Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο διαγωνισμός για το έργο της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 11 χλμ. Ρίο-Νέος Λιμένας Πατρών, η οποία συγκαταλέγεται στα έξι κομβικά σιδηροδρομικά έργα νέας γενιάς ύψους 4 δισ. ευρώ που προχωράει η ΕΡΓΟΣΕ με τη μέθοδο του ανταγωνιστικού διαλόγου. Πρόκειται για μια εργολαβία που θα ολοκληρώσει το κύριο σιδηροδρομικό δίκτυο Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ειδομένη-Προμαχώνας, μειώνοντας σημαντικά τους χρόνους ταξιδιού. Το έργο, το οποίο θα αναβιώσει τη διπλή γραμμή από το Ρίο μέχρι και το νέο λιμάνι της πόλης, περιλαμβάνει, επίσης, τη Σιδηροδρομική Σήραγγα Πατρών η οποία θα έχει μήκος 5,16 χλμ. Έτσι, θα αναδειχθεί στην τρίτη μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα της χώρας, πίσω μόνο από τη Σήραγγα Καλλιδρόμου μήκους (9,3 χλμ.) και τη Σήραγγα Όθρυος (7,02 χλμ.) οι οποίες εντάσσονται στη σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Σημειώνεται ότι σήμερα την τρίτη θέση καταλαμβάνει η Σήραγγα Τεμπών (5,0 χλμ.). Ειδικότερα, η διπλή γραμμή Ρίο-Νέο Λιμένας Πατρών των 11 χλμ. θα περιλαμβάνει συνολικά 11 στάσεις, οι οποίες θα είναι οι εξής: Ρίο Καστελλόκαμπος Μποζαϊτικα Κανελλοπούλου Αγυιά Παναχαϊκή Άγιο Διονύσιος Τριών Συμμάχων Άγιος Ανδρέας Νέο Λιμάνι Το τρένο θα διέρχεται σε σήραγγα πριν την στάση Κανελλοπούλου και θα εξέρχεται από το τούνελ λίγα μέτρα πριν τη στάση «Νέο Λιμάνι». Σημειώνεται ότι κοντά στη στάση «Κανελλοπούλου» προβλέπεται η δημιουργία παιδικών χαρών, πάρκων, ποδηλατοδρόμων και πεζοδρόμων, ενώ στη στάση «Άγιος Διονύσιος» θα διατεθούν 35 στρέμματα προς αστική ανάπλαση. Τέλος στη στάση «Άγιος Ανδρέας» θα υπάρχει μετεπιβίβαση με τη σιδηροδρομική γραμμή προς Πύργο, την ίδια ώρα που μετά από λίγα μέτρα θα κατασκευαστούν πεζογέφυρες με αρχιτεκτονική που θα είναι εναρμονισμένη στο τοπίο της πόλης. Στο σύνολο των εργασιών για την κατασκευή της νέας σιδηροδρομικής γραμμής περιλαμβάνεται, τέλος, εγκατάσταση συστημάτων σηματοδότησης και ETCS Level 1 και ηλεκτροκίνηση. Το έργο είναι συνολικού προϋπολογισμού 477 εκ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με διαβεβαιώσεις αρμόδιων παραγόντων στις αρχές του 2023 θα υπάρχει ανάδοχος της εργολαβίας.

Η σήραγγα Λάρνταλ βρίσκεται στη Νορβηγία, έχει μήκος 24μιση χιλιομέτρων και δεν χρεώνει κόστος διέλευσης. Η σήραγγα Λάρντλαλ (Lærdal/Lærdalstunnelen στα νορβηγικά) είναι μια οδική σήραγγα μήκους 24,51 χιλιομέτρων που συνδέει το Λάρνταλ με τον Άουρλαντ στη Νορβηγία. Διαθέτει δύο λωρίδες κυκλοφορίας και αποτελεί τον τελικό τμήμα του αυτοκινητόδρομου που συνδέει το Όσλο με το Μπέργκεν, αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο τα φέρι και τους δύσκολους ορεινούς επαρχιακούς δρόμους κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η κατασκευή της σήραγγας Λάρνταλ ξεκίνησε το 1995 και δόθηκε στην κυκλοφορία το 2000. Το κόστος υλοποίησης έφτασε εκείνη την εποχή τα 1,082 δις κορώνες Νορβηγίας, κάτι παραπάνω από 100 εκ. ευρώ. Η κύρια σήραγγα έχει λευκό φωτισμό και οι σπηλιές και οι έξοδοι έχουν μπλε φωτισμό με κίτρινα φώτα στις παρυφές για να δίνουν την εντύπωση της ανατολής. Οι σπηλιές/πλατείες έχουν σκοπό να σπάνε τη ρουτίνα, παρέχοντας μια διαφορετική θέα και επιτρέποντας στους οδηγούς να ξεκουραστούν λίγο. Οι σπηλιές χρησιμοποιούνται επίσης ως σημεία αναστροφής και ως περιοχές ξεκούρασης για να βοηθηθούν οι κλειστοφοβικοί κατά τη διάρκεια της διαδρομής των 20 λεπτών μέσα από τη σήραγγα. Τέλος, στη σήραγγα Λάρνταλ υπάρχει πινακίδα σε κάθε χιλιόμετρο που δείχνει πόσα έχουν ήδη διανυθεί, αλλά και πόσα χιλιόμετρα απομένουν ακόμα. Ακόμα, προκειμένου να μην αποκοιμηθούν οι οδηγοί, οι διαχωριστικές λωρίδες διαθέτουν ειδικό υλικό που αυξάνει τον θόρυβο κύλισης και φέρνει μικρό κραδασμό στο τιμόνι για να κρατάει σε εγρήγορση του οδηγούς.

Με αμείωτη ένταση προχωρούν οι εργασίες για την κατασκευή της μεγαλύτερης υποθαλάσσιας συνδυασμένης οδικής και σιδηροδρομικής σήραγγας παγκοσμίως, προϋπολογισμού 10 δισ. ευρώ. Συνεχής πρόοδος σημειώνεται στις εργασίες που αφορούν ένα εκ των μεγαλύτερων κατασκευαστικών πρότζεκτ σε παγκόσμιο επίπεδο, τη φαραωνική υποθαλάσσια σήραγγα που θα ενώσει τη Γερμανία με τη Δανία. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η εσκαφή της τάφρου της σήραγγας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με την πρόοδο των σχετικών εργασιών να έχει φτάσει το 70%. Fehmarnbelt Tunnel Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω κατασκευαστικό εγχείρημα αφορά στο Fehmarnbelt Tunnel που με μήκος 18 χλμ. θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη υποθαλάσσια συνδυασμένη οδική και σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο. Το έργο έχει προϋπολογισμό 10 δισ. ευρώ και μόλις ολοκληρωθεί (περί το 2029) θα ενώσει το νησί Lolland της Δανίας με το νησί Fehmarn της Γερμανίας. Το τούνελ θα κατασκευαστεί κατά μήκος του στενού Fehmarn Belt, έχοντας σχεδιαστεί ως εναλλακτική για την υπάρχουσα ακτοπλοϊκή υπηρεσία από το Rødby και το Puttgarden, η οποία μεταφέρει εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο. Σημειώνεται ότι το ταξίδι μέσω του τούνελ θα διαρκεί περίπου 7 λεπτά με τρένο και 10 λεπτά με το αυτοκίνητο, όταν η διέλευση με πλοίο απαιτεί περίπου μία ώρα. Η σήραγγα θα απαρτίζεται από δύο αυτοκινητόδρομους διπλής λωρίδας και δύο ηλεκτροκίνητες σιδηροδρομικές γραμμές. Θα βρίσκεται στον πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας, με την κατασκευή της να γίνεται μέσω της πόντισης έτοιμων προκατασκευασμένων τμημάτων σε σκαμμένες τάφρους. Τέτοιου είδους σήραγγες κατασκευάζονται στην ξηρά και ποτίζονται στη θέση τους στο βυθό της θάλασσας. Σύμφωνα με την δανεζικη εταιρεία Femern A/S, που είναι υπεύθυνη για το πρότζεκτ, τα πρώτα από τα προκατασκευασμένα τμήματα θα έχουν τοποθετηθεί στο βυθό μέχρι το 2024. Το έργο χρονολογείται από το 2008, όταν η Γερμανία και η Δανία υπέγραψαν συνθήκη για την κατασκευή της σήραγγας, με τις εργασίες, ωστόσο, να ξεκινούν το 2020.

Με έναν τεράστιο ορεινό όγκο να βρίσκεται από πάνω του, το βαθύτερο σιδηροδρομικό τούνελ στον κόσμο είναι παράλληλα και το μακρύτερο! Πού βρίσκεται; Ένα ακόμη σύγχρονο κατασκευαστικό θαύμα είναι το σιδηροδρομικό τούνελ, το οποίο βρίσκεται στην Ευρώπη και κατάφερε να σηκώσει από τις μεταφορές το... «βάρος» των Κεντρικών Άλπεων. Ο λόγος για το Gotthard Base Tunnel (GBT) ένα σιδηροδρομικό τούνελ μήκους 57,09 χιλιομέτρων, το οποίο «τρυπά» τις ελβετικές Άλπεις. Περνά κάτω από όρος Άγιος Γοτθάρδος με το ομώνυμο πέρασμα (Gotthard Pass) και ενώνει τα καντόνια Uri και Ticino, τη Βόρεια με τη Νότια Ελβετία και κατ' επέκταση τα εμπορικά λιμάνια της Ολλανδίας με τον Ευρωπαϊκό Νότο. To GBT αποτελεί μέρος του Νέου Σιδηροδρομικού Δικτύου (New Railway Link through the Alps -NRLA) των Κεντρικών Άλπεων και είναι το μεγαλύτερο από αυτά, ενώ εξυπηρετεί και τη σιδηροδρομική γραμμή που ενώνει τη Ζυρίχη με το Μιλάνο.\ Βρισκόμενο στη βάση του ορεινού όγκου που διαπερνά (γι' αυτό και ονομάζεται σήραγγα βάσης) το GBT κατασκευάστηκε με στόχο να αυξήσει την ασφάλεια στις μεταφορές, κυρίως των εμπορευμάτων αλλά και των επιβατών, αφού τα φορτηγά δεν χρειάζεται πλέον να «σκαρφαλώνουν» το Gotthard Pass, με το φορτίο να μεταφέρεται με τρένο. Παράλληλα μειώνει τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των οχημάτων στην περιοχή, ενώ μειώνει και το χρόνο που χρειάζεται για να φτάσει κανείς στις πόλεις που συνδέει το GBT. Η σχεδίαση του κάνει επίσης το GBT το χαμηλότερο σε ύψος επίπεδο πέρασμα των Άλπεων, ενώ οι πολύ μικρές κλίσεις που παρουσιάζει η σχεδόν επίπεδη σιδηροδρομική γραμμή, σε σχέση με εκείνες που χρησιμοποιούνταν πριν από αυτό, επιτρέπει στις εμπορικές αμαξοστοιχίες να αυξήσουν το βάρος των εμπορευμάτων που μεταφέρουν καθώς περνούν από εκεί πάνω από 100%. Είναι επίσης και το πρώτο επίπεδο τούνελ που περνά κάτω από οποιονδήποτε ορεινό όγκο στον κόσμο αλλά και εκείνο που βρίσκεται βαθύτερα κάτω από τη γη με μέσο βάθος τα 2.000 μέτρα καθώς περνά κάτω από τα βουνά Chrüzlistock και Piz Vatgira με τον ύψος των κορυφών τους να βρίσκεται στα 2.709 και 2.983 μέτρα αντίστοιχα. Ειδικά κάτω από τη δεύτερη κορυφή, το τούνελ βρίσκεται "θαμμένο" κάτω από 2.450 μέτρα βράχου. Ως ιδέα η σιδηροδρομική σήραγγα GBT υπήρχε ήδη από την 10ετία του'80. Η κατασκευή της ωστόσο αποφασίστηκε με δημοψήφισμα από τον Ελβετικό λαό που πραγματοποιήθηκε το 1992, με το 64% να τάσσεται υπέρ της κατασκευής του. Την κατασκευή του ανέλαβε η AlpTransit Gotthard AG, θυγατρική της εταιρείας Ελβετικών Ομοσπονδιακών Σιδηροδρόμων SBB CFF FFS. Οι προεργασίες για το GBT και η διερεύνηση του ορεινού όγκου όπου θα κατασκευαζόταν ξεκίνησαν τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1996, με την έναρξη της κατασκευής του να ξεκινά επίσημα στις αρχές Νοεμβρίου του 1999. Η κατασκευή του GBT κράτησε 17 ολόκληρα χρόνια με το κόστος του τεράστιου αυτού εγχειρήματος να ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ, ενώ κατά την διάρκεια της κατασκευής του έχασαν τη ζωή τους και εννέα εργάτες. Μέσα από το GBT περνούν, εκτός από εμπορικά τρένα και επιβατικά με τα τελευταία να αναπτύσσουν ταχύτητες που φτάνουν έως τα 250 χλμ./ώρα. περνώντας μέσα από το τούνελ των 57 χιλιομέτρων σε διάστημα 20 λεπτών.

Η Νορβηγία μπορεί να είναι διάσημη για τα φιόρδ της που προσελκύουν κάθε χρόνο πολλούς τουρίστες, από την άλλη όμως αυτά τα φιόρδ δυσκολεύουν ιδιαίτερα και επιμηκύνουν σημαντικά τις οδικές μετακινήσεις και μεταφορές στη χώρα. Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι πως οι ακτές των φιόρδ είναι βραχώδεις και απότομες και το βάθος των νερών τους ιδιαίτερα μεγάλο, με αποτέλεσμα η κατασκευή γεφυρών να είναι από δύσκολη έως απαγορευτικοί. Προκειμένου να δωθεί μια λύση στο θέμα η υπηρεσία διαχείρισης των οδικών αρτηριών της χώρας, η NPRA (Norwegian Public Roads Administration) σκέφτεται να υιοθετήσει τη λύση των αιρούμενων υποθαλάσσιων τούνελ, καταρχήν για να ενώσει το Kristiansand με το Trondheim και προκειμένου να μειώσει τη συγκεκριμένη διαδρομή από τις 21 ώρες που είναι σήμερα σε περίπου 10. Το φιλόδοξο σχέδιο περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά τούνελ μήκους 4.083 μέτρων -στην ουσία θα πρόκειται για γιγαντιαίες σωλήνες, οι οποίες θα έχουν από δύο λωρίδες προς μια κατεύθυνση- τα οποία όπως δεν θα ακουμπούν στο βυθό. Αντίθετα θα αιωρούνται σε βάθος περίπου 30 μέτρων, κρεμόμενα από πλωτήρες οι οποίοι θα βρίσκονται στην επιφάνεια της θάλασσας. Ταυτόχρονα και προκειμένου να αντιμετωπίζεται η κακοκαιρία που δεν είναι σπάνια σε αυτές τις θάλασσες, τα τούνελ θα έχουν και αγκύρωση στο βυθό με συρματόσχοινα. Φυσικά το όλο σχέδιο κάθε άλλο παρά εύκολο είναι στην υλοποίησή του και αποτελεί μια πολύ μεγάλη πρόκληση για τους Νορβηγούς μηχανικούς, μιας και τα θέματα που πρέπει να λυθούν είναι πολλά. Μεταξύ αυτών και η στεγανότητα αλλά και το τι θα γίνεται σε περίπτωση μιας ενδεχόμενης σύγκρουσης ενός πλοίου με έναν από τους πλωτήρες. Επίσης πέρα από δύσκολο το εγχείρημα είναι και πανάκριβο, μιας και ο προϋπολογισμός για τα 2 τούνελ στο φιόρδ Sognefjord που προαναφέραμε φτάνει τα 25 δις δολάρια, ενώ η κατασκευή θα διαρκέσει μέχρι το 2035. Αν πάντως τα όλο πρότζεκτ υλοποιηθεί θα πρόκειται για το πρώτο του είδους παγκοσμίως και θα συγκαταλέγεται σαφώς στα σύγχρονα θαύματα της μηχανικής. http://www.cnn.gr/style/aytokinito/story/41121/ypothalassio-toynel-poy-kremetai-apo-plotires-sti-norvigia

Η Øresund είναι ένα θαύμα της μηχανικής που συνδέει την πρωτεύουσα της Δανίας Κοπεγχάγη με την σουηδική πόλη του Malmö. Μια καλωδιωτή γέφυρα εκτείνεται σε περίπου 8 χιλιόμετρα, καταλήγει σε ένα τεχνητό νησί όπου μετατρέπεται σε ένα τούνελ το οποίο έχει μήκος ακόμη 4 χιλιόμετρα. Ο βραβευμένος σιδηρόδρομος και αυτοκινητόδρομος διπλής κατεύθυνσης ξεκίνησε να λειτουργεί την 1η Ιουλίου του 2000. Η γέφυρα Όρεσουντ ή Έρεσουντ σχεδιάστηκε από την εταιρεία COWI με έδρα την Δανία και ο βασικός αρχιτέκτονας ήταν ο George K.S. Rotne. Η γέφυρα και το τούνελ διασχίζουν το στενό του Όρεσουντ και η διαχείρισή τους γίνεται σε συνεργασία και από της δυο χώρες. Η χρήση της γέφυρας απαιτεί την πληρωμή διοδίων. Η καλωδιωτή γέφυρα διαθέτει δυο πυλώνες ύψους 204 μέτρων που στηρίζουν το άνοιγμα της γέφυρας μήκους 490 μέτρων πάνω από το Κανάλι Flinte. Ο αυτοκινητόδρομος βρίσκεται στο άνω επίπεδο, ενώ ο σιδηρόδρομος περνάει από κάτω. Τα περισσότερα από τα κομμάτια της γέφυρας κατασκευάστηκαν στην στεριά και μεταφέρθηκαν στο σημείο από μεγάλους πλωτούς γερανούς. Μόνο οι πυλώνες κατασκευάστηκαν επί τόπου. Το τεχνητό νησί του Peberholm ενώνει την γέφυρα και το τούνελ. Το νησί κατασκευάστηκε από υλικά που ανασύρθηκαν από το βυθό της θάλασσας και το μεγαλύτερο μέρος του τούνελ μήκους 4 χιλιομέτρων κατασκευάστηκε από τσιμεντένια στοιχεία που φτιάχτηκαν στην στεριά και μεταφέρθηκαν στο όρυγμα που είχε σχηματιστεί στον βυθό. Η χλωρίδα και η πανίδα στο νησί επιτράπηκε να αναπτυχθεί ελεύθερα και ανεμπόδιστα και έχει γίνει ένας μικρός παράδεισος για τους βιολόγους. Ο Βοτανικός Σύνδεσμος του Lund έχει αναγνωρίσει περισσότερα από 500 διαφορετικά είδη φυτών και το νησί εξυπηρετεί ως ένας δημοφιλής χώρος για εκτροφή πτηνών καθώς και φυσικό περιβάλλον για τον σπάνιο πράσινο φρύνο. Περίπου τα 2/3 των ανθρώπων που ταξιδεύουν μέσω της γέφυρας του Øresund επιλέγουν το τρένο και το ταξίδι από την Κοπεγχάγη στο Μάλμε διαρκεί περίπου 35 λεπτά. Χάρη στην σύνδεση που προσφέρει η Øresund, έχει δημιουργηθεί μια περιοχή 3,7 εκατομμυρίων κατοίκων που επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν και να εργάζονται σε οποιαδήποτε από τις δυο πλευρές. Πηγή: http://www.otherside.gr/2015/09/katapliktiki-gefyra-metatrepetai-se-tounel-kai-syndeei-dania-souidia/

Δείτε στο παραπάνω video πώς θα γίνει η σύνδεση ανάμεσα σε Δανία και Γερμανία, μέσω του Fehmarn Link.

Αυτές είναι οι δεκαπέντε μαρκύτερες σήραγγες στον κόσμο:

Τα οδικά τούνελ που έχουν κατασκευαστεί στη χώρα μας έχουν μειώσει τον χρόνο ταξιδιού, την ίδια ώρα που έχουν παρακάμψει κάποια ιδιαίτερα επικίνδυνα τμήματα. Πάνω σε γερά θεμέλια «οικοδομείται» το οδικό δίκτυο της χώρας μας τελευταία χρόνια, χάρη στην ολοκλήρωση ενός μεγάλου αριθμού έργων που εντάσσουν την Ελλάδα στον χάρτη των χωρών με τις πιο σύγχρονες οδικές υποδομές. Καθοριστική είναι η συμβολή και των οδικών σηραγγών που πέρα από τη μείωση των αποστάσεων, αναβαθμίζουν κατακόρυφα την οδική ασφάλεια. Ακολουθούν οι μεγαλύτερες οδικές σήραγγες - κοινώς γνωστές και ως τούνελ - στην Ελληνική Επικράτεια. Σήραγγα T2 Τεμπών Οι σήραγγες στα Τέμπη συνιστούν ένα έργο-ορόσημο για τη χώρα μας, αφενός διότι παρακάμπτουν την «αιματοβαμμένη» κοιλάδα, και αφετέρου επειδή διαφημίζουν τη χώρα μας στη Βαλκανική χερσόνησο. Συνδέουν την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, μειώνοντας τον χρόνο το ταξιδιού σε περίπου τέσσερις ώρες. Με μήκος 6 χλμ., η σήραγγα T2 των Τεμπών (υπάρχουν και οι Τ1 & Τ3) δεν αποτελεί απλά το μακρύτερο οδικό τούνελ στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Γνωστή και ως σήραγγα Μαρίνου Αντύπα-Ρήγα Φεραίου προς τιμήν του κοινωνικού αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα, έχει δύο λωρίδες κυκλοφορίας πλάτους 3,75 μ. σε κάθε κλάδο και μία Λωρίδα Έκτακτης ανάγκης. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2008 και ολοκληρώθηκε στις 7 Απριλίου του 2017. Σήραγγα Δρίσκου Για την κατασκευή της Εγνατίας απαιτήθηκε η διάνοιξη 73 δίδυμων οδικών τούνελ, με μεγαλύτερη από αυτές τη δίδυμη σήραγγα Δρίσκου στο τμήμα Ιωάννινα – Άραχθος. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2001 και παραδόθηκε στην κυκλοφορία στις 18 Ιουνίου του 2008. Το μήκος της ανά κλάδο κυκλοφορίας είναι 4,5 χλμ. (4.563,94 μ. για τον αριστερό κλάδο και 4.476,79 μ. για το δεξιό κλάδο, και το εύρος είναι 11 μέτρα. Σήραγγα Παναγοπούλας Την τρίτη θέση καταλαμβάνει η σήραγγα Παναγοπούλας – με την επίσημη ονομασία «Ανδρέας Παπανδρέου» - αποτελεί μια δίδυμη σήραγγα μήκους 4 χλμ. και αποτελεί τη μεγαλύτερη οδική σήραγγα της Ολυμπίας Οδού. Τα έργα κατασκευής της ξεκίνησαν το 2008, ενώ τα εγκαίνιά της έγιναν το 2017. Οι δύο κλάδοι της σήραγγας, μήκους 4.000 μέτρων ο δεξιός και 3.160 μέτρων ο αριστερός έχουν 3 σήραγγες διαφυγής, 5 συνδετήριες σήραγγες οχημάτων, καθώς και 5 χώρους στάθμευσης ανά σήραγγα, μήκους 50 μέτρων ο κάθε χώρος. Σήραγγα Μετσόβου Στη λίστα με τις μεγαλύτερες σήραγγες της Ελλάδας συμπεριλαμβάνεται και ένα ακόμα τούνελ της Εγνατίας Οδού, αυτό του Μετσόβου, μήκους 3,5 χλμ. ανά κλάδο κυκλοφορίας. Αποτελεί μία από τις 32 δίδυμες σήραγγες της Εγνατίας Οδού στην Ήπειρο (όπως και η σήραγγα Δρίσκου), οι οποίες συνολικά καλύπτουν μήκος 30 χλμ. Στην Εγνατία Οδό βρίσκεται και η σήραγγα Δωδώνης, μήκους 3,36 χλμ. Σήραγγα Κλόκοβας Με επίσημη ονομασία Σήραγγα «Κένταυρος Νέσσος» βρίσκεται στην Ιονία Οδό. Κατασκευάστηκε με σκοπό ο αυτοκινητόδρομος να διέρχεται από το όρος Κλόκοβα (γνωστό και ως Παλιοβούνα), καθώς μέχρι τότε το μόνο πέρασμα αποτελούσε η παλιά εθνική οδός με τη στενή διαμόρφωση. Η κατασκευή της ξεκίνησε τον Μάρτιο 2015 και ολοκληρώθηκε με την παράδοση του έργου στις 12 Απριλίου 2017. Η σήραγγα είχε διανοιχτεί ήδη από τον Ιούνιο του 2016, δηλαδή είχε κατασκευαστεί σε μόλις 14 μήνες, σπάζοντας κάθε ελληνικό ρεκόρ στον συγκεκριμένο τομέα. Το μήκος φτάνει τα 3 χιλιόμετρα. Σήραγγα Πλαταμώνα Έχει μήκος 2,7 χλμ. και αποτελε τμήμα του οδικού άξονα Α1 στο τμήμα Λάρισα Κατερίνης. Δόθηκε στην κυκλοφορία στις 6 Απριλίου του 2017, ως μέρος της Παράκαμψης Τεμπών-Πλαταμώνα, ενώ οι εργασίες κατασκευής της είχαν ξεκινήσει το 2008. Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου Η Σήραγγα Κνημίδας – γνωστή και ως Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου - αποτελεί κομμάτι του Αυτοκινητοδρόμου ΑΘΕ και έχει μήκος 2,5 χλμ. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2003 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2006. Παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 2007, ως μέρος του τμήματος «Πέταλο Μαλιακού-Παράκαμψη Αγίου Κωνσταντίνου».

Η Ισπανία και το Μαρόκο σχεδιάζουν να κατασκευάσουν ένα τούνελ που θα ενώνει τις δυο χώρες αλλά και για πρώτη φορά τις ηπείρους της Ευρώπης και της Αφρικής. Το κόστος της κατασκευής υπολογίζεται στα 9,8 δις δολλαρίων.

Ας υποθέσουμε ότι μένετε σε μια πολυκατοικία πολύ κοντά σε δύο γήπεδα και ότι οι εξωτερικοί της τοίχοι είναι διαρκώς λερωμένοι με γκράφιτι που γράφουν ό,τι σύνθημα μπορείτε να φανταστείτε. Η πολυκατοικία σας, όμως, εκτός από την ατυχία της να δέχεται κάθε τόσο επιθέσεις ανεγκέφαλων που κολλούν και αφίσες πάνω στα γκράφιτι, έχει και ένα πιο σοβαρό πρόβλημα. Η είσοδός της λόγω ενός εξόφθαλμου κατασκευαστικού λάθους στα φρεάτια που βρίσκονται μπροστά της, κάθε φορά που βρέχει, πλημμυρίζει, με συνέπεια όλοι οι κάτοικοι να γίνονται παπί για να πάνε στα σπίτια τους. Τώρα λοιπόν που μπήκατε στο πνεύμα, πείτε μου ειλικρινά: Τι θα σκεφτόσασταν αν η πολιτεία στην οποία έχετε ουκ ολίγες φορές αποταθεί για να λύσει το πρόβλημα, αντί να φτιάξει τα φρεάτια επέλεγε να καλλωπίσει την πολυκατοικία σας χτίζοντας τούβλα πάνω από τα γκράφιτι; Μπερδευτήκατε; Θα σας λύσω τον γρίφο. Ο πρόλογος δεν σχετίζεται στην πραγματικότητα με μια πολυκατοικία, αλλά με ένα ολόκληρο τούνελ εξ ου και μας αφορά όλους. Συγκεκριμένα αυτό που περνά κάτω από τη Λεωφόρο Ποσειδώνος και συνδέει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με την επονομαζόμενη παλιά παραλιακή (Εθν. Μακαρίου). Οσοι, λοιπόν, διασχίζουμε καθημερινά αυτήν τον κεντρικό κόμβο –και είμαστε πάρα πολλοί– έχουμε γίνει μάρτυρες το τελευταίο δεκαήμερο ενός πραγματικά τρελού κατασκευαστικού έργου. Παρακολουθούμε εμβρόντητοι καμιά 15αριά εργάτες, όχι να διορθώνουν τα προβληματικά φρεάτια που πλημμυρίζουν όλο το τούνελ στην πρώτη βροχή, αλλά να τοποθετούν καλλωπιστικά τούβλα στον έναν εκ των δύο τοίχων της διάβασης για να σκεπάσουν τα γκράφιτι των οπαδών του Ολυμπιακού. Μιλάμε για ένα τεράστιο τοίχο που έχει μήκος περί τα 100 μέτρα και ύψος περί τα 4-6. Δηλαδή για ατελείωτους τόνους χρωματιστών τούβλων τα οποία καταφθάνουν πάνω σε παλέτες της εταιρείας «Πλινθο-ντεκόρ» (sic) και οι εργάτες τα χτίζουν προσεκτικά ένα-ένα. Χωρίς κανέναν προφανή λόγο, καθώς είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόλις ολοκληρώσουν το «έργο» τους, τα τούβλα θα ξαναλερωθούν με γκράφιτι από τους οπαδούς μετά το πρώτο ντέρμπι που θα γίνει στο ΣΕΦ ή στο παρακείμενο Στάδιο Καραϊσκάκη. Λόγοι αυτονόητης περιέργειας με έκαναν να αναζητήσω ποιος είναι αυτός ο οποίος, ενώ η χώρα καταρρέει, έκρινε ότι είναι έργο μείζονος προτεραιότητας στην περιοχή ο καλλωπισμός μιας υπόγειας διάβασης με τούβλα. Διότι περί αυτού πρόκειται. Καθίστε αναπαυτικότερα, διότι από τη μίνι έρευνα που έκανα προέκυψαν μια σειρά εκπλήξεων που μάλλον θα σας εκνευρίσουν. Η έμπνευση του «έργου» ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής. Αποφασίστηκε το 2013, δηλαδή επί των ημερών του Γιάννη Σγουρού, ο προϋπολογισμός του είναι 300.000 ευρώ, ενώ η τελική τυπική υπογραφή μπήκε μόλις τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Δηλαδή επί θητείας της κ. Ρένας Δούρου, γεγονός που δείχνει ότι –δόξα τω Θεώ– στη σπατάλη υπάρχει συνέχεια. Και μιλάμε για κραυγαλέα σπατάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το έργο δεν έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αλλά υλοποιείται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα τούβλα, δηλαδή, κατά κυριολεξία τα πληρώνουμε από το υστέρημά μας οι φορολογούμενοι. Στη «Διαύγεια» Το έργο μπορεί κανείς να το βρει στη «Διαύγεια» με την ονομασία «Εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης στην υπόγεια διάβαση στην Λ. Ποσειδώνος στο ύψος του ΣΕΦ». Εκεί πληροφορείται κανείς ότι «κρίθηκε απόλυτα απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστούν η σωστή και ασφαλής κυκλοφοριακή ροή οχημάτων και πεζών, καθώς και η συντήρηση του περιβάλλοντος χώρου των νησίδων και της τεχνητής λίμνης». (Ξέχασα να σας πω ότι όσοι περνάμε από το σημείο παρακολουθούμε με ανάλογη απορία και ένα δεύτερο σουρεαλιστικό εργοτάξιο ακριβώς δίπλα στο «τούβλισμα» της γέφυρας, στο οποίο επίσης καμιά δεκαριά εργάτες χτίζουν –άγνωστο γιατί– ένα τοιχίο 40 εκατοστών περιφερειακά της τεχνητής λιμνούλας που υπάρχει μπροστά στο ΣΕΦ). Μην τα πολυλογώ, ύστερα από αρκετά τηλεφωνήματα εντόπισα τον εργολάβο κ. Μιλτ. Λαγγούση, ο οποίος σημειωτέον απέσπασε το έργο κατόπιν διαγωνισμού. Η πρώτη ερώτηση που του απηύθυνα είναι αν στην εργολαβία εντάσσεται, έστω, να επιδιορθώσει η εταιρεία του το βασικό πρόβλημα του τούνελ που είναι ότι πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή. «Αυτό δεν το ήξερα και δυστυχώς δεν προβλέπεται στη σύμβαση» με διέκοψε ευγενικά. «Εμείς απλά θα τοποθετήσουμε τούβλα από τη μια πλευρά, θα φτιάξουμε τα πεζοδρόμια και τα καμένα φώτα, και θα βάψουμε τον απέναντι τοίχο που επίσης έχει γκράφιτι», εξήγησε (σ.σ. στον απέναντι τοίχο δεν θα μπουν τούβλα διότι προφανώς δεν είχαν τόσο πολλά). Δεν άντεξα και αυθόρμητα τον ρώτησα. «Μέσα στην κρίση εσείς θεωρείτε λογικό να πετάμε 300.000 ευρώ για να βάζουμε καλλωπιστικά τούβλα σε μια υπόγεια διάβαση και να μη διορθώνονται καν τα φρεάτια που τη μετατρέπουν σε λίμνη με την πρώτη βροχή;». «Δυστυχώς αυτοί ήταν οι όροι της σύμβασης» απάντησε ξανά, και αναγνωρίζοντας, βέβαια, τον κίνδυνο να ξαναβαφούν τα τούβλα με γκράφιτι, με ενημέρωσε ότι μετά την τοποθέτησή τους τα ψεκάζουν με ένα ειδικό σπρέι για να καθαρίζουν, λέει, πιο εύκολα (όχι βέβαια και οι αρμοί). Οσο για το τοιχίο που προβλέπεται στη σύμβαση γύρω από τη λιμνούλα, το αιτιολόγησε «για να μην πέφτουν κάθε τόσο αυτοκίνητα μέσα». (Οσους δημοσιογράφους της «Κ» και του ΣΚΑΪ ρώτησα, δεν θυμόντουσαν ποτέ να έχει καταγραφεί ανάλογο περιστατικό τα τελευταία 15 χρόνια που είμαστε εκεί, άλλωστε, υπήρχε ήδη γύρω από τη λίμνη ασφαλέστατο προστατευτικό κάγκελο). Ειλικρινά δεν θα ασχολιόμουν με αυτό το μικροέργο, αν από τη σύντομη αυτή έρευνα στα άδυτα της «Διαύγειας», δεν είχα θυμηθεί μια πρόσφατη συζήτησή μου με τον συνταγματολόγο Σταύρο Τσακυράκη. «Το πάρτι στα δημοσία έργα συνεχίζεται ακάθεκτο. Απλώς λόγω κρίσης μοιράζονται λιγότερα χρήματα» μου είχε πει προσφάτως, υπογραμμίζοντας ότι «το σύστημα των δημοσίων έργων παραμένει σκοπίμως τόσο γραφειοκρατικό και πολυδαίδαλο με ένα μόνο στόχο. Να μην μπορεί κανείς ποτέ να βγάλει άκρη». Εχει τόσο δίκιο. Θα σας πω έναν μόνον τίτλο από τους δεκάδες «ύποπτους» που εντόπισα στη «Διαύγεια» και αθροίζουν έναν πακτωλό εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία εξακολουθούν να μοιράζονται σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας. Για τη «διαχείριση, λειτουργία και συντήρηση του δικτύου καλωδιακής τηλεόρασης της Αττικής» δόθηκαν προσφάτως 920.000 ευρώ! Ναι. Αν κάτι τουλάχιστον μπορεί να καταλάβει κανείς μέσα από τη «Διαύγεια» είναι ότι κάποιοι εξακολουθούν έπειτα από πέντε χρόνια κρίσης–γιατί απλούστατα μπορούν– να μας αντιμετωπίζουν όλους ως τούβλα... Πηγή: http://www.kathimerini.gr/810006/article/epikairothta/ellada/diakosmhtika-toyvla-sth-diavash-poy-plhmmyrizei

Την 1η Ιουνίου αναμένεται να εγκαινιαστεί η μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, μήκους 57,1 χλμ, που κατασκευάζεται επί 20 χρόνια και στοίχησε 10,3 δις δολάρια. Η σήραγγα Gotthard Base θα συνδέσει σιδηροδρομικά με γραμμή υψηλής ταχύτητας τη βόρεια και τη νότια Ευρώπη και θα αποτελέσει μια από τις βασικές σιδηροδρομικές συνδέσεις στις Άλπεις και η μεγαλύτερη παγκοσμίως, με μήκος περίπου 57,1 χιλιομέτρων. Στα επίσημα εγκαίνια της σήραγγας αναμένεται να παρευρεθούν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από τις γειτονικές χώρες της Ελβετίας, οι υπουργοί Μεταφορών των κρατών κατά μήκος του διαδρόμου εμπορευματικών μεταφορών Ρότερνταμ-Γένοβα καθώς και 1.100 επισκέπτες και εκπρόσωποι μέσων ενημέρωσης. Το Σαββατοκύριακο στις 4 και 5 Ιουνίου, οι επισκέπτες θα μπορούν να διασχίσουν με ειδικούς συρμούς τη μακρύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, σύμφωνα με την πηγή της ελβετικής κυβέρνησης. Η μεταφορά εμπορευμάτων έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2016. Η κατασκευή της σήραγγας ξεκίνησε το 1996, με το συνολικό κόστος να διαμορφώνεται στα 9,8 δισεκ. ελβετικά φράγκα ή 10,3 δισεκ. αμερικανικά δολάρια. Δείτε φωτογραφίες από την κατασκευή της σήραγγας: Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/169455/egkainiazetai-yper-toynel-tis-elvetias-taxidi-57-hlm-sta-splahna-ton-alpeon-photos

Τα υποθαλάσσια τούνελ κατασκευάζονται για να παρέχουν την δυνατότητα απρόσκοπτης οδικής-συγκοινωνιακής επικοινωνίας ανεξαρτήτων καιρικών συνθηκών. Το βίντεο παρουσιάζει 7 από τα πιο εντυπωσιακά και ασυνήθιστα τούνελ του κόσμου.

Μετά από δέκα χρόνια εργασιών εγκαινιάζεται το πρώτο διώροφο τούνελ ταχείας κυκλοφορίας στην Ευρώπη. Το «Avenue 2» αποτελεί πρότυπο μετατροπής δρόμων με ασφυκτική κίνηση σε πνεύμονες πρασίνου. Εκ πρώτης όψεως το τούνελ στο κέντρο του Μάαστριχτ φαίνεται σαν ένα συνηθισμένο τούνελ. Εάν δεν το γνωρίζεις δεν μπορείς να υποψιαστείς ότι πάνω από την οροφή του τούνελ βρίσκεται άλλο ένα τούνελ και από πάνω ένας χώρος πρασίνου που σύντομα θα εξελιχθεί σε ένα νέο κέντρο της πόλης. Οι κάτοικοι της πόλης περίμεναν με ανυπομονησία την ολοκλήρωση του μεγαλεπήβολου έργου. Το μποτιλιάρισμα και ο θόρυβος από τον δρόμο αποτελούσαν καθημερινά φαινόμενοα. Ακόμη όμως και η κυκλοφορία πέρα από τα σύνορα της πόλης αποτελούσε πρόβλημα. Ο αυτοκινητόδρομος Α2 είναι η σημαντικότερη οδική αρτηρία ταχείας κυκλοφορίας της Ολλανδίας και το Μάαστριχτ αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κυκλοφοριακούς κόμβους της χώρας. Όταν κινείται κανείς προς τα νότια της χώρας, δύσκολα μπορεί να αποφύγει το Μάαστριχτ. Και αυτό συχνά κατέληγε σε πολύωρη αναμονή στους δρόμους. Για ένα κομμάτι περίπου τριών χιλιομέτρων στον δρόμο ταχείας κυκλοφορίας παλαιότερα απαιτούνταν περισσότερο από μισή ώρα. Τώρα όμως όλα αυτά θα αλλάξουν. Το νέο τούνελ θα επιτρέπει στους οδηγούς να διασχίζουν το κέντρο της πόλης σε μόλις τρία λεπτά. Το πρώτο διώροφο τούνελ της Ευρώπης «Πρόκειται για την πρώτη κατασκευή τέτοιου είδους στην Ευρώπη» λέει ο Μπαρτ Γκρότε, υπεύθυνος του κατασκευαστικού έργου «Avenue 2». «Αποφασίσαμε ότι το καλύτερο θα είναι να χωρίσουμε την τοπική από την εθνική κίνηση». Στο χαμηλότερο επίπεδο το όριο ταχύτητας είναι 100 χλμ/ώρα, ενώ στο ανώτερο 80 χλμ/ώρα.Η τεχνική καινοτομία έγκειται στο γεγονός ότι το τούνελ είναι διώροφο. Ουσιαστικά πρόκειται για τέσσερα τούνελ σε δύο επίπεδα. Στο χαμηλότερο επίπεδο κινούνται οι οδηγοί που θέλουν να βγουν έξω από την πόλη και στο ανώτερο εκείνοι που κατευθύνονται στο κέντρο του Μάαστριχτ. Δέκα χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί το εν λόγω έργο, το οποίο κόστισε πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Πνεύμονας πρασίνου Ωστόσο το τούνελ δεν θα ευνοήσει μόνο την κυκλοφορία του Μάαστριχτ αλλά αναμένεται να γίνει σύντομα και ένας πνεύμονας πρασίνου που θα βελτιώσει αισθητά την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Το σχέδιο προβλέπει να φυτευθούν χίλια δέντρα πάνω από το τούνελ ώστε να δημιουργηθεί ένα πάρκο με δρόμους για πεζούς και ποδήλατα. Επιπλέον μεγάλος ολλανδός κατασκευαστής έχει επενδύσει στο «Avenue 2» και φιλοδοξεί να χτίσει περίπου 1100 διαμερίσματα κατά μήκος του τούνελ. Το έργο μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και για άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι οποίες παρά τις διαφορετικές ανάγκες και ιδιομορφίες, θα μπορούσαν σίγουρα να επωφεληθούν από ένα αντίστοιχο πρότζεκτ. Ντάνιελ Μπέλουτ/ Αλεξάνδρα Κοσμά Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CE%BB-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AC%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%87%CF%84/a-36920690

Μια ιδέα που γεννήθηκε πριν από 69 χρόνια, την 1η Ιουνίου παίρνει σάρκα και οστά. Το μακρύτερο και βαθύτερο τούνελ κυκλοφορίας του κόσμου, ξεκινά από τη βόρεια Ιταλία, «τρυπάει» τα ριζά των Άλπεων και φτάνει στην Ελβετία. Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 57 χιλιόμετρα βαθιά μέσα στη γη και αφήνει πίσω του, τόσο το τούνελ Σεικάν της Ιαπωνίας (53,9 χλμ) όσο και το πέρασμα της Μάγχης (50,5χλμ). Οραματιστής του έργου, ήταν πριν από 69 χρόνια ο Ελβετός μηχανικός Καρλ Γκρούνερ, ο οποίος σκέφτηκε πως ένα τούνελ ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία θα λύσει πολλά προβλήματα και θα εξοικονομήσει χρόνο για τους οδηγούς. Το τούνελ ονομάζεται Γκόθαρντ Μπέιζ και από την 1η Ιουνίου θα είναι έτοιμο. Σταδιακά θα παραδίδεται στην κυκλοφορία και οι υπεύθυνοι του έργου υπολογίζουν ότι μέχρι τον Δεκέμβριο θα έχει παραδοθεί ολόκληρο. Για την κατασκευή του εργάστηκαν περισσότεροι από 2400 άνθρωποι και το συνολικό του κόστος άγγιξε τα 12 δισεκατομμύρια Ελβετικά φράγκα. Οι άνθρωποι που δούλεψαν βαθιά μέσα στη γη μετακίνησαν περισσότερους από 28.000.000 τόνους βράχων. Με την πλήρη λειτουργία του η διαδρομή Ζυρίχη – Μιλάνο θα πέσει κατά 60 λεπτά της ώρας και θα γίνεται μέσα σε 2 ώρες και 40 λεπτά. Επίσης οι ταξιδιώτες με το τρένο από 9.000 που είναι σήμερα κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 θα έχουν αυξηθεί στις 15.000. Το τούνελ επίσης θα διακλαδώνεται και θα πηγαίνει και μέχρι τη Λυών της Γαλλίας. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Τετάρτη από τον Φρανσουά Ολάντ, την Άγκελα Μέρκελ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντζι. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/171833/trypisan-oi-alpeis-makrytero-kai-vathytero-toynel-toy-kosmoy-einai-gegonos-video

Τα οδικά τούνελ που έχουν κατασκευαστεί στη χώρα μας έχουν μειώσει τον χρόνο ταξιδιού, την ίδια ώρα που έχουν παρακάμψει κάποια ιδιαίτερα επικίνδυνα τμήματα. Πάνω σε γερά θεμέλια «οικοδομείται» το οδικό δίκτυο της χώρας μας τελευταία χρόνια, χάρη στην ολοκλήρωση ενός μεγάλου αριθμού έργων που εντάσσουν την Ελλάδα στον χάρτη των χωρών με τις πιο σύγχρονες οδικές υποδομές. Καθοριστική είναι η συμβολή και των οδικών σηραγγών που πέρα από τη μείωση των αποστάσεων, αναβαθμίζουν κατακόρυφα την οδική ασφάλεια. Ακολουθούν οι μεγαλύτερες οδικές σήραγγες - κοινώς γνωστές και ως τούνελ - στην Ελληνική Επικράτεια. Σήραγγα T2 Τεμπών Οι σήραγγες στα Τέμπη συνιστούν ένα έργο-ορόσημο για τη χώρα μας, αφενός διότι παρακάμπτουν την «αιματοβαμμένη» κοιλάδα, και αφετέρου επειδή διαφημίζουν τη χώρα μας στη Βαλκανική χερσόνησο. Συνδέουν την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, μειώνοντας τον χρόνο το ταξιδιού σε περίπου τέσσερις ώρες. Με μήκος 6 χλμ., η σήραγγα T2 των Τεμπών (υπάρχουν και οι Τ1 & Τ3) δεν αποτελεί απλά το μακρύτερο οδικό τούνελ στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Γνωστή και ως σήραγγα Μαρίνου Αντύπα-Ρήγα Φεραίου προς τιμήν του κοινωνικού αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα, έχει δύο λωρίδες κυκλοφορίας πλάτους 3,75 μ. σε κάθε κλάδο και μία Λωρίδα Έκτακτης ανάγκης. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2008 και ολοκληρώθηκε στις 7 Απριλίου του 2017. Σήραγγα Δρίσκου Για την κατασκευή της Εγνατίας απαιτήθηκε η διάνοιξη 73 δίδυμων οδικών τούνελ, με μεγαλύτερη από αυτές τη δίδυμη σήραγγα Δρίσκου στο τμήμα Ιωάννινα – Άραχθος. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2001 και παραδόθηκε στην κυκλοφορία στις 18 Ιουνίου του 2008. Το μήκος της ανά κλάδο κυκλοφορίας είναι 4,5 χλμ. (4.563,94 μ. για τον αριστερό κλάδο και 4.476,79 μ. για το δεξιό κλάδο, και το εύρος είναι 11 μέτρα. Σήραγγα Παναγοπούλας Την τρίτη θέση καταλαμβάνει η σήραγγα Παναγοπούλας – με την επίσημη ονομασία «Ανδρέας Παπανδρέου» - αποτελεί μια δίδυμη σήραγγα μήκους 4 χλμ. και αποτελεί τη μεγαλύτερη οδική σήραγγα της Ολυμπίας Οδού. Τα έργα κατασκευής της ξεκίνησαν το 2008, ενώ τα εγκαίνιά της έγιναν το 2017. Οι δύο κλάδοι της σήραγγας, μήκους 4.000 μέτρων ο δεξιός και 3.160 μέτρων ο αριστερός έχουν 3 σήραγγες διαφυγής, 5 συνδετήριες σήραγγες οχημάτων, καθώς και 5 χώρους στάθμευσης ανά σήραγγα, μήκους 50 μέτρων ο κάθε χώρος. Σήραγγα Μετσόβου Στη λίστα με τις μεγαλύτερες σήραγγες της Ελλάδας συμπεριλαμβάνεται και ένα ακόμα τούνελ της Εγνατίας Οδού, αυτό του Μετσόβου, μήκους 3,5 χλμ. ανά κλάδο κυκλοφορίας. Αποτελεί μία από τις 32 δίδυμες σήραγγες της Εγνατίας Οδού στην Ήπειρο (όπως και η σήραγγα Δρίσκου), οι οποίες συνολικά καλύπτουν μήκος 30 χλμ. Στην Εγνατία Οδό βρίσκεται και η σήραγγα Δωδώνης, μήκους 3,36 χλμ. Σήραγγα Κλόκοβας Με επίσημη ονομασία Σήραγγα «Κένταυρος Νέσσος» βρίσκεται στην Ιονία Οδό. Κατασκευάστηκε με σκοπό ο αυτοκινητόδρομος να διέρχεται από το όρος Κλόκοβα (γνωστό και ως Παλιοβούνα), καθώς μέχρι τότε το μόνο πέρασμα αποτελούσε η παλιά εθνική οδός με τη στενή διαμόρφωση. Η κατασκευή της ξεκίνησε τον Μάρτιο 2015 και ολοκληρώθηκε με την παράδοση του έργου στις 12 Απριλίου 2017. Η σήραγγα είχε διανοιχτεί ήδη από τον Ιούνιο του 2016, δηλαδή είχε κατασκευαστεί σε μόλις 14 μήνες, σπάζοντας κάθε ελληνικό ρεκόρ στον συγκεκριμένο τομέα. Το μήκος φτάνει τα 3 χιλιόμετρα. Σήραγγα Πλαταμώνα Έχει μήκος 2,7 χλμ. και αποτελε τμήμα του οδικού άξονα Α1 στο τμήμα Λάρισα Κατερίνης. Δόθηκε στην κυκλοφορία στις 6 Απριλίου του 2017, ως μέρος της Παράκαμψης Τεμπών-Πλαταμώνα, ενώ οι εργασίες κατασκευής της είχαν ξεκινήσει το 2008. Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου Η Σήραγγα Κνημίδας – γνωστή και ως Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου - αποτελεί κομμάτι του Αυτοκινητοδρόμου ΑΘΕ και έχει μήκος 2,5 χλμ. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2003 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2006. Παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 2007, ως μέρος του τμήματος «Πέταλο Μαλιακού-Παράκαμψη Αγίου Κωνσταντίνου».