Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'πάγος'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών “Cryosphere” αποκαλύπτει την ταχύτατη απώλεια πάγου το καλοκαίρι του 2019 λόγω της ζώνης υψηλών πιέσεων στο εσωτερικό της Γροιλανδίας που δεν λαμβάνεται υπόψη από τα κλιματικά μοντέλα. Το στρώμα του πάγου έλιωσε με ρυθμό ρεκόρ το 2019, πολύ πιο γρήγορα από τον μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών (Εικόνα). Οι αριθμοί έχουν δείξει ότι μόνο τον Ιούλιο το επιφανειακό στρώμα πάγου μειώθηκε κατά 197 γιγατόνους - ισοδύναμο με περίπου 80 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων. Ο αριθμός ημερών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2019 (Ιούνιος - Αύγουστος) που καταγράφηκε τήξη των πάγων της Γροιλανδίας σύμφωνα με δορυφορικές παρατηρήσεις (αριστερά) και η απόκλιση του αριθμού ημερών με τήξη από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 (δεξιά) Στην έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν τα επίπεδα τήξης με περισσότερες λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας τα βαθύτερα αίτιά της. Όπως σημειώνει η επιστημονική ομάδα, οι συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης διήρκησαν 63 από τις 92 καλοκαιρινές ημέρες το 2019, σε σύγκριση με έναν μέσο όρο μόλις 28 ημερών για την περίοδο των ετών μεταξύ 1981 και 2010. Η μελέτη επίσης αναφέρει ότι τα κλιματικά μοντέλα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δεν λαμβάνουν υπόψιν τέτοιες ασυνήθιστες συνθήκες. Εάν αυτές οι ζώνες υψηλής πίεσης προσλάβουν κανονικό, ετήσιο χαρακτήρα, η μελλοντική τήξη θα μπορούσε να είναι διπλάσια από την προβλεπόμενη, με σοβαρότατες συνέπειες για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επικρατούσες ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν απίθανο να έχουν επηρεαστεί από τη φυσική κλιματική μεταβλητότητα, αλλά θα μπορούσαν να οφείλονται στην παγκόσμια θέρμανση. Μεταξύ των ευρημάτων τους οι ερευνητές, ανέφεραν ότι σχεδόν το 96% του πάγου υπέστη τήξη κάποια στιγμή το 2019, σε σύγκριση με το μέσο όρο -μόνο 64% μεταξύ 1981 και 2010. Με τη χρήση σχετικών μοντέλων, διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου 560 γιγατόνοι απορροής νερού από την τήξη, δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2019. Το ισοζύγιο επιφανειακής μάζας -η ποσότητα πάγου που «κέρδισε» το στρώμα πάγου από τη βροχή και τις χιονοπτώσεις μείον την ποσότητα που έχασε μέσω της απορροής και της εξάτμισης του νερού- βρέθηκε μόνο 54 γιγατόνοι το χρόνο- περίπου 320 γιγατόνοι το χρόνο χαμηλότερο από το μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών, και η μεγαλύτερη μείωση στα χρονικά.
  2. Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα έντονο κύμα καύσωνα πλήττει και τη Γροιλανδία. Οι παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες έχουν προκαλέσει την ταχεία τήξη των στρωμάτων πάγου, απελευθερώνοντας περίπου 6 δισεκατομμύρια τόνους νερού την ημέρα στον ωκεανό μεταξύ 15 και 17 Ιουλίου 2022. Η παρακάτω εικόνα η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 22 Ιουλίου 2022 και δημοσιεύεται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα copernicus, δείχνει την υψηλή εναπόθεση ιζήματος που προκαλείται από το έντονο λιώσιμο των πάγων στο φιόρδ Godthåbsfjord, στη νοτιοδυτική Γροιλανδία. Σύμφωνα με το CNN, κάθε καλοκαίρι, οι επιστήμονες ανησυχούν ότι θα δουν μια επανάληψη του ρεκόρ τήξης που σημειώθηκε το 2019, όταν 532 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου διοχετεύθηκαν στη θάλασσα. Μια απροσδόκητα θερμή άνοιξη και ένα κύμα καύσωνα του Ιουλίου εκείνου το έτος προκάλεσαν την τήξη σχεδόν ολόκληρης της επιφάνειας του πάγου. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ανέβηκε μόνιμα κατά 1,5 χιλιοστό. Η Γροιλανδία έχει αρκετό πάγο ο οποίος -αν έλιωνε όλος- θα μπορούσε να προκαλέσει ανύψωση της στάθμης της θάλασσας κατά 7,5 μέτρα σε όλο τον πλανήτη. Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel- 2, με πληροφορίες από CNN
  3. Δείτε στο video την εξέλιξη από το 1984 μέχρι το 2019 1984 1989 1994 1999 2004 2009 2014 2019 Η εξέλιξη ανά πενταετία (την άνοιξη) View full είδηση
  4. Η αποστολή του «New Horizons» στον Πλούτωνα αποκάλυψε έναν πραγματικό κόσμο παγο-θαυμάτων! Εναν κόσμο που πιθανώς να κρύβει μέσα στο παγωμένο σκοτάδι του κάποιες μορφές ζωής Επειτα από ένα επικό ταξίδι εννέα ετών και αφού ταξίδεψε περίπου 5 δισ. χλμ. το σκάφος «New Horizons» έφτασε τον περασμένο Ιούλιο στο σύστημα του Πλούτωνα και για πρώτη φορά συνέλεξε πλήθος δεδομένων από τον πλανήτη νάνο και τα φεγγάρια του. Λόγω της τεράστιας απόστασης στην οποία βρίσκεται αλλά και εξαιτιας του ότι τα σήματα που στέλνει στη Γη περιέχουν μικρό όγκο δεδομένων, μέχρι στιγμής έχει φτάσει στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής μόλις το 5% του συνόλου των δεδομένων και των εικόνων που έχει καταγράψει. Αυτό το μικρό δείγμα έχει ήδη προλάβει να αποδείξει ότι ο Πλούτωνας και τα φεγγάρια του είναι ένας εντυπωσιακός κόσμος, ένας «κόσμος παγο-θαυμάτων», όπως έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν οι επιστήμονες. Η πρώτη εκπληκτική και απρόσμενη ανακάλυψη του «New Horizons» ήταν η ύπαρξη παγωμένων οροσειρών στον Πλούτωνα. Ορισμένα από τα παγωμένα όρη έχουν ύψος άνω των 3.000 μέτρων! Κανείς δεν είχε προβλέψει την ύπαρξη τέτοιων γεωλογικών σχηματισμών στον Πλούτωνα και, όπως είναι φυσικό, οι εικόνες των παγωμένων βουνών έκαναν τους επιστήμονες να τρίβουν τα μάτια τους. Προτού προλάβουν να συνέλθουν από το σοκ στη θέα των βουνών, τα μέλη της αποστολής της NASA κόντεψαν να πέσουν από τις καρέκλες τους όταν είδαν τις επόμενες εικόνες που έστειλε το «New Horizons». Αυτές έδειξαν ότι υπάρχουν στην επιφάνεια του Πλούτωνα μεγάλης έκτασης παγωμένες επιφάνειες που μετακινούνται με τρόπο ανάλογο με τον τρόπο κίνησης των παγετώνων στη Γη. Οι επιφάνειες πάγου στον Πλούτωνα αποτελούνται κυρίως από άζωτο, ενώ εντοπίζεται σε αυτούς επίσης μονοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Αλλη εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι μια ομίχλη που περιβάλλει τον Πλούτωνα σε απόσταση 160 χλμ. από την επιφάνεια - απόσταση πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ανέμεναν οι επιστήμονες ότι θα μπορούσε να παρατηρηθεί ένα τέτοιο φαινόμενο. Εντυπωσιακά είναι και τα μέχρι στιγμής ευρήματα από τα φεγγάρια του Πλούτωνα. Η πιο σημαντική ανακάλυψη είναι αυτή που έγινε στον Χάροντα, ο βόρειος πόλος του οποίου είναι... κόκκινος. Η ερυθρή απόχρωση του πόλου οφείλεται σε ένα σύνθετο γεωατμοσφαιρικό φαινόμενο στο οποίο εμπλέκεται και η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα! Ενα μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη-νάνου καταφέρνει να ξεφύγει από αυτόν αλλά την... αρπάζει ο Χάροντας και την εγκλωβίζει μέσα στους πάγους του βόρειου πόλου του. Τα αέρια της ατμόσφαιρας καταφέρνουν να αποδράσουν και από τους πάγους όταν πέσει πάνω τους κάποια στιγμή το ηλιακό φως, αλλά η όλη διεργασία προκαλεί την παραγωγή μιας οργανικής ουσίας η οποία «βάφει» την επιφάνεια κόκκινη. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας διάσημος βρετανός φυσικός, ο Μπράιαν Κοξ, έριξε βόμβα μεγατόνων υποστηρίζοντας ότι από τα ως τώρα δεδομένα που έχει στείλει το «New Horizons» προκύπτει πως στο εσωτερικό του Πλούτωνα υπάρχει ωκεανός και μάλιστα με θερμά νερά, γεγονός που καθιστά πολύ πιθανή την ύπαρξη κάποιων μορφών ζωής εκεί. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, θα πρόκειται για το μεγαλύτερο θαύμα σε αυτόν τον εκπληκτικό, όπως αποδεικνύεται, κόσμο όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας κυμαίνεται πέριξ των -230 βαθμών Κελσίου. Βέβαια θα είναι απίθανο ως αδύνατο να διαπιστωθεί αν ο ισχυρισμός του Κοξ αληθεύει. Αυτό γιατί ο ωκεανός, αν υπάρχει, βρίσκεται σε βάθος δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιομέτρων κάτω από το έδαφος, το οποίο λόγω των συνθηκών στον Πλούτωνα είναι σκληρό σαν γρανίτης. Μοιάζει εξωπραγματικό να καταστεί εφικτή μια τόσο δύσκολη και μακρινή αποστολή έχοντας ταυτόχρονα βρεθεί τρόπος να τρυπηθεί σε βάθος τόσων χιλιομέτρων ένα παγωμένο γρανιτένιο έδαφος και ακολούθως να εξερευνηθεί το εσωτερικό του. Ακόμη και αν υπάρχει ζωή, θα παραμείνει κρυμμένη H Φραν Μπάγκεναλ, καθηγήτρια Αστροφυσικής και Πλανητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και βασικό μέλος της αποστολής «New Horizons», μιλάει στο «Βήμα» σχετικά με όσα μαθαίνουμε για τα παγωμένα βάθη του ηλιακού μας συστήματος. Καθώς το «New Horizons» πλησίαζε τον Πλούτωνα τόσο εσείς όσο και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής σημειώνατε ότι δεν ξέρετε τι μπορεί να βρει εκεί αλλά δηλώνατε βέβαιοι πως ό,τι βρει θα είναι εντυπωσιακό. Νομίζω ότι αυτά που έχουν αποκαλυφθεί ως τώρα είναι πολύ πιο εντυπωσιακά και σημαντικά από όσα πιστεύατε ή φανταζόσαστε. Συμφωνείτε με αυτό; «Απόλυτα! Προσωπικά παρακολουθώ τα ευρήματα κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα. Θεωρούσα ότι θα δούμε κάποιους κρατήρες, κάποιους παγετούς, ίσως και κάποιες θαμπές ομίχλες. Το σύστημα του Πλούτωνα εμφανίζει μια γεωατμοσφαιρική ποικιλία πολύ μεγαλύτερη από όση πίστευα ότι μπορεί να διαθέτει. Και αναμένουμε νέα ακόμη πιο ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά δεδομένα». Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη μέχρι στιγμής; Τα παγωμένα βουνά; Οι γεωλογικές διεργασίες; Τα δεδομένα από τα φεγγάρια του Πλούτωνα; «Νομίζω ότι το γεωλογικό φαινόμενο των παγετώνων που κινούνται και αλληλεπιδρούν με τα όρη που δημιουργούνται από πάγο νερού είναι αυτό που ξεχωρίζει από όσα είδαμε ως σήμερα». Ο βρετανός αστροφυσικός Μπράιαν Κοξ κάνει λόγο για θερμό υπόγειο ωκεανό που ίσως κρύβει ζωή. «Νομίζω ότι έχει γίνει μια παρεξήγηση που πρέπει να ξεκαθαριστεί. Υπάρχουν σύνθετες γεωλογικές διεργασίες στον Πλούτωνα που δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε στο εσωτερικό του κάποιες ποσότητες νερού να ξεπαγώνουν και να βρίσκονται σε υγρή μορφή. Υπόγειος ωκεανός υπάρχει και στην Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία, και οι συνθήκες εκεί δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε τα υπόγεια νερά να είναι θερμά ενώ ταυτόχρονα να διαθέτουν και ορισμένα συστατικά απαραίτητα για τη συντήρηση της ζωής. Αντιθέτως, στον Πλούτωνα το νερό σε υγρή μορφή, ακόμη και αν υπάρχει, θα είναι παγωμένο και χωρίς κάποια φιλικά προς τη ζωή συστατικά. Θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να υπάρχει ζωή στον Πλούτωνα, αλλά και να υπάρχει δεν νομίζω ότι θα καταφέρουμε ποτέ να διεισδύσουμε στο εσωτερικό του για να τη βρούμε». Γνωρίζουμε ότι θα χρειαστούν περίπου 12 μήνες για να φτάσουν στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής τα δεδομένα που συνέλεξε το «New Horizons» από το σύστημα του Πλούτωνα. Μετά το πρώτο «πακέτο» δεδομένων και όσα αυτό περιείχε τι αναμένετε από την επόμενη φουρνιά στοιχείων; Τι θα θέλατε να μάθετε; Ποιες νέες ιδέες και θεωρίες μπορεί να προκύψουν για το σύστημα του Πλούτωνα αλλά και για το ηλιακό μας σύστημα από αυτές τις νέες ανακαλύψεις; «Αυτό που αναμένουμε βασικά είναι νέες υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες οι οποίες θα μας δείξουν περισσότερες λεπτομέρειες των γεωλογικών διεργασιών στον Πλούτωνα. Αναμένουμε επίσης νέες πληροφορίες για τη σύνθεση της επιφάνειας και της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα, καθώς και νέα δεδομένα για τα φεγγάρια του. Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή και η ανάλυση των δεδομένων του Πλούτωνα θα επικεντρωθούμε στον επόμενο στόχο του "New Horizons". Πρόκειται για ένα διαστημικό αντικείμενο, έναν παγωμένο βράχο, στο εσωτερικό της ζώνης Κάιπερ. Η διάμετρος του αντικειμένου εκτιμάται ότι είναι 25-45 χλμ. και υπολογίζουμε ότι το σκάφος θα φτάσει σε αυτό τον Ιανουάριο του 2019. Η μελέτη της επιφάνειάς του θα αποκαλύψει άγνωστα και πολύτιμα δεδομένα για τα συστατικά από τα οποία αποτελούνται τα αντικείμενα της ζώνης Κάιπερ». Πηγή: http://www.tovima.gr/science/article/?aid=738760
  5. Επιστήμονες έφεραν στο «φως» μεγάλες συγκεντρώσεις πάγου στον πλανήτη Άρη, που εκτείνονται σε βάθος εκατοντάδων μέτρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του δορυφόρου Mars Reconnaissance της NASA, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Science. Το ένα τρίτο του υπεδάφους του «Κόκκινου Πλανήτη» καλύπτεται από πάγο. Εντούτοις ενώ η έκτασή του είναι με σχετική ακρίβεια γνωστή, άλλες κρίσιμες λεπτομέρειες – όπως το πάχος του, η μορφή των στρωμάτων του, ή η καθαρότητά του– παραμένουν επί της ουσίας άγνωστες. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι κρίσιμες για τους μελλοντικούς εξερευνητές του Άρη, στην περίπτωση που θέλουν να αξιοποιήσουν τον πάγο για να εξασφαλίσουν νερό. «Γνωρίζαμε ότι το υπέδαφος του πλανήτη διαθέτει πάγο συχνά σε πολύ μικρά βάθη, αλλά τώρα ανακαλύψαμε πως μεγάλα στρώματα φθάνουν στην επιφάνειά του σε ορισμένες περιοχές», σημειώνει ο Colin Dundas, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών στο πανεπιστήμιο Flagstaff. Οι ερευνητές μελέτησαν οκτώ διαφορετικές εναποθέσεις πάγου, που εντοπίστηκαν από την κάμερα HiRISE. Επτά από αυτές έχουν τη μορφή βαράθρων (δηλαδή απότομων πλαγιών) στο νότιο ημισφαίριο, εν μία έχει τη μορφή ενός συμπλέγματος από βάραθρα στο βόρειο ημισφαίριο, στον κρατήρα Milankovic. Το μήκος τους υπολογίζεται στα 5.8 χλμ. Αυτές οι γκρεμνώδεις περιοχές φαίνεται να διαμορφώθηκαν καθώς σταδιακά ο πάγος μετατράπηκε σε υδρατμούς, λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας και των ανέμων. Οι συγκεντρώσεις πάγου είναι αρκετά καθαρά ως προς τη σύνθεσή τους και ξεκινούν 1 με 2 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αλλά κατά τόπους μπορεί να φτάνουν και στα 100 και πλέον μέτρα βάθος. Καλύπτονται από ένα στρώμα βράχων και σκόνης, η οποία είναι εγκλωβισμένη σε πάγο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι διαμορφώθηκαν από χιονοπτώσεις, στις οποίες το χιόνι επανακρυσταλλοποιήθηκε αφότου κατέληξε στο έδαφος. «Έχουν γίνει υποθέσεις ότι οι χιονοπτώσεις έλαβαν χώρα πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια, κατά την περίοδο που ο άξονας του Άρη είχε μεγαλύτερη κλίση από τη σημερινή», σημειώνει ο Dundas. Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον Dundas, είναι η πιο λεπτομερής μελέτη αυτών των περιοχών – και ενδεχομένως η αναζήτηση και άλλων ανάλογων γεωλογικών σχηματισμών στον πλανήτη. Πηγή: http://www.insomnia.gr/articles/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1/nasa-esa/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%86%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-r15590/
  6. Από τις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούν στις ΗΠΑ τις τελευταίες ημέρες δεν γλύτωσαν ούτε οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Αν και οι γνωστοί καταρράκτες της Αμερικανικής ηπείρου πάγωσαν μερικώς, οι εικόνες και τα βίντεο είναι εντυπωσιακά! Οι καταρράκτες του Νιαγάρα, παρά τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, κατάφεραν να μην παγώσουν τελείως λόγω της συνεχής κίνησης του νερού. Σύμφωνα με δημοσίευμα της New York Post οι καταρράκτες του Νιαγάρα έχουν φτάσει στο σημείο της ολικής «κατάψυξης» πέντε φορές στο παρελθόν όταν κομμάτια πάγου είχαν μπλοκάρει τη ροή του νερού. Για να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά, το 1964 τοποθετήθηκαν μεταλλικοί δοκοί. View full είδηση
  7. Επιστήμονες έφεραν στο «φως» μεγάλες συγκεντρώσεις πάγου στον πλανήτη Άρη, που εκτείνονται σε βάθος εκατοντάδων μέτρων. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια του δορυφόρου Mars Reconnaissance της NASA, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Science. Το ένα τρίτο του υπεδάφους του «Κόκκινου Πλανήτη» καλύπτεται από πάγο. Εντούτοις ενώ η έκτασή του είναι με σχετική ακρίβεια γνωστή, άλλες κρίσιμες λεπτομέρειες – όπως το πάχος του, η μορφή των στρωμάτων του, ή η καθαρότητά του– παραμένουν επί της ουσίας άγνωστες. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι κρίσιμες για τους μελλοντικούς εξερευνητές του Άρη, στην περίπτωση που θέλουν να αξιοποιήσουν τον πάγο για να εξασφαλίσουν νερό. «Γνωρίζαμε ότι το υπέδαφος του πλανήτη διαθέτει πάγο συχνά σε πολύ μικρά βάθη, αλλά τώρα ανακαλύψαμε πως μεγάλα στρώματα φθάνουν στην επιφάνειά του σε ορισμένες περιοχές», σημειώνει ο Colin Dundas, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών στο πανεπιστήμιο Flagstaff. Οι ερευνητές μελέτησαν οκτώ διαφορετικές εναποθέσεις πάγου, που εντοπίστηκαν από την κάμερα HiRISE. Επτά από αυτές έχουν τη μορφή βαράθρων (δηλαδή απότομων πλαγιών) στο νότιο ημισφαίριο, εν μία έχει τη μορφή ενός συμπλέγματος από βάραθρα στο βόρειο ημισφαίριο, στον κρατήρα Milankovic. Το μήκος τους υπολογίζεται στα 5.8 χλμ. Αυτές οι γκρεμνώδεις περιοχές φαίνεται να διαμορφώθηκαν καθώς σταδιακά ο πάγος μετατράπηκε σε υδρατμούς, λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας και των ανέμων. Οι συγκεντρώσεις πάγου είναι αρκετά καθαρά ως προς τη σύνθεσή τους και ξεκινούν 1 με 2 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αλλά κατά τόπους μπορεί να φτάνουν και στα 100 και πλέον μέτρα βάθος. Καλύπτονται από ένα στρώμα βράχων και σκόνης, η οποία είναι εγκλωβισμένη σε πάγο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι διαμορφώθηκαν από χιονοπτώσεις, στις οποίες το χιόνι επανακρυσταλλοποιήθηκε αφότου κατέληξε στο έδαφος. «Έχουν γίνει υποθέσεις ότι οι χιονοπτώσεις έλαβαν χώρα πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια, κατά την περίοδο που ο άξονας του Άρη είχε μεγαλύτερη κλίση από τη σημερινή», σημειώνει ο Dundas. Το επόμενο βήμα, σύμφωνα με τον Dundas, είναι η πιο λεπτομερής μελέτη αυτών των περιοχών – και ενδεχομένως η αναζήτηση και άλλων ανάλογων γεωλογικών σχηματισμών στον πλανήτη. Πηγή: http://www.insomnia....του-άρη-r15590/ Click here to view the είδηση
  8. Συνολικά, 28 τρισεκατομμύρια τόνοι πάγου έχουν εξαφανιστεί από την επιφάνεια της Γης από το 1994. Αυτό είναι αρνητικό συμπέρασμα πολυετών ερευνών βρετανών επιστημόνων απο τα Πανεπιστήμια του Λιντς και του Εδιμβούργου, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν προχωρήσει σε μια σειρά δορυφορικών ερευνών στον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο, τα βουνά και τους παγετώνες του πλανήτη για να μετρήσουν πόσο χαμένη κάλυψη πάγου λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης προκαλείται από την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Οι επιστήμονες περιγράφουν το επίπεδο της απώλειας πάγου ως «συγκλονιστικό» και προειδοποιούν ότι η ανάλυσή τους δείχνει ότι η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται, που προκαλείται από την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου, θα μπορούσε να φτάσει ένα μέτρο μέχρι το τέλος του αιώνα. «Για να το θέσουμε αυτό στο πλαίσιο, κάθε εκατοστό της αύξησης της στάθμης της θάλασσας σημαίνει ότι περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα εκτοπιστούν από τις χαμηλές πατρίδες τους», δήλωσε ο καθηγητής Andy Shepherd, διευθυντής του Κέντρου για την Πολική Παρατήρηση και Μοντελοποίηση του Πανεπιστημίου του Leeds. Οι επιστήμονες προειδοποιούν επίσης ότι η τήξη του πάγου σε αυτές τις ποσότητες μειώνει τώρα σοβαρά την ικανότητα του πλανήτη να αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στο διάστημα. Ο λευκός πάγος εξαφανίζεται και η σκοτεινή θάλασσα ή το έδαφος εκτίθεται κάτω από αυτό απορροφά όλο και περισσότερη θερμότητα, αυξάνοντας περαιτέρω την υπερθέρμανση του πλανήτη. Επιπλέον, η έκχυση κρύου γλυκού νερού από την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου προκαλεί σημαντικές διαταραχές στη βιολογική υγεία των αρκτικών και της Ανταρκτικής, ενώ η απώλεια παγετώνων σε οροσειρές απειλεί να εξαφανίσει πηγές γλυκού νερού από τις οποίες εξαρτώνται οι τοπικές κοινότητες. «Στο παρελθόν οι ερευνητές έχουν μελετήσει μεμονωμένες περιοχές - όπως η Ανταρκτική ή η Γροιλανδία - όπου λιώνει ο πάγος. Αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος κοίταξε όλο τον πάγο που εξαφανίζεται από ολόκληρο τον πλανήτη », δήλωσε ο Shepherd. «Αυτό που βρήκαμε μας εντυπωσίασε». Το επίπεδο της απώλειας πάγου που αποκαλύφθηκε από την ομάδα ταιριάζει με τις προβλέψεις χειρότερου σεναρίου που περιγράφονται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), πρόσθεσε. View full είδηση
  9. Τα επίπεδα των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής βρίσκονται σε κατακόρυφη πτώση, με τη συνολική ποσότητα των θαλάσσιων πάγων στον πλανήτη να σημειώνουν ιστορικό χαμηλό, εδώ και τέσσερις δεκαετίες που ξεκίνησε δορυφορικά η καταγραφή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τον μετεωρολόγο Έρικ Χόλτχαους, με βάση προσομοιώσεις και παρελθοντικές αναλύσεις, η σημερινή ποσότητα θαλάσσιων πάγων της Γης είναι η χαμηλότερη εδώ και χιλιετίες. Τα χαμηλά επίπεδα των πάγων της Αρκτικής θάλασσας συνδέονται τόσο με την κλιματική αλλαγή όσο και με παράξενα καιρικά φαινόμενα που πιθανόν επηρεάζονται και τα ίδια από την κλιματική αλλαγή. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου βρίσκεται τώρα σε φάση αύξησης, καθώς είναι χειμώνας στην Αρκτική, αλλά η εισροή θερμού αέρα έχει αυξήσει τη θερμοκρασία πέραν των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική στην Ανταρκτική, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο τα χαμηλά επίπεδα του εποχικού θαλάσσιου πάγου να είναι αποτέλεσμα της φυσικής μεταβλητότητας, αν και η μείωση είναι ακόμη ταχύτερη από ό,τι αναμενόταν για το καλοκαίρι. Ο Ράινερ Γκερζόντε του Ινστιτούτου Πολικής και Θαλάσσιας Έρευνας Άλφρεντ Βέγκενερ στο Μπρεμερχάβεν της Γερμανίας και η Αν ντε Βερνάλ του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ στο Μοντρεάλ του Καναδά «ανακατασκεύασαν» τα παρελθοντικά επίπεδα πάγων χρησιμοποιώντας γεωχημικά και ιζηματολογικά δεδομένα, καθώς και αρχεία μικρο-απολιθωμάτων σε πάγο και ιζήματα, και κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα με τον Χόλτχαους για τα σημερινά χαμηλά επίπεδα πάγων. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι είναι δυνατόν τα επίπεδα πάγου να αυξηθούν στο άμεσο μέλλον, αλλά στη συνέχεια να μειωθούν σε επίπεδα ακόμη χαμηλότερα από ό,τι παρατηρούμε σήμερα. Πηγή: http://www.naftempor...n-pagon-tis-gis Click here to view the είδηση
  10. Η αποστολή του «New Horizons» στον Πλούτωνα αποκάλυψε έναν πραγματικό κόσμο παγο-θαυμάτων! Εναν κόσμο που πιθανώς να κρύβει μέσα στο παγωμένο σκοτάδι του κάποιες μορφές ζωής Επειτα από ένα επικό ταξίδι εννέα ετών και αφού ταξίδεψε περίπου 5 δισ. χλμ. το σκάφος «New Horizons» έφτασε τον περασμένο Ιούλιο στο σύστημα του Πλούτωνα και για πρώτη φορά συνέλεξε πλήθος δεδομένων από τον πλανήτη νάνο και τα φεγγάρια του. Λόγω της τεράστιας απόστασης στην οποία βρίσκεται αλλά και εξαιτιας του ότι τα σήματα που στέλνει στη Γη περιέχουν μικρό όγκο δεδομένων, μέχρι στιγμής έχει φτάσει στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής μόλις το 5% του συνόλου των δεδομένων και των εικόνων που έχει καταγράψει. Αυτό το μικρό δείγμα έχει ήδη προλάβει να αποδείξει ότι ο Πλούτωνας και τα φεγγάρια του είναι ένας εντυπωσιακός κόσμος, ένας «κόσμος παγο-θαυμάτων», όπως έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν οι επιστήμονες. Η πρώτη εκπληκτική και απρόσμενη ανακάλυψη του «New Horizons» ήταν η ύπαρξη παγωμένων οροσειρών στον Πλούτωνα. Ορισμένα από τα παγωμένα όρη έχουν ύψος άνω των 3.000 μέτρων! Κανείς δεν είχε προβλέψει την ύπαρξη τέτοιων γεωλογικών σχηματισμών στον Πλούτωνα και, όπως είναι φυσικό, οι εικόνες των παγωμένων βουνών έκαναν τους επιστήμονες να τρίβουν τα μάτια τους. Προτού προλάβουν να συνέλθουν από το σοκ στη θέα των βουνών, τα μέλη της αποστολής της NASA κόντεψαν να πέσουν από τις καρέκλες τους όταν είδαν τις επόμενες εικόνες που έστειλε το «New Horizons». Αυτές έδειξαν ότι υπάρχουν στην επιφάνεια του Πλούτωνα μεγάλης έκτασης παγωμένες επιφάνειες που μετακινούνται με τρόπο ανάλογο με τον τρόπο κίνησης των παγετώνων στη Γη. Οι επιφάνειες πάγου στον Πλούτωνα αποτελούνται κυρίως από άζωτο, ενώ εντοπίζεται σε αυτούς επίσης μονοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Αλλη εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι μια ομίχλη που περιβάλλει τον Πλούτωνα σε απόσταση 160 χλμ. από την επιφάνεια - απόσταση πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ανέμεναν οι επιστήμονες ότι θα μπορούσε να παρατηρηθεί ένα τέτοιο φαινόμενο. Εντυπωσιακά είναι και τα μέχρι στιγμής ευρήματα από τα φεγγάρια του Πλούτωνα. Η πιο σημαντική ανακάλυψη είναι αυτή που έγινε στον Χάροντα, ο βόρειος πόλος του οποίου είναι... κόκκινος. Η ερυθρή απόχρωση του πόλου οφείλεται σε ένα σύνθετο γεωατμοσφαιρικό φαινόμενο στο οποίο εμπλέκεται και η ατμόσφαιρα του Πλούτωνα! Ενα μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη-νάνου καταφέρνει να ξεφύγει από αυτόν αλλά την... αρπάζει ο Χάροντας και την εγκλωβίζει μέσα στους πάγους του βόρειου πόλου του. Τα αέρια της ατμόσφαιρας καταφέρνουν να αποδράσουν και από τους πάγους όταν πέσει πάνω τους κάποια στιγμή το ηλιακό φως, αλλά η όλη διεργασία προκαλεί την παραγωγή μιας οργανικής ουσίας η οποία «βάφει» την επιφάνεια κόκκινη. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας διάσημος βρετανός φυσικός, ο Μπράιαν Κοξ, έριξε βόμβα μεγατόνων υποστηρίζοντας ότι από τα ως τώρα δεδομένα που έχει στείλει το «New Horizons» προκύπτει πως στο εσωτερικό του Πλούτωνα υπάρχει ωκεανός και μάλιστα με θερμά νερά, γεγονός που καθιστά πολύ πιθανή την ύπαρξη κάποιων μορφών ζωής εκεί. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, θα πρόκειται για το μεγαλύτερο θαύμα σε αυτόν τον εκπληκτικό, όπως αποδεικνύεται, κόσμο όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας κυμαίνεται πέριξ των -230 βαθμών Κελσίου. Βέβαια θα είναι απίθανο ως αδύνατο να διαπιστωθεί αν ο ισχυρισμός του Κοξ αληθεύει. Αυτό γιατί ο ωκεανός, αν υπάρχει, βρίσκεται σε βάθος δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιομέτρων κάτω από το έδαφος, το οποίο λόγω των συνθηκών στον Πλούτωνα είναι σκληρό σαν γρανίτης. Μοιάζει εξωπραγματικό να καταστεί εφικτή μια τόσο δύσκολη και μακρινή αποστολή έχοντας ταυτόχρονα βρεθεί τρόπος να τρυπηθεί σε βάθος τόσων χιλιομέτρων ένα παγωμένο γρανιτένιο έδαφος και ακολούθως να εξερευνηθεί το εσωτερικό του. Ακόμη και αν υπάρχει ζωή, θα παραμείνει κρυμμένη H Φραν Μπάγκεναλ, καθηγήτρια Αστροφυσικής και Πλανητικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και βασικό μέλος της αποστολής «New Horizons», μιλάει στο «Βήμα» σχετικά με όσα μαθαίνουμε για τα παγωμένα βάθη του ηλιακού μας συστήματος. Καθώς το «New Horizons» πλησίαζε τον Πλούτωνα τόσο εσείς όσο και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής σημειώνατε ότι δεν ξέρετε τι μπορεί να βρει εκεί αλλά δηλώνατε βέβαιοι πως ό,τι βρει θα είναι εντυπωσιακό. Νομίζω ότι αυτά που έχουν αποκαλυφθεί ως τώρα είναι πολύ πιο εντυπωσιακά και σημαντικά από όσα πιστεύατε ή φανταζόσαστε. Συμφωνείτε με αυτό; «Απόλυτα! Προσωπικά παρακολουθώ τα ευρήματα κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα. Θεωρούσα ότι θα δούμε κάποιους κρατήρες, κάποιους παγετούς, ίσως και κάποιες θαμπές ομίχλες. Το σύστημα του Πλούτωνα εμφανίζει μια γεωατμοσφαιρική ποικιλία πολύ μεγαλύτερη από όση πίστευα ότι μπορεί να διαθέτει. Και αναμένουμε νέα ακόμη πιο ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά δεδομένα». Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη μέχρι στιγμής; Τα παγωμένα βουνά; Οι γεωλογικές διεργασίες; Τα δεδομένα από τα φεγγάρια του Πλούτωνα; «Νομίζω ότι το γεωλογικό φαινόμενο των παγετώνων που κινούνται και αλληλεπιδρούν με τα όρη που δημιουργούνται από πάγο νερού είναι αυτό που ξεχωρίζει από όσα είδαμε ως σήμερα». Ο βρετανός αστροφυσικός Μπράιαν Κοξ κάνει λόγο για θερμό υπόγειο ωκεανό που ίσως κρύβει ζωή. «Νομίζω ότι έχει γίνει μια παρεξήγηση που πρέπει να ξεκαθαριστεί. Υπάρχουν σύνθετες γεωλογικές διεργασίες στον Πλούτωνα που δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε στο εσωτερικό του κάποιες ποσότητες νερού να ξεπαγώνουν και να βρίσκονται σε υγρή μορφή. Υπόγειος ωκεανός υπάρχει και στην Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία, και οι συνθήκες εκεί δημιουργούν προϋποθέσεις ώστε τα υπόγεια νερά να είναι θερμά ενώ ταυτόχρονα να διαθέτουν και ορισμένα συστατικά απαραίτητα για τη συντήρηση της ζωής. Αντιθέτως, στον Πλούτωνα το νερό σε υγρή μορφή, ακόμη και αν υπάρχει, θα είναι παγωμένο και χωρίς κάποια φιλικά προς τη ζωή συστατικά. Θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να υπάρχει ζωή στον Πλούτωνα, αλλά και να υπάρχει δεν νομίζω ότι θα καταφέρουμε ποτέ να διεισδύσουμε στο εσωτερικό του για να τη βρούμε». Γνωρίζουμε ότι θα χρειαστούν περίπου 12 μήνες για να φτάσουν στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής τα δεδομένα που συνέλεξε το «New Horizons» από το σύστημα του Πλούτωνα. Μετά το πρώτο «πακέτο» δεδομένων και όσα αυτό περιείχε τι αναμένετε από την επόμενη φουρνιά στοιχείων; Τι θα θέλατε να μάθετε; Ποιες νέες ιδέες και θεωρίες μπορεί να προκύψουν για το σύστημα του Πλούτωνα αλλά και για το ηλιακό μας σύστημα από αυτές τις νέες ανακαλύψεις; «Αυτό που αναμένουμε βασικά είναι νέες υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες οι οποίες θα μας δείξουν περισσότερες λεπτομέρειες των γεωλογικών διεργασιών στον Πλούτωνα. Αναμένουμε επίσης νέες πληροφορίες για τη σύνθεση της επιφάνειας και της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα, καθώς και νέα δεδομένα για τα φεγγάρια του. Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή και η ανάλυση των δεδομένων του Πλούτωνα θα επικεντρωθούμε στον επόμενο στόχο του "New Horizons". Πρόκειται για ένα διαστημικό αντικείμενο, έναν παγωμένο βράχο, στο εσωτερικό της ζώνης Κάιπερ. Η διάμετρος του αντικειμένου εκτιμάται ότι είναι 25-45 χλμ. και υπολογίζουμε ότι το σκάφος θα φτάσει σε αυτό τον Ιανουάριο του 2019. Η μελέτη της επιφάνειάς του θα αποκαλύψει άγνωστα και πολύτιμα δεδομένα για τα συστατικά από τα οποία αποτελούνται τα αντικείμενα της ζώνης Κάιπερ». Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=738760 Click here to view the είδηση
  11. Από τις πολικές θερμοκρασίες που επικρατούν στις ΗΠΑ τις τελευταίες ημέρες δεν γλύτωσαν ούτε οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Αν και οι γνωστοί καταρράκτες της Αμερικανικής ηπείρου πάγωσαν μερικώς, οι εικόνες και τα βίντεο είναι εντυπωσιακά! Οι καταρράκτες του Νιαγάρα, παρά τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, κατάφεραν να μην παγώσουν τελείως λόγω της συνεχής κίνησης του νερού. Σύμφωνα με δημοσίευμα της New York Post οι καταρράκτες του Νιαγάρα έχουν φτάσει στο σημείο της ολικής «κατάψυξης» πέντε φορές στο παρελθόν όταν κομμάτια πάγου είχαν μπλοκάρει τη ροή του νερού. Για να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά, το 1964 τοποθετήθηκαν μεταλλικοί δοκοί.
  12. Συνολικά, 28 τρισεκατομμύρια τόνοι πάγου έχουν εξαφανιστεί από την επιφάνεια της Γης από το 1994. Αυτό είναι αρνητικό συμπέρασμα πολυετών ερευνών βρετανών επιστημόνων απο τα Πανεπιστήμια του Λιντς και του Εδιμβούργου, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν προχωρήσει σε μια σειρά δορυφορικών ερευνών στον Βόρειο και τον Νότιο Πόλο, τα βουνά και τους παγετώνες του πλανήτη για να μετρήσουν πόσο χαμένη κάλυψη πάγου λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης προκαλείται από την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Οι επιστήμονες περιγράφουν το επίπεδο της απώλειας πάγου ως «συγκλονιστικό» και προειδοποιούν ότι η ανάλυσή τους δείχνει ότι η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται, που προκαλείται από την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου, θα μπορούσε να φτάσει ένα μέτρο μέχρι το τέλος του αιώνα. «Για να το θέσουμε αυτό στο πλαίσιο, κάθε εκατοστό της αύξησης της στάθμης της θάλασσας σημαίνει ότι περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα εκτοπιστούν από τις χαμηλές πατρίδες τους», δήλωσε ο καθηγητής Andy Shepherd, διευθυντής του Κέντρου για την Πολική Παρατήρηση και Μοντελοποίηση του Πανεπιστημίου του Leeds. Οι επιστήμονες προειδοποιούν επίσης ότι η τήξη του πάγου σε αυτές τις ποσότητες μειώνει τώρα σοβαρά την ικανότητα του πλανήτη να αντανακλά την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στο διάστημα. Ο λευκός πάγος εξαφανίζεται και η σκοτεινή θάλασσα ή το έδαφος εκτίθεται κάτω από αυτό απορροφά όλο και περισσότερη θερμότητα, αυξάνοντας περαιτέρω την υπερθέρμανση του πλανήτη. Επιπλέον, η έκχυση κρύου γλυκού νερού από την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου προκαλεί σημαντικές διαταραχές στη βιολογική υγεία των αρκτικών και της Ανταρκτικής, ενώ η απώλεια παγετώνων σε οροσειρές απειλεί να εξαφανίσει πηγές γλυκού νερού από τις οποίες εξαρτώνται οι τοπικές κοινότητες. «Στο παρελθόν οι ερευνητές έχουν μελετήσει μεμονωμένες περιοχές - όπως η Ανταρκτική ή η Γροιλανδία - όπου λιώνει ο πάγος. Αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος κοίταξε όλο τον πάγο που εξαφανίζεται από ολόκληρο τον πλανήτη », δήλωσε ο Shepherd. «Αυτό που βρήκαμε μας εντυπωσίασε». Το επίπεδο της απώλειας πάγου που αποκαλύφθηκε από την ομάδα ταιριάζει με τις προβλέψεις χειρότερου σεναρίου που περιγράφονται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), πρόσθεσε.
  13. Η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό χρόνο με το χρόνο, και η Διακυβερνητική Επιτροπή για την κλιματική αλλαγή εκτιμά ότι θα μπορούσε να αυξηθεί άλλο ένα μέτρο ή περισσότερο μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Πριν ένα χρόνο, μάθαμε ότι πολλές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι μη αναστρέψιμες. Η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό χρόνο με το χρόνο, και η Διακυβερνητική Επιτροπή για την κλιματική αλλαγή εκτιμά ότι θα μπορούσε να αυξηθεί άλλο ένα μέτρο ή περισσότερο μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Όπως μας έδειξε το National Geographic το 2013, η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί κατά 65 μέτρα αν λιώσουν όλοι οι πάγοι στον πλανήτη. Αυτό θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει δραματικά τις ηπείρους και να πνίξει πολλές από τις μεγάλες πόλεις του κόσμου. Πηγή: http://news247.gr/eidiseis/psixagogia/humor/pws-tha-htan-h-gh-an-eliwnan-oi-pagoi.3400588.html
  14. Η Κίνα ενθαρρύνει τα πλοία της να ακολουθούν την αρκτική διαδρομή, ώστε να μειωθεί ο χρόνος ταξιδιού από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό Ωκεανό, γεγονός που γίνεται δυνατό λόγω της τήξης των πάγων από την κλιματική αλλαγή. Η ασιατική χώρα συγκεκριμένα εξετάζει τη δυνατότητα των πλοίων της να ακολουθούν το Βορειοδυτικό Πέρασμα μέσα από τον Αρκτικό Ωκεανό. Η απόφαση λήφθηκε ως εμπορική τακτική και ως ένας τρόπος εκμετάλλευσης της τήξης των πάγων στην περιοχή, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα κινεζικά συμφέροντα στον τομέα της εξόρυξης σημειώνουν σημαντική ανάπτυξη στις πολικές περιοχές, με τη χώρα να έχει γίνει πλέον ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές της Γροιλανδίας και να έχει πραγματοποιήσει μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Ισλανδία. Για αυτό το λόγο, η Κίνα αναζητά τρόπους ώστε να καταστήσει πιο γρήγορες και οικονομικές τις ταξιδιωτικές διαδρομές για τις επιχειρήσεις της. Για παράδειγμα η απόσταση ταξιδιού από τη Σαγκάη στο Αμβούργο της Γερμανίας μέσω της διαδρομής στον Αρκτικό Ωκεανό, είναι 2.800 μίλια μικρότερη από τη διαδρομή μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Αυτό το μήνα, η Υπηρεσία Ναυτικής Ασφάλειας της Κίνας εξέδωσε έναν οδηγό που περιλαμβάνει μια ακριβή περιγραφή της διαδρομής που ξεκινά από τις βόρειες ακτές της Βόρειας Αμερικής στον βόρειο Ειρηνικό. Η διαδρομή αυτή θα αλλάξει σημαντικά τις θαλάσσιες μεταφορές, με μεγάλες επιπτώσεις στο διεθνές εμπόριο, την παγκόσμια οικονομία, τη ροή κεφαλαίων και τη χρήση των πόρων, αναφέρουν οι εκπρόσωποι της υπηρεσίας. Η πλειοψηφία των περιοχών στο Βορειοδυτικό Πέρασμα είναι εντός της επικράτειας του Καναδά, οι αξιωματούχοι του οποίου επισημαίνουν ότι δεν υφίσταται άμεσο δικαίωμα διέλευσης στα ύδατα της χώρας και ότι διατηρούν το απόλυτο δικαίωμα ρύθμισης της πλοήγησης όλων των σκαφών. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1097414/i-tiksi-ton-pagon-eunoei-ta-sxedia-tis-kinas-gia-xrisi-tis-arktikis-diadromis-apo-ta-ploia-tis
  15. Δείτε στο video την εξέλιξη από το 1984 μέχρι το 2019 1984 1989 1994 1999 2004 2009 2014 2019 Η εξέλιξη ανά πενταετία (την άνοιξη)
  16. Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο. Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις. Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας. Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες - θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη. Πηγή: National Geographic Και ένα gif από το Ratpack:
  17. Το τελευταίο κομμάτι της γιγάντιας πλάκας πάγου που κάλυπτε τη Βόρειο Αμερική την τελευταία εποχή των παγετώνων είναι αναπόφευκτο να λιώσει λόγω της κλιματικής αλλαγής, δείχνει η προσομοίωση των μελλούμενων με υπολογιστικά μοντέλα. Από την έναρξη της γεωλογικής περιόδου του Πλειστόκαινου, πριν από περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια, η Γη περνά μια συνεχή εναλλαγή από παγετώδεις και μεσοπαγετώδεις περιόδους, με τα καλύμματα πάγου στους πόλους να μεγαλώνουν και μετά να συρρικνώνονται. Στη διάρκεια της τελευταίας «εποχής των παγετώνων», που έληξε πριν από μόλις 14.000 χρόνια, ο Καναδάς και μεγάλο μέρος των σημερινών ΗΠΑ είχαν καλυφθεί από πάγο με πάχος ολόκληρα χιλιόμετρα, όπως συνέβαινε και με την Βόρεια Ευρώπη και ολόκληρο σχεδόν το νησί της Βρετανίας. Σύμφωνα με το In.gr, το μόνο κομμάτι που απομένει από αυτό το γιγάντιο κάλυμμα πάγου βρίσκεται στο καναδικό νησί Μπάφιν στον Αρκτικό Ωκεανό, και έχει έκταση 5.130 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σχεδόν διπλάσια σε σχέση με την Εύβοια. Ο πάγος αυτός σταθεροποιήθηκε πριν από 2.000 χρόνια, μέχρι που άρχισε να δέχεται τη ζέστη της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Geophysical Research Letters, προσφέρει τώρα για το μέλλον του. Ερευνητές στις ΗΠΑ και στον Καναδά χρησιμοποίησαν μετρήσεις πεδίου και μαθηματικά μοντέλα για να εξετάσουν την τύχη του παγοκαλύμματος κάτω από διαφορετικά σενάρια για την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής. Και το ανησυχητικό εύρημα είναι ότι με όλα τα σενάρια ο πάγος θα έχει χαθεί εντελώς από το νησί Μπάφιν μέσα σε 200 με 500 χρόνια -σχεδόν σε μια στιγμή στη γεωλογική κλίμακα του χρόνου. «Τα γεωλογικά δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο κάλυμμα πάγου σχεδόν ποτέ δεν εξαφανίζεται στη διάρκεια των μεσοπαγετωδών περιόδων» τονίζει ο Άντριεν Γκίμπερτ του καναδικού Πανεπιστημίου «Σάιμον Φρέιζερ», πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Το γεγονός ότι τώρα εξαφανίζεται δείχνει ότι πλέον βρισκόμαστε πέρα από ό,τι έχει ζήσει ο πλανήτης τα τελευταία 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Περνάμε σε μια νέα κλιματική κατάσταση» προειδοποιεί. Ο πάγος του Μπάφιν Άιλαντ είναι ευτυχώς πολύ λίγος για να προκαλέσει σημαντική άνοδο στη στάθμη των ωκεανών. Οι ερευνητές όμως επισημαίνουν ότι η κατάσταση σε αυτό το μικρό νησί ίσως προμηνύει το λιώσιμο του καλύμματος πάγου στην Γροιλανδία. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ανταρκτική και κυριολεκτικά θα άλλαζε τον παγκόσμιο χάρτη. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CF%80/
  18. Τα επίπεδα των θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής βρίσκονται σε κατακόρυφη πτώση, με τη συνολική ποσότητα των θαλάσσιων πάγων στον πλανήτη να σημειώνουν ιστορικό χαμηλό, εδώ και τέσσερις δεκαετίες που ξεκίνησε δορυφορικά η καταγραφή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τον μετεωρολόγο Έρικ Χόλτχαους, με βάση προσομοιώσεις και παρελθοντικές αναλύσεις, η σημερινή ποσότητα θαλάσσιων πάγων της Γης είναι η χαμηλότερη εδώ και χιλιετίες. Τα χαμηλά επίπεδα των πάγων της Αρκτικής θάλασσας συνδέονται τόσο με την κλιματική αλλαγή όσο και με παράξενα καιρικά φαινόμενα που πιθανόν επηρεάζονται και τα ίδια από την κλιματική αλλαγή. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου βρίσκεται τώρα σε φάση αύξησης, καθώς είναι χειμώνας στην Αρκτική, αλλά η εισροή θερμού αέρα έχει αυξήσει τη θερμοκρασία πέραν των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική στην Ανταρκτική, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο τα χαμηλά επίπεδα του εποχικού θαλάσσιου πάγου να είναι αποτέλεσμα της φυσικής μεταβλητότητας, αν και η μείωση είναι ακόμη ταχύτερη από ό,τι αναμενόταν για το καλοκαίρι. Ο Ράινερ Γκερζόντε του Ινστιτούτου Πολικής και Θαλάσσιας Έρευνας Άλφρεντ Βέγκενερ στο Μπρεμερχάβεν της Γερμανίας και η Αν ντε Βερνάλ του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ στο Μοντρεάλ του Καναδά «ανακατασκεύασαν» τα παρελθοντικά επίπεδα πάγων χρησιμοποιώντας γεωχημικά και ιζηματολογικά δεδομένα, καθώς και αρχεία μικρο-απολιθωμάτων σε πάγο και ιζήματα, και κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα με τον Χόλτχαους για τα σημερινά χαμηλά επίπεδα πάγων. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι είναι δυνατόν τα επίπεδα πάγου να αυξηθούν στο άμεσο μέλλον, αλλά στη συνέχεια να μειωθούν σε επίπεδα ακόμη χαμηλότερα από ό,τι παρατηρούμε σήμερα. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1195652/pio-xamila-apo-pote-ta-sunolika-epipeda-ton-thalassion-pagon-tis-gis
  19. Για δεύτερη φορά εφέτος οι καταρράκτες του Νιαγάρα μετατρέπονται σε γλυπτό από πάγο, καθώς οι θερμοκρασίες στις Βορειοανατολικές ΗΠΑ καταποντίζονται πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Το αποτέλεσμα είναι ότι πάγωσαν εξ ολοκλήρου τα έξι εκατομμύρια κυβικά πόδια νερού, που τυπικά πέφτουν κάθε λεπτό από ύψος 51 μέτρων. Σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι σπάνιες οι φορές που οι καταρράκτες παγώνουν δύο φορές μέσα στον ίδιο χειμώνα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα τρεχούμενα νερά στον Νιαγάρα αντέχουν στις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά χθες Δευτέρα η μέγιστη θερμοκρασία στην περιοχή ήταν μόλις -13 βαθμοί και ο Νιαγάρας ακινητοποιήθηκε. Φωτογράφοι που βρέθηκαν στην περιοχή απαθανάτισαν το όλο θέαμα και το πρακτορείο Reuters δημοσίευσε τα έργα τους. Στις 10 Ιανουαρίου, το πρώτο κύμα πολικού ψύχους που έπληξε σχεδόν ολόκληρες τις ΗΠΑ είχε καταφέρει και πάλι να τους παγώσει. Πηγή: http://www.tanea.gr/news/world/article/5093053/ksanapagwsan-oi-katarraktes-toy-niagara/
  20. Τις τελευταίες εβδομάδες, ένα έντονο κύμα καύσωνα πλήττει και τη Γροιλανδία. Οι παρατεταμένες υψηλές θερμοκρασίες έχουν προκαλέσει την ταχεία τήξη των στρωμάτων πάγου, απελευθερώνοντας περίπου 6 δισεκατομμύρια τόνους νερού την ημέρα στον ωκεανό μεταξύ 15 και 17 Ιουλίου 2022. Η παρακάτω εικόνα η οποία ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 22 Ιουλίου 2022 και δημοσιεύεται από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα copernicus, δείχνει την υψηλή εναπόθεση ιζήματος που προκαλείται από το έντονο λιώσιμο των πάγων στο φιόρδ Godthåbsfjord, στη νοτιοδυτική Γροιλανδία. Σύμφωνα με το CNN, κάθε καλοκαίρι, οι επιστήμονες ανησυχούν ότι θα δουν μια επανάληψη του ρεκόρ τήξης που σημειώθηκε το 2019, όταν 532 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου διοχετεύθηκαν στη θάλασσα. Μια απροσδόκητα θερμή άνοιξη και ένα κύμα καύσωνα του Ιουλίου εκείνου το έτος προκάλεσαν την τήξη σχεδόν ολόκληρης της επιφάνειας του πάγου. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ανέβηκε μόνιμα κατά 1,5 χιλιοστό. Η Γροιλανδία έχει αρκετό πάγο ο οποίος -αν έλιωνε όλος- θα μπορούσε να προκαλέσει ανύψωση της στάθμης της θάλασσας κατά 7,5 μέτρα σε όλο τον πλανήτη. Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel- 2, με πληροφορίες από CNN View full είδηση
  21. Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο. Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις. Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας. Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες - θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη. Πηγή: National Geographic Και ένα gif από το Ratpack: View full είδηση
  22. Μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών “Cryosphere” αποκαλύπτει την ταχύτατη απώλεια πάγου το καλοκαίρι του 2019 λόγω της ζώνης υψηλών πιέσεων στο εσωτερικό της Γροιλανδίας που δεν λαμβάνεται υπόψη από τα κλιματικά μοντέλα. Το στρώμα του πάγου έλιωσε με ρυθμό ρεκόρ το 2019, πολύ πιο γρήγορα από τον μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών (Εικόνα). Οι αριθμοί έχουν δείξει ότι μόνο τον Ιούλιο το επιφανειακό στρώμα πάγου μειώθηκε κατά 197 γιγατόνους - ισοδύναμο με περίπου 80 εκατομμύρια πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων. Ο αριθμός ημερών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2019 (Ιούνιος - Αύγουστος) που καταγράφηκε τήξη των πάγων της Γροιλανδίας σύμφωνα με δορυφορικές παρατηρήσεις (αριστερά) και η απόκλιση του αριθμού ημερών με τήξη από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2010 (δεξιά) Στην έρευνα, οι επιστήμονες εξέτασαν τα επίπεδα τήξης με περισσότερες λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας τα βαθύτερα αίτιά της. Όπως σημειώνει η επιστημονική ομάδα, οι συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής πίεσης διήρκησαν 63 από τις 92 καλοκαιρινές ημέρες το 2019, σε σύγκριση με έναν μέσο όρο μόλις 28 ημερών για την περίοδο των ετών μεταξύ 1981 και 2010. Η μελέτη επίσης αναφέρει ότι τα κλιματικά μοντέλα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δεν λαμβάνουν υπόψιν τέτοιες ασυνήθιστες συνθήκες. Εάν αυτές οι ζώνες υψηλής πίεσης προσλάβουν κανονικό, ετήσιο χαρακτήρα, η μελλοντική τήξη θα μπορούσε να είναι διπλάσια από την προβλεπόμενη, με σοβαρότατες συνέπειες για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επικρατούσες ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν απίθανο να έχουν επηρεαστεί από τη φυσική κλιματική μεταβλητότητα, αλλά θα μπορούσαν να οφείλονται στην παγκόσμια θέρμανση. Μεταξύ των ευρημάτων τους οι ερευνητές, ανέφεραν ότι σχεδόν το 96% του πάγου υπέστη τήξη κάποια στιγμή το 2019, σε σύγκριση με το μέσο όρο -μόνο 64% μεταξύ 1981 και 2010. Με τη χρήση σχετικών μοντέλων, διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου 560 γιγατόνοι απορροής νερού από την τήξη, δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2019. Το ισοζύγιο επιφανειακής μάζας -η ποσότητα πάγου που «κέρδισε» το στρώμα πάγου από τη βροχή και τις χιονοπτώσεις μείον την ποσότητα που έχασε μέσω της απορροής και της εξάτμισης του νερού- βρέθηκε μόνο 54 γιγατόνοι το χρόνο- περίπου 320 γιγατόνοι το χρόνο χαμηλότερο από το μέσο όρο των προηγούμενων δεκαετιών, και η μεγαλύτερη μείωση στα χρονικά. View full είδηση
  23. Καλησπέρα από μένα. Προ 2 μηνών έκανα εγκατάσταση καυστήρα αερίου συμπύκνωσης ( BAXI Duo tech ) σε δικό μου σπίτι. Συνδέθηκε με ενδοδαπέδια θέρμανση, σε καλά μονωμένο σπίτι... Προχθες που έπεσε η εξωτερική θερμοκρασία στο - 7 , και επειδή είχα τζάκι αναμμένο με αποτέλεσμα ο καυστήρας σε νερά χρήσης και νερά θερμανσης να παραμείνει σβηστος για κάποιες ώρες, οι σωλήνες παγώσαν και σταμάτησε να λειτουργεί. Με το πιστολάκι μεσα στην νύχτα άνοιξα το κουτί και ελευθέρωσα τα νερά της θέρμανσης, αλλά όχι του νερού χρήσης. Μετά από 2 μέρες ( σήμερα που η θερμοκρασία επανήλθε, ) έχουν σπάσει εσωτερικα του καυστήρα, φλάντζες συνδέσεις και ίσως και η ηλεκτροβάνα του στο κυκλωμα των νερών χρήσης. Το κύκλωμα θέρμανσης σώθηκε γιατί 2 μέρες κρατάω την ενδοδαπέδια μονιμα ανοιχτή από τον φόβο νέας παγοποίησης. Η αντιπαγωτική προστασία του ήταν από default ενεργή. Τα specs λένε ότι έχει αντιπαγωτική προστασία μέχρι -15.. Τι γίνεται εν τέλει? μηπως ειναι συνολικά λάθος η εξωτερική τοποθέτηση των μονάδων? Έγινε κάτι λάθος στην εγκατάσταση? Για δώσε οι μηχανολόγοι και οι ειδικοί τα φώτα σας. Γενικά προς ενημέρωση, στην θεσσαλονικη εγινε θεμα με τους καυστήρες αερίου που παγώσαν σε όλη την πόλη.
  24. Η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό χρόνο με το χρόνο, και η Διακυβερνητική Επιτροπή για την κλιματική αλλαγή εκτιμά ότι θα μπορούσε να αυξηθεί άλλο ένα μέτρο ή περισσότερο μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Πριν ένα χρόνο, μάθαμε ότι πολλές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι μη αναστρέψιμες. Η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό χρόνο με το χρόνο, και η Διακυβερνητική Επιτροπή για την κλιματική αλλαγή εκτιμά ότι θα μπορούσε να αυξηθεί άλλο ένα μέτρο ή περισσότερο μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα. Όπως μας έδειξε το National Geographic το 2013, η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί κατά 65 μέτρα αν λιώσουν όλοι οι πάγοι στον πλανήτη. Αυτό θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει δραματικά τις ηπείρους και να πνίξει πολλές από τις μεγάλες πόλεις του κόσμου. Πηγή: http://news247.gr/ei...oi.3400588.html Click here to view the είδηση
  25. Η Κίνα ενθαρρύνει τα πλοία της να ακολουθούν την αρκτική διαδρομή, ώστε να μειωθεί ο χρόνος ταξιδιού από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό Ωκεανό, γεγονός που γίνεται δυνατό λόγω της τήξης των πάγων από την κλιματική αλλαγή. Η ασιατική χώρα συγκεκριμένα εξετάζει τη δυνατότητα των πλοίων της να ακολουθούν το Βορειοδυτικό Πέρασμα μέσα από τον Αρκτικό Ωκεανό. Η απόφαση λήφθηκε ως εμπορική τακτική και ως ένας τρόπος εκμετάλλευσης της τήξης των πάγων στην περιοχή, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα κινεζικά συμφέροντα στον τομέα της εξόρυξης σημειώνουν σημαντική ανάπτυξη στις πολικές περιοχές, με τη χώρα να έχει γίνει πλέον ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές της Γροιλανδίας και να έχει πραγματοποιήσει μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Ισλανδία. Για αυτό το λόγο, η Κίνα αναζητά τρόπους ώστε να καταστήσει πιο γρήγορες και οικονομικές τις ταξιδιωτικές διαδρομές για τις επιχειρήσεις της. Για παράδειγμα η απόσταση ταξιδιού από τη Σαγκάη στο Αμβούργο της Γερμανίας μέσω της διαδρομής στον Αρκτικό Ωκεανό, είναι 2.800 μίλια μικρότερη από τη διαδρομή μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Αυτό το μήνα, η Υπηρεσία Ναυτικής Ασφάλειας της Κίνας εξέδωσε έναν οδηγό που περιλαμβάνει μια ακριβή περιγραφή της διαδρομής που ξεκινά από τις βόρειες ακτές της Βόρειας Αμερικής στον βόρειο Ειρηνικό. Η διαδρομή αυτή θα αλλάξει σημαντικά τις θαλάσσιες μεταφορές, με μεγάλες επιπτώσεις στο διεθνές εμπόριο, την παγκόσμια οικονομία, τη ροή κεφαλαίων και τη χρήση των πόρων, αναφέρουν οι εκπρόσωποι της υπηρεσίας. Η πλειοψηφία των περιοχών στο Βορειοδυτικό Πέρασμα είναι εντός της επικράτειας του Καναδά, οι αξιωματούχοι του οποίου επισημαίνουν ότι δεν υφίσταται άμεσο δικαίωμα διέλευσης στα ύδατα της χώρας και ότι διατηρούν το απόλυτο δικαίωμα ρύθμισης της πλοήγησης όλων των σκαφών. Πηγή: http://www.naftempor...po-ta-ploia-tis Click here to view the είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.