Δεν βρήκα κάποιο παρεμφερές θέμα οπότε είπα να ανοίξω ένα καινούριο.Αν έχω κάνει λάθος ας συγχωνευτεί παρακαλώ με το πιο "κοντινό" του.
Σε τριώροφη πολυκατοικία (ισόγειο,α όροφος,β όροφος) έχω να εκπονήσω ένα πεα για διαμέρισμα του α ορόφου. Άνωθεν δηλαδή συνορεύει με άλλο διαμέρισμα (του β ορόφου) και κάτωθεν με κατάστημα (ισόγειο). Θεωρητικά θεωρώντας τα ως θερμαινόμενους χώρους, οι επιφάνειες είναι αδιαβατικές,άρα όχι συναλλαγή θερμότητας, άρα δεν τα εξετάζω θα έλεγε κανείς.
Το θέμα είναι ότι τα καταστήματα του ισογείου είναι στην πραγματικότητα αποθήκες (ανήκουν σε καταστηματάρχη της περιοχής και εκεί αποθηκεύει τα προιόντα του) που δεν θερμαίνονται. Το δε κτίριο βρίσκεται πολύ κοντά στο πατρικό μου οπότε είναι μια κατάσταση που την βλέπω και την ξέρω από μικρό παιδί εννοώντας δηλαδή ότι δεν πρόκειται για ένα κατάστημα που λόγω κρίσης έμεινε ανοίκιαστο άρα μη θερμαινόμενο..
Σήμερα πήγα στην πολεοδομία για να βρω σχέδια του εν λόγω διαμερίσματος και είδα ότι στην οικοδομική άδεια όντως αυτοί οι χώροι περιγράφονται ως καταστήματα και μάλιστα στην μελέτη θέρμανσης ο μηχανικός του παρελθόντος αναφέρει ότι "τα καταστήματα του ισογείου θα έχουν ατομική θέρμανση το καθένα ανάλογα με την χρήση του"...Δηλαδή ο λέβητας που τοποθετήθηκε θερμαίνει μόνο τις κατοικίες α και β ορόφου και τα καταστήματα είναι χωρίς θέρμανση.
Στο προκείμενο τώρα:τί θα θεωρούσατε για το δάπεδο του διαμερίσματος του α ορόφου?
α. σε επαφή με εξωτερικό αέρα?(νομίζω υπερβολικό και αυστηρό...)
β. σε επαφή με μθχ? είναι ίσω το πιο λογικό..πώς να εκανα την προσομοίωση του? όπως στα στοιχεία εν επαφή με κλιμακοστάσιο?(καταχρηστικά..)
γ. αδιαβατικό και δεν το λαμβάνω υπόψη?αρκετά ευμενές αλλά όχι τόσο κοντά στην πραγματικότητα...ευχαριστώ!