Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Europa Nostra – η ευρωπαϊκή φωνή της κοινωνίας των πολιτών αφοσιωμένη στην πολιτιστική και φυσική κληρονομιά – και ο εταίρος της, το Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ανακοίνωσαν τον Κατάλογο των 7 Υπό Απειλή Μνημείων και Περιοχών Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ευρώπη για το 2021. Τα μνημεία είναι τα εξής: – Πέντε Νησιά στο Νότιο Αιγαίο – Achensee Steam Cog Railway, Τιρόλο, – Νεκροταφείο Mirogoj, Ζάγκρεμπ – Ο κήπος Giusti, Βερόνα, – Μονή Dečani, Κόσοβο – Κεντρικό Ταχυδρομείο, Σκόπια, – San Juan de Socueva Παρεκκλήσι και Ερημητήριο, Κανταβρία Η ανακοίνωση των 7 Υπό Απειλή Μνημείων – Τόπων για το 2021 έγινε σε διαδικτυακή εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από υψηλόβαθμους εκπροσώπους της Europa Nostra και του Ινστιτούτου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, με τη συμμετοχή της Μαρίγια Γκάμπριελ, Επίτροπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας. Εκπρόσωποι των φορέων που πρότειναν τους υποψηφίους αλλά και οι εκπρόσωποι των 7 επιλεγμένων μνημείων και τόπων συνέβαλαν με παρουσιάσεις και ομιλίες στο διαδικτυακό σεμινάριο, το οποίο προσέλκυσε συμμετέχοντες από όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Αμοργός, Κίμωλος, Κύθηρα, Σίκινος και Τήνος είναι μεταξύ των επτά πιο απειλούμενων περιοχών πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη για το 2021. Και τα πέντε χαρακτηρίζονται από το «κυκλαδίτικο τοπίο», το οποίο τους δίνει υψηλή πολιτιστική και περιβαλλοντική αξία. H αρμονική συνύπαρξη του Αιγαίου Πελάγους, με τους λόφους, τα βουνά, τους παραδοσιακούς οικισμούς, τα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους, δημιουργούν ένα εμβληματικό τοπίο, το οποίο αποτελεί ζωτικό κομμάτι της ελληνικής και κατ’ επέκταση της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Το πολυφασματικό αυτό τοπίο βρίσκεται τώρα σε σοβαρό κίνδυνο, καθώς ενθαρρύνεται τη μετατροπή του σε βιομηχανική ζώνη με αιολικά πάρκα. Το σχέδιο είναι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε διάφορες τοποθεσίες σε κάθε νησί, συχνά δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους, προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 και ως σκηνικό-περιμετρικά από παραδοσιακά χωριά. Οι προτεινόμενες ανεμογεννήτριες υπερβαίνουν κατά πολύ τις πραγματικές ενεργειακές ανάγκες των νησιών και πρόκειται να παρέχουν ενέργεια και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Οι ανεμογεννήτριες όχι μόνο θα επηρεάσουν οπτικά το τοπίο των νησιών, αλλά θα έχουν επιπτώσεις στα μορφολογικά και κλιματολογικά στοιχεία τους, θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη χλωρίδα και την πανίδα τους, όσο και τους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και του τουρισμού. Αναμφίβολα, αυτό θα μειώσει την περιβαλλοντική και πολιτιστική αξία του τοπίου και θα θέσει σε κίνδυνο την επιβίωση των τοπικών κοινοτήτων. Την εκδήλωσε παρακολούθησαν οι Δήμαρχοι και των πέντε ελληνικών νησιών εκφράζοντας τον ενδιαφέρον και την αγωνία τους για την προστασία του μοναδικού αιγαιοπελαγίτικου φυσικού τοπίου. Ο Δήμαρχος Αμοργού, Λευτέρης Καραΐσκος δήλωσε «Η προστασία των νησιών μας από τον εφιάλτη της άναρχης και αλόγιστης εγκατάστασης αιολικών πάρκων και εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποκτά ευρωπαϊκή διάσταση χάρη στην πρωτοβουλία της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Ευχαριστούμε την κα Λυδία Καρρά και τους συνεργάτες της για την δυνατότητα που μας έδωσαν να προβάλουμε διεθνώς την σοβαρή απειλή που αντιμετωπίζουμε και την Europa Nostra για την ένταξη των νησιών μας στον Κατάλογο των 7 Υπό Απειλή Μνημείων και Περιοχών Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ευρώπη για το 2021. Σύντομα θα δρομολογηθούν οι περαιτέρω ενέργειες μας με την συμμετοχή των τοπικών μας κοινωνιών όπως αρμόζει στα Ευρωπαϊκά κεκτημένα και τις ελληνικές αξίες» View full είδηση

Διαγραφή της Ιστορίας της Αφρικής συνεπάγεται η άσχημη πρόβλεψη των επιστημόνων για καταστροφή σχεδόν 200 παράκτιων μνημείων της ηπείρου από την άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας που προκαλεί η κλιματική αλλαγή. Σε ολόκληρο τον κόσμο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας οφείλεται στο λιώσιμο των πάγων της ξηράς και στη διαστολή του νερού καθώς θερμαίνεται. Η στάθμη της θάλασσας γύρω από την Αφρική αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό από τον παγκόσμιο μέσο όρο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Επιστημονική έρευνα διαπιστώνει ότι 56 μνημεία φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς σε ολόκληρη την Αφρική αντιμετωπίζουν ήδη απειλές από παράκτιες πλημμύρες και διάβρωση που επιδεινώνονται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Μέχρι το 2050, ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί σε 191 σύμφωνα με ένα σενάριο “μεσαίων” εκπομπών και 198 σύμφωνα με ένα σενάριο “υψηλών” εκπομπών, εάν δεν κατασκευαστούν περαιτέρω παράκτιες άμυνες. Kunta Kinteh Island, The Gambia Τα μέρη που κινδυνεύουν κυμαίνονται από τη Σαμπράθα, έναν εμπορικό σταθμό του δεύτερου αιώνα στη Λιβύη, μέχρι το νησί Κούντα Κίντεχ, μια τοποθεσία της Γκάμπια που αποτελεί μια “σημαντική, αν και οδυνηρή” υπενθύμιση του δουλεμπορίου. Επείγουσα η ανάγκη προστασίας Η μελέτη υποδηλώνει ότι υπάρχει “επείγουσα ανάγκη” για περισσότερες επενδύσεις σε μεθόδους για την προστασία των αφρικανικών μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης. Η “κρίσιμη” έρευνα ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε “απτές και άυλες” απώλειες και ζημιές γύρω από τις ακτές της Αφρικής, λέει ένας ερευνητής από την Γκάνα. “Μια χαμένη πολιτιστική και φυσική κληρονομιά θα μπορούσε να σημαίνει τη διαγραφή της ιστορίας μας”, προσθέτει ένας νεαρός ακτιβιστής για το κλίμα από τη Νιγηρία. Απώλεια για τον Πολιτισμό Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο Nature Climate Change, είναι η πρώτη που εξετάζει πώς τα παράκτια αφρικανικά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς θα μπορούσαν να απειληθούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Εξετάζει 284 μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς σε 38 χώρες. Η μελέτη περιλαμβάνει χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς που έχουν αναγνωριστεί ή βρίσκονται υπό εξέταση από το Κέντρο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και τη Σύμβαση Ραμσάρ για τους υγροτόπους διεθνούς σημασίας. Ο κατάλογος περιλαμβάνει σημαντικές μεταναστευτικές διαδρομές πουλιών, υδάτινες οδούς που αποτελούν κλειδί για τις παράκτιες αλιευτικές κοινότητες και αρχαιολογικούς χώρους που περιέχουν ζωτικά στοιχεία για την εξέλιξη του ανθρώπου. Tipaza, Algeria. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για τον πληρέστερο κατάλογο του είδους του, δεν καταγράφει όλους τους χώρους πολιτιστικής σημασίας στην παράκτια Αφρική, λέει η συγγραφέας της μελέτης καθηγήτρια Joanne Clarke, ερευνήτρια για το κλίμα και την πολιτιστική κληρονομιά από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας. “Μοντελοποιήσαμε τους κλιματικούς κινδύνους για περιοχές που υποστηρίζονται από το Κέντρο Παγκόσμιας Κληρονομιάς ή τη Σύμβαση Ραμσάρ, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες περιοχές που δεν υποστηρίζονται΄΄. “Πολλές [μη αναγνωρισμένες τοποθεσίες] είναι απίστευτα σημαντικές για τις τοπικές κοινότητες. Κάποιες τοποθεσίες, οι οποίες μπορεί να μην έχουν παγκόσμια αναγνώριση, έχουν μεγάλη αξία για τους κατοίκους. “Η έρευνα εξετάζει συγκεκριμένα πώς θα μπορούσαν να επηρεαστούν τα αφρικανικά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς από ακραία γεγονότα που συνδέονται με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων πλημμυρών και της διάβρωσης’’. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο παράκτιων πλημμυρών με την άνοδο της στάθμης των υδάτων, πράγμα που σημαίνει ότι, κατά τη διάρκεια υψηλών παλιρροιών ή καταιγίδων, οι παράκτιες άμυνες είναι πιο πιθανό να υπερκαλυφθούν. Η υψηλότερη στάθμη της θάλασσας μπορεί επίσης να αυξήσει το μέσο ύψος ενός “κύματος καταιγίδας” – μια άνοδος της θάλασσας πάνω από το κανονικό επίπεδο παλίρροιας κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, η οποία μπορεί να προκαλέσει παράκτιες πλημμύρες. Η κακή πρόβλεψη και η χειρότερη πρόβλεψη Για τη μελέτη, οι επιστήμονες συνδύασαν χάρτες προβλέψεων πλημμυρών με χάρτες που δείχνουν πιθανές αλλαγές στην ακτογραμμή σε ολόκληρη την Αφρική. Η ανάλυση εξέτασε τις απειλές για τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς της Αφρικής βάσει δύο σεναρίων. Το πρώτο είναι ένα “μεσαίο” σενάριο εκπομπών, όπου τα παγκόσμια αέρια του θερμοκηπίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται για τις επόμενες δεκαετίες, προτού σταθεροποιηθούν στο δεύτερο μισό του αιώνα (“RCP4. 5”). Το δεύτερο είναι ένα σενάριο “υψηλών” εκπομπών, όπου οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται μέχρι το τέλος του αιώνα (“RCP8. 5”). Για κάθε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, οι ερευνητές εκτιμούν την έκταση της έκτασης που εκτίθεται σε παράκτιες πλημμύρες και διαβρώσεις “100ετίας” σήμερα, καθώς και το 2050 και το 2100. (“100ετία” είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα γεγονός που είναι τόσο σοβαρό που σήμερα έχει μόνο 1% πιθανότητα να συμβεί σε ένα δεδομένο έτος. ) Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τα αποτελέσματα για κάθε χώρο πολιτιστικής κληρονομιάς. Στο γράφημα, το χρώμα απεικονίζει το ποσοστό της συνολικής έκτασης της περιοχής που είναι εκτεθειμένη σε παράκτιες πλημμύρες και διάβρωση το κίτρινο αντιπροσωπεύει λιγότερο από 25%, το πορτοκαλί αντιπροσωπεύει λιγότερο από 50%, το μωβ αντιπροσωπεύει λιγότερο από 75% και το σκούρο μπλε αντιπροσωπεύει περισσότερο από 75% Εν τω μεταξύ, το γκρι χρώμα χρησιμοποιείται για να δείξει τις μη επηρεαζόμενες περιοχές. Η έρευνα διαπιστώνει ότι ο αριθμός των χώρων πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που κινδυνεύουν από παράκτιες πλημμύρες και διάβρωση αναμένεται να τριπλασιαστεί έως το 2050, από 56 σε 191, σύμφωνα με ένα σενάριο μέσης εκπομπής και 198 σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλής εκπομπής. Σε κίνδυνο σχεδόν όλα τα παράκτια μνημεία της Αφρικής Κατά το δεύτερο μισό του αιώνα, ο αριθμός των περιοχών που εκτίθενται σε παράκτιες πλημμύρες και διάβρωση αναμένεται να φθάσει στο μέγιστο και να σταθεροποιηθεί, σύμφωνα με την έρευνα. Ωστόσο, η έκταση της εκτεθειμένης περιοχής σε κάθε περιοχή προβλέπεται να συνεχίσει να αυξάνεται. Kilwa Kisiwani, Tanzania Μέχρι το τέλος του αιώνα, η μέση εκτεθειμένη έκταση για κάθε περιοχή αναμένεται να είναι 6,5 φορές μεγαλύτερη σύμφωνα με το σενάριο των μεσαίων εκπομπών και 9,5 φορές μεγαλύτερη σύμφωνα με το σενάριο των υψηλών εκπομπών. Η έρευνα διαπιστώνει ότι αρκετές αφρικανικές χώρες θα δουν όλα τα μνημεία πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς τους να τίθενται σε κίνδυνο μέχρι το 2100 σε οποιοδήποτε σενάριο. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται το Καμερούν, η Δημοκρατία του Κονγκό, το Τζιμπουτί, η Δυτική Σαχάρα, η Λιβύη, η Μοζαμβίκη, η Μαυριτανία και η Ναμίμπια. Ένας πολιτιστικός τόπος που κινδυνεύει στο Καμερούν είναι οι καταρράκτες Lobé, ένα μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο σύνολο καταρρακτών ύψους έως και 20 μέτρων που εκβάλλουν απευθείας στον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι καταρράκτες “αποτελούν ισχυρή βάση των συμβολικών πεποιθήσεων των λαών Batanga, Maabi και Pygmee που ζουν στα περίχωρα και συνδέουν τους καταρράκτες με διάφορες πολιτιστικές τελετές”, σύμφωνα με την UNESCO. Διαγράφοντας την ιστορία Τα ευρήματα δείχνουν ότι η προστασία των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Αφρικής απαιτεί “ουσιαστική δράση για το κλίμα”, λέει ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Nick Simpson, μεταδιδακτορικός ερευνητής στην αφρικανική πρωτοβουλία για το κλίμα και την ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν. “Δείξαμε ότι αν ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής μειώσει επιτυχώς τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από μια πορεία υψηλών εκπομπών σε μια πορεία μέτριων εκπομπών, ο αριθμός των εκτεθειμένων περιοχών μπορεί να μειωθεί κατά 25% έως το 2050. Αυτό θα αποτελούσε σημαντική εξοικονόμηση πόρων όσον αφορά τις απώλειες και τις ζημιές στην πολιτιστική κληρονομιά από την κλιματική αλλαγή”. Ο όρος “απώλειες και ζημίες” χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις αναπόφευκτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όπως η απώλεια ανθρώπινων ζωών κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών φαινομένων. Niger delta (Η έννοια της απώλειας και της ζημίας είχε εξέχουσα θέση στη σύνοδο κορυφής COP26 για το κλίμα στη Γλασκώβη το 2021, όπου οι αναπτυσσόμενες χώρες κάλεσαν τις πλούσιες οικονομίες να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη) Η έρευνα υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη λήψης μέτρων προσαρμογής για την προστασία των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της Αφρικής από τις κλιματικές επιπτώσεις, προσθέτει ο Simpson: “Οι επενδύσεις στην προσαρμογή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κλιματική αλλαγή είναι επείγουσες. Οι υβριδικές προστασίες που περιλαμβάνουν οικολογική υποδομή, όπως οι βραχώδεις κρηπιδώματα σε συνδυασμό με αλυκές, θαλάσσια χόρτα ή αποκατεστημένα μαγγρόβια, μπορεί να αποδειχθούν αποτελεσματικές προστασίες για εκτεθειμένες περιοχές. “Όμως, οι μηχανικές λύσεις θα αντιμετωπίσουν μόνο μια διάσταση του κινδύνου. Η βελτίωση της τοπικής διακυβέρνησης και της διακυβέρνησης των αυτοχθόνων μπορεί να δημιουργήσει περαιτέρω ευνοϊκές συνθήκες για την προστασία των περιοχών”. Τα ευρήματα έχουν “επιπτώσεις για τους πληθυσμούς που ζουν κατά μήκος των ακτών της Αφρικής”, λέει ο Δρ Frederick Dapilah, ερευνητής για το κλίμα από το Πανεπιστήμιο Simon Diedong University of Business and Integrated Development Studies στη Γκάνα, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Λέει στο Carbon Brief: “Αυξάνεται η προσοχή στις απώλειες και τις ζημίες που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή τόσο σε τοπική όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Ως εκ τούτου, [η μελέτη αυτή] είναι ζωτικής σημασίας. Δείχνει ότι η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να οδηγήσει στην απώλεια της οικονομικής ή υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και της αυτόχθονης τοπικής γνώσης κατά μήκος των ακτών της Αφρικής. ” Η έρευνα δείχνει ότι η Αφρική “σηκώνει το κύριο βάρος” των κλιματικών επιπτώσεων, προσθέτει ο Oladosu Adenike, ένας νεαρός ακτιβιστής για το κλίμα από τη Νιγηρία. “Στην Αφρική, η φυσική και πολιτιστική μας κληρονομιά μας καθορίζει – αφηγείται την ιστορία μας και μπορεί να ανιχνεύσει την ιστορία μας. Μόλις χαθεί, δεν μπορεί ούτε να αντικατασταθεί ούτε να αποκατασταθεί. “Πώς προσαρμοζόμαστε σε μια χαμένη κληρονομιά; Τελικά, μια χαμένη πολιτιστική και φυσική κληρονομιά θα μπορούσε να σημαίνει μια ακυρωμένη ιστορία. Ομοίως, μια χαμένη πολιτιστική και φυσική κληρονομιά θα μπορούσε να σημαίνει ότι θα διαγραφεί η ιστορία μας”. ΠΗΓΗ: https://www.carbonbrief.org/ View full είδηση

Η Μεσσηνία έχει αναδειχτεί σε αναγνωρίσιμο τουριστικό προορισμό γιατί ευτύχησε να αποκτήσει δύο σημαντικούς πόλους έλξης: το πρότυπο τουριστικό συγκρότημα Costa Navarino στου Ρωμανού και την Αρχαία Μεσσήνη, που ήλθαν να προστεθούν στα εξέχοντα πολιτιστικά κατάλοιπα μιας μακραίωνης ιστορίας, διάσπαρτα στο αλώβητο φυσικό παραθαλάσσιο περιβάλλον της Μεσσηνίας, πατρίδας του ευλογημένου ελαιόδεντρου. Η Αρχαία Μεσσήνη ως ένα αρχαιολογικό και οικολογικό πάρκο έχει αποκτήσει τη δική της δυναμική και πληρότητα, χάρη στις δυνατότητες που προσφέρουν τα μεγαλειώδη αρχαιολογικά κατάλοιπα μιας αρχαίας πόλης (ευανάγνωστης και παιδευτικής), οι ήπια δομημένοι σύγχρονοι οικισμοί που την περιβάλλουν, καθώς και οι μακρόχρονες επενδύσεις χρόνου και κόπου των τελευταίων δεκαετιών με την οικονομική υποστήριξη του Ελληνικού Κράτους, των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και των χορηγιών. Η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία που με έχει ορίσει διευθυντή του έργου της Αρχαίας Μεσσήνης και η Εταιρεία Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών, της οποίας έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος, έχουν συμβάλει τα μέγιστα, όχι μόνο με την ανασκαφή, την αναστήλωση, τις δημοσιεύσεις και την ανάδειξη γενικά της αρχαίας πόλης, αλλά και με την αγορά της γης, τις περιφράξεις, τις διαμορφώσεις, τα αποστραγγιστικά έργα και τα προστατευτικά στέγαστρα. Εχει παραδώσει στο κράτος από το 1999, εκτός από τα 18 χιλιάδες καταγραμμένα αρχαία αντικείμενα, ένα μουσείο και ένα αρχαιολογικό πάρκο για λειτουργία και εκμετάλλευση. ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ: ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ Το αρχαιολογικό πάρκο της Αρχαίας Μεσσήνης αποτελεί μια περιορισμένη αλλά πολύτιμη έκταση του φυσικού κόσμου, που περιλαμβάνει αρχιτεκτονικά κατάλοιπα οικοδομημάτων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, πολιτικού και λατρευτικού χαρακτήρα, τοπική χλωρίδα και μικροπανίδα, καθώς και ζωντανούς ανθρώπους, περαστικούς επισκέπτες ή μόνιμους κατοίκους. Ενα αρχαιολογικό πάρκο επιτυγχάνει τους στόχους του, κινεί το ενδιαφέρον και προσελκύει επισκέπτες εφόσον διαθέτει, όπως η Αρχαία Μεσσήνη: 1) Ορια συγκεκριμένα. 2) Ικανοποιητική προσπέλαση (πάσχει δυστυχώς το τοπικό οδικό δίκτυο και δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα η απουσία ευρύτερων χώρων στάθμευσης). 3) Διαμορφωμένες εσωτερικές διαδρομές με πολλαπλές επιλογές. 4) Στάσεις για ανάπαυση και θέαση. 5) Σήμανση εξωτερική και εσωτερική (είναι ανεπαρκής και λανθασμένη η εξωτερική σήμανση του οδικού δικτύου προς τον αρχαιολογικό χώρο). 6) WC και αναψυκτήρια ανάλογα με το μέγεθος της έκτασης (τα υφιστάμενα είναι ανεπαρκή). 7) Υποδομές ανάλογα με τις ανάγκες, όπως φωτισμός, δίκτυο ύδρευσης, δίκτυο απορροής όμβριων, δίκτυο ποτίσματος φυτών, αντιπυρική προστασία (εκκρεμεί προς το παρόν η έγκριση μελέτης γενικού φωτισμού του πάρκου και η εφαρμογή της). Εξασφάλιση της συνέχισης των ερευνών και της αποκατάστασης των μνημείων. 9) Αρχιτεκτονική τοπίου με διαμορφώσεις, φυτεύσεις, διαδρομές. 10) Εκδοτήριο και πωλητήριο (απουσιάζει το πωλητήριο και τα πωλητέα είδη, προς το παρόν). Τα 10 ως άνω στοιχεία τα διαθέτει γενικώς η Αρχαία Μεσσήνη, απαιτούνται όμως οι ακόλουθες οργανωτικές ενέργειες: 1. Επιστημονικά τεκμηριωμένο μάρκετινγκ και επώνυμο τουριστικό και πολιτιστικό προϊόν, που θα δώσει στην περιοχή την τουριστική-πολιτιστική του ταυτότητα (branding). 2. Επαγγελματικά σχεδιασμένη προβολή. 3. Σύνδεση με επιχειρήσεις (τουριστικές, μεταποιητικές) της περιοχής και με αξιόλογα τοπικά προϊόντα. 4. Ψηφιακά μέσα που να καταλαμβάνουν χρονικά τις περιόδους πριν, κατά και μετά το ταξίδι της επίσκεψης. Σε αυτά περιλαμβάνονται και μέσα επί τόπου (π.χ. ψηφιακή ξενάγηση) αλλά και ηλεκτρονικό πωλητήριο. 5. Παραγωγή και διάθεση ενθυμίων, όπως αντιγράφων χαρακτηριστικών ευρημάτων της περιοχής του πάρκου, και αντικειμένων σύγχρονης τέχνης. ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ Ο πολιτισμός και ό,τι αυτός περιλαμβάνει (μνημεία, μουσεία, φεστιβάλ μουσικής, ασμάτων, θεάτρου, κινηματογράφου, χορού, συμπεριλαμβανομένου του «καλαματιανού», εικαστικές εκθέσεις, διατροφή, φυσικό περιβάλλον) βρίσκεται στο επίκεντρο των προσπαθειών προβολής και ανάπτυξης μιας περιοχής. Απευθύνομαι στους αρμόδιους φορείς της Μεσσηνίας (περιφερειάρχες, δημάρχους και άλλους) γιατί δημιουργούν τεράστια προβλήματα η απουσία σύγχρονου οδικού δικτύου και επαρκών χώρων στάθμευσης γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Μεσσήνης· η παραπλανητική οδική σήμανση προς αυτόν· η απουσία τακτικής συγκοινωνίας μεταξύ Αρχαίας Μεσσήνης, νέας Μεσσήνης και Καλαμάτας· η απουσία περιφερειακής αγροτικής οδού πέριξ του περιφραγμένου αρχαιολογικού χώρου για λόγους πυρασφάλειας και προστασίας· το λίαν επικίνδυνο οδικό δίκτυο μεταξύ νέας Μεσσήνης – Λάμπαινας – Αρσινόης – Αρχαίας Μεσσήνης· η απουσία παρακαμπτήριας οδικής αρτηρίας από κατάλληλο σημείο της νέας εθνικής οδού Αθήνας – Καλαμάτας, η οποία να οδηγεί απευθείας στην Αρχαία Μεσσήνη· το γεγονός ότι ο ερχόμενος εξ Αθηνών επισκέπτης χάνει τον δρόμο και τον προσανατολισμό του, εξαπατημένος από λανθασμένες πινακίδες· η απουσία λεωφορειακής σύνδεσης από Καλαμάτα και νέα Μεσσήνη προς την αρχαία Μεσσήνη για όσους δεν διαθέτουν ιδιωτικό αυτοκίνητο· η αμέλεια καθαρισμών από ξερά χόρτα και σκουπίδια στα κράσπεδα των δρόμων· η αντιαισθητική και απαράδεκτη για έναν αρχαιολογικό χώρο εναέρια όδευση των δικτύων φωτισμού και τηλεπικοινωνιών· η απουσία βιολογικού καθαρισμού των οικιστικών απόβλητων στο Μαυρομάτι και την Αρσινόη· η μη εισέτι εφαρμογή πολεοδομικού σχεδίου στους οικισμούς Αρσινόη και Μαυρομάτι, που αποτελεί προϋπόθεση για την κήρυξη του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Μεσσήνης ως μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως έχει ήδη προταθεί από το υπουργείο Πολιτισμού. Τα βαρίδια που αποτρέπουν ή καθυστερούν τις εξελίξεις είναι σε γενικές γραμμές: Η απουσία αναγνώρισης της μεγάλης οικονομικής αξίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η τροχοπέδη της διαρκώς διογκούμενης γραφειοκρατίας. Η προβαλλόμενη έλλειψη πόρων εκ μέρους των νέων δήμων και της Περιφέρειας. Η απουσία μακροπρόθεσμου προγραμματισμού για φλέγοντα θέματα, όπως χωματερές, απόβλητα, ανακύκλωση, μόλυνση του περιβάλλοντος, δημόσια υγεία, πυρασφάλεια, πόροι. #Του καθηγητή Πέτρου Θέμελη , δημοσιεύθηκε στην eleftheriaonline.gr View full είδηση

Τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα στις προσπάθειες διατήρησης και ανάδειξης της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς επιβεβαιώνουν οι διακρίσεις που απέσπασαν η Χίος, η Σύρος και το Λασίθι, στο πλαίσιο της απονομής των Βραβείων Europa Nostra 2015, τα οποία ανακοινώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ομώνυμο ευρωπαϊκό δίκτυο. Οι συνολικά 28 νικητές που επιλέχθηκαν από 263 αιτήσεις, τις οποίες υπέβαλαν οργανισμοί και ιδιώτες από 29 χώρες, τιμήθηκαν για τα επιτεύγματά τους σε τέσσερις κατηγορίες: 1) αποκατάσταση, 2) έρευνα και ψηφιοποίηση, 3) ειδικές υπηρεσίες διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, 4) εκπαίδευση, κατάρτιση και ευαισθητοποίηση. Όσον αφορά στην Ελλάδα, στην πρώτη κατηγορία, ευρωπαϊκό βραβείο απονεμήθηκε στο αρχοντικό Αντουάνικο στη Χίο, ένα από τα κτήματα στην πανέμορφη περιοχή του Κάμπου. Το κυρίως οίκημα κτίστηκε το 1893, αλλά εντός του κτήματος υπάρχουν παλαιότερες υποδομές, όπως το σύστημα άρδευσης των εσπεριδοειδών. Το έργο ψηφιοποίησης «Hermoupolis Digital Heritage Management», η πλατφόρμα που παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για περισσότερα από 1.000 σπίτια που διατηρούνται στην Ερμούπολη της Σύρου πήρε το βραβείο στην κατηγορία της έρευνας και ψηφιοποίησης. Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η έρευνα για τους ανεμόμυλους του Οροπεδίου Λασιθίου, που επίσης βραβεύτηκε. Πρόκειται για τους χιλιάδες αρδευτικούς ανεμόμυλους που χτίστηκαν μεταξύ 1910 και 1950, οι οποίοι τις τελευταίες δεκαετίες είχαν αχρηστευθεί λόγω εγκατάλειψης. Ωστόσο, η πρόσφατη έρευνα του μηχανολόγου μηχανικού Γιώργου Χατζάκη δίνει ελπίδες για την επαναλειτουργία τους. Την τελετή απονομής των βραβείων, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 11 Ιουνίου 2015 στο δημαρχείο του Όσλο, στη Νορβηγία, συνδιοργανώνουν ο δήμαρχος του Όσλο Φ.Στανγκ, ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για θέματα Εκπαίδευσης, Πολιτισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού Τίμπορ Νάβρατσιτς και ο γνωστός τενόρος Πλάθιντο Ντομίνγκο, πρόεδρος της Europa Nostra. Κατά τη διάρκεια της τελετής, επτά από τους νικητές θα τιμηθούν με το Μεγάλο Βραβείο (Grand Prix), λαμβάνοντας ο καθένας 10.000 ευρώ, ενώ ένας θα πάρει το Βραβείο του Κοινού (Public Choice), που θα επιλεχθεί ύστερα από ηλεκτρονική ψηφοφορία από την Europa Nostra. «Η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της Ευρώπης. Αποφέρει αναρίθμητα πολιτιστικά, οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε όλους μας. Θα ήθελα να συγχαρώ τους νικητές για το 2015 των βραβείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Πολιτιστική Κληρονομιά - Βραβεία Εuropa Nostra, οι οποίοι αποτελούν άριστο παράδειγμα όσων μπορούν να κάνουν για την πολιτιστική κληρονομιά αφοσιωμένοι και ικανοί Ευρωπαίοι, κι επίσης για την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, συμβάλλοντας στο αίσθημα του ανήκειν. Όλοι θα πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε μαζί για να συνδράμουμε κοινότητες και πολίτες να ιδιοποιηθούν την πολιτιστική μας κληρονομιά, να την καταστήσουν μέρος της καθημερινότητάς μας και να την διατηρήσουν για τις επόμενες γενιές» δήλωσε ο επίτροπος Τίμπορ Νάβρατσιτς. «Οι φετινοί νικητές αποτελούν ισχυρά παραδείγματα δημιουργικότητας και καινοτομίας στο χώρο εργασίας, για την πολιτιστική κληρονομιά της Ευρώπης. Δείχνουν, επίσης, ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι σημαντική για την Ευρώπη και τους πολίτες της. Πιστεύουμε ότι, υπό την ηγεσία του προέδρου Γιούνκερ και του Επιτρόπου Νάβρατσιτς, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην πολιτιστική κληρονομιά θα αναπτυχθεί περαιτέρω και θα εφαρμοστεί» είπε, από την πλευρά του, πρόσθεσε ο Πλάθιντο Ντομίνγκο. Πηγή: http://news.in.gr/cu...?aid=1231400032 Click here to view the είδηση

Παρά τη λαίλαπα του '70, που σάρωσε πλήθος από πανέμορφες μονοκατοικίες σε διάφορες γειτονιές, η Αθήνα διαθέτει ένα καταπληκτικό αρχιτεκτονικό απόθεμα, σύμφωνα με τους ανθρώπους της Monumenta που συνεχίζουν την «Καταγραφή και ανάδειξη κτηρίων 19ου και 20ού αιώνα στην Αθήνα». Σε διάστημα εννέα μηνών και με την υποστήριξη του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», ολοκλήρωσαν την καταγραφή των κτηρίων του 5ου Διαμερίσματος (Κυπριάδου, Ανω Πατήσια, Αγιος Ελευθέριος, Προμπονάς κ.λπ.) και το μεγαλύτερο τμήμα του 6ου Διαμερίσματος (Κυψέλη, Αγιος Νικόλαος, πλατεία Αμερικής). Πάνω από 1.000 κτήρια του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα έχουν καταγραφεί. Η εγκατάλειψη βέβαια είναι πολύ μεγάλη και η δυνατότητα αποκατάστασής τους μικρή, όπως μπορεί κάποιος να δει στις φωτογραφικές αποτυπώσεις των παλιών κτηρίων και στις συνεντεύξεις που τις συνοδεύουν. Οι προφορικές μαρτυρίες που έχουν συγκεντρωθεί από ιδιοκτήτες κτηρίων και αρχιτέκτονες δίνουν έναν ιδιαίτερο τόνο σε αυτή την κατά τα άλλα τυπική εργασία. Γιατί με την ευκαιρία αυτή ζωντανεύουν μνήμες. Παλαιοί κάτοικοι διηγούνται την ιστορία της πόλης, ιστορίες για τον πόλεμο, για κτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ως καταφύγια, για δραματικά γεγονότα που συνέβησαν μέσα και έξω από αυτά, για τη μεγάλη ανοικοδόμηση στις δεκαετίες του '60 και '70 -τότε που οι μονοκατοικίες κατεδαφίζονταν σωρηδόν-, για τα σχολεία που φοίτησαν, για ανθρώπους της γειτονιάς κ.ά. Η ομάδα που ασχολείται με το έργο αυτό αποτελείται από τους εξής: Γεωργία Γκουμοπούλου, Ειρήνη Γρατσία, Στέλιο Λεκάκη, Φωτεινή Μπέλλιου, Γιώργο Νίνο και Ζαννή Πιττακίδη. Οι επιστημονικοί σύμβουλοι του προγράμματος είναι οι Ελ. Μαΐστρου (καθηγήτρια ΕΜΠ), Α. Συμεών (αρχιτέκτονας-πολεοδόμος), Γ. Τζιρτζιλάκης (καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σχολής Πανεπιστημίου Βόλου) και Π. Τουρνικιώτης (καθηγητής ΕΜΠ). Συμμετέχουν επίσης εθελοντές συνεργάτες αρχιτεκτόνων, πολιτικών μηχανικών, τοπογράφων, αρχαιολόγων, φωτογράφων, όπως επίσης φοιτητές και πτυχιούχοι που επιθυμούν να γνωρίσουν τον αρχιτεκτονικό πλούτο της πρωτεύουσας. Το πρόγραμμα είναι διετές και ξεκίνησε στις αρχές του 2013 με σκοπό την έρευνα και καταγραφή όλων των κτηρίων της περιόδου 1830-1940 με απώτερο στόχο τη διάσωση και ανάδειξή τους. Σχέδια, φωτογραφικό υλικό αλλά και μαρτυρίες συγκεντρώνονται ακόμη και για τα κατεδαφισμένα κτήρια. Στόχος όλης αυτής της προσπάθειας είναι επίσης να ενταχθούν στην καθημερινή ζωή των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης τα ιστορικά κτήρια με μια σειρά εκδηλώσεων (εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες, ξεναγήσεις, ποδηλατοδιαδρομές, ενημέρωση μέσα από ιστοσελίδα, ιστολόγιο και ενημερωτικά έντυπα). Click here to view the είδηση

Η Ελευσίνα, η Καλαμάτα και η Ρόδος, είναι οι τρεις ελληνικές πόλεις που προκρίθηκαν να διεκδικήσουν τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2021. Το ανακοίνωσε ο πρόεδρος της δωδεκαμελούς Επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα, Στηβ Γκρην (Steve Green), σε συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο Πολιτισμού, παρουσία του υπουργού Πολιτισμού Α.Μπαλτά, της γενικής γραμματέως Μαρίας Ανδρεαδάκη–Βλαζάκη και του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπεύθυνου για τις πολιτιστικές πρωτεύουσες Συλβέν Πασκουά (Sylvain Pasqua). Οι τρεις πόλεις επελέγησαν από την βραχεία λίστα των δεκατεσσάρων υποψηφίων ελληνικών πόλεων. Η τελική φάση αξιολόγησης θα πραγματοποιηθεί τέλη Οκτωβρίου – αρχές Νοεμβρίου 2016, απ’ όπου θα αναδειχθεί μία από τις τρεις πόλεις ως υποψήφια για Πολιτιστική Πρωτεύουσας 2021. Τα κριτήρια επιλογής της πολιτιστικής πρωτεύουσας «βλέπουν προς το μέλλον. Θέλουμε η Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα να επικεντρωθεί στο μέλλον της Ευρώπης» είπε ο κ.Γκρην. Το υπουργείο Πολιτισμού «προσπάθησε να είναι εντελώς ουδέτερο στην διαδικασία και κάθε πόλη να μπει στην διαδικασία» τόνισε ο υπουργός Πολιτισμού και υπογράμμισε τη σημασία του γεγονότος ότι κάθε φάκελος από τις 14 υποψήφιες πόλεις «στηρίχτηκε στους κατοίκους, κινητοποίησε δυνάμεις πρόθυμες να ενεργοποιηθούν σε μια διαδικασία υψηλής άμιλλας. Και οι τρεις πόλεις που προκρίθηκαν θα έχουν την αμέριστη ηθική συμπαράσταση μας αφού δεν μπορούμε να στηρίξουμε οικονομικά». Ο κ. Μπαλτάς, με αφορμή τον σημαντικό αυτό θεσμό, συνέδεσε τις αξίες του πολιτισμού με την ιδέα της φιλοξενίας, η οποία, όπως είπε ο υπουργός, αποτελεί παλιά αρχή της Ευρώπης. «Η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης πρέπει να είναι και πολιτιστική πρωτεύουσα φιλοξενίας όλης της Ευρώπης» είπε ο κ.Μπαλτάς και συνέχισε: «Βλέπετε τι γίνεται: Οι πρόσφυγες πηγαινοέρχονται στα σύνορα. Κάποιες χώρες αρνούνται να καταλάβουν ότι η φιλοξενία είναι παλιά αρχή της Ευρώπης. Οι πρόσφυγες που φιλοξενούνται στην χώρα μας, φέρουν εκτός από την δυστυχία και την ταλαιπωρία τους, τον δικό τους πολιτισμό, ο οποίος πρέπει να μπολιαστεί με τον δικό μας». Τέλος, ο Συλβαίν Πασκουά, τόνισε ότι ο διαγωνισμός ήταν «απόλυτα δίκαιος και διαφανής» για όλες τις υποψήφιες πόλεις. Πηγή: http://www.real.gr/D...=488735&catID=3 Click here to view the είδηση

Σε μια εντυπωσιακή εκδήλωση τιμήθηκαν την Τρίτη, στο θέατρο Zarzuela της Μαδρίτης, οι νικητές των βραβείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Πολιτιστική Κληρονομιά για το 2016, τη μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή βράβευση στον χώρο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στην κατηγορία «Αποκατάσταση» τιμήθηκαν δύο εξαιρετικά ελληνικά έργα, ο Βυζαντινός Ναός Αγίου Πέτρου στη Καστάνια της Μεσσηνιακής Μάνης, και ο Παραδοσιακός νερόμυλος στον Αγ. Γερμανό Πρεσπών, έργο που τιμήθηκε επιπλέον και με ένα από τα επτά Grand Prix της διοργάνωσης. Τα επτά Grand Prix, τα οποία επελέγησαν από ανεξάρτητους ειδικούς κριτές και θα λάβουν 10.000 ευρώ έκαστο, είναι τα ακόλουθα: Κατηγορία Αποκατάσταση Παραδοσιακός Νερόμυλος στον Αγ. Γερμανό Πρεσπών, Ελλάδα Το Μονοπάτι του Βασιλιά στο φαράγγι El Chorro, Μάλαγα, Ισπανία Ο Γοτθικός Πύργος του Wimpole Hall στο Wimpole, Cambridgeshire, Ηνωμένο Βασίλειο Κατηγορία Έρευνα Μελέτη αποκατάστασης του χωριού Gostuša στην περιοχή Pirot, Σερβία Κατηγορία Μακροχρόνιας Προσφοράς Εργαζόμενοι και ακτιβιστές του Εθνικού Μουσείου Βοσνίας - Ερζεγοβίνης στο Σεράγεβο κα. Giulia Maria Crespi, Μιλάνο, Ιταλία Κατηγορία Εκπαίδευση, Κατάρτιση & Ευαισθητοποίηση «Adopt a Monument» (Υιοθέτησε ένα Μνημείο), Φινλανδία. Πηγή: http://www.naftempor...-apo-tin-ellada Click here to view the είδηση

Η Επιτροπή της Unesco, ανακοίνωσε σήμερα στη Ντόχα, πως τα Μονοπάτια των Ινκας, η ιστορική πόλη της Τζέντα, το εργοστάσιο Βαν Νέλε στο Ρότερνταμ, το μεταξουργείο της Τομιόκα (Ιαπωνία) εντάχθηκαν στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Τα Μονοπάτια των Ινκας, αριστούργημα της προϊσπανικής μηναχικής, συνδέουν σήμερα το Περού, τη Χιλή, την Κολομβία, το Εκουαδόρ, την Αργεντινή και τη Βολιβία, κατασκευάσθηκαν σε μία περίοδο 2.000 ετών και ορισμένες φορές καταλήγουν σε υψόμετρο 5.000 μετρών. Η Τζέντα υπήρξε από τον 7ο αιώνα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια των εμπορικών δρόμων του Ινδικού Ωκεανού. Εκεί έφθαναν τα εμπορεύματα που προορίζονταν για τη Μέκκα. Το εργοστάσιο Βαν Νέλε, ένα από τα αριστουργήματα της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα, κατασκευάσθηκε το 1920 κατά μήκος ενός από τα κανάλια του Ρότερνταμ, ενώ το μεταξουργείο της Τομιόκα ιδρύθηκε το 1872 στη Γκούνμα, βορειο-δυτικά του Τόκιο, συμβολίζει την είσοδο της Ιαπωνίας στον σύγχρονο βιομηχανικό κόσμο. Πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=208927 Click here to view the είδηση