να προσαρμοστεί στην κυκλική οικονομία. Στην επόμενη προγραμματική περίοδο (2021-2027) τα κονδύλια αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά, καθώς, όπως ανέφερε και ο επικεφαλής εκπρόσωπος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς, θα προβλεφθούν κεφάλαια προς αξιοποίηση ύψους 10 δισ. ευρώ για καινοτόμες δράσεις στο πεδίο της κυκλικής οικονομίας για τους κλάδους της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Ο κ. Κρεμλής χαρακτήρισε θετικό πρώτο βήμα την εκπόνηση εθνικού σχεδίου για την κυκλική οικονομία, ωστόσο αυτό θα πρέπει να εξειδικευθεί μέσω οδικού χάρτη για τα βήματα που θα ακολουθηθούν. «Όλοι οι τομείς της εθνικής οικονομίας πρέπει να μπολιαστούν με την περιβαλλοντική ενσωμάτωση ώστε να μειώσουμε το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των οικονομικών δραστηριοτήτων και να πετύχουμε την αειφόρο ανάπτυξη», τόνισε κατά την ομιλία του στο συνέδριο. Ο ίδιος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε ό,τι αφορά την κρίση νερού, διαπιστώνοντας κινδύνους για λειψυδρία και ερημοποίηση, φαινόμενα που μπορούν να «χτυπήσουν» την Ελλάδα και κυρίως την Κρήτη, τα νησιά του νοτίου Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα και σε κάποιο βαθμό τις Κυκλάδες. « Είναι σημαντικό τα μεγάλα νησιά να έχουν σχέδιο κυκλικής οικονομίας. Η Κρήτη ξεκινάει ήδη μια πρωτοβουλία και πρωτοστατεί σε αυτό τα θέμα», σημείωσε. Ακόμη, ανέφερε ότι η πρόταση κανονισμού για τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα προβλέπει ότι μπορούν να παραχθούν βιο-λιπάσματα και βιο-φυτοφάρμακα, τα οποία έχουν μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Πρόκειται για σχέδια που, σύμφωνα με τον κ. Κρεμλή, έχουν ήδη εγκριθεί και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται σύντομα. Τέλος, σε ό,τι αφορά τα απόβλητα τροφίμων (πχ αποφάγια της εστίασης και ληγμένα τρόφιμα) τόνισε ότι μπορούν να παράξουν καλής ποιότητας ζωοτροφές, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την ποιότητα του κρέατος και γάλακτος που παράγονται. Οι σχετικές ευρωπαϊκές προδιαγραφές για τη χρήση των αποβλήτων τροφίμων τόσο ως ζωοτροφές όσο και για την παραγωγή βιοκαυσίμων αναμένονται το επόμενο διάστημα. Πηγή: https://www.voria.gr/article/kinotiki-pori-10-dis-gia-kikliki-ikonomia-se-georgia-ktinotrofia View full είδηση