Αναζήτηση στην κοινότητα

Ως λαίλαπα στη ζωή των 3.827.624 κατοίκων της Αττικής λειτούργησε η 6ετής κρίση. Στον γεωγραφικό τόπο που «παράγεται» το μισό ΑΕΠ της χώρας χάθηκαν περισσότερες από 400.000 θέσεις εργασίας. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε κατά 5.000 ευρώ, ενώ η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε πάνω από 80%. Πάνω από 60.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και το ετήσιο εισόδημα της περιφέρειας συρρικνώθηκε κατά 20 δισ. ευρώ. Αποταμιεύσεις 52 δισ. έκαναν φτερά, ενώ από τα 3,827 εκατομμύρια που, βάσει απογραφής, είναι το σύνολο του πληθυσμού, εργαζόμενος –έστω και μερικώς απασχολούμενος ή με καθυστέρηση αμειβόμενος– είναι ο ένας στους τρεις. Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι από τα 3,354 εκατομμύρια κατοίκους της Αττικής, ηλικίας άνω των 15 ετών, εξακολουθούν να εργάζονται 1,328 εκατομμύρια έναντι 1.777.200 που ήταν στο τελευταίο τρίμηνο του 2008. Οι άνεργοι είναι σήμερα 517.800. Από αυτούς, οι 339.270 είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Γι’ αυτούς γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα: 1. Οι μακροχρόνια άνεργοι –δηλαδή αυτοί που έχουν μείνει χωρίς δουλειά για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών– είναι πλέον 179.509 έναντι 60.720 τον Απρίλιο του 2010. 2. Από το σύνολο των εγγεγραμμένων στον ΟΑΕΔ ανέργων της Αττικής, επίδομα ανεργίας εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις 39.434 (ήταν 69.887 τον Απρίλιο του 2010). Αυτό σημαίνει ότι ενώ ο άνεργος πληθυσμός της πρωτεύουσας υπερβαίνει το μισό εκατομμύριο, σταθερή εισοδηματική ενίσχυση εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις οι 40.000, δηλαδή περίπου οι 8 στους 100. Κι αυτό, διότι άλλος φορέας να επιδοτεί τους ανέργους πέραν του ΟΑΕΔ δεν υπάρχει. Ακόμη και στις τάξεις των εργαζομένων όμως, τα προβλήματα δεν είναι λίγα. Το ποσοστό των ημιαπασχολουμένων από 5,8% που ήταν στο τέλος του 2008 έχει ξεπεράσει το 9%. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 130.000 εργαζόμενοι στην Αττική αμείβονται με λιγότερα από 470 ευρώ μεικτά κατά μέσο όρο, όπως δείχνουν και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΙΚΑ. Οσον αφορά τους εργαζόμενους οι οποίοι πληρώνονται με καθυστέρηση από έναν έως και έξι μήνες, εκτιμώνται σε τουλάχιστον 300.000, καθώς το πανελλαδικό ποσοστό υπολογίζεται –ανεπίσημα καθώς επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν– σε τουλάχιστον 20%. Οι απώλειες των θέσεων εργασίας οφείλονται κυρίως στην κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Τρεις δείκτες αποδεικνύουν τι ακριβώς συνέβη: 1. Ολόκληρο το 2013 εκδόθηκαν 3.675 οικοδομικές άδειες στην Αττική για την ανέγερση κτισμάτων συνολικής επιφάνειας 560.900 τετραγωνικών μέτρων. Τον Δεκέμβριο του 2009 (και ενώ η κρίση στην οικοδομή είχε ξεσπάσει πολύ νωρίτερα) οι άδειες ήταν 15.347 και αντιστοιχούσαν σε 3.255.600 τετραγωνικά. 2. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Αττική ανήλθαν σε 144.586 το 2007, χρονιά ρεκόρ για τις πωλήσεις Ι.Χ. καθώς σε ολόκληρη τη χώρα κυκλοφόρησαν 279 χιλιάδες καινούργια αυτοκίνητα. Ολόκληρο το 2013 οι πωλήσεις έπεσαν κάτω από τις 28.000, καθώς σε ολόκληρη τη χώρα διατέθηκαν περίπου 56.000 οχήματα. 3. Οι εκτιμήσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου κάνουν λόγο για περισσότερα από 65.000 «λουκέτα» επιχειρήσεων μόνο στα στενά όρια της Αττικής, με το ποσοστό των εταιρειών που ανέστειλαν δραστηριότητα να ανέρχεται κοντά στο 30%. Η Αττική συγκεντρώνει περίπου τη μισή οικονομική δραστηριότητα της χώρας (δείγμα του υδροκεφαλισμού όπως επίσης και το γεγονός ότι στην πρωτεύουσα έχει συγκεντρωθεί περίπου το 40% του πληθυσμού). Μεγάλα τα μεγέθη, μεγάλες και οι ζημίες που προκάλεσε η ύφεση. Η επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι το περιφερειακό ΑΕΠ υποχώρησε κοντά στα 90 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου όσο ήταν και το 2005. Προς το παρόν, η ΕΛΣΤΑΤ έχει ανακοινώσει επίσημα τα στοιχεία του 2011 που δείχνουν απώλειες 10 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε μόλις μία διετία (από 110,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009 σε 100,3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011). Μεγάλη μείωση των αποταμιεύσεων Με δεδομένη την ύφεση του 2012 και του 2013, η πρόβλεψη για περιφερειακό ΑΕΠ κοντά στα 90 δισ. ευρώ για το 2013 είναι σχετικά ασφαλής. Τι σημαίνουν αυτά τα μεγέθη σε όρους κατά κεφαλήν; Η Αττική ήταν (και παραμένει) ο δεύτερος πλουσιότερος νομός της χώρας σε όρους κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετά τη Βοιωτία. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 27.443 ευρώ στο τέλος του 2009, υποχώρησε στα 25.224 ευρώ στο τέλος του 2011 και πλέον εκτιμάται στα επίπεδα των 22.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι μέσες απολαβές συρρικνώθηκαν κατά τουλάχιστον 20%. Οι μειώσεις των εισοδημάτων και οι απώλειες θέσεων εργασίας οδήγησαν και σε συρρίκνωση των αποταμιεύσεων. Το ρεκόρ για την Ελλάδα καταγράφηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας τον Δεκέμβριο του 2009. Τότε, όλοι οι Ελληνες μαζί είχαμε κατορθώσει να τοποθετήσουμε στις τράπεζες 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εξ αυτών, τα 133 δισ. ευρώ –δηλαδή πάνω από τα μισά– ανήκαν στους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Και μετά η κρίση βάθαινε. Οι Ελληνες γενικώς έχασαν (και κάποιοι φυγάδευσαν στο εξωτερικό) περίπου 74,3 δισ. ευρώ (τον Δεκέμβριο του 2013, οι καταθέσεις υποχώρησαν στα 163,2 δισ. ευρώ). Μόνο στα γεωγραφικά όρια της Αττικής, οι αναλήψεις έφτασαν στα 52 δισεκατομμύρια ευρώ. Πηγή: http://www.kathimeri...dio-ths-attikhs Click here to view the είδηση

«Η καταιγίδα ήταν τόσο έντονη, που φούσκωσε το ποτάμι. Η γέφυρα παρασύρθηκε, με αποτέλεσμα η Αθήνα να κοπεί στα δύο». Η είδηση διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σπέρνοντας τον φόβο στους κατοίκους της πόλης. Πότε και που συνέβη αυτό; Tο 1852, στην Αθήνα. Ποιο ήταν το ποτάμι που φούσκωσε; Η σημερινή οδός Σταδίου…Μάλιστα, στο ύψος του Αρσακείου υπήρχε και μία γέφυρα και η νεροποντή την παρέσυρε με αποτέλεσμα να κοπεί η Αθήνα στα δύο. Τα ποτάμια εξακολουθούν να ρέουν κάτω από τους δρόμους της Αθήνας. Σε πολλά κτίρια κατά μήκος του δρόμου αντλούνται και σήμερα νερά, με υδραυλικά συστήματα, ενώ γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) απέδειξαν ότι οι περισσότεροι δρόμοι της Αθήνας κρύβουν ένα μπαζωμένο ρέμα ή ένα υπόγειο ποτάμι. Ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κυκλόβορος, το Λυκόρεμα, ο Βουρλοπόταμος, ο Βοϊδοπνίχτης, ο Αλασσώνας είναι μερικά από αυτά. Σύμφωνα με μελέτη του ΕΜΠ, τα ανοιχτά ρέματα το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα και σήμερα, μόλις, 434 χιλιόμετρα, μειώθηκαν, δηλαδή, σε ποσοστό 66,4%. Όπως, δε, προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά... Καθίσταται, λοιπόν, σαφές, ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα που συχνά – πυκνά σημειώνονται στο λεκανοπέδιο, δεν αποτελούν «κεραυνό εν αιθρία», αλλά είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας και της στρεβλής ανάπτυξης που ακολουθήσαμε. Και οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δομημένες επιφάνειες στην Αθήνα κάλυπταν το 25% του λεκανοπεδίου. Μετά το 1975, το 75% καλύφθηκε από δομημένες επιφάνειες και δρόμους δίκτυα, ενώ οι ελεύθεροι χώροι αποτελούν, μόλις, στο 4%. Τα ρέματα, χθες και σήμερα... Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο, 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Το 1999, ο αριθμός τους ήταν μικρότερος των 70 (κάτω, δηλαδή και από το 10%) και σήμερα, δεν υπερβαίνουν τα 50. Που χάθηκαν; Μπαζώθηκαν και καταπατήθηκαν. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής έχουν μπαζωθεί και τσιμεντοποιηθεί περίπου 550 χιλιόμετρα ρέματα και χείμαρροι. Κι αυτό, προκειμένου να πραγματοποιηθούν τα οικιστικά όνειρα των κατοίκων της Αθήνας, με τις γνωστές συνέπειες που και σήμερα (για πολλοστή φορά) βιώσαμε. Ο Ιλισός, ήταν το μεγαλύτερο ποτάμι που διέσχιζε την Αθήνα. Ξεκινούσε από τον Υμηττό, για να καταλήξει στην θάλασσα. Παλιά ήταν ανοικτό. Σήμερα, κυλάει εξ ολοκλήρου υπογείως, κάτω από τη Μιχαλακοπούλου, περνάει από την Βασ. Σοφίας (μπροστά από το Παναθηναϊκό Στάδιο), συνεχίζει στην Καλλιρρόης, για να καταλήξει μετά την Καλλιθέα στην θάλασσα. Οι Αθηναίοι θεωρούσαν τον Ιλισό, ιερό και στις όχθες του διατηρούσαν βωμούς πολλών θεών, όπου τελούνταν τα Μικρά Μυστήρια, τα οποία σχετίζονταν τόσο με τα Ελευσίνια, όσο και με Διονυσιακές τελετουργίες. Από το ιερό, αυτό, ποτάμι το μόνο που απομένει σήμερα εμφανές είναι η στεγνή και χορταριασμένη κοίτη του, δίπλα στην οποία είναι χτισμένη η Αγία Φωτεινή του Ιλισού. Στον Ιλισό χυνόταν ο Ηριδανός που ξεκινούσε από τον Λυκαβηττό και κατέβαινε από το Κολωνάκι. Κατά τη διάρκεια των εργασιών του Μετρό στην πλατεία Συντάγματος, ανακαλύφθηκε η αρχαία κοίτη του. Ο ποταμός συνεχίζει στις οδούς Μητροπόλεως και Ερμού, στην Αρχαία Αγορά και καταλήγει στον Κεραμεικό. Την κοίτη του Ηριδανού συνάντησε το Μετρό και στο Μοναστηράκι, γεγονός που ανησύχησε ιδιαίτερα τους υπεύθυνους, καθώς το ποτάμι φούσκωσε κάποιες φορές επικίνδυνα κατά τη διάρκεια των εργασιών. Ακόμα και σήμερα, ο υπόγειος ποταμός κατεβάζει 20-30 κυβικά νερού την ώρα, ενώ τις βροχερές μέρες το νερό υπερδιπλασιάζεται και από τα νερά του πλημμυρίζει η Ποικίλη Στοά και η Αρχαία Αγορά. Από το Λυκαβηττό ξεκινούσε και ο Βοϊδοπνίχτης που χωριζόταν, με ένα μέρος του να περνάει από την οδό Δημοκρίτου και την οδό Ακαδημίας προς το Αρσάκειο. Από τα Τουρκοβούνια ξεκινούσε ο Κυκλόβορος, ένας από τους μεγαλύτερους χειμάρρους της Αθήνας, που έφθανε στο Πεδίον του Άρεως και διαμέσου της οδού Μάρνη κατέληγε στην πλατεία Βάθης. Το Παγκράτι και τον Βύρωνα διέσχιζαν ο Αλασσώνας και το ρέμα «Πήδημα της Γριάς» αντίστοιχα. Στο Φάληρο χύνονταν ο Βουρλοπόταμος (ή Ξηροτάγαρος) και το ρέμα της Πικροδάφνης. Το ρέμα του Ποδονίφτη κυλάει κάθετα τους δήμους Χαλανδρίου, Ψυχικού, Φιλοθέης και Ν. Ιωνίας, διασχίζει υπόγεια τη Λεωφόρο Κηφισίας καταλήγοντας στον Κηφισό. Οι πανεπιστημιακές μελέτες συγκρίνουν την σημερινή τσιμεντούπολη με τις παλαιότερες διαμορφώσεις της, όπου γεωργικές εκτάσεις, χωράφια και ποτάμια διέσχιζαν τη γη. Η εικόνα των πανάρχαιων ποταμών που πότιζαν την Αθήνα και απορροφούσαν τα νερά της βροχής έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Έτσι, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω, λόγω των επιχωματώσεων και των αλλοπρόσαλλων οικιστικών σχεδίων, τα υπόγεια ποτάμια «φουσκώνουν» και πλημμυρίζουν ολόκληρες περιοχές υπενθυμίζοντάς μας την μακραίωνη ύπαρξή τους και χλευάζοντας τις όποιες (εκ μέρους μας) προσπάθειες εξαφάνισής τους. Μπαζώθηκαν 800 χιλιόμετρα ρεμάτων. Το κείμενο προέρχεται από παλαιότερο άρθρο του Δημήτρη Λάππα στην “Καθημερινή” και το διαβάσαμε στο» Ποντίκι». Οι φωτογραφίες και η τεκμηρίωση είναι της Δέσποινα Δρεπανιά από την «Αθήνα μέσα στο χρόνο». Μια Αθήνα που σήμερα κυλά υπόγεια, αλλά έρχεται στο φως με την πρώτη νεροποντή. Στην αρχική φωτογραφία απεικονίζεται ο Ιλισσός ποταμός μπροστά στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο το 1900. Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/bazomeni-athina-pou-simera-kila-ipogia-erchete-sto-fos-tin-proti-neroponti/ Click here to view the είδηση

Πέντε μητροπολιτικές παρεμβάσεις με έμφαση στις πολεοδομικές αναπλάσεις, τη διασύνδεση περιοχών -με στόχο να σπάσει η απομόνωση του ενός δήμου από τον άλλο- και την ενίσχυση της βιώσιμης κινητικότητας, τη χρήση δηλαδή όλων των μέσων μαζικής μεταφοράς, σχεδίασαν μελετητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) προκειμένου να μπει ένα τέλος στην υποβάθμιση του Λεκανοπεδίου. Όπως αναφέρουν Τα Νέα, η μελέτη παραδόθηκε ήδη στην Περιφέρεια Αττικής. Σύμφωνα με τους μελετητές, σήμερα έχει ξεπεραστεί η λογική των μεμονωμένων επεμβάσεων σε κάθε δήμο ξεχωριστά. Αλλωστε στο Λεκανοπέδιο υπάρχουν 40 δήμοι. Όπως λένε, το μέλλον βασίζεται πλέον στις ολοκληρωμένες σχεδιαστικά και κοινωνικοοικονομικά παρεμβάσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από κοινοτικά κονδύλια. Οι παρεμβάσεις αφορούν: αναπλάσεις στον Κεραμεικό και μετατροπή του σε δυτική πύλη της Αθήνας, πολεοδομικές επεμβάσεις στις αστικές πύλες του Πειραιά (και στον άξονα της Πειραιώς), ανάπλαση των περιοχών εκατέρωθεν του Σταθμού Λαρίσης, της Ιεράς Οδού (στο ύψος του Ελαιώνα), καθώς και τη δημιουργία πλατείας στο σημείο συνάντησης του Ιλισού με τις γραμμές του Ηλεκτρικού και τη Χαμοστέρνας, όπου ενώνονται οι Δήμοι Ταύρου, Καλλιθέας και Αθηναίων. Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=798984 Click here to view the είδηση