Αναζήτηση στην κοινότητα

Επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι και πάνω από το 95% αναπνέει ανθυγιεινό αέρα, την ίδια ώρα που το 60% ζει σε συνθήκες που δεν πληρούν ακόμα και τα πλέον βασικά πρότυπα ποιότητας αέρα. Αυτά προκύπτουν από την έκθεση State of Global Air του 2018, μια ετήσια αξιολόγηση του οργανισμού Health Effects Institute (HEI) για την ποιότητα του παγκόσμιου αέρα που βασίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Η έκθεση διαπιστώνει πως η μόλυνση του αέρα συνέβαλε καθοριστικά σε 6,1 εκατ. πρόωρους θανάτους παγκοσμίως, κάτι που τη μετατρέπει στην τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτου, πίσω μόνο από την υπέρταση, την κακή διατροφή και το κάπνισμα. Το πρόβλημα επιδεινώνεται μάλιστα, καθώς το 2014 το ποσοστό ήταν στο 92%. Δηλαδή, πάνω από 9 στους 10 πολίτες της Γης ζούσαν δηλαδή σε περιοχές που δεν ανταποκρίνονται καν στις πιο ουσιώδεις συνθήκες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας! Κίνα και Ινδία πλήττονται περισσότερο από όλους, καθώς και οι δύο μαζί αντιστοιχούν σε περισσότερους από τους μισούς ανθρώπινους θανάτους που συνδέονται με τη ρύπανση του αέρα… View full είδηση

Η ποιότητα του αέρα, η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα, τα απόβλητα αλλά κι άλλοι τομείς που επηρεάζουν το περιβάλλον περιλαμβάνονται – και αξιολογούνται- στην Έκθεση Κατάστασης για το Περιβάλλον 2018. Ο τομέας διαχείρισης των αποβλήτων παραμένει ο πλέον προβληματικός με αποτέλεσμα η Ελλάδα λόγω του χρόνιου προβλήματος των παράνομων χωματερών (ΧΑΔΑ) αλλά και της έλλειψης ικανοποιητικών υποδομών διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων να έχει καταδικαστεί σε πληρωμή σημαντικών προστίμων. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της έκθεσης για το περιβάλλον στην Ελλάδα που παρουσιάστηκε την Πέμπτη σε σχετική εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής από το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ). Η ποιότητα του αέρα, η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα, τα απόβλητα αλλά κι άλλοι τομείς που επηρεάζουν το περιβάλλον περιλαμβάνονται – και αξιολογούνται- στην Έκθεση Κατάστασης για το Περιβάλλον 2018. Πρόκειται για την 4η Έκθεση Κατάστασης Περιβάλλοντος της Ελλάδας, η οποία εκπονείται για πρώτη φορά μετά το 2013. Η έκθεση αποτελεί μια ολοκληρωμένη παρουσίαση των εξελίξεων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι βασικοί τομείς του περιβάλλοντος και έχει ως στόχο την λεπτομερή ενημέρωση πολιτών και Πολιτείας αλλά και τη σύνδεση με την αντίστοιχη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος. Τα αιωρούμενα σωματίδια Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, τα αιωρούμενα σωματίδια (ΑΣ 10) παρουσιάζουν διαχρονικά υπερβάσεις των οριακών τιμών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, κυρίως σε σταθμούς κυκλοφορίας, με την οικιακή καύση βιομάζας αλλά και τη μεταφορά σκόνης από τη Σαχάρα. Την ίδια ώρα, το όζον παραμένει σταθερό ενώ παραβιάσεις των οριακών τιμών παρουσιάζονται κατά τη θερινή περίοδο κυρίως στην Αθήνα. Αστικά απόβλητα Σε ό,τι αφορά τα αστικά απόβλητα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έκθεσης, τα ποσοστά ανακύκλωσης παραμένουν σταθερά περίπου στο 14% – ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά της ΕΕ – με πολλαπλά προβλήματα στη λειτουργία των δομών ανακύκλωσης. Την ίδια ώρα, η διάθεση των ΧΥΤΑ αποτελεί σταθερά την κύρια επιλογή σε ποσοστά που υπερβαίνουν το 80%. Και παρά την υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 25% την τελευταία επταετία, η ποσότητα των παραγόμενων αστικών αποβλήτων έχει παραμείνει σταθερή. Αντίστοιχα πολύ χαμηλά παραμένουν τα ποσοστά αξιοποίησης των αποβλήτων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων καθώς και τα ποσοστά χωριστής συλλογής και λιπασματοποίησης βιοαποικοδομήσιμων αποβλήτων. Περιορισμός της επέκτασης του οδικού δικτύου Στον τομέα των μεταφορών, στα συμπεράσματα της έκθεσης αναφέρεται, πως θα πρέπει να περιοριστεί η επέκταση του οδικού δικτύου της χώρας με στόχο την αναχαίτιση του κατακερματισμού του τοπίου και των φυσικών οικοσυστημάτων. Φύση και Βιοποικιλότητα Για την κατάσταση της φύσης και της βιοποικιλότητας της Ελλάδας, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν ότι είναι αρκετά ικανοποιητική σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με τη χώρα να έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε μεγάλη μείωση (35%) του οικολογικού αποτυπώματος ( με την Ελλάδα να καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη). Συγκριτικά τα χερσαία οικοσυστήματα φαίνεται να είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα θαλάσσια, τα οποία δέχονται πιέσεις κυρίως λόγω υπεραλίευσης και παράνομων πρακτικών αλιεύσεις. Υδάτινοι Πόροι Αναφορικά με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, στην έκθεση αναφέρεται πως γενικά η ποιότητα των υδάτων στην Ελλάδα είναι καλή. Από πλευράς οικολογικής κατάστασης τα παράκτια υδατικά συστήματα βρίσκονται κατά κύριο λόγο, σε υψηλή έως καλή κατάσταση, τα ποτάμια σε καλή έως μέτρια κατάσταση, ενώ τα λιμάνια και τα μεταβατικά ανήκουν κυρίως σε μέτρια ή και σε άγνωστη κατάσταση. Σε ό,τι αφορά τα υπόγεια υδατικά συστήματα η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται σε καλή κατάσταση τόσο ποιοτικά ( 85%) όσο και ποσοτικά (80%). Η ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων υδάτων οφείλεται, κατά κύριο λόγο, αφενός στη νιτρορύπανση ως αποτέλεσμα εντατικής καλλιέργειας και αλόγιστης χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, αφετέρου στην υφαλμύρινση (υπέρβαση σε ιόντα χλωρίου) ως αποτέλεσμα υπερεκμετάλλευσης και υπεράντλησης των παράκτιων υπόγειων υδροφόρων (μέσω και πληθώρας παράνομων γεωτρήσεων). Μονάδες επεξεργασίας λυμάτων Σχετικά με τα λύματα οι κύριες προκλήσεις για τα επόμενα χρόνια είναι η ολοκλήρωση των εναπομεινάντων μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στους οικισμούς Γ’ προτεραιότητας, στο Θριάσιο Πεδίο (εκκρεμεί η σύνδεση των κατοίκων της περιοχής με το ήδη κατασκευασμένο δίκτυο) και στην Ανατολική Αττική, η διασφάλιση της καλής λειτουργίας των πολλών μικρών βιολογικών καθαρισμών που είναι διάσπαρτοι σε μικρούς Δήμους της χώρας (προβλήματα λόγω εποχιακής διακύμανσης της παροχής, υπερδιαστασιολόγησης και κακού σχεδιασμού), η καταγραφή και ο έλεγχος γεωτρήσεων, η αντιμετώπιση της νιτρορύπανσης, καθώς και ο συγχρονισμός του εξαετούς κύκλου της εφαρμογής των διάφορων Οδηγιών στο ενωσιακο δίκαιο. Οικονομική κρίση Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της έκθεσης, τα τελευταία 10 χρόνια, σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων έχει παίξει και η οικονομική κρίση αλλά οι παρατηρούμενες βελτιώσεις δεν μπορούν να αποδοθούν αποκλειστικά σε αυτήν. Αχίλλειος πτέρνα παραμένει, σε ορισμένες περιπτώσεις, η πλημμελής εφαρμογή της ενωσιακης ή και της εθνικής νομοθεσίας, πρόβλημα που δεν είναι μεν αμιγώς περιβαλλοντικό αλλά που επιφέρει ουσιαστικές επιπτώσεις στη συνολική προστασία και διατήρηση του περιβάλλοντος. Η έκθεση Όλη η περίληψη ΕΔΩ. Η συνολική έκθεση ΕΔΩ. View full είδηση

Νέα έκθεση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) αποκαλύπτει ότι η Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον είναι οι δύο καθαρότερες πρωτεύουσες και γενικά δύο από τις λιγότερο μολυσμένες πόλεις του πλανήτη. Τα στοιχεία του ΠΟΥ δείχνουν ότι η Στοκχόλμη είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κανείς, όσον αφορά τη ρύπανση του αέρα. Ο ΠΟΥ υπολόγισε ότι η σκανδιναβική πρωτεύουσα διαθέτει 6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο μέσης ετήσιας σωματιδιακής ύλης με αεροδυναμική διάμετρο μικρότερη από 2,5 μικρόμετρα, δηλαδή τα λεγόμενα σωματίδια ρύπανσης PM2.5, που είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία. Την ίδια χαμηλή επίδοση είχε και το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας. Η Καμπέρα της Αυστραλίας και η Οτάβα του Καναδά ακολούθησαν με ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σωματιδίων PM 2.5, στα 7 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Στα 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο ακολούθησαν το Εδιμβούργο της Σκωτίας, το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και το Ταλίν της Εσθονίας, και την πρώτη δεκάδα πρωτευουσών έκλεισαν το Μονακό και το Ελσίνκι της Φινλανδίας με 9 μικρογραμμάρια, μαζί με τη Μαδρίτη στην Ισπανία με 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Η Αθήνα σημείωσε μέση επίδοση 15 μικρογραμμαρίων ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με στοιχεία του 2013, αναφέρει η έκθεση. Η Λευκωσία είχε λίγο υψηλότερη επίδοση, με 17, και, ενδεικτικά, η Θεσσαλονίκη 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, λίγο πάνω από τη Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον. Το Ριάντ στη Σ. Αραβία η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα Στο άλλο άκρο του φάσματος βρέθηκε το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, που με 156 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο χαρακτηρίστηκε επίσημα ως η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Ακολούθησε το Νέο Δελχί της Ινδίας με 122 και η Ντόχα του Κατάρ με 93 μικρογραμμάρια ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο. Συνολικά, την αρνητική τιμή της πόλης με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον κόσμο έχει το Ζαμπόλ στο Ιράν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, με 217 μικρογραμμάρια ΠΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Ωστόσο, ακόμα και η Σουηδία έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιδόσεις. Τον Οκτώβριο του 2016, το WWF επέκρινε τη χώρα για μη βιώσιμη κατανάλωση των πόρων του πλανήτη, σημειώνοντας ότι οι Σουηδοί είναι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς καταναλωτικών αγαθών που παράγονται από ορυκτά καύσιμα σε μέρη όπως η Κίνα, διαθέτοντας με αυτόν τον τρόπο ένα υψηλότατο επίπεδο έμμεσων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Πηγή: http://www.naftempor...ses-tou-planiti Click here to view the είδηση

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διόρισε, με ψηφοφορία που έγινε την Πέμπτη, τα 45 μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής η οποία θα διερευνήσει τις παραβάσεις των ευρωπαϊκών κανονισμών από τις αυτοκινητοβιομηχανίες αναφορικά με τις μετρήσεις των εκπομπών ρύπων, καθώς και τις όποιες τυχόν παραβάσεις των κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά την εφαρμογή των ευρωπαϊκών προτύπων. Η Επιτροπή θα υποβάλει ενδιάμεση έκθεση εντός έξι μηνών και μια τελική έκθεση εντός 12 μηνών, από την έναρξη των εργασιών της. Μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής θα είναι, μεταξύ άλλων, ο Έλληνας ευρωβουλευτής, Νικος Ανδρουλάκης και ο Κύπριος ευρωβουλευτής Νεοκλής Συλικιώτης. Οι ευρωβουλευτές ενέκριναν τη σύνθεση της Επιτροπής για τις μετρήσεις εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία θα συνεδριάσει για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο, οπότε και θα εκλέξει τον πρόεδρο και τους αντιπροέδρους της. Η Επιτροπή θα διερευνήσει τα εξής: * τις όποιες υποψίες για ενδεχόμενη αποτυχία της Κομισιόν να αναθεωρήσει τους κύκλους δοκιμών, * τις όποιες υποψίες για ενδεχόμενη παράλειψη της Κομισιόν και των αρχών των κρατών-μελών της ΕΕ να προβαίνουν σε σωστές και αποτελεσματικές ενέργειες κατά την επίβλεψη της εφαρμογής των κανονισμών και την επιβολή της ρητής απαγόρευσης των «ελαττωματικών συσκευών», * για τη φερόμενη αποτυχία της Κομισιόν να εισάγει δοκιμές που αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές συνθήκες οδήγησης, * για τη φερόμενη αποτυχία των κρατών-μελών να θεσπίσουν διατάξεις για την επιβολή αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων στους κατασκευαστές για τις όποιες παραβάσεις, καθώς και * εάν η Κομισιόν και τα κράτη-μέλη είχαν αποδείξεις για τη χρήση του παραποιημένου λογισμικού (σ.σ. από την VW) πριν από το σκάνδαλο που αποκαλύφθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2015. Πηγή: http://www.energia.g...p?art_id=101624 Click here to view the είδηση

Τα τελευταία χρόνια η Κίνα επιδόθηκε σε μια άνευ όρων ανάπτυξη χωρίς να μεριμνά για το περιβάλλον. Ένα κινεζικό ντοκιμαντέρ εστιάζει τώρα στη ρύπανση του Πεκίνου με στόχο να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες. 12 Ιανουαρίου 2013. Το Πεκίνο καλύπτεται από αιθαλομίχλη κάνοντας τη μέρα να μοιάζει με νύχτα. Πολλοί κάτοικοι της κινεζικής πρωτεύουσας αντιμετώπισαν εκείνη τη μέρα προβλήματα όρασης και αναπνοής. Τι είχε ακριβώς συμβεί; Η συγκέντρωση μικροσωματιδίων σκόνης, τα οποία είναι υπεύθυνα για την πρόκληση ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια με αποτέλεσμα ένα αποπνικτικό νέφος να καλύψει τον ουρανό του Πεκίνου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία τα περίπου 21 εκατομμύρια των Κινέζων που ζουν στο Πεκίνο εισέπνευσαν τοξικές αναθυμιάσεις αντί φρέσκου οξυγόνου. Δύο χρόνια μετά, ένα κινεζικό ντοκιμαντέρ έρχεται να θυμίσει στους Κινέζους τις δύσκολες εκείνες ημέρες, παρουσιάζοντας τις ανησυχητικές συνέπειες της ραγδαίας ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Πεκίνο, οι οποίες μέχρι τώρα δεν ήταν επακριβώς γνωστές. «Under the Dome» είναι ο τίτλος του ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε στο κινεζικό διαδίκτυο, το οποίο παρακολούθησαν πάνω από 200 εκατομμύρια Κινέζοι. Εντύπωση προκάλεσε μάλιστα το γεγονός ότι η υπουργός της Κίνας Τσεν Τζίνινγκ μίλησε αρχικά με επαινετικά σχόλια για το ντοκιμαντέρ, δηλώνοντας ότι «είναι σημαντικό να βελτιώσουμε την ποιότητα του αέρα». Η «παγκόσμια πρωτεύουσα» της ρύπανσης Το Πεκίνο είναι η πόλη με τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στον κόσμο. Στον αέρα του Πεκίνου παρατηρείται εξαπλάσια συγκέντρωση επιβλαβών μικροσωματιδίων σε σχέση με τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Σύμφωνα με ιατρικά στοιχεία περίπου 350.000 με 500.000 Κινέζοι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με την αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση. Ειδικοί σε θέματα περιβάλλοντος και ανεξάρτητες ΜΚΟ έχουν δημοσιεύσει επανειλημμένα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι 450 βιομηχανικές περιοχές της Κίνας θεωρούνται «καρκινογόνες», αφού εκεί πεθαίνουν πολύ συχνά άνθρωποι από μορφές καρκίνου που συνδέονται με τη ρύπανση. Όλα αυτά είναι βέβαια γνωστά εδώ και χρόνια. Εντούτοις, είναι η πρώτη φορά που ένα κινεζικό ντοκιμαντέρ θίγει πολύπλευρα αυτό το θέμα. Όπως αναφέρει η δημιουργός του, η δημοσιογράφος Τσάι Zινγκ από την κινεζική δημόσια τηλεόραση CCTV, δύο μόλις εβδομάδες μετά την πρώτη προβολή η κινεζική κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία και αναπαραγωγή του στο κινεζικό διαδίκτυο. Οι Κινέζοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι «Είναι κρίμα που η προβολή του ντοκιμαντέρ διακόπηκε. Ήταν η πρώτη φορά που οι άνθρωποι στην Κίνα μίλησαν ανοιχτά για το θέμα, αναζητώντας λύσεις. Πάντως σε κάθε περίπτωση η περιβαλλοντική συνείδηση των ανθρώπων στην Κίνα έχει ευαισθητοποιηθεί τα τελευταία χρόνια. "Θέλουν να αλλάξουν την κατάσταση", είπε χαρακτηριστικά στην DW η δημοσιογράφος Γιαν Σι από τη Σανγκάη. Η άποψη της Σι επιβεβαιώνεται και από πρόσφατες δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες το 80% των Κινέζων θεωρεί ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι μείζον θέμα, ακόμη και όταν προσκρούει σε όλα όσα επιτάσσει η οικονομική ανάπτυξη. Ο Λι Σούο, ακτιβιστής της Greenpeace, εκφράζει επίσης την ελπίδα ότι το νέο κινεζικό ντοκιμαντέρ θα λειτουργήσει ως μοχλός άσκησης πολιτικής πίεσης, παρά το γεγονός ότι στην Κίνα η επιρροή των πολιτών στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας είναι μηδαμινή. Την περασμένη Δευτέρα διοργανώθηκε ειρηνική διαδήλωση υποστήριξης των δημιουργών του «Under the Dome» στην πόλη Ζιάν, η οποία όμως έληξε άδοξα με τη σύλληψη δύο διαδηλωτών. «Υπάρχουν πράγματα που γίνονται στην Ευρώπη, τα οποία δεν είναι καν δυνατό να τα φανταστούν στην Κίνα», αναφέρει ο Λι Σούο σχετικά με τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, κάθε χρόνο διοργανώνονται περί τις 30.000 με 50.000 διαδηλώσεις στην Κίνα, εκ των οποίων πολλές έχουν ως αντικείμενο περιβαλλοντικά ζητήματα. Πηγή: http://www.dw.de/ένα...ίνου/a-18310203 Click here to view the είδηση

Η δημοτική αρχή του Παρισιού ανακοίνωσε ότι θα περιορίσει δραστικά τον επιτρεπόμενο αριθμό αυτοκινήτων στους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας από σήμερα Δευτέρα 23 Μαΐου μετά από πολυήμερες υπερβάσεις των ορίων μικροσωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για την τρίτη μόλις φορά που επιβάλλεται αντίστοιχο μέτρο. Σήμερα, δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία των οχημάτων με μονούς αριθμούς κυκλοφορίας εκτός εάν μεταφέρουν τρεις ή περισσότερους επιβάτες ή κυκλοφορούν λόγω άλλης ανάγκης. Την προηγούμενη εβδομάδα, η ατμοσφαιρική ρύπανση συνοδεύτηκε ένα πέπλο αιθαλομίχλης που κάλυψε τον Πύργο του Άιφελ και τα μικροσωματίδια PM10, με διάμετρο κάτω των 10 μικρομέτρων, αυξήθηκαν πάνω από τα επιτρεπόμενα επίπεδα που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Για τα σωματίδια με διάμετρο μικρότερη από 10 μικρόμετρα (ΡΜ10), το προτεινόμενο όριο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) είναι 80 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Τα σωματίδια αυτά δημιουργούνται από οχήματα, συστήματα θέρμανσης και ρύπους βαριάς βιομηχανίας, και περιλαμβάνουν επίσης τα σωματίδια ΡΜ2.5 με διάμετρο 2,5 μικρόμετρα, τα οποία είναι ακόμα πιο επιβλαβή καθώς μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στους πνεύμονες και να προκαλέσουν καρκίνο. Σύμφωνα με την ΜΚΟ Airparif που παρακολουθεί την ατμοσφαιρική ρύπανση στο Παρίσι, η ατμοσφαιρική ρύπανση θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα και κατά την εβδομάδα που διανύουμε. Παράλληλα με τους περιορισμούς στην κίνηση των οχημάτων, οι δημόσιες συγκοινωνίες ήταν δωρεάν χθες Κυριακή 22 Μαρτίου όπως και σήμερα Δευτέρα 23 Μαρτίου, ενώ τα προγράμματα ενοικίασης ποδηλάτων και ηλεκτρικών αυτοκινήτων προσφέρουν δωρεάν μετακινήσεις. Η λήψη αντίστοιχων μέτρων πέρυσι συνέβαλε στη μείωση της κίνησης κατά 18% και των μικροσωματιδίων κατά 6%. Πηγή: http://www.econews.g...rypansi-121339/ Click here to view the είδηση

Περίπου 269.000 τόνοι πλαστικών πλέουν στους ωκεανούς της Γης και τους «πνίγουν», σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων. Όμως η ρύπανση, που διαφέρει από περιοχή, δεν αφορά μόνο πλαστικές σακούλες, μπουκάλια, παιγνίδια, κουβάδες, σύνεργα ψαρέματος και οτιδήποτε άλλο από πλαστικό μπορεί κανείς να φανταστεί. Σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό (92% του συνόλου) αφορά τα μικροπλαστικά, δηλαδή τα μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που πλέουν στα νερά των θαλασσών και δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, γι' αυτό, άλλωστε, είναι δύσκολη μια εκτίμηση για το συνολικό βάρος τους. Οι ερευνητές από έξι χώρες, με επικεφαλής τον Μάρκους Έρικσεν του Ινστιτούτου "5 Gyres" της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό PLoS One, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το «Nature», ανέλυσαν στοιχεία από 24 θαλάσσιες αποστολές που έγιναν την περίοδο 2007 - 2013 ανά τον κόσμο (και στην Μεσόγειο θάλασσα). Πηγή: http://www.topontiki...-stous-okeanous Click here to view the είδηση

Πάνω από 100 φορές τα συνιστώμενα όρια ασφαλείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Πεκίνο αλλά και σε άλλες πόλεις της βόρειας Κίνας, την παρούσα περίοδο. Μάλιστα, παρότι η πρώτη έκτακτη ειδοποίηση νέφους έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο, τα επίπεδα ρύπανσης ακόμα δεν έχουν υποχωρήσει. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Σιτζιαζουάνγκ, της πρωτεύουσας της βόρειας επαρχίας Χεμπέι όπου, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, τα επίπεδα των μικροσωματιδίων (με διάμετρο κάτω από 2,5 χιλιοστά) έφτασαν τα 1.000 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, την στιγμή που το όριο του ΠΟΥ για τον ετήσιο μέσο όρο είναι μόλις 10 μικρογραμμάρια. Συνολικά, είκοσι δύο πόλεις έχουν μέχρι στιγμής εκδώσει «κόκκινες» ειδοποιήσεις, την υψηλότερη δυνατή προειδοποίηση ρύπανσης του αέρα. Να σημειωθεί πως οι ειδοποιήσεις ρύπανσης έχουν γίνει όλο και πιο διαδεδομένες στη βόρεια βιομηχανική ενδοχώρα της Κίνας, ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οπότε και η ζήτηση ενέργειας ανεβαίνει στα ύψη. Υπενθυμίζεται πως, σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ της Γερμανίας, το νέφος στην Κίνα προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 1,4 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους. Πηγή: http://www.athensvoi...aleias-einai-ta Φωτογραφίες από το http://www.newsbeast...-mera-to-pekino Click here to view the είδηση

Στην ανάγκη σύνθεσης διαφορετικών στοιχείων, προκειμένου να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, σε επίπεδα που μπορούν να επηρεάζουν αρνητικά τη δημόσια υγεία, αναφέρθηκαν επιστήμονες, οι οποίοι συμμετέχουν στο Διεθνές Συνέδριο του Δικτύου Βιομηχανικά Επιμολυσμένων Περιοχών και Υγείας, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο ΑΠΘ. «Δεδομένα έχουμε αλλά όχι συνθετικές μεθόδους ανάλυσης, που θα περιλαμβάνουν ιατρικά και κοινωνικοοικονομικά στοιχεία», είπε χαρακτηριστικά, σε συνέντευξη Τύπου, ο διευθυντής του Τομέα Τεχνολογιών και του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ και του Ερευνητικού Κέντρου HERACLES για το εκθεσίωμα και την υγεία, αναπληρωτής καθηγητής Δημοσθένης Σαρηγιάννης, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ. Σύμφωνα, πάντως, με τους διοργανωτές του συνεδρίου, «υπάρχουν γύρω στις 250.000 περιοχές με πιθανή επιμόλυνση από βιομηχανική δραστηριότητα στις 33 χώρες της Ευρώπης που συμμετέχουν στο δίκτυο επιστημονικής και τεχνολογικής συνεργασίας ISCHNet». Από αυτές, το δίκτυο ISCHNet έχει ταυτοποιήσει 85 περιοχές με ιδιαίτερα σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος σε επίπεδα που μπορούν να επηρεάζουν αρνητικά τη δημόσια υγεία. Οι περιοχές κατανέμονται, όπως παρακάτω, σε βιομηχανικές δραστηριότητες: -48% χημική και πετροχημική βιομηχανία -39% επεξεργασία και διάθεση βιομηχανικών αποβλήτων -30% χαλυβουργία και μεταλλουργική βιομηχανία -20% εξορυκτική βιομηχανία -16% διύλιση πετρελαίου -12% ηλεκτροπαραγωγή -9% εξόρυξη πετρελαίου. Πηγή: http://greenagenda.gr/32452/ Click here to view the είδηση

Έξι πολωνικές πόλεις συγκαταλέγονται μεταξύ των 10 ευρωπαϊκών πόλεων με τη χειρότερη ποιότητα ατμόσφαιρας, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό περιβάλλοντος. Πρόκειται για την Κρακοβία και τις πόλεις Nowy Sacz, Gliwice, Zabrze, Sosnowiec και Katowice. Τη λίστα συμπληρώνουν οι βουλγαρικές Pernik, Plovdiv, Pleven και Dobrich. Ως προς την Κρακοβία (3η στην Ε.Ε. και 1η στην Πολωνία στη σχετική κατάταξη), επισημαίνεται ότι περίπου 30.000 άνθρωποι χρησιμοποιούν ακόμα τον άνθρακα για τη θέρμανση των κατοικιών τους. Από το 2014 θα απαγορεύεται στην πόλη η εγκατάσταση καυστήρων που χρησιμοποιούν άνθρακα, ενώ οι υφιστάμενοι καυστήρες θα πρέπει να αντικατασταθούν εντός πενταετίας με κρατική επιδότηση. Σημειώνεται ότι ο άνθρακας χρησιμοποιείται ακόμα από πολλά νοικοκυριά πολλών πολωνικών πόλεων, λόγω του χαμηλού κόστους του. Πηγή: http://biomassenergy...ras-sthn-eyrwph Click here to view the είδηση

Λίστα με τις 10 πιο μολυσμένες περιοχές του πλανήτη συνέταξε και έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Μπλάκσμιθ της Νέας Υόρκης. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι δέκα περιοχές επιλέχθηκαν βάσει των υψηλών επιπέδων ρύπανσης και της σοβαρότητας των κινδύνων που εγκυμονούν για την ανθρώπινη υγεία. Οι δέκα περιοχές με αλφαβητική σειρά: Agbogbloshie, Γκάνα: αυτή η χωματερή στην πρωτεύουσα της Γκάνας, την Άκκρα, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή επεξεργασίας ηλεκτρονικών αποβλήτων στην Αφρική. Οι ηλεκτρονικές συσκευές καίγονται για την ανάκτηση χαλκού και άλλων μετάλλων. Σωματίδια μετάλλων μολύνουν τον αέρα και το έδαφος, απειλώντας την υγεία 40.000 ανθρώπων. Τσερνόμπιλ, Ουκρανία: η πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 απελευθέρωσε 100 φορές περισσότερη ραδιενέργεια από αυτή που απελευθέρωσαν οι ατομικές βόμβες που έπληξαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Δερματικά και αναπνευστικά προβλήματα, υπογονιμότητα, γενετικές ανωμαλίες και 4.000 περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς καταγράφηκαν στις πληγείσες περιοχές. Η ρύπανση από το ατύχημα του Τσερνόμπιλ εκτιμάται ότι επηρέασε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους. Ποταμός Citarium, Ινδονησία: περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι πλήττονται άμεσα και ως πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έμμεσα από τη χημική ρύπανση στη λεκάνη απορροής του ποταμού Citarium στη Δυτική Ιάβα. Λόγω της βιομηχανικής δραστηριότητας, οι συγκεντρώσεις μολύβδου, αλουμινίου, μαγγανίου και σιδήρου στον ποταμό είναι αρκετές φορές υψηλότερα από τα ανώτατα επίπεδα παγκοσμίως. Τζέρζινσκ, Ρωσία: περιοχή που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα παρασκευής χημικών όπλων στο παρελθόν που παρουσιάζει υψηλά επίπεδα ρύπανσης των υπογείων υδάτων από ρυπαντές όπως διοξίνες και φαινόλη. Οι κάτοικοι υποφέρουν από καρκίνο των ματιών, των πνευμόνων και του νεφρού, ενώ το προσδόκιμο ζωής για τις γυναίκες είναι τα 47 χρόνια και για τους άνδρες τα 42. Hazaribagh, Μπαγκλαντές: τα βυρσοδεψεία χρησιμοποιούν απαρχαιωμένες, μη αποδοτικές μεθόδους κατεργασίας δέρματος, απορρίπτοντας ημερησίως στον κύριο ποταμό της πόλης 22.000 κυβικά λίτρα τοξικών αποβλήτων, βλάπτοντας την υγεία 160.000 ανθρώπων. Κάμπουε, Ζάμπια: πάνω από 300.000 άνθρωποι έχουν υποστεί σοβαρά προβλήματα υγείας από τη ρύπανση που προκαλούν οι εξορύξεις μολύβδου, μια δραστηριότητα που δεν ρυθμίζεται από σαφές νομικό πλαίσιο. Το 2006 τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα των παιδιών υπερέβαινα πέντε με δέκα φορές τα ανώτατα συνιστώμενα όρια που θέτουν οι αρμόδιες αρχές. Καλιμαντάν, Ινδονησία: στο νησί του Βόρνεο το Καλιμαντάν και οι γύρω περιοχές έχουν μολυνθεί από τις εξορύξεις χρυσού με τη χρήση υδραργύρου, μια ρυπογόνα διαδικασία που απειλεί την υγεία περίπου 225.000 ανθρώπων. Ποταμός Matanza, Αργεντινή: περισσότερες από 150.000 βιομηχανίες απορρίπτουν ρυπαντές -μεταξύ των οποίων ψευδάργυρο, μόλυβδο, χαλκό και νικέλιο-, στον ποταμό Matanza, ο οποίος διασχίζει το Μπουένος Άιρες. Το νερό δηλητηριάζεται, προκαλώντας προβλήματα υγείας στους περίπου 20.000 κατοίκους της περιοχής. Το Δέλτα του Νίγηρα: άγνωστος αριθμός ανθρώπων πλήττεται από τις δραστηριότητες των πετρελαϊκών βιομηχανιών στην περιοχή. Το διάστημα 1976 με 2001, σημειώθηκαν περισσότερα από 7.000 περιστατικά πετρελαιοκηλίδων. Norilsk, Ρωσία: βιομηχανική πόλη στη Σιβηρία. Κάθε χρόνο 500 τόνοι οξειδίων χαλκού, 500 τόνοι οξειδίων νικελίου και δυο εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του θείου μολύνουν τον αέρα. Το προσδόκιμο ζωής των εργατών της βιομηχανικής ζώνης είναι δέκα χρόνια χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων Ρώσων. Πηγή: http://www.econews.g...erioxes-107733/ Click here to view the είδηση

Μαντούδι: Πώς ένας τοπικός ορυκτός πόρος μετατρέπεται σε παράγοντα υπανάπτυξης μιας περιοχής! Υπογράφηκε η καταστροφή της Βόρειο-Κεντρικής Εύβοιας από τον τέως εκπρόσωπο της ΤΕΡΝΑ και νυν υφυπουργό ανάπτυξης! Δημιουργείται από την ΤΕΡΝΑ ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ.) υψηλής όχλησης! Στο "παιγνίδι" και ο τέως υπουργός «περιβάλλοντος», που είναι από τους αρχηγούς των σκανδάλων της λίστας Λαγκάρντ και ο οποίος έδωσε το πράσινο φως της καταστροφής. Το Μάη του 2010 η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ ανακοίνωσε την πρόθεση της να ιδρύσει ιδιωτική βιομηχανική περιοχή (ΒΙΠΕ) στην περιοχή Μαντουδίου. Ένα μήνα νωρίτερα η ίδια εταιρεία είχε ανακοινώσει ότι εισέρχεται στο τομέα της διαχείρισης και ενεργειακής αξιοποίησης των σκουπιδιών. Η διαδικασία αδειοδότησης έχει μπει τώρα στην τελική φάση της... “ΒΙ.ΠΕ. Β. Ευβοίας: Μια λευκή επιταγή στην ρύπανση και την απαξίωση του τουρισμού και της γεωργίας” αναφέρει η Συντονιστική επιτροπή για τον αγώνα κατά της ΒΙ.ΠΕ.Β.Ε. και σε ανακοίνωσή της επισημαίνει το αίτημα της τοπικής κοινωνίας να μην προχωρήσει η δημιουργία ΒΙΠΕ, που θα υποβαθμίσει την εικόνα της περιοχής και θα ανατρέψει την αναπτυξιακή κατεύθυνση προς τον τουρισμό. Η Επιτροπή Αγώνα Ενάντια στη ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας εξέδωσε την ανακοίνωση στη συνέχεια: Η ΒΙΠΕ Δεν Είναι Λύση... Είναι Καταστροφή! Η υπουργική απόφαση για τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. στο Μαντούδι αποτελεί ένα τεράστιο έγκλημα σε βάρος της περιοχής της Βόρειας Εύβοιας, που θα έχει επιπτώσεις στην ΥΓΕΙΑ μας, στις ΔΟΥΛΕΙΕΣ μας και στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, όχι μόνο εδώ αλλά και στην ευρύτερη περιοχή ολόκληρης της Εύβοιας και των Σποράδων. Συγκεκριμένα: Επιτρέπει την εγκατάσταση εξαιρετικά ρυπογόνων και επικίνδυνων για την υγεία μας μονάδων (μονάδα καύσης σκουπιδιών, δεξαμενές υγροποιημένου φυσικού αερίου κλπ) στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ. Επιτρέπει την αποθήκευση επικίνδυνων αποβλήτων στο χώρο της ΒΙ.ΠΕ. Επιτρέπει (σε… «εξαιρετικές περιπτώσεις»!) την απόρριψη οποιωνδήποτε υλικών/ουσιών στη θάλασσα. Επιτρέπει την υπεράντληση μέχρι και 800 κυβικών νερού την ώρα (!!!) από τον υδροφόρο ορίζοντα του Μαντουδίου, επηρεάζοντας την ποσότητα και την ποιότητα του νερού σε ολόκληρη την περιοχή με σοβαρές συνέπειες για την γεωργία, τη κτηνοτροφία και το περιβάλλον. Η απόφαση προβλέπει μάλιστα και τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις να υδρεύονται συμπληρωματικά και από το δίκτυο ύδρευσης του Μαντουδίου. Θεωρεί δεδομένη τη δημιουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού 1160 Mw με φυσικό αέριο, που θα καταστρέψει το κλίμα, θα οδηγήσει σε χλωρίωση και υπερθέρμανση της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής, θα προκαλέσει χρόνια, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα στους κατοίκους και θα οδηγήσει τη βλάστηση σταδιακά στο μαρασμό (λόγω όξινης βροχής, εξάντλησης του υδροφόρου ορίζοντα και ρύπανσης του εδάφους). Αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα για μεταφορά του δρόμου που συνδέει το Μαντούδι με το Πήλι στο τμήμα που σήμερα διασχίζει τη ΒΙ.ΠΕ., γεγονός που θα επιτρέψει στην εταιρία να λειτουργεί μακριά από αδιάκριτα βλέμματα διερχομένων. Η απόφαση αυτή στηρίζεται στο ΨΕΜΑ και την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ: Η Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προκειμένου να δικαιολογήσει τη δημιουργία ΒΙ.ΠΕ., ισχυρίστηκε ότι τα μεταλλεία λευκολίθου είναι ενεργά και λειτουργούν! Δικαιολογήσανε μάλιστα το γιγάντιο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού με το γελοίο επιχείρημα ότι θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του εργοστασίου λευκολίθου. Μακάρι να ήταν έτσι! ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΒΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ, με σεβασμό βέβαια του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων. ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΝΟΜΙΜΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΙ.ΠΕ.! Η απόφαση παραβλέπει τα επιστημονικά πορίσματα της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος που αποδείκνυαν ότι μια ΒΙ.ΠΕ. που θα επιτρέπει την εγκατάσταση μονάδων υψηλής όχλησης είναι αντίθετη με τις προβλέψεις των χωροταξικών πλαισίων για μέσης όχλησης δραστηριότητες και ήπιο τουρισμό. Η απόφαση παραβλέπει την καταπάτηση αγροτικών εκτάσεων, την αλλοίωση της κοίτης του Κυμασιώτη και την ύπαρξη στην περιοχή προστατευόμενων υγρότοπων. Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ: Ο Αθ. Σκορδάς είχε παρουσιάσει ως εκπρόσωπος της ΤΕΡΝΑ τα σχέδια της εταιρίας για ΒΙ.ΠΕ. στο δημοτικό συμβούλιο Μαντουδίου τον Ιούνιο του 2010. Τώρα είναι υφυπουργός στο Υπουργείο Ανάπτυξης, υπεύθυνος για τις ΒΙ.ΠΕ.!!! Η απόφαση για δημιουργία ΒΙ.ΠΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Οι εκπρόσωποι της εταιρίας στην περιοχή διαδίδουν πως θα ανοίξουνε δουλειές! Προσπαθούν να κερδίσουν τη συμπάθεια των άνεργων κατοίκων, ψιθυρίζοντας τους στο αυτί «Να κάνουν αίτηση, αλλά να μην το πουν σε άλλους!». Οι επιχειρηματίες όμως δεν έρχονται για να κάνουν κοινωνικό έργο! Κοιτάνε να αυξήσουν με κάθε τρόπο το κέρδος τους. Ιδιαίτερα η περιοχή του Μαντουδίου, παρά τους πολλούς και πολλά υποσχόμενους σωτήρες – επενδυτές που πέρασαν, μετράει μόνο περιβαλλοντικά εγκλήματα, ενώ συνεχίζει δυστυχώς να μαστίζεται από την ανεργία και την υποβάθμιση. Η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, που είναι το μόνο συγκεκριμένο έργο που περιγράφεται από την εταιρία και τα υπουργεία, θα απασχολεί 84 άτομα, εκ των οποίων τα 60 θα είναι θέσεις ειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Είμαστε έτοιμοι να καταστρέψουμε τη γεωργία, την αλιεία, τον τουρισμό, προκειμένου να πιστέψουμε τις ίδιες υποσχέσεις; Ποιον τόπο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;; Καλούμε όλους τους κατοίκους της βόρειας Εύβοιας και μαζί με αυτούς τους κατοίκους όλης της Εύβοιας, των Σποράδων και της υπόλοιπης Ελλάδας, να αντιδράσουμε δυναμικά σε αυτό το έγκλημα, πριν να είναι αργά! ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙ.ΠΕ. Βόρειας Εύβοιας (επικοινωνία: [email protected]) ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ ... ΒΙ.ΠΕ. Της Γιάννας Κορέλη- Μπουλουγούρη Βασικό ζητούμενο για κάθε τόπο είναι, βεβαίως, η οικονομική ανάπτυξη. Η δυνατότητα παραγωγής και κατανάλωσης αγαθών έχει καταστεί σήμερα ο πρωταρχικός στόχος κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Η διαδικασία όμως επίτευξης του στόχου αυτού γίνεται με ένα τρόπο, που… ζουγκλοποιεί την ανθρωπότητα. Οι διαδικασίες είναι τέτοιες, που κάποιοι λίγοι ισχυροποιούνται και οι περισσότεροι είναι αδύναμοι και σε συνεχή ανάγκη. Η διανομή των αγαθών, είτε παρέχονται από τη φύση είτε με την ανθρώπινη παρέμβαση, γίνεται με ένα εντελώς άδικο και άνισο τρόπο. Η κοινωνία μοιάζει με ζούγκλα και ισχύει πάντα το δίκαιο του ισχυρότερου. Οι συγκρούσεις και ο αγώνας και ο ανταγωνισμός δεν έχουν τέλος. Τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου, ως έμβιου όντος, αμβλύνονται. Θα περίμενε κανείς, ότι η βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου θα τον βοηθούσε, να αναπτύξει κοινωνίες συνύπαρξης και όχι ύπαρξης, αλλά ο στόχος αυτός είναι πολύ μακριά ακόμη. Η κατάσταση έχει διαμορφωθεί έτσι, ώστε τις τύχες των κοινωνιών να τις καθορίζουν λίγοι και δυστυχώς οι υπόλοιποι και περισσότεροι να ακολουθούν εκόντες, άκοντες. Οι κατά καιρούς διατυπωμένες αξίες, με βάση τις οποίες, θα έπρεπε να διαβιεί ο άνθρωπος, και το πεπερασμένο του χρόνου και του χώρου της ανθρώπινης ύπαρξης, περισσότερο μένουν σε φιλοσοφικό επίπεδο και πολύ λιγότερο μπαίνουν σε εφαρμογή και αυτό γίνεται με θυσίες τις περισσότερες φορές. Βέβαια, ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργεί η κοινωνία σήμερα, είναι πολύ περίπλοκος και έχουν γίνει και γίνονται ατέλειωτες συζητήσεις για αυτό, χωρίς να έχει βγει ένα ασφαλές συμπέρασμα μέχρι τώρα. Πάντοτε, το «τι δέον γενέσθαι», είναι ζητούμενο. Είναι όμως παραδεκτό, ότι μια συνέπεια του γενικότερου μοντέλου, που ακολουθείται, είναι και η οικονομική κρίση, η οποία πλήττει τις δυτικές κοινωνίες και όχι για πρώτη φορά. Με ιδιαίτερη δε σφοδρότητα πλήττει την Ελλάδα των αμαρτιών και των πλημμελημάτων. Είναι απολύτως λογικό, η οικονομική ανάπτυξη ενός τόπου να βασίζεται στις δυνατότητες, που παρέχει ο ίδιος ο τόπος και οι άνθρωποί του. Συμβαίνει όμως πολλές φορές, να παραβλέπονται οι δυνατότητες ενός τόπου και χρησιμοποιείται αυτός για οικονομική δραστηριότητα, που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα. Όχι μόνο παραβλέπονται, αλλά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν το συμφέρον των κατοίκων, το φυσικό περιβάλλον και γενικότερα όλα τα χαρακτηριστικά του τόπου προς επίτευξη ενός σκοπού, που αφορά άλλους. Δηλαδή, χρησιμοποιείται ένας τόπος, όχι από και για τους κατοίκους, αλλά από άλλους και για άλλους. Ελάχιστοι ντόπιοι κάτοικοι και ελάχιστα επωφελούνται. Στην Αφρική αυτό συμβαίνει από την εποχή της αποικιοκρατίας με πολύ πιο άγριο τρόπο, αφού εκεί οι δραστηριότητες στοχεύουν στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Θα περίμενε κανείς, ότι οι κάτοικοι των χωρών της Αφρικής, με τους σημαντικούς φυσικούς πόρους, θα είχαν ένα ανεπτυγμένο επίπεδο διαβίωσης. Στην πραγματικότητα όμως λιμοκτονούν και έχουν υποβαθμισμένη ανθρώπινη υπόσταση. Όπως το άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στη ζωή του, για να πάρει νόημα η ζωή αυτή, για να συντονίζει όλες του τις προσπάθειες προς μια ενιαία κατεύθυνση και να το βοηθά εντείνοντας τις δυνάμεις του, να γίνεται ολοένα καλύτερο, το ίδιο και ένας λαός. Αλλιώς, άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη τους και ζουν ζωή της στιγμής, χωρίς προοπτική κι ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Όπως, όμως, στο άτομο ο σκοπός της ζωής του είναι δυναμογόνος, όταν πηγάζει από μέσα, από τις δικές του ανάγκες και δυνατότητες, έτσι και για το λαό. Κι αυτόν μπορεί να τον συγκινήσει και να τον εμπνεύσει μονάχα ένα ιδανικό, που ριζώνει στο δικό του χώμα και στη δική του φυσική ζωή. Ιδανικό δηλαδή , που πηγάζει από την ιστορία του και τη ζωντανή του παράδοση, που ταιριάζει με τη ψυχολογία του, με τον τόπο του και τις ανάγκες, που δημιουργεί! Να είναι σε θέση να κρίνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι υπεύθυνα τα προβλήματα, που τους παρουσιάζει η ατομική και ομαδική ζωή τους. Χωρίς να παρασύρονται σαν άβουλη αγέλη από τον πρώτο δυνατό, η δημαγωγό της ημέρας. Άνθρωποι ικανοί να εξασφαλίζουν οι ίδιοι με την προσωπική τους εργασία τους υλικούς όρους της ζωής τους και όσα χρειάζονται για να κρατιέται η ανθρώπινή τους αξιοπρέπεια. Όπως τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους, έτσι και οι λαοί. Τις διαφορές αυτές δεν τις αρνείται το Ανθρωπιστικό ιδανικό, αρνείται, όμως, το χωρισμό των λαών σε λαούς κυρίων και λαούς σκλάβων ή λαούς, που πρέπει να εξοντωθούν. Γι αυτό οι λαοί έχουν την ανθρώπινή τους αξία κι έχουν το ίδιο δικαίωμα να ζήσουν ανθρώπινα και ν’ αναπτύξουν τον εαυτό τους ελεύθερα, όπως διετύπωσε και μας άφησε πνευματική κληρονομιά …ο Αλέξανδρος Δελμούζος! Αιτία για τη φιλοσοφική διάθεση των πιο πάνω είναι η κατάσταση, που ζούμε αυτήν την περίοδο στη βόρεια και ιδιαίτερα στη Βορειοκεντρική Εύβοια, για την οποία η οικονομική κρίση άρχισε πριν από 20 σχεδόν χρόνια και τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο έντονη. Η Βορειοκεντρική Εύβοια, μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, στήριζε την ύπαρξή της κυρίως στη γεωργοκτηνοτροφία, όπως, άλλωστε, οι περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα. Όμως είχε και έχει την τύχη να κρύβει στο υπέδαφός της ένα πολύτιμο υλικό, τον Μαγνησίτη, (λευκόλιθο), του οποίου η εκμετάλλευση και μερική επεξεργασία είχαν αρχίσει υποτυπωδώς στα τέλη του 19ου αιώνα με πολλές διακυμάνσεις ύφεσης και ανάπτυξης. Δηλαδή τα τελευταία 100 χρόνια ένα μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στηρίχθηκε στον Μαγνησίτη. Από το 1960 και μετά η εκμετάλλευση αυτή άρχισε να εντείνεται με έναν ανορθόδοξο και σπάταλο τρόπο, με αποτέλεσμα να αλλάξει, άρδην, το σκηνικό. Η γεωργοκτηνοτροφία κατάντησε πάρεργο για πολλούς και το σύνολο του πληθυσμού εστιάστηκε στον Λευκόλιθο. Υπήρξε δε και προσέλκυση σημαντικού αριθμού μη Ευβοέων. Το πάρτυ, όμως, ήταν σύντομο, κράτησε μόνο 30 χρόνια. Παρά τις προσπάθειες της τελευταίας δεκαετίας, του περασμένου αιώνα, η οριστική κατάρρευση ήλθε το 2000. Τα αποθέματα δεν έχουν ακόμη τελειώσει, αλλά η κατάρρευση ήταν αποτέλεσμα και εσωτερικών αλλά και εξωτερικών παραγόντων. Εκτός από την απασχόληση, ο τόπος γενικότερα δεν ωφελήθηκε. Κανένα δείγμα της ευημερίας, που προηγήθηκε, δεν υπάρχει σήμερα. Ούτε ένα αξιόπιστο οδικό δίκτυο δεν κατασκευάστηκε, ούτε ένα σημαντικό λιμάνι στην πλευρά του Αιγαίου. Το καλό είναι, ότι οι μεγάλοι ανοικτοί χώροι εξόρυξης έχουν μετατραπεί σε όμορφες μικρές λίμνες. Οι όχθες των λιμνών και οι μεγάλοι χωμάτινοι όγκοι καλύπτονται από βλάστηση, χάρις στην εντυπωσιακή δυνατότητα φυσικής αναγέννησης, που διαθέτει ο τόπος μας. Αμέσως μετά το οριστικό κλείσιμο των μεταλλείων ο τόπος βυθίστηκε σε τέλμα. Εναλλακτικές λύσεις δεν υπήρχαν, και ο μαρασμός ήταν η συνέπεια. Η Εύβοια αποτελεί τμήμα ενός κράτους, οι κυβερνήσεις του οποίου, θα έπρεπε να δημιουργούν προϋποθέσεις, ώστε μια τοπική κοινωνία να στηρίζεται και να ανοίγει καινούργιους δρόμους και να προχωρά με σταθερότητα και σιγουριά. Αυτά όμως είναι ονειροπόλες σκέψεις, γατί τέτοια κυβέρνηση δεν υπήρξε ποτέ. Όσο ξαφνιασμένοι και σαστισμένοι ήταν οι παράγοντες και κάτοικοι της περιοχής, άλλο τόσο ήταν και οι κυβερνώντες. Καμιά πρόταση και καμιά ενέργεια. Όλοι περιμένουν το «θαύμα;». Ήρθε και η γενικότερη κρίση και τώρα η κατρακύλα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Στην ευρύτερη περιοχή υπήρξαν δειλά βήματα προς τη γεωργική παραγωγή και τον τουρισμό, χωρίς καμία, όμως, βοήθεια από την κεντρική διοίκηση και καμιά βελτίωση στις υποδομές. Το τραγικό είναι, ότι πολλοί εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να πιστεύουν, ότι η μόνη λύση στο πρόβλημα είναι ο προσανατολισμός σε, οιασδήποτε μορφής, Βιομηχανική δραστηριότητα. Δηλαδή στην υπόλοιπη Ελλάδα μόνο οι περιοχές, που έχουν βαριές βιομηχανίες ευημερούν, ενώ οι υπόλοιπες λιμοκτονούν και «εκλιπαρούν» για μια βαριά βιομηχανική εγκατάσταση στη περιοχή τους! Όλοι γνωρίζουν, ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις δεν είναι επιθυμητές, γιατί συνεπάγονται σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και ανασταλτικό παράγοντα για άλλες δραστηριότητες, που θα μπορούσε να προσφέρει ένας τόπος. Βεβαίως η Βιομηχανική παραγωγή είναι απαραίτητη σήμερα και είναι συνυφασμένη με τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Σε μια ευνομούμενη όμως πολιτεία θα πρέπει να γίνεται σωστή χωροθέτηση των δραστηριοτήτων, ώστε αυτές να ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου. Στη πράξη… φορτώνουν ανεπιθύμητες δραστηριότητες σε περιοχές, των οποίων οι κάτοικοι έχουν αδυναμία. Αποστερημένοι, ίσως και εσκεμμένα, από άλλες δυνατότητες, ώστε να δεχθούν εύκολα κάτι, που άλλοι δεν θα δέχονταν. Μια τέτοια κατάσταση αντιμετωπίζουμε τώρα στη Βορειοκεντρική Εύβοια. Μια περιοχή με πλείστες άλλες δυνατότητες ανάπτυξης «στριμώχνεται», να δεχθεί μια «Βιομηχανική Περιοχή» δηλαδή ένα χώρο, στον οποίο εξ ορισμού υπάρχει δυνατότητα οιασδήποτε δραστηριότητας, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις, που αυτή έχει στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και τις άλλες δραστηριότητες τους και με αμφίβολα οικονομικά ανταλλάγματα. Εκμεταλλευόμενοι κάποιοι, αλλά και οι κυβερνώντες την παρελθούσα Μεταλλευτική δραστηριότητα, με την απαραίτητη Βιομηχανική επεξεργασία του υλικού, (αποδεκτή και συνυφασμένη με τον τόπο) και την επελθούσα ένδεια προσπαθούν να περάσουν την ιδέα, ότι η η Βορειοκεντρική Εύβοια είναι ζώνη Βιομηχανικών δραστηριοτήτων και ότι η ίδρυση της ΒΙ.ΠΕ. είναι ο μόνος τρόπος για να μετατραπεί σε «παράδεισο» ο τόπος. Μια καθαρά μη κεντρική περιοχή χαρακτηρίζεται «Βιομηχανικό κέντρο», αλλοιώνοντας τελείως τα διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά της. Ας προσπαθήσουμε να δούμε διαφορετικούς δρόμους για ανάπτυξη με τα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας. Σημαντικό και μοναδικό πλεονέκτημα της περιοχής είναι το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον, από τα λίγα που υπάρχουν στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με τη μικρή απόσταση από τα μεγάλα αστικά κέντρα (Χαλκίδα, Αθήνα) και το γεγονός ότι δεν βρίσκεται στον κεντρικό άξονα της χώρας. Όποιος ταξιδεύει ανά την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό διαπιστώνει, ότι ζούμε σε μια περιοχή της Γής με φυσικό περιβάλλον, που δύσκολα συναντά κανείς. Οι δυνατότητες στον Τουριστικό τομέα και τον τομέα Γεωργικής παραγωγής είναι μεγάλες αλλά ανεκμετάλλευτες. Είναι περίεργο και τραγικό συνάμα αυτό, που συμβαίνει. Η Β. Εύβοια αποτελεί μαζί με την Ανατολική Μαγνησία (Πήλιο) και τις Βόρειες Σποράδες ένα τρίπολο γεωγραφικού συστήματος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που ευνοούν την Τουριστική ανάπτυξη και τις δραστηριότητες ήπιου χαρακτήρα. Δασοσκεπή βουνά, πλούσια και ποικίλη χλωρίδα και πανίδα, ποτάμια και πηγές, όμορφες και πολλές ακρογιαλιές. Τα βουνά και οι ρεματιές της Β. Εύβοιας αποτελούν, ίσως τον σημαντικότερο βιότοπο για τη χαλέπιο πεύκη και τον πλάτανο. Τα βουνά της καλύπτονται σε μεγάλο ποσοστό από δάση. Όμως, ενώ οι δύο πρώτοι πόλοι έχουν αναπτυχθεί ακριβώς με τη βοήθεια αυτών των χαρακτηριστικών, στη Β. Εύβοια, που είναι και πιο κοντά στα αστικά κέντρα, η Τουριστική ανάπτυξη είναι ακόμα υποτυπώδης. Η μικρή εξαίρεση της Αιδηψού δεν αλλάζει την κατάσταση, γιατί, αφ΄ενός ο τουρισμός της Αιδηψού είναι ειδικός (ιαματικά λουτρά), αφ’ ετέρου η επικοινωνία με την Αιδηψό γίνεται κατ’ ευθείαν μέσω του κεντρικού οδικού άξονα της Χώρας και δεν επηρεάζει την υπόλοιπη Βόρειο και ιδιαίτερα τη Βορειοκεντρική Εύβοια. Το Πήλιο και οι Σποράδες αποτελούν προβαλλόμενο και από το κράτος Τουριστικό προορισμό, ενώ η Β. Εύβοια, που θα μπορούσε να είναι εκτός από τουριστικός προορισμός και τόπος εξοχικής κατοικίας, ακόμα και για τους Έλληνες, είναι άγνωστη. Μπορεί η Σκιάθος να «βουλιάζει» από τουρίστες, αλλά λίγα μίλια νοτιότερα η Β. Εύβοια είναι «Terra incognita». Προφανώς κανείς δεν θα σκεφτόταν να στήσει μια ΒΙ.ΠΕ. στο Πήλιο ή στη Σκιάθο. Το κάνει, όμως, στην απέναντι τους ακτή την Β. Εύβοια. Ακόμη και η συγκοινωνία των Β. Σποράδων με το κέντρο γίνεται μέσω της απέναντι ακτής του Β. Ευβοϊκού και όχι μέσω Β. Εύβοιας, όπως γεωγραφικά θα ήταν εύλογο. Μια απόπειρα, που έγινε πριν μερικά χρόνια, για σύνδεση των Β. Σποράδων, μέσω Β. Εύβοιας, απέτυχε σε ελάχιστο χρόνο. Η «σκόπιμη;» έλλειψη ενός σύγχρονου και αξιόπιστου οδικού δικτύου αποστερεί την δυνατότητα αξιοποίησης των δυνατοτήτων στο Γεωργικό και Τουριστικό τομέα. Με ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο στην Εύβοια το ταξίδι Αθήνα – Σκόπελος θα ήταν μισής διάρκειας, απ’ ότι είναι σήμερα μέσω Αγ. Κωνσταντίνου. Επί πλέον παράλληλα με το φυσικό περιβάλλον, οι αρχαιολογικοί χώροι, που αναμένουν την ανάδειξη, τα αρκετά γενικά και θεματικά μουσεία, τα θρησκευτικά κέντρα (μοναστήρια, προσκυνήματα) και κάθε είδους πολιτιστικές δραστηριότητες μπορούσαν και μπορούν, να ενισχύσουν την τουριστική κίνηση. Ο παραδοσιακός αλλά και θεμελιώδης για την ανθρώπινη ύπαρξη γεωργοκτηνοτροφικός τομέας σε συνδυασμό με μικρές μονάδες μεταποίησης και τυποποίησης θα μπορούσε να ενδυναμώσει την οικονομική δραστηριότητα. Δυστυχώς, ο τομέας αυτός παραπαίει ανάμεσα στις επιδοτήσεις και τους μεσάζοντες και δεν μπορεί να αναδειχθεί. Οι λίγοι άνθρωποι, που απασχολούνται ακόμα στον τομέα αυτό, είναι πλήρως απογοητευμένοι και αντιμετωπίζουν αδιέξοδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ελαιόλαδο. Η Β. Εύβοια παράγει σημαντικές ποσότητες λαδιού πολύ καλής ποιότητας. Χωρίς οργανωμένο σύστημα αρχικά εξασφάλισης της ποιότητας και στη συνέχεια της τυποποίησης και προώθησης του ελαιολάδου το προϊόν είναι άγνωστο. Οι παραγωγοί αρκούνται στη μικρή επιδότηση και γίνονται έρμαια των μεσαζόντων, που αγοράζουν το λάδι σε εξευτελιστικές τιμές. Τα Μεταλλεία είναι επίσης μια προοπτική. Το μετάλλευμα όμως είναι ένα προϊόν, που απευθύνεται στη διεθνή αγορά και επηρεάζεται πολύ έντονα από τις διακυμάνσεις της αγοράς αλλά και τα εσωτερικά προβλήματα της παραγωγής. Τα αποθέματα δεν είναι ανεξάντλητα και αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν. Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, η εκμετάλλευση των μεταλλείων είναι μια καλή προοπτική, αλλά πρέπει να αποτελούν μέρος της ανάπτυξης και δεν θα πρέπει πάλι ολόκληρη η περιοχή να στηρίζεται μόνο σ’ αυτά. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να επαναληφθεί το λάθος της ανεξέλεγκτης και σπάταλης εκμετάλλευσης. Είναι απαραίτητο, η εκμετάλλευση να γίνεται με ορθολογιστικό τρόπο και σεβασμό στο περιβάλλον. Αντί όλων αυτών η Βορειοκεντρική Εύβοια και κατά συνέπεια όλη η Βόρεια Εύβοια γίνεται τόπος βιομηχανικών δραστηριοτήτων. Το σπουδαίο είναι, ότι κανείς δεν ξέρει, τι πρόκειται ακριβώς να γίνει. Το νομοθετικό πλαίσιο προβλέπει, ότι σε μια ΒΙ.ΠΕ. μπορούν να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις με σημαντική επιβάρυνση στο περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Η σύγχυση είναι μεγάλη. Η υπάρχουσα ένδεια δημιουργεί οπαδούς της ιδέας, αλλά και έντονη ανησυχία σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Πρώην υπάλληλοι των εταιρειών, που δραστηριοποιούνται στη περιοχή, κατέχουν κυβερνητικά πόστα σε άμεση σχέση με τις επιδιωκόμενες δραστηριότητες και προφανώς εξυπηρετούν τα πρώην και ενδεχομένως, νυν, αφεντικά τους. Ερωτήσεις γίνονται στη Βουλή και δίνονται αόριστες απαντήσεις. Η συζήτηση πολλές φορές περιστρέφεται γύρω από την νομιμότητα και όχι την ουσία. Αλλά η νομιμότητα είναι κάτι σχετικό. Κάθε τι νόμιμο δεν μπορεί να θεωρείται και ηθικό. Ακούγεται, ότι όλη η ιστορία αφορά την εκ νέου μεταλλευτική δραστηριότητα και λειτουργία εγκαταστάσεων παραγωγής ενέργειας. κυρώθηκε η χρήση λιθάνθρακα και θα χρησιμοποιήσουν, λένε, φυσικό αέριο. Οι γνωρίζοντες λένε, ότι γι’ αυτές τις δραστηριότητες δεν χρειάζονται ΒΙ.ΠΕ. Από την άλλη αναρωτιέται κανείς. Η μεταλλευτική δραστηριότητα είναι κάτι φυσιολογικό και ευπρόσδεκτο για την περιοχή. Σε τι όμως εξυπηρετεί μια μεγάλη αυτοματοποιημένη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μακριά και από τα κέντρα διανομής του καυσίμου και μακριά από τα κέντρα διανομής της ενέργειας. Όπως υπάρχουν ήδη μονάδες, που λειτουργούν κοντά στον κεντρικό οδικό άξονα της χώρας, θα μπορούσε να προστεθεί ακόμα μία. Αυτή η μη ξεκάθαρη κατάσταση οδηγεί στη σκέψη, ότι σχεδιάζουν να κάνουν κάτι, που αλλού δύσκολα θα μπορούσαν να κάνουν. Οι πιο ειδικοί έχουν μιλήσει επανειλημμένα για ενδεχόμενες, μη αντιστρεπτές, επιπτώσεις στο περιβάλλον, στις δυνατότητες ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων και στη γενικότερη φυσιογνωμία της περιοχής. Και μόνο όμως η λειτουργία, ενός τεράστιου για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ΘΗΣΦΑ (θερμοηλεκτρικός σταθμός φυσικού αερίου) δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε ένα τόπο, που δεν τα αξίζει. Ένας ΘΗΣΦΑ, πάνω από 300 ΜW, στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται μεγάλου μεγέθους και χαρακτηρίζεται με τους διεθνώς αποδεκτούς όρους, «Μονάδα Υψηλής Όχλησης» και «Μείζων Πηγή Ρύπανσης». Μπορούμε να φανταστούμε τη Μονάδα των 1160ΜW, που πρόκειται να κατασκευαστεί, (τετραπλάσιας ισχύος), στο μικρό μας χώρο, που θα την κατατάσσαμε; Μόνο να σκεφθούμε, ότι χρειάζεται πολύ μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, που θα αντληθούν από τον υδροφόρο ορίζοντα, για να λειτουργήσει, καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται. Διαφαίνεται, ότι ο τόπος μας πρόκειται να θυσιαστεί. Οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια άλλη τελείως διαφορετική και παραμορφωμένη περιβαλλοντικά, Β. Εύβοια με ένα αρνητικό ισοζύγιο για μας τους Ευβοείς. Το λιγότερο, που θα έπρεπε να κάνουν οι ιθύνοντες, θα ήταν, να ενημερώσουν υπεύθυνα τον κόσμο. Η εμπειρία έχει δείξει, ότι υπεύθυνοι δεν υπάρχουν. Ο καθένας από τη θέση του εξυπηρετεί συγκεκριμένα και αποσπασματικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση και την ένδεια των κατοίκων. ΚΡΙΜΑ! Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι η εποχή της απληστείας και του εγωκεντρισμού, αυτής της απάνθρωπης διαχείρισης των αγαθών και της τόσης ανευθυνότητας, θα παρέλθει κάποτε. Εμείς με τους αγώνες μας , όπως μπορεί ο καθένας μας, θα σηματοδοτήσουμε την εποχή του Ορθού Λόγου και του Ανθρωπισμού για τη χώρα μας και για όλον τον κόσμο, ώστε να βρούμε τη χαμένη μας λάμψη, ως άνθρωποι και τον…βηματισμό μας! Γιάννα Κορέλη- Μπουλουγούρη Μέλος του Δ.Σ. της ΒΙΟΖΩ Γεωργός-Βιοκαλλιεργήτρια-Ψυχολόγος Στροφυλιά Ευβοίας, Τηλ. 2227093273 και 6945046767 ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΒΟΙΑΣ [email protected] energoipolitesevias .blogspot .com Πηγή: http://voriaevia.blo...log-post_4.html Click here to view the είδηση