Αναζήτηση στην κοινότητα

Τον Απρίλιο του 2015, το Δικαστήριο της ΕΕ αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το δίκαιο της ΕΕ επειδή δεν προστατεύει τα ύδατά της από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (C-149/14 ). Τέσσερα χρόνια αργότερα, το πρόβλημα δεν έχει ακόμη επιλυθεί πλήρως. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις με τη μορφή κατ' αποκοπή ποσού ύψους 2.639,25 ευρώ ημερησίως με κατώτατο κατ' αποκοπή ποσό ύψους 1.310 000 ευρώ και ημερήσια χρηματική ποινή ύψους 23.753,25 ευρώ από την ημέρα της πρώτης απόφασης μέχρι την πλήρη συμμόρφωση ή μέχρι την έκδοση δεύτερης δικαστικής απόφασης. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (οδηγία για τη νιτρορύπανση, οδηγία 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου), τα κράτη μέλη παρακολουθούν τα ύδατά τους και εντοπίζουν τα υδατικά συστήματα που πλήττονται ή ενδέχεται να πληγούν από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης. Χαρακτηρίζουν επίσης τις χερσαίες περιοχές των οποίων τα ύδατα απορρέουν προς τέτοια υδατικά συστήματα ως ευπρόσβλητες από νιτρορρύπανση ζώνες και καταρτίζουν κατάλληλα προγράμματα δράσης για την πρόληψη και τη μείωση της ρύπανσης. Το 2011 η Ελλάδα δεν είχε καθορίσει περιοχές ως ευπρόσβλητες από νιτρορρύπανση ζώνες και δεν είχε καταρτίσει προγράμματα δράσης για τις περιοχές αυτές. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή, με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής στις ελληνικές αρχές, κίνησε διαδικασία επί παραβάσει τον Οκτώβριο του 2011. Μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου κατά της Ελλάδας τον Απρίλιο του 2015, η Ελλάδα έχει καθορίσει 12 νέες ευπρόσβλητες στη νιτρορρύπανση ζώνες· ωστόσο, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν καταρτίσει προγράμματα δράσης για τις νέες αυτές ζώνες. Συνεπώς, η Επιτροπή κίνησε περαιτέρω διαδικασία με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής δυνάμει του άρθρου 260 της ΣΛΕΕ τον Οκτώβριο του 2017. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει καταρτίσει τα εν λόγω προγράμματα δράσης, αλλά ούτε έχει υποβάλει κανένα χρονοδιάγραμμα συμμόρφωσης ούτε έχει θέσει ημερομηνία-στόχο. Η Ελλάδα, επειδή δεν έχει καταρτίσει τα εν λόγω προγράμματα δράσης, δεν έχει ακόμη συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Απριλίου 2015 (στην υπόθεση C-149/14, Επιτροπή κατά Ελλάδας). Ως εκ τούτου, η διαδικασία για την κατάρτιση των προγραμμάτων δράσης παραμένει σε αρχικό στάδιο. Συνεπώς, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει εκ νέου την υπόθεση στο Δικαστήριο και να ζητήσει από το Δικαστήριο την επιβολή οικονομικών κυρώσεων. View full είδηση

Ένας αόρατος κίνδυνος, για την ακρίβεια ένα... δηλητήριο, βρίσκεται στο ποτήρι και στο πιάτο - κυρίως - όσων ζουν σε αγροτικές περιοχές επηρεάζοντας την υγεία τους αλλά και το περιβάλλον. Ο αόρατος κίνδυνος έχει όνομα: ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων που έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από τη δεκαετία του '80 σε όλη την Ευρώπη - και στην Ελλάδα. Κατά διαστήματα παίρνονται μέτρα (υπάρχει άλλωστε και Κοινοτική Οδηγία ήδη από το 1991), αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Εβρο έως την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν - σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αγροτικών εκτάσεων -, όπου η ποιότητα των υδάτων κρίνεται προβληματική ως προς τις χρήσεις τους (πόση, άρδευση, βιομηχανική χρήση, αστική χρήση). Πρόκειται για τις λεγόμενες «ευπρόσβλητες» ζώνες από νιτρική ρύπανση (σ.σ.: θεσπίστηκαν από τον Μάιο του 2019). Τα όρια και οι υπερβάσεις Στα υπόγεια ύδατα η νιτρορύπανση εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή αθροιστικής συσσώρευσης νιτρικών, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χρήση του νερού για σκοπούς ύδρευσης. Ως οριακή τιμή έχει καθορισθεί από την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 mg/l, ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις (μεγαλύτερες από 25 mg/l) δημιουργείται προβληματισμός για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση. Ενδεικτική είναι η περίπτωση στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης όπου τα όρια χτύπησαν... κόκκινο. Για παράδειγμα, στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη (13/9/2022) έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι / Ξερή βρύση Μελισσοχωρίου (13/9/2022) άγγιξαν τα 74,3 mg /l. Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται και στην Ορεστιάδα, στον Εβρο, καθώς μέτρηση στα Ρίζια (Εκκλησία στις 26 Σεπτεμβρίου) έδειξε 42,2 mg/l. Επίσης, 42 mg/l ήταν οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Αγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης (16/4/2022) και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια (23/2/2022), 40,3 mg. Η ευρω-καταδίκη της Ελλάδας Σύμφωνα με ειδικούς, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς για την απορρύπανση των υδάτων και του εδάφους από τη νιτρορρύπανση. Και η αλήθεια είναι πως η διασφάλιση της πλήρους συμμόρφωσης με την Οδηγία (91/676/ΕΟΚ) αποτελεί δυστυχώς ακόμη ζητούμενο για πολλά κράτη-μέλη (Βέλγιο, Τσεχία, Γερμανία κ.ά.). Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας έχει ήδη καταδικαστεί, με επιβολή προστίμου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωδικαστήριο στις αρχές του 2020 διότι καθυστέρησε να εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία για τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης. Πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί το 2015 διότι δεν είχε χαρακτηρίσει ως «ευπρόσβλητες» ζώνες, μεταξύ των οποίων οι πεδιάδες Θεσσαλίας και Εβρου, στις οποίες είχαν καταγραφεί συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων στα ύδατα μεγαλύτερες από 50 mg/l και φαινόμενα ευτροφισμού. Ο περιορισμός της νιτρορρύπανσης αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ καθώς εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας έχει αυξηθεί η χρήση λιπασμάτων τα οποία περιέχουν άζωτο (Ν) και φώσφορο (Ρ), τα οποία οδηγούν σε ρύπανση των υδάτων, του αέρα και του εδάφους επηρεάζοντας την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Μέτρα έχουν παρθεί, ωστόσο πλήρη εικόνα του προβλήματος δεν έχουμε, λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Μπιλάλης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή, όπως εξηγεί, δεν έχουμε επικαιροποιημένη εθνική έκθεση ποιότητας υδάτων. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλη την Ευρώπη, γι' αυτό και η νέα ΚΑΠ ('21-'27) που ξεκινάει από την 1η Ιανουαρίου 2023 προβλέπει μείωση των λιπασμάτων πάνω από 30% σε σχέση με την προηγούμενη ΚΑΠ (αφορά την περίοδο '14-'21). Προβλήματα υγείας από τη νιτρορρύπανση Η νιτρορρύπανση επηρεάζει πρωτίστως τα επιφανειακά και μετά τα υπόγεια ύδατα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προβλήματα προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό; «Αυτά που ξέρουμε είναι όσα περιγράφονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα νιτρικά ιόντα που δημοσιεύτηκε το 2018» λέει ο Δημήτρης Μπιλάλης. Και συμπληρώνει: «Στον ανθρώπινο οργανισμό προκαλούνται αιματολογικά προβλήματα, ειδικά στα παιδιά ή στα νεογνά (ειδικά στα βρέφη μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος). Ειδικότερα, μπορεί να προκαλέσει μεθαιμοσφαιριναιμία που εμποδίζει την κανονική μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς με συνέπεια να προκαλείται κυάνωση και σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ασφυξία που μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη για τα βρέφη». Οπως επισημαίνουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος, οι κύριες πηγές νιτρορύπανσης προέρχονται κατά κύριο λόγο από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Οι αγροτικές δραστηριότητες, γεωργικές και κτηνοτροφικές, αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες της νιτρορρύπανσης. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών ενώσεων παρατηρούνται σε περιοχές με αυξημένη γεωργική δραστηριότητα, όπου γίνεται εντατική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων καθώς και σε περιοχές με μεγάλη συγκέντρωση ζωικών αποβλήτων. Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα» View full είδηση

Από τις 15 Ιανουαρίου έως και τις 16 Φεβρουαρίου θα μπορούν να υποβάλουν οι ενδιαφερόμενοι τις αιτήσεις τους στη δράση 10.1.4 «Μείωση της ρύπανσης του νερού από γεωργική δραστηριότητα» του μέτρου 10 «Γεωργοπεριβαλλοντικά και κλιματικά μέτρα». Ο συνολικός προϋπολογισμός για την πρόσκληση ανέρχεται στα 200 εκατ. ευρώ και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ). Στόχος της δράσης είναι η μείωση της ρύπανσης του νερού τόσο από νιτρικά ιόντα όσο και από άλλες εν δυνάμει ρυπογόνες εισροές (φωσφορικά ιόντα, φυτοπροστατευτικά προϊόντα). Δικαιούχοι της δράσης μπορούν να κριθούν γεωργοί, φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ομάδες αυτών, οι οποίοι είναι κάτοχοι γεωργικής έκτασης και πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας δικαιούχου. Επιπλέον, τα αιτούμενα προς ένταξη αγροτεμάχια πρέπει να πληρούν τα προβλεπόμενα κριτήρια επιλεξιμότητας εκμετάλλευσης. Πεδίο εφαρμογής της δράσης είναι τα αρδευόμενα αγροτεμάχια με αροτραίες καλλιέργειες (δέσμευση Α, Β και Δ) και συγκεκριμένες μόνιμες καλλιέργειες ανά περιοχή παρέμβασης (δέσμευση Γ). Οι δεσμεύσεις των δικαιούχων είναι πενταετούς διάρκειας και εκκινούν από την 28η/12/2017. Οι ενδιαφερόμενοι υποχρεούνται να εφαρμόσουν μια ή το πολύ δύο από τις παρακάτω Ειδικές δεσμεύσεις: Α: Αγρανάπαυση, Β: Αμειψισπορά, Γ: Χλωρά λίπανση σε δενδρώδεις καλλιέργειες, Δ: Ζώνη ανάσχεσης σε αγροτεμάχια που εφάπτονται σε επιφανειακά ύδατα και οι επιτρεπόμενοι συνδυασμοί που δύνανται να εφαρμοστούν σε διαφορετικά αγροτεμάχια της ενταγμένης εκμετάλλευσης περιγράφονται αναλυτικά στη πρόσκληση. Κριτήρια επιλογής εκμετάλλευσης Για τις προτάσεις που πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας και εφόσον ο συνολικός προϋπολογισμός των προτάσεων είναι μεγαλύτερος του προϋπολογισμού της πρόσκλησης, ισχύουν τα κάτωθι βαθμολογικά κριτήρια επιλογής: α) Συνολική υπό ένταξη γεωργική γη (Ha) σε υπόγεια υδατικά συστήματα με κακή ποιοτική (χημική) κατάσταση και β) Συνολική υπό ένταξη γεωργική γη (Ha) που βρίσκεται εντός προστατευόμενης περιοχής (περιοχές NATURA, θεσμοθετημένες περιοχές εθνικών πάρκων). Η αίτηση στήριξης υποβάλλεται ηλεκτρονικά μέσω του Πληροφορικού Συστήματος (Π.Σ) στον ιστότοπο: https://p2.dikaiomata.gr/M1014/ Η εγγραφή στο εν λόγω σύστημα γίνεται στον ιστότοπο: https://registration...r_registration/ Οι επιλέξιμες καλλιέργειες ανά δέσμευση, περιγράφονται αναλυτικά ΕΔΩ Δείτε εδώ αναλυτικά την πρόσκληση. Πηγή: http://www.ypaithros...rypansis-nerou/ Click here to view the είδηση

Με την εκδοθείσα στις 27-02-2020 απόφασή του επί της υπόθεσης Επιτροπή κατά Ελλάδας (C-298/19), η οποία αφορά προσφυγή του άρθρου 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ λόγω παραβάσεως, ασκηθείσα από την Επιτροπή σε βάρος της Ελλάδας στις 11 Απριλίου 2019, το Ένατο Τμήμα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπίστωσε ότι η Ελλάδα υποχρεώνεται να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, λόγω του ότι καθυστέρησε να θέσει σε εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης περί προστασίας των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προελεύσεως. Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε προσήκον, λαμβανομένου υπόψη του κινδύνου που ενέχει η επίμαχη παράβαση για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, να υποχρεώσει την Ελλάδα να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, για την αποτελεσματική πρόληψη της μελλοντικής επανάληψης ανάλογων παραβιάσεων του δικαίου της Ένωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο είχε διαπιστώσει για πρώτη φορά την παράβαση εκ μέρους της Ελλάδας με απόφαση του 2015 Ιστορικό της υπόθεσης Με απόφαση της 23ης Απριλίου 2015 στην υπόθεση Επιτροπή κατά Ελλάδας, C-149/14, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα, καθόσον δεν χαρακτήρισε ως ευπρόσβλητες ζώνες ορισμένες ζώνες, μεταξύ των οποίων η περιοχή της Θεσσαλικής πεδιάδας και του ποταμού Έβρου (Ελλάδα), στις οποίες παρατηρείται παρουσία μαζών υπόγειων και επιφανειακών υδάτων που προσβάλλονται από συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων μεγαλύτερες από 50 mg/l και/ή από φαινόμενο ευτροφισμού, και καθόσον δεν εκπόνησε τα προγράμματα δράσεως σχετικά με τις ζώνες αυτές εντός ενός έτους μετά τον εν λόγω χαρακτηρισμό, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 91/676/ΕΟΚ για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προελεύσεως. Κατά τον έλεγχο της εκτελέσεως της αποφάσεως του 2015, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι δεν είχε ακόμη επιτευχθεί συμμόρφωση προς την εν λόγω απόφαση. Υπό τις συνθήκες αυτές, αποφάσισε να ασκήσει, στις 11 Απριλίου 2019, νέα προσφυγή λόγω παραβάσεως κατά της Ελλάδας προκειμένου να ζητήσει από το Δικαστήριο να υποχρεώσει το εν λόγω κράτος μέλος να καταβάλει χρηματική ποινή και κατ’ αποκοπήν ποσό. Εντούτοις, κατόπιν της εκδόσεως από την Ελλάδα κοινής υπουργικής αποφάσεως στις 24 Απριλίου 2019 (ΦΕΚ B΄ 1496/3.5.2019), η Επιτροπή διαπίστωσε ότι το κράτος μέλος είχε λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως εκείνης και αποφάσισε να εμμείνει στην προσφυγή της αποκλειστικά και μόνον όσον αφορά την καταβολή κατ’ αποκοπήν ποσού. Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Με την απόφασή του αυτή, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Ελλάδα παρέβη την υποχρέωσή της να εκτελέσει την απόφαση του 2015, καθόσον, κατά τη λήξη της ταχθείσας από την Επιτροπή προθεσμίας (5 Δεκεμβρίου 2017), το κράτος μέλος δεν είχε λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως. Πράγματι, τα μέτρα αυτά ελήφθησαν μόνον κατόπιν της εκδόσεως της κοινής υπουργικής αποφάσεως, η οποία άρχισε να ισχύει στις 3 Μαΐου 2019, ήτοι μετά τη λήξη της ταχθείσας προθεσμίας. Το Δικαστήριο παρατηρεί στη συνέχεια ότι, δεδομένου ότι δεν εκπονήθηκε εντός της ταχθείσας προθεσμίας κανένα πρόγραμμα δράσεως προβλεπόμενο από την οδηγία, δικαιολογείται να επιβληθεί στην Ελλάδα η υποχρέωση καταβολής κατ’ αποκοπήν ποσού. Όσον αφορά τον υπολογισμό του κατ’ αποκοπήν ποσού, το Δικαστήριο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς, ως προς τη διάρκεια της παραβάσεως, ότι η προσαπτόμενη στην Ελλάδα παράβαση εξακολούθησε επί σημαντικό χρονικό διάστημα, ήτοι διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ετών από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της αποφάσεως του 2015 μέχρι την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της κοινής υπουργικής αποφάσεως. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, στην συνέχεια, ως προς τη σοβαρότητα της παραβάσεως, ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί έναν από τους ουσιώδεις σκοπούς της Ένωσης και έχει θεμελιώδη χαρακτήρα. Πράγματι, η μη τήρηση της υποχρεώσεως που απορρέει από την οδηγία μπορεί να βλάψει το περιβάλλον και πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρή. Το Δικαστήριο υπογραμμίζει επίσης ότι, όσον αφορά τις προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε η Ελλάδα και τις οποίες αναγνώρισε η Επιτροπή για τον χαρακτηρισμό των ευπρόσβλητων σε νιτρορύπανση ζωνών, η προβαλλόμενη από την Ελλάδα περίσταση ότι, μέχρι την έκδοση της κοινής υπουργικής αποφάσεως, οι εν λόγω ζώνες προστατεύονταν επαρκώς, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ως ελαφρυντική περίσταση. Τέλος, όσον αφορά την ικανότητα πληρωμής της Ελλάδας, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη την πρόσφατη εξέλιξη του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) του εν λόγω κράτους μέλους. Για όλους αυτούς τους λόγους, το Δικαστήριο κρίνει προσήκον, λαμβανομένου υπόψη του κινδύνου που ενέχει η επίμαχη παράβαση για το περιβάλλον και την υγεία του ανθρώπου, να υποχρεώσει την Ελλάδα να καταβάλει κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, για την αποτελεσματική πρόληψη της μελλοντικής επανάληψης ανάλογων παραβιάσεων του δικαίου της Ένωσης. Γίνεται υπόμνηση ότι η προσφυγή λόγω παραβάσεως, στρεφόμενη κατά κράτους μέλους το οποίο παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το δίκαιο της Ένωσης, μπορεί να ασκηθεί από την Επιτροπή ή από άλλο κράτος μέλος. Αν το Δικαστήριο διαπιστώσει την ύπαρξη παραβάσεως, το καθ’ ου κράτος μέλος πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση το συντομότερο. Όταν η Επιτροπή θεωρεί ότι το κράτος μέλος δεν συμμορφώθηκε προς την απόφαση, μπορεί να ασκήσει νέα προσφυγή, ζητώντας την επιβολή χρηματικών κυρώσεων. Πάντως, σε περίπτωση μη ανακοινώσεως στην Επιτροπή των μέτρων για τη μεταφορά μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, το Δικαστήριο μπορεί, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, να επιβάλει κυρώσεις με την πρώτη του απόφαση. Το πλήρες κείμενο της απόφασης είναι διαθέσιμο στα γαλλικά και ιταλικά στην ιστοσελίδα CURIA. Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος View full είδηση

Ακόμα μία καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο κόστισε η προσπάθεια των ελληνικών αρχών να υποβαθμίσουν τη νιτρορρύπανση σε 12 περιοχές της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα καθώς διαπίστωσε ότι, παρά τις εξηγήσεις που δόθηκαν, η χώρα μας αμέλησε να χαρακτηρίσει τις περιοχές αυτές «ευπρόσβλητες» και να λάβει μέτρα για την προστασία τους. Ο χαρακτηρισμός των περιοχών που αντιμετωπίζουν προβλήματα νιτρορρύπανσης (από λιπάσματα) ή ευτροφισμού ως ευπρόσβλητων και η λήψη μέτρων επιβάλλονται από την κοινοτική νομοθεσία. Το 2010, η Ελλάδα κατήρτισε έναν κατάλογο με τα ευπρόσβλητα υδατικά σώματα, τον οποίο η Επιτροπή χαρακτήρισε ελλιπή. Οι κοινοτικές αρχές ζήτησαν να επεκταθεί ο χαρακτηρισμός στις περιοχές του ποταμού Εβρου, της Θεσσαλονίκης, της Πέλλας, της Ημαθείας και της Θεσσαλικής πεδιάδας, του Νομού Εύβοιας, της Βορείου Πελοποννήσου (περιοχές Κορίνθου, Κάτω Αχαΐας, Λουσικών, Αράξου, Σφαγαίικων και Αιγίου), της Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου (περιοχή των Νομών Μεσσηνίας και Ηλείας), της Ανατολικής Πελοποννήσου (περιοχές Σπάρτης, Ελους-Σκάλας και Λεωνιδίου), της Ανατολικής Κρήτης, της Ανατολικής Αττικής και του ποταμού Ασωπού. Οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν μεν ότι η αναθεώρηση των ευπρόσβλητων περιοχών είναι υπό εξέλιξη, εκτίμησαν δε ότι οι περιοχές που ζητεί η Επιτροπή δεν πρέπει οπωσδήποτε να χαρακτηριστούν ευπρόσβλητες ζώνες σε όλη την έκτασή τους. Ωστόσο οι ελληνικές αρχές δεν αμφισβήτησαν ότι στις περιοχές αυτές η περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα είναι πάνω από τα όρια, ενώ παραδέχθηκαν ότι ορισμένες μάζες γλυκών υδάτων που έχουν προσβληθεί από φαινόμενο ευτροφισμού δεν ελήφθησαν υπόψη. «Η Ελληνική Δημοκρατία, καθόσον δεν χαρακτήρισε “ευπρόσβλητες” ορισμένες ζώνες, στις οποίες παρατηρείται παρουσία μαζών υπόγειων ή επιφανειακών υδάτων που προσβάλλονται από συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων μεγαλύτερες από 50 mg/l και/ή από φαινόμενο ευτροφισμού, και δεν εκπόνησε τα προγράμματα δράσεως σχετικά με τις ζώνες αυτές εντός ενός έτους μετά τον εν λόγω χαρακτηρισμό, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της Οδηγίας 91/676/ΕΟΚ, για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης», καταλήγει η απόφαση. Υπενθυμίζεται ότι η παρουσία υψηλών συγκεντρώσεων νιτρικών ενώσεων στο υπέδαφος και στα νερά προέρχεται από ανεξέλεγκτη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων, ενώ παρατηρείται και σε περιοχές με ζωικά απόβλητα. Πηγή: http://www.kathimeri...ai-nea-katadikh Click here to view the είδηση