Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο βυθός του Αιγαίου ανάμεσα στη Σκύρο, στη Λέσβο και στον "Αγιο Ευστράτιο κρύβει συνολικά 19 μεγάλα ενεργά ρήγματα, μήκους άνω των επτά χιλιομέτρων το καθένα, τα οποία μπορούν να δώσουν ισχυρούς σεισμούς μεγέθους 6,1 έως 7,4 βαθμών. Οκτώ από αυτά τα ρήγματα μπορούν να «δώσουν» σεισμούς, άνω των επτά βαθμών. Αυτό προκύπτει από νέες έρευνες Ελλήνων γεωεπιστημόνων στην περιοχή, με υπεύθυνο της επιστημονικής ομάδας τον καθηγητή του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Παπανικολάου. Από τα 19 ενεργά ρήγματα, που χαρτογραφήθηκαν τώρα για πρώτη φορά, μόνο τα τρία ήσαν γνωστά κατά τις τελευταίες δεκαετίες και περιλαμβάνονταν στους σεισμικούς καταλόγους. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι «έχει υποεκτιμηθεί ο δυνητικός σεισμικός κίνδυνος της περιοχής» και ότι «αυτά τα ρήγματα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ισχυρούς σεισμούς που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφές στα γύρω νησιά». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Marine Geology» (Θαλάσσια Γεωλογία), εκτός από το ρήγμα του Αγίου Ευστρατίου που “έδρασε” με σεισμό μεγέθους 7,1 βαθμών, προκαλώντας 20 θανάτους το 1968 και το οποίο χρειάζεται κάποιους αιώνες για να ενεργοποιηθεί ξανά, καθώς, επίσης, τρία ακόμη ρήγματα που «έδωσαν» μικρότερους σεισμούς κατά τα τελευταία 30 χρόνια, τα υπόλοιπα ρήγματα μπορούν να δώσουν μεγάλο σεισμό μεγέθους 6,1 έως 7,3 βαθμών, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιορισθεί χρονικά εάν αυτός θα συμβεί σε μερικά χρόνια ή σε δεκάδες χρόνια. Η σχεδόν τριγωνική Λεκάνη της Σκύρου, που κυμαίνεται σε βάθη 600 έως 1.050 μέτρων, έχει παρόμοια τεκτονική δομή με εκείνη της γειτονικής Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου, αλλά με μικρότερες διαστάσεις και πιο αργούς ρυθμούς παραμόρφωσης. Η ενεργοποίηση των ρηγμάτων στην περιοχή της Λεκάνης της Σκύρου και η έναρξη καταβύθισης της περιοχής άρχισε πολύ πρόσφατα, πριν από λίγες εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, γι" αυτό και στον πυθμένα της ρηχής πλατφόρμας γύρω από τη λεκάνη συναντάται απευθείας το παλιό αλπικό υπόβαθρο, με λίγα μόνο πρόσφατα ιζήματα πάχους μερικών δεκάδων μέτρων. Οι επιστήμονες επιδιώκουν να χαρτογραφούν με μεγάλη λεπτομέρεια τα υποθαλάσσια ρήγματα, προκειμένου να γνωρίζουν το δυναμικό τους και το μέγεθος του σεισμού που μπορούν να δώσουν. Ο βυθός της Λεκάνης της Σκύρου είχε μελετηθεί με το ωκεανογραφικό πλοίο «Αιγαίο» το 2002, το 2003 και το 2013. Στη νέα μελέτη παρουσιάζονται επεξεργασμένα νέα ψηφιακά στοιχεία, που αποκτήθηκαν από τις ωκεανογραφικές έρευνες, σχετικά με τη βαθυμετρία και την ανάλυση του ανάγλυφου του θαλάσσιου πυθμένα. Αναλύονται επίσης δεδομένα σεισμικής ανάκλασης για την ανίχνευση των γεωλογικών στρωμάτων και των τεκτονικών δομών, κυρίως των ρηγμάτων στο υπόβαθρο κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα, σε βάθος πολλών εκατοντάδων μέτρων, κατά μήκος της Λεκάνης της Σκύρου, η οποία έχει μήκος 120 χιλιομέτρων και πλάτος 10 έως 40 χλμ. Μεταξύ άλλων ευρημάτων, διαπιστώθηκε ότι οι συνολικές μετατοπίσεις στα ρήγματα είναι της τάξης του ενός έως ενάμιση χιλιομέτρου, με τη δημιουργία υποθαλάσσιων κρημνών ύψους πολλών εκατοντάδων μέτρων. «Η έρευνα αυτή συμπληρώνει παλαιότερη έρευνα της Λεκάνης του Βορείου Αιγαίου μεταξύ Βορείων Σποράδων – Λήμνου – Χαλκιδικής, που είχε δημοσιεύσει η ίδια ερευνητική ομάδα στη δεκαετία του 2000. Έτσι, τώρα υπάρχει πια μία ολοκληρωμένη εικόνα της όλης τεκτονικής δομής και του σεισμικού κινδύνου στο Βόρειο Αιγαίο, όπου και αναπτύσσεται το βόρειο όριο της Μικροπλάκας του Αιγαίου, η οποία αποχωρίζεται από την Μακεδονία – Θράκη με ταχύτητα περίπου 20-25 χιλιοστόμετρα ανά έτος», δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ Παρασκευή Νομικού. Εκτός από το σεισμό των 7,1 βαθμών στις 19 Φεβρουαρίου 1968 με επίκεντρο κοντά στον Ευστράτιο (που είχε προκαλέσει και μικρό τσουνάμι ως τη Λήμνο), οι άλλοι μεγάλοι μεταπολεμικοί σεισμοί στην περιοχή ήσαν στις 4 Μαρτίου 1967 στη Λεκάνη της Σκύρου (6,2 βαθμοί) και στις 19 Δεκεμβρίου 1981 στην ανατολική περιοχή της ίδιας λεκάνης (6,8 βαθμοί), ο οποίος προκάλεσε περισσότερες ζημιές στη Λέσβο από ό,τι στη Σκύρο, ενώ είχαν ακολουθήσει ισχυροί μετασεισμοί, με τον μεγαλύτερο 6,3 βαθμούς στις 27/12/1981. Υπήρξε επίσης στις 26 Ιουλίου 2001 ένας σεισμός 6,4 βαθμών λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σκύρου, σε βάθος 13 χλμ. Την επιστημονική εργασία “συνυπογράφουν” ο αναπληρωτής καθηγητής Ιωάννης Παπανικολάου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) Γρηγόρης Ρουσάκης και Ματίνα Αλεξανδρή, καθώς επίσης η υποψήφια διδάκτωρ Δανάη Λαμπρίδου του ΕΚΠΑ. View full είδηση

Ο σεισμός με επίκεντρο την Αταλάντη, μοιάζει να δημιούργησε υποχώρηση της παραλίας στην «μύτη» που σχηματιζόταν μπροστά στο Μύλο των Γιάλτρων. Αποτέλεσμα είναι η παραλία στο σημείο να έχει αλλάξει όψη και μάλιστα φαίνεται να συνεχίζεται το φαινόμενο. Το ρήγμα από το οποίο προήλθε ο σεισμός είναι, σύμφωνα με τους σεισμολόγους, ένα νέο ρήγμα που βρίσκεται σε μια περιοχή με χαμηλή σεισμικότητα που δεν είχε καταγραφεί κάποιος σεισμός από το 1900 μέχρι και χθες. «Ο σεισμός των 4,8 Ρίχτερ δεν προήλθε από το γνωστό ρήγμα της Αταλάντης και δεν έχει άμεση σχέση με αυτό. Η περιοχή έχει μια ήπια έως χαμηλή σεισμικότητα και ο σεισμός που έγινε είχε ένα μηχανισμό γένεσης εντελώς διαφορετικό από του ρήγματος της Αταλάντης», ανέφερε στο protothema.gr ο σεισμολόγος κ. Βασίλης Καραστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου. (https://www.protothema.gr/greece/article/1379980/seismos-stin-ataladi-me-poio-rigma-sundeetai-kai-giati-to-parelthon-tis-periohis-tromazei-tous-eidikous/) Η παραλία του Μύλου δεν υπάρχει πλέον ίδια μετά το σεισμό. Άνοιξε πιθανόν ρήγμα που κατάπιε το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας. Ο Δήμαρχος Ιστιαίας Αιδηψού Γιάννης Κοντζιάς σε ανακοίνωσή του λέει: " Με τα το σημερινό σεισμό η παραλία στο Μύλο των Γιάλτρων υπέστη καθίζηση. Συντονισμένα με τον λιμενάρχη Λ.Αιδηψού και μετά από επικοινωνία μας με το ΙΓΜΕ ενημερωθήκαμε για την ύπαρξη ρήγματος και την πιθανή υποθαλάσσια κατολίσθηση των αποθέσεων άμμου. Οι υπηρεσίες θα κάνουν αυτοψία τις επόμενες ημέρες." Από ρεπορτάζ και φωτογραφίες του Φώτη Παρακατσελάκη View full είδηση

Η 3DR ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΕΙΣΜΟ. Ορισμένα πρώτα συμπεράσματα της δεύτερης επισκέψεως μας στο νησί: Το δεύτερο κλιμάκιο του ΤΕΕ από την Αθήνα αποτελούμενο από τον πρόεδρο και 14 καθηγητές και ειδικούς εμπειρογνώμονες μηχανικούς με πολύ μεγάλη πείρα σε θέμα πρόληψης και σεισμικής προστασίας, μέρος των οποίων και στελέχη της 3DR ENGINEERING SOFTWARE, σε συνεργασία με τις υπηρεσίες του δημοσίου και τις κρατικές αρχές, συνέβαλλαν στο σεισμικό έλεγχο και την βοήθεια των κατοίκων της Κεφαλλονιάς. Όπως ενημερωθήκαμε ο σεισμογράφος στο Αργοστόλι μέτρησε επιταχύνσεις 0.25g ενώ στο επίκεντρο 0.7g. Οι ζημιές από τον πρώτο σεισμό επεκτάθηκαν, ενώ εμφανίστηκαν και καινούργιες. Δεδομένου ότι στις στέγες η επιτάχυνση θα “έφτασε” πάνω από g το πρόβλημα που διαπιστώθηκε από τον πρώτο σεισμό, ότι δηλαδή δεν ήταν δεμένα τα κεραμίδια, γενικεύτηκε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να υπάρχουν και μικρές βλάβες με ανυπολόγιστες συνέπειες όπως πχ στον Άγιο Ιωάννη Αργοστολίου λόγω καταστροφής αγιογραφιών οροφής. Όποιο κτίριο ήταν πάνω σε παλιά σπήλαια κοντά στο επίκεντρο έφτασε στο όριο κατάρρευσης πχ. Ναός Χαβδάτων. Οι ζημιές στο οδικό δίκτυο διευρύνθηκαν και κατά την γνώμη των γραφόντων αυτό αποτελεί και την σημαντικότερη οικονομική ζημιά που υπέστη το νησί. Μόνο μικρά τμήματα δρόμων είναι χωρίς βλάβες. Σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους υπήρχε απαίτηση jeep για την μετακίνηση!!!. Εντυπωσιακή ήταν η καταστροφή στο νεκροταφείο στα Χαβδάτα στο οποίο ταφόπλακες πετάχτηκαν (σε αρκετές περιπτώσεις) μακριά από τους τάφους. Τέλος, ενημερωθήκαμε για τα φασματικά σχήματα (πρώτου σεισμού) , τα οποία επιβεβαιώνουν την αρχική μας εκτίμηση περί μικρού «πλατό» και μεγάλη κλίση κατιόντος κλάδου στο φάσμα. Βαδαλούκας Γεώργιος, Παπαχρηστίδης Αριστείδης Βαδαλούκας Κωνσταντίνος Πολιτικοί Μηχανικοί

Εναν ψηφιακό χάρτη με όλα τα ρήγματα της Ελλάδας και τα χαρακτηριστικά τους, μεταξύ των οποίων και το πόσο μεγάλο σεισμό εκτιμάται ότι μπορεί να «δώσει» το καθένα από αυτά, ετοιμάζει την περίοδο αυτή η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ). Η βάση δεδομένων θα εμπλουτιστεί με όλα τα στοιχεία των επιστημονικών φορέων που ασχολούνται με τη σεισμοτεκτονική στη χώρα μας και θα είναι διαθέσιμη όχι μόνο στους επιστήμονες, αλλά και στο ευρύ κοινό. Το 1991 η ΕΑΓΜΕ (τότε ΙΓΜΕ) είχε καταρτίσει έναν ενιαίο σεισμοτεκτονικό χάρτη για όλη την Ελλάδα, που αποτελούσε όλα αυτά τα χρόνια σημείο αναφοράς σε πολλές αποφάσεις κρατικών φορέων. «Είναι αυτονόητο ότι ο χάρτης αυτός έπρεπε να επικαιροποιηθεί, καθώς μεσολάβησαν τριάντα χρόνια, στα οποία η επιστημονική γνώση προχώρησε», εξηγεί ο Διονύσης Γκούτης, γενικός διευθυντής της ΕΑΓΜΕ. «Ετσι ξεκινήσαμε να συζητούμε με τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), ο οποίος έπρεπε να τεθεί επικεφαλής του εγχειρήματος για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή όλων των ερευνητικών φορέων της χώρας: του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, των πανεπιστημίων Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πάτρας, του ΕΛΚΕΘΕ. Η ψηφιακή βάση έχει πλέον δημιουργηθεί και μέσα στο επόμενο εξάμηνο θα περαστούν τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους οι επιστημονικοί φορείς». Αναλυτικά στοιχεία Στον χάρτη θα παρουσιάζονται όλα τα καταγεγραμμένα ρήγματα. Επιλέγοντας κάποιο από αυτά, ο χρήστης θα μπορεί να βρει μια σειρά από πληροφορίες, ανάμεσα στις οποίες και κάποιες που αφορούν το ευρύ κοινό. «Κάθε ρήγμα θα λάβει έναν μοναδικό αριθμό. Για καθένα από αυτά θα αναρτώνται τα γεωμετρικά στοιχεία του, δηλαδή η γεωγραφική του θέση, η κλίση, το μήκος, το βάθος και τα “κινητικά” του χαρακτηριστικά», λέει ο Δημήτρης Γαλανάκης, προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης Τεχνολογικών Καταστροφών της ΕΑΓΜΕ. «Δηλαδή, αν πρόκειται για ένα ρήγμα οριζόντιας μετατόπισης (λ.χ. το ρήγμα στο Βόρειο Αιγαίο), όπου το ένα τεμάχιο της πλάκας κινείται παράλληλα στο άλλο. Αν πρόκειται για “κανονικό” ρήγμα (λ.χ. τα ρήγματα του Κορινθιακού), όπου το ένα τμήμα της πλάκας κινείται προς τα νότια και το άλλο είναι σταθερό. Ή για ανάστροφο ρήγμα (λ.χ. στο Μαργαρίτι Ηπείρου ή το ρήγμα στο Ιόνιο), όπου το ένα ρήγμα κινείται προς τα βόρεια και συναντά ένα άλλο που είναι σταθερό». Τη δημιουργία του χάρτη ανέλαβε η ΕΑΓΜΕ, με στοιχεία από το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, τα πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πάτρας και το ΕΛΚΕΘΕ. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες του ψηφιακού χάρτη θα είναι η εκτίμηση της δυναμικότητας κάθε ρήγματος. «Στις περιπτώσεις ρηγμάτων που έχουν μελετηθεί περισσότερο, μπορούμε με κάποιες παραμετρικές αναλύσεις να εκτιμήσουμε τον μέγιστο αναμενόμενο σεισμό που μπορεί αυτό να “δώσει” με βάση τα χαρακτηριστικά του. Επίσης, η βάση δεδομένων θα παρέχει βιβλιογραφική πληροφορία, δηλαδή το ιστορικό και δημοσιεύσεις γύρω από τα ρήγματα αυτά, ακόμη και ένα κείμενο με αντικρουόμενες επιστημονικές απόψεις, εφόσον υπάρχουν». Ο ψηφιακός χάρτης των ρηγμάτων θα ανανεώνεται ανά τακτά διαστήματα. «Οταν οι ερευνητές εντοπίζουν μια ρηξιγενή ζώνη που δεν έχει χαρτογραφηθεί, τότε θα μπορούν να καταθέσουν τα στοιχεία τους στη βάση δεδομένων. Κατόπιν ελέγχου από μια επιστημονική επιτροπή, τα δεδομένα αυτά θα εντάσσονται στον χάρτη. Η φιλοδοξία μας είναι σε επόμενη φάση ο ψηφιακός χάρτης να συνδεθεί με τον χάρτη του Εθνικού Δικτύου Σεισμογράφων και όταν γίνει μια δόνηση να προβάλει το ρήγμα που είναι πιθανότερο να έχει ενεργοποιηθεί». Βάση δεδομένων Ποια θα είναι η χρησιμότητα του ψηφιακού χάρτη ρηγμάτων; «Δεν πρόκειται για έναν κλασικό αλλά για έναν διαδραστικό χάρτη, μια δυναμική βάση δεδομένων που θα ανανεώνεται συνεχώς με τα νεότερα για τη σεισμικότητα στην Ελλάδα», λέει ο κ. Γκούτης. «Η πληροφορία θα μπορεί κατ’ αρχήν να αξιοποιηθεί από τις επιτροπές του ΟΑΣΠ, από ερευνητικούς φορείς, από την πολιτεία, τους δήμους, αλλά και το κοινό, καθώς στα θέματα των σεισμών υπάρχει συχνά παραπληροφόρηση. Και βεβαίως θα βοηθήσει τους μελετητές που πρέπει να εκπονήσουν μελέτες γεωλογικής καταλληλότητας ή να χωροθετήσουν κάποιο έργο, ώστε να αποφύγουν τις περιοχές που είναι πιο επικίνδυνες». View full είδηση